HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APOLLODORE (Ps.) d'Athènes, L'Épitomé, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  200 formes différentes pour 287 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 8]   διατεθεῖσα πρὸς αὐτὸν συμπράσσειν ἐπαγγέλλεται,  ἐὰν   ὁμολογήσῃ γυναῖκα αὐτὴν ἕξειν ἀπαγαγὼν
[1, 7]   ἱστίον Αἰγεὺς τῷ παιδὶ ἐνετείλατο,  ἐὰν   ὑποστρέφῃ ζῶν, λευκοῖς πετάσαι τὴν
[1, 1]   ἐν Κρομμυῶνι σῦν τὴν καλουμένην  Φαιὰν   ἀπὸ τῆς θρεψάσης γραὸς αὐτήν:
[1, 18]   τὰς ἐσθῆτας σπαράξασα κατεψεύσατο Ἱππολύτου  βίαν.   ~Θησεὺς δὲ πιστεύσας ηὔξατο Ποσειδῶνι
[1, 6]   τὴν ἐπιβουλὴν μαθὼν ἐξέβαλε τὴν  Μήδειαν.   ~καὶ εἰς τὸν τρίτον δασμὸν
[1, 21]   Ἰξίονος ἐγέννησε Κένταυρον. ~Πειρίθους γὰρ  Ἱπποδάμειαν   μνηστευόμενος εἱστία Κενταύρους ὡς συγγενεῖς
[1, 11]   ~Θησεὺς δὲ παρέλαβε τὴν Ἀθηναίων  δυναστείαν,   τοὺς μὲν Πάλλαντος παῖδας πεντήκοντα
[1, 15]   μύρμηκος λίνον καὶ τρήσας τὸν  κοχλίαν   εἴασε δι' αὐτοῦ διελθεῖν. λαβὼν
[1, 14]   Δαίδαλος ἐκρύπτετο, δείκνυσι τὸν  κοχλίαν.   δὲ λαβὼν ἐπηγγέλλετο διείρειν
[1, 4]   παρ' ὁδὸν ἐστόρεσε δύο κλίνας,  μίαν   μὲν μικράν, ἑτέραν δὲ μεγάλην,
[1, 13]   εἰς τὴν ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν  Ἰκαρίαν   θάλασσαν ἀπέθανε. Δαίδαλος δὲ διασώζεται
[1, 18]   δὲ μισῶν πάσας γυναῖκας τὴν  συνουσίαν   ἔφυγεν. δὲ Φαίδρα, δείσασα
[1, 7]   ἔδωκεν. ἐχούσης δὲ τῆς νεὼς  μέλαν   ἱστίον Αἰγεὺς τῷ παιδὶ ἐνετείλατο,
[1, 10]   ἀκροπόλεως τὴν ναῦν ἰδὼν ἔχουσαν  μέλαν   ἱστίον, Θησέα νομίσας ἀπολλέναι ῥίψας
[1, 17]   κλείσαντες διὰ τάχους τὰς θύρας  ἀπέκτειναν   αὐτὴν. τινὲς δὲ μαχομένην αὐτὴν
[1, 17]   ~λαμβάνει μετὰ ταῦτα παρὰ Δευκαλίωνος  Φαίδραν   τὴν Μίνωος θυγατέρα, ἧς ἐπιτελουμένων
[1, 4]   δύο κλίνας, μίαν μὲν μικράν,  ἑτέραν   δὲ μεγάλην, καὶ τοὺς παριόντας
[1, 23]   ἀπάγουσιν Ἑλένην καὶ μετὰ ταύτης  Αἴθραν   τὴν Πιτθέως αἰχμάλωτον: Δημοφῶν δὲ
[1, 4]   ἐστόρεσε δύο κλίνας, μίαν μὲν  μικράν,   ἑτέραν δὲ μεγάλην, καὶ τοὺς
[1, 2]   εἰς τὸν βυθὸν αὐτοὺς ἔρριπτε  βορὰν   ὑπερμεγέθει χελώνῃ. Θησεὺς δὲ ἁρπάσας
[1, 14]   ἐδίωκε Μίνως, καὶ καθ' ἑκάστην  χώραν   ἐρευνῶν ἐκόμιζε κόχλον, καὶ πολὺν
[1, 11]   αὐτοῦ ἀπεκτάνθησαν, καὶ τὴν ἀρχὴν  ἅπασαν   ἔσχε μόνος. ~ὅτι Μίνως, αἰσθόμενος
[1, 11]   ὅσοι ἀντᾶραι ἤθελον παρ' αὐτοῦ  ἀπεκτάνθησαν,   καὶ τὴν ἀρχὴν ἅπασαν ἔσχε
[1, 13]   πεσὼν εἰς τὴν ἀπ' ἐκείνου  κληθεῖσαν   Ἰκαρίαν θάλασσαν ἀπέθανε. Δαίδαλος δὲ
[1, 13]   τὴν ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰκαρίαν  θάλασσαν   ἀπέθανε. Δαίδαλος δὲ διασώζεται εἰς
[1, 16]   Μελανίππην, Σιμωνίδης δὲ Ἱππολύτην. διὸ  ἐστράτευσαν   ἐπ' Ἀθήνας Ἀμαζόνες. καὶ στρατοπεδευσαμένας
[1, 23]   μετ' ἐκείνου ἥρπασεν Ἑλένην δωδεκαέτη  οὖσαν,   Πειρίθῳ δὲ μνηστευόμενος τὸν Περσεφόνης
[1, 10]   τῆς ἀκροπόλεως τὴν ναῦν ἰδὼν  ἔχουσαν   μέλαν ἱστίον, Θησέα νομίσας ἀπολλέναι
[1, 22]   λοιποί, περιστάντες αὐτῷ, ἐλάταις τύπτοντες  ἔχωσαν   εἰς γῆν. ~ὅτι Θησεύς, Πειρίθῳ
[1, 20]   ὑφ' οὗ φερόμενος διὰ πνευμάτων  ἐν   αἰθέρι ταύτην τίνει δίκην. νεφέλη
[1, 3]   τῶν ποδῶν ἔρριψεν. ~πέμπτον ἔκτεινεν  ἐν   Ἐλευσῖνι Κερκυόνα τὸν Βράγχου καὶ
[1, 9]   ἐφελκόμενος εἰσῄει. καταλαβὼν δὲ Μινώταυρον  ἐν   ἐσχάτῳ μέρει τοῦ λαβυρίνθου παίων
[1, 1]   ~ΕΠΙΤΟΜΗ Ι. ~τρίτην ἔκτεινεν  ἐν   Κρομμυῶνι σῦν τὴν καλουμένην Φαιὰν
[1, 2]   ὡς δὲ ἔνιοι Ποσειδῶνος. οὗτος  ἐν   τῇ Μεγαρικῇ κατέχων τὰς ἀφ'
[1, 22]   ἀνὴρ γενέσθαι ἄτρωτος: διὸ καὶ  ἐν   τῇ πρὸς Κενταύρους μάχῃ τραυμάτων
[1, 12]   τοὺς μετὰ Θησέως, Δαίδαλον αἴτιον  ἐν   τῷ λαβυρίνθῳ μετὰ τοῦ παιδὸς
[1, 24]   καὶ ὡς ξενίων μεταληψομένους πρῶτον  ἐν   τῷ τῆς Λήθης εἶπε καθεσθῆναι
[1, 18]   μισῶν πάσας γυναῖκας τὴν συνουσίαν  ἔφυγεν.   δὲ Φαίδρα, δείσασα μὴ
[1, 24]   Ἡρακλῆς ἀναγαγὼν ἔπεμψεν εἰς Ἀθήνας.  ἐκεῖθεν   δὲ ὑπὸ Μενεσθέως ἐξελαθεὶς πρὸς
[1, 24]   ὑπὸ Μενεσθέως ἐξελαθεὶς πρὸς Λυκομήδην  ἦλθεν,   ὃς αὐτὸν βάλλει κατὰ βαράθρων
[1, 6]   αὐτόν, παρὰ Μηδείας λαβὼν αὐθήμερον  προσήνεγκεν   αὐτῷ φάρμακον. δὲ μέλλοντος
[1, 8]   τὴν ναῦν ἱστίοις. ~ὡς δὲ  ἧκεν   εἰς Κρήτην, Ἀριάδνη θυγάτηρ Μίνωος
[1, 19]   παρὰ τῇ θαλάσσῃ ὀχουμένου, ταῦρον  ἀνῆκεν   ἐκ τοῦ κλύδωνος. πτοηθέντων δὲ
[1, 7]   δέ τινες λέγουσιν, ἑκὼν ἑαυτὸν  ἔδωκεν.   ἐχούσης δὲ τῆς νεὼς μέλαν
[1, 6]   τὸν Μαραθώνιον ταῦρον. ~ὡς δὲ  ἀνεῖλεν   αὐτόν, παρὰ Μηδείας λαβὼν αὐθήμερον
[1, 21]   καὶ πολλοὺς Θησεὺς αὐτῶν  ἀνεῖλεν.   ~ὅτι Καινεὺς πρότερον ἦν γυνή,
[1, 17]   Ἀμαζόσιν ἐπιστᾶσα σὺν ὅπλοις κτείνειν  ἔμελλεν.   οἱ δὲ κλείσαντες διὰ τάχους
[1, 4]   παριόντας ἐπὶ ξένια καλῶν τοὺς  μὲν   βραχεῖς ἐπὶ τῆς μεγάλης κατακλίνων
[1, 23]   συνθέμενος Διὸς θυγατέρας γαμῆσαι, ἑαυτῷ  μὲν   ἐκ Σπάρτης μετ' ἐκείνου ἥρπασεν
[1, 23]   εἰς Ἅιδου κάτεισι. καὶ Διόσκουροι  μὲν   μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀρκάδων εἷλον
[1, 4]   ὁδὸν ἐστόρεσε δύο κλίνας, μίαν  μὲν   μικράν, ἑτέραν δὲ μεγάλην, καὶ
[1, 24]   προσφυέντες σπείραις δρακόντων κατείχοντο. Πειρίθους  μὲν   οὖν εἰς ἀίδιον δεθεὶς ἔμεινε,
[1, 11]   παρέλαβε τὴν Ἀθηναίων δυναστείαν, τοὺς  μὲν   Πάλλαντος παῖδας πεντήκοντα τὸν ἀριθμὸν
[1, 3]   αὐτὸν τῶν ποδῶν ἔρριψεν. ~πέμπτον  ἔκτεινεν   ἐν Ἐλευσῖνι Κερκυόνα τὸν Βράγχου
[1, 1]   ~ΕΠΙΤΟΜΗ Ι. ~τρίτην  ἔκτεινεν   ἐν Κρομμυῶνι σῦν τὴν καλουμένην
[1, 9]   μέρει τοῦ λαβυρίνθου παίων πυγμαῖς  ἀπέκτεινεν,   ἐφελκόμενος δὲ τὸ λίνον πάλιν
[1, 11]   Πάλλαντος παῖδας πεντήκοντα τὸν ἀριθμὸν  ἀπέκτεινεν:   ὁμοίως δὲ καὶ ὅσοι ἀντᾶραι
[1, 20]   τὸ πρᾶγμα, νεφέλην ἐξεικάσας Ἥρᾳ  παρέκλινεν   αὐτῷ: καὶ καυχώμενον ὡς Ἥρᾳ
[1, 15]   ἔνιοί φασι, ζεστῷ καταχυθεὶς {ὕδατι}  μετήλλαξεν.   ~συστρατευσάμενος δὲ ἐπὶ Ἀμαζόνας Ἡρακλεῖ
[1, 3]   Θησεὺς δὲ αὐτὸν μετέωρον ἀράμενος  ἔρραξεν   εἰς γῆν. ~ἕκτον ἀπέκτεινε Δαμάστην,
[1, 12]   λαβυρίνθῳ μετὰ τοῦ παιδὸς Ἰκάρου  καθεῖρξεν,   ὃς ἐγεγέννητο αὐτῷ ἐκ δούλης
[1, 23]   μὲν ἐκ Σπάρτης μετ' ἐκείνου  ἥρπασεν   Ἑλένην δωδεκαέτη οὖσαν, Πειρίθῳ δὲ
[1, 22]   τραυμάτων καταφρονῶν πολλοὺς τῶν Κενταύρων  ἀπώλεσεν,   οἱ δὲ λοιποί, περιστάντες αὐτῷ,
[1, 16]   Ἄρειον πάγον Θησεὺς μετὰ Ἀθηναίων  ἐνίκησεν.   ἔχων δὲ ἐκ τῆς Ἀμαζόνος
[1, 15]   ἀπῄτει. Κώκαλος δὲ ὑποσχόμενος ἐκδώσειν  ἐξένισεν   αὐτόν: δὲ λουσάμενος ὑπὸ
[1, 5]   ~Μήδεια δὲ Αἰγεῖ τότε συνοικοῦσα  ἐπεβούλευσεν   αὐτῷ, καὶ πείθει τὸν Αἰγέα
[1, 4]   ἐπὶ τῆς μεγάλης κατακλίνων σφύραις  ἔτυπτεν,   ἵν' ἐξισωθῶσι τῇ κλίνῃ, τοὺς
[1, 2]   δὲ ἁρπάσας αὐτὸν τῶν ποδῶν  ἔρριψεν.   ~πέμπτον ἔκτεινεν ἐν Ἐλευσῖνι Κερκυόνα
[1, 24]   ἔμεινε, Θησέα δὲ Ἡρακλῆς ἀναγαγὼν  ἔπεμψεν   εἰς Ἀθήνας. ἐκεῖθεν δὲ ὑπὸ
[1, 5]   τὸν ἴδιον ἀγνοῶν παῖδα, δείσας  ἔπεμψεν   ἐπὶ τὸν Μαραθώνιον ταῦρον. ~ὡς
[1, 22]   αὐτῶν ἀνεῖλεν. ~ὅτι Καινεὺς πρότερον  ἦν   γυνή, συνελθόντος δὲ αὐτῇ Ποσειδῶνος
[1, 3]   αὐτὸν μετέωρον ἀράμενος ἔρραξεν εἰς  γῆν.   ~ἕκτον ἀπέκτεινε Δαμάστην, ὃν ἔνιοι
[1, 22]   αὐτῷ, ἐλάταις τύπτοντες ἔχωσαν εἰς  γῆν.   ~ὅτι Θησεύς, Πειρίθῳ συνθέμενος Διὸς
[1, 24]   δὲ ὑπὸ Μενεσθέως ἐξελαθεὶς πρὸς  Λυκομήδην   ἦλθεν, ὃς αὐτὸν βάλλει κατὰ
[1, 20]   πνευμάτων ἐν αἰθέρι ταύτην τίνει  δίκην.   νεφέλη δὲ ἐξ Ἰξίονος ἐγέννησε
[1, 4]   μίαν μὲν μικράν, ἑτέραν δὲ  μεγάλην,   καὶ τοὺς παριόντας ἐπὶ ξένια
[1, 20]   εἰ οὕτως ἔχει τὸ πρᾶγμα,  νεφέλην   ἐξεικάσας Ἥρᾳ παρέκλινεν αὐτῷ: καὶ
[1, 6]   ἀναγνωρισθεὶς τῷ πατρὶ καὶ τὴν  ἐπιβουλὴν   μαθὼν ἐξέβαλε τὴν Μήδειαν. ~καὶ
[1, 23]   ἐκ Σπάρτης μετ' ἐκείνου ἥρπασεν  Ἑλένην   δωδεκαέτη οὖσαν, Πειρίθῳ δὲ μνηστευόμενος
[1, 23]   Ἀρκάδων εἷλον Ἀθήνας καὶ ἀπάγουσιν  Ἑλένην   καὶ μετὰ ταύτης Αἴθραν τὴν
[1, 21]   οἴνου ἀφειδῶς ἐμφορησάμενοι ἐμέθυον, καὶ  εἰσαγομένην   τὴν νύμφην ἐπεχείρουν βιάζεσθαι:
[1, 17]   θύρας ἀπέκτειναν αὐτὴν. τινὲς δὲ  μαχομένην   αὐτὴν ὑπὸ Θησέως λέγουσιν ἀποθανεῖν.
[1, 1]   ἔκτεινεν ἐν Κρομμυῶνι σῦν τὴν  καλουμένην   Φαιὰν ἀπὸ τῆς θρεψάσης γραὸς
[1, 16]   ~συστρατευσάμενος δὲ ἐπὶ Ἀμαζόνας Ἡρακλεῖ  ἥρπασενἈντιόπην,   ὡς δέ τινες Μελανίππην, Σιμωνίδης
[1, 16]   Ἡρακλεῖ ἥρπασενἈντιόπην, ὡς δέ τινες  Μελανίππην,   Σιμωνίδης δὲ Ἱππολύτην. διὸ ἐστράτευσαν
[1, 11]   ἑαυτὸν μετήλλαξε. ~Θησεὺς δὲ παρέλαβε  τὴν   Ἀθηναίων δυναστείαν, τοὺς μὲν Πάλλαντος
[1, 13]   δὲ τῆς κόλλης πεσὼν εἰς  τὴν   ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰκαρίαν θάλασσαν
[1, 11]   ἤθελον παρ' αὐτοῦ ἀπεκτάνθησαν, καὶ  τὴν   ἀρχὴν ἅπασαν ἔσχε μόνος. ~ὅτι
[1, 23]   κατάγουσι δὲ καὶ Μενεσθέα καὶ  τὴν   ἀρχὴν τῶν Ἀθηναίων διδόασι τούτῳ.
[1, 8]   δεῖται Δαιδάλου μηνῦσαι τοῦ λαβυρίνθου  τὴν   ἔξοδον. ~ὑποθεμένου δὲ ἐκείνου, λίνον
[1, 6]   δὲ ἀναγνωρισθεὶς τῷ πατρὶ καὶ  τὴν   ἐπιβουλὴν μαθὼν ἐξέβαλε τὴν Μήδειαν.
[1, 1]   ~τρίτην ἔκτεινεν ἐν Κρομμυῶνι σῦν  τὴν   καλουμένην Φαιὰν ἀπὸ τῆς θρεψάσης
[1, 6]   τὸ ξίφος, ὅπερ ἐπιγνοὺς Αἰγεὺς  τὴν   κύλικα ἐξέρριψε τῶν χειρῶν αὐτοῦ.
[1, 6]   καὶ τὴν ἐπιβουλὴν μαθὼν ἐξέβαλε  τὴν   Μήδειαν. ~καὶ εἰς τὸν τρίτον
[1, 17]   μετὰ ταῦτα παρὰ Δευκαλίωνος Φαίδραν  τὴν   Μίνωος θυγατέρα, ἧς ἐπιτελουμένων τῶν
[1, 10]   Αἰγεὺς δὲ ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως  τὴν   ναῦν ἰδὼν ἔχουσαν μέλαν ἱστίον,
[1, 7]   ἐὰν ὑποστρέφῃ ζῶν, λευκοῖς πετάσαι  τὴν   ναῦν ἱστίοις. ~ὡς δὲ ἧκεν
[1, 10]   ἐπ' Ἀριάδνῃ καταπλέων ἐπελάθετο πετάσαι  τὴν   ναῦν λευκοῖς ἱστίοις. Αἰγεὺς δὲ
[1, 21]   ἀφειδῶς ἐμφορησάμενοι ἐμέθυον, καὶ εἰσαγομένην  τὴν   νύμφην ἐπεχείρουν βιάζεσθαι: δὲ
[1, 4]   ὃν ἔνιοι Πολυπήμονα λέγουσιν. οὗτος  τὴν   οἴκησιν ἔχων παρ' ὁδὸν ἐστόρεσε
[1, 23]   Ἑλένην καὶ μετὰ ταύτης Αἴθραν  τὴν   Πιτθέως αἰχμάλωτον: Δημοφῶν δὲ καὶ
[1, 18]   δὲ μισῶν πάσας γυναῖκας  τὴν   συνουσίαν ἔφυγεν. δὲ Φαίδρα,
[1, 8]   ἱστίοις. ~ὡς δὲ ἧκεν εἰς  Κρήτην,   Ἀριάδνη θυγάτηρ Μίνωος ἐρωτικῶς διατεθεῖσα
[1, 1]   ~ΕΠΙΤΟΜΗ Ι.  ~τρίτην   ἔκτεινεν ἐν Κρομμυῶνι σῦν τὴν
[1, 14]   δὲ ἐδίωκε Μίνως, καὶ καθ'  ἑκάστην   χώραν ἐρευνῶν ἐκόμιζε κόχλον, καὶ
[1, 4]   ἔρραξεν εἰς γῆν. ~ἕκτον ἀπέκτεινε  Δαμάστην,   ὃν ἔνιοι Πολυπήμονα λέγουσιν. οὗτος
[1, 8]   συμπράσσειν ἐπαγγέλλεται, ἐὰν ὁμολογήσῃ γυναῖκα  αὐτὴν   ἕξειν ἀπαγαγὼν εἰς Ἀθήνας. ὁμολογήσαντος
[1, 1]   Φαιὰν ἀπὸ τῆς θρεψάσης γραὸς  αὐτήν:   ταύτην τινὲς Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος
[1, 17]   διὰ τάχους τὰς θύρας ἀπέκτειναν  αὐτὴν.   τινὲς δὲ μαχομένην αὐτὴν ὑπὸ
[1, 17]   ἀπέκτειναν αὐτὴν. τινὲς δὲ μαχομένην  αὐτὴν   ὑπὸ Θησέως λέγουσιν ἀποθανεῖν. ~Φαίδρα
[1, 19]   γενομένου δὲ τοῦ ἔρωτος περιφανοῦς  ἑαυτὴν   ἀνήρτησε Φαίδρα. ~ὅτι Ἰξίων
[1, 20]   φερόμενος διὰ πνευμάτων ἐν αἰθέρι  ταύτην   τίνει δίκην. νεφέλη δὲ ἐξ
[1, 1]   ἀπὸ τῆς θρεψάσης γραὸς αὐτήν:  ταύτην   τινὲς Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος λέγουσι.
[1, 16]   δέ τινες Μελανίππην, Σιμωνίδης δὲ  Ἱππολύτην.   διὸ ἐστράτευσαν ἐπ' Ἀθήνας Ἀμαζόνες.
[1, 21]   ἐμφορησάμενοι ἐμέθυον, καὶ εἰσαγομένην τὴν  νύμφην   ἐπεχείρουν βιάζεσθαι: δὲ Πειρίθους
[1, 21]   δὲ Πειρίθους μετὰ Θησέως καθοπλισάμενος  μάχην   συνῆψε, καὶ πολλοὺς Θησεὺς
[1, 11]   παρ' αὐτοῦ ἀπεκτάνθησαν, καὶ τὴν  ἀρχὴν   ἅπασαν ἔσχε μόνος. ~ὅτι Μίνως,
[1, 23]   δὲ καὶ Μενεσθέα καὶ τὴν  ἀρχὴν   τῶν Ἀθηναίων διδόασι τούτῳ. ~Θησεὺς
[1, 4]   τῆς μεγάλης κατακλίνων σφύραις ἔτυπτεν,  ἵν'   ἐξισωθῶσι τῇ κλίνῃ, τοὺς δὲ
[1, 12]   μόνος. ~ὅτι Μίνως, αἰσθόμενος τοῦ  φεύγειν   τοὺς μετὰ Θησέως, Δαίδαλον αἴτιον
[1, 2]   πέτρας Σκειρωνίδας, ἠνάγκαζε τοὺς παριόντας  νίζειν   αὐτοῦ τοὺς πόδας, καὶ νίζοντας
[1, 15]   τὸν κοχλίαν εἴασε δι' αὐτοῦ  διελθεῖν.   λαβὼν δὲ Μίνως τὸ λίνον
[1, 18]   {ἤγουν τοῦ Ἱππολύτου} καὶ δεῖται  συνελθεῖν   αὐτῇ. δὲ μισῶν πάσας
[1, 3]   νύμφης. οὗτος ἠνάγκαζε τοὺς παριόντας  παλαίειν   καὶ παλαίων ἀνῄρει: Θησεὺς δὲ
[1, 17]   μαχομένην αὐτὴν ὑπὸ Θησέως λέγουσιν  ἀποθανεῖν.   ~Φαίδρα δὲ γεννήσασα Θησεῖ δύο
[1, 17]   ἑαυτῆς Ἀμαζόσιν ἐπιστᾶσα σὺν ὅπλοις  κτείνειν   ἔμελλεν. οἱ δὲ κλείσαντες διὰ
[1, 8]   ἐπαγγέλλεται, ἐὰν ὁμολογήσῃ γυναῖκα αὐτὴν  ἕξειν   ἀπαγαγὼν εἰς Ἀθήνας. ὁμολογήσαντος δὲ
[1, 14]   κοχλίαν. δὲ λαβὼν ἐπηγγέλλετο  διείρειν   καὶ Δαιδάλῳ δίδωσιν. ~ὁ δὲ
[1, 14]   λίνον διείραντι, διὰ τούτου νομίζων  εὑρήσειν   Δαίδαλον. ἐλθὼν δὲ εἰς Κάμικον
[1, 8]   Μίνωος ἐρωτικῶς διατεθεῖσα πρὸς αὐτὸν  συμπράσσειν   ἐπαγγέλλεται, ἐὰν ὁμολογήσῃ γυναῖκα αὐτὴν
[1, 14]   ἐκόμιζε κόχλον, καὶ πολὺν ἐπηγγέλλετο  δώσειν   μισθὸν τῷ διὰ τοῦ κοχλίου
[1, 15]   εὐθέως ἀπῄτει. Κώκαλος δὲ ὑποσχόμενος  ἐκδώσειν   ἐξένισεν αὐτόν: δὲ λουσάμενος
[1, 9]   ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενος δὲ τὸ λίνον  πάλιν   ἐξῄει. καὶ διὰ νυκτὸς μετὰ
[1, 4]   ἔνιοι Πολυπήμονα λέγουσιν. οὗτος τὴν  οἴκησιν   ἔχων παρ' ὁδὸν ἐστόρεσε δύο
[1, 17]   συγκατακειμένους σὺν ταῖς μεθ' ἑαυτῆς  Ἀμαζόσιν   ἐπιστᾶσα σὺν ὅπλοις κτείνειν ἔμελλεν.
[1, 23]   καὶ Ἀρκάδων εἷλον Ἀθήνας καὶ  ἀπάγουσιν   Ἑλένην καὶ μετὰ ταύτης Αἴθραν
[1, 17]   δὲ μαχομένην αὐτὴν ὑπὸ Θησέως  λέγουσιν   ἀποθανεῖν. ~Φαίδρα δὲ γεννήσασα Θησεῖ
[1, 7]   τῷ Μινωταύρῳ συγκαταλέγεταιὡς δέ τινες  λέγουσιν,   ἑκὼν ἑαυτὸν ἔδωκεν. ἐχούσης δὲ
[1, 4]   ἀπέκτεινε Δαμάστην, ὃν ἔνιοι Πολυπήμονα  λέγουσιν.   οὗτος τὴν οἴκησιν ἔχων παρ'
[1, 14]   λαβὼν ἐπηγγέλλετο διείρειν καὶ Δαιδάλῳ  δίδωσιν.   ~ὁ δὲ ἐξάψας μύρμηκος λίνον
[1, 4]   εἰς γῆν. ~ἕκτον ἀπέκτεινε Δαμάστην,  ὃν   ἔνιοι Πολυπήμονα λέγουσιν. οὗτος τὴν
[1, 16]   στρατοπεδευσαμένας αὐτὰς περὶ τὸν Ἄρειον  πάγον   Θησεὺς μετὰ Ἀθηναίων ἐνίκησεν. ἔχων
[1, 23]   αἰχμάλωτον: Δημοφῶν δὲ καὶ Ἀκάμας  ἔφυγον.   κατάγουσι δὲ καὶ Μενεσθέα καὶ
[1, 4]   οὗτος τὴν οἴκησιν ἔχων παρ'  ὁδὸν   ἐστόρεσε δύο κλίνας, μίαν μὲν
[1, 8]   Δαιδάλου μηνῦσαι τοῦ λαβυρίνθου τὴν  ἔξοδον.   ~ὑποθεμένου δὲ ἐκείνου, λίνον εἰσιόντι
[1, 9]   γεννᾷ Θόαντα Στάφυλον Οἰνοπίωνα καὶ  Πεπάρηθον.   ~λυπούμενος δὲ Θησεὺς ἐπ' Ἀριάδνῃ
[1, 14]   κόχλον, καὶ πολὺν ἐπηγγέλλετο δώσειν  μισθὸν   τῷ διὰ τοῦ κοχλίου λίνον
[1, 2]   πόδας, καὶ νίζοντας εἰς τὸν  βυθὸν   αὐτοὺς ἔρριπτε βορὰν ὑπερμεγέθει χελώνῃ.
[1, 5]   ἐπίβουλον αὐτῷ. Αἰγεὺς δὲ τὸν  ἴδιον   ἀγνοῶν παῖδα, δείσας ἔπεμψεν ἐπὶ
[1, 24]   κατείχοντο. Πειρίθους μὲν οὖν εἰς  ἀίδιον   δεθεὶς ἔμεινε, Θησέα δὲ Ἡρακλῆς
[1, 16]   καὶ στρατοπεδευσαμένας αὐτὰς περὶ τὸν  Ἄρειον   πάγον Θησεὺς μετὰ Ἀθηναίων ἐνίκησεν.
[1, 2]   λέγουσι. ~τέταρτον ἔκτεινε Σκείρωνα τὸν  Κορίνθιον   τοῦ Πέλοπος, ὡς δὲ ἔνιοι
[1, 5]   παῖδα, δείσας ἔπεμψεν ἐπὶ τὸν  Μαραθώνιον   ταῦρον. ~ὡς δὲ ἀνεῖλεν αὐτόν,
[1, 12]   φεύγειν τοὺς μετὰ Θησέως, Δαίδαλον  αἴτιον   ἐν τῷ λαβυρίνθῳ μετὰ τοῦ
[1, 7]   ἐχούσης δὲ τῆς νεὼς μέλαν  ἱστίον   Αἰγεὺς τῷ παιδὶ ἐνετείλατο, ἐὰν
[1, 10]   τὴν ναῦν ἰδὼν ἔχουσαν μέλαν  ἱστίον,   Θησέα νομίσας ἀπολλέναι ῥίψας ἑαυτὸν
[1, 6]   Μηδείας λαβὼν αὐθήμερον προσήνεγκεν αὐτῷ  φάρμακον.   δὲ μέλλοντος αὐτῷ τοῦ
[1, 13]   ἀπέθανε. Δαίδαλος δὲ διασώζεται εἰς  Κάμικον   τῆς Σικελίας> ~Δαίδαλον δὲ ἐδίωκε
[1, 14]   εὑρήσειν Δαίδαλον. ἐλθὼν δὲ εἰς  Κάμικον   τῆς Σικελίας παρὰ Κώκαλον, παρ'
[1, 12]   τοῦ φεύγειν τοὺς μετὰ Θησέως,  Δαίδαλον   αἴτιον ἐν τῷ λαβυρίνθῳ μετὰ
[1, 14]   διασώζεται εἰς Κάμικον τῆς Σικελίας>  ~Δαίδαλον   δὲ ἐδίωκε Μίνως, καὶ καθ'
[1, 14]   διείραντι, διὰ τούτου νομίζων εὑρήσειν  Δαίδαλον.   ἐλθὼν δὲ εἰς Κάμικον τῆς
[1, 15]   διειρμένον ᾔσθετο ὄντα παρ' ἐκείνῳ  Δαίδαλον,   καὶ εὐθέως ἀπῄτει. Κώκαλος δὲ
[1, 14]   εἰς Κάμικον τῆς Σικελίας παρὰ  Κώκαλον,   παρ' Δαίδαλος ἐκρύπτετο, δείκνυσι
[1, 11]   ὁμοίως δὲ καὶ ὅσοι ἀντᾶραι  ἤθελον   παρ' αὐτοῦ ἀπεκτάνθησαν, καὶ τὴν
[1, 23]   μὲν μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀρκάδων  εἷλον   Ἀθήνας καὶ ἀπάγουσιν Ἑλένην καὶ
[1, 5]   πείθει τὸν Αἰγέα φυλάττεσθαι ὡς  ἐπίβουλον   αὐτῷ. Αἰγεὺς δὲ τὸν ἴδιον
[1, 9]   Λῆμνον ἐμίγη. καὶ γεννᾷ Θόαντα  Στάφυλον   Οἰνοπίωνα καὶ Πεπάρηθον. ~λυπούμενος δὲ
[1, 14]   καθ' ἑκάστην χώραν ἐρευνῶν ἐκόμιζε  κόχλον,   καὶ πολὺν ἐπηγγέλλετο δώσειν μισθὸν
[1, 23]   Πειρίθῳ δὲ μνηστευόμενος τὸν Περσεφόνης  γάμον   εἰς Ἅιδου κάτεισι. καὶ Διόσκουροι
[1, 11]   μὲν Πάλλαντος παῖδας πεντήκοντα τὸν  ἀριθμὸν   ἀπέκτεινεν: ὁμοίως δὲ καὶ ὅσοι
[1, 7]   Μήδειαν. ~καὶ εἰς τὸν τρίτον  δασμὸν   τῷ Μινωταύρῳ συγκαταλέγεταιὡς δέ τινες
[1, 15]   λαβὼν δὲ Μίνως τὸ λίνον  διειρμένον   ᾔσθετο ὄντα παρ' ἐκείνῳ Δαίδαλον,
[1, 20]   ἐξεικάσας Ἥρᾳ παρέκλινεν αὐτῷ: καὶ  καυχώμενον   ὡς Ἥρᾳ μιγέντα ἐνέδησε τροχῷ,
[1, 14]   μισθὸν τῷ διὰ τοῦ κοχλίου  λίνον   διείραντι, διὰ τούτου νομίζων εὑρήσειν
[1, 15]   διελθεῖν. λαβὼν δὲ Μίνως τὸ  λίνον   διειρμένον ᾔσθετο ὄντα παρ' ἐκείνῳ
[1, 9]   τὴν ἔξοδον. ~ὑποθεμένου δὲ ἐκείνου,  λίνον   εἰσιόντι Θησεῖ δίδωσι: τοῦτο ἐξάψας
[1, 15]   δίδωσιν. ~ὁ δὲ ἐξάψας μύρμηκος  λίνον   καὶ τρήσας τὸν κοχλίαν εἴασε
[1, 9]   πυγμαῖς ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενος δὲ τὸ  λίνον   πάλιν ἐξῄει. καὶ διὰ νυκτὸς
[1, 9]   Ἀριάδνης ἥρπασε, καὶ κομίσας εἰς  Λῆμνον   ἐμίγη. καὶ γεννᾷ Θόαντα Στάφυλον
[1, 9]   Ἀριάδνης καὶ τῶν παίδων εἰς  Νάξον   ἀφικνεῖται. ἔνθα Διόνυσος ἐρασθεὶς Ἀριάδνης
[1, 6]   ἀνεῖλεν αὐτόν, παρὰ Μηδείας λαβὼν  αὐθήμερον   προσήνεγκεν αὐτῷ φάρμακον. δὲ
[1, 22]   Θησεὺς αὐτῶν ἀνεῖλεν. ~ὅτι Καινεὺς  πρότερον   ἦν γυνή, συνελθόντος δὲ αὐτῇ
[1, 19]   καὶ παρὰ τῇ θαλάσσῃ ὀχουμένου,  ταῦρον   ἀνῆκεν ἐκ τοῦ κλύδωνος. πτοηθέντων
[1, 5]   δείσας ἔπεμψεν ἐπὶ τὸν Μαραθώνιον  ταῦρον.   ~ὡς δὲ ἀνεῖλεν αὐτόν, παρὰ
[1, 20]   νεφέλη δὲ ἐξ Ἰξίονος ἐγέννησε  Κένταυρον.   ~Πειρίθους γὰρ Ἱπποδάμειαν μνηστευόμενος εἱστία
[1, 9]   θύρας ἐφελκόμενος εἰσῄει. καταλαβὼν δὲ  Μινώταυρον   ἐν ἐσχάτῳ μέρει τοῦ λαβυρίνθου
[1, 3]   παλαίων ἀνῄρει: Θησεὺς δὲ αὐτὸν  μετέωρον   ἀράμενος ἔρραξεν εἰς γῆν. ~ἕκτον
[1, 5]   συνοικοῦσα ἐπεβούλευσεν αὐτῷ, καὶ πείθει  τὸν   Αἰγέα φυλάττεσθαι ὡς ἐπίβουλον αὐτῷ.
[1, 16]   Ἀμαζόνες. καὶ στρατοπεδευσαμένας αὐτὰς περὶ  τὸν   Ἄρειον πάγον Θησεὺς μετὰ Ἀθηναίων
[1, 11]   τοὺς μὲν Πάλλαντος παῖδας πεντήκοντα  τὸν   ἀριθμὸν ἀπέκτεινεν: ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 3]   ~πέμπτον ἔκτεινεν ἐν Ἐλευσῖνι Κερκυόνα  τὸν   Βράγχου καὶ Ἀργιόπης νύμφης. οὗτος
[1, 2]   τοὺς πόδας, καὶ νίζοντας εἰς  τὸν   βυθὸν αὐτοὺς ἔρριπτε βορὰν ὑπερμεγέθει
[1, 5]   ὡς ἐπίβουλον αὐτῷ. Αἰγεὺς δὲ  τὸν   ἴδιον ἀγνοῶν παῖδα, δείσας ἔπεμψεν
[1, 2]   Τυφῶνος λέγουσι. ~τέταρτον ἔκτεινε Σκείρωνα  τὸν   Κορίνθιον τοῦ Πέλοπος, ὡς δὲ
[1, 15]   ἐξάψας μύρμηκος λίνον καὶ τρήσας  τὸν   κοχλίαν εἴασε δι' αὐτοῦ διελθεῖν.
[1, 14]   παρ' Δαίδαλος ἐκρύπτετο, δείκνυσι  τὸν   κοχλίαν. δὲ λαβὼν ἐπηγγέλλετο
[1, 5]   ἀγνοῶν παῖδα, δείσας ἔπεμψεν ἐπὶ  τὸν   Μαραθώνιον ταῦρον. ~ὡς δὲ ἀνεῖλεν
[1, 23]   δωδεκαέτη οὖσαν, Πειρίθῳ δὲ μνηστευόμενος  τὸν   Περσεφόνης γάμον εἰς Ἅιδου κάτεισι.
[1, 7]   ἐξέβαλε τὴν Μήδειαν. ~καὶ εἰς  τὸν   τρίτον δασμὸν τῷ Μινωταύρῳ συγκαταλέγεταιὡς
[1, 7]   τὴν Μήδειαν. ~καὶ εἰς τὸν  τρίτον   δασμὸν τῷ Μινωταύρῳ συγκαταλέγεταιὡς δέ
[1, 4]   μετέωρον ἀράμενος ἔρραξεν εἰς γῆν.  ~ἕκτον   ἀπέκτεινε Δαμάστην, ὃν ἔνιοι Πολυπήμονα
[1, 3]   ἁρπάσας αὐτὸν τῶν ποδῶν ἔρριψεν.  ~πέμπτον   ἔκτεινεν ἐν Ἐλευσῖνι Κερκυόνα τὸν
[1, 2]   τινὲς Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος λέγουσι.  ~τέταρτον   ἔκτεινε Σκείρωνα τὸν Κορίνθιον τοῦ
[1, 24]   ἐξελαθεὶς πρὸς Λυκομήδην ἦλθεν, ὃς  αὐτὸν   βάλλει κατὰ βαράθρων καὶ ἀποκτείνει.
[1, 3]   καὶ παλαίων ἀνῄρει: Θησεὺς δὲ  αὐτὸν   μετέωρον ἀράμενος ἔρραξεν εἰς γῆν.
[1, 15]   Κώκαλος δὲ ὑποσχόμενος ἐκδώσειν ἐξένισεν  αὐτόν:   δὲ λουσάμενος ὑπὸ τῶν
[1, 6]   Μαραθώνιον ταῦρον. ~ὡς δὲ ἀνεῖλεν  αὐτόν,   παρὰ Μηδείας λαβὼν αὐθήμερον προσήνεγκεν
[1, 8]   θυγάτηρ Μίνωος ἐρωτικῶς διατεθεῖσα πρὸς  αὐτὸν   συμπράσσειν ἐπαγγέλλεται, ἐὰν ὁμολογήσῃ γυναῖκα
[1, 2]   ὑπερμεγέθει χελώνῃ. Θησεὺς δὲ ἁρπάσας  αὐτὸν   τῶν ποδῶν ἔρριψεν. ~πέμπτον ἔκτεινεν
[1, 7]   συγκαταλέγεταιὡς δέ τινες λέγουσιν, ἑκὼν  ἑαυτὸν   ἔδωκεν. ἐχούσης δὲ τῆς νεὼς
[1, 10]   ἱστίον, Θησέα νομίσας ἀπολλέναι ῥίψας  ἑαυτὸν   μετήλλαξε. ~Θησεὺς δὲ παρέλαβε τὴν
[1, 19]   ~Θησεὺς δὲ πιστεύσας ηὔξατο Ποσειδῶνι  Ἱππόλυτον   διαφθαρῆναι: δέ, θέοντος αὐτοῦ
[1, 16]   δὲ ἐκ τῆς Ἀμαζόνος παῖδα  Ἱππόλυτον,   ~λαμβάνει μετὰ ταῦτα παρὰ Δευκαλίωνος
[1, 23]   μετὰ ταύτης Αἴθραν τὴν Πιτθέως  αἰχμάλωτον:   Δημοφῶν δὲ καὶ Ἀκάμας ἔφυγον.
[1, 24]   ἐξαπατᾶται, καὶ ὡς ξενίων μεταληψομένους  πρῶτον   ἐν τῷ τῆς Λήθης εἶπε
[1, 21]   δὲ ἔχοντες οἴνου ἀφειδῶς ἐμφορησάμενοι  ἐμέθυον,   καὶ εἰσαγομένην τὴν νύμφην ἐπεχείρουν
[1, 10]   δὲ ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως τὴν  ναῦν   ἰδὼν ἔχουσαν μέλαν ἱστίον, Θησέα
[1, 7]   ὑποστρέφῃ ζῶν, λευκοῖς πετάσαι τὴν  ναῦν   ἱστίοις. ~ὡς δὲ ἧκεν εἰς
[1, 10]   Ἀριάδνῃ καταπλέων ἐπελάθετο πετάσαι τὴν  ναῦν   λευκοῖς ἱστίοις. Αἰγεὺς δὲ ἀπὸ
[1, 14]   χώραν ἐρευνῶν ἐκόμιζε κόχλον, καὶ  πολὺν   ἐπηγγέλλετο δώσειν μισθὸν τῷ διὰ
[1, 24]   σπείραις δρακόντων κατείχοντο. Πειρίθους μὲν  οὖν   εἰς ἀίδιον δεθεὶς ἔμεινε, Θησέα
[1, 18]   τοῦ ἐκ τῆς Ἀμαζόνος παιδὸς  {ἤγουν   τοῦ Ἱππολύτου} καὶ δεῖται συνελθεῖν
[1, 21]   ἐμέθυον, καὶ εἰσαγομένην τὴν νύμφην  ἐπεχείρουν   βιάζεσθαι: δὲ Πειρίθους μετὰ
[1, 17]   ταῖς μεθ' ἑαυτῆς Ἀμαζόσιν ἐπιστᾶσα  σὺν   ὅπλοις κτείνειν ἔμελλεν. οἱ δὲ
[1, 8]   ἀπαγαγὼν εἰς Ἀθήνας. ὁμολογήσαντος δὲ  σὺν   ὅρκοις Θησέως δεῖται Δαιδάλου μηνῦσαι
[1, 17]   προγαμηθεῖσα Θησεῖ τοὺς συγκατακειμένους  σὺν   ταῖς μεθ' ἑαυτῆς Ἀμαζόσιν ἐπιστᾶσα
[1, 1]   Ι. ~τρίτην ἔκτεινεν ἐν Κρομμυῶνι  σῦν   τὴν καλουμένην Φαιὰν ἀπὸ τῆς
[1, 6]   δὲ ἀνεῖλεν αὐτόν, παρὰ Μηδείας  λαβὼν   αὐθήμερον προσήνεγκεν αὐτῷ φάρμακον.
[1, 15]   κοχλίαν εἴασε δι' αὐτοῦ διελθεῖν.  λαβὼν   δὲ Μίνως τὸ λίνον διειρμένον
[1, 14]   δείκνυσι τὸν κοχλίαν. δὲ  λαβὼν   ἐπηγγέλλετο διείρειν καὶ Δαιδάλῳ δίδωσιν.
[1, 9]   Θησεὺς τῆς θύρας ἐφελκόμενος εἰσῄει.  καταλαβὼν   δὲ Μινώταυρον ἐν ἐσχάτῳ μέρει
[1, 24]   δεθεὶς ἔμεινε, Θησέα δὲ Ἡρακλῆς  ἀναγαγὼν   ἔπεμψεν εἰς Ἀθήνας. ἐκεῖθεν δὲ
[1, 8]   ἐὰν ὁμολογήσῃ γυναῖκα αὐτὴν ἕξειν  ἀπαγαγὼν   εἰς Ἀθήνας. ὁμολογήσαντος δὲ σὺν
[1, 23]   Διόσκουροι μὲν μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ  Ἀρκάδων   εἷλον Ἀθήνας καὶ ἀπάγουσιν Ἑλένην
[1, 10]   ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως τὴν ναῦν  ἰδὼν   ἔχουσαν μέλαν ἱστίον, Θησέα νομίσας
[1, 9]   νυκτὸς μετὰ Ἀριάδνης καὶ τῶν  παίδων   εἰς Νάξον ἀφικνεῖται. ἔνθα Διόνυσος
[1, 2]   Θησεὺς δὲ ἁρπάσας αὐτὸν τῶν  ποδῶν   ἔρριψεν. ~πέμπτον ἔκτεινεν ἐν Ἐλευσῖνι
[1, 10]   ~λυπούμενος δὲ Θησεὺς ἐπ' Ἀριάδνῃ  καταπλέων   ἐπελάθετο πετάσαι τὴν ναῦν λευκοῖς
[1, 7]   τῷ παιδὶ ἐνετείλατο, ἐὰν ὑποστρέφῃ  ζῶν,   λευκοῖς πετάσαι τὴν ναῦν ἱστίοις.
[1, 17]   θυγατέρα, ἧς ἐπιτελουμένων τῶν γάμων  Ἀμαζὼν   προγαμηθεῖσα Θησεῖ τοὺς συγκατακειμένους
[1, 14]   κοχλίου λίνον διείραντι, διὰ τούτου  νομίζων   εὑρήσειν Δαίδαλον. ἐλθὼν δὲ εἰς
[1, 6]   τῷ πατρὶ καὶ τὴν ἐπιβουλὴν  μαθὼν   ἐξέβαλε τὴν Μήδειαν. ~καὶ εἰς
[1, 14]   διὰ τούτου νομίζων εὑρήσειν Δαίδαλον.  ἐλθὼν   δὲ εἰς Κάμικον τῆς Σικελίας
[1, 3]   ἠνάγκαζε τοὺς παριόντας παλαίειν καὶ  παλαίων   ἀνῄρει: Θησεὺς δὲ αὐτὸν μετέωρον
[1, 23]   Μενεσθέα καὶ τὴν ἀρχὴν τῶν  Ἀθηναίων   διδόασι τούτῳ. ~Θησεὺς δὲ μετὰ
[1, 11]   μετήλλαξε. ~Θησεὺς δὲ παρέλαβε τὴν  Ἀθηναίων   δυναστείαν, τοὺς μὲν Πάλλαντος παῖδας
[1, 16]   τὸν Ἄρειον πάγον Θησεὺς μετὰ  Ἀθηναίων   ἐνίκησεν. ἔχων δὲ ἐκ τῆς
[1, 9]   ἐν ἐσχάτῳ μέρει τοῦ λαβυρίνθου  παίων   πυγμαῖς ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενος δὲ τὸ
[1, 24]   εἰς Ἅιδου ἐξαπατᾶται, καὶ ὡς  ξενίων   μεταληψομένους πρῶτον ἐν τῷ τῆς
[1, 23]   κάτεισι. καὶ Διόσκουροι μὲν μετὰ  Λακεδαιμονίων   καὶ Ἀρκάδων εἷλον Ἀθήνας καὶ
[1, 20]   ἑαυτὴν ἀνήρτησε Φαίδρα. ~ὅτι  Ἰξίων   Ἥρας ἐρασθεὶς ἐπεχείρει βιάζεσθαι, καὶ
[1, 7]   Μινωταύρῳ συγκαταλέγεταιὡς δέ τινες λέγουσιν,  ἑκὼν   ἑαυτὸν ἔδωκεν. ἐχούσης δὲ τῆς
[1, 4]   καὶ τοὺς παριόντας ἐπὶ ξένια  καλῶν   τοὺς μὲν βραχεῖς ἐπὶ τῆς
[1, 20]   καὶ προσαγγειλάσης τῆς Ἥρας γνῶναι  θέλων   Ζεύς, εἰ οὕτως ἔχει
[1, 13]   δὲ ἀμελήσας τῶν τοῦ πατρὸς  ἐντολῶν   ψυχαγωγούμενος ἀεὶ μετέωρος ἐφέρετο: τακείσης
[1, 17]   Μίνωος θυγατέρα, ἧς ἐπιτελουμένων τῶν  γάμων   Ἀμαζὼν προγαμηθεῖσα Θησεῖ τοὺς
[1, 17]   Φαίδραν τὴν Μίνωος θυγατέρα, ἧς  ἐπιτελουμένων   τῶν γάμων Ἀμαζὼν προγαμηθεῖσα
[1, 4]   μὲν βραχεῖς ἐπὶ τῆς μεγάλης  κατακλίνων   σφύραις ἔτυπτεν, ἵν' ἐξισωθῶσι τῇ
[1, 22]   τῇ πρὸς Κενταύρους μάχῃ τραυμάτων  καταφρονῶν   πολλοὺς τῶν Κενταύρων ἀπώλεσεν, οἱ
[1, 14]   Μίνως, καὶ καθ' ἑκάστην χώραν  ἐρευνῶν   ἐκόμιζε κόχλον, καὶ πολὺν ἐπηγγέλλετο
[1, 5]   αὐτῷ. Αἰγεὺς δὲ τὸν ἴδιον  ἀγνοῶν   παῖδα, δείσας ἔπεμψεν ἐπὶ τὸν
[1, 19]   τοῦ κλύδωνος. πτοηθέντων δὲ τῶν  ἵππων   κατηρράχθη τὸ ἅρμα. ἐμπλακεὶς δὲ
[1, 15]   δὲ λουσάμενος ὑπὸ τῶν Κωκάλου  θυγατέρων   ἔκλυτος ἐγένετο: ὡς δὲ ἔνιοί
[1, 24]   ἦλθεν, ὃς αὐτὸν βάλλει κατὰ  βαράθρων   καὶ ἀποκτείνει.
[1, 6]   Αἰγεὺς τὴν κύλικα ἐξέρριψε τῶν  χειρῶν   αὐτοῦ. Θησεὺς δὲ ἀναγνωρισθεὶς τῷ
[1, 22]   μάχῃ τραυμάτων καταφρονῶν πολλοὺς τῶν  Κενταύρων   ἀπώλεσεν, οἱ δὲ λοιποί, περιστάντες
[1, 13]   ἐφέρετο: τακείσης δὲ τῆς κόλλης  πεσὼν   εἰς τὴν ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν
[1, 18]   δεῖται συνελθεῖν αὐτῇ. δὲ  μισῶν   πάσας γυναῖκας τὴν συνουσίαν ἔφυγεν.
[1, 23]   καὶ Μενεσθέα καὶ τὴν ἀρχὴν  τῶν   Ἀθηναίων διδόασι τούτῳ. ~Θησεὺς δὲ
[1, 17]   τὴν Μίνωος θυγατέρα, ἧς ἐπιτελουμένων  τῶν   γάμων Ἀμαζὼν προγαμηθεῖσα Θησεῖ
[1, 19]   ἐκ τοῦ κλύδωνος. πτοηθέντων δὲ  τῶν   ἵππων κατηρράχθη τὸ ἅρμα. ἐμπλακεὶς
[1, 22]   Κενταύρους μάχῃ τραυμάτων καταφρονῶν πολλοὺς  τῶν   Κενταύρων ἀπώλεσεν, οἱ δὲ λοιποί,
[1, 15]   αὐτόν: δὲ λουσάμενος ὑπὸ  τῶν   Κωκάλου θυγατέρων ἔκλυτος ἐγένετο: ὡς
[1, 9]   διὰ νυκτὸς μετὰ Ἀριάδνης καὶ  τῶν   παίδων εἰς Νάξον ἀφικνεῖται. ἔνθα
[1, 2]   χελώνῃ. Θησεὺς δὲ ἁρπάσας αὐτὸν  τῶν   ποδῶν ἔρριψεν. ~πέμπτον ἔκτεινεν ἐν
[1, 13]   νοτίδος λυθῇ. ~Ἴκαρος δὲ ἀμελήσας  τῶν   τοῦ πατρὸς ἐντολῶν ψυχαγωγούμενος ἀεὶ
[1, 6]   ἐπιγνοὺς Αἰγεὺς τὴν κύλικα ἐξέρριψε  τῶν   χειρῶν αὐτοῦ. Θησεὺς δὲ ἀναγνωρισθεὶς
[1, 22]   ἐν τῇ πρὸς Κενταύρους μάχῃ  τραυμάτων   καταφρονῶν πολλοὺς τῶν Κενταύρων ἀπώλεσεν,
[1, 20]   τροχῷ, ὑφ' οὗ φερόμενος διὰ  πνευμάτων   ἐν αἰθέρι ταύτην τίνει δίκην.
[1, 19]   ταῦρον ἀνῆκεν ἐκ τοῦ κλύδωνος.  πτοηθέντων   δὲ τῶν ἵππων κατηρράχθη τὸ
[1, 24]   καθεσθῆναι θρόνῳ, προσφυέντες σπείραις  δρακόντων   κατείχοντο. Πειρίθους μὲν οὖν εἰς
[1, 21]   συνῆψε, καὶ πολλοὺς Θησεὺς  αὐτῶν   ἀνεῖλεν. ~ὅτι Καινεὺς πρότερον ἦν
[1, 23]   ταύτης Αἴθραν τὴν Πιτθέως αἰχμάλωτον:  Δημοφῶν   δὲ καὶ Ἀκάμας ἔφυγον. κατάγουσι
[1, 16]   πάγον Θησεὺς μετὰ Ἀθηναίων ἐνίκησεν.  ἔχων   δὲ ἐκ τῆς Ἀμαζόνος παῖδα
[1, 4]   Πολυπήμονα λέγουσιν. οὗτος τὴν οἴκησιν  ἔχων   παρ' ὁδὸν ἐστόρεσε δύο κλίνας,
[1, 2]   Ποσειδῶνος. οὗτος ἐν τῇ Μεγαρικῇ  κατέχων   τὰς ἀφ' ἑαυτοῦ κληθείσας πέτρας




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Ugo BRATELLI (Site NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/02/2007