HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APOLLODORE (Ps.) d'Athènes, L'Épitomé, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  26 formes différentes pour 85 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 11]   ῥίψας ἑαυτὸν μετήλλαξε. ~Θησεὺς δὲ  παρέλαβε   τὴν Ἀθηναίων δυναστείαν, τοὺς μὲν
[1, 5]   ὑπερέχοντα τοῦ σώματος ἀπέπριζε. ~Μήδεια  δὲ   Αἰγεῖ τότε συνοικοῦσα ἐπεβούλευσεν αὐτῷ,
[1, 13]   ὑπὸ τῆς νοτίδος λυθῇ. ~Ἴκαρος  δὲ   ἀμελήσας τῶν τοῦ πατρὸς ἐντολῶν
[1, 6]   ἐξέρριψε τῶν χειρῶν αὐτοῦ. Θησεὺς  δὲ   ἀναγνωρισθεὶς τῷ πατρὶ καὶ τὴν
[1, 6]   ἐπὶ τὸν Μαραθώνιον ταῦρον. ~ὡς  δὲ   ἀνεῖλεν αὐτόν, παρὰ Μηδείας λαβὼν
[1, 10]   τὴν ναῦν λευκοῖς ἱστίοις. Αἰγεὺς  δὲ   ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως τὴν ναῦν
[1, 2]   ἔρριπτε βορὰν ὑπερμεγέθει χελώνῃ. Θησεὺς  δὲ   ἁρπάσας αὐτὸν τῶν ποδῶν ἔρριψεν.
[1, 22]   Καινεὺς πρότερον ἦν γυνή, συνελθόντος  δὲ   αὐτῇ Ποσειδῶνος ᾐτήσατο ἀνὴρ γενέσθαι
[1, 3]   παλαίειν καὶ παλαίων ἀνῄρει: Θησεὺς  δὲ   αὐτὸν μετέωρον ἀράμενος ἔρραξεν εἰς
[1, 18]   ὑπὸ Θησέως λέγουσιν ἀποθανεῖν. ~Φαίδρα  δὲ   γεννήσασα Θησεῖ δύο παιδία Ἀκάμαντα
[1, 13]   κληθεῖσαν Ἰκαρίαν θάλασσαν ἀπέθανε. Δαίδαλος  δὲ   διασώζεται εἰς Κάμικον τῆς Σικελίας>
[1, 14]   εἰς Κάμικον τῆς Σικελίας> ~Δαίδαλον  δὲ   ἐδίωκε Μίνως, καὶ καθ' ἑκάστην
[1, 14]   τούτου νομίζων εὑρήσειν Δαίδαλον. ἐλθὼν  δὲ   εἰς Κάμικον τῆς Σικελίας παρὰ
[1, 16]   Θησεὺς μετὰ Ἀθηναίων ἐνίκησεν. ἔχων  δὲ   ἐκ τῆς Ἀμαζόνος παῖδα Ἱππόλυτον,
[1, 9]   τοῦ λαβυρίνθου τὴν ἔξοδον. ~ὑποθεμένου  δὲ   ἐκείνου, λίνον εἰσιόντι Θησεῖ δίδωσι:
[1, 2]   τὸν Κορίνθιον τοῦ Πέλοπος, ὡς  δὲ   ἔνιοι Ποσειδῶνος. οὗτος ἐν τῇ
[1, 15]   Κωκάλου θυγατέρων ἔκλυτος ἐγένετο: ὡς  δὲ   ἔνιοί φασι, ζεστῷ καταχυθεὶς {ὕδατι}
[1, 20]   αἰθέρι ταύτην τίνει δίκην. νεφέλη  δὲ   ἐξ Ἰξίονος ἐγέννησε Κένταυρον. ~Πειρίθους
[1, 15]   διείρειν καὶ Δαιδάλῳ δίδωσιν. ~ὁ  δὲ   ἐξάψας μύρμηκος λίνον καὶ τρήσας
[1, 16]   ζεστῷ καταχυθεὶς {ὕδατι} μετήλλαξεν. ~συστρατευσάμενος  δὲ   ἐπὶ Ἀμαζόνας Ἡρακλεῖ ἥρπασενἈντιόπην, ὡς
[1, 21]   ὡς συγγενεῖς ὄντας αὐτῇ. ἀσυνήθως  δὲ   ἔχοντες οἴνου ἀφειδῶς ἐμφορησάμενοι ἐμέθυον,
[1, 8]   πετάσαι τὴν ναῦν ἱστίοις. ~ὡς  δὲ   ἧκεν εἰς Κρήτην, Ἀριάδνη θυγάτηρ
[1, 24]   εἰς ἀίδιον δεθεὶς ἔμεινε, Θησέα  δὲ   Ἡρακλῆς ἀναγαγὼν ἔπεμψεν εἰς Ἀθήνας.
[1, 19]   ηὔξατο Ποσειδῶνι Ἱππόλυτον διαφθαρῆναι:  δέ,   θέοντος αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ἅρματος
[1, 10]   Στάφυλον Οἰνοπίωνα καὶ Πεπάρηθον. ~λυπούμενος  δὲ   Θησεὺς ἐπ' Ἀριάδνῃ καταπλέων ἐπελάθετο
[1, 16]   ὡς δέ τινες Μελανίππην, Σιμωνίδης  δὲ   Ἱππολύτην. διὸ ἐστράτευσαν ἐπ' Ἀθήνας
[1, 19]   ἵππων κατηρράχθη τὸ ἅρμα. ἐμπλακεὶς  δὲ   Ἱππόλυτος συρόμενος ἀπέθανε. γενομένου δὲ
[1, 23]   Αἴθραν τὴν Πιτθέως αἰχμάλωτον: Δημοφῶν  δὲ   καὶ Ἀκάμας ἔφυγον. κατάγουσι δὲ
[1, 23]   δὲ καὶ Ἀκάμας ἔφυγον. κατάγουσι  δὲ   καὶ Μενεσθέα καὶ τὴν ἀρχὴν
[1, 11]   πεντήκοντα τὸν ἀριθμὸν ἀπέκτεινεν: ὁμοίως  δὲ   καὶ ὅσοι ἀντᾶραι ἤθελον παρ'
[1, 17]   σὺν ὅπλοις κτείνειν ἔμελλεν. οἱ  δὲ   κλείσαντες διὰ τάχους τὰς θύρας
[1, 14]   ἐκρύπτετο, δείκνυσι τὸν κοχλίαν.  δὲ   λαβὼν ἐπηγγέλλετο διείρειν καὶ Δαιδάλῳ
[1, 22]   πολλοὺς τῶν Κενταύρων ἀπώλεσεν, οἱ  δὲ   λοιποί, περιστάντες αὐτῷ, ἐλάταις τύπτοντες
[1, 15]   ὑποσχόμενος ἐκδώσειν ἐξένισεν αὐτόν:  δὲ   λουσάμενος ὑπὸ τῶν Κωκάλου θυγατέρων
[1, 17]   τὰς θύρας ἀπέκτειναν αὐτὴν. τινὲς  δὲ   μαχομένην αὐτὴν ὑπὸ Θησέως λέγουσιν
[1, 4]   κλίνας, μίαν μὲν μικράν, ἑτέραν  δὲ   μεγάλην, καὶ τοὺς παριόντας ἐπὶ
[1, 4]   ἵν' ἐξισωθῶσι τῇ κλίνῃ, τοὺς  δὲ   μεγάλους ἐπὶ τῆς μικρᾶς, καὶ
[1, 6]   αὐθήμερον προσήνεγκεν αὐτῷ φάρμακον.  δὲ   μέλλοντος αὐτῷ τοῦ ποτοῦ προσφέρεσθαι
[1, 24]   τῶν Ἀθηναίων διδόασι τούτῳ. ~Θησεὺς  δὲ   μετὰ Πειρίθου παραγενόμενος εἰς Ἅιδου
[1, 15]   εἴασε δι' αὐτοῦ διελθεῖν. λαβὼν  δὲ   Μίνως τὸ λίνον διειρμένον ᾔσθετο
[1, 9]   τῆς θύρας ἐφελκόμενος εἰσῄει. καταλαβὼν  δὲ   Μινώταυρον ἐν ἐσχάτῳ μέρει τοῦ
[1, 18]   καὶ δεῖται συνελθεῖν αὐτῇ.  δὲ   μισῶν πάσας γυναῖκας τὴν συνουσίαν
[1, 23]   ἥρπασεν Ἑλένην δωδεκαέτη οὖσαν, Πειρίθῳ  δὲ   μνηστευόμενος τὸν Περσεφόνης γάμον εἰς
[1, 11]   ἀπολλέναι ῥίψας ἑαυτὸν μετήλλαξε. ~Θησεὺς  δὲ   παρέλαβε τὴν Ἀθηναίων δυναστείαν, τοὺς
[1, 21]   τὴν νύμφην ἐπεχείρουν βιάζεσθαι:  δὲ   Πειρίθους μετὰ Θησέως καθοπλισάμενος μάχην
[1, 19]   σπαράξασα κατεψεύσατο Ἱππολύτου βίαν. ~Θησεὺς  δὲ   πιστεύσας ηὔξατο Ποσειδῶνι Ἱππόλυτον διαφθαρῆναι:
[1, 12]   ἐκ δούλης Μίνωος Ναυκράτης.  δὲ   πτερὰ κατασκευάσας ἑαυτῷ καὶ τῷ
[1, 8]   ἕξειν ἀπαγαγὼν εἰς Ἀθήνας. ὁμολογήσαντος  δὲ   σὺν ὅρκοις Θησέως δεῖται Δαιδάλου
[1, 13]   ψυχαγωγούμενος ἀεὶ μετέωρος ἐφέρετο: τακείσης  δὲ   τῆς κόλλης πεσὼν εἰς τὴν
[1, 7]   λέγουσιν, ἑκὼν ἑαυτὸν ἔδωκεν. ἐχούσης  δὲ   τῆς νεὼς μέλαν ἱστίον Αἰγεὺς
[1, 7]   τρίτον δασμὸν τῷ Μινωταύρῳ συγκαταλέγεταιὡς  δέ   τινες λέγουσιν, ἑκὼν ἑαυτὸν ἔδωκεν.
[1, 16]   ἐπὶ Ἀμαζόνας Ἡρακλεῖ ἥρπασενἈντιόπην, ὡς  δέ   τινες Μελανίππην, Σιμωνίδης δὲ Ἱππολύτην.
[1, 9]   λαβυρίνθου παίων πυγμαῖς ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενος  δὲ   τὸ λίνον πάλιν ἐξῄει. καὶ
[1, 5]   φυλάττεσθαι ὡς ἐπίβουλον αὐτῷ. Αἰγεὺς  δὲ   τὸν ἴδιον ἀγνοῶν παῖδα, δείσας
[1, 19]   δὲ Ἱππόλυτος συρόμενος ἀπέθανε. γενομένου  δὲ   τοῦ ἔρωτος περιφανοῦς ἑαυτὴν ἀνήρτησε
[1, 19]   ἀνῆκεν ἐκ τοῦ κλύδωνος. πτοηθέντων  δὲ   τῶν ἵππων κατηρράχθη τὸ ἅρμα.
[1, 24]   ἀναγαγὼν ἔπεμψεν εἰς Ἀθήνας. ἐκεῖθεν  δὲ   ὑπὸ Μενεσθέως ἐξελαθεὶς πρὸς Λυκομήδην
[1, 15]   Δαίδαλον, καὶ εὐθέως ἀπῄτει. Κώκαλος  δὲ   ὑποσχόμενος ἐκδώσειν ἐξένισεν αὐτόν:
[1, 18]   γυναῖκας τὴν συνουσίαν ἔφυγεν.  δὲ   Φαίδρα, δείσασα μὴ τῷ πατρὶ
[1, 2]   ἀφ' ἑαυτοῦ κληθείσας πέτρας Σκειρωνίδας,  ἠνάγκαζε   τοὺς παριόντας νίζειν αὐτοῦ τοὺς
[1, 3]   Βράγχου καὶ Ἀργιόπης νύμφης. οὗτος  ἠνάγκαζε   τοὺς παριόντας παλαίειν καὶ παλαίων
[1, 14]   καὶ καθ' ἑκάστην χώραν ἐρευνῶν  ἐκόμιζε   κόχλον, καὶ πολὺν ἐπηγγέλλετο δώσειν
[1, 4]   καὶ τὰ ὑπερέχοντα τοῦ σώματος  ἀπέπριζε.   ~Μήδεια δὲ Αἰγεῖ τότε συνοικοῦσα
[1, 14]   Κάμικον τῆς Σικελίας> ~Δαίδαλον δὲ  ἐδίωκε   Μίνως, καὶ καθ' ἑκάστην χώραν
[1, 6]   πατρὶ καὶ τὴν ἐπιβουλὴν μαθὼν  ἐξέβαλε   τὴν Μήδειαν. ~καὶ εἰς τὸν
[1, 19]   ἅρμα. ἐμπλακεὶς δὲ Ἱππόλυτος συρόμενος  ἀπέθανε.   γενομένου δὲ τοῦ ἔρωτος περιφανοῦς
[1, 13]   ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰκαρίαν θάλασσαν  ἀπέθανε.   Δαίδαλος δὲ διασώζεται εἰς Κάμικον
[1, 24]   μὲν οὖν εἰς ἀίδιον δεθεὶς  ἔμεινε,   Θησέα δὲ Ἡρακλῆς ἀναγαγὼν ἔπεμψεν
[1, 2]   Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος λέγουσι. ~τέταρτον  ἔκτεινε   Σκείρωνα τὸν Κορίνθιον τοῦ Πέλοπος,
[1, 4]   ἀράμενος ἔρραξεν εἰς γῆν. ~ἕκτον  ἀπέκτεινε   Δαμάστην, ὃν ἔνιοι Πολυπήμονα λέγουσιν.
[1, 10]   Θησέα νομίσας ἀπολλέναι ῥίψας ἑαυτὸν  μετήλλαξε.   ~Θησεὺς δὲ παρέλαβε τὴν Ἀθηναίων
[1, 24]   πρῶτον ἐν τῷ τῆς Λήθης  εἶπε   καθεσθῆναι θρόνῳ, προσφυέντες σπείραις
[1, 15]   λίνον καὶ τρήσας τὸν κοχλίαν  εἴασε   δι' αὐτοῦ διελθεῖν. λαβὼν δὲ
[1, 9]   ἀφικνεῖται. ἔνθα Διόνυσος ἐρασθεὶς Ἀριάδνης  ἥρπασε,   καὶ κομίσας εἰς Λῆμνον ἐμίγη.
[1, 4]   τὴν οἴκησιν ἔχων παρ' ὁδὸν  ἐστόρεσε   δύο κλίνας, μίαν μὲν μικράν,
[1, 20]   καὶ καυχώμενον ὡς Ἥρᾳ μιγέντα  ἐνέδησε   τροχῷ, ὑφ' οὗ φερόμενος διὰ
[1, 20]   δίκην. νεφέλη δὲ ἐξ Ἰξίονος  ἐγέννησε   Κένταυρον. ~Πειρίθους γὰρ Ἱπποδάμειαν μνηστευόμενος
[1, 19]   δὲ τοῦ ἔρωτος περιφανοῦς ἑαυτὴν  ἀνήρτησε   Φαίδρα. ~ὅτι Ἰξίων Ἥρας
[1, 12]   τοῦ ἡλίου αἱ πτέρυγες λυθῶσι,  μήτε   ἐγγὺς θαλάσσης, ἵνα μὴ τὰ
[1, 12]   καὶ τῷ παιδὶ ἀναπτάντι ἐνετείλατο  μήτε   εἰς ὕψος πέτεσθαι, μὴ τακείσης
[1, 5]   σώματος ἀπέπριζε. ~Μήδεια δὲ Αἰγεῖ  τότε   συνοικοῦσα ἐπεβούλευσεν αὐτῷ, καὶ πείθει
[1, 2]   νίζοντας εἰς τὸν βυθὸν αὐτοὺς  ἔρριπτε   βορὰν ὑπερμεγέθει χελώνῃ. Θησεὺς δὲ
[1, 11]   ἀπεκτάνθησαν, καὶ τὴν ἀρχὴν ἅπασαν  ἔσχε   μόνος. ~ὅτι Μίνως, αἰσθόμενος τοῦ
[1, 21]   Πειρίθους μετὰ Θησέως καθοπλισάμενος μάχην  συνῆψε,   καὶ πολλοὺς Θησεὺς αὐτῶν
[1, 6]   ὅπερ ἐπιγνοὺς Αἰγεὺς τὴν κύλικα  ἐξέρριψε   τῶν χειρῶν αὐτοῦ. Θησεὺς δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Ugo BRATELLI (Site NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/02/2007