Livre, Chap.
[1, 15]	ἐπηγγέλλετο διείρειν καὶ Δαιδάλῳ δίδωσιν.	~ὁ	δὲ ἐξάψας μύρμηκος λίνον καὶ
[1, 19]	πιστεύσας ηὔξατο Ποσειδῶνι Ἱππόλυτον διαφθαρῆναι:	ὁ	δέ, θέοντος αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ
[1, 14]	Δαίδαλος ἐκρύπτετο, δείκνυσι τὸν κοχλίαν.	ὁ	δὲ λαβὼν ἐπηγγέλλετο διείρειν καὶ
[1, 15]	δὲ ὑποσχόμενος ἐκδώσειν ἐξένισεν αὐτόν:	ὁ	δὲ λουσάμενος ὑπὸ τῶν Κωκάλου
[1, 6]	λαβὼν αὐθήμερον προσήνεγκεν αὐτῷ φάρμακον.	ὁ	δὲ μέλλοντος αὐτῷ τοῦ ποτοῦ
[1, 18]	Ἱππολύτου} καὶ δεῖται συνελθεῖν αὐτῇ.	ὁ	δὲ μισῶν πάσας γυναῖκας τὴν
[1, 21]	εἰσαγομένην τὴν νύμφην ἐπεχείρουν βιάζεσθαι:	ὁ	δὲ Πειρίθους μετὰ Θησέως καθοπλισάμενος
[1, 12]	αὐτῷ ἐκ δούλης Μίνωος Ναυκράτης.	ὁ	δὲ πτερὰ κατασκευάσας ἑαυτῷ καὶ
[1, 20]	προσαγγειλάσης τῆς Ἥρας γνῶναι θέλων	ὁ	Ζεύς, εἰ οὕτως ἔχει τὸ
[1, 21]	καθοπλισάμενος μάχην συνῆψε, καὶ πολλοὺς	ὁ	Θησεὺς αὐτῶν ἀνεῖλεν. ~ὅτι Καινεὺς
[1, 20]	περιφανοῦς ἑαυτὴν ἀνήρτησε Φαίδρα. ~ὅτι	ὁ	Ἰξίων Ἥρας ἐρασθεὶς ἐπεχείρει βιάζεσθαι,
[1, 16]	τινες Μελανίππην, Σιμωνίδης δὲ Ἱππολύτην.	διὸ	ἐστράτευσαν ἐπ' Ἀθήνας Ἀμαζόνες. καὶ
[1, 22]	Ποσειδῶνος ᾐτήσατο ἀνὴρ γενέσθαι ἄτρωτος:	διὸ	καὶ ἐν τῇ πρὸς Κενταύρους
[1, 10]	ναῦν λευκοῖς ἱστίοις. Αἰγεὺς δὲ	ἀπὸ	τῆς ἀκροπόλεως τὴν ναῦν ἰδὼν
[1, 1]	Κρομμυῶνι σῦν τὴν καλουμένην Φαιὰν	ἀπὸ	τῆς θρεψάσης γραὸς αὐτήν: ταύτην
[1, 17]	αὐτὴν. τινὲς δὲ μαχομένην αὐτὴν	ὑπὸ	Θησέως λέγουσιν ἀποθανεῖν. ~Φαίδρα δὲ
[1, 24]	ἔπεμψεν εἰς Ἀθήνας. ἐκεῖθεν δὲ	ὑπὸ	Μενεσθέως ἐξελαθεὶς πρὸς Λυκομήδην ἦλθεν,
[1, 12]	θαλάσσης, ἵνα μὴ τὰ πτερὰ	ὑπὸ	τῆς νοτίδος λυθῇ. ~Ἴκαρος δὲ
[1, 12]	πέτεσθαι, μὴ τακείσης τῆς κόλλης	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου αἱ πτέρυγες λυθῶσι,
[1, 15]	ἐξένισεν αὐτόν: ὁ δὲ λουσάμενος	ὑπὸ	τῶν Κωκάλου θυγατέρων ἔκλυτος ἐγένετο:
[1, 19]	πτοηθέντων δὲ τῶν ἵππων κατηρράχθη	τὸ	ἅρμα. ἐμπλακεὶς δὲ Ἱππόλυτος συρόμενος
[1, 15]	αὐτοῦ διελθεῖν. λαβὼν δὲ Μίνως	τὸ	λίνον διειρμένον ᾔσθετο ὄντα παρ'
[1, 9]	παίων πυγμαῖς ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενος δὲ	τὸ	λίνον πάλιν ἐξῄει. καὶ διὰ
[1, 6]	ποτοῦ προσφέρεσθαι ἐδωρήσατο τῷ πατρὶ	τὸ	ξίφος, ὅπερ ἐπιγνοὺς Αἰγεὺς τὴν
[1, 20]	ὁ Ζεύς, εἰ οὕτως ἔχει	τὸ	πρᾶγμα, νεφέλην ἐξεικάσας Ἥρᾳ παρέκλινεν
[1, 7]	μέλαν ἱστίον Αἰγεὺς τῷ παιδὶ	ἐνετείλατο,	ἐὰν ὑποστρέφῃ ζῶν, λευκοῖς πετάσαι
[1, 12]	ἑαυτῷ καὶ τῷ παιδὶ ἀναπτάντι	ἐνετείλατο	μήτε εἰς ὕψος πέτεσθαι, μὴ
[1, 19]	Ἱππολύτου βίαν. ~Θησεὺς δὲ πιστεύσας	ηὔξατο	Ποσειδῶνι Ἱππόλυτον διαφθαρῆναι: ὁ δέ,
[1, 6]	μέλλοντος αὐτῷ τοῦ ποτοῦ προσφέρεσθαι	ἐδωρήσατο	τῷ πατρὶ τὸ ξίφος, ὅπερ
[1, 22]	γυνή, συνελθόντος δὲ αὐτῇ Ποσειδῶνος	ᾐτήσατο	ἀνὴρ γενέσθαι ἄτρωτος: διὸ καὶ
[1, 18]	θύρας καὶ τὰς ἐσθῆτας σπαράξασα	κατεψεύσατο	Ἱππολύτου βίαν. ~Θησεὺς δὲ πιστεύσας
[1, 10]	δὲ Θησεὺς ἐπ' Ἀριάδνῃ καταπλέων	ἐπελάθετο	πετάσαι τὴν ναῦν λευκοῖς ἱστίοις.
[1, 15]	δὲ Μίνως τὸ λίνον διειρμένον	ᾔσθετο	ὄντα παρ' ἐκείνῳ Δαίδαλον, καὶ
[1, 14]	τὸν κοχλίαν. ὁ δὲ λαβὼν	ἐπηγγέλλετο	διείρειν καὶ Δαιδάλῳ δίδωσιν. ~ὁ
[1, 14]	ἐρευνῶν ἐκόμιζε κόχλον, καὶ πολὺν	ἐπηγγέλλετο	δώσειν μισθὸν τῷ διὰ τοῦ
[1, 15]	ὑπὸ τῶν Κωκάλου θυγατέρων ἔκλυτος	ἐγένετο:	ὡς δὲ ἔνιοί φασι, ζεστῷ
[1, 13]	πατρὸς ἐντολῶν ψυχαγωγούμενος ἀεὶ μετέωρος	ἐφέρετο:	τακείσης δὲ τῆς κόλλης πεσὼν
[1, 14]	παρὰ Κώκαλον, παρ' ᾧ Δαίδαλος	ἐκρύπτετο,	δείκνυσι τὸν κοχλίαν. ὁ δὲ
[1, 12]	τοῦ παιδὸς Ἰκάρου καθεῖρξεν, ὃς	ἐγεγέννητο	αὐτῷ ἐκ δούλης Μίνωος Ναυκράτης.
[1, 24]	θρόνῳ, ᾧ προσφυέντες σπείραις δρακόντων	κατείχοντο.	Πειρίθους μὲν οὖν εἰς ἀίδιον
[1, 9]	ἐκείνου, λίνον εἰσιόντι Θησεῖ δίδωσι:	τοῦτο	ἐξάψας Θησεὺς τῆς θύρας ἐφελκόμενος
[1, 4]	οἴκησιν ἔχων παρ' ὁδὸν ἐστόρεσε	δύο	κλίνας, μίαν μὲν μικράν, ἑτέραν
[1, 18]	ἀποθανεῖν. ~Φαίδρα δὲ γεννήσασα Θησεῖ	δύο	παιδία Ἀκάμαντα καὶ Δημοφῶντα ἐρᾷ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/02/2007