discours, paragraphes
[12, 98]	ἐνθάδε ἦσαν, ὑπὸ τούτων ἂν	ὑβρίζοντο,	οἱ δ' ἐπὶ ξένης μικρῶν
[12, 34]	ὄντες ἐτύχετε αὐτοῦ ἢ καὶ	ὑεῖς;	ἀπεψηφίσασθε; Δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες
[12, 83]	λάβοιμεν, ὧν οὗτοι πατέρας καὶ	ὑεῖς	καὶ ἀδελφοὺς ἀκρίτους ἀπέκτειναν; ἀλλὰ
[12, 92]	σφόδρα ἤρχεσθε, ὥστε ἀδελφοῖς καὶ	ὑέσι	καὶ πολίταις ἠναγκάζεσθε πολεμεῖν τοιοῦτον
[12, 98]	οὔτ' ἂν ἱερὰ οὔτε βωμοὶ	ὑμᾶς	ἀδικουμένους διὰ τοὺς τούτων τρόπους
[12, 91]	ἐποιεῖτε· ~νυνὶ μὲν γὰρ οὐδεὶς	ὑμᾶς	ἀναγκάζει παρὰ τὴν ὑμετέραν γνώμην
[12, 74]	ὦ ἄνδρες δικασταί, (καὶ τούτων	ὑμᾶς	αὐτοὺς μάρτυρας παρέξομαἰ) εἶπεν ὅτι
[12, 69]	καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ	ὑμᾶς	αὐτούς. ~Ὁ δὲ ὧν μὲν
[12, 58]	χρὴ ὀργίζεσθαι, ὅτι Φείδων αἱρεθεὶς	ὑμᾶς	διαλλάξαι καὶ καταγαγεῖν τῶν αὐτῶν
[12, 28]	εἰς σφᾶς αὐτοὺς ἀναφέρωσι, πῶς	ὑμᾶς	εἰκὸς ἀποδέχεσθαι; ~Εἰ μὲν γάρ
[12, 87]	σφόδρα ἐπιλήσμονας καὶ εὐήθεις νομίζοντες	ὑμᾶς	εἶναι, εἰ διὰ μὲν τοῦ
[12, 100]	αὐτοὺς ἡμῶν τε ἀκροᾶσθαι καὶ	ὑμᾶς	εἴσεσθαι τὴν ψῆφον φέροντας, ἡγουμένους,
[12, 95]	οἱ πατέρες παρέδοσαν, φεύγοντας δὲ	ὑμᾶς	ἐκ τῶν πόλεων ἐξῃτοῦντο. ~Ἀνθ'
[12, 93]	οὐ τῶν ἀγαθῶν κοινούμενοι πιστοὺς	ὑμᾶς	ἐκτῶντο, ἀλλὰ τῶν ὀνειδῶν μεταδιδόντες
[12, 3]	κατηγορίαν ποιήσομαι. ὅμως δὲ πειράσομαι	ὑμᾶς	ἐξ ἀρχῆς ὡς ἂν δύνωμαι
[12, 89]	τῶν ἄλλων Ελλήνων πλεῖστα εἰς	ὑμᾶς	ἐξημάρτηκεν, οὐκ οἴονται χρῆναι αὐτὸν
[12, 70]	οὔτε τῶν πολιτῶν ἤλπισε, ταῦθ'	ὑμᾶς	ἔπεισε πρᾶξαι, οὐχ ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[12, 74]	πολλὰ εἶπε καὶ ὅτι παρασπόνδους	ὑμᾶς	ἔχοι, καὶ ὅτι οὐ περὶ
[12, 45]	κακῶς δὲ πραττόντων δυνήσονται· καὶ	ὑμᾶς	ἡγοῦντο τῶν παρόντων κακῶν ἐπιθυμοῦντας
[12, 58]	τοὺς μὲν κρείττους αὑτῶν δι'	ὑμᾶς	κακῶς ποιεῖν ἕτοιμος ἦν, ὑμῖν
[12, 67]	διὰ τὴν πρὸς ἐκείνους πίστιν	ὑμᾶς	κατεδουλώσατο, διὰ δὲ τὴν πρὸς
[12, 78]	ἂν ἐν δημοκρατίᾳ· δὶς γὰρ	ὑμᾶς	κατεδουλώσατο, τῶν μὲν παρόντων καταφρονῶν,
[12, 95]	τὴν ἀκρόπολιν κατέστησαν. ~Καὶ πρὸς	ὑμᾶς	μὲν ἔτι πολλῶν ὄντων εἰπεῖν
[12, 93]	ἐλάττους ἔχετε· συνωφελεῖσθαι μὲν γὰρ	ὑμᾶς	οὐκ ἠξίουν, συνδιαβάλλεσθαι δ' ἠνάγκαζον,
[12, 50]	μὴ ὑπὲρ Θηραμένους, ὃς εἰς	ὑμᾶς	πολλὰ ἐξήμαρτεν. ~Ἀλλ' οὗτος τὴν
[12, 65]	προτέρας ὀλιγαρχίας αἰτιώτατος ἐγένετο, πείσας	ὑμᾶς	τὴν ἐπὶ τῶν τετρακοσίων πολιτείαν
[12, 67]	κατεδουλώσατο, διὰ δὲ τὴν πρὸς	ὑμᾶς	τοὺς φίλους ἀπώλεσε. ~Τιμώμενος δὲ
[12, 73]	ψηφίσαισθε. ~Ἀναστὰς δὲ Θηραμένης ἐκέλευσεν	ὑμᾶς	τριάκοντα ἀνδράσιν ἐπιτρέψαι τὴν πόλιν
[12, 57]	εἰ μὲν ἐκεῖνοι δικαίως ἔφευγον,	ὑμεῖς	ἀδίκως, εἰ δ' ὑμεῖς δικαίως,
[12, 47]	δὲ μάρτυράς μοι κάλει. καὶ	ὑμεῖς	ἀνάβητε. Μάρτυρες. ~Τῶν μὲν μαρτύρων
[12, 73]	πολιτεία χρῆσθαι ἣν Δρακοντίδης ἀπέφαινεν.	ὑμεῖς	δ' ὅμως καὶ οὕτω διακείμενοι
[12, 90]	οὐκ οἴονται χρῆναι αὐτὸν ἀπολέσθαι;	~Ὑμεῖς	δὲ δείξατε ἥντινα γνώμην ἔχετε
[12, 93]	ἐκ τῶν πραγμάτων μεγάλους ἐκτήσαντο,	ὑμεῖς	δὲ διὰ τὸν πρὸς ἀλλήλους
[12, 30]	τούτοις ἐψηφισμένα παρόν, συλλαβὼν ἀπήγαγεν.	Ὑμεῖς	δὲ πᾶσιν ὀργίζεσθε, ὅσοι εἰς
[12, 82]	τοὺς οὐδὲν ἀδικοῦντας ἀκρίτους ἀπέκτειναν,	ὑμεῖς	δὲ τοὺς ἀπολέσαντας τὴν πόλιν
[12, 69]	ἠθέλησεν, ἐκέλευσε δὲ αὑτῷ πιστεύειν.	~Ὑμεῖς	δέ, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, πραττούσης
[12, 60]	μὴ δι' ἄνδρας ἀγαθούς, οἷς	ὑμεῖς	δηλώσατε παρὰ τῶν ἐχθρῶν δίκην
[12, 57]	ἔφευγον, ὑμεῖς ἀδίκως, εἰ δ'	ὑμεῖς	δικαίως, οἱ τριάκοντα ἀδίκως· οὐ
[12, 89]	ῥᾷον ἡγοῦμαι εἶναι ὑπὲρ ὧν	ὑμεῖς	ἐπάσχετε ἀντειπεῖν, ἢ ὑπὲρ ὧν
[12, 99]	καὶ ὑπὲρ τῶν τεθνεώτων, οἷς	ὑμεῖς,	ἐπειδὴ ζῶσιν ἐπαμῦναι οὐκ ἐδύνασθε,
[12, 94]	εὔνους ᾤοντο εἶναι. ~Ἀνθ' ὧν	ὑμεῖς	νῦν ἐν τῷ θαρραλέῳ ὄντες,
[12, 72]	αὐτοῖς μηδεὶς ἐναντιοῖτο μηδὲ διαπειλοῖτο	ὑμεῖς	τε μὴ τὰ τῆ πόλει
[12, 79]	ἔλεον μὴ εἶναι ἐν ταῖς	ὑμετέραις	γνώμαις, ἀλλὰ παρὰ Ερατοσθένους καὶ
[12, 76]	τῶν παρόντων· οὕτω γὰρ τὴν	ὑμετέραν	ἀσθένειαν ἑώρων καὶ τὴν αὑτῶν
[12, 91]	φανερὰν γὰρ τῇ πόλει τὴν	ὑμετέραν	γνώμην ποιήσετε. ~Βούλομαι δὲ ὀλίγα
[12, 91]	οὐδεὶς ὑμᾶς ἀναγκάζει παρὰ τὴν	ὑμετέραν	γνώμην ψηφίζεσθαι. Ὥστε συμβουλεύω μὴ
[12, 39]	ἥντινα τοιαύτην προσεκτήσαντο οἵαν τὴν	ὑμετέραν	κατεδουλώσαντο. ~Ἀλλὰ γὰρ ὅπλα τῶν
[12, 94]	τῆς σφετέρας ἀρχῆς καὶ τῆς	ὑμετέρας	δουλείας εἰς τὴν ἀκρόπολιν κατέστησαν.
[12, 30]	εἰς τὰς οἰκίας ἦλθον τὰς	ὑμετέρας	ζήτησιν ποιούμενοι ἢ ὑμῶν ἢ
[12, 50]	Χρῆν δ' αὐτὸν ὑπὲρ τῆς	ὑμετέρας	σωτηρίας ταύτην τὴν προθυμίαν ἔχειν,
[12, 35]	τούτων ἕξετε. Ὧν οἱ μὲν	ὑμέτεροι	ὄντες πολῖται μαθόντες ἀπίασιν ὅτι
[12, 66]	προτέρους αὑτοῦ γιγνομένους, τὸ δὲ	ὑμέτερον	πλῆθος οὐκέτι βουλόμενον τούτων ἀκροᾶσθαι,
[12, 74]	ὅτι οὐδὲν αὐτῷ μέλοι τοῦ	ὑμετέρου	θορύβου, ἐπειδὴ πολλοὺς μὲν Αθηναίων
[12, 87]	εἶναι, εἰ διὰ μὲν τοῦ	ὑμετέρου	πλήθους ἀδεῶς ἡγοῦνται τοὺς τριάκοντα
[12, 51]	ἐχθρὰν ἐνόμιζεν εἶναι, τοὺς δ'	ὑμετέρους	ἐχθροὺς φίλους, ὡς ἀμφότερα ταῦτα
[12, 67]	Αριστοκράτους ἔργων. ~Βουλόμενος δὲ τῷ	ὑμετέρῳ	πλήθει δοκεῖν πιστὸς εἶναι Αντιφῶντα
[12, 49]	δικασταί, ὅσοι κακόνοι ἦσαν τῷ	ὑμετέρῳ	πλήθει, οὐδὲν ἔλαττον εἶχον σιωπῶντες·
[12, 43]	τῶν συνωμοτῶν, ἐναντία δὲ τῷ	ὑμετέρῳ	πλήθει πράττοντες· ὧν Ερατοσθένης καὶ
[12, 42]	~Οὐ γὰρ νῦν πρῶτον τῷ	ὑμετέρῳ	πλήθει τὰ ἐναντία ἔπραξεν, ἀλλὰ
[12, 5]	πρῶτον εἰπὼν καὶ περὶ τῶν	ὑμετέρων	ἀναμνῆσαι πειράσομαι. ~Θέογνις γὰρ καὶ
[12, 30]	ποιούμενοι ἢ ὑμῶν ἢ τῶν	ὑμετέρων	τινός. ~Καίτοι εἰ χρὴ τοῖς
[12, 38]	αὐτῶν ἕτερα λέγοντες ἐνίοτε ἐξαπατῶσιν,	ὑμῖν	ἀποδεικνύντες ὡς στρατιῶται ἀγαθοί εἰσιν,
[12, 80]	τούτους παρέδωκε τῇ πόλει, κάκιον	ὑμῖν	αὐτοῖς βοηθήσητε. ~Κατηγόρηται δὴ Ερατοσθένους
[12, 58]	ὑμᾶς κακῶς ποιεῖν ἕτοιμος ἦν,	ὑμῖν	δὲ ἀδίκως φεύγουσιν οὐκ ἠθέλησεν
[12, 40]	τὴν Αττικὴν φρούρια καθεῖλον, καὶ	ὑμῖν	ἐδήλωσαν ὅτι οὐδὲ τὸν Πειραιᾶ
[12, 79]	ἐστι τὰ κατηγορημένα· ἥκει δ'	ὑμῖν	ἐκεῖνος ὁ καιρός, ἐν ᾧ
[12, 35]	ἔσονται, δυστυχήσαντες δὲ τὸ ἴσον	ὑμῖν	ἕξουσιν· ὅσοι δὲ ξένοι ἐπιδημοῦσιν,
[12, 74]	καὶ ὅτι οὐ περὶ πολιτείας	ὑμῖν	ἔσται ἀλλὰ περὶ σωτηρίας, εἰ
[12, 84]	δύναισθε λαβεῖν, πῶς οὐκ αἰσχρὸν	ὑμῖν	καὶ ἡντινοῦν ἀπολιπεῖν, ἥντινά τις
[12, 95]	μὲν ἐκ τῆς πόλεως, ἣν	ὑμῖν	οἱ πατέρες παρέδοσαν, φεύγοντας δὲ
[12, 57]	τριάκοντα πάντα κακὰ εἰργασμένοις καὶ	ὑμῖν	πάντα κακὰ πεπονθόσι. Καίτοι τοῦτο
[12, 42]	εἶναι ἔπραττε. Καὶ τούτων μάρτυρας	ὑμῖν	παρέξομαι. Μάρτυρες. ~Τὸν μὲν τοίνυν
[12, 46]	τοίνυν τῶν ἐφόρων ἐγένετο, μάρτυρας	ὑμῖν	παρέξομαι, οὐ τοὺς τότε συμπράττοντας
[12, 34]	ὡμολόγηκεν ἀδίκως συλλαβεῖν, ὥστε ῥᾳδίαν	ὑμῖν	τὴν διαψήφισιν περὶ αὑτοῦ πεποίηκε.
[12, 92]	τοὺς ἐκ Πειραιῶς, ἵνα τὰς	ὑμῖν	τούτων γεγενημένας συμφορὰς παραδείγματα ἔχοντες
[12, 62]	διὰ βραχυτάτων διδάξω. Δέομαι δ'	ὑμῶν	ἀκοῦσαι ὑπέρ τ' ἐμαυτοῦ καὶ
[12, 51]	πρὸς ἀλλήλους διαφορὰς οὐχ ὑπὲρ	ὑμῶν	ἀλλ' ὑπὲρ ἑαυτῶν γιγνομένας, ὁπότεροι
[12, 78]	φίλους ὄντας ἀποφαίνειν, οὐχ ὑπὲρ	ὑμῶν	ἀποθανόντος Θηραμένους ἀλλ' ὑπὲρ τῆς
[12, 94]	καθ' ὅσον δύνασθε, καὶ ὑπὲρ	ὑμῶν	αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν ἐκ
[12, 91]	Ὥστε συμβουλεύω μὴ τούτων ἀποψηφισαμένους	ὑμῶν	αὐτῶν καταψηφίσασθαι. Μηδ' οἴεσθε κρύβδην
[12, 40]	τῶν πολεμίων ἐσκύλευσαν ὅσα περ	ὑμῶν	ἀφείλοντο, ἀλλὰ τείχη τοιαῦτα εἷλον
[12, 66]	ἐκείνους φθόνον καὶ τὸ παρ'	ὑμῶν	δέος μετέσχε τῶν Αριστοκράτους ἔργων.
[12, 30]	τὰς ὑμετέρας ζήτησιν ποιούμενοι ἢ	ὑμῶν	ἢ τῶν ὑμετέρων τινός. ~Καίτοι
[12, 84]	τῆς τούτου πονηρίας· τοσοῦτον ἢ	ὑμῶν	καταπεφρόνηκεν ἢ ἑτέροις πεπίστευκεν. ~Ὧν
[12, 26]	ὅτε μὲν τὸ πλῆθος ἦν	ὑμῶν	κύριον τῆς σωτηρίας τῆς ἡμετέρας,
[12, 98]	σωτήρια γίγνεται· οἱ δὲ παῖδες	ὑμῶν,	ὅσοι μὲν ἐνθάδε ἦσαν, ὑπὸ
[12, 86]	ἄξια ἀποφανοῦσιν. Ἀλλ' οὐχ ὑπὲρ	ὑμῶν	οὐδεὶς αὐτῶν οὐδὲ τὰ δίκαια
[12, 61]	ἐγώ τε γὰρ δέομαι ἀναπαύσασθαι,	ὑμῶν	τ' ἐνίοις ἥδιον ὡς πλείστων
[12, 36]	αὐτοὺς καὶ τοὺς παῖδας ὑφ'	ὑμῶν	ταῖς ἐσχάταις ζημίαις κολάζεσθαι; ~Ἐγὼ
[12, 35]	σφᾶς αὐτοὺς ἡγήσονται περιέργους ὑπὲρ	ὑμῶν	τηρουμένους. ~Οὐκ οὖν δεινὸν εἰ
[12, 50]	ἔχοι εἰπεῖν ὅτι ἐδεδοίκει, καὶ	ὑμῶν	τοῦτο ἐνίοις ἱκανὸν ἔσται. ὅπως
[12, 71]	λεγόμενος ὑπ' ἐκείνων καιρὸς ἐπιμελῶς	ὑπ'	αὐτοῦ ἐτηρήθη, καὶ μετεπέμψατο μὲν
[12, 65]	εὐνούστατος εἶναι τοῖς πράγμασι στρατηγὸς	ὑπ'	αὐτῶν ᾑρέθη. ~Καὶ ἕως μὲν
[12, 96]	τῶν ἄλλων κακῶν ἃ πεπόνθατε	ὑπ'	αὐτῶν, οἳ τοὺς μὲν ἐκ
[12, 50]	ὥστε ἐναντιούμενος μηδὲν κακὸν παθεῖν	ὑπ'	αὐτῶν. Χρῆν δ' αὐτὸν ὑπὲρ
[12, 71]	ἐκκλησίαν γενέσθαι, ἕως ὁ λεγόμενος	ὑπ'	ἐκείνων καιρὸς ἐπιμελῶς ὑπ' αὐτοῦ
[12, 77]	τῶν πεπραγμένων τοῖς εἰρημένοις τρόποις	ὑπ'	ἐμοῦ αὐτὸς αἴτιος γεγενημένος τοιούτων
[12, 77]	ἀλλὰ ἐκείνῳ· πάντα γὰρ τὰ	ὑπ'	ἐμοῦ εἰρημένα ἐν τῇ βουλῇ
[12, 97]	Πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων κινδύνων	ὑπαρξάντων	ἄνδρες ἀγαθοὶ γενόμενοι τοὺς μὲν
[12, 23]	πρὸς τὴν πόλιν αὐτοῖς τοιαῦτα	ὑπάρχει	οὔτε πρὸς ἐμέ· τὸν ἀδελφὸν
[12, 13]	ἐδόκει, ὡς τοῦ γε ἀποθανεῖν	ὑπάρχοντος	ἤδη. ~Καλέσας δὲ Δάμνιππον λέγω
[12, 72]	πολεμίων στρατόπεδον. ~Τότε δὲ τούτων	ὑπαρχόντων,	καὶ παρόντος Λυσάνδρου καὶ Φιλοχάρους
[12, 1]	μήτ' ἂν ψευδόμενον δεινότερα τῶν	ὑπαρχόντων	κατηγορῆσαι, μήτε τἀληθῆ βουλόμενον εἰπεῖν
[12, 70]	τὰ τείχη περιελεῖν καὶ τὴν	ὑπάρχουσαν	πολιτείαν καταλῦσαι, εὖ εἰδὼς ὅτι,
[12, 41]	ἐθαύμασα τῆς τόλμης τῶν λεγόντων	ὑπὲρ	αὐτοῦ, πλὴν ὅταν ἐνθυμηθῶ ὅτι
[12, 100]	ἂν παρὰ τούτων δίκην λάβωσιν,	ὑπὲρ	αὐτῶν τὰς τιμωρίας πεποιημένους. Παύσομαι
[12, 51]	διαφορὰς οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν ἀλλ'	ὑπὲρ	ἑαυτῶν γιγνομένας, ὁπότεροι τὰ πράγματα
[12, 37]	κατηγορεῖν τοιούτων ἀνδρῶν, οἳ οὐδ'	ὑπὲρ	ἑνὸς ἑκάστου τῶν πεπραγμένων δὶς
[12, 50]	τὴν προθυμίαν ἔχειν, ἀλλὰ μὴ	ὑπὲρ	Θηραμένους, ὃς εἰς ὑμᾶς πολλὰ
[12, 62]	διδάξω. Δέομαι δ' ὑμῶν ἀκοῦσαι	ὑπέρ	τ' ἐμαυτοῦ καὶ τῆς πόλεως,
[12, 99]	ἀπέδοντο τὰ δ' εἰσιόντες ἐμίαινον,	ὑπέρ	τε τῆς πόλεως, ἣν μικρὰν
[12, 99]	τῆς πόλεως, ἣν μικρὰν ἐποίουν,	ὑπέρ	τε τῶν νεωρίων, ἃ καθεῖλον,
[12, 78]	ὑπὲρ ὑμῶν ἀποθανόντος Θηραμένους ἀλλ'	ὑπὲρ	τῆς αὑτοῦ πονηρίας, καὶ δικαίως
[12, 50]	ὑπ' αὐτῶν. Χρῆν δ' αὐτὸν	ὑπὲρ	τῆς ὑμετέρας σωτηρίας ταύτην τὴν
[12, 3]	τὴν ἀπειρίαν ἀναξίως καὶ ἀδυνάτως	ὑπὲρ	τοῦ ἀδελφοῦ καὶ ἐμαυτοῦ τὴν
[12, 52]	τῆς πόλεως ἄρξουσιν. ~Εἰ γὰρ	ὑπὲρ	τῶν ἀδικουμένων ἐστασίαζον, ποῦ κάλλιον
[12, 56]	ὑπὲρ τῶν ἐν Πειραιεῖ οὐδ'	ὑπὲρ	τῶν ἀδίκως ἀπολλυμένων ἐστασίαζον, οὐδ'
[12, 2]	οὔσης ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἢ	ὑπὲρ	τῶν δημοσίων ὀργίζεσθαι. ~Ἐγὼ μὲν
[12, 94]	καὶ ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν καὶ	ὑπὲρ	τῶν ἐκ Πειραιῶς τιμωρήσασθε, ἐνθυμηθέντες
[12, 56]	~καὶ φανερῶς ἐπεδείξαντο ὅτι οὐχ	ὑπὲρ	τῶν ἐν Πειραιεῖ οὐδ' ὑπὲρ
[12, 2]	ὡς ἅπασι πολλῆς ἀφθονίας οὔσης	ὑπὲρ	τῶν ἰδίων ἢ ὑπὲρ τῶν
[12, 99]	δὲ τῆς ἐμῆς προθυμίας ἐλλέλειπται,	ὑπέρ	τῶν ἱερῶν, ἃ οὗτοι τὰ
[12, 99]	τῶν νεωρίων, ἃ καθεῖλον, καὶ	ὑπὲρ	τῶν τεθνεώτων, οἷς ὑμεῖς, ἐπειδὴ
[12, 51]	τὰς πρὸς ἀλλήλους διαφορὰς οὐχ	ὑπὲρ	ὑμῶν ἀλλ' ὑπὲρ ἑαυτῶν γιγνομένας,
[12, 78]	αὑτοὺς φίλους ὄντας ἀποφαίνειν, οὐχ	ὑπὲρ	ὑμῶν ἀποθανόντος Θηραμένους ἀλλ' ὑπὲρ
[12, 94]	ὄντες, καθ' ὅσον δύνασθε, καὶ	ὑπὲρ	ὑμῶν αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν
[12, 86]	πολλοῦ ἄξια ἀποφανοῦσιν. Ἀλλ' οὐχ	ὑπὲρ	ὑμῶν οὐδεὶς αὐτῶν οὐδὲ τὰ
[12, 35]	που σφᾶς αὐτοὺς ἡγήσονται περιέργους	ὑπὲρ	ὑμῶν τηρουμένους. ~Οὐκ οὖν δεινὸν
[12, 89]	ὧν ὑμεῖς ἐπάσχετε ἀντειπεῖν, ἢ	ὑπὲρ	ὧν οὗτοι πεποιήκασιν ἀπολογήσασθαι. Καίτοι
[12, 89]	δὴ πολλῷ ῥᾷον ἡγοῦμαι εἶναι	ὑπὲρ	ὧν ὑμεῖς ἐπάσχετε ἀντειπεῖν, ἢ
[12, 93]	συνδιαβάλλεσθαι δ' ἠνάγκαζον, εἰς τοσοῦτον	ὑπεροψίας	ἐλθόντες ὥστε οὐ τῶν ἀγαθῶν
[12, 68]	ηὑρηκέναι μέγα καὶ πολλοῦ ἄξιον.	Ὑπέσχετο	δὲ εἰρήνην ποιήσειν μήτε ὅμηρα
[12, 70]	αὐτούς. ~Ὁ δὲ ὧν μὲν	ὑπέσχετο	οὐδὲν ἔπραξεν, οὕτως δὲ ἐνετεθύμητο
[12, 14]	τὴν ἐμὴν σωτηρίαν. Ὁ δ'	ὑπέσχετο	ταῦτα ποιήσειν. Ἐδόκει δ' αὐτῷ
[12, 27]	γὰρ εἰκὸς ἦν ἧττον ταῦτα	ὑπηρετῆσαι	ἢ τὸν ἀντειπόντα οἷς ἐκεῖνοι
[12, 10]	ἰδὼν τὰ ἐνόντα καλεῖ τῶν	ὑπηρετῶν	δύο, καὶ τὰ ἐν τῇ
[12, 70]	ταῦθ' ὑμᾶς ἔπεισε πρᾶξαι, οὐχ	ὑπὸ	Λακεδαιμονίων ἀναγκαζόμενος, ἀλλ' αὐτὸς ἐκείνοις
[12, 4]	~Οὑμὸς πατὴρ Κέφαλος ἐπείσθη μὲν	ὑπὸ	Περικλέους εἰς ταύτην τὴν γῆν
[12, 15]	μέν, εἰ Θέογνις εἴη πεπεισμένος	ὑπὸ	τοῦ Δαμνίππου χρήματα λαβεῖν, οὐδὲν
[12, 98]	ὑμῶν, ὅσοι μὲν ἐνθάδε ἦσαν,	ὑπὸ	τούτων ἂν ὑβρίζοντο, οἱ δ'
[12, 95]	οὐχ ὑπὸ τῶν πολεμίων ἀλλ'	ὑπὸ	τούτων εἰρήνης οὔσης ἀφῃρέθητε τὰ
[12, 99]	ἔσεσθαι βούλομαι λέγειν, τὰ πραχθέντα	ὑπὸ	τούτων οὐ δυνάμενος εἰπεῖν. Οὐδὲ
[12, 92]	ἐξ ἄστεώς ἐστε, σκέψασθε ὅτι	ὑπὸ	τούτων οὕτω σφόδρα ἤρχεσθε, ὥστε
[12, 44]	τῶν πολεμίων μόνον ἀλλὰ καὶ	ὑπὸ	τούτων πολιτῶν ὄντων ἐπεβουλεύεσθε ὅπως
[12, 94]	Πειραιῶς τιμωρήσασθε, ἐνθυμηθέντες μὲν ὅτι	ὑπὸ	τούτων πονηροτάτων ὄντων ἤρχεσθε, ἐνθυμηθέντες
[12, 4]	εἰς τοὺς ἄλλους ἐξαμαρτάνειν μήτε	ὑπὸ	τῶν ἄλλων ἀδικεῖσθαι. ~Ἐπειδὴ δ'
[12, 25]	~Ἀπήγαγες Πολέμαρχον ἢ οὔ; Τὰ	ὑπὸ	τῶν ἀρχόντων προσταχθέντα δεδιὼς ἐποίουν.
[12, 85]	ἂν νῦν ἐπεχείρησαν ἐλθεῖν μὴ	ὑπὸ	τῶν αὐτῶν οἰόμενοι σωθήσεσθαι, οἳ
[12, 54]	ἐχθίστους εἵλοντο, ἡγούμενοι δικαίως ἂν	ὑπὸ	τῶν αὐτῶν τούς τε τριάκοντα
[12, 3]	ἀλλότρια πράγματα πράξας νῦν ἠνάγκασμαι	ὑπὸ	τῶν γεγενημένων τούτου κατηγορεῖν, ὥστε
[12, 31]	οὔτε βάσανον εἶχεν, ὥστε μηδ'	ὑπὸ	τῶν ἐχθρῶν βουλομένων οἷόν τ'
[12, 43]	ἦρξαν, πέντε ἄνδρες ἔφοροι κατέστησαν	ὑπὸ	τῶν καλουμένων ἑταίρων, συναγωγεῖς μὲν
[12, 95]	ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ μαχεσάμενοι οὐχ	ὑπὸ	τῶν πολεμίων ἀλλ' ὑπὸ τούτων
[12, 44]	βούλοιντο, κύριοι ἦσαν· οὕτως οὐχ	ὑπὸ	τῶν πολεμίων μόνον ἀλλὰ καὶ
[12, 48]	οὐ τἀληθῆ μηνύουσιν, ἀλλὰ τὰ	ὑπὸ	τῶν τριάκοντα πλασθέντα εἰσαγγέλλουσι, συγκείμενα
[12, 90]	οὐχ ἕξετε λέγειν ὅτι τὰ	ὑπὸ	τῶν τριάκοντα προσταχθέντα ἐποιεῖτε· ~νυνὶ
[12, 29]	τοῖς τριάκοντα λέγειν ὅτι τὰ	ὑπὸ	τῶν τριάκοντα προσταχθέντα ἐποίουν; ~Καὶ
[12, 29]	τῇ πόλει ἀρχὴ ἰσχυροτέρα αὐτῆς,	ὑφ'	ἧς αὐτῷ προσετάττετο παρὰ τὸ
[12, 36]	χρὴ αὐτοὺς καὶ τοὺς παῖδας	ὑφ'	ὑμῶν ταῖς ἐσχάταις ζημίαις κολάζεσθαι;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/04/2005