Chapitres |
[1] |
τῶν
μετρίως
διαιτωμένων.
Ἀλλὰ
ναὶ
|
μὰ |
Δί´,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
ὅσον |
[10] |
οὐδὲν
ἔτι
δεήσεται
δορυφόρων;
Ναὶ
|
μὰ |
Δία,
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης,
δεήσεται |
[9] |
φιλονικίαν
ἐντόνως
ἀσκεῖσθαι.
καὶ
ναὶ
|
μὰ |
Δία
ὁρμῷντό
γ´
ἂν
θᾶττον |
[6] |
καὶ
ὁ
Ἱέρων
ἔφη·
Ναὶ
|
μὰ |
Δία,
ὦ
Σιμωνίδη·
αὐτῶν
μὲν |
[1] |
τοιαῦτα
καὶ
οἴκοι
μένουσι.
ναὶ
|
μὰ
|
Δία,
ὦ
Σιμωνίδη,
ὀλίγα
γε |
[1] |
ἂν
τοὺς
τυράννους;
Ὅτι
ναὶ
|
μὰ |
τὸν
Δί´,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων, |
[1] |
ἰδιώτας
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτῶν;
Οὐ
|
μὰ |
τὸν
Δί´,
ἔφη,
οὐ
μὲν |
[1] |
Δαϊλόχου
τοῦ
καλλίστου
ἐπικαλουμένου;
Ὅτι
|
μὰ |
τὸν
Δί´,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[1] |
εἶπεν·
Τοῦτο
μὲν
δὴ
ναὶ
|
μὰ |
τὸν
Δία
ἔγωγέ
σοι,
Ἱέρων, |
[7] |
ἔγωγε
τὸν
μὲν
οὕτω
τιμώμενον
|
μακαρίζω· |
αἰσθάνομαι
γὰρ
αὐτὸν
οὐκ
ἐπιβουλευόμενον |
[11] |
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
κάλλιστον
καὶ
|
μακαριώτατον
|
κτῆμα
κεκτήσει·
εὐδαιμονῶν
γὰρ
οὐ |
[1] |
συναγείρεται.
οἱ
δὲ
τύραννοι
οὐ
|
μάλα |
ἀμφὶ
θεωρίας
ἔχουσιν.
οὔτε
γὰρ
|
[2] |
τῆς
τυραννίδος
οὐδέν
τι
θαυμάζω·
|
μάλα |
γὰρ
ὁ
ὄχλος
μοι
δοκεῖ |
[1] |
καὶ
θάλπη
καὶ
σκληρὰ
καὶ
|
μαλακὰ |
καὶ
κοῦφα
καὶ
βαρέα
ὅλῳ |
[1] |
ταῦτα
τὰ
ἐδέσματα
εἶναι
ἢ
|
μαλακῆς |
καὶ
ἀσθενούσης
ψυχῆς
ἐπιθυμήματα;
ἐπεὶ |
[1] |
διὰ
φόβον
ὑπηρετοῦντας
ὡς
ᾗ
|
μάλιστ´
|
ἂν
δύνωνται
ἐξεικάζουσιν
αὑτοὺς
ταῖς |
[1] |
τῶν
μέγιστον
φρονουσῶν
γυναικῶν
εὐφραίνουσι
|
μάλιστα, |
αἱ
δ´
ὑπὸ
δούλων
παροῦσαι |
[3] |
καὶ
ὑπὸ
ἑταίρων
γε
τῶν
|
μάλιστα |
δοκούντων
φίλων
εἶναι.
οἵτινες
οὖν |
[1] |
οὕτως
γὰρ
ἄν
σοι
οἶμαι
|
μάλιστα
|
ἐγὼ
δύνασθαι
δηλοῦν
τὰ
διαφέροντα |
[3] |
ὄντος
μειονεκτοῦσιν
οἱ
τύραννοι
πάντων
|
μάλιστα. |
εἰ
δὲ
βούλει,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[10] |
ἐν
ὅπλοις
ὄντας
καὶ
εἰρήνης
|
μάλιστα |
ἐπιθυμεῖν;
οἱ
γὰρ
συντεταγμένοι
καὶ |
[1] |
αὐτοῦ
δοκοῦντος
εἶναι
τυχεῖν
τούτου
|
μάλιστα |
ἐπιθυμῶ,
ἀλλὰ
τοῦ
ἥκιστα
τυράννῳ |
[6] |
ἡμᾶς
ὡς
τοὺς
μὲν
φίλους
|
μάλιστα |
εὖ
ποιεῖν
δυνάμεθα,
τοὺς
δὲ |
[10] |
καὶ
σῴζειν
τὰ
τῶν
φίλων
|
μάλιστα
|
καὶ
σφάλλειν
τὰ
τῶν
πολεμίων |
[11] |
ποιούμενος,
νικώμενος
δ´
ἂν
πάντων
|
μάλιστα |
καταγελῷο.
ἀλλ´
ἐγώ
σοί
φημι, |
[8] |
ἐν
οἷς
δὴ
καὶ
σὺ
|
μάλιστα |
κατεμέμψω
τὴν
τυραννίδα,
ἥκιστα
μὲν |
[10] |
καὶ
θάρρος
καὶ
ἀσφάλειαν
δύναιντο
|
μάλιστα |
παρέχειν,
ὁμοίως
μὲν
τοῖς
σοῖς |
[8] |
ὑπολογίζεται.
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
τετιμῆσθαι
|
μάλιστα |
συνεπικοσμεῖ,
ὥστε
τὰ
μὲν
δυσχερῆ |
[6] |
δ´
αὖ
πῶς
ἂν
φαίης
|
μάλιστα |
τοῖς
τυράννοις
ἐξεῖναι
χειροῦσθαι,
ὅταν |
[7] |
ἔφη,
ὅτι
τυράννῳ
ἔγωγε
εὑρίσκω
|
μάλιστα |
τοῦτο
λυσιτελοῦν
ποιῆσαι.
μόνῳ
γὰρ |
[1] |
ὦ
Σιμωνίδη,
τὸν
ἑκάστῳ
ἡδόμενον
|
μάλιστα, |
τοῦτον
οἴει
καὶ
ἐρωτικώτατα
ἔχειν |
[1] |
τυράννοις
εἰσὶν
ἢ
ἀπὸ
τῶν
|
μάλιστα |
φιλεῖν
αὐτοὺς
προσποιησαμένων.
~Πρὸς
ταῦτα |
[3] |
οὖν
ὑπὸ
τῶν
φύσει
πεφυκότων
|
μάλιστα |
φιλεῖν
καὶ
νόμῳ
συνηναγκασμένων
οὕτω |
[3] |
τοὺς
μὲν
ἰδιώτας
ὑπὸ
τούτων
|
μάλιστα |
φιλουμένους,
τοὺς
δὲ
τυράννους
πολλοὺς
|
[7] |
οὓς
μισοῦσι,
καὶ
ταῦτα
ὅταν
|
μάλιστα |
φοβῶνται
μή
τι
κακὸν
ὑπ´ |
[2] |
ἐστίν,
ἀλλ´
ἐνταῦθα
δὴ
καὶ
|
μάλιστα
|
φυλακτέον
οἴεται
εἶναι.
ἔπειτα
τοῖς |
[6] |
δυνάμεθα,
τοὺς
δὲ
ἐχθροὺς
πάντων
|
μάλιστα |
χειρούμεθα,
οὐδὲ
ταῦθ´
οὕτως
ἔχει. |
[10] |
εἶναι.
τοὺς
μὲν
οὖν
τοιούτους
|
μᾶλλον |
ἂν
σωφρονίζοι
ὁ
ἀπὸ
τῶν
|
[1] |
αἷς
χρίεσθε,
τοὺς
πλησιάζοντας
οἶμαι
|
μᾶλλον |
ἀπολαύειν
ἢ
αὐτοὺς
ὑμᾶς,
ὥσπερ |
[9] |
ταῦτα
δὲ
ἀνάγκη
δι´
ἀπεχθείας
|
μᾶλλον |
γίγνεσθαι.
ἐγὼ
οὖν
φημι
ἀνδρὶ |
[8] |
τὸν
ποτέρου
δοκεῖς
ἔπαινον
ἐξικνεῖσθαι
|
μᾶλλον |
εἰς
εὐφροσύνην;
θύσας
δὲ
τιμησάτω |
[11] |
τὰ
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀναλούμενα
|
μᾶλλον |
εἰς
τὸ
δέον
τελεῖσθαι
ἢ |
[1] |
ἀμφοτέρων
πεπειραμένον
καὶ
εἰδέναι
σε
|
μᾶλλον |
ἐμοῦ
πῇ
διαφέρει
ὁ
τυραννικός |
[8] |
ἐν
τούτῳ
τὴν
ποτέρου
πρόσρησιν
|
μᾶλλον |
εὐφραίνειν
τὸν
ἀκούσαντα
νομίζεις;
ἴθι |
[1] |
λεηλασίᾳ,
ἔφη,
ἔμοιγε
δοκεῖ
ἐοικέναι
|
μᾶλλον |
ἢ
ἀφροδισίοις.
καίτοι
τῷ
μὲν |
[6] |
ἢ
πολίταις
πιστεύειν,
βαρβάροις
δὲ
|
μᾶλλον |
ἢ
Ἕλλησιν,
ἐπιθυμεῖν
δὲ
τοὺς |
[1] |
παιδικοῖς
ἀφροδισίοις
ἔτι
αὖ
πολὺ
|
μᾶλλον |
ἢ
ἐν
τοῖς
τεκνοποιοῖς
μειονεκτεῖ |
[6] |
πρᾶγμα;
ἔτι
δὲ
ξένοις
μὲν
|
μᾶλλον |
ἢ
πολίταις
πιστεύειν,
βαρβάροις
δὲ |
[2] |
τοῦτο
θαρρεῖ,
ἀλλὰ
φυλάττεται
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἢ
τὸ
πρόσθεν.
καὶ
πόλεμον |
[8] |
διαλεγόμενοί
τε
ἀγαλλόμεθα
τοῖς
προτετιμημένοις
|
μᾶλλον |
ἢ
τοῖς
ἐκ
τοῦ
ἴσου |
[11] |
οἰκίαν
πρῶτον
ὑπερβαλλούσῃ
δαπάνῃ
κεκαλλωπισμένην
|
μᾶλλον |
ἡγῇ
κόσμου
ἄν
σοι
παρέχειν |
[1] |
ἡ
ψυχὴ
προσίηται,
τοῦτον
πολὺ
|
μᾶλλον |
ἥδονται
οἱ
ταῖς
πολυτελεστέραις
παρασκευαῖς |
[9] |
ὠφελίμων
μέλῃ,
ἀνάγκη
εὑρίσκεσθαί
τε
|
μᾶλλον |
καὶ
ἐπιτελεῖσθαι.
εἰ
δὲ
φοβῇ, |
[5] |
δεινοτέρους
τῶν
πολιτῶν
ποιοῦντες
ἥδονται
|
μᾶλλον
|
καὶ
τούτοις
χρῶνται
δορυφόροις.
ἀλλὰ |
[11] |
ἐπιτήδευμα
ἁρματοτροφίαν,
ποτέρως
ἂν
δοκεῖς
|
μᾶλλον |
κοσμεῖν,
εἰ
αὐτὸς
πλεῖστα
τῶν |
[1] |
αὐτὸς
ὁ
βεβρωκὼς
αἰσθάνεται,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
οἱ
πλησιάζοντες.
Οὕτω
μέντοι,
ἔφη |
[1] |
καὶ
ᾧτινι
καὶ
ὁπότε,
ταῦτα
|
μᾶλλόν
|
πως,
ἔφη,
δοκῶ
μοι
ἀγνοεῖν. |
[9] |
ἄν,
καὶ
ἡ
σωφροσύνη
πολὺ
|
μᾶλλον
|
σὺν
τῇ
ἀσχολίᾳ
συμπαρομαρτεῖ.
καὶ |
[2] |
ἀποθάνωσιν
οὓς
ἐφοβήθη,
οὐδέν
τι
|
μᾶλλον |
τοῦτο
θαρρεῖ,
ἀλλὰ
φυλάττεται
ἔτι |
[8] |
δωρεῖσθαι
ἔχητε,
ὑμᾶς
καὶ
πολὺ
|
μᾶλλον |
φιλεῖσθαι
τῶν
ἰδιωτῶν
προσήκει;
καὶ
|
[9] |
ὡς
δὲ
ταῦτα
καλῶς
ἔχει
|
μαρτυρεῖ |
τὰ
γιγνόμενα.
καὶ
γὰρ
ὅταν |
[1] |
ἥδισται
δὲ
καὶ
ἐπαφροδιτόταται
αἱ
|
μάχαι |
τε
καὶ
ἔριδες·
τὸ
δὲ |
[2] |
γὰρ
πόλεις
δήπου
ὅταν
κρατήσωσι
|
μάχῃ
|
τῶν
ἐναντίων,
οὐ
ῥᾴδιον
εἰπεῖν |
[11] |
σῶν
{ἰδίων}
ὥσπερ
τῶν
ἰδίων
|
μαχομένους. |
θησαυρούς
γε
μὴν
ἔχοις
ἂν |
[1] |
γε
ἔτι
ἰδιώτης
εἶ,
ὑπέμνησάς
|
με |
τὰ
ἐν
τῷ
ἰδιωτικῷ
βίῳ; |
[3] |
οἱ
τύραννοι.
πρῶτον
μὲν
εἰ
|
μέγα |
ἀγαθὸν
ἀνθρώποις
ἡ
φιλία,
τοῦτο
|
[2] |
γὰρ
εἰ
μὲν
εἰρήνη
δοκεῖ
|
μέγα |
ἀγαθὸν
τοῖς
ἀνθρώποις
εἶναι,
ταύτης
|
[2] |
τυράννοις
μέτεστιν·
εἰ
δὲ
πόλεμος
|
μέγα
|
κακόν,
τούτου
πλεῖστον
μέρος
οἱ |
[7] |
εἶπεν·
Ἔοικεν,
ἔφη,
ὦ
Ἱέρων,
|
μέγα |
τι
εἶναι
ἡ
τιμή,
ἧς |
[2] |
πολὺ
διαφέρετε
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
|
μεγάλα |
μὲν
ἐπινοεῖτε,
ταχὺ
δὲ
κατεργάζεσθε, |
[9] |
χορηγικοῖς
ἀγῶσιν
ὡς
μικρὰ
ἆθλα
|
μεγάλας |
δαπάνας
καὶ
πολλοὺς
πόνους
καὶ |
[2] |
ὅπλα,
ὑπερέχοντα
δὲ
κόσμον
γυναιξί,
|
μεγαλοπρεπεστάτας |
δ´
οἰκίας,
καὶ
ταύτας
κατεσκευασμένας |
[11] |
τὸ
δὲ
πάντων
κάλλιστον
καὶ
|
μεγαλοπρεπέστατον |
νομιζόμενον
εἶναι
ἐπιτήδευμα
ἁρματοτροφίαν,
ποτέρως |
[11] |
κηρυχθήσῃ
νικῶν
τῷ
καλλίστῳ
καὶ
|
μεγαλοπρεπεστάτῳ |
ἐν
ἀνθρώποις
ἀγωνίσματι.
καὶ
πρῶτον
|
[4] |
ὅστις
ἐλάχιστον
μετέχει,
πῶς
οὐχὶ
|
μεγάλου |
ἀγαθοῦ
μειονεκτεῖ;
ποία
μὲν
γὰρ |
[7] |
σὺ
ἔγνωκας,
οὐκ
ἀπαλλάττῃ
οὕτω
|
μεγάλου |
κακοῦ,
ἀλλ´
οὔτε
σὺ
οὔτε |
[2] |
τε
οὐ
δύναται
εἶναι
οὐδὲ
|
μεγαλύνεται |
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ἀλλὰ
καὶ
|
[4] |
τοῦ
τιμωρεῖν
αἱ
πόλεις
αὐτοῖς
|
μεγάλως |
τιμῶσι
τὸν
ἀποκτείναντα
τὸν
τύραννον, |
[4] |
τυράννοις
οὐκ
ἐνδέχεται.
αἱ
γὰρ
|
μέγισται |
αὐτοῖς
δαπάναι
καὶ
ἀναγκαιόταται
εἰς |
[8] |
δυνατωτάτων
θεραπεῖαι
καὶ
χαρὰν
ἐμποιοῦσι
|
μεγίστην; |
δότωσαν
δὴ
τὰ
ἴσα·
οὐ |
[3] |
τὰς
πόλεις
ὅτι
ἡ
φιλία
|
μέγιστον |
ἀγαθὸν
καὶ
ἥδιστον
ἀνθρώποις
ἐστί· |
[1] |
αἱ
θεραπεῖαι
αἱ
ἀπὸ
τῶν
|
μέγιστον |
φρονουσῶν
γυναικῶν
εὐφραίνουσι
μάλιστα,
αἱ |
[2] |
σοι
ὅτι
οἱ
τύραννοι
τῶν
|
μεγίστων |
ἀγαθῶν
ἐλάχιστα
μετέχουσι,
τῶν
δὲ |
[2] |
ἀγαθῶν
ἐλάχιστα
μετέχουσι,
τῶν
δὲ
|
μεγίστων |
κακῶν
πλεῖστα
κέκτηνται.
αὐτίκα
γὰρ |
[1] |
παρέχειν
τινὰ
τῷ
γήμαντι
φιλοτιμίαν
|
μεθ´ |
ἡδονῆς·
δεύτερος
δ´
ὁ
ἐκ |
[6] |
ἐνορᾶν
εὔνοιαν
ἐμοὶ
παρ´
αὐτῶν·
|
μέθην |
δὲ
καὶ
ὕπνον
ὁμοίως
ἐνέδρᾳ |
[8] |
ἐκεῖνο
σκοπῶμεν,
εἰ
διὰ
τὸ
|
μεῖζον
|
δύνασθαι
ὁ
ἄρχων
καὶ
χαρίζεσθαι |
[8] |
ἑκάτερος·
τὴν
παρὰ
ποτέρου
τιμὴν
|
μείζονος |
ἂν
χάριτος
δοκεῖς
τυγχάνειν;
κάμνοντα
|
[1] |
γὰρ
γάμος
ὁ
μὲν
ἐκ
|
μειζόνων |
δήπου
καὶ
πλούτῳ
καὶ
δυνάμει |
[8] |
μὴν
ἐκ
τῶν
ἴσων
ὑπουργημάτων
|
μειζόνων |
χαρίτων
ὑμεῖς
τυγχάνετε,
πῶς
οὐκ |
[8] |
καὶ
ὁ
τύραννος,
ἐννόει
πότερος
|
μείζω |
ἀπὸ
τῶν
ἴσων
κτᾶται
χάριν. |
[1] |
ἰδιωτῶν,
πολὺ
δὲ
πλείω
καὶ
|
μείζω |
λυποῦνται.
Ἄπιστα
λέγεις,
ἔφη
ὁ |
[2] |
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ἀλλὰ
καὶ
|
μειοῖ |
καθ´
ὅσον
ἂν
δύνηται
τὸ |
[1] |
καὶ
τῷ
χρόνῳ
τῆς
ἡδονῆς
|
μειονεκτεῖ
|
ὁ
παρατιθέμενος
πολλὰ
τῶν
μετρίως |
[4] |
μετέχει,
πῶς
οὐχὶ
μεγάλου
ἀγαθοῦ
|
μειονεκτεῖ; |
ποία
μὲν
γὰρ
ξυνουσία
ἡδεῖα |
[1] |
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς
τεκνοποιοῖς
|
μειονεκτεῖ |
τῶν
εὐφροσυνῶν
ὁ
τύραννος.
ὅτι |
[1] |
Ἀλλ´
εἰ
ἐν
τοῖς
θεάμασι
|
μειονεκτεῖτε, |
διά
γέ
τοι
τῆς
ἀκοῆς |
[1] |
ἐν
ᾧ
γε,
σάφ´
ἴσθι,
|
μειονεκτοῦμεν |
τῶν
ἰδιωτῶν.
πρῶτον
μὲν
γὰρ |
[2] |
τῶν
δοκούντων
ἀνδρῶν
εἶναι
ἑκόντας
|
μειονεκτοῦντας |
καὶ
σίτων
καὶ
ποτῶν
καὶ |
[1] |
τῆς
ὄψεως
θεάμασι
λογιζόμενος
εὑρίσκω
|
μειονεκτοῦντας |
τοὺς
τυράννους.
ἄλλα
μέν
γε |
[1] |
πρῶτον
τῇ
εὐφροσύνῃ
τῆς
ἐλπίδος
|
μειονεκτοῦσι |
τῶν
ἰδιωτῶν.
ἔπειτα
δ´,
ἔφη, |
[3] |
τοίνυν
τοῦ
κτήματος
τοιούτου
ὄντος
|
μειονεκτοῦσιν |
οἱ
τύραννοι
πάντων
μάλιστα.
εἰ |
[2] |
τὴν
πόλιν,
ἐπίσταταί
τε
ὅτι
|
μειόνων |
ἄρξει,
φαιδρός
τε
οὐ
δύναται |
[1] |
μὴ
ξένην
γήμῃ,
ἀνάγκη
ἐκ
|
μειόνων |
γαμεῖν,
ὥστε
τὸ
ἀγαπητὸν
οὐ |
[10] |
τρέφουσι
γοῦν
καὶ
ἰδίᾳ
ἐπὶ
|
μείοσι |
τούτων
φύλακας.
~Χρὴ
δέ,
ὦ |
[1] |
ταῦτα,
ἀλλ´
εὖ
ἴσθ´
ὅτι
|
μείω |
πολὺ
εὐφραίνονται
οἱ
τύραννοι
τῶν |
[1] |
ἑκάστου
τούτων
εὐφραίνεται,
πολὺ
δὲ
|
μείω |
τὰ
λυπηρὰ
ἔχει.
καὶ
ὁ |
[9] |
γε
πολλοῖς
περὶ
τῶν
ὠφελίμων
|
μέλῃ, |
ἀνάγκη
εὑρίσκεσθαί
τε
μᾶλλον
καὶ
|
[8] |
πρακτέον
μέν
γε
χρήματα,
εἰ
|
μέλλομεν |
ἕξειν
δαπανᾶν
εἰς
τὰ
δέοντα, |
[1] |
ὅπου
μὴ
κρείττονες
τῶν
παρόντων
|
μέλλουσιν |
ἔσεσθαι,
οὔτε
τὰ
οἴκοι
κέκτηνται |
[11] |
εἰ
τὰ
πάντων
τῶν
πολιτῶν
|
μεμηχανημένος |
εἴης
ἐνεργὰ
εἶναι;
τὸ
δὲ |
[1] |
ἐντεῦθεν
γὰρ
καὶ
σὲ
δοκῶ
|
μεμνῆσθαι |
ἀρξάμενον
λέγειν.
πρῶτον
μὲν
γὰρ |
[5] |
καὶ
ἀκρατεῖς
καὶ
ἀνδραποδώδεις;
οἱ
|
μὲν |
ἄδικοι
πιστευόμενοι,
διότι
φοβοῦνται
ὥσπερ |
[1] |
γὰρ
παρὰ
τοῦ
ἀντιφιλοῦντος
ἡδεῖαι
|
μὲν |
αἱ
ἀντιβλέψεις,
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ |
[6] |
λέγειν.
ὁ
γὰρ
πόλεμος
φοβερὸν
|
μέν, |
ἀλλ´
ὅμως,
ὦ
Ἱέρων,
ἡμεῖς |
[4] |
πλείστου
ἄξιαι.
πολῖται
γὰρ
δορυφοροῦσι
|
μὲν |
ἀλλήλους
ἄνευ
μισθοῦ
ἐπὶ
τοὺς |
[4] |
μὴν
καὶ
αἱ
πατρίδες
τοῖς
|
μὲν
|
ἄλλοις
ἀνθρώποις
πλείστου
ἄξιαι.
πολῖται |
[11] |
πᾶσιν
ἂν
εἴης,
καὶ
ἐξείη
|
μὲν |
ἄν
σοι
ἕνεκεν
ἀσφαλείας,
εἴ |
[6] |
μὴ
ἀνήκεστόν
τι
ποιήσῃ,
χαλεπῶς
|
μὲν |
ἄν
τις
αὐτὸν
ἀποκτείναι
διὰ |
[5] |
χρῆσθαι
ἀναγκάζεσθαι.
ἔτι
δὲ
φιλόπολιν
|
μὲν |
ἀνάγκη
καὶ
τὸν
τύραννον
εἶναι· |
[9] |
οὖν
φημι
ἀνδρὶ
ἄρχοντι
τὸν
|
μὲν |
ἀνάγκης
δεόμενον
ἄλλοις
προστακτέον
εἶναι |
[5] |
ἀντὶ
τοῦ
ἄγασθαι
φοβοῦνται,
τοὺς
|
μὲν |
ἀνδρείους,
μή
τι
τολμήσωσι
τῆς |
[8] |
τοῖς
ῥᾳδιουργοῦσιν.
ἔτι
δὲ
μισθοφόρων
|
μὲν |
ἀνδρὶ
τυράννῳ
δεῖ·
τούτου
δὲ |
[2] |
περιττὰ
ἔχετε,
κέκτησθε
δὲ
διαφέροντας
|
μὲν
|
ἀρετῇ
ἵππους,
διαφέροντα
δὲ
κάλλει |
[6] |
οὓς
τῶν
πολιτῶν
δεδίασι
χαλεπῶς
|
μὲν |
αὐτοὺς
ζῶντας
ὁρῶσι,
χαλεπῶς
δ´ |
[9] |
τὰ
πολιτικὰ
οὕτως
περαίνεσθαι;
διῄρηνται
|
μὲν |
γὰρ
ἅπασαι
αἱ
πόλεις
αἱ |
[1] |
ἴσθι,
μειονεκτοῦμεν
τῶν
ἰδιωτῶν.
πρῶτον
|
μὲν |
γὰρ
γάμος
ὁ
μὲν
ἐκ |
[3] |
ἀληθῆ
λέγω,
ὧδε
ἐπίσκεψαι.
βεβαιόταται
|
μὲν |
γὰρ
δήπου
δοκοῦσι
φιλίαι
εἶναι |
[10] |
ὅσα
ἀπὸ
τῶν
μισθοφόρων.
τρέφεις
|
μὲν |
γὰρ
δήπου
καὶ
σὺ
αὐτοὺς |
[9] |
πάνυ
διὰ
χαρίτων
εἶναι.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
διδάσκειν
ἅ
ἐστι
βέλτιστα |
[1] |
δοκῶ
μεμνῆσθαι
ἀρξάμενον
λέγειν.
πρῶτον
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
τοῖς
διὰ
τῆς |
[4] |
δαπανήματα
ἢ
τῷ
ἰδιώτῃ.
τοῖς
|
μὲν |
γὰρ
ἰδιώταις
ἔξεστι
τὰς
δαπάνας |
[4] |
τῷ
ἰδιώτῃ
ὧν
ἐπιθυμεῖ.
ὁ
|
μὲν |
γὰρ
ἰδιώτης
οἰκίας
ἢ
ἀγροῦ |
[4] |
οὐχὶ
μεγάλου
ἀγαθοῦ
μειονεκτεῖ;
ποία
|
μὲν |
γὰρ
ξυνουσία
ἡδεῖα
ἄνευ
πίστεως |
[11] |
πόλεως
ἧς
προστατεύεις
εὐδαιμονίᾳ;
ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὐδὲ
προσήκειν
φημὶ
ἀνδρὶ |
[5] |
ὦ
Σιμωνίδη,
τῶν
τυράννων.
γιγνώσκουσι
|
μὲν |
γὰρ
οὐδὲν
ἧττον
τῶν
ἰδιωτῶν
|
[11] |
τυράννῳ
πρὸς
ἰδιώτας
ἀγωνίζεσθαι.
νικῶν
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
ἂν
θαυμάζοιο
ἀλλὰ |
[2] |
οὐκέτι
ἔχουσιν
οἱ
τύραννοι.
αἱ
|
μὲν |
γὰρ
πόλεις
δήπου
ὅταν
κρατήσωσι |
[1] |
ἐμαυτὸν
κακόν
τι
ποιεῖν·
παρὰ
|
μὲν |
γὰρ
πολεμίων
ἀκόντων
λαμβάνειν
πάντων |
[6] |
μὰ
Δία,
ὦ
Σιμωνίδη·
αὐτῶν
|
μὲν |
γὰρ
προφυλάττουσιν
οἱ
νόμοι,
ὥστε |
[6] |
οὐδὲ
ταῦθ´
οὕτως
ἔχει.
φίλους
|
μὲν |
γὰρ
πῶς
ἂν
νομίσαις
ποτὲ |
[1] |
τῶν
εὐφροσυνῶν
ὁ
τύραννος.
ὅτι
|
μὲν
|
γὰρ
τὰ
μετ´
ἔρωτος
ἀφροδίσια |
[1] |
εὑρίσκω
μειονεκτοῦντας
τοὺς
τυράννους.
ἄλλα
|
μέν |
γε
ἐν
ἄλλῃ
χώρᾳ
ἐστὶν |
[8] |
ἰδιωτῶν
ἀνάγκη
ἐστὶ
πραγματεύεσθαι.
πρακτέον
|
μέν |
γε
χρήματα,
εἰ
μέλλομεν
ἕξειν |
[8] |
μάλιστα
κατεμέμψω
τὴν
τυραννίδα,
ἥκιστα
|
μὲν |
γῆρας
ἄρχοντος
δυσχεραίνει,
ἥκιστα
δ´ |
[1] |
κατεργάσασθαι.
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
ἐρῶ
|
μὲν |
Δαϊλόχου
ὧνπερ
ἴσως
ἀναγκάζει
ἡ |
[2] |
ὁ
τύραννος
θαρρήσειε.
καὶ
πόλεμοι
|
μὲν |
δή
εἰσιν
οὕς
τε
αἱ |
[1] |
δὴ
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοὺς
|
μὲν |
δὴ
ἰδιώτας
ἔγωγε,
ὦ
Ἱέρων, |
[3] |
ἐάν
τι
σφαλλόμενον
ὁρῶσιν.
οὐ
|
μὲν
|
δὴ
λέληθεν
οὐδὲ
τὰς
πόλεις |
[1] |
καὶ
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοῦτο
|
μὲν |
δὴ
ναὶ
μὰ
τὸν
Δία |
[7] |
ἀλλ´
οὔτε
σὺ
οὔτε
ἄλλος
|
μὲν |
δὴ
οὐδεὶς
πώποτε
ἑκὼν
εἶναι |
[2] |
ἢ
τὸ
πρόσθεν.
καὶ
πόλεμον
|
μὲν |
δὴ
τοιοῦτον
ἔχων
διατελεῖ
ὁ |
[2] |
λυποῦνται
ἐπὶ
τούτοις
ἑκάτεροι.
μέχρι
|
μὲν |
δὴ
τούτου
ἴσοι
οἱ
πόλεμοι· |
[6] |
ἔχουσιν
ὥσπερ
θεριστάς.
καὶ
δεῖ
|
μὲν |
δήπου
τοὺς
φύλακας
μηδὲν
οὕτω |
[1] |
ἐν
τοῖσδε,
ἔφη,
διαφέρει·
πολλαπλάσια
|
μὲν |
δι´
ἑκάστου
τούτων
εὐφραίνεται,
πολὺ |
[8] |
οὐκ
ἐπειδάν
γε
ὑμεῖς
πολλαπλάσια
|
μὲν |
διαπράττοντες
ὠφελεῖν
δύνησθε,
πολλαπλάσια
δὲ |
[2] |
ἀθλίους·
ἡ
δὲ
τυραννὶς
τὰ
|
μὲν
|
δοκοῦντα
πολλοῦ
ἄξια
κτήματα
εἶναι |
[4] |
δοκεῖ
εἶναι.
ἔπειτα
δὲ
ὅσοι
|
μὲν |
δύνανται
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ
δικαίου
|
[8] |
τετιμῆσθαι
μάλιστα
συνεπικοσμεῖ,
ὥστε
τὰ
|
μὲν |
δυσχερῆ
ἀφανίζειν,
τὰ
δὲ
καλὰ |
[11] |
καὶ
προθύμους
ὁρῴης
ἄν,
πολλῶν
|
μὲν |
δωρεῶν
ἀξιούμενος,
οὐκ
ἀπορῶν
δὲ |
[3] |
ὡς
κοινωνοῦσιν
οἱ
τύραννοι.
πρῶτον
|
μὲν |
εἰ
μέγα
ἀγαθὸν
ἀνθρώποις
ἡ |
[6] |
γε
καὶ
ἵππος
εἰ
ἀγαθὸς
|
μὲν |
εἴη,
φοβερὸς
δὲ
μὴ
ἀνήκεστόν |
[7] |
ἄνθρωποι
μόνον
νομιζόμενοι.
ὥστε
ἐμοὶ
|
μὲν |
εἰκότως
δοκεῖτε
ταῦτα
πάντα
ὑπομένειν |
[2] |
πλεῖστα
κέκτηνται.
αὐτίκα
γὰρ
εἰ
|
μὲν
|
εἰρήνη
δοκεῖ
μέγα
ἀγαθὸν
τοῖς |
[1] |
πρῶτον
μὲν
γὰρ
γάμος
ὁ
|
μὲν |
ἐκ
μειζόνων
δήπου
καὶ
πλούτῳ
|
[6] |
ἢ
Ἕλλησιν,
ἐπιθυμεῖν
δὲ
τοὺς
|
μὲν |
ἐλευθέρους
δούλους
ἔχειν,
τοὺς
δὲ |
[6] |
ἄλλως
τε
καὶ
ὁπόταν
χρημάτων
|
μὲν |
ἕνεκα
παρῶσιν
οἱ
φυλάττοντες,
ἐξῇ |
[1] |
ταῦτ´
εἶχε,
πῶς
ἂν
πολλοὶ
|
μὲν |
ἐπεθύμουν
τυραννεῖν,
καὶ
ταῦτα
τῶν |
[2] |
διαφέρετε
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
μεγάλα
|
μὲν |
ἐπινοεῖτε,
ταχὺ
δὲ
κατεργάζεσθε,
πλεῖστα |
[9] |
οὐκοῦν
εὐθὺς
ἐν
τούτοις
τὸ
|
μὲν |
ἐπίχαρι
διὰ
τοῦ
ἄρχοντος
ἐγένετο, |
[11] |
ἐν
ἀνθρώποις
ἀγωνίσματι.
καὶ
πρῶτον
|
μὲν |
εὐθὺς
κατειργασμένος
ἂν
εἴης
τὸ |
[2] |
τούτων
δὴ
τῶν
πολέμων
ὅσα
|
μὲν |
ἔχει
χαλεπὰ
ὁ
ἐν
ταῖς |
[2] |
κέκτησθε,
ἱκανώτατοι
δ´
ἐστὲ
κακῶσαι
|
μὲν |
ἐχθρούς,
ὀνῆσαι
δὲ
φίλους.
πρὸς |
[1] |
Ἱέρων,
καὶ
τῶν
σίτων
ὁ
|
μὲν |
ἔχων
παντοδαπὰ
ἀεὶ
οὐδὲν
μετὰ |
[9] |
ἐξεργαζόμενον
ἐπαινεῖν
καὶ
τιμᾶν,
αὕτη
|
μὲν |
ἡ
ἐπιμέλεια
διὰ
χαρίτων
γίγνεται, |
[5] |
ἔμοιγε
δοκεῖ
εἶναι,
τὸ
ἄλλους
|
μὲν |
ἡγεῖσθαι
ἀγαθοὺς
ἄνδρας,
ἄλλοις
δὲ
|
[1] |
τῆς
ἀκοῆς
πλεονεκτεῖτε.
ἐπεὶ
τοῦ
|
μὲν |
ἡδίστου
ἀκροάματος,
ἐπαίνου,
οὔποτε
σπανίζετε· |
[1] |
σώματος.
τῷ
δ´
ὕπνῳ
ὅτι
|
μὲν |
ἡδόμεθα
δοκῶ
μοι
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως |
[2] |
ἐναντίων,
οὐ
ῥᾴδιον
εἰπεῖν
ὅσην
|
μὲν |
ἡδονὴν
ἔχουσιν
ἐν
τῷ
τρέψασθαι |
[6] |
στερόμενος
αὐτῶν.
ἐγὼ
γὰρ
ξυνῆν
|
μὲν |
ἡλικιώταις
ἡδόμενος
ἡδομένοις
ἐμοί,
συνῆν |
[2] |
ἀεὶ
συμπεριάγεσθαι.
ἔπειτα
δὲ
οἱ
|
μὲν |
ἰδιῶται,
ἐὰν
καὶ
στρατεύωνταί
που |
[1] |
ἐπὶ
δὲ
τούτων
ἕκαστα
οἱ
|
μὲν |
ἰδιῶται
ἔρχονται
καὶ
εἰς
πόλεις |
[2] |
τύραννοι
μετέχουσιν.
εὐθὺς
γὰρ
τοῖς
|
μὲν |
ἰδιώταις,
ἂν
μὴ
ἡ
πόλις |
[2] |
φυλακτέον
οἴεται
εἶναι.
ἔπειτα
τοῖς
|
μὲν |
ἰδιώταις
καὶ
διὰ
σπονδῶν
καὶ |
[3] |
τοίνυν
ἐθέλεις
κατανοεῖν,
εὑρήσεις
τοὺς
|
μὲν |
ἰδιώτας
ὑπὸ
τούτων
μάλιστα
φιλουμένους, |
[1] |
οἰκτρόν;
καὶ
γὰρ
δὴ
τῷ
|
μὲν |
ἰδιώτῃ
εὐθὺς
τεκμήριόν
ἐστιν,
ὅταν |
[11] |
ἐκ
τῆς
σῆς
πόλεως
πλεῖστοι
|
μὲν |
ἱπποτρόφοι
εἶεν,
πλεῖστοι
δ´
ἀγωνίζοιντο; |
[9] |
γὰρ
ἅπασαι
αἱ
πόλεις
αἱ
|
μὲν |
κατὰ
φυλάς,
αἱ
δὲ
κατὰ |
[1] |
μᾶλλον
ἢ
ἀφροδισίοις.
καίτοι
τῷ
|
μὲν |
λῃστῇ
παρέχει
τινὰς
ὅμως
ἡδονὰς |
[6] |
ἐστὶ
πρᾶγμα;
ἔτι
δὲ
ξένοις
|
μὲν |
μᾶλλον
ἢ
πολίταις
πιστεύειν,
βαρβάροις |
[6] |
διῆγον
δ´
ἐν
συμποσίοις
πολλάκις
|
μὲν |
μέχρι
τοῦ
ἐπιλαθέσθαι
πάντων
εἴ
|
[8] |
Σιμωνίδης
ὑπολαβὼν
εἶπεν·
Ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
νῦν,
ὦ
Ἱέρων,
ἀθύμως
ἔχειν |
[9] |
χοροὺς
ἡμῖν
βουλώμεθα
ἀγωνίζεσθαι,
ἆθλα
|
μὲν |
ὁ
ἄρχων
προτίθησιν,
ἁθροίζειν
δὲ |
[7] |
ὑπ´
αὐτῶν
πάθωσιν.
ἀλλὰ
ταῦτα
|
μὲν |
οἶμαι
δουλείας
ἔργα
εἰκότως
ἂν |
[1] |
ἀγαθοῖς
δὲ
καὶ
κακοῖς
ἔστι
|
μὲν |
ὅτε
δι´
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς |
[9] |
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης·
Ἀλλ´
ὅπως
|
μὲν |
οὐ
πάντων
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὦ |
[10] |
οἱ
πολῖται
ὅτι
οὗτοι
κακὸν
|
μὲν |
οὐδὲν
ποιοῦσι
τὸν
μηδὲν
ἀδικοῦντα, |
[1] |
αἱ
δ´
ὑπὸ
δούλων
παροῦσαι
|
μὲν |
οὐδέν
τι
ἀγαπῶνται,
ἐὰν
δέ |
[1] |
μὰ
τὸν
Δί´,
ἔφη,
οὐ
|
μὲν |
οὖν,
ἀλλὰ
καὶ
ἀγλευκέστερον,
ὡς |
[1] |
ἔχειν
τοῦ
ἔργου
τούτου;
Πάνυ
|
μὲν |
οὖν,
ἔφη.
Ἦ
οὖν
ὁρᾷς |
[1] |
καὶ
τὰ
τούτων
ἀδελφά;
Πάνυ
|
μὲν |
οὖν,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
καὶ |
[1] |
ἐστι
τῶν
ἡδίστων
ἀφροδισίων.
ὁ
|
μὲν |
οὖν
Ἱέρων
οὕτως
εἶπεν.
ὁ |
[10] |
Δία,
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης,
δεήσεται
|
μὲν |
οὖν.
οἶδα
γὰρ
ὅτι
ὥσπερ |
[2] |
κακοδαιμονεῖν
τοῖς
ἀνθρώποις
ἀπόκειται.
τὸ
|
μὲν |
οὖν
τὸ
πλῆθος
περὶ
τούτου |
[10] |
ἔχωσι,
τοσούτῳ
ὑβριστοτέροις
εἶναι.
τοὺς
|
μὲν |
οὖν
τοιούτους
μᾶλλον
ἂν
σωφρονίζοι |
[7] |
τῷ
ὄντι.
καὶ
ἔγωγε
τὸν
|
μὲν |
οὕτω
τιμώμενον
μακαρίζω·
αἰσθάνομαι
γὰρ |
[6] |
ἐνέδρᾳ
φυλάττομαι.
τὸ
δὲ
φοβεῖσθαι
|
μὲν |
ὄχλον,
φοβεῖσθαι
δ´
ἐρημίαν,
φοβεῖσθαι |
[3] |
φιλουμένους,
τοὺς
δὲ
τυράννους
πολλοὺς
|
μὲν |
παῖδας
ἑαυτῶν
ἀπεκτονότας,
πολλοὺς
δ´ |
[2] |
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης·
Ἀλλὰ
ταῦτα
|
μὲν |
πάνυ
ἔμοιγε
μικρὰ
δοκεῖ
εἶναι |
[9] |
ἐπιμέλειαι
μέντοι
μοι
δοκοῦσιν
αἱ
|
μὲν |
πάνυ
πρὸς
ἔχθραν
ἄγειν,
αἱ |
[11] |
ἐπιθυμούντων
ὑπηρετεῖν.
πᾶς
δὲ
ὁ
|
μὲν |
παρὼν
σύμμαχος
ἂν
εἴη
σοι, |
[11] |
αὐτῇ
συμμάχους·
νόμιζε
δὲ
τὴν
|
μὲν |
πατρίδα
οἶκον,
τοὺς
δὲ
πολίτας |
[7] |
ἧς
ὀρεγόμενοι
οἱ
ἄνθρωποι
πάντα
|
μὲν |
πόνον
ὑποδύονται,
πάντα
δὲ
κίνδυνον |
[11] |
ὅτῳ
τούτων
εὐμενεῖ
μεταδώσεις,
πάντας
|
μὲν |
συγχαίροντας
ἔχων
ἐπὶ
τοῖς
σοῖς |
[6] |
φάλαγγι
πλησίον
ἀντετάξω,
ἀναμνήσθητι
ποῖον
|
μέν |
τινα
σῖτον
ᾑροῦ
ἐν
ἐκείνῳ |
[2] |
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν·
Ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἀνθρώπων,
ὦ |
[1] |
δὴ
ὁ
Ἱέρων
ἀπεκρίνατο·
Ἐγὼ
|
μὲν |
τοίνυν,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
ἔξω |
[10] |
ἀσφάλειαν
δύναιντο
μάλιστα
παρέχειν,
ὁμοίως
|
μὲν |
τοῖς
σοῖς
ἰδίοις,
ὁμοίως
δὲ |
[6] |
δ´
ἐστίν,
ὁμοίως
ἅπαντα
λυπεῖ
|
μὲν |
τοὺς
κεκτημένους,
λυπεῖ
δὲ
ἀπαλλαττομένους. |
[11] |
ἀλλὰ
θαρρῶν,
ὦ
Ἱέρων,
πλούτιζε
|
μὲν
|
τοὺς
φίλους·
σαυτὸν
γὰρ
πλουτιεῖς· |
[3] |
φιλῆται
δήπου
ὑπό
τινων,
ἡδέως
|
μὲν |
τοῦτον
οἱ
φιλοῦντες
παρόντα
ὁρῶσιν, |
[7] |
οὗτοί
εἰσιν
ἤδη
οἱ
πλεῖστον
|
μὲν |
τῶν
βοσκημάτων
διαφέροντες,
ἄνδρες
δὲ |
[6] |
τῶν
παρόντων.
νῦν
δὲ
ἀπεστέρημαι
|
μὲν |
τῶν
ἡδομένων
ἐμοὶ
διὰ
τὸ |
[1] |
Ἱέρων,
δοκῶ
μοι
καταμεμαθηκέναι
διὰ
|
μὲν |
τῶν
ὀφθαλμῶν
ὁράμασιν
ἡδομένους
τε |
[7] |
αὐτήν,
ὅπως
τιμᾶσθε
καὶ
ὑπηρετῶσι
|
μὲν |
ὑμῖν
πάντες
πάντα
τὰ
προσταττόμενα |
[4] |
πρὸς
τὰς
χρήσεις·
ὥστε
τὰ
|
μὲν |
ὑπερβάλλοντα
τὰ
ἱκανὰ
πολλά
ἐστι, |
[1] |
δὲ
ὧν
ἐρῶ
τυχεῖν,
μετὰ
|
μὲν |
φιλίας
καὶ
παρὰ
βουλομένου
πάνυ |
[6] |
δ´
ἐζήλωσας
ἡμᾶς
ὡς
τοὺς
|
μὲν |
φίλους
μάλιστα
εὖ
ποιεῖν
δυνάμεθα, |
[6] |
ὅτι
ἐχθροί
εἰσι,
τούτους
ἅμα
|
μὲν |
φυλάττεσθαι
δέῃ,
καὶ
χρῆσθαι
δ´ |
[6] |
τἆλλά
γε
κτήματα
ὅσα
χαλεπὰ
|
μὲν |
χρήσιμα
δ´
ἐστίν,
ὁμοίως
ἅπαντα |
[10] |
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν·
Ἀλλὰ
ταῦτα
|
μέν, |
ὦ
Σιμωνίδη,
καλῶς
μοι
δοκεῖς |
[11] |
πορεύεσθαι,
ἐξείη
δ´
ἂν
αὐτοῦ
|
μένοντι |
τοῦτο
πράττειν.
ἀεὶ
γὰρ
ἂν |
[1] |
αὐτοῖς
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
οἴκοι
|
μένουσι. |
ναὶ
μὰ
Δία,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[1] |
ἀλλὰ
μᾶλλον
οἱ
πλησιάζοντες.
Οὕτω
|
μέντοι, |
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
καὶ
τῶν |
[1] |
προσδέονται
τούτων
τῶν
σοφισμάτων.
Ἀλλὰ
|
μέντοι, |
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
τῶν
γε |
[8] |
τούτου
νομίζεις
αὐτὴν
εἶναι.
ἐγὼ
|
μέντοι |
ἔχειν
μοι
δοκῶ
διδάξαι
σε |
[4] |
κατεργάσασθαι
τῶν
ἰδιωτικῶν
ἐπιθυμημάτων.
ἀλλὰ
|
μέντοι |
καὶ
πένητας
ὄψει
{οὐχ}
οὕτως |
[9] |
ὦ
Ἱέρων,
οὐ
λέγω.
ἐπιμέλειαι
|
μέντοι |
μοι
δοκοῦσιν
αἱ
μὲν
πάνυ |
[6] |
δέ
τινα
ὕπνον
ἐκοιμῶ.
οἷα
|
μέντοι |
σοὶ
τότ´
ἦν
τὰ
λυπηρά, |
[9] |
λόχους,
καὶ
ἄρχοντες
ἐφ´
ἑκάστῳ
|
μέρει |
ἐφεστήκασιν.
οὐκοῦν
εἴ
τις
καὶ |
[2] |
πόλεμος
μέγα
κακόν,
τούτου
πλεῖστον
|
μέρος |
οἱ
τύραννοι
μετέχουσιν.
εὐθὺς
γὰρ |
[1] |
τύραννος.
ὅτι
μὲν
γὰρ
τὰ
|
μετ´ |
ἔρωτος
ἀφροδίσια
πολὺ
διαφερόντως
εὐφραίνει
|
[1] |
τούτων
δὲ
ὧν
ἐρῶ
τυχεῖν,
|
μετὰ |
μὲν
φιλίας
καὶ
παρὰ
βουλομένου |
[1] |
μὲν
ἔχων
παντοδαπὰ
ἀεὶ
οὐδὲν
|
μετὰ |
πόθου
αὐτῶν
λαμβάνει·
ὁ
δὲ
|
[1] |
σπανίσας
τινός,
οὗτός
ἐστιν
ὁ
|
μετὰ |
χαρᾶς
πιμπλάμενος,
ὅταν
αὐτῷ
προφανῇ |
[11] |
ἀπορῶν
δὲ
ὅτῳ
τούτων
εὐμενεῖ
|
μεταδώσεις, |
πάντας
μὲν
συγχαίροντας
ἔχων
ἐπὶ |
[4] |
πιστῶς
πρός
τινας
ἔχειν
ἐλάχιστον
|
μέτεστι |
τυράννῳ·
ὁπότε
γε
οὐδὲ
σιτίοις |
[2] |
εἶναι,
ταύτης
ἐλάχιστον
τοῖς
τυράννοις
|
μέτεστιν· |
εἰ
δὲ
πόλεμος
μέγα
κακόν, |
[2] |
τις
προσποιεῖται
καὶ
τῆς
βουλῆς
|
μετεσχηκέναι |
καὶ
πλείστους
ἀπεκτονέναι,
χαλεπὸν
δὲ |
[4] |
μὴν
καὶ
πίστεως
ὅστις
ἐλάχιστον
|
μετέχει, |
πῶς
οὐχὶ
μεγάλου
ἀγαθοῦ
μειονεκτεῖ; |
[2] |
τύραννοι
τῶν
μεγίστων
ἀγαθῶν
ἐλάχιστα
|
μετέχουσι, |
τῶν
δὲ
μεγίστων
κακῶν
πλεῖστα |
[2] |
τούτου
πλεῖστον
μέρος
οἱ
τύραννοι
|
μετέχουσιν. |
εὐθὺς
γὰρ
τοῖς
μὲν
ἰδιώταις, |
[1] |
πολὺ
εὐφραίνονται
οἱ
τύραννοι
τῶν
|
μετρίως |
διαγόντων
ἰδιωτῶν,
πολὺ
δὲ
πλείω |
[1] |
μειονεκτεῖ
ὁ
παρατιθέμενος
πολλὰ
τῶν
|
μετρίως |
διαιτωμένων.
Ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
Δί´, |
[1] |
τύραννος
ἔχοιμ´
ἂν
εἰπεῖν,
ὥστε
|
μέχρι |
γε
τούτου
οὐκ
οἶδ´
εἴ |
[6] |
τὴν
ψυχὴν
συγκαταμιγνύναι,
πολλάκις
δὲ
|
μέχρι |
κοίτης
ἐπιθυμίας
ἐμῆς
τε
καὶ
|
[2] |
ἡττηθέντες,
λυποῦνται
ἐπὶ
τούτοις
ἑκάτεροι.
|
μέχρι |
μὲν
δὴ
τούτου
ἴσοι
οἱ |
[6] |
δ´
ἐν
συμποσίοις
πολλάκις
μὲν
|
μέχρι |
τοῦ
ἐπιλαθέσθαι
πάντων
εἴ
τι |
[6] |
ἀνθρωπίνῳ
βίῳ
ἦν,
πολλάκις
δὲ
|
μέχρι |
τοῦ
ᾠδαῖς
τε
καὶ
θαλίαις |
[1] |
ἄλλοις
παρακαταθεμένους
ἀποδημεῖν.
φοβερὸν
γὰρ
|
μὴ
|
ἅμα
τε
στερηθῶσι
τῆς
ἀρχῆς |
[6] |
ἀγαθὸς
μὲν
εἴη,
φοβερὸς
δὲ
|
μὴ |
ἀνήκεστόν
τι
ποιήσῃ,
χαλεπῶς
μὲν |
[8] |
καὶ
χάρις
συμπαρέπεσθαι
ἀνδρὶ
ἄρχοντι.
|
μὴ |
γὰρ
ὅτι
καλλίονα
ποιεῖ
ἄνδρα, |
[9] |
εἰ
δὲ
φοβῇ,
ὦ
Ἱέρων,
|
μὴ |
ἐν
πολλοῖς
ἄθλων
προτιθεμένων
πολλαὶ |
[7] |
αὐτῶν
ἀπέδειξα.
οὔτε
γὰρ
αἱ
|
μὴ |
ἐξ
ἀντιφιλούντων
ὑπουργίαι
χάριτες
ἡμῖν
|
[5] |
τι
μηχανήσωνται,
τοὺς
δὲ
δικαίους,
|
μὴ |
ἐπιθυμήσῃ
τὸ
πλῆθος
ὑπ´
αὐτῶν |
[2] |
γὰρ
τοῖς
μὲν
ἰδιώταις,
ἂν
|
μὴ |
ἡ
πόλις
αὐτῶν
κοινὸν
πόλεμον
|
[4] |
κελεύουσιν
ἀπογεύεσθαι
διὰ
τὸ
ἀπιστεῖν
|
μὴ |
καὶ
ἐν
τούτοις
κακόν
τι |
[1] |
γὰρ
ἰέναι
αὐτοῖς
ἀσφαλὲς
ὅπου
|
μὴ |
κρείττονες
τῶν
παρόντων
μέλλουσιν
ἔσεσθαι, |
[1] |
Καὶ
τί
οἴει,
ἔφη,
τοὺς
|
μὴ
|
λέγοντας
κακῶς
εὐφραίνειν,
ὅταν
εἰδῇ |
[10] |
μισθοφόρων
ἔχεις
τι
εἰπεῖν
ὡς
|
μὴ |
μισεῖσθαι
δι´
αὐτούς;
ἢ
λέγεις |
[1] |
νομίζεται.
τῷ
τοίνυν
τυράννῳ,
ἂν
|
μὴ |
ξένην
γήμῃ,
ἀνάγκη
ἐκ
μειόνων |
[11] |
φίλους
κρατῇς
εὖ
ποιῶν,
οὐ
|
μή |
σοι
δύνωνται
ἀντέχειν
οἱ
πολέμιοι. |
[6] |
χαλεπῶς
δὲ
ζῶντι
χρῷτο,
εὐλαβούμενος
|
μή |
τι
ἀνήκεστον
ἐν
τοῖς
κινδύνοις |
[7] |
καὶ
ταῦτα
ὅταν
μάλιστα
φοβῶνται
|
μή
|
τι
κακὸν
ὑπ´
αὐτῶν
πάθωσιν. |
[5] |
ἐλευθερίας
ἕνεκεν,
τοὺς
δὲ
σοφούς,
|
μή |
τι
μηχανήσωνται,
τοὺς
δὲ
δικαίους, |
[7] |
αὐτὸν
οὐκ
ἐπιβουλευόμενον
ἀλλὰ
φροντιζόμενον
|
μή |
τι
πάθῃ
καὶ
ἀφόβως
καὶ |
[11] |
ἂν
ἔχοις
ἀλλ´
ἄλλοις
παρέχοις
|
μή |
τι
πάθῃς,
ἑκόντας
δὲ
τοὺς |
[5] |
ἄγασθαι
φοβοῦνται,
τοὺς
μὲν
ἀνδρείους,
|
μή |
τι
τολμήσωσι
τῆς
ἐλευθερίας
ἕνεκεν, |
[2] |
ἂν
βούλωνται
πορεύεσθαι
μηδὲν
φοβουμένους
|
μή |
τις
αὐτοὺς
ἀποκτείνῃ,
οἱ
δὲ |
[7] |
θάκων
ὑπανιστῶνται
φιλοῦντές
τε
καὶ
|
μὴ |
φοβούμενοι,
καὶ
στεφανῶσι
κοινῆς
ἀρετῆς |
[4] |
πεποίηνται
πολλοὶ
νόμον
τῷ
μιαιφόνῳ
|
μηδὲ
|
τὸν
συνόντα
καθαρεύειν·
ὥστε
διὰ |
[6] |
ἡδέως
ἐκείνοις
ὁμιλεῖν
διὰ
τὸ
|
μηδεμίαν |
ἐνορᾶν
εὔνοιαν
ἐμοὶ
παρ´
αὐτῶν· |
[10] |
κακὸν
μὲν
οὐδὲν
ποιοῦσι
τὸν
|
μηδὲν |
ἀδικοῦντα,
τοὺς
δὲ
κακουργεῖν
βουλομένους |
[6] |
δεῖ
μὲν
δήπου
τοὺς
φύλακας
|
μηδὲν |
οὕτω
ποιεῖν
δύνασθαι
ὡς
πιστοὺς |
[2] |
ἔξεστιν
ὅποι
ἂν
βούλωνται
πορεύεσθαι
|
μηδὲν |
φοβουμένους
μή
τις
αὐτοὺς
ἀποκτείνῃ, |
[4] |
ἐπὶ
τοὺς
κακούργους,
ὑπὲρ
τοῦ
|
μηδένα |
τῶν
πολιτῶν
βιαίῳ
θανάτῳ
ἀποθνῄσκειν. |
[6] |
ἀόπλους
ἔχειν
ἐθέλειν
περὶ
αὑτὸν
|
μήθ´ |
ὡπλισμένους
ἡδέως
θεᾶσθαι,
πῶς
οὐκ |
[10] |
πολεμίων
δύναιντ´
ἄν.
ὅταν
γε
|
μὴν
|
γνῶσιν
οἱ
πολῖται
ὅτι
οὗτοι |
[10] |
ἀνὰ
τὴν
χώραν.
ἱκανοί
γε
|
μήν
|
εἰσι
καὶ
σχολὴν
παρέχειν
τοῖς |
[8] |
καλὰ
λαμπρότερα
ἀναφαίνειν.
ὁπότε
γε
|
μὴν |
ἐκ
τῶν
ἴσων
ὑπουργημάτων
μειζόνων |
[11] |
τῶν
ἰδίων
μαχομένους.
θησαυρούς
γε
|
μὴν |
ἔχοις
ἂν
πάντας
τοὺς
παρὰ |
[4] |
τι
φάγωσιν
ἢ
πίωσιν·
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
αἱ
πατρίδες
τοῖς
μὲν
|
[10] |
τε
ὄντων
καὶ
συντεταγμένων;
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
ἐν
τῇ
στρατιᾷ
τί |
[4] |
οἴεσθαι
χρὴ
αὐτοὺς
φιλεῖσθαι;
~Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
πίστεως
ὅστις
ἐλάχιστον
μετέχει, |
[9] |
σὺν
τῇ
ἀσχολίᾳ
συμπαρομαρτεῖ.
καὶ
|
μὴν |
κακουργίαι
γε
ἧττον
τοῖς
ἐνεργοῖς |
[5] |
καὶ
τούτοις
χρῶνται
δορυφόροις.
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδ´
ἂν
εὐετηριῶν
γενομένων
ἀφθονία |
[8] |
τοῦ
ἴσου
ἡμῖν
οὖσι.
καὶ
|
μὴν |
παιδικά
γε,
ἐν
οἷς
δὴ |
[1] |
φῂς
παιδικῶν
ἔρωτας
ἐμφύεσθαι;
πῶς
|
μὴν |
σύ,
ἔφη,
ἐρᾷς
Δαϊλόχου
τοῦ
|
[5] |
ὥσπερ
οἱ
τύραννοι
τὰς
πόλεις
|
μήποτε |
ἐλεύθεραι
γενόμεναι
ἐγκρατεῖς
αὐτῶν
γένωνται, |
[8] |
δὲ
αὐτὸ
εἰ
οὕτως
ἔχει
|
μήπω |
ἐκεῖνο
σκοπῶμεν,
εἰ
διὰ
τὸ |
[6] |
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
φυλάττοντας,
καὶ
|
μήτ´ |
ἀόπλους
ἔχειν
ἐθέλειν
περὶ
αὑτὸν |
[6] |
τούτους
δὲ
μήτε
κατακαίνειν
ἅπαντας
|
μήτε |
δεσμεύειν
οἷόν
τε
ᾖ
(τίνων |
[6] |
πάντες
οἱ
τυραννούμενοι,
τούτους
δὲ
|
μήτε |
κατακαίνειν
ἅπαντας
μήτε
δεσμεύειν
οἷόν |
[1] |
ὁ
Ἱέρων,
τὰ
πολλὰ
ταῦτα
|
μηχανήματα |
κατανενόηκας
ἃ
παρατίθεται
τοῖς
τυράννοις, |
[5] |
τοὺς
δὲ
σοφούς,
μή
τι
|
μηχανήσωνται, |
τοὺς
δὲ
δικαίους,
μὴ
ἐπιθυμήσῃ |
[4] |
ἔνδειαν
κακόν
τι
καὶ
αἰσχρὸν
|
μηχανώμενοι |
ζῆν,
πῶς
οὐ
τούτους
ἀθλίους |
[4] |
ὥστε
πεποίηνται
πολλοὶ
νόμον
τῷ
|
μιαιφόνῳ |
μηδὲ
τὸν
συνόντα
καθαρεύειν·
ὥστε |
[9] |
γυμνικοῖς
καὶ
χορηγικοῖς
ἀγῶσιν
ὡς
|
μικρὰ |
ἆθλα
μεγάλας
δαπάνας
καὶ
πολλοὺς
|
[2] |
Ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
πάνυ
ἔμοιγε
|
μικρὰ |
δοκεῖ
εἶναι
ἃ
σὺ
λέγεις. |
[8] |
ἄρξομαι
δέ
σοι
ἀπὸ
τῶν
|
μικροτάτων |
παραδειγμάτων.
ἰδὼν
γὰρ
πρῶτον
προσειπάτω |
[10] |
ἔχεις
τι
εἰπεῖν
ὡς
μὴ
|
μισεῖσθαι |
δι´
αὐτούς;
ἢ
λέγεις
ὡς |
[1] |
τούτῳ
ἥδεσθαι
ἀνιωμένῳ
καὶ
φιλοῦντα
|
μισεῖσθαι |
καὶ
ἅπτεσθαι
ἀχθομένου,
πῶς
οὐχὶ |
[4] |
γὰρ
δορυφοροῦσι
μὲν
ἀλλήλους
ἄνευ
|
μισθοῦ |
ἐπὶ
τοὺς
δούλους,
δορυφοροῦσι
δ´ |
[6] |
ὑπὲρ
ὑμῶν·
οἱ
δὲ
τύραννοι
|
μισθοῦ |
φύλακας
ἔχουσιν
ὥσπερ
θεριστάς.
καὶ
|
[10] |
τοῦτ´
εἴη
τῶν
προστεταγμένων
τοῖς
|
μισθοφόροις, |
ὡς
πάντων
ὄντας
δορυφόρους
τῶν |
[10] |
δοκεῖς
λέγειν·
περὶ
δὲ
τῶν
|
μισθοφόρων |
ἔχεις
τι
εἰπεῖν
ὡς
μὴ |
[8] |
ἐπιτρεπτέον
τοῖς
ῥᾳδιουργοῦσιν.
ἔτι
δὲ
|
μισθοφόρων |
μὲν
ἀνδρὶ
τυράννῳ
δεῖ·
τούτου |
[10] |
στρατιᾷ
τί
ἐστιν
ὠφελιμώτερον
πολίταις
|
μισθοφόρων; |
τούτους
γὰρ
προπονεῖν
καὶ
προκινδυνεύειν |
[10] |
ὠφελήματα
παρασχεῖν
ὅσα
ἀπὸ
τῶν
|
μισθοφόρων. |
τρέφεις
μὲν
γὰρ
δήπου
καὶ |
[3] |
φιλεῖν
καὶ
νόμῳ
συνηναγκασμένων
οὕτω
|
μισοῦνται, |
πῶς
ὑπ´
ἄλλου
γέ
τινος |
[7] |
διδόασιν
οἱ
πολλοὶ
τούτοις
οὓς
|
μισοῦσι, |
καὶ
ταῦτα
ὅταν
μάλιστα
φοβῶνται |
[1] |
ταῦτα
μᾶλλόν
πως,
ἔφη,
δοκῶ
|
μοι |
ἀγνοεῖν.
καὶ
οὐδὲν
ἴσως
τοῦτο |
[1] |
ὕπνῳ
ὅτι
μὲν
ἡδόμεθα
δοκῶ
|
μοι
|
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως
δὲ
καὶ
ᾧτινι |
[2] |
θαυμάζω·
μάλα
γὰρ
ὁ
ὄχλος
|
μοι |
δοκεῖ
δοξάζειν
ὁρῶν
καὶ
εὐδαίμονάς |
[2] |
τὰ
πλεῖστα
τῶν
πραγμάτων,
τοῦτό
|
μοι |
δοκεῖ
θαυμαστὸν
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
|
[7] |
ἀεὶ
τιμῶντες
τυγχάνωσι.
καὶ
γάρ
|
μοι |
δοκεῖ,
ὦ
Ἱέρων,
τούτῳ
διαφέρειν |
[6] |
ὁ
Σιμωνίδης
ὑπολαβὼν
εἶπεν·
Ὑπέρευ
|
μοι |
δοκεῖς
ἔνια
λέγειν.
ὁ
γὰρ
|
[10] |
ταῦτα
μέν,
ὦ
Σιμωνίδη,
καλῶς
|
μοι |
δοκεῖς
λέγειν·
περὶ
δὲ
τῶν |
[10] |
καλοῖς
κἀγαθοῖς
ἀπ´
οὐδενὸς
ἄν
|
μοι |
δοκεῖς
τοσαῦτα
ὠφελήματα
παρασχεῖν
ὅσα |
[1] |
καὶ
βαρέα
ὅλῳ
τῷ
σώματί
|
μοι |
δοκοῦμεν,
ἔφη,
κρίνοντες
ἥδεσθαί
τε |
[1] |
ὅτε
δι´
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς
|
μοι |
δοκοῦμεν
ἥδεσθαι,
ὁτὲ
δ´
αὖ |
[1] |
ὁ
Σιμωνίδης,
καὶ
πάνυ
γέ
|
μοι |
δοκοῦντα
παρὰ
φύσιν
εἶναι
ταῦτα |
[9] |
Ἱέρων,
οὐ
λέγω.
ἐπιμέλειαι
μέντοι
|
μοι |
δοκοῦσιν
αἱ
μὲν
πάνυ
πρὸς |
[8] |
αὐτὴν
εἶναι.
ἐγὼ
μέντοι
ἔχειν
|
μοι |
δοκῶ
διδάξαι
σε
ὡς
τὸ |
[1] |
λαμβάνειν
παρ´
αὐτοῦ
ἧττον
ἄν
|
μοι |
δοκῶ
ἐπιθυμεῖν
ἢ
ἐμαυτὸν
κακόν
|
[1] |
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης·
Ἆρ´
ἄν
|
μοι |
ἐθελήσαις,
ὦ
Ἱέρων,
διηγήσασθαι
ἃ |
[1] |
ἰδιώτας
ἔγωγε,
ὦ
Ἱέρων,
δοκῶ
|
μοι |
καταμεμαθηκέναι
διὰ
μὲν
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[3] |
ἀνθρώποις
ἐστί·
μόνους
γοῦν
τοὺς
|
μοιχοὺς
|
νομίζουσι
πολλαὶ
τῶν
πόλεων
νηποινεὶ |
[11] |
ἄν,
καὶ
θαυμαστὸς
οὐκ
ἰδίᾳ
|
μόνον |
ἀλλὰ
καὶ
δημοσίᾳ
παρὰ
πᾶσιν |
[6] |
δεινότερα·
οὐ
γὰρ
ἐξ
ἐναντίας
|
μόνον, |
ἀλλὰ
καὶ
πάντοθεν
πολεμίους
ὁρᾶν |
[11] |
τις
κίνδυνος
εἴη,
οὐ
συμμάχους
|
μόνον |
ἀλλὰ
καὶ
προμάχους
καὶ
προθύμους |
[11] |
δὲ
ὢν
οὐχ
ὑπὸ
ἰδιωτῶν
|
μόνον |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν
πόλεων |
[6] |
ὅ
γέ
τοι
φόβος
οὐ
|
μόνον |
αὐτὸς
ἐνὼν
ταῖς
ψυχαῖς
λυπηρός |
[11] |
γίγνεσθαι,
εἰ
τὰ
σὰ
ἴδια
|
μόνον |
ἐνεργὰ
ἔχοις
ἢ
εἰ
τὰ |
[7] |
ἄνδρες
δὲ
καὶ
οὐκέτι
ἄνθρωποι
|
μόνον |
νομιζόμενοι.
ὥστε
ἐμοὶ
μὲν
εἰκότως |
[1] |
ὁ
Σιμωνίδης,
αἱ
τῶν
ἀφροδισίων
|
μόνον |
ὑμῖν
ἀπολαύσεις
τοῦ
τυραννεῖν
τὰς |
[11] |
ἂν
ἰδεῖν
σε.
ὥστε
οὐ
|
μόνον |
φιλοῖο
ἄν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐρῷο |
[3] |
ἀγαθὸν
καὶ
ἥδιστον
ἀνθρώποις
ἐστί·
|
μόνους |
γοῦν
τοὺς
μοιχοὺς
νομίζουσι
πολλαὶ |
[7] |
εὑρίσκω
μάλιστα
τοῦτο
λυσιτελοῦν
ποιῆσαι.
|
μόνῳ |
γὰρ
αὐτῷ
οὔτε
ἔχειν
οὔτε |
[9] |
κατὰ
φυλάς,
αἱ
δὲ
κατὰ
|
μόρας, |
αἱ
δὲ
κατὰ
λόχους,
καὶ |