Chapitres
[9]	εἶναι. τὸ μὲν γὰρ διδάσκειν	ἅ	ἐστι βέλτιστα καὶ τὸν κάλλιστα
[4]	ἢ λιμένων ἢ ἀκροπόλεων ἰσχυρῶν,	ἅ	ἐστι πολὺ χαλεπώτερα καὶ ἐπικινδυνότερα
[1]	τὰς κοινὰς πανηγύρεις, ἔνθα γ´	ἃ	ἀξιοθεατότατα δοκεῖ εἶναι ἀνθρώποις συναγείρεται.
[2]	δὴ τούτου ἴσοι οἱ πόλεμοι·	ἃ	δὲ ἔχουσιν ἡδέα οἱ συνόντες
[1]	μοι ἐθελήσαις, ὦ Ἱέρων, διηγήσασθαι	ἃ	εἰκὸς εἰδέναι σε βέλτιον ἐμοῦ;
[1]	τὰ πολλὰ ταῦτα μηχανήματα κατανενόηκας	ἃ	παρατίθεται τοῖς τυράννοις, ὀξέα καὶ
[2]	πάνυ ἔμοιγε μικρὰ δοκεῖ εἶναι	ἃ	σὺ λέγεις. πολλοὺς γάρ, ἔφη,
[7]	εἰκότως δοκεῖτε ταῦτα πάντα ὑπομένειν	ἃ	φέρετε ἐν τῇ τυραννίδι, ἐπείπερ
[7]	ἱκανὸν εἶναι, καὶ ἀπολαύειν αὐτοῦ	ἀγαθὰ	νομίσαντες, ἔπειτα τοῦτον ἀνὰ στόμα
[9]	πολιτῶν ἐρρωμένως τρεπομένοις πολλὰ ἂν	ἀγαθὰ	περαίνοιτο· καὶ γὰρ αἱ πρόσοδοι
[1]	τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ´ αὐτοῖς·	ἀγαθοῖς	δὲ καὶ κακοῖς ἔστι μὲν
[11]	συγχαίροντας ἔχων ἐπὶ τοῖς σοῖς	ἀγαθοῖς,	πάντας δὲ πρὸ τῶν σῶν
[3]	συνήδονται δ´ ἐπὶ τοῖς αὐτοῦ	ἀγαθοῖς,	συνεπικουροῦσι δέ, ἐάν τι σφαλλόμενον
[3]	τύραννοι. πρῶτον μὲν εἰ μέγα	ἀγαθὸν	ἀνθρώποις ἡ φιλία, τοῦτο ἐπισκεψώμεθα.
[7]	τ´ αὐτὸν ὡς οἰκεῖον ἕκαστος	ἀγαθόν,	ἑκόντες τε παραχωρῶσι τούτῳ ὁδῶν
[11]	τι σοφὸν ἢ καλὸν ἢ	ἀγαθὸν	ἔχοι, τῶν δὲ καὶ ἐπιθυμούντων
[11]	ὀκνεῖν δαπανᾶν εἰς τὸ κοινὸν	ἀγαθόν.	καὶ γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ τὰ
[3]	πόλεις ὅτι ἡ φιλία μέγιστον	ἀγαθὸν	καὶ ἥδιστον ἀνθρώποις ἐστί· μόνους
[9]	ἔργον ποιεῖσθαι τὸ σκοπεῖν τι	ἀγαθόν.	καὶ ὅταν γε πολλοῖς περὶ
[3]	ἀκήρατος διαμένειν· τοσοῦτον δέ τι	ἀγαθὸν	κρίνω ἔγωγε τὸ φιλεῖσθαι εἶναι
[9]	πάντων ἐμφανὲς εἴη ὅτι ὁ	ἀγαθόν	τι εἰσηγούμενος οὐκ ἀτίμητος ἔσται,
[2]	εἰ μὲν εἰρήνη δοκεῖ μέγα	ἀγαθὸν	τοῖς ἀνθρώποις εἶναι, ταύτης ἐλάχιστον
[6]	ὥσπερ γε καὶ ἵππος εἰ	ἀγαθὸς	μὲν εἴη, φοβερὸς δὲ μὴ
[4]	ἐλάχιστον μετέχει, πῶς οὐχὶ μεγάλου	ἀγαθοῦ	μειονεκτεῖ; ποία μὲν γὰρ ξυνουσία
[5]	εἶναι, τὸ ἄλλους μὲν ἡγεῖσθαι	ἀγαθοὺς	ἄνδρας, ἄλλοις δὲ χρῆσθαι ἀναγκάζεσθαι.
[5]	ἂν εὐετηριῶν γενομένων ἀφθονία τῶν	ἀγαθῶν	γίγνηται, οὐδὲ τότε συγχαίρει ὁ
[2]	ὅτι οἱ τύραννοι τῶν μεγίστων	ἀγαθῶν	ἐλάχιστα μετέχουσι, τῶν δὲ μεγίστων
[8]	ἢ ὅταν ἰδιωτεύῃ, διαλεγόμενοί τε	ἀγαλλόμεθα	τοῖς προτετιμημένοις μᾶλλον ἢ τοῖς
[1]	ἐκ μειόνων γαμεῖν, ὥστε τὸ	ἀγαπητὸν	οὐ πάνυ αὐτῷ παραγίγνεται. πολὺ
[1]	δούλων παροῦσαι μὲν οὐδέν τι	ἀγαπῶνται,	ἐὰν δέ τι ἐλλείπωσι, δεινὰς
[11]	ἀλλὰ καὶ ὑπὸ πολλῶν πόλεων	ἀγαπῷο	ἄν, καὶ θαυμαστὸς οὐκ ἰδίᾳ
[5]	δικαίους. τούτους δ´ ἀντὶ τοῦ	ἄγασθαι	φοβοῦνται, τοὺς μὲν ἀνδρείους, μή
[9]	αἱ μὲν πάνυ πρὸς ἔχθραν	ἄγειν,	αἱ δὲ πάνυ διὰ χαρίτων
[9]	ποιῶν καὶ ἐμπόρους ἂν πλείους	ἀγείροι.	εἰ δὲ φανερὸν γένοιτο ὅτι
[1]	οὐ μὲν οὖν, ἀλλὰ καὶ	ἀγλευκέστερον,	ὡς πολλοῖς ἂν δόξειεν. Τί
[1]	μᾶλλόν πως, ἔφη, δοκῶ μοι	ἀγνοεῖν.	καὶ οὐδὲν ἴσως τοῦτο θαυμαστόν,
[2]	τὸ δὲ καὶ ὑμᾶς ταῦτ´	ἀγνοεῖν,	οἳ διὰ τῆς γνώμης δοκεῖτε
[11]	καὶ ναοῖς καὶ παστάσι καὶ	ἀγοραῖς	καὶ λιμέσι κατεσκευασμένην; ὅπλοις δὲ
[4]	μὲν γὰρ ἰδιώτης οἰκίας ἢ	ἀγροῦ	ἢ οἰκέτου ἐπιθυμεῖ, ὁ δὲ
[9]	εἴ τις ἆθλα προτιθείη κατ´	ἀγροὺς	ἢ κατὰ κώμας τοῖς κάλλιστα
[10]	εἰκὸς ἑτοιμοτάτους εἶναι. τὰς δ´	ἀγχιτέρμονας	πόλεις οὐκ ἀνάγκη διὰ τοὺς
[11]	πρὸς ἄλλους προστάτας πόλεων τὸν	ἀγῶνα	εἶναι, ὧν ἐὰν σὺ εὐδαιμονεστάτην
[9]	γὰρ ὅταν χοροὺς ἡμῖν βουλώμεθα	ἀγωνίζεσθαι,	ἆθλα μὲν ὁ ἄρχων προτίθησιν,
[11]	φημὶ ἀνδρὶ τυράννῳ πρὸς ἰδιώτας	ἀγωνίζεσθαι.	νικῶν μὲν γὰρ οὐκ ἂν
[11]	μὲν ἱπποτρόφοι εἶεν, πλεῖστοι δ´	ἀγωνίζοιντο;	νικᾶν δὲ πότερα δοκεῖς κάλλιον
[11]	καλλίστῳ καὶ μεγαλοπρεπεστάτῳ ἐν ἀνθρώποις	ἀγωνίσματι.	καὶ πρῶτον μὲν εὐθὺς κατειργασμένος
[9]	ἱππικοῖς καὶ γυμνικοῖς καὶ χορηγικοῖς	ἀγῶσιν	ὡς μικρὰ ἆθλα μεγάλας δαπάνας
[1]	καὶ στρυφνὰ καὶ τὰ τούτων	ἀδελφά;	Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ
[3]	καὶ παισὶ πρὸς γονέας καὶ	ἀδελφοῖς	πρὸς ἀδελφοὺς καὶ γυναιξὶ πρὸς
[3]	παίδων αὐτοὺς ἀπολωλότας, πολλοὺς δὲ	ἀδελφοὺς	ἐν τυραννίσιν ἀλληλοφόνους γεγενημένους, πολλοὺς
[3]	πρὸς γονέας καὶ ἀδελφοῖς πρὸς	ἀδελφοὺς	καὶ γυναιξὶ πρὸς ἄνδρας καὶ
[1]	καὶ ἀδύνατοι γένωνται τιμωρήσασθαι τοὺς	ἀδικήσαντας.	εἴποις οὖν ἂν ἴσως σύ,
[7]	ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων κατακεκριμένος δι´	ἀδικίαν	ἀποθνῄσκειν, οὕτως, ὦ Σιμωνίδη, εὖ
[5]	ἀκρατεῖς καὶ ἀνδραποδώδεις; οἱ μὲν	ἄδικοι	πιστευόμενοι, διότι φοβοῦνται ὥσπερ οἱ
[5]	καταλείπονται χρῆσθαι ἀλλ´ ἢ οἱ	ἄδικοί	τε καὶ ἀκρατεῖς καὶ ἀνδραποδώδεις;
[10]	βουλομένους κωλύουσι, βοηθοῦσι δὲ τοῖς	ἀδικουμένοις,	προνοοῦσι δὲ καὶ προκινδυνεύουσι τῶν
[10]	μὲν οὐδὲν ποιοῦσι τὸν μηδὲν	ἀδικοῦντα,	τοὺς δὲ κακουργεῖν βουλομένους κωλύουσι,
[7]	θάκων διὰ τὸ τιμᾶν τοὺς	ἀδικοῦντας	ἐξανίστασθαι, ἢ τοὺς ὁδῶν παραχωροῦντας
[7]	κρείττοσι διὰ τὸ τιμᾶν τοὺς	ἀδικοῦντας	παραχωρεῖν; καὶ δῶρά γε διδόασιν
[8]	δεῖται φυλακῆς, κολαστέον δὲ τοὺς	ἀδίκους,	κωλυτέον δὲ τοὺς ὑβρίζειν βουλομένους·
[2]	ἀπολογεῖται ἅμα πράττων ὡς οὐκ	ἀδικῶν	πεποίηκεν. οὕτως οὐδ´ αὐτῷ δοκεῖ
[4]	τύραννοι τοίνυν ἀναγκάζονται πλεῖστα συλᾶν	ἀδίκως	καὶ ἱερὰ καὶ ἀνθρώπους διὰ
[1]	τε στερηθῶσι τῆς ἀρχῆς καὶ	ἀδύνατοι	γένωνται τιμωρήσασθαι τοὺς ἀδικήσαντας. εἴποις
[4]	χρημάτων. ὥσπερ γὰρ πολέμου ὄντος	ἀεὶ	ἀναγκάζονται στράτευμα τρέφειν ἢ ἀπολωλέναι.
[11]	ἂν αὐτοῦ μένοντι τοῦτο πράττειν.	ἀεὶ	γὰρ ἂν παρὰ σοὶ πανήγυρις
[10]	πόλεις οὐκ ἀνάγκη διὰ τοὺς	ἀεὶ	ἐν ὅπλοις ὄντας καὶ εἰρήνης
[10]	ἢ προαισθέσθαι ἢ κωλῦσαι τῶν	ἀεὶ	ἐν ὅπλοις τε ὄντων καὶ
[1]	σίτων ὁ μὲν ἔχων παντοδαπὰ	ἀεὶ	οὐδὲν μετὰ πόθου αὐτῶν λαμβάνει·
[1]	οἱ τύραννοι· ἔκπλεῳ γὰρ αὐτοῖς	ἀεὶ	παρεσκευασμέναι οὐδεμίαν ἐν ταῖς ἑορταῖς
[4]	τὸ εἰς τὰς ἀναγκαίας δαπάνας	ἀεὶ	προσδεῖσθαι χρημάτων. ὥσπερ γὰρ πολέμου
[2]	εἶναι διάγειν καὶ ἄλλους ὁπλοφόρους	ἀεὶ	συμπεριάγεσθαι. ἔπειτα δὲ οἱ μὲν
[7]	ἀρχόμενοι καὶ ἄλλον ὅντιν´ ἂν	ἀεὶ	τιμῶντες τυγχάνωσι. καὶ γάρ μοι
[7]	καὶ ἔργοις πάντες οἱ παρόντες	ἀεὶ	ὑμᾶς· τοιαῦτα γὰρ δὴ ποιοῦσι
[9]	εἶναι κολάζειν, τὸ δὲ τὰ	ἆθλα	ἀποδιδόναι δι´ αὑτοῦ ποιητέον. ὡς
[9]	καὶ χορηγικοῖς ἀγῶσιν ὡς μικρὰ	ἆθλα	μεγάλας δαπάνας καὶ πολλοὺς πόνους
[9]	ὅταν χοροὺς ἡμῖν βουλώμεθα ἀγωνίζεσθαι,	ἆθλα	μὲν ὁ ἄρχων προτίθησιν, ἁθροίζειν
[9]	καὶ τούτοις ὥσπερ τοῖς χοροῖς	ἆθλα	προτιθείη καὶ εὐοπλίας καὶ εὐταξίας
[9]	ἂν πολὺ ἐπιδοίη, εἴ τις	ἆθλα	προτιθείη κατ´ ἀγροὺς ἢ κατὰ
[4]	ὦ Σιμωνίδη, ἀλλ´ ὥσπερ οἱ	ἀθληταὶ	οὐχ ὅταν ἰδιωτῶν γένωνται κρείττονες,
[4]	μηχανώμενοι ζῆν, πῶς οὐ τούτους	ἀθλίους	ἄν τις καὶ πένητας δικαίως
[2]	καὶ εὐδαίμονάς τινας εἶναι καὶ	ἀθλίους·	ἡ δὲ τυραννὶς τὰ μὲν
[7]	ἔφη, ὦ Σιμωνίδη, καὶ ταύτῃ	ἀθλιώτατόν	ἐστιν ἡ τυραννίς· οὐδὲ γὰρ
[9]	ὦ Ἱέρων, μὴ ἐν πολλοῖς	ἄθλων	προτιθεμένων πολλαὶ δαπάναι γίγνωνται, ἐννόησον
[9]	ἐμπορεύματα λυσιτελέστερα ἢ ὅσα ἄνθρωποι	ἄθλων	ὠνοῦνται. ὁρᾷς ἐν ἱππικοῖς καὶ
[9]	ἆθλα μὲν ὁ ἄρχων προτίθησιν,	ἁθροίζειν	δὲ αὐτοὺς προστέτακται χορηγοῖς καὶ
[8]	τὸ μὲν νῦν, ὦ Ἱέρων,	ἀθύμως	ἔχειν σε πρὸς τὴν τυραννίδα
[1]	παρὰ τοῦ ἀντιφιλοῦντος ἡδεῖαι μὲν	αἱ	ἀντιβλέψεις, ἡδεῖαι δὲ αἱ ἐρωτήσεις,
[8]	καὶ ἐν τούτῳ σαφὲς ὅτι	αἱ	ἀπὸ τῶν δυνατωτάτων ἡμίσειαι χάριτες
[8]	ὁμοίως· οὐκοῦν τοῦτο σαφὲς ὅτι	αἱ	ἀπὸ τῶν δυνατωτάτων θεραπεῖαι καὶ
[1]	πολὺ δὲ καὶ αἱ θεραπεῖαι	αἱ	ἀπὸ τῶν μέγιστον φρονουσῶν γυναικῶν
[1]	δὲ αἱ ἐρωτήσεις, ἡδεῖαι δὲ	αἱ	ἀποκρίσεις, ἥδισται δὲ καὶ ἐπαφροδιτόταται
[4]	τοῖς δὲ τυράννοις οὐκ ἐνδέχεται.	αἱ	γὰρ μέγισται αὐτοῖς δαπάναι καὶ
[1]	μέγιστον φρονουσῶν γυναικῶν εὐφραίνουσι μάλιστα,	αἱ	δ´ ὑπὸ δούλων παροῦσαι μὲν
[9]	φυλάς, αἱ δὲ κατὰ μόρας,	αἱ	δὲ κατὰ λόχους, καὶ ἄρχοντες
[9]	πόλεις αἱ μὲν κατὰ φυλάς,	αἱ	δὲ κατὰ μόρας, αἱ δὲ
[9]	μὲν πάνυ πρὸς ἔχθραν ἄγειν,	αἱ	δὲ πάνυ διὰ χαρίτων εἶναι.
[7]	δουλείας ἔργα εἰκότως ἂν νομίζοιτο·	αἱ	δὲ τιμαὶ ἔμοιγε δοκοῦσιν ἐκ
[1]	τῶν φιλούντων ὑπουργίαις. καὶ τοίνυν	αἱ	ἐπιβουλαὶ ἐξ οὐδένων πλέονες τοῖς
[1]	μὲν αἱ ἀντιβλέψεις, ἡδεῖαι δὲ	αἱ	ἐρωτήσεις, ἡδεῖαι δὲ αἱ ἀποκρίσεις,
[1]	αὐτῷ παραγίγνεται. πολὺ δὲ καὶ	αἱ	θεραπεῖαι αἱ ἀπὸ τῶν μέγιστον
[1]	ἀποκρίσεις, ἥδισται δὲ καὶ ἐπαφροδιτόταται	αἱ	μάχαι τε καὶ ἔριδες· τὸ
[2]	ταῦτα οὐκέτι ἔχουσιν οἱ τύραννοι.	αἱ	μὲν γὰρ πόλεις δήπου ὅταν
[9]	μὲν γὰρ ἅπασαι αἱ πόλεις	αἱ	μὲν κατὰ φυλάς, αἱ δὲ
[9]	λέγω. ἐπιμέλειαι μέντοι μοι δοκοῦσιν	αἱ	μὲν πάνυ πρὸς ἔχθραν ἄγειν,
[7]	ὄντα αὐτῶν ἀπέδειξα. οὔτε γὰρ	αἱ	μὴ ἐξ ἀντιφιλούντων ὑπουργίαι χάριτες
[4]	ἢ πίωσιν· ἀλλὰ μὴν καὶ	αἱ	πατρίδες τοῖς μὲν ἄλλοις ἀνθρώποις
[9]	περαίνεσθαι; διῄρηνται μὲν γὰρ ἅπασαι	αἱ	πόλεις αἱ μὲν κατὰ φυλάς,
[4]	ἀνέστραπται. ἀντὶ γὰρ τοῦ τιμωρεῖν	αἱ	πόλεις αὐτοῖς μεγάλως τιμῶσι τὸν
[2]	μὲν δή εἰσιν οὕς τε	αἱ	πόλεις πολεμοῦσι καὶ οὓς οἱ
[4]	εἰκόνας ἐν τοῖς ἱεροῖς ἱστᾶσιν	αἱ	πόλεις τῶν τοιοῦτόν τι ποιησάντων.
[9]	ἂν ἀγαθὰ περαίνοιτο· καὶ γὰρ	αἱ	πρόσοδοι αὔξοιντ´ ἄν, καὶ ἡ
[7]	Ἱέρων· Ἀλλ´, ὦ Σιμωνίδη, καὶ	αἱ	τιμαὶ τῶν τυράννων ὅμοιαι ἐμοὶ
[1]	οὐδεμίαν ἐν ταῖς ἑορταῖς ἔχουσιν	αἱ	τράπεζαι αὐτῶν ἐπίδοσιν· ὥστε ταύτῃ
[1]	τι. Κινδυνεύουσιν, ἔφη ὁ Σιμωνίδης,	αἱ	τῶν ἀφροδισίων μόνον ὑμῖν ἀπολαύσεις
[7]	ὡσαύτως τοίνυν οὐδὲ αἱ ὑπουργίαι	αἱ	ὑπὸ τῶν φοβουμένων τιμαί εἰσι.
[7]	ἡδέα ἐφαίνετο. ὡσαύτως τοίνυν οὐδὲ	αἱ	ὑπουργίαι αἱ ὑπὸ τῶν φοβουμένων
[1]	δὲ παιδικῶν βουλομένων ἥδισται οἶμαι	αἱ	χάριτές εἰσιν. εὐθὺς γὰρ παρὰ
[1]	τῶν γε πολυτελῶν ὀσμῶν τούτων,	αἷς	χρίεσθε, τοὺς πλησιάζοντας οἶμαι μᾶλλον
[1]	ὅτι μὲν ἡδόμεθα δοκῶ μοι	αἰσθάνεσθαι,	ὅπως δὲ καὶ ᾧτινι καὶ
[1]	ὀσμῶν οὐκ αὐτὸς ὁ βεβρωκὼς	αἰσθάνεται,	ἀλλὰ μᾶλλον οἱ πλησιάζοντες. Οὕτω
[7]	τὸν μὲν οὕτω τιμώμενον μακαρίζω·	αἰσθάνομαι	γὰρ αὐτὸν οὐκ ἐπιβουλευόμενον ἀλλὰ
[6]	ἰδιώτης, νῦν ἐπειδὴ τύραννος ἐγενόμην,	αἰσθάνομαι	στερόμενος αὐτῶν. ἐγὼ γὰρ ξυνῆν
[2]	δὲ τύραννος ὅταν ὑποπτεύσῃ καὶ	αἰσθανόμενος	τῷ ὄντι ἀντιπραττομένους τινὰς ἀποκτείνῃ,
[10]	βοηθεῖν πᾶσιν, ἄν τι τοιοῦτον	αἰσθάνωνται.	γίγνονται δέ που, ὡς πάντες
[1]	τῷ ἐγρηγορέναι σαφεστέρας ἡμῖν τὰς	αἰσθήσεις	παρέχεται ἢ τὰ ἐν τῷ
[1]	εἴρηκας σύγε οὐδ´ ὅπως ἂν	αἴσθοιτό	τινος ἄλλου ὁ τύραννος ἔχοιμ´
[8]	γῆρας ἄρχοντος δυσχεραίνει, ἥκιστα δ´	αἶσχος,	πρὸς ὃν ἂν τυγχάνῃ ὁμιλῶν,
[4]	δι´ ἔνδειαν κακόν τι καὶ	αἰσχρὸν	μηχανώμενοι ζῆν, πῶς οὐ τούτους
[3]	ἐάνπερ ἡ φιλία δοκῇ αὐταῖς	ἀκήρατος	διαμένειν· τοσοῦτον δέ τι ἀγαθὸν
[2]	εἴσω τῆς οἰκίας παρέλθῃ ἐν	ἀκινδύνῳ	ἐστίν, ἀλλ´ ἐνταῦθα δὴ καὶ
[7]	καὶ ἀφόβως καὶ ἀνεπιφθόνως καὶ	ἀκινδύνως	καὶ εὐδαιμόνως τὸν βίον διάγοντα·
[1]	μειονεκτεῖτε, διά γέ τοι τῆς	ἀκοῆς	πλεονεκτεῖτε. ἐπεὶ τοῦ μὲν ἡδίστου
[1]	ποιεῖν· παρὰ μὲν γὰρ πολεμίων	ἀκόντων	λαμβάνειν πάντων ἥδιστον ἔγωγε νομίζω
[1]	τε καὶ ἔριδες· τὸ δὲ	ἀκόντων	παιδικῶν ἀπολαύειν λεηλασίᾳ, ἔφη, ἔμοιγε
[8]	ποτέρου πρόσρησιν μᾶλλον εὐφραίνειν τὸν	ἀκούσαντα	νομίζεις; ἴθι δὴ ἐπαινεσάντων ἀμφότεροι
[6]	νομίζουσιν οἱ τύραννοι. ταῦτα δ´	ἀκούσας	ὁ Σιμωνίδης ὑπολαβὼν εἶπεν· Ὑπέρευ
[1]	ἀχθομένους, διὰ δὲ τῶν ὤτων	ἀκούσμασι,	διὰ δὲ τῶν ῥινῶν ὀσμαῖς,
[5]	ἢ οἱ ἄδικοί τε καὶ	ἀκρατεῖς	καὶ ἀνδραποδώδεις; οἱ μὲν ἄδικοι
[5]	ἐγκρατεῖς αὐτῶν γένωνται, οἱ δ´	ἀκρατεῖς	τῆς εἰς τὸ παρὸν ἐξουσίας
[1]	πλεονεκτεῖτε. ἐπεὶ τοῦ μὲν ἡδίστου	ἀκροάματος,	ἐπαίνου, οὔποτε σπανίζετε· πάντες γὰρ
[1]	ἐπαινοῦσι. τοῦ δ´ αὖ χαλεπωτάτου	ἀκροάματος,	λοιδορίας, ἀνήκοοί ἐστε· οὐδεὶς γὰρ
[4]	χώρας πολλῆς ἢ λιμένων ἢ	ἀκροπόλεων	ἰσχυρῶν, ἅ ἐστι πολὺ χαλεπώτερα
[1]	δὲ πειράσομαί σε διδάσκειν ὅτι	ἀληθῆ	λέγω, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς ὄψεως·
[3]	βούλει, ὦ Σιμωνίδη, εἰδέναι ὅτι	ἀληθῆ	λέγω, ὧδε ἐπίσκεψαι. βεβαιόταται μὲν
[7]	ἔμοιγε δοκοῦσι τιμᾶν τε τοῦτον	ἀληθῶς	οἳ ἂν τοιαῦτα ὑπουργήσωσι καὶ
[9]	καὶ εὐταξίας καὶ ἱππικῆς καὶ	ἀλκῆς	τῆς ἐν πολέμῳ καὶ δικαιοσύνης
[5]	ἑαυτῶν πατρίσιν ἐνοχλεῖν. οὔτε γὰρ	ἀλκίμους	οὔτ´ εὐόπλους χαίρουσι τοὺς πολίτας
[5]	οὐδὲν ἧττον τῶν ἰδιωτῶν τοὺς	ἀλκίμους	τε καὶ σοφοὺς καὶ δικαίους.
[11]	φόβον δ´ οὐκ ἂν ἔχοις	ἀλλ´	ἄλλοις παρέχοις μή τι πάθῃς,
[8]	καὶ χαρίζεσθαι πλείω δύναιτ´ ἄν,	ἀλλ´	ἂν τὰ ὅμοια ποιῶσιν ὅ
[1]	εἴποις οὖν ἂν ἴσως σύ,	ἀλλ´	ἄρα ἔρχεται αὐτοῖς τὰ τοιαῦτα
[11]	δ´ ἂν πάντων μάλιστα καταγελῷο.	ἀλλ´	ἐγώ σοί φημι, ὦ Ἱέρων,
[1]	κτῶνται. καὶ ὁ Σιμωνίδης εἶπεν·	Ἀλλ´	εἰ ἐν τοῖς θεάμασι μειονεκτεῖτε,
[6]	ᾖ (τίνων γὰρ ἔτι ἄρξει;	ἀλλ´	εἰδότα ὅτι ἐχθροί εἰσι, τούτους
[7]	ἂν ἱκανὰς ψυχὰς ἀντιπαράσχοιτο ἀποθανουμένας;	ἀλλ´	εἴπερ τῳ ἄλλῳ, ὦ Σιμωνίδη,
[2]	ὄψων καὶ ἀφροδισίων γε ἀπεχομένους.	ἀλλ´	ἐκείνῃ γε πολὺ διαφέρετε τῶν
[8]	παρὰ τοῦ ἰδιώτου δώρημα δύνανται;	ἀλλ´	ἔμοιγε δοκεῖ καὶ ἐκ θεῶν
[1]	βίου. καὶ ὁ Σιμωνίδης εἶπεν·	Ἀλλ´	ἐν τοῖσδε, ἔφη, διαφέρει· πολλαπλάσια
[2]	οἰκίας παρέλθῃ ἐν ἀκινδύνῳ ἐστίν,	ἀλλ´	ἐνταῦθα δὴ καὶ μάλιστα φυλακτέον
[2]	ἥττονες ἐν κινδύνῳ δοκῶσιν εἶναι,	ἀλλ´	ἐπειδάν γε εἴσω τοῦ ἐρύματος
[1]	οὕτως ἔχει, ὦ Σιμωνίδη, ταῦτα,	ἀλλ´	εὖ ἴσθ´ ὅτι μείω πολὺ
[5]	τίνες ἄλλοι αὐτοῖς καταλείπονται χρῆσθαι	ἀλλ´	ἢ οἱ ἄδικοί τε καὶ
[6]	ὁ γὰρ πόλεμος φοβερὸν μέν,	ἀλλ´	ὅμως, ὦ Ἱέρων, ἡμεῖς γε
[9]	δὴ πάλιν εἶπεν ὁ Σιμωνίδης·	Ἀλλ´	ὅπως μὲν οὐ πάντων τούτων
[1]	παρὰ τῶν ἐλευθερωτάτων ἡδίστους εἶναι,	ἀλλ´,	ὁρᾷς; ἐκεῖνό γε οὐκ ἂν
[4]	πλείω φαίνηται ἔχων, τότ´ εὐφραίνεται,	ἀλλ´	ὅταν ἑτέρων τυράννων ἐλάττω ἔχῃ,
[4]	γένωνται κρείττονες, τοῦτ´ αὐτοὺς εὐφραίνει,	ἀλλ´	ὅταν τῶν ἀνταγωνιστῶν ἥττους, τοῦτ´
[2]	καὶ στρατεύωνταί που εἰς πολεμίαν,	ἀλλ´	οὖν ἐπειδάν γε ἔλθωσιν οἴκαδε,
[7]	οὐκ ἀπαλλάττῃ οὕτω μεγάλου κακοῦ,	ἀλλ´	οὔτε σὺ οὔτε ἄλλος μὲν
[7]	ταῦτα δὴ εἶπεν ὁ Ἱέρων·	Ἀλλ´,	ὦ Σιμωνίδη, καὶ αἱ τιμαὶ
[4]	τοῦτο οὕτως ἔχει, ὦ Σιμωνίδη,	ἀλλ´	ὥσπερ οἱ ἀθληταὶ οὐχ ὅταν
[11]	τοὺς παρὰ τοῖς φίλοις πλούτους.	ἀλλὰ	θαρρῶν, ὦ Ἱέρων, πλούτιζε μὲν
[1]	Δί´, ἔφη, οὐ μὲν οὖν,	ἀλλὰ	καὶ ἀγλευκέστερον, ὡς πολλοῖς ἂν
[11]	καὶ θαυμαστὸς οὐκ ἰδίᾳ μόνον	ἀλλὰ	καὶ δημοσίᾳ παρὰ πᾶσιν ἂν
[11]	ὥστε οὐ μόνον φιλοῖο ἄν,	ἀλλὰ	καὶ ἐρῷο ὑπ´ ἀνθρώπων, καὶ
[2]	οὐδὲ μεγαλύνεται ἐπὶ τῷ ἔργῳ,	ἀλλὰ	καὶ μειοῖ καθ´ ὅσον ἂν
[6]	οὐ γὰρ ἐξ ἐναντίας μόνον,	ἀλλὰ	καὶ πάντοθεν πολεμίους ὁρᾶν νομίζουσιν
[6]	ἐνὼν ταῖς ψυχαῖς λυπηρός ἐστιν,	ἀλλὰ	καὶ πάντων τῶν ἡδέων συμπαρακολουθῶν
[8]	ἄρχειν οὐδὲν ἀποκωλύει τοῦ φιλεῖσθαι,	ἀλλὰ	καὶ πλεονεκτεῖ γε τῆς ἰδιωτείας.
[11]	κίνδυνος εἴη, οὐ συμμάχους μόνον	ἀλλὰ	καὶ προμάχους καὶ προθύμους ὁρῴης
[8]	γὰρ ὅτι καλλίονα ποιεῖ ἄνδρα,	ἀλλὰ	καὶ τὸν αὐτὸν τοῦτον ἥδιον
[4]	σιτίοις καὶ ποτοῖς πιστεύων διάγει,	ἀλλὰ	καὶ τούτων πρὶν ἀπάρχεσθαι τοῖς
[11]	ὢν οὐχ ὑπὸ ἰδιωτῶν μόνον	ἀλλὰ	καὶ ὑπὸ πολλῶν πόλεων ἀγαπῷο
[1]	οὐκ αὐτὸς ὁ βεβρωκὼς αἰσθάνεται,	ἀλλὰ	μᾶλλον οἱ πλησιάζοντες. Οὕτω μέντοι,
[1]	οὐδὲν προσδέονται τούτων τῶν σοφισμάτων.	Ἀλλὰ	μέντοι, ἔφη ὁ Σιμωνίδης, τῶν
[4]	ἐπικινδυνότερα κατεργάσασθαι τῶν ἰδιωτικῶν ἐπιθυμημάτων.	ἀλλὰ	μέντοι καὶ πένητας ὄψει {οὐχ}
[4]	κακόν τι φάγωσιν ἢ πίωσιν·	ἀλλὰ	μὴν καὶ αἱ πατρίδες τοῖς
[10]	ὅπλοις τε ὄντων καὶ συντεταγμένων;	ἀλλὰ	μὴν καὶ ἐν τῇ στρατιᾷ
[4]	τινος οἴεσθαι χρὴ αὐτοὺς φιλεῖσθαι;	~Ἀλλὰ	μὴν καὶ πίστεως ὅστις ἐλάχιστον
[5]	μᾶλλον καὶ τούτοις χρῶνται δορυφόροις.	ἀλλὰ	μὴν οὐδ´ ἂν εὐετηριῶν γενομένων
[1]	παρατιθέμενος πολλὰ τῶν μετρίως διαιτωμένων.	Ἀλλὰ	ναὶ μὰ Δί´, ἔφη ὁ
[11]	ἂν εἷς εἴη ὁ ἀνακηρύττων,	ἀλλὰ	πάντες ἄνθρωποι ὑμνοῖεν ἂν τὴν
[11]	καὶ τοὺς καλοὺς οὐ πειρᾶν,	ἀλλὰ	πειρώμενον ὑπ´ αὐτῶν ἀνέχεσθαι ἄν
[8]	πολίταις. οὐ γὰρ τυράννοις ἰσοτιμίας,	ἀλλὰ	πλεονεξίας ἕνεκα νομίζουσι τούτους τρέφεσθαι.
[4]	πολλὰ κρίνεται οὔτε τὰ ὀλίγα,	ἀλλὰ	πρὸς τὰς χρήσεις· ὥστε τὰ
[7]	τι κακὸν ὑπ´ αὐτῶν πάθωσιν.	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν οἶμαι δουλείας ἔργα
[2]	~Πρὸς ταῦτα εἶπεν ὁ Σιμωνίδης·	Ἀλλὰ	ταῦτα μὲν πάνυ ἔμοιγε μικρὰ
[10]	ἀνθρώπων; ~Καὶ ὁ Ἱέρων εἶπεν·	Ἀλλὰ	ταῦτα μέν, ὦ Σιμωνίδη, καλῶς
[8]	~Καὶ ὁ Σιμωνίδης ὑπολαβὼν εἶπεν·	Ἀλλὰ	τὸ μὲν νῦν, ὦ Ἱέρων,
[2]	ταῦτα δὲ ὁ Ἱέρων εἶπεν·	Ἀλλὰ	τὸ μὲν τὸ πλῆθος τῶν
[1]	εἶναι τυχεῖν τούτου μάλιστα ἐπιθυμῶ,	ἀλλὰ	τοῦ ἥκιστα τυράννῳ προσήκοντος κατεργάσασθαι.
[5]	εὐόπλους χαίρουσι τοὺς πολίτας παρασκευάζοντες,	ἀλλὰ	τοὺς ξένους δεινοτέρους τῶν πολιτῶν
[1]	ἑτοίμων ἥδεται ὁ ἔρως ἐφιέμενος,	ἀλλὰ	τῶν ἐλπιζομένων. ὥσπερ οὖν {εἴ}
[11]	μὲν γὰρ οὐκ ἂν θαυμάζοιο	ἀλλὰ	φθονοῖο, ὡς ἀπὸ πολλῶν οἴκων
[7]	αἰσθάνομαι γὰρ αὐτὸν οὐκ ἐπιβουλευόμενον	ἀλλὰ	φροντιζόμενον μή τι πάθῃ καὶ
[2]	οὐδέν τι μᾶλλον τοῦτο θαρρεῖ,	ἀλλὰ	φυλάττεται ἔτι μᾶλλον ἢ τὸ
[1]	λογιζόμενος εὑρίσκω μειονεκτοῦντας τοὺς τυράννους.	ἄλλα	μέν γε ἐν ἄλλῃ χώρᾳ
[1]	τυράννους. ἄλλα μέν γε ἐν	ἄλλῃ	χώρᾳ ἐστὶν ἀξιοθέατα· ἐπὶ δὲ
[4]	ἄξιαι. πολῖται γὰρ δορυφοροῦσι μὲν	ἀλλήλους	ἄνευ μισθοῦ ἐπὶ τοὺς δούλους,
[4]	ἡδεῖα ἄνευ πίστεως τῆς πρὸς	ἀλλήλους,	ποία δ´ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ
[3]	πολλοὺς δὲ ἀδελφοὺς ἐν τυραννίσιν	ἀλληλοφόνους	γεγενημένους, πολλοὺς δὲ καὶ ὑπὸ
[5]	~Χαλεπὸν δ´ ἐρῶ σοι καὶ	ἄλλο	πάθημα, ὦ Σιμωνίδη, τῶν τυράννων.
[1]	παρὰ φύσιν εἶναι ταῦτα ἀνθρώποις.	Ἄλλο	τι οὖν οἴει, ἔφη ὁ
[5]	διὰ τὸν φόβον ὑπεξαιρῶνται, τίνες	ἄλλοι	αὐτοῖς καταλείπονται χρῆσθαι ἀλλ´ ἢ
[2]	ὄντες. ἐὰν δὲ δὴ καὶ	ἄλλοι	στρατεύωσιν εἰς τὴν πόλιν κρείττονες,
[4]	καὶ αἱ πατρίδες τοῖς μὲν	ἄλλοις	ἀνθρώποις πλείστου ἄξιαι. πολῖται γὰρ
[5]	ἄλλους μὲν ἡγεῖσθαι ἀγαθοὺς ἄνδρας,	ἄλλοις	δὲ χρῆσθαι ἀναγκάζεσθαι. ἔτι δὲ
[9]	δὲ αὐτοὺς προστέτακται χορηγοῖς καὶ	ἄλλοις	διδάσκειν καὶ ἀνάγκην προστιθέναι τοῖς
[1]	τὰ οἴκοι κέκτηνται ἐχυρά, ὥστε	ἄλλοις	παρακαταθεμένους ἀποδημεῖν. φοβερὸν γὰρ μὴ
[11]	δ´ οὐκ ἂν ἔχοις ἀλλ´	ἄλλοις	παρέχοις μή τι πάθῃς, ἑκόντας
[9]	ἄρχοντι τὸν μὲν ἀνάγκης δεόμενον	ἄλλοις	προστακτέον εἶναι κολάζειν, τὸ δὲ
[7]	τοῖς τυράννοις οἱ ἀρχόμενοι καὶ	ἄλλον	ὅντιν´ ἂν ἀεὶ τιμῶντες τυγχάνωσι.
[7]	κακοῦ, ἀλλ´ οὔτε σὺ οὔτε	ἄλλος	μὲν δὴ οὐδεὶς πώποτε ἑκὼν
[3]	συνηναγκασμένων οὕτω μισοῦνται, πῶς ὑπ´	ἄλλου	γέ τινος οἴεσθαι χρὴ αὐτοὺς
[1]	οὐδ´ ὅπως ἂν αἴσθοιτό τινος	ἄλλου	ὁ τύραννος ἔχοιμ´ ἂν εἰπεῖν,
[5]	πάθημα ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι, τὸ	ἄλλους	μὲν ἡγεῖσθαι ἀγαθοὺς ἄνδρας, ἄλλοις
[2]	οἴονται ἀνάγκην εἶναι διάγειν καὶ	ἄλλους	ὁπλοφόρους ἀεὶ συμπεριάγεσθαι. ἔπειτα δὲ
[11]	σοί φημι, ὦ Ἱέρων, πρὸς	ἄλλους	προστάτας πόλεων τὸν ἀγῶνα εἶναι,
[7]	ἀντιπαράσχοιτο ἀποθανουμένας; ἀλλ´ εἴπερ τῳ	ἄλλῳ,	ὦ Σιμωνίδη, λυσιτελεῖ ἀπάγξασθαι, ἴσθι,
[7]	τυραννίδι, ἐπείπερ τιμᾶσθε διαφερόντως τῶν	ἄλλων	ἀνθρώπων. καὶ γὰρ οὐδεμία ἀνθρωπίνη
[1]	τῷ βίῳ παρὰ πάντων τῶν	ἄλλων	ἀνθρώπων κτῶνται. καὶ ὁ Σιμωνίδης
[7]	Ἱέρων, τούτῳ διαφέρειν ἀνὴρ τῶν	ἄλλων	ζῴων, τῷ τιμῆς ὀρέγεσθαι. ἐπεὶ
[9]	ἐγένετο, τὰ δ´ ἀντίτυπα δι´	ἄλλων.	τί οὖν κωλύει καὶ τἆλλα
[6]	πολλοὺς ἐργάτας ὁποίου βούλει ἔργου,	ἄλλως	τε καὶ ὁπόταν χρημάτων μὲν
[7]	δὲ φιλοτιμία οὔτ´ ἐν τοῖς	ἀλόγοις	ζῴοις ἐμφύεται οὔτ´ ἐν ἅπασιν
[9]	ὅτι καὶ ὁ πρόσοδόν τινα	ἄλυπον	ἐξευρίσκων τῇ πόλει τιμήσεται, οὐδ´
[6]	εἰδότα ὅτι ἐχθροί εἰσι, τούτους	ἅμα	μὲν φυλάττεσθαι δέῃ, καὶ χρῆσθαι
[2]	δύνηται τὸ γεγενημένον, καὶ ἀπολογεῖται	ἅμα	πράττων ὡς οὐκ ἀδικῶν πεποίηκεν.
[1]	παρακαταθεμένους ἀποδημεῖν. φοβερὸν γὰρ μὴ	ἅμα	τε στερηθῶσι τῆς ἀρχῆς καὶ
[1]	οἱ δὲ τύραννοι οὐ μάλα	ἀμφὶ	θεωρίας ἔχουσιν. οὔτε γὰρ ἰέναι
[1]	τὸν τύραννον. σχολῆς δὲ γενομένης	ἀμφοῖν	εἶπεν ὁ Σιμωνίδης· Ἆρ´ ἄν
[8]	ἀκούσαντα νομίζεις; ἴθι δὴ ἐπαινεσάντων	ἀμφότεροι	τὸν αὐτόν· τὸν ποτέρου δοκεῖς
[2]	γὰρ ἐν ὅπλοις δεῖ εἶναι	ἀμφοτέρους	καὶ φυλάττεσθαι καὶ κινδυνεύειν, καὶ
[1]	νῦν τύραννον ὄντα· εἰκὸς οὖν	ἀμφοτέρων	πεπειραμένον καὶ εἰδέναι σε μᾶλλον
[1]	ἔφη ὁ Ἱέρων, ἄπειροι ὄντες	ἀμφοτέρων	τῶν ἔργων σκοποῦνται περὶ αὐτοῦ.
[8]	ἄρχων καὶ χαρίζεσθαι πλείω δύναιτ´	ἄν,	ἀλλ´ ἂν τὰ ὅμοια ποιῶσιν
[11]	σε. ὥστε οὐ μόνον φιλοῖο	ἄν,	ἀλλὰ καὶ ἐρῷο ὑπ´ ἀνθρώπων,
[11]	καὶ ἐθελουσίως σου προνοοῦντας θεῷο	ἄν,	εἰ δέ τις κίνδυνος εἴη,
[9]	καὶ γὰρ αἱ πρόσοδοι αὔξοιντ´	ἄν,	καὶ ἡ σωφροσύνη πολὺ μᾶλλον
[11]	καὶ ὑπὸ πολλῶν πόλεων ἀγαπῷο	ἄν,	καὶ θαυμαστὸς οὐκ ἰδίᾳ μόνον
[10]	δὲ καλοῖς κἀγαθοῖς ἀπ´ οὐδενὸς	ἄν	μοι δοκεῖς τοσαῦτα ὠφελήματα παρασχεῖν
[1]	δὲ λαμβάνειν παρ´ αὐτοῦ ἧττον	ἄν	μοι δοκῶ ἐπιθυμεῖν ἢ ἐμαυτὸν
[1]	ἀμφοῖν εἶπεν ὁ Σιμωνίδης· Ἆρ´	ἄν	μοι ἐθελήσαις, ὦ Ἱέρων, διηγήσασθαι
[10]	σφάλλειν τὰ τῶν πολεμίων δύναιντ´	ἄν.	ὅταν γε μὴν γνῶσιν οἱ
[11]	καὶ προμάχους καὶ προθύμους ὁρῴης	ἄν,	πολλῶν μὲν δωρεῶν ἀξιούμενος, οὐκ
[2]	τοὺς τυραννευομένους γίγνεται οὔτε σπονδαῖς	ἄν	ποτε πιστεύσας ὁ τύραννος θαρρήσειε.
[11]	ἀλλὰ πειρώμενον ὑπ´ αὐτῶν ἀνέχεσθαι	ἄν	σε δέοι, φόβον δ´ οὐκ
[11]	ἂν εἴης, καὶ ἐξείη μὲν	ἄν	σοι ἕνεκεν ἀσφαλείας, εἴ ποι
[1]	τῷ ἰδιωτικῷ βίῳ; οὕτως γὰρ	ἄν	σοι οἶμαι μάλιστα ἐγὼ δύνασθαι
[11]	δαπάνῃ κεκαλλωπισμένην μᾶλλον ἡγῇ κόσμου	ἄν	σοι παρέχειν ἢ πᾶσαν τὴν
[2]	καὶ φυλάττεσθαι καὶ κινδυνεύειν, καὶ	ἄν	τι πάθωσι κακὸν ἡττηθέντες, λυποῦνται
[10]	δορυφόρους τῶν πολιτῶν βοηθεῖν πᾶσιν,	ἄν	τι τοιοῦτον αἰσθάνωνται. γίγνονται δέ
[6]	ἀνήκεστόν τι ποιήσῃ, χαλεπῶς μὲν	ἄν	τις αὐτὸν ἀποκτείναι διὰ τὴν
[4]	ζῆν, πῶς οὐ τούτους ἀθλίους	ἄν	τις καὶ πένητας δικαίως νομίζοι;
[6]	σου γένοιτο; ὅ τι γὰρ	ἄν	τις λάβῃ παρὰ τυράννου, οὐδεὶς
[7]	δυνατὸν αὐτῆς ἐστι. πῶς γὰρ	ἄν	τίς ποτε ἐξαρκέσειε τύραννος ἢ
[9]	τῶν πολιτῶν ἐρρωμένως τρεπομένοις πολλὰ	ἂν	ἀγαθὰ περαίνοιτο· καὶ γὰρ αἱ
[7]	οἱ ἀρχόμενοι καὶ ἄλλον ὅντιν´	ἂν	ἀεὶ τιμῶντες τυγχάνωσι. καὶ γάρ
[1]	ὧν εἴρηκας σύγε οὐδ´ ὅπως	ἂν	αἴσθοιτό τινος ἄλλου ὁ τύραννος
[7]	ἑκὼν εἶναι τυραννίδος ἀφεῖτο, ὅσπερ	{ἂν}	ἅπαξ κτήσαιτο; Ὅτι, ἔφη, ὦ
[1]	ὢν δίψους τοῦ πιεῖν οὐκ	ἂν	ἀπολαύοι, οὕτω καὶ ὁ ἄπειρος
[11]	βούλοιο, θεωρήσοντι πορεύεσθαι, ἐξείη δ´	ἂν	αὐτοῦ μένοντι τοῦτο πράττειν. ἀεὶ
[1]	ἔρχονται καὶ εἰς πόλεις ἃς	ἂν	βούλωνται θεαμάτων ἕνεκα, καὶ εἰς
[2]	κοινὸν πόλεμον πολεμῇ, ἔξεστιν ὅποι	ἂν	βούλωνται πορεύεσθαι μηδὲν φοβουμένους μή
[1]	ὅτι δοκοῦσι καὶ αὐτοὶ ἥδιον	ἂν	δειπνῆσαι τὸ ἡμῖν παρατιθέμενον δεῖπνον
[11]	νομιζόμενον εἶναι ἐπιτήδευμα ἁρματοτροφίαν, ποτέρως	ἂν	δοκεῖς μᾶλλον κοσμεῖν, εἰ αὐτὸς
[11]	σοι οὔσης; προσόδους δὲ ποτέρως	ἂν	δοκεῖς πλείονας γίγνεσθαι, εἰ τὰ
[1]	ἀλλὰ καὶ ἀγλευκέστερον, ὡς πολλοῖς	ἂν	δόξειεν. Τί γάρ, ἔφη ὁ
[2]	ἀλλὰ καὶ μειοῖ καθ´ ὅσον	ἂν	δύνηται τὸ γεγενημένον, καὶ ἀπολογεῖται
[1]	φόβον ὑπηρετοῦντας ὡς ᾗ μάλιστ´	ἂν	δύνωνται ἐξεικάζουσιν αὑτοὺς ταῖς τῶν
[10]	φυλάττειν εἶεν τεταγμένοι, καὶ τοῦτ´	ἂν	εἰδεῖεν ὑπ´ αὐτῶν ὠφελούμενοι. πρὸς
[1]	Ἱέρων, ὁποῖα δὴ ἐγὼ βέλτιον	ἂν	εἰδείην σοῦ οὕτως ὄντος σοφοῦ
[11]	δὲ ὁ μὲν παρὼν σύμμαχος	ἂν	εἴη σοι, ὁ δὲ ἀπὼν
[11]	ἀλλὰ καὶ δημοσίᾳ παρὰ πᾶσιν	ἂν	εἴης, καὶ ἐξείη μὲν ἄν
[11]	καὶ πρῶτον μὲν εὐθὺς κατειργασμένος	ἂν	εἴης τὸ φιλεῖσθαι ὑπὸ τῶν
[10]	χώρᾳ ἐργάταις καὶ κτήνεσιν οὗτοι	ἂν	εἰκότως καὶ θάρρος καὶ ἀσφάλειαν
[1]	τινος ἄλλου ὁ τύραννος ἔχοιμ´	ἂν	εἰπεῖν, ὥστε μέχρι γε τούτου
[11]	δὲ τὴν σὴν νίκην οὐκ	ἂν	εἷς εἴη ὁ ἀνακηρύττων, ἀλλὰ
[9]	τιμῆς ὀρεγόμενοι, καὶ χρήματα θᾶττον	ἂν	εἰσφέροιεν, ὁπότε τούτου καιρὸς εἴη,
[10]	ἐν ἀνθρώποις τισὶν ἐγγίγνεται, ὅσῳ	ἂν	ἔκπλεα τὰ δέοντα ἔχωσι, τοσούτῳ
[7]	ἐν ἅπασιν ἀνθρώποις· οἷς δ´	ἂν	ἐμφύῃ τιμῆς τε καὶ ἐπαίνου
[6]	οὐδεὶς οὐδὲν ἑαυτοῦ νομίζει πρὶν	ἂν	ἔξω τῆς τούτου ἐπικρατείας γένηται.
[1]	τὸν ἐχθρόν· τὸ δὲ οὗ	ἂν	ἐρᾷ τις τούτῳ ἥδεσθαι ἀνιωμένῳ
[1]	ἀλλ´, ὁρᾷς; ἐκεῖνό γε οὐκ	ἂν	ἔτι πείσαις ἀνθρώπων οὐδένα ὡς
[5]	χρῶνται δορυφόροις. ἀλλὰ μὴν οὐδ´	ἂν	εὐετηριῶν γενομένων ἀφθονία τῶν ἀγαθῶν
[11]	σε δέοι, φόβον δ´ οὐκ	ἂν	ἔχοις ἀλλ´ ἄλλοις παρέχοις μή
[9]	τῇ πόλει τιμήσεται, οὐδ´ αὕτη	ἂν	ἡ σκέψις ἀργοῖτο. ὡς δὲ
[9]	ναὶ μὰ Δία ὁρμῷντό γ´	ἂν	θᾶττον ὅποι δέοι, τιμῆς ὀρεγόμενοι,
[11]	ἀγωνίζεσθαι. νικῶν μὲν γὰρ οὐκ	ἂν	θαυμάζοιο ἀλλὰ φθονοῖο, ὡς ἀπὸ
[11]	σοι, ὁ δὲ ἀπὼν ἐπιθυμοίη	ἂν	ἰδεῖν σε. ὥστε οὐ μόνον
[7]	ἐδέσμευσεν, ἢ ὅσους κατέκανε πῶς	ἂν	ἱκανὰς ψυχὰς ἀντιπαράσχοιτο ἀποθανουμένας; ἀλλ´
[1]	τιμωρήσασθαι τοὺς ἀδικήσαντας. εἴποις οὖν	ἂν	ἴσως σύ, ἀλλ´ ἄρα ἔρχεται
[11]	ἑκόντας δὲ τοὺς πειθομένους ἔχοις	ἂν	καὶ ἐθελουσίως σου προνοοῦντας θεῷο
[9]	εἰσηγούμενος οὐκ ἀτίμητος ἔσται, πολλοὺς	ἂν	καὶ τοῦτο ἐξορμήσειεν ἔργον ποιεῖσθαι
[1]	τούτῳ ἔξεστιν ὑμῖν ὅ τι	ἂν	κάλλιστον ἴδητε τούτῳ συνεῖναι. Νῦν
[1]	παρόντες ὑμῖν πάντα καὶ ὅσα	ἂν	λέγητε καὶ ὅσα ἂν ποιῆτε
[2]	εὐθὺς γὰρ τοῖς μὲν ἰδιώταις,	ἂν	μὴ ἡ πόλις αὐτῶν κοινὸν
[1]	ἄχρηστος νομίζεται. τῷ τοίνυν τυράννῳ,	ἂν	μὴ ξένην γήμῃ, ἀνάγκη ἐκ
[7]	μὲν οἶμαι δουλείας ἔργα εἰκότως	ἂν	νομίζοιτο· αἱ δὲ τιμαὶ ἔμοιγε
[6]	ἔχει. φίλους μὲν γὰρ πῶς	ἂν	νομίσαις ποτὲ εὖ ποιεῖν, ὅταν
[9]	ἐμπορία ὠφελεῖ τι πόλιν, τιμώμενος	ἂν	ὁ πλεῖστα τοῦτο ποιῶν καὶ
[11]	μαχομένους. θησαυρούς γε μὴν ἔχοις	ἂν	πάντας τοὺς παρὰ τοῖς φίλοις
[11]	τὰς δαπάνας ποιούμενος, νικώμενος δ´	ἂν	πάντων μάλιστα καταγελῷο. ἀλλ´ ἐγώ
[11]	μένοντι τοῦτο πράττειν. ἀεὶ γὰρ	ἂν	παρὰ σοὶ πανήγυρις εἴη τῶν
[9]	πλεῖστα τοῦτο ποιῶν καὶ ἐμπόρους	ἂν	πλείους ἀγείροι. εἰ δὲ φανερὸν
[1]	σὺ ἔμπειρος εἶ ὅτι ὅσῳ	ἂν	πλείω τις παραθῆται τὰ περιττὰ
[1]	ὅσα ἂν λέγητε καὶ ὅσα	ἂν	ποιῆτε ἐπαινοῦσι. τοῦ δ´ αὖ
[1]	γὰρ οὕτως ταῦτ´ εἶχε, πῶς	ἂν	πολλοὶ μὲν ἐπεθύμουν τυραννεῖν, καὶ
[9]	φιλονικίας πράττεσθαι, ἡ γεωργία αὐτὴ	ἂν	πολὺ ἐπιδοίη, εἴ τις ἆθλα
[10]	τῶν δούλων ἀπέθανον. ἓν οὖν	ἂν	πρῶτον τοῦτ´ εἴη τῶν προστεταγμένων
[5]	ἄνευ γὰρ τῆς πόλεως οὔτ´	ἂν	σῴζεσθαι δύναιτο οὔτ´ εὐδαιμονεῖν· ἡ
[10]	τοὺς μὲν οὖν τοιούτους μᾶλλον	ἂν	σωφρονίζοι ὁ ἀπὸ τῶν δορυφόρων
[8]	χαρίζεσθαι πλείω δύναιτ´ ἄν, ἀλλ´	ἂν	τὰ ὅμοια ποιῶσιν ὅ τε
[11]	ἀνακηρύττων, ἀλλὰ πάντες ἄνθρωποι ὑμνοῖεν	ἂν	τὴν σὴν ἀρετήν. περίβλεπτος δὲ
[7]	τιμᾶν τε τοῦτον ἀληθῶς οἳ	ἂν	τοιαῦτα ὑπουργήσωσι καὶ ὁ τούτων
[1]	εἶναι; πῶς δὲ πάντες ἐζήλουν	ἂν	τοὺς τυράννους; Ὅτι ναὶ μὰ
[4]	τοῦ δικαίου ὅσων δέονται, τί	ἂν	τούτους οἰκτίροι τις ὡς πένητας;
[8]	ἥκιστα δ´ αἶσχος, πρὸς ὃν	ἂν	τυγχάνῃ ὁμιλῶν, τούτου ὑπολογίζεται. αὐτὸ
[2]	πλέονας φάσκοντες ἀπεκτονέναι ἢ ὅσοι	ἂν	τῷ ὄντι ἀποθάνωσιν· οὕτω καλόν
[7]	φοβουμένων τιμαί εἰσι. πῶς γὰρ	ἂν	φαίημεν ἢ τοὺς βίᾳ ἐξανισταμένους
[6]	γένηται. ἐχθροὺς δ´ αὖ πῶς	ἂν	φαίης μάλιστα τοῖς τυράννοις ἐξεῖναι
[11]	τοῖς ἐκπαγλοτάτοις αὐτὸς κατακεκοσμημένος δεινότερος	ἂν	φαίνοιο τοῖς πολεμίοις ἢ τῆς
[3]	φιλία, τοῦτο ἐπισκεψώμεθα. ὃς γὰρ	ἂν	φιλῆται δήπου ὑπό τινων, ἡδέως
[8]	τὴν παρὰ ποτέρου τιμὴν μείζονος	ἂν	χάριτος δοκεῖς τυγχάνειν; κάμνοντα θεραπευσάτωσαν
[1]	Δί´, ἔφη ὁ Σιμωνίδης, ὅσον	ἂν	χρόνον ἡ ψυχὴ προσίηται, τοῦτον
[6]	πλεῖστα λαμβάνων παρὰ σοῦ ἥδιστ´	ἂν	ὡς τάχιστα ἐξ ὀφθαλμῶν σου
[7]	αὐτοῦ ἀγαθὰ νομίσαντες, ἔπειτα τοῦτον	ἀνὰ	στόμα τε ἔχωσιν ἐπαινοῦντες, θεῶνταί
[10]	σοῖς ἰδίοις, ὁμοίως δὲ τοῖς	ἀνὰ	τὴν χώραν. ἱκανοί γε μήν
[1]	ἐρῶ μὲν Δαϊλόχου ὧνπερ ἴσως	ἀναγκάζει	ἡ φύσις ἀνθρώπου δεῖσθαι παρὰ
[5]	οὔτ´ εὐδαιμονεῖν· ἡ δὲ τυραννὶς	ἀναγκάζει	καὶ ταῖς ἑαυτῶν πατρίσιν ἐνοχλεῖν.
[9]	τι ποιοῦντα λοιδορεῖν τε καὶ	ἀναγκάζειν	καὶ ζημιοῦν καὶ κολάζειν, ταῦτα
[5]	ἀγαθοὺς ἄνδρας, ἄλλοις δὲ χρῆσθαι	ἀναγκάζεσθαι.	ἔτι δὲ φιλόπολιν μὲν ἀνάγκη
[6]	δούλους ἔχειν, τοὺς δὲ δούλους	ἀναγκάζεσθαι	ποιεῖν ἐλευθέρους, οὐ πάντα σοι
[6]	δέῃ, καὶ χρῆσθαι δ´ αὐτοῖς	ἀναγκάζηται;	εὖ δ´ ἴσθι καὶ τοῦτο,
[4]	τις ὡς πένητας; ὅσοι δ´	ἀναγκάζονται	δι´ ἔνδειαν κακόν τι καὶ
[4]	δικαίως νομίζοι; οἱ τύραννοι τοίνυν	ἀναγκάζονται	πλεῖστα συλᾶν ἀδίκως καὶ ἱερὰ
[4]	ὥσπερ γὰρ πολέμου ὄντος ἀεὶ	ἀναγκάζονται	στράτευμα τρέφειν ἢ ἀπολωλέναι. ~Χαλεπὸν
[4]	ἧττον ἱκανά ἐστιν εἰς τὰ	ἀναγκαῖα	δαπανήματα ἢ τῷ ἰδιώτῃ. τοῖς
[4]	ἀνθρώπους διὰ τὸ εἰς τὰς	ἀναγκαίας	δαπάνας ἀεὶ προσδεῖσθαι χρημάτων. ὥσπερ
[4]	γὰρ μέγισται αὐτοῖς δαπάναι καὶ	ἀναγκαιόταται	εἰς τὰς τῆς ψυχῆς φυλακάς
[8]	ἕξειν δαπανᾶν εἰς τὰ δέοντα,	ἀναγκαστέον	δὲ φυλάττειν ὅσα δεῖται φυλακῆς,
[9]	ζημιοῦν καὶ κολάζειν, ταῦτα δὲ	ἀνάγκη	δι´ ἀπεχθείας μᾶλλον γίγνεσθαι. ἐγὼ
[10]	τὰς δ´ ἀγχιτέρμονας πόλεις οὐκ	ἀνάγκη	διὰ τοὺς ἀεὶ ἐν ὅπλοις
[1]	τυράννῳ, ἂν μὴ ξένην γήμῃ,	ἀνάγκη	ἐκ μειόνων γαμεῖν, ὥστε τὸ
[8]	ἡμᾶς πολὺ πλείω τῶν ἰδιωτῶν	ἀνάγκη	ἐστὶ πραγματεύεσθαι. πρακτέον μέν γε
[9]	πολλοῖς περὶ τῶν ὠφελίμων μέλῃ,	ἀνάγκη	εὑρίσκεσθαί τε μᾶλλον καὶ ἐπιτελεῖσθαι.
[10]	προκινδυνεύουσι τῶν πολιτῶν, πῶς οὐκ	ἀνάγκη	καὶ δαπανᾶν εἰς τούτους ἥδιστα;
[5]	ἀναγκάζεσθαι. ἔτι δὲ φιλόπολιν μὲν	ἀνάγκη	καὶ τὸν τύραννον εἶναι· ἄνευ
[2]	αὐτοί τε γοῦν ὡπλισμένοι οἴονται	ἀνάγκην	εἶναι διάγειν καὶ ἄλλους ὁπλοφόρους
[9]	χορηγοῖς καὶ ἄλλοις διδάσκειν καὶ	ἀνάγκην	προστιθέναι τοῖς ἐνδεῶς τι ποιοῦσιν.
[9]	φημι ἀνδρὶ ἄρχοντι τὸν μὲν	ἀνάγκης	δεόμενον ἄλλοις προστακτέον εἶναι κολάζειν,
[1]	διὰ τὸ εἰδέναι ὅτι οὐδεμιᾶς	ἀνάγκης	οὔσης ὑπηρετεῖ, τῷ δὲ τυράννῳ
[11]	οὐκ ἂν εἷς εἴη ὁ	ἀνακηρύττων,	ἀλλὰ πάντες ἄνθρωποι ὑμνοῖεν ἂν
[2]	ἔργῳ, ὡς δὲ δόξαν λαμπρὰν	ἀναλαμβάνουσιν,	ὡς δ´ εὐφραίνονται τὴν πόλιν
[11]	δοκεῖ τὰ εἰς τὴν πόλιν	ἀναλούμενα	μᾶλλον εἰς τὸ δέον τελεῖσθαι
[6]	ποτὲ πολεμίᾳ φάλαγγι πλησίον ἀντετάξω,	ἀναμνήσθητι	ποῖον μέν τινα σῖτον ᾑροῦ
[2]	καὶ δι´ εἰρήνης γίγνεται πολέμου	ἀνάπαυσις,	τοῖς δὲ τυράννοις οὔτε εἰρήνη
[8]	ἀφανίζειν, τὰ δὲ καλὰ λαμπρότερα	ἀναφαίνειν.	ὁπότε γε μὴν ἐκ τῶν
[8]	μὴ γὰρ ὅτι καλλίονα ποιεῖ	ἄνδρα,	ἀλλὰ καὶ τὸν αὐτὸν τοῦτον
[7]	τούτοις γίγνεσθαι. ὅταν γὰρ ἄνθρωποι	ἄνδρα	ἡγησάμενοι εὐεργετεῖν ἱκανὸν εἶναι, καὶ
[5]	παρὸν ἐξουσίας ἕνεκα, οἱ δ´	ἀνδραποδώδεις,	διότι οὐδ´ αὐτοὶ ἀξιοῦσιν ἐλεύθεροι
[5]	ἄδικοί τε καὶ ἀκρατεῖς καὶ	ἀνδραποδώδεις;	οἱ μὲν ἄδικοι πιστευόμενοι, διότι
[5]	τὸ ἄλλους μὲν ἡγεῖσθαι ἀγαθοὺς	ἄνδρας,	ἄλλοις δὲ χρῆσθαι ἀναγκάζεσθαι. ἔτι
[3]	τῶν γυναικῶν φιλίας πρὸς τοὺς	ἄνδρας	εἶναι. ἐπεὶ ὅταν γε ἀφροδισιασθῇ
[3]	πρὸς ἀδελφοὺς καὶ γυναιξὶ πρὸς	ἄνδρας	καὶ ἑταίροις πρὸς ἑταίρους· εἰ
[5]	τοῦ ἄγασθαι φοβοῦνται, τοὺς μὲν	ἀνδρείους,	μή τι τολμήσωσι τῆς ἐλευθερίας
[7]	πλεῖστον μὲν τῶν βοσκημάτων διαφέροντες,	ἄνδρες	δὲ καὶ οὐκέτι ἄνθρωποι μόνον
[3]	τούτου ἕνεκεν τιμῶσιν αὐτὰς οἱ	ἄνδρες,	ἐάνπερ ἡ φιλία δοκῇ αὐταῖς
[8]	τιμή τις καὶ χάρις συμπαρέπεσθαι	ἀνδρὶ	ἄρχοντι. μὴ γὰρ ὅτι καλλίονα
[9]	μᾶλλον γίγνεσθαι. ἐγὼ οὖν φημι	ἀνδρὶ	ἄρχοντι τὸν μὲν ἀνάγκης δεόμενον
[4]	τῆς πρὸς ἀλλήλους, ποία δ´	ἀνδρὶ	καὶ γυναικὶ τερπνὴ ἄνευ πίστεως
[8]	ῥᾳδιουργοῦσιν. ἔτι δὲ μισθοφόρων μὲν	ἀνδρὶ	τυράννῳ δεῖ· τούτου δὲ βαρύτερον
[11]	ἢ τὰ εἰς τὸ ἴδιον	ἀνδρὶ	τυράννῳ. καθ´ ἓν δ´ ἕκαστον
[11]	μὲν γὰρ οὐδὲ προσήκειν φημὶ	ἀνδρὶ	τυράννῳ πρὸς ἰδιώτας ἀγωνίζεσθαι. νικῶν
[1]	εἰδείην σοῦ οὕτως ὄντος σοφοῦ	ἀνδρός;	Οἶδά σε, ἔφη, ἐγὼ καὶ
[2]	ἔφη, ἔγωγε ὁρῶ τῶν δοκούντων	ἀνδρῶν	εἶναι ἑκόντας μειονεκτοῦντας καὶ σίτων
[1]	καὶ ταῦτα τῶν δοκούντων ἱκανωτάτων	ἀνδρῶν	εἶναι; πῶς δὲ πάντες ἐζήλουν
[7]	τι πάθῃ καὶ ἀφόβως καὶ	ἀνεπιφθόνως	καὶ ἀκινδύνως καὶ εὐδαιμόνως τὸν
[2]	δοκοῦντα πολλοῦ ἄξια κτήματα εἶναι	ἀνεπτυγμένα	θεᾶσθαι φανερὰ πᾶσι παρέχεται, τὰ
[4]	δὲ τυράννοις καὶ τοῦτο ἔμπαλιν	ἀνέστραπται.	ἀντὶ γὰρ τοῦ τιμωρεῖν αἱ
[5]	ἀνάγκη καὶ τὸν τύραννον εἶναι·	ἄνευ	γὰρ τῆς πόλεως οὔτ´ ἂν
[4]	πολῖται γὰρ δορυφοροῦσι μὲν ἀλλήλους	ἄνευ	μισθοῦ ἐπὶ τοὺς δούλους, δορυφοροῦσι
[4]	δ´ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ τερπνὴ	ἄνευ	πίστεως ὁμιλία, ποῖος δὲ θεράπων
[4]	ποία μὲν γὰρ ξυνουσία ἡδεῖα	ἄνευ	πίστεως τῆς πρὸς ἀλλήλους, ποία
[11]	πειρᾶν, ἀλλὰ πειρώμενον ὑπ´ αὐτῶν	ἀνέχεσθαι	ἄν σε δέοι, φόβον δ´
[6]	ζῶντι χρῷτο, εὐλαβούμενος μή τι	ἀνήκεστον	ἐν τοῖς κινδύνοις ἐργάσηται, καὶ
[6]	μὲν εἴη, φοβερὸς δὲ μὴ	ἀνήκεστόν	τι ποιήσῃ, χαλεπῶς μὲν ἄν
[1]	δ´ αὖ χαλεπωτάτου ἀκροάματος, λοιδορίας,	ἀνήκοοί	ἐστε· οὐδεὶς γὰρ ἐθέλει τυράννου
[7]	δοκεῖ, ὦ Ἱέρων, τούτῳ διαφέρειν	ἀνὴρ	τῶν ἄλλων ζῴων, τῷ τιμῆς
[7]	ἄλλων ἀνθρώπων. καὶ γὰρ οὐδεμία	ἀνθρωπίνη	ἡδονὴ τοῦ θείου ἐγγυτέρω δοκεῖ
[6]	πάντων εἴ τι χαλεπὸν ἐν	ἀνθρωπίνῳ	βίῳ ἦν, πολλάκις δὲ μέχρι
[9]	ἔστιν ἐμπορεύματα λυσιτελέστερα ἢ ὅσα	ἄνθρωποι	ἄθλων ὠνοῦνται. ὁρᾷς ἐν ἱππικοῖς
[7]	ἐναντίων τούτοις γίγνεσθαι. ὅταν γὰρ	ἄνθρωποι	ἄνδρα ἡγησάμενοι εὐεργετεῖν ἱκανὸν εἶναι,
[1]	τὰς ἡδονάς. διὸ καὶ πάντες	ἄνθρωποι	ἡδέως προσδέχονται τὰς ἑορτὰς πλὴν
[8]	Σιμωνίδη, καὶ ἐξ ὧν ἀπεχθάνονται	ἄνθρωποι,	ἡμᾶς πολὺ πλείω τῶν ἰδιωτῶν
[7]	διαφέροντες, ἄνδρες δὲ καὶ οὐκέτι	ἄνθρωποι	μόνον νομιζόμενοι. ὥστε ἐμοὶ μὲν
[7]	ἡ τιμή, ἧς ὀρεγόμενοι οἱ	ἄνθρωποι	πάντα μὲν πόνον ὑποδύονται, πάντα
[1]	οὐ δι´ ὧν τρεφόμεθα οἱ	ἄνθρωποι,	πολὺ πλείω ὑμεῖς ἐν αὐτοῖς
[11]	εἴη ὁ ἀνακηρύττων, ἀλλὰ πάντες	ἄνθρωποι	ὑμνοῖεν ἂν τὴν σὴν ἀρετήν.
[11]	τῷ καλλίστῳ καὶ μεγαλοπρεπεστάτῳ ἐν	ἀνθρώποις	ἀγωνίσματι. καὶ πρῶτον μὲν εὐθὺς
[1]	δοκοῦντα παρὰ φύσιν εἶναι ταῦτα	ἀνθρώποις.	Ἄλλο τι οὖν οἴει, ἔφη
[2]	εὐδαιμονεῖν καὶ τὸ κακοδαιμονεῖν τοῖς	ἀνθρώποις	ἀπόκειται. τὸ μὲν οὖν τὸ
[2]	εἰρήνη δοκεῖ μέγα ἀγαθὸν τοῖς	ἀνθρώποις	εἶναι, ταύτης ἐλάχιστον τοῖς τυράννοις
[3]	φιλία μέγιστον ἀγαθὸν καὶ ἥδιστον	ἀνθρώποις	ἐστί· μόνους γοῦν τοὺς μοιχοὺς
[3]	πρῶτον μὲν εἰ μέγα ἀγαθὸν	ἀνθρώποις	ἡ φιλία, τοῦτο ἐπισκεψώμεθα. ὃς
[11]	εὖ ἴσθι, πάντων τῶν ἐν	ἀνθρώποις	κάλλιστον καὶ μακαριώτατον κτῆμα κεκτήσει·
[7]	ζῴοις ἐμφύεται οὔτ´ ἐν ἅπασιν	ἀνθρώποις·	οἷς δ´ ἂν ἐμφύῃ τιμῆς
[4]	αἱ πατρίδες τοῖς μὲν ἄλλοις	ἀνθρώποις	πλείστου ἄξιαι. πολῖται γὰρ δορυφοροῦσι
[1]	γ´ ἃ ἀξιοθεατότατα δοκεῖ εἶναι	ἀνθρώποις	συναγείρεται. οἱ δὲ τύραννοι οὐ
[1]	εἰς εὐφροσύνας τε καὶ λύπας	ἀνθρώποις.	Τί οὖν, ἔφη ὁ Ἱέρων,
[10]	ἐν ἵπποις οὕτως καὶ ἐν	ἀνθρώποις	τισὶν ἐγγίγνεται, ὅσῳ ἂν ἔκπλεα
[1]	ὧνπερ ἴσως ἀναγκάζει ἡ φύσις	ἀνθρώπου	δεῖσθαι παρὰ τῶν καλῶν, τούτων
[4]	συλᾶν ἀδίκως καὶ ἱερὰ καὶ	ἀνθρώπους	διὰ τὸ εἰς τὰς ἀναγκαίας
[8]	θαυμάζω, ἐπείπερ ἐπιθυμῶν φιλεῖσθαι ὑπ´	ἀνθρώπων	ἐμποδών σοι τούτου νομίζεις αὐτὴν
[7]	ἐπείπερ τιμᾶσθε διαφερόντως τῶν ἄλλων	ἀνθρώπων.	καὶ γὰρ οὐδεμία ἀνθρωπίνη ἡδονὴ
[9]	πόνους καὶ πολλὰς ἐπιμελείας ἐξάγεται	ἀνθρώπων;	~Καὶ ὁ Ἱέρων εἶπεν· Ἀλλὰ
[11]	ἄν, ἀλλὰ καὶ ἐρῷο ὑπ´	ἀνθρώπων,	καὶ τοὺς καλοὺς οὐ πειρᾶν,
[3]	καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρὰ	ἀνθρώπων·	καὶ τούτου τοίνυν τοῦ κτήματος
[7]	δὲ τύραννος ὡς ὑπὸ πάντων	ἀνθρώπων	κατακεκριμένος δι´ ἀδικίαν ἀποθνῄσκειν, οὕτως,
[1]	βίῳ παρὰ πάντων τῶν ἄλλων	ἀνθρώπων	κτῶνται. καὶ ὁ Σιμωνίδης εἶπεν·
[1]	γε οὐκ ἂν ἔτι πείσαις	ἀνθρώπων	οὐδένα ὡς οὐ δι´ ὧν
[2]	τὸ μὲν τὸ πλῆθος τῶν	ἀνθρώπων,	ὦ Σιμωνίδη, ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τῆς
[4]	τῶν ἀνταγωνιστῶν ἥττους, τοῦτ´ αὐτοὺς	ἀνιᾷ,	οὕτω καὶ ὁ τύραννος οὐχ
[1]	τό τε κέρδος καὶ τὸ	ἀνιᾶν	τὸν ἐχθρόν· τὸ δὲ οὗ
[1]	ἂν ἐρᾷ τις τούτῳ ἥδεσθαι	ἀνιωμένῳ	καὶ φιλοῦντα μισεῖσθαι καὶ ἅπτεσθαι
[4]	ἔχῃ, τούτῳ λυπεῖται· τούτους γὰρ	ἀνταγωνιστὰς	ἡγεῖται αὑτῷ τοῦ πλούτου εἶναι.
[4]	αὐτοὺς εὐφραίνει, ἀλλ´ ὅταν τῶν	ἀνταγωνιστῶν	ἥττους, τοῦτ´ αὐτοὺς ἀνιᾷ, οὕτω
[6]	ἤδη ποτὲ πολεμίᾳ φάλαγγι πλησίον	ἀντετάξω,	ἀναμνήσθητι ποῖον μέν τινα σῖτον
[11]	ποιῶν, οὐ μή σοι δύνωνται	ἀντέχειν	οἱ πολέμιοι. κἂν ταῦτα πάντα
[4]	τυράννοις καὶ τοῦτο ἔμπαλιν ἀνέστραπται.	ἀντὶ	γὰρ τοῦ τιμωρεῖν αἱ πόλεις
[4]	τὸν ἀποκτείναντα τὸν τύραννον, καὶ	ἀντί	γε τοῦ εἴργειν ἐκ τῶν
[5]	σοφοὺς καὶ δικαίους. τούτους δ´	ἀντὶ	τοῦ ἄγασθαι φοβοῦνται, τοὺς μὲν
[4]	ὥσπερ τοὺς τῶν ἰδιωτῶν φονέας,	ἀντὶ	τούτου καὶ εἰκόνας ἐν τοῖς
[6]	ἡδομένων ἐμοὶ διὰ τὸ δούλους	ἀντὶ	φίλων ἔχειν τοὺς ἑταίρους, ἀπεστέρημαι
[1]	τοῦ ἀντιφιλοῦντος ἡδεῖαι μὲν αἱ	ἀντιβλέψεις,	ἡδεῖαι δὲ αἱ ἐρωτήσεις, ἡδεῖαι
[7]	κατέκανε πῶς ἂν ἱκανὰς ψυχὰς	ἀντιπαράσχοιτο	ἀποθανουμένας; ἀλλ´ εἴπερ τῳ ἄλλῳ,
[7]	ἐκτίνων ὅσους ἀφείλετο ἢ δεσμοὺς	ἀντιπάσχων	ὅσους δὴ ἐδέσμευσεν, ἢ ὅσους
[2]	ὑποπτεύσῃ καὶ αἰσθανόμενος τῷ ὄντι	ἀντιπραττομένους	τινὰς ἀποκτείνῃ, οἶδεν ὅτι οὐκ
[9]	τοῦ ἄρχοντος ἐγένετο, τὰ δ´	ἀντίτυπα	δι´ ἄλλων. τί οὖν κωλύει
[1]	εἰσιν. εὐθὺς γὰρ παρὰ τοῦ	ἀντιφιλοῦντος	ἡδεῖαι μὲν αἱ ἀντιβλέψεις, ἡδεῖαι
[7]	οὔτε γὰρ αἱ μὴ ἐξ	ἀντιφιλούντων	ὑπουργίαι χάριτες ἡμῖν ἐδόκουν εἶναι
[2]	τυραννὶς τὰ μὲν δοκοῦντα πολλοῦ	ἄξια	κτήματα εἶναι ἀνεπτυγμένα θεᾶσθαι φανερὰ
[4]	τοῖς μὲν ἄλλοις ἀνθρώποις πλείστου	ἄξιαι.	πολῖται γὰρ δορυφοροῦσι μὲν ἀλλήλους
[1]	γε ἐν ἄλλῃ χώρᾳ ἐστὶν	ἀξιοθέατα·	ἐπὶ δὲ τούτων ἕκαστα οἱ
[1]	κοινὰς πανηγύρεις, ἔνθα γ´ ἃ	ἀξιοθεατότατα	δοκεῖ εἶναι ἀνθρώποις συναγείρεται. οἱ
[2]	καὶ ταύτας κατεσκευασμένας τοῖς πλείστου	ἀξίοις,	ἔτι δὲ πλήθει καὶ ἐπιστήμαις
[11]	ὁρῴης ἄν, πολλῶν μὲν δωρεῶν	ἀξιούμενος,	οὐκ ἀπορῶν δὲ ὅτῳ τούτων
[7]	τοιαῦτα ὑπουργήσωσι καὶ ὁ τούτων	ἀξιούμενος	τιμᾶσθαι τῷ ὄντι. καὶ ἔγωγε
[1]	ὥστε οἱ ἐπιδεικνύμενοι καὶ ὁτιοῦν	ἀξιοῦσι	πολλαπλάσια λαβόντες ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ
[5]	δ´ ἀνδραποδώδεις, διότι οὐδ´ αὐτοὶ	ἀξιοῦσιν	ἐλεύθεροι εἶναι. χαλεπὸν οὖν καὶ
[6]	αὐτοὺς τοὺς φυλάττοντας, καὶ μήτ´	ἀόπλους	ἔχειν ἐθέλειν περὶ αὑτὸν μήθ´
[4]	τύραννος διὰ τοῦτο καὶ πλείω	ἀπ´	αὐτῶν εὐφραίνεται, οὐδὲ τοῦτο οὕτως
[10]	φόβος. τοῖς δὲ καλοῖς κἀγαθοῖς	ἀπ´	οὐδενὸς ἄν μοι δοκεῖς τοσαῦτα
[7]	τῳ ἄλλῳ, ὦ Σιμωνίδη, λυσιτελεῖ	ἀπάγξασθαι,	ἴσθι, ἔφη, ὅτι τυράννῳ ἔγωγε
[7]	ἐστιν ἡ τυραννίς· οὐδὲ γὰρ	ἀπαλλαγῆναι	δυνατὸν αὐτῆς ἐστι. πῶς γὰρ
[7]	καὶ τοῦτο σὺ ἔγνωκας, οὐκ	ἀπαλλάττῃ	οὕτω μεγάλου κακοῦ, ἀλλ´ οὔτε
[6]	μὲν τοὺς κεκτημένους, λυπεῖ δὲ	ἀπαλλαττομένους.	~Ἐπεὶ δὲ ταῦτα αὐτοῦ ἤκουσεν
[6]	μὲν χρήσιμα δ´ ἐστίν, ὁμοίως	ἅπαντα	λυπεῖ μὲν τοὺς κεκτημένους, λυπεῖ
[6]	τυραννούμενοι, τούτους δὲ μήτε κατακαίνειν	ἅπαντας	μήτε δεσμεύειν οἷόν τε ᾖ
[7]	εἶναι τυραννίδος ἀφεῖτο, ὅσπερ {ἂν}	ἅπαξ	κτήσαιτο; Ὅτι, ἔφη, ὦ Σιμωνίδη,
[4]	διάγει, ἀλλὰ καὶ τούτων πρὶν	ἀπάρχεσθαι	τοῖς θεοῖς τοὺς διακόνους πρῶτον
[9]	οὕτως περαίνεσθαι; διῄρηνται μὲν γὰρ	ἅπασαι	αἱ πόλεις αἱ μὲν κατὰ
[7]	ἀλόγοις ζῴοις ἐμφύεται οὔτ´ ἐν	ἅπασιν	ἀνθρώποις· οἷς δ´ ἂν ἐμφύῃ
[7]	σοι τὰ ἀφροδίσια ὄντα αὐτῶν	ἀπέδειξα.	οὔτε γὰρ αἱ μὴ ἐξ
[10]	δεσπόται βίᾳ ὑπὸ τῶν δούλων	ἀπέθανον.	ἓν οὖν ἂν πρῶτον τοῦτ´
[1]	τὸν Δί´, ἔφη ὁ Ἱέρων,	ἄπειροι	ὄντες ἀμφοτέρων τῶν ἔργων σκοποῦνται
[1]	καὶ ὁ ἄπειρος ὢν ἔρωτος	ἄπειρός	ἐστι τῶν ἡδίστων ἀφροδισίων. ὁ
[1]	ἐλπιζομένων. ὥσπερ οὖν {εἴ} τις	ἄπειρος	ὢν δίψους τοῦ πιεῖν οὐκ
[1]	ἂν ἀπολαύοι, οὕτω καὶ ὁ	ἄπειρος	ὢν ἔρωτος ἄπειρός ἐστι τῶν
[1]	πρὸς ταῦτα δὴ ὁ Ἱέρων	ἀπεκρίνατο·	Ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη, ὦ
[2]	οὐχὶ καὶ ἐπιψεύδονται, πλέονας φάσκοντες	ἀπεκτονέναι	ἢ ὅσοι ἂν τῷ ὄντι
[2]	τῆς βουλῆς μετεσχηκέναι καὶ πλείστους	ἀπεκτονέναι,	χαλεπὸν δὲ εὑρεῖν ὅπου οὐχὶ
[3]	τυράννους πολλοὺς μὲν παῖδας ἑαυτῶν	ἀπεκτονότας,	πολλοὺς δ´ ὑπὸ παίδων αὐτοὺς
[6]	ἀντὶ φίλων ἔχειν τοὺς ἑταίρους,	ἀπεστέρημαι	δ´ αὖ τοῦ ἡδέως ἐκείνοις
[6]	καὶ τῶν παρόντων. νῦν δὲ	ἀπεστέρημαι	μὲν τῶν ἡδομένων ἐμοὶ διὰ
[8]	ὦ Σιμωνίδη, καὶ ἐξ ὧν	ἀπεχθάνονται	ἄνθρωποι, ἡμᾶς πολὺ πλείω τῶν
[9]	κολάζειν, ταῦτα δὲ ἀνάγκη δι´	ἀπεχθείας	μᾶλλον γίγνεσθαι. ἐγὼ οὖν φημι
[2]	καὶ ὄψων καὶ ἀφροδισίων γε	ἀπεχομένους.	ἀλλ´ ἐκείνῃ γε πολὺ διαφέρετε
[3]	ποιοῦσι, ποθοῦσι δέ, ἤν που	ἀπῇ,	ἥδιστα δὲ πάλιν προσιόντα δέχονται,
[1]	πολλαπλάσια λαβόντες ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ	ἀπιέναι	παρὰ τοῦ τυράννου ἢ ὅσα
[1]	δὲ πλείω καὶ μείζω λυποῦνται.	Ἄπιστα	λέγεις, ἔφη ὁ Σιμωνίδης. εἰ
[4]	πρῶτον κελεύουσιν ἀπογεύεσθαι διὰ τὸ	ἀπιστεῖν	μὴ καὶ ἐν τούτοις κακόν
[4]	ὁμιλία, ποῖος δὲ θεράπων ἡδὺς	ἀπιστούμενος;	καὶ τούτου τοίνυν τοῦ πιστῶς
[11]	ἂν θαυμάζοιο ἀλλὰ φθονοῖο, ὡς	ἀπὸ	πολλῶν οἴκων τὰς δαπάνας ποιούμενος,
[1]	διδάσκειν ὅτι ἀληθῆ λέγω, ἀρξάμενος	ἀπὸ	τῆς ὄψεως· ἐντεῦθεν γὰρ καὶ
[4]	δὲ ὅσοι μὲν δύνανται ἔχειν	ἀπὸ	τοῦ δικαίου ὅσων δέονται, τί
[10]	τοιούτους μᾶλλον ἂν σωφρονίζοι ὁ	ἀπὸ	τῶν δορυφόρων φόβος. τοῖς δὲ
[8]	ἐν τούτῳ σαφὲς ὅτι αἱ	ἀπὸ	τῶν δυνατωτάτων ἡμίσειαι χάριτες πλέον
[8]	οὐκοῦν τοῦτο σαφὲς ὅτι αἱ	ἀπὸ	τῶν δυνατωτάτων θεραπεῖαι καὶ χαρὰν
[7]	περιβλέπωσι δὲ πάντες, ὑπανιστῶνται δ´	ἀπὸ	τῶν θάκων ὁδῶν τε παραχωρῶσι,
[11]	~Χρὴ δέ, ὦ Ἱέρων, οὐδ´	ἀπὸ	τῶν ἰδίων κτημάτων ὀκνεῖν δαπανᾶν
[8]	ὁ τύραννος, ἐννόει πότερος μείζω	ἀπὸ	τῶν ἴσων κτᾶται χάριν. ἄρξομαι
[1]	πλέονες τοῖς τυράννοις εἰσὶν ἢ	ἀπὸ	τῶν μάλιστα φιλεῖν αὐτοὺς προσποιησαμένων.
[1]	δὲ καὶ αἱ θεραπεῖαι αἱ	ἀπὸ	τῶν μέγιστον φρονουσῶν γυναικῶν εὐφραίνουσι
[8]	κτᾶται χάριν. ἄρξομαι δέ σοι	ἀπὸ	τῶν μικροτάτων παραδειγμάτων. ἰδὼν γὰρ
[10]	δοκεῖς τοσαῦτα ὠφελήματα παρασχεῖν ὅσα	ἀπὸ	τῶν μισθοφόρων. τρέφεις μὲν γὰρ
[4]	θεοῖς τοὺς διακόνους πρῶτον κελεύουσιν	ἀπογεύεσθαι	διὰ τὸ ἀπιστεῖν μὴ καὶ
[1]	κέκτηνται ἐχυρά, ὥστε ἄλλοις παρακαταθεμένους	ἀποδημεῖν.	φοβερὸν γὰρ μὴ ἅμα τε
[9]	κολάζειν, τὸ δὲ τὰ ἆθλα	ἀποδιδόναι	δι´ αὑτοῦ ποιητέον. ὡς δὲ
[7]	πῶς ἂν ἱκανὰς ψυχὰς ἀντιπαράσχοιτο	ἀποθανουμένας;	ἀλλ´ εἴπερ τῳ ἄλλῳ, ὦ
[2]	τὰ ποιούμενα εἶναι. καὶ ὅταν	ἀποθάνωσιν	οὓς ἐφοβήθη, οὐδέν τι μᾶλλον
[2]	ἢ ὅσοι ἂν τῷ ὄντι	ἀποθάνωσιν·	οὕτω καλόν τι αὐτοῖς δοκεῖ
[4]	μηδένα τῶν πολιτῶν βιαίῳ θανάτῳ	ἀποθνῄσκειν.	οὕτω δὲ πόρρω προεληλύθασι φυλακῆς
[7]	πάντων ἀνθρώπων κατακεκριμένος δι´ ἀδικίαν	ἀποθνῄσκειν,	οὕτως, ὦ Σιμωνίδη, εὖ ἴσθι,
[2]	καὶ τὸ κακοδαιμονεῖν τοῖς ἀνθρώποις	ἀπόκειται.	τὸ μὲν οὖν τὸ πλῆθος
[2]	ταῖς ψυχαῖς τῶν τυράννων κέκτηται	ἀποκεκρυμμένα,	ἔνθαπερ καὶ τὸ εὐδαιμονεῖν καὶ
[1]	αἱ ἐρωτήσεις, ἡδεῖαι δὲ αἱ	ἀποκρίσεις,	ἥδισται δὲ καὶ ἐπαφροδιτόταται αἱ
[6]	χαλεπῶς μὲν ἄν τις αὐτὸν	ἀποκτείναι	διὰ τὴν ἀρετήν, χαλεπῶς δὲ
[4]	πόλεις αὐτοῖς μεγάλως τιμῶσι τὸν	ἀποκτείναντα	τὸν τύραννον, καὶ ἀντί γε
[6]	ὀλίγῳ χρόνῳ πολὺ πλείω λαβεῖν	ἀποκτείνασι	τὸν τύραννον ἢ ὅσα πολὺν
[3]	νομίζουσι πολλαὶ τῶν πόλεων νηποινεὶ	ἀποκτείνειν,	δῆλον ὅτι διὰ ταῦτα ὅτι
[2]	διώκειν, ὅσην δ´ ἐν τῷ	ἀποκτείνειν	τοὺς πολεμίους, ὡς δὲ γαυροῦνται
[2]	μηδὲν φοβουμένους μή τις αὐτοὺς	ἀποκτείνῃ,	οἱ δὲ τύραννοι πάντες πανταχῇ
[2]	αἰσθανόμενος τῷ ὄντι ἀντιπραττομένους τινὰς	ἀποκτείνῃ,	οἶδεν ὅτι οὐκ αὔξει ὅλην
[6]	αὐτοὺς ζῶντας ὁρῶσι, χαλεπῶς δ´	ἀποκτείνουσιν·	ὥσπερ γε καὶ ἵππος εἰ
[8]	σε ὡς τὸ ἄρχειν οὐδὲν	ἀποκωλύει	τοῦ φιλεῖσθαι, ἀλλὰ καὶ πλεονεκτεῖ
[7]	ἡγησάμενοι εὐεργετεῖν ἱκανὸν εἶναι, καὶ	ἀπολαύειν	αὐτοῦ ἀγαθὰ νομίσαντες, ἔπειτα τοῦτον
[1]	χρίεσθε, τοὺς πλησιάζοντας οἶμαι μᾶλλον	ἀπολαύειν	ἢ αὐτοὺς ὑμᾶς, ὥσπερ γε
[1]	ἔριδες· τὸ δὲ ἀκόντων παιδικῶν	ἀπολαύειν	λεηλασίᾳ, ἔφη, ἔμοιγε δοκεῖ ἐοικέναι
[1]	δίψους τοῦ πιεῖν οὐκ ἂν	ἀπολαύοι,	οὕτω καὶ ὁ ἄπειρος ὢν
[1]	αἱ τῶν ἀφροδισίων μόνον ὑμῖν	ἀπολαύσεις	τοῦ τυραννεῖν τὰς ἐπιθυμίας παρέχειν·
[2]	ἂν δύνηται τὸ γεγενημένον, καὶ	ἀπολογεῖται	ἅμα πράττων ὡς οὐκ ἀδικῶν
[4]	ἀεὶ ἀναγκάζονται στράτευμα τρέφειν ἢ	ἀπολωλέναι.	~Χαλεπὸν δ´ ἐρῶ σοι καὶ
[3]	πολλοὺς δ´ ὑπὸ παίδων αὐτοὺς	ἀπολωλότας,	πολλοὺς δὲ ἀδελφοὺς ἐν τυραννίσιν
[11]	πολλῶν μὲν δωρεῶν ἀξιούμενος, οὐκ	ἀπορῶν	δὲ ὅτῳ τούτων εὐμενεῖ μεταδώσεις,
[7]	ὑμῖν πάντες πάντα τὰ προσταττόμενα	ἀπροφασίστως,	περιβλέπωσι δὲ πάντες, ὑπανιστῶνται δ´
[1]	ἀνιωμένῳ καὶ φιλοῦντα μισεῖσθαι καὶ	ἅπτεσθαι	ἀχθομένου, πῶς οὐχὶ τοῦτο ἤδη
[11]	ἂν εἴη σοι, ὁ δὲ	ἀπὼν	ἐπιθυμοίη ἂν ἰδεῖν σε. ὥστε
[1]	γενομένης ἀμφοῖν εἶπεν ὁ Σιμωνίδης·	Ἆρ´	ἄν μοι ἐθελήσαις, ὦ Ἱέρων,
[1]	οὖν ἂν ἴσως σύ, ἀλλ´	ἄρα	ἔρχεται αὐτοῖς τὰ τοιαῦτα καὶ
[6]	ὡπλισμένους ἡδέως θεᾶσθαι, πῶς οὐκ	ἀργαλέον	ἐστὶ πρᾶγμα; ἔτι δὲ ξένοις
[9]	οὐδ´ αὕτη ἂν ἡ σκέψις	ἀργοῖτο.	ὡς δὲ συνελόντι εἰπεῖν, εἰ
[11]	πότερα δοκεῖς κάλλιον εἶναι ἅρματος	ἀρετῇ	ἢ πόλεως ἧς προστατεύεις εὐδαιμονίᾳ;
[2]	ἔχετε, κέκτησθε δὲ διαφέροντας μὲν	ἀρετῇ	ἵππους, διαφέροντα δὲ κάλλει ὅπλα,
[11]	ἄνθρωποι ὑμνοῖεν ἂν τὴν σὴν	ἀρετήν.	περίβλεπτος δὲ ὢν οὐχ ὑπὸ
[6]	τις αὐτὸν ἀποκτείναι διὰ τὴν	ἀρετήν,	χαλεπῶς δὲ ζῶντι χρῷτο, εὐλαβούμενος
[7]	μὴ φοβούμενοι, καὶ στεφανῶσι κοινῆς	ἀρετῆς	καὶ εὐεργεσίας ἕνεκα, καὶ δωρεῖσθαι
[4]	τῶν τυράννων. οὐ γὰρ τῷ	ἀριθμῷ	οὔτε τὰ πολλὰ κρίνεται οὔτε
[2]	δὲ πλήθει καὶ ἐπιστήμαις θεράποντας	ἀρίστους	κέκτησθε, ἱκανώτατοι δ´ ἐστὲ κακῶσαι
[11]	εἰ αὐτὸς πλεῖστα τῶν Ἑλλήνων	ἅρματα	τρέφοις τε καὶ πέμποις εἰς
[11]	δὲ πότερα δοκεῖς κάλλιον εἶναι	ἅρματος	ἀρετῇ ἢ πόλεως ἧς προστατεύεις
[11]	καὶ μεγαλοπρεπέστατον νομιζόμενον εἶναι ἐπιτήδευμα	ἁρματοτροφίαν,	ποτέρως ἂν δοκεῖς μᾶλλον κοσμεῖν,
[1]	γὰρ καὶ σὲ δοκῶ μεμνῆσθαι	ἀρξάμενον	λέγειν. πρῶτον μὲν γὰρ ἐν
[1]	σε διδάσκειν ὅτι ἀληθῆ λέγω,	ἀρξάμενος	ἀπὸ τῆς ὄψεως· ἐντεῦθεν γὰρ
[6]	τε ᾖ (τίνων γὰρ ἔτι	ἄρξει;	ἀλλ´ εἰδότα ὅτι ἐχθροί εἰσι,
[2]	πόλιν, ἐπίσταταί τε ὅτι μειόνων	ἄρξει,	φαιδρός τε οὐ δύναται εἶναι
[8]	ἀπὸ τῶν ἴσων κτᾶται χάριν.	ἄρξομαι	δέ σοι ἀπὸ τῶν μικροτάτων
[8]	δοκῶ διδάξαι σε ὡς τὸ	ἄρχειν	οὐδὲν ἀποκωλύει τοῦ φιλεῖσθαι, ἀλλὰ
[8]	τοῦτον ἥδιον θεώμεθά τε ὅταν	ἄρχῃ	ἢ ὅταν ἰδιωτεύῃ, διαλεγόμενοί τε
[1]	μὴ ἅμα τε στερηθῶσι τῆς	ἀρχῆς	καὶ ἀδύνατοι γένωνται τιμωρήσασθαι τοὺς
[7]	δὴ ποιοῦσι τοῖς τυράννοις οἱ	ἀρχόμενοι	καὶ ἄλλον ὅντιν´ ἂν ἀεὶ
[11]	εἴης τὸ φιλεῖσθαι ὑπὸ τῶν	ἀρχομένων,	οὗ δὴ σὺ ἐπιθυμῶν τυγχάνεις·
[9]	αἱ δὲ κατὰ λόχους, καὶ	ἄρχοντες	ἐφ´ ἑκάστῳ μέρει ἐφεστήκασιν. οὐκοῦν
[8]	τις καὶ χάρις συμπαρέπεσθαι ἀνδρὶ	ἄρχοντι.	μὴ γὰρ ὅτι καλλίονα ποιεῖ
[9]	γίγνεσθαι. ἐγὼ οὖν φημι ἀνδρὶ	ἄρχοντι	τὸν μὲν ἀνάγκης δεόμενον ἄλλοις
[8]	τὴν τυραννίδα, ἥκιστα μὲν γῆρας	ἄρχοντος	δυσχεραίνει, ἥκιστα δ´ αἶσχος, πρὸς
[9]	τὸ μὲν ἐπίχαρι διὰ τοῦ	ἄρχοντος	ἐγένετο, τὰ δ´ ἀντίτυπα δι´
[8]	προσειπάτω τινὰ φιλικῶς ὅ τε	ἄρχων	καὶ ὁ ἰδιώτης· ἐν τούτῳ
[8]	διὰ τὸ μεῖζον δύνασθαι ὁ	ἄρχων	καὶ χαρίζεσθαι πλείω δύναιτ´ ἄν,
[10]	ἢ λέγεις ὡς φιλίαν κτησάμενος	ἄρχων	οὐδὲν ἔτι δεήσεται δορυφόρων; Ναὶ
[9]	βουλώμεθα ἀγωνίζεσθαι, ἆθλα μὲν ὁ	ἄρχων	προτίθησιν, ἁθροίζειν δὲ αὐτοὺς προστέτακται
[1]	ἰδιῶται ἔρχονται καὶ εἰς πόλεις	ἃς	ἂν βούλωνται θεαμάτων ἕνεκα, καὶ
[1]	ἐδέσματα εἶναι ἢ μαλακῆς καὶ	ἀσθενούσης	ψυχῆς ἐπιθυμήματα; ἐπεὶ εὖ οἶδ´
[9]	ταῦτα πάντα διὰ φιλονικίαν ἐντόνως	ἀσκεῖσθαι.	καὶ ναὶ μὰ Δία ὁρμῷντό
[2]	εἴσω τοῦ ἐρύματος ἔλθωσιν, ἐν	ἀσφαλείᾳ	πάντες νομίζουσι καθεστάναι, ὁ δὲ
[10]	ἂν εἰκότως καὶ θάρρος καὶ	ἀσφάλειαν	δύναιντο μάλιστα παρέχειν, ὁμοίως μὲν
[2]	οὖν ἐπειδάν γε ἔλθωσιν οἴκαδε,	ἀσφάλειαν	σφίσιν ἡγοῦνται εἶναι, οἱ δὲ
[11]	ἐξείη μὲν ἄν σοι ἕνεκεν	ἀσφαλείας,	εἴ ποι βούλοιο, θεωρήσοντι πορεύεσθαι,
[1]	ἔχουσιν. οὔτε γὰρ ἰέναι αὐτοῖς	ἀσφαλὲς	ὅπου μὴ κρείττονες τῶν παρόντων
[4]	καθαρεύειν· ὥστε διὰ τὰς πατρίδας	ἀσφαλῶς	ἕκαστος βιοτεύει τῶν πολιτῶν. τοῖς
[9]	σωφροσύνη πολὺ μᾶλλον σὺν τῇ	ἀσχολίᾳ	συμπαρομαρτεῖ. καὶ μὴν κακουργίαι γε
[9]	ὁ ἀγαθόν τι εἰσηγούμενος οὐκ	ἀτίμητος	ἔσται, πολλοὺς ἂν καὶ τοῦτο
[1]	δ´ ἐκ τῶν φαυλοτέρων πάνυ	ἄτιμός	τε καὶ ἄχρηστος νομίζεται. τῷ
[1]	ἐπιστάμεθα· ὁ δὲ ἔρως πολὺ	αὖ	ἐθέλει ἥκιστα τῷ τυράννῳ ἐγγίγνεσθαι.
[3]	ὃν ἐγὼ δηλῶ. ~Φιλίας δ´	αὖ	καταθέασαι ὡς κοινωνοῦσιν οἱ τύραννοι.
[1]	μοι δοκοῦμεν ἥδεσθαι, ὁτὲ δ´	αὖ	λυπεῖσθαι, ἔστι δ´ ὅτε κοινῇ
[1]	δὲ τοῖς παιδικοῖς ἀφροδισίοις ἔτι	αὖ	πολὺ μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς
[6]	τούτου ἐπικρατείας γένηται. ἐχθροὺς δ´	αὖ	πῶς ἂν φαίης μάλιστα τοῖς
[6]	ἔχειν τοὺς ἑταίρους, ἀπεστέρημαι δ´	αὖ	τοῦ ἡδέως ἐκείνοις ὁμιλεῖν διὰ
[1]	ἂν ποιῆτε ἐπαινοῦσι. τοῦ δ´	αὖ	χαλεπωτάτου ἀκροάματος, λοιδορίας, ἀνήκοοί ἐστε·
[11]	τοὺς φίλους· σαυτὸν γὰρ πλουτιεῖς·	αὖξε	δὲ τὴν πόλιν· σαυτῷ γὰρ
[2]	τινὰς ἀποκτείνῃ, οἶδεν ὅτι οὐκ	αὔξει	ὅλην τὴν πόλιν, ἐπίσταταί τε
[9]	περαίνοιτο· καὶ γὰρ αἱ πρόσοδοι	αὔξοιντ´	ἄν, καὶ ἡ σωφροσύνη πολὺ
[3]	ἄνδρες, ἐάνπερ ἡ φιλία δοκῇ	αὐταῖς	ἀκήρατος διαμένειν· τοσοῦτον δέ τι
[3]	οὐδὲν ἧττον τούτου ἕνεκεν τιμῶσιν	αὐτὰς	οἱ ἄνδρες, ἐάνπερ ἡ φιλία
[9]	διὰ φιλονικίας πράττεσθαι, ἡ γεωργία	αὐτὴ	ἂν πολὺ ἐπιδοίη, εἴ τις
[11]	γὰρ δύναμιν περιάψεις· κτῶ δὲ	αὐτῇ	συμμάχους· νόμιζε δὲ τὴν μὲν
[9]	ἐξευρίσκων τῇ πόλει τιμήσεται, οὐδ´	αὕτη	ἂν ἡ σκέψις ἀργοῖτο. ὡς
[9]	ταῦτα ἐξεργαζόμενον ἐπαινεῖν καὶ τιμᾶν,	αὕτη	μὲν ἡ ἐπιμέλεια διὰ χαρίτων
[8]	ἀνθρώπων ἐμποδών σοι τούτου νομίζεις	αὐτὴν	εἶναι. ἐγὼ μέντοι ἔχειν μοι
[7]	τυραννίδος, ὅμως προπετῶς φέρεσθε εἰς	αὐτήν,	ὅπως τιμᾶσθε καὶ ὑπηρετῶσι μὲν
[7]	τυραννίς· οὐδὲ γὰρ ἀπαλλαγῆναι δυνατὸν	αὐτῆς	ἐστι. πῶς γὰρ ἄν τίς
[1]	κακοῖς ἔστι μὲν ὅτε δι´	αὐτῆς	τῆς ψυχῆς μοι δοκοῦμεν ἥδεσθαι,
[2]	δὲ μεγίστων κακῶν πλεῖστα κέκτηνται.	αὐτίκα	γὰρ εἰ μὲν εἰρήνη δοκεῖ
[8]	ἂν τυγχάνῃ ὁμιλῶν, τούτου ὑπολογίζεται.	αὐτὸ	γὰρ τὸ τετιμῆσθαι μάλιστα συνεπικοσμεῖ,
[8]	γε τῆς ἰδιωτείας. ἐπισκοποῦντες δὲ	αὐτὸ	εἰ οὕτως ἔχει μήπω ἐκεῖνο
[5]	οἱ δ´ ἀνδραποδώδεις, διότι οὐδ´	αὐτοὶ	ἀξιοῦσιν ἐλεύθεροι εἶναι. χαλεπὸν οὖν
[1]	τῶν ἰδιωτῶν, ὅτι δοκοῦσι καὶ	αὐτοὶ	ἥδιον ἂν δειπνῆσαι τὸ ἡμῖν
[7]	ἕνεκα, καὶ δωρεῖσθαι ἐθέλωσιν, οἱ	αὐτοὶ	οὗτοι ἔμοιγε δοκοῦσι τιμᾶν τε
[2]	πανταχῇ ὡς διὰ πολεμίας πορεύονται.	αὐτοί	τε γοῦν ὡπλισμένοι οἴονται ἀνάγκην
[1]	ἥδεσθαί τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ´	αὐτοῖς·	ἀγαθοῖς δὲ καὶ κακοῖς ἔστι
[1]	πλὴν οἱ τύραννοι· ἔκπλεῳ γὰρ	αὐτοῖς	ἀεὶ παρεσκευασμέναι οὐδεμίαν ἐν ταῖς
[6]	φυλάττεσθαι δέῃ, καὶ χρῆσθαι δ´	αὐτοῖς	ἀναγκάζηται; εὖ δ´ ἴσθι καὶ
[1]	θεωρίας ἔχουσιν. οὔτε γὰρ ἰέναι	αὐτοῖς	ἀσφαλὲς ὅπου μὴ κρείττονες τῶν
[4]	οὐκ ἐνδέχεται. αἱ γὰρ μέγισται	αὐτοῖς	δαπάναι καὶ ἀναγκαιόταται εἰς τὰς
[2]	ὄντι ἀποθάνωσιν· οὕτω καλόν τι	αὐτοῖς	δοκεῖ εἶναι τὸ πολὺ νικᾶν.
[6]	παρῶσιν οἱ φυλάττοντες, ἐξῇ δ´	αὐτοῖς	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολὺ πλείω
[1]	ἄνθρωποι, πολὺ πλείω ὑμεῖς ἐν	αὐτοῖς	εὐφραίνεσθε. Καὶ οἶδά γ´, ἔφη,
[5]	τὸν φόβον ὑπεξαιρῶνται, τίνες ἄλλοι	αὐτοῖς	καταλείπονται χρῆσθαι ἀλλ´ ἢ οἱ
[4]	γὰρ τοῦ τιμωρεῖν αἱ πόλεις	αὐτοῖς	μεγάλως τιμῶσι τὸν ἀποκτείναντα τὸν
[5]	τύραννος. ἐνδεεστέροις γὰρ οὖσι ταπεινοτέροις	αὐτοῖς	οἴονται χρῆσθαι. ~Βούλομαι δέ σοι,
[1]	ἴσως σύ, ἀλλ´ ἄρα ἔρχεται	αὐτοῖς	τὰ τοιαῦτα καὶ οἴκοι μένουσι.
[3]	εἶναι ὥστε νομίζω τῷ ὄντι	αὐτόματα	τἀγαθὰ τῷ φιλουμένῳ γίγνεσθαι καὶ
[6]	ποιήσῃ, χαλεπῶς μὲν ἄν τις	αὐτὸν	ἀποκτείναι διὰ τὴν ἀρετήν, χαλεπῶς
[7]	οὕτω τιμώμενον μακαρίζω· αἰσθάνομαι γὰρ	αὐτὸν	οὐκ ἐπιβουλευόμενον ἀλλὰ φροντιζόμενον μή
[8]	ἴθι δὴ ἐπαινεσάντων ἀμφότεροι τὸν	αὐτόν·	τὸν ποτέρου δοκεῖς ἔπαινον ἐξικνεῖσθαι
[8]	ποιεῖ ἄνδρα, ἀλλὰ καὶ τὸν	αὐτὸν	τοῦτον ἥδιον θεώμεθά τε ὅταν
[7]	τε ἔχωσιν ἐπαινοῦντες, θεῶνταί τ´	αὐτὸν	ὡς οἰκεῖον ἕκαστος ἀγαθόν, ἑκόντες
[6]	μήτ´ ἀόπλους ἔχειν ἐθέλειν περὶ	αὑτὸν	μήθ´ ὡπλισμένους ἡδέως θεᾶσθαι, πῶς
[6]	γέ τοι φόβος οὐ μόνον	αὐτὸς	ἐνὼν ταῖς ψυχαῖς λυπηρός ἐστιν,
[11]	ὅπλοις δὲ πότερον τοῖς ἐκπαγλοτάτοις	αὐτὸς	κατακεκοσμημένος δεινότερος ἂν φαίνοιο τοῖς
[1]	καὶ τῶν ἀχαρίτων ὀσμῶν οὐκ	αὐτὸς	ὁ βεβρωκὼς αἰσθάνεται, ἀλλὰ μᾶλλον
[11]	ἂν δοκεῖς μᾶλλον κοσμεῖν, εἰ	αὐτὸς	πλεῖστα τῶν Ἑλλήνων ἅρματα τρέφοις
[7]	εὐεργετεῖν ἱκανὸν εἶναι, καὶ ἀπολαύειν	αὐτοῦ	ἀγαθὰ νομίσαντες, ἔπειτα τοῦτον ἀνὰ
[3]	δέχονται, συνήδονται δ´ ἐπὶ τοῖς	αὐτοῦ	ἀγαθοῖς, συνεπικουροῦσι δέ, ἐάν τι
[1]	Σιμωνίδη, οὐ τοῦ ἑτοίμου παρ´	αὐτοῦ	δοκοῦντος εἶναι τυχεῖν τούτου μάλιστα
[1]	ἀμφοτέρων τῶν ἔργων σκοποῦνται περὶ	αὐτοῦ.	ἐγὼ δὲ πειράσομαί σε διδάσκειν
[7]	δὲ ἀπαλλαττομένους. ~Ἐπεὶ δὲ ταῦτα	αὐτοῦ	ἤκουσεν ὁ Σιμωνίδης, εἶπεν· Ἔοικεν,
[1]	τυγχάνειν, βίᾳ δὲ λαμβάνειν παρ´	αὐτοῦ	ἧττον ἄν μοι δοκῶ ἐπιθυμεῖν
[11]	θεωρήσοντι πορεύεσθαι, ἐξείη δ´ ἂν	αὐτοῦ	μένοντι τοῦτο πράττειν. ἀεὶ γὰρ
[9]	δὲ τὰ ἆθλα ἀποδιδόναι δι´	αὑτοῦ	ποιητέον. ὡς δὲ ταῦτα καλῶς
[4]	ὅταν τῶν ἀνταγωνιστῶν ἥττους, τοῦτ´	αὐτοὺς	ἀνιᾷ, οὕτω καὶ ὁ τύραννος
[2]	πορεύεσθαι μηδὲν φοβουμένους μή τις	αὐτοὺς	ἀποκτείνῃ, οἱ δὲ τύραννοι πάντες
[3]	ἀπεκτονότας, πολλοὺς δ´ ὑπὸ παίδων	αὐτοὺς	ἀπολωλότας, πολλοὺς δὲ ἀδελφοὺς ἐν
[4]	ὅταν ἰδιωτῶν γένωνται κρείττονες, τοῦτ´	αὐτοὺς	εὐφραίνει, ἀλλ´ ὅταν τῶν ἀνταγωνιστῶν
[6]	τῶν πολιτῶν δεδίασι χαλεπῶς μὲν	αὐτοὺς	ζῶντας ὁρῶσι, χαλεπῶς δ´ ἀποκτείνουσιν·
[10]	εἰπεῖν ὡς μὴ μισεῖσθαι δι´	αὐτούς;	ἢ λέγεις ὡς φιλίαν κτησάμενος
[3]	ὅτι διὰ ταῦτα ὅτι λυμαντῆρας	αὐτοὺς	νομίζουσι τῆς τῶν γυναικῶν φιλίας
[1]	ἢ ἀπὸ τῶν μάλιστα φιλεῖν	αὐτοὺς	προσποιησαμένων. ~Πρὸς ταῦτα εἶπεν ὁ
[9]	ὁ ἄρχων προτίθησιν, ἁθροίζειν δὲ	αὐτοὺς	προστέτακται χορηγοῖς καὶ ἄλλοις διδάσκειν
[10]	μὲν γὰρ δήπου καὶ σὺ	αὐτοὺς	σαυτῷ φύλακας· ἤδη δὲ πολλοὶ
[6]	δὲ ἀφυλαξίαν, φοβεῖσθαι δὲ καὶ	αὐτοὺς	τοὺς φυλάττοντας, καὶ μήτ´ ἀόπλους
[1]	πλησιάζοντας οἶμαι μᾶλλον ἀπολαύειν ἢ	αὐτοὺς	ὑμᾶς, ὥσπερ γε καὶ τῶν
[3]	ἄλλου γέ τινος οἴεσθαι χρὴ	αὐτοὺς	φιλεῖσθαι; ~Ἀλλὰ μὴν καὶ πίστεως
[1]	ᾗ μάλιστ´ ἂν δύνωνται ἐξεικάζουσιν	αὑτοὺς	ταῖς τῶν φιλούντων ὑπουργίαις. καὶ
[2]	οὐκ ἀδικῶν πεποίηκεν. οὕτως οὐδ´	αὐτῷ	δοκεῖ καλὰ τὰ ποιούμενα εἶναι.
[7]	τοῦτο λυσιτελοῦν ποιῆσαι. μόνῳ γὰρ	αὐτῷ	οὔτε ἔχειν οὔτε καταθέσθαι τὰ
[1]	ὥστε τὸ ἀγαπητὸν οὐ πάνυ	αὐτῷ	παραγίγνεται. πολὺ δὲ καὶ αἱ
[1]	ὁ μετὰ χαρᾶς πιμπλάμενος, ὅταν	αὐτῷ	προφανῇ τι. Κινδυνεύουσιν, ἔφη ὁ
[4]	λυπεῖται· τούτους γὰρ ἀνταγωνιστὰς ἡγεῖται	αὑτῷ	τοῦ πλούτου εἶναι. οὐδέ γε
[11]	οὐ πειρᾶν, ἀλλὰ πειρώμενον ὑπ´	αὐτῶν	ἀνέχεσθαι ἄν σε δέοι, φόβον
[7]	ἐγώ σοι τὰ ἀφροδίσια ὄντα	αὐτῶν	ἀπέδειξα. οὔτε γὰρ αἱ μὴ
[5]	πόλεις μήποτε ἐλεύθεραι γενόμεναι ἐγκρατεῖς	αὐτῶν	γένωνται, οἱ δ´ ἀκρατεῖς τῆς
[6]	ἐπειδὴ τύραννος ἐγενόμην, αἰσθάνομαι στερόμενος	αὐτῶν.	ἐγὼ γὰρ ξυνῆν μὲν ἡλικιώταις
[6]	ὅταν εὖ εἰδῶσιν ὅτι ἐχθροὶ	αὐτῶν	εἰσι πάντες οἱ τυραννούμενοι, τούτους
[1]	ταῖς ἑορταῖς ἔχουσιν αἱ τράπεζαι	αὐτῶν	ἐπίδοσιν· ὥστε ταύτῃ πρῶτον τῇ
[4]	διὰ τοῦτο καὶ πλείω ἀπ´	αὐτῶν	εὐφραίνεται, οὐδὲ τοῦτο οὕτως ἔχει,
[2]	ἰδιώταις, ἂν μὴ ἡ πόλις	αὐτῶν	κοινὸν πόλεμον πολεμῇ, ἔξεστιν ὅποι
[1]	παντοδαπὰ ἀεὶ οὐδὲν μετὰ πόθου	αὐτῶν	λαμβάνει· ὁ δὲ σπανίσας τινός,
[6]	μηδεμίαν ἐνορᾶν εὔνοιαν ἐμοὶ παρ´	αὐτῶν·	μέθην δὲ καὶ ὕπνον ὁμοίως
[6]	Ναὶ μὰ Δία, ὦ Σιμωνίδη·	αὐτῶν	μὲν γὰρ προφυλάττουσιν οἱ νόμοι,
[7]	φοβῶνται μή τι κακὸν ὑπ´	αὐτῶν	πάθωσιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν οἶμαι
[5]	μὴ ἐπιθυμήσῃ τὸ πλῆθος ὑπ´	αὐτῶν	προστατεῖσθαι. ὅταν δὲ τοὺς τοιούτους
[10]	καὶ τοῦτ´ ἂν εἰδεῖεν ὑπ´	αὐτῶν	ὠφελούμενοι. πρὸς δὲ τούτοις καὶ
[8]	συνεπικοσμεῖ, ὥστε τὰ μὲν δυσχερῆ	ἀφανίζειν,	τὰ δὲ καλὰ λαμπρότερα ἀναφαίνειν.
[7]	τύραννος ἢ χρήματα ἐκτίνων ὅσους	ἀφείλετο	ἢ δεσμοὺς ἀντιπάσχων ὅσους δὴ
[7]	οὐδεὶς πώποτε ἑκὼν εἶναι τυραννίδος	ἀφεῖτο,	ὅσπερ {ἂν} ἅπαξ κτήσαιτο; Ὅτι,
[5]	μὴν οὐδ´ ἂν εὐετηριῶν γενομένων	ἀφθονία	τῶν ἀγαθῶν γίγνηται, οὐδὲ τότε
[1]	Η ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΣ. ~Σιμωνίδης ὁ ποιητὴς	ἀφίκετό	ποτε πρὸς Ἱέρωνα τὸν τύραννον.
[2]	ἐπειδὰν εἰς τὴν ἑαυτῶν πόλιν	ἀφίκωνται,	τότε ἐν πλείστοις πολεμίοις ἴσασιν
[7]	φροντιζόμενον μή τι πάθῃ καὶ	ἀφόβως	καὶ ἀνεπιφθόνως καὶ ἀκινδύνως καὶ
[1]	τε καὶ ποτοῖς, τὰ δ´	ἀφροδίσια	δι´ ὧν δὴ πάντες ἐπιστάμεθα·
[7]	εἶναι οἷάπερ ἐγώ σοι τὰ	ἀφροδίσια	ὄντα αὐτῶν ἀπέδειξα. οὔτε γὰρ
[1]	μὲν γὰρ τὰ μετ´ ἔρωτος	ἀφροδίσια	πολὺ διαφερόντως εὐφραίνει πάντες δήπου
[7]	ἡμῖν ἐδόκουν εἶναι οὔτε τὰ	ἀφροδίσια	τὰ βίαια ἡδέα ἐφαίνετο. ὡσαύτως
[3]	ἄνδρας εἶναι. ἐπεὶ ὅταν γε	ἀφροδισιασθῇ	κατὰ συμφοράν τινα γυνή, οὐδὲν
[1]	ἐμποιοῦσιν. ἐν δὲ τοῖς παιδικοῖς	ἀφροδισίοις	ἔτι αὖ πολὺ μᾶλλον ἢ
[1]	ἔμοιγε δοκεῖ ἐοικέναι μᾶλλον ἢ	ἀφροδισίοις.	καίτοι τῷ μὲν λῃστῇ παρέχει
[7]	καὶ ποτοῖς καὶ ὕπνοις καὶ	ἀφροδισίοις	πάντα ὁμοίως ἥδεσθαι ἔοικε τὰ
[2]	καὶ ποτῶν καὶ ὄψων καὶ	ἀφροδισίων	γε ἀπεχομένους. ἀλλ´ ἐκείνῃ γε
[1]	ἔφη ὁ Σιμωνίδης, αἱ τῶν	ἀφροδισίων	μόνον ὑμῖν ἀπολαύσεις τοῦ τυραννεῖν
[1]	ἔρωτος ἄπειρός ἐστι τῶν ἡδίστων	ἀφροδισίων.	ὁ μὲν οὖν Ἱέρων οὕτως
[6]	φοβεῖσθαι δ´ ἐρημίαν, φοβεῖσθαι δὲ	ἀφυλαξίαν,	φοβεῖσθαι δὲ καὶ αὐτοὺς τοὺς
[1]	ὑμᾶς, ὥσπερ γε καὶ τῶν	ἀχαρίτων	ὀσμῶν οὐκ αὐτὸς ὁ βεβρωκὼς
[1]	καὶ φιλοῦντα μισεῖσθαι καὶ ἅπτεσθαι	ἀχθομένου,	πῶς οὐχὶ τοῦτο ἤδη δυσχερὲς
[1]	ὀφθαλμῶν ὁράμασιν ἡδομένους τε καὶ	ἀχθομένους,	διὰ δὲ τῶν ὤτων ἀκούσμασι,
[1]	φαυλοτέρων πάνυ ἄτιμός τε καὶ	ἄχρηστος	νομίζεται. τῷ τοίνυν τυράννῳ, ἂν