Chapitres |
[11] |
ὁ
δὲ
ἀπὼν
ἐπιθυμοίη
ἂν
|
ἰδεῖν |
σε.
ὥστε
οὐ
μόνον
φιλοῖο |
[1] |
ὑμῖν
ὅ
τι
ἂν
κάλλιστον
|
ἴδητε |
τούτῳ
συνεῖναι.
Νῦν
δή,
ἔφη |
[10] |
τούτους
ἥδιστα;
τρέφουσι
γοῦν
καὶ
|
ἰδίᾳ |
ἐπὶ
μείοσι
τούτων
φύλακας.
~Χρὴ |
[11] |
ἀγαπῷο
ἄν,
καὶ
θαυμαστὸς
οὐκ
|
ἰδίᾳ |
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
δημοσίᾳ
παρὰ |
[11] |
πλείονας
γίγνεσθαι,
εἰ
τὰ
σὰ
|
ἴδια |
μόνον
ἐνεργὰ
ἔχοις
ἢ
εἰ |
[10] |
παρέχειν,
ὁμοίως
μὲν
τοῖς
σοῖς
|
ἰδίοις, |
ὁμοίως
δὲ
τοῖς
ἀνὰ
τὴν |
[11] |
τελεῖσθαι
ἢ
τὰ
εἰς
τὸ
|
ἴδιον |
ἀνδρὶ
τυράννῳ.
καθ´
ἓν
δ´ |
[10] |
σχολὴν
παρέχειν
τοῖς
πολίταις
τῶν
|
ἰδίων |
ἐπιμελεῖσθαι,
τὰ
ἐπίκαιρα
φυλάττοντες.
πρὸς |
[11] |
ὦ
Ἱέρων,
οὐδ´
ἀπὸ
τῶν
|
ἰδίων |
κτημάτων
ὀκνεῖν
δαπανᾶν
εἰς
τὸ |
[11] |
τῶν
σῶν
{ἰδίων}
ὥσπερ
τῶν
|
ἰδίων |
μαχομένους.
θησαυρούς
γε
μὴν
ἔχοις |
[11] |
πάντας
δὲ
πρὸ
τῶν
σῶν
|
{ἰδίων} |
ὥσπερ
τῶν
ἰδίων
μαχομένους.
θησαυρούς |
[2] |
συμπεριάγεσθαι.
ἔπειτα
δὲ
οἱ
μὲν
|
ἰδιῶται, |
ἐὰν
καὶ
στρατεύωνταί
που
εἰς |
[1] |
δὲ
τούτων
ἕκαστα
οἱ
μὲν
|
ἰδιῶται |
ἔρχονται
καὶ
εἰς
πόλεις
ἃς |
[2] |
μετέχουσιν.
εὐθὺς
γὰρ
τοῖς
μὲν
|
ἰδιώταις, |
ἂν
μὴ
ἡ
πόλις
αὐτῶν |
[4] |
τῷ
ἰδιώτῃ.
τοῖς
μὲν
γὰρ
|
ἰδιώταις
|
ἔξεστι
τὰς
δαπάνας
συντέμνειν
εἰς |
[2] |
οἴεται
εἶναι.
ἔπειτα
τοῖς
μὲν
|
ἰδιώταις |
καὶ
διὰ
σπονδῶν
καὶ
δι´ |
[11] |
προσήκειν
φημὶ
ἀνδρὶ
τυράννῳ
πρὸς
|
ἰδιώτας |
ἀγωνίζεσθαι.
νικῶν
μὲν
γὰρ
οὐκ |
[1] |
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοὺς
μὲν
δὴ
|
ἰδιώτας |
ἔγωγε,
ὦ
Ἱέρων,
δοκῶ
μοι |
[1] |
ἑαυτῶν
παρασκευὴν
ἰόντας
ἢ
τοὺς
|
ἰδιώτας |
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτῶν;
Οὐ
μὰ |
[3] |
ἐθέλεις
κατανοεῖν,
εὑρήσεις
τοὺς
μὲν
|
ἰδιώτας |
ὑπὸ
τούτων
μάλιστα
φιλουμένους,
τοὺς |
[8] |
ἀλλὰ
καὶ
πλεονεκτεῖ
γε
τῆς
|
ἰδιωτείας. |
ἐπισκοποῦντες
δὲ
αὐτὸ
εἰ
οὕτως |
[8] |
τε
ὅταν
ἄρχῃ
ἢ
ὅταν
|
ἰδιωτεύῃ, |
διαλεγόμενοί
τε
ἀγαλλόμεθα
τοῖς
προτετιμημένοις |
[1] |
καὶ
γὰρ
δὴ
τῷ
μὲν
|
ἰδιώτῃ |
εὐθὺς
τεκμήριόν
ἐστιν,
ὅταν
ὁ |
[4] |
τὰ
ἀναγκαῖα
δαπανήματα
ἢ
τῷ
|
ἰδιώτῃ. |
τοῖς
μὲν
γὰρ
ἰδιώταις
ἔξεστι |
[4] |
γίγνεται
τῷ
τυράννῳ
ἢ
τῷ
|
ἰδιώτῃ |
ὧν
ἐπιθυμεῖ.
ὁ
μὲν
γὰρ |
[1] |
Οἶδά
σε,
ἔφη,
ἐγὼ
καὶ
|
ἰδιώτην |
γεγενημένον
καὶ
νῦν
τύραννον
ὄντα· |
[1] |
σύ,
ἐπεὶ
νῦν
γε
ἔτι
|
ἰδιώτης |
εἶ,
ὑπέμνησάς
με
τὰ
ἐν |
[8] |
ὅ
τε
ἄρχων
καὶ
ὁ
|
ἰδιώτης· |
ἐν
τούτῳ
τὴν
ποτέρου
πρόσρησιν |
[8] |
τὰ
ὅμοια
ποιῶσιν
ὅ
τε
|
ἰδιώτης |
καὶ
ὁ
τύραννος,
ἐννόει
πότερος |
[6] |
ὅσαις
ἐγὼ
χρώμενος
ὅτ´
ἦν
|
ἰδιώτης, |
νῦν
ἐπειδὴ
τύραννος
ἐγενόμην,
αἰσθάνομαι |
[4] |
ὧν
ἐπιθυμεῖ.
ὁ
μὲν
γὰρ
|
ἰδιώτης
|
οἰκίας
ἢ
ἀγροῦ
ἢ
οἰκέτου |
[1] |
ὁ
τυραννικός
τε
καὶ
ὁ
|
ἰδιωτικὸς
|
βίος
εἰς
εὐφροσύνας
τε
καὶ |
[1] |
διαφέρει
ὁ
τυραννικὸς
βίος
τοῦ
|
ἰδιωτικοῦ
|
βίου.
καὶ
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν· |
[1] |
ὑπέμνησάς
με
τὰ
ἐν
τῷ
|
ἰδιωτικῷ |
βίῳ;
οὕτως
γὰρ
ἄν
σοι |
[4] |
χαλεπώτερα
καὶ
ἐπικινδυνότερα
κατεργάσασθαι
τῶν
|
ἰδιωτικῶν |
ἐπιθυμημάτων.
ἀλλὰ
μέντοι
καὶ
πένητας |
[8] |
ἢ
ὅλον
τὸ
παρὰ
τοῦ
|
ἰδιώτου |
δώρημα
δύνανται;
ἀλλ´
ἔμοιγε
δοκεῖ |
[8] |
ἄνθρωποι,
ἡμᾶς
πολὺ
πλείω
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
ἀνάγκη
ἐστὶ
πραγματεύεσθαι.
πρακτέον
μέν |
[4] |
ὥσπερ
οἱ
ἀθληταὶ
οὐχ
ὅταν
|
ἰδιωτῶν |
γένωνται
κρείττονες,
τοῦτ´
αὐτοὺς
εὐφραίνει, |
[1] |
εὐφροσύνῃ
τῆς
ἐλπίδος
μειονεκτοῦσι
τῶν
|
ἰδιωτῶν. |
ἔπειτα
δ´,
ἔφη,
ἐκεῖνο
εὖ |
[4] |
οἴει
ὡς
πλείω
ἔχων
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
κτήματα
ὁ
τύραννος
διὰ
τοῦτο |
[11] |
περίβλεπτος
δὲ
ὢν
οὐχ
ὑπὸ
|
ἰδιωτῶν |
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν |
[1] |
καὶ
πίνειν
καὶ
ἐσθίειν
τῶν
|
ἰδιωτῶν, |
ὅτι
δοκοῦσι
καὶ
αὐτοὶ
ἥδιον |
[2] |
ἐκείνῃ
γε
πολὺ
διαφέρετε
τῶν
|
ἰδιωτῶν, |
ὅτι
μεγάλα
μὲν
ἐπινοεῖτε,
ταχὺ |
[4] |
ὁ
τύραννος
οὐχ
ὅταν
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
πλείω
φαίνηται
ἔχων,
τότ´
εὐφραίνεται, |
[1] |
οἱ
τύραννοι
τῶν
μετρίως
διαγόντων
|
ἰδιωτῶν, |
πολὺ
δὲ
πλείω
καὶ
μείζω |
[8] |
καὶ
πολὺ
μᾶλλον
φιλεῖσθαι
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
προσήκει;
καὶ
ὁ
Ἱέρων
εὐθὺς |
[1] |
γε,
σάφ´
ἴσθι,
μειονεκτοῦμεν
τῶν
|
ἰδιωτῶν. |
πρῶτον
μὲν
γὰρ
γάμος
ὁ |
[5] |
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
ἧττον
τῶν
|
ἰδιωτῶν
|
τοὺς
ἀλκίμους
τε
καὶ
σοφοὺς |
[4] |
τῶν
ἱερῶν,
ὥσπερ
τοὺς
τῶν
|
ἰδιωτῶν
|
φονέας,
ἀντὶ
τούτου
καὶ
εἰκόνας |
[4] |
ὄψει
{οὐχ}
οὕτως
ὀλίγους
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
ὡς
πολλοὺς
τῶν
τυράννων.
οὐ |
[8] |
σοι
ἀπὸ
τῶν
μικροτάτων
παραδειγμάτων.
|
ἰδὼν |
γὰρ
πρῶτον
προσειπάτω
τινὰ
φιλικῶς |
[1] |
ἀμφὶ
θεωρίας
ἔχουσιν.
οὔτε
γὰρ
|
ἰέναι |
αὐτοῖς
ἀσφαλὲς
ὅπου
μὴ
κρείττονες |
[4] |
ἀναγκάζονται
πλεῖστα
συλᾶν
ἀδίκως
καὶ
|
ἱερὰ |
καὶ
ἀνθρώπους
διὰ
τὸ
εἰς |
[4] |
τούτου
καὶ
εἰκόνας
ἐν
τοῖς
|
ἱεροῖς |
ἱστᾶσιν
αἱ
πόλεις
τῶν
τοιοῦτόν |
[0] |
|
~ΙΕΡΩΝ |
Η
ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΣ.
~Σιμωνίδης
ὁ
ποιητὴς |
[8] |
Ἀλλὰ
τὸ
μὲν
νῦν,
ὦ
|
Ἱέρων, |
ἀθύμως
ἔχειν
σε
πρὸς
τὴν |
[7] |
πρὸς
ταῦτα
δὴ
εἶπεν
ὁ
|
Ἱέρων· |
Ἀλλ´,
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
αἱ |
[1] |
μὰ
τὸν
Δί´,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
ἄπειροι
ὄντες
ἀμφοτέρων
τῶν
ἔργων |
[1] |
ὕπνῳ.
πρὸς
ταῦτα
δὴ
ὁ
|
Ἱέρων |
ἀπεκρίνατο·
Ἐγὼ
μὲν
τοίνυν,
ἔφη, |
[1] |
Ἆρ´
ἄν
μοι
ἐθελήσαις,
ὦ
|
Ἱέρων, |
διηγήσασθαι
ἃ
εἰκὸς
εἰδέναι
σε |
[1] |
μὲν
δὴ
ἰδιώτας
ἔγωγε,
ὦ
|
Ἱέρων, |
δοκῶ
μοι
καταμεμαθηκέναι
διὰ
μὲν |
[7] |
Σιμωνίδης,
Καὶ
πῶς,
ἔφη,
ὦ
|
Ἱέρων, |
εἰ
οὕτως
πονηρόν
ἐστι
τὸ |
[1] |
κατ´
ὀφθαλμοὺς
κατηγορεῖν.
καὶ
ὁ
|
Ἱέρων |
εἶπε·
Καὶ
τί
οἴει,
ἔφη, |
[10] |
ἐπιμελείας
ἐξάγεται
ἀνθρώπων;
~Καὶ
ὁ
|
Ἱέρων |
εἶπεν·
Ἀλλὰ
ταῦτα
μέν,
ὦ |
[2] |
φίλους.
πρὸς
ταῦτα
δὲ
ὁ
|
Ἱέρων |
εἶπεν·
Ἀλλὰ
τὸ
μὲν
τὸ |
[1] |
τὰ
λυπηρὰ
ἔχει.
καὶ
ὁ
|
Ἱέρων |
εἶπεν·
Οὐχ
οὕτως
ἔχει,
ὦ |
[1] |
συνεῖναι.
Νῦν
δή,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
εἴρηκας
ἐν
ᾧ
γε,
σάφ´ |
[8] |
τῶν
ἰδιωτῶν
προσήκει;
καὶ
ὁ
|
Ἱέρων |
εὐθὺς
ὑπολαβών,
Ὅτι
νὴ
Δί´, |
[6] |
καὶ
ὕπνου
λαγχάνομεν.
καὶ
ὁ
|
Ἱέρων |
ἔφη·
Ναὶ
μὰ
Δία,
ὦ |
[6] |
φοβερὸν
μέν,
ἀλλ´
ὅμως,
ὦ
|
Ἱέρων, |
ἡμεῖς
γε
ὅταν
ὦμεν
ἐν |
[1] |
πλησιάζοντες.
Οὕτω
μέντοι,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
καὶ
τῶν
σίτων
ὁ
μὲν |
[7] |
Σιμωνίδης,
εἶπεν·
Ἔοικεν,
ἔφη,
ὦ
|
Ἱέρων, |
μέγα
τι
εἶναι
ἡ
τιμή, |
[9] |
ἐπιτελεῖσθαι.
εἰ
δὲ
φοβῇ,
ὦ
|
Ἱέρων, |
μὴ
ἐν
πολλοῖς
ἄθλων
προτιθεμένων |
[1] |
ποῖα
ταῦτ´
ἐστίν,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
ὁποῖα
δὴ
ἐγὼ
βέλτιον
ἂν |
[9] |
οὐ
πάντων
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὦ
|
Ἱέρων, |
οὐ
λέγω.
ἐπιμέλειαι
μέντοι
μοι |
[11] |
τούτων
φύλακας.
~Χρὴ
δέ,
ὦ
|
Ἱέρων, |
οὐδ´
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
κτημάτων |
[1] |
ἡδίστων
ἀφροδισίων.
ὁ
μὲν
οὖν
|
Ἱέρων |
οὕτως
εἶπεν.
ὁ
δὲ
Σιμωνίδης |
[1] |
ἀνθρώποις.
Τί
οὖν,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
οὐχὶ
καὶ
σύ,
ἐπεὶ
νῦν |
[1] |
μὰ
τὸν
Δία
ἔγωγέ
σοι,
|
Ἱέρων, |
πάνυ
συγχωρῶ,
τοὺς
ἐπαίνους
παρὰ |
[11] |
φίλοις
πλούτους.
ἀλλὰ
θαρρῶν,
ὦ
|
Ἱέρων, |
πλούτιζε
μὲν
τοὺς
φίλους·
σαυτὸν |
[11] |
ἀλλ´
ἐγώ
σοί
φημι,
ὦ
|
Ἱέρων, |
πρὸς
ἄλλους
προστάτας
πόλεων
τὸν |
[1] |
δόξειεν.
Τί
γάρ,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
τὰ
πολλὰ
ταῦτα
μηχανήματα
κατανενόηκας
|
[1] |
τι
οὖν
οἴει,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
ταῦτα
τὰ
ἐδέσματα
εἶναι
ἢ |
[7] |
καὶ
γάρ
μοι
δοκεῖ,
ὦ
|
Ἱέρων, |
τούτῳ
διαφέρειν
ἀνὴρ
τῶν
ἄλλων |
[1] |
ἐπιγελάσας,
Πῶς
λέγεις,
ἔφη,
ὦ
|
Ἱέρων; |
τυράννῳ
οὐ
φῂς
παιδικῶν
ἔρωτας |
[1] |
εὐτελέστερα
παρατιθεμένων.
Οὐκοῦν,
ἔφη
ὁ
|
Ἱέρων, |
ὦ
Σιμωνίδη,
τὸν
ἑκάστῳ
ἡδόμενον |
[4] |
γε
τοῦ
εἴργειν
ἐκ
τῶν
|
ἱερῶν, |
ὥσπερ
τοὺς
τῶν
ἰδιωτῶν
φονέας, |
[1] |
ὁ
ποιητὴς
ἀφίκετό
ποτε
πρὸς
|
Ἱέρωνα |
τὸν
τύραννον.
σχολῆς
δὲ
γενομένης |
[8] |
μᾶλλον
εὐφραίνειν
τὸν
ἀκούσαντα
νομίζεις;
|
ἴθι |
δὴ
ἐπαινεσάντων
ἀμφότεροι
τὸν
αὐτόν· |
[4] |
οὖν
τυράννῳ
τὰ
πολλαπλάσια
ἧττον
|
ἱκανά |
ἐστιν
εἰς
τὰ
ἀναγκαῖα
δαπανήματα |
[4] |
ὥστε
τὰ
μὲν
ὑπερβάλλοντα
τὰ
|
ἱκανὰ |
πολλά
ἐστι,
τὰ
δὲ
τῶν |
[7] |
ἢ
ὅσους
κατέκανε
πῶς
ἂν
|
ἱκανὰς |
ψυχὰς
ἀντιπαράσχοιτο
ἀποθανουμένας;
ἀλλ´
εἴπερ |
[10] |
δὲ
τοῖς
ἀνὰ
τὴν
χώραν.
|
ἱκανοί |
γε
μήν
εἰσι
καὶ
σχολὴν |
[7] |
γὰρ
ἄνθρωποι
ἄνδρα
ἡγησάμενοι
εὐεργετεῖν
|
ἱκανὸν |
εἶναι,
καὶ
ἀπολαύειν
αὐτοῦ
ἀγαθὰ |
[4] |
πολλά
ἐστι,
τὰ
δὲ
τῶν
|
ἱκανῶν |
ἐλλείποντα
ὀλίγα.
τῷ
οὖν
τυράννῳ |
[1] |
τις
παραθῆται
τὰ
περιττὰ
τῶν
|
ἱκανῶν, |
τοσούτῳ
καὶ
θᾶττον
κόρος
ἐμπίπτει
|
[2] |
καὶ
ἐπιστήμαις
θεράποντας
ἀρίστους
κέκτησθε,
|
ἱκανώτατοι |
δ´
ἐστὲ
κακῶσαι
μὲν
ἐχθρούς, |
[1] |
τυραννεῖν,
καὶ
ταῦτα
τῶν
δοκούντων
|
ἱκανωτάτων |
ἀνδρῶν
εἶναι;
πῶς
δὲ
πάντες |
[1] |
ἥδιον
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτῶν
παρασκευὴν
|
ἰόντας |
ἢ
τοὺς
ἰδιώτας
ἐπὶ
τὴν |
[9] |
καὶ
εὐοπλίας
καὶ
εὐταξίας
καὶ
|
ἱππικῆς |
καὶ
ἀλκῆς
τῆς
ἐν
πολέμῳ |
[9] |
ἄνθρωποι
ἄθλων
ὠνοῦνται.
ὁρᾷς
ἐν
|
ἱππικοῖς |
καὶ
γυμνικοῖς
καὶ
χορηγικοῖς
ἀγῶσιν |
[10] |
οἶδα
γὰρ
ὅτι
ὥσπερ
ἐν
|
ἵπποις |
οὕτως
καὶ
ἐν
ἀνθρώποις
τισὶν |
[6] |
δ´
ἀποκτείνουσιν·
ὥσπερ
γε
καὶ
|
ἵππος |
εἰ
ἀγαθὸς
μὲν
εἴη,
φοβερὸς
|
[11] |
τῆς
σῆς
πόλεως
πλεῖστοι
μὲν
|
ἱπποτρόφοι |
εἶεν,
πλεῖστοι
δ´
ἀγωνίζοιντο;
νικᾶν |
[2] |
κέκτησθε
δὲ
διαφέροντας
μὲν
ἀρετῇ
|
ἵππους, |
διαφέροντα
δὲ
κάλλει
ὅπλα,
ὑπερέχοντα |
[8] |
ἐμποιοῦσι
μεγίστην;
δότωσαν
δὴ
τὰ
|
ἴσα· |
οὐ
καὶ
ἐν
τούτῳ
σαφὲς |
[2] |
ἀφίκωνται,
τότε
ἐν
πλείστοις
πολεμίοις
|
ἴσασιν |
ὄντες.
ἐὰν
δὲ
δὴ
καὶ |
[1] |
ὦ
Σιμωνίδη,
ταῦτα,
ἀλλ´
εὖ
|
ἴσθ´ |
ὅτι
μείω
πολὺ
εὐφραίνονται
οἱ |
[7] |
ἄλλῳ,
ὦ
Σιμωνίδη,
λυσιτελεῖ
ἀπάγξασθαι,
|
ἴσθι, |
ἔφη,
ὅτι
τυράννῳ
ἔγωγε
εὑρίσκω |
[7] |
ἀποθνῄσκειν,
οὕτως,
ὦ
Σιμωνίδη,
εὖ
|
ἴσθι, |
καὶ
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
διάγει. |
[6] |
δ´
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται;
εὖ
δ´
|
ἴσθι |
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Σιμωνίδη,
ὅτι |
[1] |
εἴρηκας
ἐν
ᾧ
γε,
σάφ´
|
ἴσθι, |
μειονεκτοῦμεν
τῶν
ἰδιωτῶν.
πρῶτον
μὲν |
[11] |
κἂν
ταῦτα
πάντα
ποιῇς,
εὖ
|
ἴσθι, |
πάντων
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
κάλλιστον |
[2] |
ἑκάτεροι.
μέχρι
μὲν
δὴ
τούτου
|
ἴσοι |
οἱ
πόλεμοι·
ἃ
δὲ
ἔχουσιν |
[8] |
τοῖς
πολίταις.
οὐ
γὰρ
τυράννοις
|
ἰσοτιμίας, |
ἀλλὰ
πλεονεξίας
ἕνεκα
νομίζουσι
τούτους |
[8] |
μᾶλλον
ἢ
τοῖς
ἐκ
τοῦ
|
ἴσου |
ἡμῖν
οὖσι.
καὶ
μὴν
παιδικά |
[4] |
καὶ
εἰκόνας
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
|
ἱστᾶσιν |
αἱ
πόλεις
τῶν
τοιοῦτόν
τι |
[4] |
πολλῆς
ἢ
λιμένων
ἢ
ἀκροπόλεων
|
ἰσχυρῶν, |
ἅ
ἐστι
πολὺ
χαλεπώτερα
καὶ |
[1] |
φιλίας
καὶ
παρὰ
βουλομένου
πάνυ
|
ἰσχυρῶς |
ἐπιθυμῶ
τυγχάνειν,
βίᾳ
δὲ
λαμβάνειν
|
[8] |
ἐννόει
πότερος
μείζω
ἀπὸ
τῶν
|
ἴσων |
κτᾶται
χάριν.
ἄρξομαι
δέ
σοι
|
[8] |
ὁπότε
γε
μὴν
ἐκ
τῶν
|
ἴσων |
ὑπουργημάτων
μειζόνων
χαρίτων
ὑμεῖς
τυγχάνετε, |
[1] |
δὴ
ἐρῶ
μὲν
Δαϊλόχου
ὧνπερ
|
ἴσως |
ἀναγκάζει
ἡ
φύσις
ἀνθρώπου
δεῖσθαι |
[1] |
τοὺς
ἀδικήσαντας.
εἴποις
οὖν
ἂν
|
ἴσως |
σύ,
ἀλλ´
ἄρα
ἔρχεται
αὐτοῖς |
[1] |
δοκῶ
μοι
ἀγνοεῖν.
καὶ
οὐδὲν
|
ἴσως |
τοῦτο
θαυμαστόν,
εἰ
τὰ
ἐν |