Chapitres |
[10] |
προφυλάττειν
εἰκὸς
ἑτοιμοτάτους
εἶναι.
τὰς
|
δ´ |
ἀγχιτέρμονας
πόλεις
οὐκ
ἀνάγκη
διὰ
|
[11] |
πλεῖστοι
μὲν
ἱπποτρόφοι
εἶεν,
πλεῖστοι
|
δ´ |
ἀγωνίζοιντο;
νικᾶν
δὲ
πότερα
δοκεῖς
|
[8] |
μὲν
γῆρας
ἄρχοντος
δυσχεραίνει,
ἥκιστα
|
δ´ |
αἶσχος,
πρὸς
ὃν
ἂν
τυγχάνῃ
|
[6] |
ὁρᾶν
νομίζουσιν
οἱ
τύραννοι.
ταῦτα
|
δ´ |
ἀκούσας
ὁ
Σιμωνίδης
ὑπολαβὼν
εἶπεν· |
[5] |
γενόμεναι
ἐγκρατεῖς
αὐτῶν
γένωνται,
οἱ
|
δ´ |
ἀκρατεῖς
τῆς
εἰς
τὸ
παρὸν |
[11] |
ποι
βούλοιο,
θεωρήσοντι
πορεύεσθαι,
ἐξείη
|
δ´ |
ἂν
αὐτοῦ
μένοντι
τοῦτο
πράττειν. |
[7] |
οὔτ´
ἐν
ἅπασιν
ἀνθρώποις·
οἷς
|
δ´ |
ἂν
ἐμφύῃ
τιμῆς
τε
καὶ |
[11] |
οἴκων
τὰς
δαπάνας
ποιούμενος,
νικώμενος
|
δ´ |
ἂν
πάντων
μάλιστα
καταγελῷο.
ἀλλ´
|
[4] |
οἰκτίροι
τις
ὡς
πένητας;
ὅσοι
|
δ´ |
ἀναγκάζονται
δι´
ἔνδειαν
κακόν
τι |
[5] |
τὸ
παρὸν
ἐξουσίας
ἕνεκα,
οἱ
|
δ´ |
ἀνδραποδώδεις,
διότι
οὐδ´
αὐτοὶ
ἀξιοῦσιν |
[4] |
πίστεως
τῆς
πρὸς
ἀλλήλους,
ποία
|
δ´ |
ἀνδρὶ
καὶ
γυναικὶ
τερπνὴ
ἄνευ |
[5] |
καὶ
σοφοὺς
καὶ
δικαίους.
τούτους
|
δ´
|
ἀντὶ
τοῦ
ἄγασθαι
φοβοῦνται,
τοὺς |
[9] |
διὰ
τοῦ
ἄρχοντος
ἐγένετο,
τὰ
|
δ´ |
ἀντίτυπα
δι´
ἄλλων.
τί
οὖν |
[7] |
ἀπροφασίστως,
περιβλέπωσι
δὲ
πάντες,
ὑπανιστῶνται
|
δ´ |
ἀπὸ
τῶν
θάκων
ὁδῶν
τε |
[6] |
μὲν
αὐτοὺς
ζῶντας
ὁρῶσι,
χαλεπῶς
|
δ´ |
ἀποκτείνουσιν·
ὥσπερ
γε
καὶ
ἵππος |
[3] |
τύραννος
ὃν
ἐγὼ
δηλῶ.
~Φιλίας
|
δ´ |
αὖ
καταθέασαι
ὡς
κοινωνοῦσιν
οἱ |
[1] |
ψυχῆς
μοι
δοκοῦμεν
ἥδεσθαι,
ὁτὲ
|
δ´
|
αὖ
λυπεῖσθαι,
ἔστι
δ´
ὅτε |
[6] |
τῆς
τούτου
ἐπικρατείας
γένηται.
ἐχθροὺς
|
δ´ |
αὖ
πῶς
ἂν
φαίης
μάλιστα |
[6] |
φίλων
ἔχειν
τοὺς
ἑταίρους,
ἀπεστέρημαι
|
δ´ |
αὖ
τοῦ
ἡδέως
ἐκείνοις
ὁμιλεῖν |
[1] |
ὅσα
ἂν
ποιῆτε
ἐπαινοῦσι.
τοῦ
|
δ´ |
αὖ
χαλεπωτάτου
ἀκροάματος,
λοιδορίας,
ἀνήκοοί |
[6] |
μὲν
φυλάττεσθαι
δέῃ,
καὶ
χρῆσθαι
|
δ´ |
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται;
εὖ
δ´
ἴσθι |
[6] |
ἕνεκα
παρῶσιν
οἱ
φυλάττοντες,
ἐξῇ
|
δ´ |
αὐτοῖς
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
πολὺ |
[1] |
σίτοις
τε
καὶ
ποτοῖς,
τὰ
|
δ´ |
ἀφροδίσια
δι´
ὧν
δὴ
πάντες |
[6] |
παρὰ
τοῦ
τυράννου
λαμβάνουσιν.
ὃ
|
δ´ |
ἐζήλωσας
ἡμᾶς
ὡς
τοὺς
μὲν |
[1] |
ὁ
ἐκ
τῶν
ὁμοίων·
ὁ
|
δ´ |
ἐκ
τῶν
φαυλοτέρων
πάνυ
ἄτιμός |
[11] |
ἴδιον
ἀνδρὶ
τυράννῳ.
καθ´
ἓν
|
δ´ |
ἕκαστον
σκοπῶμεν.
οἰκίαν
πρῶτον
ὑπερβαλλούσῃ |
[6] |
ἐμαυτῷ,
ὁπότε
ἡσυχίας
ἐπιθυμήσαιμι,
διῆγον
|
δ´ |
ἐν
συμποσίοις
πολλάκις
μὲν
μέχρι |
[2] |
δ´
ἐν
τῷ
διώκειν,
ὅσην
|
δ´ |
ἐν
τῷ
ἀποκτείνειν
τοὺς
πολεμίους, |
[2] |
τῷ
τρέψασθαι
τοὺς
πολεμίους,
ὅσην
|
δ´ |
ἐν
τῷ
διώκειν,
ὅσην
δ´ |
[3] |
δὲ
πάλιν
προσιόντα
δέχονται,
συνήδονται
|
δ´ |
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῦ
ἀγαθοῖς,
συνεπικουροῦσι |
[4] |
μισθοῦ
ἐπὶ
τοὺς
δούλους,
δορυφοροῦσι
|
δ´ |
ἐπὶ
τοὺς
κακούργους,
ὑπὲρ
τοῦ |
[6] |
δὲ
φοβεῖσθαι
μὲν
ὄχλον,
φοβεῖσθαι
|
δ´ |
ἐρημίαν,
φοβεῖσθαι
δὲ
ἀφυλαξίαν,
φοβεῖσθαι
|
[5] |
στράτευμα
τρέφειν
ἢ
ἀπολωλέναι.
~Χαλεπὸν
|
δ´ |
ἐρῶ
σοι
καὶ
ἄλλο
πάθημα, |
[2] |
ἐπιστήμαις
θεράποντας
ἀρίστους
κέκτησθε,
ἱκανώτατοι
|
δ´
|
ἐστὲ
κακῶσαι
μὲν
ἐχθρούς,
ὀνῆσαι |
[6] |
κτήματα
ὅσα
χαλεπὰ
μὲν
χρήσιμα
|
δ´ |
ἐστίν,
ὁμοίως
ἅπαντα
λυπεῖ
μὲν |
[3] |
οἱ
φιλοῦντες
παρόντα
ὁρῶσιν,
ἡδέως
|
δ´
|
εὖ
ποιοῦσι,
ποθοῦσι
δέ,
ἤν |
[2] |
δὲ
δόξαν
λαμπρὰν
ἀναλαμβάνουσιν,
ὡς
|
δ´
|
εὐφραίνονται
τὴν
πόλιν
νομίζοντες
ηὐξηκέναι. |
[1] |
ἐλπίδος
μειονεκτοῦσι
τῶν
ἰδιωτῶν.
ἔπειτα
|
δ´, |
ἔφη,
ἐκεῖνο
εὖ
οἶδ´
ὅτι |
[6] |
χρῆσθαι
δ´
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται;
εὖ
|
δ´ |
ἴσθι
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[1] |
γήμαντι
φιλοτιμίαν
μεθ´
ἡδονῆς·
δεύτερος
|
δ´ |
ὁ
ἐκ
τῶν
ὁμοίων·
ὁ |
[2] |
ὑπερέχοντα
δὲ
κόσμον
γυναιξί,
μεγαλοπρεπεστάτας
|
δ´ |
οἰκίας,
καὶ
ταύτας
κατεσκευασμένας
τοῖς |
[1] |
ὁτὲ
δ´
αὖ
λυπεῖσθαι,
ἔστι
|
δ´ |
ὅτε
κοινῇ
{καὶ}
διά
τε |
[11] |
ἀνέχεσθαι
ἄν
σε
δέοι,
φόβον
|
δ´ |
οὐκ
ἂν
ἔχοις
ἀλλ´
ἄλλοις |
[1] |
καὶ
διὰ
τοῦ
σώματος.
τῷ
|
δ´ |
ὕπνῳ
ὅτι
μὲν
ἡδόμεθα
δοκῶ |
[1] |
φρονουσῶν
γυναικῶν
εὐφραίνουσι
μάλιστα,
αἱ
|
δ´
|
ὑπὸ
δούλων
παροῦσαι
μὲν
οὐδέν |
[3] |
μὲν
παῖδας
ἑαυτῶν
ἀπεκτονότας,
πολλοὺς
|
δ´ |
ὑπὸ
παίδων
αὐτοὺς
ἀπολωλότας,
πολλοὺς |
[1] |
πῶς
μὴν
σύ,
ἔφη,
ἐρᾷς
|
Δαϊλόχου |
τοῦ
καλλίστου
ἐπικαλουμένου;
Ὅτι
μὰ |
[1] |
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
ἐρῶ
μὲν
|
Δαϊλόχου |
ὧνπερ
ἴσως
ἀναγκάζει
ἡ
φύσις |
[9] |
ἐν
πολλοῖς
ἄθλων
προτιθεμένων
πολλαὶ
|
δαπάναι |
γίγνωνται,
ἐννόησον
ὅτι
οὐκ
ἔστιν |
[4] |
ἐνδέχεται.
αἱ
γὰρ
μέγισται
αὐτοῖς
|
δαπάναι |
καὶ
ἀναγκαιόταται
εἰς
τὰς
τῆς |
[8] |
γε
χρήματα,
εἰ
μέλλομεν
ἕξειν
|
δαπανᾶν |
εἰς
τὰ
δέοντα,
ἀναγκαστέον
δὲ |
[11] |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
κτημάτων
ὀκνεῖν
|
δαπανᾶν |
εἰς
τὸ
κοινὸν
ἀγαθόν.
καὶ |
[10] |
πολιτῶν,
πῶς
οὐκ
ἀνάγκη
καὶ
|
δαπανᾶν |
εἰς
τούτους
ἥδιστα;
τρέφουσι
γοῦν |
[4] |
διὰ
τὸ
εἰς
τὰς
ἀναγκαίας
|
δαπάνας |
ἀεὶ
προσδεῖσθαι
χρημάτων.
ὥσπερ
γὰρ |
[9] |
ἀγῶσιν
ὡς
μικρὰ
ἆθλα
μεγάλας
|
δαπάνας |
καὶ
πολλοὺς
πόνους
καὶ
πολλὰς |
[11] |
ὡς
ἀπὸ
πολλῶν
οἴκων
τὰς
|
δαπάνας |
ποιούμενος,
νικώμενος
δ´
ἂν
πάντων |
[4] |
μὲν
γὰρ
ἰδιώταις
ἔξεστι
τὰς
|
δαπάνας |
συντέμνειν
εἰς
τὰ
καθ´
ἡμέραν |
[11] |
ἕκαστον
σκοπῶμεν.
οἰκίαν
πρῶτον
ὑπερβαλλούσῃ
|
δαπάνῃ |
κεκαλλωπισμένην
μᾶλλον
ἡγῇ
κόσμου
ἄν |
[4] |
ἱκανά
ἐστιν
εἰς
τὰ
ἀναγκαῖα
|
δαπανήματα |
ἢ
τῷ
ἰδιώτῃ.
τοῖς
μὲν |
[3] |
ὑπὸ
παίδων
αὐτοὺς
ἀπολωλότας,
πολλοὺς
|
δὲ |
ἀδελφοὺς
ἐν
τυραννίσιν
ἀλληλοφόνους
γεγενημένους, |
[1] |
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ
ἐρωτήσεις,
ἡδεῖαι
|
δὲ |
αἱ
ἀποκρίσεις,
ἥδισται
δὲ
καὶ
|
[1] |
ἡδεῖαι
μὲν
αἱ
ἀντιβλέψεις,
ἡδεῖαι
|
δὲ |
αἱ
ἐρωτήσεις,
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ |
[1] |
μάχαι
τε
καὶ
ἔριδες·
τὸ
|
δὲ |
ἀκόντων
παιδικῶν
ἀπολαύειν
λεηλασίᾳ,
ἔφη, |
[9] |
καὶ
ζημιοῦν
καὶ
κολάζειν,
ταῦτα
|
δὲ |
ἀνάγκη
δι´
ἀπεχθείας
μᾶλλον
γίγνεσθαι. |
[6] |
λυπεῖ
μὲν
τοὺς
κεκτημένους,
λυπεῖ
|
δὲ
|
ἀπαλλαττομένους.
~Ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
αὐτοῦ |
[6] |
τε
καὶ
τῶν
παρόντων.
νῦν
|
δὲ |
ἀπεστέρημαι
μὲν
τῶν
ἡδομένων
ἐμοὶ |
[11] |
σύμμαχος
ἂν
εἴη
σοι,
ὁ
|
δὲ |
ἀπὼν
ἐπιθυμοίη
ἂν
ἰδεῖν
σε. |
[11] |
σαυτῷ
γὰρ
δύναμιν
περιάψεις·
κτῶ
|
δὲ |
αὐτῇ
συμμάχους·
νόμιζε
δὲ
τὴν |
[8] |
πλεονεκτεῖ
γε
τῆς
ἰδιωτείας.
ἐπισκοποῦντες
|
δὲ
|
αὐτὸ
εἰ
οὕτως
ἔχει
μήπω |
[9] |
μὲν
ὁ
ἄρχων
προτίθησιν,
ἁθροίζειν
|
δὲ |
αὐτοὺς
προστέτακται
χορηγοῖς
καὶ
ἄλλοις |
[6] |
ὄχλον,
φοβεῖσθαι
δ´
ἐρημίαν,
φοβεῖσθαι
|
δὲ |
ἀφυλαξίαν,
φοβεῖσθαι
δὲ
καὶ
αὐτοὺς |
[8] |
μὲν
ἀνδρὶ
τυράννῳ
δεῖ·
τούτου
|
δὲ |
βαρύτερον
φόρημα
οὐδέν
ἐστι
τοῖς |
[3] |
οἱ
τύραννοι
πάντων
μάλιστα.
εἰ
|
δὲ |
βούλει,
ὦ
Σιμωνίδη,
εἰδέναι
ὅτι |
[2] |
τῷ
ἀποκτείνειν
τοὺς
πολεμίους,
ὡς
|
δὲ |
γαυροῦνται
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ὡς |
[1] |
πρὸς
Ἱέρωνα
τὸν
τύραννον.
σχολῆς
|
δὲ |
γενομένης
ἀμφοῖν
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης· |
[2] |
πλείστοις
πολεμίοις
ἴσασιν
ὄντες.
ἐὰν
|
δὲ |
δὴ
καὶ
ἄλλοι
στρατεύωσιν
εἰς |
[2] |
δὲ
τὰ
περιττὰ
ἔχετε,
κέκτησθε
|
δὲ |
διαφέροντας
μὲν
ἀρετῇ
ἵππους,
διαφέροντα |
[5] |
σοφούς,
μή
τι
μηχανήσωνται,
τοὺς
|
δὲ |
δικαίους,
μὴ
ἐπιθυμήσῃ
τὸ
πλῆθος
|
[2] |
γαυροῦνται
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ὡς
|
δὲ |
δόξαν
λαμπρὰν
ἀναλαμβάνουσιν,
ὡς
δ´
|
[6] |
μὲν
ἐλευθέρους
δούλους
ἔχειν,
τοὺς
|
δὲ |
δούλους
ἀναγκάζεσθαι
ποιεῖν
ἐλευθέρους,
οὐ |
[8] |
μὲν
διαπράττοντες
ὠφελεῖν
δύνησθε,
πολλαπλάσια
|
δὲ |
δωρεῖσθαι
ἔχητε,
ὑμᾶς
καὶ
πολὺ |
[3] |
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῦ
ἀγαθοῖς,
συνεπικουροῦσι
|
δέ, |
ἐάν
τι
σφαλλόμενον
ὁρῶσιν.
οὐ |
[9] |
τὸ
πάντων
γε
χρησιμώτατον,
ἥκιστα
|
δὲ |
εἰθισμένον
διὰ
φιλονικίας
πράττεσθαι,
ἡ |
[6] |
ἡλικιώταις
ἡδόμενος
ἡδομένοις
ἐμοί,
συνῆν
|
δὲ |
ἐμαυτῷ,
ὁπότε
ἡσυχίας
ἐπιθυμήσαιμι,
διῆγον |
[6] |
δύνασθαι
ὡς
πιστοὺς
εἶναι·
πιστὸν
|
δὲ |
ἕνα
πολὺ
χαλεπώτερον
εὑρεῖν
ἢ |
[1] |
εὐφραίνει
πάντες
δήπου
ἐπιστάμεθα·
ὁ
|
δὲ |
ἔρως
πολὺ
αὖ
ἐθέλει
ἥκιστα
|
[2] |
μετεσχηκέναι
καὶ
πλείστους
ἀπεκτονέναι,
χαλεπὸν
|
δὲ |
εὑρεῖν
ὅπου
οὐχὶ
καὶ
ἐπιψεύδονται, |
[6] |
μάλιστα
εὖ
ποιεῖν
δυνάμεθα,
τοὺς
|
δὲ |
ἐχθροὺς
πάντων
μάλιστα
χειρούμεθα,
οὐδὲ |
[2] |
τούτου
ἴσοι
οἱ
πόλεμοι·
ἃ
|
δὲ |
ἔχουσιν
ἡδέα
οἱ
συνόντες
ταῖς |
[6] |
ἀποκτείναι
διὰ
τὴν
ἀρετήν,
χαλεπῶς
|
δὲ |
ζῶντι
χρῷτο,
εὐλαβούμενος
μή
τι |
[3] |
ἡδέως
δ´
εὖ
ποιοῦσι,
ποθοῦσι
|
δέ, |
ἤν
που
ἀπῇ,
ἥδιστα
δὲ |
[4] |
τερπνὴ
ἄνευ
πίστεως
ὁμιλία,
ποῖος
|
δὲ |
θεράπων
ἡδὺς
ἀπιστούμενος;
καὶ
τούτου |
[1] |
οὐ
πάνυ
αὐτῷ
παραγίγνεται.
πολὺ
|
δὲ |
καὶ
αἱ
θεραπεῖαι
αἱ
ἀπὸ |
[6] |
ἐρημίαν,
φοβεῖσθαι
δὲ
ἀφυλαξίαν,
φοβεῖσθαι
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
φυλάττοντας,
καὶ |
[9] |
ἧττον
τοῖς
ἐνεργοῖς
ἐμφύονται.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
ἐμπορία
ὠφελεῖ
τι
πόλιν, |
[1] |
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ
ἀποκρίσεις,
ἥδισται
|
δὲ |
καὶ
ἐπαφροδιτόταται
αἱ
μάχαι
τε |
[11] |
καλὸν
ἢ
ἀγαθὸν
ἔχοι,
τῶν
|
δὲ |
καὶ
ἐπιθυμούντων
ὑπηρετεῖν.
πᾶς
δὲ |
[1] |
καὶ
λυπεῖσθαι
ἐπ´
αὐτοῖς·
ἀγαθοῖς
|
δὲ |
καὶ
κακοῖς
ἔστι
μὲν
ὅτε |
[7] |
θάκων
ὁδῶν
τε
παραχωρῶσι,
γεραίρωσι
|
δὲ |
καὶ
λόγοις
καὶ
ἔργοις
πάντες
|
[7] |
μὲν
τῶν
βοσκημάτων
διαφέροντες,
ἄνδρες
|
δὲ |
καὶ
οὐκέτι
ἄνθρωποι
μόνον
νομιζόμενοι. |
[10] |
βοηθοῦσι
δὲ
τοῖς
ἀδικουμένοις,
προνοοῦσι
|
δὲ |
καὶ
προκινδυνεύουσι
τῶν
πολιτῶν,
πῶς |
[6] |
ἡδέων
συμπαρακολουθῶν
λυμεὼν
γίγνεται.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
σὺ
πολεμικῶν
ἔμπειρος
εἶ, |
[2] |
ὥσπερ
εἶπον,
οὐ
θαυμάζω·
τὸ
|
δὲ |
καὶ
ὑμᾶς
ταῦτ´
ἀγνοεῖν,
οἳ |
[6] |
εὔνοιαν
ἐμοὶ
παρ´
αὐτῶν·
μέθην
|
δὲ |
καὶ
ὕπνον
ὁμοίως
ἐνέδρᾳ
φυλάττομαι. |
[3] |
ἐν
τυραννίσιν
ἀλληλοφόνους
γεγενημένους,
πολλοὺς
|
δὲ |
καὶ
ὑπὸ
γυναικῶν
τῶν
ἑαυτῶν |
[1] |
ἡδόμεθα
δοκῶ
μοι
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως
|
δὲ |
καὶ
ᾧτινι
καὶ
ὁπότε,
ταῦτα |
[10] |
ποιοῦσι
τὸν
μηδὲν
ἀδικοῦντα,
τοὺς
|
δὲ |
κακουργεῖν
βουλομένους
κωλύουσι,
βοηθοῦσι
δὲ |
[8] |
τὰ
μὲν
δυσχερῆ
ἀφανίζειν,
τὰ
|
δὲ |
καλὰ
λαμπρότερα
ἀναφαίνειν.
ὁπότε
γε |
[2] |
διαφέροντας
μὲν
ἀρετῇ
ἵππους,
διαφέροντα
|
δὲ |
κάλλει
ὅπλα,
ὑπερέχοντα
δὲ
κόσμον |
[10] |
ἀπὸ
τῶν
δορυφόρων
φόβος.
τοῖς
|
δὲ |
καλοῖς
κἀγαθοῖς
ἀπ´
οὐδενὸς
ἄν
|
[9] |
αἱ
δὲ
κατὰ
μόρας,
αἱ
|
δὲ |
κατὰ
λόχους,
καὶ
ἄρχοντες
ἐφ´ |
[9] |
αἱ
μὲν
κατὰ
φυλάς,
αἱ
|
δὲ |
κατὰ
μόρας,
αἱ
δὲ
κατὰ |
[2] |
ὅτι
μεγάλα
μὲν
ἐπινοεῖτε,
ταχὺ
|
δὲ |
κατεργάζεσθε,
πλεῖστα
δὲ
τὰ
περιττὰ |
[7] |
πάντα
μὲν
πόνον
ὑποδύονται,
πάντα
|
δὲ |
κίνδυνον
ὑπομένουσι.
καὶ
ὑμεῖς,
ὡς |
[2] |
διαφέροντα
δὲ
κάλλει
ὅπλα,
ὑπερέχοντα
|
δὲ
|
κόσμον
γυναιξί,
μεγαλοπρεπεστάτας
δ´
οἰκίας, |
[1] |
πάνυ
ἰσχυρῶς
ἐπιθυμῶ
τυγχάνειν,
βίᾳ
|
δὲ |
λαμβάνειν
παρ´
αὐτοῦ
ἧττον
ἄν |
[6] |
μᾶλλον
ἢ
πολίταις
πιστεύειν,
βαρβάροις
|
δὲ |
μᾶλλον
ἢ
Ἕλλησιν,
ἐπιθυμεῖν
δὲ |
[2] |
μεγίστων
ἀγαθῶν
ἐλάχιστα
μετέχουσι,
τῶν
|
δὲ |
μεγίστων
κακῶν
πλεῖστα
κέκτηνται.
αὐτίκα |
[1] |
δι´
ἑκάστου
τούτων
εὐφραίνεται,
πολὺ
|
δὲ |
μείω
τὰ
λυπηρὰ
ἔχει.
καὶ |
[6] |
χοροῖς
τὴν
ψυχὴν
συγκαταμιγνύναι,
πολλάκις
|
δὲ |
μέχρι
κοίτης
ἐπιθυμίας
ἐμῆς
τε |
[6] |
ἐν
ἀνθρωπίνῳ
βίῳ
ἦν,
πολλάκις
|
δὲ |
μέχρι
τοῦ
ᾠδαῖς
τε
καὶ |
[6] |
εἰ
ἀγαθὸς
μὲν
εἴη,
φοβερὸς
|
δὲ |
μὴ
ἀνήκεστόν
τι
ποιήσῃ,
χαλεπῶς |
[6] |
εἰσι
πάντες
οἱ
τυραννούμενοι,
τούτους
|
δὲ |
μήτε
κατακαίνειν
ἅπαντας
μήτε
δεσμεύειν |
[8] |
οὐκ
ἐπιτρεπτέον
τοῖς
ῥᾳδιουργοῦσιν.
ἔτι
|
δὲ
|
μισθοφόρων
μὲν
ἀνδρὶ
τυράννῳ
δεῖ· |
[6] |
οὐκ
ἀργαλέον
ἐστὶ
πρᾶγμα;
ἔτι
|
δὲ |
ξένοις
μὲν
μᾶλλον
ἢ
πολίταις |
[2] |
ὀνῆσαι
δὲ
φίλους.
πρὸς
ταῦτα
|
δὲ |
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν·
Ἀλλὰ
τὸ |
[11] |
δὲ
καὶ
ἐπιθυμούντων
ὑπηρετεῖν.
πᾶς
|
δὲ |
ὁ
μὲν
παρὼν
σύμμαχος
ἂν |
[2] |
ἄλλους
ὁπλοφόρους
ἀεὶ
συμπεριάγεσθαι.
ἔπειτα
|
δὲ |
οἱ
μὲν
ἰδιῶται,
ἐὰν
καὶ |
[4] |
συντέμνειν
ὄλεθρος
δοκεῖ
εἶναι.
ἔπειτα
|
δὲ |
ὅσοι
μὲν
δύνανται
ἔχειν
ἀπὸ |
[11] |
μὲν
δωρεῶν
ἀξιούμενος,
οὐκ
ἀπορῶν
|
δὲ |
ὅτῳ
τούτων
εὐμενεῖ
μεταδώσεις,
πάντας |
[1] |
τὸ
ἀνιᾶν
τὸν
ἐχθρόν·
τὸ
|
δὲ
|
οὗ
ἂν
ἐρᾷ
τις
τούτῳ |
[11] |
δὲ
φίλους
τέκνα
σεαυτοῦ,
τοὺς
|
δὲ |
παῖδας
ὅ
τιπερ
τὴν
σὴν |
[1] |
ἥδιστον
ἔγωγε
νομίζω
εἶναι,
παρὰ
|
δὲ |
παιδικῶν
βουλομένων
ἥδισται
οἶμαι
αἱ |
[3] |
δέ,
ἤν
που
ἀπῇ,
ἥδιστα
|
δὲ |
πάλιν
προσιόντα
δέχονται,
συνήδονται
δ´ |
[1] |
δοκούντων
ἱκανωτάτων
ἀνδρῶν
εἶναι;
πῶς
|
δὲ |
πάντες
ἐζήλουν
ἂν
τοὺς
τυράννους; |
[7] |
πάντα
τὰ
προσταττόμενα
ἀπροφασίστως,
περιβλέπωσι
|
δὲ |
πάντες,
ὑπανιστῶνται
δ´
ἀπὸ
τῶν |
[11] |
μεμηχανημένος
εἴης
ἐνεργὰ
εἶναι;
τὸ
|
δὲ |
πάντων
κάλλιστον
καὶ
μεγαλοπρεπέστατον
νομιζόμενον |
[9] |
πάνυ
πρὸς
ἔχθραν
ἄγειν,
αἱ
|
δὲ |
πάνυ
διὰ
χαρίτων
εἶναι.
τὸ |
[1] |
ἔργων
σκοποῦνται
περὶ
αὐτοῦ.
ἐγὼ
|
δὲ
|
πειράσομαί
σε
διδάσκειν
ὅτι
ἀληθῆ |
[2] |
μοι
δοκεῖ
θαυμαστὸν
εἶναι.
ἐγὼ
|
δὲ
|
πεπειραμένος
σαφῶς
οἶδα,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[1] |
τῶν
μετρίως
διαγόντων
ἰδιωτῶν,
πολὺ
|
δὲ |
πλείω
καὶ
μείζω
λυποῦνται.
Ἄπιστα |
[2] |
κατεσκευασμένας
τοῖς
πλείστου
ἀξίοις,
ἔτι
|
δὲ |
πλήθει
καὶ
ἐπιστήμαις
θεράποντας
ἀρίστους |
[2] |
ἐλάχιστον
τοῖς
τυράννοις
μέτεστιν·
εἰ
|
δὲ |
πόλεμος
μέγα
κακόν,
τούτου
πλεῖστον |
[11] |
τὴν
μὲν
πατρίδα
οἶκον,
τοὺς
|
δὲ |
πολίτας
ἑταίρους,
τοὺς
δὲ
φίλους |
[10] |
σὺ
αὐτοὺς
σαυτῷ
φύλακας·
ἤδη
|
δὲ |
πολλοὶ
καὶ
δεσπόται
βίᾳ
ὑπὸ |
[4] |
πολιτῶν
βιαίῳ
θανάτῳ
ἀποθνῄσκειν.
οὕτω
|
δὲ |
πόρρω
προεληλύθασι
φυλακῆς
ὥστε
πεποίηνται |
[11] |
εἶεν,
πλεῖστοι
δ´
ἀγωνίζοιντο;
νικᾶν
|
δὲ |
πότερα
δοκεῖς
κάλλιον
εἶναι
ἅρματος |
[11] |
ἀγοραῖς
καὶ
λιμέσι
κατεσκευασμένην;
ὅπλοις
|
δὲ |
πότερον
τοῖς
ἐκπαγλοτάτοις
αὐτὸς
κατακεκοσμημένος |
[11] |
ὅλης
εὐόπλου
σοι
οὔσης;
προσόδους
|
δὲ |
ποτέρως
ἂν
δοκεῖς
πλείονας
γίγνεσθαι, |
[10] |
ἄν
τι
τοιοῦτον
αἰσθάνωνται.
γίγνονται
|
δέ
|
που,
ὡς
πάντες
ἐπιστάμεθα,
κακοῦργοι |
[11] |
ἐπὶ
τοῖς
σοῖς
ἀγαθοῖς,
πάντας
|
δὲ |
πρὸ
τῶν
σῶν
{ἰδίων}
ὥσπερ |
[1] |
οὖν
Ἱέρων
οὕτως
εἶπεν.
ὁ
|
δὲ |
Σιμωνίδης
ἐπιγελάσας,
Πῶς
λέγεις,
ἔφη, |
[8] |
τῶν
ἴσων
κτᾶται
χάριν.
ἄρξομαι
|
δέ |
σοι
ἀπὸ
τῶν
μικροτάτων
παραδειγμάτων. |
[6] |
ταπεινοτέροις
αὐτοῖς
οἴονται
χρῆσθαι.
~Βούλομαι
|
δέ |
σοι,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
κἀκείνας |
[5] |
τολμήσωσι
τῆς
ἐλευθερίας
ἕνεκεν,
τοὺς
|
δὲ |
σοφούς,
μή
τι
μηχανήσωνται,
τοὺς |
[1] |
μετὰ
πόθου
αὐτῶν
λαμβάνει·
ὁ
|
δὲ
|
σπανίσας
τινός,
οὗτός
ἐστιν
ὁ |
[4] |
τῶν
τοιοῦτόν
τι
ποιησάντων.
Εἰ
|
δὲ |
σὺ
οἴει
ὡς
πλείω
ἔχων |
[9] |
ἂν
ἡ
σκέψις
ἀργοῖτο.
ὡς
|
δὲ |
συνελόντι
εἰπεῖν,
εἰ
καὶ
κατὰ |
[9] |
ἄλλοις
προστακτέον
εἶναι
κολάζειν,
τὸ
|
δὲ |
τὰ
ἆθλα
ἀποδιδόναι
δι´
αὑτοῦ |
[2] |
ἐπινοεῖτε,
ταχὺ
δὲ
κατεργάζεσθε,
πλεῖστα
|
δὲ |
τὰ
περιττὰ
ἔχετε,
κέκτησθε
δὲ |
[7] |
κεκτημένους,
λυπεῖ
δὲ
ἀπαλλαττομένους.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
ταῦτα
αὐτοῦ
ἤκουσεν
ὁ
Σιμωνίδης, |
[9] |
ἀποδιδόναι
δι´
αὑτοῦ
ποιητέον.
ὡς
|
δὲ |
ταῦτα
καλῶς
ἔχει
μαρτυρεῖ
τὰ |
[7] |
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
διάγει.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ταῦτα
πάντα
διήκουσεν
ὁ
Σιμωνίδης, |
[11] |
κτῶ
δὲ
αὐτῇ
συμμάχους·
νόμιζε
|
δὲ |
τὴν
μὲν
πατρίδα
οἶκον,
τοὺς |
[11] |
φίλους·
σαυτὸν
γὰρ
πλουτιεῖς·
αὖξε
|
δὲ |
τὴν
πόλιν·
σαυτῷ
γὰρ
δύναμιν |
[11] |
δὴ
σὺ
ἐπιθυμῶν
τυγχάνεις·
ἔπειτα
|
δὲ |
τὴν
σὴν
νίκην
οὐκ
ἂν |
[3] |
δοκῇ
αὐταῖς
ἀκήρατος
διαμένειν·
τοσοῦτον
|
δέ |
τι
ἀγαθὸν
κρίνω
ἔγωγε
τὸ |
[1] |
μὲν
οὐδέν
τι
ἀγαπῶνται,
ἐὰν
|
δέ |
τι
ἐλλείπωσι,
δεινὰς
ὀργὰς
καὶ |
[7] |
ἔργα
εἰκότως
ἂν
νομίζοιτο·
αἱ
|
δὲ |
τιμαὶ
ἔμοιγε
δοκοῦσιν
ἐκ
τῶν |
[8] |
ἐξικνεῖσθαι
μᾶλλον
εἰς
εὐφροσύνην;
θύσας
|
δὲ |
τιμησάτω
ἑκάτερος·
τὴν
παρὰ
ποτέρου
|
[6] |
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
χρόνῳ,
ποῖον
|
δέ |
τινα
ὕπνον
ἐκοιμῶ.
οἷα
μέντοι |
[11] |
σου
προνοοῦντας
θεῷο
ἄν,
εἰ
|
δέ |
τις
κίνδυνος
εἴη,
οὐ
συμμάχους |
[2] |
τὴν
πόλιν
νομίζοντες
ηὐξηκέναι.
ἕκαστος
|
δέ
|
τις
προσποιεῖται
καὶ
τῆς
βουλῆς |
[10] |
δὲ
κακουργεῖν
βουλομένους
κωλύουσι,
βοηθοῦσι
|
δὲ |
τοῖς
ἀδικουμένοις,
προνοοῦσι
δὲ
καὶ |
[10] |
μὲν
τοῖς
σοῖς
ἰδίοις,
ὁμοίως
|
δὲ |
τοῖς
ἀνὰ
τὴν
χώραν.
ἱκανοί |
[1] |
ὀργὰς
καὶ
λύπας
ἐμποιοῦσιν.
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
παιδικοῖς
ἀφροδισίοις
ἔτι
αὖ |
[9] |
ἐπιμέλεια
διὰ
χαρίτων
γίγνεται,
τὸ
|
δὲ |
τὸν
ἐνδεῶς
τι
ποιοῦντα
λοιδορεῖν |
[1] |
δὲ
τῶν
ῥινῶν
ὀσμαῖς,
διὰ
|
δὲ |
τοῦ
στόματος
σίτοις
τε
καὶ
|
[8] |
φυλάττειν
ὅσα
δεῖται
φυλακῆς,
κολαστέον
|
δὲ
|
τοὺς
ἀδίκους,
κωλυτέον
δὲ
τοὺς |
[6] |
δὲ
μᾶλλον
ἢ
Ἕλλησιν,
ἐπιθυμεῖν
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ἐλευθέρους
δούλους
ἔχειν, |
[11] |
παρέχοις
μή
τι
πάθῃς,
ἑκόντας
|
δὲ |
τοὺς
πειθομένους
ἔχοις
ἂν
καὶ |
[5] |
πλῆθος
ὑπ´
αὐτῶν
προστατεῖσθαι.
ὅταν
|
δὲ |
τοὺς
τοιούτους
διὰ
τὸν
φόβον |
[8] |
κολαστέον
δὲ
τοὺς
ἀδίκους,
κωλυτέον
|
δὲ |
τοὺς
ὑβρίζειν
βουλομένους·
καὶ
ὅταν |
[10] |
ἐπιμελεῖσθαι,
τὰ
ἐπίκαιρα
φυλάττοντες.
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
πολεμίων
ἐφόδους
κρυφαίας |
[10] |
εἰδεῖεν
ὑπ´
αὐτῶν
ὠφελούμενοι.
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
τοῖς
ἐν
τῇ
|
[1] |
ἄλλῃ
χώρᾳ
ἐστὶν
ἀξιοθέατα·
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτων
ἕκαστα
οἱ
μὲν
ἰδιῶται |
[4] |
τῆς
ψυχῆς
φυλακάς
εἰσι·
τὸ
|
δὲ |
τούτων
τι
συντέμνειν
ὄλεθρος
δοκεῖ
|
[5] |
σῴζεσθαι
δύναιτο
οὔτ´
εὐδαιμονεῖν·
ἡ
|
δὲ |
τυραννὶς
ἀναγκάζει
καὶ
ταῖς
ἑαυτῶν |
[2] |
τινας
εἶναι
καὶ
ἀθλίους·
ἡ
|
δὲ |
τυραννὶς
τὰ
μὲν
δοκοῦντα
πολλοῦ |
[2] |
ἀσφάλειαν
σφίσιν
ἡγοῦνται
εἶναι,
οἱ
|
δὲ
|
τύραννοι
ἐπειδὰν
εἰς
τὴν
ἑαυτῶν |
[6] |
φοβοῦνται
καὶ
ὑπὲρ
ὑμῶν·
οἱ
|
δὲ
|
τύραννοι
μισθοῦ
φύλακας
ἔχουσιν
ὥσπερ |
[1] |
δοκεῖ
εἶναι
ἀνθρώποις
συναγείρεται.
οἱ
|
δὲ |
τύραννοι
οὐ
μάλα
ἀμφὶ
θεωρίας |
[2] |
μή
τις
αὐτοὺς
ἀποκτείνῃ,
οἱ
|
δὲ |
τύραννοι
πάντες
πανταχῇ
ὡς
διὰ |
[4] |
ἕκαστος
βιοτεύει
τῶν
πολιτῶν.
τοῖς
|
δὲ |
τυράννοις
καὶ
τοῦτο
ἔμπαλιν
ἀνέστραπται. |
[4] |
καθ´
ἡμέραν
ὅπῃ
βούλονται,
τοῖς
|
δὲ |
τυράννοις
οὐκ
ἐνδέχεται.
αἱ
γὰρ |
[2] |
εἰρήνης
γίγνεται
πολέμου
ἀνάπαυσις,
τοῖς
|
δὲ |
τυράννοις
οὔτε
εἰρήνη
ποτὲ
πρὸς |
[4] |
ἀγροῦ
ἢ
οἰκέτου
ἐπιθυμεῖ,
ὁ
|
δὲ |
τύραννος
ἢ
πόλεων
ἢ
χώρας |
[2] |
εἶναι
τὸ
πολὺ
νικᾶν.
ὁ
|
δὲ |
τύραννος
ὅταν
ὑποπτεύσῃ
καὶ
αἰσθανόμενος |
[2] |
ἀσφαλείᾳ
πάντες
νομίζουσι
καθεστάναι,
ὁ
|
δὲ |
τύραννος
οὐδ´
ἐπειδὰν
εἴσω
τῆς |
[7] |
εὐδαιμόνως
τὸν
βίον
διάγοντα·
ὁ
|
δὲ |
τύραννος
ὡς
ὑπὸ
πάντων
ἀνθρώπων |
[3] |
ὑπὸ
τούτων
μάλιστα
φιλουμένους,
τοὺς
|
δὲ |
τυράννους
πολλοὺς
μὲν
παῖδας
ἑαυτῶν |
[1] |
οὐδεμιᾶς
ἀνάγκης
οὔσης
ὑπηρετεῖ,
τῷ
|
δὲ |
τυράννῳ
οὔποτ´
ἔστι
πιστεῦσαι
ὡς |
[4] |
τὰ
ἱκανὰ
πολλά
ἐστι,
τὰ
|
δὲ |
τῶν
ἱκανῶν
ἐλλείποντα
ὀλίγα.
τῷ |
[10] |
καλῶς
μοι
δοκεῖς
λέγειν·
περὶ
|
δὲ |
τῶν
μισθοφόρων
ἔχεις
τι
εἰπεῖν
|
[1] |
δὲ
τῶν
ὤτων
ἀκούσμασι,
διὰ
|
δὲ |
τῶν
ῥινῶν
ὀσμαῖς,
διὰ
δὲ |
[1] |
ἡδομένους
τε
καὶ
ἀχθομένους,
διὰ
|
δὲ |
τῶν
ὤτων
ἀκούσμασι,
διὰ
δὲ |
[9] |
ἐμπόρους
ἂν
πλείους
ἀγείροι.
εἰ
|
δὲ |
φανερὸν
γένοιτο
ὅτι
καὶ
ὁ |
[5] |
ἄλλοις
δὲ
χρῆσθαι
ἀναγκάζεσθαι.
ἔτι
|
δὲ |
φιλόπολιν
μὲν
ἀνάγκη
καὶ
τὸν |
[7] |
ἥδεσθαι
ἔοικε
τὰ
ζῷα·
ἡ
|
δὲ |
φιλοτιμία
οὔτ´
ἐν
τοῖς
ἀλόγοις |
[2] |
ἐστὲ
κακῶσαι
μὲν
ἐχθρούς,
ὀνῆσαι
|
δὲ |
φίλους.
πρὸς
ταῦτα
δὲ
ὁ |
[11] |
τοὺς
δὲ
πολίτας
ἑταίρους,
τοὺς
|
δὲ |
φίλους
τέκνα
σεαυτοῦ,
τοὺς
δὲ |
[6] |
ὕπνον
ὁμοίως
ἐνέδρᾳ
φυλάττομαι.
τὸ
|
δὲ |
φοβεῖσθαι
μὲν
ὄχλον,
φοβεῖσθαι
δ´ |
[9] |
τε
μᾶλλον
καὶ
ἐπιτελεῖσθαι.
εἰ
|
δὲ |
φοβῇ,
ὦ
Ἱέρων,
μὴ
ἐν |
[8] |
δαπανᾶν
εἰς
τὰ
δέοντα,
ἀναγκαστέον
|
δὲ |
φυλάττειν
ὅσα
δεῖται
φυλακῆς,
κολαστέον |
[2] |
θεᾶσθαι
φανερὰ
πᾶσι
παρέχεται,
τὰ
|
δὲ |
χαλεπὰ
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
τῶν
|
[5] |
μὲν
ἡγεῖσθαι
ἀγαθοὺς
ἄνδρας,
ἄλλοις
|
δὲ
|
χρῆσθαι
ἀναγκάζεσθαι.
ἔτι
δὲ
φιλόπολιν |
[1] |
ὧν
δὴ
πάντες
ἐπιστάμεθα·
τὰ
|
δὲ |
ψύχη
καὶ
θάλπη
καὶ
σκληρὰ |
[11] |
ἐπὶ
μείοσι
τούτων
φύλακας.
~Χρὴ
|
δέ, |
ὦ
Ἱέρων,
οὐδ´
ἀπὸ
τῶν |
[11] |
ἂν
τὴν
σὴν
ἀρετήν.
περίβλεπτος
|
δὲ |
ὢν
οὐχ
ὑπὸ
ἰδιωτῶν
μόνον |
[1] |
δεῖσθαι
παρὰ
τῶν
καλῶν,
τούτων
|
δὲ |
ὧν
ἐρῶ
τυχεῖν,
μετὰ
μὲν |
[6] |
ὅτι
καὶ
οὓς
τῶν
πολιτῶν
|
δεδίασι
|
χαλεπῶς
μὲν
αὐτοὺς
ζῶντας
ὁρῶσι, |
[6] |
εἰσι,
τούτους
ἅμα
μὲν
φυλάττεσθαι
|
δέῃ, |
καὶ
χρῆσθαι
δ´
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται; |
[10] |
φιλίαν
κτησάμενος
ἄρχων
οὐδὲν
ἔτι
|
δεήσεται |
δορυφόρων;
Ναὶ
μὰ
Δία,
εἶπεν
|
[10] |
μὰ
Δία,
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης,
|
δεήσεται |
μὲν
οὖν.
οἶδα
γὰρ
ὅτι |
[2] |
ἔχει·
καὶ
γὰρ
ἐν
ὅπλοις
|
δεῖ |
εἶναι
ἀμφοτέρους
καὶ
φυλάττεσθαι
καὶ |
[6] |
φύλακας
ἔχουσιν
ὥσπερ
θεριστάς.
καὶ
|
δεῖ |
μὲν
δήπου
τοὺς
φύλακας
μηδὲν |
[8] |
δὲ
μισθοφόρων
μὲν
ἀνδρὶ
τυράννῳ
|
δεῖ· |
τούτου
δὲ
βαρύτερον
φόρημα
οὐδέν |
[1] |
ἀγαπῶνται,
ἐὰν
δέ
τι
ἐλλείπωσι,
|
δεινὰς |
ὀργὰς
καὶ
λύπας
ἐμποιοῦσιν.
ἐν |
[6] |
τὰ
τῶν
τυράννων
καὶ
ἔτι
|
δεινότερα· |
οὐ
γὰρ
ἐξ
ἐναντίας
μόνον, |
[11] |
πότερον
τοῖς
ἐκπαγλοτάτοις
αὐτὸς
κατακεκοσμημένος
|
δεινότερος |
ἂν
φαίνοιο
τοῖς
πολεμίοις
ἢ |
[5] |
πολίτας
παρασκευάζοντες,
ἀλλὰ
τοὺς
ξένους
|
δεινοτέρους |
τῶν
πολιτῶν
ποιοῦντες
ἥδονται
μᾶλλον
|
[1] |
δοκοῦσι
καὶ
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν
|
δειπνῆσαι |
τὸ
ἡμῖν
παρατιθέμενον
δεῖπνον
ἢ |
[1] |
ἂν
δειπνῆσαι
τὸ
ἡμῖν
παρατιθέμενον
|
δεῖπνον |
ἢ
τὸ
ἑαυτοῖς·
τὸ
γὰρ |
[6] |
ἐν
στρατείᾳ,
φύλακας
προκαθιστάμενοι
θαρραλέως
|
δείπνου |
τε
καὶ
ὕπνου
λαγχάνομεν.
καὶ |
[1] |
ἴσως
ἀναγκάζει
ἡ
φύσις
ἀνθρώπου
|
δεῖσθαι |
παρὰ
τῶν
καλῶν,
τούτων
δὲ |
[8] |
δέοντα,
ἀναγκαστέον
δὲ
φυλάττειν
ὅσα
|
δεῖται |
φυλακῆς,
κολαστέον
δὲ
τοὺς
ἀδίκους, |
[9] |
ὁρμῷντό
γ´
ἂν
θᾶττον
ὅποι
|
δέοι, |
τιμῆς
ὀρεγόμενοι,
καὶ
χρήματα
θᾶττον |
[11] |
ὑπ´
αὐτῶν
ἀνέχεσθαι
ἄν
σε
|
δέοι, |
φόβον
δ´
οὐκ
ἂν
ἔχοις
|
[9] |
ἀνδρὶ
ἄρχοντι
τὸν
μὲν
ἀνάγκης
|
δεόμενον |
ἄλλοις
προστακτέον
εἶναι
κολάζειν,
τὸ |
[11] |
πόλιν
ἀναλούμενα
μᾶλλον
εἰς
τὸ
|
δέον |
τελεῖσθαι
ἢ
τὰ
εἰς
τὸ |
[8] |
μέλλομεν
ἕξειν
δαπανᾶν
εἰς
τὰ
|
δέοντα, |
ἀναγκαστέον
δὲ
φυλάττειν
ὅσα
δεῖται |
[10] |
ἐγγίγνεται,
ὅσῳ
ἂν
ἔκπλεα
τὰ
|
δέοντα |
ἔχωσι,
τοσούτῳ
ὑβριστοτέροις
εἶναι.
τοὺς |
[4] |
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ
δικαίου
ὅσων
|
δέονται, |
τί
ἂν
τούτους
οἰκτίροι
τις |
[6] |
δὲ
μήτε
κατακαίνειν
ἅπαντας
μήτε
|
δεσμεύειν |
οἷόν
τε
ᾖ
(τίνων
γὰρ |
[7] |
χρήματα
ἐκτίνων
ὅσους
ἀφείλετο
ἢ
|
δεσμοὺς |
ἀντιπάσχων
ὅσους
δὴ
ἐδέσμευσεν,
ἢ |
[10] |
φύλακας·
ἤδη
δὲ
πολλοὶ
καὶ
|
δεσπόται |
βίᾳ
ὑπὸ
τῶν
δούλων
ἀπέθανον. |
[1] |
τῷ
γήμαντι
φιλοτιμίαν
μεθ´
ἡδονῆς·
|
δεύτερος |
δ´
ὁ
ἐκ
τῶν
ὁμοίων· |
[3] |
ἀπῇ,
ἥδιστα
δὲ
πάλιν
προσιόντα
|
δέχονται, |
συνήδονται
δ´
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῦ |
[1] |
ἐστίν,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
ὁποῖα
|
δὴ |
ἐγὼ
βέλτιον
ἂν
εἰδείην
σοῦ |
[7] |
ἀφείλετο
ἢ
δεσμοὺς
ἀντιπάσχων
ὅσους
|
δὴ |
ἐδέσμευσεν,
ἢ
ὅσους
κατέκανε
πῶς |
[7] |
τὰς
τιμὰς
εὐφροσύνη.
πρὸς
ταῦτα
|
δὴ |
εἶπεν
ὁ
Ἱέρων·
Ἀλλ´,
ὦ |
[2] |
τύραννος
θαρρήσειε.
καὶ
πόλεμοι
μὲν
|
δή |
εἰσιν
οὕς
τε
αἱ
πόλεις |
[8] |
εὐφραίνειν
τὸν
ἀκούσαντα
νομίζεις;
ἴθι
|
δὴ |
ἐπαινεσάντων
ἀμφότεροι
τὸν
αὐτόν·
τὸν |
[1] |
τυράννῳ
προσήκοντος
κατεργάσασθαι.
ἐγὼ
γὰρ
|
δὴ |
ἐρῶ
μὲν
Δαϊλόχου
ὧνπερ
ἴσως |
[1] |
κάλλιστον
ἴδητε
τούτῳ
συνεῖναι.
Νῦν
|
δή, |
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
εἴρηκας
ἐν |
[1] |
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοὺς
μὲν
|
δὴ |
ἰδιώτας
ἔγωγε,
ὦ
Ἱέρων,
δοκῶ |
[2] |
πολεμίοις
ἴσασιν
ὄντες.
ἐὰν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
ἄλλοι
στρατεύωσιν
εἰς
τὴν |
[2] |
ἐν
ἀκινδύνῳ
ἐστίν,
ἀλλ´
ἐνταῦθα
|
δὴ |
καὶ
μάλιστα
φυλακτέον
οἴεται
εἶναι. |
[8] |
μὴν
παιδικά
γε,
ἐν
οἷς
|
δὴ |
καὶ
σὺ
μάλιστα
κατεμέμψω
τὴν |
[3] |
τι
σφαλλόμενον
ὁρῶσιν.
οὐ
μὲν
|
δὴ |
λέληθεν
οὐδὲ
τὰς
πόλεις
ὅτι |
[1] |
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοῦτο
μὲν
|
δὴ |
ναὶ
μὰ
τὸν
Δία
ἔγωγέ |
[1] |
ἐν
τῷ
ὕπνῳ.
πρὸς
ταῦτα
|
δὴ
|
ὁ
Ἱέρων
ἀπεκρίνατο·
Ἐγὼ
μὲν |
[1] |
τὰ
διαφέροντα
ἐν
ἑκατέρῳ.
οὕτω
|
δὴ
|
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοὺς
μὲν |
[7] |
οὔτε
σὺ
οὔτε
ἄλλος
μὲν
|
δὴ |
οὐδεὶς
πώποτε
ἑκὼν
εἶναι
τυραννίδος
|
[9] |
νομίζουσι
τούτους
τρέφεσθαι.
~Πρὸς
ταῦτα
|
δὴ |
πάλιν
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης·
Ἀλλ´ |
[1] |
τὰ
δ´
ἀφροδίσια
δι´
ὧν
|
δὴ |
πάντες
ἐπιστάμεθα·
τὰ
δὲ
ψύχη |
[7] |
παρόντες
ἀεὶ
ὑμᾶς·
τοιαῦτα
γὰρ
|
δὴ |
ποιοῦσι
τοῖς
τυράννοις
οἱ
ἀρχόμενοι |
[11] |
φιλεῖσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἀρχομένων,
οὗ
|
δὴ |
σὺ
ἐπιθυμῶν
τυγχάνεις·
ἔπειτα
δὲ |
[8] |
καὶ
χαρὰν
ἐμποιοῦσι
μεγίστην;
δότωσαν
|
δὴ |
τὰ
ἴσα·
οὐ
καὶ
ἐν |
[2] |
τὸ
πρόσθεν.
καὶ
πόλεμον
μὲν
|
δὴ |
τοιοῦτον
ἔχων
διατελεῖ
ὁ
τύραννος |
[1] |
πιστεῦσαι
ὡς
φιλεῖται.
ἐπιστάμεθα
γὰρ
|
δὴ |
τοὺς
διὰ
φόβον
ὑπηρετοῦντας
ὡς |
[2] |
ἐπὶ
τούτοις
ἑκάτεροι.
μέχρι
μὲν
|
δὴ |
τούτου
ἴσοι
οἱ
πόλεμοι·
ἃ |
[1] |
πάθημα
καὶ
οἰκτρόν;
καὶ
γὰρ
|
δὴ |
τῷ
μὲν
ἰδιώτῃ
εὐθὺς
τεκμήριόν |
[2] |
τύραννοι
πρὸς
τοὺς
βεβιασμένους·
τούτων
|
δὴ |
τῶν
πολέμων
ὅσα
μὲν
ἔχει |
[3] |
πολλαὶ
τῶν
πόλεων
νηποινεὶ
ἀποκτείνειν,
|
δῆλον
|
ὅτι
διὰ
ταῦτα
ὅτι
λυμαντῆρας |
[1] |
σοι
οἶμαι
μάλιστα
ἐγὼ
δύνασθαι
|
δηλοῦν |
τὰ
διαφέροντα
ἐν
ἑκατέρῳ.
οὕτω |
[2] |
διατελεῖ
ὁ
τύραννος
ὃν
ἐγὼ
|
δηλῶ. |
~Φιλίας
δ´
αὖ
καταθέασαι
ὡς |
[6] |
ὦ
Σιμωνίδη,
κἀκείνας
τὰς
εὐφροσύνας
|
δηλῶσαι |
ὅσαις
ἐγὼ
χρώμενος
ὅτ´
ἦν |
[11] |
οὐκ
ἰδίᾳ
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
|
δημοσίᾳ |
παρὰ
πᾶσιν
ἂν
εἴης,
καὶ |
[3] |
ὧδε
ἐπίσκεψαι.
βεβαιόταται
μὲν
γὰρ
|
δήπου |
δοκοῦσι
φιλίαι
εἶναι
γονεῦσι
πρὸς
|
[1] |
ἀφροδίσια
πολὺ
διαφερόντως
εὐφραίνει
πάντες
|
δήπου |
ἐπιστάμεθα·
ὁ
δὲ
ἔρως
πολὺ |
[1] |
γάμος
ὁ
μὲν
ἐκ
μειζόνων
|
δήπου |
καὶ
πλούτῳ
καὶ
δυνάμει
κάλλιστος |
[10] |
τῶν
μισθοφόρων.
τρέφεις
μὲν
γὰρ
|
δήπου |
καὶ
σὺ
αὐτοὺς
σαυτῷ
φύλακας· |
[2] |
τύραννοι.
αἱ
μὲν
γὰρ
πόλεις
|
δήπου |
ὅταν
κρατήσωσι
μάχῃ
τῶν
ἐναντίων, |
[6] |
ὥσπερ
θεριστάς.
καὶ
δεῖ
μὲν
|
δήπου |
τοὺς
φύλακας
μηδὲν
οὕτω
ποιεῖν |
[3] |
ἐπισκεψώμεθα.
ὃς
γὰρ
ἂν
φιλῆται
|
δήπου |
ὑπό
τινων,
ἡδέως
μὲν
τοῦτον |
[7] |
ὡς
ὑπὸ
πάντων
ἀνθρώπων
κατακεκριμένος
|
δι´ |
ἀδικίαν
ἀποθνῄσκειν,
οὕτως,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[9] |
ἄρχοντος
ἐγένετο,
τὰ
δ´
ἀντίτυπα
|
δι´ |
ἄλλων.
τί
οὖν
κωλύει
καὶ
|
[9] |
καὶ
κολάζειν,
ταῦτα
δὲ
ἀνάγκη
|
δι´
|
ἀπεχθείας
μᾶλλον
γίγνεσθαι.
ἐγὼ
οὖν |
[1] |
καὶ
κακοῖς
ἔστι
μὲν
ὅτε
|
δι´ |
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς
μοι
δοκοῦμεν |
[9] |
τὸ
δὲ
τὰ
ἆθλα
ἀποδιδόναι
|
δι´ |
αὑτοῦ
ποιητέον.
ὡς
δὲ
ταῦτα
|
[10] |
τι
εἰπεῖν
ὡς
μὴ
μισεῖσθαι
|
δι´ |
αὐτούς;
ἢ
λέγεις
ὡς
φιλίαν |
[2] |
ἰδιώταις
καὶ
διὰ
σπονδῶν
καὶ
|
δι´ |
εἰρήνης
γίγνεται
πολέμου
ἀνάπαυσις,
τοῖς
|
[1] |
τοῖσδε,
ἔφη,
διαφέρει·
πολλαπλάσια
μὲν
|
δι´ |
ἑκάστου
τούτων
εὐφραίνεται,
πολὺ
δὲ |
[4] |
ὡς
πένητας;
ὅσοι
δ´
ἀναγκάζονται
|
δι´ |
ἔνδειαν
κακόν
τι
καὶ
αἰσχρὸν |
[1] |
τυράννους;
Ὅτι
ναὶ
μὰ
τὸν
|
Δί´, |
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
ἄπειροι
ὄντες
|
[1] |
μετρίως
διαιτωμένων.
Ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
|
Δί´, |
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
ὅσον
ἂν |
[1] |
τὴν
ἑαυτῶν;
Οὐ
μὰ
τὸν
|
Δί´, |
ἔφη,
οὐ
μὲν
οὖν,
ἀλλὰ |
[8] |
Ἱέρων
εὐθὺς
ὑπολαβών,
Ὅτι
νὴ
|
Δί´, |
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
ἐξ |
[1] |
καλλίστου
ἐπικαλουμένου;
Ὅτι
μὰ
τὸν
|
Δί´, |
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
οὐ
τοῦ |
[1] |
καὶ
ποτοῖς,
τὰ
δ´
ἀφροδίσια
|
δι´ |
ὧν
δὴ
πάντες
ἐπιστάμεθα·
τὰ
|
[1] |
πείσαις
ἀνθρώπων
οὐδένα
ὡς
οὐ
|
δι´ |
ὧν
τρεφόμεθα
οἱ
ἄνθρωποι,
πολὺ
|
[1] |
εἰ
ἐν
τοῖς
θεάμασι
μειονεκτεῖτε,
|
διά
|
γέ
τοι
τῆς
ἀκοῆς
πλεονεκτεῖτε. |
[1] |
διὰ
δὲ
τῶν
ῥινῶν
ὀσμαῖς,
|
διὰ |
δὲ
τοῦ
στόματος
σίτοις
τε |
[1] |
διὰ
δὲ
τῶν
ὤτων
ἀκούσμασι,
|
διὰ |
δὲ
τῶν
ῥινῶν
ὀσμαῖς,
διὰ |
[1] |
ὁράμασιν
ἡδομένους
τε
καὶ
ἀχθομένους,
|
διὰ |
δὲ
τῶν
ὤτων
ἀκούσμασι,
διὰ |
[1] |
μὲν
δὴ
ναὶ
μὰ
τὸν
|
Δία |
ἔγωγέ
σοι,
Ἱέρων,
πάνυ
συγχωρῶ, |
[10] |
ἔτι
δεήσεται
δορυφόρων;
Ναὶ
μὰ
|
Δία, |
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης,
δεήσεται
μὲν |
[1] |
ὦ
Ἱέρων,
δοκῶ
μοι
καταμεμαθηκέναι
|
διὰ |
μὲν
τῶν
ὀφθαλμῶν
ὁράμασιν
ἡδομένους |
[9] |
ἐντόνως
ἀσκεῖσθαι.
καὶ
ναὶ
μὰ
|
Δία
|
ὁρμῷντό
γ´
ἂν
θᾶττον
ὅποι |
[2] |
δὲ
τύραννοι
πάντες
πανταχῇ
ὡς
|
διὰ |
πολεμίας
πορεύονται.
αὐτοί
τε
γοῦν
|
[2] |
ἔπειτα
τοῖς
μὲν
ἰδιώταις
καὶ
|
διὰ
|
σπονδῶν
καὶ
δι´
εἰρήνης
γίγνεται |
[4] |
μηδὲ
τὸν
συνόντα
καθαρεύειν·
ὥστε
|
διὰ |
τὰς
πατρίδας
ἀσφαλῶς
ἕκαστος
βιοτεύει |
[3] |
πόλεων
νηποινεὶ
ἀποκτείνειν,
δῆλον
ὅτι
|
διὰ |
ταῦτα
ὅτι
λυμαντῆρας
αὐτοὺς
νομίζουσι |
[1] |
ἔστι
δ´
ὅτε
κοινῇ
{καὶ}
|
διά |
τε
τῆς
ψυχῆς
καὶ
διὰ |
[6] |
μὲν
ἄν
τις
αὐτὸν
ἀποκτείναι
|
διὰ |
τὴν
ἀρετήν,
χαλεπῶς
δὲ
ζῶντι |
[2] |
καὶ
ὑμᾶς
ταῦτ´
ἀγνοεῖν,
οἳ
|
διὰ |
τῆς
γνώμης
δοκεῖτε
θεᾶσθαι
κάλλιον |
[1] |
πρῶτον
μὲν
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
διὰ |
τῆς
ὄψεως
θεάμασι
λογιζόμενος
εὑρίσκω |
[4] |
τοὺς
διακόνους
πρῶτον
κελεύουσιν
ἀπογεύεσθαι
|
διὰ |
τὸ
ἀπιστεῖν
μὴ
καὶ
ἐν |
[6] |
ἀπεστέρημαι
μὲν
τῶν
ἡδομένων
ἐμοὶ
|
διὰ |
τὸ
δούλους
ἀντὶ
φίλων
ἔχειν |
[1] |
ὑπουργῇ,
ὅτι
ὡς
φιλῶν
χαρίζεται,
|
διὰ |
τὸ
εἰδέναι
ὅτι
οὐδεμιᾶς
ἀνάγκης |
[4] |
ἀδίκως
καὶ
ἱερὰ
καὶ
ἀνθρώπους
|
διὰ |
τὸ
εἰς
τὰς
ἀναγκαίας
δαπάνας |
[8] |
ἔχει
μήπω
ἐκεῖνο
σκοπῶμεν,
εἰ
|
διὰ |
τὸ
μεῖζον
δύνασθαι
ὁ
ἄρχων |
[6] |
αὖ
τοῦ
ἡδέως
ἐκείνοις
ὁμιλεῖν
|
διὰ |
τὸ
μηδεμίαν
ἐνορᾶν
εὔνοιαν
ἐμοὶ |
[7] |
ἢ
τοὺς
βίᾳ
ἐξανισταμένους
θάκων
|
διὰ |
τὸ
τιμᾶν
τοὺς
ἀδικοῦντας
ἐξανίστασθαι, |
[7] |
τοὺς
ὁδῶν
παραχωροῦντας
τοῖς
κρείττοσι
|
διὰ |
τὸ
τιμᾶν
τοὺς
ἀδικοῦντας
παραχωρεῖν; |
[5] |
προστατεῖσθαι.
ὅταν
δὲ
τοὺς
τοιούτους
|
διὰ |
τὸν
φόβον
ὑπεξαιρῶνται,
τίνες
ἄλλοι |
[9] |
ἐν
τούτοις
τὸ
μὲν
ἐπίχαρι
|
διὰ |
τοῦ
ἄρχοντος
ἐγένετο,
τὰ
δ´ |
[1] |
διά
τε
τῆς
ψυχῆς
καὶ
|
διὰ |
τοῦ
σώματος.
τῷ
δ´
ὕπνῳ |
[10] |
δ´
ἀγχιτέρμονας
πόλεις
οὐκ
ἀνάγκη
|
διὰ
|
τοὺς
ἀεὶ
ἐν
ὅπλοις
ὄντας |
[4] |
τῶν
ἰδιωτῶν
κτήματα
ὁ
τύραννος
|
διὰ |
τοῦτο
καὶ
πλείω
ἀπ´
αὐτῶν |
[2] |
γνώμης
δοκεῖτε
θεᾶσθαι
κάλλιον
ἢ
|
διὰ |
τῶν
ὀφθαλμῶν
τὰ
πλεῖστα
τῶν |
[9] |
συμβολαίοις,
εἰκὸς
καὶ
ταῦτα
πάντα
|
διὰ |
φιλονικίαν
ἐντόνως
ἀσκεῖσθαι.
καὶ
ναὶ |
[9] |
γε
χρησιμώτατον,
ἥκιστα
δὲ
εἰθισμένον
|
διὰ
|
φιλονικίας
πράττεσθαι,
ἡ
γεωργία
αὐτὴ |
[1] |
φιλεῖται.
ἐπιστάμεθα
γὰρ
δὴ
τοὺς
|
διὰ |
φόβον
ὑπηρετοῦντας
ὡς
ᾗ
μάλιστ´
|
[9] |
τιμᾶν,
αὕτη
μὲν
ἡ
ἐπιμέλεια
|
διὰ |
χαρίτων
γίγνεται,
τὸ
δὲ
τὸν |
[9] |
ἔχθραν
ἄγειν,
αἱ
δὲ
πάνυ
|
διὰ |
χαρίτων
εἶναι.
τὸ
μὲν
γὰρ |
[6] |
ὁ
Ἱέρων
ἔφη·
Ναὶ
μὰ
|
Δία, |
ὦ
Σιμωνίδη·
αὐτῶν
μὲν
γὰρ |
[1] |
καὶ
οἴκοι
μένουσι.
ναὶ
μὰ
|
Δία, |
ὦ
Σιμωνίδη,
ὀλίγα
γε
τῶν |
[4] |
οὐδὲ
σιτίοις
καὶ
ποτοῖς
πιστεύων
|
διάγει, |
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
πρὶν
ἀπάρχεσθαι |
[7] |
ἴσθι,
καὶ
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
|
διάγει. |
ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
πάντα
διήκουσεν |
[2] |
γοῦν
ὡπλισμένοι
οἴονται
ἀνάγκην
εἶναι
|
διάγειν |
καὶ
ἄλλους
ὁπλοφόρους
ἀεὶ
συμπεριάγεσθαι. |
[7] |
ἀκινδύνως
καὶ
εὐδαιμόνως
τὸν
βίον
|
διάγοντα· |
ὁ
δὲ
τύραννος
ὡς
ὑπὸ |
[1] |
εὐφραίνονται
οἱ
τύραννοι
τῶν
μετρίως
|
διαγόντων |
ἰδιωτῶν,
πολὺ
δὲ
πλείω
καὶ |
[1] |
ὁ
παρατιθέμενος
πολλὰ
τῶν
μετρίως
|
διαιτωμένων. |
Ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
Δί´,
ἔφη |
[4] |
πρὶν
ἀπάρχεσθαι
τοῖς
θεοῖς
τοὺς
|
διακόνους |
πρῶτον
κελεύουσιν
ἀπογεύεσθαι
διὰ
τὸ |
[8] |
ὅταν
ἄρχῃ
ἢ
ὅταν
ἰδιωτεύῃ,
|
διαλεγόμενοί |
τε
ἀγαλλόμεθα
τοῖς
προτετιμημένοις
μᾶλλον |
[3] |
ἡ
φιλία
δοκῇ
αὐταῖς
ἀκήρατος
|
διαμένειν· |
τοσοῦτον
δέ
τι
ἀγαθὸν
κρίνω
|
[8] |
ἐπειδάν
γε
ὑμεῖς
πολλαπλάσια
μὲν
|
διαπράττοντες
|
ὠφελεῖν
δύνησθε,
πολλαπλάσια
δὲ
δωρεῖσθαι |
[2] |
πόλεμον
μὲν
δὴ
τοιοῦτον
ἔχων
|
διατελεῖ |
ὁ
τύραννος
ὃν
ἐγὼ
δηλῶ. |
[1] |
τούτου
οὐκ
οἶδ´
εἴ
τινι
|
διαφέρει |
ὁ
τυραννικὸς
βίος
τοῦ
ἰδιωτικοῦ
|
[1] |
εἰδέναι
σε
μᾶλλον
ἐμοῦ
πῇ
|
διαφέρει |
ὁ
τυραννικός
τε
καὶ
ὁ |
[1] |
εἶπεν·
Ἀλλ´
ἐν
τοῖσδε,
ἔφη,
|
διαφέρει· |
πολλαπλάσια
μὲν
δι´
ἑκάστου
τούτων |
[7] |
μοι
δοκεῖ,
ὦ
Ἱέρων,
τούτῳ
|
διαφέρειν |
ἀνὴρ
τῶν
ἄλλων
ζῴων,
τῷ |
[2] |
ἀπεχομένους.
ἀλλ´
ἐκείνῃ
γε
πολὺ
|
διαφέρετε |
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
μεγάλα
μὲν |
[2] |
δὲ
διαφέροντας
μὲν
ἀρετῇ
ἵππους,
|
διαφέροντα |
δὲ
κάλλει
ὅπλα,
ὑπερέχοντα
δὲ
|
[1] |
μάλιστα
ἐγὼ
δύνασθαι
δηλοῦν
τὰ
|
διαφέροντα |
ἐν
ἑκατέρῳ.
οὕτω
δὴ
ὁ |
[2] |
τὰ
περιττὰ
ἔχετε,
κέκτησθε
δὲ
|
διαφέροντας |
μὲν
ἀρετῇ
ἵππους,
διαφέροντα
δὲ |
[7] |
οἱ
πλεῖστον
μὲν
τῶν
βοσκημάτων
|
διαφέροντες, |
ἄνδρες
δὲ
καὶ
οὐκέτι
ἄνθρωποι
|
[1] |
τὰ
μετ´
ἔρωτος
ἀφροδίσια
πολὺ
|
διαφερόντως |
εὐφραίνει
πάντες
δήπου
ἐπιστάμεθα·
ὁ |
[7] |
ἐν
τῇ
τυραννίδι,
ἐπείπερ
τιμᾶσθε
|
διαφερόντως |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων.
καὶ
γὰρ |
[8] |
ἐγὼ
μέντοι
ἔχειν
μοι
δοκῶ
|
διδάξαι |
σε
ὡς
τὸ
ἄρχειν
οὐδὲν |
[9] |
χαρίτων
εἶναι.
τὸ
μὲν
γὰρ
|
διδάσκειν |
ἅ
ἐστι
βέλτιστα
καὶ
τὸν |
[9] |
αὐτοὺς
προστέτακται
χορηγοῖς
καὶ
ἄλλοις
|
διδάσκειν |
καὶ
ἀνάγκην
προστιθέναι
τοῖς
ἐνδεῶς |
[1] |
αὐτοῦ.
ἐγὼ
δὲ
πειράσομαί
σε
|
διδάσκειν |
ὅτι
ἀληθῆ
λέγω,
ἀρξάμενος
ἀπὸ
|
[7] |
ἀδικοῦντας
παραχωρεῖν;
καὶ
δῶρά
γε
|
διδόασιν |
οἱ
πολλοὶ
τούτοις
οὓς
μισοῦσι, |
[3] |
ὑπὸ
γυναικῶν
τῶν
ἑαυτῶν
τυράννους
|
διεφθαρμένους |
καὶ
ὑπὸ
ἑταίρων
γε
τῶν |
[1] |
ἄν
μοι
ἐθελήσαις,
ὦ
Ἱέρων,
|
διηγήσασθαι |
ἃ
εἰκὸς
εἰδέναι
σε
βέλτιον |
[6] |
δὲ
ἐμαυτῷ,
ὁπότε
ἡσυχίας
ἐπιθυμήσαιμι,
|
διῆγον |
δ´
ἐν
συμποσίοις
πολλάκις
μὲν |
[7] |
διάγει.
ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
πάντα
|
διήκουσεν |
ὁ
Σιμωνίδης,
Καὶ
πῶς,
ἔφη, |
[9] |
τἆλλα
τὰ
πολιτικὰ
οὕτως
περαίνεσθαι;
|
διῄρηνται |
μὲν
γὰρ
ἅπασαι
αἱ
πόλεις |
[9] |
ἀλκῆς
τῆς
ἐν
πολέμῳ
καὶ
|
δικαιοσύνης |
τῆς
ἐν
συμβολαίοις,
εἰκὸς
καὶ |
[4] |
μὲν
δύνανται
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ
|
δικαίου
|
ὅσων
δέονται,
τί
ἂν
τούτους |
[5] |
μή
τι
μηχανήσωνται,
τοὺς
δὲ
|
δικαίους, |
μὴ
ἐπιθυμήσῃ
τὸ
πλῆθος
ὑπ´ |
[5] |
ἀλκίμους
τε
καὶ
σοφοὺς
καὶ
|
δικαίους. |
τούτους
δ´
ἀντὶ
τοῦ
ἄγασθαι |
[4] |
ἀθλίους
ἄν
τις
καὶ
πένητας
|
δικαίως
|
νομίζοι;
οἱ
τύραννοι
τοίνυν
ἀναγκάζονται |
[1] |
ὑπερβάλλον,
τοῦτο
παρέχει
τὰς
ἡδονάς.
|
διὸ |
καὶ
πάντες
ἄνθρωποι
ἡδέως
προσδέχονται
|
[5] |
ἐξουσίας
ἕνεκα,
οἱ
δ´
ἀνδραποδώδεις,
|
διότι |
οὐδ´
αὐτοὶ
ἀξιοῦσιν
ἐλεύθεροι
εἶναι. |
[5] |
ἀνδραποδώδεις;
οἱ
μὲν
ἄδικοι
πιστευόμενοι,
|
διότι |
φοβοῦνται
ὥσπερ
οἱ
τύραννοι
τὰς |
[1] |
οὖν
{εἴ}
τις
ἄπειρος
ὢν
|
δίψους |
τοῦ
πιεῖν
οὐκ
ἂν
ἀπολαύοι, |
[2] |
πολεμίους,
ὅσην
δ´
ἐν
τῷ
|
διώκειν, |
ὅσην
δ´
ἐν
τῷ
ἀποκτείνειν |
[2] |
μάλα
γὰρ
ὁ
ὄχλος
μοι
|
δοκεῖ |
δοξάζειν
ὁρῶν
καὶ
εὐδαίμονάς
τινας |
[2] |
ταῦτα
μὲν
πάνυ
ἔμοιγε
μικρὰ
|
δοκεῖ |
εἶναι
ἃ
σὺ
λέγεις.
πολλοὺς |
[1] |
πανηγύρεις,
ἔνθα
γ´
ἃ
ἀξιοθεατότατα
|
δοκεῖ |
εἶναι
ἀνθρώποις
συναγείρεται.
οἱ
δὲ |
[4] |
δὲ
τούτων
τι
συντέμνειν
ὄλεθρος
|
δοκεῖ
|
εἶναι.
ἔπειτα
δὲ
ὅσοι
μὲν |
[7] |
ἀνθρωπίνη
ἡδονὴ
τοῦ
θείου
ἐγγυτέρω
|
δοκεῖ |
εἶναι
ἢ
ἡ
περὶ
τὰς
|
[1] |
καὶ
πλούτῳ
καὶ
δυνάμει
κάλλιστος
|
δοκεῖ |
εἶναι
καὶ
παρέχειν
τινὰ
τῷ |
[5] |
καὶ
τοῦτο
τὸ
πάθημα
ἔμοιγε
|
δοκεῖ
|
εἶναι,
τὸ
ἄλλους
μὲν
ἡγεῖσθαι |
[2] |
ἀποθάνωσιν·
οὕτω
καλόν
τι
αὐτοῖς
|
δοκεῖ |
εἶναι
τὸ
πολὺ
νικᾶν.
ὁ |
[1] |
παιδικῶν
ἀπολαύειν
λεηλασίᾳ,
ἔφη,
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
ἐοικέναι
μᾶλλον
ἢ
ἀφροδισίοις.
καίτοι |
[2] |
πλεῖστα
τῶν
πραγμάτων,
τοῦτό
μοι
|
δοκεῖ |
θαυμαστὸν
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
πεπειραμένος |
[8] |
ἰδιώτου
δώρημα
δύνανται;
ἀλλ´
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
καὶ
ἐκ
θεῶν
τιμή
τις |
[2] |
ἀδικῶν
πεποίηκεν.
οὕτως
οὐδ´
αὐτῷ
|
δοκεῖ |
καλὰ
τὰ
ποιούμενα
εἶναι.
καὶ |
[2] |
αὐτίκα
γὰρ
εἰ
μὲν
εἰρήνη
|
δοκεῖ |
μέγα
ἀγαθὸν
τοῖς
ἀνθρώποις
εἶναι, |
[11] |
κοινὸν
ἀγαθόν.
καὶ
γὰρ
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
τὰ
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀναλούμενα |
[6] |
ἐλευθέρους,
οὐ
πάντα
σοι
ταῦτα
|
δοκεῖ
|
ψυχῆς
ὑπὸ
φόβων
καταπεπληγμένης
τεκμήρια |
[7] |
τιμῶντες
τυγχάνωσι.
καὶ
γάρ
μοι
|
δοκεῖ, |
ὦ
Ἱέρων,
τούτῳ
διαφέρειν
ἀνὴρ |
[6] |
Σιμωνίδης
ὑπολαβὼν
εἶπεν·
Ὑπέρευ
μοι
|
δοκεῖς |
ἔνια
λέγειν.
ὁ
γὰρ
πόλεμος |
[8] |
ἀμφότεροι
τὸν
αὐτόν·
τὸν
ποτέρου
|
δοκεῖς |
ἔπαινον
ἐξικνεῖσθαι
μᾶλλον
εἰς
εὐφροσύνην; |
[1] |
τυράννῳ;
ἢ
τοὺς
ἐπαινοῦντας
τί
|
δοκεῖς |
εὐφραίνειν,
ὅταν
ὕποπτοι
ὦσιν
ἕνεκα |
[11] |
δ´
ἀγωνίζοιντο;
νικᾶν
δὲ
πότερα
|
δοκεῖς
|
κάλλιον
εἶναι
ἅρματος
ἀρετῇ
ἢ |
[10] |
μέν,
ὦ
Σιμωνίδη,
καλῶς
μοι
|
δοκεῖς |
λέγειν·
περὶ
δὲ
τῶν
μισθοφόρων |
[11] |
εἶναι
ἐπιτήδευμα
ἁρματοτροφίαν,
ποτέρως
ἂν
|
δοκεῖς |
μᾶλλον
κοσμεῖν,
εἰ
αὐτὸς
πλεῖστα |
[11] |
οὔσης;
προσόδους
δὲ
ποτέρως
ἂν
|
δοκεῖς |
πλείονας
γίγνεσθαι,
εἰ
τὰ
σὰ
|
[10] |
κἀγαθοῖς
ἀπ´
οὐδενὸς
ἄν
μοι
|
δοκεῖς |
τοσαῦτα
ὠφελήματα
παρασχεῖν
ὅσα
ἀπὸ |
[8] |
ποτέρου
τιμὴν
μείζονος
ἂν
χάριτος
|
δοκεῖς |
τυγχάνειν;
κάμνοντα
θεραπευσάτωσαν
ὁμοίως·
οὐκοῦν |
[2] |
ἀγνοεῖν,
οἳ
διὰ
τῆς
γνώμης
|
δοκεῖτε |
θεᾶσθαι
κάλλιον
ἢ
διὰ
τῶν |
[7] |
νομιζόμενοι.
ὥστε
ἐμοὶ
μὲν
εἰκότως
|
δοκεῖτε |
ταῦτα
πάντα
ὑπομένειν
ἃ
φέρετε |
[3] |
οἱ
ἄνδρες,
ἐάνπερ
ἡ
φιλία
|
δοκῇ
|
αὐταῖς
ἀκήρατος
διαμένειν·
τοσοῦτον
δέ |
[1] |
βαρέα
ὅλῳ
τῷ
σώματί
μοι
|
δοκοῦμεν, |
ἔφη,
κρίνοντες
ἥδεσθαί
τε
καὶ |
[1] |
δι´
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς
μοι
|
δοκοῦμεν |
ἥδεσθαι,
ὁτὲ
δ´
αὖ
λυπεῖσθαι, |
[1] |
Σιμωνίδης,
καὶ
πάνυ
γέ
μοι
|
δοκοῦντα |
παρὰ
φύσιν
εἶναι
ταῦτα
ἀνθρώποις. |
[2] |
ἡ
δὲ
τυραννὶς
τὰ
μὲν
|
δοκοῦντα |
πολλοῦ
ἄξια
κτήματα
εἶναι
ἀνεπτυγμένα |
[1] |
οὐ
τοῦ
ἑτοίμου
παρ´
αὐτοῦ
|
δοκοῦντος |
εἶναι
τυχεῖν
τούτου
μάλιστα
ἐπιθυμῶ, |
[2] |
γάρ,
ἔφη,
ἔγωγε
ὁρῶ
τῶν
|
δοκούντων |
ἀνδρῶν
εἶναι
ἑκόντας
μειονεκτοῦντας
καὶ |
[1] |
ἐπεθύμουν
τυραννεῖν,
καὶ
ταῦτα
τῶν
|
δοκούντων |
ἱκανωτάτων
ἀνδρῶν
εἶναι;
πῶς
δὲ |
[3] |
ὑπὸ
ἑταίρων
γε
τῶν
μάλιστα
|
δοκούντων |
φίλων
εἶναι.
οἵτινες
οὖν
ὑπὸ |
[1] |
καὶ
ἐσθίειν
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
|
δοκοῦσι |
καὶ
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν
δειπνῆσαι |
[7] |
ἐθέλωσιν,
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι
ἔμοιγε
|
δοκοῦσι |
τιμᾶν
τε
τοῦτον
ἀληθῶς
οἳ |
[3] |
ἐπίσκεψαι.
βεβαιόταται
μὲν
γὰρ
δήπου
|
δοκοῦσι |
φιλίαι
εἶναι
γονεῦσι
πρὸς
παῖδας |
[9] |
οὐ
λέγω.
ἐπιμέλειαι
μέντοι
μοι
|
δοκοῦσιν |
αἱ
μὲν
πάνυ
πρὸς
ἔχθραν
|
[7] |
τιμαὶ
τῶν
τυράννων
ὅμοιαι
ἐμοὶ
|
δοκοῦσιν
|
εἶναι
οἷάπερ
ἐγώ
σοι
τὰ |
[7] |
νομίζοιτο·
αἱ
δὲ
τιμαὶ
ἔμοιγε
|
δοκοῦσιν |
ἐκ
τῶν
ἐναντίων
τούτοις
γίγνεσθαι. |
[8] |
εἶναι.
ἐγὼ
μέντοι
ἔχειν
μοι
|
δοκῶ
|
διδάξαι
σε
ὡς
τὸ
ἄρχειν |
[1] |
παρ´
αὐτοῦ
ἧττον
ἄν
μοι
|
δοκῶ |
ἐπιθυμεῖν
ἢ
ἐμαυτὸν
κακόν
τι |
[1] |
ὄψεως·
ἐντεῦθεν
γὰρ
καὶ
σὲ
|
δοκῶ |
μεμνῆσθαι
ἀρξάμενον
λέγειν.
πρῶτον
μὲν |
[1] |
ὁπότε,
ταῦτα
μᾶλλόν
πως,
ἔφη,
|
δοκῶ |
μοι
ἀγνοεῖν.
καὶ
οὐδὲν
ἴσως |
[1] |
δ´
ὕπνῳ
ὅτι
μὲν
ἡδόμεθα
|
δοκῶ |
μοι
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως
δὲ
καὶ |
[1] |
δὴ
ἰδιώτας
ἔγωγε,
ὦ
Ἱέρων,
|
δοκῶ |
μοι
καταμεμαθηκέναι
διὰ
μὲν
τῶν |
[2] |
ὄντες
οἱ
ἥττονες
ἐν
κινδύνῳ
|
δοκῶσιν |
εἶναι,
ἀλλ´
ἐπειδάν
γε
εἴσω |
[2] |
γὰρ
ὁ
ὄχλος
μοι
δοκεῖ
|
δοξάζειν |
ὁρῶν
καὶ
εὐδαίμονάς
τινας
εἶναι |
[2] |
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ὡς
δὲ
|
δόξαν |
λαμπρὰν
ἀναλαμβάνουσιν,
ὡς
δ´
εὐφραίνονται |
[1] |
καὶ
ἀγλευκέστερον,
ὡς
πολλοῖς
ἂν
|
δόξειεν. |
Τί
γάρ,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων, |
[5] |
ἥδονται
μᾶλλον
καὶ
τούτοις
χρῶνται
|
δορυφόροις. |
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ´
ἂν
εὐετηριῶν |
[10] |
τοῖς
μισθοφόροις,
ὡς
πάντων
ὄντας
|
δορυφόρους |
τῶν
πολιτῶν
βοηθεῖν
πᾶσιν,
ἄν |
[4] |
ἄνευ
μισθοῦ
ἐπὶ
τοὺς
δούλους,
|
δορυφοροῦσι
|
δ´
ἐπὶ
τοὺς
κακούργους,
ὑπὲρ |
[4] |
ἀνθρώποις
πλείστου
ἄξιαι.
πολῖται
γὰρ
|
δορυφοροῦσι
|
μὲν
ἀλλήλους
ἄνευ
μισθοῦ
ἐπὶ |
[10] |
κτησάμενος
ἄρχων
οὐδὲν
ἔτι
δεήσεται
|
δορυφόρων; |
Ναὶ
μὰ
Δία,
εἶπεν
ὁ |
[10] |
ἂν
σωφρονίζοι
ὁ
ἀπὸ
τῶν
|
δορυφόρων |
φόβος.
τοῖς
δὲ
καλοῖς
κἀγαθοῖς |
[8] |
θεραπεῖαι
καὶ
χαρὰν
ἐμποιοῦσι
μεγίστην;
|
δότωσαν |
δὴ
τὰ
ἴσα·
οὐ
καὶ |
[7] |
πάθωσιν.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
οἶμαι
|
δουλείας
|
ἔργα
εἰκότως
ἂν
νομίζοιτο·
αἱ |
[6] |
ἐλευθέρους
δούλους
ἔχειν,
τοὺς
δὲ
|
δούλους
|
ἀναγκάζεσθαι
ποιεῖν
ἐλευθέρους,
οὐ
πάντα |
[6] |
τῶν
ἡδομένων
ἐμοὶ
διὰ
τὸ
|
δούλους |
ἀντὶ
φίλων
ἔχειν
τοὺς
ἑταίρους, |
[4] |
ἀλλήλους
ἄνευ
μισθοῦ
ἐπὶ
τοὺς
|
δούλους, |
δορυφοροῦσι
δ´
ἐπὶ
τοὺς
κακούργους, |
[6] |
ἐπιθυμεῖν
δὲ
τοὺς
μὲν
ἐλευθέρους
|
δούλους |
ἔχειν,
τοὺς
δὲ
δούλους
ἀναγκάζεσθαι |
[10] |
καὶ
δεσπόται
βίᾳ
ὑπὸ
τῶν
|
δούλων |
ἀπέθανον.
ἓν
οὖν
ἂν
πρῶτον |
[1] |
εὐφραίνουσι
μάλιστα,
αἱ
δ´
ὑπὸ
|
δούλων |
παροῦσαι
μὲν
οὐδέν
τι
ἀγαπῶνται, |
[1] |
παρατίθεται
τοῖς
τυράννοις,
ὀξέα
καὶ
|
δριμέα |
καὶ
στρυφνὰ
καὶ
τὰ
τούτων |
[10] |
καὶ
σφάλλειν
τὰ
τῶν
πολεμίων
|
δύναιντ´ |
ἄν.
ὅταν
γε
μὴν
γνῶσιν |
[10] |
εἰκότως
καὶ
θάρρος
καὶ
ἀσφάλειαν
|
δύναιντο |
μάλιστα
παρέχειν,
ὁμοίως
μὲν
τοῖς
|
[8] |
ὁ
ἄρχων
καὶ
χαρίζεσθαι
πλείω
|
δύναιτ´ |
ἄν,
ἀλλ´
ἂν
τὰ
ὅμοια |
[5] |
τῆς
πόλεως
οὔτ´
ἂν
σῴζεσθαι
|
δύναιτο |
οὔτ´
εὐδαιμονεῖν·
ἡ
δὲ
τυραννὶς |
[6] |
μὲν
φίλους
μάλιστα
εὖ
ποιεῖν
|
δυνάμεθα, |
τοὺς
δὲ
ἐχθροὺς
πάντων
μάλιστα |
[1] |
μειζόνων
δήπου
καὶ
πλούτῳ
καὶ
|
δυνάμει |
κάλλιστος
δοκεῖ
εἶναι
καὶ
παρέχειν |
[11] |
δὲ
τὴν
πόλιν·
σαυτῷ
γὰρ
|
δύναμιν |
περιάψεις·
κτῶ
δὲ
αὐτῇ
συμμάχους· |
[8] |
τὸ
παρὰ
τοῦ
ἰδιώτου
δώρημα
|
δύνανται; |
ἀλλ´
ἔμοιγε
δοκεῖ
καὶ
ἐκ |
[4] |
εἶναι.
ἔπειτα
δὲ
ὅσοι
μὲν
|
δύνανται |
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ
δικαίου
ὅσων |
[1] |
ἄν
σοι
οἶμαι
μάλιστα
ἐγὼ
|
δύνασθαι |
δηλοῦν
τὰ
διαφέροντα
ἐν
ἑκατέρῳ. |
[8] |
σκοπῶμεν,
εἰ
διὰ
τὸ
μεῖζον
|
δύνασθαι |
ὁ
ἄρχων
καὶ
χαρίζεσθαι
πλείω |
[6] |
τοὺς
φύλακας
μηδὲν
οὕτω
ποιεῖν
|
δύνασθαι |
ὡς
πιστοὺς
εἶναι·
πιστὸν
δὲ |
[2] |
μειόνων
ἄρξει,
φαιδρός
τε
οὐ
|
δύναται |
εἶναι
οὐδὲ
μεγαλύνεται
ἐπὶ
τῷ |
[7] |
ἡ
τυραννίς·
οὐδὲ
γὰρ
ἀπαλλαγῆναι
|
δυνατὸν |
αὐτῆς
ἐστι.
πῶς
γὰρ
ἄν |
[8] |
σαφὲς
ὅτι
αἱ
ἀπὸ
τῶν
|
δυνατωτάτων |
ἡμίσειαι
χάριτες
πλέον
ἢ
ὅλον |
[8] |
σαφὲς
ὅτι
αἱ
ἀπὸ
τῶν
|
δυνατωτάτων |
θεραπεῖαι
καὶ
χαρὰν
ἐμποιοῦσι
μεγίστην; |
[8] |
ὑμεῖς
πολλαπλάσια
μὲν
διαπράττοντες
ὠφελεῖν
|
δύνησθε, |
πολλαπλάσια
δὲ
δωρεῖσθαι
ἔχητε,
ὑμᾶς
|
[2] |
καὶ
μειοῖ
καθ´
ὅσον
ἂν
|
δύνηται |
τὸ
γεγενημένον,
καὶ
ἀπολογεῖται
ἅμα |
[11] |
εὖ
ποιῶν,
οὐ
μή
σοι
|
δύνωνται
|
ἀντέχειν
οἱ
πολέμιοι.
κἂν
ταῦτα |
[1] |
ὑπηρετοῦντας
ὡς
ᾗ
μάλιστ´
ἂν
|
δύνωνται |
ἐξεικάζουσιν
αὑτοὺς
ταῖς
τῶν
φιλούντων |
[8] |
τυραννίδα,
ἥκιστα
μὲν
γῆρας
ἄρχοντος
|
δυσχεραίνει, |
ἥκιστα
δ´
αἶσχος,
πρὸς
ὃν |
[1] |
ἀχθομένου,
πῶς
οὐχὶ
τοῦτο
ἤδη
|
δυσχερὲς
|
τὸ
πάθημα
καὶ
οἰκτρόν;
καὶ |
[8] |
μάλιστα
συνεπικοσμεῖ,
ὥστε
τὰ
μὲν
|
δυσχερῆ |
ἀφανίζειν,
τὰ
δὲ
καλὰ
λαμπρότερα |
[7] |
τιμᾶν
τοὺς
ἀδικοῦντας
παραχωρεῖν;
καὶ
|
δῶρά |
γε
διδόασιν
οἱ
πολλοὶ
τούτοις |
[7] |
ἀρετῆς
καὶ
εὐεργεσίας
ἕνεκα,
καὶ
|
δωρεῖσθαι |
ἐθέλωσιν,
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι
ἔμοιγε |
[8] |
διαπράττοντες
ὠφελεῖν
δύνησθε,
πολλαπλάσια
δὲ
|
δωρεῖσθαι |
ἔχητε,
ὑμᾶς
καὶ
πολὺ
μᾶλλον |
[11] |
προθύμους
ὁρῴης
ἄν,
πολλῶν
μὲν
|
δωρεῶν |
ἀξιούμενος,
οὐκ
ἀπορῶν
δὲ
ὅτῳ |
[8] |
ὅλον
τὸ
παρὰ
τοῦ
ἰδιώτου
|
δώρημα |
δύνανται;
ἀλλ´
ἔμοιγε
δοκεῖ
καὶ |