Livre, Chap.
[5, 3]	εἶναι καὶ ἄνευ χρυσοῦ. (Ἄγε	δή,	ἔφη, τὰ τῶν θεῶν ἀποδόντες
[5, 1]	ἐμὲ ὁδοῦ. (Καὶ τὸ μέγιστον	δή,	θεῶν οὕτω διδόντων περιφανῶς ἀγαθὰ
[5, 3]	δεῖ καὶ ἡμᾶς σκοπεῖν. (Λέγε	δή	μοι, ἔφη ὁ Κῦρος, εἰς
[5, 2]	(Ἐνταῦθα δὴ ἤρξατο ὧδε· Λέξατε	δή	μοι, ἔφη, ὑμᾶς νομίζει μόνους
[5, 5]	ἔλαβες τῇ ἐμῇ δυνάμει ἄγεις	δή	μοι καὶ τὴν ἐμὴν χώραν
[5, 2]	θεῶν, ἔφη, ὦ Κῦρε, δεῖξον	δή	μοι ποῦ οὗτοί εἰσιν, ἵνα
[5, 5]	ἔχομεν πρὸς σέ, ἐὰν μὲν	δή	σοι φαίνηται τὰ ὑπ᾽ ἐμοῦ
[5, 5]	τὸν Δί᾽ ἔφη, οὐ μὲν	δή.	Τί γάρ, ἐπεὶ νίκης γενομένης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/10/2005