>

Livre, Chap.
[13, 2]	γὰρ οὕτω φησίν „Ἱππόθοος δ´	ἄγε	„φῦλα Πελασγῶν ἐγχεσιμώρων, τῶν οἳ
[13, 1]	μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ Παίονες	ἀγκυλότοξοι	„καὶ Λέλεγες καὶ Καύκωνες, καὶ
[13, 6]	Κύμην Αἰολίδα προλιπών „νάσσατο δ´	ἄγχ´	Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ ἐνὶ κώμῃ Ἄσκρῃ,
[13, 2]	πεσεῖν ἐν τῷ ὑπὲρ Πατρόκλου	ἀγῶνι	„τῆλ´ ἀπὸ Λαρίσης, ταύτης γε,
[13, 1]	τοὺς δὲ Λέλεγας τοῖς μὲν	ἀγῶσι	παρόντας ποιεῖ, ὅταν οὕτω λέγῃ
[13, 5]	Ἀρτεμίδωρος, ἀπὸ τῆς Κύμης εἰσὶν	Ἄδαι,	εἶτ´ ἄκρα μετὰ τετταράκοντα σταδίους
[13, 1]	οἰκείους. ὁ γὰρ Λυκάων φησὶν	ἀδελφὸς	ὢν Ἕκτορος „μινυνθάδιον δέ με
[13, 6]	„τὴν ἤτοι ἄνδρες Βατίειαν „κικλήσκουσιν,	ἀθάνατοι	δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο „Μυρίνης.
[13, 5]	κτίσμα καὶ τῶν σὺν αὐτῷ	Ἀθηναίων	τῶν συστρατευσάντων ἐπὶ Ἴλιον. τὰ
[13, 3]	ηὐξήθη τε ἐπὶ πολὺ καὶ	ἀθρόαν	ἔλαβε τὴν ἔκλειψιν καὶ μάλιστα
[13, 2]	Λαρίσῃ φράζει. πολλαὶ μὲν οὖν	αἱ	Λάρισαι, δεῖ δὲ τῶν ἐγγύς
[13, 5]	ῥητορικὰς τέχνας συγγράψας· ἵδρυνται δ´	αἱ	πόλεις αὗται κατὰ τὴν ὀρεινὴν
[13, 5]	Αἰολικαῖς πόλεσιν ἔτι καὶ τὰς	Αἰγὰς	προσληπτέον καὶ τὴν Τῆμνον, ὅθεν
[13, 1]	μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι	Ἄιδος	εἴσω· πάντας γὰρ κατέπεφνε ποδάρκης
[13, 6]	ὅτε μέντοι ὄμβρος εἴη, κατ´	αἰδῶ	τινα κηρύττοιεν οἱ δανεισταί, κελεύοντες
[13, 3]	καὶ μάλιστα κατὰ τὴν τῶν	Αἰολέων	καὶ τῶν Ἰώνων περαίωσιν εἰς
[13, 6]	Δῖος μετῴκησεν εἰς Βοιωτοὺς Κύμην	Αἰολίδα	προλιπών „νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος
[13, 5]	ἀρχαῖα τοιαῦτα. ~Ταῖς δὲ νῦν	Αἰολικαῖς	πόλεσιν ἔτι καὶ τὰς Αἰγὰς
[13, 2]	Κύμην μαρτύριόν ἐστι πᾶσα ἡ	Αἰολικὴ	ἱστορία μικρὸν ὕστερον τῶν Τρωικῶν
[13, 6]	τὴν Τρωικὴν ἅμα καὶ τὴν	Αἰολικὴν	παραλίαν, ἐφεξῆς ἂν εἴη τὴν
[13, 6]	ταύτῃ. ~Μεγίστη δέ ἐστι τῶν	Αἰολικῶν	καὶ ἀρίστη Κύμη καὶ σχεδὸν
[13, 5]	δὲ Μύρινα ἐν ἑξήκοντα σταδίοις,	Αἰολὶς	πόλις ἔχουσα λιμένα, εἶτ´ Ἀχαιῶν
[13, 1]	τελέως ἠφανισμένης· ἐπιφέρει γὰρ „Πήδασον	αἰπήεσσαν	ἔχων ἐπὶ „Σατνιόεντι. ἐν μέντοι
[13, 6]	ἐκπεσεῖν λόγον ὡς Κυμαίων οὐκ	αἰσθανομένων	ὡς ἐν τοῖς ὄμβροις ὑπὸ
[13, 1]	Λέλεξι καὶ τοῖς Κίλιξι, ζητοῦσιν	αἰτίαν	δι´ ἣν οὐ συγκαταλέγονται καὶ
[13, 5]	τῆς Κύμης εἰσὶν Ἄδαι, εἶτ´	ἄκρα	μετὰ τετταράκοντα σταδίους ἣν καλοῦσιν
[13, 5]	τὸν Ἐλαϊτικὸν πρὸς τὴν ἀπεναντίον	ἄκραν	Ἁρματοῦντα. τοῦ μὲν οὖν στόματος
[13, 2]	ἔστι κἂν εἴ τις τὸν	ἀκριβῆ	ζητεῖ κατὰ τὸν ποιητὴν ὅρον
[13, 2]	ἡ τῶν Πελασγῶν Λάρισα εἴη,	ἀλλ´	ἐκείνη μᾶλλον. καὶ γὰρ τῆς
[13, 2]	„τῆλ´ ἀπὸ Λαρίσης, ταύτης γε,	ἀλλὰ	μᾶλλον τῆς περὶ Κύμην· χίλιοι
[13, 2]	τῶν Πελασγῶν (οὐ γὰρ φῦλον,	ἀλλὰ	φῦλα ἔφη) καὶ τὴν οἴκησιν
[13, 2]	Ὁμήρου λεγομένων καὶ ἐκ τῆς	ἄλλης	ἱστορίας. ὁ μὲν γὰρ οὕτω
[13, 3]	ἦν ἔθνος, καὶ ἐκ τῆς	ἄλλης	ἱστορίας οὕτως ἐκμαρτυρεῖσθαί φασι· Μενεκράτης
[13, 6]	πόλιν οἰκοῖεν. ἔστι δὲ καὶ	ἄλλος	λόγος, ὅτι δανεισάμενοι χρήματα δημοσίᾳ
[13, 6]	τε καὶ ἡ Λέσβος τῶν	ἄλλων	πόλεων περὶ τριάκοντά που τὸν
[13, 6]	φράζειν ἐν τῇ διαριθμήσει τῶν	ἄλλων	πράξεων, οὐ μὴν οὐδ´ ἀμνημόνευτον
[13, 1]	ὅταν οὕτω λέγῃ „πρὸς μὲν	ἁλὸς	Κᾶρες καὶ Παίονες ἀγκυλότοξοι „καὶ
[13, 1]	με „μήτηρ γείνατο Λαοθόη, θυγάτηρ	Ἄλταο	γέροντος, „Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν
[13, 1]	τοῦ βασιλέως αὐτῶν ἔτι περιόντος	„Ἄλτεω,	ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει, καὶ
[13, 1]	γείνατο Λαοθόη, θυγάτηρ Ἄλταο γέροντος,	„Ἄλτεω,	ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει. ταῦτα
[13, 6]	Ἐπεὶ δὲ διεληλύθαμεν τὴν Τρωικὴν	ἅμα	καὶ τὴν Αἰολικὴν παραλίαν, ἐφεξῆς
[13, 6]	αὐτοῦ. τὸ δ´ ὄνομα ἀπὸ	Ἀμαζόνος	τῇ πόλει τεθεῖσθαι, καθάπερ καὶ
[13, 2]	γὰρ οὐσῶν ἡ μὲν καθ´	Ἁμαξιτὸν	ἐν ὄψει τελέως ἐστὶ τῷ
[13, 6]	ἄλλων πράξεων, οὐ μὴν οὐδ´	ἀμνημόνευτον	αὐτὴν εἶναι θέλων, οὕτως ἐπιφωνεῖ
[13, 1]	καταλόγου διαφθαρῆναι „ἤτοι μὲν πατέρ´	ἀμὸν	ἀπέκτανε δῖος „Ἀχιλλεύς, ἐκ δὲ
[13, 1]	ὃν ἄρα νύμφη τέκε Νηὶς	„ἀμύμων	Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´ ὄχθας Σατνιόεντος.
[13, 6]	δ´ οὐχ ὁμολογουμένως· πολλοὶ γὰρ	ἀμφισβητοῦσιν	αὐτοῦ. τὸ δ´ ὄνομα ἀπὸ
[13, 2]	σταδίους, ὥστε ὑπὸ τοῖς Μῄοσιν	ἄν	τις τάττοι ταύτην. Ἐφέσιοι δ´
[13, 6]	καὶ τὴν Αἰολικὴν παραλίαν, ἐφεξῆς	ἂν	εἴη τὴν μεσόγαιαν ἐπιδραμεῖν μέχρι
[13, 2]	φαμέν, ἀπετέμοντο, ὥστ´ οὐδ´ αὕτη	ἂν	ἡ τῶν Πελασγῶν Λάρισα εἴη,
[13, 2]	διακοσίοις που σταδίοις, ὥστ´ οὐκ	ἂν	λέγοιτο πιθανῶς ὁ Ἱππόθοος πεσεῖν
[13, 6]	ὄμβροις ὑπὸ τὰς στοὰς ὑπελθετέον,	ἂν	μὴ σημάνῃ τις αὐτοῖς διὰ
[13, 2]	ἐγγύς τινα δέξασθαι, μάλιστα δ´	ἂν	τὴν περὶ Κύμην ὑπολάβοι τις
[13, 6]	οὐκ ὀλίγαι. σκώπτεται δ´ εἰς	ἀναισθησίαν	ἡ Κύμη κατὰ τοιαύτην τινά,
[13, 6]	μνήμης ἐκ τῆσδε τῆς πόλεως	ἀναντιλέκτως	μέν ἐστιν Ἔφορος, τῶν Ἰσοκράτους
[13, 1]	περιόντος „Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν	ἀνάσσει,	καὶ τῆς πόλεως οὐ τελέως
[13, 1]	γέροντος, „Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν	ἀνάσσει.	ταῦτα μὲν οὖν τοιαύτην τινὰ
[13, 6]	ὑπὸ τῇ Βατιείᾳ „τὴν ἤτοι	ἄνδρες	Βατίειαν „κικλήσκουσιν, ἀθάνατοι δέ τε
[13, 6]	σημάνῃ τις αὐτοῖς διὰ κηρύγματος.	ἀνὴρ	δ´ ἄξιος μνήμης ἐκ τῆσδε
[13, 3]	τὴν Κύμην καὶ τοὺς περιγενομένους	ἀνθρώπους	ἐκεῖσε ἀνοικίσαι· ἀπὸ δὲ τοῦ
[13, 3]	καὶ τοὺς περιγενομένους ἀνθρώπους ἐκεῖσε	ἀνοικίσαι·	ἀπὸ δὲ τοῦ Λοκρικοῦ ὄρους
[13, 2]	ἐξ ὧν πλῆθός τε ἐμφαίνει	ἀξιόλογον	τὸ τῶν Πελασγῶν (οὐ γὰρ
[13, 6]	αὐτοῖς διὰ κηρύγματος. ἀνὴρ δ´	ἄξιος	μνήμης ἐκ τῆσδε τῆς πόλεως
[13, 3]	καὶ ταχὺ τὸ ἔθνος πρὸς	ἀπαναστάσεις,	ηὐξήθη τε ἐπὶ πολὺ καὶ
[13, 4]	καὶ τρίτοις τοῖς ἐν Θετταλίᾳ·	ἅπαντες	γὰρ ποταμόχωστον τὴν χώραν ἔσχον
[13, 6]	τριακοσίοις ἔτεσιν ὕστερον τῆς κτίσεως	ἀπέδοντο	τοῦ λιμένος τὰ τέλη, πρότερον
[13, 1]	διαφθαρῆναι „ἤτοι μὲν πατέρ´ ἀμὸν	ἀπέκτανε	δῖος „Ἀχιλλεύς, ἐκ δὲ πόλιν
[13, 5]	κόλπον τὸν Ἐλαϊτικὸν πρὸς τὴν	ἀπεναντίον	ἄκραν Ἁρματοῦντα. τοῦ μὲν οὖν
[13, 2]	Μῃόνων, οὓς νῦν Λυδοὺς φαμέν,	ἀπετέμοντο,	ὥστ´ οὐδ´ αὕτη ἂν ἡ
[13, 6]	ἀμφισβητοῦσιν αὐτοῦ. τὸ δ´ ὄνομα	ἀπὸ	Ἀμαζόνος τῇ πόλει τεθεῖσθαι, καθάπερ
[13, 3]	τοὺς περιγενομένους ἀνθρώπους ἐκεῖσε ἀνοικίσαι·	ἀπὸ	δὲ τοῦ Λοκρικοῦ ὄρους τήν
[13, 5]	τὰ ἐπὶ τὸν Κάικον νεύοντα	ἀπὸ	Λαρίσης μὲν διαβάντι τὸν Ἕρμον
[13, 2]	τῷ ὑπὲρ Πατρόκλου ἀγῶνι „τῆλ´	ἀπὸ	Λαρίσης, ταύτης γε, ἀλλὰ μᾶλλον
[13, 3]	παραλίαν τὴν νῦν Ἰωνικὴν πᾶσαν	ἀπὸ	Μυκάλης ἀρξαμένην ὑπὸ Πελασγῶν οἰκεῖσθαι
[13, 6]	τεθεῖσθαι, καθάπερ καὶ τῇ Μυρίνῃ	ἀπὸ	τῆς ἐν τῷ Τρωικῷ πεδίῳ
[13, 5]	εἰς Ἐλαίαν· ὡς δ´ Ἀρτεμίδωρος,	ἀπὸ	τῆς Κύμης εἰσὶν Ἄδαι, εἶτ´
[13, 3]	νῦν ἔτι λεγόμενον Νέον τεῖχος	ἀπὸ	τριάκοντα σταδίων τῆς Λαρίσης, ἑλόντας
[13, 1]	ὑπὸ Μύνητι τούς τε ἡγεμόνας	ἀποβεβλήκασι	καὶ τὴν πόλιν „καδδὲ Μύνητ´
[13, 6]	τὰς στοὰς ὑπέθεντο, εἶτ´ οὐκ	ἀποδιδόντες	κατὰ τὴν ὡρισμένην ἡμέραν εἴργοντο
[13, 5]	πολίχνιον Μυριναίων Γρύνιον καὶ ἱερὸν	Ἀπόλλωνος	καὶ μαντεῖον ἀρχαῖον καὶ νεὼς
[13, 2]	ὑπάρξαι πρότερον, ἔχουσαν καὶ ἱερὸν	Ἀπόλλωνος	Λαρισηνοῦ, πλησιάζουσαν τῷ Τμώλῳ μᾶλλον
[13, 5]	ἣν ὁ Ἕρμος ῥεῖ. οὐκ	ἄπωθεν	δὲ τούτων τῶν πόλεων οὐδ´
[13, 1]	„Σάτνιον „οὔτασε δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν	ἄρα	νύμφη τέκε Νηὶς „ἀμύμων Οἴνοπι
[13, 6]	κώμῃ Ἄσκρῃ, „χεῖμα κακῇ, θέρει	ἀργαλέῃ,	οὐδέ ποτ´ ἐσθλῇ. Ὅμηρος δ´
[13, 2]	Ἱππόθοός τε Πύλαιός τ´ ὄζος	Ἄρηος,	υἷε δύω Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο.
[13, 6]	πόλεων περὶ τριάκοντά που τὸν	ἀριθμόν,	ὧν ἐκλελοίπασιν οὐκ ὀλίγαι. σκώπτεται
[13, 6]	δέ ἐστι τῶν Αἰολικῶν καὶ	ἀρίστη	Κύμη καὶ σχεδὸν μητρόπολις αὕτη
[13, 5]	Ἐλαϊτικὸν πρὸς τὴν ἀπεναντίον ἄκραν	Ἁρματοῦντα.	τοῦ μὲν οὖν στόματος τὸ
[13, 3]	νῦν Ἰωνικὴν πᾶσαν ἀπὸ Μυκάλης	ἀρξαμένην	ὑπὸ Πελασγῶν οἰκεῖσθαι πρότερον καὶ
[13, 5]	κἀκεῖθεν εἰς Ἐλαίαν· ὡς δ´	Ἀρτεμίδωρος,	ἀπὸ τῆς Κύμης εἰσὶν Ἄδαι,
[13, 4]	τὸν πίθον. τὰ μὲν οὖν	ἀρχαῖα	τοιαῦτα. ~Ταῖς δὲ νῦν Αἰολικαῖς
[13, 5]	καὶ ἱερὸν Ἀπόλλωνος καὶ μαντεῖον	ἀρχαῖον	καὶ νεὼς πολυτελὴς λίθου λευκοῦ,
[13, 4]	τετιμῆσθαι λέγεται Πίασος, ὅν φασιν	ἄρχοντα	Πελασγῶν ἐρασθῆναι τῆς θυγατρὸς Λαρίσης,
[13, 3]	τοῦ ποιητοῦ λεγομένῳ τῶν Πελασγῶν	ἄρχοντι,	ἀφ´ οὗ καὶ τὸ παρ´
[13, 3]	τῶν Ἰώνων περαίωσιν εἰς τὴν	Ἀσίαν.	~Ἴδιον δέ τι τοῖς Λαρισαίοις
[13, 6]	ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ ἐνὶ κώμῃ	Ἄσκρῃ,	„χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ
[13, 5]	εἴρηται τὰ περὶ Πιτάνην καὶ	Ἀταρνέα	καὶ τἆλλα τὰ ταύτῃ. ~Μεγίστη
[13, 1]	καθ´ αὑτοὺς ἔχειν τι σύστημα,	ἅτε	τοῦ βασιλέως αὐτῶν ἔτι περιόντος
[13, 5]	λιμένα ἔχουσαν καὶ ναύσταθμον τῶν	Ἀτταλικῶν	βασιλέων, Μενεσθέως κτίσμα καὶ τῶν
[13, 2]	τις τάττοι ταύτην. Ἐφέσιοι δ´	αὐξηθέντες	ὕστερον πολλὴν τῆς τῶν Μῃόνων,
[13, 5]	συγγράψας· ἵδρυνται δ´ αἱ πόλεις	αὗται	κατὰ τὴν ὀρεινὴν τὴν ὑπερκειμένην
[13, 2]	Λυδοὺς φαμέν, ἀπετέμοντο, ὥστ´ οὐδ´	αὕτη	ἂν ἡ τῶν Πελασγῶν Λάρισα
[13, 6]	ἀρίστη Κύμη καὶ σχεδὸν μητρόπολις	αὕτη	τε καὶ ἡ Λέσβος τῶν
[13, 6]	πράξεων, οὐ μὴν οὐδ´ ἀμνημόνευτον	αὐτὴν	εἶναι θέλων, οὕτως ἐπιφωνεῖ „κατὰ
[13, 5]	λίθου λευκοῦ, στάδιοι δ´ ἐπ´	αὐτὴν	τετταράκοντα· εἶθ´ ἑβδομήκοντα εἰς Ἐλαίαν,
[13, 6]	μέχρι τοῦ Ταύρου, φυλάττοντας τὴν	αὐτὴν	τῆς ἐφόδου τάξιν.
[13, 4]	τῆς θυγατρὸς Λαρίσης, βιασάμενον δ´	αὐτὴν	τῖσαι τῆς ὕβρεως δίκην· ἐγκύψαντα
[13, 6]	ὑπελθετέον, ἂν μὴ σημάνῃ τις	αὐτοῖς	διὰ κηρύγματος. ἀνὴρ δ´ ἄξιος
[13, 3]	ἀφ´ οὗ καὶ τὸ παρ´	αὐτοῖς	ὄρος ἔτι Πύλαιον καλεῖσθαι. καὶ
[13, 3]	Κύμης ὅσον ἑβδομήκοντα σταδίους, ἐπιτειχίσαι	αὐτοῖς	τὸ νῦν ἔτι λεγόμενον Νέον
[13, 4]	σκελῶν λαβομένην ἐξᾶραι καὶ καθεῖναι	αὐτὸν	εἰς τὸν πίθον. τὰ μὲν
[13, 6]	οὕτως ἐπιφωνεῖ „κατὰ δὲ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν Κυμαῖοι τὰς ἡσυχίας ἦγον.
[13, 6]	πρότερος τούτου Ἡσίοδος ὁ ποιητής·	αὐτὸς	γὰρ εἴρηκεν ὅτι ὁ πατὴρ
[13, 6]	γὰρ εἴρηκεν ὅτι ὁ πατὴρ	αὐτοῦ	Δῖος μετῴκησεν εἰς Βοιωτοὺς Κύμην
[13, 1]	γὰρ Ἠετίων καὶ οἱ παῖδες	αὐτοῦ	λέγονται πρὸ τοῦ καταλόγου διαφθαρῆναι
[13, 6]	οὐχ ὁμολογουμένως· πολλοὶ γὰρ ἀμφισβητοῦσιν	αὐτοῦ.	τὸ δ´ ὄνομα ἀπὸ Ἀμαζόνος
[13, 1]	ἐν μέντοι τῷ καταλόγῳ παραλέλοιπεν	αὐτούς,	οὐχ ἱκακὸν ἡγούμενος τὸ σύστημα
[13, 1]	τελέως ὥστε μὴ καὶ καθ´	αὑτοὺς	ἔχειν τι σύστημα, ἅτε τοῦ
[13, 5]	Μενεσθέως κτίσμα καὶ τῶν σὺν	αὐτῷ	Ἀθηναίων τῶν συστρατευσάντων ἐπὶ Ἴλιον.
[13, 1]	τι σύστημα, ἅτε τοῦ βασιλέως	αὐτῶν	ἔτι περιόντος „Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι
[13, 1]	ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς. ὡς δ´	αὕτως	καὶ οἱ ὑπὸ Μύνητι τούς
[13, 3]	ποιητοῦ λεγομένῳ τῶν Πελασγῶν ἄρχοντι,	ἀφ´	οὗ καὶ τὸ παρ´ αὐτοῖς
[13, 5]	Αἰολὶς πόλις ἔχουσα λιμένα, εἶτ´	Ἀχαιῶν	λιμήν, ὅπου οἱ βωμοὶ τῶν
[13, 1]	μὲν πατέρ´ ἀμὸν ἀπέκτανε δῖος	„Ἀχιλλεύς,	ἐκ δὲ πόλιν πέρσεν Κιλίκων,
[13, 1]	πάντας γὰρ κατέπεφνε ποδάρκης δῖος	Ἀχιλλεύς.	ὡς δ´ αὕτως καὶ οἱ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009