>

Livre, Chap.
[13, 1]	τε γὰρ Ἠετίων καὶ οἱ	παῖδες	αὐτοῦ λέγονται πρὸ τοῦ καταλόγου
[13, 1]	„πρὸς μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ	Παίονες	ἀγκυλότοξοι „καὶ Λέλεγες καὶ Καύκωνες,
[13, 1]	„καὶ Λέλεγες καὶ Καύκωνες, καὶ	πάλιν	„Σάτνιον „οὔτασε δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν
[13, 1]	ἰῷ κίον ἤματι Ἄιδος εἴσω·	πάντας	γὰρ κατέπεφνε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς.
[13, 1]	ἔσαν ἐν μεγάροισιν, οἱ μὲν	πάντες	ἰῷ κίον ἤματι Ἄιδος εἴσω·
[13, 3]	ἄρχοντι, ἀφ´ οὗ καὶ τὸ	παρ´	αὐτοῖς ὄρος ἔτι Πύλαιον καλεῖσθαι.
[13, 5]	τῆς Φωκαέων καὶ Σμυρναίων γῆς,	παρ´	ἣν ὁ Ἕρμος ῥεῖ. οὐκ
[13, 1]	τέκε Νηὶς „ἀμύμων Οἴνοπι βουκολέοντι	παρ´	ὄχθας Σατνιόεντος. οὐ γὰρ οὕτως
[13, 1]	„Σατνιόεντι. ἐν μέντοι τῷ καταλόγῳ	παραλέλοιπεν	αὐτούς, οὐχ ἱκακὸν ἡγούμενος τὸ
[13, 6]	Τρωικὴν ἅμα καὶ τὴν Αἰολικὴν	παραλίαν,	ἐφεξῆς ἂν εἴη τὴν μεσόγαιαν
[13, 3]	τοῖς περὶ κτίσεων φησὶ τὴν	παραλίαν	τὴν νῦν Ἰωνικὴν πᾶσαν ἀπὸ
[13, 1]	δὲ Λέλεγας τοῖς μὲν ἀγῶσι	παρόντας	ποιεῖ, ὅταν οὕτω λέγῃ „πρὸς
[13, 2]	περὶ τὴν Κύμην μαρτύριόν ἐστι	πᾶσα	ἡ Αἰολικὴ ἱστορία μικρὸν ὕστερον
[13, 3]	τὴν παραλίαν τὴν νῦν Ἰωνικὴν	πᾶσαν	ἀπὸ Μυκάλης ἀρξαμένην ὑπὸ Πελασγῶν
[13, 1]	τοῦ καταλόγου διαφθαρῆναι „ἤτοι μὲν	πατέρ´	ἀμὸν ἀπέκτανε δῖος „Ἀχιλλεύς, ἐκ
[13, 6]	αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν ὅτι ὁ	πατὴρ	αὐτοῦ Δῖος μετῴκησεν εἰς Βοιωτοὺς
[13, 6]	καὶ ὁ Ἔφορος, διότι τῆς	πατρίδος	ἔργα οὐκ ἔχων φράζειν ἐν
[13, 2]	Ἱππόθοος πεσεῖν ἐν τῷ ὑπὲρ	Πατρόκλου	ἀγῶνι „τῆλ´ ἀπὸ Λαρίσης, ταύτης
[13, 2]	τῆς Ἐφεσίας ἐν τῷ Καϋστρίῳ	πεδίῳ,	ἥν φασι πόλιν ὑπάρξαι πρότερον,
[13, 6]	ἀπὸ τῆς ἐν τῷ Τρωικῷ	πεδίῳ	κειμένης ὑπὸ τῇ Βατιείᾳ „τὴν
[13, 2]	οἱ Κίλικες διέτεινον καὶ οἱ	Πελασγοὶ	καὶ ἔτι οἱ μεταξὺ τούτων
[13, 3]	ἐστὶ νῦν. ὅτι δ´ οἱ	Πελασγοὶ	μέγα ἦν ἔθνος, καὶ ἐκ
[13, 2]	ὄζος Ἄρηος, υἷε δύω Λήθοιο	Πελασγοῦ	Τευταμίδαο. ἐξ ὧν πλῆθός τε
[13, 2]	Κάικον μάλιστα περατοῦνται. τοὺς δὲ	Πελασγοὺς	εὔλογον τούτοις ἐφεξῆς τιθέναι ἔκ
[13, 3]	Κύμη ἐστί, καταλαβόντας δὲ τοὺς	Πελασγοὺς	κεκακωμένους ὑπὸ τοῦ Τρωικοῦ πολέμου,
[13, 3]	καὶ Χῖοι δὲ οἰκιστὰς ἑαυτῶν	Πελασγούς	φασι τοὺς ἐκ τῆς Θετταλίας.
[13, 3]	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγομένῳ τῶν	Πελασγῶν	ἄρχοντι, ἀφ´ οὗ καὶ τὸ
[13, 2]	φησίν „Ἱππόθοος δ´ ἄγε „φῦλα	Πελασγῶν	ἐγχεσιμώρων, τῶν οἳ Λάρισαν ἐριβώλακα
[13, 4]	λέγεται Πίασος, ὅν φασιν ἄρχοντα	Πελασγῶν	ἐρασθῆναι τῆς θυγατρὸς Λαρίσης, βιασάμενον
[13, 2]	οὐδ´ αὕτη ἂν ἡ τῶν	Πελασγῶν	Λάρισα εἴη, ἀλλ´ ἐκείνη μᾶλλον.
[13, 3]	πᾶσαν ἀπὸ Μυκάλης ἀρξαμένην ὑπὸ	Πελασγῶν	οἰκεῖσθαι πρότερον καὶ τὰς πλησίον
[13, 2]	τε ἐμφαίνει ἀξιόλογον τὸ τῶν	Πελασγῶν	(οὐ γὰρ φῦλον, ἀλλὰ φῦλα
[13, 3]	τῶν Αἰολέων καὶ τῶν Ἰώνων	περαίωσιν	εἰς τὴν Ἀσίαν. ~Ἴδιον δέ
[13, 2]	τὰ περὶ τὸν Κάικον μάλιστα	περατοῦνται.	τοὺς δὲ Πελασγοὺς εὔλογον τούτοις
[13, 3]	γοῦν ὁ Ἐλαΐτης ἐν τοῖς	περὶ	κτίσεων φησὶ τὴν παραλίαν τὴν
[13, 2]	δέξασθαι, μάλιστα δ´ ἂν τὴν	περὶ	Κύμην ὑπολάβοι τις ὀρθῶς· τριῶν
[13, 2]	ταύτης γε, ἀλλὰ μᾶλλον τῆς	περὶ	Κύμην· χίλιοι γάρ που στάδιοι
[13, 2]	λεγόμενοι οἱ ὑπὸ τῷ Εὐρυπύλῳ.	περὶ	μὲν οὖν τῶν Κιλίκων καὶ
[13, 5]	μὲν οὖν στόματος τὸ πλάτος	περὶ	ὀγδοήκοντα σταδίους ἐστίν, ἐγκολπίζοντι δὲ
[13, 5]	τὰ δ´ ἑξῆς εἴρηται τὰ	περὶ	Πιτάνην καὶ Ἀταρνέα καὶ τἆλλα
[13, 2]	γὰρ τῆς Ἐφέσου. τῆς δὲ	περὶ	τὴν Κύμην μαρτύριόν ἐστι πᾶσα
[13, 2]	εἴρηται, καὶ διότι {ἐπὶ} τὰ	περὶ	τὸν Κάικον μάλιστα περατοῦνται. τοὺς
[13, 6]	ἡ Λέσβος τῶν ἄλλων πόλεων	περὶ	τριάκοντά που τὸν ἀριθμόν, ὧν
[13, 6]	τὴν ἱστορίαν συγγράψας καὶ τὰ	περὶ	τῶν εὑρημάτων· καὶ ἔτι πρότερος
[13, 3]	κτίσαι τὴν Κύμην καὶ τοὺς	περιγενομένους	ἀνθρώπους ἐκεῖσε ἀνοικίσαι· ἀπὸ δὲ
[13, 1]	ἅτε τοῦ βασιλέως αὐτῶν ἔτι	περιόντος	„Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει,
[13, 6]	τὴν ὡρισμένην ἡμέραν εἴργοντο τῶν	περιπάτων·	ὅτε μέντοι ὄμβρος εἴη, κατ´
[13, 1]	„καδδὲ Μύνητ´ ἔβαλεν καὶ Ἐπίστροφον,	πέρσεν	δὲ πόλιν θείοιο Μύνητος. τοὺς
[13, 1]	δῖος „Ἀχιλλεύς, ἐκ δὲ πόλιν	πέρσεν	Κιλίκων, Θήβην ὑψίπυλον. „οἳ δέ
[13, 2]	ἂν λέγοιτο πιθανῶς ὁ Ἱππόθοος	πεσεῖν	ἐν τῷ ὑπὲρ Πατρόκλου ἀγῶνι
[13, 1]	οὐ τελέως ἠφανισμένης· ἐπιφέρει γὰρ	„Πήδασον	αἰπήεσσαν ἔχων ἐπὶ „Σατνιόεντι. ἐν
[13, 4]	Ἕρμου, οἱ δ´ ὑπὸ τοῦ	Πηνειοῦ.	ἐν δὲ τῇ Φρικωνίδι Λαρίσῃ
[13, 4]	τῇ Φρικωνίδι Λαρίσῃ τετιμῆσθαι λέγεται	Πίασος,	ὅν φασιν ἄρχοντα Πελασγῶν ἐρασθῆναι
[13, 2]	σταδίοις, ὥστ´ οὐκ ἂν λέγοιτο	πιθανῶς	ὁ Ἱππόθοος πεσεῖν ἐν τῷ
[13, 4]	ὕβρεως δίκην· ἐγκύψαντα γὰρ εἰς	πίθον	οἴνου καταμαθοῦσαν τῶν σκελῶν λαβομένην
[13, 4]	καὶ καθεῖναι αὐτὸν εἰς τὸν	πίθον.	τὰ μὲν οὖν ἀρχαῖα τοιαῦτα.
[13, 5]	δ´ ἑξῆς εἴρηται τὰ περὶ	Πιτάνην	καὶ Ἀταρνέα καὶ τἆλλα τὰ
[13, 5]	τοῦ μὲν οὖν στόματος τὸ	πλάτος	περὶ ὀγδοήκοντα σταδίους ἐστίν, ἐγκολπίζοντι
[13, 2]	Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο. ἐξ ὧν	πλῆθός	τε ἐμφαίνει ἀξιόλογον τὸ τῶν
[13, 2]	ἔχουσαν καὶ ἱερὸν Ἀπόλλωνος Λαρισηνοῦ,	πλησιάζουσαν	τῷ Τμώλῳ μᾶλλον ἢ τῇ
[13, 3]	Πελασγῶν οἰκεῖσθαι πρότερον καὶ τὰς	πλησίον	νήσους. Λέσβιοι δ´ ὑπὸ Πυλαίῳ
[13, 1]	Ἄιδος εἴσω· πάντας γὰρ κατέπεφνε	ποδάρκης	δῖος Ἀχιλλεύς. ὡς δ´ αὕτως
[13, 1]	Λέλεγας τοῖς μὲν ἀγῶσι παρόντας	ποιεῖ,	ὅταν οὕτω λέγῃ „πρὸς μὲν
[13, 2]	τὸν ἀκριβῆ ζητεῖ κατὰ τὸν	ποιητὴν	ὅρον μέχρι τίνος οἱ Κίλικες
[13, 6]	ἔτι πρότερος τούτου Ἡσίοδος ὁ	ποιητής·	αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν ὅτι ὁ
[13, 3]	λέγουσι σφᾶς τῷ ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	λεγομένῳ τῶν Πελασγῶν ἄρχοντι, ἀφ´
[13, 5]	σταδίους ἣν καλοῦσιν Ὕδραν, ἡ	ποιοῦσα	τὸν κόλπον τὸν Ἐλαϊτικὸν πρὸς
[13, 6]	δ´ ὄνομα ἀπὸ Ἀμαζόνος τῇ	πόλει	τεθεῖσθαι, καθάπερ καὶ τῇ Μυρίνῃ
[13, 5]	τέχνας συγγράψας· ἵδρυνται δ´ αἱ	πόλεις	αὗται κατὰ τὴν ὀρεινὴν τὴν
[13, 3]	Πελασγοὺς κεκακωμένους ὑπὸ τοῦ Τρωικοῦ	πολέμου,	κατέχοντας δ´ ὅμως ἔτι τὴν
[13, 5]	τοιαῦτα. ~Ταῖς δὲ νῦν Αἰολικαῖς	πόλεσιν	ἔτι καὶ τὰς Αἰγὰς προσληπτέον
[13, 1]	ἡγεμόνων διαφθορὰν καὶ τὴν τῶν	πόλεων	ἐκπόρθησιν ὀλίγους ὑπολειφθέντας τοὺς Κίλικας
[13, 5]	οὐκ ἄπωθεν δὲ τούτων τῶν	πόλεων	οὐδ´ ἡ Μαγνησία ἐστὶν ἡ
[13, 6]	καὶ ἡ Λέσβος τῶν ἄλλων	πόλεων	περὶ τριάκοντά που τὸν ἀριθμόν,
[13, 6]	ἄξιος μνήμης ἐκ τῆσδε τῆς	πόλεως	ἀναντιλέκτως μέν ἐστιν Ἔφορος, τῶν
[13, 1]	Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει, καὶ τῆς	πόλεως	οὐ τελέως ἠφανισμένης· ἐπιφέρει γὰρ
[13, 1]	ἔβαλεν καὶ Ἐπίστροφον, πέρσεν δὲ	πόλιν	θείοιο Μύνητος. τοὺς δὲ Λέλεγας
[13, 1]	τε ἡγεμόνας ἀποβεβλήκασι καὶ τὴν	πόλιν	„καδδὲ Μύνητ´ ἔβαλεν καὶ Ἐπίστροφον,
[13, 6]	ὀψὲ ᾐσθημένων ὅτι ἐπὶ θαλάττῃ	πόλιν	οἰκοῖεν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλος
[13, 1]	ἀπέκτανε δῖος „Ἀχιλλεύς, ἐκ δὲ	πόλιν	πέρσεν Κιλίκων, Θήβην ὑψίπυλον. „οἳ
[13, 2]	τῷ Καϋστρίῳ πεδίῳ, ἥν φασι	πόλιν	ὑπάρξαι πρότερον, ἔχουσαν καὶ ἱερὸν
[13, 5]	Μύρινα ἐν ἑξήκοντα σταδίοις, Αἰολὶς	πόλις	ἔχουσα λιμένα, εἶτ´ Ἀχαιῶν λιμήν,
[13, 5]	ἐστὶν ἡ ὑπὸ Σιπύλῳ, ἐλευθέρα	πόλις	ὑπὸ Ῥωμαίων κεκριμένη. καὶ ταύτην
[13, 5]	βωμοὶ τῶν δώδεκα θεῶν, εἶτα	πολίχνιον	Μυριναίων Γρύνιον καὶ ἱερὸν Ἀπόλλωνος
[13, 2]	τὴν οἴκησιν ἐν Λαρίσῃ φράζει.	πολλαὶ	μὲν οὖν αἱ Λάρισαι, δεῖ
[13, 2]	ταύτην. Ἐφέσιοι δ´ αὐξηθέντες ὕστερον	πολλὴν	τῆς τῶν Μῃόνων, οὓς νῦν
[13, 6]	ἐσθλῇ. Ὅμηρος δ´ οὐχ ὁμολογουμένως·	πολλοὶ	γὰρ ἀμφισβητοῦσιν αὐτοῦ. τὸ δ´
[13, 3]	πρὸς ἀπαναστάσεις, ηὐξήθη τε ἐπὶ	πολὺ	καὶ ἀθρόαν ἔλαβε τὴν ἔκλειψιν
[13, 3]	φασι τοὺς ἐκ τῆς Θετταλίας.	πολύπλανον	δὲ καὶ ταχὺ τὸ ἔθνος
[13, 6]	„κικλήσκουσιν, ἀθάνατοι δέ τε σῆμα	πολυσκάρθμοιο	„Μυρίνης. Σκώπτεται δὲ καὶ ὁ
[13, 5]	καὶ μαντεῖον ἀρχαῖον καὶ νεὼς	πολυτελὴς	λίθου λευκοῦ, στάδιοι δ´ ἐπ´
[13, 6]	„χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ	ποτ´	ἐσθλῇ. Ὅμηρος δ´ οὐχ ὁμολογουμένως·
[13, 4]	τοῖς ἐν Θετταλίᾳ· ἅπαντες γὰρ	ποταμόχωστον	τὴν χώραν ἔσχον οἱ μὲν
[13, 2]	τῆς περὶ Κύμην· χίλιοι γάρ	που	στάδιοι μεταξύ· τρίτη δ´ ἐστὶ
[13, 2]	καὶ ἐγγὺς σφόδρα ἐν διακοσίοις	που	σταδίοις, ὥστ´ οὐκ ἂν λέγοιτο
[13, 6]	τῶν ἄλλων πόλεων περὶ τριάκοντά	που	τὸν ἀριθμόν, ὧν ἐκλελοίπασιν οὐκ
[13, 6]	ἐν τῇ διαριθμήσει τῶν ἄλλων	πράξεων,	οὐ μὴν οὐδ´ ἀμνημόνευτον αὐτὴν
[13, 1]	καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ λέγονται	πρὸ	τοῦ καταλόγου διαφθαρῆναι „ἤτοι μὲν
[13, 6]	μετῴκησεν εἰς Βοιωτοὺς Κύμην Αἰολίδα	προλιπών	„νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ
[13, 3]	δὲ καὶ ταχὺ τὸ ἔθνος	πρὸς	ἀπαναστάσεις, ηὐξήθη τε ἐπὶ πολὺ
[13, 1]	παρόντας ποιεῖ, ὅταν οὕτω λέγῃ	„πρὸς	μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ Παίονες
[13, 5]	ποιοῦσα τὸν κόλπον τὸν Ἐλαϊτικὸν	πρὸς	τὴν ἀπεναντίον ἄκραν Ἁρματοῦντα. τοῦ
[13, 1]	~Τοιαύτης δὲ τῆς	πρὸς	τοὺς Τρῶας οἰκειότητος ὑπαρχούσης τοῖς
[13, 5]	πόλεσιν ἔτι καὶ τὰς Αἰγὰς	προσληπτέον	καὶ τὴν Τῆμνον, ὅθεν ἦν
[13, 6]	πρότερον δ´ οὐκ ἐκαρποῦτο τὴν	πρόσοδον	ταύτην ὁ δῆμος· κατέσχεν οὖν
[13, 6]	ἀπέδοντο τοῦ λιμένος τὰ τέλη,	πρότερον	δ´ οὐκ ἐκαρποῦτο τὴν πρόσοδον
[13, 2]	πεδίῳ, ἥν φασι πόλιν ὑπάρξαι	πρότερον,	ἔχουσαν καὶ ἱερὸν Ἀπόλλωνος Λαρισηνοῦ,
[13, 3]	Μυκάλης ἀρξαμένην ὑπὸ Πελασγῶν οἰκεῖσθαι	πρότερον	καὶ τὰς πλησίον νήσους. Λέσβιοι
[13, 6]	περὶ τῶν εὑρημάτων· καὶ ἔτι	πρότερος	τούτου Ἡσίοδος ὁ ποιητής· αὐτὸς
[13, 3]	τὸ παρ´ αὐτοῖς ὄρος ἔτι	Πύλαιον	καλεῖσθαι. καὶ Χῖοι δὲ οἰκιστὰς
[13, 2]	ναιετάασκον· τῶν ἦρχ´ Ἱππόθοός τε	Πύλαιός	τ´ ὄζος Ἄρηος, υἷε δύω
[13, 3]	πλησίον νήσους. Λέσβιοι δ´ ὑπὸ	Πυλαίῳ	τετάχθαι λέγουσι σφᾶς τῷ ὑπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009