>

Livre, Chap.
[13, 1]	τούτους συγκαταλέγων οὕτως ὄντας οἰκείους.	ὁ	γὰρ Λυκάων φησὶν ἀδελφὸς ὢν
[13, 6]	οὐκ ἐκαρποῦτο τὴν πρόσοδον ταύτην	ὁ	δῆμος· κατέσχεν οὖν δόξα ὡς
[13, 3]	οὕτως ἐκμαρτυρεῖσθαί φασι· Μενεκράτης γοῦν	ὁ	Ἐλαΐτης ἐν τοῖς περὶ κτίσεων
[13, 5]	καὶ Σμυρναίων γῆς, παρ´ ἣν	ὁ	Ἕρμος ῥεῖ. οὐκ ἄπωθεν δὲ
[13, 6]	πολυσκάρθμοιο „Μυρίνης. Σκώπτεται δὲ καὶ	ὁ	Ἔφορος, διότι τῆς πατρίδος ἔργα
[13, 2]	ὥστ´ οὐκ ἂν λέγοιτο πιθανῶς	ὁ	Ἱππόθοος πεσεῖν ἐν τῷ ὑπὲρ
[13, 2]	καὶ ἐκ τῆς ἄλλης ἱστορίας.	ὁ	μὲν γὰρ οὕτω φησίν „Ἱππόθοος
[13, 6]	ποιητής· αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν ὅτι	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ Δῖος μετῴκησεν εἰς
[13, 6]	καὶ ἔτι πρότερος τούτου Ἡσίοδος	ὁ	ποιητής· αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν ὅτι
[13, 5]	τὴν Τῆμνον, ὅθεν ἦν Ἑρμαγόρας	ὁ	τὰς ῥητορικὰς τέχνας συγγράψας· ἵδρυνται
[13, 6]	τῶν Ἰσοκράτους γνωρίμων τοῦ ῥήτορος,	ὁ	τὴν ἱστορίαν συγγράψας καὶ τὰ
[13, 1]	Κίλικας ὑπὸ τῷ Ἕκτορι τάττεσθαι·	ὅ	τε γὰρ Ἠετίων καὶ οἱ
[13, 2]	Ἐφέσῳ· ταύτης γὰρ ἑκατὸν καὶ	ὀγδοήκοντα	διέχει σταδίους, ὥστε ὑπὸ τοῖς
[13, 5]	οὖν στόματος τὸ πλάτος περὶ	ὀγδοήκοντα	σταδίους ἐστίν, ἐγκολπίζοντι δὲ Μύρινα
[13, 2]	ἦρχ´ Ἱππόθοός τε Πύλαιός τ´	ὄζος	Ἄρηος, υἷε δύω Λήθοιο Πελασγοῦ
[13, 5]	Αἰγὰς προσληπτέον καὶ τὴν Τῆμνον,	ὅθεν	ἦν Ἑρμαγόρας ὁ τὰς ῥητορικὰς
[13, 5]	λιμένα, εἶτ´ Ἀχαιῶν λιμήν, ὅπου	οἱ	βωμοὶ τῶν δώδεκα θεῶν, εἶτα
[13, 4]	οἱ μὲν ὑπὸ τοῦ Καΰστρου,	οἱ	δ´ ὑπὸ τοῦ Ἕρμου, οἱ
[13, 4]	οἱ δ´ ὑπὸ τοῦ Ἕρμου,	οἱ	δ´ ὑπὸ τοῦ Πηνειοῦ. ἐν
[13, 6]	εἴη, κατ´ αἰδῶ τινα κηρύττοιεν	οἱ	δανεισταί, κελεύοντες ὑπὸ τὰς στοὰς
[13, 2]	τὸν ποιητὴν ὅρον μέχρι τίνος	οἱ	Κίλικες διέτεινον καὶ οἱ Πελασγοὶ
[13, 1]	ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν ἐν μεγάροισιν,	οἱ	μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι
[13, 4]	γὰρ ποταμόχωστον τὴν χώραν ἔσχον	οἱ	μὲν ὑπὸ τοῦ Καΰστρου, οἱ
[13, 2]	καὶ οἱ Πελασγοὶ καὶ ἔτι	οἱ	μεταξὺ τούτων Κήτειοι λεγόμενοι οἱ
[13, 5]	κεκριμένη. καὶ ταύτην δ´ ἐκάκωσαν	οἱ	νεωστὶ γενόμενοι σεισμοί. εἰς δὲ
[13, 1]	ὅ τε γὰρ Ἠετίων καὶ	οἱ	παῖδες αὐτοῦ λέγονται πρὸ τοῦ
[13, 2]	τίνος οἱ Κίλικες διέτεινον καὶ	οἱ	Πελασγοὶ καὶ ἔτι οἱ μεταξὺ
[13, 3]	δ´ ἐστὶ νῦν. ὅτι δ´	οἱ	Πελασγοὶ μέγα ἦν ἔθνος, καὶ
[13, 1]	Ἀχιλλεύς. ὡς δ´ αὕτως καὶ	οἱ	ὑπὸ Μύνητι τούς τε ἡγεμόνας
[13, 2]	οἱ μεταξὺ τούτων Κήτειοι λεγόμενοι	οἱ	ὑπὸ τῷ Εὐρυπύλῳ. περὶ μὲν
[13, 1]	πόλιν πέρσεν Κιλίκων, Θήβην ὑψίπυλον.	„οἳ	δέ μοι ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν
[13, 2]	ἄγε „φῦλα Πελασγῶν ἐγχεσιμώρων, τῶν	οἳ	Λάρισαν ἐριβώλακα ναιετάασκον· τῶν ἦρχ´
[13, 6]	προλιπών „νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος	ὀιζυρῇ	ἐνὶ κώμῃ Ἄσκρῃ, „χεῖμα κακῇ,
[13, 1]	δὲ τῆς πρὸς τοὺς Τρῶας	οἰκειότητος	ὑπαρχούσης τοῖς τε Λέλεξι καὶ
[13, 1]	καὶ τούτους συγκαταλέγων οὕτως ὄντας	οἰκείους.	ὁ γὰρ Λυκάων φησὶν ἀδελφὸς
[13, 3]	ἀπὸ Μυκάλης ἀρξαμένην ὑπὸ Πελασγῶν	οἰκεῖσθαι	πρότερον καὶ τὰς πλησίον νήσους.
[13, 2]	ἀλλὰ φῦλα ἔφη) καὶ τὴν	οἴκησιν	ἐν Λαρίσῃ φράζει. πολλαὶ μὲν
[13, 3]	Πύλαιον καλεῖσθαι. καὶ Χῖοι δὲ	οἰκιστὰς	ἑαυτῶν Πελασγούς φασι τοὺς ἐκ
[13, 6]	ᾐσθημένων ὅτι ἐπὶ θαλάττῃ πόλιν	οἰκοῖεν.	ἔστι δὲ καὶ ἄλλος λόγος,
[13, 1]	ἄρα νύμφη τέκε Νηὶς „ἀμύμων	Οἴνοπι	βουκολέοντι παρ´ ὄχθας Σατνιόεντος. οὐ
[13, 1]	καὶ πάλιν „Σάτνιον „οὔτασε δουρὶ	Οἰνοπίδην,	ὃν ἄρα νύμφη τέκε Νηὶς
[13, 4]	δίκην· ἐγκύψαντα γὰρ εἰς πίθον	οἴνου	καταμαθοῦσαν τῶν σκελῶν λαβομένην ἐξᾶραι
[13, 6]	τὸν ἀριθμόν, ὧν ἐκλελοίπασιν οὐκ	ὀλίγαι.	σκώπτεται δ´ εἰς ἀναισθησίαν ἡ
[13, 1]	καὶ τὴν τῶν πόλεων ἐκπόρθησιν	ὀλίγους	ὑπολειφθέντας τοὺς Κίλικας ὑπὸ τῷ
[13, 6]	οὐκ αἰσθανομένων ὡς ἐν τοῖς	ὄμβροις	ὑπὸ τὰς στοὰς ὑπελθετέον, ἂν
[13, 6]	εἴργοντο τῶν περιπάτων· ὅτε μέντοι	ὄμβρος	εἴη, κατ´ αἰδῶ τινα κηρύττοιεν
[13, 6]	θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ ἐσθλῇ.	Ὅμηρος	δ´ οὐχ ὁμολογουμένως· πολλοὶ γὰρ
[13, 2]	τιθέναι ἔκ τε τῶν ὑφ´	Ὁμήρου	λεγομένων καὶ ἐκ τῆς ἄλλης
[13, 3]	τήν τε Κύμην Φρικωνίδα καλοῦσιν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὴν Λάρισαν· ἐρήμη
[13, 6]	ποτ´ ἐσθλῇ. Ὅμηρος δ´ οὐχ	ὁμολογουμένως·	πολλοὶ γὰρ ἀμφισβητοῦσιν αὐτοῦ. τὸ
[13, 3]	τοῦ Τρωικοῦ πολέμου, κατέχοντας δ´	ὅμως	ἔτι τὴν Λάρισαν διέχουσαν τῆς
[13, 4]	Φρικωνίδι Λαρίσῃ τετιμῆσθαι λέγεται Πίασος,	ὅν	φασιν ἄρχοντα Πελασγῶν ἐρασθῆναι τῆς
[13, 1]	πάλιν „Σάτνιον „οὔτασε δουρὶ Οἰνοπίδην,	ὃν	ἄρα νύμφη τέκε Νηὶς „ἀμύμων
[13, 6]	γὰρ ἀμφισβητοῦσιν αὐτοῦ. τὸ δ´	ὄνομα	ἀπὸ Ἀμαζόνος τῇ πόλει τεθεῖσθαι,
[13, 1]	Ἕκτορι καὶ τούτους συγκαταλέγων οὕτως	ὄντας	οἰκείους. ὁ γὰρ Λυκάων φησὶν
[13, 3]	κατᾶραι μὲν εἰς τὸν τόπον	ὅπου	νῦν ἡ Κύμη ἐστί, καταλαβόντας
[13, 5]	ἔχουσα λιμένα, εἶτ´ Ἀχαιῶν λιμήν,	ὅπου	οἱ βωμοὶ τῶν δώδεκα θεῶν,
[13, 5]	αἱ πόλεις αὗται κατὰ τὴν	ὀρεινὴν	τὴν ὑπερκειμένην τῆς τε Κυμαίας
[13, 2]	τὴν περὶ Κύμην ὑπολάβοι τις	ὀρθῶς·	τριῶν γὰρ οὐσῶν ἡ μὲν
[13, 3]	τοῦ ὑπὲρ Θερμοπυλῶν Λοκρικοῦ ὄρους	ὁρμηθέντας	κατᾶραι μὲν εἰς τὸν τόπον
[13, 2]	ἀκριβῆ ζητεῖ κατὰ τὸν ποιητὴν	ὅρον	μέχρι τίνος οἱ Κίλικες διέτεινον
[13, 3]	οὗ καὶ τὸ παρ´ αὐτοῖς	ὄρος	ἔτι Πύλαιον καλεῖσθαι. καὶ Χῖοι
[13, 3]	Φρικίου τοῦ ὑπὲρ Θερμοπυλῶν Λοκρικοῦ	ὄρους	ὁρμηθέντας κατᾶραι μὲν εἰς τὸν
[13, 3]	ἀνοικίσαι· ἀπὸ δὲ τοῦ Λοκρικοῦ	ὄρους	τήν τε Κύμην Φρικωνίδα καλοῦσιν,
[13, 1]	βασιλέως αὐτῶν ἔτι περιόντος „Ἄλτεω,	ὃς	Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει, καὶ τῆς
[13, 1]	Λαοθόη, θυγάτηρ Ἄλταο γέροντος, „Ἄλτεω,	ὃς	Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει. ταῦτα μὲν
[13, 3]	τὴν Λάρισαν διέχουσαν τῆς Κύμης	ὅσον	ἑβδομήκοντα σταδίους, ἐπιτειχίσαι αὐτοῖς τὸ
[13, 1]	τοῖς μὲν ἀγῶσι παρόντας ποιεῖ,	ὅταν	οὕτω λέγῃ „πρὸς μὲν ἁλὸς
[13, 6]	ὡρισμένην ἡμέραν εἴργοντο τῶν περιπάτων·	ὅτε	μέντοι ὄμβρος εἴη, κατ´ αἰδῶ
[13, 3]	Λάρισαν· ἐρήμη δ´ ἐστὶ νῦν.	ὅτι	δ´ οἱ Πελασγοὶ μέγα ἦν
[13, 6]	ἔστι δὲ καὶ ἄλλος λόγος,	ὅτι	δανεισάμενοι χρήματα δημοσίᾳ τὰς στοὰς
[13, 6]	οὖν δόξα ὡς ὀψὲ ᾐσθημένων	ὅτι	ἐπὶ θαλάττῃ πόλιν οἰκοῖεν. ἔστι
[13, 6]	ὁ ποιητής· αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν	ὅτι	ὁ πατὴρ αὐτοῦ Δῖος μετῴκησεν
[13, 6]	τινά, ὥς φασιν ἔνιοι, δόξαν,	ὅτι	τριακοσίοις ἔτεσιν ὕστερον τῆς κτίσεως
[13, 1]	Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´ ὄχθας Σατνιόεντος.	οὐ	γὰρ οὕτως ἐξελελοίπεσαν τελέως ὥστε
[13, 2]	ἐμφαίνει ἀξιόλογον τὸ τῶν Πελασγῶν	(οὐ	γὰρ φῦλον, ἀλλὰ φῦλα ἔφη)
[13, 6]	τῇ διαριθμήσει τῶν ἄλλων πράξεων,	οὐ	μὴν οὐδ´ ἀμνημόνευτον αὐτὴν εἶναι
[13, 1]	Κίλιξι, ζητοῦσιν αἰτίαν δι´ ἣν	οὐ	συγκαταλέγονται καὶ οὗτοι ἐν τῷ
[13, 1]	φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει, καὶ τῆς πόλεως	οὐ	τελέως ἠφανισμένης· ἐπιφέρει γὰρ „Πήδασον
[13, 3]	λεγομένῳ τῶν Πελασγῶν ἄρχοντι, ἀφ´	οὗ	καὶ τὸ παρ´ αὐτοῖς ὄρος
[13, 6]	τῶν ἄλλων πράξεων, οὐ μὴν	οὐδ´	ἀμνημόνευτον αὐτὴν εἶναι θέλων, οὕτως
[13, 2]	νῦν Λυδοὺς φαμέν, ἀπετέμοντο, ὥστ´	οὐδ´	αὕτη ἂν ἡ τῶν Πελασγῶν
[13, 5]	ἄπωθεν δὲ τούτων τῶν πόλεων	οὐδ´	ἡ Μαγνησία ἐστὶν ἡ ὑπὸ
[13, 2]	ἰσχυρὸν ὡς ἦν ἤδη τότε·	οὐδὲ	γὰρ τῆς Ἐφέσου. τῆς δὲ
[13, 6]	Ἄσκρῃ, „χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ,	οὐδέ	ποτ´ ἐσθλῇ. Ὅμηρος δ´ οὐχ
[13, 2]	μὲν ἐν τῇ Καϋστριανῇ Λαρίσης	οὐδὲν	ἔχομεν τεκμήριον ἰσχυρὸν ὡς ἦν
[13, 6]	ὑπέλθετε, ἐκπεσεῖν λόγον ὡς Κυμαίων	οὐκ	αἰσθανομένων ὡς ἐν τοῖς ὄμβροις
[13, 2]	ἐν διακοσίοις που σταδίοις, ὥστ´	οὐκ	ἂν λέγοιτο πιθανῶς ὁ Ἱππόθοος
[13, 6]	δημοσίᾳ τὰς στοὰς ὑπέθεντο, εἶτ´	οὐκ	ἀποδιδόντες κατὰ τὴν ὡρισμένην ἡμέραν
[13, 5]	παρ´ ἣν ὁ Ἕρμος ῥεῖ.	οὐκ	ἄπωθεν δὲ τούτων τῶν πόλεων
[13, 6]	λιμένος τὰ τέλη, πρότερον δ´	οὐκ	ἐκαρποῦτο τὴν πρόσοδον ταύτην ὁ
[13, 6]	Ἔφορος, διότι τῆς πατρίδος ἔργα	οὐκ	ἔχων φράζειν ἐν τῇ διαριθμήσει
[13, 6]	που τὸν ἀριθμόν, ὧν ἐκλελοίπασιν	οὐκ	ὀλίγαι. σκώπτεται δ´ εἰς ἀναισθησίαν
[13, 2]	ἐν Λαρίσῃ φράζει. πολλαὶ μὲν	οὖν	αἱ Λάρισαι, δεῖ δὲ τῶν
[13, 4]	εἰς τὸν πίθον. τὰ μὲν	οὖν	ἀρχαῖα τοιαῦτα. ~Ταῖς δὲ νῦν
[13, 6]	πρόσοδον ταύτην ὁ δῆμος· κατέσχεν	οὖν	δόξα ὡς ὀψὲ ᾐσθημένων ὅτι
[13, 5]	ἀπεναντίον ἄκραν Ἁρματοῦντα. τοῦ μὲν	οὖν	στόματος τὸ πλάτος περὶ ὀγδοήκοντα
[13, 1]	Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει. ταῦτα μὲν	οὖν	τοιαύτην τινὰ ἔχει τὴν εἰκοτολογίαν.
[13, 2]	ὑπὸ τῷ Εὐρυπύλῳ. περὶ μὲν	οὖν	τῶν Κιλίκων καὶ τῶν ὑπ´
[13, 2]	ὕστερον πολλὴν τῆς τῶν Μῃόνων,	οὓς	νῦν Λυδοὺς φαμέν, ἀπετέμοντο, ὥστ´
[13, 2]	ὑπολάβοι τις ὀρθῶς· τριῶν γὰρ	οὐσῶν	ἡ μὲν καθ´ Ἁμαξιτὸν ἐν
[13, 1]	καὶ Καύκωνες, καὶ πάλιν „Σάτνιον	„οὔτασε	δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν ἄρα νύμφη
[13, 1]	δι´ ἣν οὐ συγκαταλέγονται καὶ	οὗτοι	ἐν τῷ καταλόγῳ. εἰκὸς δὲ
[13, 1]	μὲν ἀγῶσι παρόντας ποιεῖ, ὅταν	οὕτω	λέγῃ „πρὸς μὲν ἁλὸς Κᾶρες
[13, 2]	ἄλλης ἱστορίας. ὁ μὲν γὰρ	οὕτω	φησίν „Ἱππόθοος δ´ ἄγε „φῦλα
[13, 6]	στοὰς ὑπέρχεσθαι· τοῦ δὴ κήρυκος	οὕτω	φθεγγομένου „ὑπὸ τὰς στοὰς ὑπέλθετε,
[13, 3]	καὶ ἐκ τῆς ἄλλης ἱστορίας	οὕτως	ἐκμαρτυρεῖσθαί φασι· Μενεκράτης γοῦν ὁ
[13, 1]	παρ´ ὄχθας Σατνιόεντος. οὐ γὰρ	οὕτως	ἐξελελοίπεσαν τελέως ὥστε μὴ καὶ
[13, 6]	οὐδ´ ἀμνημόνευτον αὐτὴν εἶναι θέλων,	οὕτως	ἐπιφωνεῖ „κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν
[13, 1]	τῷ Ἕκτορι καὶ τούτους συγκαταλέγων	οὕτως	ὄντας οἰκείους. ὁ γὰρ Λυκάων
[13, 1]	μέντοι τῷ καταλόγῳ παραλέλοιπεν αὐτούς,	οὐχ	ἱκακὸν ἡγούμενος τὸ σύστημα ὥστ´
[13, 6]	οὐδέ ποτ´ ἐσθλῇ. Ὅμηρος δ´	οὐχ	ὁμολογουμένως· πολλοὶ γὰρ ἀμφισβητοῦσιν αὐτοῦ.
[13, 1]	Νηὶς „ἀμύμων Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´	ὄχθας	Σατνιόεντος. οὐ γὰρ οὕτως ἐξελελοίπεσαν
[13, 6]	δῆμος· κατέσχεν οὖν δόξα ὡς	ὀψὲ	ᾐσθημένων ὅτι ἐπὶ θαλάττῃ πόλιν
[13, 2]	ἡ μὲν καθ´ Ἁμαξιτὸν ἐν	ὄψει	τελέως ἐστὶ τῷ Ἰλίῳ, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009