>

Livre, Chap.
[12, 30]	δὲ τῇ παρωρείᾳ τοῦ Παρυάδρου	Κάβειρα	ἵδρυται, σταδίοις ἑκατὸν καὶ πεντήκοντά
[12, 31]	Ζηλῖτιν καὶ Μεγαλοπολῖτιν. Τὰ δὲ	Κάβειρα	Πομπηίου σκευάσαντος εἰς πόλιν καὶ
[12, 30]	αὐτῆς ἐστιν· ἐν δὲ τοῖς	Καβείροις	τὰ βασίλεια Μιθριδάτου κατεσκεύαστο καὶ
[12, 31]	καὶ ἀπότομος πέτρα, διέχουσα τῶν	Καβείρων	ἔλαττον ἢ διακοσίους σταδίους· ἔχει
[12, 37]	καλουμένην ἐπαρχίαν καὶ ἔστι σύστημα	καθ'	αὑτὸ τὸ πολίχνιον συνοικισάντων τὰ
[12, 1]	ἐῶντες. Ἡμῖν δ' ἐπιοῦσι τὰ	καθ'	ἕκαστα ὡς νῦν ἔχει λεγέσθω,
[12, 39]	ἐπὶ τῷ χείλει τοῦ ποταμοῦ	καθ'	ὃ ἡ πόλις συνῴκισται, τῇ
[12, 7]	μικρὸν πλείους ἢ τριακοσίους σταδίους,	καθ'	ὃ συμβάλλει ποταμὸς αὐτῷ Γάλλος
[12, 13]	ὑποδιφθέρου καὶ μαλακῆς ἐρέας, ἧς	καθ'	ὅλην τὴν Καππαδοκίαν καὶ τὸν
[12, 23]	μὴ κατὰ τοὺς ἥρωας, ἀλλὰ	καθ'	Ὅμηρον εἰς δόξαν ἀφῖκτο τὰ
[12, 19]	Χαλδαῖοι Χάλυβες τὸ παλαιὸν ὠνομάζοντο,	καθ'	οὓς μάλιστα ἡ Φαρνακία ἵδρυται,
[12, 8]	κατὰ τὸν μυχὸν τοῦ Ἀδρίου,	καθάπερ	ἐμνήσθημεν ἐν τοῖς Ἰταλικοῖς. Τοὺς
[12, 21]	Μυσίας καὶ Καρίας καὶ Λυδίας,	καθάπερ	Ἔφορος νομίζει, πλησίον Κύμης τῆς
[12, 13]	τὴν δ' ἔδωκε Δηιοτάρῳ Πομπήιος,	καθάπερ	καὶ τὰ περὶ Φαρνακίαν καὶ
[12, 23]	τις ἄν, καὶ ἔνδοξα εἶναι,	καθάπερ	καὶ τὰ σιδηρεῖα; ἢ σιδήρου
[12, 26]	χώραν, τὴν παραλίαν δ' ἠγνόει,	καθάπερ	καὶ τὴν ἄλλην τὴν Ποντικήν·
[12, 1]	βασιλεύεσθαι παρέδωκε τοῖς ἀπὸ Πυλαιμένους,	καθάπερ	καὶ τοὺς Γαλάτας τοῖς ἀπὸ
[12, 4]	δέ συμβῆναι γὰρ ἐπὶ τούτοις,	καθάπερ	Κρησὶ μὲν ἐθήτευεν ἡ Μνῴα
[12, 33]	εἴ τινες ἔφθησαν προαποστάντες αὐτοῦ,	καθάπερ	ὁ πάππος ἡμῶν ὁ πρὸς
[12, 23]	ἔνδοξα ἦν καὶ ἄξια μνήμης,	καθάπερ	τὰ σιδηρεῖα. Τί δὲ κωλύει,
[12, 24]	τόπων τούτων καὶ τῶν ἐπέκεινα,	καθάπερ	τὰς Ἀμαζόνας καὶ Τρῆρας καὶ
[12, 28]	δυνάσται δ' αὐτὴν κατεῖχον ἀεί,	καθάπερ	τὴν Σωφηνήν, τοτὲ μὲν φίλοι
[12, 31]	τοῦτο τῆς σελήνης τὸ ἱερόν,	καθάπερ	τὸ ἐν Ἀλβανοῖς καὶ τὰ
[12, 29]	τὴν ἀρχήν, ὁ δὲ νεωστὶ	καθέσταται	τῆς μεγάλης Ἀρμενίας βασιλεύς. Αὐτὴ
[12, 39]	τῆς Ξιμήνης, ἥπερ καὶ αὐτὴ	καθήκει	μέχρι πρὸς τὸν Ἅλυν· τοῦτο
[12, 40]	ἱερὰ τοῦ ὄρους τούτου πανταχοῦ	καθιδρυμένα	ἔχουσιν οἱ Παφλαγόνες. Περίκειται δ'
[12, 32]	Καππαδοκίᾳ καὶ τῇ αὐτῇ θεῷ	καθιερωμένα,	ἀφιδρυθέντα ἐκεῖθεν, σχεδὸν δέ τι
[12, 15]	εὐυδρία παντός, ὥστ' οὐδὲ λιμὸς	καθικνεῖται	τῶν ἀνθρώπων τούτων οὐδ' ἅπαξ·
[12, 1]	μερισμούς, βασιλέας τε καὶ δυνάστας	καθιστάντες	καὶ πόλεις τὰς μὲν ἐλευθεροῦντες
[12, 1]	~Τοῦ δὲ Πόντου	καθίστατο	μὲν Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ βασιλεύς.
[12, 10]	δὲ Κάραμβιν Κίνωλις καὶ Ἀντικίνωλις	καὶ	Ἀβώνου τεῖχος πολίχνιον, καὶ Ἀρμένη
[12, 11]	τετείχισται καλῶς, καὶ γυμνασίῳ δὲ	καὶ	ἀγορᾷ καὶ στοαῖς κεκόσμηται λαμπρῶς.
[12, 15]	ἐκδίδωσιν ἡ παρόρειος τὴν αὐτοφυῆ	καὶ	ἀγρίαν σταφυλῆς τε καὶ ὄχνης
[12, 11]	πόλεως εὔγεών ἐστι τὸ ἔδαφος	καὶ	ἀγροκηπίοις κεκόσμηται πυκνοῖς, πολὺ δὲ
[12, 14]	ἄρχοντα, τρίτον δ' ὑπ' Ἀθηνοκλέους	καὶ	Ἀθηναίων ἐποικισθεῖσαν Πειραιᾶ μετονομασθῆναι. Καὶ
[12, 30]	ὁ ὑδραλέτης καὶ τὰ ζωγρεῖα	καὶ	αἱ πλησίον θῆραι καὶ τὰ
[12, 37]	τὸ δὲ πλῆθος τῶν ἱεροδούλων	καὶ	αἱ τῶν ἱερέων τιμαὶ παρὰ
[12, 27]	οὐδὲ Καππαδόκων οὐδὲ Λυκαόνων, Φοίνικας	καὶ	Αἰγυπτίους καὶ Αἰθίοπας θρυλῶν· καὶ
[12, 27]	οὐδὲ Λυκαόνων, Φοίνικας καὶ Αἰγυπτίους	καὶ	Αἰθίοπας θρυλῶν· καὶ Ἀλήιον μὲν
[12, 25]	τοῖς Παφλαγονικοῖς, Βάγας καὶ Βιάσας	καὶ	Αἰνιάτης καὶ Ῥατώτης καὶ Ζαρδώκης
[12, 23]	Δία, ἀλλά φησι δεῖν ἔνια	καὶ	ἀκύρως προστιθέμενα δέχεσθαι, ὡς καὶ
[12, 23]	Νέαν κώμην καὶ Ἀργυρίαν λέγει	καὶ	Ἀλαζονίαν. Ταῦτα μὲν οὖν εἰ
[12, 27]	καὶ Αἰγυπτίους καὶ Αἰθίοπας θρυλῶν·	καὶ	Ἀλήιον μὲν πεδίον λέγει καὶ
[12, 29]	τά τε λεχθέντα ἔχουσα χωρία	καὶ	ἄλλα ἐκείνων χαριέστερα, περὶ ὧν
[12, 21]	ὑπὲρ τὸν Βορυσθένη καὶ Καλλιπίδας	καὶ	ἄλλα ὀνόματα, ἅπερ Ἑλλάνικός τε
[12, 25]	καὶ τῇ Γαζηλωνίτιδι καὶ Γαζακηνῇ	καὶ	ἄλλαις πλείσταις χώραις ἐπιπολάζει τὰ
[12, 36]	ὁμοῦ γυναιξὶν ἐπὶ τὴν ἑορτήν·	καὶ	ἄλλοι δὲ κατ' εὐχὴν ἀεί
[12, 33]	ἦν πρόπαππος τῆς μητρὸς ἡμῶν,	καὶ	ἄλλου Δορυλάου, ὃς ἦν ἐκείνου
[12, 1]	οἱ τῶν Ῥωμαίων ἡγεμόνες ἄλλους	καὶ	ἄλλους ἐποιήσαντο μερισμούς, βασιλέας τε
[12, 15]	ἕω παραλαβὼν τόν τε Σκύλακα	καὶ	ἄλλους ποταμούς, καὶ παρ' αὐτὸ
[12, 6]	οὖν Ἡράκλεια πόλις ἐστὶν εὐλίμενος	καὶ	ἄλλως ἀξιόλογος, ἥ γε καὶ
[12, 26]	παρεσίγησε μέγιστον τῶν ποταμῶν ὄντα,	καὶ	ἄλλως ἐπιφόρως ἔχων πρὸς τὸ
[12, 33]	ἐν τῷ πρὸς Λεύκολλον πολέμῳ,	καὶ	ἅμα ἠλλοτριωμένος αὐτοῦ δι' ὀργήν,
[12, 30]	που νοτιωτέρα τῆς Μαγνοπόλεως, ὅσον	καὶ	Ἀμάσεια δυσμικωτέρα αὐτῆς ἐστιν· ἐν
[12, 26]	μνήμης παραλέλοιπεν· εἰ δ' Ἡράκλειαν	καὶ	Ἄμαστριν καὶ Σινώπην οὐ λέγει
[12, 14]	δὲ τὴν Γαζηλῶνα ἡ Σαραμηνὴ	καὶ	Ἀμισὸς πόλις ἀξιόλογος, διέχουσα τῆς
[12, 11]	τὴν τῆς πέτρας ἐπιφάνειαν ἐχινώδη	καὶ	ἀνεπίβατον εἶναι γυμνῷ ποδί· ἄνωθεν
[12, 8]	νῦν Ἐνετικὴν ἀφίκοντο. Τινὲς δὲ	καὶ	Ἀντήνορα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ
[12, 10]	πόντον. Μετὰ δὲ Κάραμβιν Κίνωλις	καὶ	Ἀντικίνωλις καὶ Ἀβώνου τεῖχος πολίχνιον,
[12, 31]	ἡ κύκλῳ κατάδρυμος καὶ ὀρεινὴ	καὶ	ἄνυδρος, ὥστ' ἐντὸς ἑκατὸν καὶ
[12, 23]	συγχωρεῖ ὅτι καὶ ἔνδοξα ἦν	καὶ	ἄξια μνήμης, καθάπερ τὰ σιδηρεῖα.
[12, 27]	τῆς μνήμης αὐτοῦ. Πολλὰ δὲ	καὶ	ἀξιομνημόνευτα μέν, οὐχ ὑπέδραμε δέ·
[12, 6]	Ἀκτιακῶν ἐπέθετο νύκτωρ τοῖς Ῥωμαίοις	καὶ	ἀπέσφαξεν αὐτούς, ἐπιτρέψαντος, ὡς ἔφασκεν
[12, 6]	καὶ ἄλλως ἀξιόλογος, ἥ γε	καὶ	ἀποικίας ἔστελλεν· ἐκείνης γὰρ ἥ
[12, 28]	εὔυδρός τε οὖσα καὶ ὑλώδης	καὶ	ἀποτόμοις φάραγξι καὶ κρημνοῖς διειλημμένη
[12, 31]	τὸ Καινὸν χωρίον προσαγορευθέν, ἐρυμνὴ	καὶ	ἀπότομος πέτρα, διέχουσα τῶν Καβείρων
[12, 23]	καὶ τοῦ Αἰσήπου Νέαν κώμην	καὶ	Ἀργυρίαν λέγει καὶ Ἀλαζονίαν. Ταῦτα
[12, 19]	νῦν μὲν σιδήρου πρότερον δὲ	καὶ	ἀργύρου. Ὅλως δὲ κατὰ τοὺς
[12, 27]	καὶ Ἀλήιον μὲν πεδίον λέγει	καὶ	Ἀρίμους, τὸ δὲ ἔθνος ἐν
[12, 10]	ὡς Ἔφορός φησι. Πλείστη δὲ	καὶ	ἀρίστη πύξος φύεται κατὰ τὴν
[12, 38]	τῶν Ἀμασέων, πολὺ πασῶν πλείστη	καὶ	ἀρίστη. Τὸ μὲν οὖν πρὸς
[12, 10]	Ἀντικίνωλις καὶ Ἀβώνου τεῖχος πολίχνιον,	καὶ	Ἀρμένη ἐφ' ᾗ παροιμιάζονται Ὅστις
[12, 1]	ἀφοριζομένην τῷ Ἅλυϊ μέχρι Τιβαρανῶν	καὶ	Ἀρμενίων καὶ τῆς ἐντὸς Ἅλυος
[12, 23]	ὡς καὶ Τῆλ' ἐξ Ἀσκανίης	καὶ	Ἀρναῖος δ' ὄνομ' ἔσκε, τὸ
[12, 39]	Βαβανόμου καὶ τῆς Ξιμήνης, ἥπερ	καὶ	αὐτὴ καθήκει μέχρι πρὸς τὸν
[12, 19]	ἰχθύων, κορδύλης τε καὶ θύννης	καὶ	αὐτῆς τῆς πηλαμύδος, πιαίνονταί τε
[12, 3]	εἰκάζω ἐγώ. Εἴρηται δ' ὅτι	καὶ	αὐτοὶ οἱ Μυσοὶ Θρᾳκῶν ἄποικοί
[12, 34]	δὲ πεμφθέντος εἰς Συρίαν ἧκε	καὶ	αὐτὸς ἐπ' ἐλπίδι τοῦ κοινωνήσειν
[12, 15]	ἀρχὰς ἐξ Ἀρμενίας ἔχων γίνεται	καὶ	αὐτὸς Ἶρις· εἶθ' ἡ Θεμίσκυρα
[12, 33]	καὶ πάλιν τῷ βασιλεῖ συνητύχησαν	καὶ	αὐτὸς καὶ οἱ ἐκείνου φίλοι,
[12, 28]	δ' ἦν ἀξιολογώτατα ταῦτα, Ὕδαρα	καὶ	Βασγοιδάριζα καὶ Σινορία, ἐπιπεφυκὸς τοῖς
[12, 25]	ὀνόμασι πλεονάζει τοῖς Παφλαγονικοῖς, Βάγας	καὶ	Βιάσας καὶ Αἰνιάτης καὶ Ῥατώτης
[12, 20]	νήσους· ὁμοίως δὲ καὶ Βρῦγοι	καὶ	Βρύγες καὶ Φρύγες οἱ αὐτοί,
[12, 20]	περὶ Λῆμνον νήσους· ὁμοίως δὲ	καὶ	Βρῦγοι καὶ Βρύγες καὶ Φρύγες
[12, 18]	δὲ τούτων τινὲς τῶν βαρβάρων	καὶ	Βύζηρες. ~Οἱ δὲ νῦν Χαλδαῖοι
[12, 25]	τῇ Πιμωλισίτιδι καὶ τῇ Γαζηλωνίτιδι	καὶ	Γαζακηνῇ καὶ ἄλλαις πλείσταις χώραις
[12, 27]	πλάσματα λέγειν τοὺς ἀγαυοὺς ἱππημολγοὺς	{καὶ}	γαλακτοφάγους. Τοσαῦτα καὶ πρὸς Ἀπολλόδωρον·
[12, 38]	πρός τε τὴν Καππαδοκίαν συντείνοντα	καὶ	Γαλάτας καὶ Παφλαγόνας. Μετὰ μὲν
[12, 24]	Ἀμαζόνες ἀντιάνειραι φησὶν ὁ Πρίαμος	Καὶ	γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ
[12, 24]	τῆς περαίας ἀφῖχθαί τινα συμμαχίαν·	καὶ	γὰρ εἰ τὰς ἄλλας ἐντὸς
[12, 36]	μικρὰ Κόρινθός ἐστιν ἡ πόλις·	καὶ	γὰρ ἐκεῖ διὰ τὸ πλῆθος
[12, 30]	ἔχουσα τοῦ Πόντου τὸ κράτιστον·	καὶ	γὰρ ἐλαιόφυτός ἐστι καὶ εὔοινος
[12, 9]	πόντον, Σύρους λέγοντα τοὺς Καππάδοκας·	καὶ	γὰρ ἔτι καὶ νῦν Λευκόσυροι
[12, 21]	ἐπωνύμους πόλεις τινὰς εἶναί φασι·	καὶ	γὰρ Ἔφεσον καὶ Σμύρναν καὶ
[12, 25]	Ῥατώτης καὶ Ζαρδώκης καὶ Τίβιος	καὶ	Γάσυς καὶ Ὀλίγασυς καὶ Μάνης·
[12, 7]	οἱ Βιθυνοὶ πρότερον. Αὐξηθεὶς δὲ	καὶ	γενόμενος πλωτός, καίπερ πάλαι ἄπλωτος
[12, 11]	δ' ἡ πόλις τετείχισται καλῶς,	καὶ	γυμνασίῳ δὲ καὶ ἀγορᾷ καὶ
[12, 35]	θριαμβεύσας τὸν Ἀδιατόριγα μετὰ παίδων	καὶ	γυναικὸς ἔγνω ἀναιρεῖν μετὰ τοῦ
[12, 27]	ἀγνοεῖσθαι ἐκεῖνο ὑπ' αὐτοῦ τεκμαιρόμενος.	Καὶ	δεῖ διὰ πλειόνων παραδειγμάτων ἐξελέγχειν
[12, 40]	ὥστε ὠκύμορα εἶναι τὰ σώματα.	Καὶ	δὴ καὶ ἐκλείπεσθαι συμβαίνει πολλάκις
[12, 1]	δὴ καὶ προσέθηκε τῷ Πόντῳ.	Καὶ	δὴ καὶ Πομπήιος καταλύσας ἐκεῖνον
[12, 8]	ἐξ οὗ ὁ Πυλαιμένης ἦν·	καὶ	δὴ καὶ συνεστράτευσαν οὗτοι αὐτῷ
[12, 33]	τοῦ Εὐπάτορος τῶν μεγίστων τυχὼν	καὶ	δὴ καὶ τῆς ἐν Κομάνοις
[12, 28]	ἐνταῦθα τὰ πλεῖστα τῶν γαζοφυλακίων,	καὶ	δὴ καὶ τὸ τελευταῖον εἰς
[12, 15]	πόλεως μέσης Κομάνων τῶν Ποντικῶν	καὶ	διὰ τῆς Δαζιμωνίτιδος εὐδαίμονος πεδίου
[12, 11]	τοῦτο οὐκ εὐπρόσιτον τὸ χωρίον	καὶ	διὰ τὸ πᾶσαν τὴν τῆς
[12, 11]	οὗτοι μετεωρισθείσης τῆς θαλάττης, ὡς	καὶ	διὰ τοῦτο οὐκ εὐπρόσιτον τὸ
[12, 8]	ποταμὸς διὰ χωρίων ἀνθηρῶν φερόμενος	καὶ	διὰ τοῦτο τοῦ ὀνόματος τούτου
[12, 17]	ἀπὸ τῆς Ἀμισοῦ περὶ δισχιλίους	καὶ	διακοσίους σταδίους ἐστὶν ὁ πλοῦς·
[12, 15]	δ' ὑπὸ τῆς ὀρεινῆς εὐδένδρου	καὶ	διαρρύτου ποταμοῖς αὐτόθεν τὰς πηγὰς
[12, 38]	εἰς πολλά. Ἐνταῦθα δὲ ἑάλω	καὶ	διεφθάρη ὑπὸ τῶν Φαρνάκου τοῦ
[12, 16]	μὲν Δημήτριος ὁ τοῦ Ῥαθηνοῦ	καὶ	Διονυσόδωρος ὁμώνυμος τῷ Μηλίῳ γεωμέτρῃ,
[12, 33]	ἐκείνου ἀδελφιδοῦς υἱὸς δὲ Φιλεταίρου,	καὶ	διότι ἐκεῖνος τῶν ἄλλων τιμῶν
[12, 26]	Ἅλυος. ~Εἴρηται δ' αὐτῷ που	καὶ	διότι ὁ ποιητὴς ἱστορίαν εἶχε
[12, 22]	εἰς Ἴλιον τηλόθεν ἦσαν, εἰ	καὶ	δοθείη Ἀλόπην τινὰ γεγονέναι ἢ
[12, 19]	εὐθὺς τὰ ὄρη μετάλλων πλήρη	καὶ	δρυμῶν, γεωργεῖται δ' οὐ πολλά·
[12, 1]	ἄλλους ἐποιήσαντο μερισμούς, βασιλέας τε	καὶ	δυνάστας καθιστάντες καὶ πόλεις τὰς
[12, 29]	Τραπεζοῦντος ἔχει Πυθοδωρίς, γυνὴ σώφρων	καὶ	δυνατὴ προί̈ στασθαι πραγμάτων. Ἔστι
[12, 40]	ὁ Ὄλγασσυς ὄρος σφόδρα ὑψηλὸν	καὶ	δύσβατον· καὶ ἱερὰ τοῦ ὄρους
[12, 40]	ἐπιπόνῳ τοῦ ἔργου καὶ θανάσιμον	καὶ	δύσοιστον εἶναι τὸν ἀέρα φασὶ
[12, 33]	νεωστί, ὥρμησε τιμωρεῖν ἐκείνοις τε	καὶ	ἑαυτῷ, καὶ λαβὼν παρὰ τοῦ
[12, 28]	τῶν τόπων τούτων ὥστε πέντε	καὶ	ἑβδομήκοντα φρούρια ἐν αὐτοῖς κατεσκευάσατο,
[12, 11]	Ῥωμαίων ἐκεῖνον. Ὁ δὲ Εὐπάτωρ	καὶ	ἐγεννήθη ἐκεῖ καὶ ἐτράφη· διαφερόντως
[12, 5]	περὶ τούτων πρότερον. Καλλισθένης δὲ	καὶ	ἔγραφε τὰ ἔπη ταῦτα εἰς
[12, 11]	ἐλευθερίαν, ἀλλ' ἐκ πολιορκίας ἑάλω	καὶ	ἐδούλευσε Φαρνάκῃ πρῶτον, ἔπειτα τοῖς
[12, 26]	περὶ τὸν Πόντον, οἷον ποταμοὺς	καὶ	ἔθνη· ὀνομάσαι γὰρ ἄν. Τοῦτο
[12, 31]	καὶ ἄνυδρος, ὥστ' ἐντὸς ἑκατὸν	καὶ	εἴκοσι σταδίων μὴ εἶναι δυνατὸν
[12, 23]	τὸ γὰρ θέτο πότνια μήτηρ,	καὶ	Εἵλετο δὲ κληῖδ' εὐκαμπέα χειρὶ
[12, 36]	ἐπιδημοῦσι θυσίας ἐπιτελοῦντες τῇ θεῷ.	Καί	εἰσιν ἁβροδίαιτοι οἱ ἐνοικοῦντες, καὶ
[12, 7]	ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ ἐπικτήτῳ,	καὶ	εἶχον αὐτὴν οἱ Βιθυνοὶ πρότερον.
[12, 24]	αἰτίαν δι' ἣν οὐ συγχωρεῖ	καὶ	ἐκ τῆς περαίας ἀφῖχθαί τινα
[12, 40]	εἶναι τὰ σώματα. Καὶ δὴ	καὶ	ἐκλείπεσθαι συμβαίνει πολλάκις τὴν μεταλλείαν
[12, 11]	ἐγκαθημένου τυράννου καὶ ἐντὸς ἅμα	καὶ	ἐκτὸς πολιορκουμένη· ὁ γὰρ ἐγκατασταθεὶς
[12, 25]	εἴρηται διότι τῶν Λευκοσύρων ἐστὶ	καὶ	ἐκτὸς τοῦ Ἅλυος. ~Εἴρηται δ'
[12, 12]	τὰς τραπέζας τέμνουσιν· ἅπασα δὲ	καὶ	ἐλαιόφυτός ἐστιν ἡ μικρὸν ὑπὲρ
[12, 37]	πάντ' ἐστίν. Ἐκάκωσαν δὲ πολλοὶ	καὶ	ἐμείωσαν τό τε πλῆθος τῶν
[12, 27]	εἶδος ἔν τε τοῖς λόγοις	καὶ	ἐν ταῖς πράξεσίν ἐστιν. Ἐκ
[12, 26]	οὐκ ἀγνοίας ἐστὶ σημεῖον, ὅπερ	καὶ	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἐπεσημηνάμεθα· ἀγνοεῖν
[12, 23]	δὲ κωλύει, φαίη τις ἄν,	καὶ	ἔνδοξα εἶναι, καθάπερ καὶ τὰ
[12, 23]	ἐκεῖνό γε οὐ συγχωρεῖ ὅτι	καὶ	ἔνδοξα ἦν καὶ ἄξια μνήμης,
[12, 36]	ἱεραί, πολὺς ἦν ὁ ἐπιδημῶν	καὶ	ἐνεορτάζων τῷ τόπῳ· οἱ δ'
[12, 11]	Λευκόλλου καὶ τοῦ ἐγκαθημένου τυράννου	καὶ	ἐντὸς ἅμα καὶ ἐκτὸς πολιορκουμένη·
[12, 11]	ἐπῆρχε τῆς ἐντὸς Κυανέων θαλάττης,	καὶ	ἔξω δὲ πολλῶν ἀγώνων μετεῖχε
[12, 33]	πίστεις ἀφίστησιν αὐτῷ πεντεκαίδεκα φρούρια·	καὶ	ἐπαγγελίαι μὲν ἐγένοντο ἀντὶ τούτων
[12, 33]	πρὸς ἐκεῖνον ἀπέχθειαν, διαπολεμήσας δὲ	καὶ	ἐπανελθὼν οἴκαδε ἐξενίκησεν ὥστε τὰς
[12, 18]	ἄλλους οἱ Ἑπτακωμῆται· τινὲς δὲ	καὶ	ἐπὶ δένδρεσιν ἢ πυργίοις οἰκοῦσι,
[12, 35]	καὶ τούς γε σωζομένους εὐεργεσίας	καὶ	ἐπιμελείας ἀξίους ὑπέλαβε δοὺς αὐτοῖς
[12, 22]	γὰρ οὕτως Αὐτὰρ Ἀμαζώνων Ὀδίος	καὶ	Ἐπίστροφος ἦρχον, ἐλθόντ' ἐξ Ἀλόπης,
[12, 20]	Παφλαγόνας καταλόγῳ αὐτὰρ Ἁλιζώνων Ὀδίος	καὶ	Ἐπίστροφος ἦρχον τηλόθεν ἐξ Ἀλύβης,
[12, 11]	τὴν ἀσθένειαν τῶν ἐνοικούντων ἐξιδιάσαντο	καὶ	ἐποίκους ἔστειλαν· νυνὶ δὲ καὶ
[12, 21]	πρότερον δ' ὑπὸ Ἀμαζόνων, {ὧν}	καὶ	ἐπωνύμους πόλεις τινὰς εἶναί φασι·
[12, 39]	κατεσκαμμένα ἐν τῇ ἡμετέρᾳ χώρᾳ	καὶ	ἔρημος γῆ πολλὴ διὰ τὸν
[12, 17]	κόλπος ἐν ᾧ Κερασοῦς τε	καὶ	Ἑρμώνασσα κατοικίαι μέτριαι, εἶτα τῆς
[12, 37]	τῇ Λαουιανσηνῇ, ἐχούσας ὀρυκτοὺς ἅλας	καὶ	ἔρυμα ἀρχαῖον τὰ Κάμισα νῦν
[12, 39]	Ἅλυν τὸν ποταμόν. Ἔστι δὲ	καὶ	ἐρύματα πλείω κατεσκαμμένα ἐν τῇ
[12, 23]	Ἀλαζονίαν. Ταῦτα μὲν οὖν εἰ	καὶ	ἔστι, πρὸς ταῖς πηγαῖς ἂν
[12, 37]	Ῥωμαίοις εἶναι συμβαίνει καλουμένην ἐπαρχίαν	καὶ	ἔστι σύστημα καθ' αὑτὸ τὸ
[12, 36]	~Τὰ μὲν οὖν Κόμανα εὐανδρεῖ	καὶ	ἔστιν ἐμπόριον τοῖς ἀπὸ τῆς
[12, 26]	γαλακτοφάγους ἀβίους τε, δικαιοτάτους ἀνθρώπους,	καὶ	ἔτι ἀγαυοὺς ἱππημολγούς, Σκύθας δὲ
[12, 11]	ἔργον, ὃν ἐκεῖνοι οἰκιστὴν ἐνόμιζον	καὶ	ἐτίμων ὡς θεόν· ἦν δὲ
[12, 11]	δὲ Εὐπάτωρ καὶ ἐγεννήθη ἐκεῖ	καὶ	ἐτράφη· διαφερόντως δὲ ἐτίμησεν αὐτὴν
[12, 19]	αὐτῆς τῆς πηλαμύδος, πιαίνονταί τε	καὶ	εὐάλωτοι γίνονται διὰ τὸ πλησιάζειν
[12, 21]	ἅπερ Ἑλλάνικός τε καὶ Ἡρόδοτος	καὶ	Εὔδοξος κατεφλυάρησαν ἡμῶν, τοὺς δ'
[12, 12]	λεχθείσης παραλίας ναυπηγήσιμον ὕλην ἀγαθὴν	καὶ	εὐκατακόμιστον. Ἡ δὲ Σινωπῖτις καὶ
[12, 30]	κράτιστον· καὶ γὰρ ἐλαιόφυτός ἐστι	καὶ	εὔοινος καὶ τὰς ἄλλας ἔχει
[12, 25]	Βιάσας καὶ Αἰνιάτης καὶ Ῥατώτης	καὶ	Ζαρδώκης καὶ Τίβιος καὶ Γάσυς
[12, 13]	πολλὴ σπάνις ἐστί· γίνονται δὲ	καὶ	ζορκές, ὧν ἀλλαχοῦ σπάνις ἐστί.
[12, 17]	Κολχίς· ἐνταῦθα δέ που ἐστὶ	καὶ	Ζυγόπολίς τις λεγομένη κατοικία. Περὶ
[12, 39]	δ' οἰκήσιμος καλῶς. Ἐδόθη δὲ	καὶ	ἡ Ἀμάσεια βασιλεῦσι, νῦν δ'
[12, 40]	χώρα ἀγαθὴ ἥ τε Βλαηνὴ	καὶ	ἡ Δομανῖτις, δι' ἧς Ἀμνίας
[12, 37]	ἧς ἥ τε Φανάροια ἔστι	καὶ	ἡ Ζηλῖτις καὶ ἡ Μεγαλοπολῖτις.
[12, 30]	Φαρνακίᾳ συνεχής ἐστιν ἡ Σιδήνη	καὶ	ἡ Θεμίσκυρα. Τούτων δ' ἡ
[12, 7]	Πρόκειται δὲ τῆς παραλίας ταύτης	καὶ	ἡ Θυνία νῆσος. Ἐν δὲ
[12, 6]	γὰρ ἥ τε Χερρόνησος ἄποικος	καὶ	ἡ Κάλλατις· ἦν τε αὐτόνομος,
[12, 37]	Φανάροια ἔστι καὶ ἡ Ζηλῖτις	καὶ	ἡ Μεγαλοπολῖτις. Περὶ μὲν Φαναροίας
[12, 22]	οὐδαμοῦ γὰρ ἐνθάδε εὑρίσκεται Ἀλόπη·	καὶ	ἡ μεταγραφὴ δὲ παρὰ τὴν
[12, 18]	Σάννοι, οὓς πρότερον ἐκάλουν Μάκρωνας,	καὶ	ἡ μικρὰ Ἀρμενία· καὶ οἱ
[12, 37]	τὴν ἄλλην εὐπορίαν. Ἐμειώθη δὲ	καὶ	ἡ παρακειμένη χώρα μερισθεῖσα εἰς
[12, 39]	καλούμενον πεδίον· εἶθ' ἡ Διακοπηνὴ	καὶ	ἡ Πιμωλισηνὴ χώρα πᾶσα εὐδαίμων
[12, 12]	καὶ τοὺς Λευκοσύρους. Ἔχει δὲ	καὶ	ἡ Σινωπῖτις καὶ πᾶσα ἡ
[12, 38]	προσάρκτιον πλευρὸν ἡ Γαζηλωνῖτις συγκλείει	καὶ	ἡ τῶν Ἀμισηνῶν, τὸ δὲ
[12, 37]	συνοικισάντων τὰ Κάρανα, ἀφ' οὗ	καὶ	ἡ χώρα Καρανῖτις λέγεταἰ, τὰ
[12, 32]	διάδημα φορῶν ἐτύγχανεν ὁ ἱερεύς,	καὶ	ἦν δεύτερος κατὰ τιμὴν μετὰ
[12, 37]	τῶν Περσικῶν θεῶν τὰ Ζῆλα,	καὶ	ἦν ὁ ἱερεὺς κύριος τῶν
[12, 37]	ὀλίγοις χώρα τε ὑπέκειτο ἱερὰ	καὶ	ἦν τοῦ ἱερέως. Πομπήιος δὲ
[12, 7]	τῇ Βιθυνίᾳ. ~Μεταξὺ δὲ Χαλκηδόνος	καὶ	Ἡρακλείας ῥέουσι ποταμοὶ πλείους, ὧν
[12, 21]	ἄλλα ὀνόματα, ἅπερ Ἑλλάνικός τε	καὶ	Ἡρόδοτος καὶ Εὔδοξος κατεφλυάρησαν ἡμῶν,
[12, 40]	γὰρ τῷ ἐπιπόνῳ τοῦ ἔργου	καὶ	θανάσιμον καὶ δύσοιστον εἶναι τὸν
[12, 18]	Ἀρμενίας ἀπὸ τῶν κατὰ Σιδήνην	καὶ	Θεμίσκυραν τόπων διατείνων καὶ ποιῶν
[12, 15]	καὶ πολλῇ κεχυμένῃ. Συχναὶ δὲ	καὶ	θῆραι παντοίων ἀγρευμάτων διὰ τὴν
[12, 29]	ἐκ τοῦ Πολέμωνος ὄντων υἱῶν	καὶ	θυγατρὸς ἡ μὲν ἐδόθη Κότυϊ
[12, 19]	ἀγέλαις τῶν ἰχθύων, κορδύλης τε	καὶ	θύννης καὶ αὐτῆς τῆς πηλαμύδος,
[12, 3]	Θρᾳκῶν τῶν ἐποικησάντων, Βιθυνῶν τε	καὶ	Θυνῶν, ὁμολογεῖται παρὰ τῶν πλείστων,
[12, 8]	κοινωνῆσαι τοῦ στόλου τούτου φασὶ	καὶ	ἱδρυθῆναι κατὰ τὸν μυχὸν τοῦ
[12, 40]	ὄρος σφόδρα ὑψηλὸν καὶ δύσβατον·	καὶ	ἱερὰ τοῦ ὄρους τούτου πανταχοῦ
[12, 15]	τρέφειν ἀγέλας βοῶν τε ὁμοίως	καὶ	ἵππων δυνάμενον, σπόρον δὲ πλεῖστον
[12, 26]	ἄν, οἷον Σκύθας καὶ Μαιῶτιν	καὶ	Ἴστρον. Οὐ γὰρ διὰ σημείων
[12, 21]	λέγων τὴν ὑπὸ τῶν Αἰολέων	καὶ	Ἰώνων οἰκισθεῖσαν ὕστερον, πρότερον δ'
[12, 31]	Κάβειρα Πομπηίου σκευάσαντος εἰς πόλιν	καὶ	καλέσαντος Διόσπολιν, ἐκείνη προσκατεσκεύασε καὶ
[12, 21]	Ἀλαζῶνας φάσκοντες ὑπὲρ τὸν Βορυσθένη	καὶ	Καλλιπίδας καὶ ἄλλα ὀνόματα, ἅπερ
[12, 21]	τοὺς δ' Ἀμαζῶνας μεταξὺ Μυσίας	καὶ	Καρίας καὶ Λυδίας, καθάπερ Ἔφορος
[12, 11]	δὲ τῶν Ἰάσονι συμπλευσάντων εἶναι	καὶ	κατασχεῖν τοῦτον τὸν τόπον. Εἶθ'
[12, 2]	πρῶτα, εἶτα Μαριανδυνῶν τινὲς δὲ	καὶ	Καυκώνων φασίν̓ εἶτα Παφλαγόνων μέχρι
[12, 15]	δέχεται τὸν ἐκ τῆς ἐλύμου	καὶ	κέγχρου, μᾶλλον δὲ ἀνέκλειπτον· αὐχμοῦ
[12, 41]	καὶ Ποταμίαν· ἦν δέ τις	καὶ	Κιμιατηνή, ἐν ᾗ τὰ Κιμίατα,
[12, 24]	καθάπερ τὰς Ἀμαζόνας καὶ Τρῆρας	καὶ	Κιμμερίους φασί, συμμαχήσοντας δ' ἀδύνατον;
[12, 11]	χερρόνησος προβέβληται ῥαχιώδεις ἀκτὰς ἐχούσας	καὶ	κοιλάδας τινὰς ὡσανεὶ βόθρους πετρίνους,
[12, 28]	καὶ ὑλώδης καὶ ἀποτόμοις φάραγξι	καὶ	κρημνοῖς διειλημμένη πολλαχόθεν· ἐτετείχιστο γοῦν
[12, 10]	ἔκ τε Σησάμου καὶ Κυτώρου	καὶ	Κρώμνης ὧν καὶ Ὅμηρος μέμνηται
[12, 11]	Σινωπεῖς ἔχουσι, τρίτην δὲ Βυζάντιοι·	καὶ	κύκλῳ δ' ἡ χερρόνησος προβέβληται
[12, 38]	μέγεθος ἡ Στιφάνη καλουμένη, πολύοψος	καὶ	κύκλῳ νομὰς ἀφθόνους ἔχουσα καὶ
[12, 21]	καὶ γὰρ Ἔφεσον καὶ Σμύρναν	καὶ	Κύμην καὶ Μύριναν. Ἡ δὲ
[12, 10]	τὴν πόλιν, ἔκ τε Σησάμου	καὶ	Κυτώρου καὶ Κρώμνης ὧν καὶ
[12, 10]	ἢ ἑκατὸν σταδίων, ἔχει δὲ	καὶ	κώμην ὁμώνυμον, ἧς μέμνηται ὁ
[12, 33]	τιμωρεῖν ἐκείνοις τε καὶ ἑαυτῷ,	καὶ	λαβὼν παρὰ τοῦ Λευκόλλου πίστεις
[12, 27]	Αἰολέων τὰς πλείστας, Μίλητον λέγων	καὶ	Λέσβον καὶ Τένεδον, οὐδὲ Ληθαῖον
[12, 21]	Ἀμαζῶνας μεταξὺ Μυσίας καὶ Καρίας	καὶ	Λυδίας, καθάπερ Ἔφορος νομίζει, πλησίον
[12, 40]	τὴν Ἀσίαν κατέσχε μέχρι Καρίας	καὶ	Λυκίας. Κἀνταῦθα δ' ἀπεδείχθη πόλις
[12, 38]	τοῦ ἐρύματος ληφθέντος ὑπὸ Πολέμωνος	καὶ	Λυκομήδους, βασιλέων ἀμφοῖν, ἀλλὰ λιμῷ·
[12, 22]	λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου	καὶ	Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν
[12, 20]	Φρύγες οἱ αὐτοί, καὶ Μυσοὶ	καὶ	Μαίονες καὶ Μῄονες· οὐ χρεία
[12, 26]	δοίη τις ἄν, οἷον Σκύθας	καὶ	Μαιῶτιν καὶ Ἴστρον. Οὐ γὰρ
[12, 13]	ἔχει δὲ καὶ προβατείαν ὑποδιφθέρου	καὶ	μαλακῆς ἐρέας, ἧς καθ' ὅλην
[12, 20]	καὶ τὰ συνῳδὰ οὐ νοῶν,	καὶ	μάλιστα ἐκ τίνος Ἁλιζώνους εἴρηκε
[12, 20]	τῶν ὀνομάτων μεταπτώσεις πολλὰς δεχομένων	καὶ	μάλιστα ἐν τοῖς βαρβάροις· Σίντιες
[12, 32]	τῆς περὶ τοὺς ἱερέας τιμῆς,	καὶ	μάλιστα ἐπὶ τῶν πρὸ τοῦ
[12, 22]	ταύταις τὸν Ἀπόλλωνα τιμᾶσθαι διαφερόντως,	καὶ	μάλιστα κατὰ τὴν ἐφορίαν τῶν
[12, 10]	πύξος φύεται κατὰ τὴν Ἀμαστριανήν,	καὶ	μάλιστα περὶ τὸ Κύτωρον. Ὁ
[12, 19]	δὲ θαλαττουργοῖς ἐκ τῆς ἁλιείας	καὶ	μάλιστα τῶν πηλαμύδων καὶ τῶν
[12, 25]	Τίβιος καὶ Γάσυς καὶ Ὀλίγασυς	καὶ	Μάνης· ταῦτα γὰρ ἔν τε
[12, 11]	ἐτίμων ὡς θεόν· ἦν δὲ	καὶ	μαντεῖον αὐτοῦ· δοκεῖ δὲ τῶν
[12, 9]	Γαλάται, πρὸς δύσιν δὲ Βιθυνοὶ	καὶ	Μαριανδυνοί τὸ γὰρ τῶν Καυκώνων
[12, 5]	ἔναιον. Παρήκειν γὰρ ἀφ' Ἡρακλείας	καὶ	Μαριανδυνῶν μέχρι Λευκοσύρων, οὓς ἡμεῖς
[12, 41]	Βιθυνίᾳ Τιμωνῖτιν καὶ τὴν Γεζατόριγος	καὶ	Μαρμωλῖτίν τε καὶ Σανισηνὴν καὶ
[12, 39]	κεῖται μὲν ἐν φάραγγι βαθείᾳ	καὶ	μεγάλῃ, δι' ἧς ὁ Ἶρις
[12, 31]	αὐτῆς κατεχομένῃ, καὶ τὴν Ζηλῖτιν	καὶ	Μεγαλοπολῖτιν. Τὰ δὲ Κάβειρα Πομπηίου
[12, 22]	μάλιστα τὴν Ἑκαταίου τοῦ Μιλησίου	καὶ	Μενεκράτους τοῦ Ἐλαί̈ του τῶν
[12, 42]	τοιαύτην γάρ τινα ὑπογράφει τάξιν	καὶ	μερισμὸν ἡ τῶν τόπων φύσις.
[12, 11]	δὲ καὶ Ῥωμαίων ἀποικίαν δέδεκται,	καὶ	μέρος τῆς πόλεως καὶ τῆς
[12, 17]	ἡ Φαρνακία ἐστὶν ἐρυμνὸν πόλισμα,	καὶ	μετὰ ταῦτα ἡ Τραπεζοῦς πόλις
[12, 9]	λοιπὰ δ' ἦν ὑπὸ δυνάσταις	καὶ	μετὰ τὴν Μιθριδάτου κατάλυσιν. Περὶ
[12, 9]	καὶ πέραν τοῦ Ἅλυος διέτεινε	καὶ	μέχρι δεῦρο τοῖς Ῥωμαίοις ἡ
[12, 8]	Ἐνετοὺς διὰ τοῦτ' ἐκλιπεῖν εἰκὸς	καὶ	μὴ δείκνυσθαι ἐν τῇ Παφλαγονίᾳ.
[12, 38]	Πομπήιος, κατασπᾶν κελεύσας τὰ φρούρια	καὶ	μὴ ἐᾶν χρήσιμα τοῖς ἀναφεύγειν
[12, 23]	ἀντείρηκε. Συγχωρήσας γὰρ ὅτι, εἰ	καὶ	μὴ ἔστι νῦν ἐν τοῖς
[12, 30]	τὸν Ὄφλιμον. Ἔστι δ' αὐλὼν	καὶ	μῆκος ἔχων ἀξιόλογον καὶ πλάτος·
[12, 15]	ἀγρίαν σταφυλῆς τε καὶ ὄχνης	καὶ	μήλου καὶ τῶν καρυωδῶν ὥστε
[12, 31]	ὅρκον τοῦτον ἀπέφηναν τύχην βασιλέως”	καὶ	Μῆνα Φαρνάκου. Ἔστι δὲ καὶ
[12, 20]	αὐτοί, καὶ Μυσοὶ καὶ Μαίονες	καὶ	Μῄονες· οὐ χρεία δὲ πλεονάζειν.
[12, 39]	περιβόλῳ τούτῳ βασίλειά τ' ἐστὶ	καὶ	μνήματα βασιλέων· αἱ κορυφαὶ δ'
[12, 18]	δένδρεσιν ἢ πυργίοις οἰκοῦσι, διὸ	καὶ	Μοσυνοίκους ἐκάλουν οἱ παλαιοί, τῶν
[12, 21]	Ἔφεσον καὶ Σμύρναν καὶ Κύμην	καὶ	Μύριναν. Ἡ δὲ Ἀλύβη ἢ
[12, 20]	Βρύγες καὶ Φρύγες οἱ αὐτοί,	καὶ	Μυσοὶ καὶ Μαίονες καὶ Μῄονες·
[12, 27]	καὶ Παφλαγόνας μὲν καὶ Φρύγας	καὶ	Μυσούς, Μαριανδυνοὺς δ' οὔ, οὐδὲ
[12, 26]	Ἑλλήνων· οὐδ' ἂν Θρᾳκῶν τε	καὶ	Μυσῶν μνησθεὶς τῶν πρὸς τῷ
[12, 11]	ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ ἰσθμοῦ λιμένες	καὶ	ναύσταθμα καὶ πηλαμυδεῖα θαυμαστά, περὶ
[12, 38]	τοῦ βασιλέως παίδων Ἀρσάκης, δυναστεύων	καὶ	νεωτερίζων, ἐπιτρέψαντος οὐδενὸς τῶν ἡγεμόνων·
[12, 5]	Παρθένιον τῶν ἐχόντων τὸ Κύτωρον·	καὶ	νῦν δ' ἔτι Καυκωνίτας εἶναί
[12, 24]	διαλεγόμενον πολλὰ μὲν εἴρηται πρότερον,	καὶ	νῦν δὲ λεκτέον. Οὐ γὰρ
[12, 14]	Ἀκτιακὰ ὑπὸ Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ,	καὶ	νῦν εὖ συνέστηκεν. Ἔχει δὲ
[12, 9]	τοὺς Καππάδοκας· καὶ γὰρ ἔτι	καὶ	νῦν Λευκόσυροι καλοῦνται, Σύρων καὶ
[12, 28]	τῇ μικρᾷ Ἀρμενίᾳ Νικόπολιν, ἣ	καὶ	νῦν συμμένει καὶ οἰκεῖται καλῶς.
[12, 17]	ἔστιν, εἶτ' ἄλλη ἄκρα Ἰασόνιον	καὶ	ὁ Γενήτης, εἶτα Κοτύωρα πολίχνη
[12, 37]	τὰ δὲ λοιπὰ ἔχει Πυθοδωρὶς	καὶ	ὁ Δύτευτος. ~Λείπεται δὲ τοῦ
[12, 28]	ὄρος καταλαβόμενος πλησίον δ' ἦν	καὶ	ὁ Εὐφράτης ὁ διορίζων τὴν
[12, 7]	ὧν εἰσιν ὅ τε Ψίλλις	καὶ	ὁ Κάλπας καὶ ὁ Σαγγάριος
[12, 40]	παρατυχὼν ἀλλὰ διὰ τῶν στρατηγῶν·	καὶ	ὁ μὲν φεύγων μετ' ὀλίγων
[12, 18]	τὰ ἄκρα κατέχουσιν οἱ Ἑπτακωμῆται,	καὶ	ὁ Παρυάδρης ὁ μέχρι τῆς
[12, 7]	καὶ ὁ Σαγγάριος οὗ μέμνηται	καὶ	ὁ ποιητής. Ἔχει δὲ τὰς
[12, 7]	τε Ψίλλις καὶ ὁ Κάλπας	καὶ	ὁ Σαγγάριος οὗ μέμνηται καὶ
[12, 20]	χρεία δὲ πλεονάζειν. Ὑπονοεῖ δὲ	καὶ	ὁ Σκήψιος τὴν τοῦ ὀνόματος
[12, 30]	Καβείροις τὰ βασίλεια Μιθριδάτου κατεσκεύαστο	καὶ	ὁ ὑδραλέτης καὶ τὰ ζωγρεῖα
[12, 41]	προσαγορευθεὶς κατέστη τοῦ Πόντου κύριος,	καὶ	οἱ ἀπ' αὐτοῦ τὴν διαδοχὴν
[12, 18]	Μάκρωνας, καὶ ἡ μικρὰ Ἀρμενία·	καὶ	οἱ Ἀππαῗ ται δέ πως
[12, 37]	ἱερὸν τῆς Ἀναί̈ τιδος, ἥνπερ	καὶ	οἱ Ἀρμένιοι σέβονται. Αἱ μὲν
[12, 3]	τὴν πρὸς Ἀπολλωνίᾳ καὶ Σαλμυδησσῷ.	Καὶ	οἱ Βέβρυκες δὲ οἱ τούτων
[12, 33]	τῷ βασιλεῖ συνητύχησαν καὶ αὐτὸς	καὶ	οἱ ἐκείνου φίλοι, πλὴν εἴ
[12, 8]	πηγὰς ἔχων· ἔπειτα ἡ Παφλαγονία	καὶ	οἱ Ἐνετοί. Ζητοῦσι δὲ τίνας
[12, 9]	Παφλαγόνων, πρὸς νότον δὲ Φρύγες	καὶ	οἱ ἐποικήσαντες Γαλάται, πρὸς δύσιν
[12, 28]	Νικόπολιν, ἣ καὶ νῦν συμμένει	καὶ	οἰκεῖται καλῶς. ~Τὴν μὲν οὖν
[12, 25]	δὲ μετὰ τῶν Θρᾳκῶν ἀπᾶραι	καὶ	οἰκῆσαι περὶ τὸν τοῦ Ἀδρίου
[12, 30]	δ' ἡμιτελῆ καταλαβών, προσθεὶς χώραν	καὶ	οἰκήτορας Μαγνόπολιν προσεῖπεν. Αὕτη μὲν
[12, 36]	Καί εἰσιν ἁβροδίαιτοι οἱ ἐνοικοῦντες,	καὶ	οἰνόφυτα τὰ κτήματα αὐτῶν ἐστι
[12, 25]	Ζαρδώκης καὶ Τίβιος καὶ Γάσυς	καὶ	Ὀλίγασυς καὶ Μάνης· ταῦτα γὰρ
[12, 10]	καὶ Κυτώρου καὶ Κρώμνης ὧν	καὶ	Ὅμηρος μέμνηται ἐν τῷ Παφλαγονικῷ
[12, 31]	ἐστὶν ἅπασα ἡ κύκλῳ κατάδρυμος	καὶ	ὀρεινὴ καὶ ἄνυδρος, ὥστ' ἐντὸς
[12, 27]	τοτὲ μὲν καὶ τοὺς ποταμοὺς	καὶ	ὄρη συγκαταλέγει τοτὲ δ' οὔ·
[12, 12]	δὲ Σινωπῖτις καὶ σφένδαμνον φύει	καὶ	ὀροκάρυον, ἐξ ὧν τὰς τραπέζας
[12, 23]	Εἰ δ' ἄρα ὁ Μενεκράτης,	καὶ	οὐδ' οὗτος τὴν Ἀλόπην ἢ
[12, 26]	τὴν μὲν παραλίαν πᾶσαν ἐπελήλυθε	καὶ	οὐδὲν τῶν ὄντων τότε ἀξίων
[12, 15]	αὐτοφυῆ καὶ ἀγρίαν σταφυλῆς τε	καὶ	ὄχνης καὶ μήλου καὶ τῶν
[12, 33]	ἤδη πρὸς καταλύσει τῆς βασιλείας,	καὶ	πάλιν τῷ βασιλεῖ συνητύχησαν καὶ
[12, 13]	εὐδαίμων χώρα καὶ πεδιὰς πᾶσα	καὶ	πάμφορος· ἔχει δὲ καὶ προβατείαν
[12, 38]	καὶ κύκλῳ νομὰς ἀφθόνους ἔχουσα	καὶ	παντοδαπάς· ἐπίκειται δ' αὐτῇ φρούριον
[12, 15]	τε Σκύλακα καὶ ἄλλους ποταμούς,	καὶ	παρ' αὐτὸ τὸ τῆς Ἀμασείας
[12, 34]	Μιθριδάτου τοῦ Εὐπάτορος υἱὸς {εἶναι}	καὶ	παραδεχθεὶς ἐβασίλευσεν ἓξ μῆνας. Τοῦτον
[12, 18]	ἀκρεμόνες τῶν δένδρων· πιοῦσι γὰρ	καὶ	παρακόψασιν ἐπιθέμενοι ῥᾳδίως διεχειρίσαντο τοὺς
[12, 36]	τελέως ἐξανηλίσκοντο, ὥστ' ἐπ' αὐτῶν	καὶ	παροιμίαν ἐκπεσεῖν τοιαύτην Οὐ παντὸς
[12, 12]	Ἔχει δὲ καὶ ἡ Σινωπῖτις	καὶ	πᾶσα ἡ μέχρι Βιθυνίας ὀρεινὴ
[12, 39]	ἄλλη σταδιαία λείπεται πρόσβασις ὀξεῖα	καὶ	πάσης βίας κρείττων· ἔχει δὲ
[12, 27]	οὔ, οὐδὲ Παμφύλους οὐδὲ Πισίδας·	καὶ	Παφλαγόνας μὲν καὶ Φρύγας καὶ
[12, 38]	τὴν Καππαδοκίαν συντείνοντα καὶ Γαλάτας	καὶ	Παφλαγόνας. Μετὰ μὲν οὖν τὴν
[12, 9]	ἀπὸ μεσημβρίης μεταξὺ Σύρων τε	καὶ	Παφλαγόνων ἐξίει κατὰ τὸν Ἡρόδοτον
[12, 12]	τὴν ἄρκτον διά τε Γαλατῶν	καὶ	Παφλαγόνων ὁρίζει τούτους τε καὶ
[12, 13]	μέχρι τῆς Σαραμηνῆς, εὐδαίμων χώρα	καὶ	πεδιὰς πᾶσα καὶ πάμφορος· ἔχει
[12, 11]	δὲ τοῦ μὲν Ἱεροῦ τρισχιλίους	καὶ	πεντακοσίους, ἀφ' Ἡρακλείας δὲ δισχιλίους,
[12, 7]	τοῦ Χαλκηδονίου σταδίους χιλίους που	καὶ	πεντακοσίους, τοῦ δὲ Σαγγαρίου πεντακοσίους.
[12, 30]	Παρυάδρου Κάβειρα ἵδρυται, σταδίοις ἑκατὸν	καὶ	πεντήκοντά που νοτιωτέρα τῆς Μαγνοπόλεως,
[12, 7]	κατὰ Σαγγίαν κώμην ἀφ' ἑκατὸν	καὶ	πεντήκοντά που σταδίων οὗτος Πεσσινοῦντος·
[12, 9]	μὲν ἐγγυτάτω ἔσχεν, ἧς τινα	καὶ	πέραν τοῦ Ἅλυος διέτεινε καὶ
[12, 40]	νόσοις καὶ φθοραῖς δαπανωμένων. Τοσαῦτα	καὶ	περὶ τοῦ Πόντου εἰρήσθω. ~Μετὰ
[12, 5]	τῶν Πελασγῶν· εἴρηται δέ που	καὶ	περὶ τούτων πρότερον. Καλλισθένης δὲ
[12, 39]	χρείαν δυναμένη· πέτρα γὰρ ὑψηλὴ	καὶ	περίκρημνος κατερρωγυῖα ἐπὶ τὸν ποταμόν,
[12, 11]	τοῦ ἰσθμοῦ λιμένες καὶ ναύσταθμα	καὶ	πηλαμυδεῖα θαυμαστά, περὶ ὧν εἰρήκαμεν
[12, 9]	τοιαύτην τὴν ἐπωνυμίαν γενέσθαι συνέβη·	καὶ	Πίνδαρός φησιν ὅτι αἱ Ἀμαζόνες
[12, 4]	τοὺς προκατέχοντας τὸν τόπον, ὥστε	καὶ	πιπράσκεσθαι ὑπ' αὐτῶν, μὴ εἰς
[12, 30]	αὐλὼν καὶ μῆκος ἔχων ἀξιόλογον	καὶ	πλάτος· διαρρεῖ δ' αὐτὴν ἐκ
[12, 36]	τὰ κτήματα αὐτῶν ἐστι πάντα,	καὶ	πλῆθος γυναικῶν τῶν ἐργαζομένων ἀπὸ
[12, 38]	φρούριον ἐρυμνὸν ἔρημον νῦν Ἰκίζαρι,	καὶ	πλησίον βασίλειον κατεσκαμμένον· ἡ δὲ
[12, 15]	Διὰ δὲ τοῦτο ἔνδροσόν ἐστι	καὶ	ποάζον ἀεὶ τὸ πεδίον τοῦτο
[12, 4]	φασι Μιλησίων κτίσμα· τίνες δὲ	καὶ	πόθεν οὐδενὶ εἴρηται· οὐδὲ διάλεκτος
[12, 39]	τὸ πρῶτον τελέως, ἔπειτα πλατύνεται	καὶ	ποιεῖ τὸ Χιλιόκωμον καλούμενον πεδίον·
[12, 18]	Σιδήνην καὶ Θεμίσκυραν τόπων διατείνων	καὶ	ποιῶν τὸ ἑωθινὸν τοῦ Πόντου
[12, 1]	βασιλέας τε καὶ δυνάστας καθιστάντες	καὶ	πόλεις τὰς μὲν ἐλευθεροῦντες τὰς
[12, 27]	μείζους. Πολλάς τε χώρας ὀνομάζων	καὶ	πόλεις τοτὲ μὲν καὶ τοὺς
[12, 37]	πολλὰς ἐπαρχίας προσώρισε τῷ τόπῳ	καὶ	πόλιν ὠνόμασε καὶ ταύτην καὶ
[12, 11]	τινα προδοσίαν ἐκ τῶν ἔνδοθεν	καὶ	πολλὰς αἰκίας καὶ σφαγὰς ποιῶν,
[12, 15]	καὶ ὑπ' αὐτῇ κειμένων βαθείᾳ	καὶ	πολλῇ κεχυμένῃ. Συχναὶ δὲ καὶ
[12, 1]	προσέθηκε τῷ Πόντῳ. Καὶ δὴ	καὶ	Πομπήιος καταλύσας ἐκεῖνον ἐν τούτοις
[12, 41]	καὶ Μαρμωλῖτίν τε καὶ Σανισηνὴν	καὶ	Ποταμίαν· ἦν δέ τις καὶ
[12, 22]	Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας	καὶ	Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος·
[12, 13]	πᾶσα καὶ πάμφορος· ἔχει δὲ	καὶ	προβατείαν ὑποδιφθέρου καὶ μαλακῆς ἐρέας,
[12, 11]	ὑπέλαβεν. Ἔστι δὲ καὶ φύσει	καὶ	προνοίᾳ κατεσκευασμένη καλῶς· ἵδρυται γὰρ
[12, 27]	ἀγαυοὺς ἱππημολγοὺς {καὶ} γαλακτοφάγους. Τοσαῦτα	καὶ	πρὸς Ἀπολλόδωρον· ἐπάνειμι δὲ ἐπὶ
[12, 27]	τὸν Μαίανδρον ἐκδιδόντας, ἐκεῖνον ὀνομάζων	καὶ	πρὸς τούτοις Ῥῆσόν θ' Ἑπτάπορόν
[12, 38]	κώμην, {πόλιν} ἀποδείξας τὴν κατοικίαν	καὶ	προσαγορεύσας Νεάπολιν. Ταύτης δὲ τῆς
[12, 1]	τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας, ἃ δὴ	καὶ	προσέθηκε τῷ Πόντῳ. Καὶ δὴ
[12, 14]	ὁ δ' Εὐπάτωρ ἐκόσμησεν ἱεροῖς	καὶ	προσέκτισε μέρος. Λεύκολλος δὲ καὶ
[12, 34]	τὴν ἐξουσίαν Ἀρχέλαον ἐπέστησεν ἱερέα	καὶ	προσώρισεν αὐτῷ χώραν δίσχοινον κύκλῳ
[12, 22]	ἐν τοῖς Μακεδονικοῖς. Ὁμοίως διαπορεῖ	καὶ	πῶς ἐκ τῶν ὑπὲρ τὸν
[12, 25]	Βάγας καὶ Βιάσας καὶ Αἰνιάτης	καὶ	Ῥατώτης καὶ Ζαρδώκης καὶ Τίβιος
[12, 11]	καὶ ἐποίκους ἔστειλαν· νυνὶ δὲ	καὶ	Ῥωμαίων ἀποικίαν δέδεκται, καὶ μέρος
[12, 3]	Θυνιάδα ἀκτὴν τὴν πρὸς Ἀπολλωνίᾳ	καὶ	Σαλμυδησσῷ. Καὶ οἱ Βέβρυκες δὲ
[12, 41]	τὴν Γεζατόριγος καὶ Μαρμωλῖτίν τε	καὶ	Σανισηνὴν καὶ Ποταμίαν· ἦν δέ
[12, 18]	Φαρνακίας Τιβαρανοί τε καὶ Χαλδαῖοι	καὶ	Σάννοι, οὓς πρότερον ἐκάλουν Μάκρωνας,
[12, 31]	καὶ καλέσαντος Διόσπολιν, ἐκείνη προσκατεσκεύασε	καὶ	Σεβαστὴν μετωνόμασε, βασιλείῳ τε τῇ
[12, 3]	Θυνῶν, ὁμολογεῖται παρὰ τῶν πλείστων,	καὶ	σημεῖα τίθενται τοῦ μὲν τῶν
[12, 28]	ἀξιολογώτατα ταῦτα, Ὕδαρα καὶ Βασγοιδάριζα	καὶ	Σινορία, ἐπιπεφυκὸς τοῖς ὁρίοις τῆς
[12, 38]	τῆς χώρας καὶ τῆς Ἀμισηνῶν	καὶ	Σινωπέων, πρός τε τὴν Καππαδοκίαν
[12, 26]	εἰ δ' Ἡράκλειαν καὶ Ἄμαστριν	καὶ	Σινώπην οὐ λέγει τὰς μήπω
[12, 38]	δὲ λοιπὴ ψιλὴ τὸ πλέον	καὶ	σιτοφόρος χώρα. Ὑπέρκειται δὲ τῆς
[12, 21]	εἶναί φασι· καὶ γὰρ Ἔφεσον	καὶ	Σμύρναν καὶ Κύμην καὶ Μύριναν.
[12, 27]	δὲ οὔ, οἷον Λυκίους μὲν	καὶ	Σολύμους, Μιλύας δ' οὔ, οὐδὲ
[12, 11]	καὶ γυμνασίῳ δὲ καὶ ἀγορᾷ	καὶ	στοαῖς κεκόσμηται λαμπρῶς. Τοιαύτη δὲ
[12, 36]	τῷ τόπῳ· οἱ δ' ἐμπορικοὶ	καὶ	στρατιωτικοὶ τελέως ἐξανηλίσκοντο, ὥστ' ἐπ'
[12, 29]	Τραλλιανοῦ, γυνὴ δ' ἐγένετο Πολέμωνος	καὶ	συνεβασίλευσεν ἐκείνῳ χρόνον τινά, εἶτα
[12, 29]	βασιλεύς. Αὐτὴ δὲ συνῴκησεν Ἀρχελάῳ	καὶ	συνέμεινεν ἐκείνῳ μέχρι τέλους, νῦν
[12, 8]	ὁ Πυλαιμένης ἦν· καὶ δὴ	καὶ	συνεστράτευσαν οὗτοι αὐτῷ πλεῖστοι, ἀποβαλόντες
[12, 11]	τῶν ἔνδοθεν καὶ πολλὰς αἰκίας	καὶ	σφαγὰς ποιῶν, ἀπαγορεῦσαι τοὺς ἀνθρώπους
[12, 12]	καὶ εὐκατακόμιστον. Ἡ δὲ Σινωπῖτις	καὶ	σφένδαμνον φύει καὶ ὀροκάρυον, ἐξ
[12, 31]	ἱερόν, καθάπερ τὸ ἐν Ἀλβανοῖς	καὶ	τὰ ἐν Φρυγίᾳ, τό τε
[12, 30]	Μιθριδάτου κατεσκεύαστο καὶ ὁ ὑδραλέτης	καὶ	τὰ ζωγρεῖα καὶ αἱ πλησίον
[12, 30]	ζωγρεῖα καὶ αἱ πλησίον θῆραι	καὶ	τὰ μέταλλα. ~Ἐνταῦθα δὲ καὶ
[12, 1]	παρέλαβε· τὰ μὲν πρὸς Ἀρμενίαν	καὶ	τὰ περὶ τὴν Κολχίδα τοῖς
[12, 13]	δ' ἔδωκε Δηιοτάρῳ Πομπήιος, καθάπερ	καὶ	τὰ περὶ Φαρνακίαν καὶ τὴν
[12, 23]	ἄν, καὶ ἔνδοξα εἶναι, καθάπερ	καὶ	τὰ σιδηρεῖα; ἢ σιδήρου μὲν
[12, 20]	εἰς Χάλυβας, τὰ δ' ἑξῆς	καὶ	τὰ συνῳδὰ οὐ νοῶν, καὶ
[12, 42]	οἱ Βιθυνοὶ πρὸς δύσιν, πειρασόμεθα	καὶ	τὰ τούτων ἐπελθεῖν· ἔπειτα λαβόντες
[12, 38]	εἰργόμενος τῶν πεδίων, εὗρε δὲ	καὶ	τὰ ὑδρεῖα ἐμπεφραγμένα πέτραις ἠλιβάτοις·
[12, 30]	γὰρ ἐλαιόφυτός ἐστι καὶ εὔοινος	καὶ	τὰς ἄλλας ἔχει πάσας ἀρετάς,
[12, 20]	περὶ Ἄβδηρα τὴν οἴκησιν εἶχον	καὶ	τὰς περὶ Λῆμνον νήσους· ὁμοίως
[12, 20]	ἀντιπαραθέντες τῇ ἡμετέρᾳ τὴν ἐκείνου	καὶ	τὰς τῶν ἄλλων ὑπολήψεις σκοπῶμεν.
[12, 20]	οὐκ ἐνῆν ἀντὶ Ἀλύβων Χάλυβας,	καὶ	ταῦτα τῶν ὀνομάτων μεταπτώσεις πολλὰς
[12, 14]	καὶ Ἀθηναίων ἐποικισθεῖσαν Πειραιᾶ μετονομασθῆναι.	Καὶ	ταύτην δὲ κατέσχον οἱ βασιλεῖς,
[12, 38]	Φαζημωνῖτιν, οἱ δ' ὕστερον βασιλεῦσι	καὶ	ταύτην ἔνειμαν. ~Ἡ δ' ἡμετέρα
[12, 14]	καὶ προσέκτισε μέρος. Λεύκολλος δὲ	καὶ	ταύτην ἐπολιόρκησεν, εἶθ' ὕστερον Φαρνάκης
[12, 37]	τῷ τόπῳ καὶ πόλιν ὠνόμασε	καὶ	ταύτην καὶ τὴν Μεγαλόπολιν, συνθεὶς
[12, 27]	αὐτοὺς προφέροντας τὰ τοιαῦτα, εἰ	καὶ	ταυτολογήσομεν· οἷον ἐπὶ τῶν ποταμῶν
[12, 27]	πλείστας, Μίλητον λέγων καὶ Λέσβον	καὶ	Τένεδον, οὐδὲ Ληθαῖον τὸν παρὰ
[12, 17]	ἔνθεν εἰς Φᾶσιν χίλιοί που	καὶ	τετρακόσιοι, ὥστε οἱ σύμπαντες ἀπὸ
[12, 35]	παρέλαβεν· εἶθ' ὕστερον Λυκομήδης, ᾧ	καὶ	τετράσχοινος ἄλλη προσετέθη· καταλυθέντος δὲ
[12, 22]	οὐκ ἐφαρμόττει τῷ περὶ Μυσίαν	καὶ	Τευθρανίαν; ~νὴ Δία, ἀλλά φησι
[12, 32]	ἀφιδρυθέντα ἐκεῖθεν, σχεδὸν δέ τι	καὶ	τῇ ἀγωγῇ παραπλησίᾳ κεχρημένα τῶν
[12, 32]	τοῖς ἐν τῇ μεγάλῃ Καππαδοκίᾳ	καὶ	τῇ αὐτῇ θεῷ καθιερωμένα, ἀφιδρυθέντα
[12, 1]	λοιπὰ εἰς ἕνδεκα πολιτείας διεῖλε	καὶ	τῇ Βιθυνίᾳ προσέθηκεν ὥστ' ἐξ
[12, 25]	τῇ Φαζημωνίτιδι καὶ τῇ Πιμωλισίτιδι	καὶ	τῇ Γαζηλωνίτιδι καὶ Γαζακηνῇ καὶ
[12, 42]	συνυφανοῦμεν τὰ παράλληλα τῷ Πόντῳ	καὶ	τῇ Καππαδοκίᾳ· τοιαύτην γάρ τινα
[12, 37]	οὔσας τῇ τε μικρᾷ Ἀρμενίᾳ	καὶ	τῇ Λαουιανσηνῇ, ἐχούσας ὀρυκτοὺς ἅλας
[12, 25]	γὰρ ἔν τε τῇ Φαζημωνίτιδι	καὶ	τῇ Πιμωλισίτιδι καὶ τῇ Γαζηλωνίτιδι
[12, 23]	καὶ ἀκύρως προστιθέμενα δέχεσθαι, ὡς	καὶ	Τῆλ' ἐξ Ἀσκανίης καὶ Ἀρναῖος
[12, 24]	ἐντὸς τοῦ Ἅλυος Ἁλίζωνοι, οἱ	καὶ	Τηλόθεν ἐξ Ἀλύβης, ὅθεν ἀργύρου
[12, 37]	τό τε πλῆθος τῶν ἱεροδούλων	καὶ	τὴν ἄλλην εὐπορίαν. Ἐμειώθη δὲ
[12, 26]	τὴν παραλίαν δ' ἠγνόει, καθάπερ	καὶ	τὴν ἄλλην τὴν Ποντικήν· ὠνόμαζε
[12, 11]	Μιλήσιοι τὴν εὐφυί̈ αν ἰδόντες	καὶ	τὴν ἀσθένειαν τῶν ἐνοικούντων ἐξιδιάσαντο
[12, 40]	τε Βιθυνίαν εἷλεν ἐξ ἐφόδου	καὶ	τὴν Ἀσίαν κατέσχε μέχρι Καρίας
[12, 27]	τοὺς γοῦν κατὰ τὴν Αἰτωλίαν	καὶ	τὴν Ἀττικὴν οὐ λέγει οὐδ'
[12, 41]	τὴν ὅμορον τῇ Βιθυνίᾳ Τιμωνῖτιν	καὶ	τὴν Γεζατόριγος καὶ Μαρμωλῖτίν τε
[12, 9]	διῃρημένης εἴς τε τὴν μεσόγαιαν	καὶ	τὴν ἐπὶ θαλάττῃ διατείνουσαν ἀπὸ
[12, 31]	βαρβάρῳ τῇ ὑπ' αὐτῆς κατεχομένῃ,	καὶ	τὴν Ζηλῖτιν καὶ Μεγαλοπολῖτιν. Τὰ
[12, 14]	τήν τε ἄλλην χώραν καλὴν	καὶ	τὴν Θεμίσκυραν τὸ τῶν Ἀμαζόνων
[12, 37]	εἰς ἓν τήν τε Κουλουπηνὴν	καὶ	τὴν Καμισηνήν, ὁμόρους οὔσας τῇ
[12, 27]	διὰ τὸ λίαν σημειῶδες, ὡς	καὶ	τὴν Λιβύην καὶ τὸν λίβα
[12, 39]	νότον ἐπί τε τὴν Ζηλῖτιν	καὶ	τὴν μεγάλην Καππαδοκίαν μέχρι τῶν
[12, 37]	καὶ πόλιν ὠνόμασε καὶ ταύτην	καὶ	τὴν Μεγαλόπολιν, συνθεὶς ταύτην τε
[12, 1]	Παφλαγονίας μερῶν. Προσεκτήσατο δ' οὗτος	καὶ	τὴν μέχρι Ἡρακλείας παραλίαν ἐπὶ
[12, 42]	λέγων οὐδὲν σαφές. Ἐπεὶ δὲ	καὶ	τὴν ὅμορον τῷ Πόντῳ Παφλαγονίαν
[12, 22]	τῶν Ξενοκράτους γνωρίμων ἀνδρὸς δόξαν	καὶ	τὴν Παλαιφάτου, ὧν ὁ μὲν
[12, 13]	τούτων ἀπέδειξεν αὐτὸν βασιλέα, ἔχοντα	καὶ	τὴν πατρῴαν τετραρχίαν τῶν Γαλατῶν,
[12, 14]	Θεμίσκυραν τὸ τῶν Ἀμαζόνων οἰκητήριον,	καὶ	τὴν Σιδήνην. ~Ἔστι δὲ ἡ
[12, 10]	μεγάλη πρὸς τὰς ἄρκτους ἀνατεταμένη	καὶ	τὴν Σκυθικὴν χερρόνησον. Ἐμνήσθημεν δ'
[12, 40]	Ἰταλίαν ἔπλευσεν, ὁ δ' ἠκολούθησε	καὶ	τήν τε Βιθυνίαν εἷλεν ἐξ
[12, 13]	καθάπερ καὶ τὰ περὶ Φαρνακίαν	καὶ	τὴν Τραπεζουσίαν μέχρι Κολχίδος καὶ
[12, 33]	τὰ βραβεῖα ἐπ' ἄλλῳ γενέσθαι	καὶ	τὴν τῶν ἀριστείων διανομήν. ~Ἐπὶ
[12, 28]	βασιλείας ὁ Μιθριδάτης ἐπιόντος Πομπηίου,	καὶ	τῆς Ἀκιλισηνῆς κατὰ Δάστειρα εὔυδρον
[12, 38]	μεταξὺ ταύτης τε τῆς χώρας	καὶ	τῆς Ἀμισηνῶν καὶ Σινωπέων, πρός
[12, 7]	τὴν πλείω, μέρος δέ τι	καὶ	τῆς Βιθυνίας ὥστε καὶ τῆς
[12, 33]	τῶν μεγίστων τυχὼν καὶ δὴ	καὶ	τῆς ἐν Κομάνοις ἱερωσύνης ἐφωράθη
[12, 1]	Ἅλυϊ μέχρι Τιβαρανῶν καὶ Ἀρμενίων	καὶ	τῆς ἐντὸς Ἅλυος τὰ μέχρι
[12, 27]	γνωριζόμενον ἢ διότι τῆς Ἀσίας	καὶ	τῆς Εὐρώπης ὅριόν ἐστιν· ἀλλ'
[12, 28]	Αὐξηθεὶς δὲ Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ	καὶ	τῆς Κολχίδος κατέστη κύριος καὶ
[12, 1]	ἐπὶ δὲ τἀναντία μέχρι Κολχίδος	καὶ	τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας, ἃ δὴ
[12, 13]	καὶ τὴν Τραπεζουσίαν μέχρι Κολχίδος	καὶ	τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας· καὶ τούτων
[12, 27]	διωρισμένων οὐδὲ τοῦ Τανάιδος ἔδει	καὶ	τῆς μνήμης αὐτοῦ. Πολλὰ δὲ
[12, 7]	τι καὶ τῆς Βιθυνίας ὥστε	καὶ	τῆς Νικομηδείας ἀπέχειν μικρὸν πλείους
[12, 39]	ταύτης ἐπιμηκεστέρα μέχρι τοῦ Βαβανόμου	καὶ	τῆς Ξιμήνης, ἥπερ καὶ αὐτὴ
[12, 32]	τε ἱερουργιῶν καὶ τῶν θεοφοριῶν	καὶ	τῆς περὶ τοὺς ἱερέας τιμῆς,
[12, 34]	υἱὸς μὲν τοῦ ὑπὸ Σύλλα	καὶ	τῆς συγκλήτου τιμηθέντος, φίλος δὲ
[12, 17]	μὲν οὖν τῆς Κολχίδος εἴρηται	καὶ	τῆς ὑπερκειμένης παραλίας. ~Τῆς δὲ
[12, 18]	παραλίας. ~Τῆς δὲ Τραπεζοῦντος ὑπέρκεινται	καὶ	τῆς Φαρνακίας Τιβαρανοί τε καὶ
[12, 2]	ἐπέκεινα τὰ μέχρι τοῦ στόματος	καὶ	τῆς Χαλκηδόνος τῷ Βιθυνῶν βασιλεῖ
[12, 36]	πανταχόθεν ἔκ τε τῶν πόλεων	καὶ	τῆς χώρας ἄνδρες ὁμοῦ γυναιξὶν
[12, 11]	δέδεκται, καὶ μέρος τῆς πόλεως	καὶ	τῆς χώρας ἐκείνων ἐστί. Διέχει
[12, 6]	Ῥωμαίων ἐπὶ μέρει τῆς πόλεως	καὶ	τῆς χώρας. Λαβὼν δὲ παρ'
[12, 28]	δ' εἶχον καὶ τοὺς Χαλδαίους	καὶ	Τιβαρηνούς, ὥστε μέχρι Τραπεζοῦντος καὶ
[12, 25]	Αἰνιάτης καὶ Ῥατώτης καὶ Ζαρδώκης	καὶ	Τίβιος καὶ Γάσυς καὶ Ὀλίγασυς
[12, 11]	μὲν φιλοσόφων Διογένη τὸν κυνικὸν	καὶ	Τιμόθεον τὸν Πατρίωνα, τῶν δὲ
[12, 1]	ἐντὸς Ἅλυος τὰ μέχρι Ἀμάστρεως	καὶ	τινῶν τῆς Παφλαγονίας μερῶν. Προσεκτήσατο
[12, 33]	Ῥωμαίοις· καταλυθέντος δ' ἐκείνου συνδιεβλήθη	καὶ	τὸ γένος. Ὀψὲ δὲ Μοαφέρνης
[12, 31]	πρὸς Ἀντιοχείᾳ τῇ πρὸς Πισιδίᾳ	καὶ	τὸ ἐν τῇ χώρᾳ τῶν
[12, 27]	ὑπέδραμε δέ· πολὺ γὰρ δὴ	καὶ	τὸ ἐπελευστικὸν εἶδος ἔν τε
[12, 31]	τῇ πόλει χρῆται. Ἔχει δὲ	καὶ	τὸ ἱερὸν Μηνὸς Φαρνάκου καλούμενον,
[12, 31]	καὶ τὰ μέταλλα. ~Ἐνταῦθα δὲ	καὶ	τὸ Καινὸν χωρίον προσαγορευθέν, ἐρυμνὴ
[12, 26]	οὐδὲν ἄτοπον εἰ μὴ εἴρηκε.	Καὶ	τὸ μὴ ὀνομάζειν δὲ πολλὰ
[12, 15]	ἡ Θεμίσκυρα ὑποδέχεται τὸ ῥεῦμα	καὶ	τὸ Ποντικὸν πέλαγος. Διὰ δὲ
[12, 38]	ὕδατα τῶν Φαζημωνιτῶν ὑγιεινὰ σφόδρα,	καὶ	τὸ Σαγύλιον ἐπὶ ὄρους ὀρθίου
[12, 28]	πλεῖστα τῶν γαζοφυλακίων, καὶ δὴ	καὶ	τὸ τελευταῖον εἰς ταύτας κατέφυγε
[12, 31]	Μηνὸς ἐν τῷ ὁμωνύμῳ τόπῳ	καὶ	τὸ τοῦ Ἀσκαίου τὸ πρὸς
[12, 5]	περὶ τὸ Τίειον μέχρι Παρθενίου	καὶ	τὸ τῶν Ἐνετῶν τὸ συνεχὲς
[12, 39]	μὲν εὔδενδρος, ἡ δ' ἱππόβοτος	καὶ	τοῖς ἄλλοις θρέμμασι πρόσφορος· ἅπασα
[12, 18]	καὶ τῶν ἀκροδρύων, ἐπιτίθενται δὲ	καὶ	τοῖς ὁδοιποροῦσι καταπηδήσαντες ἀπὸ τῶν
[12, 25]	Παφλαγονίᾳ ταῖς δυσὶ χρῆται διαλέκτοις	καὶ	τοῖς ὀνόμασι πλεονάζει τοῖς Παφλαγονικοῖς,
[12, 37]	ἱερέως ὄντος ἐν περιουσίᾳ μεγάλῃ,	καὶ	τοῖς περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλίγοις
[12, 11]	δὲ τοῦ Βιλλάρου σφαῖραν ἦρε	καὶ	τὸν Αὐτόλυκον, Σθένιδος ἔργον, ὃν
[12, 22]	νῦν δὲ Ζελείᾳ, τὸν Ὀδίον	καὶ	τὸν Ἐπίστροφον στρατεῦσαι. Τί οὖν
[12, 27]	σημειῶδες, ὡς καὶ τὴν Λιβύην	καὶ	τὸν λίβα τὸν ἀπὸ τῶν
[12, 11]	κατὰ συμβάσεις. Ἑάλωσαν δ' οὖν·	καὶ	τὸν μὲν ἄλλον κόσμον τῆς
[12, 30]	τῶν πρὸς δύσιν τὸν Λίθρον	καὶ	τὸν Ὄφλιμον. Ἔστι δ' αὐλὼν
[12, 13]	ἧς καθ' ὅλην τὴν Καππαδοκίαν	καὶ	τὸν Πόντον σφόδρα πολλὴ σπάνις
[12, 23]	ἑαυτοῦ πατρίδα, πλησίον τῆς Σκήψεως	καὶ	τοῦ Αἰσήπου Νέαν κώμην καὶ
[12, 10]	χερρόνησον. Ἐμνήσθημεν δ' αὐτῆς πολλάκις	καὶ	τοῦ ἀντικειμένου αὐτῇ Κριοῦ μετώπου,
[12, 11]	ἐπιπεσόντος, ὕστερον δὲ ὑπὸ Λευκόλλου	καὶ	τοῦ ἐγκαθημένου τυράννου καὶ ἐντὸς
[12, 37]	ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἱεροδούλων	καὶ	τοῦ ἱερέως ὄντος ἐν περιουσίᾳ
[12, 27]	τε Κάρησόν τε Ῥοδίον τε,	καὶ	τοὺς ἄλλους, ὧν οἱ πλείους
[12, 1]	παρέδωκε τοῖς ἀπὸ Πυλαιμένους, καθάπερ	καὶ	τοὺς Γαλάτας τοῖς ἀπὸ γένους
[12, 35]	ἤδη τῶν ἀνθρώπων ἀνῃρημένων ἠχθέσθη,	καὶ	τούς γε σωζομένους εὐεργεσίας καὶ
[12, 4]	οὕτω λέγεται. Τοὺς δὲ Μαριανδυνοὺς	καὶ	τοὺς Καύκωνας οὐχ ὁμοίως ἅπαντες
[12, 12]	καὶ Παφλαγόνων ὁρίζει τούτους τε	καὶ	τοὺς Λευκοσύρους. Ἔχει δὲ καὶ
[12, 37]	μετὰ μείζονος ἁγιστείας ἐνταῦθα συντελοῦνται,	καὶ	τοὺς ὅρκους περὶ τῶν μεγίστων
[12, 8]	ἀφίκοντο. Τινὲς δὲ καὶ Ἀντήνορα	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ κοινωνῆσαι τοῦ
[12, 27]	ὀνομάζων καὶ πόλεις τοτὲ μὲν	καὶ	τοὺς ποταμοὺς καὶ ὄρη συγκαταλέγει
[12, 28]	δὲ ἰδιοπραγοῦντες· ὑπηκόους δ' εἶχον	καὶ	τοὺς Χαλδαίους καὶ Τιβαρηνούς, ὥστε
[12, 23]	χειρὶ παχείῃ Πηνελόπη. Δεδόσθω δὴ	καὶ	τοῦτο· ἀλλ' ἐκεῖνα οὐ δοτέα,
[12, 4]	εἰσὶ τοῖς Βιθυνοῖς· ἔοικεν οὖν	καὶ	τοῦτο Θρᾴκιον ὑπάρξαι τὸ φῦλον.
[12, 21]	πλησίον Κύμης τῆς πατρίδος αὐτοῦ·	καὶ	τοῦτο μὲν ἔχεταί τινος λόγου
[12, 4]	ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καταλιπεῖν. Εἴρηται δὲ	καὶ	τοῦτο ὅτι πρῶτοι τὴν Ἡράκλειαν
[12, 31]	καὶ Μῆνα Φαρνάκου. Ἔστι δὲ	καὶ	τοῦτο τῆς σελήνης τὸ ἱερόν,
[12, 35]	τετράσχοινος ἄλλη προσετέθη· καταλυθέντος δὲ	καὶ	τούτου νῦν ἔχει Δύτευτος υἱὸς
[12, 22]	γὰρ τοῦ τὴν ἀρχαίαν γραφὴν	καὶ	τούτους κινεῖν οὔτε τὰ ἀργυρεῖα
[12, 28]	καὶ τῆς Κολχίδος κατέστη κύριος	καὶ	τούτων ἁπάντων, Ἀντιπάτρου τοῦ Σίσιδος
[12, 13]	Κολχίδος καὶ τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας·	καὶ	τούτων ἀπέδειξεν αὐτὸν βασιλέα, ἔχοντα
[12, 28]	μὲν δὴ τῶν περὶ Φαρνακίαν	καὶ	Τραπεζοῦντα τόπων οἱ Τιβαρηνοὶ καὶ
[12, 29]	Χαλδαίους μέχρι Κολχίδος καὶ Φαρνακίας	καὶ	Τραπεζοῦντος ἔχει Πυθοδωρίς, γυνὴ σώφρων
[12, 24]	τῶν ἐπέκεινα, καθάπερ τὰς Ἀμαζόνας	καὶ	Τρῆρας καὶ Κιμμερίους φασί, συμμαχήσοντας
[12, 35]	τῷ πατρί, τοῦτον δὲ σωθῆναι	καὶ	τυχεῖν τῆς τιμῆς ταύτης. Αἰσθόμενος
[12, 35]	ἐπιτηδειότερον κηδεμόνα τῇ μητρὶ ἔσεσθαι	καὶ	τῷ λειπομένῳ ἀδελφῷ· οὕτω δὲ
[12, 19]	μόνοι οὗτοι κατακόπτουσι τοὺς δελφῖνας	καὶ	τῷ στέατι πολλῷ χρῶνται πρὸς
[12, 27]	τὰς ἄλλας τῶν Ἰώνων πόλεις	καὶ	τῶν Αἰολέων τὰς πλείστας, Μίλητον
[12, 18]	Ζῶσι δ' ἀπὸ θηρείων σαρκῶν	καὶ	τῶν ἀκροδρύων, ἐπιτίθενται δὲ καὶ
[12, 19]	ἁλιείας καὶ μάλιστα τῶν πηλαμύδων	καὶ	τῶν δελφίνων· ἐπακολουθοῦντες γὰρ ταῖς
[12, 2]	Καππαδόκων τῶν πρὸς τῷ Πόντῳ	καὶ	τῶν ἑξῆς μέχρι Κολχίδος· ταῦτα
[12, 9]	καὶ νῦν Λευκόσυροι καλοῦνται, Σύρων	καὶ	τῶν ἔξω τοῦ Ταύρου λεγομένων·
[12, 24]	διαβαίνειν ἐκ τῶν τόπων τούτων	καὶ	τῶν ἐπέκεινα, καθάπερ τὰς Ἀμαζόνας
[12, 32]	παραπλησίᾳ κεχρημένα τῶν τε ἱερουργιῶν	καὶ	τῶν θεοφοριῶν καὶ τῆς περὶ
[12, 15]	τε καὶ ὄχνης καὶ μήλου	καὶ	τῶν καρυωδῶν ὥστε κατὰ πᾶσαν
[12, 11]	διαδεξαμένοις ἐκεῖνον μέχρι τοῦ Εὐπάτορος	καὶ	τῶν καταλυσάντων Ῥωμαίων ἐκεῖνον. Ὁ
[12, 42]	ἀρχὴν ἄλλην ἔκ τε τούτων	καὶ	τῶν Παφλαγόνων τὰ ἑξῆς τούτων
[12, 27]	οὐδ' ἄλλους πλείους· ἔτι δὲ	καὶ	τῶν πόρρω μεμνημένος τῶν ἐγγὺς
[12, 39]	ὕψος ἀπὸ τῆς ποταμίας ἀναβαίνοντι	καὶ	τῶν προαστείων· ἀπὸ δὲ τοῦ
[12, 1]	ὡς νῦν ἔχει λεγέσθω, μικρὰ	καὶ	τῶν προτέρων ἐφαπτομένοις ὅπου τοῦτο
[12, 34]	τούτων μὲν οὖν ἡγεμὼν ἦν	καὶ	τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων ἱεροδούλων
[12, 27]	ἐστιν. Ἐκ πάντων δὲ {τούτων	καὶ}	τῶν τοιούτων δῆλόν ἐστιν ὅτι
[12, 39]	πάσης βίας κρείττων· ἔχει δὲ	καὶ	ὑδρεῖα ἐντὸς ἀναφαίρετα, συρίγγων τετμημένων
[12, 38]	ἀνατείνοντος ἄκραν ἔρυμα ἱδρυμένον ἔχον	καὶ	ὑδρεῖον δαψιλές, ὃ νῦν ὠλιγώρηται,
[12, 33]	ὀργήν, ὅτι ἀνεψιὸν αὐτοῦ Τίβιον	καὶ	υἱὸν ἐκείνου Θεόφιλον ἐτύγχανεν ἀπεκτονὼς
[12, 27]	λεγομένην αὐτοῦ πατρίδα, Ἕρμον ποταμὸν	καὶ	Ὕλλον ὀνομάζων, οὐδὲ Πακτωλὸν τὸν
[12, 28]	ἔχει πολλὰς εὔυδρός τε οὖσα	καὶ	ὑλώδης καὶ ἀποτόμοις φάραγξι καὶ
[12, 15]	δ' ἐν τῇ πεπτωκυίᾳ φυλλάδι	καὶ	ὑπ' αὐτῇ κειμένων βαθείᾳ καὶ
[12, 11]	εἶναι γυμνῷ ποδί· ἄνωθεν μέντοι	καὶ	ὑπὲρ τῆς πόλεως εὔγεών ἐστι
[12, 38]	τὸ Σαγύλιον ἐπὶ ὄρους ὀρθίου	καὶ	ὑψηλοῦ πρὸς ὀξεῖαν ἀνατείνοντος ἄκραν
[12, 10]	φῇ Κρῶμνάν τ' Αἰγιαλόν τε	καὶ	ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους. Γράφουσι δέ τινες
[12, 5]	τὸ Κρῶμνάν τ' Αἰγιαλόν τε	καὶ	ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους τιθείς Καύκωνας δ'
[12, 16]	ἧς ὠνομάσθη Σιδήνη, καὶ Χάβακα	καὶ	Φάβδα· μέχρι μὲν δὴ δεῦρο
[12, 31]	πρός τε τῇ ῥίζῃ ποταμὸν	καὶ	φάραγγα βαθεῖαν· τὸ δ' ὕψος
[12, 28]	καὶ Τιβαρηνούς, ὥστε μέχρι Τραπεζοῦντος	καὶ	Φαρνακίας διατείνειν τὴν ἀρχὴν αὐτῶν.
[12, 29]	Τιβαρηνοὺς καὶ Χαλδαίους μέχρι Κολχίδος	καὶ	Φαρνακίας καὶ Τραπεζοῦντος ἔχει Πυθοδωρίς,
[12, 8]	Ζηνόδοτος δὲ ἐξ Ἐνετῆς” γράφει,	καὶ	φησὶ δηλοῦσθαι τὴν νῦν Ἀμισόν·
[12, 40]	τῶν ἐργαζομένων, συνεχῶς δὲ νόσοις	καὶ	φθοραῖς δαπανωμένων. Τοσαῦτα καὶ περὶ
[12, 41]	ἔχων τὰ Γάγγρα πολισμάτιον ἅμα	καὶ	φρούριον. ~Εὔδοξος δ' ὀρυκτοὺς ἰχθῦς
[12, 39]	καὶ φύσει, πόλεως τε ἅμα	καὶ	φρουρίου παρέχεσθαι χρείαν δυναμένη· πέτρα
[12, 27]	οὐδὲ Πισίδας· καὶ Παφλαγόνας μὲν	καὶ	Φρύγας καὶ Μυσούς, Μαριανδυνοὺς δ'
[12, 20]	δὲ καὶ Βρῦγοι καὶ Βρύγες	καὶ	Φρύγες οἱ αὐτοί, καὶ Μυσοὶ
[12, 11]	τῆς βασιλείας ὑπέλαβεν. Ἔστι δὲ	καὶ	φύσει καὶ προνοίᾳ κατεσκευασμένη καλῶς·
[12, 39]	κατεσκεύασται δὲ θαυμαστῶς προνοίᾳ τε	καὶ	φύσει, πόλεως τε ἅμα καὶ
[12, 16]	Σίδην ἀφ' ἧς ὠνομάσθη Σιδήνη,	καὶ	Χάβακα καὶ Φάβδα· μέχρι μὲν
[12, 18]	καὶ τῆς Φαρνακίας Τιβαρανοί τε	καὶ	Χαλδαῖοι καὶ Σάννοι, οὓς πρότερον
[12, 28]	καὶ Τραπεζοῦντα τόπων οἱ Τιβαρηνοὶ	καὶ	Χαλδαῖοι μέχρι τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας
[12, 29]	ὁ Ἀρχέλαος. Τοὺς δὲ Τιβαρηνοὺς	καὶ	Χαλδαίους μέχρι Κολχίδος καὶ Φαρνακίας
[12, 31]	Ἀμερίαν κωμόπολιν πολλοὺς ἱεροδούλους ἔχουσαν	καὶ	χώραν ἱεράν, ἣν ὁ ἱερώμενος
[12, 31]	μέταλλα. ~Ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ	Καινὸν	χωρίον προσαγορευθέν, ἐρυμνὴ καὶ ἀπότομος
[12, 22]	τῶν ἀντιγράφων τῶν ἀρχαίων πίστιν	καινοτομουμένη	ἐπὶ τοσοῦτον σχεδιασμῷ ἔοικεν. Ὁ
[12, 41]	ἰοῦσι πρὸς δύσιν. Ταύτης δὲ	καίπερ	ὀλίγης οὔσης μικρὸν μὲν πρὸ
[12, 7]	Αὐξηθεὶς δὲ καὶ γενόμενος πλωτός,	καίπερ	πάλαι ἄπλωτος ὤν, τὴν Βιθυνίαν
[12, 35]	ταύτης. Αἰσθόμενος γάρ, ὡς ἔοικε,	Καῖσαρ	ἤδη τῶν ἀνθρώπων ἀνῃρημένων ἠχθέσθη,
[12, 35]	δι' ἀρετήν. Ὁ μὲν γὰρ	Καῖσαρ	θριαμβεύσας τὸν Ἀδιατόριγα μετὰ παίδων
[12, 14]	Βοσπόρου διαβάς· ἐλευθερωθεῖσαν δ' ὑπὸ	Καίσαρος	τοῦ θεοῦ παρέδωκεν Ἀντώνιος βασιλεῦσιν·
[12, 35]	ταύτης τυγχάνειν τῆς τιμῆς παρὰ	Καίσαρος	τοῦ Σεβαστοῦ δι' ἀρετήν. Ὁ
[12, 14]	πάλιν μετὰ τὰ Ἀκτιακὰ ὑπὸ	Καίσαρος	τοῦ Σεβαστοῦ, καὶ νῦν εὖ
[12, 23]	κοῦ πλούτου τοῦ κατ' Αἴγυπτον;	καίτοι	διπλάσιον σχεδόν τι διέχοντα τῶν
[12, 28]	διὰ τῶν ὀρῶν εἰς Κολχίδα	κἀκεῖθεν	εἰς Βόσπορον. Πομπήιος δὲ περὶ
[12, 40]	ὀλίγων εἰς τὴν οἰκείαν ἐσώθη	κἀκεῖθεν	εἰς Ἰταλίαν ἔπλευσεν, ὁ δ'
[12, 40]	δημοσιῶναι μεταλλευταῖς χρώμενοι τοῖς ἀπὸ	κακουργίας	ἀγοραζομένοις ἀνδραπόδοις· πρὸς γὰρ τῷ
[12, 14]	βασιλεῦσιν· εἶθ' ὁ τύραννος Στράτων	κακῶς	αὐτὴν διέθηκεν· εἶτ' ἠλευθερώθη πάλιν
[12, 33]	ὃς ἰδὼν τὰ τοῦ βασιλέως	κακῶς	φερόμενα ἐν τῷ πρὸς Λεύκολλον
[12, 15]	Φαναροίας τὸ αὐτὸ διέξεισι πεδίον·	καλεῖται	δὲ Ἶρις. Ἔχει δὲ τὰς
[12, 2]	Βυζαντίῳ κεῖται· Θρᾳκῶν δ' ἐστί,	καλεῖται	δὲ τὰ ἀριστερὰ τοῦ Πόντου·
[12, 40]	χώρα ἡ ἑκατέρωθεν τοῦ ποταμοῦ	καλεῖται	Πιμωλισηνή. Τὸ δὲ σανδαρακουργεῖον ὄρος
[12, 2]	μέχρι Κολχίδος· ταῦτα δὲ πάντα	καλεῖται	τὰ δεξιὰ τοῦ Εὐξείνου πόντου.
[12, 9]	τὸν Ἡρόδοτον ἐς τὸν Εὔξεινον	καλεόμενον	πόντον, Σύρους λέγοντα τοὺς Καππάδοκας·
[12, 31]	Πομπηίου σκευάσαντος εἰς πόλιν καὶ	καλέσαντος	Διόσπολιν, ἐκείνη προσκατεσκεύασε καὶ Σεβαστὴν
[12, 14]	δὲ τήν τε ἄλλην χώραν	καλὴν	καὶ τὴν Θεμίσκυραν τὸ τῶν
[12, 6]	τε Χερρόνησος ἄποικος καὶ ἡ	Κάλλατις·	ἦν τε αὐτόνομος, εἶτ' ἐτυραννήθη
[12, 21]	φάσκοντες ὑπὲρ τὸν Βορυσθένη καὶ	Καλλιπίδας	καὶ ἄλλα ὀνόματα, ἅπερ Ἑλλάνικός
[12, 20]	τὴν παρὰ θάμνῳ ἔντος ἀμώμητον	κάλλιπον	οὐκ ἐθέλων. Οἱ δ' αὐτοὶ
[12, 5]	που καὶ περὶ τούτων πρότερον.	Καλλισθένης	δὲ καὶ ἔγραφε τὰ ἔπη
[12, 38]	πελαγία τὸ μέγεθος ἡ Στιφάνη	καλουμένη,	πολύοψος καὶ κύκλῳ νομὰς ἀφθόνους
[12, 4]	Κρησὶ μὲν ἐθήτευεν ἡ Μνῴα	καλουμένη	σύνοδος, Θετταλοῖς δὲ οἱ Πενέσται.
[12, 37]	οὖσαν ὑπὸ Ῥωμαίοις εἶναι συμβαίνει	καλουμένην	ἐπαρχίαν καὶ ἔστι σύστημα καθ'
[12, 15]	τούτῳ πάρισος ῥέων ἐκ τῆς	καλουμένης	Φαναροίας τὸ αὐτὸ διέξεισι πεδίον·
[12, 29]	ἀρχήν, τελευτήσαντος ἐν τοῖς Ἀσπουργιανοῖς	καλουμένοις	τῶν περὶ τὴν Σινδικὴν βαρβάρων·
[12, 31]	εἰς ὑπερβολὴν ὥστε τὸν βασιλικὸν	καλούμενον	ὅρκον τοῦτον ἀπέφηναν τύχην βασιλέως”
[12, 39]	πλατύνεται καὶ ποιεῖ τὸ Χιλιόκωμον	καλούμενον	πεδίον· εἶθ' ἡ Διακοπηνὴ καὶ
[12, 31]	καὶ τὸ ἱερὸν Μηνὸς Φαρνάκου	καλούμενον,	τὴν Ἀμερίαν κωμόπολιν πολλοὺς ἱεροδούλους
[12, 15]	ποταμὸς διέξεισι τὸ πεδίον Θερμώδων	καλούμενος·	ἄλλος δὲ τούτῳ πάρισος ῥέων
[12, 9]	γὰρ ἔτι καὶ νῦν Λευκόσυροι	καλοῦνται,	Σύρων καὶ τῶν ἔξω τοῦ
[12, 11]	τινὰς ὡσανεὶ βόθρους πετρίνους, οὓς	καλοῦσι	χοινικίδας· πληροῦνται δὲ οὗτοι μετεωρισθείσης
[12, 7]	ὅ τε Ψίλλις καὶ ὁ	Κάλπας	καὶ ὁ Σαγγάριος οὗ μέμνηται
[12, 39]	θρέμμασι πρόσφορος· ἅπασα δ' οἰκήσιμος	καλῶς.	Ἐδόθη δὲ καὶ ἡ Ἀμάσεια
[12, 11]	καὶ φύσει καὶ προνοίᾳ κατεσκευασμένη	καλῶς·	ἵδρυται γὰρ ἐπὶ αὐχένι χερρονήσου
[12, 11]	Αὐτὴ δ' ἡ πόλις τετείχισται	καλῶς,	καὶ γυμνασίῳ δὲ καὶ ἀγορᾷ
[12, 28]	καὶ νῦν συμμένει καὶ οἰκεῖται	καλῶς.	~Τὴν μὲν οὖν μικρὰν Ἀρμενίαν
[12, 37]	ἅλας καὶ ἔρυμα ἀρχαῖον τὰ	Κάμισα	νῦν κατεσπασμένον· οἱ δὲ μετὰ
[12, 12]	τῆς Ποντικῆς πλησίον κατὰ τὴν	Καμισηνήν,	ἐνεχθεὶς δ' ἐπὶ δύσιν πολύς,
[12, 37]	τήν τε Κουλουπηνὴν καὶ τὴν	Καμισηνήν,	ὁμόρους οὔσας τῇ τε μικρᾷ
[12, 40]	κατέσχε μέχρι Καρίας καὶ Λυκίας.	Κἀνταῦθα	δ' ἀπεδείχθη πόλις ἡ Πομπηιούπολις·
[12, 31]	κειμηλίων, ἃ νῦν ἐν τῷ	Καπιτωλίῳ	κεῖται Πομπηίου ἀναθέντος. Ταύτην δὴ
[12, 25]	μὴ μετασχόντας τῆς στρατείας Ἐνετοὺς	Καππάδοκας	γενέσθαι. Συνηγορεῖν δ' ἂν δόξειε
[12, 9]	καλεόμενον πόντον, Σύρους λέγοντα τοὺς	Καππάδοκας·	καὶ γὰρ ἔτι καὶ νῦν
[12, 5]	Μαριανδυνῶν μέχρι Λευκοσύρων, οὓς ἡμεῖς	Καππάδοκας	προσαγορεύομεν, τό τε τῶν Καυκώνων
[12, 32]	ὁμώνυμα τοῖς ἐν τῇ μεγάλῃ	Καππαδοκίᾳ	καὶ τῇ αὐτῇ θεῷ καθιερωμένα,
[12, 25]	πᾶσα ἡ πλησίον τοῦ Ἅλυος	Καππαδοκία	ὅση παρατείνει τῇ Παφλαγονίᾳ ταῖς
[12, 12]	τὰς πηγὰς ἐν τῇ μεγάλῃ	Καππαδοκίᾳ	τῆς Ποντικῆς πλησίον κατὰ τὴν
[12, 42]	παράλληλα τῷ Πόντῳ καὶ τῇ	Καππαδοκίᾳ·	τοιαύτην γάρ τινα ὑπογράφει τάξιν
[12, 13]	ἐρέας, ἧς καθ' ὅλην τὴν	Καππαδοκίαν	καὶ τὸν Πόντον σφόδρα πολλὴ
[12, 39]	τὴν Ζηλῖτιν καὶ τὴν μεγάλην	Καππαδοκίαν	μέχρι τῶν Τροκμῶν. Εἰσὶ δ'
[12, 38]	καὶ Σινωπέων, πρός τε τὴν	Καππαδοκίαν	συντείνοντα καὶ Γαλάτας καὶ Παφλαγόνας.
[12, 14]	αὐτὴν Θεόπομπος πρώτους Μιλησίους κτίσαι	Καππαδόκων	ἄρχοντα, τρίτον δ' ὑπ' Ἀθηνοκλέους
[12, 27]	δ' οὔ, οὐδὲ Σύρων οὐδὲ	Καππαδόκων	οὐδὲ Λυκαόνων, Φοίνικας καὶ Αἰγυπτίους
[12, 2]	εἶτα Παφλαγόνων μέχρι Ἅλυος, εἶτα	Καππαδόκων	τῶν πρὸς τῷ Πόντῳ καὶ
[12, 8]	ἄλλοι δὲ φῦλόν τι τοῖς	Καππάδοξιν	ὅμορον στρατεῦσαι μετὰ Κιμμερίων, εἶτ'
[12, 11]	πεντακοσίους, ἀφ' Ἡρακλείας δὲ δισχιλίους,	Καράμβεως	δὲ ἑπτακοσίους σταδίους. Ἄνδρας δὲ
[12, 10]	τὸν Εὔξεινον πόντον. Μετὰ δὲ	Κάραμβιν	Κίνωλις καὶ Ἀντικίνωλις καὶ Ἀβώνου
[12, 10]	εἰσὶ σκόπελοι. Μετὰ δὲ Αἰγιαλὸν	Κάραμβις,	ἄκρα μεγάλη πρὸς τὰς ἄρκτους
[12, 37]	αὑτὸ τὸ πολίχνιον συνοικισάντων τὰ	Κάρανα,	ἀφ' οὗ καὶ ἡ χώρα
[12, 37]	ἀφ' οὗ καὶ ἡ χώρα	Καρανῖτις	λέγεταἰ, τὰ δὲ λοιπὰ ἔχει
[12, 27]	τούτοις Ῥῆσόν θ' Ἑπτάπορόν τε	Κάρησόν	τε Ῥοδίον τε, καὶ τοὺς
[12, 21]	δ' Ἀμαζῶνας μεταξὺ Μυσίας καὶ	Καρίας	καὶ Λυδίας, καθάπερ Ἔφορος νομίζει,
[12, 40]	καὶ τὴν Ἀσίαν κατέσχε μέχρι	Καρίας	καὶ Λυκίας. Κἀνταῦθα δ' ἀπεδείχθη
[12, 31]	ἱεράν, ἣν ὁ ἱερώμενος ἀεὶ	καρποῦται.	Ἐτίμησαν δ' οἱ βασιλεῖς τὸ
[12, 15]	τοτὲ μὲν ἔτι κρεμαμένων τῶν	καρπῶν	ἐν τοῖς δένδρεσι, τοτὲ δ'
[12, 15]	ὄχνης καὶ μήλου καὶ τῶν	καρυωδῶν	ὥστε κατὰ πᾶσαν τοῦ ἔτους
[12, 41]	δὲ τῆς Παφλαγονίας ἦρξε Δηιόταρος,	Κάστορος	υἱὸς ὁ προσαγορευθεὶς φιλάδελφος, τὸ
[12, 23]	τοῦ Θηβαϊ κοῦ πλούτου τοῦ	κατ'	Αἴγυπτον; καίτοι διπλάσιον σχεδόν τι
[12, 36]	τὴν ἑορτήν· καὶ ἄλλοι δὲ	κατ'	εὐχὴν ἀεί τινες ἐπιδημοῦσι θυσίας
[12, 10]	Ὀξυάθρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ τοῦ	κατὰ	Ἀλέξανδρον. Ἐκείνη μὲν οὖν ἐκ
[12, 39]	προαστείου πρὸς τὴν ἔξω χώραν·	κατὰ	γὰρ τὴν γέφυραν ταύτην ἀπολήγει
[12, 28]	ἐπιόντος Πομπηίου, καὶ τῆς Ἀκιλισηνῆς	κατὰ	Δάστειρα εὔυδρον ὄρος καταλαβόμενος πλησίον
[12, 9]	τῶν ἔξω τοῦ Ταύρου λεγομένων·	κατὰ	δὲ τὴν πρὸς τοὺς ἐντὸς
[12, 19]	οὓς μάλιστα ἡ Φαρνακία ἵδρυται,	κατὰ	θάλατταν μὲν ἔχουσα εὐφυί̈ αν
[12, 30]	ὁ Ἶρις· συμβάλλουσι δ' ἀμφότεροι	κατὰ	μέσον που τὸν αὐλῶνα, ἐπὶ
[12, 30]	προβεβλημένη τὸν Παρυάδρην παράλληλον αὐτῇ	κατὰ	μῆκος, ἐκ δὲ τῶν πρὸς
[12, 16]	Ἄνδρες δὲ γεγόνασιν ἄξιοι μνήμης	κατὰ	παιδείαν ἐνταῦθα μαθηματικοὶ μὲν Δημήτριος
[12, 15]	μήλου καὶ τῶν καρυωδῶν ὥστε	κατὰ	πᾶσαν τοῦ ἔτους ὥραν ἀφθόνως
[12, 7]	ποιητής. Ἔχει δὲ τὰς πηγὰς	κατὰ	Σαγγίαν κώμην ἀφ' ἑκατὸν καὶ
[12, 18]	τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας ἀπὸ τῶν	κατὰ	Σιδήνην καὶ Θεμίσκυραν τόπων διατείνων
[12, 11]	ἀμύνασθαι δυναμένους γενναίως μήτε προσθέσθαι	κατὰ	συμβάσεις. Ἑάλωσαν δ' οὖν· καὶ
[12, 32]	βασιλέων, ἡνίκα δὶς τοῦ ἔτους	κατὰ	τὰς ἐξόδους λεγομένας τῆς θεοῦ
[12, 36]	τῆς Ἀρμενίας ἀξιόλογον· συνέρχονται δὲ	κατὰ	τὰς ἐξόδους τῆς θεοῦ πανταχόθεν
[12, 27]	τοτὲ δ' οὔ· τοὺς γοῦν	κατὰ	τὴν Αἰτωλίαν καὶ τὴν Ἀττικὴν
[12, 10]	δὲ καὶ ἀρίστη πύξος φύεται	κατὰ	τὴν Ἀμαστριανήν, καὶ μάλιστα περὶ
[12, 22]	Ἀπόλλωνα τιμᾶσθαι διαφερόντως, καὶ μάλιστα	κατὰ	τὴν ἐφορίαν τῶν Κυζικηνῶν. Ὁ
[12, 12]	μεγάλῃ Καππαδοκίᾳ τῆς Ποντικῆς πλησίον	κατὰ	τὴν Καμισηνήν, ἐνεχθεὶς δ' ἐπὶ
[12, 32]	ὁ ἱερεύς, καὶ ἦν δεύτερος	κατὰ	τιμὴν μετὰ τὸν βασιλέα. ~Ἐμνήσθημεν
[12, 9]	Σύρων τε καὶ Παφλαγόνων ἐξίει	κατὰ	τὸν Ἡρόδοτον ἐς τὸν Εὔξεινον
[12, 8]	στόλου τούτου φασὶ καὶ ἱδρυθῆναι	κατὰ	τὸν μυχὸν τοῦ Ἀδρίου, καθάπερ
[12, 23]	οὔ; τί δ' εἰ μὴ	κατὰ	τοὺς ἥρωας, ἀλλὰ καθ' Ὅμηρον
[12, 19]	δὲ καὶ ἀργύρου. Ὅλως δὲ	κατὰ	τοὺς τόπους τούτους ἡ παραλία
[12, 38]	ἔστιν, ἣν Πομπήιος Νεαπολῖτιν ὠνόμασε	κατὰ	Φαζημῶνα κώμην, {πόλιν} ἀποδείξας τὴν
[12, 34]	ὁ Γαβίνιος ἀνεῖλεν ἐν παρατάξει	κατάγων	τὸν Πτολεμαῖον. ~Υἱὸς δ' αὐτοῦ
[12, 31]	δ' ἐστὶν ἅπασα ἡ κύκλῳ	κατάδρυμος	καὶ ὀρεινὴ καὶ ἄνυδρος, ὥστ'
[12, 19]	γῇ προαλέστερον· δελεαζομένους μόνοι οὗτοι	κατακόπτουσι	τοὺς δελφῖνας καὶ τῷ στέατι
[12, 28]	Ἀκιλισηνῆς κατὰ Δάστειρα εὔυδρον ὄρος	καταλαβόμενος	πλησίον δ' ἦν καὶ ὁ
[12, 30]	αὑτοῦ προσηγόρευσε, Πομπήιος δ' ἡμιτελῆ	καταλαβών,	προσθεὶς χώραν καὶ οἰκήτορας Μαγνόπολιν
[12, 4]	ἣν δ' ἐξέλιπεν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ	καταλιπεῖν.	Εἴρηται δὲ καὶ τοῦτο ὅτι
[12, 20]	ἐν τῷ μετὰ τοὺς Παφλαγόνας	καταλόγῳ	αὐτὰρ Ἁλιζώνων Ὀδίος καὶ Ἐπίστροφος
[12, 33]	ἐφωράθη τὴν βασιλείαν ἀφιστὰς Ῥωμαίοις·	καταλυθέντος	δ' ἐκείνου συνδιεβλήθη καὶ τὸ
[12, 35]	ᾧ καὶ τετράσχοινος ἄλλη προσετέθη·	καταλυθέντος	δὲ καὶ τούτου νῦν ἔχει
[12, 2]	Χαλκηδόνος τῷ Βιθυνῶν βασιλεῖ συνέμενε.	Καταλυθέντων	δὲ τῶν βασιλέων ἐφύλαξαν οἱ
[12, 11]	μέχρι τοῦ Εὐπάτορος καὶ τῶν	καταλυσάντων	Ῥωμαίων ἐκεῖνον. Ὁ δὲ Εὐπάτωρ
[12, 1]	Πόντῳ. Καὶ δὴ καὶ Πομπήιος	καταλύσας	ἐκεῖνον ἐν τούτοις τοῖς ὅροις
[12, 33]	εἰς ἐπιφάνειαν ἦλθεν ἤδη πρὸς	καταλύσει	τῆς βασιλείας, καὶ πάλιν τῷ
[12, 9]	δυνάσταις καὶ μετὰ τὴν Μιθριδάτου	κατάλυσιν.	Περὶ μὲν δὴ τῶν ἐν
[12, 18]	ἐπιτίθενται δὲ καὶ τοῖς ὁδοιποροῦσι	καταπηδήσαντες	ἀπὸ τῶν ἰκρίων. Οἱ δὲ
[12, 16]	πεδίον εὔδαιμον, οὐχ ὁμοίως δὲ	κατάρρυτον,	ἔχον χωρία ἐρυμνὰ ἐπὶ τῇ
[12, 11]	Ἔκτισαν μὲν οὖν αὐτὴν Μιλήσιοι,	κατασκευασαμένη	δὲ ναυτικὸν ἐπῆρχε τῆς ἐντὸς
[12, 38]	ἠλιβάτοις· οὕτω γὰρ διετέτακτο Πομπήιος,	κατασπᾶν	κελεύσας τὰ φρούρια καὶ μὴ
[12, 4]	δυναστευομένης, ἐπελθόντα τὴν τῶν Βεβρύκων	κατασχεῖν,	ἣν δ' ἐξέλιπεν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ
[12, 11]	τῶν Ἰάσονι συμπλευσάντων εἶναι καὶ	κατασχεῖν	τοῦτον τὸν τόπον. Εἶθ' ὕστερον
[12, 34]	Αἰγυπτίων ἐκβεβλημένος, θυγάτηρ δ' αὐτοῦ	κατεῖχε	τὴν βασιλείαν, ἀδελφὴ πρεσβυτέρα τῆς
[12, 28]	ἱκανῶς χώρα· δυνάσται δ' αὐτὴν	κατεῖχον	ἀεί, καθάπερ τὴν Σωφηνήν, τοτὲ
[12, 6]	Δομνεκλείου τετράρχου Γαλατῶν υἱός, ὃ	κατεῖχον	οἱ Ἡρακλειῶται, μικρὸν πρὸ τῶν
[12, 18]	δὲ Ἑπτακωμῆται τρεῖς Πομπηίου σπείρας	κατέκοψαν	διεξιούσας τὴν ὀρεινήν, κεράσαντες κρατῆρας
[12, 1]	τὴν Κολχίδα τοῖς συναγωνισαμένοις δυνάσταις	κατένειμε,	τὰ δὲ λοιπὰ εἰς ἕνδεκα
[12, 17]	συνῳκίσθη ἡ Φαρνακία, εἶτ' Ἰσχόπολις	κατερηριμμένη,	εἶτα κόλπος ἐν ᾧ Κερασοῦς
[12, 39]	πέτρα γὰρ ὑψηλὴ καὶ περίκρημνος	κατερρωγυῖα	ἐπὶ τὸν ποταμόν, τῇ μὲν
[12, 39]	Ἔστι δὲ καὶ ἐρύματα πλείω	κατεσκαμμένα	ἐν τῇ ἡμετέρᾳ χώρᾳ καὶ
[12, 38]	νῦν Ἰκίζαρι, καὶ πλησίον βασίλειον	κατεσκαμμένον·	ἡ δὲ λοιπὴ ψιλὴ τὸ
[12, 40]	πολὺ ἄπωθεν Πιμωλίσων, φρουρίου βασιλικοῦ	κατεσκαμμένου,	ἀφ' οὗ ἡ χώρα ἡ
[12, 28]	καὶ ἑβδομήκοντα φρούρια ἐν αὐτοῖς	κατεσκευάσατο,	οἷσπερ τὴν πλείστην γάζαν ἐνεχείρισε.
[12, 11]	δὲ καὶ φύσει καὶ προνοίᾳ	κατεσκευασμένη	καλῶς· ἵδρυται γὰρ ἐπὶ αὐχένι
[12, 39]	ἧς ὁ Ἶρις φέρεται ποταμός,	κατεσκεύασται	δὲ θαυμαστῶς προνοίᾳ τε καὶ
[12, 30]	τοῖς Καβείροις τὰ βασίλεια Μιθριδάτου	κατεσκεύαστο	καὶ ὁ ὑδραλέτης καὶ τὰ
[12, 31]	θαυμαστῶς πλὴν ὅσον οἱ Ῥωμαῖοι	κατέσπασαν·	οὕτω δ' ἐστὶν ἅπασα ἡ
[12, 37]	ἔρυμα ἀρχαῖον τὰ Κάμισα νῦν	κατεσπασμένον·	οἱ δὲ μετὰ ταῦτα ἡγεμόνες
[12, 28]	ὁ Εὐπάτωρ καὶ τῆς Κολχίδος	κατέστη	κύριος καὶ τούτων ἁπάντων, Ἀντιπάτρου
[12, 41]	ὁρμητηρίῳ Μιθριδάτης ὁ κτίστης προσαγορευθεὶς	κατέστη	τοῦ Πόντου κύριος, καὶ οἱ
[12, 40]	ἐξ ἐφόδου καὶ τὴν Ἀσίαν	κατέσχε	μέχρι Καρίας καὶ Λυκίας. Κἀνταῦθα
[12, 14]	Πειραιᾶ μετονομασθῆναι. Καὶ ταύτην δὲ	κατέσχον	οἱ βασιλεῖς, ὁ δ' Εὐπάτωρ
[12, 21]	τε καὶ Ἡρόδοτος καὶ Εὔδοξος	κατεφλυάρησαν	ἡμῶν, τοὺς δ' Ἀμαζῶνας μεταξὺ
[12, 28]	καὶ τὸ τελευταῖον εἰς ταύτας	κατέφυγε	τὰς ἐσχατιὰς τῆς Ποντικῆς βασιλείας
[12, 38]	Φαναροίᾳ μέρος τῆς Φαζημωνίτιδος λίμνη	κατέχει	πελαγία τὸ μέγεθος ἡ Στιφάνη
[12, 31]	τῇ βαρβάρῳ τῇ ὑπ' αὐτῆς	κατεχομένῃ,	καὶ τὴν Ζηλῖτιν καὶ Μεγαλοπολῖτιν.
[12, 18]	τῆς Κολχίδος, οὗ τὰ ἄκρα	κατέχουσιν	οἱ Ἑπτακωμῆται, καὶ ὁ Παρυάδρης
[12, 17]	ἐστὶ καὶ Ζυγόπολίς τις λεγομένη	κατοικία.	Περὶ μὲν οὖν τῆς Κολχίδος
[12, 17]	ᾧ Κερασοῦς τε καὶ Ἑρμώνασσα	κατοικίαι	μέτριαι, εἶτα τῆς Ἑρμωνάσσης πλησίον
[12, 38]	Φαζημῶνα κώμην, {πόλιν} ἀποδείξας τὴν	κατοικίαν	καὶ προσαγορεύσας Νεάπολιν. Ταύτης δὲ
[12, 9]	στρατόν, τὴν ἐν τῇ Θεμισκύρᾳ	κατοικίαν	οὕτω δηλῶν. Ἡ δὲ Θεμίσκυρά
[12, 10]	Ἐκείνη μὲν οὖν ἐκ τεττάρων	κατοικιῶν	συνῴκισε τὴν πόλιν, ἔκ τε
[12, 27]	Ἀλλ' οὐδ' ἐν τῷ τοιούτῳ	κατορθῶν	ἐδείχθη, ὅτε γε ἐθάρρησε πλάσματα
[12, 33]	τὴν σύγκλητον· ἄδικον γὰρ εἶναι	κατορθώσαντος	ἑτέρου τὸν πόλεμον τὰ βραβεῖα
[12, 22]	Μύρλειαν τόπων ὀρεινὴν συνεχῆ, ἣν	κατῴκει	τὸ τῶν Ἁλιζώνων ἔθνος· δεῖ
[12, 5]	τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους τιθείς	Καύκωνας	δ' αὖτ' ἦγε Πολυκλέος υἱὸς
[12, 5]	δὲ οἱ Πενέσται. ~Τοὺς δὲ	Καύκωνας,	οὓς ἱστοροῦσι τὴν ἐφεξῆς οἰκῆσαι
[12, 4]	Τοὺς δὲ Μαριανδυνοὺς καὶ τοὺς	Καύκωνας	οὐχ ὁμοίως ἅπαντες λέγουσι· τὴν
[12, 5]	Κύτωρον· καὶ νῦν δ' ἔτι	Καυκωνίτας	εἶναί τινας περὶ τὸν Παρθένιον.
[12, 9]	καὶ Μαριανδυνοί τὸ γὰρ τῶν	Καυκώνων	γένος ἐξέφθαρται τελέως πάντοθεν̓ πρὸς
[12, 5]	Καππάδοκας προσαγορεύομεν, τό τε τῶν	Καυκώνων	γένος τὸ περὶ τὸ Τίειον
[12, 2]	εἶτα Μαριανδυνῶν τινὲς δὲ καὶ	Καυκώνων	φασίν̓ εἶτα Παφλαγόνων μέχρι Ἅλυος,
[12, 15]	τὸν ἐκ τῆς ἐλύμου καὶ	κέγχρου,	μᾶλλον δὲ ἀνέκλειπτον· αὐχμοῦ γάρ
[12, 15]	πεπτωκυίᾳ φυλλάδι καὶ ὑπ' αὐτῇ	κειμένων	βαθείᾳ καὶ πολλῇ κεχυμένῃ. Συχναὶ
[12, 31]	τῷ Μιθριδάτῃ τὰ τιμιώτατα τῶν	κειμηλίων,	ἃ νῦν ἐν τῷ Καπιτωλίῳ
[12, 2]	μὲν τὰ προσεχῆ τῷ Βυζαντίῳ	κεῖται·	Θρᾳκῶν δ' ἐστί, καλεῖται δὲ
[12, 39]	ἔνειμαν. ~Ἡ δ' ἡμετέρα πόλις	κεῖται	μὲν ἐν φάραγγι βαθείᾳ καὶ
[12, 31]	ἃ νῦν ἐν τῷ Καπιτωλίῳ	κεῖται	Πομπηίου ἀναθέντος. Ταύτην δὴ τὴν
[12, 30]	Αὕτη μὲν οὖν ἐν μέσῳ	κεῖται	τῷ πεδίῳ, πρὸς αὐτῇ δὲ
[12, 11]	δὲ καὶ ἀγορᾷ καὶ στοαῖς	κεκόσμηται	λαμπρῶς. Τοιαύτη δὲ οὖσα δὶς
[12, 11]	ἐστι τὸ ἔδαφος καὶ ἀγροκηπίοις	κεκόσμηται	πυκνοῖς, πολὺ δὲ μᾶλλον τὰ
[12, 38]	οὕτω γὰρ διετέτακτο Πομπήιος, κατασπᾶν	κελεύσας	τὰ φρούρια καὶ μὴ ἐᾶν
[12, 18]	σπείρας κατέκοψαν διεξιούσας τὴν ὀρεινήν,	κεράσαντες	κρατῆρας ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ
[12, 17]	κατερηριμμένη, εἶτα κόλπος ἐν ᾧ	Κερασοῦς	τε καὶ Ἑρμώνασσα κατοικίαι μέτριαι,
[12, 18]	τοῖς χωρίοις τούτοις οἱ πρότερον	Κερκῖται.	Διήκει δὲ διὰ τούτων ὅ
[12, 32]	τι καὶ τῇ ἀγωγῇ παραπλησίᾳ	κεχρημένα	τῶν τε ἱερουργιῶν καὶ τῶν
[12, 27]	μοχθηρὸν ὄν· πολλῷ γὰρ αὐτῷ	κέχρηνται	πολλοί. Ἀνακρουστέον οὖν αὐτοὺς προφέροντας
[12, 15]	αὐτῇ κειμένων βαθείᾳ καὶ πολλῇ	κεχυμένῃ.	Συχναὶ δὲ καὶ θῆραι παντοίων
[12, 35]	ἐν ἡλικίᾳ μᾶλλον ὄντα ἐπιτηδειότερον	κηδεμόνα	τῇ μητρὶ ἔσεσθαι καὶ τῷ
[12, 8]	Παφλαγόνων δ' ἡγεῖτο Πυλαιμένεος λάσιον	κῆρ	ἐξ Ἐνετῶν, ὅθεν ἡμιόνων γένος
[12, 41]	καὶ Κιμιατηνή, ἐν ᾗ τὰ	Κιμίατα,	φρούριον ἐρυμνόν, ὑποκείμενον τῇ τοῦ
[12, 41]	Ποταμίαν· ἦν δέ τις καὶ	Κιμιατηνή,	ἐν ᾗ τὰ Κιμίατα, φρούριον
[12, 26]	ἀφορίζεσθαι τοὺς τόπους, οὐδ' ἂν	Κιμμερίους	λέγων παρῆκε τὸν Βόσπορον ἢ
[12, 24]	τὰς Ἀμαζόνας καὶ Τρῆρας καὶ	Κιμμερίους	φασί, συμμαχήσοντας δ' ἀδύνατον; αἱ
[12, 8]	τοῖς Καππάδοξιν ὅμορον στρατεῦσαι μετὰ	Κιμμερίων,	εἶτ' ἐκπεσεῖν εἰς τὸν Ἀδρίαν.
[12, 22]	τὴν ἀρχαίαν γραφὴν καὶ τούτους	κινεῖν	οὔτε τὰ ἀργυρεῖα δεικνύουσιν, οὔτε
[12, 10]	Εὔξεινον πόντον. Μετὰ δὲ Κάραμβιν	Κίνωλις	καὶ Ἀντικίνωλις καὶ Ἀβώνου τεῖχος
[12, 42]	Ἀσκανίαν λίμνην φησὶ τὴν ὑπὸ	Κίῳ,	λέγων οὐδὲν σαφές. Ἐπεὶ δὲ
[12, 34]	Ἐτύγχανε γὰρ Πτολεμαῖος ὁ τῆς	Κλεοπάτρας	πατὴρ ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἐκβεβλημένος,
[12, 34]	τὴν βασιλείαν, ἀδελφὴ πρεσβυτέρα τῆς	Κλεοπάτρας·	ταύτῃ ζητουμένου ἀνδρὸς βασιλικοῦ γένους
[12, 9]	πρόκειται τὴν ὑπ' ἐκείνῳ χώραν,	κληθεῖσαν	δὲ Πόντον, διελθεῖν. ~Μετὰ δὴ
[12, 23]	πότνια μήτηρ, καὶ Εἵλετο δὲ	κληῖδ'	εὐκαμπέα χειρὶ παχείῃ Πηνελόπη. Δεδόσθω
[12, 15]	τῇ μὲν ὑπὸ τοῦ πελάγους	κλυζόμενον,	ὅσον ἑξήκοντα σταδίους τῆς πόλεως
[12, 5]	ἀμύμων, οἳ περὶ Παρθένιον ποταμὸν	κλυτὰ	δώματ' ἔναιον. Παρήκειν γὰρ ἀφ'
[12, 11]	προβέβληται ῥαχιώδεις ἀκτὰς ἐχούσας καὶ	κοιλάδας	τινὰς ὡσανεὶ βόθρους πετρίνους, οὓς
[12, 40]	Πιμωλισηνή. Τὸ δὲ σανδαρακουργεῖον ὄρος	κοῖλόν	ἐστιν ἐκ τῆς μεταλλείας, ὑπεληλυθότων
[12, 8]	Ἀντήνορα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ	κοινωνῆσαι	τοῦ στόλου τούτου φασὶ καὶ
[12, 25]	ἐκ τῆς περαίας τοῦ Ἅλυος	κοινωνῆσαι	τοῦ Τρωικοῦ πολέμου. Πρὸς τοὐναντίον
[12, 34]	καὶ αὐτὸς ἐπ' ἐλπίδι τοῦ	κοινωνήσειν	αὐτῷ παρασκευαζομένῳ πρὸς τὸν Παρθικὸν
[12, 10]	αὕτη μὲν ταχὺ ἀπέστη τῆς	κοινωνίας,	αἱ δὲ ἄλλαι συνέμειναν, ὧν
[12, 17]	Φαρνακία, εἶτ' Ἰσχόπολις κατερηριμμένη, εἶτα	κόλπος	ἐν ᾧ Κερασοῦς τε καὶ
[12, 28]	φυγεῖν διὰ τῶν ὀρῶν εἰς	Κολχίδα	κἀκεῖθεν εἰς Βόσπορον. Πομπήιος δὲ
[12, 1]	Ἀρμενίαν καὶ τὰ περὶ τὴν	Κολχίδα	τοῖς συναγωνισαμένοις δυνάσταις κατένειμε, τὰ
[12, 17]	κατοικία. Περὶ μὲν οὖν τῆς	Κολχίδος	εἴρηται καὶ τῆς ὑπερκειμένης παραλίας.
[12, 1]	πατρίδος, ἐπὶ δὲ τἀναντία μέχρι	Κολχίδος	καὶ τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας, ἃ
[12, 13]	Φαρνακίαν καὶ τὴν Τραπεζουσίαν μέχρι	Κολχίδος	καὶ τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας· καὶ
[12, 29]	δὲ Τιβαρηνοὺς καὶ Χαλδαίους μέχρι	Κολχίδος	καὶ Φαρνακίας καὶ Τραπεζοῦντος ἔχει
[12, 28]	Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ καὶ τῆς	Κολχίδος	κατέστη κύριος καὶ τούτων ἁπάντων,
[12, 2]	ἐπῆρξεν Εὐπάτωρ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς	Κολχίδος	μέχρι Ἡρακλείας, τὰ δ' ἐπέκεινα
[12, 18]	Μοσχικοῖς ὄρεσι τοῖς ὑπὲρ τῆς	Κολχίδος,	οὗ τὰ ἄκρα κατέχουσιν οἱ
[12, 2]	Πόντῳ καὶ τῶν ἑξῆς μέχρι	Κολχίδος·	ταῦτα δὲ πάντα καλεῖται τὰ
[12, 17]	πλησίον ἡ Τραπεζοῦς, εἶθ' ἡ	Κολχίς·	ἐνταῦθα δέ που ἐστὶ καὶ
[12, 34]	οὖν τῶν βασιλέων οὕτω τὰ	Κόμανα	διῳκεῖτο ὡς εἴρηται, παραλαβὼν δὲ
[12, 36]	τὴν τιμήν. ~Τὰ μὲν οὖν	Κόμανα	εὐανδρεῖ καὶ ἔστιν ἐμπόριον τοῖς
[12, 32]	δὲ τῆς Φαναροίας ἐστὶ τὰ	Κόμανα	τὰ ἐν τῷ Πόντῳ, ὁμώνυμα
[12, 36]	ὁ πλοῦς. Τὰ μὲν δὴ	Κόμανα	τοιαῦτα. ~Τὴν δὲ κύκλῳ πᾶσαν
[12, 33]	καὶ δὴ καὶ τῆς ἐν	Κομάνοις	ἱερωσύνης ἐφωράθη τὴν βασιλείαν ἀφιστὰς
[12, 37]	πολιτευμάτων τούτων τὰ μὲν τοῖς	Κομάνων	ἱερεῦσι προσένειμαν, τὰ δὲ τῷ
[12, 15]	ῥυεὶς δὲ διὰ πόλεως μέσης	Κομάνων	τῶν Ποντικῶν καὶ διὰ τῆς
[12, 19]	γὰρ ταῖς ἀγέλαις τῶν ἰχθύων,	κορδύλης	τε καὶ θύννης καὶ αὐτῆς
[12, 36]	τοιαύτην Οὐ παντὸς ἀνδρὸς εἰς	Κόρινθόν	ἐσθ' ὁ πλοῦς. Τὰ μὲν
[12, 36]	Τρόπον γὰρ δή τινα μικρὰ	Κόρινθός	ἐστιν ἡ πόλις· καὶ γὰρ
[12, 39]	ἐστὶ καὶ μνήματα βασιλέων· αἱ	κορυφαὶ	δ' ἔχουσιν αὐχένα παντάπασι στενόν,
[12, 39]	δὲ τοῦ αὐχένος ἐπὶ τὰς	κορυφὰς	ἄλλη σταδιαία λείπεται πρόσβασις ὀξεῖα
[12, 39]	δ' ἀνατρέχον ἑκατέρωθεν ἐπὶ τὰς	κορυφάς·	δύο δ' εἰσὶ συμφυεῖς ἀλλήλαις
[12, 31]	σταδίους· ἔχει δ' ἐπὶ τῇ	κορυφῇ	πηγὴν ἀναβάλλουσαν πολὺ ὕδωρ, πρός
[12, 11]	οὖν· καὶ τὸν μὲν ἄλλον	κόσμον	τῆς πόλεως διεφύλαξεν ὁ Λεύκολλος,
[12, 29]	καὶ θυγατρὸς ἡ μὲν ἐδόθη	Κότυϊ	τῷ Σαπαίῳ, δολοφονηθέντος δὲ ἐχήρευσε
[12, 17]	Ἰασόνιον καὶ ὁ Γενήτης, εἶτα	Κοτύωρα	πολίχνη ἐξ ἧς συνῳκίσθη ἡ
[12, 23]	πῶς δ' ἡ τοῦ Θηβαϊ	κοῦ	πλούτου τοῦ κατ' Αἴγυπτον; καίτοι
[12, 37]	τε εἰς ἓν τήν τε	Κουλουπηνὴν	καὶ τὴν Καμισηνήν, ὁμόρους οὔσας
[12, 18]	κατέκοψαν διεξιούσας τὴν ὀρεινήν, κεράσαντες	κρατῆρας	ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ μαινομένου
[12, 30]	μέρος ἔχουσα τοῦ Πόντου τὸ	κράτιστον·	καὶ γὰρ ἐλαιόφυτός ἐστι καὶ
[12, 39]	πρόσβασις ὀξεῖα καὶ πάσης βίας	κρείττων·	ἔχει δὲ καὶ ὑδρεῖα ἐντὸς
[12, 15]	δὲ ἀνέκλειπτον· αὐχμοῦ γάρ ἐστι	κρείττων	ἡ εὐυδρία παντός, ὥστ' οὐδὲ
[12, 15]	τὴν ὕλην, τοτὲ μὲν ἔτι	κρεμαμένων	τῶν καρπῶν ἐν τοῖς δένδρεσι,
[12, 28]	ὑλώδης καὶ ἀποτόμοις φάραγξι καὶ	κρημνοῖς	διειλημμένη πολλαχόθεν· ἐτετείχιστο γοῦν ἐνταῦθα
[12, 4]	συμβῆναι γὰρ ἐπὶ τούτοις, καθάπερ	Κρησὶ	μὲν ἐθήτευεν ἡ Μνῴα καλουμένη
[12, 10]	πολλάκις καὶ τοῦ ἀντικειμένου αὐτῇ	Κριοῦ	μετώπου, διθάλαττον ποιοῦντος τὸν Εὔξεινον
[12, 10]	ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους. Γράφουσι δέ τινες	Κρῶμναν	Κωβίαλόν τε. Ἐρυθίνους δὲ λέγεσθαί
[12, 10]	μέμνηται ὁ ποιητὴς ὅταν φῇ	Κρῶμνάν	τ' Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς
[12, 5]	εἰς τὸν διάκοσμον, μετὰ τὸ	Κρῶμνάν	τ' Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς
[12, 10]	τε Σησάμου καὶ Κυτώρου καὶ	Κρώμνης	ὧν καὶ Ὅμηρος μέμνηται ἐν
[12, 36]	οἱ ἐνοικοῦντες, καὶ οἰνόφυτα τὰ	κτήματα	αὐτῶν ἐστι πάντα, καὶ πλῆθος
[12, 14]	δ' αὐτὴν Θεόπομπος πρώτους Μιλησίους	κτίσαι	Καππαδόκων ἄρχοντα, τρίτον δ' ὑπ'
[12, 4]	τοῦτο ὅτι πρῶτοι τὴν Ἡράκλειαν	κτίσαντες	Μιλήσιοι τοὺς Μαριανδυνοὺς εἱλωτεύειν ἠνάγκασαν
[12, 4]	τοῖς Μαριανδυνοῖς ἱδρῦσθαί φασι Μιλησίων	κτίσμα·	τίνες δὲ καὶ πόθεν οὐδενὶ
[12, 41]	ᾧ χρησάμενος ὁρμητηρίῳ Μιθριδάτης ὁ	κτίστης	προσαγορευθεὶς κατέστη τοῦ Πόντου κύριος,
[12, 11]	δὲ ναυτικὸν ἐπῆρχε τῆς ἐντὸς	Κυανέων	θαλάττης, καὶ ἔξω δὲ πολλῶν
[12, 22]	μάλιστα κατὰ τὴν ἐφορίαν τῶν	Κυζικηνῶν.	Ὁ δὲ Μενεκράτης ἐν τῇ
[12, 11]	ἔχουσι, τρίτην δὲ Βυζάντιοι· καὶ	κύκλῳ	δ' ἡ χερρόνησος προβέβληται ῥαχιώδεις
[12, 31]	οὕτω δ' ἐστὶν ἅπασα ἡ	κύκλῳ	κατάδρυμος καὶ ὀρεινὴ καὶ ἄνυδρος,
[12, 38]	ἡ Στιφάνη καλουμένη, πολύοψος καὶ	κύκλῳ	νομὰς ἀφθόνους ἔχουσα καὶ παντοδαπάς·
[12, 37]	δὴ Κόμανα τοιαῦτα. ~Τὴν δὲ	κύκλῳ	πᾶσαν ἔχει Πυθοδωρίς, ἧς ἥ
[12, 34]	καὶ προσώρισεν αὐτῷ χώραν δίσχοινον	κύκλῳ	τοῦτο δ' ἔστιν ἑξήκοντα στάδιοἰ
[12, 21]	γὰρ Ἔφεσον καὶ Σμύρναν καὶ	Κύμην	καὶ Μύριναν. Ἡ δὲ Ἀλύβη
[12, 21]	Λυδίας, καθάπερ Ἔφορος νομίζει, πλησίον	Κύμης	τῆς πατρίδος αὐτοῦ· καὶ τοῦτο
[12, 11]	τῶν μὲν φιλοσόφων Διογένη τὸν	κυνικὸν	καὶ Τιμόθεον τὸν Πατρίωνα, τῶν
[12, 41]	κτίστης προσαγορευθεὶς κατέστη τοῦ Πόντου	κύριος,	καὶ οἱ ἀπ' αὐτοῦ τὴν
[12, 28]	Εὐπάτωρ καὶ τῆς Κολχίδος κατέστη	κύριος	καὶ τούτων ἁπάντων, Ἀντιπάτρου τοῦ
[12, 34]	τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων ἱεροδούλων	κύριος	πλὴν τοῦ πιπράσκειν· ἦσαν δὲ
[12, 37]	Ζῆλα, καὶ ἦν ὁ ἱερεὺς	κύριος	τῶν πάντων· ᾠκεῖτο δ' ὑπὸ
[12, 33]	Λεύκολλος τῶν Ποντικῶν τισι, μὴ	κυρῶσαι	τὴν σύγκλητον· ἄδικον γὰρ εἶναι
[12, 10]	τῆς Ἀμάστρεως λέγεται. Τὸ δὲ	Κύτωρον	ἐμπόριον ἦν ποτε Σινωπέων, ὠνόμασται
[12, 5]	τὸν Παρθένιον τῶν ἐχόντων τὸ	Κύτωρον·	καὶ νῦν δ' ἔτι Καυκωνίτας
[12, 10]	Ἀμαστριανήν, καὶ μάλιστα περὶ τὸ	Κύτωρον.	Ὁ δὲ Αἰγιαλὸς ἔστι μὲν
[12, 10]	πόλιν, ἔκ τε Σησάμου καὶ	Κυτώρου	καὶ Κρώμνης ὧν καὶ Ὅμηρος
[12, 10]	ποτε Σινωπέων, ὠνόμασται δ' ἀπὸ	Κυτώρου	τοῦ Φρίξου παιδός, ὡς Ἔφορός
[12, 10]	Ἐρυθίνους. Γράφουσι δέ τινες Κρῶμναν	Κωβίαλόν	τε. Ἐρυθίνους δὲ λέγεσθαί φασι
[12, 23]	καθάπερ τὰ σιδηρεῖα. Τί δὲ	κωλύει,	φαίη τις ἄν, καὶ ἔνδοξα
[12, 22]	εἶναι νῦν τὴν Ἀλαζίαν λέγει,	κώμας	δὲ πολλὰς τῶν Ἀλαζώνων οἰκεῖσθαι,
[12, 10]	εἶχεν Ἀρμένην ἐτείχισεν. Ἔστι δὲ	κώμη	τῶν Σινωπέων ἔχουσα λιμένα. ~Εἶτ'
[12, 7]	δὲ τὰς πηγὰς κατὰ Σαγγίαν	κώμην	ἀφ' ἑκατὸν καὶ πεντήκοντά που
[12, 8]	ἐν τῇ Παφλαγονίᾳ· οἱ δὲ	κώμην	ἐν τῷ Αἰγιαλῷ φασι δέκα
[12, 23]	Σκήψεως καὶ τοῦ Αἰσήπου Νέαν	κώμην	καὶ Ἀργυρίαν λέγει καὶ Ἀλαζονίαν.
[12, 10]	ἑκατὸν σταδίων, ἔχει δὲ καὶ	κώμην	ὁμώνυμον, ἧς μέμνηται ὁ ποιητὴς
[12, 38]	Πομπήιος Νεαπολῖτιν ὠνόμασε κατὰ Φαζημῶνα	κώμην,	{πόλιν} ἀποδείξας τὴν κατοικίαν καὶ
[12, 11]	τῶν δὲ ποιητῶν Δίφιλον τὸν	κωμικόν,	τῶν δὲ συγγραφέων Βάτωνα τὸν
[12, 31]	Μηνὸς Φαρνάκου καλούμενον, τὴν Ἀμερίαν	κωμόπολιν	πολλοὺς ἱεροδούλους ἔχουσαν καὶ χώραν