Alphabétiquement     [«   »]
τύχοι 4
τυχόντα 1
Τῷ 1
τῷ 271
Τὼ 1
τῳ 6
τὼ 3
Fréquences     [«    »]
260 δὴ
262 τὰ
256 τὸ
271 τῷ
290 τῶν
337 ἐν
337 τὴν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Procope, Le livre des guerres, livre I

τῷ


>
Livre, Chap.
[1, 20]   ἀγαθῇ μένειν, κρύφα τοῦ ἄρχοντος  τῷ   Ἀβράμῳ ἐς λόγους ἦλθον, ἔς
[1, 23]   εἶχεν. Ἔτι γὰρ ὑπὸ χαναράγγῃ  τῷ   Ἀδεργουδουνβάδῃ ἐτρέφετο. Αὐτῷ δὲ χαναράγγῃ
[1, 18]   μὲν οὖν παριέναι τὸ ξὺν  τῷ   Ἀζαρέθῃ ἐκέλευε στράτευμα, ἔκ τε
[1, 18]   τῆς νίκης ἐς τοῦτο ἐτελεύτα  τῷ   Ἀζαρέθῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ' (Ἔννοια δὲ
[1, 18]   δὲ ἀπολελειμμένων βελῶν ὠνείδιζέ τε  τῷ   Ἀζαρέθῃ βασιλεὺς τὴν νίκην
[1, 18]   παραστησάμενος Ῥωμαϊκὸν ἥκοι, ἐπεὶ ξὺν  τῷ   Ἀλαμουνδάρῳ ὡς Ἀντιόχειαν καταστρεψόμενος ἐπὶ
[1, 14]   εἶναι ἡμεῖς τε εἴπομεν ξὺν  τῷ   ἀληθεῖ καὶ αὐτὸς οὐκ ἐς
[1, 15]   ἐσεγράψαντο καὶ τὸ λοιπὸν ξὺν  τῷ   ἄλλῳ Ῥωμαίων στρατῷ ἐπὶ τοὺς
[1, 4]   σφᾶς ξυναγαγόντες διέβησαν ἅπαντες καὶ  τῷ   ἄλλῳ στρατῷ ἀνεμίγνυντο. (Οἱ δὲ
[1, 15]   κειμένην κυκλοῦσι. Δωρόθεον δὲ ξὺν  τῷ   ἄλλῳ στρατῷ ἐντὸς τοῦ περιβόλου
[1, 17]   μάχῃ καὶ τοὺς πλείστους ἀποβαλὼν  τῷ   ἄλλῳ στρατῷ ἐς τὰ Περσῶν
[1, 7]   ὑπηρετήσειν Πέρσαις ἔμελλον, αὐτὸς παντὶ  τῷ   ἄλλῳ στρατῷ τοὺς ἡλωκότας ἔχων
[1, 18]   τὰ ἐπὶ Μεσοποταμίας χωρία, αὐτὸς  τῷ   ἄλλῳ στρατῷ ὑπηντίαζεν, Εὐφράτην τε
[1, 19]   ἅπασι διαρρήδην ἀπειρημένον. Θάνατος γὰρ  τῷ   ἁλόντι ζημία ἐστί. Τὰ
[1, 18]   τὸ εὔτολμον ἐνδεικνύμενοι. Καὶ αὐτῶν  τῷ   ἀναισχύντῳ καταπλαγεὶς Βελισάριος ἀντιστρέψας τὴν
[1, 23]   ἐθρέψατο, ἐπέστελλε διαχρήσασθαι. Οὔτε γὰρ  τῷ   ἀνδρὶ ἀπιστεῖν ἐδικαίου οὔτε ἄλλως
[1, 25]   δὴ καὶ πάντες Ῥωμαῖοι ἐπὶ  τῷ   ἀνθρώπῳ ἀτεχνῶς ἤχθοντο, ὅτι δὴ
[1, 11]   μοι προδεδήλωται καὶ ὡς ἥκιστα  τῷ   ἀνθρώπῳ βουλομένῳ εἴη ἐν τῷ
[1, 13]   οὔτε ἄλλου ὁτουοῦν ἐπαγγείλαντος, αὐτόματος  τῷ   ἀνθρώπῳ ἐς μονομαχίαν ἐπεξιέναι. Φθάσας
[1, 6]   γυναικὸς ἔμαθεν, ἐκέλευσεν ἐνδιδόναι αὑτὴν  τῷ   ἀνθρώπῳ τι βούλοιτο χρῆσθαι.
[1, 11]   νόμους οὐκ ἐβούλετο, καίπερ ζωάγρια  τῷ   ἀνθρώπῳ ὀφείλων, ἐπεί οἱ Σεόσης
[1, 10]   ἔθνος Ῥωμαίοις κατήκοον, χάριν μὲν  τῷ   ἀνθρώπῳ τῆς ἐς αὐτὸν εὐνοίας
[1, 9]   ἰόντας κατεῖδον Πέρσαι, κατεπλάγησάν τε  τῷ   ἀπροσδοκήτῳ καὶ ἀμηχανίᾳ πολλῇ εἴχοντο.
[1, 15]   αἰφνιδίου ἐπέστησαν. Οἵ τε βάρβαροι  τῷ   ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες οὐκέτι ἐς ἀλκὴν
[1, 18]   ἄλλῳ ἐπίστασθαι, καὶ πάντας Ῥωμαίους  τῷ   ἀπροσδοκήτῳ κατέπληξεν. δὴ ἐπεὶ
[1, 5]   καταλαβόντες ἐκέλευον τὸν βασιλέα ξὺν  τῷ   Ἀρσάκῃ τοὺς περιπάτους ἐνταῦθα ποιεῖσθαι,
[1, 6]   Καβάδης ἐκρατύνατο καὶ ξὺν  τῷ   ἀσφαλεῖ διεφύλαξεν. Ἦν γὰρ ἀγχίνους
[1, 7]   ὑπονόμου παλαιοῦ εἶδεν οὐ ξὺν  τῷ   ἀσφαλεῖ κεκαλυμμένην, ἀλλὰ χάλιξι σμικραῖς
[1, 17]   ἡμῖν αὐτόσε ἰοῦσιν οὐκ ἐν  τῷ   ἀσφαλεῖ τὰ τῆς ἀγωνίας γενήσεται,
[1, 13]   δὲ ἄμφω καὶ οὐ ξὺν  τῷ   ἀσφαλεῖ τοῖς πολεμίοις εἰς χεῖρας
[1, 3]   ἐς ταῦτα οὔσης. Ἐπειδὰν δὲ  τῷ   αὐτοὺς ἑταιρισαμένῳ τελευτῆσαι ξυμβαίη, τούτους
[1, 13]   δύνωνται. Ἐπὶ θάτερα δὲ τρόπῳ  τῷ   αὐτῷ ἐτετάχατο· τῆς μὲν γὰρ
[1, 8]   ταῖς γνώμαις καὶ γίνεσθαι ἐν  τῷ   αὐτῷ οὐδαμῆ ἤθελον. (Κέλερ δὲ
[1, 19]   τῇ θαλάσσῃ ἐστὶν, οὐ τρόπῳ  τῷ   αὐτῷ ᾧπερ αἱ ἄλλαι νῆες
[1, 14]   ἐπὶ τοὺς ἐκείνῃ Ῥωμαίους ξὺν  τῷ   Βαρεσμανᾷ ὥρμησαν. (Ῥωμαῖοι δὲ ὑπηντίαζον.
[1, 12]   αὑτοῦ δόξης βιάζεσθαι. (Καὶ αὐτῶν  τῷ   βασιλεῖ Γουργένῃ ἐπέστελλε τά τε
[1, 23]   ἐνδιδόναι τῶν αὐτοῦ δούλων ἴσα  τῷ   βασιλεῖ ἐν ταύτῃ δὴ τῇ
[1, 20]   ὕστερον ξὺν ἑτέροις τισὶν Ἐσιμιφαίῳ  τῷ   βασιλεῖ ἐπαναστάντες αὐτὸν μὲν ἔν
[1, 24]   τὴν βασιλέως αὐλὴν ἐτετάχατο, οὔτε  τῷ   βασιλεῖ εὐνοϊκῶς εἶχον οὔτε ἐς
[1, 26]   Βυζάντιον πρέσβεις, ξυγχαίρειν τε Ἰουστινιανῷ  τῷ   βασιλεῖ ἔφασκε καὶ τὸ μέρος
[1, 23]   ἔς τε τὸ χωρίον τοῦτο  τῷ   βασιλεῖ ἥκοντι ἐς ὄψιν ἦλθε.
[1, 18]   Ἐπεὶ δὲ Ἀζαρέθης ἐς ὄψιν  τῷ   βασιλεῖ ἦλθεν, ἀνεπυνθάνετο αὐτοῦ
[1, 23]   τὸν Καβάδην ξυνεπιστάμενος ἔτυχεν· ἐνταῦθα  τῷ   βασιλεῖ Οὐαρράμης τὰ ἀμφὶ τῷ
[1, 18]   ἐπίκειται τιμὴ αὕτη, ἀγγέλλουσι  τῷ   βασιλεῖ τὸ πλῆθος τῶν οὐκ
[1, 19]   τῷ φρουρίῳ τούτῳ ἱδρύσατο, ἐν  τῷ   βεβαίῳ τὴν φιλίαν αὐτοῖς ἔσεσθαι
[1, 1]   ἐν τοῖσδε τοῖς πολέμοις τετυχηκότων  τῷ   γε ὡς ἀληθῶς τεκμηριοῦσθαι βουλομένῳ
[1, 13]   Ῥωμαίων στρατοπέδου ἤρθη. Πέρσαι δὲ  τῷ   γεγονότι περιαλγήσαντες ἕτερον εἰς τὴν
[1, 7]   τὴν ἀναχώρησιν ἐκώλυον, ξυμβαλεῖν ἰσχυριζόμενοι  τῷ   γεγονότι ὡς ἅπαντα Καβάδῃ Ἀμιδηνοὶ
[1, 9]   ἐλασσούμενοι ἡσσήθησάν τε καὶ ξὺν  τῷ   Γλώνῃ ἅπαντες διεφθάρησαν. (Ὅπερ ἐπειδὴ
[1, 9]   τὴν πόλιν δρόμῳ ἐχώρει. Καὶ  τῷ   Γλώνῃ ἕτοιμον εἰπὼν τὸ θήραμα
[1, 9]   Εὖ τε οὖν εἰπεῖν ἔδοξε  τῷ   Γλώνῃ καὶ αὐτοῦ ἀφιέντος ἐστέλλετο.
[1, 9]   ἄρτους καὶ τῶν ὡραίων πολλὰ  τῷ   Γλώνῃ τούτῳ ἀποδίδοσθαι χρημάτων μεγάλων,
[1, 6]   νεανίας ἀνὴρ, ξυγγενής τε ὢν  τῷ   Γουσαναστάδῃ καὶ διαφερόντως ἀγαθὸς τὰ
[1, 24]   οὐχὶ καὶ νεκρῷ γενέσθαι ἀδύνατον,  τῷ   δὲ βεβασιλευκότι τὸ φυγάδι εἶναι
[1, 7]   τὰ οἰκεῖα ξύμπαντας ἀφῆκεν ἰέναι,  τῷ   δὲ λόγῳ ἀπέδρασαν αὐτὸν,
[1, 23]   ὡς ἀσφαλέστατα τὸν παῖδα ἐκτρέφειν,  τῷ   δὲ Χοσρόῃ κατὰ τάχος σημῆναι
[1, 25]   ἀλλὰ καὶ Ἀλεξανδρέων τινὰς, ἅτε  τῷ   δημοσίῳ χρυσίον ὀφείλοντας, διαβαλεῖν ἔγνω.
[1, 24]   αὐτοὺς χρόνους ἐν Βυζαντίῳ στάσις  τῷ   δήμῳ ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐνέπεσεν,
[1, 24]   (Τότε δὲ ἀρχὴ,  τῷ   δήμῳ ἐφειστήκει ἐν Βυζαντίῳ, τῶν
[1, 11]   πατέρων ὀφείλεται, οἵ τε νόμοι  τῷ   διαλλάσσοντι ἀλλήλοις ἀεὶ ἐν πᾶσιν
[1, 5]   λυμήνασθαι. Δεῖν δὲ καὶ αὐτοὺς  τῷ   διαλόγῳ παραγενέσθαι. Οὕτω γὰρ ἂν
[1, 14]   εἶναι, ὃν δὴ Σουνίκας  τῷ   δόρατι ἐπελθὼν παίει. Ἤδη τε
[1, 13]   ὁρμήσεται, παρὰ μαζὸν τὸν δεξιὸν  τῷ   δόρατι παίει. δὲ πληγὴν
[1, 25]   ποτε αὐτῆς οἱ μόνης ἐν  τῷ   δωματίῳ παρούσης ὀδύρεσθαι τύχας τὰς
[1, 22]   οὖν πρὸς ἀλλήλους σπονδὰς τρόπῳ  τῷ   εἰρημένῳ ἀμφότεροι ἐκρατύναντο. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ'
[1, 10]   πύλας τε ἐν χώρῳ ἐτεκτήνατο  τῷ   εἰρημένῳ καὶ φυλακτήριον κατεστήσατο.
[1, 3]   κινδύνου ὑπέφαινεν) αὐτοὶ μὲν δέει  τῷ   ἐκ Περόζου τὰ παρόντα σφίσιν
[1, 25]   γενομένη Εὐφημία (δέει γὰρ  τῷ   ἐκ τῆς βασιλίδος καὶ αὐτὴ
[1, 15]   ἐν Βυζαντίῳ εἶχε, παντὶ δὲ  τῷ   ἐν Ἀρμενίοις στρατῷ ἐφειστήκει. Οἳ
[1, 17]   χῶρόν τινα ἐν Καππαδόκαις εὑρεῖν  τῷ   ἐν Ταύροις τὰ μάλιστα ἐμφερέστατον.
[1, 14]   κάταντες τοῦτο, εἶτα, ἐπειδὰν ἐν  τῷ   ἔργῳ γένωνται Πέρσαι, διὰ τοῦδε
[1, 20]   καταστάντες τοῖς ἐναντίοις, ἐπειδὴ ἐν  τῷ   ἔργῳ ἐγένοντο, κτείναντες τὸν ἄρχοντα
[1, 2]   τὸν παῖδα τὸν αὑτοῦ διαχρησάμενος  τῷ   ἔργῳ εἴη, πολέμιον αὐτῷ δύναμιν
[1, 13]   τῇ οἰκείᾳ ἐτάξαντο. Ἐν τούτῳ  τῷ   ἔργῳ Περσῶν ἑπτὰ ἔπεσον, ὧν
[1, 25]   ἐπανήξουσι. Καὶ οἱ μὲν ἐπὶ  τῷ   ἔργῳ τούτῳ ἐστέλλοντο. Φασὶ δὲ
[1, 23]   διάθηται, ἕψεσθαι ὡμολόγει, δὲ  τῷ   ἐς αὐτὸν ἔχθει ἠγμένος ἀπήγγελλε
[1, 19]   ἄνεμον, τε γῆ αὕτη  τῷ   ἐσπλέοντι ἑκατέρωθεν ὁρατὴ γίνεται, μέχρι
[1, 9]   ἐς δὲ τὰ οἰκεῖα ξὺν  τῷ   εὐπρεπεῖ λόγῳ ἀναχωρεῖν ἤθελον. Γίνονται
[1, 25]   ἀγορᾷ κτείνουσιν. Ἐτύγχανε δὲ Ἰωάννης  τῷ   Εὐσεβίῳ διάφορος γεγονὼς μάλιστα, καὶ
[1, 21]   τότε, ἐπειδὴ τάχιστα πρὸς  τῷ   Εὐφράτῃ μάχη ἐγένετο, παρὰ Καβάδην
[1, 13]   δὴ ἐν Ἱεραπόλει τῇ πρὸς  τῷ   Εὐφράτῃ ποταμῷ μένειν, ἕως αὐτὸς
[1, 7]   (Ὀλίγῳ δὲ ὕστερον χρήματα Καβάδης  τῷ   Ἐφθαλιτῶν βασιλεῖ ὤφειλεν, ἅπερ ἐπεὶ
[1, 7]   τῶν Ἀμιδηνῶν οἳ ἐν πύργῳ  τῷ   ἐχομένῳ ἐφύλασσον, αἰσθόμενοι τοῦ κακοῦ
[1, 23]   Τῶν τι σπουδαίων διαχειρίζων, παρόντι  τῷ   Ζαβεργάνῃ ἐπέταττε τὸν Μεβόδην καλεῖν·
[1, 19]   Οἱ μέντοι Βλέμυες καὶ ἀνθρώπους  τῷ   ἡλίῳ θύειν εἰώθασι. (Ταῦτα δὲ
[1, 14]   γὰρ οὐκ ἄλλῳ τῳ  τῷ   ἡμετέρῳ ἀκόσμῳ θαρσοῦντες ἐφ´ ἡμᾶς
[1, 23]   μὲν Χοσρόης τὴν ἐπὶ  τῷ   θανάτῳ τὸν ἄνθρωπον ἀπεπέμψατο, καὶ
[1, 12]   δὴ χρόνῳ ὕστερον ξὺν Ἰουστίνῳ  τῷ   θείῳ τὴν βασιλείαν ἔσχεν. (Ἑτέρας
[1, 7]   μοναχοὺς νενομίκασι. Τούτους ἑορτήν τινα  τῷ   θεῷ ἄγειν ἐνιαύσιον ἐκείνῃ τῇ
[1, 25]   τὴν πρᾶξιν καθιστάμενοι ὅσα ἦν  τῷ   θεῷ βουομένῳ ἐπράσσομεν“ ἀκούσασα ταῦτα
[1, 4]   γεγενῆσθαι. Εἰ δὲ ἐμὲ δεῖ  τῷ   θηρίῳ τούτῳ ἁλῶναι, σὸν δὴ
[1, 9]   υἱὸς ἔμαθε, περιαλγήσας τε καὶ  τῷ   θυμῷ ζέων, ὅτι δὴ τῷ
[1, 26]   ἀκμαζούσης ἀνέβησαν, κρύψας ἕκαστος ὑπὸ  τῷ   ἱματίῳ ξιφίδιον. Καὶ πρῶτα μὲν
[1, 24]   δῆμον ἰτέον ἐστὶν, οἳ ἐν  τῷ   ἱπποδρόμῳ ἑστήκεσαν, πλήθει τε ἄμετροι
[1, 25]   αὐτὸν φειδοῖ εἴχετο. Ἐνταῦθα παρῆν  τῷ   Ἰωάννῃ, ἀφροντιστήσαντι μὲν κινδύνων ἁπάντων,
[1, 25]   δοῦναι. Ταῦτα εἰποῦσα εὖ τε  τῷ   Ἰωάννῃ εἰπεῖν ἔδοξε καὶ ἡμέρα
[1, 26]   τε ξὺν τῇ κοπίδι καὶ  τῷ   Ἰωάννῃ ἐντυχόντα ἀπροσδοκήτως παῖσαι. Καὶ
[1, 25]   βασιλίδι βουλευσαμένη ἐπενόει τοιάδε. Ἦν  τῷ   Ἰωάννῃ θυγάτηρ Εὐφημία, δόξαν μὲν
[1, 23]   τῷ βασιλεῖ Οὐαρράμης τὰ ἀμφὶ  τῷ   Καβάδῃ ἅπαντα ἔφραζε, καὶ τὸν
[1, 4]   μέντοι Ἐφθαλίτας εὑρομένους αὐτὸ ὕστερον  τῷ   Καβάδῃ ἀποδόσθαι. Ὅσα δὲ ἀμφὶ
[1, 23]   ἐς φῶς ἄγοιτο, χρήματά τε  τῷ   Καβάδῃ ἐδίδου καὶ αὐτὸν ἀπαλλαγέντα
[1, 5]   ἀρίστους ξυνέλεξε καὶ τὰ ἀμφὶ  τῷ   Καβάδῃ ἐν βουλῇ ἐποιεῖτο· τὸν
[1, 6]   δυνήσεται. Διά τε τῆς γυναικὸς  τῷ   Καβάδῃ ἐσήμαινεν ὡς ἵπποι τέ
[1, 11]   στέλλεσθαι, οὓς δὴ δεήσει πυνθανομένῳ  τῷ   Καβάδῃ καθ´ τι δεῖ
[1, 8]   ἅπαντας ἔκτειναν. Οὐδὲν δὲ ἀμφὶ  τῷ   Καβάδῃ καὶ τῇ Περσῶν στρατιᾷ
[1, 21]   (Ἐν τούτῳ δὲ ξυνέβη πονήρως  τῷ   Καβάδῃ νοσῆσαι τὸ σῶμα, καὶ
[1, 11]   τῷ ἀνθρώπῳ βουλομένῳ εἴη ἐν  τῷ   καθεστῶτι τρόπῳ βιοτεύειν περιστέλλειν
[1, 4]   ἔσχεν οὔτε τῷ μεγέθει οὔτε  τῷ   κάλλει ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου.
[1, 14]   Οὐκοῦν ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τῷδε  τῷ   κινδύνῳ γενόμενοι οὐκ ἐν τῷ
[1, 14]   ξὺν θεῷ, ὃν ἡμῖν ἐν  τῷ   κινδύνῳ ξυλλήψεσθαι ἴσμεν, ἠγμένον μὲν
[1, 4]   οὖν Πέρσαι εἶναι μὲν ἐν  τῷ   κτενὶ τὸ μάργαρον τοῦτο ἐν
[1, 4]   τοῦ ἐραστοῦ λάβοι. Ἐπειδὴ δὲ  τῷ   κυνὶ τάχιστα τῶν τινι ἐς
[1, 3]   τῆς κατώρυχος τὸν τράγον τεθείκασι  τῷ   λέοντι ποδοστράβην ἐσόμενον. Ταῦτα Περόζης
[1, 5]   ἱστορία φησὶ νόμου τοῦ ἀμφὶ  τῷ   Λήθης φρουρίῳ παραλελύσθαι τὴν δύναμιν
[1, 25]   τὴν πολιτείαν διέβαλλε. Περιχαρὴς δὲ  τῷ   λόγῳ γενομένη Εὐφημία (δέει
[1, 25]   πατέρα εὐθὺς ἤνεγκε. Καὶ ὃς  τῷ   λόγῳ ἡσθεὶς (ταύτην γάρ οἱ
[1, 7]   παραδιδόναι σοι Ἄμιδαν ἤθελε“ Τούτῳ  τῷ   λόγῳ Καβάδης ἡσθεὶς κτείνειν οὐδένα
[1, 11]   δι´ ὀργῆς ἔχοι ἐξήνεγκεν, ἀλλὰ  τῷ   λόγῳ παραλύειν τοὺς Περσῶν νόμους
[1, 17]   ἄνθρωπον ὡς οὐκ ἐπιτηδείως ταῦτα  τῷ   μαντείῳ ποιοίη, ἅπαντα αὖθις περιιόντα
[1, 4]   Καβάδῃ ἀποδόσθαι. Ὅσα δὲ ἀμφὶ  τῷ   μαργάρῳ τούτῳ Πέρσαι λέγουσιν, εἰπεῖν
[1, 4]   ἐσήγγειλαν. Τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ  τῷ   μαργάρῳ τούτῳ τῇδε, ᾗπερ ἐρρήθη,
[1, 23]   τὸν Μεβόδην καλεῖν· ἐτύγχανε δὲ  τῷ   Μεβόδῃ Ζαβεργάνης διάφορος ὤν·
[1, 4]   αὐτῷ εἰκασθῆναι οὐδαμῆ ἔσχεν οὔτε  τῷ   μεγέθει οὔτε τῷ κάλλει ἐκ
[1, 20]   ἐπιτηδείως ἐς τὸ κακουργεῖν εἶχον  τῷ   μὲν βασιλεῖ ἕπεσθαι οὐδαμῆ ἤθελον,
[1, 11]   ἀφαιρεῖσθαι τὴν βασιλείαν ἡμᾶς ἀξιοῦσι,  τῷ   μὲν τῆς ἀπάτης φανερῷ τὴν
[1, 20]   τελευτήσαντος φόρους Ἄβραμος ὡμολόγησε φέρειν  τῷ   μετ´ αὐτὸν τὴν Αἰθιόπων βασιλείαν
[1, 19]   βεβαίῳ τὴν φιλίαν αὐτοῖς ἔσεσθαι  τῷ   μετέχειν τῶν ἱερῶν σφίσιν οἰόμενος.
[1, 3]   ὑποθήκη παρήγγελλεν, ἀκραιφνεῖ δὲ παντὶ  τῷ   Μήδων στρατῷ ἐπ´ οἴκου ἄσμενος
[1, 3]   τὴν γῆν, ὅτι μὴ ξὺν  τῷ   Μήδων στρατῷ. Μόνοι δὲ Οὔννων
[1, 11]   μάλιστα, „Εὖ εἰδὼς ὅτι ἐν  τῷ   νεωτεροποιῷ τό γε ἀσφαλὲς οὐδαμῶς
[1, 21]   ταφῇ ἐγεγόνει, μὲν Καόσης  τῷ   νόμῳ θαρσῶν ἐπεβάτευε τῆς τιμῆς,
[1, 11]   κοινολογησάμενος πρότερον, ὃς δὴ βασιλεῖ  τῷ   οἰκείῳ εὐνοϊκῶς ὡς ἥκιστα ἔχων
[1, 15]   περιβόλου ἐκέλευε μένειν, ἐπεὶ ἐν  τῷ   ὁμαλῷ τοὺς πολεμίους ὑφίστασθαι οἷοί
[1, 4]   ταύτῃ ἐπιπολῆς ἔκρυψεν, Οὔννων τε  τῷ   ὁμίλῳ ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν ἐνθένδε ὀπίσω
[1, 17]   μέντοι αὐτῆς οὐ τούτῳ μόνον  τῷ   ὀνόματι, ἀλλὰ καὶ ἄλλοις τισὶν
[1, 3]   μάγοι ἀπεκρίναντο τὰ μὲν ἀμφὶ  τῷ   ὅρκῳ ὅπη οἱ βουλομένῳ ἐστὶν
[1, 4]   οὖς αὐτῷ ἐν τούτῳ ξυγκεκόφθαι  τῷ   πάθει καὶ τὸ μάργαρον ὅπη
[1, 23]   ἀρχὴν καταστήσασθαι, Ζάμην δὲ, ἅτε  τῷ   παιδὶ ἐπίτροπον ὄντα, διοικεῖσθαι ὅπη
[1, 2]   τιτθοῦ ἀπαλλαγεὶς) διηπορεῖτο ἀμφί τε  τῷ   παιδὶ καὶ τῇ βασιλείᾳ, εὖ
[1, 8]   ἐβασίλευσε, καὶ Πατρικιόλος ξὺν Βιταλιανῷ  τῷ   παιδὶ, ὃς ὅπλα ἀντάρας Ἀναστασίῳ
[1, 5]   τε ἦν καὶ οἰκτρούς τινας  τῷ   Πακουρίῳ προὔφερε λόγους. Ἐπεὶ δὲ
[1, 1]   μή τις τῶν τάδε ἀναλεγομένων  τῷ   παλαιῷ χρόνῳ τὰ πρεσβεῖα διδοίη
[1, 9]   ἢν δὲ καὶ τούτων διπλασίους,  τῷ   παντὶ ἄμεινον. Βλάβος γὰρ ἀνθρώπῳ
[1, 22]   καὶ θυμῷ πολλῷ ἤδη ἐχόμενος  τῷ   παντὶ στρατῷ ἐπὶ Ῥωμαίους ᾔει.
[1, 8]   ἐλθὼν ὑπηντίαζεν. Οὔπω μέντοι Ῥωμαῖοι  τῷ   παντὶ στρατῷ Καβάδην ἰέναι ἐπ´
[1, 17]   ἐς κίνδυνον πολέμου καθίστανται, κἂν  τῷ   παντὶ τῶν πολεμίων ὑπεραίρειν αὐχῶσιν,
[1, 23]   μὲν τὸν αὐτοῦ παῖδα καὶ  τῷ   πάππῳ ὁμώνυμον ἐς τὴν ἀρχὴν
[1, 24]   ἐθέλων ἄμφω τῆς ἀρχῆς ἐν  τῷ   παραυτίκα παρέλυσε. Καὶ Φωκᾶν μὲν,
[1, 14]   ἐπαξίως τῆς Περσῶν ἀρετῆς ἐν  τῷ   παρόντι ἀνδραγαθίζοισθε, κόλασις ὑμᾶς οὐκ
[1, 18]   παθεῖν, ὅπερ ἡμῖν ἔν γε  τῷ   παρόντι δέδωκεν τε τύχη
[1, 4]   δὲ αὐτοὺς μὲν ἔν γε  τῷ   παρόντι ἐκώλυεν. Οὐ γάρ πω
[1, 5]   οὖσαν· αὕτη μέντοι ἔργον ἐν  τῷ   παρόντι ἐπιτελεῖν οἵα τέ ἐστιν,
[1, 23]   ὡς οὐ βούλοιτο Μεβόδης ἐν  τῷ   παρόντι ἥκειν, φάσκων οἵ τινα
[1, 11]   ἄλλο οὐδὲν οἶμαι ἔν γε  τῷ   παρόντι ἡμῖν ἐν βουλῇ εἶναι
[1, 8]   τῶν ἐν Ἀμίδῃ ἀπολελειμμένων ἐν  τῷ   παρόντι καθίστασθαι ἤθελε· πολλὰ γὰρ
[1, 14]   τῷ κινδύνῳ γενόμενοι οὐκ ἐν  τῷ   παρόντι μόνον Πέρσας νικήσετε, ἀλλὰ
[1, 13]   τε ἦν Βελισάριος Πέρσας ἐνθένδε  τῷ   παρόντι στρατῷ ἀποκρούεσθαι) ἄλλην τε
[1, 9]   τῷ θυμῷ ζέων, ὅτι δὴ  τῷ   πατρὶ ἀμύνειν οὐκ εἶχε, τὸν
[1, 4]   ὀφθῆναι μὲν τοῖς ἐναντίοις ἐν  τῷ   πεδίῳ ἐκέλευε μακρὰν ἄποθεν, ὀφθέντας
[1, 4]   δὲ αὐτοῦ ἐποίει τάδε. (Ἐν  τῷ   πεδίῳ, ἔμελλον Πέρσαι ἐς
[1, 7]   ἐνθένδε κατὰ κορυφὴν τοὺς ἐν  τῷ   περιβόλῳ διενοοῦντο. Τοῦ δὲ ὁμίλου
[1, 21]   διορίζει. Οἱ μὲν οὖν Πέρσαι  τῷ   περιβόλῳ προσέβαλλον, οἱ δὲ πολιορκούμενοι
[1, 4]   τὸν λόγον ἀνενεγκεῖν. δὴ  τῷ   Περόζῃ ἀκούσαντι πόθον φασὶ τοῦ
[1, 4]   δεσπότῃ οὐκ ἔχοντα λέγουσι τάδε  τῷ   Περόζῃ εἰπεῖν „Ὦ δέσποτα, ποθεινὰ
[1, 3]   νόμος. (Ἐπὶ τούτους τοὺς Ἐφθαλίτας  τῷ   Περόζῃ πορευομένῳ ξυμπαρῆν πρεσβευτὴς, ὃς
[1, 21]   „Λελήθατε ὑμᾶς αὐτοὺς βασιλεῖ τε  τῷ   Περσῶν καὶ τοῖς τῆς εἰρήνης
[1, 19]   Αἰθίοπάς τε καὶ Ὁμηρίτας ἐπὶ  τῷ   Περσῶν πονηρῷ ἑταιρίσασθαι. Ὅπη δὲ
[1, 18]   ξυμφρονήσαντες, ὅσοι δὴ ἄριστοι ἐν  τῷ   Περσῶν στρατεύματι ἦσαν, ἐσήλαυνον ἐς
[1, 14]   πόνῳ ὅσοι δὴ πεζοὶ ἐν  τῷ   Περσῶν στρατεύματι ἦσαν, ῥίψαντές τε
[1, 21]   ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν ἰόντες  τῷ   Περσῶν στρατῷ ἕτοιμοί εἰσιν ἀναμίγνυσθαι.
[1, 16]   τὰς Κασπίας ἡμεῖς ἔσχομεν ἐπὶ  τῷ   Περσῶν τε καὶ Ῥωμαίων ἀγαθῷ
[1, 18]   τὴν φάλαγγα ἦλθεν, οἳ ξὺν  τῷ   Πέτρῳ ἔτι ἐμάχοντο, οὐ πολλοὶ
[1, 17]   φύεται πολύ τι χρῆμα ἐν  τῷ   πηλῷ τούτῳ. Ἐς τόσον δὲ
[1, 14]   Καδισηνοὶ γὰρ, οἳ ταύτῃ ξὺν  τῷ   Πιτυάξῃ ἐμάχοντο, πολλοὶ ἐπιβεβοηθηκότες ἐξαπιναίως
[1, 4]   σφᾶς ἤδη ἰέναι, αὐτὸς μὲν  τῷ   πλείονι τοῦ στρατοῦ τῆς τάφρου
[1, 14]   ἑκάτεροι, καί τινα τὰ βέλη  τῷ   πλήθει ἀχλὺν ἐπὶ πλεῖστον ἐποίει,
[1, 8]   σιτίζεσθαι ἔμελλον. Τινὲς δὲ ἀχθόμενοι  τῷ   πνίγει καὶ λοῦσθαι ἠξίουν. (Ταύτῃ
[1, 5]   διατελέσας ἐν ταύτῃ τε ξυγγενόμενος  τῷ   ποθεινοτάτῳ ἀνθρώπων ἁπάντων, οὐκ ἂν
[1, 22]   δὴ ἀμφότεροι χωρία ἐν τῷδε  τῷ   πολέμῳ ἀλλήλους ἀφείλοντο, καὶ μηκέτι
[1, 5]   Ἀρσάκου Ἀρσακίδου ἀνδρός. Τούτῳ τε  τῷ   πολέμῳ μηκυνομένῳ κεκακῶσθαι μὲν ἐς
[1, 26]   δὴ οὐκ ἄν ποτε Βανδίλων  τῷ   πολέμῳ περιέσεσθαι ἴσχυσεν, εἰ μὴ
[1, 18]   στρατιωτῶν, ταύτῃ τε ὅσοι ἐν  τῷ   πολέμῳ τετελευτήκασιν ἔνδηλοι γίνονται. Οὕτω
[1, 7]   ἀνθρώπους ἐδεῖτο χαρίζεσθαι ὅσοι ἐν  τῷ   πολέμῳ τούτῳ καταφεύγοντες παρ´ αὐτὸν
[1, 14]   ἥσσους τρισχίλιοι ἐν τούτῳ  τῷ   πόνῳ ἀπέθανον, οἱ δὲ λοιποὶ
[1, 24]   ἐπειδὴ ἐτεκμήρατο ὡς Βελισάριος ἐν  τῷ   πόνῳ εἴη, εὐθὺς ἐπὶ τὸ
[1, 14]   ἐς τὴν δίωξιν. Ἐν τούτῳ  τῷ   πόνῳ ὅσοι δὴ πεζοὶ ἐν
[1, 23]   δὲ τῇ ὁδῷ ταύτῃ ἀντέχειν  τῷ   πόνῳ οὐδαμῆ ἔχων (ἦν γάρ
[1, 18]   ἤδη τῇ τε ὁδῷ καὶ  τῷ   πόνῳ τῆς μάχης νήστεις τε
[1, 18]   ὀκτακόσιοι ἄνδρες ἀγαθοὶ γενόμενοι ἐν  τῷ   πόνῳ τούτῳ ἀπέθανον, οἵ τε
[1, 5]   δὴ ἀνήρ τε ἀγαθὸς ἐν  τῷ   πόνῳ τούτῳ, ὁρῶντος Πακουρίου τὰ
[1, 17]   μὲν Κομμαγηνὴ ἐκλήθη, τανῦν δὲ  τῷ   ποταμῷ ἐστιν ἐπώνυμος. δὲ
[1, 21]   ἄνεμον· πρὸς αὐτῷ δὲ Νυμφίῳ  τῷ   ποταμῷ ἐστιν, ὃς τήν τε
[1, 18]   κέρας μὲν τὸ ἀριστερὸν πρὸς  τῷ   ποταμῷ τοὺς πεζοὺς ἅπαντας ἔστησεν,
[1, 25]   οὖν ἐκ Βυζαντίου ἀπαλλαγεῖσα ἐν  τῷ   προαστείῳ γένηται (ὃ δὴ Ῥουφινιαναὶ
[1, 25]   ἐνθένδε ἀναστὰς ἐκομίσθη, ὅπερ ἐν  τῷ   προαστείῳ Κυζίκου πόλεως ἵδρυται, Ἀρτάκην
[1, 14]   ἰόντας ἐπὶ σφᾶς εἶδον, τρόπῳ  τῷ   προτέρῳ κατὰ τάχος τοὺς στρατιώτας
[1, 21]   οἱ Μασσαγέται οὗτοι χρήμασιν ἀναπεισθέντες  τῷ   Ῥωμαίων βασιλεῖ μέλλουσιν ὅσον οὔπω
[1, 11]   ἐκ προοιμίων εὐθὺς πρεσβεία  τῷ   Ῥωμαίων βασιλεῖ Χοσρόην τοῦτον, ὅστις
[1, 21]   καὶ ὡς γένος Μασσαγετῶν ἐπὶ  τῷ   Ῥωμαίων πονηρῷ αὐτίκα δὴ μάλα
[1, 15]   λόγου πολλοῦ ἄξιον ἐφαίνετο εἶναι  τῷ   Ῥωμαίων στρατῷ βαρβάρους τοσούτους τὸ
[1, 18]   δὲ καὶ Ἀρέθας αὐτοῖς ξὺν  τῷ   Σαρακηνῶν στρατεύματι ἦλθεν. Ἐπεί τε
[1, 6]   (Καβάδης δὲ λαθὼν ἅπαντας ξὺν  τῷ   Σεόσῃ ἐς Οὔννους τοὺς Ἐφθαλίτας
[1, 11]   ὥσπερ μὲν ξυναλγοῦντι ἅτε φίλῳ  τῷ   Σεόσῃ ἐῴκει, ἐξελέσθαι δὲ αὐτὸν
[1, 11]   ἄρχουσι τοῦτό γε· ἐν δὲ  τῷ   Σεόσῃ καὶ αὐτοὶ ᾤοντο ὑπερφυῶς
[1, 14]   ἰέναι, οὗ δὴ οἱ ξὺν  τῷ   Σίμμᾳ τε καὶ Ἀσκὰν ἵσταντο,
[1, 23]   ἐκπίπτει καί οἱ τὸ ἐν  τῷ   σκέλει ὀστέον ἐρράγη· διὸ δὴ
[1, 14]   δὴ κατιδόντες οἱ ξὺν  τῷ   Σουνίκᾳ τε καὶ Ἀϊγὰν, δρόμῳ
[1, 9]   τούτῳ ἀποδίδοσθαι χρημάτων μεγάλων, Πατρικίῳ  τῷ   στρατηγῷ ἐς ὄψιν ἐλθὼν Γλώνην
[1, 1]   δὲ αὐτῷ ξυμβούλῳ ᾑρημένῳ Βελισαρίῳ  τῷ   στρατηγῷ σχεδόν τι ἅπασι παραγενέσθαι
[1, 7]   τὴν προσεδρείαν διαλύειν ἔγνω, καὶ  τῷ   στρατοπέδῳ ἀναχωρεῖν ἐς τὴν ὑστεραίαν
[1, 15]   τὸ στράτευμα ἐξοπλίσαντες τῶν πολεμίων  τῷ   στρατοπέδῳ ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐπέστησαν.
[1, 15]   ὑπεχώρησάν τε καὶ γενόμενοι ἐν  τῷ   στρατοπέδῳ ἡσύχαζον, πολλοὺς ἐν τῇ
[1, 7]   οὐδαμῆ εἶχον. Ὅπερ ἐπεὶ ἐν  τῷ   στρατοπέδῳ περιφερόμενον ἐς Καβάδην ἦλθεν,
[1, 15]   δύναμιν ἐσαγγείλωσιν. Ἄμφω τε ἐν  τῷ   στρατοπέδῳ τῶν βαρβάρων γενόμενοι καὶ
[1, 13]   Βυζαντίῳ ἐφεστηκώς. Διὸ δὴ καὶ  τῷ   στρατῷ εἵπετο, ἅτε τοῦ Βούζου
[1, 17]   μηδέν σε εἰσίτω. Ἐγὼ γὰρ  τῷ   στρατῷ ἐξηγήσομαι ὅπη ἂν δοκῇ
[1, 8]   γῆν τὴν αὐτοῦ ἐσβεβληκότων, παντὶ  τῷ   στρατῷ ἐπ´ οἴκου ἀνεχώρησε, πόλεμόν
[1, 18]   μὲν τὸν στρατηγὸν, ὃς δὴ  τῷ   στρατῷ ἐπὶ τοὺς ἐναντίους ἐξηγήσεσθαι
[1, 8]   (Ἀρεόβινδος δὲ ἐπειδὴ Καβάδην παντὶ  τῷ   στρατῷ ἐπιέναι σφίσιν ἐπύθετο, ἀπολιπὼν
[1, 23]   δὴ αὐτῷ βεβουλευμένα εἴη παντὶ  τῷ   στρατῷ ἐς γῆν τὴν Ῥωμαίων
[1, 18]   εὗρον. (Ἀζαρέθης δὲ, ἐπεὶ ξὺν  τῷ   στρατῷ ἐς Πέρσας ἀφίκετο, καίπερ
[1, 17]   Πέρσαις Σαρακηνῶν ἦρχε, παντί τε  τῷ   στρατῷ οἷός τε ἦν ἀεὶ
[1, 6]   κηδεστῇ ἐπὶ Πέρσας ξυνέπεμψε. Τούτῳ  τῷ   στρατῷ Πέρσαι ὑπαντιάζειν οὐδαμῆ ἤθελον,
[1, 1]   ἐχρῶντο τῇ τέχνῃ, ὥστε πελάσαντες  τῷ   σφετέρῳ μαζῷ τὴν νευρὰν εἶτα
[1, 23]   αἴσθησιν, ὅτι μὴ Οὐαρράμῃ τε  τῷ   σφετέρῳ παιδὶ καὶ τῶν οἰκετῶν
[1, 3]   μή ποτε Μῆδοι ἐπὶ πονηρῷ  τῷ   σφετέρῳ τὴν δίωξιν ἐπὶ τοὺς
[1, 17]   ἐστι, καὶ ποταμὸς Σάρος  τῷ   ταύτῃ Εὐφράτῃ εἰκάζεται. Πόλιν τε
[1, 17]   ἐστιν. Οὐ γὰρ ἄλλου οὐδενὸς  τῷ   ταύτης δήμῳ ὅτι μὴ πανηγύρεών
[1, 5]   δὲ ὕστερον τῶν τις Ἀρμενίων  τῷ   τε Ἀρσάκῃ ἐν τοῖς μάλιστα
[1, 4]   οἱ ἐπὶ τῆς ἀκτῆς λελειμμένοι  τῷ   τε βασιλεῖ ἀπεκόμισαν καὶ τὰ
[1, 7]   θέμις. Ὅπερ κατιδόντες οἱ μάγοι  τῷ   τε βασιλεῖ ἐς ὄψιν ἦλθον
[1, 23]   Καβάδης ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθείη. Καὶ  τῷ   τε βασιλεῖ κατὰ ταῦτα ἐσήμαινον
[1, 13]   κατὰ τὴν παλαίστραν μελέτη ἐδίδου)  τῷ   τε γόνατι ἐξανιστάμενον αὐτὸν ἔτυψε
[1, 24]   ἐγένετο καὶ ἐς κακὸν μέγα  τῷ   τε δήμῳ καὶ τῇ βουλῇ
[1, 23]   Ταῦτα ἐπεὶ Χοσρόης ἔγνω,  τῷ   τε θυμῷ ἤδη ὑπερφυῶς εἴχετο
[1, 5]   θρασύτερον ἐξαπιναίως μεταβιβάζει, ἀπειλῶν δὲ  τῷ   τε Πακουρίῳ καὶ Πέρσαις οὐκέτι
[1, 9]   μάχην ταξάμενοι τοὺς ἐπιόντας ἠμύνοντο,  τῷ   τε πλήθει παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι
[1, 20]   ἔργῳ ἐγένοντο, κτείναντες τὸν ἄρχοντα  τῷ   τε τῶν πολεμίων στρατῷ ἀνεμίγνυντο
[1, 21]   τὸ τῶν βαρβάρων στρατόπεδον ἀφικόμενος  τῷ   τε Χαναράγγῃ καὶ τοῖς ἄλλοις
[1, 7]   ἐπεὶ Καβάδης ἔγνω, τὰς κλίμακας  τῷ   τείχει τούτου δὴ ἄγχιστα τοῦ
[1, 5]   δὲ βασιλέως ἐπαγγείλαντος γέγονεν ἐν  τῷ   τῆς Λήθης φρουρίῳ, ἠσπάσατο μὲν
[1, 5]   αἵματος ὄντα οὐδαμῆ εἶχεν) ἐν  τῷ   τῆς Λήθης φρουρίῳ καθεῖρξε. Χρόνῳ
[1, 5]   καὶ τὸν νόμον τότε ἀμφὶ  τῷ   τῆς Λήθης φρουρίῳ λελύσθαι. Ἐμοὶ
[1, 14]   ἰσχύϊ περιόντες αὐτῶν μόνῳ ἡττᾶσθε  τῷ   τοῖς ἄρχουσιν ἀπειθέστεροι εἶναι, οὐδεὶς
[1, 26]   τὸν Ἰωάννην, καὶ τούτῳ δὴ  τῷ   τρόπῳ τὴν ταραχὴν παῦσαι. Τὰ
[1, 11]   σφίσιν αὐτοῖς ἐπιεικῶς ἤχθοντο καὶ  τῷ   τρόπῳ τοῦ ἀνδρὸς χαλεπῶς εἶχον.
[1, 18]   ἀπήλαυνον. Οἱ γὰρ ἵπποι αὐτοῖς  τῷ   τῶν ἀσπίδων πατάγῳ ἀχθόμενοι ἀνεχαιτίζοντό
[1, 3]   καιρὸν ξυγγενέσθαι μὲν ἅμα ἡμέρᾳ  τῷ   τῶν Ἐφθαλιτῶν ἄρχοντι, τετραμμένον δέ
[1, 2]   εἶναι στρατηγὸν ἔφασαν. Καταπλαγεὶς οὖν  τῷ   ὑπερβάλλοντι τῆς τιμῆς βασιλεὺς
[1, 7]   γενέσθαι. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν χρόνῳ  τῷ   ὑστέρῳ ἐγένετο. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η. (Τότε
[1, 20]   ἐκρατύνατο. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν χρόνῳ  τῷ   ὑστέρῳ ἐγένετο. (Τότε δὲ Ἰουστινιανὸς
[1, 22]   ἄνδρα. Οὗτος Δάγαρις χρόνῳ  τῷ   ὑστέρῳ πολλάκις Οὔννους ἐς γῆν
[1, 14]   Πρῶτοι δὲ οἱ τριακόσιοι ξὺν  τῷ   Φάρᾳ Ἔρουλοι ἐξ ὑψηλοῦ κατὰ
[1, 19]   μὴ φοίνικες φύονται μόνοι. Τούτῳ  τῷ   φοινικῶνι βασιλέα Ἰουστινιανὸν Ἀβοχάραβος ἐδωρήσατο,
[1, 19]   ὑπερβάντι Σαρακηνοὶ ἔχουσιν, οἳ ἐν  τῷ   φοινικῶνι ἐκ παλαιοῦ ἵδρυνται. Ἒστι
[1, 19]   ἔλαβε. Τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ  τῷ   φοινικῶνι ταύτῃ πη ἔχει. (Τούτων
[1, 23]   ὄπισθεν εἵποντο οἵπερ αὐτὸν ἐν  τῷ   φρουρίῳ ἀπολεῖν ἔμελλον, ἄνδρα ἐν
[1, 15]   πη ἐπέστελλε κρύπτεσθαι, οὓς δὴ  τῷ   φρουρίῳ νύκτωρ ἐδέξατο, μίαν αὐτοῖς
[1, 19]   βαρβάροις, καὶ ἱερεῖς ἑκάστων ἐν  τῷ   φρουρίῳ τούτῳ ἱδρύσατο, ἐν τῷ
[1, 6]   τις ἵκοιτο ἐς αὐτὸν πρῶτος  τῷ   χαναράγγῃ οὐ ξυγγενὴς ὢν, τόν
[1, 23]   ἐπ´ οἴκου ἀναχωρεῖν ἔμελλε, γράφει  τῷ   χαναράγγῃ τούτῳ ὅτι δὴ αὐτῷ
[1, 9]   τοὺς στρατιώτας τῇ προσεδρείᾳ καὶ  τῷ   χειμῶνι ἀχθομένους ἑώρων, ἅμα δὲ
[1, 21]   Μεβόδης ἀναλεξάμενος τὴν Καβάδου ἀμφὶ  τῷ   Χοσρόῃ ἐδήλου γνώμην, ἀναμνησθέντες δὲ
[1, 23]   βουλὴ ἤρεσκεν, ἐς καιρὸν  τῷ   Χοσρόῃ ἐπιθήσεσθαι διενοοῦντο. Ἔκπυστος δὲ
[1, 21]   Μεβόδην ὄνομα, ἐκοινολογεῖτο ἀμφί τε  τῷ   Χοσρόῃ καὶ τῇ βασιλείᾳ, δεδιέναι
[1, 11]   τε ἀμφὶ τῇ εἰρήνῃ καὶ  τῷ   Χοσρόῃ ὡς ἄριστα διοικήσονται. Γράμμασί
[1, 17]   αὖθις οὐ πολλοῦ ξυμφυεὶς ἀπέδωκε  τῷ   χωρίῳ τὸ σχῆμα, ἐφ´ οὗπερ
[1, 8]   δέ τις ἔρρει ἐν τούτῳ  τῷ   χώρῳ, ἵνα Ῥωμαῖοι τὰ κρέα
[1, 5]   δὲ Ἀρσάκης, ἕως μὲν ἐν  τῷ   χώρῳ οἱ λόγοι ἐγίνοντο οὗ
[1, 18]   στρατὸς ὄπισθεν εἵπετο. Ἕν τε  τῷ   χώρῳ, οὗ δὴ οἱ βάρβαροι
[1, 5]   μνήμην αὐτοῦ εἶναι, ἀλλὰ θάνατος  τῷ   ὠνομακότι ζημία ἐστί· διὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/06/2008