>Livre, Chap. |
[1, 7] |
αὐτὸς
τὸν
ἀκινάκην
σπασάμενος
καὶ
|
αὐτῷ |
ἀεὶ
δεδισσόμενος
ἐς
τὰς
κλίμακας |
[1, 10] |
(Ἀναστάσιός
τε
βασιλεὺς,
ἐπειδὴ
ἐγένοντο
|
αὐτῷ |
αἱ
πρὸς
Καβάδην
σπονδαὶ,
πόλιν |
[1, 18] |
τοῖς
πολεμίοις
ἀπολιπών.
Καὶ
ξὺν
|
αὐτῷ |
ἄλλοι
ὀκτακόσιοι
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γενόμενοι |
[1, 24] |
τις
ἐσῄει,
ἀλλὰ
βίους
τε
|
αὐτῷ |
ἀνθρώπων
πολλῶν
ἀπολλύναι
κέρδους
ἕνεκα |
[1, 9] |
παρ´
αὐτοῦ
εἴη.
Ὁ
δὲ
|
αὐτῷ |
ἅπαντα
ὅσα
ἦν
βουλομένῳ
ὑποσχόμενος |
[1, 11] |
τὴν
βασιλείαν
ἐργάσωνται.
(Ἔδοξεν
οὖν
|
αὐτῷ |
ἄριστον
εἶναι
τόν
τε
πόλεμον |
[1, 23] |
τῷ
χαναράγγῃ
τούτῳ
ὅτι
δὴ
|
αὐτῷ |
βεβουλευμένα
εἴη
παντὶ
τῷ
στρατῷ |
[1, 21] |
Πέρσας
ἔφασκε
μή
τι
τῶν
|
αὐτῷ |
βεβουλευμένων
ἀλογῆσαι
ἐν
σπουδῇ
ἕξουσιν. |
[1, 23] |
τῶν
δοκίμων
ὅσους
τῶν
ἐπ´
|
αὐτῷ |
βεβουλευμένων
ἢ
ἄρξαι
ἢ
μεταλαχεῖν |
[1, 7] |
ἄνδρα
ἐκέλευεν
ὅ
τι
ἂν
|
αὐτῷ |
βουλομένῳ
εἴη,
χρήματα
οἰόμενος
αὐτὸν |
[1, 19] |
πέρι
λεγέτω
ἕκαστος
ὥς
πη
|
αὐτῷ |
βουλομένῳ
ἐστίν.
(Ὁμηριτῶν
δὲ
καταντικρὺ |
[1, 25] |
λάθρα.
Ἰωάννης
δὲ
(χρῆν
γὰρ
|
αὐτῷ |
γενέσθαι
κακῶς)
τὴν
βασιλέως
ὑποθήκην |
[1, 2] |
εἰώθασιν,
ἢ
θείας
τινὸς
ἐπιπνοίας
|
αὐτῷ |
γενομένης.
Διαθήκης
γὰρ
διαθεὶς
γράμματα, |
[1, 21] |
διέχουσα
πρὸς
βορρᾶν
ἄνεμον·
πρὸς
|
αὐτῷ |
δὲ
Νυμφίῳ
τῷ
ποταμῷ
ἐστιν, |
[1, 7] |
τισὶν
ἐνταῦθα
ἦλθε.
Καί
τις
|
αὐτῷ |
δεξιὰ
ξυνηνέχθη
τύχη
τρόπῳ
τοιῷδε. |
[1, 2] |
διαχρησάμενος
τῷ
ἔργῳ
εἴη,
πολέμιον
|
αὐτῷ |
δύναμιν
τὴν
βασίλειον
περιβεβλημένον
ἐπαγαγὼν, |
[1, 4] |
κτεὶς
νήχεσθαι
καὶ
ὁ
κύων
|
αὐτῷ |
εἴθιστο
ἕπεσθαι,
ἐνταῦθα
ἐπὶ
πέτρας |
[1, 4] |
λόγου
πολλοῦ
ἄξιον.
Ἄλλο
γὰρ
|
αὐτῷ |
εἰκασθῆναι
οὐδαμῆ
ἔσχεν
οὔτε
τῷ |
[1, 11] |
βασιλέα
καθίστασθαι.
Χοσρόην
δὲ,
ὃς
|
αὐτῷ |
ἐκ
τῆς
Ἀσπεβέδου
ἀδελφῆς
ἐγεγόνει, |
[1, 25] |
καὶ
ὅσα
βασιλέως
γνώμῃ
παρ´
|
αὐτῷ |
ἔμεινε,
τρυφᾶν
τε
κατ´
ἐξουσίαν |
[1, 25] |
ἥκιστα
ἤθελεν,
ὡς
μή
ποτε
|
αὐτῷ |
ἐμπόδιον
εἴη
ἐς
τὰς
ἀρχὰς |
[1, 5] |
ἄλλα
ἐς
μέσον
ἦλθεν,
ἅπερ
|
αὐτῷ |
ἐν
ἡδονῇ
ἦν·
μηκυνομένου
τε |
[1, 4] |
ἀλλ´
οἶμαι
τό
τε
οὖς
|
αὐτῷ |
ἐν
τούτῳ
ξυγκεκόφθαι
τῷ
πάθει |
[1, 12] |
τὴν
γῆν,
οὐδαμῆ
ἴσχυσεν,
ἐπεὶ
|
αὐτῷ |
ἐναντίωμα
τοιόνδε
ξυνηνέχθη
γενέσθαι.
Ἴβηρες, |
[1, 2] |
ἥκιστα
ἔχων.
Ἐγίνετο
γάρ
τις
|
αὐτῷ |
ἔννοια,
ὡς,
ἢν
μὲν
κοινωνόν |
[1, 23] |
σκέλει
ὀστέον
ἐρράγη·
διὸ
δὴ
|
αὐτῷ |
ἐπάναγκες
ἦν
ἐνταῦθα
θεραπευομένῳ
ἡσυχῆ |
[1, 5] |
πλῆθος
οὐδαμῆ
ἤρεσκε.
Διὸ
δὴ
|
αὐτῷ |
ἐπαναστάντες
παρέλυσάν
τε
τῆς
ἀρχῆς |
[1, 20] |
τε
Ἄβραμον
ὁμοῦ
τοῖς
ξὺν
|
αὐτῷ |
ἐπαναστᾶσι
τῆς
ἐς
τὸν
Ἐσιμιφαῖον |
[1, 9] |
δύο
καὶ
στρατιώτας
χιλίους
ξὺν
|
αὐτῷ |
ἔπεμψεν.
Οὓς
δὴ
ἀμφὶ
κώμην |
[1, 2] |
Βυζαντίῳ
ξυγγενῆ
εἶχεν,
ὅστις
ἂν
|
αὐτῷ |
ἐπίτροπος
εἴη.
Ὁνώριον
γάρ
οἱ |
[1, 5] |
διαύλους
ἐν
τῇ
σκηνῇ
ξὺν
|
αὐτῷ |
ἐποιεῖτο,
παρόντων
σφίσιν
ἐνταῦθα
τῶν |
[1, 23] |
ἀφικόμενος
εὕρισκε
μὲν
στρατιώτας
τοὺς
|
αὐτῷ |
ἑπομένους
διέποντα,
ἔλεγε
δὲ
ὅτι |
[1, 2] |
καὶ
πόλεμον
ἐπανατεινόμενος,
ἤν
τις
|
αὐτῷ |
ἐς
ἐπιβουλὴν
ἐγχειροίη
καθίστασθαι.
(Ἐπεὶ |
[1, 18] |
τινι
οὐδὲ
ἐν
παραβύστῳ,
ἀλλ´
|
αὐτῷ |
ἐς
ὄψιν
ξὺν
κραυγῇ
ἥκοντες |
[1, 17] |
ἀλλ´
οὕτως
ἐξαπιναίως
τε
καὶ
|
αὐτῷ |
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἐπιτηδείως,
ὥστε |
[1, 3] |
δὴ
τοὺς
ἄνδρας
ζῶντας
ξὺν
|
αὐτῷ |
ἐς
τὸν
τάφον
ἐσκομίζεσθαι
νόμος. |
[1, 7] |
τε
εἶναι.
Καὶ
στέγος
τι
|
αὐτῷ |
ἐτεκτήναντο
βραχὺ
ὕπερθεν,
ὅσον
ὄμβρους |
[1, 13] |
Ἐπὶ
θάτερα
δὲ
τρόπῳ
τῷ
|
αὐτῷ |
ἐτετάχατο·
τῆς
μὲν
γὰρ
εὐθείας |
[1, 13] |
Ἀνδρέας
δὲ
προτερήσας
(τοῦτο
γὰρ
|
αὐτῷ |
ἡ
κατὰ
τὴν
παλαίστραν
μελέτη |
[1, 25] |
ἐλώφα
οὔτε
ὑπέληγε.
Καί
τις
|
αὐτῷ |
θεοῦ
λόγος
τὸ
παράπαν
οὐκ |
[1, 3] |
οἱ
ἑπομένων
τινὰς,
πολλὰ
μὲν
|
αὐτῷ |
θράσους
πέρι
ἀλογίστου
ὠνείδισεν,
ἀφ´ |
[1, 17] |
γάρ
πω
σαφές
τι
ἀμφ´
|
αὐτῷ |
ἴσμεν.
Ταύτῃ
τε
ξυνέβη
Ἀλαμουνδάρῳ, |
[1, 25] |
ὅρκοις
δεινοτάτοις
ἀπισχυρίζετο,
Ναρσῆς
δὲ
|
αὐτῷ |
καὶ
Μάρκελλος
ἐκ
τοῦ
αἰφνιδίου |
[1, 6] |
μακρὰν
ἄποθεν,
δηλώσας
τι
χωρίον
|
αὐτῷ. |
Καί
ποτε
νυκτὸς
ἐπιλαβούσης
ἀνέπεισε |
[1, 11] |
ὁ
βασιλέως
ἀδελφιδοῦς,
ὃς
δὴ
|
αὐτῷ |
καὶ
τὴν
βασιλείαν
ἐκδέξασθαι
ἐπίδοξος |
[1, 25] |
βασιλείας
ἐλπίσι.
Τῆς
μέντοι
πονηρίας
|
αὐτῷ |
καὶ
τῆς
ἐς
τὴν
δίαιταν |
[1, 2] |
ἀνεῖπε
τὸν
παῖδα,
ἐπίτροπον
δὲ
|
αὐτῷ |
κατεστήσατο
Ἰσδιγέρδην
τὸν
Περσῶν
βασιλέα, |
[1, 23] |
οἱ
ἐς
ὄψιν
ἐλθεῖν,
ὅπως
|
αὐτῷ |
κοινολογησάμενος
ἅπαντα
ἐπιστέλλοι
ὅσα
ξυνοίσειν |
[1, 18] |
οἰκεῖα
κομίζεσθαι.
Διὸ
δὴ
ἅπαντες
|
αὐτῷ |
λάθρα
ἐλοιδοροῦντο,
ἄρχοντές
τε
καὶ |
[1, 25] |
ἐπιτηδείων
παρ´
αὐτὸν
πέμψαι,
ἀπεροῦντα
|
αὐτῷ |
μηδαμῆ
τῇ
Ἀντωνίνῃ
ἐντυχεῖν
λάθρα. |
[1, 25] |
ἀνάγραπτα
εὐθὺς
γέγονεν.
Ὧν
δὴ
|
αὐτῷ |
μοῖραν
βασιλεὺς
πολλὴν
ἠφίει·
ἔτι |
[1, 17] |
τῇ
ἀδελφῇ
ἀπιὼν
ᾤχετο,
ξυνέπεσεν
|
αὐτῷ |
νοσῆσαι
τὸ
σῶμα.
Καὶ
ἀμφὶ |
[1, 12] |
ἐν
Δάρας
κατεστήσατο.
Τότε
δὴ
|
αὐτῷ |
ξύμβουλος
ᾑρέθη
Προκόπιος,
ὃς
τάδε |
[1, 1] |
ἄλλο
μὲν
οὐδὲν,
ὅτι
δὲ
|
αὐτῷ |
ξυμβούλῳ
ᾑρημένῳ
Βελισαρίῳ
τῷ
στρατηγῷ |
[1, 12] |
Ῥωμαῖοι.
Ὁ
δὲ
ταῦτά
τε
|
αὐτῷ |
ξὺν
προθυμίᾳ
πολλῇ
ἐδίδου
καὶ |
[1, 1] |
τὸ
εἰκὸς,
ἕξει.
Καί
οἱ
|
αὐτῷ |
ξυνηπίστατο
πάντων
μάλιστα
δυνατὸς
ὢν |
[1, 23] |
τῶν
Περσῶν
πύθηται
ὅτι
δὴ
|
αὐτῷ |
ὁ
βασιλεὺς
χαλεπῶς
ἔχοι,
τούτῳ |
[1, 23] |
ὄπισθεν
λόγοις
γεγράψεται.
Εἵπετο
δὲ
|
αὐτῷ |
ὁ
τούτου
δὴ
τοῦ
χαναράγγου |
[1, 23] |
στρατιᾷ
μέλλοι,
τοὺς
δὲ
ξὺν
|
αὐτῷ |
ὄπισθε
κελεύειν
ὁδῷ
ἰέναι.
Ταῦτα |
[1, 23] |
τὸν
ἄνθρωπον
ἀπεπέμψατο,
καὶ
ξὺν
|
αὐτῷ |
ὄπισθεν
εἵποντο
οἵπερ
αὐτὸν
ἐν |
[1, 8] |
γνώμαις
καὶ
γίνεσθαι
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
οὐδαμῆ
ἤθελον.
(Κέλερ
δὲ
ξὺν |
[1, 4] |
τούτου
γενόμενον
ἕπεσθαι
κατ´
ἴχνος
|
αὐτῷ, |
οὔτε
νύκτα
ἀνιέντα
οὔτε
ἡμέραν, |
[1, 25] |
τοιῷδε.
(Θεοδώρα
ἡ
βασιλὶς
ἤχθετο
|
αὐτῷ |
πάντων
μάλιστα.
Καὶ
ὃς
τῇ |
[1, 17] |
Ἀραβίοις
Σαρακηνῶν
ἦρχεν,
ἀξίωμα
βασιλέως
|
αὐτῷ |
περιθέμενος,
οὐ
πρότερον
τοῦτο
ἔν |
[1, 5] |
οὐκ
ἀπημελημένως
ἐκόσμησε,
σχῆμα
δὲ
|
αὐτῷ |
περιθέμενος
τὸ
βασίλειον
ἐπὶ
στιβάδος |
[1, 26] |
πολέμῳ
περιέσεσθαι
ἴσχυσεν,
εἰ
μὴ
|
αὐτῷ |
Πέρσαι
ἐσπείσαντο.
Τότε
μὲν
οὖν |
[1, 6] |
καταστήσεται
ἄνδρα
ἐκεῖνον,
ὃς
ἂν
|
αὐτῷ |
Περσῶν
πρῶτος
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ |
[1, 13] |
λαθὼν
ἐς
μέσον
ἦλθε,
καίπερ
|
αὐτῷ |
πρὸς
τοῦ
Ἑρμογένους
ἀπειρημένον.
Ἄμφω |
[1, 18] |
Ἀρέθαν
τε
καὶ
τοὺς
ξὺν
|
αὐτῷ |
Σαρακηνοὺς
ἅπαντας,
αὐτὸς
δὲ
ξὺν |
[1, 5] |
μαχιμωτάτων
ἐπαγόμενος
καὶ
Βασσίκιον,
ὅσπερ
|
αὐτῷ |
στρατηγός
τε
καὶ
ξύμβουλος
ἦν· |
[1, 23] |
τῶν
οἰκετῶν
ἐπαγόμενος
καὶ
ὃς
|
αὐτῷ |
τὰ
ἐς
τὸν
Καβάδην
ξυνεπιστάμενος |
[1, 23] |
λαβὼν
ἔκτεινεν.
Ἐς
τοῦτό
τε
|
αὐτῷ |
τὰ
τῆς
ἐς
Χοσρόην
εὐεργεσίας |
[1, 20] |
ὄνομα
δὲ
Ἐσιμιφαῖον,
φόρον
τε
|
αὐτῷ |
τάξας
Αἰθίοψι
φέρειν
ἀνὰ
πᾶν |
[1, 25] |
πάντων
εὐδοκιμῶν
μάλιστα
ἔτυχεν·
ἐπ´
|
αὐτῷ |
τε
γενομένης
τῆς
Ῥωμαίων
ἐλπίδος |
[1, 9] |
ἕτοιμον
εἰπὼν
τὸ
θήραμα
εἶναι,
|
αὐτῷ |
τε
καὶ
τοῖς
διακοσίοις
ἐξηγήσατο |
[1, 25] |
ἐς
ἀεὶ
χρώμενος
τὴν
αὐτοκράτορα
|
αὐτῷ |
τερατευομέναις
ἀρχὴν,
ἀεροβατῶν
τε
καταφανὴς |
[1, 25] |
Ἰωάννῃ
ἀποκεκρίσθαι,
ἐπὶ
μέγα
τε
|
αὐτῷ |
τὴν
κόλασιν
ἐξηρτύετο.
Ἐγίνετο
δὲ |
[1, 6] |
τὴν
γυναῖκα
Καβάδης
ἐσθῆτα
μὲν
|
αὐτῷ |
τὴν
οἰκείαν
δοῦναι,
τὰ
δὲ |
[1, 6] |
Οὔννους
τοὺς
Ἐφθαλίτας
ἀφίκετο
καὶ
|
αὐτῷ |
τὴν
παῖδα
γυναῖκα
ὁ
βασιλεὺς |
[1, 11] |
τρόπον
σημῆναι
καθ´
ὃν
ἂν
|
αὐτῷ |
τὴν
τοῦ
παιδὸς
εἰσποίησιν
θέσθαι |
[1, 5] |
αὐτὸν
μετεπέμπετο
ὑπειπὼν
ὅτι
δὴ
|
αὐτῷ |
τι
κοινολογεῖσθαι
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων |
[1, 5] |
καταγινώσκειν
οὐδαμῆ
ἐδικαίουν,
ὑποθήκην
δὲ
|
αὐτῷ |
τινα
ἔφραζον,
ὅπως
ἂν
Ἀρσάκης |
[1, 17] |
μαντεῖόν
φασιν
οὐ
πρότερον
λωφήσειν
|
αὐτῷ |
τὸ
κακὸν,
πρὶν
τῇ
Ἀρτέμιδι |
[1, 17] |
δοκεῖν
ἢ
ἤπειρον
εἶναι.
Ἐπ´
|
αὐτῷ |
τοίνυν
ξυμβαίνει
οὐδὲν
δεδιότας
πεζούς |
[1, 19] |
φοινικῶνα
βασιλεὺς
ἔχει,
μετεῖναι
δὲ
|
αὐτῷ |
τῶν
ταύτῃ
χωρίων
οὐδ´
ὁπωστιοῦν |
[1, 25] |
εἰκὸς,
ἦν,
μόνος
δὲ
Ἰωάννης
|
αὐτῷ |
χαλεπῶς
εἶχε
καὶ
πολλῇ
ἐπιβουλῇ |
[1, 23] |
τῇ
τιμῇ
ἔχειν,
ὅτι
μὴ
|
αὐτῷ |
χαναράγγῃ
τῆς
ἀρετῆς
ἕνεκα.
Δεῖν |
[1, 23] |
ἥκοντι
ἐς
ὄψιν
ἦλθε.
Καὶ
|
αὐτῷ |
Χοσρόης
ἔφασκε
ξυστρατεύειν
σφίσιν
οὕτως |
[1, 19] |
θαλάσσῃ
ἐστὶν,
οὐ
τρόπῳ
τῷ
|
αὐτῷ |
ᾧπερ
αἱ
ἄλλαι
νῆες
πεποίηνται. |