Chapitre |
[30] |
τοὺς
πολίτας
πειθαρχικοὺς
ὄντας·
(οὐ
|
γὰρ |
ἀκούειν
ὑπομένουσι
τῶν
προστατεῖν
μὴ |
[20] |
θεωρίας
ἀξίαν
διάνοιαν.
(ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἀκοῦσαι
τοῦ
μιμουμένου
τὴν
ἀηδόνα |
[9] |
ἐν
τούτοις
πλεονεξίαν.
(πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
ἀκυρώσας
πᾶν
νόμισμα
χρυσοῦν
καὶ |
[21] |
καὶ
Μοῦσα
καὶ
ἀγλαΐα.
Μουσικωτάτους
|
γὰρ |
ἅμα
καὶ
πολεμικωτάτους
ἀποφαίνουσιν
αὐτούς· |
[28] |
τῇ
πόλει
περιστῆσαι
κίνδυνον.
(οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ἔγωγε
προσθείην
Λυκούργῳ
μιαρὸν |
[9] |
στρατείας,
ὥς
φησι
Κριτίας.
(τὰ
|
γὰρ |
ἀναγκαίως
πινόμενα
τῶν
ὑδάτων
καὶ |
[15] |
σφαγαῖς
καὶ
πολέμοις.
(ἐξῆν
μὲν
|
γὰρ |
ἀνδρὶ
πρεσβυτέρῳ
νέας
γυναικός,
εἰ |
[27] |
ἄριστα
διεκόσμησεν
αὐτοῖς.
πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
ἀνελὼν
δεισιδαιμονίαν
ἅπασαν
ἐν
τῇ |
[21] |
καὶ
πολεμικωτάτους
ἀποφαίνουσιν
αὐτούς·
Ῥέπει
|
γὰρ |
ἄντα
τῶ
σιδάρω
τὸ
καλῶς |
[17] |
πληγαὶ
καὶ
τὸ
πεινῆν.
γλίσχρον
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ἐστι
δεῖπνον,
ὅπως
δι´ |
[25] |
εἰς
νουθεσίαν
καὶ
διόρθωσιν.
(οὐδὲ
|
γὰρ |
αὐτὸς
ἦν
ἀκράτως
αὐστηρὸς
ὁ |
[15] |
καίπερ
εὐδόκιμον
ὄντα
στρατηγόν.
ἐπιόντι
|
γὰρ |
αὐτῷ
τῶν
νεωτέρων
τις
ἕδρας |
[20] |
εἶπε,
τεθνάκαντι
τοὶ
ἄνδρες·
ἔδει
|
γὰρ |
ἀφέμεν
ὅλαν
αὐτὰν
κατακαᾶμεν.
(νεανίσκος |
[2] |
Λυκούργου
βασιλεύοντα
συνέβη
τελευτῆσαι.
διερύκων
|
γὰρ |
ἁψιμαχίαν
τινά,
μαγειρικῇ
κοπίδι
πληγεὶς |
[8] |
τὴν
Σπάρτην
συντελοῦσαν
ἐνακισχιλίους·
τοσοῦτοι
|
γὰρ |
ἐγένοντο
κλῆροι
Σπαρτιατῶν·
(ἔνιοι
δέ |
[14] |
ζῆλον
ἐνεποίουν
τοῖς
νεανίσκοις.
(ὁ
|
γὰρ |
ἐγκωμιασθεὶς
ἐπ´
ἀνδραγαθίᾳ
καὶ
κλεινὸς |
[12] |
καὶ
σκωπτόμενοι
μὴ
δυσχεραίνειν.
(σφόδρα
|
γὰρ |
ἐδόκει
καὶ
τοῦτο
Λακωνικὸν
εἶναι, |
[17] |
τὴν
τῶν
σωμάτων
αὔξησιν.
φέρεται
|
γὰρ |
εἰς
μῆκος,
ὅταν
τὸ
πνεῦμα |
[25] |
τὰς
καλουμένας
λέσχας
ἀναστρέφεσθαι.
(καὶ
|
γὰρ |
εἰς
ταύτας
συνιόντες
ἐπιεικῶς
ἐσχόλαζον |
[20] |
ἀποκαλοῦντος,
Ὀρθῶς,
ἔφη,
λέγεις·
μόνοι
|
γὰρ |
Ἑλλάνων
ἄμμες
οὐδὲν
κακὸν
μεμαθήκαμεν |
[15] |
ἕδρας
οὐχ
ὑπεῖξεν,
εἰπών,
Οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐμοὶ
σὺ
τὸν
ὑπείξοντα
γεγέννηκας. |
[15] |
τινὰ
προσέθηκε
τοῖς
ἀγάμοις.
(εἴργοντο
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
γυμνοπαιδίαις
τῆς
θέας· |
[21] |
ὁ
Λακωνικὸς
ποιητὴς
εἴρηκε.
(καὶ
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
μάχαις
προεθύετο
ταῖς |
[26] |
οὗτος
εἶναι
καὶ
περιμαχητότατος·
οὐ
|
γὰρ |
ἐν
ταχέσι
τάχιστον
οὐδ´
ἐν |
[24] |
αὐτοὶ
παρὰ
τῶν
πρεσβυτέρων.
(καὶ
|
γὰρ |
ἕν
τι
τοῦτο
τῶν
καλῶν |
[29] |
καὶ
πράξεως
γενόμενον.
(αὑτῷ
τε
|
γὰρ |
ἐξειργασμένῳ
τὰ
κάλλιστα
τὴν
τελευτὴν |
[12] |
μετρίως
ἀπίασι
δίχα
λαμπάδος.
οὐ
|
γὰρ |
ἔξεστι
πρὸς
φῶς
βαδίζειν,
οὔτε |
[16] |
ποιούμεναι
τῆς
κράσεως
αὐτῶν.
λέγεται
|
γὰρ |
ἐξίστασθαι
τὰ
ἐπιληπτικὰ
καὶ
νοσώδη |
[18] |
εἰθίζοντο
περὶ
τῶν
πολιτῶν.
τὸ
|
γὰρ |
ἐρωτηθέντα,
τίς
πολίτης
ἀγαθός,
ἢ |
[31] |
ἔχοντα
τὰς
μεγίστας.
ἱερόν
τε
|
γάρ |
ἐστιν
αὐτοῦ,
καὶ
θύουσι
καθ´ |
[19] |
δημοκρατίαν
ἐν
τῇ
πόλει·
Σὺ
|
γάρ, |
ἔφη,
πρῶτος
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ |
[14] |
ἄρχετε
ὑμεῖς
αἱ
Λάκαιναι,
Μόναι
|
γάρ, |
ἔφη,
τίκτομεν
ἄνδρας.
~(Ἦν
μὲν |
[9] |
γένη
πολλὰ
τῆς
Λακεδαίμονος.
τίς
|
γὰρ |
ἢ
κλέπτειν
ἔμελλεν
ἢ
δωροδοκεῖν |
[17] |
μᾶλλον
ὑπὸ
τοῦ
τυποῦντος.
ἀλλὰ
|
γὰρ |
ἡ
μὲν
αἰτία
τοῦ
συμβαίνοντος |
[5] |
ἅμα
καὶ
σωφροσύνην
παρασχεῖν.
(αἰωρουμένη
|
γὰρ |
ἡ
πολιτεία
καὶ
ἀποκλίνουσα
νῦν |
[27] |
Δήμητρι
λύειν
τὸ
πάθος.
(οὐδὲν
|
γὰρ |
ἦν
ἀργὸν
οὐδὲ
ἀφειμένον,
ἀλλὰ |
[24] |
μέχρι
τῶν
ἐνηλίκων
διέτεινεν.
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἦν
ἀφειμένος
ὡς
ἐβούλετο
ζῆν, |
[25] |
εἶπεν,
ὦ
ξένοι·
καλὸς
μὲν
|
γὰρ |
ἦν
καὶ
ἀγαθὸς
ὁ
Βρασίδας, |
[1] |
κατὰ
τοὺς
Ἡρακλείδας.
(γένει
μὲν
|
γὰρ |
Ἡρακλεῖδαι
δήπουθεν
ἦσαν
καὶ
οἱ |
[4] |
κράτιστοι
τῶν
νομοθετῶν
διαπραττόμενον.
(λόγοι
|
γὰρ |
ἦσαν
αἱ
ᾠδαὶ
πρὸς
εὐπείθειαν |
[21] |
πράγμασι
σεμνοῖς
καὶ
ἠθοποιοῖς.
(ἔπαινοι
|
γὰρ |
ἦσαν
ὡς
τὰ
πολλὰ
τῶν |
[17] |
καὶ
καλοὺς
δοκεῖ
ποιεῖν·
αἱ
|
γὰρ |
ἰσχναὶ
καὶ
διάκενοι
μᾶλλον
ἕξεις |
[1] |
ὁ
ἀνὴρ
ὁμολογοῦνται.
(οἱ
μὲν
|
γὰρ |
Ἰφίτῳ
συνακμάσαι
καὶ
συνδιαθεῖναι
τὴν |
[12] |
οὕτως
ἀποδοκιμασθέντα
κεκαδδίσθαι
λέγουσι·
κάδδιχος
|
γὰρ |
καλεῖται
τὸ
ἀγγεῖον
εἰς
ὃ |
[13] |
ῥητρῶν
ἐστιν
αὕτη.
(τὰ
μὲν
|
γὰρ |
κυριώτατα
καὶ
μέγιστα
πρὸς
εὐδαιμονίαν |
[3] |
τὸ
σῶμα
καὶ
κινδυνεύειν·
αὐτῷ
|
γὰρ |
μελήσειν
ὅπως
εὐθὺς
ἐκποδὼν
ἔσται |
[20] |
αὐτῶν
τεκμήρασθαι
τὸν
ἐθισμόν.
(εἰθίζοντο
|
γὰρ |
μηδέποτε
χρῆσθαι
τῷ
λόγῳ
παρέργως, |
[27] |
διδάσκαλοι
κακοῦ
τινος
ὑπάρξωσιν.
(ἅμα
|
γὰρ |
ξένοις
σώμασιν
ἀνάγκη
λόγους
ἐπεισιέναι |
[30] |
μέν
ἐστιν
τοῦ
ἄρχοντος
(ἐμποιεῖ
|
γὰρ |
ὁ
καλῶς
ἄγων
τὸ
καλῶς |
[19] |
διανοίας
ἁπτόμενον
τῶν
ἀκροωμένων.
(Καὶ
|
γὰρ |
ὁ
Λυκοῦργος
αὐτὸς
βραχυλόγος
τις |
[29] |
ἐπάνεισιν
ἐκ
Δελφῶν
αὐτός·
ἐπανελθὼν
|
γὰρ |
ὅ
τι
ἂν
τῷ
θεῷ |
[9] |
καὶ
τούτων
ὁ
νομοθέτης·
ἀπηλλαγμένοι
|
γὰρ |
οἱ
δημιουργοὶ
τῶν
ἀχρήστων
ἐν |
[22] |
μεγαλόψυχον,
ἀλλὰ
καὶ
χρήσιμον.
εἰδότες
|
γὰρ |
οἱ
μαχόμενοι
πρὸς
αὐτοὺς
ὅτι |
[12] |
ἔπεμψεν
εἰς
τὸ
συσσίτιον.
ἐξῆν
|
γὰρ |
οἴκοι
δειπνεῖν
ὁπότε
θύσας
τις |
[10] |
γραφὴν
ἄψυχον
καὶ
ἀκίνητον.
(οὐδὲ
|
γὰρ |
οἴκοι
προδειπνήσαντας
ἐξῆν
βαδίζειν
ἐπὶ |
[13] |
ἂν
οἱ
πεπαιδευμένοι
δοκιμάσωσι.
τὸ
|
γὰρ |
ὅλον
καὶ
πᾶν
τῆς
νομοθεσίας |
[7] |
οὖν,
εἰπεῖν,
ὅσῳ
χρονιωτέραν.
(τῷ
|
γὰρ |
ὄντι
τὸ
ἄγαν
ἀποβαλοῦσα
μετὰ |
[30] |
ἄρχεσθαι
καὶ
ὑπακούειν
αὐτοῖς.
(ᾔτουν
|
γὰρ |
οὐ
ναῦς
οὐδὲ
χρήματα
παρ´ |
[10] |
περὶ
τὴν
δίαιταν
εὐτελείᾳ.
(χρῆσις
|
γὰρ |
οὐκ
ἦν
οὐδὲ
ἀπόλαυσις
οὐδὲ |
[15] |
καὶ
συγγενεῖς
ἐσομένους.
(πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἰδίους
ἡγεῖτο
τῶν
πατέρων |
[8] |
τῆς
γῆς
ἀναδασμός
ἐστι.
(δεινῆς
|
γὰρ |
οὔσης
ἀνωμαλίας
καὶ
πολλῶν
ἀκτημόνων |
[21] |
τῇ
μουσικῇ
συνάπτειν.
(ὁ
μὲν
|
γὰρ |
οὕτως
πεποίηκε
περὶ
τῶν
Λακεδαιμονίων· |
[11] |
ἱερόν,
ἣν
Ὀπτιλῖτιν
προσηγόρευσε·
τοὺς
|
γὰρ |
ὀφθαλμοὺς
ὀπτίλους
οἱ
τῇδε
Δωριεῖς |
[25] |
ἀποθεωρῆσαι
τὴν
διάνοιαν.
(ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Παιδάρητος
οὐκ
ἐγκριθεὶς
εἰς
τοὺς |
[12] |
σφόδρα
τῇ
χειρὶ
πιέσας.
ἡ
|
γὰρ |
πεπιεσμένη
τὴν
τῆς
τετρημένης
ἔχει |
[9] |
τῶν
ἔργων
οὐκ
ἐχόντων.
(τὸ
|
γὰρ |
σιδηροῦν
ἀγώγιμον
οὐκ
ἦν
πρὸς |
[19] |
βραχείας
λέξεως
ἀναθεώρησιν.
(τὸ
μὲν
|
γὰρ |
σιδηροῦν
νόμισμα
μικρὰν
ἔχειν
ἐποίησεν |
[14] |
ἱστόρηται
τῆς
Λεωνίδου
γυναικός.
εἰπούσης
|
γάρ |
τινος,
ὡς
ἔοικε,
ξένης
πρὸς |
[4] |
συνήγαγεν
ὡς
δεῦρο
κομιῶν.
(ἦν
|
γάρ |
τις
ἤδη
δόξα
τῶν
ἐπῶν |
[19] |
πρὸς
τὰς
ἀποκρίσεις
μηχανώμενος.
(ὡς
|
γὰρ |
τὸ
σπέρμα
τῶν
πρὸς
τὰς |
[29] |
Ἀρχιδάμου
γενομένων
οὐδεὶς
ἐκίνησεν.
(ἡ
|
γὰρ |
τῶν
ἐφόρων
κατάστασις
οὐκ
ἄνεσις |
[13] |
μηδενὸς
τῶν
ἄλλων
ἐργαλείων.
(ὅπερ
|
γὰρ |
ὕστερον
Ἐπαμεινώνδαν
εἰπεῖν
λέγουσιν
ἐπὶ |
[22] |
ἀγομένων
ἐπὶ
τὸν
κίνδυνον.
(οὔτε
|
γὰρ |
φόβον
οὔτε
θυμὸν
ἐγγίνεσθαι
πλεονάζοντα |
[21] |
ἐστιν
ἕν
τι
προενέγκασθαι.
τριῶν
|
γὰρ |
χορῶν
κατὰ
τὰς
τρεῖς
ἡλικίας |
[6] |
οὔτε
ἄλλης
τινὸς
κατασκευῆς.
(οὐθὲν
|
γὰρ |
ᾤετο
ταῦτα
πρὸς
εὐβουλίαν
εἶναι, |
[8] |
καρπῶν
ἀναλόγως
τὸ
πλῆθος.
(ἀρκέσειν
|
γὰρ |
ᾤετο
τοσοῦτον
αὐτοῖς,
τῆς
τροφῆς |
[14] |
γάμους
καὶ
τὰς
γενέσεις.
(οὐ
|
γάρ, |
ὡς
Ἀριστοτέλης
φησίν,
ἐπιχειρήσας
σωφρονίζειν |
[9] |
ἀλλὰ
μηδὲ
κατακόψαι
λυσιτελές·
ὄξει
|
γάρ, |
ὡς
λέγεται,
διαπύρου
σιδήρου
τὸ |
[26] |
κραυγὴν
μόνον
ἀκούοντες
ἐκκλησιαζόντων.
(βοῇ
|
γὰρ |
ὡς
τἆλλα
καὶ
τοὺς
ἁμιλλωμένους |
[4] |
τέχνην
ταύτην
πεποιημένον,
ἔργῳ
δὲ
|
ἅπερ |
οἱ
κράτιστοι
τῶν
νομοθετῶν
διαπραττόμενον. |
[30] |
ἄγων
τὸ
καλῶς
ἕπεσθαι·
καὶ
|
καθάπερ |
ἱππικῆς
τέχνης
ἀποτέλεσμα
πρᾷον
ἵππον |
[12] |
ἐπὶ
τῆς
κεφαλῆς,
ἔβαλλε
σιωπῇ
|
καθάπερ |
ψῆφον,
ὁ
μὲν
δοκιμάζων
ἁπλῶς, |
[2] |
ὡς
μὴ
πάντων
πιόντων.
(Ἀλλὰ
|
καίπερ |
ἐπὶ
τούτοις
θαυμάζοντες
αὐτὸν
οὐκ |
[15] |
πρὸς
Δερκυλλίδαν
ῥηθὲν
οὐδεὶς
ἐμέμψατο,
|
καίπερ |
εὐδόκιμον
ὄντα
στρατηγόν.
ἐπιόντι
γὰρ |
[31] |
ἦν
αὐτὸν
ἔχειν
ἐν
Λακεδαίμονι,
|
καίπερ |
ἔχοντα
τὰς
μεγίστας.
ἱερόν
τε |
[1] |
ὀνομάζειν
Ἡρακλείδας.
(Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
καίπερ |
οὕτως
πεπλανημένης
τῆς
ἱστορίας,
πειρασόμεθα |
[3] |
βασιλείαν
ἀπέφηνε
τοῦ
παιδὸς
οὖσαν,
|
ἄνπερ |
ἄρρην
γένηται,
τὴν
δὲ
ἀρχὴν |
[13] |
καὶ
μηδενὸς
τῶν
ἄλλων
ἐργαλείων.
|
(ὅπερ |
γὰρ
ὕστερον
Ἐπαμεινώνδαν
εἰπεῖν
λέγουσιν |
[31] |
πολιτευσαμένους
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι.
(δι´
|
ὅπερ |
καὶ
Ἀριστοτέλης
ἐλάττονας
σχεῖν
φησι |
[10] |
δημιουργῶν
καὶ
μαγείρων
ὑπὸ
σκότος,
|
ὥσπερ |
ἀδηφάγα
ζῷα,
πιαινομένους,
καὶ
διαφθείροντας |
[15] |
μεθύων
οὐδὲ
θρυπτόμενος,
ἀλλὰ
νήφων,
|
ὥσπερ |
ἀεί,
δεδειπνηκὼς
ἐν
τοῖς
φιδιτίοις, |
[30] |
πάντες
εὐθὺς
ἐποίουν
τὸ
προστασσόμενον,
|
ὥσπερ |
αἱ
μέλισσαι
φανέντος
ἡγεμόνος,
συντρέχοντες |
[17] |
καὶ
πολύτροφοι
διὰ
βάρος
ἀντιβαίνουσιν,
|
ὥσπερ |
ἀμέλει
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ |
[23] |
καὶ
θεώμενον·
(ἀκοῦσαι
δὲ
φωνὴν
|
ὥσπερ |
ἀνθρώπου
τινὸς
ἐξόπισθεν
ἐπιτιμῶντος
αὐτῷ |
[27] |
ἀπᾳδούσας
πρὸς
τὴν
καθεστῶσαν
πολιτείαν,
|
ὥσπερ |
ἁρμονίαν.
(διὸ
μᾶλλον
ᾤετο
χρῆναι |
[10] |
ὄντα
τὸν
πλοῦτον
καὶ
κείμενον
|
ὥσπερ |
γραφὴν
ἄψυχον
καὶ
ἀκίνητον.
(οὐδὲ |
[30] |
ἐχρῶντο
μετὰ
τιμῆς
καὶ
δέους,
|
ὥσπερ |
Γυλίππῳ
Σικελιῶται
καὶ
Βρασίδᾳ
Χαλκιδεῖς, |
[13] |
μὲν
οὖν
τῶν
ῥητρῶν
ἦν,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
μὴ
χρῆσθαι
νόμοις
ἐγγράφοις. |
[12] |
τὰ
συσσίτια
καὶ
παῖδες
ἐφοίτων,
|
ὥσπερ |
εἰς
διδασκαλεῖα
σωφροσύνης
ἀγόμενοι,
καὶ |
[15] |
γεγαμημένην,
πεῖσαι
τὸν
ἄνδρα
συνελθεῖν,
|
ὥσπερ |
ἐν
χώρᾳ
καλλικάρπῳ
φυτεύοντα
καὶ |
[12] |
τὸν
πρῶτον
ἔξωθεν
ἐπικεῖσθαι
φθόγγον,
|
ὥσπερ |
ἔνιοί
φασιν,
ἐδιτίων
παρὰ
τὴν |
[31] |
ἡγουμένην
ἀπολιπεῖν
τὴν
πόλιν·
ἀλλ´
|
ὥσπερ |
ἑνὸς
ἀνδρὸς
βίῳ
καὶ
πόλεως |
[1] |
Σπάρτῃ
βεβασιλευκότων
ἀναλεγόμενοι
τὸν
χρόνον,
|
ὥσπερ |
Ἐρατοσθένης
καὶ
Ἀπολλόδωρος,
οὐκ
ὀλίγοις |
[25] |
ἱδρύσασθαι
Σωσίβιος
ἱστορεῖ,
τὴν
παιδιὰν
|
ὥσπερ |
ἥδυσμα
τοῦ
πόνου
καὶ
τῆς |
[4] |
τὰς
Ἰωνικὰς
πολυτελείας
καὶ
τρυφάς,
|
ὥσπερ |
ἰατρὸς
σώμασιν
ὑγιεινοῖς
ὕπουλα
καὶ |
[22] |
κόσμον
ὅπλων
καὶ
ἱματίων,
χαίροντες,
|
ὥσπερ |
ἵπποις,
γαυριῶσι
καὶ
φρυαττομένοις
πρὸς |
[28] |
ῥωμαλεωτάτους
καὶ
κρατίστους
αὐτῶν
ἀνῄρουν.
|
(ὥσπερ |
καὶ
Θουκυδίδης
ἐν
τοῖς
Πελοποννησιακοῖς |
[29] |
ἑαυτὴν
καὶ
σώζειν
δι´
ἑαυτῆς,
|
ὥσπερ |
ὁ
Πλάτων
φησὶν
ἐπὶ
τῷ |
[30] |
σοφοῦ
βίον
ἔχουσα,
μᾶλλον
δ´,
|
ὥσπερ |
οἱ
ποιηταὶ
τὸν
Ἡρακλέα
μυθολογοῦσι |
[30] |
σύμπασαν
τὴν
τῶν
Σπαρτιατῶν
πόλιν
|
ὥσπερ |
παιδαγωγὸν
ἢ
διδάσκαλον
εὐσχήμονος
βίου |
[5] |
οὐδὲ
ὄφελος,
εἰ
μή
τις
|
ὥσπερ |
σώματι
πονηρῷ
καὶ
γέμοντι
παντοδαπῶν |
[25] |
ἐπίστασθαι
κατ´
ἰδίαν
ζῆν,
ἀλλ´
|
ὥσπερ |
τὰς
μελίττας
τῷ
κοινῷ
συμφυεῖς |
[25] |
τοὺς
τριακοσίους
ἀπῄει
μάλα
φαιδρός,
|
ὥσπερ |
χαίρων
ὅτι
βελτίονας
αὐτοῦ
τριακοσίους |
[26] |
τὸν
ἄριστον
ἀρετῇ
κριθέντα
τῶν
|
ὑπὲρ |
ἑξήκοντα
ἔτη
γεγονότων.
(καὶ
μέγιστος |
[21] |
ὡς
τὰ
πολλὰ
τῶν
τεθνηκότων
|
ὑπὲρ |
τῆς
Σπάρτης
εὐδαιμονιζομένων,
καὶ
ψόγοι |
[18] |
τοῖς
ὄνυξι
καὶ
τοῖς
ὀδοῦσιν,
|
ὑπὲρ |
τοῦ
λαθεῖν
ἐγκαρτερῶν
ἀποθανεῖν.
(καὶ |
[5] |
ἀντιβῆναι
πρὸς
δημοκρατίαν,
αὖθις
δὲ
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μὴ
γενέσθαι
τυραννίδα
τὸν |
[15] |
χρόνον
οὐ
πολὺν
ἀπῄει
κοσμίως
|
οὗπερ |
εἰώθει
τὸ
πρότερον,
καθευδήσων
μετὰ |
[5] |
Πῶς
δ´
ἂν
εἴη
Χαρίλαος
|
ἀνὴρ |
ἀγαθός,
ὃς
οὐδὲ
τοῖς
πονηροῖς |
[11] |
πονηροῦ
νέου
καὶ
αὐθάδους
ἐμμελέστατος
|
ἀνὴρ |
καὶ
σωφρονικώτατος
γενόμενος.
(τοῦ
δὲ |
[1] |
χρόνοι
καθ´
οὓς
γέγονεν
ὁ
|
ἀνὴρ |
ὁμολογοῦνται.
(οἱ
μὲν
γὰρ
Ἰφίτῳ |
[25] |
ἀποτύχωμεν,
ἰδίᾳ.
(ἡ
δὲ
Βρασίδου
|
μήτηρ |
Ἀργιλεωνίς,
ὡς
ἀφικόμενοί
τινες
εἰς |
[19] |
ἀγωνίζεσθαι
τοὺς
πολίτας
ἐν
οἷς
|
χεὶρ |
οὐκ
ἀνατείνεται.
(φέρονται
δὲ
αὐτοῦ |
[28] |
τόπους,
ἀπέκρυπτον
ἑαυτοὺς
καὶ
ἀνεπαύοντο,
|
νύκτωρ |
δὲ
κατιόντες
εἰς
τὰς
ὁδοὺς |