Chapitre
[13]	πᾶσα δ´ ἡ παραλία τῶν	ναυαγίων	ἐκφερομένων ὑπὸ τοῦ κλύδωνος ἐπὶ
[11]	διατριβὰς ὀπίσω μηχανώμενος, ἔστελλε τὸν	ναύαρχον	Ἀριστόνικον ἐπὶ τὴν Ἑλληνικὴν θάλασσαν,
[2]	τῆς θαλάττης ὑπὸ τῶν πολεμίων	ναυκρατούντων,	ἐξέπεμψεν ἐπ´ Αἰγύπτου καὶ Λιβύης
[3]	κατεναυμάχησεν, αὖθις δὲ πρὸς Τενέδῳ	ναυλοχοῦντα	μείζονι παρασκευῇ κατιδὼν Νεοπτόλεμον, ἐπέπλει
[3]	διεπέρασεν, ἐνταῦθα πυνθανόμενος τοὺς πολεμίους	ναυλοχοῦντας	ἐπὶ ταῖς ἄκραις παραφυλάττειν αὐτόν,
[45]	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ πεζομαχίας καὶ	ναυμαχίας	ἅμα τροπαίῳ στεφανώσας τὴν Ἑλλάδα,
[23]	Δημολέοντι καὶ Φλογίῳ τὴν μὲν	ναῦν	ἀπολέσαι, περιπεσοῦσαν τῆς Χερρονήσου κατὰ
[3]	πλοῦ φανέντος, ἐξαπίνης κατασπάσας τὰς	ναῦς	ἀνήχθη, καὶ μεθ´ ἡμέραν μὲν
[3]	εἰς Ῥόδον ἐσώθη. Ῥοδίων δὲ	ναῦς	αὐτῷ προσπαρασχόντων, Κῴους ἔπεισε καὶ
[3]	τὸν πόλεμον ἀποδειλιάσας, ἐκείνῳ δὲ	ναῦς	ἄχρι Κύπρου πομποὺς παρέσχε, καὶ
[2]	καὶ Λιβύης τὸν Λεύκολλον, ἄξοντα	ναῦς	ἐκεῖθεν. ἦν μὲν οὖν ἀκμὴ
[3]	ἐπὶ Λεκτοῦ τῆς Τρῳάδος βασιλικὰς	ναῦς	ἐπιφανείσας κατεναυμάχησεν, αὖθις δὲ πρὸς
[3]	μακρὰν ὢν περιήγαγεν ἐκεῖσε τὰς	ναῦς	καὶ συνέφραξε τὸν λιμένα τῷ
[7]	δ´ ἦν ἑκατόν· ἔτι δὲ	ναῦς	οὐ χρυσορόφοις σκηνίσιν οὐδὲ λουτροῖς
[2]	Ῥοδιακαῖς, πρὸς μέγα πέλαγος καὶ	ναῦς	πολεμίας πανταχόσε τῷ κρατεῖν πολλὰς
[12]	τοῦ χωρίου διδόντος οὔτε βιάσασθαι	ναυσὶ	μετεώροις τὰς τῶν πολεμίων, προσερηρεισμένας
[13]	καὶ παρασκευῆς ταῖς τῶν συμμάχων	ναυσὶ	Μιθριδάτην ἐκβαλεῖ τῆς θαλάσσης. καὶ
[9]	γῆς στρατοπέδοις περιλαβών, ταῖς δὲ	ναυσὶν	ἐκ θαλάσσης τὸν ἀπὸ τῆς
[13]	πόλεμον ἀπὸ τρισχιλίων ταλάντων ἐξαρτύεσθαι	ναυτικόν,	ἐκώλυσε πέμψας γράμματα καὶ μεγαληγορήσας,
[12]	ἡδονῆς καὶ φιλοφροσύνης πρεπούσης. ἔπειτα	ναυτικὸν	ἐξηρτύετο, τὸν Ἑλλήσποντον ἐπιπορευόμενος. εἰς
[3]	ἀπεγνωκώς. ὁ δὲ ταῦτα συνορῶν,	ναυτικῷ	δὲ λειπόμενος, πρὸς Λεύκολλον ἔπεμψεν,
[44]	κομισθεῖσιν ἐτελέσθη χρήμασι, τοὺς ἐν	Νέᾳ	πόλει θαλάμους καὶ τὰς περικλύστους
[39]	ἐν τοῖς παραλίοις καὶ περὶ	Νέαν	πόλιν ἔργα, λόφους ἀνακρεμαννύντος αὐτοῦ
[28]	ἑτέρας ὁδοὺς κελεύσας. ὁ δὲ	νεανίας	ἀναδήσασθαι μὲν οὐκ ἐτόλμησε, τῶν
[21]	παρόντας ἠλλοιωμένον τῇ παρρησίᾳ τοῦ	νεανίσκου,	φωνῆς σχεδὸν ἐλευθέρας ἀκούοντα διὰ
[43]	εἰς ἀγορὰν ὑπὸ τῶν εὐγενεστάτων	νεανίσκων	ἐβιάζετο θάπτειν ἐν τῷ πεδίῳ
[42]	καὶ ζῆλον ἔσχεν, οὐ τῆς	νέας	λεγομένης, καίπερ ἀνθούσης τότε τοῖς
[12]	λέγουσαν· τί κνώσσεις μεγάθυμε λέον;	νεβροὶ	δέ τοι ἐγγύς. ἐξαναστὰς δὲ
[22]	σῶμα, μηδεμιᾶς πολυτελείας φεισάμενος εἰς	νεκρὸν	ὃν ζῶντα προὔδωκεν. Ἐτελεύτησε δὲ
[43]	τῷ περὶ Τοῦσκλον ἀγρῷ τοῦ	νεκροῦ	κηδείαν γενέσθαι. πολὺν δ´ οὐδ´
[42]	ἡμέρας ῥιφέντος ἐκ τῆς εἱρκτῆς	νεκροῦ,	λεγομένου μὲν αὐτομάτως τεθνάναι, σημεῖα
[36]	τὸ γινόμενον τοῖς ἐκεῖ παροῦσι	νεμεσητόν.	οὔτε γὰρ τιμῆς ὁ Λεύκολλος
[42]	τῶν βασιλέων κρατήσας, ἐξέκρουσε, καὶ	νέμησίν	τινα τοῖς στρατιώταις αὐτοῦ γράφοντος
[26]	δὲ τῶν περὶ τὸν Ἀράξην	νεμομένων	ἀβασίλευτοι χάριτι καὶ δώροις πεισθέντες
[24]	ἅμα τῇ διαβάσει. βόες ἱεραὶ	νέμονται	Περσίας Ἀρτέμιδος, ἣν μάλιστα θεῶν
[28]	περιφανεῖ τοῦ χωρίου, μέγα βοήσας	νενικήκαμεν’	ἔφη, νενικήκαμεν ὦ συστρατιῶται. καὶ
[28]	χωρίου, μέγα βοήσας νενικήκαμεν’ ἔφη,	νενικήκαμεν	ὦ συστρατιῶται. καὶ τοῦτ´ εἰπὼν
[3]	πρὸς αὑτόν, ἀνδρὶ τολμητῇ καὶ	νενικηκότι	τῷ Φιμβρίᾳ συμπλέκεσθαι καὶ πολεμεῖν
[35]	~Ἐπεὶ δὲ Μιθριδάτης ἤγγελτο Φάβιον	νενικηκὼς	ἐπὶ Σωρνάτιον καὶ Τριάριον βαδίζειν,
[15]	Λεύκολλος ἀτιμίαν τινὰ τοῖς φεύγουσι	νενομισμένην	προσέβαλε, κελεύσας ἐν χιτῶσιν ἀζώστοις
[37]	τὸν δῆμον, καὶ ὡς πολλὰ	νενοσφισμένῳ	καὶ μηκύναντι τὸν πόλεμον ἔπειθεν
[38]	ἀλλ´ ἀπληστίᾳ δόξης καὶ ἀρχῆς	νέοις	ἀνδράσι γέρων ἀντιπολιτευόμενος, εἰς ἔργα
[4]	ὑπάρξαι διαφορᾶς αἴτιον καὶ ζηλοτυπίας,	νέοις	οὖσι καὶ διαπύροις πρὸς δόξαν.
[1]	τοῖς εἰρημένοις καὶ ταῦτα λέγεται·	νέον	ὄντα πρὸς Ὁρτήσιον τὸν δικολόγον
[40]	λανθάνοντα πλείονα τῶν φαινομένων ἐστί.	~Νεόπλουτα	δ´ ἦν τοῦ Λευκόλλου τὰ
[3]	τοὺς πολεμίους καὶ καταδιώκει τὸν	Νεοπτόλεμον.	~Ἐκεῖθεν δὲ Σύλλᾳ περὶ Χερρόνησον
[3]	Τενέδῳ ναυλοχοῦντα μείζονι παρασκευῇ κατιδὼν	Νεοπτόλεμον,	ἐπέπλει πρὸ τῶν ἄλλων, Ῥοδιακῆς
[3]	ἐμπειρότατος. ἐπελαύνοντος δὲ ῥοθίῳ τοῦ	Νεοπτολέμου	καὶ κελεύσαντος εἰς ἐμβολὴν ἀγαγεῖν
[2]	ἐκείνῳ μὴ παρὼν ἀγορανόμος αἱρεθῆναι.	~Νέος	δ´ ὢν ἐν τῷ Μαρσικῷ
[44]	θαυμαστόν ἐστιν· ὑπεναντίως γὰρ ἡ	νεότης	τοῦ μὲν ἐπίψογος καὶ ἀκόλαστος
[40]	καὶ τὴν δίαιταν ἐδυσχέραινεν, ὥστε	νέου	τινὸς ἐν τῇ βουλῇ λόγον
[1]	ἔργον, ἀλλὰ καὶ πάνυ τοὺς	νέους	ἐβούλοντο τοῖς ἀδικοῦσιν ἐπιφυομένους ὁρᾶν
[43]	διάνοιαν αὐτῷ, κατὰ μικρὸν ἀπομαραινομένην.	Νέπως	δὲ Κορνήλιος οὐχ ὑπὸ γήρως
[32]	τοῦ κρυστάλλου καὶ διακόπτοντος τὰ	νεῦρα	τῶν ἵππων τῇ τραχύτητι. τῆς
[13]	αὐτὸς ἐνστησόμενον τῇ φυγῇ μετὰ	νεῶν	ἀπεστάλκει πρὸς Νικομήδειαν. ἀλλὰ Βοκώνιος
[3]	ἐπεὶ δὲ πλῆθος ἐν παράπλῳ	νεῶν	ἐκ τῶν παραλίων πόλεων ἀθροίσας,
[9]	τρισχιλίων γὰρ ἀνδρῶν καὶ δέκα	νεῶν	ἐστέρηντο. βουλόμενος οὖν λαθεῖν τὸν
[12]	ἠνάγκαζον ἀποκόπτοντας τὰ πρυμνήσια τῶν	νεῶν	καὶ φεύγοντας ἐκ τῆς γῆς
[6]	λιπαρήσας τὴν σύγκλητον ἀπεστάλη μετὰ	νεῶν	τὴν Προποντίδα φυλάξων καὶ προπολεμήσων
[3]	ὤσασθαι, καὶ πιεσθείσης ἐνταῦθα τῆς	νεώς,	ἐδέξατο τὴν πληγήν, ἀβλαβῆ γενομένην
[3]	δὴ τοῖς μὴ θαλαττεύουσι τῆς	νεὼς	μέρεσι προσπεσοῦσαν. ἐν τούτῳ δὲ
[44]	πολλῶν παρεσκευάζετο χρημάτων. εἰ μὴ	νὴ	Δία τῶν πραγμάτων ἐποίει διαφορὰν
[37]	τῶν βασιλικῶν, μακραὶ δὲ χαλκέμβολοι	νῆες	ἑκατὸν καὶ δέκα ἅμα παρεκομίσθησαν,
[31]	βασίλειον, ὅπου καὶ παῖδες αὐτῷ	νήπιοι	καὶ γαμεταὶ γυναῖκες ἦσαν, οὐκ
[24]	τὸν ποταμόν. οἱ δ´ ἐπιχώριοι	νησῖδας	ἐν τῷ πόρῳ μικρὰς διαφανείσας
[12]	μόλις, ᾗ προσβολήν τιν´ ἡ	νῆσος	εἶχεν, ἀποβιβάζει τῶν στρατιωτῶν τοὺς
[38]	παθόντος, ὃς ἐπὶ ταῖς Κιμβρικαῖς	νίκαις	καὶ τοῖς καλοῖς καὶ μεγάλοις
[8]	ἀλλὰ καὶ σφίσιν ἐμποδὼν ἔσται,	νικᾶν	ἀμαχεῖ δυναμένοις· Λεύκολλος δὲ πρὸς
[36]	ἀμφοτέρων προηγοῦντο δαφνηφόροι διὰ τὰς	νίκας,	καὶ τοῦ γε Πομπηίου, μακρὰν
[9]	ὡς ὀλίγων ἡμερῶν ἀναιμωτὶ τὸ	νίκημα	παραδώσων αὐτοῖς. Κυζικηνοὺς δὲ Μιθριδάτης
[35]	δ´ ὡς ἕτοιμον ἁρπάσαι τὸ	νίκημα	πρὶν ἐπελθεῖν Λεύκολλον ἐγγὺς ὄντα
[31]	ὡς ἐν χερσὶν οὔσης τῆς	νίκης,	διεβίβαζε τὸν στρατὸν ἐν δώδεκα
[11]	μήτε πρότερον τοὺς μετὰ Σκιπίωνος	νικήσαντας	Ἀντίοχον ᾤετο μήτε τοὺς ἔναγχος
[13]	φυγῇ μετὰ νεῶν ἀπεστάλκει πρὸς	Νικομήδειαν.	ἀλλὰ Βοκώνιος μὲν ἐν Σαμοθρᾴκῃ
[30]	ἥλιον μεγίστων ἡγεμονιῶν ἀήττητος καὶ	νικῶν	διεξελθεῖν. ἔπεμψεν οὖν εἰς Πόντον
[10]	παρεστῶσαι τοῖς τείχεσιν, ἔργα θαυμαστὰ	Νικωνίδου	τοῦ Θεσσαλοῦ, ῥοίζῳ καὶ πατάγῳ
[17]	Ῥωμαίους ἀφείλετο καὶ Λεύκολλον ἀπεστέρησε	νικῶντα	τῶν ἐπάθλων. ἦν μὲν γὰρ
[28]	ἀλλ´ ἔλαττον ἐγένοντο μέρος οἱ	νικῶντες	τῶν ἡσσημένων. Ῥωμαίων δ´ οἱ
[24]	ὄντα· ταῦτα δ´ ἀπόκειται τοῖς	νικῶσι’	συντείνας δὲ τὴν πορείαν καὶ
[46]	καὶ Κάβηρα καὶ Σινώπην καὶ	Νίσιβιν,	ἑλὼν καὶ καταφλέξας, καὶ τὰ
[32]	ἔχουσαν, ἣν οἱ μὲν βάρβαροι	Νίσιβιν,	οἱ δ´ Ἕλληνες Ἀντιόχειαν Μυγδονικὴν
[36]	πλησίον ἑστῶτα καὶ Τιγρανόκερτα καὶ	Νίσιβις	καὶ πλοῦτος ἐκ τούτων πολὺς
[11]	δέκα καὶ τὴν ἵππον, ἐδίωκε	νιφόμενος	καὶ κακοπαθῶν, ὥστε πολλοὺς ὑπὸ
[1]	δὲ πρὸς μητρὸς Μέτελλος ὁ	Νομαδικὸς	ἐπικληθείς. τῶν δὲ γονέων ὁ
[38]	ὑποστειλάμενον, καὶ Σκιπίωνα Καρχηδόνι προσθέντα	Νομαντίαν,	εἶτα παυσάμενον· εἶναι γάρ τινα
[10]	ἱερὰ καὶ τρεφομένη τῇ θεῷ	νομὴν	μὲν εἶχεν ὥσπερ τἆλλα βοτὰ
[39]	ὁ ποιητὴς ἐπιπεφώνηκεν, ὡς οὐ	νομίζοι	πλοῦτον, οὗ μὴ τὰ παρορώμενα
[24]	τινα πέτραν ἱερὰν τῆς θεοῦ	νομιζομένην,	ἐπ´ αὐτῆς ἔστη, καὶ καταβαλοῦσα
[9]	παρουσίαν. τούτῳ δ´ ἀπιστούντων καὶ	νομιζόντων	αὐτὸν τῶν παρόντων ἐπὶ παρηγορίᾳ
[8]	ὁ δὲ Λεύκολλος οὐδεμιᾶς εἶναι	νομίζων	ἀνθρωπίνης παρασκευῆς οὐδὲ πλούτου θρέψαι
[8]	ἠσχολεῖτο χρόνον, αὑτοῦ καιρὸν εἶναι	νομίζων	ὁ Κόττας παρεσκευάζετο μάχεσθαι πρὸς
[3]	διώσασθαι, μὴ παντάπασιν ἐχθρὸς ἀποπλεῖν	νομισθεὶς	ἐπιβουλευθείη κατὰ θάλατταν. ἐπεὶ δὲ
[4]	τε χρήματα ταῦτα πρᾶξαι καὶ	νόμισμα	κόψαι, παραμύθιόν τι δοκεῖ τῆς
[2]	ἦν καὶ ἡ περὶ τὸ	νόμισμα	πραγματεία· δι´ ἐκείνου γὰρ ἐκόπη
[37]	δ´ ἐκπωμάτων καὶ ὅπλων καὶ	νομίσματος	δύο καὶ τριάκοντα. ταῦτα μὲν
[29]	τῶν ἄλλων χρημάτων ὀκτακισχίλια τάλαντα	νομίσματος	ἔχουσαν. χωρὶς δὲ τούτων ὀκτακοσίας
[37]	ἀργύριον, ἄλλοι δ´ ἑκατὸν ἑπτὰ	νομίσματος	{καὶ} ἀργυροῦ μικρῷ τινι δεούσας
[2]	χαλεπὸν εἶναι Κυρηναίοις οὕτως εὐτυχοῦσι	νομοθετεῖν·	οὐδὲν γὰρ ἀνθρώπου δυσαρκτότερον εὖ
[2]	τύχης. ὃ καὶ τότε Κυρηναίους	νομοθετοῦντι	Λευκόλλῳ πρᾴους παρέσχεν. Ἐκεῖθεν δ´
[2]	γὰρ ὡς ἔοικεν ὅπως τε	νόμους	γράψῃ καὶ τὸν δῆμον αὐτῶν
[22]	φρουρούμενον ἐν χωρίοις ἑλώδεσι καὶ	νοσεροῖς·	τότε δὲ σὺν τιμῇ καὶ
[5]	μάλιστα πολιτικῶς καὶ σωτηρίως ἀρχὴν	νοσήματος	μεγάλου μεταχειρισάμενος. ~Ἐν τούτῳ δ´
[7]	Ἀσίαν ὅλην ὑποτροπὴ τῶν ἔμπροσθεν	νοσημάτων	εἶχεν, ἀφόρητα πάσχουσαν ὑπὸ Ῥωμαϊκῶν
[43]	πρό γε τῆς τελευτῆς λέγεται	νοσῆσαι	τὴν διάνοιαν αὐτῷ, κατὰ μικρὸν
[43]	οὐχ ὑπὸ γήρως φησὶν οὐδὲ	νόσου	παραλλάξαι τὸν Λεύκολλον, ἀλλὰ φαρμάκοις
[38]	πολιτείαν, εἴτε δυσκάθεκτον ἤδη καὶ	νοσοῦσαν	ὁρῶν, εἴθ´, ὥς φασιν ἔνιοι,
[44]	ἔφθη προαποθανὼν καὶ καταλύσας ἐν	νοσούσῃ	μέν, ἔτι δ´ ἐλευθέρᾳ τῇ
[40]	ὁ γοῦν Πομπήιος εὐδοκίμησεν ὅτι	νοσῶν,	τοῦ μὲν ἰατροῦ κίχλην αὐτὸν
[9]	ἀπὸ δείπνου νύκτα δυσφανῆ καὶ	νοτερὰν	ἔχων ἐκίνει, καὶ φθάνει τῆς
[32]	ὁδοιπορίαις καὶ κακῶς ἐν τόποις	νοτεροῖς	νυκτερεύοντας. οὐ πολλὰς οὖν ἡμέρας
[44]	οὐ γὰρ ἄξιον ὁμοιῶσαι τῷ	νοτίῳ	τείχει τῆς ἀκροπόλεως, ὃ τοῖς
[46]	μέχρι Μηδίας, τὰ δὲ πρὸς	νότον	καὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν οἰκειωσάμενος
[10]	πρῶτον ἀπεδήλουν τὸ μέλλον· εἶτα	νότος	ἐκραγεὶς ἄπιστος τὸ μέγεθος τά
[7]	ὄψιν, εἶτ´ ἐκπεσὼν καταγελάστως καὶ	νουθετηθείς,	ὅτε τὸ δεύτερον πολεμεῖν ἔμελλεν,
[5]	τε πολλὰ παραμυθούμενος καὶ δημοσίᾳ	νουθετῶν	ἀπέστησε τῆς πείρας καὶ κατεστόρεσε
[7]	ἐξήλασε, τότε δὲ μετριωτέρους ἐπειρᾶτο	νουθετῶν	ποιεῖν, καὶ τὰς ἀποστάσεις κατέπαυε
[39]	σοὶ δοκῶ ἐλάττονα τῶν γεράνων	νοῦν	ἔχειν καὶ τῶν πελαργῶν, ὥστε
[9]	τὸν Λεύκολλον, εὐθὺς ἀπὸ δείπνου	νύκτα	δυσφανῆ καὶ νοτερὰν ἔχων ἐκίνει,
[32]	καὶ κακῶς ἐν τόποις νοτεροῖς	νυκτερεύοντας.	οὐ πολλὰς οὖν ἡμέρας ἀκολουθήσαντες
[15]	δ´ ὁ Λεύκολλος ἅμα τῇ	νυκτὶ	πυρὰ καύσας ἐκίνει, καὶ τὰ
[32]	θορυβωδέστερον συνιστάμενοι καὶ κατὰ σκηνὰς	νυκτὸς	ἀλαλάζοντες, ὅπερ εἶναι δοκεῖ σύμβολον
[24]	ῥεῦμα καὶ μειούμενον διὰ τῆς	νυκτός,	ἅμ´ ἡμέρᾳ κοῖλον παρέσχεν ὀφθῆναι
[9]	ἐχώρει στρατιώτας ἐνεβίβασεν. ἔλαθον δὲ	νυκτὸς	διαπεράσαντες καὶ παρεισῆλθον εἰς τὴν
[23]	τὴν δὲ πόλιν ἐμπρήσαντες, διὰ	νυκτὸς	ἔφυγον. αἰσθόμενος δ´ ὁ Λεύκολλος
[11]	πυθόμενος δ´ ὁ Λεύκολλος ἔτι	νυκτὸς	ἧκεν εἰς τὸ στρατόπεδον, πρωὶ
[31]	διώξεως μακρᾶς καὶ δι´ ὅλης	νυκτός,	οὐ μόνον κτείνοντες αὐτούς, ἀλλὰ
[12]	καλέσας διηγεῖτο τὴν ὄψιν ἔτι	νυκτὸς	οὔσης· καὶ παρῆσαν ἐξ Ἰλίου
[3]	πλέων τοῖς ἱστίοις καὶ ταπεινοῖς,	νύκτωρ	δ´ ἐπαιρομένοις, εἰς Ῥόδον ἐσώθη.
[12]	ἱερῷ τῆς Ἀφροδίτης, κατακοιμηθεὶς δὲ	νύκτωρ	ἐδόκει τὴν θεὰν ὁρᾶν ἐφεστῶσαν
[36]	οὐδ´ Ἀρμενίους ὑβρίζοντας ἐρρωμένης ἀμύνεσθαι.	νῦν	δέ μοι δοκεῖ Λεύκολλος, ὧν
[23]	ἀπολέσθαι δ´ ἐάσας καὶ συντριβῆναι,	νῦν	ἐπὶ ψυχραῖς ἐλπίσιν ἄρχεται πολέμου,
[39]	ἀπὸ τῶν στρατειῶν, ὅπου καὶ	νῦν,	ἐπίδοσιν τοιαύτην τῆς τρυφῆς ἐχούσης,
[14]	αὐτοῖς ὠφεληθῆναι διαρπάσασιν. ἀλλὰ καὶ	νῦν’	ἔφασαν Ἀμισόν, πόλιν εὐδαίμονα καὶ
[27]	χρῶνται καὶ κράνεσι γυμνοῖς, ὥσπερ	νῦν	τὰ σκύτινα τῶν ὅπλων σκεπάσματα
[33]	Πόντον, Ἀρμενίαν, τὰ μέχρι Φάσιδος,	νυνὶ	δὲ καὶ τὰ Τιγράνου βασίλεια
[18]	δὲ καὶ ἀδελφὴ τοῦ Μιθριδάτου	Νύσσα	σωτήριον ἅλωσιν· αἱ δ´ ἀπωτάτω
[27]	ἦν δ´ ἡ πρὸ μιᾶς	νωνῶν	Ὀκτωβρίων. ~Ταῦτα δ´ εἰπὼν καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/09/2006