Chapitre
[35]	προσδοκῶντες. ~Ἐπεὶ δὲ Μιθριδάτης ἤγγελτο	Φάβιον	νενικηκὼς ἐπὶ Σωρνάτιον καὶ Τριάριον
[33]	πρὸς τοὺς Ἕλληνας. ~Μέχρι τοῦδε	φαίη	τις ἂν Λευκόλλῳ τὴν τύχην
[39]	παρορώμενα καὶ λανθάνοντα πλείονα τῶν	φαινομένων	ἐστί. ~Νεόπλουτα δ´ ἦν τοῦ
[7]	δὲ μυριάδας δώδεκα κατεσκευασμένων εἰς	φάλαγγα	Ῥωμαϊκήν, ἱππεῖς δὲ πρὸς μυρίοις
[26]	τοσαῦτα καὶ βασιλεῖς ἑπομένους καὶ	φάλαγγας	ὁπλιτῶν καὶ μυριάδας ἱππέων ἀποβλέποντος.
[26]	εἰς σπείρας, τῶν δ´ εἰς	φάλαγγας	συντεταγμένων, πεντεκαίδεκα μυριάδας, ὁδοποιοὺς δὲ
[40]	οἰκετῶν οὐκ ἂν εὑρεῖν ἀλλαχόθι	φαμένων	θέρους ὥρᾳ κίχλην ἢ παρὰ
[3]	τὴν ὥραν ἀναμενῶν. εἶτα πλοῦ	φανέντος,	ἐξαπίνης κατασπάσας τὰς ναῦς ἀνήχθη,
[4]	συστησάμενος, ἐξέπλευσε μὲν ἡμέρας καὶ	φανερῶς	εἰς Ἐλαίαν, ὑπέστρεψε δὲ λεληθότως
[43]	ἀπελευθέρων Καλλισθένους διαφθαρέντα· τὰ δὲ	φάρμακα	δοθῆναι μὲν ὡς ἀγαπῷτο μᾶλλον
[16]	πράγμασιν ὁ καιρὸς ὥσπερ τοῖς	φαρμάκοις	καὶ τὴν σῴζουσαν καὶ τὴν
[43]	νόσου παραλλάξαι τὸν Λεύκολλον, ἀλλὰ	φαρμάκοις	ὑπό τινος τῶν ἀπελευθέρων Καλλισθένους
[18]	πολλὰ καὶ λοιδοροῦσαν ἐκπιεῖν τὸ	φάρμακον,	τὴν δὲ Στάτειραν οὔτε δύσφημόν
[18]	ἀμφότεραι, ἤρκεσε δ´ ἡ τοῦ	φαρμάκου	δύναμις εἰς τὸ ἀσθενέστερον σῶμα,
[18]	παρέσχεν. ἡ δὲ Βερενίκη κύλικα	φαρμάκου	λαβοῦσα, τῆς μητρὸς αὐτῇ παρούσης
[18]	καθ´ ἡσυχίαν ἀποκεῖσθαι δοκοῦσαι περὶ	Φαρνάκειαν	ἀδελφαὶ καὶ γυναῖκες οἰκτρῶς ἀπώλοντο,
[33]	Γαλατίαν, Πόντον, Ἀρμενίαν, τὰ μέχρι	Φάσιδος,	νυνὶ δὲ καὶ τὰ Τιγράνου
[46]	καὶ τὰ μὲν βόρεια μέχρι	Φάσιδος,	τὰ δ´ ἑῷα μέχρι Μηδίας,
[8]	φάσμα διακριθῆναι. τοῦτο μὲν οὖν	φασιν	ἐν Φρυγίᾳ περὶ τὰς λεγομένας
[33]	καταπολεμῆσαι πεμφθέντος. τοῦτο γὰρ εἰπεῖν	φασιν	ἕνα τῶν στρατηγῶν Λεύκιον Κοίντιον,
[38]	καὶ νοσοῦσαν ὁρῶν, εἴθ´, ὥς	φασιν	ἔνιοι, μεστὸς ὢν δόξης καὶ
[16]	ἀξίους σπουδῆς τῷ στρατηγῷ κομίζειν	φάσκοντα.	κἂν εἰσῆλθεν ἀδεῶς, εἰ μὴ
[44]	τὸν Ὀρφέα, τοῖς εὖ βεβιωκόσι	φάσκοντας	ἀποκεῖσθαι γέρας ἐν Ἅιδου μέθην
[8]	προσεοικός, ὥστε δείσαντας ἀμφοτέρους τὸ	φάσμα	διακριθῆναι. τοῦτο μὲν οὖν φασιν
[22]	λαμπρῶς τὸ σῶμα, μηδεμιᾶς πολυτελείας	φεισάμενος	εἰς νεκρὸν ὃν ζῶντα προὔδωκεν.
[11]	μὲν ὑπὸ τῶν ἑαυτοῦ στρατηγῶν	φενακιζόμενος	ἠγνόει τὸν ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[38]	ὁμοίως οὖσαν καὶ ἀκόλαστον ἠναγκάζετο	φέρειν	αἰδούμενος Κάτωνα, τέλος δ´ ἀπεῖπεν.
[10]	σημείοις ἐναργέσι, καὶ τῆς τῶν	Φερεφαττίων	ἑορτῆς ἐνεστώσης, οἱ μὲν ἠπόρουν
[23]	εἶχε συμβαλεῖν εἰς ὅ τι	φέροι,	τὴν δὲ πόλιν εἷλε κατ´
[34]	βίον, οὐδὲν ἄξιον ἐκ τηλικαύτης	φερόμενοι	στρατείας, ἀλλὰ τὰς Λευκόλλου παραπέμποντες
[6]	ἀνθοῦντα τῇ δόξῃ τότε καὶ	φέροντα	τὴν πόλιν ὑπηγάγετο καὶ συνῆν
[31]	χρήματα καὶ λείαν ἄγοντες καὶ	φέροντες	ἀπεῖπον οἱ Ῥωμαῖοι. φησὶ δ´
[6]	παρακαλεῖν, ἀλλὰ πάντες ὁμαλῶς ἐκείνῳ	φέροντες	ἐνεχείρισαν τὸν Μιθριδατικὸν πόλεμον, ὡς
[24]	κατὰ τὴν χώραν ἄφετοι, χαράγματα	φέρουσαι	τῆς θεοῦ λαμπάδα, καὶ λαβεῖν
[46]	αὐτὸς ἑαυτὸν γυμνὸν καὶ ἄνοπλον	φέρων	ὑπέρριψε Πομπηίῳ, καὶ τὸ διάδημα
[25]	διεκβάλλοντι, καιροῦ παρασχόντος ἐπιτίθεται, καὶ	φεύγει	μὲν αὐτὸς Τιγράνης, προέμενος τὴν
[19]	τῶν τὴν Ἀριστίωνος τυραννίδα βουλομένων	φεύγειν	ἐκπλεύσαντες αὐτοῦ κατῴκουν καὶ μετεῖχον
[11]	κάμηλον. Ἀλλὰ τῷ γε Μιθριδάτῃ	φεύγειν	μὲν ἔγνωστο τὴν ταχίστην, ἀνθολκὰς
[28]	φευγόντων ἐγίνετο, μᾶλλον δὲ βουλομένων	φεύγειν·	οὐ γὰρ ἐδύναντο, πυκνότητι καὶ
[26]	ἐδεῖτο τοῦ βασιλέως φυλάττεσθαι καὶ	φεύγειν	ὡς ἄμαχον πρᾶγμα τὰ Ῥωμαίων
[19]	ἔτι παρὼν ἀνῳκοδόμησε, καὶ τοὺς	φεύγοντας	Ἀμισηνῶν ἐδέξατο, καὶ τῶν ἄλλων
[12]	τὰ πρυμνήσια τῶν νεῶν καὶ	φεύγοντας	ἐκ τῆς γῆς ἀλλήλοις τε
[27]	ἔφη Ῥωμαίων ὁπλίτας οὐχ ὁρᾷς	φεύγοντας;	καὶ ὁ Ταξίλης βουλοίμην ἄν’
[28]	Ῥωμαίους, ἀλλ´ ἀλαλάξαντας {καὶ} μόνον	φεύγοντες	αἴσχιστα πάντων ἐνέωσαν ἑαυτούς τε
[25]	ἔπεσεν ἀγωνιζόμενος, οἱ δ´ ἄλλοι	φεύγοντες	ἀπώλοντο πλὴν ὀλίγων ἅπαντες. Ἐκ
[28]	ὁ δὲ πολὺς φόνος ἤδη	φευγόντων	ἐγίνετο, μᾶλλον δὲ βουλομένων φεύγειν·
[15]	καὶ τοῖς πρώτοις ἀπαντήσας τῶν	φευγόντων	ἵστασθαι προσέταξε καὶ ἀναστρέφειν μετ´
[15]	δὲ Λεύκολλος ἀτιμίαν τινὰ τοῖς	φεύγουσι	νενομισμένην προσέβαλε, κελεύσας ἐν χιτῶσιν
[19]	οἷς συνέβη τὰ οἰκεῖα κακὰ	φεύγουσιν	ἀπολαῦσαι τῶν ἀλλοτρίων. ἀλλὰ τούς
[25]	Ἐφέσῳ Τιγράνην ὑποσταίη καὶ μὴ	φεύγων	εὐθὺς ἐξ Ἀσίας οἴχοιτο, τὰς
[39]	δέοιτο. τοῦ δ´ ἑκατὸν ἀρκέσειν	φήσαντος,	ἐκέλευσε λαβεῖν δὶς τοσαύτας· εἰς
[41]	ἔχοι πρὸς ἔντευξιν· τοῦ δὲ	φήσαντος	ὡς ἄριστα καὶ παρακαλοῦντος ἐντυγχάνειν,
[41]	τούτῳ τεταγμένον οἰκέτην. τοῦ δὲ	φήσαντος	ὡς οὐκ ᾤετο μηδενὸς κεκλημένου
[31]	καὶ φέροντες ἀπεῖπον οἱ Ῥωμαῖοι.	φησὶ	δ´ ὁ Λίουϊος (ἐν μὲν
[33]	δοκεῖ γενέσθαι. Σαλούστιος μὲν οὖν	φησι	χαλεπῶς διατεθῆναι τοὺς στρατιώτας πρὸς
[28]	Περὶ θεῶν’ γραφῇ μνησθεὶς οὔ	φησιν	ἄλλην ἐφεωρακέναι τοιαύτην τὸν ἥλιον.
[45]	ἵν´ αὐτοῦ δέκα ἐτῶν ὥς	φησιν	ὁ Πλάτων (τῆς φωνῆς μὴ
[43]	δὲ Κορνήλιος οὐχ ὑπὸ γήρως	φησὶν	οὐδὲ νόσου παραλλάξαι τὸν Λεύκολλον,
[9]	καὶ νοτερὰν ἔχων ἐκίνει, καὶ	φθάνει	τῆς πόλεως ἄντικρυς ἅμ´ ἡμέρᾳ
[18]	δὲ Στάτειραν οὔτε δύσφημόν τι	φθεγξαμένην	οὔτ´ ἀγεννές, ἀλλ´ ἐπαινοῦσαν τὸν
[14]	οὐδένα πάντων εὐπορούντων. ἀλλ´ ὅσον	φθεῖραι	καὶ κακῶσαι τὴν χώραν ἱππασάμενοι
[32]	τὴν βάρβαρον· ὥρᾳ δ´ ἰσημερίας	φθινοπωρινῆς	οὐκ ἂν ἐλπίσαντι χειμῶνες ἐπέπεσον
[33]	τῆς Ῥώμης οἱ δημαγωγοὶ προφάσεις,	φθόνῳ	τοῦ Λευκόλλου κατηγοροῦντες ὡς ὑπὸ
[26]	μάχης, ἐδόκει δὲ καὶ Μιθριδάτης	φθονῶν	ἀποτρέπειν μεγάλου κατορθώματος. ὅθεν οὐδ´
[19]	ἐκλιπὼν τὴν πόλιν ὑφῆψεν, εἴτε	φθονῶν	ὠφεληθῆναι Ῥωμαίοις, εἴτε ῥᾳστώνην φυγῆς
[21]	ἐθέλων δοκεῖν ἔχθρᾳ τινὶ διωθεῖσθαι,	φιάλην	δεξάμενος μίαν ἀπέπεμψε τὰ λοιπά,
[43]	καὶ τῷ χρόνῳ τῆς τελευτῆς	φιλαδελφότατος	γενόμενος. ~(Μάλιστα δ´ ἄν τις
[29]	τἀνδρί, τῶν ἀπὸ δικαιοσύνης καὶ	φιλανθρωπίας	ἐπαίνων ὀρεγομένῳ μᾶλλον ἢ τῶν
[18]	οὖν φύσει χρηστὸν ὄντα καὶ	φιλάνθρωπον	ἠνία τὸν Λεύκολλον. ~Ἐλάσας δ´
[44]	Λευκόλλου παραβαλεῖν, τῇ δημοκρατικῇ καὶ	φιλανθρώπῳ	τὴν πολυτελῆ καὶ σατραπικήν. ἡ
[32]	καὶ Γούρᾳ μὲν ἑαυτὸν ἐγχειρίσαντι	φιλανθρώπως	ἐχρήσατο, Καλλιμάχῳ δ´ ὑπισχνουμένῳ θήκας
[3]	ἀνδρὸς φίλου καὶ στρατηγοῦ διὰ	φιλαρχίαν	προβαλλόμενος, εἴτε κατὰ θείαν δή
[33]	τοῦ Λευκόλλου κατηγοροῦντες ὡς ὑπὸ	φιλαρχίας	καὶ φιλοπλουτίας ἕλκοντος τὸν πόλεμον
[6]	τῇ λοιπῇ χάριτι τὸ δοκεῖν	φιλέταιρός	τις εἶναι καὶ δραστήριος, ἴσχυσε
[33]	εἰς δὲ πόλιν Ἑλληνίδα καὶ	φίλην	οὐδ´ ἅπαξ εἰσῆλθε μετὰ στρατοπέδου
[42]	εἰς τὴν Κράσσου καὶ Καίσαρος	φιλίαν,	μᾶλλον δὲ συνωμοσίαν καταφυγεῖν καὶ
[30]	ἧκε πρεσβεία παρ´ αὐτόν, εἰς	φιλίαν	προκαλουμένου καὶ συμμαχίαν. ἦν δ´
[22]	ἀηδὴς καὶ πολυμαθής, ἀκμῇ δὲ	φιλίας	τοσαύτῃ χρησάμενος, ὥστε πατὴρ προσαγορεύεσθαι
[37]	ἁρμάτων δέκα παρῆλθον, ἑξήκοντα δὲ	φίλοι	καὶ στρατηγοὶ τῶν βασιλικῶν, μακραὶ
[42]	βιβλίον. Ἦσαν δ´ ὥσπερ εἴρηται	φίλοι	σφόδρα καὶ κοινωνοὶ τῆς ἐν
[36]	οἰωνὸν ἐτίθεντο χρηστὸν οἱ Πομπηίου	φίλοι·	τῷ γὰρ ὄντι τὴν ἐκείνου
[36]	μείζονος δυνάμεως. ὅμως δὲ τοῖς	φίλοις	ἔδοξε συναγαγεῖν αὐτούς, καὶ συνῆλθον
[1]	διαφορᾶς. περὶ μὲν οὖν τῆς	φιλολογίας	αὐτοῦ πρὸς τοῖς εἰρημένοις καὶ
[42]	ἐμβάλλων εἰς τοὺς περιπάτους τοῖς	φιλολόγοις,	καὶ τοῖς πολιτικοῖς συνέπραττεν ὅτου
[44]	οὐδ´ ἂν ὁ ψογερώτατος καὶ	φιλομεμφότατος	εὑρεῖν μοι δοκεῖ διαβολὴν ἐπ´
[42]	Ἀντίοχον, ὃν πάσῃ σπουδῇ ποιησάμενος	φίλον	ὁ Λεύκολλος καὶ συμβιωτὴν ἀντετάττετο
[1]	μεγάλης περὶ τὴν δίκην ἐκείνην	φιλονικίας	γενομένης, ὥστε καὶ τρωθῆναί τινας
[11]	ἐξερρύη τὸ φιλότιμον αὐτοῦ καὶ	φιλόνικον	ἐν αἰσθήσει γενομένου τῶν ἀποριῶν,
[17]	αὐτόν, ἀλλ´ ἦλθον ἔγγιστα τούτου,	φιλοπλουτία	δὲ καὶ μικρολογία στρατιωτικὴ τὸ
[33]	κατηγοροῦντες ὡς ὑπὸ φιλαρχίας καὶ	φιλοπλουτίας	ἕλκοντος τὸν πόλεμον καὶ μονονοὺ
[44]	ἡδονὴν ἀνειμένῃ διαίτῃ· καὶ γὰρ	φιλοπότης	καὶ πανηγυρικὸς καὶ τὰ πρὸς
[15]	εἰ σωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ γενήσεται	φίλος,	ἄν γε δή’ ἔφη Ῥωμαίοις
[40]	ἐκέλευσε. Κάτων δ´ ἦν αὐτῷ	φίλος	καὶ οἰκεῖος, οὕτω δὲ τὸν
[24]	χρυσῶν χιλίων, δεόμενος Ῥωμαίων ἀναγραφῆναι	φίλος	καὶ σύμμαχος, οἰόμενος ἤδη τὰ
[41]	ὁ μὲν ἐν τοῖς μάλιστα	φίλος	ὢν καὶ συνήθης, Πομπηίῳ δ´
[1]	ἀγώνων ἀφῆκε τὴν διάνοιαν ἐν	φιλοσοφίᾳ	σχολάζειν καὶ ἀναπαύεσθαι, τὸ θεωρητικὸν
[42]	τοῖς ἀφικνουμένοις εἰς τὴν Ῥώμην.	φιλοσοφίαν	δὲ πᾶσαν μὲν ἠσπάζετο καὶ
[28]	ταύτης τῆς μάχης Ἀντίοχος ὁ	φιλόσοφος	ἐν τῇ Περὶ θεῶν’ γραφῇ
[28]	τὸν ἥλιον. Στράβων δ´, ἕτερος	φιλόσοφος,	ἐν τοῖς ἱστορικοῖς ὑπομνήμασιν (αὐτοὺς
[34]	τὸν Κλώδιον ἡδέως ἐδέχοντο καὶ	φιλοστρατιώτην	προσηγόρευον, ἀγανακτεῖν προσποιούμενον ὑπὲρ αὐτῶν
[13]	ἡ πρὸς τὴν σύγκλητον ἀπέβη	φιλοτιμία.	ψηφιζομένης γὰρ αὐτῆς πρὸς τὸν
[32]	τὴν Ἀμισηνῶν διαλυμηνάμενος πόλιν ἀφείλετο	φιλοτιμίαν	αὐτοῦ καὶ χρηστότητος ἐπίδειξιν πρὸς
[42]	Πομπηίου τινὰ δέοι σπουδὴν ἢ	φιλοτιμίαν	ἐπηρεάσαι, καὶ τάς τε διατάξεις,
[42]	μέγιστος εἶναι καὶ πλεῖστον δύνασθαι	φιλοτιμίαν	καὶ ἅμιλλαν, ὡς οὔτ´ ἀκίνδυνον
[5]	τῆς πείρας καὶ κατεστόρεσε τὴν	φιλοτιμίαν,	ὡς ἐνῆν μάλιστα πολιτικῶς καὶ
[44]	καὶ λήθην ταῖς πολιτικαῖς καὶ	φιλοτίμοις	φύσεσιν. εἰ γοῦν καὶ Λεύκολλος
[11]	πολιορκίαν. ταχὺ δ´ ἐξερρύη τὸ	φιλότιμον	αὐτοῦ καὶ φιλόνικον ἐν αἰσθήσει
[1]	ἐν καιρῷ καὶ κολούσας τὸ	φιλότιμον	ἐκ τῆς πρὸς Πομπήιον διαφορᾶς.
[42]	συνῆγεν, ἥ τε χρῆσις ἦν	φιλοτιμοτέρα	τῆς κτήσεως, ἀνειμένων πᾶσι τῶν
[35]	πρὶν ἐπελθεῖν Λεύκολλον ἐγγὺς ὄντα	φιλοτιμούμενος,	ἡττᾶται μάχῃ μεγάλῃ· λέγονται γὰρ
[39]	τὰς διαίτας; στρατηγοῦ δέ ποτε	φιλοτιμουμένου	περὶ θέας, καὶ χορῷ τινι
[3]	καὶ φονέα γεγενημένον ἔναγχος ἀνδρὸς	φίλου	καὶ στρατηγοῦ διὰ φιλαρχίαν προβαλλόμενος,
[19]	ἡμέραν καὶ δακρύσαντα πρὸς τοὺς	φίλους	εἰπεῖν, ὡς πολλάκις ἤδη Σύλλαν
[42]	εἰς τὴν ἀγορὰν διὰ τοὺς	φίλους,	εἰς δὲ τὴν σύγκλητον, εἰ
[12]	ἐγγύς. ἐξαναστὰς δὲ καὶ τοὺς	φίλους	καλέσας διηγεῖτο τὴν ὄψιν ἔτι
[26]	δυσφορῶν ὡς λέγεται πρὸς τοὺς	φίλους,	ὅτι πρὸς Λεύκολλον αὐτῷ μόνον,
[36]	ἰδόντες οἱ τοῦ Λευκόλλου ῥαβδοφόροι	φιλοφρονούμενοι	τοῖς ἐκείνου μετέδωκαν ἐκ τῶν
[36]	τῆς Γαλατίας καὶ προσεῖπον ἀλλήλους	φιλοφρόνως	καὶ συνήσθησαν ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις
[22]	τότε δὲ σὺν τιμῇ καὶ	φιλοφροσύνῃ	μετεπέμψατο αὐτὸν εἰς τὰ βασίλεια,
[2]	Πτολεμαῖος ἄλλην τε θαυμαστὴν ἐπεδείκνυτο	φιλοφροσύνην	πρὸς αὐτόν, οἴκησίν τε καὶ
[12]	Κύζικον παρελθών, ἀπέλαυσεν ἡδονῆς καὶ	φιλοφροσύνης	πρεπούσης. ἔπειτα ναυτικὸν ἐξηρτύετο, τὸν
[22]	ἐθεράπευον ὑποψίας ἐπὶ κακῷ τῶν	φίλων,	εἰς ἐκείνους τὰς αἰτίας τρέποντες.
[4]	τι παρὰ Σύλλα τῶν ἄλλων	φίλων	ἔσχεν, ἀλλὰ τήν τε γραφὴν
[25]	λογισμῶν. πρῶτος δ´ αὐτῷ τῶν	φίλων	ἐτόλμησε Μιθροβαρζάνης φράσαι τὸ ἀληθές.
[29]	ὑφῆψε, καὶ χοὰς ἐπήνεγκε μετὰ	φίλων	καὶ οἰκείων τοῦ ἀνδρός, ἑταῖρον
[3]	προσπεσοῦσαν. ἐν τούτῳ δὲ τῶν	φίλων	προσφερομένων, ἐγκελευσάμενος ὁ Λεύκολλος ἐπιστρέφειν
[6]	διαλεγομένοις πρὸς τὰς ὑπὲρ τῶν	φίλων	σπουδὰς καὶ πολιτείας προσλαβοῦσα τῇ
[42]	Λεύκολλος καὶ συμβιωτὴν ἀντετάττετο τοῖς	Φίλωνος	ἀκροαταῖς, ὧν καὶ Κικέρων ἦν
[42]	τότε τοῖς Καρνεάδου λόγοις διὰ	Φίλωνος,	ἀλλὰ τῆς παλαιᾶς, πιθανὸν ἄνδρα
[3]	ἀνδρὶ τολμητῇ καὶ νενικηκότι τῷ	Φιμβρίᾳ	συμπλέκεσθαι καὶ πολεμεῖν ἀπεγνωκώς. ὁ
[3]	ἀλλὰ παντὶ δῆλον ὡς, εἰ	Φιμβρίᾳ	τότε πεισθεὶς ὁ Λεύκολλος οὐ
[3]	καὶ κοινοῦ συμφέροντος, εἴτε τὸν	Φιμβρίαν	μιαρὸν ὄντα καὶ φονέα γεγενημένον
[7]	στρατηγὸν ἀνῃρηκότες αὐτόν τε τὸν	Φιμβρίαν	Σύλλᾳ προδεδωκότες, αὐθάδεις μὲν ἄνθρωποι
[34]	διὰ τὸν τρόπον, ὑπῳκούρει τὴν	Φιμβριανὴν	στρατιὰν καὶ παρώξυνε κατὰ τοῦ
[35]	δ´ αὐτῷ καθ´ ὁδὸν οἱ	Φιμβριανοὶ	στασιάσαντες ἀπέλιπον τὰς τάξεις, ὡς
[35]	ἄλλων στρατιωτῶν δεομένων, ἐκβιασθέντες οἱ	Φιμβριανοὶ	συνέθεντο παραμεῖναι τὸ θέρος· ἐὰν
[7]	διεφθορότων καὶ πλεονεξίαις, τῶν δὲ	Φιμβριανῶν	λεγομένων καὶ διὰ συνήθειαν ἀναρχίας
[34]	ἦσαν οὓς καὶ πρότερον ἀνέπεισε	Φιμβρίας	ἀποκτείναντας τὸν ὕπατον Φλάκκον αὑτὸν
[3]	ἐκπλεῦσαι παρέσχε καὶ καταγελάσαι τῆς	Φιμβρίου	δυνάμεως, αὐτὸς δὲ πρῶτον μὲν
[3]	συνεσταλμένος εἰς Πιτάνην. ἐκεῖ δὲ	Φιμβρίου	κατέχοντος αὐτὸν ἐκ γῆς καὶ
[7]	ἦσαν οἱ Φλάκκον τε μετὰ	Φιμβρίου	τὸν ὕπατον καὶ στρατηγὸν ἀνῃρηκότες
[34]	ἀνέπεισε Φιμβρίας ἀποκτείναντας τὸν ὕπατον	Φλάκκον	αὑτὸν ἑλέσθαι στρατηγόν. διὸ καὶ
[7]	γεγονότων. οὗτοι γὰρ ἦσαν οἱ	Φλάκκον	τε μετὰ Φιμβρίου τὸν ὕπατον
[39]	δὶς τοσαύτας· εἰς ὃ καὶ	Φλάκκος	ὁ ποιητὴς ἐπιπεφώνηκεν, ὡς οὐ
[37]	καὶ τοῖς βασιλικοῖς μηχανήμασι τὸν	Φλαμίνειον	ἱππόδρομον διεκόσμησε· καὶ θέα τις
[23]	δ´ ἀποπλέων ἅμα Δημολέοντι καὶ	Φλογίῳ	τὴν μὲν ναῦν ἀπολέσαι, περιπεσοῦσαν
[8]	ἀέρος ὑπορραγέντος, ὤφθη μέγα σῶμα	φλογοειδὲς	εἰς μέσον τῶν στρατοπέδων καταφερόμενον,
[19]	ἐκπλεόντων, ἀλλὰ καὶ ὡς ἡ	φλὸξ	ἀναδραμοῦσα πολλὴ τὰ τείχη περιέσχεν,
[36]	ἀλλ´ ἐκώλυεν ἐκτιθεὶς διαγράμματα καὶ	φοβερὸς	παρὼν ἀπὸ μείζονος δυνάμεως. ὅμως
[31]	καὶ πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν	φοβήσας	ἐτρέψατο. τριῶν δ´ ὁμοῦ παρατεταγμένων
[17]	μὲν αὐτῷ, ταραχὴν δὲ καὶ	φόβον	ἀμήχανον ἐμπεσεῖν τοῖς στρατιώταις. ἐδέδοκτο
[21]	γὰρ ἐνίας ἔτι τῶν ἐν	Φοινίκῃ	πόλεων καταστρεφόμενος πολλοὺς μὲν ᾠκειώσατο
[9]	ἦν τοῖς Μιθριδατικοῖς τὰ ἐπιτήδεια	φοιτᾶν.	διὸ καὶ περιλαβὼν τῇ διανοίᾳ
[42]	εἰς Μουσῶν τι καταγώγιον ἐκεῖσε	φοιτῶντας	καὶ συνδιημερεύοντας ἀλλήλοις, ἀπὸ τῶν
[28]	ἡγεῖτο, θώρακα μὲν ἔχων σιδηροῦν	φολιδωτὸν	ἀποστίλβοντα, κροσσωτὴν δ´ ἐφεστρίδα, τὸ
[3]	τὸν Φιμβρίαν μιαρὸν ὄντα καὶ	φονέα	γεγενημένον ἔναγχος ἀνδρὸς φίλου καὶ
[11]	τὰ φορτία καὶ σκυλεύειν τοὺς	φονευομένους.	πολλῶν δ´ ὡς εἰκὸς ἀποθανόντων,
[17]	στρατηγῶν ἑνός, ἀντέστη καὶ συμβαλὼν	φόνον	ἐποίησε πολὺν καὶ τροπὴν τῶν
[28]	τοσαύτας μυριάδας. ὁ δὲ πολὺς	φόνος	ἤδη φευγόντων ἐγίνετο, μᾶλλον δὲ
[37]	καὶ θυρεός τις διάλιθος, καὶ	φορήματα	εἴκοσι μὲν ἀργυρῶν σκευῶν, χρυσῶν
[11]	τῆς Ἀπολλωνίας προερχομένας ἀφαρπάζειν τὰ	φορτία	καὶ σκυλεύειν τοὺς φονευομένους. πολλῶν
[23]	ἔργον ἦν Σθένιδος τῶν καλῶν.	φράζει	δ´ οὖν τις ὡς Αὐτολύκου
[25]	αὐτῷ τῶν φίλων ἐτόλμησε Μιθροβαρζάνης	φράσαι	τὸ ἀληθές. οὐδ´ οὗτος δὲ
[25]	προσῄει. τῶν δὲ σκοπῶν αὐτῷ	φρασάντων	ἐπελαύνοντα τὸν βάρβαρον, ἔδεισε μὴ
[21]	μακρᾶς ἐκείνης καὶ σοφιστικῆς, ἐρρῶσθαι	φράσας	πολλὰ τοῖς βαρβάροις ἀγωγοῖς, καὶ
[10]	ἐπὶ τὸν Ποντικὸν σαλπιγκτὴν ἐπάγουσα.	φράσον	οὖν θαρρεῖν τοῖς πολίταις. θαυμαζόντων
[46]	βασιλέως δύναμιν καὶ τὸ Περσῶν	φρόνημα	συνεσταλμένον ἥτταις μεγάλαις καὶ ἀπαύστοις
[21]	μάλιστα τοῦ βασιλέως αὐτοῦ τὸ	φρόνημα	τραγικὸν καὶ ὑπέρογκον ἐν ταῖς
[33]	καλὸς καὶ δεινὸς εἰπεῖν καὶ	φρόνιμος	ὁμαλῶς ἐν ἀγορᾷ καὶ στρατοπέδῳ
[14]	παραινούντων ἀναβαλέσθαι τὸν πόλεμον, οὐ	φροντίσας	ἐνέβαλε διὰ Βιθυνίας καὶ Γαλατίας
[46]	ἐκ πολλῶν ἀγώνων καὶ μέγα	φρονῶν	συνέπεσε. πλήθει δ´ οὐδ´ ἄξιον
[18]	δεσπότην μὲν ἀντ´ ἀνδρὸς αὐτῇ,	φρουρὰν	δὲ βαρβάρων ἀντὶ γάμου καὶ
[19]	τὴν μικρὰν Ἀρμενίαν παραλαβών, καὶ	φρούρια	καὶ πόλεις παραστησάμενος, Ἄππιον μὲν
[15]	τόπῳ ἀσφαλεῖ τῷ στρατοπέδῳ καὶ	φρούριον	ἔχοντι τοῖς Καβήροις ἐπικρεμάμενον. πιστεύσας
[24]	λαβεῖν, ἐκεῖνο’ ἔφη μᾶλλον τὸ	φρούριον	ἡμῖν ἐκκοπτέον ἐστί’ δεῖξας τὸν
[24]	ἀσμένους, ἀλλὰ καὶ τῶν στρατιωτῶν	φρούριόν	τι δοκοῦν ἔχειν χρήματα πολλὰ
[11]	τροφὴν ἅπαντα πραγματευομένου. διὸ καὶ	φρούριόν	τι πολιορκοῦντος αὐτοῦ, τῷ καιρῷ
[18]	Κάβηρα λαβὼν καὶ τῶν ἄλλων	φρουρίων	τὰ πλεῖστα, θησαυρούς τε μεγάλους
[22]	ἀπωτάτω περιεῖδεν αὐτὸν τρόπον τινὰ	φρουρούμενον	ἐν χωρίοις ἑλώδεσι καὶ νοσεροῖς·
[13]	Βιθυνίαν εὑρήσειν αὐτόν, ὑπὸ Βοκωνίου	φρουρούμενον,	ὃν αὐτὸς ἐνστησόμενον τῇ φυγῇ
[8]	τοῦτο μὲν οὖν φασιν ἐν	Φρυγίᾳ	περὶ τὰς λεγομένας Ὀτρύας συμβῆναι
[8]	πολλῶν ἀπαγγελλόντων ἤδη Λεύκολλον ἐν	Φρυγίᾳ	στρατοπεδεύειν ἐπιόντα, μόνον οὐκ ἐν
[46]	συνεσταλμένον ἥτταις μεγάλαις καὶ ἀπαύστοις	φυγαῖς	ὑπὸ Θεμιστοκλέους καὶ Παυσανίου καὶ
[34]	Ἀσίας τὰ βασίλεια καταρρίψαντες, ἀλλὰ	φυγάσιν	ἀνθρώποις ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ δραπέταις
[22]	διὰ τὰς Ἀθήνας. λέγεται γὰρ	φυγεῖν	μὲν αὐτὸν εἰς Σελεύκειαν τὴν
[31]	ὁμοῦ παρατεταγμένων βασιλέων αἴσχιστα δοκεῖ	φυγεῖν	ὁ Ποντικὸς Μιθριδάτης, οὐδὲ τὴν
[13]	φρουρούμενον, ὃν αὐτὸς ἐνστησόμενον τῇ	φυγῇ	μετὰ νεῶν ἀπεστάλκει πρὸς Νικομήδειαν.
[14]	δύναμιν, ἵνα μείνῃ καὶ μὴ	φύγῃ	προσιόντας ἡμᾶς. ἢ οὐχ ὁρᾶτε
[3]	πλέον ἢ τὸν ἐμποδὼν τῇ	φυγῇ	στάντα καὶ διαδιδράσκοντος ἐπιλαβόμενον· ὃν
[31]	οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ´ ἑκατέρωσε τῇ	φυγῇ	σχισθέντες, ἐπεσπάσαντο τοὺς ἱππεῖς πρὸς
[15]	ἐνίκων οἱ βασιλικοί, καὶ τὴν	φυγὴν	ἐκ τοῦ χάρακος οἱ Ῥωμαῖοι
[18]	πέμψαντος ἐπ´ αὐτὰς ἐκ τῆς	φυγῆς	Βακχίδην εὐνοῦχον. ἦσαν δὲ μετὰ
[19]	φθονῶν ὠφεληθῆναι Ῥωμαίοις, εἴτε ῥᾳστώνην	φυγῆς	ἑαυτῷ μηχανώμενος. οὐδεὶς γὰρ ἐφρόντιζε
[14]	καὶ βαθέα καὶ μυρίους βασιλεῖς	φυγομαχοῦντας	ἀρκοῦντα κατακρύψαι καὶ περισχεῖν, ὀλίγων
[46]	δύναμιν ἔξω τοῦ χάρακος, ἀλλὰ	φυγὼν	εἰς Βόσπορον κατέβη κἀκεῖ κατέστρεψε,
[37]	καὶ δυνατώτατοι καταμείξαντες ἑαυτοὺς ταῖς	φυλαῖς,	πολλῇ δεήσει καὶ σπουδῇ μόλις
[24]	πέρας ἔχειν, Σωρνάτιον μὲν αὐτοῦ	φύλακα	τῶν Ποντικῶν ἀπέλιπε μετὰ στρατιωτῶν
[3]	περιφεισάμενος {αὐτοῦ} Μιθριδάτου καὶ αὑτῷ	φυλάξας	ἀνταγωνιστήν, οὐχ ὑπήκουσεν, ἀλλὰ Μιθριδάτῃ
[6]	ἀπεστάλη μετὰ νεῶν τὴν Προποντίδα	φυλάξων	καὶ προπολεμήσων Βιθυνίας. ~Λεύκολλος δὲ
[34]	σώματα τὰ λοιπὰ καὶ ψυχὰς	φυλάσσομεν,	ᾧ κάλλιστος εἶναι δοκεῖ κόσμος
[28]	τῶν δὲ παίδων τῷ πιστοτάτῳ	φυλάττειν	ἔδωκεν. οὗτος ἁλοὺς κατὰ τύχην
[26]	καὶ συστρατεύων ἐδεῖτο τοῦ βασιλέως	φυλάττεσθαι	καὶ φεύγειν ὡς ἄμαχον πρᾶγμα
[27]	ποταμὸν ἔνιοι τῶν ἡγεμόνων παρῄνουν	φυλάττεσθαι	τὴν ἡμέραν, μίαν οὖσαν τῶν
[46]	χρὴ κατορθοῦν, τῷ δ´ ἃ	φυλάττεσθαι	{χρὴ} προμηνῦον, ὥστε καὶ τὴν
[18]	ἀνυβρίστους ἀποθανεῖν. ταῦτα μὲν οὖν	φύσει	χρηστὸν ὄντα καὶ φιλάνθρωπον ἠνία
[45]	μὴ ἀκούσωσιν. αἱ γὰρ ἀριστοκρατικαὶ	φύσεις	ὀλίγα τοῖς πολλοῖς συν– ᾴδουσι
[44]	λήθην ταῖς πολιτικαῖς καὶ φιλοτίμοις	φύσεσιν.	εἰ γοῦν καὶ Λεύκολλος ἐτελεύτησεν
[45]	δεσμοί, καίπερ εἰς τὰ κατὰ	φύσιν	ἄγοντες τὰς παραρθρήσεις. ταύτης μὲν
[46]	ὡς ἀγαθοῖς καὶ θείοις τὴν	φύσιν	ἀμφοτέροις.
[6]	ἀνάγκης ὑπέμεινε παρὰ τὴν ἑαυτοῦ	φύσιν.	Πραικία τις ἦν ὄνομα τῶν
[44]	ἡ μεταβολή· χρηστοτέρα γὰρ ἡ	φύσις	ἐν ᾗ γηρᾷ μὲν τὸ
[8]	παρελθὼν ἐπὶ κενοὺς αὐτῶν τοὺς	φωλεοὺς	βαδίζειν. καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ἐπὶ
[27]	ὁ δ´ ἀπεκρίνατο τὴν μνημονευομένην	φωνήν·	ἐγὼ γάρ’ ἔφη καὶ ταύτην
[10]	τοῖς πολίταις. θαυμαζόντων δὲ τὴν	φωνὴν	τῶν Κυζικηνῶν, ἅμ´ ἡμέρᾳ σάλον
[2]	κατεστήσατο τὴν πολιτείαν Πλατωνικῆς τινος	φωνῆς	ἀναμνήσας τὴν πόλιν, ἣν ἐκεῖνος
[45]	ὥς φησιν ὁ Πλάτων (τῆς	φωνῆς	μὴ ἀκούσωσιν. αἱ γὰρ ἀριστοκρατικαὶ
[21]	ἠλλοιωμένον τῇ παρρησίᾳ τοῦ νεανίσκου,	φωνῆς	σχεδὸν ἐλευθέρας ἀκούοντα διὰ πέντε
[19]	ἐξερευνῶντες ὑπὸ λαμπάδων καὶ πανταχοῦ	φῶς	ἐπιφέροντες, αὐτοὶ τὰ πλεῖστα τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/09/2006