Chap.
[32]	μὲν τῷ Νικάνορι καὶ μηδὲν	ἀπ'	αὐτοῦ προσδοκᾶν δεινόν· εἰ δὲ
[36]	Φωκίωνος πρόσωπον οἷον ὅτε στρατηγῶν	ἀπ'	ἐκκλησίας προὐπέμπετο βλέποντες, ἐθαύμαζον τὴν
[18]	δεομένων, καὶ μὴν οὗτος" εἶπεν	ἀπ'	ἐλαττόνων ἐμοῦ ζῇ καὶ ἀρκεῖται.
[5]	δεινότης (ἐ) δοκεῖ πολλὰ (σημαίνειν	ἀπ'	ὀλίγων. καὶ μέντοι καὶ αὐτόν
[18]	δύο, Δημάρατον καὶ Σπάρτωνα, συνειλημμένους	ἐπ'	αἰτίαις τισὶ καὶ καθειργμένους ἐν
[23]	δ' ἐκεῖνα" (καὶ πάλιν ἄλλων	ἐπ'	ἄλλοις εὐαγγελίων γραφομένων καὶ φερομένων
[25]	τὴν (χώραν, ἐξήγαγε τοὺς Ἀθηναίους	ἐπ'	αὐτόν. ὡς δὲ προστρέχοντες ἀλλαχόθεν
[1]	καὶ πολιτευσάμενος, ὥστ' Ἀντίπατρον εἰπεῖν	ἐπ'	αὐτοῦ γέροντος ἤδη γεγονότος, ὅτι
[21]	πάντα καὶ μετὰ πάντων (ἑαυτὸν	(ἐπ'	ἐκείνῳ μόνῳ παρακατατιθέμενος. ἀποκριναμένου δὲ
[27]	καὶ τοῖς Ἀθηναίοις ταῦτ' ἔδοξεν	ὑπ'	ἀνάγκης, αὖθις εἰς Θήβας ἐβάδιζε
[9]	Ἀθηναίοις πολεμεῖν πρὸς Φίλιππον, εἶθ'	ὑπ'	ἄσθματος πολλοῦ καὶ ἱδρῶτος, ἅτε
[12]	ἡγεμόνας· καὶ γὰρ ἐνταῦθα δυσχρήστους	ὑπ'	ἀταξίας ἔσεσθαι καὶ βλαβεροὺς τοῖς
[33]	τὸν χρυσοῦν οὐρανίσκον, καὶ καθίσας	ὑπ'	αὐτῷ τὸν βασιλέα καὶ τοὺς
[37]	μὴ παντάπασιν ὠμοῖς καὶ διεφθαρμένοις	ὑπ'	ὀργῆς καὶ φθόνου τὴν ψυχὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/09/2007