Chap. |
[33] |
πρεσβείαν
ὁ
(δῆμος
κατηγορήσουσαν
τοῦ
|
Φωκίωνος. |
ἅμα
δὲ
καὶ
συνέμειξαν
ἀμφότεροι |
[22] |
ὑπὸ
τοῦ
Χαρικλέους
καὶ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
(ἀναληφθὲν
ἐτύγχανε
πάσης
ἐπιμελείας.
κρινομένου |
[8] |
τὸν
δῆμον
ὅτι,
πλεῖστα
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ἀντικρούοντος
αὐτῷ
καὶ
μηδὲν
εἰπόντος |
[36] |
οὐκ
ἀγαπᾷς"
(εἶπεν
ὅτι
μετὰ
|
Φωκίωνος |
ἀποθνῄσκεις;
ἐρομένου
δέ
τινος
τῶν |
[1] |
κοιλία
μόνον
ἀπολείπεται.
τὴν
δὲ
|
Φωκίωνος |
ἀρετήν,
ὥσπερ
ἀνταγωνιστῇ
βαρεῖ
καὶ |
[23] |
τὸν
Ἑλληνικὸν
πόλεμον,
καὶ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
δυσχεραίνοντος
ἠρώτα
καταγελῶν,
τί
πεποίηκεν |
[20] |
καὶ
ὑπερφρονοῦντος
τὰ
οἰκεῖα
(τοῦ
|
Φωκίωνος. |
εἰπόντος
δὲ
τοῦ
Δημάδου
πρὸς |
[5] |
κατεφρόνει
πολὺ
ῥητόρων,
ἀνισταμένου
δὲ
|
Φωκίωνος |
εἰώθει
λέγειν
ἀτρέμα
(πρὸς
τοὺς |
[32] |
(οὐδὲν
ἤλπιζε
περαίνειν
μὴ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ἐκπεσόντος·
ἐκπεσεῖσθαι
δ'
ἐκεῖνον
ἅμα |
[34] |
βέλτιστοι
τῶν
πολιτῶν
ὀφθέντος
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ἐνεκαλύψαντο
καὶ
κάτω
κύψαντες
ἐδάκρυον, |
[37] |
ἔδοξε
καὶ
τὸ
σῶμα
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ἐξορίσαι,
καὶ
μηδὲ
πῦρ
ἐναῦσαι |
[14] |
γὰρ
ἤδη
μεγάλη
δόξα
τοῦ
|
Φωκίωνος· |
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
Λέων,
ἀνὴρ |
[34] |
ἄλλος
μὲν
οὐδεὶς
ὑπὲρ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
(ἐπεχείρησεν
εἰπεῖν,
αὐτὸς
δὲ
χαλεπῶς |
[19] |
ἦν
παρὰ
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἢ
|
(Φωκίωνος |
ἐπὶ
χρηστότητι.
καί
ποτε
θεωμένων |
[32] |
(ἦν
δὲ
τοῦτο
κατὰ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ἐπιβουλή.
συσκευαζόμενος
γὰρ
εἰς
ἑαυτόν, |
[28] |
τῶν
ἐπιεικῶν
τινα
καὶ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ἐπιτηδείων.
ἐφάνη
δ'
ὑπερήφανον
τὸ |
[18] |
ἀπέθανεν.
ἡ
δ'
οἰκία
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ἔτι
νῦν
ἐν
Μελίτῃ
δείκνυται, |
[30] |
δυοῖν
αὐτῷ
φίλων
Ἀθήνησιν
ὄντων
|
Φωκίωνος |
καὶ
Δημάδου,
τὸν
μὲν
λαβεῖν |
[5] |
κεν.
ὁμοίως
δέ
πως
τοῦ
|
Φωκίωνος |
καὶ
ὁ
λόγος
ἦν
ἐπὶ |
[24] |
λέγειν,
ὅτι
φίλος
ὢν
τοῦ
|
Φωκίωνος |
καὶ
συμπεφοιτηκὼς
παραινεῖ
φείδεσθαι
τοῦ |
[5] |
προφέρεσθαι
τὴν
λέξιν,
οὕτως
ὁ
|
Φωκίωνος |
λόγος
(πλεῖστον
ἐν
ἐλαχίστῃ
λέξει |
[33] |
καὶ
συνεξῆλθον
αὐτοῖς
χάριτι
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ὁ
Πλαταιεὺς
Σόλων
καὶ
Δείναρχος |
[21] |
παρακατατιθέμενος.
ἀποκριναμένου
δὲ
τραχέως
τοῦ
|
Φωκίωνος, |
οἰμώξεσθαι
τὸν
Ἅρπαλον
εἰ
μὴ |
[3] |
Κάτωνος
ἀρετήν.
ᾗ
παραβάλλομεν
τὴν
|
Φωκίωνος |
(οὐ
κατὰ
κοινὰς
ὁμοιότητας,
ὡς |
[35] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
(στρεβλώσομεν·
περὶ
δὲ
|
Φωκίωνος |
οὐδὲν
ἐγὼ
γράφω
τοιοῦτον.
ἐνταῦθα |
[19] |
τὸ
μέσον
ἐβόα·
τὴν
τοῦ
|
Φωκίωνος |
οὐχ
ὁρᾷς
γυναῖκα
προϊοῦσαν
ἀεὶ |
[27] |
δ'
ἐλευθέροις
βαρέως.
τοῦ
δὲ
|
Φωκίωνος |
παραιτουμένου
τὴν
φρουρὰν
καὶ
δεομένου, |
[1] |
ἀληθὲς
εἶναι
(μετενεχθὲν
ἐπὶ
τὴν
|
Φωκίωνος |
πολιτείαν.
Δημάδης
μὲν
γὰρ
αὐτὸς |
[36] |
καὶ
καταθρηνοῦντες
ἐβάδιζον,
τὸ
δὲ
|
Φωκίωνος |
πρόσωπον
οἷον
ὅτε
στρατηγῶν
ἀπ' |
[23] |
Λεωσθένους
συνηγμένην
δύναμιν
καὶ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
πυνθανομένων,
πῶς
τι
παρεσκευάσθαι
δοκοῦσιν |
[17] |
δὲ
δεύτερον
ἐδέξατο
κομισθὲν
ὑπὸ
|
Φωκίωνος, |
τῶν
πρεσβυτέρων
ἀκούων
ὅτι
καὶ |
[38] |
τῆς
πόλεως
ἀνευρὼν
ὁ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
υἱὸς
ἐτιμωρήσατο.
(Τοῦτον
οὔτε
τἆλλα |
[6] |
τε
Χαβρίαν
ὑπερηγάπησε,
καὶ
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ὡς
ἀνδρὸς
ἡγεμονικοῦ
λόγον
ἔσχεν. |
[9] |
εἰρήνης
ἐθρασύνοντο
καὶ
κατεβόων
τοῦ
|
Φωκίωνος |
ὡς
ἀφῃρημένου
τὴν
νίκην
αὐτῶν, |