Chap. |
[24] |
λεγόντων
ὡς
ἀποθανεῖται
προσκρούων
τοῖς
|
Ἀθηναίοις, |
ἀδίκως"
εἶπεν,
ἂν
ποιῶ
τὸ |
[33] |
ἡμᾶς
εἰς
μίαν
ἐμβαλόντες
γαλεάγραν
|
Ἀθηναίοις |
ἀναπέμψατε
λόγον
ὑφέξοντας,
ὁ
μὲν |
[33] |
καὶ
στρεβλώσαντας
ἀποκτεῖναι,
τοῖς
δ'
|
Ἀθηναίοις |
ἀπέδωκε
λόγον.
ὡς
δὲ
θόρυβον |
[22] |
δικαίοις
γαμβρὸν
ἐποιησάμην.
(Πρώτου
δ'
|
Ἀθηναίοις |
Ἀσκληπιάδου
τοῦ
Ἱππάρχου
τεθνάναι
προσαγγείλαντος |
[19] |
ἀφελείᾳ
λόγος
ἦν
παρὰ
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
ἢ
(Φωκίωνος
ἐπὶ
χρηστότητι.
καί |
[21] |
Πυθέαν,
ἀρχόμενον
τότε
πρῶτον
ἐντυγχάνειν
|
Ἀθηναίοις, |
ἤδη
δὲ
λάλον
ὄντα
καὶ |
[6] |
μυστηρίοις,
καὶ
παρεῖχεν
οἰνοχόημα
Χαβρίας
|
Ἀθηναίοις |
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν
τῇ
ἕκτῃ |
[27] |
διαλεχθέντων,
ἀπεκρίνατο
φιλίαν
ἔσεσθαι
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
καὶ
συμμαχίαν,
ἐκδοῦσι
μὲν
τοὺς |
[7] |
οἱ
σύμμαχοι,
τὰ
χρήματα
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
(κομιζούσας.
οὐ
μόνον
δὲ
ζῶντα |
[27] |
τὴν
φρουρὰν
ἀνέντος
αὐτοῦ
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
ὁ
Φωκίων
ἐγγυᾶται
τὴν
πόλιν |
[23] |
οὖν
ὦ
Φωκίων
συμβουλεύσεις
πολεμεῖν
|
Ἀθηναίοις; |
ὅταν"
εἶπε
τοὺς
μὲν
νέους |
[33] |
τοῦτο
ποιοῦντες
πολλάκις
ὑποψίαν
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
παρέσχον,
οὐκ
ἂν
ἡ
πόλις |
[20] |
καὶ
χλαμύδα
τοιαύτην
φοροῦντι,
συμβουλεύειν
|
Ἀθηναίοις |
περὶ
φιδιτίων
καὶ
τὸν
Λυκοῦργον |
[9] |
ὁρῶν
ἐν
καύματι
συμβουλεύοντα
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
πολεμεῖν
πρὸς
Φίλιππον,
εἶθ'
ὑπ' |
[31] |
διαλεγόμενος,
εἴς
τε
τἆλλα
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
πρᾷον
αὐτὸν
καὶ
κεχαρισμένον
παρεῖχε, |
[10] |
ἃ
πρὸς
χάριν
ἦν
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
συνεβούλευεν,
ἁψάμενος
αὐτοῦ
τῶν
γενείων· |
[24] |
(τὸ
στράτευμα,
καὶ
ταῦτα
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
συνεδόκει,
παρελθὼν
ὁ
Φωκίων
ἔλεγε, |
[27] |
εἰς
τὸ
ἄστυ
καὶ
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
ταῦτ'
ἔδοξεν
ὑπ'
ἀνάγκης,
αὖθις |
[36] |
οὖν"
ἔφη,
λέγω
μὴ
μνησικακεῖν
|
(Ἀθηναίοις. |
τοῦ
δὲ
Νικοκλέους,
ὃς
ἦν |
[15] |
τὰ
παρὰ
τῶν
Μεγαρέων
τοῖς
|
Ἀθηναίοις, |
ὡς
ἐπεψηφίσαντο,
τῇ
σάλπιγγι
σημήνας |