Chapitre |
[8] |
ἀέρος
σάλος
ἔναρθρον
ἐᾷ
πρὸς
|
τὴν |
αἴσθησιν
ἐξικνεῖσθαι
καὶ
διαμεμορφωμένον,
ἀεὶ |
[8] |
συνεχῆ
καὶ
ἄπταιστον
ἐξικνεῖται
πρὸς
|
τὴν |
ἀκοήν,
ὑπὸ
τάχους
ἅμα
τῷ |
[8] |
ἀκράτισμά
φασιν
οὕτως
λέγεσθαι
διὰ
|
τὴν |
ἀκρασίαν.
ὑπολαβὼν
δ´
ὁ
Θέων |
[8] |
διαλαγχανόντων.
ταύτην
ὁ
θεὸς
ἐπάγει
|
τὴν |
ἀναλογίαν
τοῖς
πράγμασι,
δίκην
καὶ |
[8] |
ἀπεπαύσατο
τοῦ
πρόσω
χωρεῖν
διὰ
|
τὴν |
ἀντίφραξιν.
ταῦτ´‘
ἔφη
δοκεῖ
μοι |
[8] |
ἐν
ἀφωρισμένοις
τούτοις
ἐκεῖνα
ποικιλλόμενα
|
τὴν |
ἀπάτην
πεποίηκεν·
ὡς
δὲ
τοῖς |
[8] |
ἐμοῖς
δ´
υἱοῖς
ἐδόκει
λελυκέναι
|
τὴν |
ἀπορίαν
Ἀριστοτέλης,
καὶ
οὐδὲν
ᾤοντο |
[8] |
εἴ
γε
δὴ
θετέον
εἶναι
|
τὴν |
ἀπόφασιν
ταύτην
Πλάτωνος.
ἐμοῦ
δὲ
|
[8] |
γὰρ
Λυκοῦργος
οἶσθα
δήπουθεν
ὅτι
|
τὴν |
ἀριθμητικὴν
ἀναλογίαν,
ὡς
δημοκρατικὴν
καὶ |
[8] |
ἡμᾶς·
οὐ
γὰρ
ἀγνοοῦμεν,
ὅτι
|
τὴν |
Ἀριστοτέλους
δόξαν
εὐδοκιμῆσαι
βουλόμενος
ὥσπερ |
[8] |
κάμπτοντες,
οἱ
δ´
ἐρρωμένως
ὑπομένοντες
|
τὴν |
ἄσκησιν
οὐ
μόνον
τοῖς
σώμασιν |
[8] |
Συρίᾳ
καὶ
ἐν
Αἰγύπτῳ
παρεῖχε
|
τὴν |
βάλανον
ὄψει
τε
θεαμάτων
καὶ |
[8] |
τὰ
χείλη
ἀπὸ
τοῦ
λαμβάνειν
|
τὴν |
βορὰν
δι´
αὐτῶν;
ἢ
καὶ |
[8] |
ἀποφήνας
τὸν
ἰχθῦν
διέβαλεν
πρὸς
|
τὴν |
βρῶσιν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Θ
Εἰ
δυνατόν |
[8] |
ἢ
καὶ
τοῦτο
κενόν
ἐστιν;
|
τὴν |
γὰρ
ἀηδόνα,
ταῖς
αὐταῖς
τραγῳδίαις |
[8] |
τοῦτο
μὲν
ὑπ´
Ἀριστοτέλους
λελύσθαι·
|
τὴν |
γὰρ
φωνὴν
τῶν
ἔνδον
ἔξω |
[8] |
πεσούσης,
ἐκδραμεῖν
τὰ
πάθη
πρὸς
|
τὴν |
γένεσιν,
ἄλλων
δ´
ἄλλοις
ἀεὶ |
[8] |
ἐξ
ὧν
τὰ
φυόμενα
πάντα
|
τὴν |
γένεσιν
ἔσχεν
καὶ
σύστασιν.
Ἐπὶ |
[8] |
τριχῇ
τὰ
πρῶθ´,
ὑφ´
ὧν
|
τὴν |
γένεσιν
ὁ
κόσμος
ἔσχεν,
ὧν |
[8] |
δόξαν
ἀντιπαρήγαγεν.
ἔφη
γὰρ
οὔτε
|
τὴν |
γεωμετρίαν
ἄλλου
τινὸς
ἢ
τῶν |
[8] |
θεοῖς
οὖσαν
ἀλλ´
ἡμῖν
ἀναγκαίαν
|
τὴν |
γεωμετρίαν·
οὐ
γάρ
τί
που |
[8] |
ἐκ
τῆς
Λακεδαίμονος,
ἐπεισήγαγεν
δὲ
|
τὴν |
γεωμετρικήν,
ὀλιγαρχίᾳ
σώφρονι
καὶ
βασιλείᾳ |
[8] |
καὶ
ἀνοήτως
ἐν
συμποσίῳ
περιφερόμενος.
|
τὴν |
γοῦν
μέθην
οἱ
λοιδοροῦντες
φιλόσοφοι |
[8] |
ἀναπεπταμένον
εὐθὺς
ἐξαμαυροῦσθαι
καὶ
διασπείρεσθαι,
|
τὴν |
δ´
ἔξωθεν
εἴσω
κατιοῦσαν
οὐδὲν |
[8] |
μοι
τὴν
νύκτα
ποιεῖν
ἠχώδη,
|
τὴν |
δ´
ἡμέραν
ἧττον,
θερμότητι
καὶ
|
[8] |
καὶ
πολλοῖς
ποσὶ
ταχὺ
βαδίζον.
|
τὴν |
δὲ
Τίμωνος
ἐν
Κιλικίᾳ
τήθην |
[8] |
εὐδοκιμῆσαι
βουλόμενος
ὥσπερ
σκιὰν
αὐτῇ
|
τὴν |
Δημοκρίτου
παραβέβληκας.
ἐπ´
ἐκείνην
οὖν |
[8] |
μετακοσμίων,
ἀλλ´
αὐτόθεν
ἡ
περὶ
|
τὴν |
δίαιταν
μεταβολὴ
τὰ
μὲν
νῦν |
[8] |
πάθει
μᾶλλον
ἢ
λόγῳ
κρίνειν
|
τὴν |
διάνοιαν·
ἐθιζομένη
γὰρ
ὑπὸ
τοῦ |
[8] |
καὶ
περιάγοντος
ἐπὶ
τὰ
ὄντα
|
τὴν |
διάνοιαν·
ἐν
αὐτῷ
γὰρ
ἔστιν |
[8] |
τῶν
ἄλλων
ἐπανάγει
καὶ
στρέφει
|
τὴν |
διάνοιαν,
οἷον
ἐκκαθαιρομένην
καὶ
ἀπολυομένην |
[8] |
γὰρ
ἀναίτιος
νόσου
σύστασίς
ἐστιν,
|
τὴν |
ἐκ
μὴ
ὄντος
παρανόμως
ἐπεισάγουσα |
[8] |
κατ´
Ἀσκληπιάδην
χρόνοις
οὐ
μόνον
|
τὴν |
ἐλεφαντίασιν
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
ὑδροφόβαν
|
[8] |
ἐκβιβάζει
τὸ
ὑποκείμενον·
ὥσπερ
οὐδὲ
|
τὴν
|
ἐλεφαντίασιν
οἴομαι,
σφοδρότητα
τῶν
ψωρικῶν |
[8] |
ἂν
γὰρ
αὐτὴν
λέγωσι
δεξάμενοι
|
τὴν |
ἐπίτασιν
καὶ
τὴν
σφοδρότητα
νῦν |
[8] |
τῶν
νεκρῶν·
οἱ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
Ἐρυθρὰν
θάλασσαν
νοσήσαντες,
ὡς
Ἀγαθαρχίδας
|
[8] |
εἰσὶν
οἱ
τὸ
κάλλος
καὶ
|
τὴν |
εὐφυΐαν
ἀγαπῆσαι
τοὺς
παλαιούς,
ὡς |
[8] |
εἰ
δὲ
ταῦτα
τῶν
ὑπὸ
|
τὴν |
ἐχεμυθίαν
ἐστίν,
ἀλλ´
ἐκεῖνό
γε |
[8] |
φαινομένῃφι,
καὶ
πιθανὸν
ἐδόκει
διὰ
|
τὴν |
ἑωθινὴν
αὔραν
ἄριστον
ὠνομάσθαι
καθάπερ |
[8] |
πίνουσι
μηνὶ
μετὰ
χειμῶνα,
καὶ
|
τὴν |
ἡμέραν
ἐκείνην
ἡμεῖς
μὲν
Ἀγαθοῦ |
[8] |
θαυμάζειν,
εἰ
τὰ
ζῷα
διὰ
|
τὴν |
θάλατταν
ἀλλότρια
καὶ
οὐκ
ἐπιτήδεια |
[8] |
δ´
ἀληθὴς
μία,
τὸ
πρὸς
|
τὴν |
θάλατταν
ἔχθος
ὡς
ἀσύμφυλον
ἡμῖν |
[8] |
οὖν
φησιν
ὁ
ἀνὴρ
πρὸς
|
τὴν |
θερμότητα
σίζοντα
καὶ
ψοφοῦντα
δι´ |
[8] |
ἐμὲ
γοῦν‘
ἔφη
πείθουσιν
οἱ
|
τὴν
|
ἰσότητα
τῶν
φύλλων,
οἷον
ἀντανισταμένων |
[8] |
αἰτίας
Φίλων
ὁ
ἰατρὸς
διεβεβαιοῦτο
|
τὴν |
καλουμένην
ἐλεφαντίασιν
οὐ
πρὸ
πολλοῦ |
[8] |
γὰρ
δεῖπνόν
φασι
κῆναν’
διὰ
|
τὴν |
κοινωνίαν
καλεῖσθαι·
καθ´
ἑαυτοὺς
γὰρ |
[8] |
ἔνδιον
γὰρ
τὸ
δειλινόν,
καὶ
|
τὴν |
μετ´
ἄριστον
ἀνάπαυσιν
ἐνδιάζειν·
ἢ |
[8] |
τι
ποιεῖν
φάσκοντες
αὐτήν
τε
|
τὴν |
νίκην’
παρὰ
τὸ
μὴ
εἶκον |
[8] |
τῇ
αἰσθήσει
καὶ
ἀποστρέφουσαν
ἐπὶ
|
τὴν |
νοητὴν
καὶ
ἀίδιον
φύσιν,
ἧς |
[8] |
ἀντίφραξιν.
ταῦτ´‘
ἔφη
δοκεῖ
μοι
|
τὴν
|
νύκτα
ποιεῖν
ἠχώδη,
τὴν
δ´ |
[8] |
ἑστιωμένων
ἡμῶν
Ἀθήνησι
παρ´
Ἀμμωνίῳ,
|
τὴν |
οἰκίαν
περιήχησεν,
ἔξωθεν
ἐπιβοωμένων
τὸν
|
[8] |
ἰχθῦς
καλεῖν
ἔλλοπας
οἷον
ἰλλομένην
|
τὴν |
ὄπα
καὶ
καθειργομένην
ἔχοντας·
καὶ |
[8] |
τὰ
σιτία
τὰ
πρόσφατα
καὶ
|
τὴν |
ὀπώραν
ἅπασαν
ὁρῶμεν
ἐντεταμένην
καὶ |
[8] |
καὶ
φλείουσαν,
ὡς
Ἀντίμαχος
ἔφη,
|
τὴν |
ὀπώραν,
γεννωμένην
ἄρτι,
προσφερόμενοι
{τοὺς |
[8] |
τὴν
ὑποτείνουσαν
ἀπέδειξεν
ταῖς
περὶ
|
τὴν |
ὀρθὴν
ἴσον
δυναμένην.
εὖ
λέγεις‘ |
[8] |
φωνῇ
τὸν
ἀέρα
καὶ
φθείροντα
|
τὴν |
οὐσίαν,
ἧς
αὐτὸς
οὐσία
καὶ |
[8] |
τῷ
λόγῳ
πρὸς
τὸ
παράδειγμα
|
τὴν |
οὐσίαν
ὁρίζοντος·
ᾗ
καὶ
κάλλιον |
[8] |
διὰ
τὸν
μῦθον
τὸν
περὶ
|
τὴν |
παιδοφονίαν
ἀφοσιοῦνται
τὰς
χελιδόνας,
ἄπωθεν |
[8] |
δὲ
τὸν
ἄρτον
ὡς
ἀνιέντα
|
τὴν |
πεῖναν,
τὸν
δὲ
στέφανον
κορῶναν’ |
[8] |
συννοσεῖν
ἀνάγκη
καὶ
συμμεταβάλλειν.
ἀλλὰ
|
τὴν |
περὶ
τὰ
σιτία
καὶ
τὰ |
[8] |
Σωκράτους
ἀγαγόντες
γενέθλιον
τῇ
ἑβδόμῃ
|
τὴν |
Πλάτωνος
ἤγομεν,
καὶ
τοῦτο
πρῶτον |
[8] |
Ἑβδομαγενῆ
καλεῖτε.
διὸ
τοὺς
Ἀπόλλωνι
|
τὴν |
Πλάτωνος
τέκνωσιν
ἀνατιθέντας
οὐκ
ἂν |
[8] |
μαρτυρῶν
αὐτῷ
τῷ
Ἀριστοτέλει
λέγοντι
|
τὴν |
πολυμάθειαν
πολλὰς
ἀποριῶν
ἀρχὰς
ποιεῖν. |
[8] |
δὲ
ῥέοντα
φεύγει
καὶ
διακρούεται
|
τὴν |
προσφερομένην·
καὶ
καλῶς
Ἡσίοδος
ἐπῄνεσεν |
[8] |
ἀπ´
οὐρᾶς
ἐπὶ
στόμα
μεταχθεῖσαι
|
τὴν |
πρώτην
ἀντὶ
τῆς
ἐσχάτης
τάξιν |
[8] |
ἕκαστον
ἐν
χρόνῳ
τινὶ
λαβεῖν
|
τὴν |
πρώτην
γένεσιν.
εἰκάσαι
δ´
ἄν |
[8] |
τὸν
Πυθαγόραν,
εἶτ´
ἀφεῖναι
κελεῦσαι
|
τὴν |
σαγήνην,
οὐχ
ὡς
ἀλλοφύλων
καὶ |
[8] |
δι´
ἡδονὴν
ἔργον
ἐστὶν
παῦσαι
|
τὴν |
σαρκοφαγίαν.
τὸ
δὲ
τῶν
θαλαττίων |
[8] |
τάχους
ἅμα
τῷ
λόγῳ
διασῴζουσα
|
τὴν |
σαφήνειαν.
ὁρᾷς
γὰρ
ὅτι
καὶ |
[8] |
εἴσω’
καὶ
ὅλως
θεῖον
ἡγεῖσθαι
|
τὴν |
σιωπὴν
τοὺς
ἄνδρας,
ἅτε
δὴ |
[8] |
κόσμον·
ἀεὶ
γὰρ
ὢν
διὰ
|
τὴν |
σύμφυτον
ἀνάγκην
τοῦ
σώματος
ἐν |
[8] |
λέγωσι
δεξάμενοι
τὴν
ἐπίτασιν
καὶ
|
τὴν |
σφοδρότητα
νῦν
γεγονέναι
πρῶτον,
ἐν |
[8] |
Τῇ
ἕκτῃ
τοῦ
Θαργηλιῶνος
ἱσταμένου
|
τὴν |
Σωκράτους
ἀγαγόντες
γενέθλιον
τῇ
ἑβδόμῃ |
[8] |
τῶν
περὶ
αὑτόν
τινας
ἔπαυσε
|
τὴν |
ταραχὴν
καὶ
παρέπεμψαν
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[8] |
δὲ
τοῖς
δεξιοῖς
φθειρόμενον
αἰνίττονται
|
τὴν |
τοῦ
Νείλου
τελευτὴν
καὶ
φθορὰν |
[8] |
φωνὰς
καὶ
πρὸς
τῷ
μεγέθει
|
τὴν |
τρανότητα
καθαρῶς
συνδιαφυλάττειν.
ἐμοὶ
μὲν |
[8] |
οἶνον
ἔμισγε,
καί
μῆνσαν’
μὲν
|
τὴν |
τράπεζαν
ἀπὸ
τῆς
ἐν
μέσῳ
|
[8] |
μέτροις
τισὶ
καὶ
σταθμοῖς
ἀκριβῶς
|
τὴν |
τροφὴν
διανέμοντα
τοῖς
ἀντιζύγοις
πετάλοις
|
[8] |
γόνιμός
ἐστι
παρ´
ἡμῖν,
ἀλλὰ
|
τὴν |
τροφὴν
ὥσπερ
ἀθλητοῦ
περὶ
τὸ |
[8] |
δ´
εἰσφέρω
πρῶτος,
ὅτι
δεῖ
|
τὴν |
τῶν
νικηφόρων
δόξαν
ἄφθιτον,
ὡς |
[8] |
καὶ
αὐτομάτως,
ἀλλὰ
παρ´
οὗ
|
τὴν |
ὑγίειαν
ἔχομεν
θεοῦ,
τοῦτον
εὐεξίαν |
[8] |
τινὶ
τρόπῳ
κοσμοποιεῖν
ἢ
περατοῦντα
|
τὴν |
ὕλην
ἄπειρον
οὖσαν,
οὐ
μεγέθει |
[8] |
λαβέσθαι.
καθάπερ
οὖν
τὸ
πῦρ
|
τὴν |
ὕλην,
ἐξ
ἧς
ἀνήφθη,
μητέρα |
[8] |
μουσικώτερον
ἐκείνου
τοῦ
θεωρήματος,
ὃ
|
τὴν |
ὑποτείνουσαν
ἀπέδειξεν
ταῖς
περὶ
τὴν |
[8] |
ἔχοντι,
συνημμένῳ
δὲ
κοιναῖς
πρὸς
|
τὴν |
φύσιν
αἰτίαις
καὶ
κεκραμένῳ
κρᾶσιν, |
[8] |
δεύτερον
ὡς
ἀνθρώπινον
μᾶλλον,
ἥκιστα
|
τὴν |
φύσιν
ἔν
γε
τούτοις
φιλόκαινον |
[8] |
λόγῳ
καὶ
μέτρῳ
καὶ
ἀριθμῷ
|
τὴν
|
φύσιν,
ἕν
τι
ποιῶν
ἐκ |
[8] |
καὶ
ἡμῶν
περὶ
ταῦτα
πλημμέλειαι
|
τὴν |
φύσιν
ἐπιταράττουσιν.
αἱ
δὲ
ταραχαὶ |
[8] |
ἀριθμὸν
περιπέφευγεν’
καὶ
τὸ
παρὰ
|
τὴν |
φύσιν
εὐθὺς
ἀόριστον
καὶ
ἄπειρόν |
[8] |
ποιουμένης·
οἱ
δὲ
καινὰ
νοσήματα
|
τὴν |
φύσιν
ὥσπερ
τέρατα
γεννᾶν
ἀξιοῦσιν, |
[8] |
ὁ
ἀήρ,
ἀναπαυομένων
ἁπάντων,
εἰκότως
|
τὴν |
φωνὴν
ἄθραυστον
ἀναπέμπει
καὶ
ἀκέραιον |
[8] |
ἧλος,
ᾧ
πρὸς
τὸ
σῶμα
|
τὴν |
ψυχὴν
προσηλοῖ,
μέγιστον
κακὸν
ἔχειν |
[8] |
ὡς
Ὅμηρον
ἔρνεϊ
φοίνικος’
ἀπεικάσαντα
|
τὴν |
ὥραν
τῆς
Φαιακίδος,
ὑπονοοῦντες·
οὐ
|