Chapitre |
[8] |
τῶν
ἀιδίων
καὶ
ἀσωμάτων
εἰκόνων,
|
πρὸς |
αἷσπερ
ὢν
ὁ
θεὸς
ἀεὶ |
[8] |
τὰ
πηγνύμενα
καὶ
ψυχόμενα
συγχωρεῖ
|
πρὸς |
ἄλληλα
καὶ
συνάγεται
καὶ
ἀπολείπει |
[8] |
ἀριθμόν,
ὃν
τὰ
στοιχεῖα
μιγνύμενα
|
πρὸς |
ἄλληλα
παρέχει,
μυριάδων
ἀπέφηνεν
εἰκοσάκις
|
[8] |
τοῦ
λόγου
μορίοις
καὶ
ταῖς
|
πρὸς |
ἄλληλα
τούτων
συντάξεσι
καινὸν
ἐγγενέσθαι |
[8] |
εἴδη
παντοδαπάς
τε
τούτων
ἐπιπλοκὰς
|
πρὸς |
ἀλλήλας
καὶ
μίξεις
ἀεί
τι |
[8] |
αὐτῶν
γένηται
καὶ
συμπέσωσιν
ἀποβιασθεῖσαι
|
πρὸς |
ἀλλήλας,
πολλὴν
εὐρυχωρίαν
ἔξω
καὶ |
[8] |
τάξιν
ἀεὶ
μίαν
ἐχούσαις,
αἱ
|
πρὸς |
ἀλλήλας
συμπλοκαὶ
τούτων
ἁπάντων
ἔστιν |
[8] |
ἑαυτοὺς
οὐ
νόμῳ
μόνῳ
τῆς
|
πρὸς
|
ἄνθρωπον
ἀδικίας
ἀλλὰ
καὶ
φύσει |
[8] |
μυῖα
καὶ
χελιδὼν
οὐχ
ἡμεροῦται
|
πρὸς |
ἄνθρωπον
οὐδ´
ἀνέχεται
ψαῦσιν
οὐδ´ |
[8] |
ἀδικίας
ἀλλὰ
καὶ
φύσει
τῆς
|
πρὸς |
ἅπαν
τὸ
μὴ
βλάπτον,
ἥκιστα |
[8] |
πρὶν
ἐπινεῦσαι
κατασπενδόμενον.
οὕτως
εὐλαβεῖς
|
πρὸς |
ἅπασαν
ἀδικίαν
ἦσαν.
καίτοι,
ἵνα |
[8] |
ἀφείσης
ἐπ´
αὐτὸν
ἀπόπατον,
ἀναβλέψας
|
πρὸς |
αὐτήν
οὐ
καλὰ
ταῦτ´’
εἶπεν, |
[8] |
τοῦ
Ἀμμωνίου
κελεύοντος
εἰπεῖν
τι
|
πρὸς
|
αὐτόν,
αἱ
μὲν
πρῶταί
σοι |
[8] |
διαφορὰς
σωμάτων
ὥσπερ
θεμελίων
παρέσχεν
|
πρὸς |
γένεσιν
ἀέρος
καὶ
γῆς
ὕδατός |
[8] |
σελήνης,
καὶ
ὅλως
ἄρρενι
θεῷ
|
πρὸς |
γυναῖκα
θνητὴν
ἀπολείπουσιν
ὁμιλίαν·
ἀνάπαλιν |
[8] |
εἶτ´‘
ἔφη
τί
παθόντες,
ὦ
|
πρὸς |
Διός,
εἶπας
τῶι
θεωρητὰ
κινήματα
|
[8] |
ἀφοσιοῦνται
τὰς
χελιδόνας,
ἄπωθεν
ἡμᾶς
|
πρὸς |
ἐκεῖνα
τὰ
πάθη
διαβάλλοντες,
ἐξ |
[8] |
μήτ´
ἄρρητον
εἶναι
μήτ´
ἀνέξοιστον
|
πρὸς |
ἑτέρους,
ὅτι
δὴ
μάλιστα
τῶν |
[8] |
ἔστιν,
ἀλλ´
αἱ
τούτων
μοχθηρίαι
|
πρὸς |
ἡμᾶς
καὶ
ἡμῶν
περὶ
ταῦτα |
[8] |
πρὸς
ἡμᾶς.
Παρὼν
οὖν
Ἀριστόδημος
|
{πρὸς |
ἡμᾶς}
ὁ
Κύπριος
ἀλλ´
ὅρα‘ |
[8] |
ὁ
Αὐτόβουλος
παῦε
ποικίλλων‘
ἔφη
|
πρὸς |
ἡμᾶς·
οὐ
γὰρ
ἀγνοοῦμεν,
ὅτι |
[8] |
φωνὴν
ἄθραυστον
ἀναπέμπει
καὶ
ἀκέραιον
|
πρὸς |
ἡμᾶς.
Παρὼν
οὖν
Ἀριστόδημος
{πρὸς |
[8] |
καὶ
ἧττον
παραλλάττειν.
καίτοι
ταῦτα
|
πρὸς |
λόγον
οὐθέν
ἐστιν·
ἂν
γὰρ |
[8] |
τὸ
θερμανθὲν
καὶ
χλιανθὲν
ἀεὶ
|
πρὸς |
μεταβολὴν
ἑτοιμότερόν
ἐστιν
καὶ
προπέπονθεν
|
[8] |
ἐμφορούμενοι
τῶν
ἄλλων.
οὐδενὸς
δὲ
|
πρὸς
|
μεταβολὴν
καὶ
τὸ
ποιῆσαι
νοσημάτων |
[8] |
πορείας
ἀμαυρούμενον,
ὥσπερ
αὖ
πάλιν
|
πρὸς |
ὀργώντων
καὶ
διακαιομένων
ἐκθρώσκοντα
πολλὰ |
[8] |
τὰ
μεμιγμένα
τῶν
ἀμίκτων
ἐπισφαλέστερα
|
πρὸς |
σῆψίν
ἐστιν·
ποιεῖ
γὰρ
ἡ
|
[8] |
φωνῇ
τὸ
κενὸν
οὐκ
ὀρθῶς
|
πρὸς |
σωτηρίαν
καὶ
κίνησιν
ὑποτίθεσθε.
σιωπῆς |
[8] |
οἵους
{τε}
ὄντας
ἤδη
σκιαμαχεῖν
|
πρὸς |
τὰ
εἴδωλα
καὶ
δόξῃ
παλαιᾷ |
[8] |
εἶτα
παύονται
καὶ
λέγουσιν
ὅτι
|
πρὸς |
τὰς
Μούσας
καταπέφευγεν
καὶ
κέκρυπται |
[8] |
ψυχρότητος
ἐπισφαλῆ
ποιεῖ
τὰ
σώματα
|
πρὸς |
τὰς
νόσους.
τοῖς
δὲ
σώμασι |
[8] |
ποιοῦσαν·
μόνον‘
ἔφη
μηδεὶς
ἐνιστάσθω
|
πρὸς |
τὰς
πρώτας
ὑποθέσεις.
Κἀγώ,
τοῦ |
[8] |
αὐτοῦ
μυριάδας
τριάκοντα
μίαν
καὶ
|
πρὸς |
ταύταις
ἐνακόσια
πεντήκοντα
δύο·
Ξενοκράτης
|
[8] |
περιέχει
συμπεπλεγμένων
μυριάδας
δέκα
καὶ
|
πρὸς |
ταύταις
τριςχίλια
τεσσαράκοντ´
ἐννέα,
τὸ |
[8] |
τοῦ
ἀέρος
σάλος
ἔναρθρον
ἐᾷ
|
πρὸς |
τὴν
αἴσθησιν
ἐξικνεῖσθαι
καὶ
διαμεμορφωμένον, |
[8] |
καὶ
συνεχῆ
καὶ
ἄπταιστον
ἐξικνεῖται
|
πρὸς |
τὴν
ἀκοήν,
ὑπὸ
τάχους
ἅμα |
[8] |
κοινὸν
ἀποφήνας
τὸν
ἰχθῦν
διέβαλεν
|
πρὸς |
τὴν
βρῶσιν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Θ
Εἰ |
[8] |
μιᾶς
πεσούσης,
ἐκδραμεῖν
τὰ
πάθη
|
πρὸς |
τὴν
γένεσιν,
ἄλλων
δ´
ἄλλοις |
[8] |
ἔστι
δ´
ἀληθὴς
μία,
τὸ
|
πρὸς |
τὴν
θάλατταν
ἔχθος
ὡς
ἀσύμφυλον |
[8] |
ταῦτ´
οὖν
φησιν
ὁ
ἀνὴρ
|
πρὸς |
τὴν
θερμότητα
σίζοντα
καὶ
ψοφοῦντα |
[8] |
οὐκ
ἔχοντι,
συνημμένῳ
δὲ
κοιναῖς
|
πρὸς |
τὴν
φύσιν
αἰτίαις
καὶ
κεκραμένῳ |
[8] |
ὠμὸν
διαμένῃ,
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
πρὸς |
τὸ
μὴ
φθείρεσθαι
βοηθεῖ.
μεγίστην |
[8] |
καὶ
δημιουργοῦ
βοηθεῖται
τῷ
λόγῳ
|
πρὸς
|
τὸ
παράδειγμα
τὴν
οὐσίαν
ὁρίζοντος· |
[8] |
ἡδονῆς
καὶ
ἀλγηδόνος
ἧλος,
ᾧ
|
πρὸς |
τὸ
σῶμα
τὴν
ψυχὴν
προσηλοῖ, |
[8] |
πεποίηκεν.
ἡ
δὲ
τῶν
Πυθαγορικῶν
|
πρὸς |
τὸν
ἰχθῦν
ἐκεχειρία
διὰ
τὸ |
[8] |
ἠξίουν
καὶ
ἐμὲ
συμβαλέσθαι
τι
|
πρὸς |
τὸν
λόγον
αὐτοῖς.
ἐγὼ
δὲ |
[8] |
Φίλων
αὐτός
τε
μέτρια
διελέχθη
|
πρὸς |
τὸν
λόγον
αὐτοῦ,
κἀμὲ
συνειπεῖν
|
[8] |
ὁ
Διογενιανός,
ἀλλὰ
τί
τοῦτο
|
πρὸς |
τὸν
λόγον;
εἴσεσθε
ῥᾳδίως‘
εἶπον |
[8] |
οἱ
Ἕλληνες
ἐναυμάχουν
ἐν
Σαλαμῖνι
|
πρὸς |
τὸν
Μῆδον,
ἀποθανόντος
δὲ
καθ´ |
[8] |
σύμβολον,
ἀναιρουμένης
ἕωθεν
εὐθὺς
τῆς
|
πρὸς |
τὸν
ὕπνον
παρασκευῆς·
ὡς
νυκτὸς |
[8] |
κάτω
θλιβόμενον
ἐνδίδωσιν,
ἀλλὰ
κυρτοῦται
|
πρὸς |
τοὐναντίον
ὥσπερ
ἀνθιστάμενον
τῷ
βιαζομένῳ· |
[8] |
ᾤοντο
λύειν
τὸ
σύμβολον,
ὡς
|
πρὸς |
τοὺς
διαβόλους
καὶ
ψιθύρους
τῶν |
[8] |
καὶ
σημαντικὰς
ἀποδίδωσιν.
Εἶτα
διαβλέψας
|
πρὸς |
τοὺς
περὶ
τὸν
Αὐτόβουλον
καὶ |
[8] |
εἶπεν,
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τἀμά·
καὶ
|
πρὸς |
τούτοις,
οὐδέποτε
κληθεὶς
ἐπὶ
δεῖπνον |
[8] |
ἠχωδεστέρας
εἶναι
τὰς
φωνὰς
καὶ
|
πρὸς |
τῷ
μεγέθει
τὴν
τρανότητα
καθαρῶς |
[8] |
ἀκήρατον.
μάλιστα
δὲ
γῆ
μιχθεῖσα
|
πρὸς |
ὕδωρ
ἐξίστησιν
καὶ
φθείρει
τὸ |