Chapitre |
[8] |
Ἀχέρων
τε
Πυριφλεγέθων
τε
ῥέουσιν’
|
τοῦτο |
γὰρ
ἄν
τις
εἰπεῖν
μοι |
[8] |
αἰτίαν
ἔλεγε
δὲ
τῆς
ἐχεμυθίας
|
τοῦτο
|
γέρας
εἶναι,
τοὺς
ἰχθῦς
καλεῖν |
[8] |
ἤδη
παρεσκευασμένον,
ἐκεῖνο
μὲν
ῥᾷστον,
|
τοῦτο |
δ´
ὥσπερ
διαπεπονημένον
ἐκάλεσαν.
Ὑβριστὴς |
[8] |
ἔξω
καὶ
διαστάσεις
μεγάλας
ποιοῦσιν,
|
τοῦτο |
δὲ
γίνεται
νυκτὸς
ὑπὸ
ψυχρότητος· |
[8] |
ἀσυγχύτους
φυλάττοντα
προσμίξῃ
τὰς
εἰκόνας.
|
τοῦτο |
δὲ
μάλιστα
ποιεῖ
δι´
ἀέρος
|
[8] |
τοὐναντίον
ὥσπερ
ἀνθιστάμενον
τῷ
βιαζομένῳ·
|
τοῦτο |
δὴ
καὶ
περὶ
τοὺς
ἀθλητικοὺς
|
[8] |
φυομένων,
βεβαίως
ἀείφυλλός
ἐστιν,
καὶ
|
τοῦτο |
δὴ
τὸ
κράτος
αὐτοῦ
μάλιστα |
[8] |
ἦν
ἐκκαθαίρειν
καὶ
διαλαμπρύνειν,
ὑποθέμενος
|
τοῦτο |
δὴ
τοὐπιδήμιον
ὅ
φησιν
Δημόκριτος |
[8] |
Πυθαγόραν·
πολὺ
γὰρ
ἀμέλει
γλαφυρώτερον
|
τοῦτο |
καὶ
μουσικώτερον
ἐκείνου
τοῦ
θεωρήματος, |
[8] |
εἶπεν,
ὦ
Φιλομήλα’
ἢ
καὶ
|
τοῦτο |
κενόν
ἐστιν;
τὴν
γὰρ
ἀηδόνα, |
[8] |
ὅρα‘
εἶπεν,
ὦ
Θράσυλλε,
μὴ
|
τοῦτο |
μὲν
αἱ
νυκτομαχίαι
καὶ
νυκτοπορίαι |
[8] |
ἀκράτῳ,
καὶ
μηθὲν
ἄλλο·
διὸ
|
τοῦτο |
μὲν
ἀκράτισμα
καλεῖν
διὰ
τὸν |
[8] |
κολάσαι
τὸν
λόγον.
ὁ
δὲ
|
τοῦτο |
μὲν
ἀπεῖπεν,
ἰδίαν
δέ
τινα |
[8] |
φησὶν
ἑκατὸν
μυριάδας
ὑπερβάλλειν·
ἀλλὰ
|
τοῦτο |
μὲν
ἤλεγξεν
Ἵππαρχος,
ἀποδείξας
ὅτι |
[8] |
ὁμοίως.
καὶ
ὁ
Ἀμμώνιος
ἔφη
|
τοῦτο |
μὲν
ὑπ´
Ἀριστοτέλους
λελύσθαι·
τὴν |
[8] |
διαφέρουσα
πλεῖστ´
αὐτῇ
ὅμοια
ποιεῖ·
|
τοῦτο |
μέντοι
μουσικῶς
ἔοικεν
ἀπαυτοματίσαι
τὸ |
[8] |
μεταξὺ
πράττοντες·
ἔστι
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
παρ´
Ὁμήρου
λαβεῖν
λέγοντος
ἦμος |
[8] |
ἰχθύων
ἀπείχοντο·
καὶ
γὰρ
ἱστορεῖται
|
τοῦτο |
περὶ
τῶν
παλαιῶν
Πυθαγορικῶν,
καὶ |
[8] |
καὶ
εἰπεῖν
συνέτυχεν
ἡμῖν,
πρῶτα
|
τοῦτο |
περιέχει
τὸ
βυβλίον·
ἔστι
δὲ |
[8] |
ὅσον
ἡ
ὕλη
γενόμενον.
διὸ
|
τοῦτο |
πρόβλημα
δοὺς
αὑτῷ,
δυεῖν
ὄντων |
[8] |
εἶπεν
ὁ
Διογενιανός,
ἀλλὰ
τί
|
τοῦτο |
πρὸς
τὸν
λόγον;
εἴσεσθε
ῥᾳδίως‘ |
[8] |
ἑβδόμῃ
τὴν
Πλάτωνος
ἤγομεν,
καὶ
|
τοῦτο |
πρῶτον
λόγους
ἡμῖν
παρεῖχε
τῇ |
[8] |
ἐνειλούμενα
τοῖς
μυώδεσι
παρεῖχεν·
καὶ
|
τοῦτο |
τὸ
πάθος
οὔτε
πρότερον
οἶδεν |
[8] |
περαινόμενα
τῶν
αἰτίων
ἀνευρίσκειν
καὶ
|
τοῦτο |
τοῦ
φυσικοῦ
ἴδιόν
ἐστιν,
ἡ |