Chapitre |
[3] |
δεινὸς
ἐνέκειτο
Ῥωμαίοις,
ὥσπερ
ἀμέλει
|
Λακεδαιμόνιοι |
τότε
Θηβαίοις·
ἐνδοῦναι
μέντοι
τούτους |
[4] |
εἷλε
Συρακούσας,
ἐκεῖνος
δὲ
τῆς
|
Λακεδαίμονος |
ἀπέτυχεν.
Ἀλλ´
οἶμαι
μεῖζον
εἶναι |
[5] |
γὰρ
ἑτέρας
οὕτω
καλὴν
καὶ
|
λαμπρὰν |
ἐχούσης
ὑπόθεσιν
ἀριστείας
ἐπιλαβέσθαι.
Μάρκελλος |
[5] |
καὶ
δυνάμει
μέγιστον
καὶ
δόξῃ
|
λαμπρότατον |
ἐν
τοῖς
Φρεγελλανῶν
προδιερευνηταῖς
παραναλῶσθαι. |
[1] |
κρατήσαντες
ἀπέκτειναν,
οὐδὲ
πόλεις
ἠνδραποδίσαντο·
|
λέγονται |
δὲ
Θηβαῖοι
μηδ´
Ὀρχομενίους
ἂν |
[3] |
ὡς
μὲν
οἱ
περὶ
Πολύβιον
|
λέγουσιν, |
οὐδ´
ἅπαξ
ἐνίκησεν,
ἀλλ´
ἀήττητος |
[3] |
καὶ
περὶ
Τεγύρας
καὶ
περὶ
|
Λεῦκτρα |
βέβαιόν
ἐστιν,
Ἀννίβαν
δὲ
Μάρκελλος, |
[2] |
τούτοις
μὲν
ἔστι
παραβαλεῖν
τὰ
|
Λεῦκτρα |
καὶ
τὰς
Τεγύρας,
ἐπιφανεστάτους
καὶ |
[4] |
Πελοπίδᾳ
προσήκειν,
ὥσπερ
καὶ
τὰ
|
Λεῦκτρα, |
τῶν
δὲ
Μαρκέλλῳ
διαπεπραγμένων
ἀκοινώνητον |
[3] |
διαγενέσθαι
μέχρι
Σκιπίωνος·
ἡμεῖς
δὲ
|
Λιβίῳ |
καὶ
Καίσαρι
καὶ
Νέπωτι
καὶ |
[3] |
ψευδόπτωμά
τι
γενέσθαι
περὶ
τὸν
|
Λίβυν |
ἐν
ταῖς
συμπλοκαῖς
ἐκείναις.
Ὃ |
[5] |
τὰ
δεινὰ
πολλάκις
ἐξιστάντος
τὸν
|
λογισμὸν |
ἐνθουσιασμοῦ
παρεστῶτος,
ὠσάμενος
ἀπερισκέπτως
εἰς |
[3] |
συμπλοκαῖς
ἐκείναις.
Ὃ
δὴ
κατὰ
|
λόγον |
καὶ
προσηκόντως
ἐθαυμάσθη,
μετὰ
τοσαύτας |
[6] |
μεῖζον
εὐνοίας
χάριν
ἀμειβομένης
ἔχθρα
|
λυποῦσαν |
ἀρετὴν
θαυμάζουσα.
Τὸ
γὰρ
καλὸν |
[6] |
ἔχει
μόνον,
ἐκεῖ
δὲ
τὸ
|
λυσιτελὲς |
καὶ
ἡ
χρεία
μᾶλλον
ἀγαπᾶται |