Chapitre |
[2] |
τοῦ
τυράννου
καὶ
παθὼν
πρότερον
|
ἢ |
δράσας.
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τούτοις |
[5] |
στρατηγοῦ
πτῶμα,
προδρόμου
δέ
τινος
|
ἢ |
κατασκόπου
πέπτωκεν,
ὑπατείας
πέντε
καὶ |
[4] |
τις
τὸ
ἔργον
Ἐπαμεινώνδᾳ
μᾶλλον
|
ἢ |
Πελοπίδᾳ
προσήκειν,
ὥσπερ
καὶ
τὰ |
[5] |
παίειν
μέλλων
πολέμιον,
ὡς
ὑπεσήμηνεν
|
ἡ |
σάλπιγξ
ἀνακλητικόν,
ἀφεὶς
τὸν
ἄνδρα |
[6] |
ἐκεῖ
δὲ
τὸ
λυσιτελὲς
καὶ
|
ἡ |
χρεία
μᾶλλον
ἀγαπᾶται
τῆς
ἀρετῆς. |
[3] |
σύγχυσιν
ὅλης
ὁμοῦ
τῆς
Ῥωμαίων
|
ἡγεμονίας |
εἰς
ἀντίπαλα
τῷ
θαρρεῖν
καθισταμένων· |
[4] |
τὸ
σχῆμα
τοῦ
πολέμου,
πρῶτος
|
ἡγεμὼν |
τοῦ
τολμᾶν
κατέστη.
~Τὴν
τοίνυν |
[1] |
κατὰ
τὰς
φύσεις
καὶ
τὰ
|
ἤθη |
κοινοτήτων
ὥσπερ
ἐφαμίλλων
οὐσῶν
(καὶ |
[3] |
ἁνὴρ
δοκεῖ
διαγενέσθαι
μέχρι
Σκιπίωνος·
|
ἡμεῖς |
δὲ
Λιβίῳ
καὶ
Καίσαρι
καὶ |
[1] |
~Ὅσα
μὲν
οὖν
ἔδοξεν
|
ἡμῖν |
ἀναγραφῆς
ἄξια
τῶν
στορημένων
περὶ |
[3] |
ἐπάρας
καὶ
θαρρύνας
εἷς
ἀνὴρ
|
ἦν |
Μάρκελλος·
εἰθισμένους
γὰρ
ὑπὸ
τῶν |
[6] |
καὶ
τὴν
ἀνδρείαν
αὐτῶν,
εἰς
|
ἣν |
τὰς
ἄλλας
κατανάλωσαν
ἀρετάς,
ἀφειδήσαντες |
[1] |
πώποτε
κρατήσαντες
ἀπέκτειναν,
οὐδὲ
πόλεις
|
ἠνδραποδίσαντο· |
λέγονται
δὲ
Θηβαῖοι
μηδ´
Ὀρχομενίους |
[3] |
Ἑλληνικῶν
Ἰόβᾳ
τῷ
βασιλεῖ
(πιστεύομεν
|
ἥττας |
τινὰς
καὶ
τροπὰς
ὑπὸ
Μαρκέλλου |
[4] |
~Ἐπεὶ
τοίνυν
Πελοπίδας
μὲν
οὐδεμίαν
|
ἡττήθη |
μάχην
στρατηγῶν,
Μάρκελλος
δὲ
πλείστας |
[3] |
ἀγαπᾶν,
ἐδίδαξεν
αἰσχύνεσθαι
σῳζομένους
μεθ´
|
ἥττης, |
αἰδεῖσθαι
δὲ
παρὰ
μικρὸν
ἐνδόντας, |