Chapitre
[5]	καταριθμῶν, μηδὲ τρωθέντα τὸν Ἀννίβαν,	ἄγαμαι	δὲ καὶ τὸν ἐν τῇ
[6]	τῶν ἀνδρῶν νομίζειν, ἀλλ´ ὡς	ἀγανάκτησίν	τινα καὶ παρρησίαν ὑπὲρ αὐτῶν
[5]	τῶν ἀνδρῶν, ἀλλ´ ἀνιῶμαι καὶ	ἀγανακτῶ	τῷ παραλόγῳ τοῦ συμπτώματος· καὶ
[3]	συμφορῶν, εἰ φεύγοντες ἐκφύγοιεν Ἀννίβαν	ἀγαπᾶν,	ἐδίδαξεν αἰσχύνεσθαι σῳζομένους μεθ´ ἥττης,
[6]	λυσιτελὲς καὶ ἡ χρεία μᾶλλον	ἀγαπᾶται	τῆς ἀρετῆς.
[5]	{καὶ} πρὸς τὴν ἄμυναν οὐκ	ἀγεννῶς	ἐκφέρων ὁ θυμός· ἄριστον μὲν
[2]	τὰς Τεγύρας, ἐπιφανεστάτους καὶ μεγίστους	ἀγώνων·	κρυφαίῳ δὲ σὺν δόλῳ κατωρθωμένην
[4]	ἴσως τὸ δυσνίκητον πρὸς τὸ	ἀήττητον	ὑπὸ πλήθους τῶν κατωρθωμένων ἐπανισοῦσθαι.
[3]	λέγουσιν, οὐδ´ ἅπαξ ἐνίκησεν, ἀλλ´	ἀήττητος	ἁνὴρ δοκεῖ διαγενέσθαι μέχρι Σκιπίωνος·
[3]	ἐδίδαξεν αἰσχύνεσθαι σῳζομένους μεθ´ ἥττης,	αἰδεῖσθαι	δὲ παρὰ μικρὸν ἐνδόντας, ἀλγεῖν
[3]	φεύγοντες ἐκφύγοιεν Ἀννίβαν ἀγαπᾶν, ἐδίδαξεν	αἰσχύνεσθαι	σῳζομένους μεθ´ ἥττης, αἰδεῖσθαι δὲ
[4]	Λεῦκτρα, τῶν δὲ Μαρκέλλῳ διαπεπραγμένων	ἀκοινώνητον	εἶναι τὴν δόξαν. Καὶ γὰρ
[3]	αἰδεῖσθαι δὲ παρὰ μικρὸν ἐνδόντας,	ἀλγεῖν	δὲ μὴ κρατήσαντας. ~Ἐπεὶ τοίνυν
[3]	Πολύβιον λέγουσιν, οὐδ´ ἅπαξ ἐνίκησεν,	ἀλλ´	ἀήττητος ἁνὴρ δοκεῖ διαγενέσθαι μέχρι
[5]	ἐπαινῶ μὲν οὐδετέρου τῶν ἀνδρῶν,	ἀλλ´	ἀνιῶμαι καὶ ἀγανακτῶ τῷ παραλόγῳ
[2]	τῶν ἐν Θήβαις τυράννων ἔπραξεν,	ἀλλ´	ἐκεῖνο πολὺ πάντων ἔοικε πρωτεύειν
[3]	δ´ αὗται ῥοπὴν οὐδεμίαν ἐποίησαν,	ἀλλ´	ἔοικε ψευδόπτωμά τι γενέσθαι περὶ
[4]	ἐκεῖνος δὲ τῆς Λακεδαίμονος ἀπέτυχεν.	Ἀλλ´	οἶμαι μεῖζον εἶναι τοῦ καταλαβεῖν
[6]	κατηγορίαν εἶναι τῶν ἀνδρῶν νομίζειν,	ἀλλ´	ὡς ἀγανάκτησίν τινα καὶ παρρησίαν
[3]	μὴ ῥᾳδίως τῆς νίκης ὑφιέμενον,	ἀλλὰ	καὶ ἀμφισβητοῦν τε καὶ φιλοτιμούμενον
[4]	καὶ πρὸς Ἀννίβαν μηδενὸς συλλαμβάνοντος,	ἀλλὰ	καὶ πάντων ἀποτρεπόντων, ἀντιταξάμενος καὶ
[5]	φησίν· οὕτω γὰρ οὐ πάθος,	ἀλλὰ	πρᾶξις γίνεται τοῦ τελευτῶντος ὁ
[5]	καὶ κοσμίως ἀνεχώρησεν. Οὐ μὴν	ἀλλὰ	τὸν Πελοπίδαν ποιεῖ συγγνωστὸν ἅμα
[2]	πρότερον ἢ δράσας. Οὐ μὴν	ἀλλὰ	τούτοις μὲν ἔστι παραβαλεῖν τὰ
[6]	ἀνδρείαν αὐτῶν, εἰς ἣν τὰς	ἄλλας	κατανάλωσαν ἀρετάς, ἀφειδήσαντες τοῦ βίου
[5]	τὸν τύραννον ὁρώμενον οὐ παντάπασιν	ἀλόγως	ἐπεσπάσατο τὴν ὁρμήν· χαλεπὸν γὰρ
[5]	ἀλλὰ τὸν Πελοπίδαν ποιεῖ συγγνωστὸν	ἅμα	τῷ τῆς μάχης καιρῷ περίθερμον
[6]	δὲ καὶ μεῖζον εὐνοίας χάριν	ἀμειβομένης	ἔχθρα λυποῦσαν ἀρετὴν θαυμάζουσα. Τὸ
[3]	καὶ δεινὸς ἐνέκειτο Ῥωμαίοις, ὥσπερ	ἀμέλει	Λακεδαιμόνιοι τότε Θηβαίοις· ἐνδοῦναι μέντοι
[5]	περίθερμον ὄντα {καὶ} πρὸς τὴν	ἄμυναν	οὐκ ἀγεννῶς ἐκφέρων ὁ θυμός·
[3]	τῆς νίκης ὑφιέμενον, ἀλλὰ καὶ	ἀμφισβητοῦν	τε καὶ φιλοτιμούμενον ἐπάρας καὶ
[1]	φιλόπονοι καὶ θυμοειδεῖς καὶ μεγαλόφρονες	ἀμφότεροι	γεγόνασιν) ἐκεῖνο δόξειεν ἂν διαφορὰν
[1]	μεγαλόφρονες ἀμφότεροι γεγόνασιν) ἐκεῖνο δόξειεν	ἂν	διαφορὰν ἔχειν μόνον, ὅτι Μάρκελλος
[4]	καθ´ αὑτὸν Ῥωμαίων ἐνίκησε, δόξειεν	ἂν	ἴσως τὸ δυσνίκητον πρὸς τὸ
[5]	μάχαις τοσαύταις, ὅσαις ἀποκάμοι τις	ἂν	καταριθμῶν, μηδὲ τρωθέντα τὸν Ἀννίβαν,
[1]	λέγονται δὲ Θηβαῖοι μηδ´ Ὀρχομενίους	ἂν	οὕτω μεταχειρίσασθαι παρόντων ἐκείνων. ~Ἐν
[1]	~Ὅσα μὲν οὖν ἔδοξεν ἡμῖν	ἀναγραφῆς	ἄξια τῶν στορημένων περὶ Μαρκέλλου
[2]	τὴν ἐκ φυγῆς κάθοδον καὶ	ἀναίρεσιν	τῶν ἐν Θήβαις τυράννων ἔπραξεν,
[5]	πολέμιον, ὡς ὑπεσήμηνεν ἡ σάλπιγξ	ἀνακλητικόν,	ἀφεὶς τὸν ἄνδρα μάλα πρᾴως
[5]	ἡ σάλπιγξ ἀνακλητικόν, ἀφεὶς τὸν	ἄνδρα	μάλα πρᾴως καὶ κοσμίως ἀνεχώρησεν.
[5]	αὐτοὺς ἐκείνους ἑαυτοῖς τοῦ κατορθώματος,	ἄνδρα	Ῥωμαίων ἄριστον ἀρετῇ καὶ δυνάμει
[6]	ἐκείνων πρὸς αὐτοὺς καὶ τὴν	ἀνδρείαν	αὐτῶν, εἰς ἣν τὰς ἄλλας
[1]	ὥσπερ ἐφαμίλλων οὐσῶν (καὶ γὰρ	ἀνδρεῖοι	καὶ φιλόπονοι καὶ θυμοειδεῖς καὶ
[5]	τελευτὴν ἐπαινῶ μὲν οὐδετέρου τῶν	ἀνδρῶν,	ἀλλ´ ἀνιῶμαι καὶ ἀγανακτῶ τῷ
[6]	ταῦτα μὴ κατηγορίαν εἶναι τῶν	ἀνδρῶν	νομίζειν, ἀλλ´ ὡς ἀγανάκτησίν τινα
[2]	καὶ τὸν ἄρχοντα τῶν πολεμίων	ἀνελόντος·	ἐν ᾧ τρόπῳ Πελοπίδας ἔπταισεν,
[4]	Συρακούσας μόνος εἷλε, καὶ Κελτοὺς	ἄνευ	τοῦ συνάρχοντος ἐτρέψατο, καὶ πρὸς
[5]	ἄνδρα μάλα πρᾴως καὶ κοσμίως	ἀνεχώρησεν.	Οὐ μὴν ἀλλὰ τὸν Πελοπίδαν
[3]	φιλοτιμούμενον ἐπάρας καὶ θαρρύνας εἷς	ἀνὴρ	ἦν Μάρκελλος· εἰθισμένους γὰρ ὑπὸ
[3]	οὐδ´ ἅπαξ ἐνίκησεν, ἀλλ´ ἀήττητος	ἁνὴρ	δοκεῖ διαγενέσθαι μέχρι Σκιπίωνος· ἡμεῖς
[4]	Σπάρτῃ προσελθεῖν καὶ διαβῆναι πρῶτον	ἀνθρώπων	πολέμῳ τὸν Εὐρώταν, εἰ μὴ
[5]	μὲν οὐδετέρου τῶν ἀνδρῶν, ἀλλ´	ἀνιῶμαι	καὶ ἀγανακτῶ τῷ παραλόγῳ τοῦ
[3]	τροπὰς ὑπὸ Μαρκέλλου τῶν σὺν	Ἀννίβᾳ	γενέσθαι· μεγάλην δ´ αὗται ῥοπὴν
[5]	ἂν καταριθμῶν, μηδὲ τρωθέντα τὸν	Ἀννίβαν,	ἄγαμαι δὲ καὶ τὸν ἐν
[3]	τῶν συμφορῶν, εἰ φεύγοντες ἐκφύγοιεν	Ἀννίβαν	ἀγαπᾶν, ἐδίδαξεν αἰσχύνεσθαι σῳζομένους μεθ´
[3]	καὶ περὶ Λεῦκτρα βέβαιόν ἐστιν,	Ἀννίβαν	δὲ Μάρκελλος, ὡς μὲν οἱ
[4]	τοῦ συνάρχοντος ἐτρέψατο, καὶ πρὸς	Ἀννίβαν	μηδενὸς συλλαμβάνοντος, ἀλλὰ καὶ πάντων
[3]	ἀπάτης γεγενημένων τὸ ἔργον. ~Καὶ	Ἀννίβας	φοβερὸς μὲν καὶ δεινὸς ἐνέκειτο
[3]	ὁμοῦ τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας εἰς	ἀντίπαλα	τῷ θαρρεῖν καθισταμένων· ὁ γὰρ
[4]	συλλαμβάνοντος, ἀλλὰ καὶ πάντων ἀποτρεπόντων,	ἀντιταξάμενος	καὶ μεταβαλὼν τὸ σχῆμα τοῦ
[1]	μὲν οὖν ἔδοξεν ἡμῖν ἀναγραφῆς	ἄξια	τῶν στορημένων περὶ Μαρκέλλου καὶ
[3]	οἱ περὶ Πολύβιον λέγουσιν, οὐδ´	ἅπαξ	ἐνίκησεν, ἀλλ´ ἀήττητος ἁνὴρ δοκεῖ
[2]	τῶν ὑπὸ σκότῳ καὶ δι´	ἀπάτης	γεγενημένων τὸ ἔργον. ~Καὶ Ἀννίβας
[6]	δὲ τοὺς πολεμίους ὑφ´ ὧν	ἀπέθανε.	Ζηλωτὸν μὲν οὖν ἐκεῖνο καὶ
[6]	συμμάχους ταφεῖς ἔσχεν ὑπὲρ ὧν	ἀπέθανε,	Μάρκελλος δὲ τοὺς πολεμίους ὑφ´
[1]	καὶ Πελοπίδας οὐδένα πώποτε κρατήσαντες	ἀπέκτειναν,	οὐδὲ πόλεις ἠνδραποδίσαντο· λέγονται δὲ
[5]	τὸν λογισμὸν ἐνθουσιασμοῦ παρεστῶτος, ὠσάμενος	ἀπερισκέπτως	εἰς κίνδυνον, οὐ στρατηγοῦ πτῶμα,
[4]	Συρακούσας, ἐκεῖνος δὲ τῆς Λακεδαίμονος	ἀπέτυχεν.	Ἀλλ´ οἶμαι μεῖζον εἶναι τοῦ
[5]	θριάμβους καὶ σκῦλα καὶ τροπαιοφορίας	ἀπὸ	βασιλέων τοῖς προαποθνῄσκουσι Καρχηδονίων Ἴβηρσι
[5]	μὲν ἐν μάχαις τοσαύταις, ὅσαις	ἀποκάμοι	τις ἂν καταριθμῶν, μηδὲ τρωθέντα
[6]	μᾶλλον καὶ φίλοις καὶ συμμάχοις,	ἀπολλυμένων.	Μετὰ δὲ τὸν θάνατον Πελοπίδας
[4]	μηδενὸς συλλαμβάνοντος, ἀλλὰ καὶ πάντων	ἀποτρεπόντων,	ἀντιταξάμενος καὶ μεταβαλὼν τὸ σχῆμα
[6]	εἰς ἣν τὰς ἄλλας κατανάλωσαν	ἀρετάς,	ἀφειδήσαντες τοῦ βίου καὶ τῆς
[5]	τοῦ κατορθώματος, ἄνδρα Ῥωμαίων ἄριστον	ἀρετῇ	καὶ δυνάμει μέγιστον καὶ δόξῃ
[6]	εὐνοίας χάριν ἀμειβομένης ἔχθρα λυποῦσαν	ἀρετὴν	θαυμάζουσα. Τὸ γὰρ καλὸν ἐνταῦθα
[5]	στρατηγόν, εἰ δέ, θανεῖν εἰς	ἀρετὴν	καταλύσαντα τὸν βίον, ὡς Εὐριπίδης
[6]	ἡ χρεία μᾶλλον ἀγαπᾶται τῆς	ἀρετῆς.
[5]	καλὴν καὶ λαμπρὰν ἐχούσης ὑπόθεσιν	ἀριστείας	ἐπιλαβέσθαι. Μάρκελλος δὲ μήτε χρείας
[5]	ἑαυτοῖς τοῦ κατορθώματος, ἄνδρα Ῥωμαίων	ἄριστον	ἀρετῇ καὶ δυνάμει μέγιστον καὶ
[5]	οὐκ ἀγεννῶς ἐκφέρων ὁ θυμός·	ἄριστον	μὲν γὰρ νικῶντα σῴζεσθαι τὸν
[2]	γεγονὸς οὐχ ἱστόρηται, καὶ τὸν	ἄρχοντα	τῶν πολεμίων ἀνελόντος· ἐν ᾧ
[3]	τοῦ πάλαι περιδεοῦς καὶ καταπεπληγότος	αὖθις	ἐμβαλὼν τῷ στρατεύματι ζῆλον καὶ
[3]	σὺν Ἀννίβᾳ γενέσθαι· μεγάλην δ´	αὗται	ῥοπὴν οὐδεμίαν ἐποίησαν, ἀλλ´ ἔοικε
[5]	τοῦ Πελοπίδου καὶ τὸ τέλος	αὐτὸ	τὸ τῆς νίκης ἐν τῷ
[2]	καὶ πεζῶν ὀλίγοις τοῖς περὶ	αὐτὸν	ἱππεῦσιν, ὃ ῥᾳδίως ὑφ´ ἑτέρου
[4]	Μάρκελλος δὲ πλείστας τῶν καθ´	αὑτὸν	Ῥωμαίων ἐνίκησε, δόξειεν ἂν ἴσως
[5]	Νομάσιν ὑποβαλών. Ὥστε νεμεσῆσαι καὶ	αὐτοὺς	ἐκείνους ἑαυτοῖς τοῦ κατορθώματος, ἄνδρα
[6]	παρρησίαν ὑπὲρ αὐτῶν ἐκείνων πρὸς	αὐτοὺς	καὶ τὴν ἀνδρείαν αὐτῶν, εἰς
[6]	πρὸς αὐτοὺς καὶ τὴν ἀνδρείαν	αὐτῶν,	εἰς ἣν τὰς ἄλλας κατανάλωσαν
[6]	ἀγανάκτησίν τινα καὶ παρρησίαν ὑπὲρ	αὐτῶν	ἐκείνων πρὸς αὐτοὺς καὶ τὴν
[6]	ἣν τὰς ἄλλας κατανάλωσαν ἀρετάς,	ἀφειδήσαντες	τοῦ βίου καὶ τῆς ψυχῆς,
[5]	ὡς ὑπεσήμηνεν ἡ σάλπιγξ ἀνακλητικόν,	ἀφεὶς	τὸν ἄνδρα μάλα πρᾴως καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2008