Pages |
[305] |
(Ξένος)
τὴν
δὲ
πασῶν
τε
|
τούτων |
ἄρχουσαν
καὶ
τῶν
νόμων
καὶ |
[283] |
οὐκοῦν
χρή.
(Ξένος)
περὶ
δὴ
|
τούτων |
αὐτῶν
ὁ
λόγος
ἡμῖν
οἶμαι |
[271] |
τῆσδε
δὲ
κατ'
ἀρχὰς
ἐφύοντο,
|
τούτων |
γὰρ
οὗτοι
κήρυκες
ἐγένονθ'
ἡμῖν |
[292] |
(Νεώτερος
Σωκράτης)
ναί.
(Ξένος)
καὶ
|
τούτων |
γε
οὐχ
ἁπασῶν,
ἀλλὰ
κριτικὴν |
[274] |
τὸν
ἀνθρώπινον
βίον
συγκατεσκεύακεν
ἐκ
|
τούτων |
γέγονεν,
ἐπειδὴ
τὸ
μὲν
ἐκ |
[287] |
ποτε
γένοιτο
πόλις
οὐδὲ
πολιτική,
|
τούτων |
δ'
αὖ
βασιλικῆς
ἔργον
τέχνης |
[304] |
δὲ
τὰ
τίμια
καὶ
συγγενῆ.
|
~τούτων |
δ'
ἐστί
που
στρατηγία
καὶ |
[273] |
ἀκριβέστερον
ἀπετέλει,
τελευτῶν
δὲ
ἀμβλύτερον,
|
τούτων |
δὲ
αὐτῷ
τὸ
σωματοειδὲς
τῆς |
[286] |
ἄλλῳ
δὲ
οὐδενὶ
σαφῶς
δείκνυται,
|
τούτων |
δὲ
ἕνεκα
πάντ'
ἐστὶ
τὰ |
[308] |
καὶ
(τὰ)
χρηστὰ
ἔλαβεν,
ἐκ
|
τούτων |
δὲ
καὶ
ὁμοίων
καὶ
ἀνομοίων |
[306] |
κἀκεῖνο.
(Νεώτερος
Σωκράτης)
ναί.
(Ξένος)
|
τούτων |
δὴ
πέρι
θαυμαστόν
τινα
λόγον |
[288] |
Σωκράτης)
πῶς
γὰρ
οὔ;
(Ξένος)
|
τούτων |
δὴ
τρίτον
ἕτερον
εἶδος
κτημάτων |
[289] |
μὴ
μέγα
λέληθεν,
εἴς
τι
|
τούτων |
δυνατὸν
ἁρμόττειν,
οἷον
ἡ
τοῦ |
[302] |
ποιῶμεν,
τὴν
ὀρθὴν
χωρὶς
ἀποκρίναντες
|
τούτων |
ἑβδόμην.
(Νεώτερος
Σωκράτης)
πῶς;
(Ξένος) |
[257] |
ἁμάρτημα.
καὶ
σὲ
μὲν
ἀντὶ
|
τούτων |
εἰς
αὖθις
μέτειμι,
σὺ
δ' |
[306] |
κατὰ
φωνῆς
φοράν,
εἴτε
αὐτῶν
|
τούτων |
εἴτε
ἐν
εἰδώλοις
ὄντων,
ὁπόσα |
[298] |
δὲ
τῷ
πλήθει
δόξαντα
περὶ
|
τούτων, |
εἴτε
τινῶν
ἰατρῶν
καὶ
κυβερνητῶν |
[298] |
μὲν
γὰρ
ἂν
ἐθελήσωσιν
ἡμῶν
|
τούτων |
ἑκάτεροι
σῴζειν,
ὁμοίως
δὴ
σῴζουσιν, |
[286] |
εἰς
αὖθις
μηδὲν
πάσχωμεν
τοιοῦτον,
|
τούτων |
ἕνεκα
πάντων
τὰ
πρόσθε
νῷν |
[292] |
οὕτω
σκεπτέον,
ἐν
τίνι
ποτὲ
|
τούτων |
ἐπιστήμη
συμβαίνει
γίγνεσθαι
περὶ
ἀνθρώπων |
[307] |
αὕτη
γέ
τις
ἡ
διαφορὰ
|
τούτων |
ἐστὶ
τῶν
εἰδῶν,
περὶ
δὲ |
[269] |
πρὸς
τούτοις
ἕτερα
μυρία
καὶ
|
τούτων |
ἔτι
θαυμαστότερα,
διὰ
δὲ
χρόνου |
[302] |
δὴ
τῶν
οὐκ
ὀρθῶν
πολιτειῶν
|
τούτων |
ἥκιστα
χαλεπὴ
συζῆν,
πασῶν
χαλεπῶν |
[304] |
τί
δέ;
τὸ
δ'
αὖ
|
τούτων |
ἡντινοῦν
εἴτε
δεῖ
μανθάνειν
ἡμᾶς |
[285] |
μὲν
οὖν
ἱκανῶς
περί
τε
|
τούτων |
καὶ
περὶ
τῶν
ἐλλείψεων
καὶ |
[310] |
κατὰ
δύναμιν
γαμοῦσί
τε
παρὰ
|
τούτων |
καὶ
τὰς
(ἐκδιδομένας
παρ'
αὑτῶν |
[288] |
δὲ
τέταρτον;
ἆρ'
ἕτερον
εἶναι
|
τούτων |
λεκτέον,
ἐν
ᾧ
τὰ
πλεῖστά |
[287] |
δοκεῖν
τῶν
τοιούτων
λόγων.
καὶ
|
τούτων |
μὲν
ἅλις,
εἰ
καὶ
σοὶ |
[309] |
τῆς
κοσμίας
φύσεως;
ἆρ'
οὐ
|
τούτων |
μὲν
μεταλαβὸν
τῶν
δοξῶν
ὄντως |
[311] |
ἐπιστάτην,
οὗ
δ'
ἂν
πλειόνων,
|
τούτων |
μέρος
ἑκατέρων
συμμειγνύντα.
τὰ
μὲν |
[286] |
ἅπανθ'
ἡμῖν
ταῦτ'
ἐρρήθη
περὶ
|
τούτων, |
μνησθῶμεν.
(Νεώτερος
Σωκράτης)
τίνων;
(Ξένος) |
[302] |
παράνομον
καὶ
ἔννομον
ἑκάστην
διχοτομεῖ
|
τούτων. |
(Νεώτερος
Σωκράτης)
ἔοικεν
τούτου
νῦν |
[306] |
τρόπον
αὐτὸ
δρῶσιν
ἐν
ἑκάστοις
|
τούτων; |
(Νεώτερος
Σωκράτης)
οὐδαμῶς.
(Ξένος)
ἆρ' |
[268] |
βουκόλῳ
γε
οὐδεὶς
ἀμφισβητήσει
περὶ
|
τούτων |
οὐδενός,
ἀλλ'
αὐτὸς
τῆς
ἀγέλης |
[284] |
τοῦτο,
μὴ
δὲ
ὄντος
ποτέρου
|
τούτων |
οὐδέτερον
αὐτῶν
ἔσται
ποτέ.
(Νεώτερος |
[287] |
ὡς
οὔσας
συναιτίους.
ἄνευ
γὰρ
|
τούτων |
οὐκ
ἄν
ποτε
γένοιτο
πόλις |
[274] |
αὐτοὺς
χρείαν
πρότερον
ἀναγκάζειν.
ἐκ
|
τούτων |
πάντων
ἐν
μεγάλαις
ἀπορίαις
ἦσαν. |
[310] |
περὶ
τὰ
γένη
ποιουμένων
(ἐπιμέλειαν
|
τούτων |
πέρι
λέγειν,
εἴ
τι
μὴ |
[309] |
μετὰ
τέχνης
σύμμειξιν
πρὸς
ἀλλήλας,
|
τούτων |
τὰς
μὲν
ἐπὶ
τὴν
ἀνδρείαν |
[260] |
μαντικῇ,
κηρυκικῇ,
καὶ
πολλαῖς
ἑτέραις
|
τούτων |
τέχναις
συγγενέσιν,
αἳ
σύμπασαι
τό |
[306] |
καὶ
ἔτι
γραφικὴ
μιμήματα
παρέχεται,
|
τούτων |
τινὸς
ἐπαινέτης
εἴτε
αὐτὸς
πώποτε |
[264] |
τὴν
κοινοτροφικὴν
ἐπιστήμην,
ἐφ'
ἑκατέρῳ
|
τούτων |
τὸ
μέρος
αὐτῆς
ἐπινέμοντας
ἑκάτερον, |
[269] |
οὐ
θέμις.
ἐκ
πάντων
δὴ
|
τούτων |
τὸν
κόσμον
μήτε
αὐτὸν
χρὴ |
[310] |
δέον
ποιεῖν
ἀμφότερα
τὰ
γένη
|
τούτων |
τοὐναντίον
ἅπαν.
(Νεώτερος
Σωκράτης)
πῶς, |
[292] |
(Ξένος)
τί
οὖν;
οἰόμεθά
τινα
|
τούτων |
τῶν
πολιτειῶν
ὀρθὴν
εἶναι
τούτοις |
[303] |
οὐκοῦν
δὴ
καὶ
τοὺς
κοινωνοὺς
|
τούτων |
τῶν
πολιτειῶν
(πασῶν
πλὴν
τῆς |
[298] |
βουλευσαίμεθα
περὶ
αὐτῶν
βουλήν
τινα,
|
τούτων |
(τῶν
τεχνῶν
μηκέτι
ἐπιτρέπειν
ἄρχειν |
[293] |
(ἀκόντων,
καὶ
πενόμενοι
ἢ
πλουτοῦντες,
|
τούτων |
ὑπολογιστέον
οὐδὲν
οὐδαμῶς
εἶναι
κατ' |
[303] |
μὲν
νομίμων
τῶν
πολιτειῶν
οὐσῶν
|
τούτων |
χειρίστη,
παρανόμων
δὲ
οὐσῶν
συμπασῶν |
[272] |
πρόσθεν
περαίνωμεν.
ἐπειδὴ
γὰρ
πάντων
|
τούτων |
χρόνος
ἐτελεώθη
καὶ
μεταβολὴν
ἔδει |