| Pages |
| [292] |
κτήσασθαι;
(Νεώτερος
Σωκράτης)
ῥᾴστη
μεντἂν
|
οὕτω |
γ'
εἴη
πασῶν
τῶν
τεχνῶν, |
| [310] |
ἀνδρείας,
ἐπὶ
δὲ
γενεὰς
πολλὰς
|
οὕτω |
γεννηθεῖσα,
νωθεστέρα
φύεσθαι
τοῦ
καιροῦ |
| [303] |
λέγεται
γὰρ
οὖν
δὴ
ταῦτα
|
οὕτω |
γίγνεσθαι.
(Ξένος)
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
| [278] |
παρατιθέμενα
δειχθῇ,
δειχθέντα
δέ,
παραδείγματα
|
οὕτω |
γιγνόμενα,
ποιήσῃ
τῶν
στοιχείων
ἕκαστον |
| [305] |
τίν'
οὖν
ποτε
καὶ
ἐπιχειρήσομεν
|
οὕτω |
δεινῆς
καὶ
μεγάλης
τέχνης
συμπάσης |
| [274] |
αὐτοκράτορα
εἶναι
τῆς
αὑτοῦ
πορείας,
|
οὕτω |
δὴ
κατὰ
ταὐτὰ
καὶ
τοῖς |
| [301] |
(Νεώτερος
Σωκράτης)
τί
μήν;
(Ξένος)
|
οὕτω |
δὴ
τύραννός
τε
γέγονε,
φαμέν, |
| [297] |
νόμον
παρεχόμενος,
σῴζει
τοὺς
συνναύτας,
|
οὕτω |
καὶ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
| [280] |
τὴν
τῆς
πόλεως
πολιτικὴν
εἴπομεν,
|
οὕτω |
καὶ
νῦν
ταύτην
προσείπωμεν
ἀπ' |
| [284] |
τοῦτο
διέφυγεν
ἡμᾶς
ὁ
λόγος,
|
οὕτω |
καὶ
νῦν
τὸ
πλέον
αὖ |
| [309] |
ἡμεροῦται
καὶ
τῶν
δικαίων
μάλιστα
|
οὕτω |
κοινωνεῖν
ἂν
ἐθελήσειεν,
μὴ
μεταλαβοῦσα |
| [287] |
μὴ
(πάνυ)
ταχὺ
μηδ'
εὐθὺς
|
οὕτω |
μεθιέναι
ψέξαντα
(μόνον
ὡς
μακρὰ |
| [309] |
γένει.
(Νεώτερος
Σωκράτης)
πρέπει
γοῦν
|
οὕτω. |
(Ξένος)
τὸν
δὴ
πολιτικὸν
καὶ |
| [303] |
πολιτικῆς
εἴη
τέχνης,
νῦν
δ'
|
οὕτω |
πάνυ
μόγις
ἐχωρίσθη.
(Νεώτερος
Σωκράτης) |
| [272] |
τρόφιμοι
τοῦ
Κρόνου,
παρούσης
αὐτοῖς
|
οὕτω |
πολλῆς
σχολῆς
καὶ
δυνάμεως
πρὸς |
| [299] |
οὖσάν
που,
περὶ
ἅπαντα
ταῦτα
|
οὕτω |
πραττόμενα
τί
ποτ'
ἂν
φανείη, |
| [280] |
συλλογισώμεθα
ὅτι
τὴν
ἱματίων
(ὑφαντικὴν
|
οὕτω |
ῥηθεῖσάν
τις
τάχ'
ἂν
ἱκανῶς |
| [292] |
ἐξ
ἀνάγκης
δὴ
νῦν
τοῦτο
|
οὕτω |
σκεπτέον,
ἐν
τίνι
ποτὲ
τούτων |
| [310] |
(Νεώτερος
Σωκράτης)
καὶ
τοῦτ'
εἰκὸς
|
οὕτω |
συμβαίνειν.
(Ξένος)
τούτους
δὴ
τοὺς |
| [303] |
πολιτειῶν.
(Νεώτερος
Σωκράτης)
φαίνεται
ταῦθ'
|
οὕτω |
συμβαίνειν
τε
καὶ
γίγνεσθαι,
καὶ |
| [297] |
δεῖ
τοῖς
ταύτης
συγγράμμασι
χρωμένας
|
οὕτω |
σῴζεσθαι,
δρώσας
τὸ
νῦν
ἐπαινούμενον, |
| [275] |
διορίσαντας
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
πόλεως
|
οὕτω |
τελέως
τὸν
πολιτικὸν
ἡμῖν
εἰρῆσθαι |
| [276] |
τοῦτο.
(Ξένος)
δῆλον
ὅτι
λεχθέντος
|
οὕτω |
τοῦ
τῆς
ἀγελαιοκομικῆς
(ὀνόματος
οὐκ |
| [257] |
καὶ
τὸν
φιλόσοφον.
(Σωκράτης)
εἶεν,
|
οὕτω |
τοῦτο,
ὦ
φίλε
Θεόδωρε,
φήσομεν |
