Livre, pages |
[9, 860] |
ἂν
ἀδικεῖν
ὁ
ἀδικῶν
τῷ
|
τὴν |
ἀδικίαν
ἀκούσιον
τιθεμένῳ,
καὶ
δὴ |
[9, 862] |
τρόπῳ
ποιήσει
τις
μισῆσαι
μὲν
|
τὴν |
ἀδικίαν,
στέρξαι
δὲ
ἢ
μὴ |
[9, 858] |
(Κλεινίας)
γελοίαν,
ὦ
ξένε,
προτιθέμεθα
|
τὴν |
αἵρεσιν,
καὶ
ἀτεχνῶς
ὥσπερ
κατεχομένοις |
[9, 857] |
τοιαύτην
δίκην
καὶ
ἱκανὴν
ἔχῃ
|
τὴν |
ἄλλην
οὐσίαν
ἀποτίνειν
ὑπὲρ
τὸν |
[9, 881] |
φευγέτω
ἀειφυγίαν
ἐξ
ἄστεος
εἰς
|
τὴν |
ἄλλην
χώραν
καὶ
πάντων
ἱερῶν |
[9, 855] |
ὁ
δὲ
μηδὲν
ποθῶν
ἄλλῳ
|
τὴν |
ἀνάκρισιν
παραδιδότω.
~τῶν
δὲ
ῥηθέντων |
[9, 879] |
τοὺς
γεννήτορας
ἐρρήθησαν,
καὶ
τιμώντων
|
τὴν |
ἀξίαν
τῆς
βλάβης.
βίαια
μὲν |
[9, 876] |
καὶ
προσάπτειν
ἑκάστῳ
τῶν
ἁμαρτημάτων
|
τὴν |
ἀξίαν
τοῦ
πάθους
τε
καὶ |
[9, 865] |
καὶ
ἀζήμιον,
ἢ
δίκην
εἰς
|
τὴν |
ἀξίαν
τοῦ
τελευτήσαντος
ὑπεχέτω
διπλῆν, |
[9, 871] |
ἐθέλῃ
ἢ
ἀδυνατῇ
τις
καθιστάναι,
|
τὴν |
ἀρχὴν
παραλαβοῦσαν
δήσασαν
φυλάττειν
καὶ |
[9, 879] |
οἴηται
δεῖν
κολασθῆναι,
λαβὼν
πρὸς
|
τὴν |
ἀρχὴν
τῶν
ἀστυνόμων
ἀπαγέτω,
τοῦ |
[9, 880] |
βοηθείας
ὁ
αὐτὸς
νόμος
ἐχέτω
|
τὴν |
αὐτὴν
δύναμιν,
ὁ
δὲ
τὴν |
[9, 863] |
γε
προτρέπειν
ταῦτά
φαμεν
εἰς
|
τὴν |
αὑτοῦ
βούλησιν
ἐπισπώμενον
ἕκαστον
εἰς |
[9, 877] |
γίγνεσθαι
διὰ
βίου,
καρπούμενον
ἅπασαν
|
τὴν |
αὑτοῦ
κτῆσιν.
βλάβος
δέ,
εἰ |
[9, 856] |
κατεσκευασμένου
τοῦ
κλήρου
παντελῶς,
εἰς
|
τὴν |
αὑτῶν
ἀρχαίαν
ἐκπεμπέσθω
πατρίδα
καὶ |
[9, 858] |
ἄνευ
μέτρων
καὶ
μετὰ
μέτρων
|
τὴν |
αὑτῶν
εἰς
μνήμην
συμβουλὴν
περὶ |
[9, 856] |
τούτους
δὲ
ἡ
πόλις
ἔχοντας
|
τὴν |
αὑτῶν
οὐσίαν,
πλὴν
ὅσον
κατεσκευασμένου |
[9, 865] |
φόβου
καὶ
δείματος
ἅμα
διὰ
|
τὴν |
βίαιον
πάθην
αὐτὸς
πεπληρωμένος,
ὁρῶν |
[9, 879] |
δὲ
μὴ
ἕλῃ,
τριπλασίαν
ἐκτεισάτω
|
τὴν |
βλάβην,
ἑλὼν
δέ,
ἀνδραποδισμοῦ
ὑπόδικον |
[9, 879] |
ἐὰν
δὲ
μὴ
παραδιδῷ,
αὐτὸς
|
τὴν |
βλάβην
ἐξιάσθω.
ἐὰν
δὲ
ἐκ |
[9, 878] |
ζημιῶν
ἐκτίνειν
καὶ
τῇ
πόλει
|
τὴν |
βλάβην·
πρὸς
γὰρ
ταῖς
(αὑτοῦ |
[9, 863] |
σαφῶς
ἂν
διορισαίμην
οὐδὲν
ποικίλλων.
|
τὴν |
γὰρ
τοῦ
θυμοῦ
καὶ
φόβου |
[9, 877] |
τοῦ
τρώσαντος,
μετάστασιν
(δὲ
εἰς
|
τὴν |
γείτονα
πόλιν
αὐτῷ
γίγνεσθαι
διὰ |
[9, 878] |
τῆς
ἀστρατείας
γιγνέσθω
κατὰ
νόμον.
|
τὴν |
δὲ
δὴ
τῆς
βλάβης
ἀξίαν, |
[9, 877] |
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα,
φευγέτω
ἀειφυγίαν·
|
τὴν |
δὲ
κτῆσιν,
ἐὰν
μὲν
ὑεῖς |
[9, 877] |
ὑπέχειν
τὴν
δίκην
φόνου
ἀναγκάζειν·
|
τὴν |
δὲ
οὐ
παντάπασι
κακὴν
τύχην |
[9, 877] |
τὸν
φεύγοντα
ὑπὸ
τῶν
ἐκγόνων,
|
τὴν |
δὲ
οὐσίαν
αὐτοὺς
κεκτῆσθαι.
ἄπαις |
[9, 864] |
ἐὰν
μή,
~(πάντως
ἀδικίαν
προσαγορεύω·
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
ἀρίστου
δόξαν,
ὅπῃπερ |
[9, 861] |
δηλῶσαι
δύο
τε
ὄντα
καὶ
|
τὴν |
διαφορὰν
ἄλλην,
ἵνα,
ὅταν
ἑκατέρῳ |
[9, 855] |
τοῖς
νεωτέροις
νομοθέταις
χρὴ
μέλειν,
|
τὴν |
διαψήφισιν
δὲ
ἡμέτερον
ἔργον
νομοθετεῖν. |
[9, 854] |
τάχα
γὰρ
ἂν
δοὺς
ταύτην
|
τὴν |
δίκην
γένοιτ'
ἂν
βελτίων
σωφρονισθείς. |
[9, 880] |
τολμήσας
τύπτειν,
καὶ
ἐὰν
ὄφλῃ
|
(τὴν |
δίκην,
δεδέσθω
μηδὲν
ἐνιαυτοῦ
σμικρότερον· |
[9, 861] |
ἄλλην,
ἵνα,
ὅταν
ἑκατέρῳ
τις
|
τὴν |
δίκην
ἐπιτιθῇ,
πᾶς
ἐπακολουθῇ
τοῖς |
[9, 880] |
δικαστήριον
πλείονος
αὐτῷ
χρόνου
τιμήσῃ
|
τὴν |
δίκην.
ζημιούσθω
δὲ
καὶ
ὁ |
[9, 856] |
συνελθόντας,
ὡσαύτως
τε
ἀνακρίνοντας
διεξελθεῖν
|
τὴν |
δίκην
καὶ
σημεῖα
ἐπιβάλλοντας
αὖ |
[9, 871] |
ἢ
δήσας
τοῖς
ἄρχουσι
τῶν
|
τὴν |
δίκην
κρινάντων
κτεῖναι
παραδότω.
ὁ |
[9, 877] |
δὲ
τὸ
δικαστήριον
ὅπερ
ἂν
|
τὴν |
δίκην
κρίνῃ,
κρίνειν
δὲ
οἵπερ |
[9, 880] |
ἔτη
δεδεμένος
ἐκτινέτω
ταύτην
αὐτὴν
|
τὴν |
δίκην,
ὁ
δὲ
μέτοικός
τε |
[9, 872] |
εἴτε
βουλεύσας,
ἀποκτείνῃ
καὶ
ὄφλῃ
|
τὴν |
δίκην,
ὁ
τῆς
πόλεως
κοινὸς |
[9, 854] |
ἢ
μοχθηρότερον
(ἧττον
ἐξηργάσατο
τὸν
|
τὴν |
δίκην
παρασχόντα.
πολίτης
δὲ
ἄν |
[9, 855] |
ἔμπροσθεν
εἴπομεν
ἐκτίσεις
γίγνεσθαι
δεῖν
|
τὴν |
δίκην
ταύτην,
γιγνέσθω.
δικασταὶ
δὲ |
[9, 877] |
ἄλλως
ἢ
καθάπερ
ἀποκτείναντα
ὑπέχειν
|
τὴν |
δίκην
φόνου
ἀναγκάζειν·
τὴν
δὲ |
[9, 878] |
πρῶτον
μὲν
τίνειν
τοῦ
βλάβους
|
τὴν |
διπλασίαν,
ἂν
τὸ
τραῦμα
ἰάσιμον |
[9, 868] |
τὸν
ἀποκτείναντα
εἰς
δίκην
καταστήσας,
|
τὴν |
διπλασίαν
χρημάτων
τε
καὶ
τῶν |
[9, 877] |
τοῦ
ἀποκτεῖναι
τρώσασα,
ἢ
ἀνὴρ
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
γυναῖκα,
φευγέτω
ἀειφυγίαν·
τὴν |
[9, 882] |
προστυγχάνων
ἢ
κατὰ
τὸ
τίμημα
|
τὴν |
εἰρημένην
ζημίαν
ἀποτινέτω,
συνδήσαντες
δὲ |
[9, 869] |
ἢ
μητέρα,
τοὺς
εἰς
φῶς
|
τὴν |
ἐκείνου
φύσιν
ἀγαγόντας,
ἀλλ'
ὑπομείναντα |
[9, 856] |
πάντων
τῶν
δικαστῶν,
θεῖναι
ἐπὶ
|
τὴν |
ἑστίαν,
καὶ
πάλιν
αὔριον
εἰς |
[9, 877] |
τραύματος
ἐκ
προνοίας,
θάνατον
εἶναι
|
τὴν |
ζημίαν.
γυνὴ
δὲ
ἄνδρα
ἑαυτῆς |
[9, 877] |
ἐκ
προνοίας
τρώσῃ,
θάνατον
εἶναι
|
τὴν |
ζημίαν·
καὶ
ἐὰν
ἀδελφὸς
ἀδελφὸν |
[9, 875] |
ἀλόγως
τὴν
λύπην,
διώκουσα
δὲ
|
τὴν |
ἡδονήν,
τοῦ
δὲ
(δικαιοτέρου
τε |
[9, 864] |
ἐκεῖσε
ὁπόθεν
ἐξέβημεν
δεῦρο,
περαίνοντες
|
τὴν |
θέσιν
τῶν
νόμων.
ἦν
δὲ |
[9, 857] |
τῶν
ταῖς
ἐμπειρίαις
ἄνευ
λόγου
|
τὴν |
ἰατρικὴν
μεταχειριζομένων
(ἐλεύθερον
ἐλευθέρῳ
νοσοῦντι |
[9, 854] |
θεῖον
κινεῖ
τὸ
νῦν
ἐπὶ
|
τὴν |
ἱεροσυλίαν
προτρέπον
ἰέναι,
οἶστρος
δέ |
[9, 870] |
διὰ
φύσιν
τε
καὶ
ἀπαιδευσίαν
|
τὴν |
κακήν.
τῆς
δὲ
ἀπαιδευσίας
ἡ |
[9, 870] |
πάλιν
ἀφικομένοις
δεῦρο
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
τὴν |
κατὰ
φύσιν
δίκην
ἐκτεῖσαι,
τὴν |
[9, 873] |
πόλεως,
λίθον
ἕκαστος
φέρων,
ἐπὶ
|
τὴν |
κεφαλὴν
τοῦ
νεκροῦ
βάλλων
ἀφοσιούτω |
[9, 871] |
δήσασαν
φυλάττειν
καὶ
παρέχειν
εἰς
|
τὴν |
κρίσιν
τῆς
δίκης.
~ἐὰν
δὲ |
[9, 856] |
οἵπερ
τοῖς
ἱεροσύλοις,
καὶ
πᾶσαν
|
τὴν |
κρίσιν
ὡσαύτως
αὐτοῖς
γίγνεσθαι
καθάπερ |
[9, 875] |
ὁρμήσει
ἀεί,
φεύγουσα
μὲν
ἀλόγως
|
τὴν |
λύπην,
διώκουσα
δὲ
τὴν
ἡδονήν, |
[9, 864] |
κριθῇ
δὲ
οὕτω
διατεθεὶς
παρανομῆσαι,
|
τὴν |
μὲν
βλάβην
ἣν
ἄν
τινα |
[9, 853] |
τι
νοσῆσαί
ποτε
ἂν
ταύτην
|
τὴν |
νόσον,
οἰκέται
δὲ
ἂν
τούτων |
[9, 859] |
πρόθυμον
παρεχόμενοι·
καὶ
κατὰ
ταύτην
|
τὴν |
ὁδὸν
ἰόντες,
ἂν
ἄρα
τι |
[9, 866] |
αὐτὸν
περιεληλυθός,
τοῦ
παθόντος
προστρεπομένου
|
τὴν |
πάθην,
ὁ
βουλόμενος
ἐπεξελθὼν
τούτῳ |
[9, 880] |
φιλοφρόνως
οἰκοῖεν,
οἱ
δὲ
τῶν
|
τὴν |
παιδείαν
διαφυγόντων,
ἀτεράμονι
χρωμένων
τινὶ |
[9, 856] |
ἐκείνοις,
τὴν
ψῆφον
θάνατον
φέρειν
|
τὴν |
πλήθει
νικῶσαν.
ἑνὶ
δὲ
λόγῳ, |
[9, 865] |
ἢ
μετά
τινων
ὅπλων
(ἀπομιμουμένων
|
τὴν |
πολεμικὴν
πρᾶξιν,
καθαρθεὶς
κατὰ
τὸν |
[9, 857] |
ὄφλῃ
κλοπῆς
δημοσίᾳ
δίκην,
πείσας
|
τὴν |
πόλιν
ἢ
τὸ
κλέμμα
ἐκτείσας |
[9, 875] |
τὸ
τέλος
αὑτήν
τε
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ὅλην.
ἐπεὶ
ταῦτα
εἴ |
[9, 873] |
κεφαλὴν
τοῦ
νεκροῦ
βάλλων
ἀφοσιούτω
|
τὴν |
πόλιν
ὅλην,
μετὰ
δὲ
τοῦτο |
[9, 862] |
ποιοῦντες
δὲ
ἀνδρῶν
κακῶν
ἔρημον
|
τὴν |
πόλιν,
~οὕτω
(δὴ
τῶν
τοιούτων |
[9, 878] |
βλάπτῃ
τὸν
παθόντα
ἀλλὰ
καὶ
|
τὴν |
πόλιν,
ποιήσας
ἀδύνατον
τῇ
πατρίδι |
[9, 856] |
μὲν
τοὺς
νόμους,
ἑταιρίας
δὲ
|
τὴν |
πόλιν
ὑπήκοον
ποιῇ,
καὶ
βιαίως |
[9, 871] |
νόμιμα
παραδῷ,
πάντα
ἀποτελῶν,
καὶ
|
τὴν |
πρόρρησιν
προαγορεύων,
ἴτω
ἀναγκάζων
τὸν |
[9, 865] |
πόλεμον
ὡσαύτως
ἢ
κατὰ
μελέτην
|
τὴν |
πρὸς
πόλεμον,
ποιουμένων
ἄσκησιν
(τῶν |
[9, 854] |
προσώπῳ
καὶ
ταῖς
χερσὶ
γραφεὶς
|
τὴν |
συμφοράν,
καὶ
μαστιγωθεὶς
ὁπόσας
ἂν |
[9, 878] |
ἰάσιμον
ἀποβῇ,
τῶν
δὲ
ἀνιάτων
|
τὴν |
τετραπλασίαν·
ἐὰν
δὲ
ἰάσιμον
μέν, |
[9, 878] |
προσβάλλῃ
τῷ
τρωθέντι
καὶ
ἐπονείδιστον,
|
τὴν |
τετραπλασίαν
ἐκτίνειν.
ὅσα
δέ
τις |
[9, 854] |
μάλιστα,
ὅμως
δὲ
καὶ
σύμπασαν
|
τὴν |
(τῆς
ἀνθρωπίνης
φύσεως
ἀσθένειαν
εὐλαβούμενος, |
[9, 853] |
οὖσαι
κατὰ
φύσιν
γίγνοιντο
ἂν
|
τὴν |
τῆς
διακοσμήσεως
τῶν
νόμων.
ὧντινων |
[9, 871] |
ἴτω
ἀναγκάζων
τὸν
δράσαντα
ὑπέχειν
|
τὴν |
τῆς
δίκης
πρᾶξιν
κατὰ
νόμον. |
[9, 873] |
δὲ
ὃς
ἂν
ἑαυτὸν
κτείνῃ,
|
τὴν |
τῆς
εἱμαρμένης
βίᾳ
ἀποστερῶν
μοῖραν, |
[9, 866] |
ἢ
καὶ
ἀτίμοις
ἔργοις,
μεταδιώκοντες
|
τὴν |
τιμωρίαν,
ὕστερον
ἀποκτείνωσί
τινα
βουληθέντες |
[9, 864] |
ὑπὸ
πολλῶν
ἀκούσιον
ἀδικίαν
εἶναι
|
τὴν |
τοιαύτην
βλάβην.
ἡμῖν
δὲ
οὐκ |
[9, 862] |
οὐδὲ
ἀδικίαν
τὸ
παράπαν
θήσω
|
τὴν |
τοιαύτην
βλάβην,
οὔτε
ἂν
μείζων |
[9, 880] |
τὴν
αὐτὴν
δύναμιν,
ὁ
δὲ
|
τὴν |
τοιαύτην
δίκην
ἡττηθείς,
ξένος
μὲν |
[9, 857] |
πρῶτον
ἐκτίνειν,
ἐὰν
ὄφλῃ
τις
|
τὴν |
τοιαύτην
δίκην
καὶ
ἱκανὴν
ἔχῃ |
[9, 870] |
φοβουμένῳ
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
προοιμίου
|
τὴν |
τοιαύτην
δίκην
~οὐδὲν
δεῖ
τὸν |
[9, 869] |
καὶ
ἀσεβείας
ὡσαύτως
καὶ
ἱεροσυλίας,
|
τὴν |
τοῦ
γεννητοῦ
ψυχὴν
συλήσας,
ὥστ' |
[9, 862] |
στέρξαι
δὲ
ἢ
μὴ
μισεῖν
|
τὴν |
τοῦ
δικαίου
φύσιν,
αὐτό
ἐστιν |
[9, 868] |
μηκέτι
κατέλθῃ,
κατελθὼν
δέ,
κατὰ
|
τὴν |
τοῦ
ξένου
ἄφιξιν
ταύτῃ
πασχέτω. |
[9, 870] |
τὴν
κατὰ
φύσιν
δίκην
ἐκτεῖσαι,
|
τὴν |
τοῦ
παθόντος
ἅπερ
αὐτὸς
ἔδρασεν, |
[9, 861] |
ἡμᾶς
(αὐτούς·
ἆρ'
οὖν
περὶ
|
τὴν |
τούτων
ἀπορίαν
οὔτ'
ἐξευπορήσαντες
οὔτε |
[9, 871] |
τὸ
μίασμα
εἰς
αὑτὸν
καὶ
|
τὴν |
τῶν
θεῶν
ἔχθραν
δέχοιτο,
ὡς |
[9, 855] |
τὸν
γεραίτατον
ἀνακρίνοντα,
ἰόντα
εἰς
|
τὴν |
τῶν
λεχθέντων
σκέψιν
ἱκανήν,
μετὰ |
[9, 857] |
πρότερον
ὑπέμνησας
ὅτι
τὰ
περὶ
|
τὴν |
τῶν
νόμων
θέσιν
οὐδενὶ
τρόπῳ |
[9, 874] |
γίγνεσθαι,
νενομοθετήσθω·
τὰ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
τῶν
σωμάτων
τροφὴν
μὲν
καὶ |
[9, 866] |
ἐν
τῇ
πόλει
λύσασα,
εἰς
|
τὴν |
ὑπερορίαν
ἐκπεμπέτω
ἄσυλον.
ἐὰν
δ' |
[9, 871] |
ὡς
ἡ
τοῦ
νόμου
ἀρὰ
|
τὴν |
φήμην
προτρέπεται,
τὸ
δὲ
δεύτερον |
[9, 866] |
μὲν
(κατὰ
θάλατταν
ἐκπίπτῃ
πρὸς
|
τὴν |
χώραν,
σκηνησάμενος
ἐν
θαλάττῃ
τέγγων |
[9, 856] |
ὡσαύτως
αὐτοῖς
γίγνεσθαι
καθάπερ
ἐκείνοις,
|
τὴν |
ψῆφον
θάνατον
φέρειν
τὴν
πλήθει |
[9, 872] |
αἴτιος
ὢν
καὶ
μὴ
καθαρὸς
|
τὴν |
ψυχὴν
τοῦ
φόνου
ἐν
πόλει |