Alphabétiquement     [«   »]
τῇ 26
τῇδε 2
τήκεσθαι 1
τὴν 102
τήν 1
τῆς 71
τί 11
Fréquences     [«    »]
90
95 τὰ
88 τοῦ
102 τὴν
104 τὸν
109 τὸ
125 τε
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre IX

τὴν


Livre, pages
[9, 860]   ἂν ἀδικεῖν ἀδικῶν τῷ  τὴν   ἀδικίαν ἀκούσιον τιθεμένῳ, καὶ δὴ
[9, 862]   τρόπῳ ποιήσει τις μισῆσαι μὲν  τὴν   ἀδικίαν, στέρξαι δὲ μὴ
[9, 858]   (Κλεινίας) γελοίαν, ξένε, προτιθέμεθα  τὴν   αἵρεσιν, καὶ ἀτεχνῶς ὥσπερ κατεχομένοις
[9, 857]   τοιαύτην δίκην καὶ ἱκανὴν ἔχῃ  τὴν   ἄλλην οὐσίαν ἀποτίνειν ὑπὲρ τὸν
[9, 881]   φευγέτω ἀειφυγίαν ἐξ ἄστεος εἰς  τὴν   ἄλλην χώραν καὶ πάντων ἱερῶν
[9, 855]   δὲ μηδὲν ποθῶν ἄλλῳ  τὴν   ἀνάκρισιν παραδιδότω. ~τῶν δὲ ῥηθέντων
[9, 879]   τοὺς γεννήτορας ἐρρήθησαν, καὶ τιμώντων  τὴν   ἀξίαν τῆς βλάβης. βίαια μὲν
[9, 876]   καὶ προσάπτειν ἑκάστῳ τῶν ἁμαρτημάτων  τὴν   ἀξίαν τοῦ πάθους τε καὶ
[9, 865]   καὶ ἀζήμιον, δίκην εἰς  τὴν   ἀξίαν τοῦ τελευτήσαντος ὑπεχέτω διπλῆν,
[9, 871]   ἐθέλῃ ἀδυνατῇ τις καθιστάναι,  τὴν   ἀρχὴν παραλαβοῦσαν δήσασαν φυλάττειν καὶ
[9, 879]   οἴηται δεῖν κολασθῆναι, λαβὼν πρὸς  τὴν   ἀρχὴν τῶν ἀστυνόμων ἀπαγέτω, τοῦ
[9, 880]   βοηθείας αὐτὸς νόμος ἐχέτω  τὴν   αὐτὴν δύναμιν, δὲ τὴν
[9, 863]   γε προτρέπειν ταῦτά φαμεν εἰς  τὴν   αὑτοῦ βούλησιν ἐπισπώμενον ἕκαστον εἰς
[9, 877]   γίγνεσθαι διὰ βίου, καρπούμενον ἅπασαν  τὴν   αὑτοῦ κτῆσιν. βλάβος δέ, εἰ
[9, 856]   κατεσκευασμένου τοῦ κλήρου παντελῶς, εἰς  τὴν   αὑτῶν ἀρχαίαν ἐκπεμπέσθω πατρίδα καὶ
[9, 858]   ἄνευ μέτρων καὶ μετὰ μέτρων  τὴν   αὑτῶν εἰς μνήμην συμβουλὴν περὶ
[9, 856]   τούτους δὲ πόλις ἔχοντας  τὴν   αὑτῶν οὐσίαν, πλὴν ὅσον κατεσκευασμένου
[9, 865]   φόβου καὶ δείματος ἅμα διὰ  τὴν   βίαιον πάθην αὐτὸς πεπληρωμένος, ὁρῶν
[9, 879]   δὲ μὴ ἕλῃ, τριπλασίαν ἐκτεισάτω  τὴν   βλάβην, ἑλὼν δέ, ἀνδραποδισμοῦ ὑπόδικον
[9, 879]   ἐὰν δὲ μὴ παραδιδῷ, αὐτὸς  τὴν   βλάβην ἐξιάσθω. ἐὰν δὲ ἐκ
[9, 878]   ζημιῶν ἐκτίνειν καὶ τῇ πόλει  τὴν   βλάβην· πρὸς γὰρ ταῖς (αὑτοῦ
[9, 863]   σαφῶς ἂν διορισαίμην οὐδὲν ποικίλλων.  τὴν   γὰρ τοῦ θυμοῦ καὶ φόβου
[9, 877]   τοῦ τρώσαντος, μετάστασιν (δὲ εἰς  τὴν   γείτονα πόλιν αὐτῷ γίγνεσθαι διὰ
[9, 878]   τῆς ἀστρατείας γιγνέσθω κατὰ νόμον.  τὴν   δὲ δὴ τῆς βλάβης ἀξίαν,
[9, 877]   τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, φευγέτω ἀειφυγίαν·  τὴν   δὲ κτῆσιν, ἐὰν μὲν ὑεῖς
[9, 877]   ὑπέχειν τὴν δίκην φόνου ἀναγκάζειν·  τὴν   δὲ οὐ παντάπασι κακὴν τύχην
[9, 877]   τὸν φεύγοντα ὑπὸ τῶν ἐκγόνων,  τὴν   δὲ οὐσίαν αὐτοὺς κεκτῆσθαι. ἄπαις
[9, 864]   ἐὰν μή, ~(πάντως ἀδικίαν προσαγορεύω·  τὴν   δὲ τοῦ ἀρίστου δόξαν, ὅπῃπερ
[9, 861]   δηλῶσαι δύο τε ὄντα καὶ  τὴν   διαφορὰν ἄλλην, ἵνα, ὅταν ἑκατέρῳ
[9, 855]   τοῖς νεωτέροις νομοθέταις χρὴ μέλειν,  τὴν   διαψήφισιν δὲ ἡμέτερον ἔργον νομοθετεῖν.
[9, 854]   τάχα γὰρ ἂν δοὺς ταύτην  τὴν   δίκην γένοιτ' ἂν βελτίων σωφρονισθείς.
[9, 880]   τολμήσας τύπτειν, καὶ ἐὰν ὄφλῃ  (τὴν   δίκην, δεδέσθω μηδὲν ἐνιαυτοῦ σμικρότερον·
[9, 861]   ἄλλην, ἵνα, ὅταν ἑκατέρῳ τις  τὴν   δίκην ἐπιτιθῇ, πᾶς ἐπακολουθῇ τοῖς
[9, 880]   δικαστήριον πλείονος αὐτῷ χρόνου τιμήσῃ  τὴν   δίκην. ζημιούσθω δὲ καὶ
[9, 856]   συνελθόντας, ὡσαύτως τε ἀνακρίνοντας διεξελθεῖν  τὴν   δίκην καὶ σημεῖα ἐπιβάλλοντας αὖ
[9, 871]   δήσας τοῖς ἄρχουσι τῶν  τὴν   δίκην κρινάντων κτεῖναι παραδότω.
[9, 877]   δὲ τὸ δικαστήριον ὅπερ ἂν  τὴν   δίκην κρίνῃ, κρίνειν δὲ οἵπερ
[9, 880]   ἔτη δεδεμένος ἐκτινέτω ταύτην αὐτὴν  τὴν   δίκην, δὲ μέτοικός τε
[9, 872]   εἴτε βουλεύσας, ἀποκτείνῃ καὶ ὄφλῃ  τὴν   δίκην, τῆς πόλεως κοινὸς
[9, 854]   μοχθηρότερον (ἧττον ἐξηργάσατο τὸν  τὴν   δίκην παρασχόντα. πολίτης δὲ ἄν
[9, 855]   ἔμπροσθεν εἴπομεν ἐκτίσεις γίγνεσθαι δεῖν  τὴν   δίκην ταύτην, γιγνέσθω. δικασταὶ δὲ
[9, 877]   ἄλλως καθάπερ ἀποκτείναντα ὑπέχειν  τὴν   δίκην φόνου ἀναγκάζειν· τὴν δὲ
[9, 878]   πρῶτον μὲν τίνειν τοῦ βλάβους  τὴν   διπλασίαν, ἂν τὸ τραῦμα ἰάσιμον
[9, 868]   τὸν ἀποκτείναντα εἰς δίκην καταστήσας,  τὴν   διπλασίαν χρημάτων τε καὶ τῶν
[9, 877]   τοῦ ἀποκτεῖναι τρώσασα, ἀνὴρ  τὴν   ἑαυτοῦ γυναῖκα, φευγέτω ἀειφυγίαν· τὴν
[9, 882]   προστυγχάνων κατὰ τὸ τίμημα  τὴν   εἰρημένην ζημίαν ἀποτινέτω, συνδήσαντες δὲ
[9, 869]   μητέρα, τοὺς εἰς φῶς  τὴν   ἐκείνου φύσιν ἀγαγόντας, ἀλλ' ὑπομείναντα
[9, 856]   πάντων τῶν δικαστῶν, θεῖναι ἐπὶ  τὴν   ἑστίαν, καὶ πάλιν αὔριον εἰς
[9, 877]   τραύματος ἐκ προνοίας, θάνατον εἶναι  τὴν   ζημίαν. γυνὴ δὲ ἄνδρα ἑαυτῆς
[9, 877]   ἐκ προνοίας τρώσῃ, θάνατον εἶναι  τὴν   ζημίαν· καὶ ἐὰν ἀδελφὸς ἀδελφὸν
[9, 875]   ἀλόγως τὴν λύπην, διώκουσα δὲ  τὴν   ἡδονήν, τοῦ δὲ (δικαιοτέρου τε
[9, 864]   ἐκεῖσε ὁπόθεν ἐξέβημεν δεῦρο, περαίνοντες  τὴν   θέσιν τῶν νόμων. ἦν δὲ
[9, 857]   τῶν ταῖς ἐμπειρίαις ἄνευ λόγου  τὴν   ἰατρικὴν μεταχειριζομένων (ἐλεύθερον ἐλευθέρῳ νοσοῦντι
[9, 854]   θεῖον κινεῖ τὸ νῦν ἐπὶ  τὴν   ἱεροσυλίαν προτρέπον ἰέναι, οἶστρος δέ
[9, 870]   διὰ φύσιν τε καὶ ἀπαιδευσίαν  τὴν   κακήν. τῆς δὲ ἀπαιδευσίας
[9, 870]   πάλιν ἀφικομένοις δεῦρο ἀναγκαῖον εἶναι  τὴν   κατὰ φύσιν δίκην ἐκτεῖσαι, τὴν
[9, 873]   πόλεως, λίθον ἕκαστος φέρων, ἐπὶ  τὴν   κεφαλὴν τοῦ νεκροῦ βάλλων ἀφοσιούτω
[9, 871]   δήσασαν φυλάττειν καὶ παρέχειν εἰς  τὴν   κρίσιν τῆς δίκης. ~ἐὰν δὲ
[9, 856]   οἵπερ τοῖς ἱεροσύλοις, καὶ πᾶσαν  τὴν   κρίσιν ὡσαύτως αὐτοῖς γίγνεσθαι καθάπερ
[9, 875]   ὁρμήσει ἀεί, φεύγουσα μὲν ἀλόγως  τὴν   λύπην, διώκουσα δὲ τὴν ἡδονήν,
[9, 864]   κριθῇ δὲ οὕτω διατεθεὶς παρανομῆσαι,  τὴν   μὲν βλάβην ἣν ἄν τινα
[9, 853]   τι νοσῆσαί ποτε ἂν ταύτην  τὴν   νόσον, οἰκέται δὲ ἂν τούτων
[9, 859]   πρόθυμον παρεχόμενοι· καὶ κατὰ ταύτην  τὴν   ὁδὸν ἰόντες, ἂν ἄρα τι
[9, 866]   αὐτὸν περιεληλυθός, τοῦ παθόντος προστρεπομένου  τὴν   πάθην, βουλόμενος ἐπεξελθὼν τούτῳ
[9, 880]   φιλοφρόνως οἰκοῖεν, οἱ δὲ τῶν  τὴν   παιδείαν διαφυγόντων, ἀτεράμονι χρωμένων τινὶ
[9, 856]   ἐκείνοις, τὴν ψῆφον θάνατον φέρειν  τὴν   πλήθει νικῶσαν. ἑνὶ δὲ λόγῳ,
[9, 865]   μετά τινων ὅπλων (ἀπομιμουμένων  τὴν   πολεμικὴν πρᾶξιν, καθαρθεὶς κατὰ τὸν
[9, 857]   ὄφλῃ κλοπῆς δημοσίᾳ δίκην, πείσας  τὴν   πόλιν τὸ κλέμμα ἐκτείσας
[9, 875]   τὸ τέλος αὑτήν τε καὶ  τὴν   πόλιν ὅλην. ἐπεὶ ταῦτα εἴ
[9, 873]   κεφαλὴν τοῦ νεκροῦ βάλλων ἀφοσιούτω  τὴν   πόλιν ὅλην, μετὰ δὲ τοῦτο
[9, 862]   ποιοῦντες δὲ ἀνδρῶν κακῶν ἔρημον  τὴν   πόλιν, ~οὕτω (δὴ τῶν τοιούτων
[9, 878]   βλάπτῃ τὸν παθόντα ἀλλὰ καὶ  τὴν   πόλιν, ποιήσας ἀδύνατον τῇ πατρίδι
[9, 856]   μὲν τοὺς νόμους, ἑταιρίας δὲ  τὴν   πόλιν ὑπήκοον ποιῇ, καὶ βιαίως
[9, 871]   νόμιμα παραδῷ, πάντα ἀποτελῶν, καὶ  τὴν   πρόρρησιν προαγορεύων, ἴτω ἀναγκάζων τὸν
[9, 865]   πόλεμον ὡσαύτως κατὰ μελέτην  τὴν   πρὸς πόλεμον, ποιουμένων ἄσκησιν (τῶν
[9, 854]   προσώπῳ καὶ ταῖς χερσὶ γραφεὶς  τὴν   συμφοράν, καὶ μαστιγωθεὶς ὁπόσας ἂν
[9, 878]   ἰάσιμον ἀποβῇ, τῶν δὲ ἀνιάτων  τὴν   τετραπλασίαν· ἐὰν δὲ ἰάσιμον μέν,
[9, 878]   προσβάλλῃ τῷ τρωθέντι καὶ ἐπονείδιστον,  τὴν   τετραπλασίαν ἐκτίνειν. ὅσα δέ τις
[9, 854]   μάλιστα, ὅμως δὲ καὶ σύμπασαν  τὴν   (τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἀσθένειαν εὐλαβούμενος,
[9, 853]   οὖσαι κατὰ φύσιν γίγνοιντο ἂν  τὴν   τῆς διακοσμήσεως τῶν νόμων. ὧντινων
[9, 871]   ἴτω ἀναγκάζων τὸν δράσαντα ὑπέχειν  τὴν   τῆς δίκης πρᾶξιν κατὰ νόμον.
[9, 873]   δὲ ὃς ἂν ἑαυτὸν κτείνῃ,  τὴν   τῆς εἱμαρμένης βίᾳ ἀποστερῶν μοῖραν,
[9, 866]   καὶ ἀτίμοις ἔργοις, μεταδιώκοντες  τὴν   τιμωρίαν, ὕστερον ἀποκτείνωσί τινα βουληθέντες
[9, 864]   ὑπὸ πολλῶν ἀκούσιον ἀδικίαν εἶναι  τὴν   τοιαύτην βλάβην. ἡμῖν δὲ οὐκ
[9, 862]   οὐδὲ ἀδικίαν τὸ παράπαν θήσω  τὴν   τοιαύτην βλάβην, οὔτε ἂν μείζων
[9, 880]   τὴν αὐτὴν δύναμιν, δὲ  τὴν   τοιαύτην δίκην ἡττηθείς, ξένος μὲν
[9, 857]   πρῶτον ἐκτίνειν, ἐὰν ὄφλῃ τις  τὴν   τοιαύτην δίκην καὶ ἱκανὴν ἔχῃ
[9, 870]   φοβουμένῳ ἐξ αὐτοῦ τοῦ προοιμίου  τὴν   τοιαύτην δίκην ~οὐδὲν δεῖ τὸν
[9, 869]   καὶ ἀσεβείας ὡσαύτως καὶ ἱεροσυλίας,  τὴν   τοῦ γεννητοῦ ψυχὴν συλήσας, ὥστ'
[9, 862]   στέρξαι δὲ μὴ μισεῖν  τὴν   τοῦ δικαίου φύσιν, αὐτό ἐστιν
[9, 868]   μηκέτι κατέλθῃ, κατελθὼν δέ, κατὰ  τὴν   τοῦ ξένου ἄφιξιν ταύτῃ πασχέτω.
[9, 870]   τὴν κατὰ φύσιν δίκην ἐκτεῖσαι,  τὴν   τοῦ παθόντος ἅπερ αὐτὸς ἔδρασεν,
[9, 861]   ἡμᾶς (αὐτούς· ἆρ' οὖν περὶ  τὴν   τούτων ἀπορίαν οὔτ' ἐξευπορήσαντες οὔτε
[9, 871]   τὸ μίασμα εἰς αὑτὸν καὶ  τὴν   τῶν θεῶν ἔχθραν δέχοιτο, ὡς
[9, 855]   τὸν γεραίτατον ἀνακρίνοντα, ἰόντα εἰς  τὴν   τῶν λεχθέντων σκέψιν ἱκανήν, μετὰ
[9, 857]   πρότερον ὑπέμνησας ὅτι τὰ περὶ  τὴν   τῶν νόμων θέσιν οὐδενὶ τρόπῳ
[9, 874]   γίγνεσθαι, νενομοθετήσθω· τὰ δὲ περὶ  τὴν   τῶν σωμάτων τροφὴν μὲν καὶ
[9, 866]   ἐν τῇ πόλει λύσασα, εἰς  τὴν   ὑπερορίαν ἐκπεμπέτω ἄσυλον. ἐὰν δ'
[9, 871]   ὡς τοῦ νόμου ἀρὰ  τὴν   φήμην προτρέπεται, τὸ δὲ δεύτερον
[9, 866]   μὲν (κατὰ θάλατταν ἐκπίπτῃ πρὸς  τὴν   χώραν, σκηνησάμενος ἐν θαλάττῃ τέγγων
[9, 856]   ὡσαύτως αὐτοῖς γίγνεσθαι καθάπερ ἐκείνοις,  τὴν   ψῆφον θάνατον φέρειν τὴν πλήθει
[9, 872]   αἴτιος ὢν καὶ μὴ καθαρὸς  τὴν   ψυχὴν τοῦ φόνου ἐν πόλει




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/04/2007