Livre, pages |
[9, 862] |
παράδειγμα
μὲν
τοῦ
μὴ
ἀδικεῖν
|
τοῖς |
ἄλλοις
γενόμενοι,
ποιοῦντες
δὲ
ἀνδρῶν |
[9, 868] |
κτείνῃ,
καθάρσεις
μὲν
τὰς
αὐτὰς
|
τοῖς |
ἄλλοις
καθαιρέσθω
καὶ
ἐνιαυτοὺς
τρεῖς |
[9, 858] |
Ὁμήρῳ
τε
καὶ
Τυρταίῳ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ποιηταῖς
περὶ
βίου
τε |
[9, 874] |
προρρήσεις
τὰς
αὐτὰς
γίγνεσθαι
καθάπερ
|
τοῖς |
ἄλλοις,
προαγορεύειν
δὲ
τὸν
φόνον |
[9, 854] |
ἐμφυόμενος
ἐκ
παλαιῶν
καὶ
ἀκαθάρτων
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
ἀδικημάτων,
περιφερόμενος
ἀλιτηριώδης,
ὃν |
[9, 878] |
τῷ
τοῦ
τελευτήσαντος
πατρὶ
καὶ
|
τοῖς |
ἄνω
τοῦ
γένους
ὑὸν
ὡς |
[9, 870] |
κεκτημένῳ
τὸν
φθόνον,
δευτέροις
δὲ
|
τοῖς |
ἀρίστοις
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει. |
[9, 871] |
πολιτῶν
ἀνατὶ
κτεινέτω,
ἢ
δήσας
|
τοῖς |
ἄρχουσι
τῶν
τὴν
δίκην
κρινάντων |
[9, 869] |
ἀποκτείνῃ,
καθάπερ
ὁ
κτείνας
πατέρα,
|
τοῖς |
αὐτοῖς
ἔνοχος
ἔστω
νόμοις.
ὃ |
[9, 866] |
(ἐπεξίτω
μὲν
ὁ
βουλόμενος
ἐπὶ
|
τοῖς |
αὐτοῖς
νόμοις,
μέτοικος
δὲ
ὢν |
[9, 868] |
δὲ
ὅ
τι
τοιοῦτον
δράσας,
|
τοῖς |
αὑτοῦ
παισὶν
ἱερῶν
μὴ
κοινωνείτω |
[9, 878] |
ἄνδρας
συνελθόντας,
κρίναντας
παραδιδόναι
τιμᾶν
|
τοῖς |
γεννήσασι
κατὰ
φύσιν·
ἐὰν
δὲ |
[9, 868] |
καὶ
ἀπενιαυτήσεων
ὡσαύτως,
καθάπερ
εἴρηται
|
τοῖς |
γονεῦσι
καὶ
τοῖς
ἐκγόνοις,
εἰρήσθω |
[9, 867] |
ὀργῇ
κτείνασιν
τὰς
τιμωρίας
χαλεπωτέρας,
|
τοῖς |
δὲ
ἀπροβουλεύτως
τε
καὶ
ἐξαίφνης |
[9, 858] |
κατέθεντο
συγγράψαντες,
προσέχωμεν
τὸν
νοῦν,
|
τοῖς |
δὲ
τῶν
νομοθετῶν
μὴ
προσέχωμεν; |
[9, 868] |
δικαστὰς
γίγνεσθαι,
~τοὺς
δὲ
αὖ
|
τοῖς |
δικασθεῖσιν
ὑπὸ
τῶν
τοιούτων
(ἀρχόντων |
[9, 854] |
καὶ
μαστιγωθεὶς
ὁπόσας
ἂν
δόξῃ
|
τοῖς |
δικασταῖς,
ἐκτὸς
τῶν
ὅρων
τῆς |
[9, 855] |
σκοποῦντες
τὸ
σαφὲς
ἐξαγγελλόντων
ἀεὶ
|
τοῖς |
δικασταῖς,
ὅπως
ἂν
τῶν
κλήρων |
[9, 876] |
τε
καὶ
ποῖα
ἀποδοτέον
κρίνειν
|
τοῖς |
δικαστηρίοις;
(Ἀθηναῖος)
τάδε
δὴ
μετὰ |
[9, 862] |
ὑγιές,
τὸ
δὲ
ἀποίνοις
ἐξιλασθὲν
|
τοῖς |
δρῶσι
καὶ
πάσχουσιν
ἑκάστας
τῶν |
[9, 868] |
καθάπερ
εἴρηται
τοῖς
γονεῦσι
καὶ
|
τοῖς |
ἐκγόνοις,
εἰρήσθω
δεῖν
γίγνεσθαι
καὶ |
[9, 879] |
ἄρχειν-
δικασταὶ
δὲ
ὄντων
οἵπερ
|
τοῖς |
ἐκγόνοις
πρὸς
τοὺς
γεννήτορας
ἐρρήθησαν, |
[9, 864] |
ὧν
ἂν
γίγνηταί
τι
φανερὸν
|
τοῖς |
ἐκλεχθεῖσιν
ἑκάστοτε
δικασταῖς,
ἀναφέροντος
τοῦ |
[9, 860] |
αὖ
τρόπον
ἔγωγε
συμφωνοίην
ἂν
|
τοῖς |
ἐμαυτοῦ
λόγοις;
εἴ
με,
ὦ |
[9, 881] |
μὲν
ὁ
προστυγχάνων
καθάπερ
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν
βοηθείτω,
καὶ
ὁ
μὲν |
[9, 873] |
τὰς
αὐτὰς
εἶναι
καθάπερ
ἐρρήθη
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν·
ἐὰν
δέ
τις
ὄφλῃ |
[9, 860] |
δὴ
πρὸς
ποίαν;
(Ἀθηναῖος)
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν
λόγοις
οἶμαι
διαρρήδην
ἐμὲ |
[9, 865] |
τε
τὸν
ἑαυτοῦ
φονέα
ἐν
|
τοῖς |
ἤθεσι
τοῖς
τῆς
ἑαυτοῦ
συνηθείας |
[9, 867] |
τιμωρητέον
ἐλαττόνως.
ποιητέον
δὴ
καὶ
|
τοῖς |
ἡμετέροις
νόμοις
οὕτω.
(Κλεινίας)
παντάπασι |
[9, 853] |
παλαιοὶ
νομοθέται
θεῶν
παισὶν
νομοθετούμενοι
|
τοῖς |
ἥρωσιν,
ὡς
ὁ
νῦν
λόγος, |
[9, 856] |
δικασταὶ
δὲ
ἔστωσαν
τούτοις
οἵπερ
|
τοῖς |
ἱεροσύλοις,
καὶ
πᾶσαν
τὴν
κρίσιν |
[9, 861] |
τὴν
δίκην
ἐπιτιθῇ,
πᾶς
ἐπακολουθῇ
|
τοῖς |
λεγομένοις
καὶ
δυνατὸς
ᾖ
τό |
[9, 856] |
δίκην
καὶ
σημεῖα
ἐπιβάλλοντας
αὖ
|
τοῖς |
λεχθεῖσιν·
καὶ
τρὶς
δράσαντας
τοῦτο, |
[9, 857] |
τοῦ
φιλοσοφεῖν
ἐγγὺς
χρώμενον
μὲν
|
τοῖς |
λόγοις,
ἐξ
ἀρχῆς
τε
ἁπτόμενον |
[9, 879] |
τε
θεοῖσι
καὶ
ἐν
ἀνθρώποις
|
τοῖς |
μέλλουσι
σῴζεσθαι
καὶ
εὐδαιμονεῖν.
αἰκίαν |
[9, 858] |
ἐστι
καὶ
ὡς
ἐπιτηδευτέον
αὐτὰ
|
τοῖς |
μέλλουσιν
εὐδαίμοσιν
ἔσεσθαι;
(Κλεινίας)
καὶ |
[9, 867] |
τῇ
ἐπιβουλῇ
καὶ
ἀπροβουλίᾳ,
καὶ
|
τοῖς |
μὲν
μετ'
ἐπιβουλῆς
τε
καὶ |
[9, 860] |
ἐναντιώτατα
φανεῖται;
(Κλεινίας)
κινδυνεύει.
(Ἀθηναῖος)
|
τοῖς |
μὲν
τοίνυν
πολλοῖς
οὕτω
περὶ |
[9, 858] |
γὰρ
οὔ;
(Ἀθηναῖος)
πότερον
οὖν
|
τοῖς |
μὲν
τῶν
ἄλλων
συγγράμμασιν,
(ποιητῶν |
[9, 855] |
τοιαῦτα
καὶ
ὡς
δεῖ
γίγνεσθαι,
|
τοῖς |
νεωτέροις
νομοθέταις
χρὴ
μέλειν,
τὴν |
[9, 862] |
καὶ
τὸ
μὲν
βλαβὲν
ὑγιὲς
|
τοῖς |
νόμοις
εἰς
τὸ
δυνατὸν
ποιητέον, |
[9, 862] |
εἰς
φιλίαν
πειρατέον
ἀεὶ
καθιστάναι
|
τοῖς |
νόμοις.
(Κλεινίας)
καλῶς
ταῦτά
γε. |
[9, 880] |
μέτοικός
τε
ὢν
καὶ
ἀπειθῶν
|
τοῖς |
νόμοις
τρία
(ἔτη
δεδέσθω,
ἐὰν |
[9, 878] |
κυρίους,
ἐὰν
δὲ
ἀδυνατῶσιν
αὐτοί,
|
τοῖς |
νομοφύλαξιν
τελευτῶντας
ἐπιτρέπειν.
ἐκγόνοις
δὲ |
[9, 861] |
καὶ
τούτοις
δὴ
τί
χρησόμεθα
|
τοῖς |
νῦν
λεγομένοις;
(Ἀθηναῖος)
καλῶς
ἤρου. |
[9, 860] |
πάντων
ἐναντιώτατα
παραγγέλλειν
δόξειαν
ἂν
|
τοῖς |
νῦν
λεγομένοις.
(Κλεινίας)
ποίοις;
(Ἀθηναῖος) |
[9, 866] |
θυμῷ
γὰρ
δὴ
πέπρακται
καὶ
|
τοῖς |
ὅσοι
ἂν
ἐξαίφνης
(μὲν
καὶ |
[9, 876] |
ὅλῃ
τῇ
πόλει
γίγνεσθαι
φιλεῖ.
|
τοῖς |
οὖν
δὴ
τοιούτοις
δικαστηρίοις
νομοθετεῖν |
[9, 873] |
τὰ
προσταττόμενα·
τάφους
δ'
εἶναι
|
τοῖς |
οὕτω
φθαρεῖσι
πρῶτον
μὲν
κατὰ |
[9, 854] |
βίου.
ταῦτα
ἡμῶν
ᾀδόντων
προοίμια
|
τοῖς |
πάντα
ταῦτα
ἐπινοοῦσιν
ὅσα
ἀνόσια |
[9, 857] |
τὰ
τοιαῦτ'
ἀεὶ
προχείρους
ὄντας
|
τοῖς |
πλείστοις
λεγομένοις
ἰατροῖς·
φαίη
γὰρ |
[9, 859] |
τὰ
παθήματα
ἡμῖν
ἐστιν,
σχεδὸν
|
τοῖς |
ποιήμασιν
ἴσα.
(Κλεινίας)
τί
οὖν |
[9, 870] |
καὶ
ἰσχυρότατος
ἵμερος
ὢν
τυγχάνει
|
τοῖς |
πολλοῖς,
ἡ
τῶν
χρημάτων
τῆς |
[9, 868] |
παραδιδόντων
οἱ
δεσπόται
τὸν
δοῦλον
|
τοῖς |
προσήκουσι
τοῦ
τελευτήσαντος,
οἱ
δὲ |
[9, 871] |
αὐτῶν
εἶναι
τοὺς
αὐτοὺς
οὕσπερ
|
τοῖς |
τὰ
ἱερὰ
συλῶσιν
διαδικάζειν
ἐρρήθη |
[9, 865] |
ἑαυτοῦ
φονέα
ἐν
τοῖς
ἤθεσι
|
τοῖς |
τῆς
ἑαυτοῦ
συνηθείας
ἀναστρεφόμενον,
δειμαίνει, |
[9, 876] |
καλῶς
τὸ
πολλὰ
ἐπιτρέπειν
κρίνειν
|
τοῖς |
τοιούτοις
δικασταῖς
τῶν
ὀφλόντων
πέρι, |
[9, 862] |
νόμον
θήσει
τίνα;
γιγνώσκων
που
|
τοῖς |
τοιούτοις
πᾶσιν
ὡς
οὔτε
αὐτοῖς |
[9, 880] |
τοῦ
τετάρτου·
δικαστήριον
δὲ
γιγνέσθω
|
τοῖς |
τοιούτοισι
στρατηγοὶ
καὶ
ταξίαρχοι
φύλαρχοί |
[9, 873] |
μεθ'
ἑνὸς
συντάφου,
εἶτα
ἐν
|
τοῖς |
τῶν
δώδεκα
ὁρίοισι
μερῶν
τῶν |