Livre, pensée |
[3, 4] |
εἶναι
πέπεισται·
ἡ
γὰρ
ἑκάστῳ
|
νεμομένη |
μοῖρα
συνεμφέρεταί
τε
καὶ
συνεμφέρει. |
[3, 16] |
τῶν
ἀνδρογύνων
καὶ
Φαλάριδος
καὶ
|
Νέρωνος· |
τὸ
δὲ
τὸν
νοῦν
ἡγεμόνα |
[3, 2] |
Καὶ
οἱ
στάχυες
δὲ
κάτω
|
νεύοντες |
καὶ
τὸ
τοῦ
λέοντος
ἐπισκύνιον |
[3, 16] |
καὶ
τῶν
βοσκημάτων·
τὸ
δὲ
|
νευροσπαστεῖσθαι |
ὁρμητικῶς
καὶ
τῶν
θηρίων
καὶ |
[3, 7] |
τὴν
διάνοιαν
ἔν
τινι
ἀνοικείῳ
|
νοεροῦ |
πολιτικοῦ
ζῴου
τροπῇ
γενέσθαι.
~Οὐδὲν |
[3, 16] |
καθήκοντα
καὶ
τῶν
θεοὺς
μὴ
|
νομιζόντων |
καὶ
τῶν
τὴν
πατρίδα
ἐγκαταλειπόντων |
[3, 11] |
κατὰ
τὸν
τῆς
κοινωνίας
φυσικὸν
|
νόμον |
εὔνως
καὶ
δικαίως,
ἅμα
μέντοι |
[3, 3] |
~Ἱπποκράτης
πολλὰς
νόσους
ἰασάμενος
αὐτὸς
|
νοσήσας |
ἀπέθανεν.
Οἱ
Χαλδαῖοι
πολλῶν
θανάτους |
[3, 3] |
γνησίως
ᾠκειωμένῳ
προσπεσεῖται.
~Ἱπποκράτης
πολλὰς
|
νόσους |
ἰασάμενος
αὐτὸς
νοσήσας
ἀπέθανεν.
Οἱ |
[3, 16] |
νοῦς·
σώματος
αἰσθήσεις,
ψυχῆς
ὁρμαί,
|
νοῦ |
δόγματα.
Τὸ
μὲν
τυποῦσθαι
φανταστικῶς |
[3, 16] |
καὶ
Νέρωνος·
τὸ
δὲ
τὸν
|
νοῦν |
ἡγεμόνα
ἔχειν
ἐπὶ
τὰ
φαινόμενα |
[3, 7] |
δεομένου.
Ὁ
γὰρ
τὸν
ἑαυτοῦ
|
νοῦν |
καὶ
δαίμονα
καὶ
τὰ
ὄργια |
[3, 3] |
τὸ
ὑπηρετοῦν·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
νοῦς |
καὶ
δαίμων,
τὸ
δὲ
γῆ |
[3, 16] |
ἑτέρᾳ
τινὶ
ὄψει.
~Σῶμα,
ψυχή,
|
νοῦς· |
σώματος
αἰσθήσεις,
ψυχῆς
ὁρμαί,
νοῦ |
[3, 4] |
καὶ
ἔξω
τῆς
οἰκίας
καὶ
|
νύκτωρ |
καὶ
μεθ
ἡμέραν,
οἷοι
μεθ |
[3, 4] |
εἴ
τις
ἄφνω
ἐπανέροιτο·
τί
|
νῦν |
διανοῇ;
Μετὰ
παῤῥησίας
παραχρῆμα
ἂν |
[3, 11] |
τοῦτο
τὸ
τὴν
φαντασίαν
μοι
|
νῦν |
ποιοῦν
καὶ
τίνος
ἀρετῆς
πρὸς |
[3, 4] |
ἂν
ἐρυθριάσειας
ἐξηγούμενος,
ὅτι
ἐν
|
νῷ |
αὐτὸ
εἶχες.
Ὁ
γάρ
τοι |