Discours, paragraphes
[31, 10]	οὐδὲ γὰρ τούτοις ἠθέλησε συγκατελθεῖν,	φυγὰς	καὶ ταῦτα καὶ αὐτὸς γενόμενος.
[31, 10]	ὅσοι μὲν τοίνυν διὰ συμφορὰς	ἰδίας	οὐ μετέσχον τῶν τότε γενομένων
[31, 30]	χρηστόν τι βουλεῦσαι περὶ τῆς	πολιτείας,	ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα
[31, 10]	πλήθει, ἀδύνατοι δὲ ὑπὸ τῆς	ἡλικίας	βοηθεῖν, τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα,
[31, 10]	ὅσοι δὲ γνώμῃ τοῦτο ἔπραξαν,	οὐδεμιᾶς	συγγνώμης ἄξιοί εἰσιν· οὐ γὰρ
[31, 10]	ἄκοντας αὐτοὺς ἁμαρτάνειν. Οὗτος τοίνυν	οὐδεμιᾶς	συγγνώμης ἄξιός ἐστι τυχεῖν· οὔτε
[31, 20]	τοῦ δουλεύειν καὶ τῆς μεγίστης	ἀτιμίας	ἠγωνίζετο. Ἀκούω δ' αὐτὸν λέγειν
[31, 30]	βουλεύειν ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς	ἐλευθερίας	ἀγωνίζεσθαι, τότε οὐκ ἐδέοντο αὐτοῦ
[31, 0]	ἐγὼ ἐλλείποιμι τῷ λόγῳ τῆς	κατηγορίας,	οὐκ ἂν δίκαιος εἴη οὗτος
[31, 0]	ἀλλὰ καὶ οἱ ἐκ τῆς	ὑπερορίας	οἱ μὲν εἰς τὸ ἄστυ
[31, 0]	~ΛΥΣΙΟΥ ΚΑΤΑ ΦΙΛΩΝΟΣ	ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ.	Ὤιμην μέν, ὦ βουλή, οὐκ
[31, 30]	ἐπιτηδεύματα καινὰ παραδείγματα καὶ πάσης	δημοκρατίας	ἀλλότρια.
[31, 10]	παρέσχεν. ~Καίτοιγε ὅστις εὐτυχοῦντας ὁρῶν	ἡμᾶς	ἐτόλμα προδιδόναι, τί ποτε ὡς
[31, 20]	ἄλλων ἀδικημάτων. Οὐ γὰρ οἴεται	ὑμᾶς	γνώσεσθαι ὅτι διὰ τὸ μέγεθος
[31, 30]	γνώσεσθαι. Οὐ γὰρ ἄλλοις τισὶν	ὑμᾶς	δεῖ περὶ τῶν ἀξίων ὄντων
[31, 20]	τοίνυν ἔγωγε οἶδα ὅ τι	ὑμᾶς	διαφερόντως δεῖ γιγνώσκειν περὶ αὐτοῦ
[31, 0]	Φίλωνα ἀφικέσθαι, ὥστε ἐθελῆσαι ὡς	ὑμᾶς	ἐλθεῖν δοκιμασθησόμενον· ἐπειδὴ δὲ οὐχ
[31, 30]	γε παρα λιπών· ἀλλὰ πιστεύω	ὑμᾶς	καὶ ἄνευ τούτων αὐτοὺς τὰ
[31, 20]	τεθνεώσης φέρειν ἑαυτῆς, τί χρὴ	ὑμᾶς	περὶ αὐτοῦ διανοηθῆναι; Ὅστις γὰρ
[31, 0]	ὑπ' ἐμοῦ μόνου λεγομένων δεῖ	ὑμᾶς	περὶ αὐτοῦ ὁποῖός ἐστι σκέψασθαι.
[31, 30]	ὄντα μὴ ἀποδοκιμάσαιτε. Ὁρῶ δέ	τινας	οἳ νῦν μὲν τούτῳ παρασκευάζονται
[31, 10]	πλῆθος τὸ ὑμέτερον ἢ ὁπλίσαι	τινὰς	τῶν ἑαυτοῦ δημοτῶν, ὥσπερ καὶ
[31, 0]	σκέψασθαι. Ἐγὼ γὰρ οὐκ ἄλλους	τινάς	φημι δίκαιον εἶναι βουλεύειν περὶ
[31, 20]	εἰς τὴν ἑαυτῆς ταφὴν τρεῖς	μνᾶς	ἀργυρίου, παραλιποῦσα τοῦτον ὑὸν ὄντα
[31, 30]	ὅ τι ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς	ἄνδρας	γενομένους περὶ τὴν πόλιν τιμᾶτε
[31, 10]	ἄν; ὅσοι μὲν τοίνυν διὰ	συμφορὰς	ἰδίας οὐ μετέσχον τῶν τότε
[31, 10]	τὰ ὑπάρχοντα. Κάλει μοι τοὺς	μάρτυρας.	~ΜΑP ΤΥP ΕΣ Οὐ τοίνυν
[31, 20]	τι ἀγαθὸν ὥσπερ τότε κακὸν	ποιήσας.	Σωφρονέστερον γάρ ἐστιν ὕστερον πᾶσι
[31, 0]	πολλὰ τολμηρός ἐστιν, ἐγὼ δὲ	ὀμόσας	εἰσῆλθον εἰς τὸ βουλευτήριον τὰ
[31, 20]	ἐστιν ὕστερον πᾶσι τῶν ἔργων	τὰς	χάριτας ἀποδιδόναι· δεινὸν γὰρ ἔμοιγε
[31, 0]	ἢ τοὺς πρὸς τῷ εἶναι	πολίτας	καὶ ἐπιθυμοῦντας τούτου. Τούτοις μὲν
[31, 30]	εἰ οὗτος μὲν ἅπαντας τοὺς	πολίτας	περὶ οὐδενὸς ἡγήσατο, ὑμεῖς δὲ
[31, 20]	ὕστερον πᾶσι τῶν ἔργων τὰς	χάριτας	ἀποδιδόναι· δεινὸν γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ
[31, 20]	βελτίους ὦσιν οἱ πολῖται ὁρῶντες	ἅπαντας	ὁμοίως τιμωμένους, διὰ τοῦτο δοκιμαστέος
[31, 30]	ἂν εἴη, εἰ οὗτος μὲν	ἅπαντας	τοὺς πολίτας περὶ οὐδενὸς ἡγήσατο,
[31, 10]	Διότιμον τὸν Ἀχαρνέα καὶ τοὺς	αἱρεθέντας	μετ' αὐτοῦ τοὺς δημότας ὁπλίσαι
[31, 10]	συγγνώμην ἔχειν διὰ τὸ ἡγεῖσθαι	ἄκοντας	αὐτοὺς ἁμαρτάνειν. Οὗτος τοίνυν οὐδεμιᾶς
[31, 10]	ποτε ὡς μὴ ἐβουλόμεθά γε	πράττοντας	ἐποίησεν ἄν; ὅσοι μὲν τοίνυν
[31, 10]	γὰρ ἠξίωσεν ὡς αὐτοὺς ἐλθεῖν	κινδυνεύοντας,	μήτε τοῖς τὸν Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν·
[31, 0]	πρὸς τῷ εἶναι πολίτας καὶ	ἐπιθυμοῦντας	τούτου. Τούτοις μὲν γὰρ μεγάλα
[31, 10]	ὑμῖν τάξαι παρέσχεν. ~Καίτοιγε ὅστις	εὐτυχοῦντας	ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα προδιδόναι, τί
[31, 0]	ἀπὸ Φυλῆς ἐν οἷς ἔπραττον	εὐτυχοῦντας,	οὐδὲ τούτων τι τῶν εὐτυχημάτων
[31, 10]	τοὺς αἱρεθέντας μετ' αὐτοῦ τοὺς	δημότας	ὁπλίσαι ἀπὸ τῶν εἰσενεχθέντων χρημάτων.
[31, 20]	μοι τοὺς μάρτυρας. ~ΜΑP ΤΥP	ΕΣ	Οὐ τοίνυν ἔγωγε οἶδα ὅ
[31, 10]	ἀκούσατε τῶν μαρτύρων. ΜΑP ΤΥP	ΕΣ	Ὑπολείπεται τοίνυν αὐτῷ λέγειν ὡς
[31, 30]	χρῆσθαι ἢ ὑμῖν αὐτοῖς, ὁποῖοί	τινες	ὄντες αὐτοὶ περὶ τὴν πόλιν
[31, 0]	Οὐ τοίνυν οὐδ' ὥσπερ ἔνιοί	τινες	τῶν πολιτῶν μετεβάλοντο, ἐπειδὴ ἑώρων
[31, 0]	εἴην. Ἀξιῶ δὲ καὶ ὑμῶν	οἵτινες	δυνατώτεροι ἐμοῦ εἰσι λέγειν, ἀποφῆναι
[31, 30]	μὲν ὑμῖν καὶ οἱ μέγιστοι	ἀγῶνες	ἦσαν, τὰ δὲ ἆθλα αὐτὴ
[31, 10]	οὐχ οἷοί τέ εἰσιν ἐπεξελθεῖν	ἅπαντες,	δι' ὅπερ καὶ τότε ἀδύνατοι
[31, 10]	τι προῃροῦντο διὰ τὴν ἀπορίαν	οἰκτίραντες	αὐτούς, τούτων ἀφαιρεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα.
[31, 10]	γε τῶν πολιτῶν οὐδενὶ τοῦτον	ἀποδοκιμάσαντες,	ὃς οὔ τι τοὺς ἑτέρους
[31, 20]	ΤΥP ΙΑ Τί ἂν οὖν	βουληθέντες	ὑμεῖς τοῦτον δοκιμάσαιτε; πότερον ὡς
[31, 0]	δῆλοί εἰσιν ὅτι ῥᾳδίως ἂν	παρέντες	τὸ τῆς πόλεως κοινὸν ἀγαθὸν
[31, 30]	ἢ ὑμῖν αὐτοῖς, ὁποῖοί τινες	ὄντες	αὐτοὶ περὶ τὴν πόλιν ἐδοκιμάσθητε.
[31, 10]	ἔχοντες, ἀναγκαῖα δέ, εὖνοι μὲν	ὄντες	τῷ πλήθει, ἀδύνατοι δὲ ὑπὸ
[31, 10]	δήμοις ὀλίγα μὲν τῶν ἐπιτηδείων	ἔχοντες,	ἀναγκαῖα δέ, εὖνοι μὲν ὄντες
[31, 20]	ἵνα βελτίους ὦσιν οἱ πολῖται	ὁρῶντες	ἅπαντας ὁμοίως τιμωμένους, διὰ τοῦτο
[31, 0]	ἡ συμφορὰ τῇ πόλει ἦν	ἧς	ἐγώ, καθ' ὅσον ἀναγκάζομαι, κατὰ
[31, 30]	τὴν πατρίδα μήτε τὴν βουλήν,	ἧς	νῦν ἀξιοῖ τυχεῖν οὐ μετὸν
[31, 0]	μετεβάλοντο, ἐπειδὴ ἑώρων τοὺς ἀπὸ	Φυλῆς	ἐν οἷς ἔπραττον εὐτυχοῦντας, οὐδὲ
[31, 0]	ἀγρῷ, ἐπειδὴ δὲ οἱ ἀπὸ	Φυλῆς	κατῆλθον εἰς τὸν Πειραιᾶ, καὶ
[31, 0]	οὐκ ἄν ποτ' εἰς τοῦτο	τόλμης	Φίλωνα ἀφικέσθαι, ὥστε ἐθελῆσαι ὡς
[31, 10]	δὲ γνώμῃ τοῦτο ἔπραξαν, οὐδεμιᾶς	συγγνώμης	ἄξιοί εἰσιν· οὐ γὰρ διὰ
[31, 10]	αὐτοὺς ἁμαρτάνειν. Οὗτος τοίνυν οὐδεμιᾶς	συγγνώμης	ἄξιός ἐστι τυχεῖν· οὔτε γὰρ
[31, 10]	τότε γενομένων τῇ πόλει κινδύνων,	συγγνώμης	τινὸς ἄξιοί εἰσι τυχεῖν· οὐδενὶ
[31, 30]	τούτου ἐπιτηδεύματα καινὰ παραδείγματα καὶ	πάσης	δημοκρατίας ἀλλότρια.
[31, 20]	οὔσης ἀλλ' ἑτέρους εἰς τοῦτο	καθιστάσης,	ἐτέθη νόμος ὡς μεγάλα ἀδικοῦντος,
[31, 0]	μὲν οὖν ὅτι οὐκ ἀπὸ	ἴσης	παρασκευῆς ἐγώ τε τοῦτον ἐλέγξω
[31, 20]	αὐτῆς τῆς πόλεως ἐν κινδύνῳ	οὔσης	ἀλλ' ἑτέρους εἰς τοῦτο καθιστάσης,
[31, 20]	αὐτῆς τῆς πόλεως ἐν κινδύνῳ	οὔσης	λίποι τὴν πόλιν αὐτήν οὐκ
[31, 20]	δοκιμάζειν, ἐνόμιζε τοῦτον κἂν ἀπὸ	τεθνεώσης	φέρειν ἑαυτῆς, τί χρὴ ὑμᾶς
[31, 30]	τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ καὶ περὶ	τῆς	ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι, τότε οὐκ ἐδέοντο
[31, 10]	τῷ πλήθει, ἀδύνατοι δὲ ὑπὸ	τῆς	ἡλικίας βοηθεῖν, τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ
[31, 0]	τι ἐγὼ ἐλλείποιμι τῷ λόγῳ	τῆς	κατηγορίας, οὐκ ἂν δίκαιος εἴη
[31, 20]	ἀλλὰ περὶ τοῦ δουλεύειν καὶ	τῆς	μεγίστης ἀτιμίας ἠγωνίζετο. Ἀκούω δ'
[31, 20]	λίποι τὴν τάξιν μὴ αὐτῆς	τῆς	πόλεως ἐν κινδύνῳ οὔσης ἀλλ'
[31, 20]	ἀδικοῦντος, εἰ δέ τις αὐτῆς	τῆς	πόλεως ἐν κινδύνῳ οὔσης λίποι
[31, 0]	ἰδίαν ἀσφάλειαν ἢ τὸν κοινὸν	τῆς	πόλεως κίνδυνον, καὶ ἡγησάμενον κρεῖττον
[31, 0]	ὅτι ῥᾳδίως ἂν παρέντες τὸ	τῆς	πόλεως κοινὸν ἀγαθὸν ἐπὶ τὸ
[31, 20]	ἐβοήθησαν τῷ δήμῳ, ἐτιμήσατε ἀξίως	τῆς	πόλεως, τοῦτον δέ, ὅτι παρὰ
[31, 30]	ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι περὶ	τῆς	πολιτείας, ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν
[31, 0]	ἀγρῶν ἀλλὰ καὶ οἱ ἐκ	τῆς	ὑπερορίας οἱ μὲν εἰς τὸ
[31, 20]	ἄν ποτε ῥήτωρ ἐνεθυμήθη ἢ	νομοθέτης	ἤλπισεν ἁμαρτήσεσθαί τινα τῶν πολιτῶν
[31, 0]	μετοικεῖν μᾶλλον ἢ μεθ' ἡμῶν	πολίτης	εἶναι. Οὐ τοίνυν οὐδ' ὥσπερ
[31, 20]	περὶ τοῦ δουλεύειν καὶ τῆς	μεγίστης	ἀτιμίας ἠγωνίζετο. Ἀκούω δ' αὐτὸν
[31, 30]	ἦλθε, καὶ τότε διαμαχούμενος περὶ	αὐτῆς	καταστῆναι μεθ' ὑμῶν. Ἱκανά μοι
[31, 20]	μεγάλα ἀδικοῦντος, εἰ δέ τις	αὐτῆς	τῆς πόλεως ἐν κινδύνῳ οὔσης
[31, 20]	τις λίποι τὴν τάξιν μὴ	αὐτῆς	τῆς πόλεως ἐν κινδύνῳ οὔσης
[31, 20]	ἀργυρίου, παραλιποῦσα τοῦτον ὑὸν ὄντα	ἑαυτῆς.	Ἆρα δῆλον ὅτι εὖ ᾔδει
[31, 20]	πέφυκε καὶ ἀδικουμένη ὑπὸ τῶν	ἑαυτῆς	παίδων μάλιστα ἀνέχεσθαι καὶ μίκρ'
[31, 20]	προσήκουσα πιστεύσασα ἔδωκεν εἰς τὴν	ἑαυτῆς	ταφὴν τρεῖς μνᾶς ἀργυρίου, παραλιποῦσα
[31, 20]	τοῦτον κἂν ἀπὸ τεθνεώσης φέρειν	ἑαυτῆς,	τί χρὴ ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ
[31, 0]	οὖν ὅτι οὐκ ἀπὸ ἴσης	παρασκευῆς	ἐγώ τε τοῦτον ἐλέγξω οἷός
[31, 30]	ἵν' ἀγαθοὶ προθυμῶνται γίγνεσθαι ἐκ	παρασκευῆς,	κακοὶ δὲ μηδὲ ἐξ ἑνὸς
[31, 20]	πολιτῶν ὄν, ταῖς ἐσχάταις ἂν	ζημίαις	ἐζημιοῦτο, οὗτος δὲ προδοὺς ὅλην
[31, 20]	τι ἐτύγχανε τῶν πολιτῶν ὄν,	ταῖς	ἐσχάταις ἂν ζημίαις ἐζημιοῦτο, οὗτος
[31, 20]	ἐτύγχανε τῶν πολιτῶν ὄν, ταῖς	ἐσχάταις	ἂν ζημίαις ἐζημιοῦτο, οὗτος δὲ
[31, 0]	τὰ ἐναντία ἅπασι τοῖς ἄλλοις	πολίταις	ἐποίησε· συσκευασάμενος γὰρ τὰ ἑαυτοῦ
[31, 0]	πόλιν σῴζειν ὁμοίως τοῖς ἄλλοις	πολίταις	κινδυνεύοντα. Οὗτος γάρ, ὦ βουλή,
[31, 10]	χρὴ διὰ τὴν ἐκείνων ἀδυναμίαν	δὶς	ὠφεληθῆναι, τότε τ' ἀφελόμενον ἃ
[31, 20]	δὲ οὐδὲν προσήκουσα πιστεύσασα ἔδωκεν	εἰς	τὴν ἑαυτῆς ταφὴν τρεῖς μνᾶς
[31, 0]	συσκευασάμενος γὰρ τὰ ἑαυτοῦ ἐνθένδε	εἰς	τὴν ὑπερορίαν ἐξῴκησε, καὶ ἐν
[31, 0]	ἐκ τῆς ὑπερορίας οἱ μὲν	εἰς	τὸ ἄστυ οἱ δ' εἰς
[31, 0]	ἐστιν, ἐγὼ δὲ ὀμόσας εἰσῆλθον	εἰς	τὸ βουλευτήριον τὰ βέλτιστα βουλεύσειν
[31, 10]	ἐπαγγειλάμενος αὐτὸς ἢ χρήματ' εἰσενεγκεῖν	εἰς	τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον ἢ
[31, 0]	πολιτείᾳ συμφερόντων· οὐ γὰρ ἦλθεν	εἰς	τὸν Πει ραιᾶ, οὐδ' ἔστιν
[31, 10]	τινα γενομένην ἀδύνατος κατέστη βοηθῆσαι	εἰς	τὸν Πειραιᾶ, ἀπὸ δὲ τῶν
[31, 0]	δὲ οἱ ἀπὸ Φυλῆς κατῆλθον	εἰς	τὸν Πειραιᾶ, καὶ οὐ μόνον
[31, 0]	εἰς τὸ ἄστυ οἱ δ'	εἰς	τὸν Πειραιᾶ συνελέγοντο, καὶ καθ'
[31, 20]	ἐν κινδύνῳ οὔσης ἀλλ' ἑτέρους	εἰς	τοῦτο καθιστάσης, ἐτέθη νόμος ὡς
[31, 0]	ὦ βουλή, οὐκ ἄν ποτ'	εἰς	τοῦτο τόλμης Φίλωνα ἀφικέσθαι, ὥστε
[31, 20]	διὰ τὸ μέγεθος τοῦ ἀδικήματος	οὐδεὶς	περὶ αὐτοῦ ἐγράφη νόμος. Τίς
[31, 0]	μετοίκιον κατατιθεὶς ἐπὶ προστάτου ᾤκει,	βουληθεὶς	παρ' ἐκείνοις μετοικεῖν μᾶλλον ἢ
[31, 0]	ἐξῴκησε, καὶ ἐν Ὠρωπῷ μετοίκιον	κατατιθεὶς	ἐπὶ προστάτου ᾤκει, βουληθεὶς παρ'
[31, 0]	καὶ εἰωθέναι λέγειν ἐν ὑμῖν	ἐπαρθείς,	ἀλλὰ τῷ πλήθει τῶν ἁμαρτημάτων
[31, 30]	τοὺς πολίτας περὶ οὐδενὸς ἡγήσατο,	ὑμεῖς	δὲ τοῦτον ἕνα ὄντα μὴ
[31, 30]	ἀγανακτοίη μὴ τυχών· οὐ γὰρ	ὑμεῖς	νῦν αὐτὸν ἀτιμάσετε, ἀλλ' αὐτὸς
[31, 10]	ἀδύνατος ἦν ταλαιπωρεῖν, ὡς καὶ	ὑμεῖς	ὁρᾶτε, οὔτε τῇ οὐσίᾳ ἄπορος
[31, 20]	ΙΑ Τί ἂν οὖν βουληθέντες	ὑμεῖς	τοῦτον δοκιμάσαιτε; πότερον ὡς οὐχ
[31, 20]	ἔδωκεν εἰς τὴν ἑαυτῆς ταφὴν	τρεῖς	μνᾶς ἀργυρίου, παραλιποῦσα τοῦτον ὑὸν
[31, 0]	ἑώρων τοὺς ἀπὸ Φυλῆς ἐν	οἷς	ἔπραττον εὐτυχοῦντας, οὐδὲ τούτων τι
[31, 10]	καὶ τοῦτον ὑπερμισήσατε, ὅστις ἐτόλμησεν,	οἷς	ἕτεροι διδόναι παρ' ἑαυτῶν τι
[31, 10]	μόνος, τοτὲ δ' ἑτέροις ἡγούμενος	οἷς	τὰ ὑμέτερα δυστυχήματα εὐτυχήματα ἐγεγόνει,
[31, 0]	αὐτοῦ πιστεύων, καὶ τοῖς ὅρκοις	οἷς	ὤμοσα ἐμμένειν ἀξιῶν. Γνώσεσθε μὲν
[31, 30]	περὶ τῶν ἀξίων ὄντων βουλεύειν	τεκμηρίοις	χρῆσθαι ἢ ὑμῖν αὐτοῖς, ὁποῖοί
[31, 0]	ἁμαρτημάτων αὐτοῦ πιστεύων, καὶ τοῖς	ὅρκοις	οἷς ὤμοσα ἐμμένειν ἀξιῶν. Γνώσεσθε
[31, 0]	πατρίδι, τὰ ἐναντία ἅπασι τοῖς	ἄλλοις	πολίταις ἐποίησε· συσκευασάμενος γὰρ τὰ
[31, 0]	τὴν πόλιν σῴζειν ὁμοίως τοῖς	ἄλλοις	πολίταις κινδυνεύοντα. Οὗτος γάρ, ὦ
[31, 30]	τῇ πόλει γνώσεσθαι. Οὐ γὰρ	ἄλλοις	τισὶν ὑμᾶς δεῖ περὶ τῶν
[31, 10]	πρεσβυτάτοις, οἳ κατέμειναν ἐν τοῖς	δήμοις	ὀλίγα μὲν τῶν ἐπιτηδείων ἔχοντες,
[31, 10]	ἀδικημάτων μάλιστα ὀργίζεσθαι τοῖς μάλιστα	δυναμένοις	μὴ ἀδικεῖν, τοῖς δὲ πένησιν
[31, 10]	μήτε τοῖς ἐν τῷ ἄστει	γενομένοις	φίλον προσήκειν εἶναι τοῦτον οὐ
[31, 20]	δὲ τελευτῶσα τὸν βίον διεπράξατο	τεκμαιρομένοις	ῥᾴδιόν ἐστιν ὑμῖν γνῶναι ὁποῖός
[31, 0]	τῶν εὐτυχημάτων ἠξίωσε μετασχεῖν, ἐπὶ	κατειργασμένοις	μᾶλλον ἐλθεῖν βουλόμενος ἢ συγκατελθεῖν
[31, 0]	ἐπὶ προστάτου ᾤκει, βουληθεὶς παρ'	ἐκείνοις	μετοικεῖν μᾶλλον ἢ μεθ' ἡμῶν
[31, 10]	δέ τι ἔθος δίκαιον πᾶσιν	ἀνθρώποις	τῶν αὐτῶν ἀδικημάτων μάλιστα ὀργίζεσθαι
[31, 10]	μὲν αὐτὸς μόνος, τοτὲ δ'	ἑτέροις	ἡγούμενος οἷς τὰ ὑμέτερα δυστυχήματα
[31, 0]	τῇ πατρίδι, τὰ ἐναντία ἅπασι	τοῖς	ἄλλοις πολίταις ἐποίησε· συσκευασάμενος γὰρ
[31, 0]	ἢ τὴν πόλιν σῴζειν ὁμοίως	τοῖς	ἄλλοις πολίταις κινδυνεύοντα. Οὗτος γάρ,
[31, 10]	τοῖς μάλιστα δυναμένοις μὴ ἀδικεῖν,	τοῖς	δὲ πένησιν ἢ ἀδυνάτοις τῷ
[31, 10]	τοῖς πρεσβυτάτοις, οἳ κατέμειναν ἐν	τοῖς	δήμοις ὀλίγα μὲν τῶν ἐπιτηδείων
[31, 10]	φανερός ἐστι προδούς, ὥστε μήτε	τοῖς	ἐν τῷ ἄστει γενομένοις φίλον
[31, 10]	τῶν αὐτῶν ἀδικημάτων μάλιστα ὀργίζεσθαι	τοῖς	μάλιστα δυναμένοις μὴ ἀδικεῖν, τοῖς
[31, 0]	τῶν ἁμαρτημάτων αὐτοῦ πιστεύων, καὶ	τοῖς	ὅρκοις οἷς ὤμοσα ἐμμένειν ἀξιῶν.
[31, 10]	ἀγροὺς καὶ ἐντυγχάνων τῶν πολιτῶν	τοῖς	πρεσβυτάτοις, οἳ κατέμειναν ἐν τοῖς
[31, 10]	πολιτῶν αὐτοὶ οὐ δυνάμενοι λῃτουργεῖν	τοῖς	σώ μασιν. Ἵνα οὖν μὴ
[31, 10]	ὡς αὐτοὺς ἐλθεῖν κινδυνεύοντας, μήτε	τοῖς	τὸν Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν· οὐδὲ γὰρ
[31, 10]	ἀδικεῖν, τοῖς δὲ πένησιν ἢ	ἀδυνάτοις	τῷ σώματι συγγνώμην ἔχειν διὰ
[31, 10]	καὶ ἐντυγχάνων τῶν πολιτῶν τοῖς	πρεσβυτάτοις,	οἳ κατέμειναν ἐν τοῖς δήμοις
[31, 0]	χρῶνται ὡς πᾶσα γῆ πατρὶς	αὐτοῖς	ἐστιν ἐν ᾗ ἂν τὰ
[31, 0]	ἀνεπιτηδείως διὰ τὸ ἀναγκαῖον σφίσιν	αὐτοῖς	ἡγεῖσθαι εἶναι μετέχειν τὸ μέρος
[31, 30]	βουλεύειν τεκμηρίοις χρῆσθαι ἢ ὑμῖν	αὐτοῖς,	ὁποῖοί τινες ὄντες αὐτοὶ περὶ
[31, 20]	ὅτι οὐ κατὰ τὸ προσῆκον	ἑαυτοῖς	ἐβοήθησαν τῷ δήμῳ, ἐτιμήσατε ἀξίως
[31, 0]	πόλιν ἀλλὰ τὴν οὐσίαν πατρίδα	ἑαυτοῖς	ἡγεῖσθαι. Ἐγὼ τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα
[31, 10]	τὸν Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν· οὐδὲ γὰρ	τούτοις	ἠθέλησε συγκατελθεῖν, φυγὰς καὶ ταῦτα
[31, 0]	εἶναι πολίτας καὶ ἐπιθυμοῦντας τούτου.	Τούτοις	μὲν γὰρ μεγάλα τὰ διαφέροντά
[31, 0]	δὲ χρῶνται ὡς πᾶσα γῆ	πατρὶς	αὐτοῖς ἐστιν ἐν ᾗ ἂν
[31, 20]	ὡς μεγάλα ἀδικοῦντος, εἰ δέ	τις	αὐτῆς τῆς πόλεως ἐν κινδύνῳ
[31, 20]	οὐδεὶς περὶ αὐτοῦ ἐγράφη νόμος.	Τίς	γὰρ ἄν ποτε ῥήτωρ ἐνεθυμήθη
[31, 20]	πολιτῶν ἁμαρτήσεσθαί τι τοιοῦτόν ποτε.	Τίς	δ' οὐκ ἂν εἰκότως ἐπιτιμήσειεν
[31, 20]	ῥᾴδιόν ἐστιν ὑμῖν γνῶναι ὁποῖός	τις	ἦν περὶ αὐτήν. Ἐκείνη γὰρ
[31, 20]	γὰρ ἂν δήπου, εἰ μέν	τις	λίποι τὴν τάξιν μὴ αὐτῆς
[31, 0]	ἐν τῷ ὅρκῳ ἀποφανεῖν εἴ	τίς	τινα οἶδε τῶν λαχόντων ἀνεπιτήδειον
[31, 20]	τόδε ἐνθυμηθῆναι, ὅτι εἰ μέν	τις	φρούριόν τι προὔδωκεν ἢ ναῦς
[31, 20]	ἐτέθη; σφόδρα γ' ἄν, εἴ	τις	ᾠήθη τινὰ τῶν πολιτῶν ἁμαρτήσεσθαί
[31, 20]	χρὴ ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ διανοηθῆναι;	Ὅστις	γὰρ περὶ τοὺς ἑαυτοῦ ἀναγκαίους
[31, 10]	ἡγήσασθε εἶναι, καὶ τοῦτον ὑπερμισήσατε,	ὅστις	ἐτόλμησεν, οἷς ἕτεροι διδόναι παρ'
[31, 10]	ἑαυτὸν ὑμῖν τάξαι παρέσχεν. ~Καίτοιγε	ὅστις	εὐτυχοῦντας ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα προδιδόναι,
[31, 10]	ἄπορος λῃτουργεῖν, ὡς ἐγὼ ἀποδείξω.	Ὅστις	οὖν ὅσον δυνατὸς ἦν ὠφελεῖν,
[31, 20]	παρασκευάζεται. Καίτοι δικαίως γ' ἄν,	ὅστις	φανερῶς ὥσπερ οὗτος προὔδωκε τὴν
[31, 30]	ὑμῖν δοκεῖ οὗτος ὅρκων φροντίσαι,	ὃς	ἔργῳ τοὺς πατρίους θεοὺς προὔδωκεν;
[31, 10]	τῶν πολιτῶν οὐδενὶ τοῦτον ἀποδοκιμάσαντες,	ὃς	οὔ τι τοὺς ἑτέρους ἀλλ'
[31, 30]	τι βουλεῦσαι περὶ τῆς πολιτείας,	ὃς	οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα ἐβουλήθη;
[31, 30]	ἢ ποῖα ἂν ἀπόρρητα τηρῆσαι,	ὃς	οὐδὲ τὰ προειρημένα ποιῆσαι ἠξίωσε;
[31, 30]	πῶς δ' εἰκός ἐστι τοῦτον,	ὃς	οὐδὲ τελευταῖος ἐπὶ τοὺς κινδύνους
[31, 0]	ἀγαθὸν ἐπὶ τὸ ἑαυτῶν ἴδιον	κέρδος	ἔλθοιεν διὰ τὸ μὴ τὴν
[31, 20]	ἅπαντας ὁμοίως τιμωμένους, διὰ τοῦτο	δοκιμαστέος	ἐστίν; ἀλλὰ κίνδυνος καὶ τοὺς
[31, 10]	ἐποίησαν αὐτό. Καθέστηκε δέ τι	ἔθος	δίκαιον πᾶσιν ἀνθρώποις τῶν αὐτῶν
[31, 20]	ὑμᾶς γνώσεσθαι ὅτι διὰ τὸ	μέγεθος	τοῦ ἀδικήματος οὐδεὶς περὶ αὐτοῦ
[31, 10]	ἢ χρήματ' εἰσενεγκεῖν εἰς τὸ	πλῆθος	τὸ ὑμέτερον ἢ ὁπλίσαι τινὰς
[31, 0]	λόγῳ τῆς κατηγορίας, οὐκ ἂν	δίκαιος	εἴη οὗτος διὰ τοῦτο ὠφεληθῆναι,
[31, 30]	εἰκός ἐστι τοῦτον, ὃς οὐδὲ	τελευταῖος	ἐπὶ τοὺς κινδύνους ἦλθε, πρότερον
[31, 10]	ἁμαρτάνειν. Οὗτος τοίνυν οὐδεμιᾶς συγγνώμης	ἄξιός	ἐστι τυχεῖν· οὔτε γὰρ τῷ
[31, 0]	παρασκευῆς ἐγώ τε τοῦτον ἐλέγξω	οἷός	ἐστι καὶ οὗτος ἐπεχείρησε πονηρὸς
[31, 0]	συνελέγοντο, καὶ καθ' ὅσον ἕκαστος	οἷός	τ' ἦν, κατὰ τοσοῦτον ἐβοήθει
[31, 0]	λεγομένων δεῖ ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ	ὁποῖός	ἐστι σκέψασθαι. Ἐγὼ γὰρ οὐκ
[31, 20]	τεκμαιρομένοις ῥᾴδιόν ἐστιν ὑμῖν γνῶναι	ὁποῖός	τις ἦν περὶ αὐτήν. Ἐκείνη
[31, 10]	ὅσον δυνατὸς ἦν ὠφελεῖν, τοσοῦτον	κακὸς	ἦν, πῶς οὐκ ἂν εἰκότως
[31, 30]	προειρημένα ποιῆσαι ἠξίωσε; πῶς δ'	εἰκός	ἐστι τοῦτον, ὃς οὐδὲ τελευταῖος
[31, 20]	παραγενέσθαι ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ,	νόμος	ἂν ἔκειτο περὶ αὐτοῦ διαρρήδην,
[31, 20]	ἀδικήματος οὐδεὶς περὶ αὐτοῦ ἐγράφη	νόμος.	Τίς γὰρ ἄν ποτε ῥήτωρ
[31, 20]	ἑτέρους εἰς τοῦτο καθιστάσης, ἐτέθη	νόμος	ὡς μεγάλα ἀδικοῦντος, εἰ δέ
[31, 30]	παρασκευῆς, κακοὶ δὲ μηδὲ ἐξ	ἑνὸς	τρό που ἐπιχειρῶσιν. Ἔτι δὲ
[31, 30]	μὲν ἅπαντας τοὺς πολίτας περὶ	οὐδενὸς	ἡγήσατο, ὑμεῖς δὲ τοῦτον ἕνα
[31, 10]	Πειραιᾶ, ἀπὸ δὲ τῶν ὑπαρχόντων	ἐπαγγειλάμενος	αὐτὸς ἢ χρήματ' εἰσενεγκεῖν εἰς
[31, 0]	μᾶλλον ἐλθεῖν βουλόμενος ἢ συγκατελθεῖν	κατεργασάμενός	τι τῶν τῇ κοινῇ πολιτείᾳ
[31, 0]	ἅπασι τοῖς ἄλλοις πολίταις ἐποίησε·	συσκευασάμενος	γὰρ τὰ ἑαυτοῦ ἐνθένδε εἰς
[31, 0]	ὅσον ἀναγκάζομαι, κατὰ τοσοῦτον μέμνημαι,	ἐκκεκηρυγμένος	ἐκ τοῦ ἄστεως ὑπὸ τῶν
[31, 0]	μετασχεῖν, ἐπὶ κατειργασμένοις μᾶλλον ἐλθεῖν	βουλόμενος	ἢ συγκατελθεῖν κατεργασάμενός τι τῶν
[31, 10]	φυγὰς καὶ ταῦτα καὶ αὐτὸς	γενόμενος.	Εἰ μέντοι τι μέρος περίεστι
[31, 20]	ἔσται βελτίων; τοιγάρτοι πρότερον βελτίων	γενόμενος	περὶ τὴν πόλιν ὕστερον βουλεύειν
[31, 30]	οὐκ ἠξίωσεν, ὥσπερ νῦν προθύμως	κληρωσόμενος	ἦλθε, καὶ τότε διαμαχούμενος περὶ
[31, 0]	μέντοι γε ἰδίαν ἔχθραν οὐδεμίαν	μεταπορευόμενος,	οὐδὲ τῷ δύνασθαι καὶ εἰωθέναι
[31, 10]	αὐτὸς μόνος, τοτὲ δ' ἑτέροις	ἡγούμενος	οἷς τὰ ὑμέτερα δυστυχήματα εὐτυχήματα
[31, 10]	ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα, περὶ πλείονος	ποιούμενος	αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν ἢ ἐκείνους
[31, 30]	προθύμως κληρωσόμενος ἦλθε, καὶ τότε	διαμαχούμενος	περὶ αὐτῆς καταστῆναι μεθ' ὑμῶν.
[31, 10]	τῶν ὑμετέρων συμφορῶν παρεσκευάσατο· ὁρ	μώμενος	γὰρ ἐξ Ὠρωποῦ, τοτὲ μὲν
[31, 10]	γενομένων τῇ πόλει κινδύνων, συγγνώμης	τινὸς	ἄξιοί εἰσι τυχεῖν· οὐδενὶ γὰρ
[31, 0]	τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα τουτονὶ περὶ	πλείονος	ποιησάμενον τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν ἢ
[31, 10]	τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα, περὶ	πλείονος	ποιούμενος αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν ἢ
[31, 30]	μετὸν αὐτῷ, ἄλλων γε κατεργασαμένων.	Μόνος	δή, ὦ βουλή, δικαίως οὐδ'
[31, 10]	ἐξ Ὠρωποῦ, τοτὲ μὲν αὐτὸς	μόνος,	τοτὲ δ' ἑτέροις ἡγούμενος οἷς
[31, 20]	διὰ τοῦτο δοκιμαστέος ἐστίν; ἀλλὰ	κίνδυνος	καὶ τοὺς χρηστούς, ἐὰν αἰσθάνωνται
[31, 0]	~ΛΥΣΙΟΥ ΚΑΤΑ	ΦΙΛΩΝΟΣ	ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ. Ὤιμην μέν, ὦ βουλή,
[31, 0]	αὐτοὺς περὶ ὧν ἴσασι κατηγορῆσαι	Φίλωνος·	οὐ γὰρ ἐκ τῶν ὑπ'
[31, 0]	βουλεύειν, ἐγὼ τὴν κατὰ τουτουὶ	Φίλωνος	ποιήσομαι κατηγορίαν, οὐ μέντοι γε
[31, 10]	αὐτὸς γενόμενος. Εἰ μέντοι τι	μέρος	περίεστι τῶν πολιτῶν ὅ τι
[31, 20]	ἢ στρατόπεδόν τι, ἐν ᾧ	μέρος	τι ἐτύγχανε τῶν πολιτῶν ὄν,
[31, 0]	αὐτοῖς ἡγεῖσθαι εἶναι μετέχειν τὸ	μέρος	τῶν δεινῶν, ὥσπερ καὶ τῶν
[31, 10]	τι τοὺς ἑτέρους ἀλλ' ἀμφοτέρους	φανερός	ἐστι προδούς, ὥστε μήτε τοῖς
[31, 0]	ἕν τι μόνον ἀλλὰ πολλὰ	τολμηρός	ἐστιν, ἐγὼ δὲ ὀμόσας εἰσῆλθον
[31, 0]	οἷός ἐστι καὶ οὗτος ἐπεχείρησε	πονηρὸς	εἶναι· ὅμως δ' εἴ τι
[31, 10]	ὑμεῖς ὁρᾶτε, οὔτε τῇ οὐσίᾳ	ἄπορος	λῃτουργεῖν, ὡς ἐγὼ ἀποδείξω. Ὅστις
[31, 0]	βουλεύειν περὶ ἡμῶν, ἢ τοὺς	πρὸς	τῷ εἶναι πολίτας καὶ ἐπιθυμοῦντας
[31, 20]	ὅτι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ	ἀδικήματος	οὐδεὶς περὶ αὐτοῦ ἐγράφη νόμος.
[31, 10]	ἐγὼ ἀποδείξω. Ὅστις οὖν ὅσον	δυνατὸς	ἦν ὠφελεῖν, τοσοῦτον κακὸς ἦν,
[31, 10]	τυχεῖν· οὔτε γὰρ τῷ σώματι	ἀδύνατος	ἦν ταλαιπωρεῖν, ὡς καὶ ὑμεῖς
[31, 10]	σώματι δι' ἀσθένειάν τινα γενομένην	ἀδύνατος	κατέστη βοηθῆσαι εἰς τὸν Πειραιᾶ,
[31, 20]	τοῦ λαβόντος τὸ ἀργύριον καὶ	θάψαντος	αὐτήν. ΜΑP ΤΥP ΙΑ Τί
[31, 20]	ἀληθῆ ἐστιν, ἀκούσατε αὐτοῦ τοῦ	λαβόντος	τὸ ἀργύριον καὶ θάψαντος αὐτήν.
[31, 20]	καθιστάσης, ἐτέθη νόμος ὡς μεγάλα	ἀδικοῦντος,	εἰ δέ τις αὐτῆς τῆς
[31, 0]	Πειραιᾶ συνελέγοντο, καὶ καθ' ὅσον	ἕκαστος	οἷός τ' ἦν, κατὰ τοσοῦτον
[31, 30]	ὑμεῖς νῦν αὐτὸν ἀτιμάσετε, ἀλλ'	αὐτὸς	αὑτὸν τότε ἀπεστέρησεν, ὅτε οὐκ
[31, 10]	συγκατελθεῖν, φυγὰς καὶ ταῦτα καὶ	αὐτὸς	γενόμενος. Εἰ μέντοι τι μέρος
[31, 10]	ἀπὸ δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἐπαγγειλάμενος	αὐτὸς	ἢ χρήματ' εἰσενεγκεῖν εἰς τὸ
[31, 10]	τὰ ὑπάρχοντα, περὶ πλείονος ποιούμενος	αὐτὸς	μικρὰ κερδαίνειν ἢ ἐκείνους μηδὲν
[31, 10]	γὰρ ἐξ Ὠρωποῦ, τοτὲ μὲν	αὐτὸς	μόνος, τοτὲ δ' ἑτέροις ἡγούμενος
[31, 0]	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις πολίταις κινδυνεύοντα.	Οὗτος	γάρ, ὦ βουλή, ὅτε ἡ
[31, 20]	ταῖς ἐσχάταις ἂν ζημίαις ἐζημιοῦτο,	οὗτος	δὲ προδοὺς ὅλην τὴν πόλιν
[31, 0]	κατηγορίας, οὐκ ἂν δίκαιος εἴη	οὗτος	διὰ τοῦτο ὠφεληθῆναι, ἀλλὰ μᾶλλον,
[31, 0]	τοῦτον ἐλέγξω οἷός ἐστι καὶ	οὗτος	ἐπεχείρησε πονηρὸς εἶναι· ὅμως δ'
[31, 30]	σχέτλιον δ' ἂν εἴη, εἰ	οὗτος	μὲν ἅπαντας τοὺς πολίτας περὶ
[31, 30]	ἐνθυμήθητε· ποίων ἂν ὑμῖν δοκεῖ	οὗτος	ὅρκων φροντίσαι, ὃς ἔργῳ τοὺς
[31, 20]	γ' ἄν, ὅστις φανερῶς ὥσπερ	οὗτος	προὔδωκε τὴν ἐλευθερίαν, οὐ περὶ
[31, 10]	τὸ ἡγεῖσθαι ἄκοντας αὐτοὺς ἁμαρτάνειν.	Οὗτος	τοίνυν οὐδεμιᾶς συγγνώμης ἄξιός ἐστι
[31, 10]	ΤΩΝ ΑΙP ΕΘΕΝΤΩΝ ΜΕΤΑ ΔΙΟΤΙΜΟΥ	Οὗτος	τοίνυν οὐχ ὅπως ὠφελήσει τὴν
[31, 20]	τις φρούριόν τι προὔδωκεν ἢ	ναῦς	ἢ στρατόπεδόν τι, ἐν ᾧ
[31, 20]	ἂν ζημίαις ἐζημιοῦτο, οὗτος δὲ	προδοὺς	ὅλην τὴν πόλιν οὐχ ὅπως
[31, 10]	ἑτέρους ἀλλ' ἀμφοτέρους φανερός ἐστι	προδούς,	ὥστε μήτε τοῖς ἐν τῷ
[31, 30]	φροντίσαι, ὃς ἔργῳ τοὺς πατρίους	θεοὺς	προὔδωκεν; ἢ πῶς ἂν χρηστόν
[31, 30]	δι' ὅ τι ποτὲ τοὺς	ἀγαθοὺς	ἄνδρας γενομένους περὶ τὴν πόλιν
[31, 0]	τῶν τριάκοντα μετὰ τοῦ ἄλλου	πλήθους	τῶν πολιτῶν τέως μὲν ᾤκει
[31, 20]	Ὅστις γὰρ περὶ τοὺς ἑαυτοῦ	ἀναγκαίους	τοιαῦτα ἁμαρτάνει ἁμαρτήματα, τί ἂν
[31, 30]	ὅρκων φροντίσαι, ὃς ἔργῳ τοὺς	πατρίους	θεοὺς προὔδωκεν; ἢ πῶς ἂν
[31, 20]	τί ἂν περί γε τοὺς	ἀλλοτρίους	ποιήσειεν; Ὡς οὖν καὶ ταῦτ'
[31, 20]	ἤδη τετιμήσεται. Ἀλλ' ἄρα ἵνα	βελτίους	ὦσιν οἱ πολῖται ὁρῶντες ἅπαντας
[31, 30]	τὴν πόλιν τιμᾶτε καὶ τοὺς	κακοὺς	ἀτι μάζετε. Ἐδείχθη γὰρ ἀμφότερα
[31, 20]	αὐτῶν ἡγουμένους εἶναι τούς τε	κακοὺς	τιμᾶν καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀμνημο
[31, 20]	εἰκότως ἐπιτιμήσειεν ὑμῖν, εἰ τοὺς	μετοίκους	μέν, ὅτι οὐ κατὰ τὸ
[31, 0]	ἐστι σκέψασθαι. Ἐγὼ γὰρ οὐκ	ἄλλους	τινάς φημι δίκαιον εἶναι βουλεύειν
[31, 30]	τι ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας	γενομένους	περὶ τὴν πόλιν τιμᾶτε καὶ
[31, 20]	τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων, τῶν αὐτῶν	ἡγουμένους	εἶναι τούς τε κακοὺς τιμᾶν
[31, 20]	οἱ πολῖται ὁρῶντες ἅπαντας ὁμοίως	τιμωμένους,	διὰ τοῦτο δοκιμαστέος ἐστίν; ἀλλὰ
[31, 20]	ἐὰν αἰσθάνωνται ὁμοίως τοὺς πονηροὺς	τιμωμένους,	παύσεσθαι τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων, τῶν
[31, 10]	ποιούμενος αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν ἢ	ἐκείνους	μηδὲν ἀδικεῖν· οἳ νῦν αὐτὸν
[31, 30]	ὃς οὐδὲ τελευταῖος ἐπὶ τοὺς	κινδύνους	ἦλθε, πρότερον τῶν κατεργασαμένων καὶ
[31, 10]	εὐτυχήματα ἐγεγόνει, περιιὼν κατὰ τοὺς	ἀγροὺς	καὶ ἐντυγχάνων τῶν πολιτῶν τοῖς
[31, 10]	ἀποδοκιμάσαντες, ὃς οὔ τι τοὺς	ἑτέρους	ἀλλ' ἀμφοτέρους φανερός ἐστι προδούς,
[31, 20]	πόλεως ἐν κινδύνῳ οὔσης ἀλλ'	ἑτέρους	εἰς τοῦτο καθιστάσης, ἐτέθη νόμος
[31, 10]	οὔ τι τοὺς ἑτέρους ἀλλ'	ἀμφοτέρους	φανερός ἐστι προδούς, ὥστε μήτε
[31, 20]	χρηστούς, ἐὰν αἰσθάνωνται ὁμοίως τοὺς	πονηροὺς	τιμωμένους, παύσεσθαι τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων,
[31, 30]	δὲ δι' ὅ τι ποτὲ	τοὺς	ἀγαθοὺς ἄνδρας γενομένους περὶ τὴν
[31, 10]	δυστυχήματα εὐτυχήματα ἐγεγόνει, περιιὼν κατὰ	τοὺς	ἀγροὺς καὶ ἐντυγχάνων τῶν πολιτῶν
[31, 10]	κάλει Διότιμον τὸν Ἀχαρνέα καὶ	τοὺς	αἱρεθέντας μετ' αὐτοῦ τοὺς δημότας
[31, 20]	ἁμαρτήματα, τί ἂν περί γε	τοὺς	ἀλλοτρίους ποιήσειεν; Ὡς οὖν καὶ
[31, 0]	τῶν πολιτῶν μετεβάλοντο, ἐπειδὴ ἑώρων	τοὺς	ἀπὸ Φυλῆς ἐν οἷς ἔπραττον
[31, 10]	καὶ τοὺς αἱρεθέντας μετ' αὐτοῦ	τοὺς	δημότας ὁπλίσαι ἀπὸ τῶν εἰσενεχθέντων
[31, 20]	αὐτοῦ διανοηθῆναι; Ὅστις γὰρ περὶ	τοὺς	ἑαυτοῦ ἀναγκαίους τοιαῦτα ἁμαρτάνει ἁμαρτήματα,
[31, 10]	τοῦτον ἀποδοκιμάσαντες, ὃς οὔ τι	τοὺς	ἑτέρους ἀλλ' ἀμφοτέρους φανερός ἐστι
[31, 30]	περὶ τὴν πόλιν τιμᾶτε καὶ	τοὺς	κακοὺς ἀτι μάζετε. Ἐδείχθη γὰρ
[31, 30]	τοῦτον, ὃς οὐδὲ τελευταῖος ἐπὶ	τοὺς	κινδύνους ἦλθε, πρότερον τῶν κατεργασαμένων
[31, 10]	ἀφαιρεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα. Κάλει μοι	τοὺς	μάρτυρας. ~ΜΑP ΤΥP ΕΣ Οὐ
[31, 20]	ἂν εἰκότως ἐπιτιμήσειεν ὑμῖν, εἰ	τοὺς	μετοίκους μέν, ὅτι οὐ κατὰ
[31, 30]	οὗτος ὅρκων φροντίσαι, ὃς ἔργῳ	τοὺς	πατρίους θεοὺς προὔδωκεν; ἢ πῶς
[31, 30]	εἴη, εἰ οὗτος μὲν ἅπαντας	τοὺς	πολίτας περὶ οὐδενὸς ἡγήσατο, ὑμεῖς
[31, 20]	τοὺς χρηστούς, ἐὰν αἰσθάνωνται ὁμοίως	τοὺς	πονηροὺς τιμωμένους, παύσεσθαι τῶν χρηστῶν
[31, 0]	εἶναι βουλεύειν περὶ ἡμῶν, ἢ	τοὺς	πρὸς τῷ εἶναι πολίτας καὶ
[31, 20]	ἐπιτηδευμάτων, τῶν αὐτῶν ἡγουμένους εἶναι	τούς	τε κακοὺς τιμᾶν καὶ τῶν
[31, 20]	δοκιμαστέος ἐστίν; ἀλλὰ κίνδυνος καὶ	τοὺς	χρηστούς, ἐὰν αἰσθάνωνται ὁμοίως τοὺς
[31, 20]	ἐστίν; ἀλλὰ κίνδυνος καὶ τοὺς	χρηστούς,	ἐὰν αἰσθάνωνται ὁμοίως τοὺς πονηροὺς
[31, 10]	ἔχειν διὰ τὸ ἡγεῖσθαι ἄκοντας	αὐτοὺς	ἁμαρτάνειν. Οὗτος τοίνυν οὐδεμιᾶς συγγνώμης
[31, 10]	τοῦτον οὐ γὰρ ἠξίωσεν ὡς	αὐτοὺς	ἐλθεῖν κινδυνεύοντας, μήτε τοῖς τὸν
[31, 0]	ὧν ἂν ἐγὼ ὑπολίπω, πάλιν	αὐτοὺς	περὶ ὧν ἴσασι κατηγορῆσαι Φίλωνος·
[31, 30]	πιστεύω ὑμᾶς καὶ ἄνευ τούτων	αὐτοὺς	τὰ συμφέροντα τῇ πόλει γνώσεσθαι.
[31, 10]	προῃροῦντο διὰ τὴν ἀπορίαν οἰκτίραντες	αὐτούς,	τούτων ἀφαιρεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα. Κάλει
[31, 10]	δὲ ὑπὸ τῆς ἡλικίας βοηθεῖν,	τούτους	ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα, περὶ πλείονος
[31, 10]	εἶναι τοῦτον οὐ γὰρ ἠξίωσεν	ὡς	αὐτοὺς ἐλθεῖν κινδυνεύοντας, μήτε τοῖς
[31, 10]	οὔτε τῇ οὐσίᾳ ἄπορος λῃτουργεῖν,	ὡς	ἐγὼ ἀποδείξω. Ὅστις οὖν ὅσον
[31, 20]	ἠγωνίζετο. Ἀκούω δ' αὐτὸν λέγειν	ὡς,	εἴ τι ἦν ἀδίκημα τὸ
[31, 20]	περὶ τὴν πατρίδα ἠδίκηκεν· ἀλλ'	ὡς	ἔσται βελτίων; τοιγάρτοι πρότερον βελτίων
[31, 10]	τῷ σώματι ἀδύνατος ἦν ταλαιπωρεῖν,	ὡς	καὶ ὑμεῖς ὁρᾶτε, οὔτε τῇ
[31, 20]	εἰς τοῦτο καθιστάσης, ἐτέθη νόμος	ὡς	μεγάλα ἀδικοῦντος, εἰ δέ τις
[31, 10]	ἡμᾶς ἐτόλμα προδιδόναι, τί ποτε	ὡς	μὴ ἐβουλόμεθά γε πράττοντας ἐποίησεν
[31, 20]	περί γε τοὺς ἀλλοτρίους ποιήσειεν;	Ὡς	οὖν καὶ ταῦτ' ἀληθῆ ἐστιν,
[31, 10]	λάβωσι τὴν πόλιν, βουλεύειν ἀξιούτω.	Ὡς	οὖν ᾤκει τε ἐν Ὠρωπῷ
[31, 20]	βουληθέντες ὑμεῖς τοῦτον δοκιμάσαιτε; πότερον	ὡς	οὐχ ἡμαρτηκότα; ἀλλὰ τὰ μέγιστα
[31, 0]	πολῖταί εἰσι, γνώμῃ δὲ χρῶνται	ὡς	πᾶσα γῆ πατρὶς αὐτοῖς ἐστιν
[31, 10]	ΕΣ Ὑπολείπεται τοίνυν αὐτῷ λέγειν	ὡς	τῷ μὲν σώματι δι' ἀσθένειάν
[31, 0]	τόλμης Φίλωνα ἀφικέσθαι, ὥστε ἐθελῆσαι	ὡς	ὑμᾶς ἐλθεῖν δοκιμασθησόμενον· ἐπειδὴ δὲ
[31, 0]	ἱκανῶς διδάξαιμι, ἐκ τούτων ἀποδοκιμασθῆναι.	Ἐνδεῶς	μὲν γὰρ διὰ τὴν ἀπειρίαν
[31, 20]	τὴν τάξιν μὴ αὐτῆς τῆς	πόλεως	ἐν κινδύνῳ οὔσης ἀλλ' ἑτέρους
[31, 20]	εἰ δέ τις αὐτῆς τῆς	πόλεως	ἐν κινδύνῳ οὔσης λίποι τὴν
[31, 0]	ἀσφάλειαν ἢ τὸν κοινὸν τῆς	πόλεως	κίνδυνον, καὶ ἡγησάμενον κρεῖττον εἶναι
[31, 0]	ῥᾳδίως ἂν παρέντες τὸ τῆς	πόλεως	κοινὸν ἀγαθὸν ἐπὶ τὸ ἑαυτῶν
[31, 20]	τῷ δήμῳ, ἐτιμήσατε ἀξίως τῆς	πόλεως,	τοῦτον δέ, ὅτι παρὰ τὸ
[31, 0]	τοῦ ἄλλου πλήθους τῶν πολιτῶν	τέως	μὲν ᾤκει ἐν ἀγρῷ, ἐπειδὴ
[31, 0]	τοσοῦτον μέμνημαι, ἐκκεκηρυγμένος ἐκ τοῦ	ἄστεως	ὑπὸ τῶν τριάκοντα μετὰ τοῦ
[31, 20]	καὶ ὅπως τιμήσεται παρασκευάζεται. Καίτοι	δικαίως	γ' ἄν, ὅστις φανερῶς ὥσπερ
[31, 30]	κατεργασαμένων. Μόνος δή, ὦ βουλή,	δικαίως	οὐδ' ἂν ἀγανακτοίη μὴ τυχών·
[31, 0]	ἔχωσιν, οὗτοι δῆλοί εἰσιν ὅτι	ῥᾳδίως	ἂν παρέντες τὸ τῆς πόλεως
[31, 0]	πράττειν τὴν πόλιν τήνδε καὶ	ἀνεπιτηδείως	διὰ τὸ ἀναγκαῖον σφίσιν αὐτοῖς
[31, 20]	ἑαυτοῖς ἐβοήθησαν τῷ δήμῳ, ἐτιμήσατε	ἀξίως	τῆς πόλεως, τοῦτον δέ, ὅτι
[31, 20]	ὦσιν οἱ πολῖται ὁρῶντες ἅπαντας	ὁμοίως	τιμωμένους, διὰ τοῦτο δοκιμαστέος ἐστίν;
[31, 0]	διάγειν ἢ τὴν πόλιν σῴζειν	ὁμοίως	τοῖς ἄλλοις πολίταις κινδυνεύοντα. Οὗτος
[31, 20]	καὶ τοὺς χρηστούς, ἐὰν αἰσθάνωνται	ὁμοίως	τοὺς πονηροὺς τιμωμένους, παύσεσθαι τῶν
[31, 0]	διὰ τὴν περὶ αὐτὸν κακίαν	εἰρηκὼς	ἂν εἴην. Ἀξιῶ δὲ καὶ
[31, 0]	καὶ οὗτος ἐπεχείρησε πονηρὸς εἶναι·	ὅμως	δ' εἴ τι ἐγὼ ἐλλείποιμι
[31, 30]	ὅτε οὐκ ἠξίωσεν, ὥσπερ νῦν	προθύμως	κληρωσόμενος ἦλθε, καὶ τότε διαμαχούμενος
[31, 0]	ἀπειρίαν πάντων τῶν τούτῳ πεπραγμένων,	ἱκανῶς	δὲ διὰ τὴν περὶ αὐτὸν
[31, 0]	ὠφεληθῆναι, ἀλλὰ μᾶλλον, ὅ τι	ἱκανῶς	διδάξαιμι, ἐκ τούτων ἀποδοκιμασθῆναι. Ἐνδεῶς
[31, 0]	καὶ ἡγησάμενον κρεῖττον εἶναι αὐτὸν	ἀκινδύνως	τὸν βίον διάγειν ἢ τὴν
[31, 30]	τοὺς πατρίους θεοὺς προὔδωκεν; ἢ	πῶς	ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι περὶ
[31, 30]	οὐδὲ τὰ προειρημένα ποιῆσαι ἠξίωσε;	πῶς	δ' εἰκός ἐστι τοῦτον, ὃς
[31, 10]	ἦν ὠφελεῖν, τοσοῦτον κακὸς ἦν,	πῶς	οὐκ ἂν εἰκότως ὑπὸ πάντων
[31, 20]	προδοὺς ὅλην τὴν πόλιν οὐχ	ὅπως	μὴ τιμωρηθήσεται ἀλλὰ καὶ ὅπως
[31, 10]	καὶ τοιαύτῃ καταστάσει διενοήθη, ἀλλ'	ὅπως	τι κερδανεῖ ἀπὸ τῶν ὑμετέρων
[31, 20]	ὅπως μὴ τιμωρηθήσεται ἀλλὰ καὶ	ὅπως	τιμήσεται παρασκευάζεται. Καίτοι δικαίως γ'
[31, 10]	ΜΕΤΑ ΔΙΟΤΙΜΟΥ Οὗτος τοίνυν οὐχ	ὅπως	ὠφελήσει τὴν πόλιν ἐν τοιούτῳ
[31, 20]	Καίτοι δικαίως γ' ἄν, ὅστις	φανερῶς	ὥσπερ οὗτος προὔδωκε τὴν ἐλευθερίαν,
[31, 20]	ἔγωγε οἶδα ὅ τι ὑμᾶς	διαφερόντως	δεῖ γιγνώσκειν περὶ αὐτοῦ ἢ
[31, 20]	ποτε. Τίς δ' οὐκ ἂν	εἰκότως	ἐπιτιμήσειεν ὑμῖν, εἰ τοὺς μετοίκους
[31, 10]	κακὸς ἦν, πῶς οὐκ ἂν	εἰκότως	ὑπὸ πάντων ὑμῶν μισοῖτο; Ἀλλὰ
[31, 10]	ἐξαπατῆσαι, καὶ περὶ τούτων ἤδη	σαφῶς	ὑμῖν ἀποδείξω, ἐπειδὴ ὕστερον οὐκ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/02/2010