Discours, paragraphes |
[31, 10] |
μὴ
ἀδικεῖν,
τοῖς
δὲ
πένησιν
|
ἢ |
ἀδυνάτοις
τῷ
σώματι
συγγνώμην
ἔχειν |
[31, 10] |
πλείονος
ποιούμενος
αὐτὸς
μικρὰ
κερδαίνειν
|
ἢ |
ἐκείνους
μηδὲν
ἀδικεῖν·
οἳ
νῦν |
[31, 20] |
ἡγεῖσθαι
διὰ
τὸ
εὐνοίᾳ
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐλέγχῳ
τὰ
γιγνόμενα
δοκιμάζειν,
ἐνόμιζε |
[31, 0] |
βουληθεὶς
παρ'
ἐκείνοις
μετοικεῖν
μᾶλλον
|
ἢ |
μεθ'
ἡμῶν
πολίτης
εἶναι.
Οὐ |
[31, 20] |
μέν
τις
φρούριόν
τι
προὔδωκεν
|
ἢ |
ναῦς
ἢ
στρατόπεδόν
τι,
ἐν |
[31, 20] |
γὰρ
ἄν
ποτε
ῥήτωρ
ἐνεθυμήθη
|
ἢ |
νομοθέτης
ἤλπισεν
ἁμαρτήσεσθαί
τινα
τῶν |
[31, 20] |
διαφερόντως
δεῖ
γιγνώσκειν
περὶ
αὐτοῦ
|
ἢ |
οἱ
οἰκεῖοι
γιγνώσκουσι·
τοιαῦτα
γάρ |
[31, 10] |
εἰς
τὸ
πλῆθος
τὸ
ὑμέτερον
|
ἢ |
ὁπλίσαι
τινὰς
τῶν
ἑαυτοῦ
δημοτῶν, |
[31, 30] |
οὐδὲ
ἐλευθερῶσαι
τὴν
πατρίδα
ἐβουλήθη;
|
ἢ |
ποῖα
ἂν
ἀπόρρητα
τηρῆσαι,
ὃς |
[31, 30] |
ἔργῳ
τοὺς
πατρίους
θεοὺς
προὔδωκεν;
|
ἢ |
πῶς
ἂν
χρηστόν
τι
βουλεῦσαι |
[31, 20] |
φρούριόν
τι
προὔδωκεν
ἢ
ναῦς
|
ἢ |
στρατόπεδόν
τι,
ἐν
ᾧ
μέρος |
[31, 0] |
ἐπὶ
κατειργασμένοις
μᾶλλον
ἐλθεῖν
βουλόμενος
|
ἢ |
συγκατελθεῖν
κατεργασάμενός
τι
τῶν
τῇ |
[31, 0] |
αὐτὸν
ἀκινδύνως
τὸν
βίον
διάγειν
|
ἢ |
τὴν
πόλιν
σῴζειν
ὁμοίως
τοῖς |
[31, 0] |
πλείονος
ποιησάμενον
τὴν
ἰδίαν
ἀσφάλειαν
|
ἢ |
τὸν
κοινὸν
τῆς
πόλεως
κίνδυνον, |
[31, 0] |
δίκαιον
εἶναι
βουλεύειν
περὶ
ἡμῶν,
|
ἢ |
τοὺς
πρὸς
τῷ
εἶναι
πολίτας |
[31, 30] |
τῶν
γεγενημένων
μᾶλλόν
τι
ἕνεκα
|
ἢ |
τῶν
γενησομένων,
ἵν'
ἀγαθοὶ
προθυμῶνται |
[31, 30] |
ἀξίων
ὄντων
βουλεύειν
τεκμηρίοις
χρῆσθαι
|
ἢ |
ὑμῖν
αὐτοῖς,
ὁποῖοί
τινες
ὄντες |
[31, 10] |
δὲ
τῶν
ὑπαρχόντων
ἐπαγγειλάμενος
αὐτὸς
|
ἢ |
χρήματ'
εἰσενεγκεῖν
εἰς
τὸ
πλῆθος |
[31, 20] |
ἀποδοκιμασθῆναι.
Οἷα
μὲν
οὖν
ζῶσα
|
ἡ |
μήτηρ
αὐτοῦ
κατηγόρει,
παρήσω·
ἐξ |
[31, 30] |
ἦσαν,
τὰ
δὲ
ἆθλα
αὐτὴ
|
ἡ |
πολιτεία
ἔκειτο,
καὶ
ἔδει
οὐ |
[31, 0] |
Οὗτος
γάρ,
ὦ
βουλή,
ὅτε
|
ἡ |
συμφορὰ
τῇ
πόλει
ἦν
ἧς |
[31, 20] |
ἂν
ποιήσοντα;
Καίτοι
εἰ
μήτηρ,
|
ἣ |
πέφυκε
καὶ
ἀδικουμένη
ὑπὸ
τῶν |
[31, 0] |
γῆ
πατρὶς
αὐτοῖς
ἐστιν
ἐν
|
ᾗ |
ἂν
τὰ
ἐπιτήδεια
ἔχωσιν,
οὗτοι |
[31, 0] |
γνώμῃ
δὲ
χρῶνται
ὡς
πᾶσα
|
γῆ |
πατρὶς
αὐτοῖς
ἐστιν
ἐν
ᾗ |
[31, 30] |
αὐτῷ,
ἄλλων
γε
κατεργασαμένων.
Μόνος
|
δή, |
ὦ
βουλή,
δικαίως
οὐδ'
ἂν |
[31, 20] |
εἶναι,
εἰ
ἐξ
ὧν
μὲν
|
ἤδη |
ἡμάρτηκε
μηδέποτε
τιμωρηθήσεται,
ἐξ
ὧν |
[31, 10] |
ψευσαμένῳ
ἐξαπατῆσαι,
καὶ
περὶ
τούτων
|
ἤδη |
σαφῶς
ὑμῖν
ἀποδείξω,
ἐπειδὴ
ὕστερον |
[31, 20] |
ὧν
δὲ
μέλλει
εὖ
ποιήσειν
|
ἤδη |
τετιμήσεται.
Ἀλλ'
ἄρα
ἵνα
βελτίους |
[31, 0] |
τέως
μὲν
ᾤκει
ἐν
ἀγρῷ,
|
ἐπειδὴ |
δὲ
οἱ
ἀπὸ
Φυλῆς
κατῆλθον |
[31, 0] |
ἐθελῆσαι
ὡς
ὑμᾶς
ἐλθεῖν
δοκιμασθησόμενον·
|
ἐπειδὴ |
δὲ
οὐχ
ἕν
τι
μόνον |
[31, 30] |
παρασκευάζονται
βοηθεῖν
καὶ
δεῖσθαι
ὑμῶν,
|
ἐπειδὴ |
ἐμὲ
οὐκ
ἐδύναντο
πεῖσαι·
τότε |
[31, 0] |
ἔνιοί
τινες
τῶν
πολιτῶν
μετεβάλοντο,
|
ἐπειδὴ |
ἑώρων
τοὺς
ἀπὸ
Φυλῆς
ἐν |
[31, 10] |
τούτων
ἤδη
σαφῶς
ὑμῖν
ἀποδείξω,
|
ἐπειδὴ |
ὕστερον
οὐκ
ἐξέσται
μοι
παρελθόντι |
[31, 20] |
ἀλλ'
ἑτέρους
εἰς
τοῦτο
καθιστάσης,
|
ἐτέθη |
νόμος
ὡς
μεγάλα
ἀδικοῦντος,
εἰ |
[31, 20] |
πόλιν
αὐτήν
οὐκ
ἂν
ἄρα
|
ἐτέθη; |
σφόδρα
γ'
ἄν,
εἴ
τις |
[31, 20] |
ποιήσειεν;
Ὡς
οὖν
καὶ
ταῦτ'
|
ἀληθῆ |
ἐστιν,
ἀκούσατε
αὐτοῦ
τοῦ
λαβόντος |
[31, 10] |
ἵνα
εἰδῆτε
ὅτι
ταῦτα
πρῶτον
|
ἀληθῆ |
λέγω,
ἀκούσατε
τῶν
μαρτύρων.
ΜΑP |
[31, 30] |
ὃς
οὐδὲ
ἐλευθερῶσαι
τὴν
πατρίδα
|
ἐβουλήθη; |
ἢ
ποῖα
ἂν
ἀπόρρητα
τηρῆσαι, |
[31, 20] |
Τίς
γὰρ
ἄν
ποτε
ῥήτωρ
|
ἐνεθυμήθη |
ἢ
νομοθέτης
ἤλπισεν
ἁμαρτήσεσθαί
τινα |
[31, 10] |
τοιούτῳ
καιρῷ
καὶ
τοιαύτῃ
καταστάσει
|
διενοήθη, |
ἀλλ'
ὅπως
τι
κερδανεῖ
ἀπὸ |
[31, 20] |
σφόδρα
γ'
ἄν,
εἴ
τις
|
ᾠήθη |
τινὰ
τῶν
πολιτῶν
ἁμαρτήσεσθαί
τι |
[31, 30] |
καὶ
τοὺς
κακοὺς
ἀτι
μάζετε.
|
Ἐδείχθη |
γὰρ
ἀμφότερα
ταῦτα
οὐ
τῶν |
[31, 30] |
ὁτουοῦν
τιμηθῆναι;
σχέτλιον
δ'
ἂν
|
εἴη, |
εἰ
οὗτος
μὲν
ἅπαντας
τοὺς |
[31, 0] |
τῆς
κατηγορίας,
οὐκ
ἂν
δίκαιος
|
εἴη |
οὗτος
διὰ
τοῦτο
ὠφεληθῆναι,
ἀλλὰ |
[31, 30] |
ὦ
βουλή,
δικαίως
οὐδ'
ἂν
|
ἀγανακτοίη |
μὴ
τυχών·
οὐ
γὰρ
ὑμεῖς |
[31, 30] |
γε
κατεργασαμένων.
Μόνος
δή,
ὦ
|
βουλή, |
δικαίως
οὐδ'
ἂν
ἀγανακτοίη
μὴ |
[31, 0] |
πολίταις
κινδυνεύοντα.
Οὗτος
γάρ,
ὦ
|
βουλή, |
ὅτε
ἡ
συμφορὰ
τῇ
πόλει |
[31, 0] |
ΦΙΛΩΝΟΣ
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ.
Ὤιμην
μέν,
ὦ
|
βουλή, |
οὐκ
ἄν
ποτ'
εἰς
τοῦτο |
[31, 10] |
μάλιστα
ὀργίζεσθαι
τοῖς
μάλιστα
δυναμένοις
|
μὴ |
ἀδικεῖν,
τοῖς
δὲ
πένησιν
ἢ |
[31, 30] |
ὑμεῖς
δὲ
τοῦτον
ἕνα
ὄντα
|
μὴ |
ἀποδοκιμάσαιτε.
Ὁρῶ
δέ
τινας
οἳ |
[31, 20] |
μέν
τις
λίποι
τὴν
τάξιν
|
μὴ |
αὐτῆς
τῆς
πόλεως
ἐν
κινδύνῳ |
[31, 20] |
τὴν
πόλιν,
μὴ
κολάσετε,
εἰ
|
μή |
γε
ἄλλῳ
τινὶ
μείζονι,
τῇ |
[31, 10] |
μετ'
ἐκείνων,
ἐάν
ποτε
ὃ
|
μὴ |
γένοιτο
λάβωσι
τὴν
πόλιν,
βουλεύειν |
[31, 10] |
ἐτόλμα
προδιδόναι,
τί
ποτε
ὡς
|
μὴ |
ἐβουλόμεθά
γε
πράττοντας
ἐποίησεν
ἄν; |
[31, 10] |
τοῖς
σώ
μασιν.
Ἵνα
οὖν
|
μὴ |
ἐγγένηται
αὐτῷ
ψευσαμένῳ
ἐξαπατῆσαι,
καὶ |
[31, 20] |
προσῆκον
ἑαυτῷ
προὔδωκε
τὴν
πόλιν,
|
μὴ |
κολάσετε,
εἰ
μή
γε
ἄλλῳ |
[31, 20] |
εἴ
τι
ἦν
ἀδίκημα
τὸ
|
μὴ |
παραγενέσθαι
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
καιρῷ, |
[31, 30] |
καὶ
κοινῇ
τῇ
πόλει,
καὶ
|
μὴ |
προδοῦναι
μήτε
τὴν
πατρίδα
μήτε |
[31, 0] |
ἴδιον
κέρδος
ἔλθοιεν
διὰ
τὸ
|
μὴ |
τὴν
πόλιν
ἀλλὰ
τὴν
οὐσίαν |
[31, 20] |
ὅλην
τὴν
πόλιν
οὐχ
ὅπως
|
μὴ |
τιμωρηθήσεται
ἀλλὰ
καὶ
ὅπως
τιμήσεται |
[31, 30] |
βουλή,
δικαίως
οὐδ'
ἂν
ἀγανακτοίη
|
μὴ |
τυχών·
οὐ
γὰρ
ὑμεῖς
νῦν |
[31, 0] |
δὲ
φύσει
μὲν
πολῖταί
εἰσι,
|
γνώμῃ |
δὲ
χρῶνται
ὡς
πᾶσα
γῆ |
[31, 10] |
ἑκούσιον
δυστύχημα
γίγνεται·
ὅσοι
δὲ
|
γνώμῃ |
τοῦτο
ἔπραξαν,
οὐδεμιᾶς
συγγνώμης
ἄξιοί |
[31, 20] |
εἰ
μήτηρ,
ἣ
πέφυκε
καὶ
|
ἀδικουμένη |
ὑπὸ
τῶν
ἑαυτῆς
παίδων
μάλιστα |
[31, 20] |
παίδων
μάλιστα
ἀνέχεσθαι
καὶ
μίκρ'
|
ὠφελουμένη |
μεγάλα
ἔχειν
ἡγεῖσθαι
διὰ
τὸ |
[31, 20] |
ὁποῖός
τις
ἦν
περὶ
αὐτήν.
|
Ἐκείνη |
γὰρ
τούτῳ
μὲν
ἠπίστησεν
ἀποθανοῦσαν |
[31, 0] |
συγκατελθεῖν
κατεργασάμενός
τι
τῶν
τῇ
|
κοινῇ |
πολιτείᾳ
συμφερόντων·
οὐ
γὰρ
ἦλθεν |
[31, 30] |
αὐτοῦ
βοηθῆσαι
καὶ
ὑμῖν
καὶ
|
κοινῇ |
τῇ
πόλει,
καὶ
μὴ
προδοῦναι |
[31, 10] |
ἦσαν.
Οὐ
μέντοι
τοῦτόν
γε
|
χρὴ |
διὰ
τὴν
ἐκείνων
ἀδυναμίαν
δὶς |
[31, 20] |
ἀπὸ
τεθνεώσης
φέρειν
ἑαυτῆς,
τί
|
χρὴ |
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
διανοηθῆναι;
Ὅστις |
[31, 20] |
ἄλλῳ
τινὶ
μείζονι,
τῇ
γε
|
παρούσῃ |
ἀτι
μίᾳ;
~Ἀναμνήσθητε
δὲ
δι' |
[31, 20] |
μή
γε
ἄλλῳ
τινὶ
μείζονι,
|
τῇ |
γε
παρούσῃ
ἀτι
μίᾳ;
~Ἀναμνήσθητε |
[31, 0] |
ἢ
συγκατελθεῖν
κατεργασάμενός
τι
τῶν
|
τῇ |
κοινῇ
πολιτείᾳ
συμφερόντων·
οὐ
γὰρ |
[31, 10] |
ὡς
καὶ
ὑμεῖς
ὁρᾶτε,
οὔτε
|
τῇ |
οὐσίᾳ
ἄπορος
λῃτουργεῖν,
ὡς
ἐγὼ |
[31, 0] |
τ'
ἦν,
κατὰ
τοσοῦτον
ἐβοήθει
|
τῇ |
πατρίδι,
τὰ
ἐναντία
ἅπασι
τοῖς |
[31, 10] |
δι'
ὅπερ
καὶ
τότε
ἀδύνατοι
|
τῇ |
πόλει
βοηθεῖν
ἦσαν.
Οὐ
μέντοι |
[31, 30] |
ἄνευ
τούτων
αὐτοὺς
τὰ
συμφέροντα
|
τῇ |
πόλει
γνώσεσθαι.
Οὐ
γὰρ
ἄλλοις |
[31, 0] |
τὸ
βουλευτήριον
τὰ
βέλτιστα
βουλεύσειν
|
τῇ |
πόλει,
ἔνεστί
τε
ἐν
τῷ |
[31, 0] |
ὦ
βουλή,
ὅτε
ἡ
συμφορὰ
|
τῇ |
πόλει
ἦν
ἧς
ἐγώ,
καθ' |
[31, 30] |
βοηθῆσαι
καὶ
ὑμῖν
καὶ
κοινῇ
|
τῇ |
πόλει,
καὶ
μὴ
προδοῦναι
μήτε |
[31, 10] |
οὐ
μετέσχον
τῶν
τότε
γενομένων
|
τῇ |
πόλει
κινδύνων,
συγγνώμης
τινὸς
ἄξιοί |
[31, 10] |
δι'
ἀσθένειάν
τινα
γενομένην
ἀδύνατος
|
κατέστη |
βοηθῆσαι
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ,
ἀπὸ |
[31, 30] |
ἀγῶνες
ἦσαν,
τὰ
δὲ
ἆθλα
|
αὐτὴ |
ἡ
πολιτεία
ἔκειτο,
καὶ
ἔδει |
[31, 20] |
αὐτὸν
οὐδὲ
διὰ
τὸ
προσήκειν
|
αὐτῇ |
τὰ
δέοντα
ἂν
ποιήσοντα;
Καίτοι |
[31, 10] |
πόλιν
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ
καὶ
|
τοιαύτῃ |
καταστάσει
διενοήθη,
ἀλλ'
ὅπως
τι |
[31, 20] |
τοῦ
ἀδικήματος
οὐδεὶς
περὶ
αὐτοῦ
|
ἐγράφη |
νόμος.
Τίς
γὰρ
ἄν
ποτε |