Discours, paragraphes
[31, 20]	πόλιν, μὴ κολάσετε, εἰ μή	γε	ἄλλῳ τινὶ μείζονι, τῇ γε
[31, 0]	Φίλωνος ποιήσομαι κατηγορίαν, οὐ μέντοι	γε	ἰδίαν ἔχθραν οὐδεμίαν μεταπορευόμενος, οὐδὲ
[31, 30]	τυχεῖν οὐ μετὸν αὐτῷ, ἄλλων	γε	κατεργασαμένων. Μόνος δή, ὦ βουλή,
[31, 30]	μοι νομίζω εἰρῆσθαι, καίτοι πολλά	γε	παρα λιπών· ἀλλὰ πιστεύω ὑμᾶς
[31, 20]	γε ἄλλῳ τινὶ μείζονι, τῇ	γε	παρούσῃ ἀτι μίᾳ; ~Ἀναμνήσθητε δὲ
[31, 10]	τί ποτε ὡς μὴ ἐβουλόμεθά	γε	πράττοντας ἐποίησεν ἄν; ὅσοι μὲν
[31, 20]	ἁμαρτάνει ἁμαρτήματα, τί ἂν περί	γε	τοὺς ἀλλοτρίους ποιήσειεν; Ὡς οὖν
[31, 10]	μισοῖτο; Ἀλλὰ μὴν οὐδ' ἀπεχθήσεσθέ	γε	τῶν πολιτῶν οὐδενὶ τοῦτον ἀποδοκιμάσαντες,
[31, 10]	βοηθεῖν ἦσαν. Οὐ μέντοι τοῦτόν	γε	χρὴ διὰ τὴν ἐκείνων ἀδυναμίαν
[31, 20]	τὰς χάριτας ἀποδιδόναι· δεινὸν γὰρ	ἔμοιγε	δοκεῖ εἶναι, εἰ ἐξ ὧν
[31, 10]	ὅπου ἑαυτὸν ὑμῖν τάξαι παρέσχεν.	~Καίτοιγε	ὅστις εὐτυχοῦντας ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα
[31, 20]	~ΜΑP ΤΥP ΕΣ Οὐ τοίνυν	ἔγωγε	οἶδα ὅ τι ὑμᾶς διαφερόντως
[31, 30]	οἱ μέγιστοι ἀγῶνες ἦσαν, τὰ	δὲ	ἆθλα αὐτὴ ἡ πολιτεία ἔκειτο,
[31, 10]	οὐδὲν ἑκούσιον δυστύχημα γίγνεται· ὅσοι	δὲ	γνώμῃ τοῦτο ἔπραξαν, οὐδεμιᾶς συγγνώμης
[31, 30]	γε παρούσῃ ἀτι μίᾳ; ~Ἀναμνήσθητε	δὲ	δι' ὅ τι ποτὲ τοὺς
[31, 0]	πάντων τῶν τούτῳ πεπραγμένων, ἱκανῶς	δὲ	διὰ τὴν περὶ αὐτὸν κακίαν
[31, 30]	ἑνὸς τρό που ἐπιχειρῶσιν. Ἔτι	δὲ	ἐνθυμήθητε· ποίων ἂν ὑμῖν δοκεῖ
[31, 10]	μὲν τῶν ἐπιτηδείων ἔχοντες, ἀναγκαῖα	δέ,	εὖνοι μὲν ὄντες τῷ πλήθει,
[31, 20]	τῶν ἀγαθῶν ἀμνημο νεῖν· ἄξιον	δὲ	καὶ τόδε ἐνθυμηθῆναι, ὅτι εἰ
[31, 0]	κακίαν εἰρηκὼς ἂν εἴην. Ἀξιῶ	δὲ	καὶ ὑμῶν οἵτινες δυνατώτεροι ἐμοῦ
[31, 20]	ἡμάρτηκε μηδέποτε τιμωρηθήσεται, ἐξ ὧν	δὲ	μέλλει εὖ ποιήσειν ἤδη τετιμήσεται.
[31, 30]	προθυμῶνται γίγνεσθαι ἐκ παρασκευῆς, κακοὶ	δὲ	μηδὲ ἐξ ἑνὸς τρό που
[31, 0]	μὲν ᾤκει ἐν ἀγρῷ, ἐπειδὴ	δὲ	οἱ ἀπὸ Φυλῆς κατῆλθον εἰς
[31, 0]	ἀλλὰ πολλὰ τολμηρός ἐστιν, ἐγὼ	δὲ	ὀμόσας εἰσῆλθον εἰς τὸ βουλευτήριον
[31, 30]	ἐμὲ οὐκ ἐδύναντο πεῖσαι· τότε	δέ,	ὅτε οἱ κίνδυνοι μὲν ὑμῖν
[31, 20]	ἐτιμήσατε ἀξίως τῆς πόλεως, τοῦτον	δέ,	ὅτι παρὰ τὸ προσῆκον ἑαυτῷ
[31, 20]	ἠπίστησεν ἀποθανοῦσαν ἑαυτὴν ἐπιτρέψαι, Ἀντιφάνει	δὲ	οὐδὲν προσήκουσα πιστεύσασα ἔδωκεν εἰς
[31, 0]	ὡς ὑμᾶς ἐλθεῖν δοκιμασθησόμενον· ἐπειδὴ	δὲ	οὐχ ἕν τι μόνον ἀλλὰ
[31, 10]	μάλιστα δυναμένοις μὴ ἀδικεῖν, τοῖς	δὲ	πένησιν ἢ ἀδυνάτοις τῷ σώματι
[31, 20]	ἐσχάταις ἂν ζημίαις ἐζημιοῦτο, οὗτος	δὲ	προδοὺς ὅλην τὴν πόλιν οὐχ
[31, 20]	αὐτοῦ κατηγόρει, παρήσω· ἐξ ὧν	δὲ	τελευτῶσα τὸν βίον διεπράξατο τεκμαιρομένοις
[31, 10]	δι' ἐπιβουλὴν ἐποίησαν αὐτό. Καθέστηκε	δέ	τι ἔθος δίκαιον πᾶσιν ἀνθρώποις
[31, 30]	ἕνα ὄντα μὴ ἀποδοκιμάσαιτε. Ὁρῶ	δέ	τινας οἳ νῦν μὲν τούτῳ
[31, 20]	νόμος ὡς μεγάλα ἀδικοῦντος, εἰ	δέ	τις αὐτῆς τῆς πόλεως ἐν
[31, 30]	πολίτας περὶ οὐδενὸς ἡγήσατο, ὑμεῖς	δὲ	τοῦτον ἕνα ὄντα μὴ ἀποδοκιμάσαιτε.
[31, 10]	βοηθῆσαι εἰς τὸν Πειραιᾶ, ἀπὸ	δὲ	τῶν ὑπαρχόντων ἐπαγγειλάμενος αὐτὸς ἢ
[31, 10]	μὲν ὄντες τῷ πλήθει, ἀδύνατοι	δὲ	ὑπὸ τῆς ἡλικίας βοηθεῖν, τούτους
[31, 0]	καὶ τῶν ἀγαθῶν μετέχουσι· οἳ	δὲ	φύσει μὲν πολῖταί εἰσι, γνώμῃ
[31, 0]	φύσει μὲν πολῖταί εἰσι, γνώμῃ	δὲ	χρῶνται ὡς πᾶσα γῆ πατρὶς
[31, 30]	γίγνεσθαι ἐκ παρασκευῆς, κακοὶ δὲ	μηδὲ	ἐξ ἑνὸς τρό που ἐπιχειρῶσιν.
[31, 0]	ὅρκῳ ἀποφανεῖν εἴ τίς τινα	οἶδε	τῶν λαχόντων ἀνεπιτήδειον ὄντα βουλεύειν,
[31, 0]	ἐποίησε· συσκευασάμενος γὰρ τὰ ἑαυτοῦ	ἐνθένδε	εἰς τὴν ὑπερορίαν ἐξῴκησε, καὶ
[31, 0]	εὖ τε πράττειν τὴν πόλιν	τήνδε	καὶ ἀνεπιτηδείως διὰ τὸ ἀναγκαῖον
[31, 20]	ἀμνημο νεῖν· ἄξιον δὲ καὶ	τόδε	ἐνθυμηθῆναι, ὅτι εἰ μέν τις
[31, 10]	μήτε τοῖς τὸν Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν·	οὐδὲ	γὰρ τούτοις ἠθέλησε συγκατελθεῖν, φυγὰς
[31, 20]	δῆλον ὅτι εὖ ᾔδει αὐτὸν	οὐδὲ	διὰ τὸ προσήκειν αὐτῇ τὰ
[31, 30]	βουλεῦσαι περὶ τῆς πολιτείας, ὃς	οὐδὲ	ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα ἐβουλήθη; ἢ
[31, 30]	ποῖα ἂν ἀπόρρητα τηρῆσαι, ὃς	οὐδὲ	τὰ προειρημένα ποιῆσαι ἠξίωσε; πῶς
[31, 30]	δ' εἰκός ἐστι τοῦτον, ὃς	οὐδὲ	τελευταῖος ἐπὶ τοὺς κινδύνους ἦλθε,
[31, 0]	Φυλῆς ἐν οἷς ἔπραττον εὐτυχοῦντας,	οὐδὲ	τούτων τι τῶν εὐτυχημάτων ἠξίωσε
[31, 0]	γε ἰδίαν ἔχθραν οὐδεμίαν μεταπορευόμενος,	οὐδὲ	τῷ δύνασθαι καὶ εἰωθέναι λέγειν
[31, 20]	ἢ ἐλέγχῳ τὰ γιγνόμενα δοκιμάζειν,	ἐνόμιζε	τοῦτον κἂν ἀπὸ τεθνεώσης φέρειν
[31, 30]	ἠξίωσεν, ὥσπερ νῦν προθύμως κληρωσόμενος	ἦλθε,	καὶ τότε διαμαχούμενος περὶ αὐτῆς
[31, 30]	οὐδὲ τελευταῖος ἐπὶ τοὺς κινδύνους	ἦλθε,	πρότερον τῶν κατεργασαμένων καὶ ὁτουοῦν
[31, 10]	παραγένηται τῶν ἀδικηθέντων, μέγα αὐτὸ	ἡγήσασθε	εἶναι, καὶ τοῦτον ὑπερμισήσατε, ὅστις
[31, 10]	ὑμῶν μισοῖτο; Ἀλλὰ μὴν οὐδ'	ἀπεχθήσεσθέ	γε τῶν πολιτῶν οὐδενὶ τοῦτον
[31, 0]	ὅρκοις οἷς ὤμοσα ἐμμένειν ἀξιῶν.	Γνώσεσθε	μὲν οὖν ὅτι οὐκ ἀπὸ
[31, 20]	εἰ ἐξ ὧν μὲν ἤδη	ἡμάρτηκε	μηδέποτε τιμωρηθήσεται, ἐξ ὧν δὲ
[31, 10]	ἀλλὰ δι' ἐπιβουλὴν ἐποίησαν αὐτό.	Καθέστηκε	δέ τι ἔθος δίκαιον πᾶσιν
[31, 20]	ποιήσοντα; Καίτοι εἰ μήτηρ, ἣ	πέφυκε	καὶ ἀδικουμένη ὑπὸ τῶν ἑαυτῆς
[31, 20]	ἄν, ὅστις φανερῶς ὥσπερ οὗτος	προὔδωκε	τὴν ἐλευθερίαν, οὐ περὶ τοῦ
[31, 20]	ὅτι παρὰ τὸ προσῆκον ἑαυτῷ	προὔδωκε	τὴν πόλιν, μὴ κολάσετε, εἰ
[31, 30]	βοηθεῖν καὶ δεῖσθαι ὑμῶν, ἐπειδὴ	ἐμὲ	οὐκ ἐδύναντο πεῖσαι· τότε δέ,
[31, 20]	τι, ἐν ᾧ μέρος τι	ἐτύγχανε	τῶν πολιτῶν ὄν, ταῖς ἐσχάταις
[31, 0]	ἐναντία ἅπασι τοῖς ἄλλοις πολίταις	ἐποίησε·	συσκευασάμενος γὰρ τὰ ἑαυτοῦ ἐνθένδε
[31, 0]	ἑαυτοῦ ἐνθένδε εἰς τὴν ὑπερορίαν	ἐξῴκησε,	καὶ ἐν Ὠρωπῷ μετοίκιον κατατιθεὶς
[31, 10]	Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν· οὐδὲ γὰρ τούτοις	ἠθέλησε	συγκατελθεῖν, φυγὰς καὶ ταῦτα καὶ
[31, 0]	ἐλέγξω οἷός ἐστι καὶ οὗτος	ἐπεχείρησε	πονηρὸς εἶναι· ὅμως δ' εἴ
[31, 0]	οὐδὲ τούτων τι τῶν εὐτυχημάτων	ἠξίωσε	μετασχεῖν, ἐπὶ κατειργασμένοις μᾶλλον ἐλθεῖν
[31, 30]	ὃς οὐδὲ τὰ προειρημένα ποιῆσαι	ἠξίωσε;	πῶς δ' εἰκός ἐστι τοῦτον,
[31, 10]	τ' ἀφελόμενον ἃ εἶχον, νῦν	τε	δοκιμασθέντα ὑφ' ὑμῶν· ἀλλὰ κἂν
[31, 10]	δι' αὐτὸ τοῦτο οὐχ οἷοί	τέ	εἰσιν ἐπεξελθεῖν ἅπαντες, δι' ὅπερ
[31, 0]	βέλτιστα βουλεύσειν τῇ πόλει, ἔνεστί	τε	ἐν τῷ ὅρκῳ ἀποφανεῖν εἴ
[31, 10]	βουλεύειν ἀξιούτω. Ὡς οὖν ᾤκει	τε	ἐν Ὠρωπῷ ἐπὶ προστάτου καὶ
[31, 20]	τῶν αὐτῶν ἡγουμένους εἶναι τούς	τε	κακοὺς τιμᾶν καὶ τῶν ἀγαθῶν
[31, 0]	μεγάλα τὰ διαφέροντά ἐστιν εὖ	τε	πράττειν τὴν πόλιν τήνδε καὶ
[31, 0]	οὐκ ἀπὸ ἴσης παρασκευῆς ἐγώ	τε	τοῦτον ἐλέγξω οἷός ἐστι καὶ
[31, 30]	ἄνδρας γενομένους περὶ τὴν πόλιν	τιμᾶτε	καὶ τοὺς κακοὺς ἀτι μάζετε.
[31, 10]	ἦν ταλαιπωρεῖν, ὡς καὶ ὑμεῖς	ὁρᾶτε,	οὔτε τῇ οὐσίᾳ ἄπορος λῃτουργεῖν,
[31, 20]	προσῆκον ἑαυτοῖς ἐβοήθησαν τῷ δήμῳ,	ἐτιμήσατε	ἀξίως τῆς πόλεως, τοῦτον δέ,
[31, 10]	αὐτὸ ἡγήσασθε εἶναι, καὶ τοῦτον	ὑπερμισήσατε,	ὅστις ἐτόλμησεν, οἷς ἕτεροι διδόναι
[31, 20]	οὖν καὶ ταῦτ' ἀληθῆ ἐστιν,	ἀκούσατε	αὐτοῦ τοῦ λαβόντος τὸ ἀργύριον
[31, 10]	ὅτι ταῦτα πρῶτον ἀληθῆ λέγω,	ἀκούσατε	τῶν μαρτύρων. ΜΑP ΤΥP ΕΣ
[31, 30]	τιμᾶτε καὶ τοὺς κακοὺς ἀτι	μάζετε.	Ἐδείχθη γὰρ ἀμφότερα ταῦτα οὐ
[31, 20]	ἑαυτῷ προὔδωκε τὴν πόλιν, μὴ	κολάσετε,	εἰ μή γε ἄλλῳ τινὶ
[31, 30]	οὐ γὰρ ὑμεῖς νῦν αὐτὸν	ἀτιμάσετε,	ἀλλ' αὐτὸς αὑτὸν τότε ἀπεστέρησεν,
[31, 10]	ἄστει ἔθετο τὰ ὅπλα, ἵνα	εἰδῆτε	ὅτι ταῦτα πρῶτον ἀληθῆ λέγω,
[31, 30]	τρό που ἐπιχειρῶσιν. Ἔτι δὲ	ἐνθυμήθητε·	ποίων ἂν ὑμῖν δοκεῖ οὗτος
[31, 30]	ὄντες αὐτοὶ περὶ τὴν πόλιν	ἐδοκιμάσθητε.	Ἔστι γὰρ τὰ τούτου ἐπιτηδεύματα
[31, 30]	τῇ γε παρούσῃ ἀτι μίᾳ;	~Ἀναμνήσθητε	δὲ δι' ὅ τι ποτὲ
[31, 30]	μὴ προδοῦναι μήτε τὴν πατρίδα	μήτε	τὴν βουλήν, ἧς νῦν ἀξιοῖ
[31, 30]	τῇ πόλει, καὶ μὴ προδοῦναι	μήτε	τὴν πατρίδα μήτε τὴν βουλήν,
[31, 10]	ἀμφοτέρους φανερός ἐστι προδούς, ὥστε	μήτε	τοῖς ἐν τῷ ἄστει γενομένοις
[31, 10]	ἠξίωσεν ὡς αὐτοὺς ἐλθεῖν κινδυνεύοντας,	μήτε	τοῖς τὸν Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν· οὐδὲ
[31, 20]	ἂν οὖν βουληθέντες ὑμεῖς τοῦτον	δοκιμάσαιτε;	πότερον ὡς οὐχ ἡμαρτηκότα; ἀλλὰ
[31, 30]	δὲ τοῦτον ἕνα ὄντα μὴ	ἀποδοκιμάσαιτε.	Ὁρῶ δέ τινας οἳ νῦν
[31, 0]	κινδυνεύοντα. Οὗτος γάρ, ὦ βουλή,	ὅτε	ἡ συμφορὰ τῇ πόλει ἦν
[31, 30]	οὐκ ἐδύναντο πεῖσαι· τότε δέ,	ὅτε	οἱ κίνδυνοι μὲν ὑμῖν καὶ
[31, 30]	ἀλλ' αὐτὸς αὑτὸν τότε ἀπεστέρησεν,	ὅτε	οὐκ ἠξίωσεν, ὥσπερ νῦν προθύμως
[31, 10]	τούτῳ πραγμάτων, μετ' ἐκείνων, ἐάν	ποτε	ὃ μὴ γένοιτο λάβωσι τὴν
[31, 20]	ἐγράφη νόμος. Τίς γὰρ ἄν	ποτε	ῥήτωρ ἐνεθυμήθη ἢ νομοθέτης ἤλπισεν
[31, 20]	τῶν πολιτῶν ἁμαρτήσεσθαί τι τοιοῦτόν	ποτε.	Τίς δ' οὐκ ἂν εἰκότως
[31, 30]	~Ἀναμνήσθητε δὲ δι' ὅ τι	ποτὲ	τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας γενομένους περὶ
[31, 10]	ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα προδιδόναι, τί	ποτε	ὡς μὴ ἐβουλόμεθά γε πράττοντας
[31, 20]	ἐξ ὧν μὲν ἤδη ἡμάρτηκε	μηδέποτε	τιμωρηθήσεται, ἐξ ὧν δὲ μέλλει
[31, 10]	ἐπεξελθεῖν ἅπαντες, δι' ὅπερ καὶ	τότε	ἀδύνατοι τῇ πόλει βοηθεῖν ἦσαν.
[31, 30]	αὐτὸν ἀτιμάσετε, ἀλλ' αὐτὸς αὑτὸν	τότε	ἀπεστέρησεν, ὅτε οὐκ ἠξίωσεν, ὥσπερ
[31, 10]	συμφορὰς ἰδίας οὐ μετέσχον τῶν	τότε	γενομένων τῇ πόλει κινδύνων, συγγνώμης
[31, 10]	Ὠρωποῦ, τοτὲ μὲν αὐτὸς μόνος,	τοτὲ	δ' ἑτέροις ἡγούμενος οἷς τὰ
[31, 30]	ἐπειδὴ ἐμὲ οὐκ ἐδύναντο πεῖσαι·	τότε	δέ, ὅτε οἱ κίνδυνοι μὲν
[31, 30]	νῦν προθύμως κληρωσόμενος ἦλθε, καὶ	τότε	διαμαχούμενος περὶ αὐτῆς καταστῆναι μεθ'
[31, 20]	ἀξιούτω, φανερόν τι ἀγαθὸν ὥσπερ	τότε	κακὸν ποιήσας. Σωφρονέστερον γάρ ἐστιν
[31, 10]	ὁρ μώμενος γὰρ ἐξ Ὠρωποῦ,	τοτὲ	μὲν αὐτὸς μόνος, τοτὲ δ'
[31, 30]	καὶ περὶ τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι,	τότε	οὐκ ἐδέοντο αὐτοῦ βοηθῆσαι καὶ
[31, 10]	τὴν ἐκείνων ἀδυναμίαν δὶς ὠφεληθῆναι,	τότε	τ' ἀφελόμενον ἃ εἶχον, νῦν
[31, 0]	εἰς τοῦτο τόλμης Φίλωνα ἀφικέσθαι,	ὥστε	ἐθελῆσαι ὡς ὑμᾶς ἐλθεῖν δοκιμασθησόμενον·
[31, 10]	ἀλλ' ἀμφοτέρους φανερός ἐστι προδούς,	ὥστε	μήτε τοῖς ἐν τῷ ἄστει
[31, 10]	οὐδεμιᾶς συγγνώμης ἄξιός ἐστι τυχεῖν·	οὔτε	γὰρ τῷ σώματι ἀδύνατος ἦν
[31, 10]	ταλαιπωρεῖν, ὡς καὶ ὑμεῖς ὁρᾶτε,	οὔτε	τῇ οὐσίᾳ ἄπορος λῃτουργεῖν, ὡς
[31, 10]	πολιτῶν ὅ τι τῶν αὐτῶν	μετέσχε	τούτῳ πραγμάτων, μετ' ἐκείνων, ἐάν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/02/2010