HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours XXXI : Contre Philon

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  152 formes différentes pour 336 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, paragraphes
[31, 10]   χρημάτων. ΜΑP ΤΥP ΙΑ ΤΩΝ  ΑΙP   ΕΘΕΝΤΩΝ ΜΕΤΑ ΔΙΟΤΙΜΟΥ Οὗτος τοίνυν
[31, 0]   ἔχθραν οὐδεμίαν μεταπορευόμενος, οὐδὲ τῷ  δύνασθαι   καὶ εἰωθέναι λέγειν ἐν ὑμῖν
[31, 0]   ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ ὁποῖός ἐστι  σκέψασθαι.   Ἐγὼ γὰρ οὐκ ἄλλους τινάς
[31, 10]   ἀνθρώποις τῶν αὐτῶν ἀδικημάτων μάλιστα  ὀργίζεσθαι   τοῖς μάλιστα δυναμένοις μὴ ἀδικεῖν,
[31, 30]   ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς ἐλευθερίας  ἀγωνίζεσθαι,   τότε οὐκ ἐδέοντο αὐτοῦ βοηθῆσαι
[31, 0]   ποτ' εἰς τοῦτο τόλμης Φίλωνα  ἀφικέσθαι,   ὥστε ἐθελῆσαι ὡς ὑμᾶς ἐλθεῖν
[31, 30]   τῶν γενησομένων, ἵν' ἀγαθοὶ προθυμῶνται  γίγνεσθαι   ἐκ παρασκευῆς, κακοὶ δὲ μηδὲ
[31, 20]   τι ἦν ἀδίκημα τὸ μὴ  παραγενέσθαι   ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ, νόμος
[31, 20]   τις ᾠήθη τινὰ τῶν πολιτῶν  ἁμαρτήσεσθαί   τι τοιοῦτόν ποτε. Τίς δ'
[31, 20]   ῥήτωρ ἐνεθυμήθη νομοθέτης ἤλπισεν  ἁμαρτήσεσθαί   τινα τῶν πολιτῶν τοσαύτην ἁμαρτίαν;
[31, 20]   αἰσθάνωνται ὁμοίως τοὺς πονηροὺς τιμωμένους,  παύσεσθαι   τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων, τῶν αὐτῶν
[31, 20]   ἀδικημάτων. Οὐ γὰρ οἴεται ὑμᾶς  γνώσεσθαι   ὅτι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ
[31, 30]   αὐτοὺς τὰ συμφέροντα τῇ πόλει  γνώσεσθαι.   Οὐ γὰρ ἄλλοις τισὶν ὑμᾶς
[31, 20]   ὑπὸ τῶν ἑαυτῆς παίδων μάλιστα  ἀνέχεσθαι   καὶ μίκρ' ὠφελουμένη μεγάλα ἔχειν
[31, 30]   μεθ' ὑμῶν. Ἱκανά μοι νομίζω  εἰρῆσθαι,   καίτοι πολλά γε παρα λιπών·
[31, 30]   τῶν ἀξίων ὄντων βουλεύειν τεκμηρίοις  χρῆσθαι   ὑμῖν αὐτοῖς, ὁποῖοί τινες
[31, 10]   σώματι συγγνώμην ἔχειν διὰ τὸ  ἡγεῖσθαι   ἄκοντας αὐτοὺς ἁμαρτάνειν. Οὗτος τοίνυν
[31, 20]   καὶ μίκρ' ὠφελουμένη μεγάλα ἔχειν  ἡγεῖσθαι   διὰ τὸ εὐνοίᾳ μᾶλλον
[31, 0]   ἀλλὰ τὴν οὐσίαν πατρίδα ἑαυτοῖς  ἡγεῖσθαι.   Ἐγὼ τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα τουτονὶ
[31, 0]   διὰ τὸ ἀναγκαῖον σφίσιν αὐτοῖς  ἡγεῖσθαι   εἶναι μετέχειν τὸ μέρος τῶν
[31, 30]   μὲν τούτῳ παρασκευάζονται βοηθεῖν καὶ  δεῖσθαι   ὑμῶν, ἐπειδὴ ἐμὲ οὐκ ἐδύναντο
[31, 10]   τὴν ἀπορίαν οἰκτίραντες αὐτούς, τούτων  ἀφαιρεῖσθαι   τὰ ὑπάρχοντα. Κάλει μοι τοὺς
[31, 20]   Καίτοι εἰ μήτηρ, πέφυκε  καὶ   ἀδικουμένη ὑπὸ τῶν ἑαυτῆς παίδων
[31, 10]   τινὰς τῶν ἑαυτοῦ δημοτῶν, ὥσπερ  καὶ   ἄλλοι πολλοὶ τῶν πολιτῶν αὐτοὶ
[31, 0]   τε πράττειν τὴν πόλιν τήνδε  καὶ   ἀνεπιτηδείως διὰ τὸ ἀναγκαῖον σφίσιν
[31, 30]   παρα λιπών· ἀλλὰ πιστεύω ὑμᾶς  καὶ   ἄνευ τούτων αὐτοὺς τὰ συμφέροντα
[31, 10]   ἠθέλησε συγκατελθεῖν, φυγὰς καὶ ταῦτα  καὶ   αὐτὸς γενόμενος. Εἰ μέντοι τι
[31, 30]   νῦν μὲν τούτῳ παρασκευάζονται βοηθεῖν  καὶ   δεῖσθαι ὑμῶν, ἐπειδὴ ἐμὲ οὐκ
[31, 30]   ἆθλα αὐτὴ πολιτεία ἔκειτο,  καὶ   ἔδει οὐ μόνον περὶ τοῦ
[31, 0]   οὐδεμίαν μεταπορευόμενος, οὐδὲ τῷ δύνασθαι  καὶ   εἰωθέναι λέγειν ἐν ὑμῖν ἐπαρθείς,
[31, 10]   τε ἐν Ὠρωπῷ ἐπὶ προστάτου  καὶ   ἐκέκτητο ἱκανὴν οὐσίαν καὶ οὔτ'
[31, 0]   ἐνθένδε εἰς τὴν ὑπερορίαν ἐξῴκησε,  καὶ   ἐν Ὠρωπῷ μετοίκιον κατατιθεὶς ἐπὶ
[31, 10]   ἐγεγόνει, περιιὼν κατὰ τοὺς ἀγροὺς  καὶ   ἐντυγχάνων τῶν πολιτῶν τοῖς πρεσβυτάτοις,
[31, 0]   μείζω ὄντα αὐτοῦ τὰ ἁμαρτήματα,  καὶ   ἐξ ὧν ἂν ἐγὼ ὑπολίπω,
[31, 0]   τοὺς πρὸς τῷ εἶναι πολίτας  καὶ   ἐπιθυμοῦντας τούτου. Τούτοις μὲν γὰρ
[31, 0]   τὸν κοινὸν τῆς πόλεως κίνδυνον,  καὶ   ἡγησάμενον κρεῖττον εἶναι αὐτὸν ἀκινδύνως
[31, 20]   αὐτοῦ τοῦ λαβόντος τὸ ἀργύριον  καὶ   θάψαντος αὐτήν. ΜΑP ΤΥP ΙΑ
[31, 0]   δ' εἰς τὸν Πειραιᾶ συνελέγοντο,  καὶ   καθ' ὅσον ἕκαστος οἷός τ'
[31, 30]   ἐδέοντο αὐτοῦ βοηθῆσαι καὶ ὑμῖν  καὶ   κοινῇ τῇ πόλει, καὶ μὴ
[31, 30]   ὑμῖν καὶ κοινῇ τῇ πόλει,  καὶ   μὴ προδοῦναι μήτε τὴν πατρίδα
[31, 20]   τοιαῦτα γάρ ἐστιν, ὥστ' εἰ  καὶ   μηδὲν αὐτῷ ἄλλο ἡμάρτητο, διὰ
[31, 20]   τῶν ἑαυτῆς παίδων μάλιστα ἀνέχεσθαι  καὶ   μίκρ' ὠφελουμένη μεγάλα ἔχειν ἡγεῖσθαι
[31, 10]   μοι παρελθόντι ἐνθάδ' ἐλέγχειν αὐτόν.  Καί   μοι κάλει Διότιμον τὸν Ἀχαρνέα
[31, 0]   οἱ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀλλὰ  καὶ   οἱ ἐκ τῆς ὑπερορίας οἱ
[31, 30]   ὅτε οἱ κίνδυνοι μὲν ὑμῖν  καὶ   οἱ μέγιστοι ἀγῶνες ἦσαν, τὰ
[31, 20]   οὐχ ὅπως μὴ τιμωρηθήσεται ἀλλὰ  καὶ   ὅπως τιμήσεται παρασκευάζεται. Καίτοι δικαίως
[31, 30]   κινδύνους ἦλθε, πρότερον τῶν κατεργασαμένων  καὶ   ὁτουοῦν τιμηθῆναι; σχέτλιον δ' ἂν
[31, 0]   Φυλῆς κατῆλθον εἰς τὸν Πειραιᾶ,  καὶ   οὐ μόνον οἱ ἐκ τῶν
[31, 10]   προστάτου καὶ ἐκέκτητο ἱκανὴν οὐσίαν  καὶ   οὔτ' ἐν τῷ Πειραιεῖ οὔτ'
[31, 0]   τε τοῦτον ἐλέγξω οἷός ἐστι  καὶ   οὗτος ἐπεχείρησε πονηρὸς εἶναι· ὅμως
[31, 30]   τὰ τούτου ἐπιτηδεύματα καινὰ παραδείγματα  καὶ   πάσης δημοκρατίας ἀλλότρια.
[31, 30]   μόνον περὶ τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ  καὶ   περὶ τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι, τότε
[31, 10]   μὴ ἐγγένηται αὐτῷ ψευσαμένῳ ἐξαπατῆσαι,  καὶ   περὶ τούτων ἤδη σαφῶς ὑμῖν
[31, 20]   ἔκειτο περὶ αὐτοῦ διαρρήδην, ὥσπερ  καὶ   περὶ τῶν ἄλλων ἀδικημάτων. Οὐ
[31, 20]   τοὺς ἀλλοτρίους ποιήσειεν; Ὡς οὖν  καὶ   ταῦτ' ἀληθῆ ἐστιν, ἀκούσατε αὐτοῦ
[31, 10]   γὰρ τούτοις ἠθέλησε συγκατελθεῖν, φυγὰς  καὶ   ταῦτα καὶ αὐτὸς γενόμενος. Εἰ
[31, 20]   βουλεύειν ἀλλὰ περὶ τοῦ δουλεύειν  καὶ   τῆς μεγίστης ἀτιμίας ἠγωνίζετο. Ἀκούω
[31, 20]   ἀγαθῶν ἀμνημο νεῖν· ἄξιον δὲ  καὶ   τόδε ἐνθυμηθῆναι, ὅτι εἰ μέν
[31, 10]   τὴν πόλιν ἐν τοιούτῳ καιρῷ  καὶ   τοιαύτῃ καταστάσει διενοήθη, ἀλλ' ὅπως
[31, 0]   πλήθει τῶν ἁμαρτημάτων αὐτοῦ πιστεύων,  καὶ   τοῖς ὅρκοις οἷς ὤμοσα ἐμμένειν
[31, 10]   εἰσιν ἐπεξελθεῖν ἅπαντες, δι' ὅπερ  καὶ   τότε ἀδύνατοι τῇ πόλει βοηθεῖν
[31, 30]   ὥσπερ νῦν προθύμως κληρωσόμενος ἦλθε,  καὶ   τότε διαμαχούμενος περὶ αὐτῆς καταστῆναι
[31, 10]   μοι κάλει Διότιμον τὸν Ἀχαρνέα  καὶ   τοὺς αἱρεθέντας μετ' αὐτοῦ τοὺς
[31, 30]   γενομένους περὶ τὴν πόλιν τιμᾶτε  καὶ   τοὺς κακοὺς ἀτι μάζετε. Ἐδείχθη
[31, 20]   τοῦτο δοκιμαστέος ἐστίν; ἀλλὰ κίνδυνος  καὶ   τοὺς χρηστούς, ἐὰν αἰσθάνωνται ὁμοίως
[31, 10]   ἀδικηθέντων, μέγα αὐτὸ ἡγήσασθε εἶναι,  καὶ   τοῦτον ὑπερμισήσατε, ὅστις ἐτόλμησεν, οἷς
[31, 20]   εἶναι τούς τε κακοὺς τιμᾶν  καὶ   τῶν ἀγαθῶν ἀμνημο νεῖν· ἄξιον
[31, 0]   τὸ μέρος τῶν δεινῶν, ὥσπερ  καὶ   τῶν ἀγαθῶν μετέχουσι· οἳ δὲ
[31, 10]   σώματι ἀδύνατος ἦν ταλαιπωρεῖν, ὡς  καὶ   ὑμεῖς ὁρᾶτε, οὔτε τῇ οὐσίᾳ
[31, 30]   τότε οὐκ ἐδέοντο αὐτοῦ βοηθῆσαι  καὶ   ὑμῖν καὶ κοινῇ τῇ πόλει,
[31, 0]   εἰρηκὼς ἂν εἴην. Ἀξιῶ δὲ  καὶ   ὑμῶν οἵτινες δυνατώτεροι ἐμοῦ εἰσι
[31, 0]   καθ' ὅσον ἀναγκάζομαι, κατὰ τοσοῦτον  μέμνημαι,   ἐκκεκηρυγμένος ἐκ τοῦ ἄστεως ὑπὸ
[31, 0]   ἦν ἧς ἐγώ, καθ' ὅσον  ἀναγκάζομαι,   κατὰ τοσοῦτον μέμνημαι, ἐκκεκηρυγμένος ἐκ
[31, 0]   ἐγὼ τὴν κατὰ τουτουὶ Φίλωνος  ποιήσομαι   κατηγορίαν, οὐ μέντοι γε ἰδίαν
[31, 0]   μεταπορευόμενος, οὐδὲ τῷ δύνασθαι καὶ  εἰωθέναι   λέγειν ἐν ὑμῖν ἐπαρθείς, ἀλλὰ
[31, 0]   δίκαιος εἴη οὗτος διὰ τοῦτο  ὠφεληθῆναι,   ἀλλὰ μᾶλλον, τι ἱκανῶς
[31, 10]   διὰ τὴν ἐκείνων ἀδυναμίαν δὶς  ὠφεληθῆναι,   τότε τ' ἀφελόμενον εἶχον,
[31, 30]   πρότερον τῶν κατεργασαμένων καὶ ὁτουοῦν  τιμηθῆναι;   σχέτλιον δ' ἂν εἴη, εἰ
[31, 20]   νεῖν· ἄξιον δὲ καὶ τόδε  ἐνθυμηθῆναι,   ὅτι εἰ μέν τις φρούριόν
[31, 20]   τί χρὴ ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ  διανοηθῆναι;   Ὅστις γὰρ περὶ τοὺς ἑαυτοῦ
[31, 0]   τι ἱκανῶς διδάξαιμι, ἐκ τούτων  ἀποδοκιμασθῆναι.   Ἐνδεῶς μὲν γὰρ διὰ τὴν
[31, 20]   διὰ μόνα ταῦτα δίκαιον εἶναι  ἀποδοκιμασθῆναι.   Οἷα μὲν οὖν ζῶσα
[31, 30]   καὶ τότε διαμαχούμενος περὶ αὐτῆς  καταστῆναι   μεθ' ὑμῶν. Ἱκανά μοι νομίζω
[31, 0]   οἵτινες δυνατώτεροι ἐμοῦ εἰσι λέγειν,  ἀποφῆναι   μείζω ὄντα αὐτοῦ τὰ ἁμαρτήματα,
[31, 20]   ἡμάρτητο, διὰ μόνα ταῦτα δίκαιον  εἶναι   ἀποδοκιμασθῆναι. Οἷα μὲν οὖν ζῶσα
[31, 0]   πόλεως κίνδυνον, καὶ ἡγησάμενον κρεῖττον  εἶναι   αὐτὸν ἀκινδύνως τὸν βίον διάγειν
[31, 0]   οὐκ ἄλλους τινάς φημι δίκαιον  εἶναι   βουλεύειν περὶ ἡμῶν, τοὺς
[31, 20]   ἀποδιδόναι· δεινὸν γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ  εἶναι,   εἰ ἐξ ὧν μὲν ἤδη
[31, 10]   τῶν ἀδικηθέντων, μέγα αὐτὸ ἡγήσασθε  εἶναι,   καὶ τοῦτον ὑπερμισήσατε, ὅστις ἐτόλμησεν,
[31, 0]   τὸ ἀναγκαῖον σφίσιν αὐτοῖς ἡγεῖσθαι  εἶναι   μετέχειν τὸ μέρος τῶν δεινῶν,
[31, 0]   ἐστι καὶ οὗτος ἐπεχείρησε πονηρὸς  εἶναι·   ὅμως δ' εἴ τι ἐγὼ
[31, 0]   μᾶλλον μεθ' ἡμῶν πολίτης  εἶναι.   Οὐ τοίνυν οὐδ' ὥσπερ ἔνιοί
[31, 0]   ἡμῶν, τοὺς πρὸς τῷ  εἶναι   πολίτας καὶ ἐπιθυμοῦντας τούτου. Τούτοις
[31, 20]   χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων, τῶν αὐτῶν ἡγουμένους  εἶναι   τούς τε κακοὺς τιμᾶν καὶ
[31, 10]   τῷ ἄστει γενομένοις φίλον προσήκειν  εἶναι   τοῦτον οὐ γὰρ ἠξίωσεν ὡς
[31, 10]   ὑπερμισήσατε, ὅστις ἐτόλμησεν, οἷς ἕτεροι  διδόναι   παρ' ἑαυτῶν τι προῃροῦντο διὰ
[31, 20]   πᾶσι τῶν ἔργων τὰς χάριτας  ἀποδιδόναι·   δεινὸν γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι,
[31, 10]   ὅστις εὐτυχοῦντας ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα  προδιδόναι,   τί ποτε ὡς μὴ ἐβουλόμεθά
[31, 30]   κοινῇ τῇ πόλει, καὶ μὴ  προδοῦναι   μήτε τὴν πατρίδα μήτε τὴν
[31, 20]   διεπράξατο τεκμαιρομένοις ῥᾴδιόν ἐστιν ὑμῖν  γνῶναι   ὁποῖός τις ἦν περὶ αὐτήν.
[31, 0]   οὐδ' ἔστιν ὅπου ἑαυτὸν ὑμῖν  τάξαι   παρέσχεν. ~Καίτοιγε ὅστις εὐτυχοῦντας ὁρῶν
[31, 10]   ἀσθένειάν τινα γενομένην ἀδύνατος κατέστη  βοηθῆσαι   εἰς τὸν Πειραιᾶ, ἀπὸ δὲ
[31, 30]   ἀγωνίζεσθαι, τότε οὐκ ἐδέοντο αὐτοῦ  βοηθῆσαι   καὶ ὑμῖν καὶ κοινῇ τῇ
[31, 30]   τηρῆσαι, ὃς οὐδὲ τὰ προειρημένα  ποιῆσαι   ἠξίωσε; πῶς δ' εἰκός ἐστι
[31, 0]   τοῦτο τόλμης Φίλωνα ἀφικέσθαι, ὥστε  ἐθελῆσαι   ὡς ὑμᾶς ἐλθεῖν δοκιμασθησόμενον· ἐπειδὴ
[31, 30]   ἐβουλήθη; ποῖα ἂν ἀπόρρητα  τηρῆσαι,   ὃς οὐδὲ τὰ προειρημένα ποιῆσαι
[31, 0]   πάλιν αὐτοὺς περὶ ὧν ἴσασι  κατηγορῆσαι   Φίλωνος· οὐ γὰρ ἐκ τῶν
[31, 10]   οὖν μὴ ἐγγένηται αὐτῷ ψευσαμένῳ  ἐξαπατῆσαι,   καὶ περὶ τούτων ἤδη σαφῶς
[31, 30]   ὑμῶν, ἐπειδὴ ἐμὲ οὐκ ἐδύναντο  πεῖσαι·   τότε δέ, ὅτε οἱ κίνδυνοι
[31, 10]   αἱρεθέντας μετ' αὐτοῦ τοὺς δημότας  ὁπλίσαι   ἀπὸ τῶν εἰσενεχθέντων χρημάτων. ΜΑP
[31, 10]   τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον  ὁπλίσαι   τινὰς τῶν ἑαυτοῦ δημοτῶν, ὥσπερ
[31, 30]   ἂν ὑμῖν δοκεῖ οὗτος ὅρκων  φροντίσαι,   ὃς ἔργῳ τοὺς πατρίους θεοὺς
[31, 30]   πῶς ἂν χρηστόν τι  βουλεῦσαι   περὶ τῆς πολιτείας, ὃς οὐδὲ
[31, 30]   περὶ τῆς πολιτείας, ὃς οὐδὲ  ἐλευθερῶσαι   τὴν πατρίδα ἐβουλήθη; ποῖα
[31, 20]   τιμωρηθήσεται ἀλλὰ καὶ ὅπως τιμήσεται  παρασκευάζεται.   Καίτοι δικαίως γ' ἄν, ὅστις
[31, 20]   τῶν ἄλλων ἀδικημάτων. Οὐ γὰρ  οἴεται   ὑμᾶς γνώσεσθαι ὅτι διὰ τὸ
[31, 10]   οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν ἑκούσιον δυστύχημα  γίγνεται·   ὅσοι δὲ γνώμῃ τοῦτο ἔπραξαν,
[31, 10]   τῶν μαρτύρων. ΜΑP ΤΥP ΕΣ  Ὑπολείπεται   τοίνυν αὐτῷ λέγειν ὡς τῷ
[31, 20]   τὴν πόλιν οὐχ ὅπως μὴ  τιμωρηθήσεται   ἀλλὰ καὶ ὅπως τιμήσεται παρασκευάζεται.
[31, 20]   ὧν μὲν ἤδη ἡμάρτηκε μηδέποτε  τιμωρηθήσεται,   ἐξ ὧν δὲ μέλλει εὖ
[31, 20]   μὴ τιμωρηθήσεται ἀλλὰ καὶ ὅπως  τιμήσεται   παρασκευάζεται. Καίτοι δικαίως γ' ἄν,
[31, 20]   δὲ μέλλει εὖ ποιήσειν ἤδη  τετιμήσεται.   Ἀλλ' ἄρα ἵνα βελτίους ὦσιν
[31, 10]   ὑφ' ὑμῶν· ἀλλὰ κἂν ὁστισοῦν  παραγένηται   τῶν ἀδικηθέντων, μέγα αὐτὸ ἡγήσασθε
[31, 10]   σώ μασιν. Ἵνα οὖν μὴ  ἐγγένηται   αὐτῷ ψευσαμένῳ ἐξαπατῆσαι, καὶ περὶ
[31, 0]   μετέχουσι· οἳ δὲ φύσει μὲν  πολῖταί   εἰσι, γνώμῃ δὲ χρῶνται ὡς
[31, 20]   ἄρα ἵνα βελτίους ὦσιν οἱ  πολῖται   ὁρῶντες ἅπαντας ὁμοίως τιμωμένους, διὰ
[31, 30]   τινας οἳ νῦν μὲν τούτῳ  παρασκευάζονται   βοηθεῖν καὶ δεῖσθαι ὑμῶν, ἐπειδὴ
[31, 30]   τῶν γενησομένων, ἵν' ἀγαθοὶ  προθυμῶνται   γίγνεσθαι ἐκ παρασκευῆς, κακοὶ δὲ
[31, 20]   κίνδυνος καὶ τοὺς χρηστούς, ἐὰν  αἰσθάνωνται   ὁμοίως τοὺς πονηροὺς τιμωμένους, παύσεσθαι
[31, 0]   μὲν πολῖταί εἰσι, γνώμῃ δὲ  χρῶνται   ὡς πᾶσα γῆ πατρὶς αὐτοῖς
[31, 20]   τὴν πατρίδα ἠδίκηκεν· ἀλλ' ὡς  ἔσται   βελτίων; τοιγάρτοι πρότερον βελτίων γενόμενος
[31, 10]   ὑμῖν ἀποδείξω, ἐπειδὴ ὕστερον οὐκ  ἐξέσται   μοι παρελθόντι ἐνθάδ' ἐλέγχειν αὐτόν.
[31, 20]   τούτῳ μὲν ἠπίστησεν ἀποθανοῦσαν ἑαυτὴν  ἐπιτρέψαι,   Ἀντιφάνει δὲ οὐδὲν προσήκουσα πιστεύσασα
[31, 10]   λέγειν ὡς τῷ μὲν σώματι  δι'   ἀσθένειάν τινα γενομένην ἀδύνατος κατέστη
[31, 10]   μηδὲν ἀδικεῖν· οἳ νῦν αὐτὸν  δι'   αὐτὸ τοῦτο οὐχ οἷοί τέ
[31, 10]   οὐ γὰρ διὰ δυστυχίαν ἀλλὰ  δι'   ἐπιβουλὴν ἐποίησαν αὐτό. Καθέστηκε δέ
[31, 30]   παρούσῃ ἀτι μίᾳ; ~Ἀναμνήσθητε δὲ  δι'   τι ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς
[31, 10]   οἷοί τέ εἰσιν ἐπεξελθεῖν ἅπαντες,  δι'   ὅπερ καὶ τότε ἀδύνατοι τῇ
[31, 0]   ἦν, κατὰ τοσοῦτον ἐβοήθει τῇ  πατρίδι,   τὰ ἐναντία ἅπασι τοῖς ἄλλοις
[31, 20]   ἐτέθη νόμος ὡς μεγάλα ἀδικοῦντος,  εἰ   δέ τις αὐτῆς τῆς πόλεως
[31, 20]   δεινὸν γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι,  εἰ   ἐξ ὧν μὲν ἤδη ἡμάρτηκε
[31, 20]   γιγνώσκουσι· τοιαῦτα γάρ ἐστιν, ὥστ'  εἰ   καὶ μηδὲν αὐτῷ ἄλλο ἡμάρτητο,
[31, 20]   ἁμαρτίαν; οὐ γὰρ ἂν δήπου,  εἰ   μέν τις λίποι τὴν τάξιν
[31, 20]   δὲ καὶ τόδε ἐνθυμηθῆναι, ὅτι  εἰ   μέν τις φρούριόν τι προὔδωκεν
[31, 10]   καὶ ταῦτα καὶ αὐτὸς γενόμενος.  Εἰ   μέντοι τι μέρος περίεστι τῶν
[31, 20]   προὔδωκε τὴν πόλιν, μὴ κολάσετε,  εἰ   μή γε ἄλλῳ τινὶ μείζονι,
[31, 20]   τὰ δέοντα ἂν ποιήσοντα; Καίτοι  εἰ   μήτηρ, πέφυκε καὶ ἀδικουμένη
[31, 30]   τιμηθῆναι; σχέτλιον δ' ἂν εἴη,  εἰ   οὗτος μὲν ἅπαντας τοὺς πολίτας
[31, 20]   οὐκ ἂν εἰκότως ἐπιτιμήσειεν ὑμῖν,  εἰ   τοὺς μετοίκους μέν, ὅτι οὐ
[31, 0]   ἐπεχείρησε πονηρὸς εἶναι· ὅμως δ'  εἴ   τι ἐγὼ ἐλλείποιμι τῷ λόγῳ
[31, 20]   Ἀκούω δ' αὐτὸν λέγειν ὡς,  εἴ   τι ἦν ἀδίκημα τὸ μὴ
[31, 0]   τε ἐν τῷ ὅρκῳ ἀποφανεῖν  εἴ   τίς τινα οἶδε τῶν λαχόντων
[31, 20]   ἄρα ἐτέθη; σφόδρα γ' ἄν,  εἴ   τις ᾠήθη τινὰ τῶν πολιτῶν
[31, 20]   οἶδα τι ὑμᾶς διαφερόντως  δεῖ   γιγνώσκειν περὶ αὐτοῦ οἱ
[31, 30]   Οὐ γὰρ ἄλλοις τισὶν ὑμᾶς  δεῖ   περὶ τῶν ἀξίων ὄντων βουλεύειν
[31, 0]   τῶν ὑπ' ἐμοῦ μόνου λεγομένων  δεῖ   ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ ὁποῖός ἐστι
[31, 30]   αὐτὴ πολιτεία ἔκειτο, καὶ  ἔδει   οὐ μόνον περὶ τοῦ βουλεύειν
[31, 20]   ἑαυτῆς. Ἆρα δῆλον ὅτι εὖ  ᾔδει   αὐτὸν οὐδὲ διὰ τὸ προσήκειν
[31, 10]   δέ, εὖνοι μὲν ὄντες τῷ  πλήθει,   ἀδύνατοι δὲ ὑπὸ τῆς ἡλικίας
[31, 0]   ἐν ὑμῖν ἐπαρθείς, ἀλλὰ τῷ  πλήθει   τῶν ἁμαρτημάτων αὐτοῦ πιστεύων, καὶ
[31, 0]   οἷός τ' ἦν, κατὰ τοσοῦτον  ἐβοήθει   τῇ πατρίδι, τὰ ἐναντία ἅπασι
[31, 10]   οὐσίαν καὶ οὔτ' ἐν τῷ  Πειραιεῖ   οὔτ' ἐν τῷ ἄστει ἔθετο
[31, 20]   χάριτας ἀποδιδόναι· δεινὸν γὰρ ἔμοιγε  δοκεῖ   εἶναι, εἰ ἐξ ὧν μὲν
[31, 30]   δὲ ἐνθυμήθητε· ποίων ἂν ὑμῖν  δοκεῖ   οὗτος ὅρκων φροντίσαι, ὃς ἔργῳ
[31, 0]   Ὠρωπῷ μετοίκιον κατατιθεὶς ἐπὶ προστάτου  ᾤκει,   βουληθεὶς παρ' ἐκείνοις μετοικεῖν μᾶλλον
[31, 0]   πλήθους τῶν πολιτῶν τέως μὲν  ᾤκει   ἐν ἀγρῷ, ἐπειδὴ δὲ οἱ
[31, 10]   πόλιν, βουλεύειν ἀξιούτω. Ὡς οὖν  ᾤκει   τε ἐν Ὠρωπῷ ἐπὶ προστάτου
[31, 10]   ἐνθάδ' ἐλέγχειν αὐτόν. Καί μοι  κάλει   Διότιμον τὸν Ἀχαρνέα καὶ τοὺς
[31, 10]   αὐτούς, τούτων ἀφαιρεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα.  Κάλει   μοι τοὺς μάρτυρας. ~ΜΑP ΤΥP
[31, 20]   μηδέποτε τιμωρηθήσεται, ἐξ ὧν δὲ  μέλλει   εὖ ποιήσειν ἤδη τετιμήσεται. Ἀλλ'
[31, 10]   ὅπερ καὶ τότε ἀδύνατοι τῇ  πόλει   βοηθεῖν ἦσαν. Οὐ μέντοι τοῦτόν
[31, 30]   τούτων αὐτοὺς τὰ συμφέροντα τῇ  πόλει   γνώσεσθαι. Οὐ γὰρ ἄλλοις τισὶν
[31, 0]   βουλευτήριον τὰ βέλτιστα βουλεύσειν τῇ  πόλει,   ἔνεστί τε ἐν τῷ ὅρκῳ
[31, 0]   βουλή, ὅτε συμφορὰ τῇ  πόλει   ἦν ἧς ἐγώ, καθ' ὅσον
[31, 30]   καὶ ὑμῖν καὶ κοινῇ τῇ  πόλει,   καὶ μὴ προδοῦναι μήτε τὴν
[31, 10]   μετέσχον τῶν τότε γενομένων τῇ  πόλει   κινδύνων, συγγνώμης τινὸς ἄξιοί εἰσι
[31, 10]   καταστάσει διενοήθη, ἀλλ' ὅπως τι  κερδανεῖ   ἀπὸ τῶν ὑμετέρων συμφορῶν παρεσκευάσατο·
[31, 20]   περὶ τοὺς ἑαυτοῦ ἀναγκαίους τοιαῦτα  ἁμαρτάνει   ἁμαρτήματα, τί ἂν περί γε
[31, 20]   μὲν ἠπίστησεν ἀποθανοῦσαν ἑαυτὴν ἐπιτρέψαι,  Ἀντιφάνει   δὲ οὐδὲν προσήκουσα πιστεύσασα ἔδωκεν
[31, 10]   οἷς τὰ ὑμέτερα δυστυχήματα εὐτυχήματα  ἐγεγόνει,   περιιὼν κατὰ τοὺς ἀγροὺς καὶ
[31, 0]   οὐ γὰρ ἦλθεν εἰς τὸν  Πει   ραιᾶ, οὐδ' ἔστιν ὅπου ἑαυτὸν
[31, 20]   οὖν ζῶσα μήτηρ αὐτοῦ  κατηγόρει,   παρήσω· ἐξ ὧν δὲ τελευτῶσα
[31, 10]   ἐν τοιούτῳ καιρῷ καὶ τοιαύτῃ  καταστάσει   διενοήθη, ἀλλ' ὅπως τι κερδανεῖ
[31, 10]   ΔΙΟΤΙΜΟΥ Οὗτος τοίνυν οὐχ ὅπως  ὠφελήσει   τὴν πόλιν ἐν τοιούτῳ καιρῷ
[31, 0]   τῶν ἀγαθῶν μετέχουσι· οἳ δὲ  φύσει   μὲν πολῖταί εἰσι, γνώμῃ δὲ
[31, 10]   ὥστε μήτε τοῖς ἐν τῷ  ἄστει   γενομένοις φίλον προσήκειν εἶναι τοῦτον
[31, 10]   τῷ Πειραιεῖ οὔτ' ἐν τῷ  ἄστει   ἔθετο τὰ ὅπλα, ἵνα εἰδῆτε
[31, 0]   Ἐγὼ γὰρ οὐκ ἄλλους τινάς  φημι   δίκαιον εἶναι βουλεύειν περὶ ἡμῶν,
[31, 0]   ἀλλὰ μᾶλλον, τι ἱκανῶς  διδάξαιμι,   ἐκ τούτων ἀποδοκιμασθῆναι. Ἐνδεῶς μὲν
[31, 0]   ὅμως δ' εἴ τι ἐγὼ  ἐλλείποιμι   τῷ λόγῳ τῆς κατηγορίας, οὐκ
[31, 10]   συγγνώμης τινὸς ἄξιοί εἰσι τυχεῖν·  οὐδενὶ   γὰρ οὐδὲν ἑκούσιον δυστύχημα γίγνεται·
[31, 10]   οὐδ' ἀπεχθήσεσθέ γε τῶν πολιτῶν  οὐδενὶ   τοῦτον ἀποδοκιμάσαντες, ὃς οὔ τι
[31, 20]   κολάσετε, εἰ μή γε ἄλλῳ  τινὶ   μείζονι, τῇ γε παρούσῃ ἀτι
[31, 20]   εἰ μή γε ἄλλῳ τινὶ  μείζονι,   τῇ γε παρούσῃ ἀτι μίᾳ;
[31, 0]   ἡγεῖσθαι. Ἐγὼ τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα  τουτονὶ   περὶ πλείονος ποιησάμενον τὴν ἰδίαν
[31, 0]   ᾤκει ἐν ἀγρῷ, ἐπειδὴ δὲ  οἱ   ἀπὸ Φυλῆς κατῆλθον εἰς τὸν
[31, 0]   οἱ μὲν εἰς τὸ ἄστυ  οἱ   δ' εἰς τὸν Πειραιᾶ συνελέγοντο,
[31, 0]   ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀλλὰ καὶ  οἱ   ἐκ τῆς ὑπερορίας οἱ μὲν
[31, 0]   τὸν Πειραιᾶ, καὶ οὐ μόνον  οἱ   ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀλλὰ καὶ
[31, 30]   ἐδύναντο πεῖσαι· τότε δέ, ὅτε  οἱ   κίνδυνοι μὲν ὑμῖν καὶ οἱ
[31, 30]   οἱ κίνδυνοι μὲν ὑμῖν καὶ  οἱ   μέγιστοι ἀγῶνες ἦσαν, τὰ δὲ
[31, 0]   καὶ οἱ ἐκ τῆς ὑπερορίας  οἱ   μὲν εἰς τὸ ἄστυ οἱ
[31, 20]   δεῖ γιγνώσκειν περὶ αὐτοῦ  οἱ   οἰκεῖοι γιγνώσκουσι· τοιαῦτα γάρ ἐστιν,
[31, 20]   Ἀλλ' ἄρα ἵνα βελτίους ὦσιν  οἱ   πολῖται ὁρῶντες ἅπαντας ὁμοίως τιμωμένους,
[31, 0]   ὥσπερ καὶ τῶν ἀγαθῶν μετέχουσι·  οἳ   δὲ φύσει μὲν πολῖταί εἰσι,
[31, 10]   ἐντυγχάνων τῶν πολιτῶν τοῖς πρεσβυτάτοις,  οἳ   κατέμειναν ἐν τοῖς δήμοις ὀλίγα
[31, 10]   κερδαίνειν ἐκείνους μηδὲν ἀδικεῖν·  οἳ   νῦν αὐτὸν δι' αὐτὸ τοῦτο
[31, 30]   μὴ ἀποδοκιμάσαιτε. Ὁρῶ δέ τινας  οἳ   νῦν μὲν τούτῳ παρασκευάζονται βοηθεῖν
[31, 30]   ἕνεκα τῶν γενησομένων, ἵν'  ἀγαθοὶ   προθυμῶνται γίγνεσθαι ἐκ παρασκευῆς, κακοὶ
[31, 20]   γιγνώσκειν περὶ αὐτοῦ οἱ  οἰκεῖοι   γιγνώσκουσι· τοιαῦτα γάρ ἐστιν, ὥστ'
[31, 0]   εἶναι. Οὐ τοίνυν οὐδ' ὥσπερ  ἔνιοί   τινες τῶν πολιτῶν μετεβάλοντο, ἐπειδὴ
[31, 30]   μήτε τὴν βουλήν, ἧς νῦν  ἀξιοῖ   τυχεῖν οὐ μετὸν αὐτῷ, ἄλλων
[31, 10]   τῇ πόλει κινδύνων, συγγνώμης τινὸς  ἄξιοί   εἰσι τυχεῖν· οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν
[31, 10]   γνώμῃ τοῦτο ἔπραξαν, οὐδεμιᾶς συγγνώμης  ἄξιοί   εἰσιν· οὐ γὰρ διὰ δυστυχίαν
[31, 10]   αὐτὸν δι' αὐτὸ τοῦτο οὐχ  οἷοί   τέ εἰσιν ἐπεξελθεῖν ἅπαντες, δι'
[31, 30]   τεκμηρίοις χρῆσθαι ὑμῖν αὐτοῖς,  ὁποῖοί   τινες ὄντες αὐτοὶ περὶ τὴν
[31, 30]   ἀγαθοὶ προθυμῶνται γίγνεσθαι ἐκ παρασκευῆς,  κακοὶ   δὲ μηδὲ ἐξ ἑνὸς τρό
[31, 0]   ἂν τὰ ἐπιτήδεια ἔχωσιν, οὗτοι  δῆλοί   εἰσιν ὅτι ῥᾳδίως ἂν παρέντες
[31, 10]   τῶν ἑαυτοῦ δημοτῶν, ὥσπερ καὶ  ἄλλοι   πολλοὶ τῶν πολιτῶν αὐτοὶ οὐ
[31, 10]   ἑαυτοῦ δημοτῶν, ὥσπερ καὶ ἄλλοι  πολλοὶ   τῶν πολιτῶν αὐτοὶ οὐ δυνάμενοι
[31, 10]   παρελθόντι ἐνθάδ' ἐλέγχειν αὐτόν. Καί  μοι   κάλει Διότιμον τὸν Ἀχαρνέα καὶ
[31, 30]   αὐτῆς καταστῆναι μεθ' ὑμῶν. Ἱκανά  μοι   νομίζω εἰρῆσθαι, καίτοι πολλά γε
[31, 10]   ἀποδείξω, ἐπειδὴ ὕστερον οὐκ ἐξέσται  μοι   παρελθόντι ἐνθάδ' ἐλέγχειν αὐτόν. Καί
[31, 10]   τούτων ἀφαιρεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα. Κάλει  μοι   τοὺς μάρτυρας. ~ΜΑP ΤΥP ΕΣ
[31, 10]   πολλοὶ τῶν πολιτῶν αὐτοὶ οὐ  δυνάμενοι   λῃτουργεῖν τοῖς σώ μασιν. Ἵνα
[31, 30]   πεῖσαι· τότε δέ, ὅτε οἱ  κίνδυνοι   μὲν ὑμῖν καὶ οἱ μέγιστοι
[31, 10]   τῶν ἐπιτηδείων ἔχοντες, ἀναγκαῖα δέ,  εὖνοι   μὲν ὄντες τῷ πλήθει, ἀδύνατοι
[31, 20]   τῆς πόλεως ἐν κινδύνῳ οὔσης  λίποι   τὴν πόλιν αὐτήν οὐκ ἂν
[31, 20]   ἂν δήπου, εἰ μέν τις  λίποι   τὴν τάξιν μὴ αὐτῆς τῆς
[31, 10]   τοῦτον ὑπερμισήσατε, ὅστις ἐτόλμησεν, οἷς  ἕτεροι   διδόναι παρ' ἑαυτῶν τι προῃροῦντο
[31, 0]   Ἀξιῶ δὲ καὶ ὑμῶν οἵτινες  δυνατώτεροι   ἐμοῦ εἰσι λέγειν, ἀποφῆναι μείζω
[31, 10]   γὰρ οὐδὲν ἑκούσιον δυστύχημα γίγνεται·  ὅσοι   δὲ γνώμῃ τοῦτο ἔπραξαν, οὐδεμιᾶς
[31, 10]   ἐβουλόμεθά γε πράττοντας ἐποίησεν ἄν;  ὅσοι   μὲν τοίνυν διὰ συμφορὰς ἰδίας
[31, 10]   εὖνοι μὲν ὄντες τῷ πλήθει,  ἀδύνατοι   δὲ ὑπὸ τῆς ἡλικίας βοηθεῖν,
[31, 10]   ἅπαντες, δι' ὅπερ καὶ τότε  ἀδύνατοι   τῇ πόλει βοηθεῖν ἦσαν. Οὐ
[31, 20]   ἀλλὰ καὶ ὅπως τιμήσεται παρασκευάζεται.  Καίτοι   δικαίως γ' ἄν, ὅστις φανερῶς
[31, 20]   αὐτῇ τὰ δέοντα ἂν ποιήσοντα;  Καίτοι   εἰ μήτηρ, πέφυκε καὶ
[31, 30]   ὑμῶν. Ἱκανά μοι νομίζω εἰρῆσθαι,  καίτοι   πολλά γε παρα λιπών· ἀλλὰ
[31, 0]   τουτουὶ Φίλωνος ποιήσομαι κατηγορίαν, οὐ  μέντοι   γε ἰδίαν ἔχθραν οὐδεμίαν μεταπορευόμενος,
[31, 10]   ταῦτα καὶ αὐτὸς γενόμενος. Εἰ  μέντοι   τι μέρος περίεστι τῶν πολιτῶν
[31, 10]   τῇ πόλει βοηθεῖν ἦσαν. Οὐ  μέντοι   τοῦτόν γε χρὴ διὰ τὴν
[31, 20]   ἠδίκηκεν· ἀλλ' ὡς ἔσται βελτίων;  τοιγάρτοι   πρότερον βελτίων γενόμενος περὶ τὴν
[31, 30]   κίνδυνοι μὲν ὑμῖν καὶ οἱ  μέγιστοι   ἀγῶνες ἦσαν, τὰ δὲ ἆθλα
[31, 10]   καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν πολιτῶν  αὐτοὶ   οὐ δυνάμενοι λῃτουργεῖν τοῖς σώ
[31, 30]   ὑμῖν αὐτοῖς, ὁποῖοί τινες ὄντες  αὐτοὶ   περὶ τὴν πόλιν ἐδοκιμάσθητε. Ἔστι
[31, 0]   ἂν τὰ ἐπιτήδεια ἔχωσιν,  οὗτοι   δῆλοί εἰσιν ὅτι ῥᾳδίως ἂν
[31, 0]   τι τῶν εὐτυχημάτων ἠξίωσε μετασχεῖν,  ἐπὶ   κατειργασμένοις μᾶλλον ἐλθεῖν βουλόμενος
[31, 10]   οὖν ᾤκει τε ἐν Ὠρωπῷ  ἐπὶ   προστάτου καὶ ἐκέκτητο ἱκανὴν οὐσίαν
[31, 0]   καὶ ἐν Ὠρωπῷ μετοίκιον κατατιθεὶς  ἐπὶ   προστάτου ᾤκει, βουληθεὶς παρ' ἐκείνοις
[31, 0]   τὸ τῆς πόλεως κοινὸν ἀγαθὸν  ἐπὶ   τὸ ἑαυτῶν ἴδιον κέρδος ἔλθοιεν
[31, 30]   ἐστι τοῦτον, ὃς οὐδὲ τελευταῖος  ἐπὶ   τοὺς κινδύνους ἦλθε, πρότερον τῶν
[31, 20]   ὑμῖν γνῶναι ὁποῖός τις ἦν  περὶ   αὐτήν. Ἐκείνη γὰρ τούτῳ μὲν
[31, 30]   κληρωσόμενος ἦλθε, καὶ τότε διαμαχούμενος  περὶ   αὐτῆς καταστῆναι μεθ' ὑμῶν. Ἱκανά
[31, 0]   πεπραγμένων, ἱκανῶς δὲ διὰ τὴν  περὶ   αὐτὸν κακίαν εἰρηκὼς ἂν εἴην.
[31, 20]   φέρειν ἑαυτῆς, τί χρὴ ὑμᾶς  περὶ   αὐτοῦ διανοηθῆναι; Ὅστις γὰρ περὶ
[31, 20]   τῷ καιρῷ, νόμος ἂν ἔκειτο  περὶ   αὐτοῦ διαρρήδην, ὥσπερ καὶ περὶ
[31, 20]   τὸ μέγεθος τοῦ ἀδικήματος οὐδεὶς  περὶ   αὐτοῦ ἐγράφη νόμος. Τίς γὰρ
[31, 20]   τι ὑμᾶς διαφερόντως δεῖ γιγνώσκειν  περὶ   αὐτοῦ οἱ οἰκεῖοι γιγνώσκουσι·
[31, 0]   ἐμοῦ μόνου λεγομένων δεῖ ὑμᾶς  περὶ   αὐτοῦ ὁποῖός ἐστι σκέψασθαι. Ἐγὼ
[31, 20]   τοιαῦτα ἁμαρτάνει ἁμαρτήματα, τί ἂν  περί   γε τοὺς ἀλλοτρίους ποιήσειεν; Ὡς
[31, 0]   τινάς φημι δίκαιον εἶναι βουλεύειν  περὶ   ἡμῶν, τοὺς πρὸς τῷ
[31, 30]   οὗτος μὲν ἅπαντας τοὺς πολίτας  περὶ   οὐδενὸς ἡγήσατο, ὑμεῖς δὲ τοῦτον
[31, 0]   Ἐγὼ τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα τουτονὶ  περὶ   πλείονος ποιησάμενον τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν
[31, 10]   βοηθεῖν, τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα,  περὶ   πλείονος ποιούμενος αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν
[31, 20]   οὐχ ἡμαρτηκότα; ἀλλὰ τὰ μέγιστα  περὶ   τὴν πατρίδα ἠδίκηκεν· ἀλλ' ὡς
[31, 30]   αὐτοῖς, ὁποῖοί τινες ὄντες αὐτοὶ  περὶ   τὴν πόλιν ἐδοκιμάσθητε. Ἔστι γὰρ
[31, 30]   ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας γενομένους  περὶ   τὴν πόλιν τιμᾶτε καὶ τοὺς
[31, 20]   βελτίων; τοιγάρτοι πρότερον βελτίων γενόμενος  περὶ   τὴν πόλιν ὕστερον βουλεύειν ἀξιούτω,
[31, 30]   περὶ τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ καὶ  περὶ   τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι, τότε οὐκ
[31, 30]   πῶς ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι  περὶ   τῆς πολιτείας, ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι
[31, 30]   ἔκειτο, καὶ ἔδει οὐ μόνον  περὶ   τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ καὶ περὶ
[31, 20]   οὗτος προὔδωκε τὴν ἐλευθερίαν, οὐ  περὶ   τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ περὶ τοῦ
[31, 20]   οὐ περὶ τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ  περὶ   τοῦ δουλεύειν καὶ τῆς μεγίστης
[31, 20]   περὶ αὐτοῦ διανοηθῆναι; Ὅστις γὰρ  περὶ   τοὺς ἑαυτοῦ ἀναγκαίους τοιαῦτα ἁμαρτάνει
[31, 10]   ἐγγένηται αὐτῷ ψευσαμένῳ ἐξαπατῆσαι, καὶ  περὶ   τούτων ἤδη σαφῶς ὑμῖν ἀποδείξω,
[31, 20]   περὶ αὐτοῦ διαρρήδην, ὥσπερ καὶ  περὶ   τῶν ἄλλων ἀδικημάτων. Οὐ γὰρ
[31, 30]   γὰρ ἄλλοις τισὶν ὑμᾶς δεῖ  περὶ   τῶν ἀξίων ὄντων βουλεύειν τεκμηρίοις
[31, 0]   ἂν ἐγὼ ὑπολίπω, πάλιν αὐτοὺς  περὶ   ὧν ἴσασι κατηγορῆσαι Φίλωνος· οὐ
[31, 20]   ποιήσας. Σωφρονέστερον γάρ ἐστιν ὕστερον  πᾶσι   τῶν ἔργων τὰς χάριτας ἀποδιδόναι·
[31, 0]   ἐβοήθει τῇ πατρίδι, τὰ ἐναντία  ἅπασι   τοῖς ἄλλοις πολίταις ἐποίησε· συσκευασάμενος
[31, 0]   ὑπολίπω, πάλιν αὐτοὺς περὶ ὧν  ἴσασι   κατηγορῆσαι Φίλωνος· οὐ γὰρ ἐκ
[31, 0]   οἳ δὲ φύσει μὲν πολῖταί  εἰσι,   γνώμῃ δὲ χρῶνται ὡς πᾶσα
[31, 0]   καὶ ὑμῶν οἵτινες δυνατώτεροι ἐμοῦ  εἰσι   λέγειν, ἀποφῆναι μείζω ὄντα αὐτοῦ
[31, 10]   πόλει κινδύνων, συγγνώμης τινὸς ἄξιοί  εἰσι   τυχεῖν· οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν ἑκούσιον
[31, 20]   περὶ αὐτοῦ οἱ οἰκεῖοι  γιγνώσκουσι·   τοιαῦτα γάρ ἐστιν, ὥστ' εἰ
[31, 0]   δεινῶν, ὥσπερ καὶ τῶν ἀγαθῶν  μετέχουσι·   οἳ δὲ φύσει μὲν πολῖταί
[31, 10]   ἐάν ποτε μὴ γένοιτο  λάβωσι   τὴν πόλιν, βουλεύειν ἀξιούτω. Ὡς
[31, 20]   πόλιν ὕστερον βουλεύειν ἀξιούτω, φανερόν  τι   ἀγαθὸν ὥσπερ τότε κακὸν ποιήσας.
[31, 20]   θάψαντος αὐτήν. ΜΑP ΤΥP ΙΑ  Τί   ἂν οὖν βουληθέντες ὑμεῖς τοῦτον
[31, 20]   ἑαυτοῦ ἀναγκαίους τοιαῦτα ἁμαρτάνει ἁμαρτήματα,  τί   ἂν περί γε τοὺς ἀλλοτρίους
[31, 30]   προὔδωκεν; πῶς ἂν χρηστόν  τι   βουλεῦσαι περὶ τῆς πολιτείας, ὃς
[31, 0]   πονηρὸς εἶναι· ὅμως δ' εἴ  τι   ἐγὼ ἐλλείποιμι τῷ λόγῳ τῆς
[31, 10]   ἐπιβουλὴν ἐποίησαν αὐτό. Καθέστηκε δέ  τι   ἔθος δίκαιον πᾶσιν ἀνθρώποις τῶν
[31, 20]   προὔδωκεν ναῦς στρατόπεδόν  τι,   ἐν μέρος τι ἐτύγχανε
[31, 30]   ταῦτα οὐ τῶν γεγενημένων μᾶλλόν  τι   ἕνεκα τῶν γενησομένων, ἵν'
[31, 20]   στρατόπεδόν τι, ἐν μέρος  τι   ἐτύγχανε τῶν πολιτῶν ὄν, ταῖς
[31, 20]   δ' αὐτὸν λέγειν ὡς, εἴ  τι   ἦν ἀδίκημα τὸ μὴ παραγενέσθαι
[31, 0]   τοῦτο ὠφεληθῆναι, ἀλλὰ μᾶλλον,  τι   ἱκανῶς διδάξαιμι, ἐκ τούτων ἀποδοκιμασθῆναι.
[31, 10]   τοιαύτῃ καταστάσει διενοήθη, ἀλλ' ὅπως  τι   κερδανεῖ ἀπὸ τῶν ὑμετέρων συμφορῶν
[31, 10]   καὶ αὐτὸς γενόμενος. Εἰ μέντοι  τι   μέρος περίεστι τῶν πολιτῶν
[31, 0]   δοκιμασθησόμενον· ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἕν  τι   μόνον ἀλλὰ πολλὰ τολμηρός ἐστιν,
[31, 30]   μίᾳ; ~Ἀναμνήσθητε δὲ δι'  τι   ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας γενομένους
[31, 10]   εὐτυχοῦντας ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα προδιδόναι,  τί   ποτε ὡς μὴ ἐβουλόμεθά γε
[31, 10]   οἷς ἕτεροι διδόναι παρ' ἑαυτῶν  τι   προῃροῦντο διὰ τὴν ἀπορίαν οἰκτίραντες
[31, 20]   ὅτι εἰ μέν τις φρούριόν  τι   προὔδωκεν ναῦς στρατόπεδόν
[31, 20]   ᾠήθη τινὰ τῶν πολιτῶν ἁμαρτήσεσθαί  τι   τοιοῦτόν ποτε. Τίς δ' οὐκ
[31, 10]   οὐδενὶ τοῦτον ἀποδοκιμάσαντες, ὃς οὔ  τι   τοὺς ἑτέρους ἀλλ' ἀμφοτέρους φανερός
[31, 10]   μέρος περίεστι τῶν πολιτῶν  τι   τῶν αὐτῶν μετέσχε τούτῳ πραγμάτων,
[31, 0]   οἷς ἔπραττον εὐτυχοῦντας, οὐδὲ τούτων  τι   τῶν εὐτυχημάτων ἠξίωσε μετασχεῖν, ἐπὶ
[31, 0]   ἐλθεῖν βουλόμενος συγκατελθεῖν κατεργασάμενός  τι   τῶν τῇ κοινῇ πολιτείᾳ συμφερόντων·
[31, 20]   Οὐ τοίνυν ἔγωγε οἶδα  τι   ὑμᾶς διαφερόντως δεῖ γιγνώσκειν περὶ
[31, 20]   κἂν ἀπὸ τεθνεώσης φέρειν ἑαυτῆς,  τί   χρὴ ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ διανοηθῆναι;
[31, 30]   πόλιν τιμᾶτε καὶ τοὺς κακοὺς  ἀτι   μάζετε. Ἐδείχθη γὰρ ἀμφότερα ταῦτα
[31, 20]   τινὶ μείζονι, τῇ γε παρούσῃ  ἀτι   μίᾳ; ~Ἀναμνήσθητε δὲ δι'
[31, 10]   ἐστι τυχεῖν· οὔτε γὰρ τῷ  σώματι   ἀδύνατος ἦν ταλαιπωρεῖν, ὡς καὶ
[31, 10]   αὐτῷ λέγειν ὡς τῷ μὲν  σώματι   δι' ἀσθένειάν τινα γενομένην ἀδύνατος
[31, 10]   δὲ πένησιν ἀδυνάτοις τῷ  σώματι   συγγνώμην ἔχειν διὰ τὸ ἡγεῖσθαι
[31, 30]   ἐξ ἑνὸς τρό που ἐπιχειρῶσιν.  Ἔτι   δὲ ἐνθυμήθητε· ποίων ἂν ὑμῖν
[31, 10]   ἐπειδὴ ὕστερον οὐκ ἐξέσται μοι  παρελθόντι   ἐνθάδ' ἐλέγχειν αὐτόν. Καί μοι
[31, 20]   Οὐ γὰρ οἴεται ὑμᾶς γνώσεσθαι  ὅτι   διὰ τὸ μέγεθος τοῦ ἀδικήματος
[31, 20]   ἄξιον δὲ καὶ τόδε ἐνθυμηθῆναι,  ὅτι   εἰ μέν τις φρούριόν τι
[31, 20]   ὑὸν ὄντα ἑαυτῆς. Ἆρα δῆλον  ὅτι   εὖ ᾔδει αὐτὸν οὐδὲ διὰ
[31, 20]   ὑμῖν, εἰ τοὺς μετοίκους μέν,  ὅτι   οὐ κατὰ τὸ προσῆκον ἑαυτοῖς
[31, 0]   ἐμμένειν ἀξιῶν. Γνώσεσθε μὲν οὖν  ὅτι   οὐκ ἀπὸ ἴσης παρασκευῆς ἐγώ
[31, 20]   ἀξίως τῆς πόλεως, τοῦτον δέ,  ὅτι   παρὰ τὸ προσῆκον ἑαυτῷ προὔδωκε
[31, 0]   ἐπιτήδεια ἔχωσιν, οὗτοι δῆλοί εἰσιν  ὅτι   ῥᾳδίως ἂν παρέντες τὸ τῆς
[31, 10]   ἔθετο τὰ ὅπλα, ἵνα εἰδῆτε  ὅτι   ταῦτα πρῶτον ἀληθῆ λέγω, ἀκούσατε
[31, 0]   ἐγώ τε τοῦτον ἐλέγξω οἷός  ἐστι   καὶ οὗτος ἐπεχείρησε πονηρὸς εἶναι·
[31, 10]   τοὺς ἑτέρους ἀλλ' ἀμφοτέρους φανερός  ἐστι   προδούς, ὥστε μήτε τοῖς ἐν
[31, 0]   δεῖ ὑμᾶς περὶ αὐτοῦ ὁποῖός  ἐστι   σκέψασθαι. Ἐγὼ γὰρ οὐκ ἄλλους
[31, 30]   ποιῆσαι ἠξίωσε; πῶς δ' εἰκός  ἐστι   τοῦτον, ὃς οὐδὲ τελευταῖος ἐπὶ
[31, 10]   Οὗτος τοίνυν οὐδεμιᾶς συγγνώμης ἄξιός  ἐστι   τυχεῖν· οὔτε γὰρ τῷ σώματι
[31, 30]   αὐτοὶ περὶ τὴν πόλιν ἐδοκιμάσθητε.  Ἔστι   γὰρ τὰ τούτου ἐπιτηδεύματα καινὰ
[31, 10]   γενόμενος. Εἰ μέντοι τι μέρος  περίεστι   τῶν πολιτῶν τι τῶν
[31, 0]   τὰ βέλτιστα βουλεύσειν τῇ πόλει,  ἔνεστί   τε ἐν τῷ ὅρκῳ ἀποφανεῖν
[31, 0]   ὄντα βουλεύειν, ἐγὼ τὴν κατὰ  τουτουὶ   Φίλωνος ποιήσομαι κατηγορίαν, οὐ μέντοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/02/2010