Discours, paragraphes |
[31, 10] |
χρημάτων.
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ
ΤΩΝ
|
ΑΙP |
ΕΘΕΝΤΩΝ
ΜΕΤΑ
ΔΙΟΤΙΜΟΥ
Οὗτος
τοίνυν |
[31, 0] |
ἔχθραν
οὐδεμίαν
μεταπορευόμενος,
οὐδὲ
τῷ
|
δύνασθαι |
καὶ
εἰωθέναι
λέγειν
ἐν
ὑμῖν |
[31, 0] |
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
ὁποῖός
ἐστι
|
σκέψασθαι. |
Ἐγὼ
γὰρ
οὐκ
ἄλλους
τινάς |
[31, 10] |
ἀνθρώποις
τῶν
αὐτῶν
ἀδικημάτων
μάλιστα
|
ὀργίζεσθαι |
τοῖς
μάλιστα
δυναμένοις
μὴ
ἀδικεῖν, |
[31, 30] |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῆς
ἐλευθερίας
|
ἀγωνίζεσθαι, |
τότε
οὐκ
ἐδέοντο
αὐτοῦ
βοηθῆσαι |
[31, 0] |
ποτ'
εἰς
τοῦτο
τόλμης
Φίλωνα
|
ἀφικέσθαι, |
ὥστε
ἐθελῆσαι
ὡς
ὑμᾶς
ἐλθεῖν |
[31, 30] |
τῶν
γενησομένων,
ἵν'
ἀγαθοὶ
προθυμῶνται
|
γίγνεσθαι |
ἐκ
παρασκευῆς,
κακοὶ
δὲ
μηδὲ |
[31, 20] |
τι
ἦν
ἀδίκημα
τὸ
μὴ
|
παραγενέσθαι |
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
καιρῷ,
νόμος |
[31, 20] |
τις
ᾠήθη
τινὰ
τῶν
πολιτῶν
|
ἁμαρτήσεσθαί |
τι
τοιοῦτόν
ποτε.
Τίς
δ' |
[31, 20] |
ῥήτωρ
ἐνεθυμήθη
ἢ
νομοθέτης
ἤλπισεν
|
ἁμαρτήσεσθαί |
τινα
τῶν
πολιτῶν
τοσαύτην
ἁμαρτίαν; |
[31, 20] |
αἰσθάνωνται
ὁμοίως
τοὺς
πονηροὺς
τιμωμένους,
|
παύσεσθαι |
τῶν
χρηστῶν
ἐπιτηδευμάτων,
τῶν
αὐτῶν |
[31, 20] |
ἀδικημάτων.
Οὐ
γὰρ
οἴεται
ὑμᾶς
|
γνώσεσθαι |
ὅτι
διὰ
τὸ
μέγεθος
τοῦ |
[31, 30] |
αὐτοὺς
τὰ
συμφέροντα
τῇ
πόλει
|
γνώσεσθαι. |
Οὐ
γὰρ
ἄλλοις
τισὶν
ὑμᾶς |
[31, 20] |
ὑπὸ
τῶν
ἑαυτῆς
παίδων
μάλιστα
|
ἀνέχεσθαι |
καὶ
μίκρ'
ὠφελουμένη
μεγάλα
ἔχειν |
[31, 30] |
μεθ'
ὑμῶν.
Ἱκανά
μοι
νομίζω
|
εἰρῆσθαι, |
καίτοι
πολλά
γε
παρα
λιπών· |
[31, 30] |
τῶν
ἀξίων
ὄντων
βουλεύειν
τεκμηρίοις
|
χρῆσθαι |
ἢ
ὑμῖν
αὐτοῖς,
ὁποῖοί
τινες |
[31, 10] |
σώματι
συγγνώμην
ἔχειν
διὰ
τὸ
|
ἡγεῖσθαι |
ἄκοντας
αὐτοὺς
ἁμαρτάνειν.
Οὗτος
τοίνυν |
[31, 20] |
καὶ
μίκρ'
ὠφελουμένη
μεγάλα
ἔχειν
|
ἡγεῖσθαι |
διὰ
τὸ
εὐνοίᾳ
μᾶλλον
ἢ |
[31, 0] |
ἀλλὰ
τὴν
οὐσίαν
πατρίδα
ἑαυτοῖς
|
ἡγεῖσθαι. |
Ἐγὼ
τοίνυν
ἀποφανῶ
Φίλωνα
τουτονὶ |
[31, 0] |
διὰ
τὸ
ἀναγκαῖον
σφίσιν
αὐτοῖς
|
ἡγεῖσθαι |
εἶναι
μετέχειν
τὸ
μέρος
τῶν |
[31, 30] |
μὲν
τούτῳ
παρασκευάζονται
βοηθεῖν
καὶ
|
δεῖσθαι |
ὑμῶν,
ἐπειδὴ
ἐμὲ
οὐκ
ἐδύναντο |
[31, 10] |
τὴν
ἀπορίαν
οἰκτίραντες
αὐτούς,
τούτων
|
ἀφαιρεῖσθαι |
τὰ
ὑπάρχοντα.
Κάλει
μοι
τοὺς |
[31, 20] |
Καίτοι
εἰ
μήτηρ,
ἣ
πέφυκε
|
καὶ |
ἀδικουμένη
ὑπὸ
τῶν
ἑαυτῆς
παίδων |
[31, 10] |
τινὰς
τῶν
ἑαυτοῦ
δημοτῶν,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἄλλοι
πολλοὶ
τῶν
πολιτῶν
αὐτοὶ |
[31, 0] |
τε
πράττειν
τὴν
πόλιν
τήνδε
|
καὶ |
ἀνεπιτηδείως
διὰ
τὸ
ἀναγκαῖον
σφίσιν |
[31, 30] |
παρα
λιπών·
ἀλλὰ
πιστεύω
ὑμᾶς
|
καὶ |
ἄνευ
τούτων
αὐτοὺς
τὰ
συμφέροντα |
[31, 10] |
ἠθέλησε
συγκατελθεῖν,
φυγὰς
καὶ
ταῦτα
|
καὶ |
αὐτὸς
γενόμενος.
Εἰ
μέντοι
τι |
[31, 30] |
νῦν
μὲν
τούτῳ
παρασκευάζονται
βοηθεῖν
|
καὶ |
δεῖσθαι
ὑμῶν,
ἐπειδὴ
ἐμὲ
οὐκ |
[31, 30] |
ἆθλα
αὐτὴ
ἡ
πολιτεία
ἔκειτο,
|
καὶ |
ἔδει
οὐ
μόνον
περὶ
τοῦ |
[31, 0] |
οὐδεμίαν
μεταπορευόμενος,
οὐδὲ
τῷ
δύνασθαι
|
καὶ |
εἰωθέναι
λέγειν
ἐν
ὑμῖν
ἐπαρθείς, |
[31, 10] |
τε
ἐν
Ὠρωπῷ
ἐπὶ
προστάτου
|
καὶ |
ἐκέκτητο
ἱκανὴν
οὐσίαν
καὶ
οὔτ' |
[31, 0] |
ἐνθένδε
εἰς
τὴν
ὑπερορίαν
ἐξῴκησε,
|
καὶ |
ἐν
Ὠρωπῷ
μετοίκιον
κατατιθεὶς
ἐπὶ |
[31, 10] |
ἐγεγόνει,
περιιὼν
κατὰ
τοὺς
ἀγροὺς
|
καὶ |
ἐντυγχάνων
τῶν
πολιτῶν
τοῖς
πρεσβυτάτοις, |
[31, 0] |
μείζω
ὄντα
αὐτοῦ
τὰ
ἁμαρτήματα,
|
καὶ |
ἐξ
ὧν
ἂν
ἐγὼ
ὑπολίπω, |
[31, 0] |
τοὺς
πρὸς
τῷ
εἶναι
πολίτας
|
καὶ |
ἐπιθυμοῦντας
τούτου.
Τούτοις
μὲν
γὰρ |
[31, 0] |
τὸν
κοινὸν
τῆς
πόλεως
κίνδυνον,
|
καὶ |
ἡγησάμενον
κρεῖττον
εἶναι
αὐτὸν
ἀκινδύνως |
[31, 20] |
αὐτοῦ
τοῦ
λαβόντος
τὸ
ἀργύριον
|
καὶ |
θάψαντος
αὐτήν.
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ |
[31, 0] |
δ'
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ
συνελέγοντο,
|
καὶ |
καθ'
ὅσον
ἕκαστος
οἷός
τ' |
[31, 30] |
ἐδέοντο
αὐτοῦ
βοηθῆσαι
καὶ
ὑμῖν
|
καὶ |
κοινῇ
τῇ
πόλει,
καὶ
μὴ |
[31, 30] |
ὑμῖν
καὶ
κοινῇ
τῇ
πόλει,
|
καὶ |
μὴ
προδοῦναι
μήτε
τὴν
πατρίδα |
[31, 20] |
τοιαῦτα
γάρ
ἐστιν,
ὥστ'
εἰ
|
καὶ |
μηδὲν
αὐτῷ
ἄλλο
ἡμάρτητο,
διὰ |
[31, 20] |
τῶν
ἑαυτῆς
παίδων
μάλιστα
ἀνέχεσθαι
|
καὶ |
μίκρ'
ὠφελουμένη
μεγάλα
ἔχειν
ἡγεῖσθαι |
[31, 10] |
μοι
παρελθόντι
ἐνθάδ'
ἐλέγχειν
αὐτόν.
|
Καί |
μοι
κάλει
Διότιμον
τὸν
Ἀχαρνέα |
[31, 0] |
οἱ
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἱ
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
οἱ |
[31, 30] |
ὅτε
οἱ
κίνδυνοι
μὲν
ὑμῖν
|
καὶ |
οἱ
μέγιστοι
ἀγῶνες
ἦσαν,
τὰ |
[31, 20] |
οὐχ
ὅπως
μὴ
τιμωρηθήσεται
ἀλλὰ
|
καὶ |
ὅπως
τιμήσεται
παρασκευάζεται.
Καίτοι
δικαίως |
[31, 30] |
κινδύνους
ἦλθε,
πρότερον
τῶν
κατεργασαμένων
|
καὶ |
ὁτουοῦν
τιμηθῆναι;
σχέτλιον
δ'
ἂν |
[31, 0] |
Φυλῆς
κατῆλθον
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ,
|
καὶ |
οὐ
μόνον
οἱ
ἐκ
τῶν |
[31, 10] |
προστάτου
καὶ
ἐκέκτητο
ἱκανὴν
οὐσίαν
|
καὶ |
οὔτ'
ἐν
τῷ
Πειραιεῖ
οὔτ' |
[31, 0] |
τε
τοῦτον
ἐλέγξω
οἷός
ἐστι
|
καὶ |
οὗτος
ἐπεχείρησε
πονηρὸς
εἶναι·
ὅμως |
[31, 30] |
τὰ
τούτου
ἐπιτηδεύματα
καινὰ
παραδείγματα
|
καὶ |
πάσης
δημοκρατίας
ἀλλότρια.
|
[31, 30] |
μόνον
περὶ
τοῦ
βουλεύειν
ἀλλὰ
|
καὶ |
περὶ
τῆς
ἐλευθερίας
ἀγωνίζεσθαι,
τότε |
[31, 10] |
μὴ
ἐγγένηται
αὐτῷ
ψευσαμένῳ
ἐξαπατῆσαι,
|
καὶ |
περὶ
τούτων
ἤδη
σαφῶς
ὑμῖν |
[31, 20] |
ἔκειτο
περὶ
αὐτοῦ
διαρρήδην,
ὥσπερ
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἀδικημάτων.
Οὐ |
[31, 20] |
τοὺς
ἀλλοτρίους
ποιήσειεν;
Ὡς
οὖν
|
καὶ |
ταῦτ'
ἀληθῆ
ἐστιν,
ἀκούσατε
αὐτοῦ |
[31, 10] |
γὰρ
τούτοις
ἠθέλησε
συγκατελθεῖν,
φυγὰς
|
καὶ |
ταῦτα
καὶ
αὐτὸς
γενόμενος.
Εἰ |
[31, 20] |
βουλεύειν
ἀλλὰ
περὶ
τοῦ
δουλεύειν
|
καὶ |
τῆς
μεγίστης
ἀτιμίας
ἠγωνίζετο.
Ἀκούω |
[31, 20] |
ἀγαθῶν
ἀμνημο
νεῖν·
ἄξιον
δὲ
|
καὶ |
τόδε
ἐνθυμηθῆναι,
ὅτι
εἰ
μέν |
[31, 10] |
τὴν
πόλιν
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ
|
καὶ |
τοιαύτῃ
καταστάσει
διενοήθη,
ἀλλ'
ὅπως |
[31, 0] |
πλήθει
τῶν
ἁμαρτημάτων
αὐτοῦ
πιστεύων,
|
καὶ |
τοῖς
ὅρκοις
οἷς
ὤμοσα
ἐμμένειν |
[31, 10] |
εἰσιν
ἐπεξελθεῖν
ἅπαντες,
δι'
ὅπερ
|
καὶ |
τότε
ἀδύνατοι
τῇ
πόλει
βοηθεῖν |
[31, 30] |
ὥσπερ
νῦν
προθύμως
κληρωσόμενος
ἦλθε,
|
καὶ |
τότε
διαμαχούμενος
περὶ
αὐτῆς
καταστῆναι |
[31, 10] |
μοι
κάλει
Διότιμον
τὸν
Ἀχαρνέα
|
καὶ |
τοὺς
αἱρεθέντας
μετ'
αὐτοῦ
τοὺς |
[31, 30] |
γενομένους
περὶ
τὴν
πόλιν
τιμᾶτε
|
καὶ |
τοὺς
κακοὺς
ἀτι
μάζετε.
Ἐδείχθη |
[31, 20] |
τοῦτο
δοκιμαστέος
ἐστίν;
ἀλλὰ
κίνδυνος
|
καὶ |
τοὺς
χρηστούς,
ἐὰν
αἰσθάνωνται
ὁμοίως |
[31, 10] |
ἀδικηθέντων,
μέγα
αὐτὸ
ἡγήσασθε
εἶναι,
|
καὶ |
τοῦτον
ὑπερμισήσατε,
ὅστις
ἐτόλμησεν,
οἷς |
[31, 20] |
εἶναι
τούς
τε
κακοὺς
τιμᾶν
|
καὶ |
τῶν
ἀγαθῶν
ἀμνημο
νεῖν·
ἄξιον |
[31, 0] |
τὸ
μέρος
τῶν
δεινῶν,
ὥσπερ
|
καὶ |
τῶν
ἀγαθῶν
μετέχουσι·
οἳ
δὲ |
[31, 10] |
σώματι
ἀδύνατος
ἦν
ταλαιπωρεῖν,
ὡς
|
καὶ |
ὑμεῖς
ὁρᾶτε,
οὔτε
τῇ
οὐσίᾳ |
[31, 30] |
τότε
οὐκ
ἐδέοντο
αὐτοῦ
βοηθῆσαι
|
καὶ |
ὑμῖν
καὶ
κοινῇ
τῇ
πόλει, |
[31, 0] |
εἰρηκὼς
ἂν
εἴην.
Ἀξιῶ
δὲ
|
καὶ |
ὑμῶν
οἵτινες
δυνατώτεροι
ἐμοῦ
εἰσι |
[31, 0] |
καθ'
ὅσον
ἀναγκάζομαι,
κατὰ
τοσοῦτον
|
μέμνημαι, |
ἐκκεκηρυγμένος
ἐκ
τοῦ
ἄστεως
ὑπὸ |
[31, 0] |
ἦν
ἧς
ἐγώ,
καθ'
ὅσον
|
ἀναγκάζομαι, |
κατὰ
τοσοῦτον
μέμνημαι,
ἐκκεκηρυγμένος
ἐκ |
[31, 0] |
ἐγὼ
τὴν
κατὰ
τουτουὶ
Φίλωνος
|
ποιήσομαι |
κατηγορίαν,
οὐ
μέντοι
γε
ἰδίαν |
[31, 0] |
μεταπορευόμενος,
οὐδὲ
τῷ
δύνασθαι
καὶ
|
εἰωθέναι |
λέγειν
ἐν
ὑμῖν
ἐπαρθείς,
ἀλλὰ |
[31, 0] |
δίκαιος
εἴη
οὗτος
διὰ
τοῦτο
|
ὠφεληθῆναι, |
ἀλλὰ
μᾶλλον,
ὅ
τι
ἱκανῶς |
[31, 10] |
διὰ
τὴν
ἐκείνων
ἀδυναμίαν
δὶς
|
ὠφεληθῆναι, |
τότε
τ'
ἀφελόμενον
ἃ
εἶχον, |
[31, 30] |
πρότερον
τῶν
κατεργασαμένων
καὶ
ὁτουοῦν
|
τιμηθῆναι; |
σχέτλιον
δ'
ἂν
εἴη,
εἰ |
[31, 20] |
νεῖν·
ἄξιον
δὲ
καὶ
τόδε
|
ἐνθυμηθῆναι, |
ὅτι
εἰ
μέν
τις
φρούριόν |
[31, 20] |
τί
χρὴ
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
|
διανοηθῆναι; |
Ὅστις
γὰρ
περὶ
τοὺς
ἑαυτοῦ |
[31, 0] |
τι
ἱκανῶς
διδάξαιμι,
ἐκ
τούτων
|
ἀποδοκιμασθῆναι. |
Ἐνδεῶς
μὲν
γὰρ
διὰ
τὴν |
[31, 20] |
διὰ
μόνα
ταῦτα
δίκαιον
εἶναι
|
ἀποδοκιμασθῆναι. |
Οἷα
μὲν
οὖν
ζῶσα
ἡ |
[31, 30] |
καὶ
τότε
διαμαχούμενος
περὶ
αὐτῆς
|
καταστῆναι |
μεθ'
ὑμῶν.
Ἱκανά
μοι
νομίζω |
[31, 0] |
οἵτινες
δυνατώτεροι
ἐμοῦ
εἰσι
λέγειν,
|
ἀποφῆναι |
μείζω
ὄντα
αὐτοῦ
τὰ
ἁμαρτήματα, |
[31, 20] |
ἡμάρτητο,
διὰ
μόνα
ταῦτα
δίκαιον
|
εἶναι |
ἀποδοκιμασθῆναι.
Οἷα
μὲν
οὖν
ζῶσα |
[31, 0] |
πόλεως
κίνδυνον,
καὶ
ἡγησάμενον
κρεῖττον
|
εἶναι |
αὐτὸν
ἀκινδύνως
τὸν
βίον
διάγειν |
[31, 0] |
οὐκ
ἄλλους
τινάς
φημι
δίκαιον
|
εἶναι |
βουλεύειν
περὶ
ἡμῶν,
ἢ
τοὺς |
[31, 20] |
ἀποδιδόναι·
δεινὸν
γὰρ
ἔμοιγε
δοκεῖ
|
εἶναι, |
εἰ
ἐξ
ὧν
μὲν
ἤδη |
[31, 10] |
τῶν
ἀδικηθέντων,
μέγα
αὐτὸ
ἡγήσασθε
|
εἶναι, |
καὶ
τοῦτον
ὑπερμισήσατε,
ὅστις
ἐτόλμησεν, |
[31, 0] |
τὸ
ἀναγκαῖον
σφίσιν
αὐτοῖς
ἡγεῖσθαι
|
εἶναι |
μετέχειν
τὸ
μέρος
τῶν
δεινῶν, |
[31, 0] |
ἐστι
καὶ
οὗτος
ἐπεχείρησε
πονηρὸς
|
εἶναι· |
ὅμως
δ'
εἴ
τι
ἐγὼ |
[31, 0] |
μᾶλλον
ἢ
μεθ'
ἡμῶν
πολίτης
|
εἶναι. |
Οὐ
τοίνυν
οὐδ'
ὥσπερ
ἔνιοί |
[31, 0] |
ἡμῶν,
ἢ
τοὺς
πρὸς
τῷ
|
εἶναι |
πολίτας
καὶ
ἐπιθυμοῦντας
τούτου.
Τούτοις |
[31, 20] |
χρηστῶν
ἐπιτηδευμάτων,
τῶν
αὐτῶν
ἡγουμένους
|
εἶναι |
τούς
τε
κακοὺς
τιμᾶν
καὶ |
[31, 10] |
τῷ
ἄστει
γενομένοις
φίλον
προσήκειν
|
εἶναι |
τοῦτον
οὐ
γὰρ
ἠξίωσεν
ὡς |
[31, 10] |
ὑπερμισήσατε,
ὅστις
ἐτόλμησεν,
οἷς
ἕτεροι
|
διδόναι |
παρ'
ἑαυτῶν
τι
προῃροῦντο
διὰ |
[31, 20] |
πᾶσι
τῶν
ἔργων
τὰς
χάριτας
|
ἀποδιδόναι· |
δεινὸν
γὰρ
ἔμοιγε
δοκεῖ
εἶναι, |
[31, 10] |
ὅστις
εὐτυχοῦντας
ὁρῶν
ἡμᾶς
ἐτόλμα
|
προδιδόναι, |
τί
ποτε
ὡς
μὴ
ἐβουλόμεθά |
[31, 30] |
κοινῇ
τῇ
πόλει,
καὶ
μὴ
|
προδοῦναι |
μήτε
τὴν
πατρίδα
μήτε
τὴν |
[31, 20] |
διεπράξατο
τεκμαιρομένοις
ῥᾴδιόν
ἐστιν
ὑμῖν
|
γνῶναι |
ὁποῖός
τις
ἦν
περὶ
αὐτήν. |
[31, 0] |
οὐδ'
ἔστιν
ὅπου
ἑαυτὸν
ὑμῖν
|
τάξαι |
παρέσχεν.
~Καίτοιγε
ὅστις
εὐτυχοῦντας
ὁρῶν |
[31, 10] |
ἀσθένειάν
τινα
γενομένην
ἀδύνατος
κατέστη
|
βοηθῆσαι |
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ,
ἀπὸ
δὲ |
[31, 30] |
ἀγωνίζεσθαι,
τότε
οὐκ
ἐδέοντο
αὐτοῦ
|
βοηθῆσαι |
καὶ
ὑμῖν
καὶ
κοινῇ
τῇ |
[31, 30] |
τηρῆσαι,
ὃς
οὐδὲ
τὰ
προειρημένα
|
ποιῆσαι |
ἠξίωσε;
πῶς
δ'
εἰκός
ἐστι |
[31, 0] |
τοῦτο
τόλμης
Φίλωνα
ἀφικέσθαι,
ὥστε
|
ἐθελῆσαι |
ὡς
ὑμᾶς
ἐλθεῖν
δοκιμασθησόμενον·
ἐπειδὴ |
[31, 30] |
ἐβουλήθη;
ἢ
ποῖα
ἂν
ἀπόρρητα
|
τηρῆσαι, |
ὃς
οὐδὲ
τὰ
προειρημένα
ποιῆσαι |
[31, 0] |
πάλιν
αὐτοὺς
περὶ
ὧν
ἴσασι
|
κατηγορῆσαι |
Φίλωνος·
οὐ
γὰρ
ἐκ
τῶν |
[31, 10] |
οὖν
μὴ
ἐγγένηται
αὐτῷ
ψευσαμένῳ
|
ἐξαπατῆσαι, |
καὶ
περὶ
τούτων
ἤδη
σαφῶς |
[31, 30] |
ὑμῶν,
ἐπειδὴ
ἐμὲ
οὐκ
ἐδύναντο
|
πεῖσαι· |
τότε
δέ,
ὅτε
οἱ
κίνδυνοι |
[31, 10] |
αἱρεθέντας
μετ'
αὐτοῦ
τοὺς
δημότας
|
ὁπλίσαι |
ἀπὸ
τῶν
εἰσενεχθέντων
χρημάτων.
ΜΑP |
[31, 10] |
τὸ
πλῆθος
τὸ
ὑμέτερον
ἢ
|
ὁπλίσαι |
τινὰς
τῶν
ἑαυτοῦ
δημοτῶν,
ὥσπερ |
[31, 30] |
ἂν
ὑμῖν
δοκεῖ
οὗτος
ὅρκων
|
φροντίσαι, |
ὃς
ἔργῳ
τοὺς
πατρίους
θεοὺς |
[31, 30] |
ἢ
πῶς
ἂν
χρηστόν
τι
|
βουλεῦσαι |
περὶ
τῆς
πολιτείας,
ὃς
οὐδὲ |
[31, 30] |
περὶ
τῆς
πολιτείας,
ὃς
οὐδὲ
|
ἐλευθερῶσαι |
τὴν
πατρίδα
ἐβουλήθη;
ἢ
ποῖα |
[31, 20] |
τιμωρηθήσεται
ἀλλὰ
καὶ
ὅπως
τιμήσεται
|
παρασκευάζεται. |
Καίτοι
δικαίως
γ'
ἄν,
ὅστις |
[31, 20] |
τῶν
ἄλλων
ἀδικημάτων.
Οὐ
γὰρ
|
οἴεται |
ὑμᾶς
γνώσεσθαι
ὅτι
διὰ
τὸ |
[31, 10] |
οὐδενὶ
γὰρ
οὐδὲν
ἑκούσιον
δυστύχημα
|
γίγνεται· |
ὅσοι
δὲ
γνώμῃ
τοῦτο
ἔπραξαν, |
[31, 10] |
τῶν
μαρτύρων.
ΜΑP
ΤΥP
ΕΣ
|
Ὑπολείπεται |
τοίνυν
αὐτῷ
λέγειν
ὡς
τῷ |
[31, 20] |
τὴν
πόλιν
οὐχ
ὅπως
μὴ
|
τιμωρηθήσεται |
ἀλλὰ
καὶ
ὅπως
τιμήσεται
παρασκευάζεται. |
[31, 20] |
ὧν
μὲν
ἤδη
ἡμάρτηκε
μηδέποτε
|
τιμωρηθήσεται, |
ἐξ
ὧν
δὲ
μέλλει
εὖ |
[31, 20] |
μὴ
τιμωρηθήσεται
ἀλλὰ
καὶ
ὅπως
|
τιμήσεται |
παρασκευάζεται.
Καίτοι
δικαίως
γ'
ἄν, |
[31, 20] |
δὲ
μέλλει
εὖ
ποιήσειν
ἤδη
|
τετιμήσεται. |
Ἀλλ'
ἄρα
ἵνα
βελτίους
ὦσιν |
[31, 10] |
ὑφ'
ὑμῶν·
ἀλλὰ
κἂν
ὁστισοῦν
|
παραγένηται |
τῶν
ἀδικηθέντων,
μέγα
αὐτὸ
ἡγήσασθε |
[31, 10] |
σώ
μασιν.
Ἵνα
οὖν
μὴ
|
ἐγγένηται |
αὐτῷ
ψευσαμένῳ
ἐξαπατῆσαι,
καὶ
περὶ |
[31, 0] |
μετέχουσι·
οἳ
δὲ
φύσει
μὲν
|
πολῖταί |
εἰσι,
γνώμῃ
δὲ
χρῶνται
ὡς |
[31, 20] |
ἄρα
ἵνα
βελτίους
ὦσιν
οἱ
|
πολῖται |
ὁρῶντες
ἅπαντας
ὁμοίως
τιμωμένους,
διὰ |
[31, 30] |
τινας
οἳ
νῦν
μὲν
τούτῳ
|
παρασκευάζονται |
βοηθεῖν
καὶ
δεῖσθαι
ὑμῶν,
ἐπειδὴ |
[31, 30] |
ἢ
τῶν
γενησομένων,
ἵν'
ἀγαθοὶ
|
προθυμῶνται |
γίγνεσθαι
ἐκ
παρασκευῆς,
κακοὶ
δὲ |
[31, 20] |
κίνδυνος
καὶ
τοὺς
χρηστούς,
ἐὰν
|
αἰσθάνωνται |
ὁμοίως
τοὺς
πονηροὺς
τιμωμένους,
παύσεσθαι |
[31, 0] |
μὲν
πολῖταί
εἰσι,
γνώμῃ
δὲ
|
χρῶνται |
ὡς
πᾶσα
γῆ
πατρὶς
αὐτοῖς |
[31, 20] |
τὴν
πατρίδα
ἠδίκηκεν·
ἀλλ'
ὡς
|
ἔσται |
βελτίων;
τοιγάρτοι
πρότερον
βελτίων
γενόμενος |
[31, 10] |
ὑμῖν
ἀποδείξω,
ἐπειδὴ
ὕστερον
οὐκ
|
ἐξέσται |
μοι
παρελθόντι
ἐνθάδ'
ἐλέγχειν
αὐτόν. |
[31, 20] |
τούτῳ
μὲν
ἠπίστησεν
ἀποθανοῦσαν
ἑαυτὴν
|
ἐπιτρέψαι, |
Ἀντιφάνει
δὲ
οὐδὲν
προσήκουσα
πιστεύσασα |
[31, 10] |
λέγειν
ὡς
τῷ
μὲν
σώματι
|
δι' |
ἀσθένειάν
τινα
γενομένην
ἀδύνατος
κατέστη |
[31, 10] |
μηδὲν
ἀδικεῖν·
οἳ
νῦν
αὐτὸν
|
δι' |
αὐτὸ
τοῦτο
οὐχ
οἷοί
τέ |
[31, 10] |
οὐ
γὰρ
διὰ
δυστυχίαν
ἀλλὰ
|
δι' |
ἐπιβουλὴν
ἐποίησαν
αὐτό.
Καθέστηκε
δέ |
[31, 30] |
παρούσῃ
ἀτι
μίᾳ;
~Ἀναμνήσθητε
δὲ
|
δι' |
ὅ
τι
ποτὲ
τοὺς
ἀγαθοὺς |
[31, 10] |
οἷοί
τέ
εἰσιν
ἐπεξελθεῖν
ἅπαντες,
|
δι' |
ὅπερ
καὶ
τότε
ἀδύνατοι
τῇ |
[31, 0] |
ἦν,
κατὰ
τοσοῦτον
ἐβοήθει
τῇ
|
πατρίδι, |
τὰ
ἐναντία
ἅπασι
τοῖς
ἄλλοις |
[31, 20] |
ἐτέθη
νόμος
ὡς
μεγάλα
ἀδικοῦντος,
|
εἰ |
δέ
τις
αὐτῆς
τῆς
πόλεως |
[31, 20] |
δεινὸν
γὰρ
ἔμοιγε
δοκεῖ
εἶναι,
|
εἰ |
ἐξ
ὧν
μὲν
ἤδη
ἡμάρτηκε |
[31, 20] |
γιγνώσκουσι·
τοιαῦτα
γάρ
ἐστιν,
ὥστ'
|
εἰ |
καὶ
μηδὲν
αὐτῷ
ἄλλο
ἡμάρτητο, |
[31, 20] |
ἁμαρτίαν;
οὐ
γὰρ
ἂν
δήπου,
|
εἰ |
μέν
τις
λίποι
τὴν
τάξιν |
[31, 20] |
δὲ
καὶ
τόδε
ἐνθυμηθῆναι,
ὅτι
|
εἰ |
μέν
τις
φρούριόν
τι
προὔδωκεν |
[31, 10] |
καὶ
ταῦτα
καὶ
αὐτὸς
γενόμενος.
|
Εἰ |
μέντοι
τι
μέρος
περίεστι
τῶν |
[31, 20] |
προὔδωκε
τὴν
πόλιν,
μὴ
κολάσετε,
|
εἰ |
μή
γε
ἄλλῳ
τινὶ
μείζονι, |
[31, 20] |
τὰ
δέοντα
ἂν
ποιήσοντα;
Καίτοι
|
εἰ |
μήτηρ,
ἣ
πέφυκε
καὶ
ἀδικουμένη |
[31, 30] |
τιμηθῆναι;
σχέτλιον
δ'
ἂν
εἴη,
|
εἰ |
οὗτος
μὲν
ἅπαντας
τοὺς
πολίτας |
[31, 20] |
οὐκ
ἂν
εἰκότως
ἐπιτιμήσειεν
ὑμῖν,
|
εἰ |
τοὺς
μετοίκους
μέν,
ὅτι
οὐ |
[31, 0] |
ἐπεχείρησε
πονηρὸς
εἶναι·
ὅμως
δ'
|
εἴ |
τι
ἐγὼ
ἐλλείποιμι
τῷ
λόγῳ |
[31, 20] |
Ἀκούω
δ'
αὐτὸν
λέγειν
ὡς,
|
εἴ |
τι
ἦν
ἀδίκημα
τὸ
μὴ |
[31, 0] |
τε
ἐν
τῷ
ὅρκῳ
ἀποφανεῖν
|
εἴ |
τίς
τινα
οἶδε
τῶν
λαχόντων |
[31, 20] |
ἄρα
ἐτέθη;
σφόδρα
γ'
ἄν,
|
εἴ |
τις
ᾠήθη
τινὰ
τῶν
πολιτῶν |
[31, 20] |
οἶδα
ὅ
τι
ὑμᾶς
διαφερόντως
|
δεῖ |
γιγνώσκειν
περὶ
αὐτοῦ
ἢ
οἱ |
[31, 30] |
Οὐ
γὰρ
ἄλλοις
τισὶν
ὑμᾶς
|
δεῖ |
περὶ
τῶν
ἀξίων
ὄντων
βουλεύειν |
[31, 0] |
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
μόνου
λεγομένων
|
δεῖ |
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
ὁποῖός
ἐστι |
[31, 30] |
αὐτὴ
ἡ
πολιτεία
ἔκειτο,
καὶ
|
ἔδει |
οὐ
μόνον
περὶ
τοῦ
βουλεύειν |
[31, 20] |
ἑαυτῆς.
Ἆρα
δῆλον
ὅτι
εὖ
|
ᾔδει |
αὐτὸν
οὐδὲ
διὰ
τὸ
προσήκειν |
[31, 10] |
δέ,
εὖνοι
μὲν
ὄντες
τῷ
|
πλήθει, |
ἀδύνατοι
δὲ
ὑπὸ
τῆς
ἡλικίας |
[31, 0] |
ἐν
ὑμῖν
ἐπαρθείς,
ἀλλὰ
τῷ
|
πλήθει |
τῶν
ἁμαρτημάτων
αὐτοῦ
πιστεύων,
καὶ |
[31, 0] |
οἷός
τ'
ἦν,
κατὰ
τοσοῦτον
|
ἐβοήθει |
τῇ
πατρίδι,
τὰ
ἐναντία
ἅπασι |
[31, 10] |
οὐσίαν
καὶ
οὔτ'
ἐν
τῷ
|
Πειραιεῖ |
οὔτ'
ἐν
τῷ
ἄστει
ἔθετο |
[31, 20] |
χάριτας
ἀποδιδόναι·
δεινὸν
γὰρ
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
εἶναι,
εἰ
ἐξ
ὧν
μὲν |
[31, 30] |
δὲ
ἐνθυμήθητε·
ποίων
ἂν
ὑμῖν
|
δοκεῖ |
οὗτος
ὅρκων
φροντίσαι,
ὃς
ἔργῳ |
[31, 0] |
Ὠρωπῷ
μετοίκιον
κατατιθεὶς
ἐπὶ
προστάτου
|
ᾤκει, |
βουληθεὶς
παρ'
ἐκείνοις
μετοικεῖν
μᾶλλον |
[31, 0] |
πλήθους
τῶν
πολιτῶν
τέως
μὲν
|
ᾤκει |
ἐν
ἀγρῷ,
ἐπειδὴ
δὲ
οἱ |
[31, 10] |
πόλιν,
βουλεύειν
ἀξιούτω.
Ὡς
οὖν
|
ᾤκει |
τε
ἐν
Ὠρωπῷ
ἐπὶ
προστάτου |
[31, 10] |
ἐνθάδ'
ἐλέγχειν
αὐτόν.
Καί
μοι
|
κάλει |
Διότιμον
τὸν
Ἀχαρνέα
καὶ
τοὺς |
[31, 10] |
αὐτούς,
τούτων
ἀφαιρεῖσθαι
τὰ
ὑπάρχοντα.
|
Κάλει |
μοι
τοὺς
μάρτυρας.
~ΜΑP
ΤΥP |
[31, 20] |
μηδέποτε
τιμωρηθήσεται,
ἐξ
ὧν
δὲ
|
μέλλει |
εὖ
ποιήσειν
ἤδη
τετιμήσεται.
Ἀλλ' |
[31, 10] |
ὅπερ
καὶ
τότε
ἀδύνατοι
τῇ
|
πόλει |
βοηθεῖν
ἦσαν.
Οὐ
μέντοι
τοῦτόν |
[31, 30] |
τούτων
αὐτοὺς
τὰ
συμφέροντα
τῇ
|
πόλει |
γνώσεσθαι.
Οὐ
γὰρ
ἄλλοις
τισὶν |
[31, 0] |
βουλευτήριον
τὰ
βέλτιστα
βουλεύσειν
τῇ
|
πόλει, |
ἔνεστί
τε
ἐν
τῷ
ὅρκῳ |
[31, 0] |
βουλή,
ὅτε
ἡ
συμφορὰ
τῇ
|
πόλει |
ἦν
ἧς
ἐγώ,
καθ'
ὅσον |
[31, 30] |
καὶ
ὑμῖν
καὶ
κοινῇ
τῇ
|
πόλει, |
καὶ
μὴ
προδοῦναι
μήτε
τὴν |
[31, 10] |
μετέσχον
τῶν
τότε
γενομένων
τῇ
|
πόλει |
κινδύνων,
συγγνώμης
τινὸς
ἄξιοί
εἰσι |
[31, 10] |
καταστάσει
διενοήθη,
ἀλλ'
ὅπως
τι
|
κερδανεῖ |
ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων
συμφορῶν
παρεσκευάσατο· |
[31, 20] |
περὶ
τοὺς
ἑαυτοῦ
ἀναγκαίους
τοιαῦτα
|
ἁμαρτάνει |
ἁμαρτήματα,
τί
ἂν
περί
γε |
[31, 20] |
μὲν
ἠπίστησεν
ἀποθανοῦσαν
ἑαυτὴν
ἐπιτρέψαι,
|
Ἀντιφάνει |
δὲ
οὐδὲν
προσήκουσα
πιστεύσασα
ἔδωκεν |
[31, 10] |
οἷς
τὰ
ὑμέτερα
δυστυχήματα
εὐτυχήματα
|
ἐγεγόνει, |
περιιὼν
κατὰ
τοὺς
ἀγροὺς
καὶ |
[31, 0] |
οὐ
γὰρ
ἦλθεν
εἰς
τὸν
|
Πει |
ραιᾶ,
οὐδ'
ἔστιν
ὅπου
ἑαυτὸν |
[31, 20] |
οὖν
ζῶσα
ἡ
μήτηρ
αὐτοῦ
|
κατηγόρει, |
παρήσω·
ἐξ
ὧν
δὲ
τελευτῶσα |
[31, 10] |
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ
καὶ
τοιαύτῃ
|
καταστάσει |
διενοήθη,
ἀλλ'
ὅπως
τι
κερδανεῖ |
[31, 10] |
ΔΙΟΤΙΜΟΥ
Οὗτος
τοίνυν
οὐχ
ὅπως
|
ὠφελήσει |
τὴν
πόλιν
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ |
[31, 0] |
τῶν
ἀγαθῶν
μετέχουσι·
οἳ
δὲ
|
φύσει |
μὲν
πολῖταί
εἰσι,
γνώμῃ
δὲ |
[31, 10] |
ὥστε
μήτε
τοῖς
ἐν
τῷ
|
ἄστει |
γενομένοις
φίλον
προσήκειν
εἶναι
τοῦτον |
[31, 10] |
τῷ
Πειραιεῖ
οὔτ'
ἐν
τῷ
|
ἄστει |
ἔθετο
τὰ
ὅπλα,
ἵνα
εἰδῆτε |
[31, 0] |
Ἐγὼ
γὰρ
οὐκ
ἄλλους
τινάς
|
φημι |
δίκαιον
εἶναι
βουλεύειν
περὶ
ἡμῶν, |
[31, 0] |
ἀλλὰ
μᾶλλον,
ὅ
τι
ἱκανῶς
|
διδάξαιμι, |
ἐκ
τούτων
ἀποδοκιμασθῆναι.
Ἐνδεῶς
μὲν |
[31, 0] |
ὅμως
δ'
εἴ
τι
ἐγὼ
|
ἐλλείποιμι |
τῷ
λόγῳ
τῆς
κατηγορίας,
οὐκ |
[31, 10] |
συγγνώμης
τινὸς
ἄξιοί
εἰσι
τυχεῖν·
|
οὐδενὶ |
γὰρ
οὐδὲν
ἑκούσιον
δυστύχημα
γίγνεται· |
[31, 10] |
οὐδ'
ἀπεχθήσεσθέ
γε
τῶν
πολιτῶν
|
οὐδενὶ |
τοῦτον
ἀποδοκιμάσαντες,
ὃς
οὔ
τι |
[31, 20] |
κολάσετε,
εἰ
μή
γε
ἄλλῳ
|
τινὶ |
μείζονι,
τῇ
γε
παρούσῃ
ἀτι |
[31, 20] |
εἰ
μή
γε
ἄλλῳ
τινὶ
|
μείζονι, |
τῇ
γε
παρούσῃ
ἀτι
μίᾳ; |
[31, 0] |
ἡγεῖσθαι.
Ἐγὼ
τοίνυν
ἀποφανῶ
Φίλωνα
|
τουτονὶ |
περὶ
πλείονος
ποιησάμενον
τὴν
ἰδίαν |
[31, 0] |
ᾤκει
ἐν
ἀγρῷ,
ἐπειδὴ
δὲ
|
οἱ |
ἀπὸ
Φυλῆς
κατῆλθον
εἰς
τὸν |
[31, 0] |
οἱ
μὲν
εἰς
τὸ
ἄστυ
|
οἱ |
δ'
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ
συνελέγοντο, |
[31, 0] |
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ἀλλὰ
καὶ
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
οἱ
μὲν |
[31, 0] |
τὸν
Πειραιᾶ,
καὶ
οὐ
μόνον
|
οἱ |
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ἀλλὰ
καὶ |
[31, 30] |
ἐδύναντο
πεῖσαι·
τότε
δέ,
ὅτε
|
οἱ |
κίνδυνοι
μὲν
ὑμῖν
καὶ
οἱ |
[31, 30] |
οἱ
κίνδυνοι
μὲν
ὑμῖν
καὶ
|
οἱ |
μέγιστοι
ἀγῶνες
ἦσαν,
τὰ
δὲ |
[31, 0] |
καὶ
οἱ
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
|
οἱ |
μὲν
εἰς
τὸ
ἄστυ
οἱ |
[31, 20] |
δεῖ
γιγνώσκειν
περὶ
αὐτοῦ
ἢ
|
οἱ |
οἰκεῖοι
γιγνώσκουσι·
τοιαῦτα
γάρ
ἐστιν, |
[31, 20] |
Ἀλλ'
ἄρα
ἵνα
βελτίους
ὦσιν
|
οἱ |
πολῖται
ὁρῶντες
ἅπαντας
ὁμοίως
τιμωμένους, |
[31, 0] |
ὥσπερ
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν
μετέχουσι·
|
οἳ |
δὲ
φύσει
μὲν
πολῖταί
εἰσι, |
[31, 10] |
ἐντυγχάνων
τῶν
πολιτῶν
τοῖς
πρεσβυτάτοις,
|
οἳ |
κατέμειναν
ἐν
τοῖς
δήμοις
ὀλίγα |
[31, 10] |
κερδαίνειν
ἢ
ἐκείνους
μηδὲν
ἀδικεῖν·
|
οἳ |
νῦν
αὐτὸν
δι'
αὐτὸ
τοῦτο |
[31, 30] |
μὴ
ἀποδοκιμάσαιτε.
Ὁρῶ
δέ
τινας
|
οἳ |
νῦν
μὲν
τούτῳ
παρασκευάζονται
βοηθεῖν |
[31, 30] |
ἕνεκα
ἢ
τῶν
γενησομένων,
ἵν'
|
ἀγαθοὶ |
προθυμῶνται
γίγνεσθαι
ἐκ
παρασκευῆς,
κακοὶ |
[31, 20] |
γιγνώσκειν
περὶ
αὐτοῦ
ἢ
οἱ
|
οἰκεῖοι |
γιγνώσκουσι·
τοιαῦτα
γάρ
ἐστιν,
ὥστ' |
[31, 0] |
εἶναι.
Οὐ
τοίνυν
οὐδ'
ὥσπερ
|
ἔνιοί |
τινες
τῶν
πολιτῶν
μετεβάλοντο,
ἐπειδὴ |
[31, 30] |
μήτε
τὴν
βουλήν,
ἧς
νῦν
|
ἀξιοῖ |
τυχεῖν
οὐ
μετὸν
αὐτῷ,
ἄλλων |
[31, 10] |
τῇ
πόλει
κινδύνων,
συγγνώμης
τινὸς
|
ἄξιοί |
εἰσι
τυχεῖν·
οὐδενὶ
γὰρ
οὐδὲν |
[31, 10] |
γνώμῃ
τοῦτο
ἔπραξαν,
οὐδεμιᾶς
συγγνώμης
|
ἄξιοί |
εἰσιν·
οὐ
γὰρ
διὰ
δυστυχίαν |
[31, 10] |
αὐτὸν
δι'
αὐτὸ
τοῦτο
οὐχ
|
οἷοί |
τέ
εἰσιν
ἐπεξελθεῖν
ἅπαντες,
δι' |
[31, 30] |
τεκμηρίοις
χρῆσθαι
ἢ
ὑμῖν
αὐτοῖς,
|
ὁποῖοί |
τινες
ὄντες
αὐτοὶ
περὶ
τὴν |
[31, 30] |
ἀγαθοὶ
προθυμῶνται
γίγνεσθαι
ἐκ
παρασκευῆς,
|
κακοὶ |
δὲ
μηδὲ
ἐξ
ἑνὸς
τρό |
[31, 0] |
ἂν
τὰ
ἐπιτήδεια
ἔχωσιν,
οὗτοι
|
δῆλοί |
εἰσιν
ὅτι
ῥᾳδίως
ἂν
παρέντες |
[31, 10] |
τῶν
ἑαυτοῦ
δημοτῶν,
ὥσπερ
καὶ
|
ἄλλοι |
πολλοὶ
τῶν
πολιτῶν
αὐτοὶ
οὐ |
[31, 10] |
ἑαυτοῦ
δημοτῶν,
ὥσπερ
καὶ
ἄλλοι
|
πολλοὶ |
τῶν
πολιτῶν
αὐτοὶ
οὐ
δυνάμενοι |
[31, 10] |
παρελθόντι
ἐνθάδ'
ἐλέγχειν
αὐτόν.
Καί
|
μοι |
κάλει
Διότιμον
τὸν
Ἀχαρνέα
καὶ |
[31, 30] |
αὐτῆς
καταστῆναι
μεθ'
ὑμῶν.
Ἱκανά
|
μοι |
νομίζω
εἰρῆσθαι,
καίτοι
πολλά
γε |
[31, 10] |
ἀποδείξω,
ἐπειδὴ
ὕστερον
οὐκ
ἐξέσται
|
μοι |
παρελθόντι
ἐνθάδ'
ἐλέγχειν
αὐτόν.
Καί |
[31, 10] |
τούτων
ἀφαιρεῖσθαι
τὰ
ὑπάρχοντα.
Κάλει
|
μοι |
τοὺς
μάρτυρας.
~ΜΑP
ΤΥP
ΕΣ |
[31, 10] |
πολλοὶ
τῶν
πολιτῶν
αὐτοὶ
οὐ
|
δυνάμενοι |
λῃτουργεῖν
τοῖς
σώ
μασιν.
Ἵνα |
[31, 30] |
πεῖσαι·
τότε
δέ,
ὅτε
οἱ
|
κίνδυνοι |
μὲν
ὑμῖν
καὶ
οἱ
μέγιστοι |
[31, 10] |
τῶν
ἐπιτηδείων
ἔχοντες,
ἀναγκαῖα
δέ,
|
εὖνοι |
μὲν
ὄντες
τῷ
πλήθει,
ἀδύνατοι |
[31, 20] |
τῆς
πόλεως
ἐν
κινδύνῳ
οὔσης
|
λίποι |
τὴν
πόλιν
αὐτήν
οὐκ
ἂν |
[31, 20] |
ἂν
δήπου,
εἰ
μέν
τις
|
λίποι |
τὴν
τάξιν
μὴ
αὐτῆς
τῆς |
[31, 10] |
τοῦτον
ὑπερμισήσατε,
ὅστις
ἐτόλμησεν,
οἷς
|
ἕτεροι |
διδόναι
παρ'
ἑαυτῶν
τι
προῃροῦντο |
[31, 0] |
Ἀξιῶ
δὲ
καὶ
ὑμῶν
οἵτινες
|
δυνατώτεροι |
ἐμοῦ
εἰσι
λέγειν,
ἀποφῆναι
μείζω |
[31, 10] |
γὰρ
οὐδὲν
ἑκούσιον
δυστύχημα
γίγνεται·
|
ὅσοι |
δὲ
γνώμῃ
τοῦτο
ἔπραξαν,
οὐδεμιᾶς |
[31, 10] |
ἐβουλόμεθά
γε
πράττοντας
ἐποίησεν
ἄν;
|
ὅσοι |
μὲν
τοίνυν
διὰ
συμφορὰς
ἰδίας |
[31, 10] |
εὖνοι
μὲν
ὄντες
τῷ
πλήθει,
|
ἀδύνατοι |
δὲ
ὑπὸ
τῆς
ἡλικίας
βοηθεῖν, |
[31, 10] |
ἅπαντες,
δι'
ὅπερ
καὶ
τότε
|
ἀδύνατοι |
τῇ
πόλει
βοηθεῖν
ἦσαν.
Οὐ |
[31, 20] |
ἀλλὰ
καὶ
ὅπως
τιμήσεται
παρασκευάζεται.
|
Καίτοι |
δικαίως
γ'
ἄν,
ὅστις
φανερῶς |
[31, 20] |
αὐτῇ
τὰ
δέοντα
ἂν
ποιήσοντα;
|
Καίτοι |
εἰ
μήτηρ,
ἣ
πέφυκε
καὶ |
[31, 30] |
ὑμῶν.
Ἱκανά
μοι
νομίζω
εἰρῆσθαι,
|
καίτοι |
πολλά
γε
παρα
λιπών·
ἀλλὰ |
[31, 0] |
τουτουὶ
Φίλωνος
ποιήσομαι
κατηγορίαν,
οὐ
|
μέντοι |
γε
ἰδίαν
ἔχθραν
οὐδεμίαν
μεταπορευόμενος, |
[31, 10] |
ταῦτα
καὶ
αὐτὸς
γενόμενος.
Εἰ
|
μέντοι |
τι
μέρος
περίεστι
τῶν
πολιτῶν |
[31, 10] |
τῇ
πόλει
βοηθεῖν
ἦσαν.
Οὐ
|
μέντοι |
τοῦτόν
γε
χρὴ
διὰ
τὴν |
[31, 20] |
ἠδίκηκεν·
ἀλλ'
ὡς
ἔσται
βελτίων;
|
τοιγάρτοι |
πρότερον
βελτίων
γενόμενος
περὶ
τὴν |
[31, 30] |
κίνδυνοι
μὲν
ὑμῖν
καὶ
οἱ
|
μέγιστοι |
ἀγῶνες
ἦσαν,
τὰ
δὲ
ἆθλα |
[31, 10] |
καὶ
ἄλλοι
πολλοὶ
τῶν
πολιτῶν
|
αὐτοὶ |
οὐ
δυνάμενοι
λῃτουργεῖν
τοῖς
σώ |
[31, 30] |
ὑμῖν
αὐτοῖς,
ὁποῖοί
τινες
ὄντες
|
αὐτοὶ |
περὶ
τὴν
πόλιν
ἐδοκιμάσθητε.
Ἔστι |
[31, 0] |
ᾗ
ἂν
τὰ
ἐπιτήδεια
ἔχωσιν,
|
οὗτοι |
δῆλοί
εἰσιν
ὅτι
ῥᾳδίως
ἂν |
[31, 0] |
τι
τῶν
εὐτυχημάτων
ἠξίωσε
μετασχεῖν,
|
ἐπὶ |
κατειργασμένοις
μᾶλλον
ἐλθεῖν
βουλόμενος
ἢ |
[31, 10] |
οὖν
ᾤκει
τε
ἐν
Ὠρωπῷ
|
ἐπὶ |
προστάτου
καὶ
ἐκέκτητο
ἱκανὴν
οὐσίαν |
[31, 0] |
καὶ
ἐν
Ὠρωπῷ
μετοίκιον
κατατιθεὶς
|
ἐπὶ |
προστάτου
ᾤκει,
βουληθεὶς
παρ'
ἐκείνοις |
[31, 0] |
τὸ
τῆς
πόλεως
κοινὸν
ἀγαθὸν
|
ἐπὶ |
τὸ
ἑαυτῶν
ἴδιον
κέρδος
ἔλθοιεν |
[31, 30] |
ἐστι
τοῦτον,
ὃς
οὐδὲ
τελευταῖος
|
ἐπὶ |
τοὺς
κινδύνους
ἦλθε,
πρότερον
τῶν |
[31, 20] |
ὑμῖν
γνῶναι
ὁποῖός
τις
ἦν
|
περὶ |
αὐτήν.
Ἐκείνη
γὰρ
τούτῳ
μὲν |
[31, 30] |
κληρωσόμενος
ἦλθε,
καὶ
τότε
διαμαχούμενος
|
περὶ |
αὐτῆς
καταστῆναι
μεθ'
ὑμῶν.
Ἱκανά |
[31, 0] |
πεπραγμένων,
ἱκανῶς
δὲ
διὰ
τὴν
|
περὶ |
αὐτὸν
κακίαν
εἰρηκὼς
ἂν
εἴην. |
[31, 20] |
φέρειν
ἑαυτῆς,
τί
χρὴ
ὑμᾶς
|
περὶ |
αὐτοῦ
διανοηθῆναι;
Ὅστις
γὰρ
περὶ |
[31, 20] |
τῷ
καιρῷ,
νόμος
ἂν
ἔκειτο
|
περὶ |
αὐτοῦ
διαρρήδην,
ὥσπερ
καὶ
περὶ |
[31, 20] |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
ἀδικήματος
οὐδεὶς
|
περὶ |
αὐτοῦ
ἐγράφη
νόμος.
Τίς
γὰρ |
[31, 20] |
τι
ὑμᾶς
διαφερόντως
δεῖ
γιγνώσκειν
|
περὶ |
αὐτοῦ
ἢ
οἱ
οἰκεῖοι
γιγνώσκουσι· |
[31, 0] |
ἐμοῦ
μόνου
λεγομένων
δεῖ
ὑμᾶς
|
περὶ |
αὐτοῦ
ὁποῖός
ἐστι
σκέψασθαι.
Ἐγὼ |
[31, 20] |
τοιαῦτα
ἁμαρτάνει
ἁμαρτήματα,
τί
ἂν
|
περί |
γε
τοὺς
ἀλλοτρίους
ποιήσειεν;
Ὡς |
[31, 0] |
τινάς
φημι
δίκαιον
εἶναι
βουλεύειν
|
περὶ |
ἡμῶν,
ἢ
τοὺς
πρὸς
τῷ |
[31, 30] |
οὗτος
μὲν
ἅπαντας
τοὺς
πολίτας
|
περὶ |
οὐδενὸς
ἡγήσατο,
ὑμεῖς
δὲ
τοῦτον |
[31, 0] |
Ἐγὼ
τοίνυν
ἀποφανῶ
Φίλωνα
τουτονὶ
|
περὶ |
πλείονος
ποιησάμενον
τὴν
ἰδίαν
ἀσφάλειαν |
[31, 10] |
βοηθεῖν,
τούτους
ἀφῃρεῖτο
τὰ
ὑπάρχοντα,
|
περὶ |
πλείονος
ποιούμενος
αὐτὸς
μικρὰ
κερδαίνειν |
[31, 20] |
οὐχ
ἡμαρτηκότα;
ἀλλὰ
τὰ
μέγιστα
|
περὶ |
τὴν
πατρίδα
ἠδίκηκεν·
ἀλλ'
ὡς |
[31, 30] |
αὐτοῖς,
ὁποῖοί
τινες
ὄντες
αὐτοὶ
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
ἐδοκιμάσθητε.
Ἔστι
γὰρ |
[31, 30] |
ποτὲ
τοὺς
ἀγαθοὺς
ἄνδρας
γενομένους
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
τιμᾶτε
καὶ
τοὺς |
[31, 20] |
βελτίων;
τοιγάρτοι
πρότερον
βελτίων
γενόμενος
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
ὕστερον
βουλεύειν
ἀξιούτω, |
[31, 30] |
περὶ
τοῦ
βουλεύειν
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
τῆς
ἐλευθερίας
ἀγωνίζεσθαι,
τότε
οὐκ |
[31, 30] |
πῶς
ἂν
χρηστόν
τι
βουλεῦσαι
|
περὶ |
τῆς
πολιτείας,
ὃς
οὐδὲ
ἐλευθερῶσαι |
[31, 30] |
ἔκειτο,
καὶ
ἔδει
οὐ
μόνον
|
περὶ |
τοῦ
βουλεύειν
ἀλλὰ
καὶ
περὶ |
[31, 20] |
οὗτος
προὔδωκε
τὴν
ἐλευθερίαν,
οὐ
|
περὶ |
τοῦ
βουλεύειν
ἀλλὰ
περὶ
τοῦ |
[31, 20] |
οὐ
περὶ
τοῦ
βουλεύειν
ἀλλὰ
|
περὶ |
τοῦ
δουλεύειν
καὶ
τῆς
μεγίστης |
[31, 20] |
περὶ
αὐτοῦ
διανοηθῆναι;
Ὅστις
γὰρ
|
περὶ |
τοὺς
ἑαυτοῦ
ἀναγκαίους
τοιαῦτα
ἁμαρτάνει |
[31, 10] |
ἐγγένηται
αὐτῷ
ψευσαμένῳ
ἐξαπατῆσαι,
καὶ
|
περὶ |
τούτων
ἤδη
σαφῶς
ὑμῖν
ἀποδείξω, |
[31, 20] |
περὶ
αὐτοῦ
διαρρήδην,
ὥσπερ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
ἀδικημάτων.
Οὐ
γὰρ |
[31, 30] |
γὰρ
ἄλλοις
τισὶν
ὑμᾶς
δεῖ
|
περὶ |
τῶν
ἀξίων
ὄντων
βουλεύειν
τεκμηρίοις |
[31, 0] |
ἂν
ἐγὼ
ὑπολίπω,
πάλιν
αὐτοὺς
|
περὶ |
ὧν
ἴσασι
κατηγορῆσαι
Φίλωνος·
οὐ |
[31, 20] |
ποιήσας.
Σωφρονέστερον
γάρ
ἐστιν
ὕστερον
|
πᾶσι |
τῶν
ἔργων
τὰς
χάριτας
ἀποδιδόναι· |
[31, 0] |
ἐβοήθει
τῇ
πατρίδι,
τὰ
ἐναντία
|
ἅπασι |
τοῖς
ἄλλοις
πολίταις
ἐποίησε·
συσκευασάμενος |
[31, 0] |
ὑπολίπω,
πάλιν
αὐτοὺς
περὶ
ὧν
|
ἴσασι |
κατηγορῆσαι
Φίλωνος·
οὐ
γὰρ
ἐκ |
[31, 0] |
οἳ
δὲ
φύσει
μὲν
πολῖταί
|
εἰσι, |
γνώμῃ
δὲ
χρῶνται
ὡς
πᾶσα |
[31, 0] |
καὶ
ὑμῶν
οἵτινες
δυνατώτεροι
ἐμοῦ
|
εἰσι |
λέγειν,
ἀποφῆναι
μείζω
ὄντα
αὐτοῦ |
[31, 10] |
πόλει
κινδύνων,
συγγνώμης
τινὸς
ἄξιοί
|
εἰσι |
τυχεῖν·
οὐδενὶ
γὰρ
οὐδὲν
ἑκούσιον |
[31, 20] |
περὶ
αὐτοῦ
ἢ
οἱ
οἰκεῖοι
|
γιγνώσκουσι· |
τοιαῦτα
γάρ
ἐστιν,
ὥστ'
εἰ |
[31, 0] |
δεινῶν,
ὥσπερ
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν
|
μετέχουσι· |
οἳ
δὲ
φύσει
μὲν
πολῖταί |
[31, 10] |
ἐάν
ποτε
ὃ
μὴ
γένοιτο
|
λάβωσι |
τὴν
πόλιν,
βουλεύειν
ἀξιούτω.
Ὡς |
[31, 20] |
πόλιν
ὕστερον
βουλεύειν
ἀξιούτω,
φανερόν
|
τι |
ἀγαθὸν
ὥσπερ
τότε
κακὸν
ποιήσας. |
[31, 20] |
θάψαντος
αὐτήν.
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ
|
Τί |
ἂν
οὖν
βουληθέντες
ὑμεῖς
τοῦτον |
[31, 20] |
ἑαυτοῦ
ἀναγκαίους
τοιαῦτα
ἁμαρτάνει
ἁμαρτήματα,
|
τί |
ἂν
περί
γε
τοὺς
ἀλλοτρίους |
[31, 30] |
προὔδωκεν;
ἢ
πῶς
ἂν
χρηστόν
|
τι |
βουλεῦσαι
περὶ
τῆς
πολιτείας,
ὃς |
[31, 0] |
πονηρὸς
εἶναι·
ὅμως
δ'
εἴ
|
τι |
ἐγὼ
ἐλλείποιμι
τῷ
λόγῳ
τῆς |
[31, 10] |
ἐπιβουλὴν
ἐποίησαν
αὐτό.
Καθέστηκε
δέ
|
τι |
ἔθος
δίκαιον
πᾶσιν
ἀνθρώποις
τῶν |
[31, 20] |
προὔδωκεν
ἢ
ναῦς
ἢ
στρατόπεδόν
|
τι, |
ἐν
ᾧ
μέρος
τι
ἐτύγχανε |
[31, 30] |
ταῦτα
οὐ
τῶν
γεγενημένων
μᾶλλόν
|
τι |
ἕνεκα
ἢ
τῶν
γενησομένων,
ἵν' |
[31, 20] |
στρατόπεδόν
τι,
ἐν
ᾧ
μέρος
|
τι |
ἐτύγχανε
τῶν
πολιτῶν
ὄν,
ταῖς |
[31, 20] |
δ'
αὐτὸν
λέγειν
ὡς,
εἴ
|
τι |
ἦν
ἀδίκημα
τὸ
μὴ
παραγενέσθαι |
[31, 0] |
τοῦτο
ὠφεληθῆναι,
ἀλλὰ
μᾶλλον,
ὅ
|
τι |
ἱκανῶς
διδάξαιμι,
ἐκ
τούτων
ἀποδοκιμασθῆναι. |
[31, 10] |
τοιαύτῃ
καταστάσει
διενοήθη,
ἀλλ'
ὅπως
|
τι |
κερδανεῖ
ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων
συμφορῶν |
[31, 10] |
καὶ
αὐτὸς
γενόμενος.
Εἰ
μέντοι
|
τι |
μέρος
περίεστι
τῶν
πολιτῶν
ὅ |
[31, 0] |
δοκιμασθησόμενον·
ἐπειδὴ
δὲ
οὐχ
ἕν
|
τι |
μόνον
ἀλλὰ
πολλὰ
τολμηρός
ἐστιν, |
[31, 30] |
μίᾳ;
~Ἀναμνήσθητε
δὲ
δι'
ὅ
|
τι |
ποτὲ
τοὺς
ἀγαθοὺς
ἄνδρας
γενομένους |
[31, 10] |
εὐτυχοῦντας
ὁρῶν
ἡμᾶς
ἐτόλμα
προδιδόναι,
|
τί |
ποτε
ὡς
μὴ
ἐβουλόμεθά
γε |
[31, 10] |
οἷς
ἕτεροι
διδόναι
παρ'
ἑαυτῶν
|
τι |
προῃροῦντο
διὰ
τὴν
ἀπορίαν
οἰκτίραντες |
[31, 20] |
ὅτι
εἰ
μέν
τις
φρούριόν
|
τι |
προὔδωκεν
ἢ
ναῦς
ἢ
στρατόπεδόν |
[31, 20] |
ᾠήθη
τινὰ
τῶν
πολιτῶν
ἁμαρτήσεσθαί
|
τι |
τοιοῦτόν
ποτε.
Τίς
δ'
οὐκ |
[31, 10] |
οὐδενὶ
τοῦτον
ἀποδοκιμάσαντες,
ὃς
οὔ
|
τι |
τοὺς
ἑτέρους
ἀλλ'
ἀμφοτέρους
φανερός |
[31, 10] |
μέρος
περίεστι
τῶν
πολιτῶν
ὅ
|
τι |
τῶν
αὐτῶν
μετέσχε
τούτῳ
πραγμάτων, |
[31, 0] |
οἷς
ἔπραττον
εὐτυχοῦντας,
οὐδὲ
τούτων
|
τι |
τῶν
εὐτυχημάτων
ἠξίωσε
μετασχεῖν,
ἐπὶ |
[31, 0] |
ἐλθεῖν
βουλόμενος
ἢ
συγκατελθεῖν
κατεργασάμενός
|
τι |
τῶν
τῇ
κοινῇ
πολιτείᾳ
συμφερόντων· |
[31, 20] |
Οὐ
τοίνυν
ἔγωγε
οἶδα
ὅ
|
τι |
ὑμᾶς
διαφερόντως
δεῖ
γιγνώσκειν
περὶ |
[31, 20] |
κἂν
ἀπὸ
τεθνεώσης
φέρειν
ἑαυτῆς,
|
τί |
χρὴ
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
διανοηθῆναι; |
[31, 30] |
πόλιν
τιμᾶτε
καὶ
τοὺς
κακοὺς
|
ἀτι |
μάζετε.
Ἐδείχθη
γὰρ
ἀμφότερα
ταῦτα |
[31, 20] |
τινὶ
μείζονι,
τῇ
γε
παρούσῃ
|
ἀτι |
μίᾳ;
~Ἀναμνήσθητε
δὲ
δι'
ὅ |
[31, 10] |
ἐστι
τυχεῖν·
οὔτε
γὰρ
τῷ
|
σώματι |
ἀδύνατος
ἦν
ταλαιπωρεῖν,
ὡς
καὶ |
[31, 10] |
αὐτῷ
λέγειν
ὡς
τῷ
μὲν
|
σώματι |
δι'
ἀσθένειάν
τινα
γενομένην
ἀδύνατος |
[31, 10] |
δὲ
πένησιν
ἢ
ἀδυνάτοις
τῷ
|
σώματι |
συγγνώμην
ἔχειν
διὰ
τὸ
ἡγεῖσθαι |
[31, 30] |
ἐξ
ἑνὸς
τρό
που
ἐπιχειρῶσιν.
|
Ἔτι |
δὲ
ἐνθυμήθητε·
ποίων
ἂν
ὑμῖν |
[31, 10] |
ἐπειδὴ
ὕστερον
οὐκ
ἐξέσται
μοι
|
παρελθόντι |
ἐνθάδ'
ἐλέγχειν
αὐτόν.
Καί
μοι |
[31, 20] |
Οὐ
γὰρ
οἴεται
ὑμᾶς
γνώσεσθαι
|
ὅτι |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τοῦ
ἀδικήματος |
[31, 20] |
ἄξιον
δὲ
καὶ
τόδε
ἐνθυμηθῆναι,
|
ὅτι |
εἰ
μέν
τις
φρούριόν
τι |
[31, 20] |
ὑὸν
ὄντα
ἑαυτῆς.
Ἆρα
δῆλον
|
ὅτι |
εὖ
ᾔδει
αὐτὸν
οὐδὲ
διὰ |
[31, 20] |
ὑμῖν,
εἰ
τοὺς
μετοίκους
μέν,
|
ὅτι |
οὐ
κατὰ
τὸ
προσῆκον
ἑαυτοῖς |
[31, 0] |
ἐμμένειν
ἀξιῶν.
Γνώσεσθε
μὲν
οὖν
|
ὅτι |
οὐκ
ἀπὸ
ἴσης
παρασκευῆς
ἐγώ |
[31, 20] |
ἀξίως
τῆς
πόλεως,
τοῦτον
δέ,
|
ὅτι |
παρὰ
τὸ
προσῆκον
ἑαυτῷ
προὔδωκε |
[31, 0] |
ἐπιτήδεια
ἔχωσιν,
οὗτοι
δῆλοί
εἰσιν
|
ὅτι |
ῥᾳδίως
ἂν
παρέντες
τὸ
τῆς |
[31, 10] |
ἔθετο
τὰ
ὅπλα,
ἵνα
εἰδῆτε
|
ὅτι |
ταῦτα
πρῶτον
ἀληθῆ
λέγω,
ἀκούσατε |
[31, 0] |
ἐγώ
τε
τοῦτον
ἐλέγξω
οἷός
|
ἐστι |
καὶ
οὗτος
ἐπεχείρησε
πονηρὸς
εἶναι· |
[31, 10] |
τοὺς
ἑτέρους
ἀλλ'
ἀμφοτέρους
φανερός
|
ἐστι |
προδούς,
ὥστε
μήτε
τοῖς
ἐν |
[31, 0] |
δεῖ
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
ὁποῖός
|
ἐστι |
σκέψασθαι.
Ἐγὼ
γὰρ
οὐκ
ἄλλους |
[31, 30] |
ποιῆσαι
ἠξίωσε;
πῶς
δ'
εἰκός
|
ἐστι |
τοῦτον,
ὃς
οὐδὲ
τελευταῖος
ἐπὶ |
[31, 10] |
Οὗτος
τοίνυν
οὐδεμιᾶς
συγγνώμης
ἄξιός
|
ἐστι |
τυχεῖν·
οὔτε
γὰρ
τῷ
σώματι |
[31, 30] |
αὐτοὶ
περὶ
τὴν
πόλιν
ἐδοκιμάσθητε.
|
Ἔστι |
γὰρ
τὰ
τούτου
ἐπιτηδεύματα
καινὰ |
[31, 10] |
γενόμενος.
Εἰ
μέντοι
τι
μέρος
|
περίεστι |
τῶν
πολιτῶν
ὅ
τι
τῶν |
[31, 0] |
τὰ
βέλτιστα
βουλεύσειν
τῇ
πόλει,
|
ἔνεστί |
τε
ἐν
τῷ
ὅρκῳ
ἀποφανεῖν |
[31, 0] |
ὄντα
βουλεύειν,
ἐγὼ
τὴν
κατὰ
|
τουτουὶ |
Φίλωνος
ποιήσομαι
κατηγορίαν,
οὐ
μέντοι |