Discours, paragraphes |
[16, 0] |
τις
πρός
με
τυγχάνει
ἀηδῶς
|
(ἢ |
κακῶς)
διακείμενος,
ἐπειδὰν
ἐμοῦ
λέγοντος |
[16, 0] |
ἡγεῖσθε
ταύτην
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀπολογίαν,
|
ἢ |
ὅτι
περιφανῶς
ἐτόλμησάν
μου
καταψεύσασθαι. |
[16, 10] |
ὅσοι
περὶ
κύβους
ἢ
πότους
|
ἢ |
(περὶ)
τὰς
τοιαύτας
ἀκολασίας
τυγχάνουσι |
[16, 10] |
τῶν
νεωτέρων
ὅσοι
περὶ
κύβους
|
ἢ |
πότους
ἢ
(περὶ)
τὰς
τοιαύτας |
[16, 0] |
ἂν
δικαιότερον
ἐκείνοις
τοῖς
γράμμασιν
|
ἢ |
τούτοις
πιστεύοιτε·
ἐκ
μὲν
γὰρ |
[16, 0] |
βουλή,
εἴπερ
ἵππευσα,
οὐκ
ἂν
|
ἦ |
ἔξαρνος
ὡς
δεινόν
τι
πεποιηκώς, |
[16, 0] |
ἐμὲ
μὲν
δοκιμάζειν,
τούτους
δὲ
|
ἡγεῖσθαι |
χείρους
εἶναι.
Πρῶτον
δὲ
ἀποδείξω |
[16, 0] |
Ὥστε
μηδὲν
δι᾽
ἄλλο
με
|
ἡγεῖσθε |
ταύτην
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀπολογίαν,
ἢ |
[16, 0] |
με
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
|
ἡγήσεσθαι. |
(Ἀξιῶ
δέ,
ὦ
βουλή,
ἐὰν |
[16, 0] |
χάριν
εἶχον
ταύτης
τῆς
κατηγορίας·
|
ἡγοῦμαι |
γὰρ
τοῖς
ἀδίκως
διαβεβλημένοις
τούτους |
[16, 10] |
δὲ
τῶν
κοινῶν
μοι
μέγιστον
|
ἡγοῦμαι |
τεκμήριον
εἶναι
τῆς
ἐμῆς
ἐπιεικείας, |
[16, 10] |
ἐξαλεῖψαί
με
ἐκ
τοῦ
καταλόγου,
|
ἡγούμενος |
αἰσχρὸν
εἶναι
τοῦ
πλήθους
μέλλοντος |
[16, 10] |
ἐποίουν
οὐχ
ὡς
οὐ
δεινὸν
|
ἡγούμενος |
εἶναι
Λακεδαιμονίοις
μάχεσθαι,
ἀλλ᾽
ἵνα, |
[16, 10] |
νομίζοντας,
τοῖς
δ᾽
ὁπλίταις
κίνδυνον
|
ἡγουμένους, |
ἑτέρων
ἀναβάντων
ἐπὶ
τοὺς
ἵππους |
[16, 20] |
πολλὰ
κἀγαθὰ
ὑμᾶς
εἰσιν
εἰργασμένοι.
|
~Ἤδη |
δέ
τινων
ᾐσθόμην,
ὦ
βουλή, |
[16, 0] |
οὔτε
μεθισταμένης
τῆς
πολιτείας,
ἀλλ᾽
|
ἤλθομεν |
πρὶν
τοὺς
ἀπὸ
Φυλῆς
εἰς |
[16, 0] |
οὐδὲ
μετέσχον
τῆς
τότε
πολιτείας.
|
(Ἡμᾶς |
γὰρ
ὁ
πατὴρ
πρὸ
τῆς |
[16, 0] |
πρότερον
πένθ᾽
ἡμέραις.
(Καίτοι
οὔτε
|
ἡμᾶς |
εἰκὸς
ἦν
εἰς
τοιοῦτον
καιρὸν |
[16, 0] |
τὸν
Πειραιᾶ
κατελθεῖν
πρότερον
πένθ᾽
|
ἡμέραις. |
(Καίτοι
οὔτε
ἡμᾶς
εἰκὸς
ἦν |
[16, 10] |
δειλίαν
ὠνειδικότος.
(Καὶ
οὐ
πολλαῖς
|
ἡμέραις |
ὕστερον
μετὰ
ταῦτα
ἐν
Κορίνθῳ |
[16, 10] |
τὸν
ταξίαρχον
ἐκέλευον
ἀκληρωτὶ
τὴν
|
ἡμετέραν |
τάξιν
πέμπειν.
(Ὥστ᾽
εἴ
τινες |
[16, 10] |
τοῖς
πολεμίοις·
καὶ
μάλιστα
τῆς
|
ἡμετέρας |
φυλῆς
δυστυχησάσης,
καὶ
πλείστων
ἐναποθανόντων |
[16, 10] |
εἰκότως,
ὦ
βουλή·
δεινὸν
γὰρ
|
ἦν |
ἀγαπητῶς
ὀλίγῳ
πρότερον
σεσωσμένους
ἐφ᾽ |
[16, 0] |
ἡμέραις.
(Καίτοι
οὔτε
ἡμᾶς
εἰκὸς
|
ἦν |
εἰς
τοιοῦτον
καιρὸν
ἀφιγμένους
ἐπιθυμεῖν |
[16, 0] |
ἐκ
μὲν
γὰρ
τούτων
ῥᾴδιον
|
ἦν |
ἐξαλειφθῆναι
τῷ
βουλομένῳ,
ἐν
ἐκείνοις |
[16, 0] |
ῥᾴδιον
τοῦτο
γνῶναι,
ὅτι
ἀναγκαῖον
|
ἦν |
τοῖς
φυλάρχοις,
εἰ
μὴ
ἀποδείξειαν |
[16, 0] |
ἐκείνοις
δὲ
τοὺς
ἱππεύσαντας
ἀναγκαῖον
|
ἦν |
ὑπὸ
τῶν
φυλάρχων
ἀπενεχθῆναι.
(Ἔτι |
[16, 20] |
Ἐγὼ
δὲ
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἠναγκάσθην |
ὑπὲρ
τῶν
ἐμαυτοῦ
πραγμάτων
δημηγορῆσαι, |
[16, 0] |
τοῖς
καθεστηκόσι
πράγμασι
καὶ
ὡς
|
ἠνάγκασμαι |
τῶν
αὐτῶν
κινδύνων
μετέχειν
ὑμῖν, |
[16, 0] |
ὡς
δεινόν
τι
πεποιηκώς,
ἀλλ᾽
|
ἠξίουν, |
ἀποδείξας
ὡς
οὐδεὶς
ὑπ᾽
ἐμοῦ |
[16, 20] |
εἰσιν
εἰργασμένοι.
~Ἤδη
δέ
τινων
|
ᾐσθόμην, |
ὦ
βουλή,
καὶ
διὰ
ταῦτα |
[16, 0] |
μεταδιδόναι
τῆς
πολιτείας,
ἀλλὰ
μᾶλλον
|
ἠτίμαζον |
καὶ
τοὺς
συγκαταλύσαντας
τὸν
δῆμον. |