HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
σωφροσύνης 1
τ´ 4
Τὰ 2
τὰ 85
τά 2
τἀγαθοῦ 1
τάδε 1

Fréquences [« »]
68 ἐν
71 τῆς
72 τοῦ
85 τὰ
92 τὸν
100 τὸ
106 τὴν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, De la danse

τὰ

Paragraphes

[62]   δὲ μιμητικός ἐστι καὶ κινήμασι τὰ ᾀδόμενα δείξειν ὑπισχνεῖται, ἀναγκαῖον αὐτῷ,

[40]   εἰκότως ἂν νομίζοιτο. Ταῦτα μὲν τὰ Ἀθηναίων ὀλίγα πάνυ δείγματος ἕνεκα

[44]   πίστις. κἀκεῖνα δὲ τὰ ἀρχαῖα τὰ Αἰγύπτου καὶ Δαναοῦ εἴσεται καὶ

[76]   ὡς ῥυθμίζειν τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ αὐτῆς δύνασθαι. ~Εὐκίνητος δὲ

[83]   ὀρχηστὴν εὐδοκιμοῦντα πρότερον, συνετὸν μὲν τὰ ἄλλα καὶ θαυμάζεσθαι ὡς ἀληθῶς

[46]   Αἰόλου τῶν ἀνέμων δυναστεία καὶ τὰ ἄλλα μέχρι τῆς τῶν μνηστήρων

[61]   πλῆθος, ἐξελὼν τὰ κεφαλαιωδέστερα κατέλεξα, τὰ ἄλλα τοῖς τε ποιηταῖς ᾄδειν

[34]   θερμαυστρίζειν καὶ γέρανον ὀρχεῖσθαι καὶ τὰ ἄλλα ὡς μηδὲν τῇ νῦν

[82]   ἁπαλόν, καθ´ ὑπερβολὴν θηλυνομένων, καὶ τὰ ἀνδρώδη ἄχρι τοῦ ἀγρίου καὶ

[44]   μετὰ ταῦτα πίστις. κἀκεῖνα δὲ τὰ ἀρχαῖα τὰ Αἰγύπτου καὶ Δαναοῦ

[34]   τὸ χρήσιμον καὶ ἀπελαύνων αὐτῶν τὰ ἀσχημονέστερα, προτιμῶν δὲ καὶ θαυμάζων

[65]   ὑπόκρισίς ἐστιν, ὡς ἔφην, κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ τοῖς ῥήτορσιν ἐπιτηδευομένη,

[81]   ὅταν ἕκαστος τῶν ὁρώντων γνωρίζῃ τὰ αὑτοῦ, μᾶλλον δὲ ὥσπερ ἐν

[69]   ἅπαξ, οὐκ ἐξεπίτηδες ἐπιστάς, ὀρχηστὴν τὰ αὑτοῦ ποιοῦντα, Οἵου με, ἔφη

[18]   φαρέτρας χρῶνται περιδέοντες αὐτῇ ἀκτινηδὸν τὰ βέλη— εἰ μὴ πρότερον ὀρχήσαιτο

[2]   ἀφέμενος, ὦ Λυκῖνε, τοῦ περὶ τὰ βελτίω σπουδάζειν καὶ τοῖς παλαιοῖς

[59]   Σελεύκῳ ἐπὶ τῷ Στρατονίκης ἔρωτι. ~τὰ γὰρ Αἰγυπτίων, μυστικώτερα ὄντα, εἴσεται

[27]   τῆς φωνῆς ὑπεύθυνον παρέχων ἑαυτόν· τὰ γὰρ ἄλλα τοῖς ποιηταῖς ἐμέλησεν

[69]   συμμέμικται. καὶ γὰρ διανοίας ἐπίδειξιν τὰ γιγνόμενα ἔχει καὶ σωματικῆς ἀσκήσεως

[83]   οὐκ Αἴαντος ἀλλὰ ὀρχηστοῦ μανίας τὰ γιγνόμενα ἦν. οὐ γὰρ ἀρκεσθεὶς

[79]   πιών. σημεῖον δὲ τῆς πρὸς τὰ γιγνόμενα οἰκειότητος καὶ τοῦ γνωρίζειν

[16]   οἱ ἄριστοι προκριθέντες ἐξ αὐτῶν. τὰ γοῦν τοῖς χοροῖς γραφόμενα τούτοις

[34]   μέν τινα εἴδη ἐπαινεῖ ταύτης, τὰ δὲ πάνυ ἀπαξιοῖ, διαιρῶν αὐτὰ

[69]   ἔργα ἐστίν, τὰ μὲν ψυχῆς, τὰ δὲ σώματος· ἐν δὲ τῇ

[79]   τοῦ γνωρίζειν ἕκαστον τῶν ὁρώντων τὰ δεικνύμενα τὸ καὶ δακρύειν πολλάκις

[36]   ἂν ἐγκώμιον εἴη, γνῶναί τε τὰ δέοντα καὶ ἑρμηνεῦσαι αὐτά· ἑρμηνείαν

[78]   μιμήσεων ἐπισχών. Ἡροδότῳ μὲν οὖν τὰ δι´ ὀμμάτων φαινόμενα πιστότερα εἶναι

[37]   ἡ τοῦ ὀρχηστοῦ πολυμαθία καὶ τὰ διὰ μέσου μάλιστα ἴστω, Οὐρανοῦ

[25]   ὤκνει μανθάνειν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ διδασκαλεῖα τῶν αὐλητρίδων ἐφοίτα καὶ

[33]   γραφῆς ἐποιήσαντο πάντα τῆς ὀρχήσεως τὰ εἴδη ἐπεξιόντες καὶ ὀνόματα αὐτῶν

[43]   τὰ Πελοπιδῶν καὶ Μυκῆναι καὶ τὰ ἐν αὐταῖς καὶ πρὸ αὐτῶν,

[53]   Ἀργώ, τὴν λάλον αὐτῆς τρόπιν, ~τὰ ἐν Λήμνῳ, τὸν Αἰήτην, τὸν

[44]   ταῦτα καὶ Μενοικέως ἀπώλεια. ~καὶ τὰ ἐν Νεμέᾳ δέ, ἡ Ὑψιπύλη

[46]   περὶ τὸν Ὀρέστην δράματα καὶ τὰ ἐν Σκυθίᾳ τῷ ἥρωϊ τετολμημένα.

[53]   ὄνειρον, τὸν Ἀψύρτου σπαραγμὸν καὶ τὰ ἐν τῷ παράπλῳ γενόμενα, καὶ

[2]   κυκλίων αὐλητῶν καὶ τῶν κιθάρᾳ τὰ ἔννομα προσᾳδόντων, καὶ μάλιστα τῆς

[21]   Ἰδαίων Δακτύλων τοῦτο ἔργον πεποιημένον, τὰ ἐνόπλια παιδεύειν, παραλαβόντα παρὰ τῆς

[8]   ἐξ ὀρχήσεως ἐκέκτητο. φησὶν δὲ τὰ ἔπη ὧδέ πως· Μηριόνη, τάχα

[54]   αὐτοῦ μέχρι Περσῶν πλάνη, καὶ τὰ ἔτι ἀρχαιότερα, ἡ τοῦ Ταντάλου

[59]   καὶ τὰς τῶν θεῶν εἰς τὰ ζῷα μεταβολάς. Πρὸ πάντων δὲ

[23]   ἐπαινοῦσιν. ὁ μὲν γὰρ Ὅμηρος τὰ ἥδιστα καὶ κάλλιστα καταλέγων, ὕπνον

[72]   δὲ τοῖς ἀδικουμένοις, καὶ ὅλως τὰ ἤθη τῶν ὁρώντων παιδαγωγοῦν. ~ὃ

[41]   οἷς ἑξῆς ὁ Κιθαιρὼν καὶ τὰ Θηβαίων καὶ Λαβδακιδῶν πάθη καὶ

[27]   καὶ κατακλῶν, ἐνίοτε καὶ περιᾴδων τὰ ἰαμβεῖα καί, τὸ δὴ αἴσχιστον,

[72]   ὁρᾷς τὸ θέατρον μισοῦν μὲν τὰ κακῶς γιγνόμενα, ἐπιδακρῦον δὲ τοῖς

[76]   ἐπὶ τῇ ὀρχηστικῇ, ὡς ῥυθμίζειν τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ αὐτῆς

[61]   δὲ ἀπείρων τὸ πλῆθος, ἐξελὼν τὰ κεφαλαιωδέστερα κατέλεξα, τὰ ἄλλα τοῖς

[65]   προσώποις καὶ μὴ ἀπῳδὰ εἶναι τὰ λεγόμενα τῶν εἰσαγομένων ἀριστέων ἢ

[7]   εἰ λῆρος εἶναί σοι δόξει τὰ λεχθησόμενα. καὶ πρῶτόν γε ἐκεῖνο

[66]   τίνες οἱ ὀρχησόμενοι καὶ ὑποκρινούμενοι τὰ λοιπὰ προσωπεῖα εἶεν· ἐπεὶ δὲ

[41]   τῶν παραλελειμμένων διῆλθον. ~ἑξῆς δὲ τὰ Μέγαρα καὶ Νῖσος καὶ Σκύλλα

[64]   ὑπισχνουμένου, Τὸν ὀρχηστήν, ἔφη, δοὺς τὰ μέγιστα εὐφρανεῖς. τοῦ δὲ Νέρωνος

[69]   εὐφωνίαν, ᾀδόντων ὁμοφωνίαν. ~Ἔτι δὲ τὰ μὲν ἄλλα θατέρου τῶν ἐν

[15]   μυεῖσθαι. ὅτι δ´ οὕτως ἔχει, τὰ μὲν ὄργια σιωπᾶν ἄξιον τῶν

[34]   ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις τὰ μέν τινα εἴδη ἐπαινεῖ ταύτης,

[69]   ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ἔργα ἐστίν, τὰ μὲν ψυχῆς, τὰ δὲ σώματος·

[2]   ταῦτα παιδείᾳ σύντροφος καὶ φιλοσοφίᾳ τὰ μέτρια ὡμιληκώς, ἀφέμενος, ὦ Λυκῖνε,

[8]   Κουρῆτας ὀρχεῖσθαι κελεῦσαι, καὶ οὐ τὰ μέτρια ὤνατο τῆς τέχνης αὐτῶν,

[25]   μετρίως σπουδάσεσθαι, ὅς γε καὶ τὰ μικρὰ οὐκ ὤκνει μανθάνειν, ἀλλὰ

[15]   πάντες ἀκούουσιν, ὅτι τοὺς ἐξαγορεύοντας τὰ μυστήρια ἐξορχεῖσθαι λέγουσιν οἱ πολλοί.

[12]   καὶ ἡγεῖται μὲν ὁ ἔφηβος τὰ νεανικὰ ὀρχούμενος καὶ ὅσοις ὕστερον

[58]   μεριζόμενον, καὶ ταῦτα εἴσεται, καὶ τὰ νεώτερα δὲ ὅσα μετὰ τὴν

[8]   δὲ αὐτῶν ἡ ὄρχησις ἦν, τὰ ξίφη μεταξὺ κροτούντων πρὸς τὰς

[41]   τὰ Πενθέως καὶ Ἀκταίωνος καὶ τὰ Οἰδίποδος καὶ Ἡρακλῆς σὺν τοῖς

[85]   τοῦτο ἀτεχνῶς ὄρχησις ποιεῖ καὶ τὰ ὄμματα θέλγουσα καὶ ἐγρηγορέναι ποιοῦσα

[85]   ἔχω καὶ τὰ ὦτα καὶ τὰ ὄμματα. καὶ μέμνησό γε, ὦ

[4]   ἡμῖν ὑποφαίνεις ἐλπίδα, ἐπαινεῖν τολμῶν τὰ οὕτως αἰσχρὰ καὶ κατάπτυστα. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.

[66]   ὅτι αὐτὸς ὑποκρινεῖται καὶ ὑπορχήσεται τὰ πάντα, Ἐλελήθεις, ἔφη, ὦ βέλτιστε,

[68]   κωμικὴ γελωτοποιία· ὁ δὲ ὀρχηστὴς τὰ πάντα ἔχει συλλαβών, καὶ ἔνεστιν

[23]   εἰς δύο διῃρηκὼς ὁ Ὅμηρος τὰ πάντα πράγματα, πόλεμον καὶ εἰρήνην,

[43]   καὶ Μελικέρτου ὑποδοχήν. ~Ἐπὶ τούτοις τὰ Πελοπιδῶν καὶ Μυκῆναι καὶ τὰ

[41]   ἐπὶ τῷ πένθει σιγὴ καὶ τὰ Πενθέως καὶ Ἀκταίωνος καὶ τὰ

[46]   ἔρωτος. Ὧν οὐκ ἀλλότρια καὶ τὰ περὶ τὸν Ὀρέστην δράματα καὶ

[59]   ζῷα μεταβολάς. Πρὸ πάντων δὲ τὰ περὶ τοὺς ἔρωτας αὐτῶν καὶ

[74]   καίτοι τῆς μὲν ψυχῆς προεῖπον τὰ πλεῖστα· μνημονικόν τε γὰρ εἶναι

[80]   λέγει· οἱ δὲ εὔρυθμα μέν, τὰ πράγματα δὲ μετάχρονα ἢ πρόχρονα,

[46]   τετολμημένα. οὐκ ἀπῳδὰ δὲ καὶ τὰ πρὸ τούτων, ἀλλὰ τοῖς Ἰλιακοῖς

[5]   ἔστ´ ἂν δασύς τε εἴην τὰ σκέλη καὶ τὸ γένειον ἀπαράτιλτος·

[76]   καὶ δήμου τινὸς οὐ φαύλου τὰ τοιαῦτα ἐπισημαίνεσθαι βοὰς εἰπεῖν· οἱ

[83]   ἄκραν δὲ μίμησιν τοῦ πάθους τὰ τοιαῦτα οἰόμενοι εἶναι· οἱ ἀστειότεροι

[70]   περὶ ψυχῆς ὁ Πλάτων λέγει, τὰ τρία μέρη αὐτῆς καλῶς ὁ

[6]   ταύτην λειτουργίαν ὑποστῆναι καὶ παρασχεῖν τὰ ὦτα, καὶ ἄνευ κηροῦ παρακούειν

[85]   σοι καὶ ἀναπεπταμένα ἔχω καὶ τὰ ὦτα καὶ τὰ ὄμματα. καὶ

[2]   κάθησαι τὸ ὅμοιον πεπονθὼς τοῖς τὰ ὦτα πτερῷ κνωμένοις, καὶ ταῦτα

[78]   ὤτων δοκεῖ· ὀρχήσει δὲ καὶ τὰ ὤτων καὶ ὀφθαλμῶν πρόσεστιν. ~οὕτω

Paragraphes
[62]	δὲ μιμητικός ἐστι καὶ κινήμασι	τὰ	ᾀδόμενα δείξειν ὑπισχνεῖται, ἀναγκαῖον αὐτῷ,
[40]	εἰκότως ἂν νομίζοιτο. Ταῦτα μὲν	τὰ	Ἀθηναίων ὀλίγα πάνυ δείγματος ἕνεκα
[44]	πίστις. κἀκεῖνα δὲ τὰ ἀρχαῖα	τὰ	Αἰγύπτου καὶ Δαναοῦ εἴσεται καὶ
[76]	ὡς ῥυθμίζειν τὰ καλὰ καὶ	τὰ	αἰσχρὰ αὐτῆς δύνασθαι. ~Εὐκίνητος δὲ
[83]	ὀρχηστὴν εὐδοκιμοῦντα πρότερον, συνετὸν μὲν	τὰ	ἄλλα καὶ θαυμάζεσθαι ὡς ἀληθῶς
[46]	Αἰόλου τῶν ἀνέμων δυναστεία καὶ	τὰ	ἄλλα μέχρι τῆς τῶν μνηστήρων
[61]	πλῆθος, ἐξελὼν τὰ κεφαλαιωδέστερα κατέλεξα,	τὰ	ἄλλα τοῖς τε ποιηταῖς ᾄδειν
[34]	θερμαυστρίζειν καὶ γέρανον ὀρχεῖσθαι καὶ	τὰ	ἄλλα ὡς μηδὲν τῇ νῦν
[82]	ἁπαλόν, καθ´ ὑπερβολὴν θηλυνομένων, καὶ	τὰ	ἀνδρώδη ἄχρι τοῦ ἀγρίου καὶ
[44]	μετὰ ταῦτα πίστις. κἀκεῖνα δὲ	τὰ	ἀρχαῖα τὰ Αἰγύπτου καὶ Δαναοῦ
[34]	τὸ χρήσιμον καὶ ἀπελαύνων αὐτῶν	τὰ	ἀσχημονέστερα, προτιμῶν δὲ καὶ θαυμάζων
[65]	ὑπόκρισίς ἐστιν, ὡς ἔφην, κατὰ	τὰ	αὐτὰ καὶ τοῖς ῥήτορσιν ἐπιτηδευομένη,
[81]	ὅταν ἕκαστος τῶν ὁρώντων γνωρίζῃ	τὰ	αὑτοῦ, μᾶλλον δὲ ὥσπερ ἐν
[69]	ἅπαξ, οὐκ ἐξεπίτηδες ἐπιστάς, ὀρχηστὴν	τὰ	αὑτοῦ ποιοῦντα, Οἵου με, ἔφη
[18]	φαρέτρας χρῶνται περιδέοντες αὐτῇ ἀκτινηδὸν	τὰ	βέλη— εἰ μὴ πρότερον ὀρχήσαιτο
[2]	ἀφέμενος, ὦ Λυκῖνε, τοῦ περὶ	τὰ	βελτίω σπουδάζειν καὶ τοῖς παλαιοῖς
[59]	Σελεύκῳ ἐπὶ τῷ Στρατονίκης ἔρωτι.	~τὰ	γὰρ Αἰγυπτίων, μυστικώτερα ὄντα, εἴσεται
[27]	τῆς φωνῆς ὑπεύθυνον παρέχων ἑαυτόν·	τὰ	γὰρ ἄλλα τοῖς ποιηταῖς ἐμέλησεν
[69]	συμμέμικται. καὶ γὰρ διανοίας ἐπίδειξιν	τὰ	γιγνόμενα ἔχει καὶ σωματικῆς ἀσκήσεως
[83]	οὐκ Αἴαντος ἀλλὰ ὀρχηστοῦ μανίας	τὰ	γιγνόμενα ἦν. οὐ γὰρ ἀρκεσθεὶς
[79]	πιών. σημεῖον δὲ τῆς πρὸς	τὰ	γιγνόμενα οἰκειότητος καὶ τοῦ γνωρίζειν
[16]	οἱ ἄριστοι προκριθέντες ἐξ αὐτῶν.	τὰ	γοῦν τοῖς χοροῖς γραφόμενα τούτοις
[34]	μέν τινα εἴδη ἐπαινεῖ ταύτης,	τὰ	δὲ πάνυ ἀπαξιοῖ, διαιρῶν αὐτὰ
[69]	ἔργα ἐστίν, τὰ μὲν ψυχῆς,	τὰ	δὲ σώματος· ἐν δὲ τῇ
[79]	τοῦ γνωρίζειν ἕκαστον τῶν ὁρώντων	τὰ	δεικνύμενα τὸ καὶ δακρύειν πολλάκις
[36]	ἂν ἐγκώμιον εἴη, γνῶναί τε	τὰ	δέοντα καὶ ἑρμηνεῦσαι αὐτά· ἑρμηνείαν
[78]	μιμήσεων ἐπισχών. Ἡροδότῳ μὲν οὖν	τὰ	δι´ ὀμμάτων φαινόμενα πιστότερα εἶναι
[37]	ἡ τοῦ ὀρχηστοῦ πολυμαθία καὶ	τὰ	διὰ μέσου μάλιστα ἴστω, Οὐρανοῦ
[25]	ὤκνει μανθάνειν, ἀλλὰ καὶ εἰς	τὰ	διδασκαλεῖα τῶν αὐλητρίδων ἐφοίτα καὶ
[33]	γραφῆς ἐποιήσαντο πάντα τῆς ὀρχήσεως	τὰ	εἴδη ἐπεξιόντες καὶ ὀνόματα αὐτῶν
[43]	τὰ Πελοπιδῶν καὶ Μυκῆναι καὶ	τὰ	ἐν αὐταῖς καὶ πρὸ αὐτῶν,
[53]	Ἀργώ, τὴν λάλον αὐτῆς τρόπιν,	~τὰ	ἐν Λήμνῳ, τὸν Αἰήτην, τὸν
[44]	ταῦτα καὶ Μενοικέως ἀπώλεια. ~καὶ	τὰ	ἐν Νεμέᾳ δέ, ἡ Ὑψιπύλη
[46]	περὶ τὸν Ὀρέστην δράματα καὶ	τὰ	ἐν Σκυθίᾳ τῷ ἥρωϊ τετολμημένα.
[53]	ὄνειρον, τὸν Ἀψύρτου σπαραγμὸν καὶ	τὰ	ἐν τῷ παράπλῳ γενόμενα, καὶ
[2]	κυκλίων αὐλητῶν καὶ τῶν κιθάρᾳ	τὰ	ἔννομα προσᾳδόντων, καὶ μάλιστα τῆς
[21]	Ἰδαίων Δακτύλων τοῦτο ἔργον πεποιημένον,	τὰ	ἐνόπλια παιδεύειν, παραλαβόντα παρὰ τῆς
[8]	ἐξ ὀρχήσεως ἐκέκτητο. φησὶν δὲ	τὰ	ἔπη ὧδέ πως· Μηριόνη, τάχα
[54]	αὐτοῦ μέχρι Περσῶν πλάνη, καὶ	τὰ	ἔτι ἀρχαιότερα, ἡ τοῦ Ταντάλου
[59]	καὶ τὰς τῶν θεῶν εἰς	τὰ	ζῷα μεταβολάς. Πρὸ πάντων δὲ
[23]	ἐπαινοῦσιν. ὁ μὲν γὰρ Ὅμηρος	τὰ	ἥδιστα καὶ κάλλιστα καταλέγων, ὕπνον
[72]	δὲ τοῖς ἀδικουμένοις, καὶ ὅλως	τὰ	ἤθη τῶν ὁρώντων παιδαγωγοῦν. ~ὃ
[41]	οἷς ἑξῆς ὁ Κιθαιρὼν καὶ	τὰ	Θηβαίων καὶ Λαβδακιδῶν πάθη καὶ
[27]	καὶ κατακλῶν, ἐνίοτε καὶ περιᾴδων	τὰ	ἰαμβεῖα καί, τὸ δὴ αἴσχιστον,
[72]	ὁρᾷς τὸ θέατρον μισοῦν μὲν	τὰ	κακῶς γιγνόμενα, ἐπιδακρῦον δὲ τοῖς
[76]	ἐπὶ τῇ ὀρχηστικῇ, ὡς ῥυθμίζειν	τὰ	καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ αὐτῆς
[61]	δὲ ἀπείρων τὸ πλῆθος, ἐξελὼν	τὰ	κεφαλαιωδέστερα κατέλεξα, τὰ ἄλλα τοῖς
[65]	προσώποις καὶ μὴ ἀπῳδὰ εἶναι	τὰ	λεγόμενα τῶν εἰσαγομένων ἀριστέων ἢ
[7]	εἰ λῆρος εἶναί σοι δόξει	τὰ	λεχθησόμενα. καὶ πρῶτόν γε ἐκεῖνο
[66]	τίνες οἱ ὀρχησόμενοι καὶ ὑποκρινούμενοι	τὰ	λοιπὰ προσωπεῖα εἶεν· ἐπεὶ δὲ
[41]	τῶν παραλελειμμένων διῆλθον. ~ἑξῆς δὲ	τὰ	Μέγαρα καὶ Νῖσος καὶ Σκύλλα
[64]	ὑπισχνουμένου, Τὸν ὀρχηστήν, ἔφη, δοὺς	τὰ	μέγιστα εὐφρανεῖς. τοῦ δὲ Νέρωνος
[69]	εὐφωνίαν, ᾀδόντων ὁμοφωνίαν. ~Ἔτι δὲ	τὰ	μὲν ἄλλα θατέρου τῶν ἐν
[15]	μυεῖσθαι. ὅτι δ´ οὕτως ἔχει,	τὰ	μὲν ὄργια σιωπᾶν ἄξιον τῶν
[34]	ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις	τὰ	μέν τινα εἴδη ἐπαινεῖ ταύτης,
[69]	ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ἔργα ἐστίν,	τὰ	μὲν ψυχῆς, τὰ δὲ σώματος·
[2]	ταῦτα παιδείᾳ σύντροφος καὶ φιλοσοφίᾳ	τὰ	μέτρια ὡμιληκώς, ἀφέμενος, ὦ Λυκῖνε,
[8]	Κουρῆτας ὀρχεῖσθαι κελεῦσαι, καὶ οὐ	τὰ	μέτρια ὤνατο τῆς τέχνης αὐτῶν,
[25]	μετρίως σπουδάσεσθαι, ὅς γε καὶ	τὰ	μικρὰ οὐκ ὤκνει μανθάνειν, ἀλλὰ
[15]	πάντες ἀκούουσιν, ὅτι τοὺς ἐξαγορεύοντας	τὰ	μυστήρια ἐξορχεῖσθαι λέγουσιν οἱ πολλοί.
[12]	καὶ ἡγεῖται μὲν ὁ ἔφηβος	τὰ	νεανικὰ ὀρχούμενος καὶ ὅσοις ὕστερον
[58]	μεριζόμενον, καὶ ταῦτα εἴσεται, καὶ	τὰ	νεώτερα δὲ ὅσα μετὰ τὴν
[8]	δὲ αὐτῶν ἡ ὄρχησις ἦν,	τὰ	ξίφη μεταξὺ κροτούντων πρὸς τὰς
[41]	τὰ Πενθέως καὶ Ἀκταίωνος καὶ	τὰ	Οἰδίποδος καὶ Ἡρακλῆς σὺν τοῖς
[85]	τοῦτο ἀτεχνῶς ὄρχησις ποιεῖ καὶ	τὰ	ὄμματα θέλγουσα καὶ ἐγρηγορέναι ποιοῦσα
[85]	ἔχω καὶ τὰ ὦτα καὶ	τὰ	ὄμματα. καὶ μέμνησό γε, ὦ
[4]	ἡμῖν ὑποφαίνεις ἐλπίδα, ἐπαινεῖν τολμῶν	τὰ	οὕτως αἰσχρὰ καὶ κατάπτυστα. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.
[66]	ὅτι αὐτὸς ὑποκρινεῖται καὶ ὑπορχήσεται	τὰ	πάντα, Ἐλελήθεις, ἔφη, ὦ βέλτιστε,
[68]	κωμικὴ γελωτοποιία· ὁ δὲ ὀρχηστὴς	τὰ	πάντα ἔχει συλλαβών, καὶ ἔνεστιν
[23]	εἰς δύο διῃρηκὼς ὁ Ὅμηρος	τὰ	πάντα πράγματα, πόλεμον καὶ εἰρήνην,
[43]	καὶ Μελικέρτου ὑποδοχήν. ~Ἐπὶ τούτοις	τὰ	Πελοπιδῶν καὶ Μυκῆναι καὶ τὰ
[41]	ἐπὶ τῷ πένθει σιγὴ καὶ	τὰ	Πενθέως καὶ Ἀκταίωνος καὶ τὰ
[46]	ἔρωτος. Ὧν οὐκ ἀλλότρια καὶ	τὰ	περὶ τὸν Ὀρέστην δράματα καὶ
[59]	ζῷα μεταβολάς. Πρὸ πάντων δὲ	τὰ	περὶ τοὺς ἔρωτας αὐτῶν καὶ
[74]	καίτοι τῆς μὲν ψυχῆς προεῖπον	τὰ	πλεῖστα· μνημονικόν τε γὰρ εἶναι
[80]	λέγει· οἱ δὲ εὔρυθμα μέν,	τὰ	πράγματα δὲ μετάχρονα ἢ πρόχρονα,
[46]	τετολμημένα. οὐκ ἀπῳδὰ δὲ καὶ	τὰ	πρὸ τούτων, ἀλλὰ τοῖς Ἰλιακοῖς
[5]	ἔστ´ ἂν δασύς τε εἴην	τὰ	σκέλη καὶ τὸ γένειον ἀπαράτιλτος·
[76]	καὶ δήμου τινὸς οὐ φαύλου	τὰ	τοιαῦτα ἐπισημαίνεσθαι βοὰς εἰπεῖν· οἱ
[83]	ἄκραν δὲ μίμησιν τοῦ πάθους	τὰ	τοιαῦτα οἰόμενοι εἶναι· οἱ ἀστειότεροι
[70]	περὶ ψυχῆς ὁ Πλάτων λέγει,	τὰ	τρία μέρη αὐτῆς καλῶς ὁ
[6]	ταύτην λειτουργίαν ὑποστῆναι καὶ παρασχεῖν	τὰ	ὦτα, καὶ ἄνευ κηροῦ παρακούειν
[85]	σοι καὶ ἀναπεπταμένα ἔχω καὶ	τὰ	ὦτα καὶ τὰ ὄμματα. καὶ
[2]	κάθησαι τὸ ὅμοιον πεπονθὼς τοῖς	τὰ	ὦτα πτερῷ κνωμένοις, καὶ ταῦτα
[78]	ὤτων δοκεῖ· ὀρχήσει δὲ καὶ	τὰ	ὤτων καὶ ὀφθαλμῶν πρόσεστιν. ~οὕτω

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/05/2009