Chapitre |
[3] |
οὖν
ὁ
Καύκασος
~ἐπιτήδειος
ἢ
|
ὁ |
Παρνασσὸς
ἢ
ὑψηλότερος
~ἀμφοῖν
ὁ |
[12] |
σὺ
ποιήσῃ
τῷ
στρατῷ,
~ἢ
|
ὁ |
σίδηρος
ἀναγκαῖος
τότε;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ὁ |
[1] |
γελᾷς,
ὦ
Χάρων;
ἢ
τί
|
τὸ |
πορθμεῖον
ἀπολιπὼν
~δεῦρο
ἀνελήλυθας
εἰς |
[10] |
τίς
ἂν
εἴη;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Τέλλος
|
ὁ |
Ἀθηναῖος,
ὃς
εὖ
τ´
ἐβίω |
[23] |
ἐστι
τὸ
Τρωϊκόν·
ἀντικρὺ
~δὲ
|
ὁ |
Αἴας
τέθαπται
ἐν
τῷ
Ῥοιτείῳ. |
[19] |
τε
ἄλλως
~γενέσθαι.
τοῦτό
ἐστιν
|
ὁ |
ἀνθρώπου
βίος·
ἅπαντες
~ὑπὸ
πνεύματος |
[4] |
ἡμῖν
ὑφηγεῖται
τὸ
~ἔπος
καὶ
|
ὁ |
ἀρχιτέκτων
Ὅμηρος,
~αὐτὰρ
ἐπ´
Ὄσσῃ |
[19] |
φυσαλλίδας
~λέγω,
ἀφ´
ὧν
συναγείρεται
|
ὁ |
ἀφρός·
ἐκείνων
τοίνυν
~τινὲς
μὲν |
[19] |
~μοι
ἔδοξαν
οἱ
ἄνθρωποι
καὶ
|
ὁ |
βίος
ἅπας
αὐτῶν.
~ἤδη
ποτὲ |
[10] |
τὸ
τέλος
~ἀφίκῃ
τοῦ
βίου·
|
ὁ |
γὰρ
θάνατος
ἀκριβὴς
ἔλεγχος
~τῶν |
[17] |
ἡ
μὲν
ἕξει
τέλος
αὐτῷ,
|
~ὁ |
δὲ
ἄρτι
ἐπιθεὶς
τὸν
ὄροφον |
[4] |
ὦ
Χάρων,
καὶ
ἥκιστα
~ποιητικός·
|
ὁ |
δὲ
γεννάδας
Ὅμηρος
ἀπὸ
δυοῖν |
[1] |
τῷ
ἄνω
Διὶ
τῶν
ἀνθρωπικῶν·
|
ὁ |
δὲ
~ὀξύθυμός
τέ
ἐστι
καὶ |
[15] |
ἄγουσι
καὶ
φέρουσι
τὸ
~ὑποδεέστερον.
|
ὁ |
δὲ
περιπετόμενος
αὐτοὺς
ἐκ
~τἀφανοῦς |
[10] |
ἐκεῖνοι
τὰ
πρῶτα
τῆς
εὐδαιμονίας.
|
~ὁ |
δεύτερος
δὲ
τίς
ἂν
εἴη; |
[8] |
εὐρέας
ὤμους;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Μίλων
οὗτος
|
ὁ |
ἐκ
Κρότωνος
ἀθλητής.
ἐπικροτοῦσι
~δ´ |
[1] |
τοῦ
Ἅιδου
καὶ
αὐτὸς
~ὥσπερ
|
ὁ |
Θετταλὸς
ἐκεῖνος
νεανίσκος
μίαν
ἡμέραν
|
[9] |
στολῆς.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Κῦρος,
ὦ
Χάρων,
|
ὁ |
Καμβύσου,
ὃς
τὴν
ἀρχὴν
~πάλαι |
[3] |
τὴν
ἱκανὴν
σκοπήν.
ἆρ´
οὖν
|
ὁ |
Καύκασος
~ἐπιτήδειος
ἢ
ὁ
Παρνασσὸς |
[9] |
τὸν
Κροῖσον
ἄρχοι
~ἁπάντων.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Ὁ |
Κροῖσος
δὲ
ποῦ
ποτε
κἀκεῖνός |
[11] |
τοιούτων
κρίσιν.
~ἀλλὰ
τίνας
ἐκείνους
|
ὁ |
Κροῖσος
ἐκπέμπει
ἢ
τί
ἐπὶ |
[7] |
ὁρᾷς;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὑπερφυῶς
γε·
τυφλὸς
|
ὁ |
Λυγκεὺς
ἐκεῖνος
ὡς
~πρὸς
ἐμέ· |
[13] |
καὶ
φθονεῖς.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
φέρει
|
ὁ |
Λυδός,
ὦ
Χάρων,
τὴν
παρρησίαν
|
[14] |
τὸ
~διάδημα,
ᾧ
τὸν
δακτύλιον
|
ὁ |
μάγειρος
ἀναδίδωσι
~τὸν
ἰχθὺν
ἀνατεμών, |
[15] |
καὶ
αἱ
~ἐλπίδες
ὑπεράνω
πετόμενοι
|
ὁ |
μὲν
ἐμπίπτων
ἐκπλήττει
~ἐνίοτε
καὶ |
[11] |
τῆς
γῆς
καὶ
οὗτος
ὥσπερ
|
~ὁ |
μόλυβδος
καὶ
τὰ
ἄλλα.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[21] |
κηρῷ
~ἔβυσαν
αὐτά,
οἷόν
περ
|
ὁ |
Ὀδυσσεὺς
τοὺς
ἑταίρους
~ἔδρασε
δέει |
[3] |
ὁ
Παρνασσὸς
ἢ
ὑψηλότερος
~ἀμφοῖν
|
ὁ |
Ὄλυμπος
ἐκεινοσί;
καίτοι
οὐ
φαῦλον |
[17] |
εἰ
ἠπίστατο
ὡς
ἑπτέτης
γενόμενος
|
ὁ
|
~παῖς
τεθνήξεται,
ἆρα
ἄν
σοι |
[5] |
ἡ
Οἴτη,
ὡς
ἔοικεν,
εἶτα
|
ὁ |
Παρνασσὸς
~ἐπὶ
πᾶσιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὕτω |
[5] |
καὶ
σύ·
~καὶ
ἐπείπερ
δικόρυμβος
|
ὁ |
Παρνασσός
ἐστι,
μίαν
~ἑκάτερος
ἄκραν |
[5] |
ἅπαντα.
μετατίθει
~τὴν
Οἴτην·
ἐπικυλινδείσθω
|
ὁ |
Παρνασσός.
ἰδοὺ
~δή,
ἐπάνειμι
αὖθις· |
[3] |
γὰρ
ὅσα
δυνατά.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὅμηρος
|
ὁ |
ποιητής
φησι
τοὺς
Ἀλωέως
υἱέας, |
[24] |
τίνος
δ´
αὐτοῖς,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
ὁ |
πόλεμος;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὑπὲρ
τοῦ
πεδίου |
[7] |
τινα
ᾠδὴν
τοῖς
~πλέουσιν,
ὡς
|
ὁ |
Ποσειδῶν
συνήγαγε
τὰς
νεφέλας
~καὶ |
[9] |
~τίς
τ´
ἄρ´
ὅδ´
ἄλλος
|
ὁ |
σεμνὸς
ἀνήρ;
~οὐχ
Ἕλλην,
ὡς |
[12] |
ὁ
σίδηρος
ἀναγκαῖος
τότε;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
|
~Ὁ |
σίδηρος
δῆλον
ὅτι.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Καὶ |
[12] |
ἐνδεεῖς
ἐστε.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Πῶς
ἀμείνων
|
ὁ |
σίδηρος
χρυσίου;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Ἢν
ἀποκρίνῃ |
[10] |
εὐδαιμονέστατον
εἶναι.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
ἄρα
|
ὁ |
Σόλων
ἐρεῖ;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Θάρρει·
οὐδὲν |
[2] |
νεκραγωγοῦντα
~πολλοῦ
τοῦ
χρόνου·
κᾆτα
|
ὁ |
τελώνης
Αἰακὸς
~ἀγανακτήσει
μηδ´
ὀβολὸν |
[17] |
γὰρ
οὐκ
ἂν
ποιήσειεν
ἐκεῖνος
|
ὁ |
τὴν
~οἰκίαν
σπουδῇ
οἰκοδομούμενος
καὶ |
[14] |
δὲ
τίς
ἐστιν,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
ὁ
|
~τὴν
πορφυρᾶν
ἐφεστρίδα
ἐμπεπορπημένος,
ὁ |
[14] |
ὁ
~τὴν
πορφυρᾶν
ἐφεστρίδα
ἐμπεπορπημένος,
|
ὁ |
τὸ
~διάδημα,
ᾧ
τὸν
δακτύλιον |
[17] |
χρήσεσθαι
τοῖς
παροῦσιν,
ἐπειδὰν
~ἐπιστὰς
|
ὁ |
ὑπηρέτης
καλῇ
καὶ
ἀπάγῃ
πεδήσας |
[15] |
ἀμαθία
~καὶ
ἀπορία
καὶ
φιλαργυρία,
|
ὁ |
φόβος
δὲ
καὶ
αἱ
~ἐλπίδες |
[17] |
ἐν
αὐτῇ;
ἐκεῖνος
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
χαίρων
~ὅτι
ἄρρενα
παῖδα
τέτοκεν |
[11] |
ἑκάστου
ἐκλέγων.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ναί·
ἀλλὰ
|
ὁ |
χαλκὸς
μὲν
πολύς,
ὥστε
οὐ |
[12] |
μὴ
παρασκευάσαιο,
οἴχοιτο
ἄν
~σοι
|
ὁ |
χρυσὸς
ἐς
Πέρσας
αἰχμάλωτος.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ) |
[11] |
ἐκτόπως.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐκεῖνο
γάρ
ἐστιν
|
ὁ |
χρυσός,
τὸ
λαμπρὸν
ὃ
~ἀποστίλβει, |
[22] |
ἐστι
καὶ
ὅτι
~κάτθαν´
ὁμῶς
|
ὅ |
τ´
ἄτυμβος
ἀνὴρ
ὅς
τ´ |
[6] |
εἶδες
γελῶντα
καὶ
ἤρου
γε
|
ὅ |
τι
~γελῴην,
ἀκούσας
τινὸς
ἥσθην |
[9] |
Ἀθηναίῳ
διαλεγόμενον.
~βούλει
ἀκούσωμεν
αὐτῶν
|
ὅ |
τι
καὶ
λέγουσι;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πάνυ |
[11] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ
μὴν
οὐχ
ὁρῶ
|
ὅ |
τι
τὸ
ἀγαθὸν
αὐτῷ
πρόσεστιν, |
[18] |
καὶ
πρὸς
ἐμαυτόν
γε
ἐννοῶ
|
~ὅ |
τι
τὸ
ἡδὺ
αὐτοῖς
παρὰ |
[3] |
Ὄλυμπος
ἐκεινοσί;
καίτοι
οὐ
φαῦλον
|
ὃ
|
~ἀνεμνήσθην
ἐς
τὸν
Ὄλυμπον
ἀπιδών· |
[11] |
ἐστιν
ὁ
χρυσός,
τὸ
λαμπρὸν
|
ὃ
|
~ἀποστίλβει,
τὸ
ὕπωχρον
μετ´
ἐρυθήματος; |
[12] |
~Καὶ
εἴ
γε
τοῦτον
μὴ
|
παρασκευάσαιο, |
οἴχοιτο
ἄν
~σοι
ὁ
χρυσὸς |
[22] |
~Θερσίτῃ
δ´
ἶσος
Θέτιδος
παῖς
|
ἠϋκόμοιο
|
~πάντες
δ´
εἰσὶν
ὁμῶς
νεκύων |
[11] |
φιλόμαντις
δὲ
ἁνὴρ
ἐκτόπως.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Ἐκεῖνο |
γάρ
ἐστιν
ὁ
χρυσός,
τὸ |
[16] |
τὰ
πολλά,
τοῦτο
μὲν
ἐκείνῳ,
|
ἐκεῖνο |
δὲ
ἄλλῳ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἰκότως,
ὦ |
[9] |
ἄρασθαι
δυνάμενος.
~σὺ
δέ
μοι
|
ἐκεῖνο |
εἰπέ,
~τίς
τ´
ἄρ´
ὅδ´ |
[18] |
παρὰ
τὸν
βίον
ἢ
τί
|
ἐκεῖνό |
ἐστιν,
~οὗ
στερούμενοι
ἀγανακτοῦσιν.
ἢν |
[11] |
πρῶτον
εἶδον,
ἀκούων
ἀεί.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Ἐκεῖνο, |
ὦ
Χάρων,
τὸ
ἀοίδιμον
ὄνομα |
[16] |
ψόφον
ἐργάσεται,
οὗτος
~δὲ
ὀλίγον
|
ἀπὸ |
γῆς
αἰωρούμενος,
ἢν
καὶ
πέσῃ, |
[9] |
ἀνήρ;
~οὐχ
Ἕλλην,
ὡς
ἔοικεν,
|
ἀπὸ |
γοῦν
τῆς
στολῆς.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Κῦρος, |
[5] |
~μόγις
Ἰωνία
καὶ
Λυδία
φαίνεται,
|
ἀπὸ |
δὲ
τῆς
ἑσπέρας
~οὐ
πλέον |
[5] |
~οὐ
πλέον
Ἰταλίας
καὶ
Σικελίας,
|
ἀπὸ |
δὲ
τῶν
~ἀρκτῴων
τὰ
ἐπὶ |
[4] |
~ποιητικός·
ὁ
δὲ
γεννάδας
Ὅμηρος
|
ἀπὸ |
δυοῖν
στίχοιν
~αὐτίκα
ἡμῖν
ἀμβατὸν |
[16] |
ἐπιπλοκὴ
δηλοῖ.
ὁρᾷς
δ´
οὖν
|
ἀπὸ |
λεπτοῦ
~κρεμαμένους
ἅπαντας·
καὶ
οὗτος |
[5] |
ἐσμὲν
~ἐν
ὑπωρείᾳ
τοῦ
οὐρανοῦ·
|
ἀπὸ |
μὲν
γὰρ
τῶν
ἑῴων
~μόγις |
[21] |
δρασμὸν
ἤδη
~βουλεύοντες
παρ´
ὑμᾶς
|
ἀπὸ |
τοῦ
βίου.
καὶ
γὰρ
καὶ
|
[22] |
καὶ
τὸν
καπνόν,
πίνειν
δὲ
|
~ἀπὸ |
τοῦ
βόθρου
τὸ
μελίκρατον.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[1] |
ῥίψῃ
κἀμὲ
~τεταγὼν
τοῦ
ποδὸς
|
ἀπὸ |
τοῦ
θεσπεσίου
βηλοῦ,
ὡς
~ὑποσκάζων |
[6] |
ἥξω,
ἔφη,
~καὶ
μεταξὺ
λέγοντος
|
ἀπὸ |
τοῦ
τέγους
κεραμὶς
~ἐμπεσοῦσα
οὐκ |
[6] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐδὲν
ἀκριβὲς
ἐγὼ
γοῦν
|
ἀπὸ |
τοῦ
ὑψηλοῦ
ὁρῶ·
~ἐδεόμην
δὲ |
[16] |
ἀράχνιά
τινα
καταβαίνοντα
~ἐφ´
ἕκαστον
|
ἀπὸ |
τῶν
ἀτράκτων;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
πάνυ |
[19] |
ποτὲ
πομφόλυγας
ἐν
ὕδατι
ἐθεάσω
|
ὑπὸ |
κρουνῷ
~τινι
καταράττοντι
ἀνισταμένας;
τὰς |
[13] |
ταῦτα
ἐγέγραπτο,
Κροῖσον
μὲν
~ἁλῶναι
|
ὑπὸ |
Κύρου,
Κῦρον
δὲ
αὐτὸν
ὑπ´ |
[19] |
ἐστιν
ὁ
ἀνθρώπου
βίος·
ἅπαντες
|
~ὑπὸ |
πνεύματος
ἐμπεφυσημένοι
οἱ
μὲν
μείζους, |
[6] |
~Ἐπὶ
δεῖπνον,
οἶμαι,
κληθείς
τις
|
ὑπό |
τινος
τῶν
~φίλων
ἐς
τὴν |
[8] |
σκαφίδιον,
ὁπόται
~ἥκῃ
πρὸς
ἡμᾶς
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἀμαχωτάτου
τῶν
ἀνταγωνιστῶν
~καταπαλαισθεὶς |
[17] |
τῶν
ἐλπίδων
~οἴχεσθαι
ἀναρπάστους
γινομένους
|
ὑπὸ |
τοῦ
~βελτίστου
Θανάτου.
ἄγγελοι
δὲ |
[2] |
μὲν
κηρύττεσθαι
~δεήσει
καθάπερ
ἀποδράντα
|
ὑπὸ |
τοῦ
Διός,
σὲ
δὲ
~καὶ |
[13] |
δέῃ
ἁλόντα
ἐπὶ
τὴν
πυρὰν
|
ὑπὸ |
τοῦ
~Κύρου
ἀναχθῆναι·
ἤκουσα
γὰρ |
[14] |
~εἶναι·
ἀτὰρ
καὶ
οὗτος
αὐτὸς
|
ὑπὸ |
τοῦ
παρεστῶτος
~οἰκέτου
Μαιανδρίου
προδοθεὶς |
[15] |
τὸν
Τάνταλον
κάτω
πάσχοντα
ὁρᾷς
|
ὑπὸ
|
~τοῦ
ὕδατος.
~ἢν
δὲ
ἀτενίσῃς, |
[16] |
πορθμεῦ·
εἵμαρται
γὰρ
ἐκείνῳ
μὲν
|
~ὑπὸ |
τούτου
φονευθῆναι,
τούτῳ
δὲ
ὑπ´ |
[7] |
ἄλλα
πολλά,
κυκῶν
τὴν
θάλατταν
|
~ὑπὸ |
τῶν
ἐπῶν,
χειμὼν
ἄφνω
καὶ |
[20] |
ζῆν
δὲ
ἀεὶ
~τὸν
θάνατον
|
πρὸ |
ὀφθαλμῶν
ἔχοντας,
λέγων,
Ὦ
~μάταιοι, |
[22] |
~καλοῦσι
τὰ
τοιαῦτα.
πλὴν
τὰ
|
πρὸ |
τῶν
πόλεων
~ἐκεῖνα
τὰ
χώματα |
[22] |
οἱ
δὲ
καὶ
πυρὰν
νήσαντες
|
πρὸ |
τῶν
~χωμάτων
καὶ
βόθρον
τινὰ |
[1] |
ἢ
τί
τὸ
πορθμεῖον
ἀπολιπὼν
|
~δεῦρο |
ἀνελήλυθας
εἰς
τὴν
ἡμετέραν
οὐ |
[7] |
λαβών,
~κἀπειδὰν
εἴπω
τὰ
ἔπη,
|
μέμνησο |
μηκέτι
ἀμβλυώττειν,
~ἀλλὰ
σαφῶς
πάντα |
[11] |
μὴν
οὐχ
ὁρῶ
ὅ
τι
|
τὸ |
ἀγαθὸν
αὐτῷ
πρόσεστιν,
~εἰ
μὴ |
[17] |
χαίρειν
ἐπ´
~αὐτῷ
γεννωμένῳ;
ἀλλὰ
|
τὸ |
αἴτιον,
ὅτι
τὸν
μὲν
~εὐτυχοῦντα |
[11] |
ἀεί.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἐκεῖνο,
ὦ
Χάρων,
|
τὸ |
ἀοίδιμον
ὄνομα
καὶ
~περιμάχητον.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[10] |
ἀκριβὴς
ἔλεγχος
~τῶν
τοιούτων
καὶ
|
τὸ |
ἄχρι
πρὸς
τὸ
τέρμα
εὐδαιμόνως |
[16] |
λίνου
ἐπειδὰν
μηκέτι
ἀντέχῃ
~πρὸς
|
τὸ |
βάρος,
μέγαν
τὸν
ψόφον
ἐργάσεται, |
[3] |
παρακελεύομαι
ὑμῖν·
αὐτὸς
γὰρ
εἰδέναι
|
τὸ
|
~βέλτιον.
κατὰ
ταὐτὰ
δὴ
καὶ |
[2] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Αὐτός,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἐπινόει
|
τὸ |
βέλτιστον·
ἐγὼ
δὲ
~οὐδὲν
οἶδα |
[19] |
εἴκασας,
ὦ
Χάρων,
~ὃς
φύλλοις
|
τὸ |
γένος
αὐτῶν
ὁμοιοῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ |
[13] |
πρᾶγμα,
πένης
ἄνθρωπος
οὐχ
ὑποπτήσσων,
|
~τὸ |
δὲ
παριστάμενον
ἐλευθέρως
λέγων.
~μεμνήσεται |
[24] |
λάβοιεν
τόπον
παρὰ
τοῦ
~Αἰακοῦ·
|
τὸ |
δὲ
πεδίον
τοῦτο
ἄλλοτε
ἄλλοι |
[14] |
~τὴν
πορφυρᾶν
ἐφεστρίδα
ἐμπεπορπημένος,
ὁ
|
τὸ
|
~διάδημα,
ᾧ
τὸν
δακτύλιον
ὁ |
[7] |
ὡς
~πρὸς
ἐμέ·
ὥστε
σὺ
|
τὸ |
ἐπὶ
τούτῳ
προσδίδασκέ
~με
καὶ |
[4] |
Ὄσσαν
πρῶτον,
ὥσπερ
ἡμῖν
ὑφηγεῖται
|
τὸ
|
~ἔπος
καὶ
ὁ
ἀρχιτέκτων
Ὅμηρος, |
[5] |
ὅρα
μόνον
μὴ
λεπτότερον
ἐξεργασώμεθα
|
~τὸ |
ἔργον
ἀπομηκύναντες
πέρα
τοῦ
~πιθανοῦ, |
[18] |
ἐμαυτόν
γε
ἐννοῶ
~ὅ
τι
|
τὸ |
ἡδὺ
αὐτοῖς
παρὰ
τὸν
βίον |
[10] |
ἐπὶ
τῆς
ἀπήνης
~ἄχρι
πρὸς
|
τὸ |
ἱερόν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἔστω·
ἐχέτωσαν
ἐκεῖνοι |
[23] |
αἰσχύνομαι
δεῖξαί
σοι,
καὶ
μάλιστα
|
~τὸ |
Ἴλιον.
ἀποπνίξεις
γὰρ
εὖ
οἶδ´ |
[3] |
πλαγίᾳ
τῇ
ὀθόνῃ
ἐμπέσῃ
καὶ
|
τὸ |
κῦμα
~ὑψηλὸν
ἀρθῇ,
τότε
ὑμεῖς |
[11] |
~Ἐκεῖνο
γάρ
ἐστιν
ὁ
χρυσός,
|
τὸ |
λαμπρὸν
ὃ
~ἀποστίλβει,
τὸ
ὕπωχρον |
[22] |
πίνειν
δὲ
~ἀπὸ
τοῦ
βόθρου
|
τὸ |
μελίκρατον.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐκείνους
ἔτι
πίνειν |
[2] |
ὑπὲρ
γῆς
ξένος
ὤν.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Τὸ |
μὲν
ὅλον,
ὦ
Χάρων,
ὑψηλοῦ |
[17] |
~αἱ
ἄγαν
σπουδαὶ
αὐτῶν
καὶ
|
τὸ |
μεταξὺ
τῶν
ἐλπίδων
~οἴχεσθαι
ἀναρπάστους |
[11] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Διὰ
τοῦτο,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
τὸ |
μὴ
πολὺ
τοῦ
χαλκοῦ
~διαφέρον; |
[15] |
συμπολιτεύεται,
καὶ
νὴ
Δία
~καὶ
|
τὸ |
μῖσος
καὶ
ὀργὴ
καὶ
ζηλοτυπία |
[16] |
ἐκείνου,
ὅτου
ἂν
ᾖ
~μικρότερον
|
τὸ |
νῆμα,
ἐκεῖνον
δὲ
αὖ
τούτου· |
[17] |
πράττωσιν,
ὅταν
δὲ
σφαλῶσι,
πολὺ
|
τὸ |
ὀττοτοῖ
~καὶ
αἰαῖ
καὶ
οἴμοι. |
[17] |
τὸν
γείτονα
~δὲ
τὸν
ἐκκομίζοντα
|
τὸ |
παιδίον
οὐχ
ὁρᾷ
οὐδὲ
οἶδεν
|
[23] |
~καὶ
πόλεις
ὥσπερ
ἄνθρωποι,
καὶ
|
τὸ |
παραδοξότατον,
~καὶ
ποταμοὶ
ὅλοι·
Ἰνάχου |
[3] |
ἀνασπάσαντας
ἐπιθεῖναι
τῷ
~Ὀλύμπῳ,
εἶτα
|
τὸ |
Πήλιον
ἐπ´
αὐτῇ,
ἱκανὴν
ταύτην
|
[4] |
Ἑρμῆ,
δύ´
ὄντες
ἀναθέσθαι
~ἀράμενοι
|
τὸ |
Πήλιον
ἢ
τὴν
Ὄσσαν;
~(ΕΡΜΗΣ) |
[3] |
~ὑμᾶς,
ἐπειδὰν
πλέωμεν;
ὁπόταν
γὰρ
|
τὸ |
πνεῦμα
~καταιγίσαν
πλαγίᾳ
τῇ
ὀθόνῃ |
[10] |
ἡμῶν
οὐκ
ἐπιλέλησαι,
~ἀλλὰ
παρὰ
|
τὸ |
πορθμεῖον
αὐτὸ
ἀξιοῖς
γίγνεσθαι
~τὴν |
[24] |
ἃ
ἐστάλην,
σὺ
δὲ
~ἐπὶ
|
τὸ |
πορθμεῖον·
ἥξω
δέ
σοι
καὶ |
[4] |
θεοὺς
ὑπάρχοντας;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὔκ,
ἀλλὰ
|
τὸ |
πρᾶγμα
δοκεῖ
μοι
ἀπίθανόν
τινα
|
[13] |
λόγων,
ἀλλὰ
ξένον
αὐτῷ
~δοκεῖ
|
τὸ |
πρᾶγμα,
πένης
ἄνθρωπος
οὐχ
ὑποπτήσσων, |
[2] |
~μεμνησομένῳ
τὴν
χάριν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Τοῦτο
|
τὸ |
πρᾶγμα
πληγῶν
αἴτιον
καταστήσεταί
~μοι· |
[6] |
οἷα
λέγουσιν.
ὥσπερ
ὅτε
με
|
~τὸ |
πρῶτον
ἐντυχὼν
εἶδες
γελῶντα
καὶ |
[23] |
ἐτῶν
μὴ
νεωλκῆσαι
μηδὲ
διαψῦξαι
|
~τὸ |
σκαφίδιον.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἡ
Νίνος
μέν, |
[8] |
μετ´
ὀλίγοι
~συλλαβὼν
ἐνθήσομαι
ἐς
|
τὸ |
σκαφίδιον,
ὁπόται
~ἥκῃ
πρὸς
ἡμᾶς |
[13] |
ἔν
~τε
Λιβύῃ
καὶ
Αἰθιοπίᾳ
|
τὸ |
τελευταῖον
μανεὶς
ἀποθανεῖται
~ἀποκτείνας
τὸν |
[10] |
ὦ
Κροῖσε,
ἢν
μὴ
πρὸς
|
τὸ |
τέλος
~ἀφίκῃ
τοῦ
βίου·
ὁ |
[10] |
τοιούτων
καὶ
τὸ
ἄχρι
πρὸς
|
τὸ |
τέρμα
εὐδαιμόνως
διαβιῶναι.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Κάλλιστα, |
[9] |
ἐς
τὴν
μεγάλην
ἀκρόπολιν,
~τὴν
|
τὸ |
τριπλοῦν
τεῖχος·
Σάρδεις
ἐκεῖναι,
καὶ |
[24] |
ἄλλοι
γεωργήσουσι
~πολλάκις
ἐκ
βάθρων
|
τὸ |
τρόπαιον
ἀνασπάσαντες
~τῷ
ἀρότρῳ.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[24] |
ἐκεῖνον
στρατηγὸν
Ὀθρυάδαν
~τὸν
ἐπιγράφοντα
|
τὸ |
τρόπαιον
τῷ
αὑτοῦ
αἵματι.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[23] |
θαλάττῃ;
~Σίγειον
μὲν
ἐκεῖθέν
ἐστι
|
τὸ |
Τρωϊκόν·
ἀντικρὺ
~δὲ
ὁ
Αἴας |
[15] |
ὥσπερ
σφῆκες
ἄγουσι
καὶ
φέρουσι
|
τὸ
|
~ὑποδεέστερον.
ὁ
δὲ
περιπετόμενος
αὐτοὺς |
[11] |
χρυσός,
τὸ
λαμπρὸν
ὃ
~ἀποστίλβει,
|
τὸ |
ὕπωχρον
μετ´
ἐρυθήματος;
νῦν
~γὰρ |
[19] |
μὲν
ὀλιγοχρόνιον
ἔχουσι
καὶ
~ὠκύμορον
|
τὸ |
φύσημα,
οἱ
δὲ
ἅμα
τῷ |
[1] |
κἀγώ
σοι
ἔμπαλιν
ἀμβλυώττω
~πρὸς
|
τὸ |
φῶς.
ἀλλὰ
δός,
ὦ
Κυλλήνιε, |
[1] |
ἡμέραν
~λιπόνεως
γενέσθαι
ἀνελήλυθα
ἐς
|
τὸ |
φῶς,
καί
μοι
~δοκῶ
εἰς |
[20] |
δὲ
καὶ
τὸν
~ἀγρὸν
καὶ
|
τὸ |
χρυσίον
ἀεὶ
ἄλλων
εἶναι
καὶ |
[12] |
~οὐρανῷ,
εἰ
ἐκ
Λυδίας
μεταστέλλεσθαι
|
τὸ |
χρυσίον
~δεήσει
αὐτούς,
ἢν
ἐπιθυμήσωσι. |
[17] |
οἶδεν
~ἀφ´
οἵας
αὐτῷ
κρόκης
|
ἐκρέματο. |
τοὺς
μὲν
γὰρ
~περὶ
τῶν |
[7] |
μικρὸς
τότε
κατελάμβανεν.
ἐπεὶ
~γὰρ
|
ἤρξατο |
ᾄδειν
οὐ
πάνυ
αἴσιόν
τινα |
[9] |
ἔναγχος
οὗτος
ἐκράτησε
~καὶ
Βαβυλῶνα
|
παρεστήσατο |
καὶ
νῦν
ἐλασείοντι
~ἐπὶ
Λυδίαν |
[17] |
τοὔνομα
τοῦ
πατρὸς
~τιθέμενος,
εἰ
|
ἠπίστατο |
ὡς
ἑπτέτης
γενόμενος
ὁ
~παῖς |
[4] |
ἐμοῦ
πέρι
τοῦ
Ἡρακλέους,
ὡς
|
διαδέξαιτό
|
~ποτε
αὐτὸς
ἐκεῖνος
τὸν
Ἄτλαντα, |
[12] |
οἴει
τὸν
θεὸν
ἀποφανεῖν,
εἰ
|
~κτήσαιτο |
σὺν
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
πλίνθους |
[2] |
τις,
ὁπότε
~φίλος
τις
ὢν
|
βιάζοιτο; |
~Πάντα
μὲν
οὖν
σε
ἰδεῖν |
[2] |
γὰρ
ἂν
ἐτῶν
~ἡ
διατριβὴ
|
γένοιτο. |
εἶτα
ἐμὲ
μὲν
κηρύττεσθαι
~δεήσει |
[12] |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Εὐφήμει,
ἄνθρωπε.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Μὴ
|
γένοιτο |
μὲν
οὕτω
ταῦτα·
φαίνῃ
δ´ |
[12] |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ποῦ
γὰρ
τοσοῦτος
ἂν
|
γίνοιτο |
χρυσὸς
ὅσος
παρ´
ἡμῖν;
~(ΣΟΛΩΝ) |
[12] |
εἴ
γε
τοῦτον
μὴ
παρασκευάσαιο,
|
οἴχοιτο |
ἄν
~σοι
ὁ
χρυσὸς
ἐς |
[19] |
οἱ
δὲ
ἅμα
τῷ
συστῆναι
|
~ἐπαύσαντο· |
πᾶσι
δ´
οὖν
ἀπορραγῆναι
ἀναγκαῖον. |
[4] |
τίνος
γὰρ
ἕνεκα
~σοφοὶ
ἄνδρες
|
ἐψεύδοντο |
ἄν;
ὥστε
ἀναμοχλεύωμεν
~τὴν
Ὄσσαν |
[17] |
τε
ἂν
σωφρονέστερον
~καὶ
ἧττον
|
ἠνιῶντο |
ἀποθανόντες·
νῦν
δὲ
εἰς
~ἀεὶ |
[13] |
ἐπικεκλωσμένα,
~ἐν
οἷς
καὶ
ταῦτα
|
ἐγέγραπτο, |
Κροῖσον
μὲν
~ἁλῶναι
ὑπὸ
Κύρου, |
[10] |
ἐπιλέλησαι,
~ἀλλὰ
παρὰ
τὸ
πορθμεῖον
|
αὐτὸ |
ἀξιοῖς
γίγνεσθαι
~τὴν
περὶ
τῶν |
[22] |
Ἑρμῆ,
εἰδέναι,
καί
μοι
δείξας
|
~αὐτὸ |
ἐντελῆ
ἔσῃ
τὴν
περιήγησιν
πεποιημένος, |
[11] |
μόνον,
ὅτι
βαρύνονται
οἱ
~φέροντες
|
αὐτό. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
γὰρ
οἶσθα
ὅσοι |
[6] |
δὲ
οὐ
πόλεις
καὶ
ὄρη
|
αὐτὸ |
μόνον
ὥσπερ
~ἐν
γραφαῖς
ὁρᾶν, |
[24] |
τοῦ
~Αἰακοῦ·
τὸ
δὲ
πεδίον
|
τοῦτο |
ἄλλοτε
ἄλλοι
γεωργήσουσι
~πολλάκις
ἐκ |
[7] |
ἀκούοιμι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἔχ´
ἀτρέμα·
καὶ
|
τοῦτο |
γὰρ
ἐγὼ
ἰάσομαί
σοι
~καὶ |
[7] |
πρόσκωπος
ὤν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρᾷς,
ὀνειδιστικὸν
|
τοῦτο |
εἰς
τὴν
τέχνην.
ἐγὼ
~δὲ |
[21] |
παρ´
ὑμῖν
ἡ
Λήθη
δύναται,
|
~τοῦτο |
ἐνταῦθα
ἡ
ἄγνοια
ἐργάζεται.
πλὴν |
[7] |
παρ´
~Ὁμήρου
τινὰ
καὶ
πρὸς
|
τοῦτο |
ἐπῳδὴν
λαβών,
~κἀπειδὰν
εἴπω
τὰ |
[19] |
γὰρ
οἷόν
τε
ἄλλως
~γενέσθαι.
|
τοῦτό |
ἐστιν
ὁ
ἀνθρώπου
βίος·
ἅπαντες
|
[17] |
γυνή,
καὶ
τοὺς
~φίλους
διὰ
|
τοῦτο |
ἑστιῶν
καὶ
τοὔνομα
τοῦ
πατρὸς
|
[2] |
τὰ
κεφάλαια
~τῶν
γιγνομένων
ἴδοις,
|
τοῦτο |
ἤδη
σκεπτέον.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Αὐτός,
ὦ |
[6] |
εἰς
ὑπερβολήν.
~(ΕΡΜΗΣ)
Τί
δὲ
|
τοῦτο |
ἦν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐπὶ
δεῖπνον,
οἶμαι, |
[11] |
γὰρ
οἶσθα
ὅσοι
πόλεμοι
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
ἐπιβουλαὶ
~καὶ
λῃστήρια
καὶ |
[21] |
γοῦν
ἐμβοήσωμεν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Περιττὸν
καὶ
|
τοῦτο, |
λέγειν
πρὸς
αὐτοὺς
ἃ
~ἴσασιν. |
[16] |
νῆμα,
ἐπιπεπλεγμένον
~γε
τὰ
πολλά,
|
τοῦτο |
μὲν
ἐκείνῳ,
ἐκεῖνο
δὲ
ἄλλῳ. |
[2] |
ἀεὶ
~μεμνησομένῳ
τὴν
χάριν.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Τοῦτο |
τὸ
πρᾶγμα
πληγῶν
αἴτιον
καταστήσεταί
|
[11] |
ἐμπορίαι
καὶ
δουλεῖαι;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Διὰ
|
τοῦτο, |
ὦ
Ἑρμῆ,
τὸ
μὴ
πολὺ |
[3] |
ποιητής
φησι
τοὺς
Ἀλωέως
υἱέας,
|
δύο
|
~καὶ
αὐτοὺς
ὄντας,
ἔτι
παῖδας |