Chapitre |
[17] |
καταγέλαστα,
ὦ
Χάρων,
καὶ
μάλιστα
|
~αἱ |
ἄγαν
σπουδαὶ
αὐτῶν
καὶ
τὸ |
[15] |
ἐκπλήττει
~ἐνίοτε
καὶ
ὑποπτήσσειν
ποιεῖ,
|
αἱ |
δ´
~ἐλπίδες
ὑπὲρ
κεφαλῆς
αἰωρούμεναι, |
[19] |
εἰσι
καὶ
αὐτίκα
ἐκραγεῖσαι
ἀπέσβησαν,
|
~αἱ |
δ´
ἐπὶ
πλέον
διαρκοῦσι·
καὶ |
[15] |
φιλαργυρία,
ὁ
φόβος
δὲ
καὶ
|
αἱ
|
~ἐλπίδες
ὑπεράνω
πετόμενοι
ὁ
μὲν |
[15] |
~καὶ
ἡδοναὶ
καὶ
φιλαργυρίαι
καὶ
|
ὀργαὶ |
καὶ
μίση
καὶ
~τὰ
τοιαῦτα. |
[21] |
ἀμαθίας.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Εὖ
γε,
ὦ
|
γεννάδαι· |
πλὴν
πάνυ
ὀλίγοι
εἰσίν,
ὦ |
[17] |
Χάρων,
καὶ
μάλιστα
~αἱ
ἄγαν
|
σπουδαὶ |
αὐτῶν
καὶ
τὸ
μεταξὺ
τῶν |
[8] |
ἐμπίδα
οὐχ
ὅπως
ταῦρον
~ἔτι
|
ἄρασθαι |
δυνάμενος.
~σὺ
δέ
μοι
ἐκεῖνο |
[22] |
~ἀποθήκας
τῶν
σωμάτων,
ἵνα
κατορύττουσι,
|
θεάσασθαι. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἠρία,
ὦ
Χάρων,
καὶ |
[18] |
ὅπου
δὲ
τὰ
τούτων
πονηρά,
|
λογίζεσθαι
|
~καιρὸς
οἷα
τὰ
τῶν
ἰδιωτῶν |
[4] |
δυνησόμεθα,
ὦ
Ἑρμῆ,
δύ´
ὄντες
|
ἀναθέσθαι
|
~ἀράμενοι
τὸ
Πήλιον
ἢ
τὴν |
[12] |
τῷ
~οὐρανῷ,
εἰ
ἐκ
Λυδίας
|
μεταστέλλεσθαι |
τὸ
χρυσίον
~δεήσει
αὐτούς,
ἢν |
[10] |
παρὰ
τὸ
πορθμεῖον
αὐτὸ
ἀξιοῖς
|
γίγνεσθαι
|
~τὴν
περὶ
τῶν
τοιούτων
κρίσιν. |
[1] |
ἐκεῖνος
νεανίσκος
μίαν
ἡμέραν
~λιπόνεως
|
γενέσθαι |
ἀνελήλυθα
ἐς
τὸ
φῶς,
καί |
[20] |
τὸν
βίον
καὶ
σωφρονεστέρους
ἂν
|
~γενέσθαι |
παρὰ
πολύ;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὦ
μακάριε, |
[10] |
Κλέοβιν
καὶ
Βίτωνα
ἡγοῦμαι
εὐδαιμονεστάτους
|
~γενέσθαι, |
τοὺς
τῆς
ἱερείας
παῖδας
~τῆς |
[19] |
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
ἄλλως
|
~γενέσθαι. |
τοῦτό
ἐστιν
ὁ
ἀνθρώπου
βίος· |
[8] |
οἰηθῶμεν
~ἄρα
ἐλπίζειν
αὐτὸν
καὶ
|
τεθνήξεσθαί |
ποτε;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πόθεν
ἐκεῖνος
θανάτου |
[11] |
τοῦ
βαρβάρου,
καί
~μοι
δοκεῖν
|
ἐρέσθαι |
τι
βούλεται
αὐτόν·
ἐπακούσωμεν
οὖν. |
[6] |
~ὑπόσχεσιν.
ἔοικα
δὲ
καὶ
νῦν
|
ὑποκαταβήσεσθαι, |
~ὡς
μᾶλλον
βλέποιμι
καὶ
ἀκούοιμι. |
[17] |
πρὸς
τὴν
ἀγωγὴν
~οὔποτε
προσδοκήσαντες
|
ἀποσπασθήσεσθαι |
αὐτῶν.
~ἢ
τί
γὰρ
οὐκ |
[17] |
νῦν
δὲ
εἰς
~ἀεὶ
ἐλπίσαντες
|
χρήσεσθαι |
τοῖς
παροῦσιν,
ἐπειδὰν
~ἐπιστὰς
ὁ |
[2] |
διατριβὴ
γένοιτο.
εἶτα
ἐμὲ
μὲν
|
κηρύττεσθαι
|
~δεήσει
καθάπερ
ἀποδράντα
ὑπὸ
τοῦ |
[20] |
~ἐσμέν,
ἀναβοήσας
παμμέγεθες
παραινέσω
αὐτοῖς
|
~ἀπέχεσθαι |
μὲν
τῶν
ματαίων
πόνων,
ζῆν |
[17] |
καὶ
τὸ
μεταξὺ
τῶν
ἐλπίδων
|
~οἴχεσθαι |
ἀναρπάστους
γινομένους
ὑπὸ
τοῦ
~βελτίστου |
[20] |
ἀλλ´
ἀνάγκη
~τὸν
μὲν
γυμνὸν
|
οἴχεσθαι, |
τὴν
οἰκίαν
δὲ
καὶ
τὸν
|
[15] |
αἰωρούμεναι,
ὁπόταν
~μάλιστα
οἴηταί
τις
|
ἐπιλήψεσθαι |
αὐτῶν,
ἀναπτάμεναι
~οἴχονται
κεχηνότας
αὐτοὺς |
[1] |
Μαίας
παῖ,
~ἐκείνων
γοῦν
σε
|
μεμνῆσθαι, |
ὅτι
μηδεπώποτέ
σε
ἢ
~ἀντλεῖν |
[16] |
ἑκάστῳ
τὸν
ἄτρακτον,
~ἀφ´
οὗ
|
ἠρτῆσθαι |
συμβέβηκεν
ἅπαντας
ἐκ
λεπτῶν
~νημάτων. |
[12] |
ὦ
Κροῖσε,
οἴει
γάρ
τι
|
δεῖσθαι |
τῶν
~πλίνθων
τούτων
τὸν
Πύθιον; |
[17] |
σφαλῶσι,
πολὺ
τὸ
ὀττοτοῖ
~καὶ
|
αἰαῖ |
καὶ
οἴμοι.
εἰ
δὲ
εὐθὺς |
[11] |
καὶ
~δεσμὰ
καὶ
ἐμπορίαι
καὶ
|
δουλεῖαι; |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Διὰ
τοῦτο,
ὦ
Ἑρμῆ, |
[11] |
καὶ
ἐπιβουλαὶ
~καὶ
λῃστήρια
καὶ
|
ἐπιορκίαι |
καὶ
φόνοι
καὶ
~δεσμὰ
καὶ |
[17] |
καὶ
πυρετοὶ
~καὶ
φθόαι
καὶ
|
περιπλευμονίαι |
καὶ
ξίφη
καὶ
λῃστήρια
~καὶ |
[15] |
ὦ
Χάρων,
καὶ
δείματα
καὶ
|
ἄγνοιαι
|
~καὶ
ἡδοναὶ
καὶ
φιλαργυρίαι
καὶ |
[11] |
καὶ
φόνοι
καὶ
~δεσμὰ
καὶ
|
ἐμπορίαι |
καὶ
δουλεῖαι;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Διὰ
τοῦτο, |
[15] |
καὶ
ἄγνοιαι
~καὶ
ἡδοναὶ
καὶ
|
φιλαργυρίαι |
καὶ
ὀργαὶ
καὶ
μίση
καὶ
|
[6] |
ὁρᾶν,
ἀλλὰ
τοὺς
ἀνθρώπους
αὐτοὺς
|
~καὶ |
ἃ
πράττουσι
καὶ
οἷα
λέγουσιν. |
[1] |
ἐστι
τὰ
ἐν
~τῷ
βίῳ
|
καὶ |
ἃ
πράττουσιν
οἱ
ἄνθρωποι
ἐν |
[15] |
~Ἐλπίδες,
ὦ
Χάρων,
καὶ
δείματα
|
καὶ |
ἄγνοιαι
~καὶ
ἡδοναὶ
καὶ
φιλαργυρίαι |
[15] |
καὶ
φιλαργυρία,
ὁ
φόβος
δὲ
|
καὶ |
αἱ
~ἐλπίδες
ὑπεράνω
πετόμενοι
ὁ |
[17] |
δὲ
σφαλῶσι,
πολὺ
τὸ
ὀττοτοῖ
|
~καὶ |
αἰαῖ
καὶ
οἴμοι.
εἰ
δὲ |
[13] |
μυρία
σφαλεὶς
ἔν
~τε
Λιβύῃ
|
καὶ |
Αἰθιοπίᾳ
τὸ
τελευταῖον
μανεὶς
ἀποθανεῖται
|
[6] |
νῦν
ὑποκαταβήσεσθαι,
~ὡς
μᾶλλον
βλέποιμι
|
καὶ |
ἀκούοιμι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἔχ´
ἀτρέμα·
καὶ |
[7] |
καὶ
πάσας
τὰς
θυέλλας
~ὠρόθυνε
|
καὶ |
ἄλλα
πολλά,
κυκῶν
τὴν
θάλατταν
|
[15] |
μῖσος
καὶ
ὀργὴ
καὶ
ζηλοτυπία
|
καὶ |
ἀμαθία
~καὶ
ἀπορία
καὶ
φιλαργυρία, |
[18] |
ἔξω
τοῦ
ἀβεβαίου
ὡς
φὴς
|
καὶ |
ἀμφιβόλου
~τῆς
τύχης,
πλείω
τῶν |
[4] |
~ποτε
αὐτὸς
ἐκεῖνος
τὸν
Ἄτλαντα,
|
καὶ |
ἀναπαύσειε
~πρὸς
ὀλίγον
τοῦ
ἄχθους |
[14] |
~βελτίστη,
καὶ
τὰς
κεφαλὰς
ἀπότεμνε
|
καὶ |
ἀνασκολόπιζε,
~ὡς
εἰδῶσιν
ἄνθρωποι
ὄντες· |
[7] |
εὖ
γινώσκοις
ἠμὲν
θεὸν
ἠδὲ
|
καὶ |
ἄνδρα.
~τί
ἐστιν;
ἤδη
ὁρᾷς; |
[6] |
τοῦ
Κωκυτοῦ
~καὶ
Πυριφλεγέθοντος
μείζονας
|
καὶ |
ἀνθρώπους
~πάνυ
σμικροὺς
καί
τινας |
[17] |
ἐπειδὰν
~ἐπιστὰς
ὁ
ὑπηρέτης
καλῇ
|
καὶ |
ἀπάγῃ
πεδήσας
τῷ
~πυρετῷ
ἢ |
[10] |
Ἀθηναῖος,
ὃς
εὖ
τ´
ἐβίω
|
καὶ |
ἀπέθανεν
~ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ) |
[7] |
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ
προσδίδασκέ
~με
|
καὶ |
ἀποκρίνου
ἐρωτῶντι.
ἀλλὰ
βούλει
κατὰ
|
[11] |
μισθὸν
~τῶν
χρησμῶν
ὑφ´
ὧν
|
καὶ |
ἀπολεῖται
μικρὸν
~ὕστερον·
φιλόμαντις
δὲ |
[15] |
ὀργὴ
καὶ
ζηλοτυπία
καὶ
ἀμαθία
|
~καὶ |
ἀπορία
καὶ
φιλαργυρία,
ὁ
φόβος |
[9] |
νῦν
Περσῶν
ἤδη
ἐποίησεν
~εἶναι·
|
καὶ |
Ἀσσυρίων
δ´
ἔναγχος
οὗτος
ἐκράτησε
|
[5] |
ἅπαντα·
οὐκ
~ἔνι
δὲ
ἄμφω
|
καὶ |
ἀσφαλῆ
καὶ
φιλοθεάμονα
εἶναι.
~ἀλλ´ |
[22] |
μὴ
κατάγειν
μόνον
~αὐτούς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὖθις
ἀνάγειν
πιομένους.
ὦ
~μάταιοι, |
[23] |
ἦσαν
εὐδαίμονες,
νῦν
δὲ
~τεθνᾶσι
|
καὶ |
αὗται·
ἀποθνήσκουσι
γάρ,
ὦ
πορθμεῦ, |
[23] |
μέγαν
περίβολον,
οὐ
μετὰ
πολὺ
|
~καὶ |
αὐτὴ
ζητηθησομένη
ὥσπερ
ἡ
Νίνος· |
[19] |
τοίνυν
~τινὲς
μὲν
μικραί
εἰσι
|
καὶ |
αὐτίκα
ἐκραγεῖσαι
ἀπέσβησαν,
~αἱ
δ´ |
[3] |
ταῦτα
βουλεύομεν—
τί
οὐχὶ
~οἰκοδομοῦμεν
|
καὶ |
αὐτοὶ
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἐπικυλινδοῦντες
|
[2] |
ὑπὸ
τοῦ
Διός,
σὲ
δὲ
|
~καὶ |
αὐτὸν
κωλύσει
ἐνεργεῖν
τὰ
τοῦ |
[24] |
τὸ
πορθμεῖον·
ἥξω
δέ
σοι
|
καὶ |
αὐτὸς
μετ´
~ὀλίγον
νεκροστολῶν.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[1] |
βηλοῦ,
ὡς
~ὑποσκάζων
γέλωτα
παρέχοιμι
|
καὶ |
αὐτὸς
οἰνοχοῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Περιόψει
οὖν |
[1] |
~αἰτησάμενος
οὖν
παρὰ
τοῦ
Ἅιδου
|
καὶ |
αὐτὸς
~ὥσπερ
ὁ
Θετταλὸς
ἐκεῖνος |
[3] |
φησι
τοὺς
Ἀλωέως
υἱέας,
δύο
|
~καὶ |
αὐτοὺς
ὄντας,
ἔτι
παῖδας
ἐθελῆσαί |
[23] |
ἀκούομεν,
~τὴν
Νίνον
τὴν
Σαρδαναπάλλου
|
καὶ |
Βαβυλῶνα
~καὶ
Μυκήνας
καὶ
Κλεωνὰς |
[9] |
Ἀσσυρίων
δ´
ἔναγχος
οὗτος
ἐκράτησε
|
~καὶ |
Βαβυλῶνα
παρεστήσατο
καὶ
νῦν
ἐλασείοντι
|
[11] |
~οἳ
τοσοῦτον
ἔρωτα
ἐρῶσιν
ὠχροῦ
|
καὶ
|
~βαρέος
κτήματος.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀλλὰ
οὐ |
[10] |
ἐγὼ
δὲ
~ὧν
οἶδα
Κλέοβιν
|
καὶ |
Βίτωνα
ἡγοῦμαι
εὐδαιμονεστάτους
~γενέσθαι,
τοὺς |
[22] |
πυρὰν
νήσαντες
πρὸ
τῶν
~χωμάτων
|
καὶ |
βόθρον
τινὰ
ὀρύξαντες
καίουσί
τε
|
[21] |
παρ´
ὑμᾶς
ἀπὸ
τοῦ
βίου.
|
καὶ |
γὰρ
καὶ
~μισοῦνται
ἐλέγχοντες
αὐτῶν |
[7] |
~ὑπὸ
τῶν
ἐπῶν,
χειμὼν
ἄφνω
|
καὶ |
γνόφος
ἐμπεσὼν
~ὀλίγου
δεῖν
περιέτρεψεν |
[1] |
ὁ
δὲ
~ὀξύθυμός
τέ
ἐστι
|
καὶ |
δέδια
μὴ
βραδύναντά
με
~ὅλον |
[15] |
εἰσίν;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἐλπίδες,
ὦ
Χάρων,
|
καὶ |
δείματα
καὶ
ἄγνοιαι
~καὶ
ἡδοναὶ |
[1] |
~εὖ
οἶδ´
ὅτι
με
συμπερινοστῶν
|
καὶ |
δείξεις
ἕκαστα
~ὡς
ἂν
εἰδὼς |
[11] |
λῃστήρια
καὶ
ἐπιορκίαι
καὶ
φόνοι
|
καὶ
|
~δεσμὰ
καὶ
ἐμπορίαι
καὶ
δουλεῖαι; |
[17] |
ξίφη
καὶ
λῃστήρια
~καὶ
κώνεια
|
καὶ |
δικασταὶ
καὶ
τύραννοι·
~καὶ
τούτων |
[1] |
διοίσω·
καθάπερ
γὰρ
~ἐκεῖνοι
σφάλλονται
|
καὶ |
διολισθάνουσιν
ἐν
τῷ
~σκότῳ,
οὕτω |
[11] |
φόνοι
καὶ
~δεσμὰ
καὶ
ἐμπορίαι
|
καὶ |
δουλεῖαι;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Διὰ
τοῦτο,
ὦ |
[4] |
ὑψηλοτέρου
~ἀκριβεστέραν
τὴν
σκοπήν;
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Καὶ |
δυνησόμεθα,
ὦ
Ἑρμῆ,
δύ´
ὄντες |
[12] |
~Ὁ
σίδηρος
δῆλον
ὅτι.
~(ΣΟΛΩΝ)
|
~Καὶ |
εἴ
γε
τοῦτον
μὴ
παρασκευάσαιο, |
[22] |
τε
~ταυτὶ
τὰ
πολυτελῆ
δεῖπνα
|
καὶ |
εἰς
τὰ
ὀρύγματα
~οἶνον
καὶ |
[11] |
ἐπιορκίαι
καὶ
φόνοι
καὶ
~δεσμὰ
|
καὶ |
ἐμπορίαι
καὶ
δουλεῖαι;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Διὰ |
[3] |
αὐτὸς
γὰρ
εἴσομαι
τί
ποιητέον
|
~καὶ |
ἐξευρήσω
τὴν
ἱκανὴν
σκοπήν.
ἆρ´ |
[5] |
εὖ
γε,
ἀνελήλυθας
καὶ
σύ·
|
~καὶ |
ἐπείπερ
δικόρυμβος
ὁ
Παρνασσός
ἐστι, |
[11] |
οἶσθα
ὅσοι
πόλεμοι
διὰ
τοῦτο
|
καὶ |
ἐπιβουλαὶ
~καὶ
λῃστήρια
καὶ
ἐπιορκίαι |
[18] |
φόβους
καὶ
ταραχὰς
~καὶ
μίση
|
καὶ |
ἐπιβουλὰς
καὶ
ὀργὰς
καὶ
κολακείας· |
[11] |
τοῦτο
καὶ
ἐπιβουλαὶ
~καὶ
λῃστήρια
|
καὶ |
ἐπιορκίαι
καὶ
φόνοι
καὶ
~δεσμὰ |
[12] |
ἀναθῇς,
ἄλλοις
μέν
ποτε
~κτῆμα
|
καὶ |
ἕρμαιον
ἔσῃ
ἀνατεθεικώς,
Φωκεῦσιν
ἢ
|
[7] |
ὁ
Ποσειδῶν
συνήγαγε
τὰς
νεφέλας
|
~καὶ |
ἐτάραξε
τὸν
πόντον
ὥσπερ
τορύνην |
[23] |
ὀνομάτων,
~Ἴλιος
ἱρὴ
καὶ
εὐρυάγυια
|
καὶ |
ἐϋκτίμεναι
Κλεωναί.
~ἀλλὰ
μεταξὺ
λόγων, |
[8] |
μέγας
τε,
~ἔξοχος
ἀνθρώπων
κεφαλὴν
|
καὶ |
εὐρέας
ὤμους;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Μίλων
οὗτος |
[23] |
καὶ
τῶν
ὀνομάτων,
~Ἴλιος
ἱρὴ
|
καὶ |
εὐρυάγυια
καὶ
ἐϋκτίμεναι
Κλεωναί.
~ἀλλὰ |
[15] |
~καὶ
τὸ
μῖσος
καὶ
ὀργὴ
|
καὶ |
ζηλοτυπία
καὶ
ἀμαθία
~καὶ
ἀπορία |
[21] |
οἶσθα
ὅπως
αὐτοὺς
ἡ
ἄγνοια
|
~καὶ |
ἡ
ἀπάτη
διατεθείκασιν,
ὡς
μηδ´ |
[5] |
σαφῶς.
μετακινητέα
ἡμῖν,
ὦ
~πορθμεῦ,
|
καὶ |
ἡ
Οἴτη,
ὡς
ἔοικεν,
εἶτα |
[15] |
Χάρων,
καὶ
δείματα
καὶ
ἄγνοιαι
|
~καὶ |
ἡδοναὶ
καὶ
φιλαργυρίαι
καὶ
ὀργαὶ |
[4] |
ἰδιώτης
γὰρ
εἶ,
ὦ
Χάρων,
|
καὶ |
ἥκιστα
~ποιητικός·
ὁ
δὲ
γεννάδας |
[6] |
~τὸ
πρῶτον
ἐντυχὼν
εἶδες
γελῶντα
|
καὶ |
ἤρου
γε
ὅ
τι
~γελῴην, |
[17] |
ἀφέντες,
ἔζων
τε
ἂν
σωφρονέστερον
|
~καὶ |
ἧττον
ἠνιῶντο
ἀποθανόντες·
νῦν
δὲ |
[4] |
~οὕτω
ῥᾳδίως
συνθεὶς
τὰ
ὄρη.
|
καὶ |
θαυμάζω
εἴ
σοι
~ταῦτα
τεράστια |
[5] |
μηχανὴν
ἀναβιβάζεις.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἴ
γε
|
καὶ |
ἰδεῖν
ἐθέλεις,
ὦ
Χάρων,
ἅπαντα· |
[1] |
τῷ
βίῳ
~ἅπαντα,
ὥς
τι
|
καὶ |
ἰδὼν
ἐπανέλθοιμι·
ὡς
ἤν
με |
[24] |
ἔσται·
ἡμεῖς
δὲ
καταβάντες
~ἤδη
|
καὶ |
κατὰ
χώραν
εὐθετήσαντες
αὖθις
τὰ |
[21] |
ὀξὺ
~δεδορκότες
ἐς
τὰ
πράγματα
|
καὶ |
κατεγνωκότες
οἷά
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐκοῦν |
[23] |
ὥσπερ
ἡ
Νίνος·
Μυκήνας
~δὲ
|
καὶ |
Κλεωνὰς
αἰσχύνομαι
δεῖξαί
σοι,
καὶ |
[23] |
Σαρδαναπάλλου
καὶ
Βαβυλῶνα
~καὶ
Μυκήνας
|
καὶ |
Κλεωνὰς
καὶ
τὴν
Ἴλιον
αὐτήν· |
[16] |
φονευθῆναι,
τούτῳ
δὲ
ὑπ´
ἄλλου,
|
καὶ
|
~κληρονομῆσαί
γε
τοῦτον
μὲν
ἐκείνου, |
[18] |
μίση
καὶ
ἐπιβουλὰς
καὶ
ὀργὰς
|
καὶ |
κολακείας·
~τούτοις
γὰρ
ἅπαντες
σύνεισιν. |
[20] |
ἀλλήλους
ἀρχῶν
πέρι
~καὶ
τιμῶν
|
καὶ |
κτήσεων
ἁμιλλώμενοι,
ἅπερ
ἅπαντα
~καταλιπόντας |
[7] |
πολλὰς
αὐτῇ
Σκύλλῃ
καὶ
Χαρύβδει
|
καὶ
|
~Κύκλωπι.
οὐ
χαλεπὸν
οὖν
ἦν |
[17] |
περιπλευμονίαι
καὶ
ξίφη
καὶ
λῃστήρια
|
~καὶ |
κώνεια
καὶ
δικασταὶ
καὶ
τύραννοι· |
[24] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀργείους
ὁρᾷς,
ὦ
Χάρων,
|
καὶ |
Λακεδαιμονίους
~καὶ
τὸν
ἡμιθνῆτα
ἐκεῖνον |
[9] |
~βούλει
ἀκούσωμεν
αὐτῶν
ὅ
τι
|
καὶ |
λέγουσι;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πάνυ
μὲν
οὖν. |
[11] |
πόλεμοι
διὰ
τοῦτο
καὶ
ἐπιβουλαὶ
|
~καὶ |
λῃστήρια
καὶ
ἐπιορκίαι
καὶ
φόνοι |
[17] |
φθόαι
καὶ
περιπλευμονίαι
καὶ
ξίφη
|
καὶ |
λῃστήρια
~καὶ
κώνεια
καὶ
δικασταὶ |
[6] |
ἅπαντα.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
γῆν
πολλὴν
|
καὶ |
λίμνην
τινὰ
μεγάλην
~περιρρέουσαν
καὶ |
[5] |
γὰρ
τῶν
ἑῴων
~μόγις
Ἰωνία
|
καὶ |
Λυδία
φαίνεται,
ἀπὸ
δὲ
τῆς |
[17] |
~ὅπως
ἐστὶ
καταγέλαστα,
ὦ
Χάρων,
|
καὶ |
μάλιστα
~αἱ
ἄγαν
σπουδαὶ
αὐτῶν |
[23] |
καὶ
Κλεωνὰς
αἰσχύνομαι
δεῖξαί
σοι,
|
καὶ |
μάλιστα
~τὸ
Ἴλιον.
ἀποπνίξεις
γὰρ |
[22] |
καὶ
εἰς
τὰ
ὀρύγματα
~οἶνον
|
καὶ |
μελίκρατον,
ὡς
γοῦν
εἰκάσαι,
ἐγχέουσιν; |
[15] |
~Ὁρῶ
ποικίλην
τινὰ
τὴν
διατριβὴν
|
καὶ |
μεστὸν
~ταραχῆς
τὸν
βίον
καὶ |
[16] |
μὲν
ἀνασπασθεὶς
~ἄνω
μετέωρός
ἐστι
|
καὶ |
μετὰ
μικρὸν
καταπεσών,
~ἀπορραγέντος
τοῦ |
[20] |
τὸ
χρυσίον
ἀεὶ
ἄλλων
εἶναι
|
καὶ |
μεταβάλλειν
~τοὺς
δεσπότας.
εἰ
ταῦτα |
[6] |
τὴν
ὑστεραίαν,
Μάλιστα
ἥξω,
ἔφη,
|
~καὶ |
μεταξὺ
λέγοντος
ἀπὸ
τοῦ
τέγους |
[1] |
καὶ
σύμπλους
καὶ
συνδιάκτορος
~ὤν;
|
καὶ |
μὴν
καλῶς
εἶχεν,
ὦ
Μαίας |
[17] |
~Παγγέλοια
ταῦτα,
ὦ
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Καὶ |
μὴν
οὐδ´
εἰπεῖν
ἔχοις
ἂν |
[11] |
ἀοίδιμον
ὄνομα
καὶ
~περιμάχητον.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Καὶ |
μὴν
οὐχ
ὁρῶ
ὅ
τι |
[18] |
προσόντα
αὐτοῖς,
φόβους
καὶ
ταραχὰς
|
~καὶ |
μίση
καὶ
ἐπιβουλὰς
καὶ
ὀργὰς |
[15] |
ἡδοναὶ
καὶ
φιλαργυρίαι
καὶ
ὀργαὶ
|
καὶ |
μίση
καὶ
~τὰ
τοιαῦτα.
τούτων |
[21] |
ἀπὸ
τοῦ
βίου.
καὶ
γὰρ
|
καὶ
|
~μισοῦνται
ἐλέγχοντες
αὐτῶν
τὰς
ἀμαθίας. |
[22] |
ἔτι
ἐπόθουν,
ὦ
Ἑρμῆ,
εἰδέναι,
|
καί |
μοι
δείξας
~αὐτὸ
ἐντελῆ
ἔσῃ |
[11] |
καὶ
τῆς
μεγαλαυχίας
τοῦ
βαρβάρου,
|
καί
|
~μοι
δοκεῖν
ἐρέσθαι
τι
βούλεται |
[1] |
γενέσθαι
ἀνελήλυθα
ἐς
τὸ
φῶς,
|
καί |
μοι
~δοκῶ
εἰς
δέον
ἐντετυχηκέναι |
[23] |
Νίνον
τὴν
Σαρδαναπάλλου
καὶ
Βαβυλῶνα
|
~καὶ |
Μυκήνας
καὶ
Κλεωνὰς
καὶ
τὴν |
[13] |
οὗτος
βασιλεύσει
~μετὰ
τὸν
πατέρα
|
καὶ |
μυρία
σφαλεὶς
ἔν
~τε
Λιβύῃ |
[7] |
ἡμῖν
τὴν
ναῦν·
ὅτε
περ
|
~καὶ |
ναυτιάσας
ἐκεῖνος
ἀπήμεσε
τῶν
ῥαψῳδιῶν
|
[15] |
κάτω
συναναμέμικται
~αὐτοῖς
καὶ
συμπολιτεύεται,
|
καὶ |
νὴ
Δία
~καὶ
τὸ
μῖσος |
[18] |
γὰρ
ἅπαντες
σύνεισιν.
ἐῶ
πένθη
|
καὶ
|
~νόσους
καὶ
πάθη
ἐξ
ἰσοτιμίας |
[9] |
οὗτος
ἐκράτησε
~καὶ
Βαβυλῶνα
παρεστήσατο
|
καὶ |
νῦν
ἐλασείοντι
~ἐπὶ
Λυδίαν
ἔοικεν, |
[6] |
ἐπιτελέσαντος
τὴν
~ὑπόσχεσιν.
ἔοικα
δὲ
|
καὶ |
νῦν
ὑποκαταβήσεσθαι,
~ὡς
μᾶλλον
βλέποιμι |
[17] |
πυρετοὶ
~καὶ
φθόαι
καὶ
περιπλευμονίαι
|
καὶ |
ξίφη
καὶ
λῃστήρια
~καὶ
κώνεια |
[4] |
ὥσπερ
ἡμῖν
ὑφηγεῖται
τὸ
~ἔπος
|
καὶ |
ὁ
ἀρχιτέκτων
Ὅμηρος,
~αὐτὰρ
ἐπ´ |
[19] |
ἐοικέναι
~μοι
ἔδοξαν
οἱ
ἄνθρωποι
|
καὶ |
ὁ
βίος
ἅπας
αὐτῶν.
~ἤδη |
[19] |
μὲν
μείζους,
οἱ
~δὲ
ἐλάττους·
|
καὶ |
οἱ
μὲν
ὀλιγοχρόνιον
ἔχουσι
καὶ
|
[4] |
ἔστιν,
σὺ
ἄν,
ὦ
~Ἑρμῆ,
|
καὶ |
οἱ
ποιηταὶ
εἰδείητε.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀληθέστατα, |
[6] |
ἀνθρώπους
αὐτοὺς
~καὶ
ἃ
πράττουσι
|
καὶ |
οἷα
λέγουσιν.
ὥσπερ
ὅτε
με
|
[22] |
νεκρῶν
καὶ
τὰ
ζώντων
πράγματα
|
~καὶ |
οἷα
τὰ
παρ´
ἡμῖν
ἐστι |
[17] |
πολὺ
τὸ
ὀττοτοῖ
~καὶ
αἰαῖ
|
καὶ |
οἴμοι.
εἰ
δὲ
εὐθὺς
ἐξ |
[17] |
~ὅτι
θνητοί
τέ
εἰσιν
αὐτοὶ
|
καὶ |
ὀλίγον
τοῦτον
χρόνον
~ἐπιδημήσαντες
τῷ |
[7] |
τοῦτο
γὰρ
ἐγὼ
ἰάσομαί
σοι
|
~καὶ |
ὀξυδερκέστατον
ἐν
βραχεῖ
σε
ἀποφανῶ |
[15] |
ἄγνοιαι
~καὶ
ἡδοναὶ
καὶ
φιλαργυρίαι
|
καὶ |
ὀργαὶ
καὶ
μίση
καὶ
~τὰ |
[18] |
ταραχὰς
~καὶ
μίση
καὶ
ἐπιβουλὰς
|
καὶ |
ὀργὰς
καὶ
κολακείας·
~τούτοις
γὰρ |
[15] |
νὴ
Δία
~καὶ
τὸ
μῖσος
|
καὶ |
ὀργὴ
καὶ
ζηλοτυπία
καὶ
ἀμαθία
|
[6] |
ὁρῶ·
~ἐδεόμην
δὲ
οὐ
πόλεις
|
καὶ |
ὄρη
αὐτὸ
μόνον
ὥσπερ
~ἐν |
[6] |
καὶ
λίμνην
τινὰ
μεγάλην
~περιρρέουσαν
|
καὶ |
ὄρη
καὶ
ποταμοὺς
τοῦ
Κωκυτοῦ
|
[10] |
τὸν
πλοῦτον
~καὶ
τοὺς
θησαυροὺς
|
καὶ |
ὅσος
ἄσημος
χρυσός
~ἐστιν
ἡμῖν |
[22] |
οἷα
τὰ
παρ´
ἡμῖν
ἐστι
|
καὶ |
ὅτι
~κάτθαν´
ὁμῶς
ὅ
τ´ |
[21] |
τῶν
πολλῶν
~καταγελῶσι
τῶν
γιγνομένων
|
καὶ |
οὐδαμῆ
οὐδαμῶς
~ἀρέσκονται
αὐτοῖς,
ἀλλὰ |
[23] |
μέν,
ὦ
πορθμεῦ,
ἀπόλωλεν
ἤδη
|
καὶ
|
~οὐδὲ
ἴχνος
ἔτι
λοιπὸν
αὐτῆς, |
[21] |
εἰσίν,
ὦ
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἱκανοὶ
|
καὶ |
οὗτοι.
ἀλλὰ
κατίωμεν
ἤδη.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[14] |
τύραννον
πανευδαίμονα
ἡγούμενον
~εἶναι·
ἀτὰρ
|
καὶ |
οὗτος
αὐτὸς
ὑπὸ
τοῦ
παρεστῶτος
|
[16] |
οὖν
ἀπὸ
λεπτοῦ
~κρεμαμένους
ἅπαντας·
|
καὶ |
οὗτος
μὲν
ἀνασπασθεὶς
~ἄνω
μετέωρός |
[11] |
~πλὴν
ἀλλὰ
ἐκ
τῆς
γῆς
|
καὶ |
οὗτος
ὥσπερ
~ὁ
μόλυβδος
καὶ |
[22] |
ἅπαξ
ὑποχθόνιοι
γενόμενοι.
ἐπεί
~τοι
|
καὶ |
παγγέλοια
ἄν,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἔπασχον, |
[18] |
σύνεισιν.
ἐῶ
πένθη
καὶ
~νόσους
|
καὶ |
πάθη
ἐξ
ἰσοτιμίας
δηλαδὴ
ἄρχοντα
|
[2] |
~δὲ
ὅμως·
τί
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
πάθοι
τις,
ὁπότε
~φίλος
τις |
[7] |
τορύνην
τινὰ
~ἐμβαλὼν
τὴν
τρίαιναν
|
καὶ |
πάσας
τὰς
θυέλλας
~ὠρόθυνε
καὶ |
[11] |
ὦ
Χάρων,
τὸ
ἀοίδιμον
ὄνομα
|
καὶ
|
~περιμάχητον.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ
μὴν
οὐχ |
[17] |
ἠπίαλοι
καὶ
πυρετοὶ
~καὶ
φθόαι
|
καὶ |
περιπλευμονίαι
καὶ
ξίφη
καὶ
λῃστήρια
|
[16] |
ὀλίγον
ἀπὸ
γῆς
αἰωρούμενος,
ἢν
|
καὶ |
πέσῃ,
~ἀψοφητὶ
κείσεται,
μόλις
καὶ |
[12] |
εἰ
~κτήσαιτο
σὺν
τοῖς
ἄλλοις
|
καὶ |
πλίνθους
χρυσᾶς;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Πῶς
γὰρ |
[7] |
ὄντα
με
τῶν
Ὁμήρου;
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Καὶ |
πόθεν
σὺ
ἔχεις
τι
τῶν |
[4] |
εἰνοσίφυλλον.
~ὁρᾷς
ὅπως
ῥᾳδίως
ἅμα
|
καὶ |
ποιητικῶς
ἐξειργασάμεθα;
~φέρ´
οὖν
ἀναβὰς |
[23] |
αὗται·
ἀποθνήσκουσι
γάρ,
ὦ
πορθμεῦ,
|
~καὶ |
πόλεις
ὥσπερ
ἄνθρωποι,
καὶ
τὸ |
[8] |
διὰ
τοῦ
σταδίου
μέσου.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Καὶ |
πόσῳ
δικαιότερον
ἂν
ἐμέ,
ὦ |
[23] |
ὥσπερ
ἄνθρωποι,
καὶ
τὸ
παραδοξότατον,
|
~καὶ |
ποταμοὶ
ὅλοι·
Ἰνάχου
γοῦν
οὐδὲ
|
[6] |
τινὰ
μεγάλην
~περιρρέουσαν
καὶ
ὄρη
|
καὶ |
ποταμοὺς
τοῦ
Κωκυτοῦ
~καὶ
Πυριφλεγέθοντος |
[18] |
ὑπηρετῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
ταῦτα
πάντα
|
καὶ |
πρὸς
ἐμαυτόν
γε
ἐννοῶ
~ὅ |
[7] |
σε
ἀποφανῶ
παρ´
~Ὁμήρου
τινὰ
|
καὶ |
πρὸς
τοῦτο
ἐπῳδὴν
λαβών,
~κἀπειδὰν |
[3] |
ἱκανὴν
ταύτην
~κλίμακα
ἕξειν
οἰομένους
|
καὶ |
πρόσβασιν
ἐπὶ
~τὸν
οὐρανόν.
ἐκείνω |
[7] |
τῶν
ἐκείνου
εἰδέναι,
~ναύτης
ἀεὶ
|
καὶ |
πρόσκωπος
ὤν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρᾷς,
ὀνειδιστικὸν |
[19] |
~αἱ
δ´
ἐπὶ
πλέον
διαρκοῦσι·
|
καὶ |
προσχωρουσῶν
~αὐταῖς
τῶν
ἄλλων
αὗται |
[22] |
χώματα
ὁρᾷς
καὶ
τὰς
στήλας
|
καὶ |
πυραμίδας;
~ἐκεῖνα
πάντα
νεκροδοχεῖα
καὶ |
[22] |
καὶ
~χρίουσι
μύρῳ;
οἱ
δὲ
|
καὶ |
πυρὰν
νήσαντες
πρὸ
τῶν
~χωμάτων |
[17] |
μάλα
πολλοί,
ὡς
ὁρᾷς,
ἠπίαλοι
|
καὶ |
πυρετοὶ
~καὶ
φθόαι
καὶ
περιπλευμονίαι |
[6] |
ὄρη
καὶ
ποταμοὺς
τοῦ
Κωκυτοῦ
|
~καὶ |
Πυριφλεγέθοντος
μείζονας
καὶ
ἀνθρώπους
~πάνυ |
[3] |
συγκαμεῖν
~δέ
τι
καὶ
ὑπουργῆσαι
|
καὶ |
σὲ
δεῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πρόσταττε·
ὑπουργήσω |
[5] |
τῆς
ἑσπέρας
~οὐ
πλέον
Ἰταλίας
|
καὶ |
Σικελίας,
ἀπὸ
δὲ
τῶν
~ἀρκτῴων |
[5] |
~ὀλισθηροῦ
πατεῖν.
εὖ
γε,
ἀνελήλυθας
|
καὶ |
σύ·
~καὶ
ἐπείπερ
δικόρυμβος
ὁ |
[21] |
~ἂν
ἐκεῖνοι
δυνηθεῖεν
ἀκοῦσαι,
ἢν
|
καὶ |
σὺ
κεκραγὼς
~διαρραγῇς;
ὅπερ
γὰρ |
[3] |
τὸ
~βέλτιον.
κατὰ
ταὐτὰ
δὴ
|
καὶ |
σὺ
πρᾶττε
ὁπόσα
~καλῶς
ἔχειν |
[5] |
ἔχει·
πάντα
ὁρῶ·
ἀνάβαινε
~ἤδη
|
καὶ |
σύ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὄρεξον,
ὦ
Ἑρμῆ, |
[1] |
ὑπὲρ
γῆς,
~καὶ
ταῦτα
ἑταῖρος
|
καὶ |
σύμπλους
καὶ
συνδιάκτορος
~ὤν;
καὶ |
[15] |
ἄγνοια
μὲν
κάτω
συναναμέμικται
~αὐτοῖς
|
καὶ |
συμπολιτεύεται,
καὶ
νὴ
Δία
~καὶ |
[1] |
~καὶ
ταῦτα
ἑταῖρος
καὶ
σύμπλους
|
καὶ |
συνδιάκτορος
~ὤν;
καὶ
μὴν
καλῶς |
[22] |
καὶ
πυραμίδας;
~ἐκεῖνα
πάντα
νεκροδοχεῖα
|
καὶ |
σωματοφυλάκιά
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
οὖν |
[20] |
οἴει
μεγάλα
~ὠφεληθῆναι
τὸν
βίον
|
καὶ |
σωφρονεστέρους
ἂν
~γενέσθαι
παρὰ
πολύ; |
[6] |
αὐτῇ
Κασταλίᾳ
καὶ
~τὴν
Οἴτην
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
ὄρη
μετεκινήσαμεν;
~(ΕΡΜΗΣ) |
[11] |
καὶ
οὗτος
ὥσπερ
~ὁ
μόλυβδος
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Δεινήν
τινα |
[22] |
ἡλίκοις
ὅροις
~διακέκριται
τὰ
νεκρῶν
|
καὶ |
τὰ
ζώντων
πράγματα
~καὶ
οἷα |
[15] |
ἢ
~κλίνην
χρυσῆν
κομίζοντας.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Καὶ |
τὰ
μὲν
τούτων
ὧδε
ἕξει. |
[20] |
μεταβάλλειν
~τοὺς
δεσπότας.
εἰ
ταῦτα
|
καὶ |
τὰ
τοιαῦτα
~ἐξ
ἐπηκόου
ἐμβοήσαιμι |
[15] |
φιλαργυρίαι
καὶ
ὀργαὶ
καὶ
μίση
|
καὶ
|
~τὰ
τοιαῦτα.
τούτων
δὲ
ἡ |
[18] |
ἀνιαρὰ
~εὑρήσει
προσόντα
αὐτοῖς,
φόβους
|
καὶ |
ταραχὰς
~καὶ
μίση
καὶ
ἐπιβουλὰς |
[14] |
γεννικῆς·
καῖε
αὐτούς,
ὦ
~βελτίστη,
|
καὶ |
τὰς
κεφαλὰς
ἀπότεμνε
καὶ
ἀνασκολόπιζε, |
[16] |
ὕδατος.
~ἢν
δὲ
ἀτενίσῃς,
κατόψει
|
καὶ |
τὰς
~Μοίρας
ἄνω
ἐπικλωθούσας
ἑκάστῳ |
[15] |
καὶ
μεστὸν
~ταραχῆς
τὸν
βίον
|
καὶ |
τὰς
πόλεις
γε
αὐτῶν
~ἐοικυίας |
[22] |
πόλεων
~ἐκεῖνα
τὰ
χώματα
ὁρᾷς
|
καὶ |
τὰς
στήλας
καὶ
πυραμίδας;
~ἐκεῖνα |
[14] |
εὐδαιμονίας
ἐν
ἀκαρεῖ
τοῦ
χρόνου·
|
καὶ |
ταῦτα
~γὰρ
τῆς
Κλωθοῦς
ἐπήκουσα. |
[13] |
τὰ
ἑκάστῳ
ἐπικεκλωσμένα,
~ἐν
οἷς
|
καὶ |
ταῦτα
ἐγέγραπτο,
Κροῖσον
μὲν
~ἁλῶναι |
[4] |
ἑαυτὸν
τῷ
φορτίῳ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἀκούω
|
καὶ |
ταῦτα·
εἰ
δὲ
ἀληθῆ
ἔστιν, |
[1] |
με
ἄλλως
πλανώμενον
ὑπὲρ
γῆς,
|
~καὶ |
ταῦτα
ἑταῖρος
καὶ
σύμπλους
καὶ |
[4] |
ἀγεννεστέρους
~εἶναι
τοῖν
βρεφυλλίοιν
ἐκείνοιν,
|
καὶ
|
~ταῦτα
θεοὺς
ὑπάρχοντας;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὔκ, |
[4] |
~φέρ´
οὖν
ἀναβὰς
ἴδω,
εἰ
|
καὶ |
ταῦτα
ἱκανὰ
~ἢ
ἐποικοδομεῖν
ἔτι |
[22] |
~Ἠρία,
ὦ
Χάρων,
καὶ
τύμβους
|
καὶ |
τάφους
~καλοῦσι
τὰ
τοιαῦτα.
πλὴν |
[8] |
οὖν;
οἰηθῶμεν
~ἄρα
ἐλπίζειν
αὐτὸν
|
καὶ |
τεθνήξεσθαί
ποτε;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πόθεν
ἐκεῖνος |
[13] |
Λυδός,
ὦ
Χάρων,
τὴν
παρρησίαν
|
~καὶ |
τὴν
ἀλήθειαν
τῶν
λόγων,
ἀλλὰ |
[10] |
ὅσος
ἄσημος
χρυσός
~ἐστιν
ἡμῖν
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
πολυτέλειαν,
εἰπέ
~μοι, |
[23] |
Βαβυλῶνα
~καὶ
Μυκήνας
καὶ
Κλεωνὰς
|
καὶ |
τὴν
Ἴλιον
αὐτήν·
~πολλοὺς
γοῦν |
[13] |
Δία.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Τόμυρις
ἐκείνη
ἐστί,
|
καὶ |
τὴν
κεφαλήν
γε
ἀποτεμοῦσα
~τοῦ |
[6] |
μάτην
τὸν
Παρνασσὸν
αὐτῇ
Κασταλίᾳ
|
καὶ
|
~τὴν
Οἴτην
καὶ
τὰ
ἄλλα |
[2] |
ἐνεργεῖν
τὰ
τοῦ
Θανάτου
ἔργα
|
~καὶ |
τὴν
Πλούτωνος
ἀρχὴν
ζημιοῦν
μὴ |
[11] |
ὡς
ὁρᾷς,
καταγελᾷ
τοῦ
~Κροίσου
|
καὶ |
τῆς
μεγαλαυχίας
τοῦ
βαρβάρου,
καί
|
[20] |
φιλοτιμοῦνται
πρὸς
ἀλλήλους
ἀρχῶν
πέρι
|
~καὶ |
τιμῶν
καὶ
κτήσεων
ἁμιλλώμενοι,
ἅπερ |
[6] |
μείζονας
καὶ
ἀνθρώπους
~πάνυ
σμικροὺς
|
καί |
τινας
φωλεοὺς
αὐτῶν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πόλεις |
[10] |
θάνατος
ἀκριβὴς
ἔλεγχος
~τῶν
τοιούτων
|
καὶ |
τὸ
ἄχρι
πρὸς
τὸ
τέρμα |
[3] |
~καταιγίσαν
πλαγίᾳ
τῇ
ὀθόνῃ
ἐμπέσῃ
|
καὶ |
τὸ
κῦμα
~ὑψηλὸν
ἀρθῇ,
τότε |
[17] |
μάλιστα
~αἱ
ἄγαν
σπουδαὶ
αὐτῶν
|
καὶ |
τὸ
μεταξὺ
τῶν
ἐλπίδων
~οἴχεσθαι |
[15] |
καὶ
συμπολιτεύεται,
καὶ
νὴ
Δία
|
~καὶ |
τὸ
μῖσος
καὶ
ὀργὴ
καὶ |
[23] |
πορθμεῦ,
~καὶ
πόλεις
ὥσπερ
ἄνθρωποι,
|
καὶ |
τὸ
παραδοξότατον,
~καὶ
ποταμοὶ
ὅλοι· |
[20] |
οἰκίαν
δὲ
καὶ
τὸν
~ἀγρὸν
|
καὶ |
τὸ
χρυσίον
ἀεὶ
ἄλλων
εἶναι |
[20] |
τὸ
γένος
αὐτῶν
ὁμοιοῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Καὶ |
τοιοῦτοι
ὄντες,
ὦ
Ἑρμῆ,
ὁρᾷς |
[16] |
καὶ
πέσῃ,
~ἀψοφητὶ
κείσεται,
μόλις
|
καὶ |
τοῖς
γείτοσιν
ἐξακουσθέντος
~τοῦ
πτώματος. |
[20] |
γυμνὸν
οἴχεσθαι,
τὴν
οἰκίαν
δὲ
|
καὶ |
τὸν
~ἀγρὸν
καὶ
τὸ
χρυσίον |
[24] |
ὁρᾷς,
ὦ
Χάρων,
καὶ
Λακεδαιμονίους
|
~καὶ |
τὸν
ἡμιθνῆτα
ἐκεῖνον
στρατηγὸν
Ὀθρυάδαν
|
[22] |
οἷόν
τε
περιπετομένας
~τὴν
κνῖσαν
|
καὶ |
τὸν
καπνόν,
πίνειν
δὲ
~ἀπὸ |
[9] |
τὸ
τριπλοῦν
τεῖχος·
Σάρδεις
ἐκεῖναι,
|
καὶ |
τὸν
~Κροῖσον
αὐτὸν
ὁρᾷς
ἤδη |
[15] |
μὲν
ἴδιόν
τι
~κέντρον
ἔχει
|
καὶ |
τὸν
πλησίον
κεντεῖ,
ὀλίγοι
δέ
|
[15] |
~οἴχονται
κεχηνότας
αὐτοὺς
ἀπολιποῦσαι,
~ὅπερ
|
καὶ |
τὸν
Τάνταλον
κάτω
πάσχοντα
ὁρᾷς |
[13] |
ἐμβαλεῖ
~πλήρη
αἵματος.
ὁρᾷς
δὲ
|
καὶ |
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
τὸν
~νεανίσκον; |
[4] |
ἅπαντας.
ἀκούεις
δέ
γε
ἴσως
|
καὶ |
τοῦ
ἀδελφοῦ
~τοῦ
ἐμοῦ
πέρι |
[8] |
~δηλαδὴ
μεμνημένος
τῶν
στεφάνων
τούτων
|
καὶ
|
~τοῦ
κρότου·
νῦν
δὲ
μέγα |
[17] |
τοὺς
~φίλους
διὰ
τοῦτο
ἑστιῶν
|
καὶ |
τοὔνομα
τοῦ
πατρὸς
~τιθέμενος,
εἰ |
[17] |
ὁ
τὴν
~οἰκίαν
σπουδῇ
οἰκοδομούμενος
|
καὶ |
τοὺς
ἐργάτας
~ἐπισπέρχων,
εἰ
μάθοι |
[10] |
εἶδες
γάρ
μου
τὸν
πλοῦτον
|
~καὶ |
τοὺς
θησαυροὺς
καὶ
ὅσος
ἄσημος |
[17] |
ὅρων
διαφερομένους
ὁρᾷς,
ὅσοι
εἰσί,
|
καὶ
|
~τοὺς
συναγείροντας
τὰ
χρήματα,
εἶτα, |
[17] |
παῖδα
τέτοκεν
αὐτῷ
ἡ
γυνή,
|
καὶ |
τοὺς
~φίλους
διὰ
τοῦτο
ἑστιῶν |
[7] |
καὶ
ἀκούοιμι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἔχ´
ἀτρέμα·
|
καὶ |
τοῦτο
γὰρ
ἐγὼ
ἰάσομαί
σοι
|
[21] |
ἐκείνοις
γοῦν
ἐμβοήσωμεν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Περιττὸν
|
καὶ |
τοῦτο,
λέγειν
πρὸς
αὐτοὺς
ἃ
|
[17] |
κώνεια
καὶ
δικασταὶ
καὶ
τύραννοι·
|
~καὶ |
τούτων
οὐδὲν
ὅλως
αὐτοὺς
εἰσέρχεται, |
[22] |
θεάσασθαι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἠρία,
ὦ
Χάρων,
|
καὶ |
τύμβους
καὶ
τάφους
~καλοῦσι
τὰ |
[17] |
λῃστήρια
~καὶ
κώνεια
καὶ
δικασταὶ
|
καὶ |
τύραννοι·
~καὶ
τούτων
οὐδὲν
ὅλως |
[12] |
τὸν
σίδηρον
ὁμολογῶν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Οὐκοῦν
|
καὶ |
τῷ
θεῷ
σιδηρᾶς
πλίνθους
κελεύεις
|
[23] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Παπαὶ
τῶν
ἐπαίνων,
Ὅμηρε,
|
καὶ |
τῶν
ὀνομάτων,
~Ἴλιος
ἱρὴ
καὶ |
[17] |
τοῦ
~βελτίστου
Θανάτου.
ἄγγελοι
δὲ
|
καὶ |
ὑπηρέται
~αὐτοῦ
μάλα
πολλοί,
ὡς |
[17] |
ὧν
εἶπον
τῶν
~ἀγγέλων
τε
|
καὶ |
ὑπηρετῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
ταῦτα
πάντα |
[15] |
ὁ
μὲν
ἐμπίπτων
ἐκπλήττει
~ἐνίοτε
|
καὶ |
ὑποπτήσσειν
ποιεῖ,
αἱ
δ´
~ἐλπίδες |
[3] |
Ὄλυμπον
ἀπιδών·
συγκαμεῖν
~δέ
τι
|
καὶ |
ὑπουργῆσαι
καὶ
σὲ
δεῖ.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[5] |
~ἀλλ´
ἔχου
μου
τῆς
δεξιᾶς
|
καὶ |
φείδου
μὴ
κατὰ
τοῦ
~ὀλισθηροῦ |
[15] |
δέ
~τινες
ὥσπερ
σφῆκες
ἄγουσι
|
καὶ |
φέρουσι
τὸ
~ὑποδεέστερον.
ὁ
δὲ |
[17] |
ὡς
ὁρᾷς,
ἠπίαλοι
καὶ
πυρετοὶ
|
~καὶ |
φθόαι
καὶ
περιπλευμονίαι
καὶ
ξίφη |
[12] |
σύ
μου
τῷ
πλούτῳ
προσπολεμεῖς
|
καὶ |
φθονεῖς.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
φέρει
ὁ |
[15] |
ζηλοτυπία
καὶ
ἀμαθία
~καὶ
ἀπορία
|
καὶ |
φιλαργυρία,
ὁ
φόβος
δὲ
καὶ |
[15] |
δείματα
καὶ
ἄγνοιαι
~καὶ
ἡδοναὶ
|
καὶ |
φιλαργυρίαι
καὶ
ὀργαὶ
καὶ
μίση |
[5] |
~ἔνι
δὲ
ἄμφω
καὶ
ἀσφαλῆ
|
καὶ |
φιλοθεάμονα
εἶναι.
~ἀλλ´
ἔχου
μου |
[11] |
ἐπιβουλαὶ
~καὶ
λῃστήρια
καὶ
ἐπιορκίαι
|
καὶ |
φόνοι
καὶ
~δεσμὰ
καὶ
ἐμπορίαι |
[7] |
ῥαψῳδιῶν
~τὰς
πολλὰς
αὐτῇ
Σκύλλῃ
|
καὶ |
Χαρύβδει
καὶ
~Κύκλωπι.
οὐ
χαλεπὸν |
[22] |
οὖν
ἐκεῖνοι
στεφανοῦσι
τοὺς
λίθους
|
καὶ
|
~χρίουσι
μύρῳ;
οἱ
δὲ
καὶ |
[19] |
καὶ
οἱ
μὲν
ὀλιγοχρόνιον
ἔχουσι
|
καὶ
|
~ὠκύμορον
τὸ
φύσημα,
οἱ
δὲ |
[20] |
ὦ
Ἑρμῆ,
ὁρᾷς
οἷα
ποιοῦσι
|
~καὶ |
ὡς
φιλοτιμοῦνται
πρὸς
ἀλλήλους
ἀρχῶν |
[23] |
μεγαληγορίᾳ
τῶν
ἐπῶν.
~πλὴν
ἀλλὰ
|
πάλαι |
μὲν
ἦσαν
εὐδαίμονες,
νῦν
δὲ
|
[9] |
ὁ
Καμβύσου,
ὃς
τὴν
ἀρχὴν
|
~πάλαι |
Μήδων
ἐχόντων
νῦν
Περσῶν
ἤδη |
[3] |
ὑπ´
ἀγνοίας
κελεύετε
~τὴν
ὀθόνην
|
στεῖλαι |
ἢ
ἐνδοῦναι
ὀλίγον
τοῦ
ποδὸς |
[11] |
ὅσοι
πόλεμοι
διὰ
τοῦτο
καὶ
|
ἐπιβουλαὶ
|
~καὶ
λῃστήρια
καὶ
ἐπιορκίαι
καὶ |
[14] |
~γὰρ
τῆς
Κλωθοῦς
ἐπήκουσα.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Ἄγαμαι |
Κλωθοῦς
γεννικῆς·
καῖε
αὐτούς,
ὦ
|
[23] |
τὴν
Ἴλιον
αὐτήν·
~πολλοὺς
γοῦν
|
μέμνημαι |
διαπορθμεύσας
ἐκεῖθεν,
~ὡς
δέκα
ὅλων |
[7] |
πολλὰ
~ῥαψῳδοῦντος
ἀκούσας
ἐνίων
ἔτι
|
μέμνημαι· |
καίτοι
~χειμὼν
ἡμᾶς
οὐ
μικρὸς |
[6] |
τοῦτο
ἦν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐπὶ
δεῖπνον,
|
οἶμαι, |
κληθείς
τις
ὑπό
τινος
τῶν
|
[23] |
Νίνος·
Μυκήνας
~δὲ
καὶ
Κλεωνὰς
|
αἰσχύνομαι |
δεῖξαί
σοι,
καὶ
μάλιστα
~τὸ |
[7] |
ἀτρέμα·
καὶ
τοῦτο
γὰρ
ἐγὼ
|
ἰάσομαί |
σοι
~καὶ
ὀξυδερκέστατον
ἐν
βραχεῖ |
[14] |
ὑψηλοτέρου
~ἀλγεινότερον
καταπεσούμενοι.
ἐγὼ
δὲ
|
γελάσομαι
|
~τότε
γνωρίσας
αὐτῶν
ἕκαστον
γυμνὸν |
[8] |
τὸν
Μίλωνα
μετ´
ὀλίγοι
~συλλαβὼν
|
ἐνθήσομαι |
ἐς
τὸ
σκαφίδιον,
ὁπόται
~ἥκῃ |
[3] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὀρθῶς
λέγεις·
αὐτὸς
γὰρ
|
εἴσομαι |
τί
ποιητέον
~καὶ
ἐξευρήσω
τὴν |
[3] |
ἐγὼ
δὲ
τὴν
ἡσυχίαν
~ἄγειν
|
παρακελεύομαι |
ὑμῖν·
αὐτὸς
γὰρ
εἰδέναι
τὸ
|
[1] |
~Οὐ
σχολή
μοι,
ὦ
πορθμεῦ·
|
ἀπέρχομαι |
γάρ
τι
~διακονησόμενος
τῷ
ἄνω |
[10] |
~ὧν
οἶδα
Κλέοβιν
καὶ
Βίτωνα
|
ἡγοῦμαι |
εὐδαιμονεστάτους
~γενέσθαι,
τοὺς
τῆς
ἱερείας |
[3] |
~δέ,
ὥσπερ
ἐπιβάταις
νόμος,
σιωπῇ
|
καθεδοῦμαι
|
~πάντα
πειθόμενος
κελεύοντί
σοι.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[7] |
βούλει
κατὰ
~τὸν
Ὅμηρον
κἀγὼ
|
ἔρωμαί |
σε,
ὡς
μάθῃς
οὐδ´
~αὐτὸν |
[11] |
τῶν
καταπλεόντων
ἑκάστου
ἐκλέγων.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Ναί· |
ἀλλὰ
ὁ
χαλκὸς
μὲν
πολύς, |
[22] |
~Ἓν
ἔτι
ἐπόθουν,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
εἰδέναι, |
καί
μοι
δείξας
~αὐτὸ
ἐντελῆ |
[7] |
σὺ
ἔχεις
τι
τῶν
ἐκείνου
|
εἰδέναι, |
~ναύτης
ἀεὶ
καὶ
πρόσκωπος
ὤν; |
[3] |
~ἄγειν
παρακελεύομαι
ὑμῖν·
αὐτὸς
γὰρ
|
εἰδέναι |
τὸ
~βέλτιον.
κατὰ
ταὐτὰ
δὴ |
[12] |
τῷ
θεῷ
σιδηρᾶς
πλίνθους
κελεύεις
|
~ἀνατιθέναι |
με,
τὸν
δὲ
χρυσὸν
ὀπίσω |
[1] |
καί
μοι
~δοκῶ
εἰς
δέον
|
ἐντετυχηκέναι |
σοι·
ξεναγήσεις
γὰρ
~εὖ
οἶδ´ |
[19] |
σοι,
ὦ
Ἑρμῆ,
εἰπεῖν,
ᾧτινι
|
ἐοικέναι
|
~μοι
ἔδοξαν
οἱ
ἄνθρωποι
καὶ |
[15] |
~μάλιστα
οἴηταί
τις
ἐπιλήψεσθαι
αὐτῶν,
|
ἀναπτάμεναι
|
~οἴχονται
κεχηνότας
αὐτοὺς
ἀπολιποῦσαι,
~ὅπερ |
[23] |
~Ἴλιος
ἱρὴ
καὶ
εὐρυάγυια
καὶ
|
ἐϋκτίμεναι |
Κλεωναί.
~ἀλλὰ
μεταξὺ
λόγων,
τίνες |
[15] |
αἱ
δ´
~ἐλπίδες
ὑπὲρ
κεφαλῆς
|
αἰωρούμεναι, |
ὁπόταν
~μάλιστα
οἴηταί
τις
ἐπιλήψεσθαι |
[19] |
προσχωρουσῶν
~αὐταῖς
τῶν
ἄλλων
αὗται
|
ὑπερφυσώμεναι
|
~ἐς
μέγιστον
ὄγκον
αἴρονται,
ἔπειτα |
[19] |
συστῆναι
~ἐπαύσαντο·
πᾶσι
δ´
οὖν
|
ἀπορραγῆναι |
ἀναγκαῖον.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐδὲν
χεῖρον
σὺ |
[20] |
αὐτοῖς,
οὐκ
ἂν
οἴει
μεγάλα
|
~ὠφεληθῆναι |
τὸν
βίον
καὶ
σωφρονεστέρους
ἂν
|
[16] |
γὰρ
ἐκείνῳ
μὲν
~ὑπὸ
τούτου
|
φονευθῆναι, |
τούτῳ
δὲ
ὑπ´
ἄλλου,
καὶ
|
[13] |
τὴν
πυρὰν
ὑπὸ
τοῦ
~Κύρου
|
ἀναχθῆναι· |
ἤκουσα
γὰρ
τῆς
Κλωθοῦς
~πρῴην |
[21] |
ὡς
μηδ´
ἂν
τρυπάνῳ
~ἔτι
|
διανοιχθῆναι |
αὐτοῖς
τὰ
ὦτα,
τοσούτῳ
κηρῷ
|
[19] |
φύσημα,
οἱ
δὲ
ἅμα
τῷ
|
συστῆναι
|
~ἐπαύσαντο·
πᾶσι
δ´
οὖν
ἀπορραγῆναι |
[5] |
ἄμφω
καὶ
ἀσφαλῆ
καὶ
φιλοθεάμονα
|
εἶναι. |
~ἀλλ´
ἔχου
μου
τῆς
δεξιᾶς |
[1] |
ἢ
~ἀντλεῖν
ἐκέλευσα
ἢ
πρόσκωπον
|
εἶναι· |
ἀλλὰ
σὺ
~μὲν
ῥέγκεις
ἐπὶ |
[14] |
τὸν
Σαμίων
τύραννον
πανευδαίμονα
ἡγούμενον
|
~εἶναι· |
ἀτὰρ
καὶ
οὗτος
αὐτὸς
ὑπὸ |
[4] |
θαυμάζω
εἴ
σοι
~ταῦτα
τεράστια
|
εἶναι |
δοκεῖ
τὸν
Ἄτλαντα
δηλαδὴ
~εἰδότι, |
[18] |
~αὐτῶν
ἴδῃ
τις,
οἵπερ
εὐδαιμονέστατοι
|
εἶναι
|
~δοκοῦσιν,
ἔξω
τοῦ
ἀβεβαίου
ὡς |
[14] |
ἀμφιρύτῃ;
βασιλεὺς
δέ
τις
εὔχεται
|
εἶναι. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εὖ
γε
παρῳδεῖς,
ὦ |
[9] |
ἐχόντων
νῦν
Περσῶν
ἤδη
ἐποίησεν
|
~εἶναι· |
καὶ
Ἀσσυρίων
δ´
ἔναγχος
οὗτος |
[20] |
καὶ
τὸ
χρυσίον
ἀεὶ
ἄλλων
|
εἶναι |
καὶ
μεταβάλλειν
~τοὺς
δεσπότας.
εἰ |
[6] |
~Πόλεις
ἐκεῖναί
εἰσιν
οὓς
φωλεοὺς
|
εἶναι |
νομίζεις.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οἶσθα
οὖν,
ὦ |
[1] |
βραδύναντά
με
~ὅλον
ὑμέτερον
ἐάσῃ
|
εἶναι |
παραδοὺς
τῷ
ζόφῳ,
ἢ
~ὅπερ |
[10] |
κάθαρμα,
οὔ
σοι
δοκῶ
εὐδαίμων
|
εἶναι; |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐδέπω
οἶδα,
ὦ
Κροῖσε, |
[4] |
Χάρων;
ἢ
ἀξιοῖς
ἡμᾶς
ἀγεννεστέρους
|
~εἶναι |
τοῖν
βρεφυλλίοιν
ἐκείνοιν,
καὶ
~ταῦτα |
[10] |
ἡγῇ
τῶν
ἁπάντων
ἀνθρώπων
εὐδαιμονέστατον
|
εἶναι. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
ἄρα
ὁ
Σόλων |
[3] |
τὴν
~Ὄσσαν
ἐκ
βάθρων
ἀνασπάσαντας
|
ἐπιθεῖναι |
τῷ
~Ὀλύμπῳ,
εἶτα
τὸ
Πήλιον |
[19] |
μέγιστον
ὄγκον
αἴρονται,
ἔπειτα
μέντοι
|
κἀκεῖναι
|
~πάντως
ἐξερράγησάν
ποτε·
οὐ
γὰρ |
[6] |
τινας
φωλεοὺς
αὐτῶν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πόλεις
|
ἐκεῖναί |
εἰσιν
οὓς
φωλεοὺς
εἶναι
νομίζεις. |
[9] |
~τὴν
τὸ
τριπλοῦν
τεῖχος·
Σάρδεις
|
ἐκεῖναι, |
καὶ
τὸν
~Κροῖσον
αὐτὸν
ὁρᾷς |
[15] |
καὶ
δείματα
καὶ
ἄγνοιαι
~καὶ
|
ἡδοναὶ |
καὶ
φιλαργυρίαι
καὶ
ὀργαὶ
καὶ |
[3] |
κελεύετε
~τὴν
ὀθόνην
στεῖλαι
ἢ
|
ἐνδοῦναι |
ὀλίγον
τοῦ
ποδὸς
ἢ
~συνεκδραμεῖν |
[23] |
ἱρὴ
καὶ
εὐρυάγυια
καὶ
ἐϋκτίμεναι
|
Κλεωναί. |
~ἀλλὰ
μεταξὺ
λόγων,
τίνες
ἐκεῖνοί |
[10] |
ἄχρι
πρὸς
τὸ
τέρμα
εὐδαιμόνως
|
διαβιῶναι. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Κάλλιστα,
ὦ
Σόλων,
ὅτι |
[13] |
καὶ
ταῦτα
ἐγέγραπτο,
Κροῖσον
μὲν
|
~ἁλῶναι |
ὑπὸ
Κύρου,
Κῦρον
δὲ
αὐτὸν |
[23] |
Μυκήνας
~δὲ
καὶ
Κλεωνὰς
αἰσχύνομαι
|
δεῖξαί |
σοι,
καὶ
μάλιστα
~τὸ
Ἴλιον. |
[23] |
~ἀλλ´
ἐπείπερ
ἀνέμνησας,
ἐθέλω
σοι
|
δεῖξαι |
τὸν
~τοῦ
Ἀχιλλέως
τάφον.
ὁρᾷς |
[23] |
ὅλων
ἐτῶν
μὴ
νεωλκῆσαι
μηδὲ
|
διαψῦξαι
|
~τὸ
σκαφίδιον.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἡ
Νίνος |
[17] |
ὁρᾷς,
ἠπίαλοι
καὶ
πυρετοὶ
~καὶ
|
φθόαι |
καὶ
περιπλευμονίαι
καὶ
ξίφη
καὶ |
[1] |
μὴν
καλῶς
εἶχεν,
ὦ
Μαίας
|
παῖ, |
~ἐκείνων
γοῦν
σε
μεμνῆσθαι,
ὅτι |
[5] |
ἱκανὰ
~ἢ
ἐποικοδομεῖν
ἔτι
δεήσει.
|
~Παπαῖ, |
κάτω
ἔτι
ἐσμὲν
~ἐν
ὑπωρείᾳ |
[23] |
ἔτι
ἐν
Ἄργει
καταλείπεται.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Παπαὶ |
τῶν
ἐπαίνων,
Ὅμηρε,
καὶ
τῶν |
[22] |
γελοῖός
εἰμι
σοὶ
λέγων
ταῦτα
|
~ὁσημέραι |
κατάγοντι
αὐτούς.
οἶσθα
οὖν
εἰ |
[19] |
ἀφρός·
ἐκείνων
τοίνυν
~τινὲς
μὲν
|
μικραί |
εἰσι
καὶ
αὐτίκα
ἐκραγεῖσαι
ἀπέσβησαν, |
[22] |
~οἶνον
καὶ
μελίκρατον,
ὡς
γοῦν
|
εἰκάσαι, |
ἐγχέουσιν;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐκ
οἶδα,
ὦ |
[1] |
φίλτατον
Ἑρμάδιον,
μὴ
~καταλίπῃς
με,
|
περιήγησαι |
δὲ
τὰ
ἐν
τῷ
βίῳ
|
[3] |
ἀπιδών·
συγκαμεῖν
~δέ
τι
καὶ
|
ὑπουργῆσαι |
καὶ
σὲ
δεῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πρόσταττε· |
[23] |
~ὡς
δέκα
ὅλων
ἐτῶν
μὴ
|
νεωλκῆσαι |
μηδὲ
διαψῦξαι
~τὸ
σκαφίδιον.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[3] |
~καὶ
αὐτοὺς
ὄντας,
ἔτι
παῖδας
|
ἐθελῆσαί |
ποτε
τὴν
~Ὄσσαν
ἐκ
βάθρων |
[10] |
ὦ
Σόλων,
ὅτι
ἡμῶν
οὐκ
|
ἐπιλέλησαι, |
~ἀλλὰ
παρὰ
τὸ
πορθμεῖον
αὐτὸ |
[16] |
τούτῳ
δὲ
ὑπ´
ἄλλου,
καὶ
|
~κληρονομῆσαί |
γε
τοῦτον
μὲν
ἐκείνου,
ὅτου |
[19] |
μὲν
μικραί
εἰσι
καὶ
αὐτίκα
|
ἐκραγεῖσαι |
ἀπέσβησαν,
~αἱ
δ´
ἐπὶ
πλέον |
[17] |
συναγείροντας
τὰ
χρήματα,
εἶτα,
πρὶν
|
ἀπολαῦσαι
|
~αὐτῶν,
καλουμένους
ὑφ´
ὧν
εἶπον |
[21] |
πόθεν
οὖν
~ἂν
ἐκεῖνοι
δυνηθεῖεν
|
ἀκοῦσαι, |
ἢν
καὶ
σὺ
κεκραγὼς
~διαρραγῇς; |
[15] |
αὐτῶν,
ἀναπτάμεναι
~οἴχονται
κεχηνότας
αὐτοὺς
|
ἀπολιποῦσαι, |
~ὅπερ
καὶ
τὸν
Τάνταλον
κάτω |
[24] |
κακοδαιμόνων
ἀνθρώπων
~πράγματα—
βασιλεῖς,
πλίνθοι
|
χρυσαῖ, |
ἐπιτύμβια,
~μάχαι·
Χάρωνος
δὲ
οὐδεὶς |
[21] |
γὰρ
παρ´
ὑμῖν
ἡ
Λήθη
|
δύναται, |
~τοῦτο
ἐνταῦθα
ἡ
ἄγνοια
ἐργάζεται. |
[21] |
δύναται,
~τοῦτο
ἐνταῦθα
ἡ
ἄγνοια
|
ἐργάζεται. |
πλὴν
ἀλλὰ
~εἰσὶν
αὐτῶν
ὀλίγοι |
[11] |
μὲν
πολύς,
ὥστε
οὐ
πάνυ
|
~σπουδάζεται |
ὑπ´
αὐτῶν·
τοῦτον
δὲ
ὀλίγον |
[11] |
καί
~μοι
δοκεῖν
ἐρέσθαι
τι
|
βούλεται |
αὐτόν·
ἐπακούσωμεν
οὖν.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Εἰπέ |
[5] |
ἑῴων
~μόγις
Ἰωνία
καὶ
Λυδία
|
φαίνεται, |
ἀπὸ
δὲ
τῆς
ἑσπέρας
~οὐ |
[11] |
ἐκεῖνος,
ὦ
Χάρων,
ἐρᾶν
~αὐτοῦ
|
φαίνεται, |
ὅς,
ὡς
ὁρᾷς,
καταγελᾷ
τοῦ
|
[17] |
ὡς
ἑπτέτης
γενόμενος
ὁ
~παῖς
|
τεθνήξεται, |
ἆρα
ἄν
σοι
δοκεῖ
χαίρειν |
[8] |
συνεὶς
~ὅπως
αὐτὸν
ὑποσκελίζει;
κᾆτα
|
οἰμώξεται |
ἡμῖν
~δηλαδὴ
μεμνημένος
τῶν
στεφάνων |
[23] |
οὐδὲ
~τάφος
ἔτι
ἐν
Ἄργει
|
καταλείπεται. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Παπαὶ
τῶν
ἐπαίνων,
Ὅμηρε, |
[17] |
~βελτίστου
Θανάτου.
ἄγγελοι
δὲ
καὶ
|
ὑπηρέται
|
~αὐτοῦ
μάλα
πολλοί,
ὡς
ὁρᾷς, |
[19] |
τὰς
φυσαλλίδας
~λέγω,
ἀφ´
ὧν
|
συναγείρεται |
ὁ
ἀφρός·
ἐκείνων
τοίνυν
~τινὲς |
[16] |
τὸ
βάρος,
μέγαν
τὸν
ψόφον
|
ἐργάσεται, |
οὗτος
~δὲ
ὀλίγον
ἀπὸ
γῆς |
[12] |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐδὲ
σιδήρου
ἐκεῖνός
γε
|
δεήσεται, |
ἀλλ´
ἤν
τε
~χαλκὸν
ἤν |
[14] |
Μαιανδρίου
προδοθεὶς
Ὀροίτῃ
τῷ
~σατράπῃ
|
ἀνασκολοπισθήσεται |
ἅθλιος
ἐκπεσὼν
~τῆς
εὐδαιμονίας
ἐν |
[13] |
~τὸ
δὲ
παριστάμενον
ἐλευθέρως
λέγων.
|
~μεμνήσεται |
δ´
οὖν
μικρὸν
ὕστερον
τοῦ |
[2] |
~Τοῦτο
τὸ
πρᾶγμα
πληγῶν
αἴτιον
|
καταστήσεταί
|
~μοι·
ὁρῶ
γοῦν
ἤδη
τὸν |
[16] |
αἰωρούμενος,
ἢν
καὶ
πέσῃ,
~ἀψοφητὶ
|
κείσεται, |
μόλις
καὶ
τοῖς
γείτοσιν
ἐξακουσθέντος
|
[15] |
μὲν
κάτω
συναναμέμικται
~αὐτοῖς
καὶ
|
συμπολιτεύεται, |
καὶ
νὴ
Δία
~καὶ
τὸ |
[12] |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Εἰπέ
μοι,
σίδηρος
δὲ
|
φύεται |
ἐν
Λυδίᾳ;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Οὐ
πάνυ |
[17] |
~καὶ
τούτων
οὐδὲν
ὅλως
αὐτοὺς
|
εἰσέρχεται, |
ἔστ´
ἂν
~εὖ
πράττωσιν,
ὅταν |
[14] |
ἐν
ἀμφιρύτῃ;
βασιλεὺς
δέ
τις
|
εὔχεται |
εἶναι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εὖ
γε
παρῳδεῖς, |
[15] |
ὑπὲρ
κεφαλῆς
αἰωρούμεναι,
ὁπόταν
~μάλιστα
|
οἴηταί |
τις
ἐπιλήψεσθαι
αὐτῶν,
ἀναπτάμεναι
~οἴχονται |
[4] |
ἄν,
ὦ
~Ἑρμῆ,
καὶ
οἱ
|
ποιηταὶ |
εἰδείητε.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀληθέστατα,
ὦ
Χάρων. |
[4] |
~τὴν
Ὄσσαν
πρῶτον,
ὥσπερ
ἡμῖν
|
ὑφηγεῖται |
τὸ
~ἔπος
καὶ
ὁ
ἀρχιτέκτων |
[11] |
~τῶν
χρησμῶν
ὑφ´
ὧν
καὶ
|
ἀπολεῖται |
μικρὸν
~ὕστερον·
φιλόμαντις
δὲ
ἁνὴρ |
[13] |
καὶ
Αἰθιοπίᾳ
τὸ
τελευταῖον
μανεὶς
|
ἀποθανεῖται
|
~ἀποκτείνας
τὸν
Ἆπιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὢ |
[22] |
ἀνοίας,
οὐκ
εἰδότες
ἡλίκοις
ὅροις
|
~διακέκριται |
τὰ
νεκρῶν
καὶ
τὰ
ζώντων |
[6] |
ὦ
Ἑρμῆ,
ὡς
οὐδὲν
ἡμῖν
|
πέπρακται, |
~ἀλλὰ
μάτην
τὸν
Παρνασσὸν
αὐτῇ |
[15] |
δὲ
ἡ
ἄγνοια
μὲν
κάτω
|
συναναμέμικται
|
~αὐτοῖς
καὶ
συμπολιτεύεται,
καὶ
νὴ |
[21] |
τῶν
γιγνομένων
καὶ
οὐδαμῆ
οὐδαμῶς
|
~ἀρέσκονται |
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
δῆλοί
εἰσι
δρασμὸν |
[1] |
τυφλῶν
διοίσω·
καθάπερ
γὰρ
~ἐκεῖνοι
|
σφάλλονται |
καὶ
διολισθάνουσιν
ἐν
τῷ
~σκότῳ, |
[11] |
ἄρα
ἕν
τι
μόνον,
ὅτι
|
βαρύνονται |
οἱ
~φέροντες
αὐτό.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ |
[19] |
αὗται
ὑπερφυσώμεναι
~ἐς
μέγιστον
ὄγκον
|
αἴρονται, |
ἔπειτα
μέντοι
κἀκεῖναι
~πάντως
ἐξερράγησάν |
[24] |
τοῦ
πεδίου
αὐτοῦ,
ἐν
ᾧ
|
μάχονται. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὢ
τῆς
ἀνοίας,
οἵ |
[15] |
οἴηταί
τις
ἐπιλήψεσθαι
αὐτῶν,
ἀναπτάμεναι
|
~οἴχονται |
κεχηνότας
αὐτοὺς
ἀπολιποῦσαι,
~ὅπερ
καὶ |
[20] |
ὁρᾷς
οἷα
ποιοῦσι
~καὶ
ὡς
|
φιλοτιμοῦνται |
πρὸς
ἀλλήλους
ἀρχῶν
πέρι
~καὶ |
[21] |
τοῦ
βίου.
καὶ
γὰρ
καὶ
|
~μισοῦνται |
ἐλέγχοντες
αὐτῶν
τὰς
ἀμαθίας.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[24] |
ὅλην
~τὴν
Πελοπόννησον
ἕκαστος
αὐτῶν
|
κτήσωνται, |
~μόγις
ἂν
ποδιαῖον
λάβοιεν
τόπον |
[8] |
~συλλαβὼν
ἐνθήσομαι
ἐς
τὸ
σκαφίδιον,
|
ὁπόται
|
~ἥκῃ
πρὸς
ἡμᾶς
ὑπὸ
τοῦ |
[23] |
Τρωϊκόν·
ἀντικρὺ
~δὲ
ὁ
Αἴας
|
τέθαπται |
ἐν
τῷ
Ῥοιτείῳ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐ |
[16] |
ἄλλῳ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἰκότως,
ὦ
πορθμεῦ·
|
εἵμαρται |
γὰρ
ἐκείνῳ
μὲν
~ὑπὸ
τούτου |
[17] |
καὶ
λῃστήρια
~καὶ
κώνεια
καὶ
|
δικασταὶ |
καὶ
τύραννοι·
~καὶ
τούτων
οὐδὲν |
[24] |
ἀρότρῳ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὕτω
μὲν
ταῦτα
|
ἔσται· |
ἡμεῖς
δὲ
καταβάντες
~ἤδη
καὶ |
[13] |
μετ´
ὀλίγον
οὗτος
μὲν
~αἰχμάλωτος
|
ἔσται, |
οὗτος
δὲ
τὴν
κεφαλὴν
ἕξει |
[23] |
εὐδαίμονες,
νῦν
δὲ
~τεθνᾶσι
καὶ
|
αὗται· |
ἀποθνήσκουσι
γάρ,
ὦ
πορθμεῦ,
~καὶ |
[19] |
καὶ
προσχωρουσῶν
~αὐταῖς
τῶν
ἄλλων
|
αὗται |
ὑπερφυσώμεναι
~ἐς
μέγιστον
ὄγκον
αἴρονται, |
[24] |
~πράγματα—
βασιλεῖς,
πλίνθοι
χρυσαῖ,
ἐπιτύμβια,
|
~μάχαι· |
Χάρωνος
δὲ
οὐδεὶς
λόγος.
|
[17] |
τὸν
μὲν
~εὐτυχοῦντα
ἐπὶ
τῷ
|
παιδὶ |
ἐκεῖνον
ὁρᾷ
τὸν
τοῦ
ἀθλητοῦ
|
[4] |
φορτίῳ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἀκούω
καὶ
ταῦτα·
|
εἰ |
δὲ
ἀληθῆ
ἔστιν,
σὺ
ἄν, |
[17] |
ὀττοτοῖ
~καὶ
αἰαῖ
καὶ
οἴμοι.
|
εἰ |
δὲ
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐνενόουν
|
[22] |
~ὁσημέραι
κατάγοντι
αὐτούς.
οἶσθα
οὖν
|
εἰ |
δύναιντ´
~ἂν
ἔτι
ἀνελθεῖν
ἅπαξ |
[22] |
ἔπασχον,
οὐκ
~ὀλίγα
πράγματα
ἔχων,
|
εἰ |
ἔδει
μὴ
κατάγειν
μόνον
~αὐτούς, |
[12] |
Κροῖσε,
πενίαν
ἐν
τῷ
~οὐρανῷ,
|
εἰ |
ἐκ
Λυδίας
μεταστέλλεσθαι
τὸ
χρυσίον
|
[17] |
καὶ
τοὔνομα
τοῦ
πατρὸς
~τιθέμενος,
|
εἰ |
ἠπίστατο
ὡς
ἑπτέτης
γενόμενος
ὁ
|
[4] |
ἐξειργασάμεθα;
~φέρ´
οὖν
ἀναβὰς
ἴδω,
|
εἰ |
καὶ
ταῦτα
ἱκανὰ
~ἢ
ἐποικοδομεῖν |
[12] |
μακάριον
οἴει
τὸν
θεὸν
ἀποφανεῖν,
|
εἰ
|
~κτήσαιτο
σὺν
τοῖς
ἄλλοις
καὶ |
[17] |
οἰκοδομούμενος
καὶ
τοὺς
ἐργάτας
~ἐπισπέρχων,
|
εἰ |
μάθοι
ὅτι
ἡ
μὲν
ἕξει |
[2] |
ἐκείνου
πάντα
κατίδοις·
σοὶ
δὲ
|
εἰ
|
~μὲν
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
ἀνελθεῖν |
[11] |
τι
τὸ
ἀγαθὸν
αὐτῷ
πρόσεστιν,
|
~εἰ |
μὴ
ἄρα
ἕν
τι
μόνον, |
[20] |
εἶναι
καὶ
μεταβάλλειν
~τοὺς
δεσπότας.
|
εἰ |
ταῦτα
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
~ἐξ |
[5] |
~με
ταύτην
μηχανὴν
ἀναβιβάζεις.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Εἴ |
γε
καὶ
ἰδεῖν
ἐθέλεις,
ὦ |
[12] |
σίδηρος
δῆλον
ὅτι.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Καὶ
|
εἴ |
γε
τοῦτον
μὴ
παρασκευάσαιο,
οἴχοιτο |
[4] |
συνθεὶς
τὰ
ὄρη.
καὶ
θαυμάζω
|
εἴ |
σοι
~ταῦτα
τεράστια
εἶναι
δοκεῖ |
[1] |
ὤμους
~οὕτω
καρτεροὺς
ἔχων,
ἢ
|
εἴ |
τινα
λάλον
νεκρὸν
~εὕροις,
ἐκείνῳ |
[4] |
ἔχειν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἰκότως·
ἰδιώτης
γὰρ
|
εἶ, |
ὦ
Χάρων,
καὶ
ἥκιστα
~ποιητικός· |
[20] |
τὸν
~ἀγρὸν
καὶ
τὸ
χρυσίον
|
ἀεὶ |
ἄλλων
εἶναι
καὶ
μεταβάλλειν
~τοὺς |
[24] |
ἐποίησας,
ὦ
Ἑρμῆ·
εὐεργέτης
εἰς
|
ἀεὶ
|
~ἀναγεγράψῃ,
ὠνάμην
γάρ
τι
διὰ |
[20] |
παύσασθε
~κάμνοντες·
οὐ
γὰρ
εἰς
|
ἀεὶ |
βιώσεσθε·
οὐδὲν
τῶν
~ἐνταῦθα
σεμνῶν |
[17] |
ἠνιῶντο
ἀποθανόντες·
νῦν
δὲ
εἰς
|
~ἀεὶ |
ἐλπίσαντες
χρήσεσθαι
τοῖς
παροῦσιν,
ἐπειδὰν
|
[11] |
νῦν
~γὰρ
πρῶτον
εἶδον,
ἀκούων
|
ἀεί. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἐκεῖνο,
ὦ
Χάρων,
τὸ |
[7] |
τι
τῶν
ἐκείνου
εἰδέναι,
~ναύτης
|
ἀεὶ |
καὶ
πρόσκωπος
ὤν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρᾷς, |
[1] |
ἀλλὰ
δός,
ὦ
Κυλλήνιε,
ἐς
|
ἀεὶ
|
~μεμνησομένῳ
τὴν
χάριν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Τοῦτο |
[12] |
μέλει
τῶν
σῶν
χρυσοποιιῶν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
|
~Ἀεὶ |
σύ
μου
τῷ
πλούτῳ
προσπολεμεῖς |
[2] |
ἐπεὶ
δὲ
οὐ
θέμις
εἰδώλοις
|
ἀεὶ |
συνόντα
~ἐπιβατεύειν
τῶν
βασιλείων
τοῦ |
[20] |
τῶν
ματαίων
πόνων,
ζῆν
δὲ
|
ἀεὶ
|
~τὸν
θάνατον
πρὸ
ὀφθαλμῶν
ἔχοντας, |
[11] |
ὁ
χρυσός,
τὸ
λαμπρὸν
ὃ
|
~ἀποστίλβει, |
τὸ
ὕπωχρον
μετ´
ἐρυθήματος;
νῦν
|
[23] |
γοῦν
οὐδὲ
~τάφος
ἔτι
ἐν
|
Ἄργει |
καταλείπεται.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Παπαὶ
τῶν
ἐπαίνων, |
[3] |
τι
καὶ
ὑπουργῆσαι
καὶ
σὲ
|
δεῖ. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πρόσταττε·
ὑπουργήσω
γὰρ
ὅσα |
[2] |
ὦ
Χάρων,
ὑψηλοῦ
τινος
ἡμῖν
|
δεῖ
|
~χωρίου,
ὡς
ἀπ´
ἐκείνου
πάντα |
[7] |
~τὰς
πολλὰς
αὐτῇ
Σκύλλῃ
καὶ
|
Χαρύβδει |
καὶ
~Κύκλωπι.
οὐ
χαλεπὸν
οὖν |
[22] |
οὐκ
~ὀλίγα
πράγματα
ἔχων,
εἰ
|
ἔδει |
μὴ
κατάγειν
μόνον
~αὐτούς,
ἀλλὰ |
[21] |
ὁ
Ὀδυσσεὺς
τοὺς
ἑταίρους
~ἔδρασε
|
δέει |
τῆς
Σειρήνων
ἀκροάσεως.
πόθεν
οὖν
|
[8] |
Θανάτου,
μηδὲ
συνεὶς
~ὅπως
αὐτὸν
|
ὑποσκελίζει; |
κᾆτα
οἰμώξεται
ἡμῖν
~δηλαδὴ
μεμνημένος |
[5] |
~Θάρρει·
ἀσφαλῶς
γὰρ
ἕξει
ἅπαντα.
|
μετατίθει
|
~τὴν
Οἴτην·
ἐπικυλινδείσθω
ὁ
Παρνασσός. |
[12] |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Εἰπέ
μοι,
ὦ
Κροῖσε,
|
οἴει |
γάρ
τι
δεῖσθαι
τῶν
~πλίνθων |
[20] |
ἐπηκόου
ἐμβοήσαιμι
αὐτοῖς,
οὐκ
ἂν
|
οἴει |
μεγάλα
~ὠφεληθῆναι
τὸν
βίον
καὶ |
[12] |
οὐδὲν
τοιοῦτον.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐκοῦν
μακάριον
|
οἴει |
τὸν
θεὸν
ἀποφανεῖν,
εἰ
~κτήσαιτο |
[15] |
ἐμπίπτων
ἐκπλήττει
~ἐνίοτε
καὶ
ὑποπτήσσειν
|
ποιεῖ, |
αἱ
δ´
~ἐλπίδες
ὑπὲρ
κεφαλῆς |
[4] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὔκ,
ἀλλὰ
τὸ
πρᾶγμα
|
δοκεῖ |
μοι
ἀπίθανόν
τινα
~τὴν
μεγαλουργίαν |
[13] |
τῶν
λόγων,
ἀλλὰ
ξένον
αὐτῷ
|
~δοκεῖ |
τὸ
πρᾶγμα,
πένης
ἄνθρωπος
οὐχ |
[4] |
εἴ
σοι
~ταῦτα
τεράστια
εἶναι
|
δοκεῖ |
τὸν
Ἄτλαντα
δηλαδὴ
~εἰδότι,
ὃς |
[17] |
~παῖς
τεθνήξεται,
ἆρα
ἄν
σοι
|
δοκεῖ |
χαίρειν
ἐπ´
~αὐτῷ
γεννωμένῳ;
ἀλλὰ |
[13] |
~τοῦ
Κύρου
αὕτη
ἐς
ἀσκὸν
|
ἐμβαλεῖ
|
~πλήρη
αἵματος.
ὁρᾷς
δὲ
καὶ |
[12] |
~λῃστῇ,
τῷ
δὲ
θεῷ
ὀλίγον
|
μέλει |
τῶν
σῶν
χρυσοποιιῶν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἀεὶ |
[9] |
~καθήμενον,
Σόλωνι
τῷ
Ἀθηναίῳ
διαλεγόμενον.
|
~βούλει |
ἀκούσωμεν
αὐτῶν
ὅ
τι
καὶ |
[7] |
~με
καὶ
ἀποκρίνου
ἐρωτῶντι.
ἀλλὰ
|
βούλει |
κατὰ
~τὸν
Ὅμηρον
κἀγὼ
ἔρωμαί |
[20] |
ὀβολὸν
ἔχοντας
~ἥκειν
παρ´
ἡμᾶς.
|
βούλει |
οὖν,
ἐπείπερ
ἐφ´
ὑψηλοῦ
~ἐσμέν, |
[12] |
χρυσὸς
ἐς
Πέρσας
αἰχμάλωτος.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
|
~Εὐφήμει, |
ἄνθρωπε.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Μὴ
γένοιτο
μὲν |
[8] |
~τοῦ
κρότου·
νῦν
δὲ
μέγα
|
φρονεῖ |
θαυμαζόμενος
~ἐπὶ
τῇ
τοῦ
ταύρου |
[5] |
κρανίων.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Θάρρει·
ἀσφαλῶς
γὰρ
|
ἕξει |
ἅπαντα.
μετατίθει
~τὴν
Οἴτην·
ἐπικυλινδείσθω |
[13] |
ἔσται,
οὗτος
δὲ
τὴν
κεφαλὴν
|
ἕξει |
ἐν
~ἀσκῷ
αἵματος;
~ἐκεῖνος
δὲ |
[17] |
εἰ
μάθοι
ὅτι
ἡ
μὲν
|
ἕξει |
τέλος
αὐτῷ,
~ὁ
δὲ
ἄρτι |
[15] |
~Καὶ
τὰ
μὲν
τούτων
ὧδε
|
ἕξει. |
τὴν
δὲ
πληθὺν
~ὁρᾷς,
ὦ |
[2] |
σκεπτέον.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Αὐτός,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
ἐπινόει |
τὸ
βέλτιστον·
ἐγὼ
δὲ
~οὐδὲν |
[7] |
ἡμᾶς
οὐ
μικρὸς
τότε
κατελάμβανεν.
|
ἐπεὶ
|
~γὰρ
ἤρξατο
ᾄδειν
οὐ
πάνυ |
[2] |
γὰρ
ἂν
ἀκριβῶς
ἅπαντα
~καθεώρας.
|
ἐπεὶ |
δὲ
οὐ
θέμις
εἰδώλοις
ἀεὶ |
[10] |
Ἀργόθεν,
τοὺς
ἅμα
πρῴην
ἀποθανόντας,
|
ἐπεὶ
|
~τὴν
μητέρα
ὑποδύντες
εἵλκυσαν
ἐπὶ |
[22] |
ἔτι
ἀνελθεῖν
ἅπαξ
ὑποχθόνιοι
γενόμενοι.
|
ἐπεί
|
~τοι
καὶ
παγγέλοια
ἄν,
ὦ |
[11] |
~ἀλλὰ
τίνας
ἐκείνους
ὁ
Κροῖσος
|
ἐκπέμπει |
ἢ
τί
ἐπὶ
τῶν
~ὤμων |
[5] |
μοι
ἤδη
ἐν
κύκλῳ
περιβλέπων
|
ἐπισκόπει |
ἅπαντα.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
γῆν
πολλὴν |
[14] |
ἅθλιος
ἐκπεσὼν
~τῆς
εὐδαιμονίας
ἐν
|
ἀκαρεῖ |
τοῦ
χρόνου·
καὶ
ταῦτα
~γὰρ |
[10] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
ἄρα
ὁ
Σόλων
|
ἐρεῖ; |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Θάρρει·
οὐδὲν
ἀγεννές,
ὦ |
[4] |
τὸν
πόλον
αὐτὸν
εἷς
ὢν
|
φέρει |
ἀνέχων
~ἡμᾶς
ἅπαντας.
ἀκούεις
δέ |
[8] |
Ἕλληνες,
ὅτι
τὸν
ταῦρον
~ἀράμενος
|
φέρει |
διὰ
τοῦ
σταδίου
μέσου.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[13] |
προσπολεμεῖς
καὶ
φθονεῖς.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
|
φέρει |
ὁ
Λυδός,
ὦ
Χάρων,
τὴν |
[5] |
πειραθῶμεν
συντριβέντες
~τῶν
κρανίων.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Θάρρει· |
ἀσφαλῶς
γὰρ
ἕξει
ἅπαντα.
μετατίθει
|
[10] |
ἄρα
ὁ
Σόλων
ἐρεῖ;
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Θάρρει· |
οὐδὲν
ἀγεννές,
ὦ
Χάρων.
~(ΣΟΛΩΝ) |
[12] |
ἐκ
Λυδίας
μεταστέλλεσθαι
τὸ
χρυσίον
|
~δεήσει |
αὐτούς,
ἢν
ἐπιθυμήσωσι.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ποῦ |
[20] |
ἁμιλλώμενοι,
ἅπερ
ἅπαντα
~καταλιπόντας
αὐτοὺς
|
δεήσει |
ἕνα
ὀβολὸν
ἔχοντας
~ἥκειν
παρ´ |
[2] |
γένοιτο.
εἶτα
ἐμὲ
μὲν
κηρύττεσθαι
|
~δεήσει |
καθάπερ
ἀποδράντα
ὑπὸ
τοῦ
Διός, |
[4] |
ταῦτα
ἱκανὰ
~ἢ
ἐποικοδομεῖν
ἔτι
|
δεήσει. |
~Παπαῖ,
κάτω
ἔτι
ἐσμὲν
~ἐν |
[18] |
πλείω
τῶν
ἡδέων
τὰ
ἀνιαρὰ
|
~εὑρήσει |
προσόντα
αὐτοῖς,
φόβους
καὶ
ταραχὰς
|
[2] |
χρόνου·
κᾆτα
ὁ
τελώνης
Αἰακὸς
|
~ἀγανακτήσει |
μηδ´
ὀβολὸν
ἐμπολῶν.
ὡς
δὲ |
[13] |
~νεανίσκον;
Καμβύσης
ἐκεῖνός
ἐστιν·
οὗτος
|
βασιλεύσει
|
~μετὰ
τὸν
πατέρα
καὶ
μυρία |
[2] |
Διός,
σὲ
δὲ
~καὶ
αὐτὸν
|
κωλύσει |
ἐνεργεῖν
τὰ
τοῦ
Θανάτου
ἔργα
|
[15] |
~κέντρον
ἔχει
καὶ
τὸν
πλησίον
|
κεντεῖ, |
ὀλίγοι
δέ
~τινες
ὥσπερ
σφῆκες |
[15] |
ὑπεράνω
πετόμενοι
ὁ
μὲν
ἐμπίπτων
|
ἐκπλήττει
|
~ἐνίοτε
καὶ
ὑποπτήσσειν
ποιεῖ,
αἱ |
[7] |
ἰάσομαί
σοι
~καὶ
ὀξυδερκέστατον
ἐν
|
βραχεῖ |
σε
ἀποφανῶ
παρ´
~Ὁμήρου
τινὰ |
[15] |
ἅπας
μὲν
ἴδιόν
τι
~κέντρον
|
ἔχει |
καὶ
τὸν
πλησίον
κεντεῖ,
ὀλίγοι |
[5] |
ἰδοὺ
~δή,
ἐπάνειμι
αὖθις·
εὖ
|
ἔχει· |
πάντα
ὁρῶ·
ἀνάβαινε
~ἤδη
καὶ |
[1] |
παρέχοιμι
καὶ
αὐτὸς
οἰνοχοῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Περιόψει |
οὖν
με
ἄλλως
πλανώμενον
ὑπὲρ |
[16] |
~τοῦ
ὕδατος.
~ἢν
δὲ
ἀτενίσῃς,
|
κατόψει |
καὶ
τὰς
~Μοίρας
ἄνω
ἐπικλωθούσας |
[1] |
γάρ
τι
~διακονησόμενος
τῷ
ἄνω
|
Διὶ |
τῶν
ἀνθρωπικῶν·
ὁ
δὲ
~ὀξύθυμός |
[20] |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
~ἐξ
ἐπηκόου
|
ἐμβοήσαιμι |
αὐτοῖς,
οὐκ
ἂν
οἴει
μεγάλα
|
[22] |
τὰ
κρανία
~ξηρότατα;
καίτοι
γελοῖός
|
εἰμι |
σοὶ
λέγων
ταῦτα
~ὁσημέραι
κατάγοντι |
[5] |
ἐπικυλινδείσθω
ὁ
Παρνασσός.
ἰδοὺ
~δή,
|
ἐπάνειμι |
αὖθις·
εὖ
ἔχει·
πάντα
ὁρῶ· |
[1] |
~ἅπαντα,
ὥς
τι
καὶ
ἰδὼν
|
ἐπανέλθοιμι· |
ὡς
ἤν
με
σὺ
~ἀφῇς, |
[6] |
καὶ
νῦν
ὑποκαταβήσεσθαι,
~ὡς
μᾶλλον
|
βλέποιμι |
καὶ
ἀκούοιμι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἔχ´
ἀτρέμα· |
[6] |
ὑποκαταβήσεσθαι,
~ὡς
μᾶλλον
βλέποιμι
καὶ
|
ἀκούοιμι. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἔχ´
ἀτρέμα·
καὶ
τοῦτο |
[1] |
θεσπεσίου
βηλοῦ,
ὡς
~ὑποσκάζων
γέλωτα
|
παρέχοιμι |
καὶ
αὐτὸς
οἰνοχοῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Περιόψει |
[5] |
ἐθέλεις,
ὦ
Χάρων,
ἅπαντα·
οὐκ
|
~ἔνι |
δὲ
ἄμφω
καὶ
ἀσφαλῆ
καὶ |
[19] |
ἐν
ὕδατι
ἐθεάσω
ὑπὸ
κρουνῷ
|
~τινι |
καταράττοντι
ἀνισταμένας;
τὰς
φυσαλλίδας
~λέγω, |
[12] |
~Βοιωτοῖς
ἢ
Δελφοῖς
αὐτοῖς
ἤ
|
τινι |
τυράννῳ
ἢ
~λῃστῇ,
τῷ
δὲ |
[19] |
οὖν
σοι,
ὦ
Ἑρμῆ,
εἰπεῖν,
|
ᾧτινι |
ἐοικέναι
~μοι
ἔδοξαν
οἱ
ἄνθρωποι |
[9] |
ἤδη
ἐπὶ
κλίνης
χρυσῆς
~καθήμενον,
|
Σόλωνι |
τῷ
Ἀθηναίῳ
διαλεγόμενον.
~βούλει
ἀκούσωμεν |
[1] |
~τῷ
βίῳ
καὶ
ἃ
πράττουσιν
|
οἱ |
ἄνθρωποι
ἐν
αὐτῷ
ἢ
~τίνων |
[19] |
εἰπεῖν,
ᾧτινι
ἐοικέναι
~μοι
ἔδοξαν
|
οἱ |
ἄνθρωποι
καὶ
ὁ
βίος
ἅπας |
[19] |
ἔχουσι
καὶ
~ὠκύμορον
τὸ
φύσημα,
|
οἱ |
δὲ
ἅμα
τῷ
συστῆναι
~ἐπαύσαντο· |
[19] |
πνεύματος
ἐμπεφυσημένοι
οἱ
μὲν
μείζους,
|
οἱ
|
~δὲ
ἐλάττους·
καὶ
οἱ
μὲν |
[22] |
τοὺς
λίθους
καὶ
~χρίουσι
μύρῳ;
|
οἱ |
δὲ
καὶ
πυρὰν
νήσαντες
πρὸ |
[8] |
Κρότωνος
ἀθλητής.
ἐπικροτοῦσι
~δ´
αὐτῷ
|
οἱ |
Ἕλληνες,
ὅτι
τὸν
ταῦρον
~ἀράμενος |
[10] |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Ὦ
Κροῖσε,
ὀλίγοι
μὲν
|
οἱ |
εὐδαίμονες·
ἐγὼ
δὲ
~ὧν
οἶδα |
[19] |
βίος·
ἅπαντες
~ὑπὸ
πνεύματος
ἐμπεφυσημένοι
|
οἱ |
μὲν
μείζους,
οἱ
~δὲ
ἐλάττους· |
[19] |
μείζους,
οἱ
~δὲ
ἐλάττους·
καὶ
|
οἱ |
μὲν
ὀλιγοχρόνιον
ἔχουσι
καὶ
~ὠκύμορον |
[11] |
ὀλίγον
ἐκ
~πολλοῦ
τοῦ
βάθους
|
οἱ |
μεταλλεύοντες
ἀνορύττουσι·
~πλὴν
ἀλλὰ
ἐκ |
[4] |
σὺ
ἄν,
ὦ
~Ἑρμῆ,
καὶ
|
οἱ |
ποιηταὶ
εἰδείητε.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀληθέστατα,
ὦ |
[24] |
μεταξὺ
λόγων,
τίνες
ἐκεῖνοί
εἰσιν
|
~οἱ |
πολεμοῦντες
ἢ
ὑπὲρ
τίνος
ἀλλήλους |
[12] |
ἀμείνους,
οἱ
σώζοντές
τινας
ἢ
|
οἱ |
σωζόμενοι
~πρὸς
αὐτῶν;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Οἱ |
[12] |
οἱ
σωζόμενοι
~πρὸς
αὐτῶν;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
|
~Οἱ |
σώζοντες
δηλαδή.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Ἆρ´
οὖν, |
[12] |
ὦ
Σόλων.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Πότεροι
ἀμείνους,
|
οἱ |
σώζοντές
τινας
ἢ
οἱ
σωζόμενοι
|
[23] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐ
μεγάλοι,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
οἱ |
τάφοι.
τὰς
πόλεις
δὲ
~τὰς |
[11] |
ἕν
τι
μόνον,
ὅτι
βαρύνονται
|
οἱ
|
~φέροντες
αὐτό.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
γὰρ |
[24] |
μάχονται.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὢ
τῆς
ἀνοίας,
|
οἵ |
γε
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι,
κἂν |
[11] |
λέγεις
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
ἀβελτερίαν,
|
~οἳ |
τοσοῦτον
ἔρωτα
ἐρῶσιν
ὠχροῦ
καὶ
|
[20] |
σεμνῶν
ἀΐδιόν
ἐστιν,
οὐδ´
ἂν
|
ἀπαγάγοι
|
~τις
αὐτῶν
τι
σὺν
αὑτῷ |
[15] |
ἔχει
καὶ
τὸν
πλησίον
κεντεῖ,
|
ὀλίγοι |
δέ
~τινες
ὥσπερ
σφῆκες
ἄγουσι |
[21] |
γε,
ὦ
γεννάδαι·
πλὴν
πάνυ
|
ὀλίγοι |
εἰσίν,
ὦ
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἱκανοὶ |
[10] |
ὦ
Χάρων.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Ὦ
Κροῖσε,
|
ὀλίγοι |
μὲν
οἱ
εὐδαίμονες·
ἐγὼ
δὲ
|
[21] |
ἐργάζεται.
πλὴν
ἀλλὰ
~εἰσὶν
αὐτῶν
|
ὀλίγοι |
οὐ
παραδεδεγμένοι
τὸν
κηρὸν
~ἐς |
[8] |
αὐτόν
σοι
τὸν
Μίλωνα
μετ´
|
ὀλίγοι
|
~συλλαβὼν
ἐνθήσομαι
ἐς
τὸ
σκαφίδιον, |
[17] |
καὶ
τοὺς
ἐργάτας
~ἐπισπέρχων,
εἰ
|
μάθοι |
ὅτι
ἡ
μὲν
ἕξει
τέλος |
[2] |
ὅμως·
τί
γὰρ
ἂν
καὶ
|
πάθοι |
τις,
ὁπότε
~φίλος
τις
ὢν |
[24] |
τῶν
κακοδαιμόνων
ἀνθρώπων
~πράγματα—
βασιλεῖς,
|
πλίνθοι |
χρυσαῖ,
ἐπιτύμβια,
~μάχαι·
Χάρωνος
δὲ |
[22] |
καὶ
αὖθις
ἀνάγειν
πιομένους.
ὦ
|
~μάταιοι, |
τῆς
ἀνοίας,
οὐκ
εἰδότες
ἡλίκοις |
[20] |
πρὸ
ὀφθαλμῶν
ἔχοντας,
λέγων,
Ὦ
|
~μάταιοι, |
τί
ἐσπουδάκατε
περὶ
ταῦτα;
παύσασθε
|
[22] |
δύναιντ´
~ἂν
ἔτι
ἀνελθεῖν
ἅπαξ
|
ὑποχθόνιοι |
γενόμενοι.
ἐπεί
~τοι
καὶ
παγγέλοια |
[19] |
~ὃς
φύλλοις
τὸ
γένος
αὐτῶν
|
ὁμοιοῖ. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ
τοιοῦτοι
ὄντες,
ὦ |
[23] |
ἐν
τῷ
Ῥοιτείῳ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐ
|
μεγάλοι, |
ὦ
Ἑρμῆ,
οἱ
τάφοι.
τὰς |
[17] |
~αὐτοῦ
μάλα
πολλοί,
ὡς
ὁρᾷς,
|
ἠπίαλοι |
καὶ
πυρετοὶ
~καὶ
φθόαι
καὶ |
[17] |
γινομένους
ὑπὸ
τοῦ
~βελτίστου
Θανάτου.
|
ἄγγελοι |
δὲ
καὶ
ὑπηρέται
~αὐτοῦ
μάλα |
[21] |
οὐδαμῆ
οὐδαμῶς
~ἀρέσκονται
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
|
δῆλοί |
εἰσι
δρασμὸν
ἤδη
~βουλεύοντες
παρ´ |
[16] |
τοιόνδε
~γάρ
τι
ἡ
ἐπιπλοκὴ
|
δηλοῖ. |
ὁρᾷς
δ´
οὖν
ἀπὸ
λεπτοῦ
|
[24] |
τὸ
δὲ
πεδίον
τοῦτο
ἄλλοτε
|
ἄλλοι |
γεωργήσουσι
~πολλάκις
ἐκ
βάθρων
τὸ |
[17] |
δὲ
καὶ
ὑπηρέται
~αὐτοῦ
μάλα
|
πολλοί, |
ὡς
ὁρᾷς,
ἠπίαλοι
καὶ
πυρετοὶ
|
[23] |
καὶ
τὸ
παραδοξότατον,
~καὶ
ποταμοὶ
|
ὅλοι· |
Ἰνάχου
γοῦν
οὐδὲ
~τάφος
ἔτι |
[4] |
~Οὔκ,
ἀλλὰ
τὸ
πρᾶγμα
δοκεῖ
|
μοι |
ἀπίθανόν
τινα
~τὴν
μεγαλουργίαν
ἔχειν. |
[22] |
ἐπόθουν,
ὦ
Ἑρμῆ,
εἰδέναι,
καί
|
μοι |
δείξας
~αὐτὸ
ἐντελῆ
ἔσῃ
τὴν |
[11] |
τῆς
μεγαλαυχίας
τοῦ
βαρβάρου,
καί
|
~μοι |
δοκεῖν
ἐρέσθαι
τι
βούλεται
αὐτόν· |
[1] |
ἀνελήλυθα
ἐς
τὸ
φῶς,
καί
|
μοι
|
~δοκῶ
εἰς
δέον
ἐντετυχηκέναι
σοι· |
[19] |
ὦ
Ἑρμῆ,
εἰπεῖν,
ᾧτινι
ἐοικέναι
|
~μοι |
ἔδοξαν
οἱ
ἄνθρωποι
καὶ
ὁ |
[9] |
~ἔτι
ἄρασθαι
δυνάμενος.
~σὺ
δέ
|
μοι |
ἐκεῖνο
εἰπέ,
~τίς
τ´
ἄρ´ |
[23] |
πόλεις
δὲ
~τὰς
ἐπισήμους
δεῖξόν
|
μοι |
ἤδη,
ἃς
κάτω
ἀκούομεν,
~τὴν |
[5] |
ἄκραν
ἀπολαβόμενοι
καθεζώμεθα·
σὺ
~δέ
|
μοι |
ἤδη
ἐν
κύκλῳ
περιβλέπων
ἐπισκόπει |
[12] |
~Πῶς
γὰρ
οὔ;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Πολλήν
|
μοι |
λέγεις,
ὦ
Κροῖσε,
πενίαν
ἐν |
[2] |
τὸ
πρᾶγμα
πληγῶν
αἴτιον
καταστήσεταί
|
~μοι· |
ὁρῶ
γοῦν
ἤδη
τὸν
μισθὸν |
[12] |
ὅσος
παρ´
ἡμῖν;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Εἰπέ
|
μοι, |
σίδηρος
δὲ
φύεται
ἐν
Λυδίᾳ; |
[10] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
πολυτέλειαν,
εἰπέ
|
~μοι, |
τίνα
ἡγῇ
τῶν
ἁπάντων
ἀνθρώπων |
[8] |
~ὀλίγα
γοῦν
διαφυλάττειν.
~Εἰπὲ
γάρ
|
μοι· |
~τίς
τ´
ἄρ´
ὅδ´
ἐστὶ |
[12] |
αὐτόν·
ἐπακούσωμεν
οὖν.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Εἰπέ
|
μοι, |
ὦ
Κροῖσε,
οἴει
γάρ
τι |
[1] |
εἰδὼς
ἅπαντα.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
σχολή
|
μοι, |
ὦ
πορθμεῦ·
ἀπέρχομαι
γάρ
τι
|
[23] |
ἄνθρωποι,
καὶ
τὸ
παραδοξότατον,
~καὶ
|
ποταμοὶ |
ὅλοι·
Ἰνάχου
γοῦν
οὐδὲ
~τάφος |
[11] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
γὰρ
οἶσθα
ὅσοι
|
πόλεμοι |
διὰ
τοῦτο
καὶ
ἐπιβουλαὶ
~καὶ |
[17] |
τὸ
ὀττοτοῖ
~καὶ
αἰαῖ
καὶ
|
οἴμοι. |
εἰ
δὲ
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς |
[21] |
ὀλίγοι
εἰσίν,
ὦ
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Ἱκανοὶ |
καὶ
οὗτοι.
ἀλλὰ
κατίωμεν
ἤδη. |
[4] |
ὦ
Ἑρμῆ,
δύ´
ὄντες
ἀναθέσθαι
|
~ἀράμενοι |
τὸ
Πήλιον
ἢ
τὴν
Ὄσσαν; |
[21] |
ἀλλὰ
~εἰσὶν
αὐτῶν
ὀλίγοι
οὐ
|
παραδεδεγμένοι |
τὸν
κηρὸν
~ἐς
τὰ
ὦτα, |
[19] |
ἀνθρώπου
βίος·
ἅπαντες
~ὑπὸ
πνεύματος
|
ἐμπεφυσημένοι |
οἱ
μὲν
μείζους,
οἱ
~δὲ |
[5] |
Παρνασσός
ἐστι,
μίαν
~ἑκάτερος
ἄκραν
|
ἀπολαβόμενοι |
καθεζώμεθα·
σὺ
~δέ
μοι
ἤδη |
[12] |
οἱ
σώζοντές
τινας
ἢ
οἱ
|
σωζόμενοι
|
~πρὸς
αὐτῶν;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Οἱ
σώζοντες |
[22] |
~ἂν
ἔτι
ἀνελθεῖν
ἅπαξ
ὑποχθόνιοι
|
γενόμενοι. |
ἐπεί
~τοι
καὶ
παγγέλοια
ἄν, |
[15] |
δὲ
καὶ
αἱ
~ἐλπίδες
ὑπεράνω
|
πετόμενοι |
ὁ
μὲν
ἐμπίπτων
ἐκπλήττει
~ἐνίοτε |
[18] |
ἢ
τί
ἐκεῖνό
ἐστιν,
~οὗ
|
στερούμενοι |
ἀγανακτοῦσιν.
ἢν
γοῦν
τοὺς
βασιλέας
|
[1] |
ἄνθρωποι
ἐν
αὐτῷ
ἢ
~τίνων
|
στερούμενοι |
πάντες
οἰμώζουσι
κατιόντες
~παρ´
ἡμᾶς· |
[14] |
ὡς
ἂν
ἀφ´
ὑψηλοτέρου
~ἀλγεινότερον
|
καταπεσούμενοι. |
ἐγὼ
δὲ
γελάσομαι
~τότε
γνωρίσας |
[20] |
πέρι
~καὶ
τιμῶν
καὶ
κτήσεων
|
ἁμιλλώμενοι, |
ἅπερ
ἅπαντα
~καταλιπόντας
αὐτοὺς
δεήσει |
[21] |
Σειρήνων
ἀκροάσεως.
πόθεν
οὖν
~ἂν
|
ἐκεῖνοι |
δυνηθεῖεν
ἀκοῦσαι,
ἢν
καὶ
σὺ |
[24] |
Κλεωναί.
~ἀλλὰ
μεταξὺ
λόγων,
τίνες
|
ἐκεῖνοί |
εἰσιν
~οἱ
πολεμοῦντες
ἢ
ὑπὲρ |
[22] |
σωματοφυλάκιά
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
οὖν
|
ἐκεῖνοι |
στεφανοῦσι
τοὺς
λίθους
καὶ
~χρίουσι |
[1] |
τῶν
τυφλῶν
διοίσω·
καθάπερ
γὰρ
|
~ἐκεῖνοι |
σφάλλονται
καὶ
διολισθάνουσιν
ἐν
τῷ
|
[10] |
τὸ
ἱερόν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἔστω·
ἐχέτωσαν
|
ἐκεῖνοι |
τὰ
πρῶτα
τῆς
εὐδαιμονίας.
~ὁ |
[22] |
εἰσὶν
ὁμῶς
νεκύων
ἀμενηνὰ
κάρηνα,
|
~γυμνοί |
τε
ξηροί
τε
κατ´
ἀσφοδελὸν |
[17] |
~καὶ
κώνεια
καὶ
δικασταὶ
καὶ
|
τύραννοι· |
~καὶ
τούτων
οὐδὲν
ὅλως
αὐτοὺς |
[11] |
~καὶ
λῃστήρια
καὶ
ἐπιορκίαι
καὶ
|
φόνοι |
καὶ
~δεσμὰ
καὶ
ἐμπορίαι
καὶ |
[1] |
βίῳ
καὶ
ἃ
πράττουσιν
οἱ
|
ἄνθρωποι |
ἐν
αὐτῷ
ἢ
~τίνων
στερούμενοι |
[19] |
ᾧτινι
ἐοικέναι
~μοι
ἔδοξαν
οἱ
|
ἄνθρωποι |
καὶ
ὁ
βίος
ἅπας
αὐτῶν. |
[23] |
ὦ
πορθμεῦ,
~καὶ
πόλεις
ὥσπερ
|
ἄνθρωποι, |
καὶ
τὸ
παραδοξότατον,
~καὶ
ποταμοὶ |
[14] |
ἀπότεμνε
καὶ
ἀνασκολόπιζε,
~ὡς
εἰδῶσιν
|
ἄνθρωποι |
ὄντες·
ἐν
τοσούτῳ
~δὲ
ἐπαιρέσθων |
[12] |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἐρώτα,
ὦ
Σόλων.
~(ΣΟΛΩΝ)
|
~Πότεροι |
ἀμείνους,
οἱ
σώζοντές
τινας
ἢ |
[22] |
νεκύων
ἀμενηνὰ
κάρηνα,
~γυμνοί
τε
|
ξηροί |
τε
κατ´
ἀσφοδελὸν
λειμῶνα"
~(ΕΡΜΗΣ) |
[2] |
ὡς
ἀπ´
ἐκείνου
πάντα
κατίδοις·
|
σοὶ |
δὲ
εἰ
~μὲν
ἐς
τὸν |
[23] |
ἐπαντλεῖς.
~ἀλλ´
ἐπείπερ
ἀνέμνησας,
ἐθέλω
|
σοι |
δεῖξαι
τὸν
~τοῦ
Ἀχιλλέως
τάφον. |
[17] |
ὁ
~παῖς
τεθνήξεται,
ἆρα
ἄν
|
σοι |
δοκεῖ
χαίρειν
ἐπ´
~αὐτῷ
γεννωμένῳ; |
[10] |
~Ἐγὼ
δέ,
ὦ
κάθαρμα,
οὔ
|
σοι |
δοκῶ
εὐδαίμων
εἶναι;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐδέπω |
[23] |
~ποτὲ
ἦν·
ἡ
Βαβυλὼν
δέ
|
σοι |
ἐκείνη
ἐστὶν
ἡ
~εὔπυργος,
ἡ |
[1] |
τῷ
~σκότῳ,
οὕτω
δὴ
κἀγώ
|
σοι |
ἔμπαλιν
ἀμβλυώττω
~πρὸς
τὸ
φῶς. |
[3] |
σιωπῇ
καθεδοῦμαι
~πάντα
πειθόμενος
κελεύοντί
|
σοι. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὀρθῶς
λέγεις·
αὐτὸς
γὰρ |
[24] |
~ἐπὶ
τὸ
πορθμεῖον·
ἥξω
δέ
|
σοι |
καὶ
αὐτὸς
μετ´
~ὀλίγον
νεκροστολῶν. |
[23] |
~δὲ
καὶ
Κλεωνὰς
αἰσχύνομαι
δεῖξαί
|
σοι, |
καὶ
μάλιστα
~τὸ
Ἴλιον.
ἀποπνίξεις |
[7] |
καὶ
τοῦτο
γὰρ
ἐγὼ
ἰάσομαί
|
σοι
|
~καὶ
ὀξυδερκέστατον
ἐν
βραχεῖ
σε |
[22] |
κρανία
~ξηρότατα;
καίτοι
γελοῖός
εἰμι
|
σοὶ |
λέγων
ταῦτα
~ὁσημέραι
κατάγοντι
αὐτούς. |
[1] |
μοι
~δοκῶ
εἰς
δέον
ἐντετυχηκέναι
|
σοι· |
ξεναγήσεις
γὰρ
~εὖ
οἶδ´
ὅτι |
[12] |
τοῦτον
μὴ
παρασκευάσαιο,
οἴχοιτο
ἄν
|
~σοι |
ὁ
χρυσὸς
ἐς
Πέρσας
αἰχμάλωτος. |
[4] |
τὰ
ὄρη.
καὶ
θαυμάζω
εἴ
|
σοι
|
~ταῦτα
τεράστια
εἶναι
δοκεῖ
τὸν |
[8] |
ὦ
Ἑρμῆ,
ἐπαινοῖεν,
~ὃς
αὐτόν
|
σοι |
τὸν
Μίλωνα
μετ´
ὀλίγοι
~συλλαβὼν |
[19] |
ἂν
εἴη.
~Ἐθέλω
δ´
οὖν
|
σοι, |
ὦ
Ἑρμῆ,
εἰπεῖν,
ᾧτινι
ἐοικέναι
|
[17] |
~περὶ
τῶν
ὅρων
διαφερομένους
ὁρᾷς,
|
ὅσοι |
εἰσί,
καὶ
~τοὺς
συναγείροντας
τὰ |
[11] |
αὐτό.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
γὰρ
οἶσθα
|
ὅσοι |
πόλεμοι
διὰ
τοῦτο
καὶ
ἐπιβουλαὶ
|
[7] |
μόνον.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀχλὺν
δ´
αὖ
|
τοι |
ἀπ´
ὀφθαλμῶν
ἕλον,
ἣ
πρὶν |
[22] |
ἀνελθεῖν
ἅπαξ
ὑποχθόνιοι
γενόμενοι.
ἐπεί
|
~τοι |
καὶ
παγγέλοια
ἄν,
ὦ
Ἑρμῆ, |
[18] |
βασιλέας
~αὐτῶν
ἴδῃ
τις,
οἵπερ
|
εὐδαιμονέστατοι |
εἶναι
~δοκοῦσιν,
ἔξω
τοῦ
ἀβεβαίου |
[17] |
πολλοί,
ὡς
ὁρᾷς,
ἠπίαλοι
καὶ
|
πυρετοὶ
|
~καὶ
φθόαι
καὶ
περιπλευμονίαι
καὶ |
[17] |
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐνενόουν
~ὅτι
|
θνητοί |
τέ
εἰσιν
αὐτοὶ
καὶ
ὀλίγον |
[22] |
ἐσθίειν,
ὧν
τὰ
κρανία
~ξηρότατα;
|
καίτοι |
γελοῖός
εἰμι
σοὶ
λέγων
ταῦτα
|
[3] |
ὑψηλότερος
~ἀμφοῖν
ὁ
Ὄλυμπος
ἐκεινοσί;
|
καίτοι |
οὐ
φαῦλον
ὃ
~ἀνεμνήσθην
ἐς |
[7] |
~ῥαψῳδοῦντος
ἀκούσας
ἐνίων
ἔτι
μέμνημαι·
|
καίτοι
|
~χειμὼν
ἡμᾶς
οὐ
μικρὸς
τότε |
[19] |
~ἐς
μέγιστον
ὄγκον
αἴρονται,
ἔπειτα
|
μέντοι |
κἀκεῖναι
~πάντως
ἐξερράγησάν
ποτε·
οὐ |
[17] |
ὅταν
δὲ
σφαλῶσι,
πολὺ
τὸ
|
ὀττοτοῖ
|
~καὶ
αἰαῖ
καὶ
οἴμοι.
εἰ |
[17] |
ἐνενόουν
~ὅτι
θνητοί
τέ
εἰσιν
|
αὐτοὶ |
καὶ
ὀλίγον
τοῦτον
χρόνον
~ἐπιδημήσαντες |
[3] |
βουλεύομεν—
τί
οὐχὶ
~οἰκοδομοῦμεν
καὶ
|
αὐτοὶ |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἐπικυλινδοῦντες
~ἐπάλληλα |
[21] |
ὦ
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἱκανοὶ
καὶ
|
οὗτοι. |
ἀλλὰ
κατίωμεν
ἤδη.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἓν |
[20] |
γένος
αὐτῶν
ὁμοιοῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ
|
τοιοῦτοι |
ὄντες,
ὦ
Ἑρμῆ,
ὁρᾷς
οἷα |
[23] |
~Οὐ
μεγάλοι,
ὦ
Ἑρμῆ,
οἱ
|
τάφοι. |
τὰς
πόλεις
δὲ
~τὰς
ἐπισήμους |
[4] |
Χάρων.
ἢ
τίνος
γὰρ
ἕνεκα
|
~σοφοὶ |
ἄνδρες
ἐψεύδοντο
ἄν;
ὥστε
ἀναμοχλεύωμεν
|
[9] |
ἔοικεν,
ὡς
καθελὼν
τὸν
Κροῖσον
|
ἄρχοι
|
~ἁπάντων.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁ
Κροῖσος
δὲ |
[6] |
Τί
δὲ
τοῦτο
ἦν;
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Ἐπὶ |
δεῖπνον,
οἶμαι,
κληθείς
τις
ὑπό |
[3] |
ἐτισάτην·
νὼ
δὲ—
οὐ
γὰρ
|
~ἐπὶ |
κακῷ
τῶν
θεῶν
ταῦτα
βουλεύομεν— |
[9] |
τὸν
~Κροῖσον
αὐτὸν
ὁρᾷς
ἤδη
|
ἐπὶ |
κλίνης
χρυσῆς
~καθήμενον,
Σόλωνι
τῷ |
[9] |
Βαβυλῶνα
παρεστήσατο
καὶ
νῦν
ἐλασείοντι
|
~ἐπὶ |
Λυδίαν
ἔοικεν,
ὡς
καθελὼν
τὸν |
[5] |
Ἑρμῆ,
τὴν
χεῖρα·
οὐ
γὰρ
|
ἐπὶ |
μικράν
~με
ταύτην
μηχανὴν
ἀναβιβάζεις. |
[5] |
ὡς
ἔοικεν,
εἶτα
ὁ
Παρνασσὸς
|
~ἐπὶ |
πᾶσιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὕτω
ποιῶμεν.
ὅρα |
[19] |
αὐτίκα
ἐκραγεῖσαι
ἀπέσβησαν,
~αἱ
δ´
|
ἐπὶ |
πλέον
διαρκοῦσι·
καὶ
προσχωρουσῶν
~αὐταῖς |
[5] |
ἀπὸ
δὲ
τῶν
~ἀρκτῴων
τὰ
|
ἐπὶ |
τάδε
τοῦ
Ἴστρου
μόνον,
κἀκεῖθεν
|
[23] |
~τοῦ
Ἀχιλλέως
τάφον.
ὁρᾷς
τὸν
|
ἐπὶ |
τῇ
θαλάττῃ;
~Σίγειον
μὲν
ἐκεῖθέν |
[23] |
οἶδ´
ὅτι
τὸν
~Ὅμηρον
κατελθὼν
|
ἐπὶ |
τῇ
μεγαληγορίᾳ
τῶν
ἐπῶν.
~πλὴν |
[8] |
νῦν
δὲ
μέγα
φρονεῖ
θαυμαζόμενος
|
~ἐπὶ |
τῇ
τοῦ
ταύρου
φορᾷ.
τί |
[13] |
Σόλωνος,
~ὅταν
αὐτὸν
δέῃ
ἁλόντα
|
ἐπὶ |
τὴν
πυρὰν
ὑπὸ
τοῦ
~Κύρου |
[10] |
ἐπεὶ
~τὴν
μητέρα
ὑποδύντες
εἵλκυσαν
|
ἐπὶ |
τῆς
ἀπήνης
~ἄχρι
πρὸς
τὸ |
[24] |
καθ´
ἃ
ἐστάλην,
σὺ
δὲ
|
~ἐπὶ |
τὸ
πορθμεῖον·
ἥξω
δέ
σοι |
[3] |
~κλίμακα
ἕξειν
οἰομένους
καὶ
πρόσβασιν
|
ἐπὶ
|
~τὸν
οὐρανόν.
ἐκείνω
μὲν
οὖν |
[13] |
ἀποθανεῖν.
ὁρᾷς
τὴν
Σκυθίδα,
~τὴν
|
ἐπὶ |
τοῦ
ἵππου
τούτου
τοῦ
λευκοῦ |
[1] |
εἶναι·
ἀλλὰ
σὺ
~μὲν
ῥέγκεις
|
ἐπὶ |
τοῦ
καταστρώματος
ἐκταθεὶς
ὤμους
~οὕτω |
[7] |
~πρὸς
ἐμέ·
ὥστε
σὺ
τὸ
|
ἐπὶ |
τούτῳ
προσδίδασκέ
~με
καὶ
ἀποκρίνου |
[17] |
αἴτιον,
ὅτι
τὸν
μὲν
~εὐτυχοῦντα
|
ἐπὶ |
τῷ
παιδὶ
ἐκεῖνον
ὁρᾷ
τὸν |
[11] |
ὁ
Κροῖσος
ἐκπέμπει
ἢ
τί
|
ἐπὶ |
τῶν
~ὤμων
φέρουσι;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πλίνθους |
[7] |
αὐτῇ
Σκύλλῃ
καὶ
Χαρύβδει
καὶ
|
~Κύκλωπι. |
οὐ
χαλεπὸν
οὖν
ἦν
ἐκ |
[20] |
ὡς
φιλοτιμοῦνται
πρὸς
ἀλλήλους
ἀρχῶν
|
πέρι
|
~καὶ
τιμῶν
καὶ
κτήσεων
ἁμιλλώμενοι, |
[20] |
λέγων,
Ὦ
~μάταιοι,
τί
ἐσπουδάκατε
|
περὶ |
ταῦτα;
παύσασθε
~κάμνοντες·
οὐ
γὰρ |
[4] |
καὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
~τοῦ
ἐμοῦ
|
πέρι |
τοῦ
Ἡρακλέους,
ὡς
διαδέξαιτό
~ποτε |
[17] |
κρόκης
ἐκρέματο.
τοὺς
μὲν
γὰρ
|
~περὶ |
τῶν
ὅρων
διαφερομένους
ὁρᾷς,
ὅσοι |
[10] |
πορθμεῖον
αὐτὸ
ἀξιοῖς
γίγνεσθαι
~τὴν
|
περὶ |
τῶν
τοιούτων
κρίσιν.
~ἀλλὰ
τίνας |
[10] |
ὑποδύντες
εἵλκυσαν
ἐπὶ
τῆς
ἀπήνης
|
~ἄχρι |
πρὸς
τὸ
ἱερόν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἔστω· |
[10] |
ἔλεγχος
~τῶν
τοιούτων
καὶ
τὸ
|
ἄχρι |
πρὸς
τὸ
τέρμα
εὐδαιμόνως
διαβιῶναι. |
[22] |
ταῦτα
πρὸς
τοὺς
ἐν
~Ἅιδου·
|
πεπιστεύκασι |
δ´
οὖν
τὰς
ψυχὰς
ἀναπεμπομένας
|
[23] |
μὲν
ἦσαν
εὐδαίμονες,
νῦν
δὲ
|
~τεθνᾶσι |
καὶ
αὗται·
ἀποθνήσκουσι
γάρ,
ὦ |
[19] |
δὲ
ἅμα
τῷ
συστῆναι
~ἐπαύσαντο·
|
πᾶσι |
δ´
οὖν
ἀπορραγῆναι
ἀναγκαῖον.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[11] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πλίνθους
τῷ
Πυθίῳ
χρυσᾶς
|
ἀνατίθησι |
μισθὸν
~τῶν
χρησμῶν
ὑφ´
ὧν |
[13] |
Κύρου,
Κῦρον
δὲ
αὐτὸν
ὑπ´
|
ἐκεινησὶ
|
~τῆς
Μασσαγέτιδος
ἀποθανεῖν.
ὁρᾷς
τὴν |
[3] |
δυνατά.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὅμηρος
ὁ
ποιητής
|
φησι |
τοὺς
Ἀλωέως
υἱέας,
δύο
~καὶ |
[21] |
οὐδαμῶς
~ἀρέσκονται
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
δῆλοί
|
εἰσι |
δρασμὸν
ἤδη
~βουλεύοντες
παρ´
ὑμᾶς |
[19] |
ἐκείνων
τοίνυν
~τινὲς
μὲν
μικραί
|
εἰσι |
καὶ
αὐτίκα
ἐκραγεῖσαι
ἀπέσβησαν,
~αἱ |
[17] |
τῶν
ὅρων
διαφερομένους
ὁρᾷς,
ὅσοι
|
εἰσί, |
καὶ
~τοὺς
συναγείροντας
τὰ
χρήματα, |
[17] |
δὲ
ἄρτι
ἐπιθεὶς
τὸν
ὄροφον
|
ἄπεισι |
τῷ
κληρονόμῳ
~καταλιπὼν
ἀπολαύειν
αὐτῆς, |
[3] |
ἢ
ὑψηλότερος
~ἀμφοῖν
ὁ
Ὄλυμπος
|
ἐκεινοσί; |
καίτοι
οὐ
φαῦλον
ὃ
~ἀνεμνήσθην |
[15] |
ὀλίγοι
δέ
~τινες
ὥσπερ
σφῆκες
|
ἄγουσι |
καὶ
φέρουσι
τὸ
~ὑποδεέστερον.
ὁ |
[9] |
ἀκούσωμεν
αὐτῶν
ὅ
τι
καὶ
|
λέγουσι; |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πάνυ
μὲν
οὖν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ) |
[1] |
αὐτῷ
ἢ
~τίνων
στερούμενοι
πάντες
|
οἰμώζουσι |
κατιόντες
~παρ´
ἡμᾶς·
οὐδεὶς
γὰρ |
[22] |
~χωμάτων
καὶ
βόθρον
τινὰ
ὀρύξαντες
|
καίουσί |
τε
~ταυτὶ
τὰ
πολυτελῆ
δεῖπνα |
[20] |
ὄντες,
ὦ
Ἑρμῆ,
ὁρᾷς
οἷα
|
ποιοῦσι
|
~καὶ
ὡς
φιλοτιμοῦνται
πρὸς
ἀλλήλους |
[12] |
~Ἆρ´
οὖν,
ἢν
Κῦρος,
ὡς
|
λογοποιοῦσι |
τινες,
ἐπίῃ
~Λυδοῖς,
χρυσᾶς
μαχαίρας |
[22] |
ἐκεῖνοι
στεφανοῦσι
τοὺς
λίθους
καὶ
|
~χρίουσι |
μύρῳ;
οἱ
δὲ
καὶ
πυρὰν |
[19] |
ἀπέσβησαν,
~αἱ
δ´
ἐπὶ
πλέον
|
διαρκοῦσι· |
καὶ
προσχωρουσῶν
~αὐταῖς
τῶν
ἄλλων |
[23] |
νῦν
δὲ
~τεθνᾶσι
καὶ
αὗται·
|
ἀποθνήσκουσι |
γάρ,
ὦ
πορθμεῦ,
~καὶ
πόλεις |
[22] |
Χάρων,
καὶ
τύμβους
καὶ
τάφους
|
~καλοῦσι |
τὰ
τοιαῦτα.
πλὴν
τὰ
πρὸ |
[22] |
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
οὖν
ἐκεῖνοι
|
στεφανοῦσι |
τοὺς
λίθους
καὶ
~χρίουσι
μύρῳ; |
[11] |
ἢ
τί
ἐπὶ
τῶν
~ὤμων
|
φέρουσι; |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πλίνθους
τῷ
Πυθίῳ
χρυσᾶς |
[15] |
~τινες
ὥσπερ
σφῆκες
ἄγουσι
καὶ
|
φέρουσι |
τὸ
~ὑποδεέστερον.
ὁ
δὲ
περιπετόμενος |
[24] |
δὲ
πεδίον
τοῦτο
ἄλλοτε
ἄλλοι
|
γεωργήσουσι
|
~πολλάκις
ἐκ
βάθρων
τὸ
τρόπαιον |
[17] |
τῷ
~πυρετῷ
ἢ
τῇ
φθόῃ,
|
ἀγανακτοῦσι |
πρὸς
τὴν
ἀγωγὴν
~οὔποτε
προσδοκήσαντες |
[8] |
οὗτος
ὁ
ἐκ
Κρότωνος
ἀθλητής.
|
ἐπικροτοῦσι
|
~δ´
αὐτῷ
οἱ
Ἕλληνες,
ὅτι |
[6] |
τοὺς
ἀνθρώπους
αὐτοὺς
~καὶ
ἃ
|
πράττουσι |
καὶ
οἷα
λέγουσιν.
ὥσπερ
ὅτε |
[11] |
~πολλοῦ
τοῦ
βάθους
οἱ
μεταλλεύοντες
|
ἀνορύττουσι· |
~πλὴν
ἀλλὰ
ἐκ
τῆς
γῆς |
[22] |
τὰς
~ἀποθήκας
τῶν
σωμάτων,
ἵνα
|
κατορύττουσι, |
θεάσασθαι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἠρία,
ὦ
Χάρων, |
[19] |
ἐλάττους·
καὶ
οἱ
μὲν
ὀλιγοχρόνιον
|
ἔχουσι |
καὶ
~ὠκύμορον
τὸ
φύσημα,
οἱ |
[14] |
ᾧ
τὸν
δακτύλιον
ὁ
μάγειρος
|
ἀναδίδωσι
|
~τὸν
ἰχθὺν
ἀνατεμών,
~νήσῳ
ἐν |
[17] |
ἂν
~εὖ
πράττωσιν,
ὅταν
δὲ
|
σφαλῶσι, |
πολὺ
τὸ
ὀττοτοῖ
~καὶ
αἰαῖ |
[21] |
ὁρᾷς
ὅπως
ἀποσπάσαντες
τῶν
πολλῶν
|
~καταγελῶσι |
τῶν
γιγνομένων
καὶ
οὐδαμῆ
οὐδαμῶς
|
[12] |
τὸ
χρυσίον
~δεήσει
αὐτούς,
ἢν
|
ἐπιθυμήσωσι. |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ποῦ
γὰρ
τοσοῦτος
ἂν |
[10] |
ἁπάντων
ἀνθρώπων
εὐδαιμονέστατον
εἶναι.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Τί |
ἄρα
ὁ
Σόλων
ἐρεῖ;
~(ΕΡΜΗΣ) |
[11] |
βαρβάρου,
καί
~μοι
δοκεῖν
ἐρέσθαι
|
τι |
βούλεται
αὐτόν·
ἐπακούσωμεν
οὖν.
~(ΣΟΛΩΝ) |
[2] |
ἡμῖν
ἐσόμενον.
ὑπουργητέον
~δὲ
ὅμως·
|
τί |
γὰρ
ἂν
καὶ
πάθοι
τις, |
[17] |
~οὔποτε
προσδοκήσαντες
ἀποσπασθήσεσθαι
αὐτῶν.
~ἢ
|
τί |
γὰρ
οὐκ
ἂν
ποιήσειεν
ἐκεῖνος |
[1] |
~ΧΑΡΩΝ
Η
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΝΤΕΣ
ΕΡΜΗΣ.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Τί |
γελᾷς,
ὦ
Χάρων;
ἢ
τί |
[6] |
γελῶντα
καὶ
ἤρου
γε
ὅ
|
τι
|
~γελῴην,
ἀκούσας
τινὸς
ἥσθην
εἰς |
[4] |
ἢ
τὴν
Ὄσσαν;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Διὰ
|
τί |
δ´
οὐκ
ἄν,
ὦ
Χάρων; |
[8] |
~ἐπὶ
τῇ
τοῦ
ταύρου
φορᾷ.
|
τί |
δ´
οὖν;
οἰηθῶμεν
~ἄρα
ἐλπίζειν |
[6] |
τινὸς
ἥσθην
εἰς
ὑπερβολήν.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
Τί |
δὲ
τοῦτο
ἦν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐπὶ |
[12] |
μοι,
ὦ
Κροῖσε,
οἴει
γάρ
|
τι |
δεῖσθαι
τῶν
~πλίνθων
τούτων
τὸν |
[24] |
εἰς
ἀεὶ
~ἀναγεγράψῃ,
ὠνάμην
γάρ
|
τι |
διὰ
σὲ
τῆς
ἀποδημίας.
~οἷά |
[1] |
μοι,
ὦ
πορθμεῦ·
ἀπέρχομαι
γάρ
|
τι
|
~διακονησόμενος
τῷ
ἄνω
Διὶ
τῶν |
[18] |
αὐτοῖς
παρὰ
τὸν
βίον
ἢ
|
τί |
ἐκεῖνό
ἐστιν,
~οὗ
στερούμενοι
ἀγανακτοῦσιν. |
[11] |
ἐκείνους
ὁ
Κροῖσος
ἐκπέμπει
ἢ
|
τί |
ἐπὶ
τῶν
~ὤμων
φέρουσι;
~(ΕΡΜΗΣ) |
[20] |
ὀφθαλμῶν
ἔχοντας,
λέγων,
Ὦ
~μάταιοι,
|
τί |
ἐσπουδάκατε
περὶ
ταῦτα;
παύσασθε
~κάμνοντες· |
[7] |
ἠμὲν
θεὸν
ἠδὲ
καὶ
ἄνδρα.
|
~τί |
ἐστιν;
ἤδη
ὁρᾷς;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὑπερφυῶς |
[16] |
δὲ
αὖ
τούτου·
τοιόνδε
~γάρ
|
τι |
ἡ
ἐπιπλοκὴ
δηλοῖ.
ὁρᾷς
δ´ |
[1] |
ἐν
τῷ
βίῳ
~ἅπαντα,
ὥς
|
τι |
καὶ
ἰδὼν
ἐπανέλθοιμι·
ὡς
ἤν |
[9] |
διαλεγόμενον.
~βούλει
ἀκούσωμεν
αὐτῶν
ὅ
|
τι |
καὶ
λέγουσι;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πάνυ
μὲν |
[3] |
τὸν
Ὄλυμπον
ἀπιδών·
συγκαμεῖν
~δέ
|
τι |
καὶ
ὑπουργῆσαι
καὶ
σὲ
δεῖ. |
[15] |
ἐν
οἷς
ἅπας
μὲν
ἴδιόν
|
τι
|
~κέντρον
ἔχει
καὶ
τὸν
πλησίον |
[11] |
πρόσεστιν,
~εἰ
μὴ
ἄρα
ἕν
|
τι |
μόνον,
ὅτι
βαρύνονται
οἱ
~φέροντες |
[2] |
τοῦ
Διός,
ὥρα
ἡμῖν
~ὑψηλόν
|
τι |
ὄρος
περισκοπεῖν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οἶσθα,
ὦ |
[22] |
νεκροδοχεῖα
καὶ
σωματοφυλάκιά
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Τί |
οὖν
ἐκεῖνοι
στεφανοῦσι
τοὺς
λίθους |
[3] |
κακῷ
τῶν
θεῶν
ταῦτα
βουλεύομεν—
|
τί |
οὐχὶ
~οἰκοδομοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ
κατὰ |
[3] |
~Ὀρθῶς
λέγεις·
αὐτὸς
γὰρ
εἴσομαι
|
τί |
ποιητέον
~καὶ
ἐξευρήσω
τὴν
ἱκανὴν |
[12] |
ἐν
Λυδίᾳ;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Οὐ
πάνυ
|
τι. |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Τοῦ
βελτίονος
ἄρα
ἐνδεεῖς |
[20] |
οὐδ´
ἂν
ἀπαγάγοι
~τις
αὐτῶν
|
τι |
σὺν
αὑτῷ
ἀποθανών,
ἀλλ´
ἀνάγκη
|
[22] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐκ
οἶδα,
ὦ
πορθμεῦ,
|
τί |
ταῦτα
πρὸς
τοὺς
ἐν
~Ἅιδου· |
[11] |
~Καὶ
μὴν
οὐχ
ὁρῶ
ὅ
|
τι |
τὸ
ἀγαθὸν
αὐτῷ
πρόσεστιν,
~εἰ |
[18] |
πρὸς
ἐμαυτόν
γε
ἐννοῶ
~ὅ
|
τι |
τὸ
ἡδὺ
αὐτοῖς
παρὰ
τὸν |
[1] |
~Τί
γελᾷς,
ὦ
Χάρων;
ἢ
|
τί |
τὸ
πορθμεῖον
ἀπολιπὼν
~δεῦρο
ἀνελήλυθας |
[7] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Καὶ
πόθεν
σὺ
ἔχεις
|
τι |
τῶν
ἐκείνου
εἰδέναι,
~ναύτης
ἀεὶ |
[6] |
ἄλλα
ὄρη
μετεκινήσαμεν;
~(ΕΡΜΗΣ)
Ὅτι
|
τί; |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐδὲν
ἀκριβὲς
ἐγὼ
γοῦν |
[19] |
αὐτῶν.
~ἤδη
ποτὲ
πομφόλυγας
ἐν
|
ὕδατι |
ἐθεάσω
ὑπὸ
κρουνῷ
~τινι
καταράττοντι |
[24] |
ἐπιγράφοντα
τὸ
τρόπαιον
τῷ
αὑτοῦ
|
αἵματι. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὑπὲρ
τίνος
δ´
αὐτοῖς, |
[3] |
τοῦ
ποδὸς
ἢ
~συνεκδραμεῖν
τῷ
|
πνεύματι, |
ἐγὼ
δὲ
τὴν
ἡσυχίαν
~ἄγειν |
[22] |
οἶσθα
οὖν
εἰ
δύναιντ´
~ἂν
|
ἔτι |
ἀνελθεῖν
ἅπαξ
ὑποχθόνιοι
γενόμενοι.
ἐπεί
|
[8] |
μηδ´
ἐμπίδα
οὐχ
ὅπως
ταῦρον
|
~ἔτι |
ἄρασθαι
δυνάμενος.
~σὺ
δέ
μοι |
[4] |
καὶ
ταῦτα
ἱκανὰ
~ἢ
ἐποικοδομεῖν
|
ἔτι |
δεήσει.
~Παπαῖ,
κάτω
ἔτι
ἐσμὲν
|
[21] |
διατεθείκασιν,
ὡς
μηδ´
ἂν
τρυπάνῳ
|
~ἔτι |
διανοιχθῆναι
αὐτοῖς
τὰ
ὦτα,
τοσούτῳ |
[23] |
ὅλοι·
Ἰνάχου
γοῦν
οὐδὲ
~τάφος
|
ἔτι |
ἐν
Ἄργει
καταλείπεται.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Παπαὶ |
[22] |
ἀλλὰ
κατίωμεν
ἤδη.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἓν
|
ἔτι |
ἐπόθουν,
ὦ
Ἑρμῆ,
εἰδέναι,
καί |
[5] |
ἐποικοδομεῖν
ἔτι
δεήσει.
~Παπαῖ,
κάτω
|
ἔτι |
ἐσμὲν
~ἐν
ὑπωρείᾳ
τοῦ
οὐρανοῦ· |
[23] |
ἀπόλωλεν
ἤδη
καὶ
~οὐδὲ
ἴχνος
|
ἔτι |
λοιπὸν
αὐτῆς,
οὐδ´
ἂν
εἴποις |
[7] |
ἀποθανόντα,
πολλὰ
~ῥαψῳδοῦντος
ἀκούσας
ἐνίων
|
ἔτι |
μέμνημαι·
καίτοι
~χειμὼν
ἡμᾶς
οὐ |
[3] |
υἱέας,
δύο
~καὶ
αὐτοὺς
ὄντας,
|
ἔτι |
παῖδας
ἐθελῆσαί
ποτε
τὴν
~Ὄσσαν |
[22] |
βόθρου
τὸ
μελίκρατον.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐκείνους
|
ἔτι |
πίνειν
ἢ
ἐσθίειν,
ὧν
τὰ |
[7] |
~κἀπειδὰν
εἴπω
τὰ
ἔπη,
μέμνησο
|
μηκέτι |
ἀμβλυώττειν,
~ἀλλὰ
σαφῶς
πάντα
ὁρᾶν. |
[16] |
καταπεσών,
~ἀπορραγέντος
τοῦ
λίνου
ἐπειδὰν
|
μηκέτι |
ἀντέχῃ
~πρὸς
τὸ
βάρος,
μέγαν |
[16] |
γῆς
αἰωρούμενος,
ἢν
καὶ
πέσῃ,
|
~ἀψοφητὶ |
κείσεται,
μόλις
καὶ
τοῖς
γείτοσιν |
[22] |
εἰμι
σοὶ
λέγων
ταῦτα
~ὁσημέραι
|
κατάγοντι |
αὐτούς.
οἶσθα
οὖν
εἰ
δύναιντ´
|
[9] |
~καὶ
Βαβυλῶνα
παρεστήσατο
καὶ
νῦν
|
ἐλασείοντι
|
~ἐπὶ
Λυδίαν
ἔοικεν,
ὡς
καθελὼν |
[19] |
ὕδατι
ἐθεάσω
ὑπὸ
κρουνῷ
~τινι
|
καταράττοντι |
ἀνισταμένας;
τὰς
φυσαλλίδας
~λέγω,
ἀφ´ |
[3] |
νόμος,
σιωπῇ
καθεδοῦμαι
~πάντα
πειθόμενος
|
κελεύοντί |
σοι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὀρθῶς
λέγεις·
αὐτὸς |
[7] |
τούτῳ
προσδίδασκέ
~με
καὶ
ἀποκρίνου
|
ἐρωτῶντι. |
ἀλλὰ
βούλει
κατὰ
~τὸν
Ὅμηρον |
[17] |
ἐκεῖνος
μὲν
γὰρ
ὁ
χαίρων
|
~ὅτι |
ἄρρενα
παῖδα
τέτοκεν
αὐτῷ
ἡ |
[11] |
μὴ
ἄρα
ἕν
τι
μόνον,
|
ὅτι |
βαρύνονται
οἱ
~φέροντες
αὐτό.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[17] |
τοὺς
ἐργάτας
~ἐπισπέρχων,
εἰ
μάθοι
|
ὅτι |
ἡ
μὲν
ἕξει
τέλος
αὐτῷ, |
[10] |
διαβιῶναι.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Κάλλιστα,
ὦ
Σόλων,
|
ὅτι |
ἡμῶν
οὐκ
ἐπιλέλησαι,
~ἀλλὰ
παρὰ |
[17] |
δὲ
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐνενόουν
|
~ὅτι |
θνητοί
τέ
εἰσιν
αὐτοὶ
καὶ |
[24] |
ἀνοίας,
οἵ
γε
οὐκ
ἴσασιν
|
ὅτι, |
κἂν
ὅλην
~τὴν
Πελοπόννησον
ἕκαστος |
[22] |
τὰ
παρ´
ἡμῖν
ἐστι
καὶ
|
ὅτι
|
~κάτθαν´
ὁμῶς
ὅ
τ´
ἄτυμβος |
[1] |
σοι·
ξεναγήσεις
γὰρ
~εὖ
οἶδ´
|
ὅτι |
με
συμπερινοστῶν
καὶ
δείξεις
ἕκαστα
|
[1] |
παῖ,
~ἐκείνων
γοῦν
σε
μεμνῆσθαι,
|
ὅτι |
μηδεπώποτέ
σε
ἢ
~ἀντλεῖν
ἐκέλευσα |
[12] |
τότε;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ὁ
σίδηρος
δῆλον
|
ὅτι. |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Καὶ
εἴ
γε
τοῦτον |
[6] |
τὰ
ἄλλα
ὄρη
μετεκινήσαμεν;
~(ΕΡΜΗΣ)
|
Ὅτι |
τί;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐδὲν
ἀκριβὲς
ἐγὼ |
[17] |
~αὐτῷ
γεννωμένῳ;
ἀλλὰ
τὸ
αἴτιον,
|
ὅτι |
τὸν
μὲν
~εὐτυχοῦντα
ἐπὶ
τῷ |
[23] |
Ἴλιον.
ἀποπνίξεις
γὰρ
εὖ
οἶδ´
|
ὅτι |
τὸν
~Ὅμηρον
κατελθὼν
ἐπὶ
τῇ |
[8] |
ἐπικροτοῦσι
~δ´
αὐτῷ
οἱ
Ἕλληνες,
|
ὅτι |
τὸν
ταῦρον
~ἀράμενος
φέρει
διὰ |
[4] |
εἶναι
δοκεῖ
τὸν
Ἄτλαντα
δηλαδὴ
|
~εἰδότι, |
ὃς
τὸν
πόλον
αὐτὸν
εἷς |
[17] |
ἕξει
τέλος
αὐτῷ,
~ὁ
δὲ
|
ἄρτι |
ἐπιθεὶς
τὸν
ὄροφον
ἄπεισι
τῷ |
[1] |
ἀνθρωπικῶν·
ὁ
δὲ
~ὀξύθυμός
τέ
|
ἐστι |
καὶ
δέδια
μὴ
βραδύναντά
με
|
[16] |
οὗτος
μὲν
ἀνασπασθεὶς
~ἄνω
μετέωρός
|
ἐστι |
καὶ
μετὰ
μικρὸν
καταπεσών,
~ἀπορραγέντος |
[22] |
~καὶ
οἷα
τὰ
παρ´
ἡμῖν
|
ἐστι |
καὶ
ὅτι
~κάτθαν´
ὁμῶς
ὅ |
[13] |
Νὴ
Δία.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Τόμυρις
ἐκείνη
|
ἐστί, |
καὶ
τὴν
κεφαλήν
γε
ἀποτεμοῦσα
|
[17] |
ἂν
κατὰ
τὴν
ἀξίαν
~ὅπως
|
ἐστὶ |
καταγέλαστα,
ὦ
Χάρων,
καὶ
μάλιστα
|
[5] |
~καὶ
ἐπείπερ
δικόρυμβος
ὁ
Παρνασσός
|
ἐστι, |
μίαν
~ἑκάτερος
ἄκραν
ἀπολαβόμενοι
καθεζώμεθα· |
[8] |
μοι·
~τίς
τ´
ἄρ´
ὅδ´
|
ἐστὶ |
πάχιστος
ἀνὴρ
ἠΰς
τε
μέγας |
[1] |
~Ἐπεθύμησα,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἰδεῖν
ὁποῖά
|
ἐστι |
τὰ
ἐν
~τῷ
βίῳ
καὶ |
[24] |
διὰ
σὲ
τῆς
ἀποδημίας.
~οἷά
|
ἐστι |
τὰ
τῶν
κακοδαιμόνων
ἀνθρώπων
~πράγματα— |
[23] |
τῇ
θαλάττῃ;
~Σίγειον
μὲν
ἐκεῖθέν
|
ἐστι |
τὸ
Τρωϊκόν·
ἀντικρὺ
~δὲ
ὁ |
[22] |
βόθρον
τινὰ
ὀρύξαντες
καίουσί
τε
|
~ταυτὶ |
τὰ
πολυτελῆ
δεῖπνα
καὶ
εἰς |
[1] |
~παρ´
ἡμᾶς·
οὐδεὶς
γὰρ
αὐτῶν
|
ἀδακρυτὶ |
διέπλευσεν.
~αἰτησάμενος
οὖν
παρὰ
τοῦ |
[3] |
τῶν
θεῶν
ταῦτα
βουλεύομεν—
τί
|
οὐχὶ
|
~οἰκοδομοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ
κατὰ
τὰ |