Chapitre |
[5] |
κατὰ
τοῦ
~ὀλισθηροῦ
πατεῖν.
εὖ
|
γε, |
ἀνελήλυθας
καὶ
σύ·
~καὶ
ἐπείπερ |
[13] |
ἐκείνη
ἐστί,
καὶ
τὴν
κεφαλήν
|
γε |
ἀποτεμοῦσα
~τοῦ
Κύρου
αὕτη
ἐς |
[15] |
τὸν
βίον
καὶ
τὰς
πόλεις
|
γε |
αὐτῶν
~ἐοικυίας
τοῖς
σμήνεσιν,
ἐν |
[12] |
ἀνακαλεῖν;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐδὲ
σιδήρου
ἐκεῖνός
|
γε |
δεήσεται,
ἀλλ´
ἤν
τε
~χαλκὸν |
[11] |
κτήματος.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀλλὰ
οὐ
Σόλων
|
γε |
ἐκεῖνος,
ὦ
Χάρων,
ἐρᾶν
~αὐτοῦ |
[18] |
ταῦτα
πάντα
καὶ
πρὸς
ἐμαυτόν
|
γε |
ἐννοῶ
~ὅ
τι
τὸ
ἡδὺ |
[24] |
μετ´
~ὀλίγον
νεκροστολῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Εὖ
|
γε |
ἐποίησας,
ὦ
Ἑρμῆ·
εὐεργέτης
εἰς |
[4] |
ἀνέχων
~ἡμᾶς
ἅπαντας.
ἀκούεις
δέ
|
γε |
ἴσως
καὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
~τοῦ |
[5] |
ταύτην
μηχανὴν
ἀναβιβάζεις.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἴ
|
γε |
καὶ
ἰδεῖν
ἐθέλεις,
ὦ
Χάρων, |
[6] |
ἐντυχὼν
εἶδες
γελῶντα
καὶ
ἤρου
|
γε |
ὅ
τι
~γελῴην,
ἀκούσας
τινὸς |
[24] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὢ
τῆς
ἀνοίας,
οἵ
|
γε |
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι,
κἂν
ὅλην
|
[14] |
τις
εὔχεται
εἶναι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εὖ
|
γε |
παρῳδεῖς,
ὦ
Χάρων.
ἀλλὰ
Πολυκράτην
|
[16] |
πάνυ
λεπτὸν
ἑκάστῳ
νῆμα,
ἐπιπεπλεγμένον
|
~γε |
τὰ
πολλά,
τοῦτο
μὲν
ἐκείνῳ, |
[16] |
δὲ
ὑπ´
ἄλλου,
καὶ
~κληρονομῆσαί
|
γε |
τοῦτον
μὲν
ἐκείνου,
ὅτου
ἂν |
[12] |
δῆλον
ὅτι.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Καὶ
εἴ
|
γε |
τοῦτον
μὴ
παρασκευάσαιο,
οἴχοιτο
ἄν
|
[7] |
ἐστιν;
ἤδη
ὁρᾷς;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὑπερφυῶς
|
γε· |
τυφλὸς
ὁ
Λυγκεὺς
ἐκεῖνος
ὡς
|
[21] |
αὐτῶν
τὰς
ἀμαθίας.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Εὖ
|
γε, |
ὦ
γεννάδαι·
πλὴν
πάνυ
ὀλίγοι |
[3] |
~καλῶς
ἔχειν
νομίζεις
κυβερνήτης
νῦν
|
γε |
ὤν·
ἐγὼ
~δέ,
ὥσπερ
ἐπιβάταις |
[7] |
τοῖς
~πλέουσιν,
ὡς
ὁ
Ποσειδῶν
|
συνήγαγε |
τὰς
νεφέλας
~καὶ
ἐτάραξε
τὸν |
[7] |
~ἀλλὰ
σαφῶς
πάντα
ὁρᾶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
Λέγε |
μόνον.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀχλὺν
δ´
αὖ |
[20] |
μὲν
τῶν
ματαίων
πόνων,
ζῆν
|
δὲ |
ἀεὶ
~τὸν
θάνατον
πρὸ
ὀφθαλμῶν |
[4] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἀκούω
καὶ
ταῦτα·
εἰ
|
δὲ |
ἀληθῆ
ἔστιν,
σὺ
ἄν,
ὦ
|
[16] |
πολλά,
τοῦτο
μὲν
ἐκείνῳ,
ἐκεῖνο
|
δὲ |
ἄλλῳ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἰκότως,
ὦ
πορθμεῦ· |
[19] |
καὶ
~ὠκύμορον
τὸ
φύσημα,
οἱ
|
δὲ |
ἅμα
τῷ
συστῆναι
~ἐπαύσαντο·
πᾶσι |
[5] |
ὦ
Χάρων,
ἅπαντα·
οὐκ
~ἔνι
|
δὲ |
ἄμφω
καὶ
ἀσφαλῆ
καὶ
φιλοθεάμονα |
[11] |
καὶ
ἀπολεῖται
μικρὸν
~ὕστερον·
φιλόμαντις
|
δὲ |
ἁνὴρ
ἐκτόπως.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐκεῖνο
γάρ |
[22] |
κνῖσαν
καὶ
τὸν
καπνόν,
πίνειν
|
δὲ
|
~ἀπὸ
τοῦ
βόθρου
τὸ
μελίκρατον. |
[17] |
μὲν
ἕξει
τέλος
αὐτῷ,
~ὁ
|
δὲ |
ἄρτι
ἐπιθεὶς
τὸν
ὄροφον
ἄπεισι |
[16] |
ὁρᾷς
ὑπὸ
~τοῦ
ὕδατος.
~ἢν
|
δὲ |
ἀτενίσῃς,
κατόψει
καὶ
τὰς
~Μοίρας |
[16] |
ᾖ
~μικρότερον
τὸ
νῆμα,
ἐκεῖνον
|
δὲ |
αὖ
τούτου·
τοιόνδε
~γάρ
τι |
[13] |
μὲν
~ἁλῶναι
ὑπὸ
Κύρου,
Κῦρον
|
δὲ |
αὐτὸν
ὑπ´
ἐκεινησὶ
~τῆς
Μασσαγέτιδος |
[4] |
φέρει
ἀνέχων
~ἡμᾶς
ἅπαντας.
ἀκούεις
|
δέ |
γε
ἴσως
καὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
[14] |
ἀφ´
ὑψηλοτέρου
~ἀλγεινότερον
καταπεσούμενοι.
ἐγὼ
|
δὲ |
γελάσομαι
~τότε
γνωρίσας
αὐτῶν
ἕκαστον |
[4] |
Χάρων,
καὶ
ἥκιστα
~ποιητικός·
ὁ
|
δὲ |
γεννάδας
Ὅμηρος
ἀπὸ
δυοῖν
στίχοιν
|
[2] |
ἀπ´
ἐκείνου
πάντα
κατίδοις·
σοὶ
|
δὲ |
εἰ
~μὲν
ἐς
τὸν
οὐρανὸν |
[17] |
~καὶ
ἧττον
ἠνιῶντο
ἀποθανόντες·
νῦν
|
δὲ |
εἰς
~ἀεὶ
ἐλπίσαντες
χρήσεσθαι
τοῖς |
[19] |
ἐμπεφυσημένοι
οἱ
μὲν
μείζους,
οἱ
|
~δὲ |
ἐλάττους·
καὶ
οἱ
μὲν
ὀλιγοχρόνιον |
[14] |
εἰδῶσιν
ἄνθρωποι
ὄντες·
ἐν
τοσούτῳ
|
~δὲ |
ἐπαιρέσθων
ὡς
ἂν
ἀφ´
ὑψηλοτέρου
|
[24] |
μὲν
καθ´
ἃ
ἐστάλην,
σὺ
|
δὲ
|
~ἐπὶ
τὸ
πορθμεῖον·
ἥξω
δέ |
[17] |
~καὶ
αἰαῖ
καὶ
οἴμοι.
εἰ
|
δὲ |
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐνενόουν
~ὅτι |
[15] |
μίση
καὶ
~τὰ
τοιαῦτα.
τούτων
|
δὲ |
ἡ
ἄγνοια
μὲν
κάτω
συναναμέμικται
|
[12] |
τινι
τυράννῳ
ἢ
~λῃστῇ,
τῷ
|
δὲ |
θεῷ
ὀλίγον
μέλει
τῶν
σῶν |
[22] |
ὅς
τ´
ἔλλαχε
τύμβου,
~ἐν
|
δὲ |
ἰῇ
τιμῇ
Ἶρος
κρείων
τ´ |
[15] |
ἀπορία
καὶ
φιλαργυρία,
ὁ
φόβος
|
δὲ |
καὶ
αἱ
~ἐλπίδες
ὑπεράνω
πετόμενοι |
[2] |
ἀποδράντα
ὑπὸ
τοῦ
Διός,
σὲ
|
δὲ
|
~καὶ
αὐτὸν
κωλύσει
ἐνεργεῖν
τὰ |
[23] |
ζητηθησομένη
ὥσπερ
ἡ
Νίνος·
Μυκήνας
|
~δὲ |
καὶ
Κλεωνὰς
αἰσχύνομαι
δεῖξαί
σοι, |
[6] |
οὐκ
ἐπιτελέσαντος
τὴν
~ὑπόσχεσιν.
ἔοικα
|
δὲ |
καὶ
νῦν
ὑποκαταβήσεσθαι,
~ὡς
μᾶλλον |
[22] |
λίθους
καὶ
~χρίουσι
μύρῳ;
οἱ
|
δὲ |
καὶ
πυρὰν
νήσαντες
πρὸ
τῶν
|
[20] |
μὲν
γυμνὸν
οἴχεσθαι,
τὴν
οἰκίαν
|
δὲ |
καὶ
τὸν
~ἀγρὸν
καὶ
τὸ |
[13] |
ἀσκὸν
ἐμβαλεῖ
~πλήρη
αἵματος.
ὁρᾷς
|
δὲ |
καὶ
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
τὸν
|
[17] |
ὑπὸ
τοῦ
~βελτίστου
Θανάτου.
ἄγγελοι
|
δὲ |
καὶ
ὑπηρέται
~αὐτοῦ
μάλα
πολλοί, |
[24] |
~Οὕτω
μὲν
ταῦτα
ἔσται·
ἡμεῖς
|
δὲ |
καταβάντες
~ἤδη
καὶ
κατὰ
χώραν |
[8] |
τούτων
καὶ
~τοῦ
κρότου·
νῦν
|
δὲ |
μέγα
φρονεῖ
θαυμαζόμενος
~ἐπὶ
τῇ |
[9] |
ταῦρον
~ἔτι
ἄρασθαι
δυνάμενος.
~σὺ
|
δέ |
μοι
ἐκεῖνο
εἰπέ,
~τίς
τ´ |
[5] |
~ἑκάτερος
ἄκραν
ἀπολαβόμενοι
καθεζώμεθα·
σὺ
|
~δέ |
μοι
ἤδη
ἐν
κύκλῳ
περιβλέπων |
[23] |
ἐκεῖθέν
ἐστι
τὸ
Τρωϊκόν·
ἀντικρὺ
|
~δὲ |
ὁ
Αἴας
τέθαπται
ἐν
τῷ |
[16] |
μέγαν
τὸν
ψόφον
ἐργάσεται,
οὗτος
|
~δὲ |
ὀλίγον
ἀπὸ
γῆς
αἰωρούμενος,
ἢν |
[11] |
πάνυ
~σπουδάζεται
ὑπ´
αὐτῶν·
τοῦτον
|
δὲ |
ὀλίγον
ἐκ
~πολλοῦ
τοῦ
βάθους |
[2] |
ἀκόνδυλον
παντάπασιν
ἡμῖν
ἐσόμενον.
ὑπουργητέον
|
~δὲ |
ὅμως·
τί
γὰρ
ἂν
καὶ |
[1] |
ἄνω
Διὶ
τῶν
ἀνθρωπικῶν·
ὁ
|
δὲ
|
~ὀξύθυμός
τέ
ἐστι
καὶ
δέδια |
[7] |
τοῦτο
εἰς
τὴν
τέχνην.
ἐγὼ
|
~δὲ |
ὁπότε
διεπόρθμευον
αὐτὸν
ἀποθανόντα,
πολλὰ
|
[3] |
~γὰρ
ἤστην,
δίκας
ἐτισάτην·
νὼ
|
δὲ— |
οὐ
γὰρ
~ἐπὶ
κακῷ
τῶν |
[2] |
ἂν
ἀκριβῶς
ἅπαντα
~καθεώρας.
ἐπεὶ
|
δὲ |
οὐ
θέμις
εἰδώλοις
ἀεὶ
συνόντα
|
[6] |
ἀπὸ
τοῦ
ὑψηλοῦ
ὁρῶ·
~ἐδεόμην
|
δὲ |
οὐ
πόλεις
καὶ
ὄρη
αὐτὸ |
[24] |
πλίνθοι
χρυσαῖ,
ἐπιτύμβια,
~μάχαι·
Χάρωνος
|
δὲ |
οὐδεὶς
λόγος.
|
[2] |
Ἑρμῆ,
ἐπινόει
τὸ
βέλτιστον·
ἐγὼ
|
δὲ
|
~οὐδὲν
οἶδα
τῶν
ὑπὲρ
γῆς |
[13] |
πένης
ἄνθρωπος
οὐχ
ὑποπτήσσων,
~τὸ
|
δὲ |
παριστάμενον
ἐλευθέρως
λέγων.
~μεμνήσεται
δ´ |
[24] |
τόπον
παρὰ
τοῦ
~Αἰακοῦ·
τὸ
|
δὲ |
πεδίον
τοῦτο
ἄλλοτε
ἄλλοι
γεωργήσουσι
|
[15] |
καὶ
φέρουσι
τὸ
~ὑποδεέστερον.
ὁ
|
δὲ |
περιπετόμενος
αὐτοὺς
ἐκ
~τἀφανοῦς
οὗτος |
[15] |
μὲν
τούτων
ὧδε
ἕξει.
τὴν
|
δὲ |
πληθὺν
~ὁρᾷς,
ὦ
Χάρων,
τοὺς |
[9] |
ἄρχοι
~ἁπάντων.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁ
Κροῖσος
|
δὲ |
ποῦ
ποτε
κἀκεῖνός
ἐστιν;
~(ΕΡΜΗΣ) |
[1] |
ὅλον
τὸν
πλοῦν
διαλέγῃ·
ἐγὼ
|
~δὲ |
πρεσβύτης
ὢν
τὴν
δικωπίαν
ἐρέττω |
[23] |
ὅπου
~ποτὲ
ἦν·
ἡ
Βαβυλὼν
|
δέ |
σοι
ἐκείνη
ἐστὶν
ἡ
~εὔπυργος, |
[24] |
δὲ
~ἐπὶ
τὸ
πορθμεῖον·
ἥξω
|
δέ |
σοι
καὶ
αὐτὸς
μετ´
~ὀλίγον |
[17] |
ἔστ´
ἂν
~εὖ
πράττωσιν,
ὅταν
|
δὲ |
σφαλῶσι,
πολὺ
τὸ
ὀττοτοῖ
~καὶ |
[1] |
Ἑρμάδιον,
μὴ
~καταλίπῃς
με,
περιήγησαι
|
δὲ |
τὰ
ἐν
τῷ
βίῳ
~ἅπαντα, |
[2] |
~ἀγανακτήσει
μηδ´
ὀβολὸν
ἐμπολῶν.
ὡς
|
δὲ |
τὰ
κεφάλαια
~τῶν
γιγνομένων
ἴδοις, |
[18] |
ἰσοτιμίας
δηλαδὴ
ἄρχοντα
~αὐτῶν·
ὅπου
|
δὲ |
τὰ
τούτων
πονηρά,
λογίζεσθαι
~καιρὸς |
[23] |
Ἑρμῆ,
οἱ
τάφοι.
τὰς
πόλεις
|
δὲ
|
~τὰς
ἐπισήμους
δεῖξόν
μοι
ἤδη, |
[23] |
πάλαι
μὲν
ἦσαν
εὐδαίμονες,
νῦν
|
δὲ
|
~τεθνᾶσι
καὶ
αὗται·
ἀποθνήσκουσι
γάρ, |
[3] |
ἢ
~συνεκδραμεῖν
τῷ
πνεύματι,
ἐγὼ
|
δὲ |
τὴν
ἡσυχίαν
~ἄγειν
παρακελεύομαι
ὑμῖν· |
[13] |
οὗτος
μὲν
~αἰχμάλωτος
ἔσται,
οὗτος
|
δὲ |
τὴν
κεφαλὴν
ἕξει
ἐν
~ἀσκῷ |
[5] |
Ἰωνία
καὶ
Λυδία
φαίνεται,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
ἑσπέρας
~οὐ
πλέον
Ἰταλίας |
[3] |
ἐς
τὸν
Ὄλυμπον
ἀπιδών·
συγκαμεῖν
|
~δέ |
τι
καὶ
ὑπουργῆσαι
καὶ
σὲ |
[15] |
καὶ
τὸν
πλησίον
κεντεῖ,
ὀλίγοι
|
δέ
|
~τινες
ὥσπερ
σφῆκες
ἄγουσι
καὶ |
[10] |
πρῶτα
τῆς
εὐδαιμονίας.
~ὁ
δεύτερος
|
δὲ |
τίς
ἂν
εἴη;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Τέλλος |
[14] |
ἕξει
ἐν
~ἀσκῷ
αἵματος;
~ἐκεῖνος
|
δὲ |
τίς
ἐστιν,
ὦ
Ἑρμῆ,
ὁ
|
[14] |
ἀνατεμών,
~νήσῳ
ἐν
ἀμφιρύτῃ;
βασιλεὺς
|
δέ |
τις
εὔχεται
εἶναι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εὖ |
[17] |
τοῦ
Ὀλύμπια
νενικηκότος,
τὸν
γείτονα
|
~δὲ |
τὸν
ἐκκομίζοντα
τὸ
παιδίον
οὐχ |
[6] |
ἥσθην
εἰς
ὑπερβολήν.
~(ΕΡΜΗΣ)
Τί
|
δὲ |
τοῦτο
ἦν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐπὶ
δεῖπνον, |
[5] |
πλέον
Ἰταλίας
καὶ
Σικελίας,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῶν
~ἀρκτῴων
τὰ
ἐπὶ
τάδε |
[16] |
μὲν
~ὑπὸ
τούτου
φονευθῆναι,
τούτῳ
|
δὲ |
ὑπ´
ἄλλου,
καὶ
~κληρονομῆσαί
γε |
[12] |
ἡμῖν;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Εἰπέ
μοι,
σίδηρος
|
δὲ |
φύεται
ἐν
Λυδίᾳ;
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Οὐ |
[12] |
πλίνθους
κελεύεις
~ἀνατιθέναι
με,
τὸν
|
δὲ |
χρυσὸν
ὀπίσω
αὖθις
ἀνακαλεῖν;
~(ΣΟΛΩΝ) |
[10] |
~ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἐγὼ
|
δέ, |
ὦ
κάθαρμα,
οὔ
σοι
δοκῶ |
[10] |
ὀλίγοι
μὲν
οἱ
εὐδαίμονες·
ἐγὼ
|
δὲ
|
~ὧν
οἶδα
Κλέοβιν
καὶ
Βίτωνα |
[3] |
κυβερνήτης
νῦν
γε
ὤν·
ἐγὼ
|
~δέ, |
ὥσπερ
ἐπιβάταις
νόμος,
σιωπῇ
καθεδοῦμαι
|
[5] |
δὲ
τῶν
~ἀρκτῴων
τὰ
ἐπὶ
|
τάδε |
τοῦ
Ἴστρου
μόνον,
κἀκεῖθεν
~ἡ |
[7] |
~ὄφρ´
εὖ
γινώσκοις
ἠμὲν
θεὸν
|
ἠδὲ |
καὶ
ἄνδρα.
~τί
ἐστιν;
ἤδη |
[17] |
κληρονόμῳ
~καταλιπὼν
ἀπολαύειν
αὐτῆς,
αὐτὸς
|
μηδὲ |
δειπνήσας
~ἅθλιος
ἐν
αὐτῇ;
ἐκεῖνος |
[23] |
δέκα
ὅλων
ἐτῶν
μὴ
νεωλκῆσαι
|
μηδὲ |
διαψῦξαι
~τὸ
σκαφίδιον.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἡ |
[8] |
τῶν
ἀνταγωνιστῶν
~καταπαλαισθεὶς
τοῦ
Θανάτου,
|
μηδὲ |
συνεὶς
~ὅπως
αὐτὸν
ὑποσκελίζει;
κᾆτα |
[16] |
νῆμα,
ἐκεῖνον
δὲ
αὖ
τούτου·
|
τοιόνδε
|
~γάρ
τι
ἡ
ἐπιπλοκὴ
δηλοῖ. |
[23] |
ὦ
πορθμεῦ,
ἀπόλωλεν
ἤδη
καὶ
|
~οὐδὲ |
ἴχνος
ἔτι
λοιπὸν
αὐτῆς,
οὐδ´ |
[17] |
ἐκκομίζοντα
τὸ
παιδίον
οὐχ
ὁρᾷ
|
οὐδὲ |
οἶδεν
~ἀφ´
οἵας
αὐτῷ
κρόκης |
[12] |
χρυσὸν
ὀπίσω
αὖθις
ἀνακαλεῖν;
~(ΣΟΛΩΝ)
|
~Οὐδὲ |
σιδήρου
ἐκεῖνός
γε
δεήσεται,
ἀλλ´ |
[23] |
~καὶ
ποταμοὶ
ὅλοι·
Ἰνάχου
γοῦν
|
οὐδὲ
|
~τάφος
ἔτι
ἐν
Ἄργει
καταλείπεται. |
[15] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Καὶ
τὰ
μὲν
τούτων
|
ὧδε |
ἕξει.
τὴν
δὲ
πληθὺν
~ὁρᾷς, |
[14] |
καὶ
τὰς
κεφαλὰς
ἀπότεμνε
καὶ
|
ἀνασκολόπιζε, |
~ὡς
εἰδῶσιν
ἄνθρωποι
ὄντες·
ἐν |
[20] |
~μάταιοι,
τί
ἐσπουδάκατε
περὶ
ταῦτα;
|
παύσασθε
|
~κάμνοντες·
οὐ
γὰρ
εἰς
ἀεὶ |
[20] |
~κάμνοντες·
οὐ
γὰρ
εἰς
ἀεὶ
|
βιώσεσθε· |
οὐδὲν
τῶν
~ἐνταῦθα
σεμνῶν
ἀΐδιόν |
[14] |
ἐπήκουσα.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἄγαμαι
Κλωθοῦς
γεννικῆς·
|
καῖε |
αὐτούς,
ὦ
~βελτίστη,
καὶ
τὰς |
[10] |
μὲν
οὖν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ὦ
ξένε
|
Ἀθηναῖε, |
εἶδες
γάρ
μου
τὸν
πλοῦτον
|
[4] |
αὐτὸς
ἐκεῖνος
τὸν
Ἄτλαντα,
καὶ
|
ἀναπαύσειε
|
~πρὸς
ὀλίγον
τοῦ
ἄχθους
ὑποθεὶς |
[1] |
τὸ
φῶς.
ἀλλὰ
δός,
ὦ
|
Κυλλήνιε, |
ἐς
ἀεὶ
~μεμνησομένῳ
τὴν
χάριν. |
[21] |
~γενέσθαι
παρὰ
πολύ;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὦ
|
μακάριε, |
οὐκ
οἶσθα
ὅπως
αὐτοὺς
ἡ |
[7] |
ὥστε
σὺ
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ
|
προσδίδασκέ
|
~με
καὶ
ἀποκρίνου
ἐρωτῶντι.
ἀλλὰ |
[1] |
αὐτὸς
οἰνοχοῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Περιόψει
οὖν
|
με |
ἄλλως
πλανώμενον
ὑπὲρ
γῆς,
~καὶ |
[7] |
σὺ
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ
προσδίδασκέ
|
~με |
καὶ
ἀποκρίνου
ἐρωτῶντι.
ἀλλὰ
βούλει |
[1] |
ἐστι
καὶ
δέδια
μὴ
βραδύναντά
|
με
|
~ὅλον
ὑμέτερον
ἐάσῃ
εἶναι
παραδοὺς |
[1] |
ὦ
φίλτατον
Ἑρμάδιον,
μὴ
~καταλίπῃς
|
με, |
περιήγησαι
δὲ
τὰ
ἐν
τῷ |
[1] |
καὶ
ἰδὼν
ἐπανέλθοιμι·
ὡς
ἤν
|
με |
σὺ
~ἀφῇς,
οὐδὲν
τῶν
τυφλῶν |
[1] |
ξεναγήσεις
γὰρ
~εὖ
οἶδ´
ὅτι
|
με |
συμπερινοστῶν
καὶ
δείξεις
ἕκαστα
~ὡς |
[5] |
χεῖρα·
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
μικράν
|
~με |
ταύτην
μηχανὴν
ἀναβιβάζεις.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἴ |
[6] |
καὶ
οἷα
λέγουσιν.
ὥσπερ
ὅτε
|
με
|
~τὸ
πρῶτον
ἐντυχὼν
εἶδες
γελῶντα |
[12] |
θεῷ
σιδηρᾶς
πλίνθους
κελεύεις
~ἀνατιθέναι
|
με, |
τὸν
δὲ
χρυσὸν
ὀπίσω
αὖθις |
[7] |
μάθῃς
οὐδ´
~αὐτὸν
ἀμελέτητον
ὄντα
|
με |
τῶν
Ὁμήρου;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Καὶ
πόθεν |
[1] |
τὸν
Ἥφαιστον
πρῴην
ἐποίησε,
ῥίψῃ
|
κἀμὲ
|
~τεταγὼν
τοῦ
ποδὸς
ἀπὸ
τοῦ |
[2] |
ἐτῶν
~ἡ
διατριβὴ
γένοιτο.
εἶτα
|
ἐμὲ |
μὲν
κηρύττεσθαι
~δεήσει
καθάπερ
ἀποδράντα |
[8] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ
πόσῳ
δικαιότερον
ἂν
|
ἐμέ, |
ὦ
Ἑρμῆ,
ἐπαινοῖεν,
~ὃς
αὐτόν |
[7] |
ὁ
Λυγκεὺς
ἐκεῖνος
ὡς
~πρὸς
|
ἐμέ· |
ὥστε
σὺ
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ |
[10] |
~Πάνυ
μὲν
οὖν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ὦ
|
ξένε |
Ἀθηναῖε,
εἶδες
γάρ
μου
τὸν |
[5] |
αὖθις·
εὖ
ἔχει·
πάντα
ὁρῶ·
|
ἀνάβαινε
|
~ἤδη
καὶ
σύ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὄρεξον, |
[14] |
ὦ
~βελτίστη,
καὶ
τὰς
κεφαλὰς
|
ἀπότεμνε |
καὶ
ἀνασκολόπιζε,
~ὡς
εἰδῶσιν
ἄνθρωποι |
[7] |
τρίαιναν
καὶ
πάσας
τὰς
θυέλλας
|
~ὠρόθυνε |
καὶ
ἄλλα
πολλά,
κυκῶν
τὴν |
[7] |
Ποσειδῶν
συνήγαγε
τὰς
νεφέλας
~καὶ
|
ἐτάραξε |
τὸν
πόντον
ὥσπερ
τορύνην
τινὰ
|
[8] |
τοσούτου
ἐμέτου
~ὀλίγα
γοῦν
διαφυλάττειν.
|
~Εἰπὲ |
γάρ
μοι·
~τίς
τ´
ἄρ´ |
[12] |
χρυσὸς
ὅσος
παρ´
ἡμῖν;
~(ΣΟΛΩΝ)
|
~Εἰπέ |
μοι,
σίδηρος
δὲ
φύεται
ἐν |
[10] |
ἡμῖν
καὶ
τὴν
ἄλλην
πολυτέλειαν,
|
εἰπέ
|
~μοι,
τίνα
ἡγῇ
τῶν
ἁπάντων |
[12] |
βούλεται
αὐτόν·
ἐπακούσωμεν
οὖν.
~(ΣΟΛΩΝ)
|
~Εἰπέ |
μοι,
ὦ
Κροῖσε,
οἴει
γάρ |
[9] |
δυνάμενος.
~σὺ
δέ
μοι
ἐκεῖνο
|
εἰπέ, |
~τίς
τ´
ἄρ´
ὅδ´
ἄλλος |
[12] |
ἐς
Πέρσας
αἰχμάλωτος.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Εὐφήμει,
|
ἄνθρωπε. |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Μὴ
γένοιτο
μὲν
οὕτω |
[23] |
καταλείπεται.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Παπαὶ
τῶν
ἐπαίνων,
|
Ὅμηρε, |
καὶ
τῶν
ὀνομάτων,
~Ἴλιος
ἱρὴ |
[7] |
σοι
~καὶ
ὀξυδερκέστατον
ἐν
βραχεῖ
|
σε |
ἀποφανῶ
παρ´
~Ὁμήρου
τινὰ
καὶ |
[2] |
καθάπερ
ἀποδράντα
ὑπὸ
τοῦ
Διός,
|
σὲ |
δὲ
~καὶ
αὐτὸν
κωλύσει
ἐνεργεῖν |
[3] |
~δέ
τι
καὶ
ὑπουργῆσαι
καὶ
|
σὲ |
δεῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πρόσταττε·
ὑπουργήσω
γὰρ |
[1] |
γοῦν
σε
μεμνῆσθαι,
ὅτι
μηδεπώποτέ
|
σε |
ἢ
~ἀντλεῖν
ἐκέλευσα
ἢ
πρόσκωπον |
[2] |
ὢν
βιάζοιτο;
~Πάντα
μὲν
οὖν
|
σε |
ἰδεῖν
καθ´
ἕκαστον
ἀκριβῶς
~ἀμήχανόν |
[1] |
ὦ
Μαίας
παῖ,
~ἐκείνων
γοῦν
|
σε |
μεμνῆσθαι,
ὅτι
μηδεπώποτέ
σε
ἢ
|
[24] |
~ἀναγεγράψῃ,
ὠνάμην
γάρ
τι
διὰ
|
σὲ |
τῆς
ἀποδημίας.
~οἷά
ἐστι
τὰ |
[7] |
κατὰ
~τὸν
Ὅμηρον
κἀγὼ
ἔρωμαί
|
σε, |
ὡς
μάθῃς
οὐδ´
~αὐτὸν
ἀμελέτητον |
[21] |
περ
ὁ
Ὀδυσσεὺς
τοὺς
ἑταίρους
|
~ἔδρασε |
δέει
τῆς
Σειρήνων
ἀκροάσεως.
πόθεν |
[7] |
ὅτε
περ
~καὶ
ναυτιάσας
ἐκεῖνος
|
ἀπήμεσε |
τῶν
ῥαψῳδιῶν
~τὰς
πολλὰς
αὐτῇ |
[1] |
ἢ
~ὅπερ
τὸν
Ἥφαιστον
πρῴην
|
ἐποίησε, |
ῥίψῃ
κἀμὲ
~τεταγὼν
τοῦ
ποδὸς |
[4] |
δυοῖν
στίχοιν
~αὐτίκα
ἡμῖν
ἀμβατὸν
|
ἐποίησε |
τὸν
οὐρανόν,
~οὕτω
ῥᾳδίως
συνθεὶς |
[9] |
καὶ
Ἀσσυρίων
δ´
ἔναγχος
οὗτος
|
ἐκράτησε
|
~καὶ
Βαβυλῶνα
παρεστήσατο
καὶ
νῦν |
[9] |
ποῦ
ποτε
κἀκεῖνός
ἐστιν;
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Ἐκεῖσε |
ἀπόβλεψον
ἐς
τὴν
μεγάλην
ἀκρόπολιν, |
[10] |
εἶναι;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐδέπω
οἶδα,
ὦ
|
Κροῖσε, |
ἢν
μὴ
πρὸς
τὸ
τέλος
|
[12] |
οὖν.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Εἰπέ
μοι,
ὦ
|
Κροῖσε, |
οἴει
γάρ
τι
δεῖσθαι
τῶν
|
[10] |
ἀγεννές,
ὦ
Χάρων.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Ὦ
|
Κροῖσε, |
ὀλίγοι
μὲν
οἱ
εὐδαίμονες·
ἐγὼ |
[12] |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Πολλήν
μοι
λέγεις,
ὦ
|
Κροῖσε, |
πενίαν
ἐν
τῷ
~οὐρανῷ,
εἰ |
[19] |
ἐξερράγησάν
ποτε·
οὐ
γὰρ
οἷόν
|
τε |
ἄλλως
~γενέσθαι.
τοῦτό
ἐστιν
ὁ |
[17] |
~πάντα
ὑπὲρ
γῆς
ἀφέντες,
ἔζων
|
τε |
ἂν
σωφρονέστερον
~καὶ
ἧττον
ἠνιῶντο |
[17] |
ἐξ
ἀρχῆς
ἐνενόουν
~ὅτι
θνητοί
|
τέ |
εἰσιν
αὐτοὶ
καὶ
ὀλίγον
τοῦτον |
[8] |
πάχιστος
ἀνὴρ
ἠΰς
τε
μέγας
|
τε, |
~ἔξοχος
ἀνθρώπων
κεφαλὴν
καὶ
εὐρέας |
[1] |
τῶν
ἀνθρωπικῶν·
ὁ
δὲ
~ὀξύθυμός
|
τέ |
ἐστι
καὶ
δέδια
μὴ
βραδύναντά |
[17] |
ὑφ´
ὧν
εἶπον
τῶν
~ἀγγέλων
|
τε |
καὶ
ὑπηρετῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
ταῦτα |
[22] |
ἀμενηνὰ
κάρηνα,
~γυμνοί
τε
ξηροί
|
τε |
κατ´
ἀσφοδελὸν
λειμῶνα"
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἡράκλεις, |
[13] |
πατέρα
καὶ
μυρία
σφαλεὶς
ἔν
|
~τε |
Λιβύῃ
καὶ
Αἰθιοπίᾳ
τὸ
τελευταῖον |
[8] |
ὅδ´
ἐστὶ
πάχιστος
ἀνὴρ
ἠΰς
|
τε |
μέγας
τε,
~ἔξοχος
ἀνθρώπων
κεφαλὴν |
[22] |
ὁμῶς
νεκύων
ἀμενηνὰ
κάρηνα,
~γυμνοί
|
τε |
ξηροί
τε
κατ´
ἀσφοδελὸν
λειμῶνα" |
[22] |
~κάτωθεν
δειπνεῖν
μὲν
ὡς
οἷόν
|
τε |
περιπετομένας
~τὴν
κνῖσαν
καὶ
τὸν |
[22] |
καὶ
βόθρον
τινὰ
ὀρύξαντες
καίουσί
|
τε
|
~ταυτὶ
τὰ
πολυτελῆ
δεῖπνα
καὶ |
[12] |
ἐκεῖνός
γε
δεήσεται,
ἀλλ´
ἤν
|
τε
|
~χαλκὸν
ἤν
τε
χρυσὸν
ἀναθῇς, |
[12] |
ἀλλ´
ἤν
τε
~χαλκὸν
ἤν
|
τε |
χρυσὸν
ἀναθῇς,
ἄλλοις
μέν
ποτε
|
[20] |
ἔχοντας,
λέγων,
Ὦ
~μάταιοι,
τί
|
ἐσπουδάκατε |
περὶ
ταῦτα;
παύσασθε
~κάμνοντες·
οὐ |
[3] |
τότε
ὑμεῖς
μὲν
ὑπ´
ἀγνοίας
|
κελεύετε
|
~τὴν
ὀθόνην
στεῖλαι
ἢ
ἐνδοῦναι |
[4] |
ὦ
~Ἑρμῆ,
καὶ
οἱ
ποιηταὶ
|
εἰδείητε. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἀληθέστατα,
ὦ
Χάρων.
ἢ |
[14] |
ἕκαστον
γυμνὸν
ἐν
τῷ
~σκαφιδίῳ
|
μήτε |
τὴν
πορφυρίδα
μήτε
τιάραν
ἢ
|
[14] |
τῷ
~σκαφιδίῳ
μήτε
τὴν
πορφυρίδα
|
μήτε |
τιάραν
ἢ
~κλίνην
χρυσῆν
κομίζοντας. |
[6] |
πράττουσι
καὶ
οἷα
λέγουσιν.
ὥσπερ
|
ὅτε |
με
~τὸ
πρῶτον
ἐντυχὼν
εἶδες |
[7] |
δεῖν
περιέτρεψεν
ἡμῖν
τὴν
ναῦν·
|
ὅτε |
περ
~καὶ
ναυτιάσας
ἐκεῖνος
ἀπήμεσε |
[15] |
πετόμενοι
ὁ
μὲν
ἐμπίπτων
ἐκπλήττει
|
~ἐνίοτε |
καὶ
ὑποπτήσσειν
ποιεῖ,
αἱ
δ´
|
[24] |
~Αἰακοῦ·
τὸ
δὲ
πεδίον
τοῦτο
|
ἄλλοτε |
ἄλλοι
γεωργήσουσι
~πολλάκις
ἐκ
βάθρων |
[4] |
πέρι
τοῦ
Ἡρακλέους,
ὡς
διαδέξαιτό
|
~ποτε |
αὐτὸς
ἐκεῖνος
τὸν
Ἄτλαντα,
καὶ |
[8] |
~ἄρα
ἐλπίζειν
αὐτὸν
καὶ
τεθνήξεσθαί
|
ποτε; |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Πόθεν
ἐκεῖνος
θανάτου
νῦν |
[23] |
αὐτῆς,
οὐδ´
ἂν
εἴποις
ὅπου
|
~ποτὲ |
ἦν·
ἡ
Βαβυλὼν
δέ
σοι |
[9] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁ
Κροῖσος
δὲ
ποῦ
|
ποτε |
κἀκεῖνός
ἐστιν;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἐκεῖσε
ἀπόβλεψον |
[12] |
τε
χρυσὸν
ἀναθῇς,
ἄλλοις
μέν
|
ποτε
|
~κτῆμα
καὶ
ἕρμαιον
ἔσῃ
ἀνατεθεικώς, |
[19] |
ἔπειτα
μέντοι
κἀκεῖναι
~πάντως
ἐξερράγησάν
|
ποτε· |
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
ἄλλως
|
[19] |
ὁ
βίος
ἅπας
αὐτῶν.
~ἤδη
|
ποτὲ |
πομφόλυγας
ἐν
ὕδατι
ἐθεάσω
ὑπὸ |
[3] |
αὐτοὺς
ὄντας,
ἔτι
παῖδας
ἐθελῆσαί
|
ποτε |
τὴν
~Ὄσσαν
ἐκ
βάθρων
ἀνασπάσαντας |
[7] |
εἰς
τὴν
τέχνην.
ἐγὼ
~δὲ
|
ὁπότε |
διεπόρθμευον
αὐτὸν
ἀποθανόντα,
πολλὰ
~ῥαψῳδοῦντος |
[2] |
γὰρ
ἂν
καὶ
πάθοι
τις,
|
ὁπότε
|
~φίλος
τις
ὢν
βιάζοιτο;
~Πάντα |
[17] |
φθόῃ,
ἀγανακτοῦσι
πρὸς
τὴν
ἀγωγὴν
|
~οὔποτε |
προσδοκήσαντες
ἀποσπασθήσεσθαι
αὐτῶν.
~ἢ
τί |
[1] |
~ἐκείνων
γοῦν
σε
μεμνῆσθαι,
ὅτι
|
μηδεπώποτέ |
σε
ἢ
~ἀντλεῖν
ἐκέλευσα
ἢ |
[14] |
~ἀλγεινότερον
καταπεσούμενοι.
ἐγὼ
δὲ
γελάσομαι
|
~τότε |
γνωρίσας
αὐτῶν
ἕκαστον
γυμνὸν
ἐν |
[7] |
καίτοι
~χειμὼν
ἡμᾶς
οὐ
μικρὸς
|
τότε |
κατελάμβανεν.
ἐπεὶ
~γὰρ
ἤρξατο
ᾄδειν |
[12] |
στρατῷ,
~ἢ
ὁ
σίδηρος
ἀναγκαῖος
|
τότε; |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ὁ
σίδηρος
δῆλον
ὅτι. |
[3] |
καὶ
τὸ
κῦμα
~ὑψηλὸν
ἀρθῇ,
|
τότε |
ὑμεῖς
μὲν
ὑπ´
ἀγνοίας
κελεύετε
|
[12] |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Τοῦ
βελτίονος
ἄρα
ἐνδεεῖς
|
ἐστε. |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Πῶς
ἀμείνων
ὁ
σίδηρος |
[4] |
ἕνεκα
~σοφοὶ
ἄνδρες
ἐψεύδοντο
ἄν;
|
ὥστε |
ἀναμοχλεύωμεν
~τὴν
Ὄσσαν
πρῶτον,
ὥσπερ |
[11] |
ἀλλὰ
ὁ
χαλκὸς
μὲν
πολύς,
|
ὥστε |
οὐ
πάνυ
~σπουδάζεται
ὑπ´
αὐτῶν· |
[7] |
Λυγκεὺς
ἐκεῖνος
ὡς
~πρὸς
ἐμέ·
|
ὥστε |
σὺ
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ
προσδίδασκέ
|
[3] |
κατὰ
ταὐτὰ
δὴ
καὶ
σὺ
|
πρᾶττε |
ὁπόσα
~καλῶς
ἔχειν
νομίζεις
κυβερνήτης |
[3] |
ὑπουργῆσαι
καὶ
σὲ
δεῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Πρόσταττε· |
ὑπουργήσω
γὰρ
ὅσα
δυνατά.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[22] |
τ´
ἄτυμβος
ἀνὴρ
ὅς
τ´
|
ἔλλαχε |
τύμβου,
~ἐν
δὲ
ἰῇ
τιμῇ |