Chapitre |
[24] |
ὄρη
~ἀπαλλαττώμεθα,
ἐγὼ
μὲν
καθ´
|
ἃ |
ἐστάλην,
σὺ
δὲ
~ἐπὶ
τὸ |
[21] |
καὶ
τοῦτο,
λέγειν
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἃ
|
~ἴσασιν.
ὁρᾷς
ὅπως
ἀποσπάσαντες
τῶν |
[6] |
ἀλλὰ
τοὺς
ἀνθρώπους
αὐτοὺς
~καὶ
|
ἃ |
πράττουσι
καὶ
οἷα
λέγουσιν.
ὥσπερ |
[1] |
τὰ
ἐν
~τῷ
βίῳ
καὶ
|
ἃ |
πράττουσιν
οἱ
ἄνθρωποι
ἐν
αὐτῷ |
[8] |
καὶ
~τοῦ
κρότου·
νῦν
δὲ
|
μέγα |
φρονεῖ
θαυμαζόμενος
~ἐπὶ
τῇ
τοῦ |
[7] |
οὖν
ἦν
ἐκ
τοσούτου
ἐμέτου
|
~ὀλίγα |
γοῦν
διαφυλάττειν.
~Εἰπὲ
γάρ
μοι· |
[22] |
ἄν,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἔπασχον,
οὐκ
|
~ὀλίγα |
πράγματα
ἔχων,
εἰ
ἔδει
μὴ |
[2] |
κωλύσει
ἐνεργεῖν
τὰ
τοῦ
Θανάτου
|
ἔργα
|
~καὶ
τὴν
Πλούτωνος
ἀρχὴν
ζημιοῦν |
[17] |
γὰρ
ὁ
χαίρων
~ὅτι
ἄρρενα
|
παῖδα |
τέτοκεν
αὐτῷ
ἡ
γυνή,
καὶ |
[13] |
~τῆς
Μασσαγέτιδος
ἀποθανεῖν.
ὁρᾷς
τὴν
|
Σκυθίδα, |
~τὴν
ἐπὶ
τοῦ
ἵππου
τούτου |
[11] |
μὴ
πολὺ
τοῦ
χαλκοῦ
~διαφέρον;
|
οἶδα |
γὰρ
τὸν
χαλκόν,
ὀβολόν,
ὡς |
[10] |
οἱ
εὐδαίμονες·
ἐγὼ
δὲ
~ὧν
|
οἶδα |
Κλέοβιν
καὶ
Βίτωνα
ἡγοῦμαι
εὐδαιμονεστάτους
|
[2] |
τὸ
βέλτιστον·
ἐγὼ
δὲ
~οὐδὲν
|
οἶδα |
τῶν
ὑπὲρ
γῆς
ξένος
ὤν. |
[10] |
δοκῶ
εὐδαίμων
εἶναι;
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐδέπω
|
οἶδα, |
ὦ
Κροῖσε,
ἢν
μὴ
πρὸς |
[22] |
γοῦν
εἰκάσαι,
ἐγχέουσιν;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐκ
|
οἶδα, |
ὦ
πορθμεῦ,
τί
ταῦτα
πρὸς |
[8] |
ἡμῖν
παρέξοντα
~ὁπόταν
πλέῃ,
μηδ´
|
ἐμπίδα |
οὐχ
ὅπως
ταῦρον
~ἔτι
ἄρασθαι |
[14] |
ὦ
Ἑρμῆ,
ὁ
~τὴν
πορφυρᾶν
|
ἐφεστρίδα |
ἐμπεπορπημένος,
ὁ
τὸ
~διάδημα,
ᾧ |
[14] |
ἐν
τῷ
~σκαφιδίῳ
μήτε
τὴν
|
πορφυρίδα |
μήτε
τιάραν
ἢ
~κλίνην
χρυσῆν |
[8] |
ἂν
~ἐν
ἀκμῇ
τοσαύτῃ;
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Ἔα |
τοῦτον
οὐκ
εἰς
μακρὰν
γέλωτα |
[5] |
~ἡ
Κρήτη
οὐ
πάνυ
σαφῶς.
|
μετακινητέα |
ἡμῖν,
ὦ
~πορθμεῦ,
καὶ
ἡ |
[4] |
ὅπως
ῥᾳδίως
ἅμα
καὶ
ποιητικῶς
|
ἐξειργασάμεθα; |
~φέρ´
οὖν
ἀναβὰς
ἴδω,
εἰ |
[4] |
~ἀκριβεστέραν
τὴν
σκοπήν;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ
|
δυνησόμεθα, |
ὦ
Ἑρμῆ,
δύ´
ὄντες
ἀναθέσθαι
|
[5] |
ἐστι,
μίαν
~ἑκάτερος
ἄκραν
ἀπολαβόμενοι
|
καθεζώμεθα· |
σὺ
~δέ
μοι
ἤδη
ἐν |
[5] |
ποιῶμεν.
ὅρα
μόνον
μὴ
λεπτότερον
|
ἐξεργασώμεθα
|
~τὸ
ἔργον
ἀπομηκύναντες
πέρα
τοῦ
|
[24] |
χώραν
εὐθετήσαντες
αὖθις
τὰ
ὄρη
|
~ἀπαλλαττώμεθα, |
ἐγὼ
μὲν
καθ´
ἃ
ἐστάλην, |
[21] |
πολύ;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὦ
μακάριε,
οὐκ
|
οἶσθα |
ὅπως
αὐτοὺς
ἡ
ἄγνοια
~καὶ |
[11] |
~φέροντες
αὐτό.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
γὰρ
|
οἶσθα |
ὅσοι
πόλεμοι
διὰ
τοῦτο
καὶ |
[22] |
λέγων
ταῦτα
~ὁσημέραι
κατάγοντι
αὐτούς.
|
οἶσθα |
οὖν
εἰ
δύναιντ´
~ἂν
ἔτι |
[6] |
οὓς
φωλεοὺς
εἶναι
νομίζεις.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Οἶσθα |
οὖν,
ὦ
Ἑρμῆ,
ὡς
οὐδὲν |
[11] |
γὰρ
τὸν
χαλκόν,
ὀβολόν,
ὡς
|
οἶσθα, |
~παρὰ
τῶν
καταπλεόντων
ἑκάστου
ἐκλέγων. |
[3] |
~ὑψηλόν
τι
ὄρος
περισκοπεῖν.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Οἶσθα, |
ὦ
Ἑρμῆ,
ἅπερ
εἴωθα
λέγειν |
[21] |
ὑμῖν
ἡ
Λήθη
δύναται,
~τοῦτο
|
ἐνταῦθα |
ἡ
ἄγνοια
ἐργάζεται.
πλὴν
ἀλλὰ
|
[20] |
εἰς
ἀεὶ
βιώσεσθε·
οὐδὲν
τῶν
|
~ἐνταῦθα |
σεμνῶν
ἀΐδιόν
ἐστιν,
οὐδ´
ἂν |
[1] |
νεανίσκος
μίαν
ἡμέραν
~λιπόνεως
γενέσθαι
|
ἀνελήλυθα |
ἐς
τὸ
φῶς,
καί
μοι
|
[3] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οἶσθα,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἅπερ
|
εἴωθα |
λέγειν
ἐγὼ
πρὸς
~ὑμᾶς,
ἐπειδὰν |
[2] |
ὀβολὸν
ἐμπολῶν.
ὡς
δὲ
τὰ
|
κεφάλαια
|
~τῶν
γιγνομένων
ἴδοις,
τοῦτο
ἤδη |
[24] |
ἀνθρώπων
~πράγματα—
βασιλεῖς,
πλίνθοι
χρυσαῖ,
|
ἐπιτύμβια, |
~μάχαι·
Χάρωνος
δὲ
οὐδεὶς
λόγος. |
[3] |
ὁπόταν
γὰρ
τὸ
πνεῦμα
~καταιγίσαν
|
πλαγίᾳ |
τῇ
ὀθόνῃ
ἐμπέσῃ
καὶ
τὸ |
[13] |
τοῦ
λευκοῦ
ἐξελαύνουσαν;
~(ΧΑΡΩΝ)
Νὴ
|
Δία. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Τόμυρις
ἐκείνη
ἐστί,
καὶ |
[15] |
~αὐτοῖς
καὶ
συμπολιτεύεται,
καὶ
νὴ
|
Δία
|
~καὶ
τὸ
μῖσος
καὶ
ὀργὴ |
[24] |
ἀεὶ
~ἀναγεγράψῃ,
ὠνάμην
γάρ
τι
|
διὰ |
σὲ
τῆς
ἀποδημίας.
~οἷά
ἐστι |
[4] |
Πήλιον
ἢ
τὴν
Ὄσσαν;
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Διὰ |
τί
δ´
οὐκ
ἄν,
ὦ |
[8] |
ὅτι
τὸν
ταῦρον
~ἀράμενος
φέρει
|
διὰ |
τοῦ
σταδίου
μέσου.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ |
[17] |
ἡ
γυνή,
καὶ
τοὺς
~φίλους
|
διὰ |
τοῦτο
ἑστιῶν
καὶ
τοὔνομα
τοῦ |
[11] |
~Οὐ
γὰρ
οἶσθα
ὅσοι
πόλεμοι
|
διὰ |
τοῦτο
καὶ
ἐπιβουλαὶ
~καὶ
λῃστήρια |
[11] |
καὶ
ἐμπορίαι
καὶ
δουλεῖαι;
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Διὰ |
τοῦτο,
ὦ
Ἑρμῆ,
τὸ
μὴ |
[1] |
δὲ
~ὀξύθυμός
τέ
ἐστι
καὶ
|
δέδια |
μὴ
βραδύναντά
με
~ὅλον
ὑμέτερον |
[12] |
μοι,
σίδηρος
δὲ
φύεται
ἐν
|
Λυδίᾳ; |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Οὐ
πάνυ
τι.
~(ΣΟΛΩΝ) |
[5] |
τῶν
ἑῴων
~μόγις
Ἰωνία
καὶ
|
Λυδία |
φαίνεται,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
ἑσπέρας
|
[17] |
καὶ
ξίφη
καὶ
λῃστήρια
~καὶ
|
κώνεια |
καὶ
δικασταὶ
καὶ
τύραννοι·
~καὶ |
[5] |
~Παπαῖ,
κάτω
ἔτι
ἐσμὲν
~ἐν
|
ὑπωρείᾳ |
τοῦ
οὐρανοῦ·
ἀπὸ
μὲν
γὰρ |
[22] |
στήλας
καὶ
πυραμίδας;
~ἐκεῖνα
πάντα
|
νεκροδοχεῖα |
καὶ
σωματοφυλάκιά
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί |
[15] |
καὶ
ὀργὴ
καὶ
ζηλοτυπία
καὶ
|
ἀμαθία
|
~καὶ
ἀπορία
καὶ
φιλαργυρία,
ὁ |
[22] |
πυραμίδας;
~ἐκεῖνα
πάντα
νεκροδοχεῖα
καὶ
|
σωματοφυλάκιά |
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
οὖν
ἐκεῖνοι |
[6] |
~ἀλλὰ
μάτην
τὸν
Παρνασσὸν
αὐτῇ
|
Κασταλίᾳ |
καὶ
~τὴν
Οἴτην
καὶ
τὰ |
[22] |
πίνειν
ἢ
ἐσθίειν,
ὧν
τὰ
|
κρανία
|
~ξηρότατα;
καίτοι
γελοῖός
εἰμι
σοὶ |
[16] |
ἐκ
λεπτῶν
~νημάτων.
ὁρᾷς
καθάπερ
|
ἀράχνιά |
τινα
καταβαίνοντα
~ἐφ´
ἕκαστον
ἀπὸ |
[5] |
μὲν
γὰρ
τῶν
ἑῴων
~μόγις
|
Ἰωνία |
καὶ
Λυδία
φαίνεται,
ἀπὸ
δὲ |
[24] |
τι
διὰ
σὲ
τῆς
ἀποδημίας.
|
~οἷά |
ἐστι
τὰ
τῶν
κακοδαιμόνων
ἀνθρώπων
|
[21] |
ἐς
τὰ
πράγματα
καὶ
κατεγνωκότες
|
οἷά |
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὐκοῦν
ἐκείνοις
γοῦν |
[6] |
αὐτοὺς
~καὶ
ἃ
πράττουσι
καὶ
|
οἷα |
λέγουσιν.
ὥσπερ
ὅτε
με
~τὸ |
[20] |
τοιοῦτοι
ὄντες,
ὦ
Ἑρμῆ,
ὁρᾷς
|
οἷα |
ποιοῦσι
~καὶ
ὡς
φιλοτιμοῦνται
πρὸς |
[22] |
καὶ
τὰ
ζώντων
πράγματα
~καὶ
|
οἷα |
τὰ
παρ´
ἡμῖν
ἐστι
καὶ |
[18] |
τὰ
τούτων
πονηρά,
λογίζεσθαι
~καιρὸς
|
οἷα |
τὰ
τῶν
ἰδιωτῶν
ἂν
εἴη. |
[22] |
ὑποχθόνιοι
γενόμενοι.
ἐπεί
~τοι
καὶ
|
παγγέλοια |
ἄν,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἔπασχον,
οὐκ
|
[16] |
γείτοσιν
ἐξακουσθέντος
~τοῦ
πτώματος.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Παγγέλοια |
ταῦτα,
ὦ
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Καὶ |
[21] |
Λήθη
δύναται,
~τοῦτο
ἐνταῦθα
ἡ
|
ἄγνοια |
ἐργάζεται.
πλὴν
ἀλλὰ
~εἰσὶν
αὐτῶν |
[21] |
οὐκ
οἶσθα
ὅπως
αὐτοὺς
ἡ
|
ἄγνοια
|
~καὶ
ἡ
ἀπάτη
διατεθείκασιν,
ὡς |
[15] |
~τὰ
τοιαῦτα.
τούτων
δὲ
ἡ
|
ἄγνοια |
μὲν
κάτω
συναναμέμικται
~αὐτοῖς
καὶ |
[1] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἐπεθύμησα,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἰδεῖν
|
ὁποῖά |
ἐστι
τὰ
ἐν
~τῷ
βίῳ |
[17] |
τὸν
τοῦ
ἀθλητοῦ
~πατέρα
τοῦ
|
Ὀλύμπια |
νενικηκότος,
τὸν
γείτονα
~δὲ
τὸν |
[13] |
σφαλεὶς
ἔν
~τε
Λιβύῃ
καὶ
|
Αἰθιοπίᾳ |
τὸ
τελευταῖον
μανεὶς
ἀποθανεῖται
~ἀποκτείνας |
[15] |
τὸ
μῖσος
καὶ
ὀργὴ
καὶ
|
ζηλοτυπία |
καὶ
ἀμαθία
~καὶ
ἀπορία
καὶ |
[22] |
σωμάτων,
ἵνα
κατορύττουσι,
θεάσασθαι.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Ἠρία, |
ὦ
Χάρων,
καὶ
τύμβους
καὶ |
[11] |
διὰ
τοῦτο
καὶ
ἐπιβουλαὶ
~καὶ
|
λῃστήρια |
καὶ
ἐπιορκίαι
καὶ
φόνοι
καὶ
|
[17] |
καὶ
περιπλευμονίαι
καὶ
ξίφη
καὶ
|
λῃστήρια
|
~καὶ
κώνεια
καὶ
δικασταὶ
καὶ |
[23] |
τὸν
~Ὅμηρον
κατελθὼν
ἐπὶ
τῇ
|
μεγαληγορίᾳ |
τῶν
ἐπῶν.
~πλὴν
ἀλλὰ
πάλαι |
[15] |
καὶ
ζηλοτυπία
καὶ
ἀμαθία
~καὶ
|
ἀπορία |
καὶ
φιλαργυρία,
ὁ
φόβος
δὲ |
[15] |
καὶ
ἀμαθία
~καὶ
ἀπορία
καὶ
|
φιλαργυρία, |
ὁ
φόβος
δὲ
καὶ
αἱ
|
[13] |
βασιλεύσει
~μετὰ
τὸν
πατέρα
καὶ
|
μυρία |
σφαλεὶς
ἔν
~τε
Λιβύῃ
καὶ |
[4] |
καὶ
θαυμάζω
εἴ
σοι
~ταῦτα
|
τεράστια |
εἶναι
δοκεῖ
τὸν
Ἄτλαντα
δηλαδὴ
|
[23] |
τῶν
ὀνομάτων,
~Ἴλιος
ἱρὴ
καὶ
|
εὐρυάγυια |
καὶ
ἐϋκτίμεναι
Κλεωναί.
~ἀλλὰ
μεταξὺ |
[3] |
Πήλιον
ἐπ´
αὐτῇ,
ἱκανὴν
ταύτην
|
~κλίμακα |
ἕξειν
οἰομένους
καὶ
πρόσβασιν
ἐπὶ
|
[23] |
γοῦν
μέμνημαι
διαπορθμεύσας
ἐκεῖθεν,
~ὡς
|
δέκα |
ὅλων
ἐτῶν
μὴ
νεωλκῆσαι
μηδὲ |
[4] |
ὦ
Χάρων.
ἢ
τίνος
γὰρ
|
ἕνεκα
|
~σοφοὶ
ἄνδρες
ἐψεύδοντο
ἄν;
ὥστε |
[6] |
οὖν
οὐκ
ἐπιτελέσαντος
τὴν
~ὑπόσχεσιν.
|
ἔοικα |
δὲ
καὶ
νῦν
ὑποκαταβήσεσθαι,
~ὡς |
[19] |
~τινὲς
μὲν
μικραί
εἰσι
καὶ
|
αὐτίκα |
ἐκραγεῖσαι
ἀπέσβησαν,
~αἱ
δ´
ἐπὶ |
[4] |
γεννάδας
Ὅμηρος
ἀπὸ
δυοῖν
στίχοιν
|
~αὐτίκα |
ἡμῖν
ἀμβατὸν
ἐποίησε
τὸν
οὐρανόν, |
[20] |
ἐμβοήσαιμι
αὐτοῖς,
οὐκ
ἂν
οἴει
|
μεγάλα
|
~ὠφεληθῆναι
τὸν
βίον
καὶ
σωφρονεστέρους |
[17] |
ἄγγελοι
δὲ
καὶ
ὑπηρέται
~αὐτοῦ
|
μάλα |
πολλοί,
ὡς
ὁρᾷς,
ἠπίαλοι
καὶ |
[11] |
~αὐτοῦ
φαίνεται,
ὅς,
ὡς
ὁρᾷς,
|
καταγελᾷ |
τοῦ
~Κροίσου
καὶ
τῆς
μεγαλαυχίας |
[3] |
αὐτοὶ
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἐπικυλινδοῦντες
|
~ἐπάλληλα |
τὰ
ὄρη,
ὡς
ἔχοιμεν
ἀφ´ |
[7] |
προσδίδασκέ
~με
καὶ
ἀποκρίνου
ἐρωτῶντι.
|
ἀλλὰ |
βούλει
κατὰ
~τὸν
Ὅμηρον
κἀγὼ |
[21] |
καὶ
οὐδαμῆ
οὐδαμῶς
~ἀρέσκονται
αὐτοῖς,
|
ἀλλὰ |
δῆλοί
εἰσι
δρασμὸν
ἤδη
~βουλεύοντες |
[1] |
ἔμπαλιν
ἀμβλυώττω
~πρὸς
τὸ
φῶς.
|
ἀλλὰ |
δός,
ὦ
Κυλλήνιε,
ἐς
ἀεὶ
|
[21] |
ἐνταῦθα
ἡ
ἄγνοια
ἐργάζεται.
πλὴν
|
ἀλλὰ
|
~εἰσὶν
αὐτῶν
ὀλίγοι
οὐ
παραδεδεγμένοι |
[11] |
βάθους
οἱ
μεταλλεύοντες
ἀνορύττουσι·
~πλὴν
|
ἀλλὰ |
ἐκ
τῆς
γῆς
καὶ
οὗτος |
[22] |
ἔδει
μὴ
κατάγειν
μόνον
~αὐτούς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
αὖθις
ἀνάγειν
πιομένους.
ὦ
|
[21] |
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἱκανοὶ
καὶ
οὗτοι.
|
ἀλλὰ |
κατίωμεν
ἤδη.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἓν
ἔτι |
[6] |
Ἑρμῆ,
ὡς
οὐδὲν
ἡμῖν
πέπρακται,
|
~ἀλλὰ |
μάτην
τὸν
Παρνασσὸν
αὐτῇ
Κασταλίᾳ |
[24] |
καὶ
εὐρυάγυια
καὶ
ἐϋκτίμεναι
Κλεωναί.
|
~ἀλλὰ |
μεταξὺ
λόγων,
τίνες
ἐκεῖνοί
εἰσιν
|
[13] |
Ἆπιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὢ
πολλοῦ
γέλωτος.
|
ἀλλὰ |
νῦν
τίς
ἂν
αὐτοὺς
~προσβλέψειεν |
[13] |
~καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
τῶν
λόγων,
|
ἀλλὰ |
ξένον
αὐτῷ
~δοκεῖ
τὸ
πρᾶγμα, |
[11] |
καταπλεόντων
ἑκάστου
ἐκλέγων.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ναί·
|
ἀλλὰ |
ὁ
χαλκὸς
μὲν
πολύς,
ὥστε |
[11] |
ὠχροῦ
καὶ
~βαρέος
κτήματος.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Ἀλλὰ |
οὐ
Σόλων
γε
ἐκεῖνος,
ὦ |
[23] |
τῇ
μεγαληγορίᾳ
τῶν
ἐπῶν.
~πλὴν
|
ἀλλὰ |
πάλαι
μὲν
ἦσαν
εὐδαίμονες,
νῦν |
[10] |
Σόλων,
ὅτι
ἡμῶν
οὐκ
ἐπιλέλησαι,
|
~ἀλλὰ |
παρὰ
τὸ
πορθμεῖον
αὐτὸ
ἀξιοῖς |
[14] |
~Εὖ
γε
παρῳδεῖς,
ὦ
Χάρων.
|
ἀλλὰ |
Πολυκράτην
~ὁρᾷς
τὸν
Σαμίων
τύραννον |
[1] |
ὢν
τὴν
δικωπίαν
ἐρέττω
μόνος.
|
~ἀλλὰ |
πρὸς
τοῦ
πατρός,
ὦ
φίλτατον |
[7] |
τὰ
ἔπη,
μέμνησο
μηκέτι
ἀμβλυώττειν,
|
~ἀλλὰ |
σαφῶς
πάντα
ὁρᾶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
Λέγε |
[1] |
~ἀντλεῖν
ἐκέλευσα
ἢ
πρόσκωπον
εἶναι·
|
ἀλλὰ |
σὺ
~μὲν
ῥέγκεις
ἐπὶ
τοῦ |
[11] |
~τὴν
περὶ
τῶν
τοιούτων
κρίσιν.
|
~ἀλλὰ |
τίνας
ἐκείνους
ὁ
Κροῖσος
ἐκπέμπει |
[17] |
δοκεῖ
χαίρειν
ἐπ´
~αὐτῷ
γεννωμένῳ;
|
ἀλλὰ |
τὸ
αἴτιον,
ὅτι
τὸν
μὲν
|
[4] |
~ταῦτα
θεοὺς
ὑπάρχοντας;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὔκ,
|
ἀλλὰ |
τὸ
πρᾶγμα
δοκεῖ
μοι
ἀπίθανόν |
[6] |
μόνον
ὥσπερ
~ἐν
γραφαῖς
ὁρᾶν,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
ἀνθρώπους
αὐτοὺς
~καὶ
ἃ |
[6] |
καὶ
~τὴν
Οἴτην
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
ὄρη
μετεκινήσαμεν;
~(ΕΡΜΗΣ)
Ὅτι
τί; |
[7] |
πάσας
τὰς
θυέλλας
~ὠρόθυνε
καὶ
|
ἄλλα |
πολλά,
κυκῶν
τὴν
θάλατταν
~ὑπὸ |
[11] |
ὥσπερ
~ὁ
μόλυβδος
καὶ
τὰ
|
ἄλλα. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Δεινήν
τινα
λέγεις
τῶν |
[7] |
τὰς
θυέλλας
~ὠρόθυνε
καὶ
ἄλλα
|
πολλά, |
κυκῶν
τὴν
θάλατταν
~ὑπὸ
τῶν |
[7] |
~δὲ
ὁπότε
διεπόρθμευον
αὐτὸν
ἀποθανόντα,
|
πολλὰ
|
~ῥαψῳδοῦντος
ἀκούσας
ἐνίων
ἔτι
μέμνημαι· |
[16] |
ἑκάστῳ
νῆμα,
ἐπιπεπλεγμένον
~γε
τὰ
|
πολλά, |
τοῦτο
μὲν
ἐκείνῳ,
ἐκεῖνο
δὲ |
[4] |
Πήλιον
εἰνοσίφυλλον.
~ὁρᾷς
ὅπως
ῥᾳδίως
|
ἅμα |
καὶ
ποιητικῶς
ἐξειργασάμεθα;
~φέρ´
οὖν |
[10] |
ἱερείας
παῖδας
~τῆς
Ἀργόθεν,
τοὺς
|
ἅμα |
πρῴην
ἀποθανόντας,
ἐπεὶ
~τὴν
μητέρα |
[19] |
~ὠκύμορον
τὸ
φύσημα,
οἱ
δὲ
|
ἅμα |
τῷ
συστῆναι
~ἐπαύσαντο·
πᾶσι
δ´ |
[4] |
ὑπάρχοντας;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὔκ,
ἀλλὰ
τὸ
|
πρᾶγμα |
δοκεῖ
μοι
ἀπίθανόν
τινα
~τὴν |
[13] |
ἀλλὰ
ξένον
αὐτῷ
~δοκεῖ
τὸ
|
πρᾶγμα, |
πένης
ἄνθρωπος
οὐχ
ὑποπτήσσων,
~τὸ |
[2] |
τὴν
χάριν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Τοῦτο
τὸ
|
πρᾶγμα |
πληγῶν
αἴτιον
καταστήσεταί
~μοι·
ὁρῶ |
[7] |
βλέποιμι
καὶ
ἀκούοιμι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἔχ´
|
ἀτρέμα· |
καὶ
τοῦτο
γὰρ
ἐγὼ
ἰάσομαί |
[14] |
πορφυρᾶν
ἐφεστρίδα
ἐμπεπορπημένος,
ὁ
τὸ
|
~διάδημα, |
ᾧ
τὸν
δακτύλιον
ὁ
μάγειρος |
[12] |
γάρ
ἐστιν
αὐτῷ
ἐν
Δελφοῖς
|
~ἀνάθημα |
οὐδὲν
τοιοῦτον.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Οὐκοῦν
μακάριον |
[16] |
ὅτου
ἂν
ᾖ
~μικρότερον
τὸ
|
νῆμα, |
ἐκεῖνον
δὲ
αὖ
τούτου·
τοιόνδε
|
[16] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
πάνυ
λεπτὸν
ἑκάστῳ
|
νῆμα, |
ἐπιπεπλεγμένον
~γε
τὰ
πολλά,
τοῦτο |
[19] |
ὀλιγοχρόνιον
ἔχουσι
καὶ
~ὠκύμορον
τὸ
|
φύσημα, |
οἱ
δὲ
ἅμα
τῷ
συστῆναι
|
[12] |
χρυσὸν
ἀναθῇς,
ἄλλοις
μέν
ποτε
|
~κτῆμα |
καὶ
ἕρμαιον
ἔσῃ
ἀνατεθεικώς,
Φωκεῦσιν |
[11] |
~Ἐκεῖνο,
ὦ
Χάρων,
τὸ
ἀοίδιμον
|
ὄνομα |
καὶ
~περιμάχητον.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Καὶ
μὴν |
[17] |
~φίλους
διὰ
τοῦτο
ἑστιῶν
καὶ
|
τοὔνομα |
τοῦ
πατρὸς
~τιθέμενος,
εἰ
ἠπίστατο |
[10] |
πατρίδος.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἐγὼ
δέ,
ὦ
|
κάθαρμα, |
οὔ
σοι
δοκῶ
εὐδαίμων
εἶναι; |
[10] |
καὶ
τὸ
ἄχρι
πρὸς
τὸ
|
τέρμα |
εὐδαιμόνως
διαβιῶναι.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Κάλλιστα,
ὦ |
[11] |
καὶ
ἐπιορκίαι
καὶ
φόνοι
καὶ
|
~δεσμὰ |
καὶ
ἐμπορίαι
καὶ
δουλεῖαι;
~(ΧΑΡΩΝ) |
[3] |
ἐπειδὰν
πλέωμεν;
ὁπόταν
γὰρ
τὸ
|
πνεῦμα
|
~καταιγίσαν
πλαγίᾳ
τῇ
ὀθόνῃ
ἐμπέσῃ |
[3] |
τῇ
ὀθόνῃ
ἐμπέσῃ
καὶ
τὸ
|
κῦμα
|
~ὑψηλὸν
ἀρθῇ,
τότε
ὑμεῖς
μὲν |
[4] |
ἀναβὰς
ἴδω,
εἰ
καὶ
ταῦτα
|
ἱκανὰ
|
~ἢ
ἐποικοδομεῖν
ἔτι
δεήσει.
~Παπαῖ, |
[20] |
ἅπερ
ἅπαντα
~καταλιπόντας
αὐτοὺς
δεήσει
|
ἕνα |
ὀβολὸν
ἔχοντας
~ἥκειν
παρ´
ἡμᾶς. |
[13] |
Κλωθοῦς
~πρῴην
ἀναγινωσκούσης
τὰ
ἑκάστῳ
|
ἐπικεκλωσμένα, |
~ἐν
οἷς
καὶ
ταῦτα
ἐγέγραπτο, |
[17] |
μὲν
γὰρ
ὁ
χαίρων
~ὅτι
|
ἄρρενα |
παῖδα
τέτοκεν
αὐτῷ
ἡ
γυνή, |
[22] |
~πάντες
δ´
εἰσὶν
ὁμῶς
νεκύων
|
ἀμενηνὰ |
κάρηνα,
~γυμνοί
τε
ξηροί
τε |
[22] |
δ´
εἰσὶν
ὁμῶς
νεκύων
ἀμενηνὰ
|
κάρηνα, |
~γυμνοί
τε
ξηροί
τε
κατ´ |
[22] |
πεποιημένος,
τὰς
~ἀποθήκας
τῶν
σωμάτων,
|
ἵνα |
κατορύττουσι,
θεάσασθαι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἠρία,
ὦ |
[22] |
καὶ
τὰς
στήλας
καὶ
πυραμίδας;
|
~ἐκεῖνα |
πάντα
νεκροδοχεῖα
καὶ
σωματοφυλάκιά
ἐστιν. |
[22] |
πλὴν
τὰ
πρὸ
τῶν
πόλεων
|
~ἐκεῖνα |
τὰ
χώματα
ὁρᾷς
καὶ
τὰς |
[7] |
ἐτάραξε
τὸν
πόντον
ὥσπερ
τορύνην
|
τινὰ
|
~ἐμβαλὼν
τὴν
τρίαιναν
καὶ
πάσας |
[10] |
τὴν
ἄλλην
πολυτέλειαν,
εἰπέ
~μοι,
|
τίνα |
ἡγῇ
τῶν
ἁπάντων
ἀνθρώπων
εὐδαιμονέστατον |
[7] |
βραχεῖ
σε
ἀποφανῶ
παρ´
~Ὁμήρου
|
τινὰ |
καὶ
πρὸς
τοῦτο
ἐπῳδὴν
λαβών, |
[16] |
λεπτῶν
~νημάτων.
ὁρᾷς
καθάπερ
ἀράχνιά
|
τινα |
καταβαίνοντα
~ἐφ´
ἕκαστον
ἀπὸ
τῶν |
[1] |
~οὕτω
καρτεροὺς
ἔχων,
ἢ
εἴ
|
τινα |
λάλον
νεκρὸν
~εὕροις,
ἐκείνῳ
παρ´ |
[11] |
καὶ
τὰ
ἄλλα.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Δεινήν
|
τινα |
λέγεις
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
ἀβελτερίαν, |
[6] |
~Ὁρῶ
γῆν
πολλὴν
καὶ
λίμνην
|
τινὰ |
μεγάλην
~περιρρέουσαν
καὶ
ὄρη
καὶ |
[22] |
πρὸ
τῶν
~χωμάτων
καὶ
βόθρον
|
τινὰ |
ὀρύξαντες
καίουσί
τε
~ταυτὶ
τὰ |
[15] |
τοὺς
προσαιτοῦντας;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
ποικίλην
|
τινὰ |
τὴν
διατριβὴν
καὶ
μεστὸν
~ταραχῆς |
[4] |
τὸ
πρᾶγμα
δοκεῖ
μοι
ἀπίθανόν
|
τινα
|
~τὴν
μεγαλουργίαν
ἔχειν.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Εἰκότως· |
[7] |
ἤρξατο
ᾄδειν
οὐ
πάνυ
αἴσιόν
|
τινα |
ᾠδὴν
τοῖς
~πλέουσιν,
ὡς
ὁ |
[5] |
δὲ
ἄμφω
καὶ
ἀσφαλῆ
καὶ
|
φιλοθεάμονα |
εἶναι.
~ἀλλ´
ἔχου
μου
τῆς |
[14] |
Πολυκράτην
~ὁρᾷς
τὸν
Σαμίων
τύραννον
|
πανευδαίμονα |
ἡγούμενον
~εἶναι·
ἀτὰρ
καὶ
οὗτος |
[17] |
~πατέρα
τοῦ
Ὀλύμπια
νενικηκότος,
τὸν
|
γείτονα
|
~δὲ
τὸν
ἐκκομίζοντα
τὸ
παιδίον |
[22] |
καίουσί
τε
~ταυτὶ
τὰ
πολυτελῆ
|
δεῖπνα |
καὶ
εἰς
τὰ
ὀρύγματα
~οἶνον |
[8] |
ἐπαινοῖεν,
~ὃς
αὐτόν
σοι
τὸν
|
Μίλωνα |
μετ´
ὀλίγοι
~συλλαβὼν
ἐνθήσομαι
ἐς |
[23] |
~τὴν
Νίνον
τὴν
Σαρδαναπάλλου
καὶ
|
Βαβυλῶνα
|
~καὶ
Μυκήνας
καὶ
Κλεωνὰς
καὶ |
[9] |
δ´
ἔναγχος
οὗτος
ἐκράτησε
~καὶ
|
Βαβυλῶνα |
παρεστήσατο
καὶ
νῦν
ἐλασείοντι
~ἐπὶ |
[22] |
τε
ξηροί
τε
κατ´
ἀσφοδελὸν
|
λειμῶνα" |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἡράκλεις,
ὡς
πολὺν
τὸν |
[10] |
δὲ
~ὧν
οἶδα
Κλέοβιν
καὶ
|
Βίτωνα |
ἡγοῦμαι
εὐδαιμονεστάτους
~γενέσθαι,
τοὺς
τῆς |
[8] |
φορᾷ.
τί
δ´
οὖν;
οἰηθῶμεν
|
~ἄρα |
ἐλπίζειν
αὐτὸν
καὶ
τεθνήξεσθαί
ποτε; |
[11] |
ἀγαθὸν
αὐτῷ
πρόσεστιν,
~εἰ
μὴ
|
ἄρα |
ἕν
τι
μόνον,
ὅτι
βαρύνονται |
[12] |
πάνυ
τι.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Τοῦ
βελτίονος
|
ἄρα |
ἐνδεεῖς
ἐστε.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Πῶς
ἀμείνων |
[10] |
ἀνθρώπων
εὐδαιμονέστατον
εἶναι.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Τί
|
ἄρα |
ὁ
Σόλων
ἐρεῖ;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Θάρρει· |
[17] |
ἑπτέτης
γενόμενος
ὁ
~παῖς
τεθνήξεται,
|
ἆρα |
ἄν
σοι
δοκεῖ
χαίρειν
ἐπ´
|
[18] |
τύχης,
πλείω
τῶν
ἡδέων
τὰ
|
ἀνιαρὰ
|
~εὑρήσει
προσόντα
αὐτοῖς,
φόβους
καὶ |
[20] |
βίον
καὶ
σωφρονεστέρους
ἂν
~γενέσθαι
|
παρὰ |
πολύ;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὦ
μακάριε,
οὐκ |
[10] |
ὅτι
ἡμῶν
οὐκ
ἐπιλέλησαι,
~ἀλλὰ
|
παρὰ |
τὸ
πορθμεῖον
αὐτὸ
ἀξιοῖς
γίγνεσθαι
|
[18] |
~ὅ
τι
τὸ
ἡδὺ
αὐτοῖς
|
παρὰ |
τὸν
βίον
ἢ
τί
ἐκεῖνό |
[24] |
~μόγις
ἂν
ποδιαῖον
λάβοιεν
τόπον
|
παρὰ |
τοῦ
~Αἰακοῦ·
τὸ
δὲ
πεδίον |
[1] |
αὐτῶν
ἀδακρυτὶ
διέπλευσεν.
~αἰτησάμενος
οὖν
|
παρὰ |
τοῦ
Ἅιδου
καὶ
αὐτὸς
~ὥσπερ |
[11] |
τὸν
χαλκόν,
ὀβολόν,
ὡς
οἶσθα,
|
~παρὰ |
τῶν
καταπλεόντων
ἑκάστου
ἐκλέγων.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[7] |
γινώσκοις
ἠμὲν
θεὸν
ἠδὲ
καὶ
|
ἄνδρα. |
~τί
ἐστιν;
ἤδη
ὁρᾷς;
~(ΧΑΡΩΝ) |
[5] |
λεπτότερον
ἐξεργασώμεθα
~τὸ
ἔργον
ἀπομηκύναντες
|
πέρα |
τοῦ
~πιθανοῦ,
εἶτα
συγκαταρριφέντες
αὐτῷ |
[13] |
ἐστιν·
οὗτος
βασιλεύσει
~μετὰ
τὸν
|
πατέρα |
καὶ
μυρία
σφαλεὶς
ἔν
~τε |
[17] |
ἐκεῖνον
ὁρᾷ
τὸν
τοῦ
ἀθλητοῦ
|
~πατέρα |
τοῦ
Ὀλύμπια
νενικηκότος,
τὸν
γείτονα
|
[10] |
ἅμα
πρῴην
ἀποθανόντας,
ἐπεὶ
~τὴν
|
μητέρα |
ὑποδύντες
εἵλκυσαν
ἐπὶ
τῆς
ἀπήνης
|
[18] |
~αὐτῶν·
ὅπου
δὲ
τὰ
τούτων
|
πονηρά, |
λογίζεσθαι
~καιρὸς
οἷα
τὰ
τῶν |
[5] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὄρεξον,
ὦ
Ἑρμῆ,
τὴν
|
χεῖρα· |
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
μικράν
~με |
[17] |
τὸν
ἐκκομίζοντα
τὸ
παιδίον
οὐχ
|
ὁρᾷ |
οὐδὲ
οἶδεν
~ἀφ´
οἵας
αὐτῷ |
[17] |
~εὐτυχοῦντα
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ
ἐκεῖνον
|
ὁρᾷ |
τὸν
τοῦ
ἀθλητοῦ
~πατέρα
τοῦ |
[5] |
~ἐπὶ
πᾶσιν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὕτω
ποιῶμεν.
|
ὅρα |
μόνον
μὴ
λεπτότερον
ἐξεργασώμεθα
~τὸ |
[8] |
θαυμαζόμενος
~ἐπὶ
τῇ
τοῦ
ταύρου
|
φορᾷ. |
τί
δ´
οὖν;
οἰηθῶμεν
~ἄρα |
[2] |
~ἐπιβατεύειν
τῶν
βασιλείων
τοῦ
Διός,
|
ὥρα |
ἡμῖν
~ὑψηλόν
τι
ὄρος
περισκοπεῖν. |
[6] |
οἶδ´
ὅτου
κινήσαντος
ἀπέκτεινεν
~αὐτόν.
|
ἐγέλασα |
οὖν
οὐκ
ἐπιτελέσαντος
τὴν
~ὑπόσχεσιν. |
[1] |
ἐπιχωριάζειν
τοῖς
ἄνω
πράγμασιν;
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Ἐπεθύμησα, |
ὦ
Ἑρμῆ,
ἰδεῖν
ὁποῖά
ἐστι |
[3] |
δεῖ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πρόσταττε·
ὑπουργήσω
γὰρ
|
ὅσα |
δυνατά.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὅμηρος
ὁ
ποιητής |
[3] |
ταὐτὰ
δὴ
καὶ
σὺ
πρᾶττε
|
ὁπόσα
|
~καλῶς
ἔχειν
νομίζεις
κυβερνήτης
νῦν |
[1] |
ὅτι
μηδεπώποτέ
σε
ἢ
~ἀντλεῖν
|
ἐκέλευσα |
ἢ
πρόσκωπον
εἶναι·
ἀλλὰ
σὺ
|
[13] |
πυρὰν
ὑπὸ
τοῦ
~Κύρου
ἀναχθῆναι·
|
ἤκουσα |
γὰρ
τῆς
Κλωθοῦς
~πρῴην
ἀναγινωσκούσης |
[14] |
καὶ
ταῦτα
~γὰρ
τῆς
Κλωθοῦς
|
ἐπήκουσα. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἄγαμαι
Κλωθοῦς
γεννικῆς·
καῖε |
[13] |
ἐστί,
καὶ
τὴν
κεφαλήν
γε
|
ἀποτεμοῦσα
|
~τοῦ
Κύρου
αὕτη
ἐς
ἀσκὸν |
[6] |
λέγοντος
ἀπὸ
τοῦ
τέγους
κεραμὶς
|
~ἐμπεσοῦσα |
οὐκ
οἶδ´
ὅτου
κινήσαντος
ἀπέκτεινεν
|
[6] |
Κασταλίᾳ
καὶ
~τὴν
Οἴτην
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
ὄρη
μετεκινήσαμεν;
~(ΕΡΜΗΣ)
Ὅτι |
[11] |
οὗτος
ὥσπερ
~ὁ
μόλυβδος
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Δεινήν
τινα
λέγεις |
[18] |
~τῆς
τύχης,
πλείω
τῶν
ἡδέων
|
τὰ |
ἀνιαρὰ
~εὑρήσει
προσόντα
αὐτοῖς,
φόβους |
[3] |
οὐχὶ
~οἰκοδομοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
ἐπικυλινδοῦντες
~ἐπάλληλα
τὰ
ὄρη, |
[13] |
γὰρ
τῆς
Κλωθοῦς
~πρῴην
ἀναγινωσκούσης
|
τὰ |
ἑκάστῳ
ἐπικεκλωσμένα,
~ἐν
οἷς
καὶ |
[1] |
μὴ
~καταλίπῃς
με,
περιήγησαι
δὲ
|
τὰ |
ἐν
τῷ
βίῳ
~ἅπαντα,
ὥς |
[1] |
ὦ
Ἑρμῆ,
ἰδεῖν
ὁποῖά
ἐστι
|
τὰ |
ἐν
~τῷ
βίῳ
καὶ
ἃ |
[7] |
τοῦτο
ἐπῳδὴν
λαβών,
~κἀπειδὰν
εἴπω
|
τὰ |
ἔπη,
μέμνησο
μηκέτι
ἀμβλυώττειν,
~ἀλλὰ |
[5] |
Σικελίας,
ἀπὸ
δὲ
τῶν
~ἀρκτῴων
|
τὰ |
ἐπὶ
τάδε
τοῦ
Ἴστρου
μόνον, |
[22] |
ὅροις
~διακέκριται
τὰ
νεκρῶν
καὶ
|
τὰ |
ζώντων
πράγματα
~καὶ
οἷα
τὰ |
[2] |
μηδ´
ὀβολὸν
ἐμπολῶν.
ὡς
δὲ
|
τὰ |
κεφάλαια
~τῶν
γιγνομένων
ἴδοις,
τοῦτο |
[22] |
ἔτι
πίνειν
ἢ
ἐσθίειν,
ὧν
|
τὰ |
κρανία
~ξηρότατα;
καίτοι
γελοῖός
εἰμι |
[15] |
~κλίνην
χρυσῆν
κομίζοντας.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Καὶ
|
τὰ |
μὲν
τούτων
ὧδε
ἕξει.
τὴν |
[22] |
οὐκ
εἰδότες
ἡλίκοις
ὅροις
~διακέκριται
|
τὰ |
νεκρῶν
καὶ
τὰ
ζώντων
πράγματα
|
[24] |
καὶ
κατὰ
χώραν
εὐθετήσαντες
αὖθις
|
τὰ |
ὄρη
~ἀπαλλαττώμεθα,
ἐγὼ
μὲν
καθ´ |
[4] |
τὸν
οὐρανόν,
~οὕτω
ῥᾳδίως
συνθεὶς
|
τὰ |
ὄρη.
καὶ
θαυμάζω
εἴ
σοι
|
[3] |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἐπικυλινδοῦντες
~ἐπάλληλα
|
τὰ |
ὄρη,
ὡς
ἔχοιμεν
ἀφ´
ὑψηλοτέρου
|
[22] |
τὰ
πολυτελῆ
δεῖπνα
καὶ
εἰς
|
τὰ |
ὀρύγματα
~οἶνον
καὶ
μελίκρατον,
ὡς |
[22] |
τὰ
ζώντων
πράγματα
~καὶ
οἷα
|
τὰ |
παρ´
ἡμῖν
ἐστι
καὶ
ὅτι
|
[16] |
λεπτὸν
ἑκάστῳ
νῆμα,
ἐπιπεπλεγμένον
~γε
|
τὰ |
πολλά,
τοῦτο
μὲν
ἐκείνῳ,
ἐκεῖνο |
[22] |
τινὰ
ὀρύξαντες
καίουσί
τε
~ταυτὶ
|
τὰ |
πολυτελῆ
δεῖπνα
καὶ
εἰς
τὰ |
[21] |
ἀλήθειαν
ἀποκλίνοντες,
ὀξὺ
~δεδορκότες
ἐς
|
τὰ |
πράγματα
καὶ
κατεγνωκότες
οἷά
ἐστιν. |
[22] |
τάφους
~καλοῦσι
τὰ
τοιαῦτα.
πλὴν
|
τὰ |
πρὸ
τῶν
πόλεων
~ἐκεῖνα
τὰ |
[10] |
ἱερόν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἔστω·
ἐχέτωσαν
ἐκεῖνοι
|
τὰ |
πρῶτα
τῆς
εὐδαιμονίας.
~ὁ
δεύτερος |
[20] |
~τοὺς
δεσπότας.
εἰ
ταῦτα
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
~ἐξ
ἐπηκόου
ἐμβοήσαιμι
αὐτοῖς, |
[22] |
καὶ
τύμβους
καὶ
τάφους
~καλοῦσι
|
τὰ |
τοιαῦτα.
πλὴν
τὰ
πρὸ
τῶν |
[15] |
καὶ
ὀργαὶ
καὶ
μίση
καὶ
|
~τὰ |
τοιαῦτα.
τούτων
δὲ
ἡ
ἄγνοια |
[2] |
δὲ
~καὶ
αὐτὸν
κωλύσει
ἐνεργεῖν
|
τὰ |
τοῦ
Θανάτου
ἔργα
~καὶ
τὴν |
[18] |
δηλαδὴ
ἄρχοντα
~αὐτῶν·
ὅπου
δὲ
|
τὰ |
τούτων
πονηρά,
λογίζεσθαι
~καιρὸς
οἷα |
[18] |
τούτων
πονηρά,
λογίζεσθαι
~καιρὸς
οἷα
|
τὰ |
τῶν
ἰδιωτῶν
ἂν
εἴη.
~Ἐθέλω |
[24] |
σὲ
τῆς
ἀποδημίας.
~οἷά
ἐστι
|
τὰ |
τῶν
κακοδαιμόνων
ἀνθρώπων
~πράγματα—
βασιλεῖς, |
[17] |
ὅσοι
εἰσί,
καὶ
~τοὺς
συναγείροντας
|
τὰ |
χρήματα,
εἶτα,
πρὶν
ἀπολαῦσαι
~αὐτῶν, |
[22] |
τὰ
πρὸ
τῶν
πόλεων
~ἐκεῖνα
|
τὰ |
χώματα
ὁρᾷς
καὶ
τὰς
στήλας |
[21] |
οὐ
παραδεδεγμένοι
τὸν
κηρὸν
~ἐς
|
τὰ |
ὦτα,
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
ἀποκλίνοντες, |
[21] |
ἂν
τρυπάνῳ
~ἔτι
διανοιχθῆναι
αὐτοῖς
|
τὰ |
ὦτα,
τοσούτῳ
κηρῷ
~ἔβυσαν
αὐτά, |
[3] |
τί
οὐχὶ
~οἰκοδομοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ
|
κατὰ |
τὰ
αὐτὰ
ἐπικυλινδοῦντες
~ἐπάλληλα
τὰ |
[3] |
αὐτὸς
γὰρ
εἰδέναι
τὸ
~βέλτιον.
|
κατὰ |
ταὐτὰ
δὴ
καὶ
σὺ
πρᾶττε |
[17] |
μὴν
οὐδ´
εἰπεῖν
ἔχοις
ἂν
|
κατὰ |
τὴν
ἀξίαν
~ὅπως
ἐστὶ
καταγέλαστα, |
[7] |
καὶ
ἀποκρίνου
ἐρωτῶντι.
ἀλλὰ
βούλει
|
κατὰ
|
~τὸν
Ὅμηρον
κἀγὼ
ἔρωμαί
σε, |
[5] |
τῆς
δεξιᾶς
καὶ
φείδου
μὴ
|
κατὰ |
τοῦ
~ὀλισθηροῦ
πατεῖν.
εὖ
γε, |
[24] |
ἡμεῖς
δὲ
καταβάντες
~ἤδη
καὶ
|
κατὰ |
χώραν
εὐθετήσαντες
αὖθις
τὰ
ὄρη
|
[2] |
μὴ
νεκραγωγοῦντα
~πολλοῦ
τοῦ
χρόνου·
|
κᾆτα |
ὁ
τελώνης
Αἰακὸς
~ἀγανακτήσει
μηδ´ |
[8] |
μηδὲ
συνεὶς
~ὅπως
αὐτὸν
ὑποσκελίζει;
|
κᾆτα |
οἰμώξεται
ἡμῖν
~δηλαδὴ
μεμνημένος
τῶν |
[24] |
ἐστι
τὰ
τῶν
κακοδαιμόνων
ἀνθρώπων
|
~πράγματα— |
βασιλεῖς,
πλίνθοι
χρυσαῖ,
ἐπιτύμβια,
~μάχαι· |
[22] |
ὦ
Ἑρμῆ,
ἔπασχον,
οὐκ
~ὀλίγα
|
πράγματα |
ἔχων,
εἰ
ἔδει
μὴ
κατάγειν |
[21] |
ἀποκλίνοντες,
ὀξὺ
~δεδορκότες
ἐς
τὰ
|
πράγματα |
καὶ
κατεγνωκότες
οἷά
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[22] |
τὰ
νεκρῶν
καὶ
τὰ
ζώντων
|
πράγματα
|
~καὶ
οἷα
τὰ
παρ´
ἡμῖν |
[22] |
πολυτελῆ
δεῖπνα
καὶ
εἰς
τὰ
|
ὀρύγματα
|
~οἶνον
καὶ
μελίκρατον,
ὡς
γοῦν |
[17] |
εἰσί,
καὶ
~τοὺς
συναγείροντας
τὰ
|
χρήματα, |
εἶτα,
πρὶν
ἀπολαῦσαι
~αὐτῶν,
καλουμένους |
[15] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ἐλπίδες,
ὦ
Χάρων,
καὶ
|
δείματα |
καὶ
ἄγνοιαι
~καὶ
ἡδοναὶ
καὶ |
[22] |
πρὸ
τῶν
πόλεων
~ἐκεῖνα
τὰ
|
χώματα |
ὁρᾷς
καὶ
τὰς
στήλας
καὶ |
[3] |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Πρόσταττε·
ὑπουργήσω
γὰρ
ὅσα
|
δυνατά. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὅμηρος
ὁ
ποιητής
φησι |
[22] |
ἢ
ἐσθίειν,
ὧν
τὰ
κρανία
|
~ξηρότατα; |
καίτοι
γελοῖός
εἰμι
σοὶ
λέγων |
[4] |
καὶ
οἱ
ποιηταὶ
εἰδείητε.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
~Ἀληθέστατα, |
ὦ
Χάρων.
ἢ
τίνος
γὰρ |
[16] |
ἀνασπασθεὶς
~ἄνω
μετέωρός
ἐστι
καὶ
|
μετὰ |
μικρὸν
καταπεσών,
~ἀπορραγέντος
τοῦ
λίνου |
[23] |
ἡ
τὸν
μέγαν
περίβολον,
οὐ
|
μετὰ |
πολὺ
~καὶ
αὐτὴ
ζητηθησομένη
ὥσπερ |
[13] |
Καμβύσης
ἐκεῖνός
ἐστιν·
οὗτος
βασιλεύσει
|
~μετὰ |
τὸν
πατέρα
καὶ
μυρία
σφαλεὶς |
[24] |
Χάρων,
καὶ
Λακεδαιμονίους
~καὶ
τὸν
|
ἡμιθνῆτα |
ἐκεῖνον
στρατηγὸν
Ὀθρυάδαν
~τὸν
ἐπιγράφοντα |
[2] |
ἂν
ἐτῶν
~ἡ
διατριβὴ
γένοιτο.
|
εἶτα |
ἐμὲ
μὲν
κηρύττεσθαι
~δεήσει
καθάπερ |
[5] |
καὶ
ἡ
Οἴτη,
ὡς
ἔοικεν,
|
εἶτα |
ὁ
Παρνασσὸς
~ἐπὶ
πᾶσιν.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[17] |
καὶ
~τοὺς
συναγείροντας
τὰ
χρήματα,
|
εἶτα, |
πρὶν
ἀπολαῦσαι
~αὐτῶν,
καλουμένους
ὑφ´ |
[5] |
ἔργον
ἀπομηκύναντες
πέρα
τοῦ
~πιθανοῦ,
|
εἶτα |
συγκαταρριφέντες
αὐτῷ
πικρᾶς
~τῆς
Ὁμήρου |
[3] |
βάθρων
ἀνασπάσαντας
ἐπιθεῖναι
τῷ
~Ὀλύμπῳ,
|
εἶτα |
τὸ
Πήλιον
ἐπ´
αὐτῇ,
ἱκανὴν |
[19] |
ὑπερφυσώμεναι
~ἐς
μέγιστον
ὄγκον
αἴρονται,
|
ἔπειτα |
μέντοι
κἀκεῖναι
~πάντως
ἐξερράγησάν
ποτε· |
[4] |
~ταῦτα
τεράστια
εἶναι
δοκεῖ
τὸν
|
Ἄτλαντα |
δηλαδὴ
~εἰδότι,
ὃς
τὸν
πόλον |
[4] |
διαδέξαιτό
~ποτε
αὐτὸς
ἐκεῖνος
τὸν
|
Ἄτλαντα, |
καὶ
ἀναπαύσειε
~πρὸς
ὀλίγον
τοῦ |
[1] |
τέ
ἐστι
καὶ
δέδια
μὴ
|
βραδύναντά |
με
~ὅλον
ὑμέτερον
ἐάσῃ
εἶναι |
[18] |
καὶ
ὑπηρετῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
ταῦτα
|
πάντα |
καὶ
πρὸς
ἐμαυτόν
γε
ἐννοῶ
|
[2] |
δεῖ
~χωρίου,
ὡς
ἀπ´
ἐκείνου
|
πάντα |
κατίδοις·
σοὶ
δὲ
εἰ
~μὲν |
[2] |
ὁπότε
~φίλος
τις
ὢν
βιάζοιτο;
|
~Πάντα |
μὲν
οὖν
σε
ἰδεῖν
καθ´ |
[22] |
τὰς
στήλας
καὶ
πυραμίδας;
~ἐκεῖνα
|
πάντα |
νεκροδοχεῖα
καὶ
σωματοφυλάκιά
ἐστιν.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[7] |
μέμνησο
μηκέτι
ἀμβλυώττειν,
~ἀλλὰ
σαφῶς
|
πάντα |
ὁρᾶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
Λέγε
μόνον.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[5] |
~δή,
ἐπάνειμι
αὖθις·
εὖ
ἔχει·
|
πάντα |
ὁρῶ·
ἀνάβαινε
~ἤδη
καὶ
σύ. |
[3] |
ὥσπερ
ἐπιβάταις
νόμος,
σιωπῇ
καθεδοῦμαι
|
~πάντα |
πειθόμενος
κελεύοντί
σοι.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Ὀρθῶς |
[17] |
βίῳ
ἀπίασιν
ὥσπερ
ἐξ
ὀνείρατος
|
~πάντα |
ὑπὲρ
γῆς
ἀφέντες,
ἔζων
τε |
[1] |
δείξεις
ἕκαστα
~ὡς
ἂν
εἰδὼς
|
ἅπαντα. |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὐ
σχολή
μοι,
ὦ |
[2] |
ἐκ
περιωπῆς
γὰρ
ἂν
ἀκριβῶς
|
ἅπαντα
|
~καθεώρας.
ἐπεὶ
δὲ
οὐ
θέμις |
[20] |
τιμῶν
καὶ
κτήσεων
ἁμιλλώμενοι,
ἅπερ
|
ἅπαντα
|
~καταλιπόντας
αὐτοὺς
δεήσει
ἕνα
ὀβολὸν |
[5] |
~(ΕΡΜΗΣ)
~Θάρρει·
ἀσφαλῶς
γὰρ
ἕξει
|
ἅπαντα. |
μετατίθει
~τὴν
Οἴτην·
ἐπικυλινδείσθω
ὁ |
[5] |
καὶ
ἰδεῖν
ἐθέλεις,
ὦ
Χάρων,
|
ἅπαντα· |
οὐκ
~ἔνι
δὲ
ἄμφω
καὶ |
[5] |
ἤδη
ἐν
κύκλῳ
περιβλέπων
ἐπισκόπει
|
ἅπαντα. |
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
γῆν
πολλὴν
καὶ |
[1] |
δὲ
τὰ
ἐν
τῷ
βίῳ
|
~ἅπαντα, |
ὥς
τι
καὶ
ἰδὼν
ἐπανέλθοιμι· |
[2] |
ἐμὲ
μὲν
κηρύττεσθαι
~δεήσει
καθάπερ
|
ἀποδράντα |
ὑπὸ
τοῦ
Διός,
σὲ
δὲ
|
[7] |
ὡς
μάθῃς
οὐδ´
~αὐτὸν
ἀμελέτητον
|
ὄντα |
με
τῶν
Ὁμήρου;
~(ΕΡΜΗΣ)
~Καὶ |
[17] |
νενικηκότος,
τὸν
γείτονα
~δὲ
τὸν
|
ἐκκομίζοντα |
τὸ
παιδίον
οὐχ
ὁρᾷ
οὐδὲ |
[13] |
τοῦ
Σόλωνος,
~ὅταν
αὐτὸν
δέῃ
|
ἁλόντα |
ἐπὶ
τὴν
πυρὰν
ὑπὸ
τοῦ
|
[7] |
ἐγὼ
~δὲ
ὁπότε
διεπόρθμευον
αὐτὸν
|
ἀποθανόντα, |
πολλὰ
~ῥαψῳδοῦντος
ἀκούσας
ἐνίων
ἔτι |
[16] |
~νημάτων.
ὁρᾷς
καθάπερ
ἀράχνιά
τινα
|
καταβαίνοντα
|
~ἐφ´
ἕκαστον
ἀπὸ
τῶν
ἀτράκτων; |
[2] |
δὲ
οὐ
θέμις
εἰδώλοις
ἀεὶ
|
συνόντα
|
~ἐπιβατεύειν
τῶν
βασιλείων
τοῦ
Διός, |
[8] |
οὐκ
εἰς
μακρὰν
γέλωτα
ἡμῖν
|
παρέξοντα
|
~ὁπόταν
πλέῃ,
μηδ´
ἐμπίδα
οὐχ |
[18] |
τῶν
ἡδέων
τὰ
ἀνιαρὰ
~εὑρήσει
|
προσόντα |
αὐτοῖς,
φόβους
καὶ
ταραχὰς
~καὶ |
[24] |
ἡμιθνῆτα
ἐκεῖνον
στρατηγὸν
Ὀθρυάδαν
~τὸν
|
ἐπιγράφοντα |
τὸ
τρόπαιον
τῷ
αὑτοῦ
αἵματι. |
[18] |
καὶ
πάθη
ἐξ
ἰσοτιμίας
δηλαδὴ
|
ἄρχοντα
|
~αὐτῶν·
ὅπου
δὲ
τὰ
τούτων |
[15] |
~ὅπερ
καὶ
τὸν
Τάνταλον
κάτω
|
πάσχοντα |
ὁρᾷς
ὑπὸ
~τοῦ
ὕδατος.
~ἢν |
[2] |
τὴν
Πλούτωνος
ἀρχὴν
ζημιοῦν
μὴ
|
νεκραγωγοῦντα
|
~πολλοῦ
τοῦ
χρόνου·
κᾆτα
ὁ |
[17] |
τὸ
αἴτιον,
ὅτι
τὸν
μὲν
|
~εὐτυχοῦντα |
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ
ἐκεῖνον
ὁρᾷ |
[6] |
με
~τὸ
πρῶτον
ἐντυχὼν
εἶδες
|
γελῶντα |
καὶ
ἤρου
γε
ὅ
τι
|
[1] |
ὅτι
με
συμπερινοστῶν
καὶ
δείξεις
|
ἕκαστα
|
~ὡς
ἂν
εἰδὼς
ἅπαντα.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[17] |
κατὰ
τὴν
ἀξίαν
~ὅπως
ἐστὶ
|
καταγέλαστα, |
ὦ
Χάρων,
καὶ
μάλιστα
~αἱ |
[4] |
γὰρ
εἶ,
ὦ
Χάρων,
καὶ
|
ἥκιστα
|
~ποιητικός·
ὁ
δὲ
γεννάδας
Ὅμηρος |
[17] |
ἐστὶ
καταγέλαστα,
ὦ
Χάρων,
καὶ
|
μάλιστα
|
~αἱ
ἄγαν
σπουδαὶ
αὐτῶν
καὶ |
[6] |
τῶν
~φίλων
ἐς
τὴν
ὑστεραίαν,
|
Μάλιστα |
ἥξω,
ἔφη,
~καὶ
μεταξὺ
λέγοντος |
[15] |
~ἐλπίδες
ὑπὲρ
κεφαλῆς
αἰωρούμεναι,
ὁπόταν
|
~μάλιστα |
οἴηταί
τις
ἐπιλήψεσθαι
αὐτῶν,
ἀναπτάμεναι
|
[23] |
Κλεωνὰς
αἰσχύνομαι
δεῖξαί
σοι,
καὶ
|
μάλιστα
|
~τὸ
Ἴλιον.
ἀποπνίξεις
γὰρ
εὖ |
[10] |
τὸ
τέρμα
εὐδαιμόνως
διαβιῶναι.
~(ΧΑΡΩΝ)
|
~Κάλλιστα, |
ὦ
Σόλων,
ὅτι
ἡμῶν
οὐκ |
[3] |
~οἰκοδομοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ
κατὰ
τὰ
|
αὐτὰ |
ἐπικυλινδοῦντες
~ἐπάλληλα
τὰ
ὄρη,
ὡς |
[21] |
τὰ
ὦτα,
τοσούτῳ
κηρῷ
~ἔβυσαν
|
αὐτά, |
οἷόν
περ
ὁ
Ὀδυσσεὺς
τοὺς |
[20] |
δεσπότας.
εἰ
ταῦτα
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα
|
~ἐξ
ἐπηκόου
ἐμβοήσαιμι
αὐτοῖς,
οὐκ |
[22] |
τύμβους
καὶ
τάφους
~καλοῦσι
τὰ
|
τοιαῦτα. |
πλὴν
τὰ
πρὸ
τῶν
πόλεων
|
[15] |
ὀργαὶ
καὶ
μίση
καὶ
~τὰ
|
τοιαῦτα. |
τούτων
δὲ
ἡ
ἄγνοια
μὲν |
[3] |
γὰρ
~ἐπὶ
κακῷ
τῶν
θεῶν
|
ταῦτα |
βουλεύομεν—
τί
οὐχὶ
~οἰκοδομοῦμεν
καὶ |
[14] |
ἐν
ἀκαρεῖ
τοῦ
χρόνου·
καὶ
|
ταῦτα
|
~γὰρ
τῆς
Κλωθοῦς
ἐπήκουσα.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[13] |
ἑκάστῳ
ἐπικεκλωσμένα,
~ἐν
οἷς
καὶ
|
ταῦτα |
ἐγέγραπτο,
Κροῖσον
μὲν
~ἁλῶναι
ὑπὸ |
[4] |
τῷ
φορτίῳ.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ἀκούω
καὶ
|
ταῦτα· |
εἰ
δὲ
ἀληθῆ
ἔστιν,
σὺ |
[24] |
~τῷ
ἀρότρῳ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Οὕτω
μὲν
|
ταῦτα |
ἔσται·
ἡμεῖς
δὲ
καταβάντες
~ἤδη |
[1] |
ἄλλως
πλανώμενον
ὑπὲρ
γῆς,
~καὶ
|
ταῦτα |
ἑταῖρος
καὶ
σύμπλους
καὶ
συνδιάκτορος
|
[4] |
~εἶναι
τοῖν
βρεφυλλίοιν
ἐκείνοιν,
καὶ
|
~ταῦτα |
θεοὺς
ὑπάρχοντας;
~(ΧΑΡΩΝ)
~Οὔκ,
ἀλλὰ |
[4] |
οὖν
ἀναβὰς
ἴδω,
εἰ
καὶ
|
ταῦτα |
ἱκανὰ
~ἢ
ἐποικοδομεῖν
ἔτι
δεήσει. |
[20] |
καὶ
μεταβάλλειν
~τοὺς
δεσπότας.
εἰ
|
ταῦτα |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
~ἐξ
ἐπηκόου |
[22] |
καίτοι
γελοῖός
εἰμι
σοὶ
λέγων
|
ταῦτα
|
~ὁσημέραι
κατάγοντι
αὐτούς.
οἶσθα
οὖν |
[18] |
τε
καὶ
ὑπηρετῶν.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Ὁρῶ
|
ταῦτα |
πάντα
καὶ
πρὸς
ἐμαυτόν
γε |
[20] |
Ὦ
~μάταιοι,
τί
ἐσπουδάκατε
περὶ
|
ταῦτα; |
παύσασθε
~κάμνοντες·
οὐ
γὰρ
εἰς |
[22] |
~Οὐκ
οἶδα,
ὦ
πορθμεῦ,
τί
|
ταῦτα |
πρὸς
τοὺς
ἐν
~Ἅιδου·
πεπιστεύκασι |
[4] |
ὄρη.
καὶ
θαυμάζω
εἴ
σοι
|
~ταῦτα |
τεράστια
εἶναι
δοκεῖ
τὸν
Ἄτλαντα |
[12] |
~(ΣΟΛΩΝ)
~Μὴ
γένοιτο
μὲν
οὕτω
|
ταῦτα· |
φαίνῃ
δ´
οὖν
~ἀμείνω
τοῦ |
[16] |
ἐξακουσθέντος
~τοῦ
πτώματος.
~(ΧΑΡΩΝ)
~Παγγέλοια
|
ταῦτα, |
ὦ
Ἑρμῆ.
~(ΕΡΜΗΣ)
~Καὶ
μὴν |
[3] |
γὰρ
εἰδέναι
τὸ
~βέλτιον.
κατὰ
|
ταὐτὰ |
δὴ
καὶ
σὺ
πρᾶττε
ὁπόσα
|
[21] |
παραδεδεγμένοι
τὸν
κηρὸν
~ἐς
τὰ
|
ὦτα, |
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
ἀποκλίνοντες,
ὀξὺ
|
[21] |
τρυπάνῳ
~ἔτι
διανοιχθῆναι
αὐτοῖς
τὰ
|
ὦτα, |
τοσούτῳ
κηρῷ
~ἔβυσαν
αὐτά,
οἷόν |
[8] |
~Ἔα
τοῦτον
οὐκ
εἰς
μακρὰν
|
γέλωτα |
ἡμῖν
παρέξοντα
~ὁπόταν
πλέῃ,
μηδ´ |
[1] |
τοῦ
θεσπεσίου
βηλοῦ,
ὡς
~ὑποσκάζων
|
γέλωτα |
παρέχοιμι
καὶ
αὐτὸς
οἰνοχοῶν.
~(ΧΑΡΩΝ) |
[12] |
μηδὲν
ἀγανακτῶν,
μάθοις
ἄν.
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
|
~Ἐρώτα, |
ὦ
Σόλων.
~(ΣΟΛΩΝ)
~Πότεροι
ἀμείνους, |
[11] |
ἀνθρώπων
τὴν
ἀβελτερίαν,
~οἳ
τοσοῦτον
|
ἔρωτα |
ἐρῶσιν
ὠχροῦ
καὶ
~βαρέος
κτήματος. |
[10] |
~(ΚΡΟΙΣΟΣ)
~Ἔστω·
ἐχέτωσαν
ἐκεῖνοι
τὰ
|
πρῶτα |
τῆς
εὐδαιμονίας.
~ὁ
δεύτερος
δὲ |