Paragraphes
[4]	~οὐκ ἀπεικότα γ´ οὖν λέγοιεν	ἄν,	εἰ λέγοιεν ἤτοι ἄλλου του
[4]	Σάλαιθον ἐκεῖνον εἶναι φαίη τις	ἄν·	μᾶλλον δὲ πολὺ μετριώτερος ἐκεῖνος,
[6]	πρόσωπον. ~καὶ σὺ τοίνυν, φαῖεν	ἄν,	οὐχ ὑποκριτής, ἀλλὰ ποιητὴς τῶν
[12]	ἔγωγ´ οὖν, εἰ σκέψαιο, δόξαιμ´	ἄν	σοι οὐ τὸ σμικρότατον τῆς
[6]	ἄλλα δὲ λέγων· ὡς εἰκότως	ἄν	τινα ἐπὶ σοῦ εἰπεῖν ὅτι
[14]	ἀγαθὸν ἄνδρα ἐνεργὸν εἶναι, τί	ἂν	ἄλλο ἐς δέον αὑτῷ χρῷτο,
[4]	ἐπισημότερος εἶναι δοκεῖς, τοσούτῳ καταγελαστότερος	ἂν	δόξειας εἶναι ἀντιφωνοῦντος τοῦ νῦν
[15]	κἂν συνάμα πάντες κατηγορῶσιν, ἱκανὸν	ἂν	εἴη μοι τό οὐ φροντὶς
[1]	παλινῳδεῖν πρὸς τὸ χεῖρον· τοῦτ´	ἂν	εἴη οὐχ ὑπὲρ Ἑλένης μὰ
[14]	νόμον μηδένα μηδὲν πράττειν, ἔνοχος	ἂν	εἰκότως ἐδόκουν τῇ παρανομίᾳ, εἰ
[11]	σφᾶς αὐτοὺς χρησίμους παρέχοντες οὐκ	ἂν	εἰκότως ἐκ μόνου τοῦ μισθοῦ
[15]	ἀποπληροῦντι. σοῦ μέντοι καὶ θαυμάσαιμ´	ἂν	ἐπιτιμῶντός μου τῷ νυνὶ βίῳ,
[3]	οὐχ ὁρῶ τὴν ἀπολογίαν ἥτις	ἂν	εὐπρόσωπός σοι γένοιτο πρὸς τοὺς
[2]	τὸ σὸν πρόσωπον ὑποκρίνωμαι, εὖ	ἂν	ἡμῖν ἔχοι καὶ τῷ Λογίῳ
[6]	κατηγόρεις τῶν ἄλλων, καταγελᾶν ὡς	ἂν	θεὸς εἰδυῖα τὴν μέλλουσάν σοι
[7]	φωραθῆναι τὰ ὅμοια πάσχοντα, πόσον	ἂν	οἴει παρὰ τῶν ὁρώντων γενέσθαι
[8]	τοιαῦτα πολλὰ ἕτερα εἴποι τις	ἂν	οἷος σὺ κατηγορῶν ἐν οὕτως
[8]	μὲν κομιδῇ ἰδιωτικόν, καὶ οὐδ´	ἂν	σύ με, ὦ φιλότης, ἀνάσχοιο
[13]	μηδένα μηδὲν ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ´	ἂν	τοὺς τὰ μέγιστα πράττοντας εἴπῃς,
[5]	καὶ μαστιγούμενοί τινες αὐτῶν, ὡς	ἂν	τῷ θεάτρῳ δοκῇ. ἄλλοι δὲ
[11]	τῆς κατηγορίας καθέλκοιντο· ἐπεὶ οὐκ	ἂν	φθάνοι τις ἁπάσας ἀναιρῶν τὰς
[11]	μὲν εἶναι δοκεῖ ἅ τις	ἂν	ὡς ἐν τοιούτῳ ἀπολογήσασθαι ἔχοι,
[3]	τὴν μὲν ἐλευθερίαν μακρὰ χαίρειν	ἐᾶν,	ζηλῶσαι δὲ τὸ ἀγεννέστατον ἐκεῖνο
[15]	μεγίστας μισθοφορὰς ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ	θέαν	τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν
[8]	ἥντινα καὶ τράπωμαι πρὸς τὴν	ἀπολογίαν.	ἆρά μοι κράτιστον, ἐθελοκακήσαντα καὶ
[3]	τὸν Δί´ οὐχ ὁρῶ τὴν	ἀπολογίαν	ἥτις ἂν εὐπρόσωπός σοι γένοιτο
[8]	ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν κοινὴν ἐκείνην	ἀπολογίαν	καταφυγεῖν, λέγω δὲ τὴν Τύχην
[8]	με, ὦ φιλότης, ἀνάσχοιο τοιαύτην	ἀπολογίαν	προϊσχόμενον καὶ συνήγορον τὸν Ὅμηρον
[5]	κατηγορίαν ζητεῖν μετὰ τὴν θαυμαστὴν	τραγῳδίαν	λέγουσαν μισῶ σοφιστήν, ὅστις οὐχ
[10]	ἴσως καὶ τὴν τοῦ Εὐριπίδου	Μήδειαν	παρακαλέσαι παρελθοῦσαν εἰπεῖν ὑπὲρ ἐμοῦ
[1]	μεταπεσόντος ἑκὼν ἑαυτὸν φέρων ἐς	δουλείαν	οὕτω περιφανῆ καὶ περίβλεπτον ἐνσέσεικεν;
[3]	ὑπ´ ἀγνοίας σφᾶς αὐτοὺς εἰς	δουλείαν	ὑπάγοιεν. ἐπεὶ δέ σοι μετέδοξε
[4]	λόγοις τὴν τοῦ τοιούτου βίου	δουλοπρέπειαν	καὶ κατηγοροῦντος εἴ τις εἰς
[9]	συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ	ἀνδρείαν	καὶ μεγαλόνοιαν τοῦ ἀνδρὸς θαυμάσας
[4]	ὑπὲρ τὸν οὐδὸν οὕτως ἀγεννῆ	λατρείαν	ἐπανῃρημένου καὶ μονονουχὶ καὶ ἐμπομπεύοντος
[11]	ἐννόησον, ὡς πάμπολυ διαφέρει, ἐς	οἰκίαν	τινὸς πλουσίου ὑπόμισθον παρελθόντα δουλεύειν
[11]	χρὴ ἀνατρέπειν τὰ πάντα οὐδ´	ἰσοτιμίαν	τῶν μισθοφορούντων καθιστάναι. ~Τὸ δὲ
[10]	νόσον καὶ μετὰ τούτων τὴν	πενίαν	πάντα ποιεῖν καὶ πάσχειν ἀναπείθουσαν
[10]	μέλλει τις οὕτως ἀποδράσεσθαι τὴν	πενίαν;	~Ταῦτα μὲν εἶναι δοκεῖ ἅ
[11]	διαβάλλοιντο καὶ ἐς ὁμοιότητα καὶ	κοινωνίαν	τῆς κατηγορίας καθέλκοιντο· ἐπεὶ οὐκ
[11]	δὲ πρᾶγμα παμπόλλην ἔχει τὴν	διαφωνίαν.	ἐκεῖ μὲν γὰρ δουλεία σαφὴς
[2]	πρέπουσαν. ἢν μὲν οὖν κατ´	ἀξίαν	ὑποδὺς τὸ σὸν πρόσωπον ὑποκρίνωμαι,
[9]	τὴν σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν καὶ	μεγαλόνοιαν	τοῦ ἀνδρὸς θαυμάσας ἐθελῆσαι κοινωνῆσαι
[3]	γεγραμμένα καὶ τὴν ἐν αὐτοῖς	ἐλευθερίαν,	αὐτὸν δὲ τὸν συγγραφέα δουλεύοντα
[6]	μονονουχὶ ὑπὸ κήρυξιν ἐξομοσάμενος τὴν	ἐλευθερίαν.	καὶ ἐῴκει ἡ Ἀδράστεια τότε
[3]	βελτίω ταῦτα εἶναι τὴν μὲν	ἐλευθερίαν	μακρὰ χαίρειν ἐᾶν, ζηλῶσαι δὲ
[1]	ἐκ παίδων φίλην καὶ σύντροφον	ἐλευθερίαν,	πρὸς αὐτῷ δὲ ἤδη τῷ
[7]	μετὰ τὴν κατὰ τοῦ Τιμάρχου	κατηγορίαν	αὐτὸν ἁλῶναι καὶ φωραθῆναι τὰ
[11]	τὰ τοιαῦτα κρησφύγετα πρὸς τὴν	κατηγορίαν	ζητεῖν. ἀλλά μοι ἐκεῖνο ἐννόησον,
[5]	τί δεῖ καινὴν ἐπὶ σὲ	κατηγορίαν	ζητεῖν μετὰ τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν
[1]	τις αὐτὸς ταῦτα γεγραφὼς καὶ	κατηγορίαν	οὕτω δεινὴν κατὰ τοῦ τοιούτου
[9]	τοιαύτης δελεασθεὶς ὑποστῆναι τὴν παροῦσαν	συνουσίαν,	ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν
[9]	πρὸς τῇ ἐπιφερομένῃ κατηγορίᾳ κολακείας	αἰτίαν	προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν,
[14]	φίλοις συμπονῶν πρὸς τὰ βέλτιστα	κἀν	τῷ μέσῳ ὑπαίθριος πεῖραν αὑτοῦ
[10]	τὸ μὲν γὰρ τοῦ Θεόγνιδος	κἂν	ἐγὼ μὴ λέγω, τίς οὐκ
[15]	ἐπεὶ πρός γε τοὺς ἄλλους,	κἂν	συνάμα πάντες κατηγορῶσιν, ἱκανὸν ἂν
[6]	ἐφ´ οἷς κατηγόρεις τῶν ἄλλων,	καταγελᾶν	ὡς ἂν θεὸς εἰδυῖα τὴν
[2]	ἡμᾶς τὴν σκηνὴν ἐμὲ μὲν	σιωπᾶν	καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ καιόμενον,
[10]	παρῳδήσασαν· καὶ μανθάνω μὲν οἷα	δρᾶν	μέλλω κακά, πενία δὲ κρείσσων
[14]	βέλτιστα κἀν τῷ μέσῳ ὑπαίθριος	πεῖραν	αὑτοῦ διδοὺς ὅπως ἔχει πίστεως
[8]	καὶ τὰ ἐκείνου ἔπη ῥαψῳδοῦντα,	Μοῖραν	δ´ οὔτινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι
[8]	λέγω δὲ τὴν Τύχην καὶ	Μοῖραν	καὶ Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην
[15]	ἐπ´ αὐτοῖς, πρὸς δὲ τὴν	ἄκραν	ἐκείνην τῶν κορυφαίων ἀρετὴν οὐ
[2]	διάπυρον. καὶ δὴ παραλαβὼν τὴν	ῥήτραν	σὺ ταῦτα πρός με ὁ
[7]	μὲν ηὔθυνεν ἐπὶ τοῖς καθ´	ὥραν	ἡμαρτημένοις, αὐτὸς δὲ γέρων ἤδη
[10]	ἐκεῖνα τὰ ἰαμβεῖα μικρὸν αὐτὰ	παρῳδήσασαν·	καὶ μανθάνω μὲν οἷα δρᾶν
[1]	καὶ Κροῖσοι καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι	μετέπεισαν	αὐτὸν ἀφεῖναι μὲν τὴν ἐκ
[5]	ζητεῖν μετὰ τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν	λέγουσαν	μισῶ σοφιστήν, ὅστις οὐχ αὑτῷ
[10]	πενίαν πάντα ποιεῖν καὶ πάσχειν	ἀναπείθουσαν	ὡς ἐκφύγοι τις αὐτήν. καὶ
[10]	τὴν τοῦ Εὐριπίδου Μήδειαν παρακαλέσαι	παρελθοῦσαν	εἰπεῖν ὑπὲρ ἐμοῦ ἐκεῖνα τὰ
[12]	εἰσάγειν καὶ τάξιν αὐταῖς τὴν	προσήκουσαν	ἐπιτιθέναι καὶ τῶν πραττομένων καὶ
[6]	ὡς ἂν θεὸς εἰδυῖα τὴν	μέλλουσάν	σοι ἐς τὰ ὅμοια μεταβολὴν
[2]	σοι χρηστῷ καὶ φιλοσόφῳ ἀνδρὶ	πρέπουσαν.	ἢν μὲν οὖν κατ´ ἀξίαν
[9]	ἐλπίδος τοιαύτης δελεασθεὶς ὑποστῆναι τὴν	παροῦσαν	συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ
[3]	αὐτῷ καὶ διὰ χειρὸς ἔχειν	ἠξίωσαν.	ἥ τε γὰρ τῶν λόγων
[6]	μέν σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ	αὐχμῶσαν	καταλέλοιπεν. τοιγαροῦν παρὰ πόδας εὐθὺς
[3]	μὲν τὰ γεγραμμένα καὶ τὴν	ἐν	αὐτοῖς ἐλευθερίαν, αὐτὸν δὲ τὸν
[4]	τὰ δυσχερῆ πάσχων καὶ ποιῶν,	ἐν	γήρᾳ δὲ ὑστάτῳ καὶ σχεδὸν
[15]	Ταῦτά σοι, ὦ ἑταῖρε, καίτοι	ἐν	μυρίαις ταῖς ἀσχολίαις ὢν ὅμως
[8]	τις ἂν οἷος σὺ κατηγορῶν	ἐν	οὕτως ἀμφιλαφεῖ τῇ ὑποθέσει καὶ
[15]	ἀσχολίαις ὢν ὅμως ἀπελογησάμην, οὐκ	ἐν	παρέργῳ θέμενος τὴν λευκὴν παρὰ
[3]	σοι τουτὶ τὸ σύγγραμμα καὶ	ἐν	πολλῷ πλήθει δειχθέν, ὡς οἱ
[12]	βίῳ συνεῖναι ἔφασκον, ἀλλὰ τοὺς	ἐν	ταῖς οἰκίαις ἐπὶ προφάσει παιδεύσεως
[11]	δοκεῖ ἅ τις ἂν ὡς	ἐν	τοιούτῳ ἀπολογήσασθαι ἔχοι, οὐ πάνυ
[4]	παρὰ μικρὸν ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντος μὲν	ἐν	τοῖς λόγοις τὴν τοῦ τοιούτου
[1]	καὶ μονονουχὶ τὸν ἕτερον πόδα	ἐν	τῷ πορθμείῳ ἔχοντα παρέχειν ἑαυτὸν
[5]	καὶ ἐπὶ πολὺ θαυμάζεσθαι μένοντα	ἐν	τῷ σχήματι καὶ τὸ πρέπον
[10]	ὡς ἐκφύγοι τις αὐτήν. καὶ	ἐν	τῷ τοιούτῳ οὐκ ἄκαιρον ἴσως
[10]	ὑπόλοιπόν ἐστιν ἢ ὁμολογεῖν μηδὲ	ἓν	ὑγιὲς εἰπεῖν ἔχειν; μία μοι
[13]	καὶ δὴ φημί σοι μηδένα	μηδὲν	ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ´ ἂν τοὺς
[14]	τοῦτον ἐτεθείκειν τὸν νόμον μηδένα	μηδὲν	πράττειν, ἔνοχος ἂν εἰκότως ἐδόκουν
[5]	αὐλοῦσι συγκινούμενον ὑμέναιον, ἐπεὶ δὲ	εἶδεν	ἰσχάδα οἶμαι ἢ ἀμύγδαλον πόρρω
[10]	ἐγὼ μὴ λέγω, τίς οὐκ	οἶδεν,	οὐκ ἀπαξιοῦντος καὶ ἐς βαθυκήτεα
[3]	σύγγραμμα καὶ ἐν πολλῷ πλήθει	δειχθέν,	ὡς οἱ τότε ἀκροασάμενοι διηγοῦντο,
[6]	τὸ πρόσωπον. ~καὶ σὺ τοίνυν,	φαῖεν	ἄν, οὐχ ὑποκριτής, ἀλλὰ ποιητὴς
[3]	ἀγνοίας σφᾶς αὐτοὺς εἰς δουλείαν	ὑπάγοιεν.	ἐπεὶ δέ σοι μετέδοξε βελτίω
[4]	ζυγῷ. ~οὐκ ἀπεικότα γ´ οὖν	λέγοιεν	ἄν, εἰ λέγοιεν ἤτοι ἄλλου
[4]	γ´ οὖν λέγοιεν ἄν, εἰ	λέγοιεν	ἤτοι ἄλλου του γενναίου ἀνδρὸς
[1]	δουλείαν οὕτω περιφανῆ καὶ περίβλεπτον	ἐνσέσεικεν;	πόσοι Μίδαι καὶ Κροῖσοι καὶ
[4]	ἐκεῖνος, ἔρωτι μὲν ἁλούς, ὡς	ἔφασκεν	ἀπολογούμενος, ἑκὼν δὲ μάλα εὐψύχως
[4]	δὲ πολὺ μετριώτερος ἐκεῖνος, ἔρωτι	μὲν	ἁλούς, ὡς ἔφασκεν ἀπολογούμενος, ἑκὼν
[15]	ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου, λόγους	μὲν	ἀσκήσαντι καὶ τὰ μέτρια ἐπαινουμένῳ
[11]	παμπόλλην ἔχει τὴν διαφωνίαν. ἐκεῖ	μὲν	γὰρ δουλεία σαφὴς καὶ οὐ
[11]	ῥόδῳ καὶ ἀνθρώπῳ πίθηκος. μισθὸς	μὲν	γὰρ κἀκεῖ κἀνταῦθα καὶ τὸ
[1]	ἐπὶ μισθῷ συνόντων βιβλίον· ὅτι	μὲν	γὰρ οὐκ ἀγελαστὶ διεξῄεις αὐτὸ
[10]	κρείσσων τῶν ἐμῶν βουλευμάτων. τὸ	μὲν	γὰρ τοῦ Θεόγνιδος κἂν ἐγὼ
[11]	οὕτως ἀποδράσεσθαι τὴν πενίαν; ~Ταῦτα	μὲν	εἶναι δοκεῖ ἅ τις ἂν
[3]	μετέδοξε βελτίω ταῦτα εἶναι τὴν	μὲν	ἐλευθερίαν μακρὰ χαίρειν ἐᾶν, ζηλῶσαι
[4]	οὐ παρὰ μικρὸν ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντος	μὲν	ἐν τοῖς λόγοις τὴν τοῦ
[7]	γενέσθαι τὸν γέλωτα, εἰ Τίμαρχον	μὲν	ηὔθυνεν ἐπὶ τοῖς καθ´ ὥραν
[6]	πόδας εὐθὺς ἔτισας δίκην, προπετῶς	μὲν	θρασυνάμενος πρὸς τὰς ἀνθρώπων χρείας,
[8]	σπώμενος ὑπὸ βηχὸς ἐφαίνετο. ~Ταῦτα	μὲν	καὶ τὰ τοιαῦτα πολλὰ ἕτερα
[6]	ἄκρου χείλους φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα	μὲν	κεύθων ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ
[8]	λέγωμεν ἢ ποιῶμεν; ἢ τοῦτο	μὲν	κομιδῇ ἰδιωτικόν, καὶ οὐδ´ ἂν
[10]	μικρὸν αὐτὰ παρῳδήσασαν· καὶ μανθάνω	μὲν	οἷα δρᾶν μέλλω κακά, πενία
[12]	ἑτεροῖόν ἐστιν, εἴ γε τὰ	μὲν	οἴκοι ἰσότιμα ἡμῖν, δημοσίᾳ δὲ
[5]	γενέσθαι· ἐκεῖνον γὰρ διδαχθέντα τέως	μὲν	ὀρχεῖσθαι πάνυ κοσμίως καὶ ἐμμελῶς
[14]	τῇ παρανομίᾳ, εἰ δὲ τοῦτο	μὲν	οὐδαμοῦ τοῦ βιβλίου λέλεκταί μοι,
[2]	καὶ φιλοσόφῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. ἢν	μὲν	οὖν κατ´ ἀξίαν ὑποδὺς τὸ
[14]	ἄλλα μισθοφόροι ὁμοίως ἅπαντες. ~Εἰ	μὲν	οὖν τοῦτον ἐτεθείκειν τὸν νόμον
[2]	καλῶς πρότερον εἰρῆσθαι δοκούντων. ~Ταῦτα	μὲν	πρὸς ἑαυτόν ὡς τὸ εἰκός
[2]	μετασκευάσαντας ἡμᾶς τὴν σκηνὴν ἐμὲ	μὲν	σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ
[6]	ἐφ´ οἷς ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖς, χείλεα	μέν	σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν
[3]	σὺν γέλωτι αὐτὸ ποιῶσιν ἐπαινοῦντες	μὲν	τὰ γεγραμμένα καὶ τὴν ἐν
[1]	Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν αὐτὸν ἀφεῖναι	μὲν	τὴν ἐκ παίδων φίλην καὶ
[5]	τραγικοῖς ὑποκριταῖς εἰκάσουσιν, οἳ ἐπὶ	μὲν	τῆς σκηνῆς Ἀγαμέμνων ἕκαστος αὐτῶν
[5]	παραδειγμάτων ἐπί σε, ἀλλ´ οἱ	μὲν	τοῖς τραγικοῖς ὑποκριταῖς εἰκάσουσιν, οἳ
[3]	ὁ Σαβῖνος ἤδη λέγεις. ~Πάλαι	μέν,	ὦ φιλότης, ὡς εἰκός, εὐδοκίμηταί
[2]	ἡμῖν ἔχοι καὶ τῷ Λογίῳ	θύσομεν·	εἰ δὲ μή, ἀλλὰ σὺ
[13]	ὄψει ὅτι μεγέθει καὶ σμικρότητι	διαλλάττομεν	τῶν ἀκροτάτων, τὰ δ´ ἄλλα
[12]	ἀρχῆς κοινωνοῦμεν καὶ τὸ μέρος	συνδιαπράττομεν.	ἔγωγ´ οὖν, εἰ σκέψαιο, δόξαιμ´
[12]	δημοσίᾳ δὲ τῆς μεγίστης ἀρχῆς	κοινωνοῦμεν	καὶ τὸ μέρος συνδιαπράττομεν. ἔγωγ´
[8]	ἀναίτιοι παντάπασιν ὄντες ὧν ἂν	λέγωμεν	ἢ ποιῶμεν; ἢ τοῦτο μὲν
[8]	ὄντες ὧν ἂν λέγωμεν ἢ	ποιῶμεν;	ἢ τοῦτο μὲν κομιδῇ ἰδιωτικόν,
[6]	ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖς, χείλεα μέν σου	ἐδίηνεν,	ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπεν. τοιγαροῦν
[7]	τὸν γέλωτα, εἰ Τίμαρχον μὲν	ηὔθυνεν	ἐπὶ τοῖς καθ´ ὥραν ἡμαρτημένοις,
[6]	σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν	καταλέλοιπεν.	τοιγαροῦν παρὰ πόδας εὐθὺς ἔτισας
[13]	ὡς δὴ μικρὰ μεγάλοις εἰκάζειν,	ἢν	ἐθέλῃς ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς τοῦ
[2]	χρηστῷ καὶ φιλοσόφῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν.	ἢν	μὲν οὖν κατ´ ἀξίαν ὑποδὺς
[3]	πρὸς τοὺς κατηγοροῦντας, καὶ μάλιστα,	ἢν	σὺν γέλωτι αὐτὸ ποιῶσιν ἐπαινοῦντες
[3]	τὸ μέγιστον, ὅτι χρήσιμα πᾶσιν	ἦν	καὶ μάλιστα τοῖς πεπαιδευμένοις, ὡς
[13]	ὑπὲρ τῶν φροντίδων καὶ προνοίας,	ἣν	ἐκφέρονται προσκοποῦντες ἀεὶ τὰ κοινὰ
[3]	καὶ τῶν ἀκηκοότων πρότερον πολλὴν	λήθην	κατασκεδάσαι, ἢ δόξεις τὸν τοῦ
[6]	τοιγαροῦν παρὰ πόδας εὐθὺς ἔτισας	δίκην,	προπετῶς μὲν θρασυνάμενος πρὸς τὰς
[2]	τινα τοιαύτην οὐκ ἄκαιρον, ἀλλὰ	φιλικὴν	καὶ οἵῳ σοι χρηστῷ καὶ
[15]	τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν	Κελτικὴν	ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχες ἡμῖν τοῖς
[1]	εἰ τοίνυν μὴ κακὸς ἐγὼ	μαντικήν,	δοκῶ μοι ἀκούειν σου λέγοντος·
[15]	οὐκ ἐν παρέργῳ θέμενος τὴν	λευκὴν	παρὰ σοῦ καὶ πλήρη μοι
[2]	ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων καὶ τὴν	σμίλην	ἅμα πρόχειρον ἔχοντα καὶ τὸ
[1]	ἀφεῖναι μὲν τὴν ἐκ παίδων	φίλην	καὶ σύντροφον ἐλευθερίαν, πρὸς αὐτῷ
[3]	χθονίῳ καὶ τῶν ἀκηκοότων πρότερον	πολλὴν	λήθην κατασκεδάσαι, ἢ δόξεις τὸν
[11]	ἄλλῳ τάττεσθαι, τὸ δὲ πρᾶγμα	παμπόλλην	ἔχει τὴν διαφωνίαν. ἐκεῖ μὲν
[6]	μέλλουσάν σοι ἐς τὰ ὅμοια	μεταβολὴν	καὶ ὅτι οὐκ εἰς τὸν
[13]	χωρήσας τῷ ἐπιφερομένῳ ἐγκλήματι καθ´	ὑπερβολὴν	ἀπολογήσασθαι, καὶ δὴ φημί σοι
[2]	ἴσως καὶ πρὸς αὐτὸν ἐμὲ	ξυμβουλήν	τινα τοιαύτην οὐκ ἄκαιρον, ἀλλὰ
[15]	μυρίαις ταῖς ἀσχολίαις ὢν ὅμως	ἀπελογησάμην,	οὐκ ἐν παρέργῳ θέμενος τὴν
[8]	Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι	συγγνώμην	ἔχειν μοι τοὺς ἐπιτιμῶντας εἰδότας
[5]	ἰσχάδα οἶμαι ἢ ἀμύγδαλον πόρρω	κειμένην,	μακρὰ χαίρειν φράσαντα τοῖς αὐλοῖς
[8]	τὴν Τύχην καὶ Μοῖραν καὶ	Εἱμαρμένην—	καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην ἔχειν μοι
[2]	ὥρα τοίνυν μετασκευάσαντας ἡμᾶς τὴν	σκηνὴν	ἐμὲ μὲν σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι
[5]	τῷ βιβλίῳ. ~Καίτοι τί δεῖ	καινὴν	ἐπὶ σὲ κατηγορίαν ζητεῖν μετὰ
[1]	ταῦτα γεγραφὼς καὶ κατηγορίαν οὕτω	δεινὴν	κατὰ τοῦ τοιούτου βίου διεξελθών,
[8]	οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν κοινὴν	ἐκείνην	ἀπολογίαν καταφυγεῖν, λέγω δὲ τὴν
[15]	αὐτοῖς, πρὸς δὲ τὴν ἄκραν	ἐκείνην	τῶν κορυφαίων ἀρετὴν οὐ πάνυ
[8]	ἀδικεῖν οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν	κοινὴν	ἐκείνην ἀπολογίαν καταφυγεῖν, λέγω δὲ
[7]	ὑποθοῖτό τις τῷ λόγῳ τὸν	Αἰσχίνην	μετὰ τὴν κατὰ τοῦ Τιμάρχου
[15]	ἐπαινουμένῳ ἐπ´ αὐτοῖς, πρὸς δὲ	τὴν	ἄκραν ἐκείνην τῶν κορυφαίων ἀρετὴν
[8]	σκοπῶ ἥντινα καὶ τράπωμαι πρὸς	τὴν	ἀπολογίαν. ἆρά μοι κράτιστον, ἐθελοκακήσαντα
[3]	γὰρ τὸν Δί´ οὐχ ὁρῶ	τὴν	ἀπολογίαν ἥτις ἂν εὐπρόσωπός σοι
[4]	αὐτὸς ἑάλω μοιχεύων τοῦ ἀδελφοῦ	τὴν	γυναῖκα. περὶ πόδα τοίνυν καὶ
[11]	τὸ δὲ πρᾶγμα παμπόλλην ἔχει	τὴν	διαφωνίαν. ἐκεῖ μὲν γὰρ δουλεία
[1]	ὅλοι μετέπεισαν αὐτὸν ἀφεῖναι μὲν	τὴν	ἐκ παίδων φίλην καὶ σύντροφον
[6]	δὲ μονονουχὶ ὑπὸ κήρυξιν ἐξομοσάμενος	τὴν	ἐλευθερίαν. καὶ ἐῴκει ἡ Ἀδράστεια
[3]	ἐπαινοῦντες μὲν τὰ γεγραμμένα καὶ	τὴν	ἐν αὐτοῖς ἐλευθερίαν, αὐτὸν δὲ
[5]	ἐπὶ σὲ κατηγορίαν ζητεῖν μετὰ	τὴν	θαυμαστὴν τραγῳδίαν λέγουσαν μισῶ σοφιστήν,
[7]	τῷ λόγῳ τὸν Αἰσχίνην μετὰ	τὴν	κατὰ τοῦ Τιμάρχου κατηγορίαν αὐτὸν
[11]	ἀπορίας τὰ τοιαῦτα κρησφύγετα πρὸς	τὴν	κατηγορίαν ζητεῖν. ἀλλά μοι ἐκεῖνο
[15]	θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ	τὴν	Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχες ἡμῖν
[8]	καὶ ἀδικεῖν οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ	τὴν	κοινὴν ἐκείνην ἀπολογίαν καταφυγεῖν, λέγω
[11]	λιμὸς καταλάβοι τὸ Ἄργος ὡς	τὴν	Κυλλάραβιν σπείρειν ἐπιχειρεῖν· οὐδ´ ἡμεῖς
[15]	ἀπελογησάμην, οὐκ ἐν παρέργῳ θέμενος	τὴν	λευκὴν παρὰ σοῦ καὶ πλήρη
[6]	καταγελᾶν ὡς ἂν θεὸς εἰδυῖα	τὴν	μέλλουσάν σοι ἐς τὰ ὅμοια
[3]	σοι μετέδοξε βελτίω ταῦτα εἶναι	τὴν	μὲν ἐλευθερίαν μακρὰ χαίρειν ἐᾶν,
[10]	ἄβροχος, ὀδύρεσθαι τὸ γῆρας καὶ	τὴν	νόσον καὶ μετὰ τούτων τὴν
[9]	τινὸς ἐλπίδος τοιαύτης δελεασθεὶς ὑποστῆναι	τὴν	παροῦσαν συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν σύνεσιν
[10]	τὴν νόσον καὶ μετὰ τούτων	τὴν	πενίαν πάντα ποιεῖν καὶ πάσχειν
[10]	γε μέλλει τις οὕτως ἀποδράσεσθαι	τὴν	πενίαν; ~Ταῦτα μὲν εἶναι δοκεῖ
[12]	δίκας εἰσάγειν καὶ τάξιν αὐταῖς	τὴν	προσήκουσαν ἐπιτιθέναι καὶ τῶν πραττομένων
[2]	καυτήριον διάπυρον. καὶ δὴ παραλαβὼν	τὴν	ῥήτραν σὺ ταῦτα πρός με
[2]	ἐνδέοντα. ὥρα τοίνυν μετασκευάσαντας ἡμᾶς	τὴν	σκηνὴν ἐμὲ μὲν σιωπᾶν καὶ
[2]	δ´ ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων καὶ	τὴν	σμίλην ἅμα πρόχειρον ἔχοντα καὶ
[9]	ὑποστῆναι τὴν παροῦσαν συνουσίαν, ἀλλὰ	τὴν	σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν καὶ μεγαλόνοιαν
[10]	τοιούτῳ οὐκ ἄκαιρον ἴσως καὶ	τὴν	τοῦ Εὐριπίδου Μήδειαν παρακαλέσαι παρελθοῦσαν
[15]	μηδὲ ἄλλῳ ἐγὼ γοῦν ἐντετύχηκα	τὴν	τοῦ σοφοῦ ὑπόσχεσιν ἀποπληροῦντι. σοῦ
[4]	ἀκριβοῦντος μὲν ἐν τοῖς λόγοις	τὴν	τοῦ τοιούτου βίου δουλοπρέπειαν καὶ
[8]	ἐκείνην ἀπολογίαν καταφυγεῖν, λέγω δὲ	τὴν	Τύχην καὶ Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην—
[15]	τὴν ἄκραν ἐκείνην τῶν κορυφαίων	ἀρετὴν	οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ. καὶ μὰ
[5]	σὲ κατηγορίαν ζητεῖν μετὰ τὴν	θαυμαστὴν	τραγῳδίαν λέγουσαν μισῶ σοφιστήν, ὅστις
[5]	τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν λέγουσαν μισῶ	σοφιστήν,	ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός; οὐκ
[10]	πάσχειν ἀναπείθουσαν ὡς ἐκφύγοι τις	αὐτήν.	καὶ ἐν τῷ τοιούτῳ οὐκ
[8]	σύ με, ὦ φιλότης, ἀνάσχοιο	τοιαύτην	ἀπολογίαν προϊσχόμενον καὶ συνήγορον τὸν
[2]	πρὸς αὐτὸν ἐμὲ ξυμβουλήν τινα	τοιαύτην	οὐκ ἄκαιρον, ἀλλὰ φιλικὴν καὶ
[8]	ἀπολογίαν καταφυγεῖν, λέγω δὲ τὴν	Τύχην	καὶ Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην— καὶ
[6]	ἀξιοῖς, χείλεα μέν σου ἐδίηνεν,	ὑπερῴην	δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπεν. τοιγαροῦν παρὰ
[11]	καταλάβοι τὸ Ἄργος ὡς τὴν	Κυλλάραβιν	σπείρειν ἐπιχειρεῖν· οὐδ´ ἡμεῖς οὕτω
[12]	ταύτης ἀρχῆς ἐγκεχειρίσθαι, τὰς δίκας	εἰσάγειν	καὶ τάξιν αὐταῖς τὴν προσήκουσαν
[10]	εἰ μήτε ταῦτα μήτε ἐκεῖνα	λέγειν	δοκεῖ, ὑπόλοιπόν ἐστιν ἢ ὁμολογεῖν
[10]	λέγειν δοκεῖ, ὑπόλοιπόν ἐστιν ἢ	ὁμολογεῖν	μηδὲ ἓν ὑγιὲς εἰπεῖν ἔχειν;
[4]	αὐτὸν ἤδη Κροτωνιατῶν καὶ ἐνδιδόντων	φυγεῖν,	εἰ βούλοιτο. τὸ δὲ σὸν
[8]	ἐπὶ τὴν κοινὴν ἐκείνην ἀπολογίαν	καταφυγεῖν,	λέγω δὲ τὴν Τύχην καὶ
[5]	καὶ ῥυθμοῖς καὶ ὀρχήμασι συναρπάσαντα	κατατρώγειν,	ἀπορρίψαντα, μᾶλλον δὲ συντρίψαντα τὸ
[1]	καὶ ἀνεστράφθαι τὰ πάντα καὶ	παλινῳδεῖν	πρὸς τὸ χεῖρον· τοῦτ´ ἂν
[13]	ποιοῦντες. ὡς δὴ μικρὰ μεγάλοις	εἰκάζειν,	ἢν ἐθέλῃς ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς
[12]	τάς τε ῥητορείας τῶν δικαιολογούντων	ῥυθμίζειν	καὶ τὰς τοῦ ἄρχοντος γνώσεις
[1]	καλὲ Σαβῖνε, ἅτινά σοι εἰκὸς	ἐπελθεῖν	εἰπεῖν ἀναγνόντι ἡμῶν τὸ περὶ
[3]	τὸν παρόντα σου βίον ὁρώντων	ἐπελθεῖν	τὰ γεγραμμένα, εὔχου δὲ Ἑρμῇ
[10]	μετὰ τούτων τὴν πενίαν πάντα	ποιεῖν	καὶ πάσχειν ἀναπείθουσαν ὡς ἐκφύγοι
[4]	ἐστιν, ὅμοιά σε τῷ Σαλαίθῳ	ποιεῖν,	ὃς πικρότατον κατὰ μοιχῶν θεὶς
[13]	φημί σοι μηδένα μηδὲν ἀμισθὶ	ποιεῖν,	οὐδ´ ἂν τοὺς τὰ μέγιστα
[8]	καὶ τὰ νῶτα ἐπιστρέψαντα καὶ	ἀδικεῖν	οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν κοινὴν
[14]	ἅπαντες. ~Εἰ μὲν οὖν τοῦτον	ἐτεθείκειν	τὸν νόμον μηδένα μηδὲν πράττειν,
[3]	ἰδίᾳ παρὰ τοῖς πεπαιδευμένοις ὁπόσοι	ὁμιλεῖν	αὐτῷ καὶ διὰ χειρὸς ἔχειν
[13]	ἕκαστον τούτων ἀφ´ ὧν σύγκειται	καταβαίνειν,	ὄψει ὅτι μεγέθει καὶ σμικρότητι
[11]	οὐκ ἀφ´ ἑνός, οἶμαι, χρὴ	ἀνατρέπειν	τὰ πάντα οὐδ´ ἰσοτιμίαν τῶν
[1]	Σαβῖνε, ἅτινά σοι εἰκὸς ἐπελθεῖν	εἰπεῖν	ἀναγνόντι ἡμῶν τὸ περὶ τῶν
[10]	ἢ ὁμολογεῖν μηδὲ ἓν ὑγιὲς	εἰπεῖν	ἔχειν; μία μοι ἴσως ἐκείνη
[6]	εἰκότως ἄν τινα ἐπὶ σοῦ	εἰπεῖν	ὅτι ἃ λέγεις καὶ ἐφ´
[10]	τοῦ Εὐριπίδου Μήδειαν παρακαλέσαι παρελθοῦσαν	εἰπεῖν	ὑπὲρ ἐμοῦ ἐκεῖνα τὰ ἰαμβεῖα
[3]	εἶναι τὴν μὲν ἐλευθερίαν μακρὰ	χαίρειν	ἐᾶν, ζηλῶσαι δὲ τὸ ἀγεννέστατον
[5]	ἢ ἀμύγδαλον πόρρω κειμένην, μακρὰ	χαίρειν	φράσαντα τοῖς αὐλοῖς καὶ ῥυθμοῖς
[11]	τὸ Ἄργος ὡς τὴν Κυλλάραβιν	σπείρειν	ἐπιχειρεῖν· οὐδ´ ἡμεῖς οὕτω πένητες
[11]	Ἄργος ὡς τὴν Κυλλάραβιν σπείρειν	ἐπιχειρεῖν·	οὐδ´ ἡμεῖς οὕτω πένητες εὐλόγου
[6]	τὸν κόλπον πτύσας πρότερον ἠξίους	κατηγορεῖν	τῶν διὰ ποικίλας τινὰς τύχας
[11]	πολιτευόμενον ἐπὶ τούτῳ παρὰ βασιλέως	μισθοφορεῖν.	διελθὼν δὴ καὶ ἰδίᾳ καταθεὶς
[1]	καὶ τὸ ἄνω τοὺς ποταμοὺς	χωρεῖν	καὶ ἀνεστράφθαι τὰ πάντα καὶ
[7]	ἀποκηρύττων βηχὸς φάρμακον καὶ αὐτίκα	καταπαύσειν	τοὺς πάσχοντας ὑπισχνούμενος αὐτὸς μεταξὺ
[11]	τοιαῦτα κρησφύγετα πρὸς τὴν κατηγορίαν	ζητεῖν.	ἀλλά μοι ἐκεῖνο ἐννόησον, ὡς
[5]	δεῖ καινὴν ἐπὶ σὲ κατηγορίαν	ζητεῖν	μετὰ τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν λέγουσαν
[10]	ἐς βαθυκήτεα πόντον σφᾶς αὐτοὺς	ῥιπτεῖν	καὶ κατὰ κρημνῶν ἠλιβάτων, εἴ
[12]	ἀκριβέστατον σὺν πίστει τῇ μεγίστῃ	διαφυλάττειν	καὶ παραδιδόναι δημοσίᾳ πρὸς τὸν
[2]	δέοι, ἐπὶ σωτηρίᾳ, σὲ δ´	ἐπιπάττειν	τῶν φαρμάκων καὶ τὴν σμίλην
[14]	ἐτεθείκειν τὸν νόμον μηδένα μηδὲν	πράττειν,	ἔνοχος ἂν εἰκότως ἐδόκουν τῇ
[6]	διὰ ποικίλας τινὰς τύχας τοιαῦτα	πράττειν	ὑπομενόντων. ~εἰ γοῦν ὑποθοῖτό τις
[1]	ὑπὸ σοῦ ἐλέγετο, ταῦτα νῦν	ἐφαρμόττειν	ζητῶ τοῖς ἀνεγνωσμένοις. εἰ τοίνυν
[11]	οἰκίαν τινὸς πλουσίου ὑπόμισθον παρελθόντα	δουλεύειν	καὶ ἀνέχεσθαι ὅσα μοί φησιν
[1]	κακὸς ἐγὼ μαντικήν, δοκῶ μοι	ἀκούειν	σου λέγοντος· Εἶτά τις αὐτὸς
[3]	ὁμιλεῖν αὐτῷ καὶ διὰ χειρὸς	ἔχειν	ἠξίωσαν. ἥ τε γὰρ τῶν
[10]	ὁμολογεῖν μηδὲ ἓν ὑγιὲς εἰπεῖν	ἔχειν;	μία μοι ἴσως ἐκείνη ἄγκυρα
[8]	καὶ Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην	ἔχειν	μοι τοὺς ἐπιτιμῶντας εἰδότας ὡς
[1]	πόδα ἐν τῷ πορθμείῳ ἔχοντα	παρέχειν	ἑαυτὸν ἕλκεσθαι καὶ σύρεσθαι καθάπερ
[10]	τὴν πενίαν πάντα ποιεῖν καὶ	πάσχειν	ἀναπείθουσαν ὡς ἐκφύγοι τις αὐτήν.
[8]	τὸ γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε	μιν	τέκε μήτηρ. ~Εἰ δὲ τοῦτον
[11]	τι τῶν κοινῶν καὶ ἐς	δύναμιν	πολιτευόμενον ἐπὶ τούτῳ παρὰ βασιλέως
[12]	γε τὰ μὲν οἴκοι ἰσότιμα	ἡμῖν,	δημοσίᾳ δὲ τῆς μεγίστης ἀρχῆς
[2]	σὸν πρόσωπον ὑποκρίνωμαι, εὖ ἂν	ἡμῖν	ἔχοι καὶ τῷ Λογίῳ θύσομεν·
[15]	τὴν Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχες	ἡμῖν	τοῖς μεγαλομίσθοις τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοις.
[12]	ἐγκεχειρίσθαι, τὰς δίκας εἰσάγειν καὶ	τάξιν	αὐταῖς τὴν προσήκουσαν ἐπιτιθέναι καὶ
[6]	μετὰ μικρὸν δὲ μονονουχὶ ὑπὸ	κήρυξιν	ἐξομοσάμενος τὴν ἐλευθερίαν. καὶ ἐῴκει
[6]	καὶ ἐῴκει ἡ Ἀδράστεια τότε	κατόπιν	ἐφεστῶσά σοι εὐδοκιμοῦντι ἐφ´ οἷς
[4]	καὶ ἐμπομπεύοντος αὐτῇ. ὅσῳ γοῦν	πᾶσιν	ἐπισημότερος εἶναι δοκεῖς, τοσούτῳ καταγελαστότερος
[13]	μέγιστος ἔπαινοι καὶ ἡ παρὰ	πᾶσιν	εὔκλεια καὶ τὸ ἐπὶ ταῖς
[3]	καὶ, τὸ μέγιστον, ὅτι χρήσιμα	πᾶσιν	ἦν καὶ μάλιστα τοῖς πεπαιδευμένοις,
[1]	ἃ δὲ μεταξὺ καὶ ἐπὶ	πᾶσιν	ὑπὸ σοῦ ἐλέγετο, ταῦτα νῦν
[12]	ὦ ἑταῖρε, τὸ ἡμέτερον πρᾶγμα	παντάπασιν	ἑτεροῖόν ἐστιν, εἴ γε τὰ
[8]	ἀγόμεθα οὐχ ἑκόντες, ἀλλ´ ἀναίτιοι	παντάπασιν	ὄντες ὧν ἂν λέγωμεν ἢ
[9]	αἰτίαν προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ,	φασίν,	ἐκκρούων τὸν ἧλον, καὶ μείζονί
[11]	χειρὸς ἔχοντες καὶ πόλεσι καὶ	ἔθνεσιν	ὅλοις σφᾶς αὐτοὺς χρησίμους παρέχοντες
[9]	τὴν παροῦσαν συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν	σύνεσιν	καὶ ἀνδρείαν καὶ μεγαλόνοιαν τοῦ
[6]	καὶ ἕτερα μὲν κεύθων ἐνὶ	φρεσίν,	ἄλλα δὲ λέγων· ὡς εἰκότως
[15]	γοῦν ἐντετύχηκα τὴν τοῦ σοφοῦ	ὑπόσχεσιν	ἀποπληροῦντι. σοῦ μέντοι καὶ θαυμάσαιμ´
[11]	δουλεύειν καὶ ἀνέχεσθαι ὅσα μοί	φησιν	τὸ βιβλίον, ἢ δημοσίᾳ πράττοντά
[5]	ἢ Κρέων ἢ αὐτὸς Ἡρακλῆς	εἰσιν,	ἔξω δὲ Πῶλος ἢ Ἀριστόδημος
[13]	ἀρχομένων ἔχουσι, μισθοὶ καὶ ταῦτά	εἰσιν	ὑπὲρ τῶν φροντίδων καὶ προνοίας,
[11]	πολὺ τῶν ἀργυρωνήτων καὶ οἰκοτρίβων	διαφέρουσιν	οἱ ἐπὶ τῷ τοιούτῳ εἰσιόντες,
[5]	οἱ μὲν τοῖς τραγικοῖς ὑποκριταῖς	εἰκάσουσιν,	οἳ ἐπὶ μὲν τῆς σκηνῆς
[11]	ἢ στρατόπεδα ὅλα ἐγχειριζόμενοι ὀρθῶς	ποιήσουσιν	ἐπεὶ καὶ μισθὸς αὐτῶν τῷ
[15]	καὶ ἄλλος ἐστί που σοφός—	ἐπιτιμήσουσιν	ἀλλὰ τῶν ἐκ τοῦ πολλοῦ
[5]	τὸ τοῦ πιθήκου πεπονθέναι σε	φήσουσιν	ὃν Κλεοπάτρᾳ τῇ πάνυ φασὶ
[3]	ἰαμβεῖον ὅπου τὸ κέρδος, παρὰ	φύσιν	δουλευτέον, ὅρα ὅπως μηδεὶς ἔτι
[3]	μάλιστα, ἢν σὺν γέλωτι αὐτὸ	ποιῶσιν	ἐπαινοῦντες μὲν τὰ γεγραμμένα καὶ
[15]	τοὺς ἄλλους, κἂν συνάμα πάντες	κατηγορῶσιν,	ἱκανὸν ἂν εἴη μοι τό
[13]	ὁπόσοι παρὰ τῶν ἀρχομένων ἐπέτειοι	φοιτῶσιν,	ἀλλ´ ἔστι βασιλεῖ μισθὸς μέγιστος
[12]	τὸ ἡμέτερον πρᾶγμα παντάπασιν ἑτεροῖόν	ἐστιν,	εἴ γε τὰ μὲν οἴκοι
[10]	μήτε ἐκεῖνα λέγειν δοκεῖ, ὑπόλοιπόν	ἐστιν	ἢ ὁμολογεῖν μηδὲ ἓν ὑγιὲς
[4]	πτεροῖς ἀγάλλεσθαι· ἢ εἴπερ σόν	ἐστιν,	ὅμοιά σε τῷ Σαλαίθῳ ποιεῖν,
[13]	ὅπου μηδὲ βασιλεὺς αὐτὸς ἄμισθός	ἐστιν.	οὐ φόρους λέγω οὐδὲ δασμούς,
[11]	καὶ μισθὸς αὐτῶν τῷ ἔργῳ	πρόσεστιν.	ἀλλ´ οὐκ ἀφ´ ἑνός, οἶμαι,
[5]	τοῦ πιθήκου πεπονθέναι σε φήσουσιν	ὃν	Κλεοπάτρᾳ τῇ πάνυ φασὶ γενέσθαι·
[15]	νυνὶ βίῳ, εἴ γε ἐπιτιμῴης,	ὃν	πρὸ πολλοῦ ᾔδεις ἐπὶ ῥητορικῇ
[9]	~Εἰ δὲ τοῦτον ἀφεὶς τὸν	λόγον	ὡς οὐ πάνυ ἀξιόπιστον ἐκεῖνο
[14]	χρὴ δὲ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα	ἐνεργὸν	εἶναι, τί ἂν ἄλλο ἐς
[4]	ἐν γήρᾳ δὲ ὑστάτῳ καὶ	σχεδὸν	ἤδη ὑπὲρ τὸν οὐδὸν οὕτως
[4]	καὶ σχεδὸν ἤδη ὑπὲρ τὸν	οὐδὸν	οὕτως ἀγεννῆ λατρείαν ἐπανῃρημένου καὶ
[14]	εἶναι, τί ἂν ἄλλο ἐς	δέον	αὑτῷ χρῷτο, ἢ φίλοις συμπονῶν
[3]	ὅπου τὸ κέρδος, παρὰ φύσιν	δουλευτέον,	ὅρα ὅπως μηδεὶς ἔτι ἀκούσεταί
[14]	λέλεκταί μοι, χρὴ δὲ τὸν	ἀγαθὸν	ἄνδρα ἐνεργὸν εἶναι, τί ἂν
[4]	πόδα τοίνυν καὶ σὲ τὸν	Σάλαιθον	ἐκεῖνον εἶναι φαίη τις ἄν·
[11]	διαφέρει, ἐς οἰκίαν τινὸς πλουσίου	ὑπόμισθον	παρελθόντα δουλεύειν καὶ ἀνέχεσθαι ὅσα
[3]	ἢ δόξεις τὸν τοῦ Κορινθίου	μῦθόν	τι πεπονθέναι, κατὰ σαυτοῦ ὁ
[5]	τοῖς ᾄδουσι καὶ αὐλοῦσι συγκινούμενον	ὑμέναιον,	ἐπεὶ δὲ εἶδεν ἰσχάδα οἶμαι
[3]	παράσχῃς τῶν τὸν παρόντα σου	βίον	ὁρώντων ἐπελθεῖν τὰ γεγραμμένα, εὔχου
[3]	ζηλῶσαι δὲ τὸ ἀγεννέστατον ἐκεῖνο	ἰαμβεῖον	ὅπου τὸ κέρδος, παρὰ φύσιν
[11]	ἀνέχεσθαι ὅσα μοί φησιν τὸ	βιβλίον,	ἢ δημοσίᾳ πράττοντά τι τῶν
[4]	του γενναίου ἀνδρὸς εἶναι τὸ	βιβλίον	καὶ σὲ τὸν κολοιὸν ἀλλοτρίοις
[3]	σαυτοῦ ὁ Βελλεροφόντης γεγραφὼς τὸ	βιβλίον.	μὰ γὰρ τὸν Δί´ οὐχ
[1]	περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ συνόντων	βιβλίον·	ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἀγελαστὶ
[15]	οὐδ´ ἐπὶ τούτῳ ἀνιᾶσθαί μοι	ἄξιον,	ὅτι μηδὲ ἄλλῳ ἐγὼ γοῦν
[4]	τὸ βιβλίον καὶ σὲ τὸν	κολοιὸν	ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσθαι· ἢ εἴπερ
[12]	ἑταῖρε, τὸ ἡμέτερον πρᾶγμα παντάπασιν	ἑτεροῖόν	ἐστιν, εἴ γε τὰ μὲν
[2]	ἅμα πρόχειρον ἔχοντα καὶ τὸ	καυτήριον	διάπυρον. καὶ δὴ παραλαβὼν τὴν
[14]	ὡς μὴ τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο	ἐτώσιον	ἄχθος ἀρούρης" εἴη; ~Πρὸ δὲ
[7]	φαρμακοπώλῃ ἔοικας ὃς ἀποκηρύττων βηχὸς	φάρμακον	καὶ αὐτίκα καταπαύσειν τοὺς πάσχοντας
[14]	τὰ ἐγκεχειρισμένα, ὡς μὴ τὸ	Ὁμηρικὸν	ἐκεῖνο ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης" εἴη;
[8]	ποιῶμεν; ἢ τοῦτο μὲν κομιδῇ	ἰδιωτικόν,	καὶ οὐδ´ ἂν σύ με,
[12]	ἅπαντας ἐγὼ φαύλῳ βίῳ συνεῖναι	ἔφασκον,	ἀλλὰ τοὺς ἐν ταῖς οἰκίαις
[5]	δὲ εἶδεν ἰσχάδα οἶμαι ἢ	ἀμύγδαλον	πόρρω κειμένην, μακρὰ χαίρειν φράσαντα
[9]	εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούων τὸν	ἧλον,	καὶ μείζονί γε τὸν σμικρότερον,
[1]	διεξῄεις αὐτὸ καὶ πάνυ μοι	πρόδηλον.	ἃ δὲ μεταξὺ καὶ ἐπὶ
[8]	κύριοι, ἀλλ´ ὑπό τινος κρείττονος,	μᾶλλον	δὲ μιᾶς τῶν προειρημένων ἀγόμεθα
[4]	ἐκεῖνον εἶναι φαίη τις ἄν·	μᾶλλον	δὲ πολὺ μετριώτερος ἐκεῖνος, ἔρωτι
[5]	καὶ ὀρχήμασι συναρπάσαντα κατατρώγειν, ἀπορρίψαντα,	μᾶλλον	δὲ συντρίψαντα τὸ πρόσωπον. ~καὶ
[7]	εἰς ἑαυτὸν παρενόμει; τὸ δ´	ὅλον	ἐκείνῳ τῷ φαρμακοπώλῃ ἔοικας ὃς
[12]	τῶν μισθοφορούντων καθιστάναι. ~Τὸ δὲ	ὅλον	οὐ τοὺς μισθαρνοῦντας ἅπαντας ἐγὼ
[4]	κατὰ μοιχῶν θεὶς τοῖς Κροτωνιάταις	νόμον	καὶ θαυμαζόμενος ἐπ´ αὐτῷ μετὰ
[14]	μὲν οὖν τοῦτον ἐτεθείκειν τὸν	νόμον	μηδένα μηδὲν πράττειν, ἔνοχος ἂν
[15]	ἄλλους, κἂν συνάμα πάντες κατηγορῶσιν,	ἱκανὸν	ἂν εἴη μοι τό οὐ
[15]	ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ μεγίστας μισθοφορὰς	ἐνεγκάμενον,	ὁπότε κατὰ θέαν τοῦ ἑσπερίου
[8]	ῥαψῳδοῦντα, Μοῖραν δ´ οὔτινά φημι	πεφυγμένον	ἔμμεναι ἀνδρῶν καὶ τὸ γεινομένῳ
[2]	σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ	καιόμενον,	εἰ δέοι, ἐπὶ σωτηρίᾳ, σὲ
[1]	αὐτῷ δὲ ἤδη τῷ Αἰακῷ	γενόμενον	καὶ μονονουχὶ τὸν ἕτερον πόδα
[2]	ἐμὲ μὲν σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι	τεμνόμενον	καὶ καιόμενον, εἰ δέοι, ἐπὶ
[11]	τῶν κοινῶν καὶ ἐς δύναμιν	πολιτευόμενον	ἐπὶ τούτῳ παρὰ βασιλέως μισθοφορεῖν.
[8]	ὦ φιλότης, ἀνάσχοιο τοιαύτην ἀπολογίαν	προϊσχόμενον	καὶ συνήγορον τὸν Ὅμηρον παραλαμβάνοντα
[5]	καὶ τοῖς ᾄδουσι καὶ αὐλοῦσι	συγκινούμενον	ὑμέναιον, ἐπεὶ δὲ εἶδεν ἰσχάδα
[8]	νῶτα ἐπιστρέψαντα καὶ ἀδικεῖν οὐκ	ἀρνούμενον	ἐπὶ τὴν κοινὴν ἐκείνην ἀπολογίαν
[5]	Κλεοπάτρᾳ τῇ πάνυ φασὶ γενέσθαι·	ἐκεῖνον	γὰρ διδαχθέντα τέως μὲν ὀρχεῖσθαι
[4]	τοίνυν καὶ σὲ τὸν Σάλαιθον	ἐκεῖνον	εἶναι φαίη τις ἄν· μᾶλλον
[12]	παραδιδόναι δημοσίᾳ πρὸς τὸν ἀεὶ	χρόνον	ἀποκεισομένας, καὶ ὁ μισθὸς οὐκ
[5]	ἐν τῷ σχήματι καὶ τὸ	πρέπον	φυλάττοντα καὶ τοῖς ᾄδουσι καὶ
[10]	ταῦτα μήτε ἐκεῖνα λέγειν δοκεῖ,	ὑπόλοιπόν	ἐστιν ἢ ὁμολογεῖν μηδὲ ἓν
[6]	καὶ ὅτι οὐκ εἰς τὸν	κόλπον	πτύσας πρότερον ἠξίους κατηγορεῖν τῶν
[5]	ἀπορρίψαντα, μᾶλλον δὲ συντρίψαντα τὸ	πρόσωπον.	~καὶ σὺ τοίνυν, φαῖεν ἄν,
[2]	κατ´ ἀξίαν ὑποδὺς τὸ σὸν	πρόσωπον	ὑποκρίνωμαι, εὖ ἂν ἡμῖν ἔχοι
[11]	τοιούτῳ ἀπολογήσασθαι ἔχοι, οὐ πάνυ	εὐπρόσωπον	ἕκαστον αὐτῶν. σὺ δέ μοι
[11]	διελθὼν δὴ καὶ ἰδίᾳ καταθεὶς	ἑκάτερον	σκόπει· εὑρήσεις γὰρ τὸ τῶν
[1]	Αἰακῷ γενόμενον καὶ μονονουχὶ τὸν	ἕτερον	πόδα ἐν τῷ πορθμείῳ ἔχοντα
[12]	τουτὶ δέ, ὦ ἑταῖρε, τὸ	ἡμέτερον	πρᾶγμα παντάπασιν ἑτεροῖόν ἐστιν, εἴ
[9]	ἧλον, καὶ μείζονί γε τὸν	σμικρότερον,	ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων ἁπάντων
[1]	ἔργῳ ἀνατρεπομένων τῶν λόγων καλῶς	πρότερον	εἰρῆσθαι δοκούντων. ~Ταῦτα μὲν πρὸς
[6]	οὐκ εἰς τὸν κόλπον πτύσας	πρότερον	ἠξίους κατηγορεῖν τῶν διὰ ποικίλας
[3]	τῷ χθονίῳ καὶ τῶν ἀκηκοότων	πρότερον	πολλὴν λήθην κατασκεδάσαι, ἢ δόξεις
[4]	δὲ σὸν οὐ παρὰ μικρὸν	ἀτοπώτερον,	ἀκριβοῦντος μὲν ἐν τοῖς λόγοις
[8]	ἀπολογίαν προϊσχόμενον καὶ συνήγορον τὸν	Ὅμηρον	παραλαμβάνοντα καὶ τὰ ἐκείνου ἔπη
[2]	ἐμὲ ξυμβουλήν τινα τοιαύτην οὐκ	ἄκαιρον,	ἀλλὰ φιλικὴν καὶ οἵῳ σοι
[10]	καὶ ἐν τῷ τοιούτῳ οὐκ	ἄκαιρον	ἴσως καὶ τὴν τοῦ Εὐριπίδου
[12]	οἰκίαις ἐπὶ προφάσει παιδεύσεως δουλεύοντας	ᾤκτειρον.	τουτὶ δέ, ὦ ἑταῖρε, τὸ
[1]	πάντα καὶ παλινῳδεῖν πρὸς τὸ	χεῖρον·	τοῦτ´ ἂν εἴη οὐχ ὑπὲρ
[2]	φαρμάκων καὶ τὴν σμίλην ἅμα	πρόχειρον	ἔχοντα καὶ τὸ καυτήριον διάπυρον.
[4]	τὸ δὲ σὸν οὐ παρὰ	μικρὸν	ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντος μὲν ἐν τοῖς
[10]	ὑπὲρ ἐμοῦ ἐκεῖνα τὰ ἰαμβεῖα	μικρὸν	αὐτὰ παρῳδήσασαν· καὶ μανθάνω μὲν
[4]	καὶ θαυμαζόμενος ἐπ´ αὐτῷ μετὰ	μικρὸν	αὐτὸς ἑάλω μοιχεύων τοῦ ἀδελφοῦ
[6]	πρὸς τὰς ἀνθρώπων χρείας, μετὰ	μικρὸν	δὲ μονονουχὶ ὑπὸ κήρυξιν ἐξομοσάμενος
[8]	ἀνάσχοιο τοιαύτην ἀπολογίαν προϊσχόμενον καὶ	συνήγορον	τὸν Ὅμηρον παραλαμβάνοντα καὶ τὰ
[2]	πρόχειρον ἔχοντα καὶ τὸ καυτήριον	διάπυρον.	καὶ δὴ παραλαβὼν τὴν ῥήτραν
[4]	ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσθαι· ἢ εἴπερ	σόν	ἐστιν, ὅμοιά σε τῷ Σαλαίθῳ
[4]	φυγεῖν, εἰ βούλοιτο. τὸ δὲ	σὸν	οὐ παρὰ μικρὸν ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντος
[2]	οὖν κατ´ ἀξίαν ὑποδὺς τὸ	σὸν	πρόσωπον ὑποκρίνωμαι, εὖ ἂν ἡμῖν
[11]	κατηγορίαν ζητεῖν. ἀλλά μοι ἐκεῖνο	ἐννόησον,	ὡς πάμπολυ διαφέρει, ἐς οἰκίαν
[11]	τοσοῦτον ἐοικότας ἀλλήλοις τοὺς βίους,	ὅσον	μόλυβδος ἀργύρῳ καὶ χαλκὸς χρυσῷ
[10]	ὀδύρεσθαι τὸ γῆρας καὶ τὴν	νόσον	καὶ μετὰ τούτων τὴν πενίαν
[7]	καὶ φωραθῆναι τὰ ὅμοια πάσχοντα,	πόσον	ἂν οἴει παρὰ τῶν ὁρώντων
[14]	βιβλίου λέλεκταί μοι, χρὴ δὲ	τὸν	ἀγαθὸν ἄνδρα ἐνεργὸν εἶναι, τί
[12]	διαφυλάττειν καὶ παραδιδόναι δημοσίᾳ πρὸς	τὸν	ἀεὶ χρόνον ἀποκεισομένας, καὶ ὁ
[7]	γοῦν ὑποθοῖτό τις τῷ λόγῳ	τὸν	Αἰσχίνην μετὰ τὴν κατὰ τοῦ
[1]	καθάπερ ὑπὸ κλοιῷ τινι χρυσῷ	τὸν	αὐχένα δεθέντα; οἷά ἐστι τῶν
[3]	δουλεύοντα ὁρῶντες καὶ ἑκόντα ὑποτιθέντα	τὸν	αὐχένα τῷ ζυγῷ. ~οὐκ ἀπεικότα
[7]	οἴει παρὰ τῶν ὁρώντων γενέσθαι	τὸν	γέλωτα, εἰ Τίμαρχον μὲν ηὔθυνεν
[3]	γεγραφὼς τὸ βιβλίον. μὰ γὰρ	τὸν	Δί´ οὐχ ὁρῶ τὴν ἀπολογίαν
[1]	τῷ Αἰακῷ γενόμενον καὶ μονονουχὶ	τὸν	ἕτερον πόδα ἐν τῷ πορθμείῳ
[9]	κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούων	τὸν	ἧλον, καὶ μείζονί γε τὸν
[4]	εἶναι τὸ βιβλίον καὶ σὲ	τὸν	κολοιὸν ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσθαι· ἢ
[6]	μεταβολὴν καὶ ὅτι οὐκ εἰς	τὸν	κόλπον πτύσας πρότερον ἠξίους κατηγορεῖν
[9]	μήτηρ. ~Εἰ δὲ τοῦτον ἀφεὶς	τὸν	λόγον ὡς οὐ πάνυ ἀξιόπιστον
[14]	~Εἰ μὲν οὖν τοῦτον ἐτεθείκειν	τὸν	νόμον μηδένα μηδὲν πράττειν, ἔνοχος
[8]	τοιαύτην ἀπολογίαν προϊσχόμενον καὶ συνήγορον	τὸν	Ὅμηρον παραλαμβάνοντα καὶ τὰ ἐκείνου
[4]	ὑστάτῳ καὶ σχεδὸν ἤδη ὑπὲρ	τὸν	οὐδὸν οὕτως ἀγεννῆ λατρείαν ἐπανῃρημένου
[4]	περὶ πόδα τοίνυν καὶ σὲ	τὸν	Σάλαιθον ἐκεῖνον εἶναι φαίη τις
[9]	τὸν ἧλον, καὶ μείζονί γε	τὸν	σμικρότερον, ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων
[3]	ἐν αὐτοῖς ἐλευθερίαν, αὐτὸν δὲ	τὸν	συγγραφέα δουλεύοντα ὁρῶντες καὶ ἑκόντα
[3]	πολλὴν λήθην κατασκεδάσαι, ἢ δόξεις	τὸν	τοῦ Κορινθίου μῦθόν τι πεπονθέναι,
[12]	δόξαιμ´ ἄν σοι οὐ τὸ	σμικρότατον	τῆς Αἰγυπτίας ταύτης ἀρχῆς ἐγκεχειρίσθαι,
[4]	σε τῷ Σαλαίθῳ ποιεῖν, ὃς	πικρότατον	κατὰ μοιχῶν θεὶς τοῖς Κροτωνιάταις
[12]	πρὸς τὸ σαφέστατον ἅμα καὶ	ἀκριβέστατον	σὺν πίστει τῇ μεγίστῃ διαφυλάττειν
[3]	χαίρειν ἐᾶν, ζηλῶσαι δὲ τὸ	ἀγεννέστατον	ἐκεῖνο ἰαμβεῖον ὅπου τὸ κέρδος,
[9]	τῶν ἄλλων ἁπάντων κακῶν τὸ	δουλοπρεπέστατον	εἶναι καὶ ταύτῃ χείριστον— νενόμισται.
[12]	τοῦ ἄρχοντος γνώσεις πρὸς τὸ	σαφέστατον	ἅμα καὶ ἀκριβέστατον σὺν πίστει
[10]	οὐκ ἀπαξιοῦντος καὶ ἐς βαθυκήτεα	πόντον	σφᾶς αὐτοὺς ῥιπτεῖν καὶ κατὰ
[1]	ἐς δουλείαν οὕτω περιφανῆ καὶ	περίβλεπτον	ἐνσέσεικεν; πόσοι Μίδαι καὶ Κροῖσοι
[11]	ἀπολογήσασθαι ἔχοι, οὐ πάνυ εὐπρόσωπον	ἕκαστον	αὐτῶν. σὺ δέ μοι θάρρει,
[13]	τῆς τοῦ σωροῦ κορυφῆς ἐφ´	ἕκαστον	τούτων ἀφ´ ὧν σύγκειται καταβαίνειν,
[3]	ἕκαστα σαφῶς ἐλέγετο, καὶ, τὸ	μέγιστον,	ὅτι χρήσιμα πᾶσιν ἦν καὶ
[9]	τὸν λόγον ὡς οὐ πάνυ	ἀξιόπιστον	ἐκεῖνο λέγοιμι, μήτε ὑπὸ χρημάτων
[9]	τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι καὶ ταύτῃ	χείριστον—	νενόμισται. ~Τί οὖν ἄλλο, εἰ
[8]	πρὸς τὴν ἀπολογίαν. ἆρά μοι	κράτιστον,	ἐθελοκακήσαντα καὶ τὰ νῶτα ἐπιστρέψαντα
[7]	τὴν κατὰ τοῦ Τιμάρχου κατηγορίαν	αὐτὸν	ἁλῶναι καὶ φωραθῆναι τὰ ὅμοια
[1]	Κροῖσοι καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν	αὐτὸν	ἀφεῖναι μὲν τὴν ἐκ παίδων
[3]	καὶ τὴν ἐν αὐτοῖς ἐλευθερίαν,	αὐτὸν	δὲ τὸν συγγραφέα δουλεύοντα ὁρῶντες
[2]	ἐπάξεις δὲ ἴσως καὶ πρὸς	αὐτὸν	ἐμὲ ξυμβουλήν τινα τοιαύτην οὐκ
[4]	τὸ πῦρ ἁλλόμενος, καίτοι ἐλεούντων	αὐτὸν	ἤδη Κροτωνιατῶν καὶ ἐνδιδόντων φυγεῖν,
[4]	πλουσίου τινὸς ἐμπεσὼν καὶ καθείρξας	ἑαυτὸν	ἀνέχοιτο μυρία τὰ δυσχερῆ πάσχων
[1]	ἐν τῷ πορθμείῳ ἔχοντα παρέχειν	ἑαυτὸν	ἕλκεσθαι καὶ σύρεσθαι καθάπερ ὑπὸ
[7]	δὲ γέρων ἤδη τοιαῦτα εἰς	ἑαυτὸν	παρενόμει; τὸ δ´ ὅλον ἐκείνῳ
[1]	ἐκλαθόμενος, ὀστράκου, φησί, μεταπεσόντος ἑκὼν	ἑαυτὸν	φέρων ἐς δουλείαν οὕτω περιφανῆ
[2]	εἰρῆσθαι δοκούντων. ~Ταῦτα μὲν πρὸς	ἑαυτόν	ὡς τὸ εἰκός λέλεκταί σοι.
[1]	~ΑΠΟΛΟΓΙΑ. ~Πάλαι σκοπῶ πρὸς	ἐμαυτόν,	ὦ καλὲ Σαβῖνε, ἅτινά σοι
[11]	διὰ πασῶν τὸ πρᾶγμα, καὶ	τοσοῦτον	ἐοικότας ἀλλήλοις τοὺς βίους, ὅσον
[9]	μιν τέκε μήτηρ. ~Εἰ δὲ	τοῦτον	ἀφεὶς τὸν λόγον ὡς οὐ
[14]	ὁμοίως ἅπαντες. ~Εἰ μὲν οὖν	τοῦτον	ἐτεθείκειν τὸν νόμον μηδένα μηδὲν
[1]	τὴν ἐκ παίδων φίλην καὶ	σύντροφον	ἐλευθερίαν, πρὸς αὐτῷ δὲ ἤδη
[7]	ὁρώντων γενέσθαι τὸν γέλωτα, εἰ	Τίμαρχον	μὲν ηὔθυνεν ἐπὶ τοῖς καθ´
[1]	πολλὴ γοῦν ἡ διαφωνία τοῦ	νῦν	βίου πρὸς τὸ σύγγραμμα καὶ
[4]	ἂν δόξειας εἶναι ἀντιφωνοῦντος τοῦ	νῦν	βίου τῷ βιβλίῳ. ~Καίτοι τί
[1]	πᾶσιν ὑπὸ σοῦ ἐλέγετο, ταῦτα	νῦν	ἐφαρμόττειν ζητῶ τοῖς ἀνεγνωσμένοις. εἰ
[4]	ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα. περὶ πόδα	τοίνυν	καὶ σὲ τὸν Σάλαιθον ἐκεῖνον
[2]	σὺ προσθήσεις τὰ ἐνδέοντα. ὥρα	τοίνυν	μετασκευάσαντας ἡμᾶς τὴν σκηνὴν ἐμὲ
[1]	ἐφαρμόττειν ζητῶ τοῖς ἀνεγνωσμένοις. εἰ	τοίνυν	μὴ κακὸς ἐγὼ μαντικήν, δοκῶ
[6]	συντρίψαντα τὸ πρόσωπον. ~καὶ σὺ	τοίνυν,	φαῖεν ἄν, οὐχ ὑποκριτής, ἀλλὰ
[10]	καὶ ταύτῃ χείριστον— νενόμισται. ~Τί	οὖν	ἄλλο, εἰ μήτε ταῦτα μήτε
[12]	καὶ τὸ μέρος συνδιαπράττομεν. ἔγωγ´	οὖν,	εἰ σκέψαιο, δόξαιμ´ ἄν σοι
[2]	φιλοσόφῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. ἢν μὲν	οὖν	κατ´ ἀξίαν ὑποδὺς τὸ σὸν
[4]	τῷ ζυγῷ. ~οὐκ ἀπεικότα γ´	οὖν	λέγοιεν ἄν, εἰ λέγοιεν ἤτοι
[14]	μισθοφόροι ὁμοίως ἅπαντες. ~Εἰ μὲν	οὖν	τοῦτον ἐτεθείκειν τὸν νόμον μηδένα
[13]	τινας ἄλλας πράξεις βασιλικάς. ~Ἐθέλω	γοῦν	ἐκ περιττοῦ χρησάμενος τῇ παρρησίᾳ
[15]	ἄξιον, ὅτι μηδὲ ἄλλῳ ἐγὼ	γοῦν	ἐντετύχηκα τὴν τοῦ σοφοῦ ὑπόσχεσιν
[1]	σφιγγία καὶ τὰ κουράλλια; πολλὴ	γοῦν	ἡ διαφωνία τοῦ νῦν βίου
[4]	μονονουχὶ καὶ ἐμπομπεύοντος αὐτῇ. ὅσῳ	γοῦν	πᾶσιν ἐπισημότερος εἶναι δοκεῖς, τοσούτῳ
[7]	τύχας τοιαῦτα πράττειν ὑπομενόντων. ~εἰ	γοῦν	ὑποθοῖτό τις τῷ λόγῳ τὸν
[14]	μηδὲν πράττειν, ἔνοχος ἂν εἰκότως	ἐδόκουν	τῇ παρανομίᾳ, εἰ δὲ τοῦτο
[6]	ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπεν.	τοιγαροῦν	παρὰ πόδας εὐθὺς ἔτισας δίκην,
[3]	τοὺς κατηγοροῦντας, καὶ μάλιστα, ἢν	σὺν	γέλωτι αὐτὸ ποιῶσιν ἐπαινοῦντες μὲν
[12]	τὸ σαφέστατον ἅμα καὶ ἀκριβέστατον	σὺν	πίστει τῇ μεγίστῃ διαφυλάττειν καὶ
[6]	ἰσχάδος ταυτησὶ παραφανείσης ἠλέγχθης πίθηκος	ὢν	καὶ ἀπ´ ἄκρου χείλους φιλοσοφῶν
[15]	καίτοι ἐν μυρίαις ταῖς ἀσχολίαις	ὢν	ὅμως ἀπελογησάμην, οὐκ ἐν παρέργῳ
[8]	ἑκόντες, ἀλλ´ ἀναίτιοι παντάπασιν ὄντες	ὧν	ἂν λέγωμεν ἢ ποιῶμεν; ἢ
[8]	ἀλλ´ ἀναίτιοι παντάπασιν ὄντες ὧν	ἂν	λέγωμεν ἢ ποιῶμεν; ἢ τοῦτο
[13]	κορυφῆς ἐφ´ ἕκαστον τούτων ἀφ´	ὧν	σύγκειται καταβαίνειν, ὄψει ὅτι μεγέθει
[2]	τὸ καυτήριον διάπυρον. καὶ δὴ	παραλαβὼν	τὴν ῥήτραν σὺ ταῦτα πρός
[9]	τῇ ἐπιφερομένῃ κατηγορίᾳ κολακείας αἰτίαν	προσλαβὼν	κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούων
[11]	οὐ πολὺ τῶν ἀργυρωνήτων καὶ	οἰκοτρίβων	διαφέρουσιν οἱ ἐπὶ τῷ τοιούτῳ
[6]	κεύθων ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ	λέγων·	ὡς εἰκότως ἄν τινα ἐπὶ
[1]	γενομένων, ἀλλ´ ἔργῳ ἀνατρεπομένων τῶν	λόγων	καλῶς πρότερον εἰρῆσθαι δοκούντων. ~Ταῦτα
[3]	ἠξίωσαν. ἥ τε γὰρ τῶν	λόγων	παρασκευὴ οὐ μεμπτὴ καὶ ἡ
[1]	αὐτὸν ἀφεῖναι μὲν τὴν ἐκ	παίδων	φίλην καὶ σύντροφον ἐλευθερίαν, πρὸς
[13]	καὶ ταῦτά εἰσιν ὑπὲρ τῶν	φροντίδων	καὶ προνοίας, ἣν ἐκφέρονται προσκοποῦντες
[9]	τοῦ ἀνδρὸς θαυμάσας ἐθελῆσαι κοινωνῆσαι	πράξεων	τῷ τοιούτῳ, δέδοικα μὴ πρὸς
[5]	σκηνῆς Ἀγαμέμνων ἕκαστος αὐτῶν ἢ	Κρέων	ἢ αὐτὸς Ἡρακλῆς εἰσιν, ἔξω
[11]	ἐπὶ τούτῳ παρὰ βασιλέως μισθοφορεῖν.	διελθὼν	δὴ καὶ ἰδίᾳ καταθεὶς ἑκάτερον
[1]	δεινὴν κατὰ τοῦ τοιούτου βίου	διεξελθών,	ἔπειτα πάντων ἐκλαθόμενος, ὀστράκου, φησί,
[6]	χείλους φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα μὲν	κεύθων	ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ λέγων·
[15]	δὲ τὴν ἄκραν ἐκείνην τῶν	κορυφαίων	ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ. καὶ
[4]	μυρία τὰ δυσχερῆ πάσχων καὶ	ποιῶν,	ἐν γήρᾳ δὲ ὑστάτῳ καὶ
[15]	Ὠκεανοῦ καὶ τὴν Κελτικὴν ἅμα	ἐπιὼν	ἐνέτυχες ἡμῖν τοῖς μεγαλομίσθοις τῶν
[1]	δεθέντα; οἷά ἐστι τῶν τρυφώντων	πλουσίων	τὰ σφιγγία καὶ τὰ κουράλλια;
[9]	ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων ἁπάντων	κακῶν	τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι καὶ ταύτῃ
[2]	σωτηρίᾳ, σὲ δ´ ἐπιπάττειν τῶν	φαρμάκων	καὶ τὴν σμίλην ἅμα πρόχειρον
[4]	μὲν ἁλούς, ὡς ἔφασκεν ἀπολογούμενος,	ἑκὼν	δὲ μάλα εὐψύχως ἐς τὸ
[1]	πάντων ἐκλαθόμενος, ὀστράκου, φησί, μεταπεσόντος	ἑκὼν	ἑαυτὸν φέρων ἐς δουλείαν οὕτω
[11]	σκόπει· εὑρήσεις γὰρ τὸ τῶν	μουσικῶν	δὴ τοῦτο, δὶς διὰ πασῶν
[9]	τὸν σμικρότερον, ὅσῳ κολακεία τῶν	ἄλλων	ἁπάντων κακῶν τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι
[6]	εὐδοκιμοῦντι ἐφ´ οἷς κατηγόρεις τῶν	ἄλλων,	καταγελᾶν ὡς ἂν θεὸς εἰδυῖα
[5]	ἀπορήσουσι δὲ οἱ κατηγοροῦντες καὶ	ἄλλων	παραδειγμάτων ἐπί σε, ἀλλ´ οἱ
[15]	ἀρούρης" εἴη; ~Πρὸ δὲ τῶν	ὅλων	μεμνῆσθαι χρὴ τοὺς ἐπιτιμῶντας ὅτι
[10]	κακά, πενία δὲ κρείσσων τῶν	ἐμῶν	βουλευμάτων. τὸ μὲν γὰρ τοῦ
[1]	σοι εἰκὸς ἐπελθεῖν εἰπεῖν ἀναγνόντι	ἡμῶν	τὸ περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ
[8]	κρείττονος, μᾶλλον δὲ μιᾶς τῶν	προειρημένων	ἀγόμεθα οὐχ ἑκόντες, ἀλλ´ ἀναίτιοι
[12]	ἐπιτιθέναι καὶ τῶν πραττομένων καὶ	λεγομένων	ἁπαξαπάντων ὑπομνήματα γράφεσθαι καὶ τάς
[1]	οὐδ´ ὑπὲρ τῶν ἐπ´ Ἰλίῳ	γενομένων,	ἀλλ´ ἔργῳ ἀνατρεπομένων τῶν λόγων
[1]	ἐπ´ Ἰλίῳ γενομένων, ἀλλ´ ἔργῳ	ἀνατρεπομένων	τῶν λόγων καλῶς πρότερον εἰρῆσθαι
[12]	τὴν προσήκουσαν ἐπιτιθέναι καὶ τῶν	πραττομένων	καὶ λεγομένων ἁπαξαπάντων ὑπομνήματα γράφεσθαι
[13]	οὐδὲ δασμούς, ὁπόσοι παρὰ τῶν	ἀρχομένων	ἐπέτειοι φοιτῶσιν, ἀλλ´ ἔστι βασιλεῖ
[13]	καὶ τεμένη, ὁπόσα παρὰ τῶν	ἀρχομένων	ἔχουσι, μισθοὶ καὶ ταῦτά εἰσιν
[11]	ἢ δημοσίᾳ πράττοντά τι τῶν	κοινῶν	καὶ ἐς δύναμιν πολιτευόμενον ἐπὶ
[5]	οἳ ἐπὶ μὲν τῆς σκηνῆς	Ἀγαμέμνων	ἕκαστος αὐτῶν ἢ Κρέων ἢ
[10]	σφᾶς αὐτοὺς ῥιπτεῖν καὶ κατὰ	κρημνῶν	ἠλιβάτων, εἴ γε μέλλει τις
[14]	δέον αὑτῷ χρῷτο, ἢ φίλοις	συμπονῶν	πρὸς τὰ βέλτιστα κἀν τῷ
[6]	προπετῶς μὲν θρασυνάμενος πρὸς τὰς	ἀνθρώπων	χρείας, μετὰ μικρὸν δὲ μονονουχὶ
[8]	δ´ οὔτινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι	ἀνδρῶν	καὶ τὸ γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ,
[7]	καθ´ ὥραν ἡμαρτημένοις, αὐτὸς δὲ	γέρων	ἤδη τοιαῦτα εἰς ἑαυτὸν παρενόμει;
[1]	ὀστράκου, φησί, μεταπεσόντος ἑκὼν ἑαυτὸν	φέρων	ἐς δουλείαν οὕτω περιφανῆ καὶ
[11]	οὐκ ἂν φθάνοι τις ἁπάσας	ἀναιρῶν	τὰς τοιαύτας προστασίας, καὶ οὔτε
[8]	εἴποι τις ἂν οἷος σὺ	κατηγορῶν	ἐν οὕτως ἀμφιλαφεῖ τῇ ὑποθέσει
[11]	μουσικῶν δὴ τοῦτο, δὶς διὰ	πασῶν	τὸ πρᾶγμα, καὶ τοσοῦτον ἐοικότας
[4]	εἴ τις εἰς πλουσίου τινὸς	ἐμπεσὼν	καὶ καθείρξας ἑαυτὸν ἀνέχοιτο μυρία
[10]	δρᾶν μέλλω κακά, πενία δὲ	κρείσσων	τῶν ἐμῶν βουλευμάτων. τὸ μὲν
[3]	δὲ Ἑρμῇ τῷ χθονίῳ καὶ	τῶν	ἀκηκοότων πρότερον πολλὴν λήθην κατασκεδάσαι,
[13]	ὅτι μεγέθει καὶ σμικρότητι διαλλάττομεν	τῶν	ἀκροτάτων, τὰ δ´ ἄλλα μισθοφόροι
[9]	γε τὸν σμικρότερον, ὅσῳ κολακεία	τῶν	ἄλλων ἁπάντων κακῶν τὸ δουλοπρεπέστατον
[6]	σοι εὐδοκιμοῦντι ἐφ´ οἷς κατηγόρεις	τῶν	ἄλλων, καταγελᾶν ὡς ἂν θεὸς
[11]	δουλεία σαφὴς καὶ οὐ πολὺ	τῶν	ἀργυρωνήτων καὶ οἰκοτρίβων διαφέρουσιν οἱ
[13]	λέγω οὐδὲ δασμούς, ὁπόσοι παρὰ	τῶν	ἀρχομένων ἐπέτειοι φοιτῶσιν, ἀλλ´ ἔστι
[13]	νεῲ καὶ τεμένη, ὁπόσα παρὰ	τῶν	ἀρχομένων ἔχουσι, μισθοὶ καὶ ταῦτά
[6]	κόλπον πτύσας πρότερον ἠξίους κατηγορεῖν	τῶν	διὰ ποικίλας τινὰς τύχας τοιαῦτα
[12]	γράφεσθαι καὶ τάς τε ῥητορείας	τῶν	δικαιολογούντων ῥυθμίζειν καὶ τὰς τοῦ
[15]	ἐστί που σοφός— ἐπιτιμήσουσιν ἀλλὰ	τῶν	ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου, λόγους
[10]	μέλλω κακά, πενία δὲ κρείσσων	τῶν	ἐμῶν βουλευμάτων. τὸ μὲν γὰρ
[1]	Ἑλένης μὰ Δί´ οὐδ´ ὑπὲρ	τῶν	ἐπ´ Ἰλίῳ γενομένων, ἀλλ´ ἔργῳ
[1]	εἰπεῖν ἀναγνόντι ἡμῶν τὸ περὶ	τῶν	ἐπὶ μισθῷ συνόντων βιβλίον· ὅτι
[6]	ἄν, οὐχ ὑποκριτής, ἀλλὰ ποιητὴς	τῶν	καλλίστων καὶ νομοθέτης γενόμενος ὑπὸ
[11]	βιβλίον, ἢ δημοσίᾳ πράττοντά τι	τῶν	κοινῶν καὶ ἐς δύναμιν πολιτευόμενον
[15]	πρὸς δὲ τὴν ἄκραν ἐκείνην	τῶν	κορυφαίων ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ.
[1]	Ἰλίῳ γενομένων, ἀλλ´ ἔργῳ ἀνατρεπομένων	τῶν	λόγων καλῶς πρότερον εἰρῆσθαι δοκούντων.
[3]	ἔχειν ἠξίωσαν. ἥ τε γὰρ	τῶν	λόγων παρασκευὴ οὐ μεμπτὴ καὶ
[11]	ἀνατρέπειν τὰ πάντα οὐδ´ ἰσοτιμίαν	τῶν	μισθοφορούντων καθιστάναι. ~Τὸ δὲ ὅλον
[11]	ἑκάτερον σκόπει· εὑρήσεις γὰρ τὸ	τῶν	μουσικῶν δὴ τοῦτο, δὶς διὰ
[15]	ἄχθος ἀρούρης" εἴη; ~Πρὸ δὲ	τῶν	ὅλων μεμνῆσθαι χρὴ τοὺς ἐπιτιμῶντας
[7]	πάσχοντα, πόσον ἂν οἴει παρὰ	τῶν	ὁρώντων γενέσθαι τὸν γέλωτα, εἰ
[3]	ἀλλὰ μηδὲ ἄλλῳ παράσχῃς τῶν	τὸν	παρόντα σου βίον ὁρώντων ἐπελθεῖν
[3]	ἡ ἱστορία πολλὴ καὶ ἐμπειρία	τῶν	πραγμάτων καὶ ὅτι ἕκαστα σαφῶς
[12]	αὐταῖς τὴν προσήκουσαν ἐπιτιθέναι καὶ	τῶν	πραττομένων καὶ λεγομένων ἁπαξαπάντων ὑπομνήματα
[8]	τινος κρείττονος, μᾶλλον δὲ μιᾶς	τῶν	προειρημένων ἀγόμεθα οὐχ ἑκόντες, ἀλλ´
[15]	ἐπιὼν ἐνέτυχες ἡμῖν τοῖς μεγαλομίσθοις	τῶν	σοφιστῶν ἐναριθμουμένοις. Ταῦτά σοι, ὦ
[3]	αὐτό, ἀλλὰ μηδὲ ἄλλῳ παράσχῃς	τῶν	τὸν παρόντα σου βίον ὁρώντων
[1]	τὸν αὐχένα δεθέντα; οἷά ἐστι	τῶν	τρυφώντων πλουσίων τὰ σφιγγία καὶ
[2]	ἐπὶ σωτηρίᾳ, σὲ δ´ ἐπιπάττειν	τῶν	φαρμάκων καὶ τὴν σμίλην ἅμα
[13]	μισθοὶ καὶ ταῦτά εἰσιν ὑπὲρ	τῶν	φροντίδων καὶ προνοίας, ἣν ἐκφέρονται
[10]	αὐτοὺς ῥιπτεῖν καὶ κατὰ κρημνῶν	ἠλιβάτων,	εἴ γε μέλλει τις οὕτως
[4]	ἁλλόμενος, καίτοι ἐλεούντων αὐτὸν ἤδη	Κροτωνιατῶν	καὶ ἐνδιδόντων φυγεῖν, εἰ βούλοιτο.
[3]	ἱστορία πολλὴ καὶ ἐμπειρία τῶν	πραγμάτων	καὶ ὅτι ἕκαστα σαφῶς ἐλέγετο,
[5]	δὲ οἱ κατηγοροῦντες καὶ ἄλλων	παραδειγμάτων	ἐπί σε, ἀλλ´ οἱ μὲν
[9]	ἀξιόπιστον ἐκεῖνο λέγοιμι, μήτε ὑπὸ	χρημάτων	μήτε ὑπ´ ἄλλης τινὸς ἐλπίδος
[10]	πενία δὲ κρείσσων τῶν ἐμῶν	βουλευμάτων.	τὸ μὲν γὰρ τοῦ Θεόγνιδος
[13]	μεγέθει καὶ σμικρότητι διαλλάττομεν τῶν	ἀκροτάτων,	τὰ δ´ ἄλλα μισθοφόροι ὁμοίως
[11]	σαφὴς καὶ οὐ πολὺ τῶν	ἀργυρωνήτων	καὶ οἰκοτρίβων διαφέρουσιν οἱ ἐπὶ
[1]	τοῦ τοιούτου βίου διεξελθών, ἔπειτα	πάντων	ἐκλαθόμενος, ὀστράκου, φησί, μεταπεσόντος ἑκὼν
[9]	σμικρότερον, ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων	ἁπάντων	κακῶν τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι καὶ
[12]	καὶ τῶν πραττομένων καὶ λεγομένων	ἁπαξαπάντων	ὑπομνήματα γράφεσθαι καὶ τάς τε
[4]	ἐλεούντων αὐτὸν ἤδη Κροτωνιατῶν καὶ	ἐνδιδόντων	φυγεῖν, εἰ βούλοιτο. τὸ δὲ
[6]	ποικίλας τινὰς τύχας τοιαῦτα πράττειν	ὑπομενόντων.	~εἰ γοῦν ὑποθοῖτό τις τῷ
[1]	τὸ περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ	συνόντων	βιβλίον· ὅτι μὲν γὰρ οὐκ
[12]	καὶ τάς τε ῥητορείας τῶν	δικαιολογούντων	ῥυθμίζειν καὶ τὰς τοῦ ἄρχοντος
[4]	ἐς τὸ πῦρ ἁλλόμενος, καίτοι	ἐλεούντων	αὐτὸν ἤδη Κροτωνιατῶν καὶ ἐνδιδόντων
[1]	τῶν λόγων καλῶς πρότερον εἰρῆσθαι	δοκούντων.	~Ταῦτα μὲν πρὸς ἑαυτόν ὡς
[11]	τὰ πάντα οὐδ´ ἰσοτιμίαν τῶν	μισθοφορούντων	καθιστάναι. ~Τὸ δὲ ὅλον οὐ
[7]	πόσον ἂν οἴει παρὰ τῶν	ὁρώντων	γενέσθαι τὸν γέλωτα, εἰ Τίμαρχον
[3]	τῶν τὸν παρόντα σου βίον	ὁρώντων	ἐπελθεῖν τὰ γεγραμμένα, εὔχου δὲ
[1]	αὐχένα δεθέντα; οἷά ἐστι τῶν	τρυφώντων	πλουσίων τὰ σφιγγία καὶ τὰ
[3]	Ἑρμῇ τῷ χθονίῳ καὶ τῶν	ἀκηκοότων	πρότερον πολλὴν λήθην κατασκεδάσαι, ἢ
[6]	οὐχ ὑποκριτής, ἀλλὰ ποιητὴς τῶν	καλλίστων	καὶ νομοθέτης γενόμενος ὑπὸ ἰσχάδος
[15]	ἐνέτυχες ἡμῖν τοῖς μεγαλομίσθοις τῶν	σοφιστῶν	ἐναριθμουμένοις. Ταῦτά σοι, ὦ ἑταῖρε,
[7]	ἐκείνῳ τῷ φαρμακοπώλῃ ἔοικας ὃς	ἀποκηρύττων	βηχὸς φάρμακον καὶ αὐτίκα καταπαύσειν
[5]	μὲν τῆς σκηνῆς Ἀγαμέμνων ἕκαστος	αὐτῶν	ἢ Κρέων ἢ αὐτὸς Ἡρακλῆς
[11]	ἔχοι, οὐ πάνυ εὐπρόσωπον ἕκαστον	αὐτῶν.	σὺ δέ μοι θάρρει, ὦ
[11]	ὀρθῶς ποιήσουσιν ἐπεὶ καὶ μισθὸς	αὐτῶν	τῷ ἔργῳ πρόσεστιν. ἀλλ´ οὐκ
[5]	ἐνίοτε δὲ καὶ μαστιγούμενοί τινες	αὐτῶν,	ὡς ἂν τῷ θεάτρῳ δοκῇ.
[13]	τοῦ σωροῦ κορυφῆς ἐφ´ ἕκαστον	τούτων	ἀφ´ ὧν σύγκειται καταβαίνειν, ὄψει
[11]	θάρρει, ὦ ἑταῖρε, ὡς οὐδενὶ	τούτων	ἐμοῦ χρησομένου. μὴ γὰρ τοσοῦτός
[10]	καὶ τὴν νόσον καὶ μετὰ	τούτων	τὴν πενίαν πάντα ποιεῖν καὶ
[4]	αὐτῷ μετὰ μικρὸν αὐτὸς ἑάλω	μοιχεύων	τοῦ ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα. περὶ
[9]	προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν,	ἐκκρούων	τὸν ἧλον, καὶ μείζονί γε
[6]	ὢν καὶ ἀπ´ ἄκρου χείλους	φιλοσοφῶν	καὶ ἕτερα μὲν κεύθων ἐνὶ
[4]	Σαλαίθῳ ποιεῖν, ὃς πικρότατον κατὰ	μοιχῶν	θεὶς τοῖς Κροτωνιάταις νόμον καὶ
[4]	ἑαυτὸν ἀνέχοιτο μυρία τὰ δυσχερῆ	πάσχων	καὶ ποιῶν, ἐν γήρᾳ δὲ