Paragraphes |
[11] |
χρησίμους
παρέχοντες
οὐκ
ἂν
εἰκότως
|
ἐκ |
μόνου
τοῦ
μισθοῦ
διαβάλλοιντο
καὶ |
[1] |
μετέπεισαν
αὐτὸν
ἀφεῖναι
μὲν
τὴν
|
ἐκ |
παίδων
φίλην
καὶ
σύντροφον
ἐλευθερίαν, |
[13] |
ἄλλας
πράξεις
βασιλικάς.
~Ἐθέλω
γοῦν
|
ἐκ |
περιττοῦ
χρησάμενος
τῇ
παρρησίᾳ
καὶ |
[15] |
που
σοφός—
ἐπιτιμήσουσιν
ἀλλὰ
τῶν
|
ἐκ |
τοῦ
πολλοῦ
δήμου,
λόγους
μὲν |
[1] |
συνόντων
βιβλίον·
ὅτι
μὲν
γὰρ
|
οὐκ |
ἀγελαστὶ
διεξῄεις
αὐτὸ
καὶ
πάνυ |
[2] |
αὐτὸν
ἐμὲ
ξυμβουλήν
τινα
τοιαύτην
|
οὐκ |
ἄκαιρον,
ἀλλὰ
φιλικὴν
καὶ
οἵῳ |
[10] |
αὐτήν.
καὶ
ἐν
τῷ
τοιούτῳ
|
οὐκ |
ἄκαιρον
ἴσως
καὶ
τὴν
τοῦ |
[11] |
ὅλοις
σφᾶς
αὐτοὺς
χρησίμους
παρέχοντες
|
οὐκ |
ἂν
εἰκότως
ἐκ
μόνου
τοῦ |
[11] |
κοινωνίαν
τῆς
κατηγορίας
καθέλκοιντο·
ἐπεὶ
|
οὐκ |
ἂν
φθάνοι
τις
ἁπάσας
ἀναιρῶν |
[10] |
μὴ
λέγω,
τίς
οὐκ
οἶδεν,
|
οὐκ |
ἀπαξιοῦντος
καὶ
ἐς
βαθυκήτεα
πόντον |
[4] |
ὑποτιθέντα
τὸν
αὐχένα
τῷ
ζυγῷ.
|
~οὐκ |
ἀπεικότα
γ´
οὖν
λέγοιεν
ἄν, |
[5] |
σοφιστήν,
ὅστις
οὐχ
αὑτῷ
σοφός;
|
οὐκ |
ἀπορήσουσι
δὲ
οἱ
κατηγοροῦντες
καὶ |
[8] |
τὰ
νῶτα
ἐπιστρέψαντα
καὶ
ἀδικεῖν
|
οὐκ
|
ἀρνούμενον
ἐπὶ
τὴν
κοινὴν
ἐκείνην |
[11] |
αὐτῶν
τῷ
ἔργῳ
πρόσεστιν.
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἀφ´
ἑνός,
οἶμαι,
χρὴ
ἀνατρέπειν |
[6] |
τὰ
ὅμοια
μεταβολὴν
καὶ
ὅτι
|
οὐκ |
εἰς
τὸν
κόλπον
πτύσας
πρότερον
|
[15] |
ταῖς
ἀσχολίαις
ὢν
ὅμως
ἀπελογησάμην,
|
οὐκ |
ἐν
παρέργῳ
θέμενος
τὴν
λευκὴν |
[12] |
χρόνον
ἀποκεισομένας,
καὶ
ὁ
μισθὸς
|
οὐκ |
ἰδιωτικός,
ἀλλὰ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως, |
[10] |
κἂν
ἐγὼ
μὴ
λέγω,
τίς
|
οὐκ |
οἶδεν,
οὐκ
ἀπαξιοῦντος
καὶ
ἐς |