Livre, Chap.
[1, 2]	ἐκείνου ὁ πόλεμος, οὐδὲ ὅτι	πρὸς	ἁγίους καὶ οὐδὲν ἠδικηκότας γίνεται
[1, 5]	διὰ χειρῶν ἐχώρουν οἱ φίλτατοι	πρὸς	ἀλλήλους, ἐξαρπάζοντες τὰ ταλαίπωρα τῆς
[1, 2]	γίνεται μόνον, ἀλλ´ ὅτι καὶ	πρὸς	ἀνθρώπους ποιεῖν μὲν οὐδένα εἰδότας
[1, 2]	Χριστιανοῖς εἰσί τινες ἄνθρωποι οὕτω	πρὸς	ἀρετὴν καὶ φιλοσοφίαν ἐκπεπολεμωμένοι, ὡς
[1, 8]	ἀπρὶξ ἔχεσθαι, καὶ μηδέποτε ἐπανελθεῖν	πρὸς	ἀρετὴν, ὡς οὐ μόνον τοὺς
[1, 4]	ἐχρῆν· πλὴν ἀλλ´ ὅπως ἂν	πρὸς	αὐτὰ διάκεισθε, εἰρήσεται παρ´ ἡμῶν,
[1, 6]	ἰδὼν ἄνθρωπον ἐνδεδυμένον ἱμάτια ῥυπαρὰ,	πρὸς	αὐτὸν εἶπεν· Ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες
[1, 8]	τῷ μέσῳ, πολλοὶ δὲ καὶ	πρὸς	αὐτῷ τῷ λιμένι κατεποντίσθησαν. Καὶ
[1, 7]	τῷ Θεῷ ψυχὴν τῆς μὲν	πρὸς	ἐκεῖνον ὁμιλίας ἀπάγων, ἐκδιδοὺς δὲ
[1, 8]	διορθοῦν βουλομένοις ἐκπεπολέμωνται; μᾶλλον δὲ	πρὸς	ἐκείνους μὲν οὔτε ἀηδῶς ἔχουσιν,
[1, 8]	περιωρίσθαι τὴν σωτηρίαν ἀποφαίνηται, τί	πρὸς	ἐμὲ μάχῃ; Ταυτὸν γὰρ ποιεῖς,
[1, 5]	ταῦτα οἱ μὲν τρέμοντες ἐξῄεσαν	πρὸς	ἓν τοῦτο δειλοὶ, καὶ μόνης
[1, 6]	εἰς τέλος. Καὶ τί ταῦτα	πρὸς	ἡμᾶς; φησίν· οὐ γὰρ δὴ
[1, 4]	ἑαυτῶν τὸ ξίφος ὠθεῖν, μηδὲ	πρὸς	κέντρα λακτίζειν, μηδὲ νομίζοντας ἀνθρώπους
[1, 3]	ὄντως λυμεὼν καὶ δαίμων ἄγριος	πρὸς	πάντας διαβέβληται; ~δʹ Τὰ δὲ
[1, 4]	τοὺς ἀποστόλους τοῖς ἀνθρώποις τὰ	πρὸς	σωτηρίαν λαλεῖν. Πλὴν ἀλλὰ καὶ
[1, 6]	ταῦτα τοὺς ἀποστόλους ἐκώλυον τὰ	πρὸς	σωτηρίαν λαλεῖν τὴν ἡμετέραν. Ὅπερ
[1, 3]	μετὰ κολακείας καὶ προσηνείας πολλῆς	πρὸς	τὰ παιδία ταῦτα διαλεξόμεθα· ἐπεὶ
[1, 7]	τὴν πόλιν ταύτην οἰκούντων ἀναδραμεῖν	πρὸς	τὰς τῶν ὀρῶν κορυφὰς, καὶ
[1, 7]	καὶ πείσας ὁμοῦ, καὶ συνέπραξε	πρὸς	ταύτην αὐτοῖς τὴν ἀναχώρησιν, τίνος
[1, 8]	ἀπόφασιν λαβὼν, μετ´ αὐτῆς στήσομαι	πρὸς	ταύτην σου τὴν ἀντίθεσιν. Οὐδὲ
[1, 8]	φυγάδας διὰ μακροῦ τοῦ χρόνου	πρὸς	τὴν αὐτῶν πόλιν καταγαγεῖν. Ἀλλὰ
[1, 7]	μεταθέντος ἀπὸ ταύτης τῆς ταραχῆς	πρὸς	τὴν γαλήνην ἐκείνην τοὺς ἐν
[1, 8]	τὰς πόλεις ἀφέντας, καὶ ἐρημώσαντας	πρὸς	τὴν ἔρημον μεταστῆναι, καὶ τῶν
[1, 3]	ὡς δὲ οὐκ ἔπειθε τῆς	πρὸς	τὴν κόρην ἀποσχέσθαι συμβουλῆς, τέλος
[1, 5]	καὶ φρενῶν ἔκστασις ᾕρει, (καὶ	πρὸς	τὴν ὄψιν ἐπεπήγεσαν. Ἡ δὲ,
[1, 1]	τὸν νεὼν ἤγειραν ἐκεῖνοι, μήτε	πρὸς	τὴν τῶν ἀνθρώπων κατακλασθέντες συμφορὰν,
[1, 8]	πρᾶγμα τοσαύτης γέμον τόλμης, ὡς	πρὸς	τὴν ψῆφον ἀντιβλέψαι τοῦ τότε
[1, 2]	καὶ ἐκ (ποίας αἰτίας, καὶ	πρὸς	τί βλέποντες τοὺς λίθους εἰς
[1, 2]	τοῦ λοιμοῦ. Σὺ μὲν, ἔφην,	πρὸς	τὸ μέτρον τῆς ἀγάπης καὶ
[1, 8]	ὅσοι τῆς ἀρχῆς ἐπέβησαν, καὶ	πρὸς	τὸ πέρας αὐτῆς ἴσχυσαν στῆναι,
[1, 8]	εὑρίσκοντες ὀλίγοι, πολλῷ μᾶλλον οἱ	πρὸς	τὸ τέλος αὐτῆς φθάσαι δυνάμενοι.
[1, 8]	πάντας ὥσπερ ἔκ τινος συνθήματος	πρὸς	τὸ τῆς κακίας ὀλισθῆσαι βάραθρον,
[1, 4]	δὴ χάριν παριδὼν τὸ ἐκείνων,	πρὸς	τὸ ὑμέτερον ἵσταμαι, καὶ δέομαι
[1, 1]	αὐτὸν τιμωρίας παιδεύων μηδέποτε τῆς	πρὸς	τὸν Θεὸν ἅπτεσθαι μάχης, ὡς
[1, 2]	τε οἰκουμένην ἐθρήνουν ἅπασαν, καὶ	πρὸς	τὸν Θεὸν ἔλεγον· Ἆρον τὴν
[1, 2]	εἰς τὸ ὕψος βάλλουσι, καὶ	πρὸς	τὸν οὐρανὸν ἀκοντίζουσι τὰ βέλη,
[1, 7]	τοὺς σωθῆναι βουλομένους ἐξάγοντες, καὶ	πρὸς	τὸν τῆς ἡσυχίας ὁδηγοῦντες λιμένα,
[1, 2]	τῆς ἐπικήρου ταύτης ζωῆς, καὶ	πρὸς	τὸν χῶρον μετάστησον ἐκεῖνον, ἔνθα
[1, 7]	θήσομεν, εἰπέ μοι, τούτους, οἳ	πρὸς	τῷ περιορᾷν καὶ ἕτερον πολλῷ
[1, 7]	ἑκάστην οὕτως ἄβατον ἐργαζόμενοι καὶ	πρὸς	φιλοσοφίαν ἀνεπιτήδειον, ὡς ἀναγκάζεσθαι τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2009