Paragraphes |
[0] |
~Πρὸς
Νικόκλεα.
(Οἱ
μὲν
εἰωθότες,
|
ὦ |
Νικόκλεις,
τοῖς
βασιλεῦσιν
ὑμῖν
ἐσθῆτας |
[50] |
(δῆλον
γὰρ
ὡς
ὁ
μηδὲν
|
ὢν |
αὐτὸς
χρήσιμος
οὐδ'
ἄν
ἄλλον |
[20] |
κακίας
ἄρξῃς,
ἀλλ'
ἂν
τοιοῦτος
|
ὢν |
οἷον
χρὴ
καὶ
πράττων
ὥσπερ |
[0] |
μὲν
οὖν
τὴν
πρᾶξιν,
ἐξ
|
ὧν |
ἄν
τις
μάλιστα
δύναιτο
κατὰ |
[20] |
τοῖς
εὖ
φρονοῦσιν,
ἵνα
περὶ
|
ὧν |
ἂν
ἀμφιγνοῇς,
ἔχῃς
τοὺς
συνδοκιμάσοντας. |
[20] |
ὡς
αὐτὸς
τὰς
αἰτίας
ἕξων
|
ὧν |
ἂν
ἐκεῖνοι
πράξωσιν.
(Πιστοὺς
ἡγοῦ |
[20] |
μὴ
περὶ
πάντων,
ἀλλὰ
περὶ
|
ὧν |
ἂν
κρατήσαντί
σοι
μέλλῃ
συνοίσειν. |
[20] |
ὁποῖοί
τινές
εἰσι,
καὶ
περὶ
|
ὧν |
ἂν
λέγωσιν.
(Ταῖς
αὐταῖς
κόλαζε |
[10] |
ἔχωσιν.
Τὰς
κρίσεις
ποιοῦ
περὶ
|
ὧν |
ἂν
πρὸς
ἀλλήλους
ἀμφισβητῶσι,
μὴ |
[20] |
ὧν
ἥδιστα
συνδιατρίψεις,
ἀλλὰ
μεθ'
|
ὧν |
ἄριστα
τὴν
πόλιν
διοικήσεις.
Ἀκριβεῖς |
[0] |
ἄλλων
τι
τῶν
τοιούτων
κτημάτων,
|
ὧν |
αὐτοὶ
μὲν
ἐνδεεῖς
εἰσιν
ὑμεῖς |
[10] |
ἂν
μή
τις
χαίρῃ
τούτοις
|
ὧν |
αὐτὸν
δεῖ
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν. |
[20] |
διατριβαῖς
ἔθιζε
σαυτὸν
χαίρειν,
ἐξ
|
ὧν |
αὐτός
τ'
ἐπιδώσεις
καὶ
τοῖς |
[10] |
καθ'
ἑκάστην
τὴν
ἡμέραν
ἀγωνίζεσθε.
|
Ὧν |
ἐνθυμούμενον
χρὴ
προσέχειν
τὸν
νοῦν, |
[30] |
(Ὅ
τι
ἂν
ἀκριβῶσαι
βουληθῇς
|
ὧν |
ἐπίστασθαι
προσήκει
τοὺς
βασιλεῖς,
ἐμπειρίᾳ |
[30] |
χρῆσθαι
τοῖς
ἐπιτηδεύμασι
τούτοις,
ἐξ
|
ὧν |
ζῶντες
εὐδοκιμήσουσιν.
Βούλου
τὰς
εἰκόνας |
[20] |
φύσεως
ἀξίους
ὄντας,
μηδὲ
μεθ'
|
ὧν |
ἥδιστα
συνδιατρίψεις,
ἀλλὰ
μεθ'
ὧν |
[0] |
διεξιόντες
ὁρῶσι
τοὺς
μὲν
ὑφ'
|
ὧν |
ἥκιστα
χρῆν
διεφθαρμένους,
τοὺς
δ' |
[20] |
νόμιζε
μὴ
τοὺς
μείζω
περιβαλλομένους
|
ὧν |
οἷοί
τ'
εἰσι*
κατασχεῖν,
ἀλλὰ |
[30] |
βέλτιστα,
ταῦτα
τοῖς
ἔργοις
ἐπιτέλει.
|
Ὧν |
τὰς
δόξας
ζηλοῖς,
μιμοῦ
τὰς |
[10] |
τιθέασιν
τούτων
τῶν
ἄθλων,
περὶ
|
ὧν |
ὑμεῖς
καθ'
ἑκάστην
τὴν
ἡμέραν |
[0] |
καθ'
ὅλων
δὲ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων,
|
ὧν |
χρὴ
στοχάζεσθαι
καὶ
περὶ
ἃ |
[30] |
κτητά,
δόξα
δὲ
χρημάτων
οὐκ
|
ὠνητή, |
καὶ
τὰ
μὲν
καὶ
φαύλοις |
[20] |
τοῖς
μὴ
διὰ
σοῦ
γιγνομένοις,
|
ὡς |
αὐτὸς
τὰς
αἰτίας
ἕξων
ὧν |
[20] |
εἶναι
καὶ
θεραπείαν
μεγίστην,
ἂν
|
ὡς |
βέλτιστον
καὶ
δικαιότατον
σαυτὸν
παρέχῃς· |
[10] |
οἵ
τινες
τὰς
μὲν
ἀμφισβητήσεις
|
ὡς |
ἐλαχίστας
τὰς
δὲ
διαλύσεις
ὡς |
[30] |
σαυτοῦ
καὶ
τὰς
πράξεις,
ἵν'
|
ὡς |
ἐλαχίστοις
ἁμαρτήμασι
περιπίπτῃς.
Κράτιστον
μὲν |
[30] |
ἐστὶ
τῶν
προσταγμάτων·
εὑρήσεις
γὰρ
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
τοὺς
μὲν |
[10] |
ἂν
πρὸς
ἀρετὴν
ὠφελήσαιμεν.
Ἀλλ'
|
ὡς |
καὶ
τῆς
παιδεύσεως
καὶ
τῆς |
[50] |
τῶν
δεόντων
ἀποδοκίμαζε
(δῆλον
γὰρ
|
ὡς |
ὁ
μηδὲν
ὢν
αὐτὸς
χρήσιμος |
[20] |
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
ποίει
μὲν
|
ὡς |
οἱ
πρόγονοι
κατέδειξαν,
ἡγοῦ
δὲ |
[10] |
ὡς
ἐλαχίστας
τὰς
δὲ
διαλύσεις
|
ὡς |
οἷόν
τε
ταχίστας
τοῖς
πολίταις |
[10] |
καταγνῷς
τῶν
ἀνθρώπων
τοσαύτην
δυστυχίαν,
|
ὡς |
περὶ
μὲν
τὰ
θηρία
τέχνας |
[10] |
οὕτω
προσήκει
τὸ
σῶμα
γυμνάζειν,
|
ὡς |
τοῖς
βασιλεῦσι
τὴν
ψυχὴν
τὴν |
[10] |
ὀρθῶς
βασιλεύσοντα
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ὡς |
χρὴ
διοικήσοντα.
Μάλιστα
δ'
ἂν |
[0] |
ποιητῶν
τινες
τῶν
προγεγενημένων
ὑποθήκας
|
ὡς |
χρὴ
ζῆν
καταλελοίπασιν·
ὥστ'
ἐξ |
[30] |
τὸ
σῶμα
κόσμοις,
καρτέρει
δὲ
|
ὡς |
χρὴ
τοὺς
βασιλεύοντας
ἐν
τοῖς |
[20] |
τῶν
πόλεων
πρὸς
τὰς
ἥττους,
|
ὥσπερ |
ἂν
τὰς
κρείττους
πρὸς
ἑαυτὸν |
[20] |
ὢν
οἷον
χρὴ
καὶ
πράττων
|
ὥσπερ |
ἐν
τῷ
παρόντι
μετρίων
ἐπιθυμῇς |
[0] |
αἴτιόν
ἐστιν,
ὅτι
τὴν
βασιλείαν
|
ὥσπερ |
ἱερωσύνην
παντὸς
ἀνδρὸς
εἶναι
νομίζουσιν, |
[10] |
κειμένους.
Οἴκει
τὴν
πόλιν
ὁμοίως
|
ὥσπερ |
τὸν
πατρῷον
οἶκον,
(ταῖς
μὲν |
[10] |
ἀκινήτως
ἔχειν
περὶ
τῶν
δικαίων,
|
ὥσπερ |
τοὺς
νόμους
τοὺς
καλῶς
κειμένους. |
[0] |
ὑποθήκας
ὡς
χρὴ
ζῆν
καταλελοίπασιν·
|
ὥστ' |
ἐξ
ἁπάντων
τούτων
εἰκὸς
αὐτοὺς |
[40] |
τὰς
ἀληθείας
τῶν
πραγμάτων
φεύγουσιν,
|
ὥστ' |
οὐδὲ
τὰ
σφέτερ'
αὐτῶν
ἴσασιν, |
[40] |
εἰς
ἀγῶνας
καὶ
πράξεις
κατέστησαν,
|
ὥστε |
μὴ
μόνον
ἀκουστοὺς
ἡμῖν
ἀλλὰ |
[10] |
ἂν
τὰς
ἑαυτῶν
γνώμας
παρασκευάσωσιν.
|
(Ὥστε |
οὐδενὶ
τῶν
ἀσκητῶν
οὕτω
προσήκει |
[20] |
τὴν
ἀλήθειαν
οὕτω
φαίνου
προτιμῶν,
|
ὥστε |
πιστοτέρους
εἶναι
τοὺς
σοὺς
λόγους |
[0] |
χρῆσθαι
ταύταις
ταῖς
ἀφορμαῖς
πεποιήκασιν
|
ὥστε |
πολλοὺς
ἀμφισβητεῖν,
πότερόν
ἐστιν
ἄξιον |
[40] |
τοὺς
τῶν
δεόντων
τι
ποιοῦντας·
|
(ὥστε |
πῶς
ἄν
τις
τοῖς
τοιούτοις |
[50] |
τὴν
διάνοιαν
τὴν
σὴν
πλεῖστ'
|
ὠφελῆσαι |
δυνηθῶσιν.
(Ἐγὼ
μὲν
οὖν
ἅ |
[10] |
αὐτοὺς
οὐδὲν
ἂν
πρὸς
ἀρετὴν
|
ὠφελήσαιμεν. |
Ἀλλ'
ὡς
καὶ
τῆς
παιδεύσεως |
[40] |
βελτίστοις
οὔτε
τῶν
θρεμμάτων
τοῖς
|
ὠφελιμωτάτοις, |
ἀλλὰ
παντάπασιν
ἐναντίας
τῷ
συμφέροντι |
[40] |
κεχαρισμένον
τοῖς
πολλοῖς
μὴ
τοὺς
|
ὠφελιμωτάτους |
τῶν
λόγων
ζητεῖν,
ἀλλὰ
τοὺς |
[0] |
τοὺς
ἰδιώτας
παιδεύοντες
ἐκείνους
μόνον
|
ὠφελοῦσιν· |
εἰ
δέ
τις
τοὺς
κρατοῦντας |