Paragraphes |
[30] |
τῴ
σοι
συμβῇ
τῶν
φαύλων
|
χαίρειν, |
ἐνδείκνυσο
δὲ
περὶ
τὰ
μέγιστα |
[20] |
ἐκείναις
ταῖς
διατριβαῖς
ἔθιζε
σαυτὸν
|
χαίρειν, |
ἐξ
ὧν
αὐτός
τ'
ἐπιδώσεις |
[10] |
καλῶς
ἄρχειν,
ἂν
μή
τις
|
χαίρῃ |
τούτοις
ὧν
αὐτὸν
δεῖ
ποιεῖσθαι |
[40] |
οἷς
ὁρῶσι
τοὺς
ὄχλους
μάλιστα
|
χαίροντας. |
~Ταῦτα
δὲ
διῆλθον
ἡγούμενος
σὲ |
[40] |
πολλοὺς
αὐτῶν
οὔτε
τῶν
σιτίων
|
χαίροντας |
τοῖς
ὑγιεινοτάτοις
οὔτε
τῶν
ἐπιτηδευμάτων |
[40] |
μὲν
περὶ
τῶν
ἰδίων
λογιζόμενοι,
|
χαίρουσι |
δὲ
περὶ
τῶν
ἀλλοτρίων
διαλεγόμενοι, |
[40] |
ἀκούοντες
μὲν
γὰρ
τῶν
τοιούτων
|
χαίρουσι, |
θεωροῦντες
δὲ
τοὺς
ἀγῶνας
καὶ |
[0] |
δῶρον
ἐξεργασθὲν
ἄξιον
τῆς
ὑποθέσεως,
|
χαλεπὸν |
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
συνιδεῖν·
πολλὰ |
[20] |
ἁμαρτανομένων.
(Ἀρχικὸς
εἶναι
βούλου
μὴ
|
χαλεπότητι |
μηδὲ
τῷ
σφόδρα
κολάζειν,
ἀλλὰ |
[30] |
δὲ
πρὸς
τὰς
συνουσίας
ἁρμόττει.
|
Χαλεπώτατον |
δὲ
τοῦτο
πάντων
ἐστὶ
τῶν |
[0] |
βασιλεῦσιν
ὑμῖν
ἐσθῆτας
ἄγειν
ἢ
|
χαλκὸν |
ἢ
χρυσὸν
εἰργασμένον
ἢ
τῶν |
[40] |
ἔξεστιν
εἰπεῖν,
ἀλλ'
ἡγεῖσθαι
τοῦτον
|
χαριέστατον, |
ὃς
ἂν
τῶν
διεσπαρμένων
ἐν |
[10] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἀμφισβητῶσι,
μὴ
πρὸς
|
χάριν |
μηδ'
ἐναντίας
ἀλλήλαις,
ἀλλ'
ἀεὶ |
[0] |
πλησιάζουσιν,
οἱ
δὲ
συνόντες
πρὸς
|
χάριν |
ὁμιλοῦσι.
Καὶ
γὰρ
τοι
κύριοι |
[10] |
παρακληθείης,
(εἰ
δεινὸν
ἡγήσαιο
τοὺς
|
χείρους |
τῶν
βελτιόνων
ἄρχειν
καὶ
τοὺς |
[10] |
βασιλεύσοντα
καὶ
τὴν
πόλιν
ὡς
|
χρὴ |
διοικήσοντα.
Μάλιστα
δ'
ἂν
αὐτὸς |
[0] |
τινες
τῶν
προγεγενημένων
ὑποθήκας
ὡς
|
χρὴ |
ζῆν
καταλελοίπασιν·
ὥστ'
ἐξ
ἁπάντων |
[50] |
ἀλλὰ
τοιαύτας,
αἷς
κἂν
σφόδρα
|
χρῇ |
καὶ
μηδεμίαν
ἡμέραν
διαλείπῃς,
οὐ |
[20] |
ἀλλ'
ἂν
τοιοῦτος
ὢν
οἷον
|
χρὴ |
καὶ
πράττων
ὥσπερ
ἐν
τῷ |
[10] |
τὴν
ἡμέραν
ἀγωνίζεσθε.
Ὧν
ἐνθυμούμενον
|
χρὴ |
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
ὅπως
ὅσον |
[0] |
ὅλων
δὲ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων,
ὧν
|
χρὴ |
στοχάζεσθαι
καὶ
περὶ
ἃ
δεῖ |
[50] |
ἑκάστου
τούτων
φαίνεσθαι
βουλεύεσθαι
δυνάμενον.
|
(Χρὴ |
τοίνυν
ἀφέμενον
τῶν
ἀμφισβητουμένων
ἐπὶ |
[30] |
σῶμα
κόσμοις,
καρτέρει
δὲ
ὡς
|
χρὴ |
τοὺς
βασιλεύοντας
ἐν
τοῖς
ἄλλοις |
[10] |
ἀσκήσεις.
(Ἄρχεσθαι
μὲν
οὖν
ἐντεῦθεν
|
χρὴ |
τοὺς
μέλλοντάς
τι
τῶν
δεόντων |
[40] |
γὰρ
οὐκ
ἐν
τοῖς
λόγοις
|
χρὴ |
τούτοις7
ζητεῖν
τὰς
καινότητας,
ἐν |
[30] |
δ'
ἀθάνατος,
καὶ
δόξῃ
μὲν
|
χρήματα |
κτητά,
δόξα
δὲ
χρημάτων
οὐκ |
[30] |
μὲν
χρήματα
κτητά,
δόξα
δὲ
|
χρημάτων |
οὐκ
ὠνητή,
καὶ
τὰ
μὲν |
[0] |
γὰρ
τοι
κύριοι
γιγνόμενοι
καὶ
|
χρημάτων |
πλείστων
καὶ
πραγμάτων
μεγίστων,
διὰ |
[0] |
τοὺς
μὲν
ὑφ'
ὧν
ἥκιστα
|
χρῆν |
διεφθαρμένους,
τοὺς
δ'
εἰς
τοὺς |
[20] |
ἀλλὰ
τοὺς
ἄριστα
τῇ
παρούσῃ
|
χρησαμένους, |
καὶ
νόμιζε
τελέως
εὐδαιμονήσειν
οὐκ |
[30] |
εἶναι
ταπεινοὺς
φαινομένους.
Δεῖ
δὲ
|
χρῆσθαι |
μὲν
ἀμφοτέραις
ταῖς
ἰδέαις
ταύταις, |
[0] |
μεγίστων,
διὰ
τὸ
μὴ
καλῶς
|
χρῆσθαι |
ταύταις
ταῖς
ἀφορμαῖς
πεποιήκασιν
ὥστε |
[30] |
τοὺς
δὲ
βασιλεῖς
μὴ
τολμᾶν
|
χρῆσθαι |
τοῖς
ἐπιτηδεύμασι
τούτοις,
ἐξ
ὧν |
[30] |
τῶν
ἔργων
γυμνάζεσθαι
δύνασθαί
σε
|
χρῆσθαι |
τοῖς
πράγμασι
ποιήσει.
Θεώρει
τὰ |
[10] |
ἐν
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
πράγμασι
|
χρησίμην |
εἶναι,
πρὸς
δὲ
τὸ
βελτίους |
[40] |
ἢ
παραινῶν
ἢ
διδάσκων
ἢ
|
χρήσιμόν |
τι
λέγων
ἀρέσειεν;
Οἳ
πρὸς |
[50] |
ὡς
ὁ
μηδὲν
ὢν
αὐτὸς
|
χρήσιμος |
οὐδ'
ἄν
ἄλλον
φρόνιμον
ποιήσειεν) |
[50] |
ἀλλ'
ἐπὶ
τῶν
πράξεων
τῶν
|
χρησίμων |
αὐτοὺς
δοκιμάζειν,
(ἄλλως
τ'
ἐπειδὴ |
[40] |
ποιημάτων
καὶ
τῶν
συγγραμμάτων
μάτων
|
χρησιμώτατα |
μὲν
ἅπαντες
νομίζουσιν,
οὐ
μὴν |
[0] |
γενέσθαι
ταύτην
καλλίστην
δωρεὰν
καὶ
|
χρησιμωτάτην |
καὶ
μάλιστα
πρέπουσαν
ἐμοί
τε |
[50] |
θεράπευε,
γιγνώσκων
ὅτι
σύμβουλος
ἀγαθὸς
|
χρησιμώτατον |
καὶ
τυραννικώτατον
ἁπάντων
τῶν
κτημάτων |
[10] |
γὰρ
στοιχεῖα
πρῶτα
καὶ
μέγιστα
|
χρηστῆς |
πολιτείας
ἐστίν.
(Τῶν
προσταγμάτων
καὶ |
[20] |
μὴ
πλέον
οἱ
πονηροὶ
τῶν
|
χρηστῶν |
ἔχωσιν.
Ἄκουε
τοὺς
λόγους
τοὺς |
[10] |
τῶν
ἄλλων
πολιτειῶν
αὗται
πλεῖτον
|
χρόνον |
διαμένουσιν,
αἵ
τινες
ἂν
ἄριστα |
[20] |
βασιλευόντων
ἐστί.
(Διὰ
παντὸς
τοῦ
|
χρόνου |
τὴν
ἀλήθειαν
οὕτω
φαίνου
προτιμῶν, |
[0] |
ἐσθῆτας
ἄγειν
ἢ
χαλκὸν
ἢ
|
χρυσὸν |
εἰργασμένον
ἢ
τῶν
ἄλλων
τι |
[30] |
συμβουλεύσειας,
τούτοις
αὐτὸς
ἐμμένειν
ἀξίου.
|
Χρῶ |
τοῖς
εἰρημένοις
ἢ
ζήτει
βελτίω |
[20] |
σοι
πλησιάσαντες
ὅμοιόν
σε
τοῖς
|
χρωμένοις |
εἶναι
νομιοῦσιν.
Τοιούτους
ἐφίστη
τοῖς |