Paragraphes
[20]	ἀναλίσκειν καὶ τοὺς ἐργαζομένους τὰ	σὰ	πλείω ποιεῖν· ἅπαντα γὰρ τὰ
[20]	γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους πρὸς	σαυτὸν	διαθῇς, οὕτω καὶ σὺ πρὸς
[20]	ἂν ὡς βέλτιστον καὶ δικαιότατον	σαυτὸν	παρέχῃς· μᾶλλον γὰρ ἐλπὶς τοὺς
[20]	ἐπ' ἐκείναις ταῖς διατριβαῖς ἔθιζε	σαυτὸν	χαίρειν, ἐξ ὧν αὐτός τ'
[30]	(Ἐπισκόπει τοὺς λόγους ἀεὶ τοὺς	σαυτοῦ	καὶ τὰς πράξεις, ἵν' ὡς
[20]	διαβάλλοντας, αἷσπερ τοὺς ἐξαμαρτάνοντας. Ἄρχε	σαυτοῦ	μηδὲν ἧττον ἢ τῶν ἄλλων,
[10]	Μάλιστα δ' ἂν αὐτὸς ὑπὸ	σαυτοῦ	παρακληθείης, (εἰ δεινὸν ἡγήσαιο τοὺς
[30]	δὲ βασιλεῖς ἀτάκτως, ἀλλὰ τὴν	σαυτοῦ	σωφροσύνην παράδειγμα τοῖς ἄλλοις καθίστη,
[20]	τῶν πολιτῶν εὔνοιαν καὶ τὴν	σαυτοῦ	φρόνησιν· διὰ γὰρ τούτων καὶ
[30]	ταύτης πράξεις. Μὴ περιίδῃς τὴν	σαυτοῦ	φύσιν ἅπασαν ἅμα διαλυθεῖσαν· ἀλλ'
[30]	μὲν πειρῶ τὴν ἀσφάλειαν καὶ	σαυτῷ	καὶ τῇ πόλει διαφυλάττειν· ἐὰν
[20]	τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἄμεινον ἑαυτῶν	σὲ	βουλεύεσθαι. Πολεμικὸς μὲν ἴσθι ταῖς
[50]	χαίροντας. ~Ταῦτα δὲ διῆλθον ἡγούμενος	σὲ	δεῖν, τὸν οὐχ ἕνα τῶν
[20]	Δεινὸς μὲν φαίνου τῷ μηδέν	σε	λανθάνειν τῶν γιγνομένων, πρᾶος δὲ
[30]	ὁρῶντες διὰ τὴν ὄψιν ἄξιόν	σε	τῆς ἀρχῆς εἶναι νομίζωσιν, οἱ
[20]	οἱ μή σοι πλησιάσαντες ὅμοιόν	σε	τοῖς χρωμένοις εἶναι νομιοῦσιν. Τοιούτους
[50]	τε γιγνώσκω παρῄνεκα, καὶ τιμῶ	σε	τούτοις οἷς τυγχάνω δυνάμενος· βούλου
[30]	αὐτῶν τῶν ἔργων γυμνάζεσθαι δύνασθαί	σε	χρῆσθαι τοῖς πράγμασι ποιήσει. Θεώρει
[10]	τῶν δὲ μαθητής, καὶ παρασκεύαζε	σεαυτὸν	τῶν μὲν ἐλαττόνων κριτὴν τῶν
[30]	ἔνεισιν. (Ἀστεῖος εἶναι πειρῶ καὶ	σεμνός·	τὸ μὲν γὰρ τῇ τυραννίδι
[30]	ἐπὶ τὸ πολὺ τοὺς μὲν	σεμνυνομένους	ψυχροὺς ὄντας, τοὺς δὲ βουλομένους
[40]	συνεξαμαρτάνουσιν ἀλλ' οὐ τοῖς ἀποτρέπουσιν.	(Σημεῖον	δ' ἄν τις ποιήσαιτο τὴν
[30]	ὅλης ἦθος ὁμοιοῦται τοῖς ἄρχουσιν.	Σημεῖον	ἔστω σοι τοῦ καλῶς βασιλεύειν,
[30]	καὶ σωφρονεστέρους γιγνομένους διὰ τὴν	σὴν	ἐπιμέλειαν. (Περὶ πλείονος ποιοῦ δόξαν
[50]	τινες ἂν τὴν διάνοιαν τὴν	σὴν	πλεῖστ' ὠφελῆσαι δυνηθῶσιν. (Ἐγὼ μὲν
[20]	ἀλλὰ τῷ πάντας ἡττᾶσθαι τῆς	σῆς	διανοίας καὶ νομίζειν ὑπὲρ τῆς
[20]	τοὺς βουλομένους, ἀλλὰ τοὺς τῆς	σῆς	φύσεως ἀξίους ὄντας, μηδὲ μεθ'
[40]	τοὺς πολλοὺς αὐτῶν οὔτε τῶν	σιτίων	χαίροντας τοῖς ὑγιεινοτάτοις οὔτε τῶν
[0]	πραοτέρας ποιήσειεν. (Πρῶτον μὲν οὖν	σκεπτέον	τί τῶν βασιλευόντων ἔργον ἐστίν·
[40]	ἢ τῇ ψυχῇ πονῆσαι καὶ	σκέψασθαι	περί τινος τῶν ἀναγκαίων. (Εὕροι
[10]	μὴ ῥᾳθυμεῖν μηδ' ἀμελεῖν, ἀλλὰ	σκοπεῖν	ὅπως φρονιμώτερον διακείσονται τῶν ἄλλων·
[40]	διατρίβειν; (Ὅλως γὰρ εἰ θέλοιμεν	σκοπεῖν	τὰς φύσεις τὰς τῶν ἀνθρώπων,
[10]	ἐᾷς μήθ' ὑβριζόμενον περιορᾷς, ἀλλὰ	σκοπῇς	ὅπως οἱ βέλτιστοι μὲν τὰς
[30]	μὲν γὰρ φιλοσοφεῖν τὰς ὁδούς	σοι	δείξει, τὸ δ' ἐπ' αὐτῶν
[20]	ποιοῦ τῶν ἀφικνουμένων μὴ τοὺς	σοὶ	δωρεὰς ἄγοντας, ἀλλὰ τοὺς παρὰ
[50]	ἀρχόμενος, μὴ τὰς εἰθισμένας ἄγειν	σοι	δωρεάς, ἃς ὑμεῖς πολὺ πλείονος
[20]	δόκει δὲ τοῖς ἄλλοις, ὅταν	σοι	καιρὸς ᾖ. Δεινὸς μὲν φαίνου
[0]	πρέπουσαν ἐμοί τε δοῦναι καὶ	σοὶ	λαβεῖν, εἰ δυνηθείην ὁρίσαι ποίων
[30]	τοῖς εἰρημένοις φρονεῖν. Ἅττ' ἄν	σοι	λογιζομένῳ φαίνηται βέλτιστα, ταῦτα τοῖς
[20]	ἀλλὰ περὶ ὧν ἂν κρατήσαντί	σοι	μέλλῃ συνοίσειν. Φαύλους ἡγοῦ μὴ
[10]	τοιαῦτα τῶν ἀναλωμάτων αὐτῷ τε	σοὶ	παραμενεῖ, καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις πλείονος
[20]	εἰδὼς ὅτι πάντες οἱ μή	σοι	πλησιάσαντες ὅμοιόν σε τοῖς χρωμένοις
[50]	ἐστίν. Ἡγοῦ δὲ τούτους μεγίστην	σοι	ποιεῖν τὴν βασιλείαν, οἵ τινες
[30]	Λάνθανε μέν, ἢν ἐπὶ τῴ	σοι	συμβῇ τῶν φαύλων χαίρειν, ἐνδείκνυσο
[30]	ὁμοιοῦται τοῖς ἄρχουσιν. Σημεῖον ἔστω	σοι	τοῦ καλῶς βασιλεύειν, ἂν τοὺς
[10]	δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν. Μελέτω	σοι	τοῦ πλήθους, καὶ περὶ παντὸς
[20]	τοῖς πράγμασι τοῖς μὴ διὰ	σοῦ	γιγνομένοις, ὡς αὐτὸς τὰς αἰτίας
[20]	δωρεὰς ἄγοντας, ἀλλὰ τοὺς παρὰ	σοῦ	λαμβάνειν ἀξιοῦντας· τιμῶν γὰρ τοὺς
[30]	αὐτοὶ παρ' αὑτοῖς ὄντες μᾶλλόν	σου	τὴν γνώμην ἢ τὴν τύχην
[20]	προτιμῶν, ὥστε πιστοτέρους εἶναι τοὺς	σοὺς	λόγους μᾶλλον ἢ τοὺς τῶν
[10]	ποιητῶν τῶν εὐδοκιμούντων μήτε τῶν	σοφιστῶν	μηδενὸς οἴου δεῖν ἀπείρως ἔχειν,
[30]	εἰρημένοις ἢ ζήτει βελτίω τούτων.	(Σοφοὺς	νόμιζε μὴ τοὺς ἀκριβῶς περὶ
[30]	ἐνδείκνυσο δὲ περὶ τὰ μέγιστα	σπουδάζων.	(Μὴ τοὺς μὲν ἄλλους ἀξίου
[50]	ἔχειν τοῖς ἄλλοις, μηδὲ τὰ	σπουδαῖα	τῶν πραγμάτων μηδὲ τοὺς εὖ
[10]	ἄλλοι μηδὲν ἀδικήσονται· ταῦτα γὰρ	στοιχεῖα	πρῶτα καὶ μέγιστα χρηστῆς πολιτείας
[0]	δὲ τῶν ἐπιτηδευμάτων, ὧν χρὴ	στοχάζεσθαι	καὶ περὶ ἃ δεῖ διατρίβειν,
[40]	τῶν λεγομένων ἐστὶν ἃ καὶ	σὺ	γιγνώσκεις· οὐδὲ γὰρ ἐμὲ τοῦτο
[20]	πρὸς σαυτὸν διαθῇς, οὕτω καὶ	σὺ	πρὸς ἐκείνους ἕξεις. Ποίει μὲν
[0]	μέτρου ποιημάτων καὶ τῶν καταλογάδην	συγγραμμάτων	ἔτι μὲν ἐν ταῖς διανοίαις
[40]	καὶ τῶν ποιημάτων καὶ τῶν	συγγραμμάτων	μάτων χρησιμώτατα μὲν ἅπαντες νομίζουσιν,
[0]	ἠναγκασμένους, τοῖς δ' ἀμφότερα ταῦτα	συμβεβηκότα,	πάλιν ὁπωσοῦν ζῆν ἡγοῦνται λυσιτελεῖν
[30]	μέν, ἢν ἐπὶ τῴ σοι	συμβῇ	τῶν φαύλων χαίρειν, ἐνδείκνυσο δὲ
[20]	πόλιν πάρεχε καὶ πρὸς τὰ	συμβόλαια	νόμιμον, περὶ πλείστου δὲ ποιοῦ
[40]	ὅτι τοῦ μὲν νουθετεῖν καὶ	συμβουλεύειν	βουλεύειν ἀφεκτέον, τὰ δὲ τοιαῦτα
[0]	τῶν ἀεὶ παρόντων ἔργον ἐστὶ	συμβουλεύειν·	καθ' ὅλων δὲ τῶν ἐπιτηδευμάτων,
[40]	μοι πρόδηλον ἦν, ὅτι τὰ	συμβουλεύοντα	καὶ τῶν ποιημάτων καὶ τῶν
[50]	μὲν ἐπὶ τῶν καιρῶν θεωρεῖν	συμβουλεύοντας,	εἰ δὲ μή, καὶ καθ'
[30]	Ἃ τοῖς αὑτοῦ παισὶν ἂν	συμβουλεύσειας,	τούτοις αὐτὸς ἐμμένειν ἀξίου. Χρῶ
[50]	ποιοῦ καὶ θεράπευε, γιγνώσκων ὅτι	σύμβουλος	ἀγαθὸς χρησιμώτατον καὶ τυραννικώτατον ἁπάντων
[40]	τούτους φασὶ μὲν ἀρίστους γεγενῆσθαι	συμβούλους	τῶ βίῳ τῷ τῶν ἀνθρώπων,
[10]	ἔχοντα. Ζήτει νόμους τὸ μὲν	σύμπαν	δικαίους καὶ συμφέροντας καὶ σφίσιν
[30]	Θεώρει τὰ γιγνόμενα καὶ τὰ	συμπίπτοντα	καὶ τοῖς ἰδιώταις καὶ τοῖς
[0]	ποιῆσαι· τὰ γὰρ ἄλλα τὰ	συμπίπτοντα	κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην τούτων
[10]	γίγνωσκε· καὶ γὰρ πρέπει καὶ	συμφέρει	τὴν τῶν βασιλέων γνώμην ἀκινήτως
[10]	τὸ μὲν σύμπαν δικαίους καὶ	συμφέροντας	καὶ σφίσιν αὐτοῖς ὁμολογουμένους, πρὸς
[40]	ὠφελιμωτάτοις, ἀλλὰ παντάπασιν ἐναντίας τῷ	συμφέροντι	τὰς ἡδονὰς ἔχοντας, καὶ δοκοῦντας
[20]	συνοίσειν. Φαύλους ἡγοῦ μὴ τοὺς	συμφερόντως	ἡττωμένους, ἀλλὰ τοὺς μετὰ βλάβης
[30]	ταῖς ἰδέαις ταύταις, τὴν δὲ	συμφορὰν	τὴν ἑκατέρᾳ προσοῦσαν διαφεύγειν. (Ὅ
[0]	μὲν ἀγαθὰ διαφυλάττειν τὰς δὲ	συμφορὰς	διαφεύγειν, τῶν ἀεὶ παρόντων ἔργον
[30]	καλῶς καὶ μετρίως καὶ τὰς	συμφορὰς	καὶ τὰς εὐτυχίας φέρειν ἐπισταμένους.
[0]	λυσιτελεῖν μᾶλλον ἢ μετὰ τοιούτων	συμφορῶν	ἁπάσης τῆς Ἀσίας βασιλεύειν. (Ταύτης
[40]	ἀνθρώπων, ταῦτα δὲ λέγοντες αἱροῦνται	συνδιατρίβειν	ταῖς ἀλλήλων ἀνοίαις μᾶλλον ἢ
[20]	ὄντας, μηδὲ μεθ' ὧν ἥδιστα	συνδιατρίψεις,	ἀλλὰ μεθ' ὧν ἄριστα τὴν
[20]	ὧν ἂν ἀμφιγνοῇς, ἔχῃς τοὺς	συνδοκιμάσοντας.	Διόρα καὶ τοὺς τέχνῃ κολακεύοντας
[30]	περὶ καλῶν ἐπιτηδευμάτων λέγειν, ἵνα	συνεθισθῇς	ὅμοια τοῖς εἰρημένοις φρονεῖν. Ἅττ'
[40]	μέν, πλησιάζειν δὲ βούλονται τοῖς	συνεξαμαρτάνουσιν	ἀλλ' οὐ τοῖς ἀποτρέπουσιν. (Σημεῖον
[0]	ὑποθέσεως, χαλεπὸν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς	συνιδεῖν·	πολλὰ γὰρ καὶ τῶν μετὰ
[20]	ὧν ἂν κρατήσαντί σοι μέλλῃ	συνοίσειν.	Φαύλους ἡγοῦ μὴ τοὺς συμφερόντως
[50]	ἀφέμενον τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπὶ τοῦ	συνομολογουμένου	λαμβάνειν αὐτῶν τὸν ἔλεγχον, καὶ
[30]	ἀρχῆς εἶναι νομίζωσιν, οἱ δὲ	συνόντες	διὰ τὴν τῆς ψυχῆς ῥώμην
[0]	αὐτοῖς οὐ πλησιάζουσιν, οἱ δὲ	συνόντες	πρὸς χάριν ὁμιλοῦσι. Καὶ γὰρ
[20]	Ἀκριβεῖς ποιοῦ τὰς δοκιμασίας τῶν	συνόντων,	εἰδὼς ὅτι πάντες οἱ μή
[40]	ἐν μὲν ταῖς πρὸς ἀλλήλους	συνουσίαις	ἢ λοιδοροῦντας ἢ λοιδορουμένους, ἐν
[20]	μᾶλλον ἢ τῶν πολιτῶν. Μηδεμίαν	συνουσίαν	εἰκῇ προσδέχου μηδ' ἀλογίστως, ἀλλ'
[30]	πρέπει, τὸ δὲ πρὸς τὰς	συνουσίας	ἁρμόττει. Χαλεπώτατον δὲ τοῦτο πάντων
[0]	ἐν ταῖς διανοίαις ὄντα τῶν	συντιθέντων	μεγάλας τὰς προσδοκίας παρέσχεν, ἐπιτελεσθέντα
[40]	πραγμάτων φεύγουσιν, ὥστ' οὐδὲ τὰ	σφέτερ'	αὐτῶν ἴσασιν, ἀλλὰ λυποῦνται μὲν
[10]	σύμπαν δικαίους καὶ συμφέροντας καὶ	σφίσιν	αὐτοῖς ὁμολογουμένους, πρὸς δὲ τούτοις
[20]	βούλου μὴ χαλεπότητι μηδὲ τῷ	σφόδρα	κολάζειν, ἀλλὰ τῷ πάντας ἡττᾶσθαι
[50]	πωλούντων, ἀλλὰ τοιαύτας, αἷς κἂν	σφόδρα	χρῇ καὶ μηδεμίαν ἡμέραν διαλείπῃς,
[20]	γὰρ τούτων καὶ κτᾶσθαι καὶ	σώζειν	τὰς τυραννίδας μάλιστ' ἄν τις
[10]	τῶν ἀσκητῶν οὕτω προσήκει τὸ	σῶμα	γυμνάζειν, ὡς τοῖς βασιλεῦσι τὴν
[30]	ἐσθῆσι καὶ τοῖς περὶ τὸ	σῶμα	κόσμοις, καρτέρει δὲ ὡς χρὴ
[40]	διαλεγόμενοι, βούλοιντο δ' ἂν τῷ	σώματι	κακοπαθῆσαι μᾶλλον ἢ τῇ ψυχῇ
[20]	εὐνουστάτους. (Φυλακὴν ἀσφαλεστάτην ἡγοῦ τοῦ	σώματος	εἶναι τήν τε τῶν φίλων
[30]	ἅμα διαλυθεῖσαν· ἀλλ' ἐπειδὴ θνητοῦ	σώματος	ἔτυχες, πειρῶ τῆς ψυχῆς ἀθάνατον
[30]	ἀρετῆς ὑπόμνημα μᾶλλον ἢ τοῦ	σώματος	καταλιπεῖν. Μάλιστα μὲν πειρῶ τὴν
[20]	καὶ τοὺς δαπανῶντας ἀπὸ τῶν	σῶν	ἀναλίσκειν καὶ τοὺς ἐργαζομένους τὰ
[20]	καὶ νομίζειν ὑπὲρ τῆς αὑτῶν	σωτηρίας	ἄμεινον ἑαυτῶν σὲ βουλεύεσθαι. Πολεμικὸς
[30]	τοὺς ἀρχομένους ὁρᾷς εὐπορωτέρους καὶ	σωφρονεστέρους	γιγνομένους διὰ τὴν σὴν ἐπιμέλειαν.
[30]	βασιλεῖς ἀτάκτως, ἀλλὰ τὴν σαυτοῦ	σωφροσύνην	παράδειγμα τοῖς ἄλλοις καθίστη, γιγνώσκων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/10/2008