Paragraphes |
[30] |
ἄλλους
ἀξίου
κοσμίως
ζῆν
τοὺς
|
δὲ |
βασιλεῖς
ἀτάκτως,
ἀλλὰ
τὴν
σαυτοῦ |
[30] |
ἀποθνήσκειν,
ἵνα
τελευτήσαντες
ἐπαινεθῶσι,
τοὺς
|
δὲ |
βασιλεῖς
μὴ
τολμᾶν
χρῆσθαι
τοῖς |
[30] |
μὲν
σεμνυνομένους
ψυχροὺς
ὄντας,
τοὺς
|
δὲ |
βουλομένους
μένους
ἀστείους
εἶναι
ταπεινοὺς |
[40] |
γὰρ
ἐκείνους
ἐπαινοῦσι
μέν,
πλησιάζειν
|
δὲ |
βούλονται
τοῖς
συνεξαμαρτάνουσιν
ἀλλ'
οὐ |
[10] |
ἄριστα
τὸ
πλῆθος
θεραπεύωσιν.
Καλῶς
|
δὲ |
δημαγωγήσεις,
ἔαν
μήθ'
ὑβρίζειν
τὸν |
[50] |
δὲ
διὰ
τῶν
πολιτικῶν
οἱ
|
δὲ |
δι'
ἄλλων
τινῶν
φρονιμωτέρους
ἔσεσθαι |
[50] |
διὰ
τῶν
ἐριστικῶν
λόγων
οἱ
|
δὲ |
διὰ
τῶν
πολιτικῶν
οἱ
δὲ |
[10] |
μὲν
ἀμφισβητήσεις
ὡς
ἐλαχίστας
τὰς
|
δὲ |
διαλύσεις
ὡς
οἷόν
τε
ταχίστας |
[50] |
τοὺς
ὄχλους
μάλιστα
χαίροντας.
~Ταῦτα
|
δὲ |
διῆλθον
ἡγούμενος
σὲ
δεῖν,
τὸν |
[20] |
τοὺς
καλῶν
μὲν
ἐφιεμένους,
ἐξεργάζεσθαι
|
δὲ |
δυναμένους
οἷς
ἂν
ἐπιχειρῶσιν.
(Ζήλου |
[30] |
ἀκμῆς
τῶν
καιρῶν
τυγχάνειν,
ἐπειδὴ
|
δὲ |
δυσκαταμαθήτως
ἔχουσιν,
ἐλλείπειν
αἱροῦ
καὶ |
[20] |
ὡς
οἱ
πρόγονοι
κατέδειξαν,
ἡγοῦ
|
δὲ |
θῦμα
τοῦτο
κάλλιστον
εἶναι
καὶ |
[0] |
μεγάλας
τὰς
προσδοκίας
παρέσχεν,
ἐπιτελεσθέντα
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐπιδειχθέντα
πολὺ |
[30] |
μὲν
περὶ
αὑτῶν
λέγοντας,
ὁμιλεῖν
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
πράγμασι
καὶ
τοῖς |
[50] |
τούτοις
οἷς
τυγχάνω
δυνάμενος·
βούλου
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἄλλους,
ὅπερ
εἶπον |
[40] |
βίῳ
τῷ
τῶν
ἀνθρώπων,
ταῦτα
|
δὲ |
λέγοντες
αἱροῦνται
συνδιατρίβειν
ταῖς
ἀλλήλων |
[10] |
τῶν
μὲν
ἀκροατὴς
γίγνου
τῶν
|
δὲ |
μαθητής,
καὶ
παρασκεύαζε
σεαυτὸν
τῶν |
[10] |
τῶν
μὲν
ἐλαττόνων
κριτὴν
τῶν
|
δὲ |
μειζόνων
ἀγωνιστήν·
διὰ
γὰρ
τούτων |
[50] |
τῶν
καιρῶν
θεωρεῖν
συμβουλεύοντας,
εἰ
|
δὲ |
μή,
καὶ
καθ'
ὅλων
τῶν |
[10] |
εὑρετὴς
γίγνου
τῶν
βελτίστων,
εἰ
|
δὲ |
μή,
μιμοῦ
τὰ
παρὰ
τοῖς |
[50] |
ἄν
ἄλλον
φρόνιμον
ποιήσειεν)
(τοὺς
|
δὲ |
νοῦν
ἔχοντας
καὶ
δυναμένους
ὁρᾶν |
[50] |
ἔσεσθαι
τοὺς
αὐτοῖς
πλησιάζοντας,
ἐκεῖνο
|
δὲ |
πάντες
ὁμολογοῦσιν,
ὅτι
δεῖ
τὸν |
[30] |
συμβῇ
τῶν
φαύλων
χαίρειν,
ἐνδείκνυσο
|
δὲ |
περὶ
τὰ
μέγιστα
σπουδάζων.
(Μὴ |
[40] |
περὶ
τῶν
ἰδίων
λογιζόμενοι,
χαίρουσι
|
δὲ |
περὶ
τῶν
ἀλλοτρίων
διαλεγόμενοι,
βούλοιντο |
[0] |
αὐτοὶ
μὲν
ἐνδεεῖς
εἰσιν
ὑμεῖς
|
δὲ |
πλουτεῖτε,
λίαν
ἔδοξαν
εἶναί
μοι |
[20] |
τὰ
συμβόλαια
νόμιμον,
περὶ
πλείστου
|
δὲ |
ποιοῦ
τῶν
ἀφικνουμένων
μὴ
τοὺς |
[10] |
ἐργασίας
αὐτοῖς
καθίστη
κερδαλέας,
τὰς
|
δὲ |
πραγματείας
ἐπιζημίους,
ἵνα
τὰς
μὲν |
[10] |
κατασκευαῖς
λαμπρῶς
καὶ
βασιλικῶς,
ταῖς
|
δὲ |
πράξεσιν
ἀκριβῶς,
ἵν'
εὐδοκιμῇς
ἅμα |
[0] |
τὸν
τῶν
ἰδιωτευόντων
μὲν
ἐπιεικῶς
|
δὲ |
πραττόντων,
ἢ
τὸν
τῶν
τυραννευόντων. |
[30] |
γὰρ
τῇ
τυραννίδι
πρέπει,
τὸ
|
δὲ |
πρὸς
τὰς
συνουσίας
ἁρμόττει.
Χαλεπώτατον |
[30] |
ἀμφοτέραις
ταῖς
ἰδέαις
ταύταις,
τὴν
|
δὲ |
συμφορὰν
τὴν
ἑκατέρᾳ
προσοῦσαν
διαφεύγειν. |
[0] |
τὰ
μὲν
ἀγαθὰ
διαφυλάττειν
τὰς
|
δὲ |
συμφορὰς
διαφεύγειν,
τῶν
ἀεὶ
παρόντων |
[30] |
τῆς
ἀρχῆς
εἶναι
νομίζωσιν,
οἱ
|
δὲ |
συνόντες
διὰ
τὴν
τῆς
ψυχῆς |
[0] |
ἀνθρώπων
αὐτοῖς
οὐ
πλησιάζουσιν,
οἱ
|
δὲ |
συνόντες
πρὸς
χάριν
ὁμιλοῦσι.
Καὶ |
[40] |
ἢ
λοιδοροῦντας
ἢ
λοιδορουμένους,
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
ἐρημίαις
οὐ
βουλευομένους
ἀλλ' |
[40] |
τοὺς
νοῦν
οὐκ
ἔχοντας,
οὕτω
|
δὲ |
τὰς
ἀληθείας
τῶν
πραγμάτων
φεύγουσιν, |
[0] |
ἂν
τὰς
ἀρχὰς
ἀσφαλεστέρας,
τοῖς
|
δὲ |
τὰς
πολιτείας
πραοτέρας
ποιήσειεν.
(Πρῶτον |
[10] |
ἵνα
τὰς
μὲν
φεύγωσι,
πρὸς
|
δὲ |
τὰς
προθυμότερον
ἔχωσιν.
Τὰς
κρίσεις |
[0] |
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
βασιλεύειν.
(Ταύτης
|
δὲ |
τῆς
ἀνωμαλίας
καὶ
τῆς
ταραχῆς |
[10] |
ἄλλοις
πράγμασι
χρησίμην
εἶναι,
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
βελτίους
ἡμᾶς
καὶ
φρονιμωτέρους |
[40] |
καὶ
συμβουλεύειν
βουλεύειν
ἀφεκτέον,
τὰ
|
δὲ |
τοιαῦτα
λεκτέον
οἷς
ὁρῶσι
τοὺς |
[20] |
μὲν
μηδὲν
μετ'
ὀργῆς,
δόκει
|
δὲ |
τοῖς
ἄλλοις,
ὅταν
σοι
καιρὸς |
[40] |
γὰρ
τῶν
τοιούτων
χαίρουσι,
θεωροῦντες
|
δὲ |
τοὺς
ἀγῶνας
καὶ
τὰς
ἁμίλλας. |
[40] |
τοὺς
τῶν
ἡμιθέων
ἐμυθολόγησεν,
οἱ
|
δὲ |
τοὺς
μύθους
εἰς
ἀγῶνας
καὶ |
[30] |
πρὸς
τὰς
συνουσίας
ἁρμόττει.
Χαλεπώτατον
|
δὲ |
τοῦτο
πάντων
ἐστὶ
τῶν
προσταγμάτων· |
[0] |
ἐπιθέσθαι
ταῖς
ἀλλήλων
ἁμαρτίαις·
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
τῶν
ποιητῶν
τινες |
[10] |
καὶ
σφίσιν
αὐτοῖς
ὁμολογουμένους,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
οἵ
τινες
τὰς
μὲν |
[10] |
τι
τῶν
δεόντων
ποιήσειν,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
φιλάνθρωπον
εἶναι
δεῖ
καὶ |
[50] |
ἁπάντων
τῶν
κτημάτων
ἐστίν.
Ἡγοῦ
|
δὲ |
τούτους
μεγίστην
σοι
ποιεῖν
τὴν |
[0] |
εἰκὸς
αὐτοὺς
βελτίους
γίγνεσθαι.
(Τοῖς
|
δὲ |
τυράννοις
οὐδὲν
ὑπάρχει
τοιοῦτον,
ἀλλ' |
[20] |
ἐπιστήμαις
καὶ
ταῖς
παρασκευαῖς,
εἰρηνικὸς
|
δὲ |
τῷ
μηδὲν
παρὰ
τὸ
δίκαιον |
[20] |
σε
λανθάνειν
τῶν
γιγνομένων,
πρᾶος
|
δὲ |
τῷ
τὰς
τιμωρίας
ἐλάττους
ποιεῖσθαι |
[0] |
ἔργον
ἐστὶ
συμβουλεύειν·
καθ'
ὅλων
|
δὲ |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων,
ὧν
χρὴ
στοχάζεσθαι |
[30] |
δόξῃ
μὲν
χρήματα
κτητά,
δόξα
|
δὲ |
χρημάτων
οὐκ
ὠνητή,
καὶ
τὰ |
[30] |
ἀστείους
εἶναι
ταπεινοὺς
φαινομένους.
Δεῖ
|
δὲ |
χρῆσθαι
μὲν
ἀμφοτέραις
ταῖς
ἰδέαις |
[30] |
περὶ
τὸ
σῶμα
κόσμοις,
καρτέρει
|
δὲ |
ὡς
χρὴ
τοὺς
βασιλεύοντας
ἐν |