Paragraphes
[40]	ἥκει τὰ ὁμολογηθέντα καὶ ὀμοθέντα	παραβάς,	καὶ ἀφελέσθαι με ἀξιοῖ ταυτὶ
[10]	ἐκ τῆς ἀδελφῆς τῆς ἡμετέρας	παῖδας	αὐτῷ μὴ γενέσθαι, ἐκ ταύτης
[10]	αὑτῷ ποιήσασθαι, ὅθεν καὶ φύσει	παῖδας	ἐβουλήθη ἂν αὑτῷ γενέσθαι· ὑμῶν
[40]	ὑὸς ὢν ἐκείνου, καὶ τὰς	στρατείας,	ὅσαι ἐγένοντο ἐν τῷ χρόνῳ
[10]	μὴ γενέσθαι, ἐκ ταύτης τῆς	οἰκίας	ὑὸν αὑτῷ ποιήσασθαι, ὅθεν καὶ
[20]	ἀλλὰ μάλιστα μὲν ὑπὸ τῆς	ἐρημίας	(ἐπείσθη) δεύτερον δὲ διὰ τὰς
[10]	μόνην ταύτην καταφυγὴν οὖσαν τῆς	ἐρημίας	καὶ παραψυχὴν τοῦ βίου τοῖς
[40]	ἀφέλησθέ μου τὸ ὄνομα, τῆς	κληρονομίας	ὃ ἔτι μόνον λοιπόν ἐστιν,
[0]	καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω μετ'	εὐνοίας	ἀποδέχεσθαί μου τοὺς λόγους. (Ἐπώνυμος
[10]	ποίησις ἐγένετο. Καί μοι τὰς	μαρτυρίας	ἀνάγνωθι ταύτας καὶ τὸν νόμον.
[30]	τοὺς παραγενομένους. (Καί μοι τὰς	μαρτυρίας	ἀνάγνωθι ταυτασί· σὺ δ' ἐπίλαβε
[30]	Μαρτυρίαι. Λαβὲ δή μοι τὰς	μαρτυρίας	ἐκείνας, ὡς τό τε χωρίον
[30]	τὰ περὶ τὴν ταφήν, τὰς	μαρτυρίας	ὑμῖν τῶν εἰδότων ἀναγνώσεται. Μαρτυρίαι.
[30]	πολλῷ πλείονα· ἐγὼ γὰρ τὰς	τριακοσίας	δραχμὰς ἔλαβον τὰς περιλειφθείσας ἀπὸ
[40]	αὐτῷ ποιήσασθαι, καὶ ἀπὸ τῆς	οὐσίας	τῆς ἐκείνου, πρὶν πραθῆναι τὸ
[20]	τὸν αὑτοῦ ἀδελφὸν ταύτης τῆς	ἐξουσίας	ἀποστερῶν νῦν, τοῦ ποιήσασθαι, ἧς
[20]	δεύτερον δὲ διὰ τὰς προειρημένας	αἰτίας	καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν
[20]	τῆς ἀδελφῆς ἢ τὸν τῆς	ἀνεψιᾶς	ἢ τὸν τοῦ ἀνεψιοῦ; Ἀλλὰ
[30]	ἔργῳ, καὶ ταῦτα ὀμόσαι ἠνάγκασαν	ἡμᾶς	ἀμφοτέρους πρὸς τῷ βωμῷ ἦ
[30]	Κεφαλῆσι τὰ συμφέροντα γνώσεσθαι, διῄτησαν	ἡμᾶς	ἀποστῆναι ὧν οὗτος ἠμφισβήτησε καὶ
[0]	καὶ ἑαυτοῦ, καὶ ὡς πρὸς	ἡμᾶς	αὐτοὺς ἦν διακείμενος· (καὶ ἡμεῖς
[10]	ἡμῶν ἑαυτῷ. Λόγους οὖν πρὸς	ἡμᾶς	ἐποιεῖτο, καὶ ἔφη δοκεῖν αὑτῷ
[30]	δὲ τοῦ λοιποῦ χρόνου ἔγνωσαν	ἡμᾶς	εὖ ποιεῖν ἀλλήλους καὶ λόγῳ
[0]	τὴν ἀδελφήν, λόγους ἐποιεῖτο πρὸς	ἡμᾶς,	καὶ ἔφη τήν τε ἡλικίαν
[40]	ποιησάμενος τῆς ἔχθρας διάλυσιν πρὸς	ἡμᾶς	καὶ ὀμόσας ὅρκους πάλιν νῦν
[30]	νυνὶ ταυτὶ τὰ ἀγαθὰ ποιοῦσιν	ἡμᾶς,	τὸν μὲν τεθνεῶτα ἄπαιδα βουλόμενοι
[0]	ὁ Μενεκλῆς, ᾔτει τὴν ἀδελφὴν	ἡμᾶς,	ὑπομιμνήσκων τήν τε φιλίαν τὴν
[40]	ἕκαστον ἐνιαυτόν, ἀλλὰ ἀφαιρῆται τὰς	τιμὰς	τὰς ἐκείνου· ἃ προνοηθεὶς ὁ
[40]	ἀλλ' ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα εἰς	ὑμᾶς	ἀφῖκται καὶ ὑμεῖς κύριοι γεγόνατε,
[10]	νόμους ἐγένετο ἡ ποίησις, τοῦτο	ὑμᾶς	βούλομαι διδάξαι. Καὶ μοι τὸν
[0]	με καὶ ἐμαυτῷ. (Διδάξω οὖν	ὑμᾶς	ἐξ ἀρχῆς ὡς προσηκόντως τε
[40]	ὑπόλοιπον οὐδὲ ἕν, ὡς καὶ	ὑμᾶς	οἴομαι αἰσθάνεσθαι. (Νυνὶ δὲ δεινὸν
[20]	πάντας (ἀνθρώπους) ἂν οἶμαι ὁμολογῆσαι	ὑμᾶς	ὡς οὐκ ἂν ποιησάμενος ἄλλον
[30]	πλείονα· ἐγὼ γὰρ τὰς τριακοσίας	δραχμὰς	ἔλαβον τὰς περιλειφθείσας ἀπὸ τῆς
[20]	(ἐπείσθη) δεύτερον δὲ διὰ τὰς	προειρημένας	αἰτίας καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν
[30]	Λαβὲ δή μοι τὰς μαρτυρίας	ἐκείνας,	ὡς τό τε χωρίον ἑβδομήκοντα
[0]	ὥραν, Λευκολόφῳ, προῖκα ἐπιδόντες εἴκοσι	μνᾶς.	(Καὶ ἀπ' ἐκείνου τοῦ χρόνου
[20]	οὕτω διαλύει τὸν ὀρφανόν, ἑπτὰ	μνᾶς	καὶ τάλαντον ἀποδοὺς ἀπὸ τῆς
[0]	οἰκεῖοι. Καὶ ὡς ἔλαβεν εἴκοσι	μνᾶς	ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ
[30]	ὁ ὀρφανὸς ἑπτὰ καὶ ἐξήκοντα	μνᾶς	πραθέντος τοῦ χωρίου. Μαρτυρίαι. (Ὁ
[10]	με ἐγγράφει καὶ εἰς τοὺς	ὀργεῶνας.	(Καὶ τότε μὲν οὐδὲν ἀντέλεγον
[10]	ὑμῖν τοὺς φράτορας καὶ τοὺς	ὀργεῶνας	καὶ τοὺς δημότας παρέξομαι μάρτυρας,
[40]	καὶ τοὺς δημότας καὶ τοὺς	ὀργεῶνας	παρεσχόμην μάρτυρας· (καὶ ἐκεῖνον ἐπέδειξα
[10]	ὥστε ἐκ τῆς ἀδελφῆς τῆς	ἡμετέρας	παῖδας αὐτῷ μὴ γενέσθαι, ἐκ
[40]	νυνί, ὅς γε ποιησάμενος τῆς	ἔχθρας	διάλυσιν πρὸς ἡμᾶς καὶ ὀμόσας
[20]	Λόγων δὲ πολλῶν γενομένων καὶ	ἔχθρας	πολλῆς ἔδοξεν ἡμῖν χρῆναι, ἵνα
[40]	καὶ τούτων ὑμῖν τούς τε	φράτορας	καὶ τοὺς δημότας καὶ τοὺς
[10]	τῆς μὲν ποιήσεως ὑμῖν τοὺς	φράτορας	καὶ τοὺς ὀργεῶνας καὶ τοὺς
[10]	ποιησάμενος εἰσάγει με εἰς τοὺς	φράτορας	παρόντων τούτων, καὶ εἰς τοὺς
[30]	τοὺς γνόντας αὐτοὺς ὑμῖν παρέξομαι	μάρτυρας,	ἐὰν ἐθέλωσιν ἀναβαίνειν εἰσὶ γὰρ
[40]	δημότας καὶ τοὺς ὀργεῶνας παρεσχόμην	μάρτυρας·	(καὶ ἐκεῖνον ἐπέδειξα τρία καὶ
[30]	βούλομαι ὑμῖν καὶ αὐτοὺς τούτους	μάρτυρας	παρασχέσθαι, (καὶ) ἐμοὶ μαρτυροῦντας ἔργῳ
[10]	ὀργεῶνας καὶ τοὺς δημότας παρέξομαι	μάρτυρας,	ὡς δ' ἐξῆν ποιήσασθαι, τὸν
[0]	δευτέρῳ μηνὶ ἢ τρίτῳ, πολλὰ	ἐπαινέσας	τὴν ἀδελφήν, λόγους ἐποιεῖτο πρὸς
[20]	τοῦ χωρίου, πρότερον οὐδὲ πώποτε	ἀμφισβητήσας,	καὶ ἀπηγόρευε τοῖς ὠνουμένοις μὴ
[30]	τὰς τριακοσίας δραχμὰς ἔλαβον τὰς	περιλειφθείσας	ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου,
[40]	ἔχθρας διάλυσιν πρὸς ἡμᾶς καὶ	ὀμόσας	ὅρκους πάλιν νῦν ἥκει τὰ
[10]	καλῶς ἔχει. (Καὶ ὁ ἀδελφὸς	ἀκούσας	ταῦτα (ἐπειδὴ προετίμησεν αὐτοὺς πάντων)
[40]	ἐκεῖνος ἐτελεύτησεν, εἰ προδώσω καὶ	ἐξερημώσας	αὐτοῦ τὸν οἶκον ἀπιὼν οἰχήσομαι,
[0]	βούλομαι παρασχέσθαι. Μαρτυρία. (Ἐκδόντες τοίνυν	τὰς	ἀδελφάς, ὦ ἄνδρες, καὶ ὄντες
[30]	αὐτοί, ὅτι ἐγὼ τἀληθῆ λέγω.	Τὰς	γὰρ διαλύσεις φαίνονται πρὸς ἐμὲ
[40]	ἐνιαυτόν, ἀλλὰ ἀφαιρῆται τὰς τιμὰς	τὰς	ἐκείνου· ἃ προνοηθεὶς ὁ Μενεκλῆς,
[10]	ἡ ποίησις ἐγένετο. Καί μοι	τὰς	μαρτυρίας ἀνάγνωθι ταύτας καὶ τὸν
[30]	μή, τοὺς παραγενομένους. (Καί μοι	τὰς	μαρτυρίας ἀνάγνωθι ταυτασί· σὺ δ'
[30]	ὕδωρ. Μαρτυρίαι. Λαβὲ δή μοι	τὰς	μαρτυρίας ἐκείνας, ὡς τό τε
[30]	τἆλλα τὰ περὶ τὴν ταφήν,	τὰς	μαρτυρίας ὑμῖν τῶν εἰδότων ἀναγνώσεται.
[30]	γὰρ τὰς τριακοσίας δραχμὰς ἔλαβον	τὰς	περιλειφθείσας ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ
[20]	ἐρημίας (ἐπείσθη) δεύτερον δὲ διὰ	τὰς	προειρημένας αἰτίας καὶ διὰ τὴν
[40]	ὡς ὑὸς ὢν ἐκείνου, καὶ	τὰς	στρατείας, ὅσαι ἐγένοντο ἐν τῷ
[40]	καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν, ἀλλὰ ἀφαιρῆται	τὰς	τιμὰς τὰς ἐκείνου· ἃ προνοηθεὶς
[30]	ἐμοῦ πολλῷ πλείονα· ἐγὼ γὰρ	τὰς	τριακοσίας δραχμὰς ἔλαβον τὰς περιλειφθείσας
[20]	ἀξιοῖ νυνὶ αὐτόν. Ἐγὼ τοίνυν	πάντας	(ἀνθρώπους) ἂν οἶμαι ὁμολογῆσαι ὑμᾶς
[10]	ἐκεῖνον πρὸς τοὺς δημότας ἐπαινεῖν	ἅπαντας.	(Ὅτι δὲ οὐ παρανοῶν οὐδὲ
[30]	κάλλιστα, ὥστε τοὺς δημότας ἐπαινεῖν	ἅπαντας·	(οὗτος δὲ ὁ συγγενής, ὁ
[20]	ἐμὲ φιλοχρηματεῖν καὶ ἐχθροὺς ἀδελφοὺς	ὄντας	αὐτοὺς καθιστάναι, ἐπιτρέψαι τῷ τε
[40]	τοῖς ἄπαισι τῶν ἀνθρώπων ἐξουσίαν	διδόντας	ὑεῖς ποιεῖσθαι. Καὶ ἔτι πρὸς
[30]	ὑβρίσαντες ἐκ τοῦ οἴκου, τοὺς	γνόντας	αὐτοὺς ὑμῖν παρέξομαι μάρτυρας, ἐὰν
[30]	τούτους μάρτυρας παρασχέσθαι, (καὶ) ἐμοὶ	μαρτυροῦντας	ἔργῳ καὶ οὐ λόγῳ, ἐξ
[10]	ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον πρὸς τοὺς	δημότας	ἐπαινεῖν ἅπαντας. (Ὅτι δὲ οὐ
[30]	οἷόν τε κάλλιστα, ὥστε τοὺς	δημότας	ἐπαινεῖν ἅπαντας· (οὗτος δὲ ὁ
[40]	τούς τε φράτορας καὶ τοὺς	δημότας	καὶ τοὺς ὀργεῶνας παρεσχόμην μάρτυρας·
[10]	παρόντων τούτων, καὶ εἰς τοὺς	δημότας	με ἐγγράφει καὶ εἰς τοὺς
[10]	καὶ τοὺς ὀργεῶνας καὶ τοὺς	δημότας	παρέξομαι μάρτυρας, ὡς δ' ἐξῆν
[20]	εἰς τὴν αὐτὴν τύχην ἐκείνῳ	καταστάς,	οὐκ ἄλλ' οὐδὲν εἰπεῖν ἢ
[20]	ἂν αὐτῷ ἔδωκεν, ἄπαιδα αὑτὸν	καθιστάς·	οὐχ οὕτως οὗτός ἐστι φιλοχρήματος.
[10]	Καί μοι τὰς μαρτυρίας ἀνάγνωθι	ταύτας	καὶ τὸν νόμον. Μαρτυρίαι Νόμος.
[0]	παρασχέσθαι. Μαρτυρία. (Ἐκδόντες τοίνυν τὰς	ἀδελφάς,	ὦ ἄνδρες, καὶ ὄντες αὐτοὶ
[40]	φαίνομαι θεραπεύων αὐτὸν καὶ τελευτήσαντα	θάψας.	(Οὗτος δὲ νυνὶ ἄκληρον μὲν
[10]	οὐκ ἐν διαθήκαις, ὦ ἄνδρες,	γράψας,	μέλλων ἀποθνήσκειν, ὥσπερ ἄλλοι τινὲς
[10]	ὅπως ἂν ἐθέλῃ, ἐὰν μὴ	παῖδες	ἄρρενες ὦσι· γνήσιοι. Ὁ γὰρ
[0]	ἐχρῆτο οἰκείως· ἦμεν δὲ αὐτῷ	παῖδες	τέτταρες ἡμεῖς, δύο μὲν ὑεῖς,
[40]	τῶν Μενεκλέους. ~Ἐγὼ δ' οἶμαι	καταφανὲς	ὑμῖν ἅπασι τοῦτ' εἶναι, ὡς
[10]	ἂν ἐθέλῃ, ἐὰν μὴ παῖδες	ἄρρενες	ὦσι· γνήσιοι. Ὁ γὰρ νομοθέτης,
[10]	γράψας, μέλλων ἀποθνήσκειν, ὥσπερ ἄλλοι	τινὲς	τῶν πολιτῶν, οὐδ' ἀσθενῶν· ἀλλ'
[10]	καὶ οἱ δημόται καὶ οἱ	ὀργεῶνες	ὑμῖν μεμαρτυρήκασιν· ὥστε περιφανῶς ἀποδέδεικται
[0]	οἰκείως· ἦμεν δὲ αὐτῷ παῖδες	τέτταρες	ἡμεῖς, δύο μὲν ὑεῖς, δύο
[20]	ἄπαιδα καταστῆσαι, ἄξιόν ἐστιν, ὦ	ἄνδρες,	ἀκοῦσαι. Εἰ μὲν γὰρ περὶ
[10]	ποιεῖται, οὐκ ἐν διαθήκαις, ὦ	ἄνδρες,	γράψας, μέλλων ἀποθνήσκειν, ὥσπερ ἄλλοι
[10]	γνήσιοι. Ὁ γὰρ νομοθέτης, ὦ	ἄνδρες,	διὰ τοῦτο τὸν νόμον ἔθηκεν
[0]	Μενεκλέους κλήρου. (Ἡγούμην μέν, ὦ	ἄνδρες,	εἴ τις καὶ ἄλλος ἐποιήθη
[30]	(Ὅτι τοίνυν ὁ Μενεκλῆς, ὦ	ἄνδρες,	ἐποιήσατό με οὐ παρανοῶν οὐδὲ
[40]	οὖν δέομαι ὑμῶν πάντων, ὦ	ἄνδρες,	καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω ἐλεῆσαί
[0]	(Ἐκδόντες τοίνυν τὰς ἀδελφάς, ὦ	ἄνδρες,	καὶ ὄντες αὐτοὶ ἐν ἡλικίᾳ
[30]	(Ὁ θεῖος τοίνυν οὑτοσί, ὦ	ἄνδρες,	κεκληρονομηκὼς τῶν ἐκείνου ἔργῳ καὶ
[10]	ὥστε περιφανῶς ἀποδέδεικται ἡμῖν, ὦ	ἄνδρες,	ὁ μάρτυς τἀληθῆ διαμεμαρτυρηκώς, καὶ
[20]	γάρ εἰσιν αὐτῇ. ~Ἀλλ' ὦ	ἄνδρες,	οὐχ ὑπ' ἐκείνης πεισθεὶς ἐμὲ
[40]	ἁπάντων τυγχάνῃ. (Μὴ οὖν, ὦ	ἄνδρες,	πεισθέντες ὑπὸ τούτων ἀφέλησθέ μου
[0]	ὁ πατὴρ ὁ ἡμέτερος, ὦ	ἄνδρες,	φίλος ἦν καὶ ἐπιτήδειος Μενεκλεῖ,
[0]	δύο μὲν ὑεῖς, δύο δὲ	θυγατέρες.	Τελευτήσαντος δὲ τοῦ πατρὸς ἐκδίδομεν
[10]	ὡς δὲ ἐποιήσατο, οἵ τε	φράτορες	καὶ οἱ δημόται καὶ οἱ
[0]	Ἰφικράτους εἰς Θρᾴκην· ἐκεῖ δὲ	δόξαντές	του εἶναι ἄξιοι περιποιησάμενοί τι
[20]	ποιήσεως, καὶ διὰ τοῦτο χρῶνται	πάντες	αὐτῷ· ὁ δὲ θεῖος οὑτοσὶ
[30]	βουλόμενοι καταστῆσαι, ἐμὲ δ' ἐκβάλλειν	ὑβρίσαντες	ἐκ τοῦ οἴκου, τοὺς γνόντας
[30]	γε δὴ ᾠόμεθα, (καὶ ἐκεῖνοι	ὀμόσαντες	ἡμῖν πρὸς τῷ βωμῷ τῷ
[30]	οὐ πρὸς τὸν Μενεκλέα, καὶ	ὀμόσαντες	ὅρκους καὶ ἐγὼ τούτοις. (Καίτοι
[40]	τυγχάνῃ. (Μὴ οὖν, ὦ ἄνδρες,	πεισθέντες	ὑπὸ τούτων ἀφέλησθέ μου τὸ
[0]	τὰς ἀδελφάς, ὦ ἄνδρες, καὶ	ὄντες	αὐτοὶ ἐν ἡλικίᾳ ἐπὶ τὸ
[0]	ἐκ τοῦ τρόπου τούτου, πρότερον	ὄντες	αὐτοῦ φίλοι, κατέστημεν οἰκεῖοι. Καὶ
[0]	ἐπειδὴ εἶχεν ὥραν, Λευκολόφῳ, προῖκα	ἐπιδόντες	εἴκοσι μνᾶς. (Καὶ ἀπ' ἐκείνου
[0]	ἑκάστοτε, ἀλλὰ τὴν ἴσην προῖκα	ἐπιδόντες	ἥνπερ καὶ τῇ πρεσβυτέρᾳ ἀδελφῇ
[0]	ταύτην πρῶτον βούλομαι παρασχέσθαι. Μαρτυρία.	(Ἐκδόντες	τοίνυν τὰς ἀδελφάς, ὦ ἄνδρες,
[30]	ταῦτα, φαίνονται αὐτοὶ οὗτοι ἐμοὶ	μαρτυροῦντες	ὅτι κατὰ τοὺς νόμους ἐποιήθην
[0]	αὐτοὺς ἦν διακείμενος· (καὶ ἡμεῖς	εἰδότες	ὅτι καὶ ὁ πατὴρ οὐδενὶ
[20]	ἀποδῷ, τόκοι δὲ πολλοῦ χρόνου	συνερρυηκότες	ἦσαν αὐτῷ τὸ χωρίον ἐπώλεί
[20]	ἐξουσίας ἀποστερῶν νῦν, τοῦ ποιήσασθαι,	ἧς	οὐδὲ τοῖς οὐ γένει προσήκουσιν
[10]	μὲν γὰρ ἡ ἀδελφή, περὶ	ἧς	οὗτος τὸν πλεῖστον τοῦ λόγου
[20]	ἔτι, πῶς οὐ περιφανῶς ἐξελέγχεται	ἀναιδὴς	ὤν; (Ὡς δὲ ἔχει, ἐγὼ
[20]	τούτων τῶν συγγενῶν. (Οὐκοῦν ἐξ	ἀνάγκης	ἦν αὐτῷ ἄλλον τινὰ ποιήσασθαι
[0]	τὴν δὲ νεωτέραν, ἣν εἶχε	Μενεκλῆς,	ἄπαιδα. (Καὶ ἐκεῖνος δευτέρῳ μηνὶ
[10]	(Πραχθέντων δὲ τούτων ἐσκόπει ὁ	Μενεκλῆς	γυναῖκά μοι, καὶ ἔφη με
[40]	νομίζω, εἰ ἡνίκα μὲν ὁ	Μενεκλῆς	εἶχέ τι, τότε μὲν ἔδωκα
[0]	ὡς ἔλαβεν εἴκοσι μνᾶς ὁ	Μενεκλῆς	ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ προῖκα, τὴν
[10]	παρανοῶν οὐδὲ γυναικὶ πειθόμενος ὁ	Μενεκλῆς	ἐποιήσατο, ἀλλ' εὖ φρονῶν, ἐνθένδε
[0]	ἐκείνῃ τὰ νομιζόμενα ἐποίησεν ὁ	Μενεκλῆς,	ᾔτει τὴν ἀδελφὴν ἡμᾶς, ὑπομιμνήσκων
[10]	βούλῃ τοῦτον ποιήσασθαι. Καὶ ὁ	Μενεκλῆς	καλῶς ἔφη αὐτὸν λέγειν, καὶ
[40]	τὰς ἐκείνου· ἃ προνοηθεὶς ὁ	Μενεκλῆς,	κύριος ὢν τῶν ἑαυτοῦ, ἐποιήσατο
[10]	ταῦτα χρόνου διαγενομένου ἐσκόπει ὁ	Μενεκλῆς	ὅπως μὴ ἔσοιτο ἄπαις, ἀλλ'
[40]	τούτων αὐτῶν ὁμολογούμενόν ἐστιν ὅτι	Μενεκλῆς	οὐ παρεφρόνει, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[0]	οὐδένα τολμῆσαι ὡς ἐποιήσατό με	Μενεκλῆς	παρανοῶν ἢ γυναικὶ πειθόμενος· ἐπειδὴ
[0]	αὐτὴν Ἠλείῳ Σφηττίῳ, καὶ ὁ	Μενεκλῆς	τήν τε προῖκα ἐπιδίδωσιν αὐτῷ,
[30]	ἀναγνώσεται. Μαρτυρίαι. (Ὅτι τοίνυν ὁ	Μενεκλῆς,	ὦ ἄνδρες, ἐποιήσατό με οὐ
[20]	δὲ πολλῶν γενομένων καὶ ἔχθρας	πολλῆς	ἔδοξεν ἡμῖν χρῆναι, ἵνα μή
[30]	ἔλαβον τὰς περιλειφθείσας ἀπὸ τῆς	τιμῆς	τοῦ χωρίου, καὶ οἰκίδιον ὅ
[20]	καὶ τάλαντον ἀποδοὺς ἀπὸ τῆς	τιμῆς	τοῦ χωρίου· τούτῳ δὲ λαγχάνει
[0]	ἐκδοῦναι ἄλλῳ αὐτὴν μετὰ τῆς	γνώμης	τῆς ἑαυτοῦ. Καὶ ἡμεῖς ἐκελεύομεν
[20]	δύναιτο· ἦν γὰρ οὐδεὶς ἄλλος	συγγενὴς	αὐτῷ πλὴν τούτων. (Ἀλλὰ νῦν
[30]	ἐπαινεῖν ἅπαντας· (οὗτος δὲ ὁ	συγγενής,	ὁ ἐπιτιμῶν αὐτῷ ὅτι ὑὸν
[10]	πεισθεὶς τὸν ὑὸν ἐποιεῖτο, τῶν	ἐκείνης	παίδων τὸν ἕτερον ἐποιήσατ' ἄν·
[20]	~Ἀλλ' ὦ ἄνδρες, οὐχ ὑπ'	ἐκείνης	πεισθεὶς ἐμὲ ἐποιήσατο ὑόν, ἀλλὰ
[20]	οὗτός ἐστι φιλοχρήματος. Ἀλλὰ τὸν	τῆς	ἀδελφῆς ἢ τὸν τῆς ἀνεψιᾶς
[10]	ἡ τύχη συνέβη ὥστε ἐκ	τῆς	ἀδελφῆς τῆς ἡμετέρας παῖδας αὐτῷ
[20]	τὸν τῆς ἀδελφῆς ἢ τὸν	τῆς	ἀνεψιᾶς ἢ τὸν τοῦ ἀνεψιοῦ;
[20]	χωρίου· τούτῳ δὲ λαγχάνει δίκην	τῆς	ἀπορρήσεως. Λόγων δὲ πολλῶν γενομένων
[30]	ἡμῖν πρὸς τῷ βωμῷ τῷ	τῆς	Ἀφροδίτης τῆς Κεφαλῆσι τὰ συμφέροντα
[0]	αὑτῷ, ἐκδοῦναι ἄλλῳ αὐτὴν μετὰ	τῆς	γνώμης τῆς ἑαυτοῦ. Καὶ ἡμεῖς
[0]	ἔφη δεῖν ἐκείνην τῆς χρηστότητος	τῆς	ἑαυτῆς τοῦτο ἀπολαῦσαι, ἄπαιδα καταστῆναι
[0]	ἄλλῳ αὐτὴν μετὰ τῆς γνώμης	τῆς	ἑαυτοῦ. Καὶ ἡμεῖς ἐκελεύομεν αὐτὸν
[40]	ποιήσασθαι, καὶ ἀπὸ τῆς οὐσίας	τῆς	ἐκείνου, πρὶν πραθῆναι τὸ χωρίον,
[20]	αἰσχύνεται τὸν αὑτοῦ ἀδελφὸν ταύτης	τῆς	ἐξουσίας ἀποστερῶν νῦν, τοῦ ποιήσασθαι,
[20]	ὑόν, ἀλλὰ μάλιστα μὲν ὑπὸ	τῆς	ἐρημίας (ἐπείσθη) δεύτερον δὲ διὰ
[10]	ὁρῶν μόνην ταύτην καταφυγὴν οὖσαν	τῆς	ἐρημίας καὶ παραψυχὴν τοῦ βίου
[40]	οὗτος νυνί, ὅς γε ποιησάμενος	τῆς	ἔχθρας διάλυσιν πρὸς ἡμᾶς καὶ
[10]	συνέβη ὥστε ἐκ τῆς ἀδελφῆς	τῆς	ἡμετέρας παῖδας αὐτῷ μὴ γενέσθαι,
[30]	τῷ βωμῷ τῷ τῆς Ἀφροδίτης	τῆς	Κεφαλῆσι τὰ συμφέροντα γνώσεσθαι, διῄτησαν
[40]	τούτων ἀφέλησθέ μου τὸ ὄνομα,	τῆς	κληρονομίας ὃ ἔτι μόνον λοιπόν
[0]	ἀτυχῶν εἶναι. (Καὶ ἐκ ταύτης	τῆς	λέξεως δῆλον ὅτι φιλῶν ἀπεβάλετο·
[10]	(Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω ταῦτα,	τῆς	μὲν ποιήσεως ὑμῖν τοὺς φράτορας
[0]	ἐπιδίδωσιν αὐτῷ, μετασχὼν τοῦ οἴκου	τῆς	μισθώσεως τῶν παίδων τῶν Νικίου,
[10]	αὐτῷ μὴ γενέσθαι, ἐκ ταύτης	τῆς	οἰκίας ὑὸν αὑτῷ ποιήσασθαι, ὅθεν
[40]	ὑὸν αὐτῷ ποιήσασθαι, καὶ ἀπὸ	τῆς	οὐσίας τῆς ἐκείνου, πρὶν πραθῆναι
[20]	ὁ νόμος κεῖσθαι, ὁ περὶ	τῆς	ποιήσεως, καὶ διὰ τοῦτο χρῶνται
[20]	αὑτῷ τὸν νόμον τὸν περὶ	τῆς	ποιήσεως ποιῶν κύριον, τῷ δὲ
[30]	δραχμὰς ἔλαβον τὰς περιλειφθείσας ἀπὸ	τῆς	τιμῆς τοῦ χωρίου, καὶ οἰκίδιον
[20]	μνᾶς καὶ τάλαντον ἀποδοὺς ἀπὸ	τῆς	τιμῆς τοῦ χωρίου· τούτῳ δὲ
[0]	ἀπαιδίαν· οὔκουν ἔφη δεῖν ἐκείνην	τῆς	χρηστότητος τῆς ἑαυτῆς τοῦτο ἀπολαῦσαι,
[10]	ἄρρενες ὦσι· γνήσιοι. Ὁ γὰρ	νομοθέτης,	ὦ ἄνδρες, διὰ τοῦτο τὸν
[30]	πρὸς τῷ βωμῷ τῷ τῆς	Ἀφροδίτης	τῆς Κεφαλῆσι τὰ συμφέροντα γνώσεσθαι,
[0]	δεῖν ἐκείνην τῆς χρηστότητος τῆς	ἑαυτῆς	τοῦτο ἀπολαῦσαι, ἄπαιδα καταστῆναι συγκαταγηράσασαν
[20]	οὐκ αἰσχύνεται τὸν αὑτοῦ ἀδελφὸν	ταύτης	τῆς ἐξουσίας ἀποστερῶν νῦν, τοῦ
[0]	αὐτὸς ἀτυχῶν εἶναι. (Καὶ ἐκ	ταύτης	τῆς λέξεως δῆλον ὅτι φιλῶν
[10]	παῖδας αὐτῷ μὴ γενέσθαι, ἐκ	ταύτης	τῆς οἰκίας ὑὸν αὑτῷ ποιήσασθαι,
[20]	ἐστι φιλοχρήματος. Ἀλλὰ τὸν τῆς	ἀδελφῆς	ἢ τὸν τῆς ἀνεψιᾶς ἢ
[10]	τύχη συνέβη ὥστε ἐκ τῆς	ἀδελφῆς	τῆς ἡμετέρας παῖδας αὐτῷ μὴ
[0]	ἐμαυτῷ. (Διδάξω οὖν ὑμᾶς ἐξ	ἀρχῆς	ὡς προσηκόντως τε καὶ κατὰ
[10]	ἄπαιδα, ἐμὲ ποιεῖται, οὐκ ἐν	διαθήκαις,	ὦ ἄνδρες, γράψας, μέλλων ἀποθνήσκειν,
[10]	ὁ Μενεκλῆς ὅπως μὴ ἔσοιτο	ἄπαις,	ἀλλ' ἔσοιτο αὐτῷ ὅς τις
[20]	Εἶτα αὐτὸς μὲν εἰ ἦν	ἄπαις,	ἐποιήσατ' ἄν· τὸν δὲ Μενεκλέα
[20]	παράπαν ἐποιήσατο καὶ οὐκ ἐτελεύτησεν	ἄπαις.	Τοῦτ' ἔστιν ὃ ἐπιτιμᾷ, ἐπίφθονον
[0]	ἐτραπόμεθα, καὶ ἀπεδημήσαμεν μετὰ Ἰφικράτους	εἰς	Θρᾴκην· ἐκεῖ δὲ δόξαντές του
[20]	τί δή ποτ' ἂν ἐποίησεν	εἰς	τὴν αὐτὴν τύχην ἐκείνῳ καταστάς,
[10]	καὶ τελευτήσαντα θάψοι αὐτὸν καὶ	εἰς	τὸν ἔπειτα χρόνον τὰ νομιζόμενα
[10]	τοὺς φράτορας παρόντων τούτων, καὶ	εἰς	τοὺς δημότας με ἐγγράφει καὶ
[10]	τοὺς δημότας με ἐγγράφει καὶ	εἰς	τοὺς ὀργεῶνας. (Καὶ τότε μὲν
[10]	εὖ νοῶν, ποιησάμενος εἰσάγει με	εἰς	τοὺς φράτορας παρόντων τούτων, καὶ
[40]	καταστήσητε· ἀλλ' ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα	εἰς	ὑμᾶς ἀφῖκται καὶ ὑμεῖς κύριοι
[40]	ἱερὰ τὰ πατρῷα ὑπὲρ ἐκείνου	μηδεὶς	τιμᾷ μήτ' ἐναγίζῃ αὐτῷ καθ'
[20]	ἄν ποτε δύναιτο· ἦν γὰρ	οὐδεὶς	ἄλλος συγγενὴς αὐτῷ πλὴν τούτων.
[0]	λέξεως δῆλον ὅτι φιλῶν ἀπεβάλετο·	οὐδεὶς	γὰρ μισῶν τινα ἱκετεύει αὐτῷ.
[20]	οὐδὲ τοῖς οὐ γένει προσήκουσιν	οὐδεὶς	πώποτε ἐφθόνησεν. (Οἶμαι δὲ κἂν
[20]	τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐγένετο αὐτῷ	οὐδεὶς	τούτων τῶν συγγενῶν. (Οὐκοῦν ἐξ
[40]	τὰς τιμὰς τὰς ἐκείνου· ἃ	προνοηθεὶς	ὁ Μενεκλῆς, κύριος ὢν τῶν
[20]	παραφρονῶν φαίνεται οὐδὲ τῇ γυναικὶ	πεισθείς,	εἰ μὴ ἄρα τὴν ἐρημίαν
[10]	τοῦ λόγου πεποίηται, ὡς ἐκείνῃ	πεισθεὶς	ἐμὲ ἐποιήσατο, πολλῷ πρότερον ἦν
[20]	ὦ ἄνδρες, οὐχ ὑπ' ἐκείνης	πεισθεὶς	ἐμὲ ἐποιήσατο ὑόν, ἀλλὰ μάλιστα
[10]	γενέσθαι, ὥστ' εἴ γ' ἐκείνῃ	πεισθεὶς	τὸν ὑὸν ἐποιεῖτο, τῶν ἐκείνης
[0]	ἦμεν δὲ αὐτῷ παῖδες τέτταρες	ἡμεῖς,	δύο μὲν ὑεῖς, δύο δὲ
[0]	ἡμᾶς αὐτοὺς ἦν διακείμενος· (καὶ	ἡμεῖς	εἰδότες ὅτι καὶ ὁ πατὴρ
[0]	τῆς γνώμης τῆς ἑαυτοῦ. Καὶ	ἡμεῖς	ἐκελεύομεν αὐτὸν πείθειν αὐτὴν περὶ
[30]	συμφέροντα πᾶσιν, ἔφασαν διαιτήσειν. Καὶ	ἡμεῖς,	ἵνα δὴ πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ὥς
[0]	Τελευτήσαντος δὲ τοῦ πατρὸς ἐκδίδομεν	ἡμεῖς	τὴν πρεσβυτέραν ἀδελφήν, ἐπειδὴ εἶχεν
[30]	βωμῷ ἦ μὴν ποιήσειν. Καὶ	ἡμεῖς	ὠμόσαμεν εὖ ποιεῖν ἀλλήλους ἐκ
[40]	πρᾶγμα εἰς ὑμᾶς ἀφῖκται καὶ	ὑμεῖς	κύριοι γεγόνατε, βοηθήσατε καὶ ἡμῖν
[30]	ἐγὼ τἀληθῆ λέγω. Τὰς γὰρ	διαλύσεις	φαίνονται πρὸς ἐμὲ ποιησάμενοι ἀμφότεροι
[0]	παῖδες τέτταρες ἡμεῖς, δύο μὲν	ὑεῖς,	δύο δὲ θυγατέρες. Τελευτήσαντος δὲ
[40]	ἄπαισι τῶν ἀνθρώπων ἐξουσίαν διδόντας	ὑεῖς	ποιεῖσθαι. Καὶ ἔτι πρὸς τούτοις
[0]	λέγοντος, προιόντος δὲ τοῦ χρόνου	μόλις	ἐπείσθη· καὶ οὕτως ἐκδίδομεν αὐτὴν
[20]	γὰρ νόμοις καὶ δικαίοις καὶ	οἷς	αὐτὸς ἐποίησεν ἂν τἀναντία λέγων
[20]	τούτῳ ᾧ νυνὶ λέγει, καὶ	οἷς	πολιεῖ. Τοῖς τε γὰρ νόμοις
[20]	Τοῖς τε γὰρ νόμοις καὶ	δικαίοις	καὶ οἷς αὐτὸς ἐποίησεν ἂν
[20]	κηδεστῇ τῷ τούτου καὶ τοῖς	φίλοις	διαιτῆσαι. ~Ἐκεῖνοι δ' εἶπον ἡμῖν,
[20]	φαίνεται ἐπιτιμῶν. (Καὶ τοῖς μὲν	ἄλλοις	ἅπασιν ἀνθρώποις καὶ Ἕλλησι καὶ
[20]	οἷς πολιεῖ. Τοῖς τε γὰρ	νόμοις	καὶ δικαίοις καὶ οἷς αὐτὸς
[40]	καὶ καταγέλαστον δοκοίη, καὶ τοῖς	βουλομένοις	περὶ ἐμοῦ βλασφημεῖν πολλὴν ἐξουσίαν
[20]	πώποτε ἀμφισβητήσας, καὶ ἀπηγόρευε τοῖς	ὠνουμένοις	μὴ ὠνεῖσθαι. (Κἀκεῖνος ἠγανάκτει, οἶμαι,
[20]	(Καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις ἅπασιν	ἀνθρώποις	καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροις δοκεῖ
[20]	ἅπασιν ἀνθρώποις καὶ Ἕλλησι καὶ	βαρβάροις	δοκεῖ καλῶς οὗτος ὁ νόμος
[30]	διαιτῆσαι· οὐδὲν γὰρ δεῖσθαι ἀπέχθεσθαι	οὐδετέροις	ἡμῶν· εἰ δ' ἐάσομεν αὐτοὺς
[40]	Εἶτα τοὺς νόμους ἐπέδειξα ὑμῖν	τοῖς	ἄπαισι τῶν ἀνθρώπων ἐξουσίαν διδόντας
[10]	ἐρημίας καὶ παραψυχὴν τοῦ βίου	τοῖς	ἄπαισι τῶν ἀνθρώπων, τὸ ἐξεῖναι
[40]	εἶναι καὶ καταγέλαστον δοκοίη, καὶ	τοῖς	βουλομένοις περὶ ἐμοῦ βλασφημεῖν πολλὴν
[20]	καὶ ἀτυχοῦντι φαίνεται ἐπιτιμῶν. (Καὶ	τοῖς	μὲν ἄλλοις ἅπασιν ἀνθρώποις καὶ
[20]	νῦν, τοῦ ποιήσασθαι, ἧς οὐδὲ	τοῖς	οὐ γένει προσήκουσιν οὐδεὶς πώποτε
[20]	νυνὶ λέγει, καὶ οἷς πολιεῖ.	Τοῖς	τε γὰρ νόμοις καὶ δικαίοις
[20]	τε κηδεστῇ τῷ τούτου καὶ	τοῖς	φίλοις διαιτῆσαι. ~Ἐκεῖνοι δ' εἶπον
[20]	οὐδὲ πώποτε ἀμφισβητήσας, καὶ ἀπηγόρευε	τοῖς	ὠνουμένοις μὴ ὠνεῖσθαι. (Κἀκεῖνος ἠγανάκτει,
[30]	καὶ ἔχουσιν οὗτοι ἃ ἐγνώσθη	αὐτοῖς	ὑπὸ τῶν οἰκείων τῶν τούτου,
[30]	εἶπον ἡμῖν, εἰ μὲν ἐπιτρέποιμεν	αὐτοῖς	ὥστε τὰ δίκαια δίκαια διαγνῶναι,
[40]	ὑεῖς ποιεῖσθαι. Καὶ ἔτι πρὸς	τούτοις	ζῶντα τε φαίνομαι θεραπεύων αὐτὸν
[30]	καὶ ὀμόσαντες ὅρκους καὶ ἐγὼ	τούτοις.	(Καίτοι εἴ γε μὴ κατὰ
[20]	τὸν αὐτὸν τοῦτον νόμον ἡ	ποίησις	ἐγένετ' ἄν, καθ' ὅν περ
[10]	ὑμῖν ἀναγνώσεται, καθ' ὃν ἡ	ποίησις	ἐγένετο. Καί μοι τὰς μαρτυρίας
[30]	κατὰ τοὺς νόμους ἐποιήθην (ἡ	ποίησις)	καὶ δικαίως εἰμὶ κληρονόμος τῶν
[0]	κατὰ τοὺς νόμους ἐγένετο ἡ	ποίησις,	καὶ οὐκ ἔστιν ἐπίδικος ὁ
[30]	κατὰ τοὺς νόμους ἐγεγένητο ἡ	ποίησις,	μηδὲ κληρονόμος ἦν ἐγὼ τῶν
[10]	κατὰ τοὺς νόμους ἐγένετο ἡ	ποίησις,	τοῦτο ὑμᾶς βούλομαι διδάξαι. Καὶ
[20]	ἢ ὅτι ἐποιήσατ' ἂν ὅς	τις	αὐτὸν ἔμελλε ζῶντα θεραπεύσειν καὶ
[40]	ὑπὸ τοῦ Μενεκλέους ὡς ἄν	τις	δικαιότατα ποιηθείη, καὶ οὐ λόγῳ
[20]	χρῆναι, ἵνα μή ποτε εἴπῃ	τις	ἐμὲ φιλοχρηματεῖν καὶ ἐχθροὺς ἀδελφοὺς
[20]	(Οἶμαι δὲ κἂν τοῦτον, εἴ	τις	ἐρωτήσειεν αὐτὸν τί δή ποτ'
[10]	ἄπαις, ἀλλ' ἔσοιτο αὐτῷ ὅς	τις	ζῶντά γηροτροφήσοι καὶ τελευτήσαντα θάψοι
[0]	(Ἡγούμην μέν, ὦ ἄνδρες, εἴ	τις	καὶ ἄλλος ἐποιήθη ὑπό τινος
[40]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον οὗτος νυνί,	ὅς	γε ποιησάμενος τῆς ἔχθρας διάλυσιν
[20]	εἰπεῖν ἢ ὅτι ἐποιήσατ' ἂν	ὅς	τις αὐτὸν ἔμελλε ζῶντα θεραπεύσειν
[10]	ἔσοιτο ἄπαις, ἀλλ' ἔσοιτο αὐτῷ	ὅς	τις ζῶντά γηροτροφήσοι καὶ τελευτήσαντα
[40]	πατέρα οὗ εἶναι ὠνομάσθην καὶ	ὃς	ἐποιήσατό με, ταχὺ ἂν ἀπέστην
[10]	Καὶ μοι τὸν νόμον ἀνάγνωθι,	ὃς	κελεύει τὰ ἑαυτοῦ ἐξεῖναι διαθέσθαι
[20]	δὲ περὶ χρημάτων ἐστὶν ὁ	λόγος	αὐτῷ, ἐπιδειξάτω ὑμῖν ὁποῖον χωρίον
[10]	ὥσπερ εἰκός ἐστι πατέρα περὶ	ὑέος	ἔχειν, καὶ ἐγὼ τὸν αὐτὸν
[0]	ὦ ἄνδρες, φίλος ἦν καὶ	ἐπιτήδειος	Μενεκλεῖ, καὶ ἐχρῆτο οἰκείως· ἦμεν
[0]	γυναικὶ πειθόμενος· ἐπειδὴ δὲ ὁ	θεῖος	οὐκ ὀρθῶς βουλευόμενος, ὡς ἐγώ
[20]	χρῶνται πάντες αὐτῷ· ὁ δὲ	θεῖος	οὑτοσὶ οὐκ αἰσχύνεται τὸν αὑτοῦ
[30]	πραθέντος τοῦ χωρίου. Μαρτυρίαι. (Ὁ	θεῖος	τοίνυν οὑτοσί, ὦ ἄνδρες, κεκληρονομηκὼς
[40]	ἄνθρωπος δοκῶ εἶναι καὶ μηδενὸς	ἄξιος,	ὥστε ὑπὸ μὲν εὖ φρονοῦντος
[40]	ἐκείνου· ἃ προνοηθεὶς ὁ Μενεκλῆς,	κύριος	ὢν τῶν ἑαυτοῦ, ἐποιήσατο ὑὸν
[0]	ἡ ποίησις, καὶ οὐκ ἔστιν	ἐπίδικος	ὁ κλῆρος ὁ Μενεκλέους ὄντος
[10]	τε τὴν πρόνοιαν εἶχεν ὥσπερ	εἰκός	ἐστι πατέρα περὶ ὑέος ἔχειν,
[30]	ἐκείνου, ἵνα μὴ ἀνώνυμος ὁ	οἶκος	αὐτοῦ γένηται, καὶ τελευτήσαντα ἔθαψα
[30]	ἔργῳ. (Καὶ ὡς ὅ τε	ὅρκος	ἐγένετο, καὶ ἔχουσιν οὗτοι ἃ
[0]	πατὴρ ὁ ἡμέτερος, ὦ ἄνδρες,	φίλος	ἦν καὶ ἐπιτήδειος Μενεκλεῖ, καὶ
[0]	ὦ ἄνδρες, εἴ τις καὶ	ἄλλος	ἐποιήθη ὑπό τινος κατὰ τοὺς
[20]	ποτε δύναιτο· ἦν γὰρ οὐδεὶς	ἄλλος	συγγενὴς αὐτῷ πλὴν τούτων. (Ἀλλὰ
[40]	ἀγῶνα τοῦτον, ἀλλ' εἰ οὕτω	φαῦλος	ἄνθρωπος δοκῶ εἶναι καὶ μηδενὸς
[10]	αὑτῷ ὅν τινα ἐβούλετο, ὁ	νόμος	αὐτὸς δηλοῖ· ὡς δὲ ἐποιήσατο,
[20]	βαρβάροις δοκεῖ καλῶς οὗτος ὁ	νόμος	κεῖσθαι, ὁ περὶ τῆς ποιήσεως,
[10]	ταύτας καὶ τὸν νόμον. Μαρτυρίαι	Νόμος.	(Ὡς μὲν τοίνυν ἐξῆν τῷ
[30]	νόμους ἐγεγένητο ἡ ποίησις, μηδὲ	κληρονόμος	ἦν ἐγὼ τῶν Μενεκλέους ὑπ'
[30]	(ἡ ποίησις) καὶ δικαίως εἰμὶ	κληρονόμος	τῶν Μενεκλέους. ~Ἐγὼ δ' οἶμαι
[30]	ὄνομα τὸ ἐκείνου, ἵνα μὴ	ἀνώνυμος	ὁ οἶκος αὐτοῦ γένηται, καὶ
[0]	εὐνοίας ἀποδέχεσθαί μου τοὺς λόγους.	(Ἐπώνυμος	γὰρ ὁ Ἀχαρνεύς, ὁ πατὴρ
[0]	ἀπολαῦσαι, ἄπαιδα καταστῆναι συγκαταγηράσασαν αὑτῷ·	ἱκανὸς	γὰρ ἔφη αὐτὸς ἀτυχῶν εἶναι.
[30]	ἐπράθη, καὶ ὡς ἀπέλαβεν ὁ	ὀρφανὸς	ἑπτὰ καὶ ἐξήκοντα μνᾶς πραθέντος
[40]	μὲν εὖ φρονοῦντος μηδ' ὑφ'	ἑνὸς	ἂν ποιηθῆναι τῶν φίλων, ὑπὸ
[40]	φαῦλος ἄνθρωπος δοκῶ εἶναι καὶ	μηδενὸς	ἄξιος, ὥστε ὑπὸ μὲν εὖ
[20]	ὁμολογῆσαι ὑμᾶς ὡς οὐκ ἂν	ποιησάμενος	ἄλλον οἰκειότερον ἐμοῦ ἐποιήσατ' ἄν.
[10]	ὑγιαίνων, εὖ φρονῶν, εὖ νοῶν,	ποιησάμενος	εἰσάγει με εἰς τοὺς φράτορας
[40]	μᾶλλον οὗτος νυνί, ὅς γε	ποιησάμενος	τῆς ἔχθρας διάλυσιν πρὸς ἡμᾶς
[0]	ὡς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς ἦν	διακείμενος·	(καὶ ἡμεῖς εἰδότες ὅτι καὶ
[20]	χωρίον ἐπώλεί καὶ οὗτος καιροῦ	λαβόμενος	καὶ βουλόμενος αὐτῷ ἐπηρεάζειν, ὅτι
[30]	με οὐ παρανοῶν οὐδὲ γυναικὶ	πειθόμενος,	βούλομαι ὑμῖν καὶ αὐτοὺς τούτους
[0]	με Μενεκλῆς παρανοῶν ἢ γυναικὶ	πειθόμενος·	ἐπειδὴ δὲ ὁ θεῖος οὐκ
[10]	δὲ οὐ παρανοῶν οὐδὲ γυναικὶ	πειθόμενος	ὁ Μενεκλῆς ἐποιήσατο, ἀλλ' εὖ
[20]	καὶ οὗτος καιροῦ λαβόμενος καὶ	βουλόμενος	αὐτῷ ἐπηρεάζειν, ὅτι ἐμὲ ἐποιήσατο,
[0]	θεοὺς τοὺς πατρῴους οὔθ' ὑμῶν	αἰσχυνόμενος	οὐδένα, ἐμοὶ ἀνάγκη ἐστὶ πολλὴ
[20]	ποιῆσαι. (Εἶτα νῦν διὰ τί	διαφερόμενος	ζητεῖ οὗτος τὸν ἀδελφὸν τὸν
[0]	δὲ ὁ θεῖος οὐκ ὀρθῶς	βουλευόμενος,	ὡς ἐγώ φημι, πειρᾶται ἐξ
[30]	τῶν Μενεκλέους ὑπ' αὐτῶν τούτων	δεδοκιμασμένος,	τί ἔδει αὐτοὺς ὀμνύναι ἐμοὶ
[10]	πάντων ὁμολογεῖσθαι ὅτι ἦν ὀρθῶς	βεβουλευμένος.	(Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω ταῦτα,
[20]	ἀπηγόρευε τοῖς ὠνουμένοις μὴ ὠνεῖσθαι.	(Κἀκεῖνος	ἠγανάκτει, οἶμαι, καὶ ἠναγκάζετο ὑπολείπεσθαι
[10]	λαμβάνω τὴν τοῦ Φιλωνίδου θυγατέρα.	Κἀκεῖνός	τε τὴν πρόνοιαν εἶχεν ὥσπερ
[20]	ἢ συνοικίαν ἢ οἰκίαν κατέλιπεν	ἐκεῖνος,	ἃ ἐγὼ ἔχω νυνί. Εἰ
[0]	ἣν εἶχε Μενεκλῆς, ἄπαιδα. (Καὶ	ἐκεῖνος	δευτέρῳ μηνὶ ἢ τρίτῳ, πολλὰ
[40]	ἐν τῷ δήμῳ· (ἐπειδὴ δὲ	ἐκεῖνος	ἐτελεύτησεν, εἰ προδώσω καὶ ἐξερημώσας
[10]	αὐτοῦ τὸν οἶκον. Ἐπεβίω γὰρ	ἐκεῖνος	μετὰ τὴν ποίησιν οὐκ ἐνιαυτὸν
[10]	τῷ χρόνῳ, τοσούτῳ ὄντι, οὐδὲν	ἐκεῖνος	μετέγνω τῶν πεπραγμένων ἑαυτῷ, διὰ
[0]	τις καὶ ἄλλος ἐποιήθη ὑπό	τινος	κατὰ τοὺς νόμους, καὶ ἐγὼ
[20]	ἀποστῆναι. Ἠμφισβήτει οὖν αὐτῷ μέρους	τινὸς	τοῦ χωρίου, πρότερον οὐδὲ πώποτε
[40]	τοῦτον, ἀλλ' εἰ οὕτω φαῦλος	ἄνθρωπος	δοκῶ εἶναι καὶ μηδενὸς ἄξιος,
[20]	ἔσομαι ὑὸς Μενεκλέους, πῶς οὐ	φθονερός	ἐστιν; Εἰ δὲ περὶ χρημάτων
[0]	ὁ Ἀχαρνεύς, ὁ πατὴρ ὁ	ἡμέτερος,	ὦ ἄνδρες, φίλος ἦν καὶ
[0]	καὶ οὐκ ἔστιν ἐπίδικος ὁ	κλῆρος	ὁ Μενεκλέους ὄντος ἐμοῦ ὑοῦ
[10]	μάρτυς τἀληθῆ διαμεμαρτυρηκώς, καὶ οὗτοι	πρός	γε τὴν ποίησιν αὐτὴν λόγον
[30]	λέγω. Τὰς γὰρ διαλύσεις φαίνονται	πρὸς	ἐμὲ ποιησάμενοι ἀμφότεροι οὗτοι, καὶ
[0]	πατρὸς καὶ ἑαυτοῦ, καὶ ὡς	πρὸς	ἡμᾶς αὐτοὺς ἦν διακείμενος· (καὶ
[10]	ὄνθ' ἡμῶν ἑαυτῷ. Λόγους οὖν	πρὸς	ἡμᾶς ἐποιεῖτο, καὶ ἔφη δοκεῖν
[0]	ἐπαινέσας τὴν ἀδελφήν, λόγους ἐποιεῖτο	πρὸς	ἡμᾶς, καὶ ἔφη τήν τε
[40]	γε ποιησάμενος τῆς ἔχθρας διάλυσιν	πρὸς	ἡμᾶς καὶ ὀμόσας ὅρκους πάλιν
[40]	Ἅιδου ὄντι, καὶ μὴ περιίδητε,	πρὸς	θεῶν καὶ δαιμόνων δέομαι ὑμῶν,
[30]	ποιησάμενοι ἀμφότεροι οὗτοι, καὶ οὐ	πρὸς	τὸν Μενεκλέα, καὶ ὀμόσαντες ὅρκους
[20]	διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν ὑπάρχουσαν	πρὸς	τὸν πατέρα τὸν ἐμόν, τρίτον
[10]	γυνὴ ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον	πρὸς	τοὺς δημότας ἐπαινεῖν ἅπαντας. (Ὅτι
[40]	διδόντας ὑεῖς ποιεῖσθαι. Καὶ ἔτι	πρὸς	τούτοις ζῶντα τε φαίνομαι θεραπεύων
[30]	ταῦτα ὀμόσαι ἠνάγκασαν ἡμᾶς ἀμφοτέρους	πρὸς	τῷ βωμῷ ἦ μὴν ποιήσειν.
[30]	ᾠόμεθα, (καὶ ἐκεῖνοι ὀμόσαντες ἡμῖν	πρὸς	τῷ βωμῷ τῷ τῆς Ἀφροδίτης
[0]	δὲ θυγατέρες. Τελευτήσαντος δὲ τοῦ	πατρὸς	ἐκδίδομεν ἡμεῖς τὴν πρεσβυτέραν ἀδελφήν,
[0]	τήν τε φιλίαν τὴν τοῦ	πατρὸς	καὶ ἑαυτοῦ, καὶ ὡς πρὸς
[40]	ἐλεῆσαί με καὶ ἀποψηφίσασθαι τοῦ	μάρτυρος	τουτουί. Ἀπέφηνα δ' ὑμῖν πρῶτον
[40]	καὶ τῶν εἰρημένων ὑπὲρ τοῦ	πράγματος,	τὰ δίκαια καὶ τὰ εὔορκα
[20]	καθιστάς· οὐχ οὕτως οὗτός ἐστι	φιλοχρήματος.	Ἀλλὰ τὸν τῆς ἀδελφῆς ἢ
[20]	Εἰ μὲν γὰρ περὶ τοῦ	ὀνόματός	μοι διαφέρεται καὶ ἀναίνεται, εἰ
[30]	ἐξερημώσων. (Καὶ ἐγὼ μὲν ὁ	ποιητὸς	ἐκεῖνόν τε ζῶντα ἐθεράπευον, καὶ
[0]	οὔκουν ἔφη δεῖν ἐκείνην τῆς	χρηστότητος	τῆς ἑαυτῆς τοῦτο ἀπολαῦσαι, ἄπαιδα
[0]	ὡς ἐγώ φημι, πειρᾶται ἐξ	ἅπαντος	τρόπου τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ
[0]	μὲν ὑεῖς, δύο δὲ θυγατέρες.	Τελευτήσαντος	δὲ τοῦ πατρὸς ἐκδίδομεν ἡμεῖς
[30]	ὀρφανὸς ἑπτὰ καὶ ἐξήκοντα μνᾶς	πραθέντος	τοῦ χωρίου. Μαρτυρίαι. (Ὁ θεῖος
[0]	ἐπίδικος ὁ κλῆρος ὁ Μενεκλέους	ὄντος	ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου, ἀλλ' ὁ
[0]	μὲν πρῶτον οὐδ' ἠνέσχετ' αὐτοῦ	λέγοντος,	προιόντος δὲ τοῦ χρόνου μόλις
[0]	πρῶτον οὐδ' ἠνέσχετ' αὐτοῦ λέγοντος,	προιόντος	δὲ τοῦ χρόνου μόλις ἐπείσθη·
[20]	μοι δοκῶ τούτου πυθέσθαι τοῦ	φάσκοντος	εὖ φρονεῖν, τίνα ποιήσασθαι ἐχρῆν
[10]	ἐκείνου τοῦ θεραπεύσοντος αὐτὸν καὶ	ἐπιδημήσοντος·	ἐμοὶ μὲν οὖν” ἔφη συμβαίνει
[10]	ἡ παροῦσα ἐρημία ἐκείνου τοῦ	θεραπεύσοντος	αὐτὸν καὶ ἐπιδημήσοντος· ἐμοὶ μὲν
[40]	ἄξιος, ὥστε ὑπὸ μὲν εὖ	φρονοῦντος	μηδ' ὑφ' ἑνὸς ἂν ποιηθῆναι
[40]	ποιηθῆναι τῶν φίλων, ὑπὸ δὲ	παραφρονοῦντος,	ταῦτ' ἐστὶ τὰ λυποῦντά με.
[20]	τὸ ἀργύριον ἀπέδωκεν, οὗτος ἔλαβε	ζῶντος	ἐκείνου ἔτι, πῶς οὐ περιφανῶς
[30]	ἐπιτιμῶν αὐτῷ ὅτι ὑὸν ἐποιήσατο,	ζῶντος	μὲν τὸ χωρίον τὸ περιλειφθὲν
[0]	συγκαταγηράσασαν αὑτῷ· ἱκανὸς γὰρ ἔφη	αὐτὸς	ἀτυχῶν εἶναι. (Καὶ ἐκ ταύτης
[10]	ὅν τινα ἐβούλετο, ὁ νόμος	αὐτὸς	δηλοῖ· ὡς δὲ ἐποιήσατο, οἵ
[20]	νόμοις καὶ δικαίοις καὶ οἷς	αὐτὸς	ἐποίησεν ἂν τἀναντία λέγων φαίνεται,
[30]	ἐκεῖνόν τε ζῶντα ἐθεράπευον, καὶ	αὐτὸς	καὶ ἐμὴ γυνή, θυγάτηρ οὖσα
[20]	ὅν περ ἡ ἐμή. Εἶτα	αὐτὸς	μὲν εἰ ἦν ἄπαις, ἐποιήσατ'
[20]	μᾶλλον ἢ ἄπαιδα καταγηρᾶν, ὥσπερ	οὗτος	ἀξιοῖ νυνὶ αὐτόν. Ἐγὼ τοίνυν
[20]	ἐρημίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀπαιδίαν	οὗτος	βούλεται τὸ ὄνομα τοῦτο προσαγορεύειν.
[40]	θεραπεύων αὐτὸν καὶ τελευτήσαντα θάψας.	(Οὗτος	δὲ νυνὶ ἄκληρον μὲν ἐμὲ
[30]	ὥστε τοὺς δημότας ἐπαινεῖν ἅπαντας·	(οὗτος	δὲ ὁ συγγενής, ὁ ἐπιτιμῶν
[30]	ἐστιν οὐκ ἄξιον τριῶν μνῶν·	οὗτος	δὲ πλεῖον ἢ δέκα μνῶν
[40]	τοῦ πατρῴου, εἴτε μείζων ἐστὶν	οὗτος	εἴτε ἐλάττων, ἄπαιδα δὲ τὸν
[20]	τῷ ὀρφανῷ τὸ ἀργύριον ἀπέδωκεν,	οὗτος	ἔλαβε ζῶντος ἐκείνου ἔτι, πῶς
[20]	αὐτῷ πλὴν τούτων. (Ἀλλὰ νῦν	οὗτος	ἐπιτιμῶν αὐτῷ φαίνεται οὐχ ὅτι
[20]	ἄπαιδα αὑτὸν καθιστάς· οὐχ οὕτως	οὗτός	ἐστι φιλοχρήματος. Ἀλλὰ τὸν τῆς
[30]	γνώσεσθαι, διῄτησαν ἡμᾶς ἀποστῆναι ὧν	οὗτος	ἠμφισβήτησε καὶ δοῦναι δωρεάν· οὐ
[30]	ἀνώνυμον βούλεται καταστῆσαι. Τοιοῦτός ἐστιν	οὗτος.	καὶ Ὡς ἔθαψά τ' ἐγὼ
[20]	αὐτῷ τὸ χωρίον ἐπώλεί καὶ	οὗτος	καιροῦ λαβόμενος καὶ βουλόμενος αὐτῷ
[0]	δίδομεν αὐτῷ, οὐκ ἄπροικον, ὡς	οὗτος	λέγει ἑκάστοτε, ἀλλὰ τὴν ἴσην
[40]	οὐ παρεφρόνει, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον	οὗτος	νυνί, ὅς γε ποιησάμενος τῆς
[20]	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις δοκεῖ καλῶς	οὗτος	ὁ νόμος κεῖσθαι, ὁ περὶ
[20]	καὶ ἠναγκάζετο ὑπολείπεσθαι οὗ ἠμφισβήτησεν	οὗτος.	Τὸ δὲ ἄλλο ἀποδίδοται Φιλίππῳ
[20]	νῦν διὰ τί διαφερόμενος ζητεῖ	οὗτος	τὸν ἀδελφὸν τὸν ἑαυτοῦ ἄπαιδα
[10]	γὰρ ἡ ἀδελφή, περὶ ἧς	οὗτος	τὸν πλεῖστον τοῦ λόγου πεποίηται,
[20]	ἐμοῦ ἐποιήσατ' ἄν. Δειξάτω γὰρ	οὗτος	ὑμῖν. Ἀλλ' οὐκ ἄν ποτε
[30]	ἄπαιδα καὶ ἀνώνυμον βούλεται καταστῆσαι.	Τοιοῦτός	ἐστιν οὗτος. καὶ Ὡς ἔθαψά
[20]	καὶ ἀναίνεται, εἰ ἐγὼ ἔσομαι	ὑὸς	Μενεκλέους, πῶς οὐ φθονερός ἐστιν;
[40]	τῷ δήμῳ καὶ ἐφιλοτιμήθην ὡς	ὑὸς	ὢν ἐκείνου, καὶ τὰς στρατείας,
[10]	ὑμῶν καλῶς ἔχει. (Καὶ ὁ	ἀδελφὸς	ἀκούσας ταῦτα (ἐπειδὴ προετίμησεν αὐτοὺς
[10]	ὡς σὺ οἶσθα· ὁ δὲ	ἀδελφὸς	οὑτοσί” ἐμὲ λέγων τῶν τε
[0]	τοὺς λόγους. (Ἐπώνυμος γὰρ ὁ	Ἀχαρνεύς,	ὁ πατὴρ ὁ ἡμέτερος, ὦ
[10]	αὐτοὺς πάντων) ἐπῄνεσέ τε τοὺς	λόγους	αὐτοῦ, καὶ εἶπεν ὅτι δέοιτο
[0]	τρίτῳ, πολλὰ ἐπαινέσας τὴν ἀδελφήν,	λόγους	ἐποιεῖτο πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἔφη
[0]	μετ' εὐνοίας ἀποδέχεσθαί μου τοὺς	λόγους.	(Ἐπώνυμος γὰρ ὁ Ἀχαρνεύς, ὁ
[10]	ἄλλον οἰκειότερον ὄνθ' ἡμῶν ἑαυτῷ.	Λόγους	οὖν πρὸς ἡμᾶς ἐποιεῖτο, καὶ
[20]	ὀρφανόν, ἑπτὰ μνᾶς καὶ τάλαντον	ἀποδοὺς	ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου·
[0]	ἄπαιδα τεθνεῶτα καταστῆσαι, οὔτε τοὺς	θεοὺς	τοὺς πατρῴους οὔθ' ὑμῶν αἰσχυνόμενος
[30]	καὶ δικαίως εἰμὶ κληρονόμος τῶν	Μενεκλέους.	~Ἐγὼ δ' οἶμαι καταφανὲς ὑμῖν
[0]	~Περὶ τοῦ	Μενεκλέους	κλήρου. (Ἡγούμην μέν, ὦ ἄνδρες,
[0]	ἔστιν ἐπίδικος ὁ κλῆρος ὁ	Μενεκλέους	ὄντος ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου, ἀλλ'
[20]	ἀναίνεται, εἰ ἐγὼ ἔσομαι ὑὸς	Μενεκλέους,	πῶς οὐ φθονερός ἐστιν; Εἰ
[30]	μηδὲ κληρονόμος ἦν ἐγὼ τῶν	Μενεκλέους	ὑπ' αὐτῶν τούτων δεδοκιμασμένος, τί
[40]	μὲν ποιηθέντα ἐμαυτὸν ὑπὸ τοῦ	Μενεκλέους	ὡς ἄν τις δικαιότατα ποιηθείη,
[30]	πρὸς τὸν Μενεκλέα, καὶ ὀμόσαντες	ὅρκους	καὶ ἐγὼ τούτοις. (Καίτοι εἴ
[30]	ἐμοὶ ἢ παρ' ἐμοῦ λαμβάνειν	ὅρκους;	Οὐδὲν δήπου. Οὐκοῦν ὁπότε ἐποίησαν
[40]	διάλυσιν πρὸς ἡμᾶς καὶ ὀμόσας	ὅρκους	πάλιν νῦν ἥκει τὰ ὁμολογηθέντα
[30]	Καὶ ἡμεῖς ὠμόσαμεν εὖ ποιεῖν	ἀλλήλους	ἐκ τοῦ ἐπιλοίπου χρόνου, κατὰ
[30]	χρόνου ἔγνωσαν ἡμᾶς εὖ ποιεῖν	ἀλλήλους	καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ, καὶ
[30]	εἴ γε μὴ κατὰ τοὺς	νόμους	ἐγεγένητο ἡ ποίησις, μηδὲ κληρονόμος
[0]	προσηκόντως τε καὶ κατὰ τοὺς	νόμους	ἐγένετο ἡ ποίησις, καὶ οὐκ
[10]	με. (Ὡς οὖν κατὰ τοὺς	νόμους	ἐγένετο ἡ ποίησις, τοῦτο ὑμᾶς
[40]	εἴκοσιν ἐπιβιόντα ἔτη. Εἶτα τοὺς	νόμους	ἐπέδειξα ὑμῖν τοῖς ἄπαισι τῶν
[30]	ἐμοὶ μαρτυροῦντες ὅτι κατὰ τοὺς	νόμους	ἐποιήθην (ἡ ποίησις) καὶ δικαίως
[0]	ἐποιήθη ὑπό τινος κατὰ τοὺς	νόμους,	καὶ ἐγὼ ποιηθῆναι, καὶ οὐκ
[40]	καὶ τὰ εὔορκα κατὰ τοὺς	νόμους	ψηφίσασθε.
[30]	οἰκεῖοἰ, εἰ δὲ μή, τοὺς	παραγενομένους.	(Καί μοι τὰς μαρτυρίας ἀνάγνωθι
[20]	νυνὶ αὐτόν. Ἐγὼ τοίνυν πάντας	(ἀνθρώπους)	ἂν οἶμαι ὁμολογῆσαι ὑμᾶς ὡς
[20]	ὀρφανῷ ἀποστῆναι. Ἠμφισβήτει οὖν αὐτῷ	μέρους	τινὸς τοῦ χωρίου, πρότερον οὐδὲ
[30]	καὶ ταῦτα ὀμόσαι ἠνάγκασαν ἡμᾶς	ἀμφοτέρους	πρὸς τῷ βωμῷ ἦ μὴν
[20]	εἴπῃ τις ἐμὲ φιλοχρηματεῖν καὶ	ἐχθροὺς	ἀδελφοὺς ὄντας αὐτοὺς καθιστάναι, ἐπιτρέψαι
[30]	ἐκβάλλειν ὑβρίσαντες ἐκ τοῦ οἴκου,	τοὺς	γνόντας αὐτοὺς ὑμῖν παρέξομαι μάρτυρας,
[10]	ἡ ἐμή, ὥστε ἐκεῖνον πρὸς	τοὺς	δημότας ἐπαινεῖν ἅπαντας. (Ὅτι δὲ
[30]	ὡς οἷόν τε κάλλιστα, ὥστε	τοὺς	δημότας ἐπαινεῖν ἅπαντας· (οὗτος δὲ
[40]	ὑμῖν τούς τε φράτορας καὶ	τοὺς	δημότας καὶ τοὺς ὀργεῶνας παρεσχόμην
[10]	φράτορας παρόντων τούτων, καὶ εἰς	τοὺς	δημότας με ἐγγράφει καὶ εἰς
[10]	φράτορας καὶ τοὺς ὀργεῶνας καὶ	τοὺς	δημότας παρέξομαι μάρτυρας, ὡς δ'
[0]	αὑτοῦ ἄπαιδα τεθνεῶτα καταστῆσαι, οὔτε	τοὺς	θεοὺς τοὺς πατρῴους οὔθ' ὑμῶν
[10]	προετίμησεν αὐτοὺς πάντων) ἐπῄνεσέ τε	τοὺς	λόγους αὐτοῦ, καὶ εἶπεν ὅτι
[0]	ἱκετεύω μετ' εὐνοίας ἀποδέχεσθαί μου	τοὺς	λόγους. (Ἐπώνυμος γὰρ ὁ Ἀχαρνεύς,
[30]	(Καίτοι εἴ γε μὴ κατὰ	τοὺς	νόμους ἐγεγένητο ἡ ποίησις, μηδὲ
[0]	ὡς προσηκόντως τε καὶ κατὰ	τοὺς	νόμους ἐγένετο ἡ ποίησις, καὶ
[10]	ποιεῖταί με. (Ὡς οὖν κατὰ	τοὺς	νόμους ἐγένετο ἡ ποίησις, τοῦτο
[40]	καὶ εἴκοσιν ἐπιβιόντα ἔτη. Εἶτα	τοὺς	νόμους ἐπέδειξα ὑμῖν τοῖς ἄπαισι
[30]	οὗτοι ἐμοὶ μαρτυροῦντες ὅτι κατὰ	τοὺς	νόμους ἐποιήθην (ἡ ποίησις) καὶ
[0]	ἄλλος ἐποιήθη ὑπό τινος κατὰ	τοὺς	νόμους, καὶ ἐγὼ ποιηθῆναι, καὶ
[40]	δίκαια καὶ τὰ εὔορκα κατὰ	τοὺς	νόμους ψηφίσασθε.
[10]	δημότας με ἐγγράφει καὶ εἰς	τοὺς	ὀργεῶνας. (Καὶ τότε μὲν οὐδὲν
[10]	ποιήσεως ὑμῖν τοὺς φράτορας καὶ	τοὺς	ὀργεῶνας καὶ τοὺς δημότας παρέξομαι
[40]	φράτορας καὶ τοὺς δημότας καὶ	τοὺς	ὀργεῶνας παρεσχόμην μάρτυρας· (καὶ ἐκεῖνον
[30]	τούτων οἰκεῖοἰ, εἰ δὲ μή,	τοὺς	παραγενομένους. (Καί μοι τὰς μαρτυρίας
[0]	τεθνεῶτα καταστῆσαι, οὔτε τοὺς θεοὺς	τοὺς	πατρῴους οὔθ' ὑμῶν αἰσχυνόμενος οὐδένα,
[40]	ἀλλ' ἔργῳ· καὶ τούτων ὑμῖν	τούς	τε φράτορας καὶ τοὺς δημότας
[10]	ταῦτα, τῆς μὲν ποιήσεως ὑμῖν	τοὺς	φράτορας καὶ τοὺς ὀργεῶνας καὶ
[10]	νοῶν, ποιησάμενος εἰσάγει με εἰς	τοὺς	φράτορας παρόντων τούτων, καὶ εἰς
[0]	στρατεύεσθαι ἐτραπόμεθα, καὶ ἀπεδημήσαμεν μετὰ	Ἰφικράτους	εἰς Θρᾴκην· ἐκεῖ δὲ δόξαντές
[30]	οὐδετέροις ἡμῶν· εἰ δ' ἐάσομεν	αὐτοὺς	γνῶναι τὰ συμφέροντα πᾶσιν, ἔφασαν
[0]	ἑαυτοῦ, καὶ ὡς πρὸς ἡμᾶς	αὐτοὺς	ἦν διακείμενος· (καὶ ἡμεῖς εἰδότες
[20]	φιλοχρηματεῖν καὶ ἐχθροὺς ἀδελφοὺς ὄντας	αὐτοὺς	καθιστάναι, ἐπιτρέψαι τῷ τε κηδεστῇ
[30]	αὐτῶν τούτων δεδοκιμασμένος, τί ἔδει	αὐτοὺς	ὀμνύναι ἐμοὶ ἢ παρ' ἐμοῦ
[10]	ἀδελφὸς ἀκούσας ταῦτα (ἐπειδὴ προετίμησεν	αὐτοὺς	πάντων) ἐπῄνεσέ τε τοὺς λόγους
[30]	γυναικὶ πειθόμενος, βούλομαι ὑμῖν καὶ	αὐτοὺς	τούτους μάρτυρας παρασχέσθαι, (καὶ) ἐμοὶ
[30]	ἐκ τοῦ οἴκου, τοὺς γνόντας	αὐτοὺς	ὑμῖν παρέξομαι μάρτυρας, ἐὰν ἐθέλωσιν
[30]	πειθόμενος, βούλομαι ὑμῖν καὶ αὐτοὺς	τούτους	μάρτυρας παρασχέσθαι, (καὶ) ἐμοὶ μαρτυροῦντας
[20]	τις ἐμὲ φιλοχρηματεῖν καὶ ἐχθροὺς	ἀδελφοὺς	ὄντας αὐτοὺς καθιστάναι, ἐπιτρέψαι τῷ
[0]	καταστῆσαι, οὔτε τοὺς θεοὺς τοὺς	πατρῴους	οὔθ' ὑμῶν αἰσχυνόμενος οὐδένα, ἐμοὶ
[0]	ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου, ἀλλ' ὁ	μάρτυς	διεμαρτύρησε τἀληθῆ. Δέομαι δ' ὑμῶν
[10]	ἀποδέδεικται ἡμῖν, ὦ ἄνδρες, ὁ	μάρτυς	τἀληθῆ διαμεμαρτυρηκώς, καὶ οὗτοι πρός
[10]	ὅτι ἦν ὀρθῶς βεβουλευμένος. (Καὶ	ὡς	ἀληθῆ λέγω ταῦτα, τῆς μὲν
[40]	ποιηθέντα ἐμαυτὸν ὑπὸ τοῦ Μενεκλέους	ὡς	ἄν τις δικαιότατα ποιηθείη, καὶ
[30]	χωρίον ἑβδομήκοντα μνῶν ἐπράθη, καὶ	ὡς	ἀπέλαβεν ὁ ὀρφανὸς ἑπτὰ καὶ
[10]	καὶ τοὺς δημότας παρέξομαι μάρτυρας,	ὡς	δ' ἐξῆν ποιήσασθαι, τὸν νόμον
[10]	ἐβούλετο, ὁ νόμος αὐτὸς δηλοῖ·	ὡς	δὲ ἐποιήσατο, οἵ τε φράτορες
[20]	οὐ περιφανῶς ἐξελέγχεται ἀναιδὴς ὤν;	(Ὡς	δὲ ἔχει, ἐγὼ ἐπιδείξω. Ἐπειδὴ
[0]	ὁ θεῖος οὐκ ὀρθῶς βουλευόμενος,	ὡς	ἐγώ φημι, πειρᾶται ἐξ ἅπαντος
[30]	καταστῆσαι. Τοιοῦτός ἐστιν οὗτος. καὶ	Ὡς	ἔθαψά τ' ἐγὼ αὐτὸν καὶ
[10]	τὸν πλεῖστον τοῦ λόγου πεποίηται,	ὡς	ἐκείνῃ πεισθεὶς ἐμὲ ἐποιήσατο, πολλῷ
[0]	αὐτοῦ φίλοι, κατέστημεν οἰκεῖοι. Καὶ	ὡς	ἔλαβεν εἴκοσι μνᾶς ὁ Μενεκλῆς
[0]	ἄν ποτε εἰπεῖν οὐδένα τολμῆσαι	ὡς	ἐποιήσατό με Μενεκλῆς παρανοῶν ἢ
[10]	μὲν οὐδὲν ἀντέλεγον αὐτῷ οὗτοι	ὡς	εὖ φρονοῦντι· καίτοι πολὺ κάλλιον
[40]	καταφανὲς ὑμῖν ἅπασι τοῦτ' εἶναι,	ὡς	καὶ παρὰ τούτων αὐτῶν ὁμολογούμενόν
[40]	ἔστι γὰρ ὑπόλοιπον οὐδὲ ἕν,	ὡς	καὶ ὑμᾶς οἴομαι αἰσθάνεσθαι. (Νυνὶ
[10]	καὶ τὸν νόμον. Μαρτυρίαι Νόμος.	(Ὡς	μὲν τοίνυν ἐξῆν τῷ Μενεκλεῖ
[30]	καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ. (Καὶ	ὡς	ὅ τε ὅρκος ἐγένετο, καὶ
[30]	ἐποίησα τὰ περὶ τὴν ταφὴν	ὡς	οἷόν τε κάλλιστα, ὥστε τοὺς
[20]	(ἀνθρώπους) ἂν οἶμαι ὁμολογῆσαι ὑμᾶς	ὡς	οὐκ ἂν ποιησάμενος ἄλλον οἰκειότερον
[10]	τοῦ τρόπου τούτου ποιεῖταί με.	(Ὡς	οὖν κατὰ τοὺς νόμους ἐγένετο
[0]	ἐκείνῳ, δίδομεν αὐτῷ, οὐκ ἄπροικον,	ὡς	οὗτος λέγει ἑκάστοτε, ἀλλὰ τὴν
[0]	τοῦ πατρὸς καὶ ἑαυτοῦ, καὶ	ὡς	πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς ἦν διακείμενος·
[0]	(Διδάξω οὖν ὑμᾶς ἐξ ἀρχῆς	ὡς	προσηκόντως τε καὶ κατὰ τοὺς
[10]	μὲν οὖν” ἔφη συμβαίνει ἀποδημία,	ὡς	σὺ οἶσθα· ὁ δὲ ἀδελφὸς
[30]	δή μοι τὰς μαρτυρίας ἐκείνας,	ὡς	τό τε χωρίον ἑβδομήκοντα μνῶν
[40]	ἐν τῷ δήμῳ καὶ ἐφιλοτιμήθην	ὡς	ὑὸς ὢν ἐκείνου, καὶ τὰς
[30]	ἡμεῖς, ἵνα δὴ πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν,	ὥς	γε δὴ ᾠόμεθα, (καὶ ἐκεῖνοι
[20]	βούλεται τὸ ὄνομα τοῦτο προσαγορεύειν.	(Ἡδέως	δ' ἄν μοι δοκῶ τούτου
[0]	εἶναι. (Καὶ ἐκ ταύτης τῆς	λέξεως	δῆλον ὅτι φιλῶν ἀπεβάλετο· οὐδεὶς
[20]	νόμος κεῖσθαι, ὁ περὶ τῆς	ποιήσεως,	καὶ διὰ τοῦτο χρῶνται πάντες
[20]	τὸν νόμον τὸν περὶ τῆς	ποιήσεως	ποιῶν κύριον, τῷ δὲ ἀδελφῷ
[10]	ἀληθῆ λέγω ταῦτα, τῆς μὲν	ποιήσεως	ὑμῖν τοὺς φράτορας καὶ τοὺς
[20]	τούτῳ δὲ λαγχάνει δίκην τῆς	ἀπορρήσεως.	Λόγων δὲ πολλῶν γενομένων καὶ
[0]	αὐτῷ, μετασχὼν τοῦ οἴκου τῆς	μισθώσεως	τῶν παίδων τῶν Νικίου, καὶ
[10]	παρὰ πάντων ὁμολογεῖσθαι ὅτι ἦν	ὀρθῶς	βεβουλευμένος. (Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω
[0]	ἐπειδὴ δὲ ὁ θεῖος οὐκ	ὀρθῶς	βουλευόμενος, ὡς ἐγώ φημι, πειρᾶται
[30]	νόμους ἐποιήθην (ἡ ποίησις) καὶ	δικαίως	εἰμὶ κληρονόμος τῶν Μενεκλέους. ~Ἐγὼ
[0]	καὶ ἐπιτήδειος Μενεκλεῖ, καὶ ἐχρῆτο	οἰκείως·	ἦμεν δὲ αὐτῷ παῖδες τέτταρες
[30]	αὐτοῦ γένηται, καὶ τελευτήσαντα ἔθαψα	ἀξίως	ἐκείνου τε καὶ ἐμαυτοῦ, καὶ
[30]	θεῖος τοίνυν οὑτοσί, ὦ ἄνδρες,	κεκληρονομηκὼς	τῶν ἐκείνου ἔργῳ καὶ οὐ
[10]	ὦ ἄνδρες, ὁ μάρτυς τἀληθῆ	διαμεμαρτυρηκώς,	καὶ οὗτοι πρός γε τὴν
[10]	τοῦτον ποιήσασθαι. Καὶ ὁ Μενεκλῆς	καλῶς	ἔφη αὐτὸν λέγειν, καὶ ἐκ
[10]	τὸν ἕτερον ποιήσασθαι, ὁποτέρῳ ὑμῶν	καλῶς	ἔχει. (Καὶ ὁ ἀδελφὸς ἀκούσας
[10]	ἐποιεῖτο, καὶ ἔφη δοκεῖν αὑτῷ	καλῶς	ἔχειν, ἐπειδὴ οὕτως αὐτῷ ἡ
[20]	καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροις δοκεῖ	καλῶς	οὗτος ὁ νόμος κεῖσθαι, ὁ
[10]	οἱ ὀργεῶνες ὑμῖν μεμαρτυρήκασιν· ὥστε	περιφανῶς	ἀποδέδεικται ἡμῖν, ὦ ἄνδρες, ὁ
[20]	ζῶντος ἐκείνου ἔτι, πῶς οὐ	περιφανῶς	ἐξελέγχεται ἀναιδὴς ὤν; (Ὡς δὲ
[20]	οὗτος ἔλαβε ζῶντος ἐκείνου ἔτι,	πῶς	οὐ περιφανῶς ἐξελέγχεται ἀναιδὴς ὤν;
[20]	εἰ ἐγὼ ἔσομαι ὑὸς Μενεκλέους,	πῶς	οὐ φθονερός ἐστιν; Εἰ δὲ
[40]	αὐτοῦ τὸν οἶκον ἀπιὼν οἰχήσομαι,	πῶς	οὐκ ἂν δεινὸν τὸ πρᾶγμα
[20]	φησι καὶ γυναικὶ πειθόμενον ποιήσασθαι.	(Πῶς	οὖν οὐ σχέτλια λέγων φαίνεται;
[10]	κελεύει τὰ ἑαυτοῦ ἐξεῖναι διαθέσθαι	ὅπως	ἂν ἐθέλῃ, ἐὰν μὴ παῖδες
[10]	χρόνου διαγενομένου ἐσκόπει ὁ Μενεκλῆς	ὅπως	μὴ ἔσοιτο ἄπαις, ἀλλ' ἔσοιτο
[0]	οὖν ὑμᾶς ἐξ ἀρχῆς ὡς	προσηκόντως	τε καὶ κατὰ τοὺς νόμους
[10]	δοκεῖν αὑτῷ καλῶς ἔχειν, ἐπειδὴ	οὕτως	αὐτῷ ἡ τύχη συνέβη ὥστε
[0]	τοῦ χρόνου μόλις ἐπείσθη· καὶ	οὕτως	ἐκδίδομεν αὐτὴν Ἠλείῳ Σφηττίῳ, καὶ
[40]	με ἀξιοῖ ταυτὶ τὰ λοιπά,	οὕτως	ὄντα μικρά. (Ἐγὼ δὲ εἰ
[10]	διὰ τοῦτο τὸν νόμον ἔθηκεν	οὕτως,	ὁρῶν μόνην ταύτην καταφυγὴν οὖσαν
[20]	ἔδωκεν, ἄπαιδα αὑτὸν καθιστάς· οὐχ	οὕτως	οὗτός ἐστι φιλοχρήματος. Ἀλλὰ τὸν